BIJLAGE

VOORWAARDEN VOOR DE UITOEFENING VAN DE VISSERIJ IN DE VISSERIJZONE VAN MADAGASKAR DOOR VAARTUIGEN VAN DE UNIE

HOOFDSTUK I

ALGEMENE BEPALINGEN

1.   Aanwijzing van de bevoegde autoriteit

Voor de toepassing van deze bijlage wordt, tenzij anders is bepaald, met elke verwijzing naar de Unie (EU) of Madagaskar als bevoegde autoriteit, het volgende bedoeld:

a)	voor de EU: de Europese Commissie, in voorkomend geval via de delegatie van de EU in Madagaskar;

b)	voor Madagaskar: het ministerie van Visserij.

2.   Visserijzone van Madagaskar

Alle bepalingen van het protocol en de bijlage zijn uitsluitend van toepassing binnen de grenzen van de in de aanhangsels 3 en 4 aangegeven visserijzone van Madagaskar, op voorwaarde dat tevens de volgende bepalingen worden nageleefd:

a)	De EU-vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen en voor de visserij met de drijvende beug mogen hun visserijactiviteiten uitoefenen in de wateren buiten 20 zeemijl, gemeten vanaf de basislijnen.

b)	Rond de nationale visaantrekkende constructies moet een beschermingszone van 3 mijl in acht worden genomen.

c)

Met het oog op de instandhouding van de duurzame exploitatie van bepaalde demersale soorten door de nationale marktdeelnemers mogen de onder dit protocol vallende vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug niet vissen in de zone van de Leven-bank en van de Castro-bank (voor de coördinaten: zie aanhangsel 5).

3.   Aanwijzing van een plaatselijke agent

EU-vaartuigen die voornemens zijn in het kader van dit protocol een vismachtiging aan te vragen, moeten worden vertegenwoordigd door een in Madagaskar verblijvende gemachtigde agent.

4.   Bankrekening

Madagaskar stelt de EU vóór de datum van voorlopige toepassing van het protocol in kennis van de gegevens van de bankrekening(en) waarop de financiële bedragen ten laste van de EU-vaartuigen in het kader van de overeenkomst moeten worden overgemaakt. De aan de bankoverdrachten verbonden kosten zijn voor rekening van de reders.

HOOFDSTUK II

VISMACHTIGINGEN VOOR DE TONIJNVISSERIJ

1.   Voorwaarden voor de afgifte van een vismachtiging voor de tonijnvisserij – in aanmerking komende vaartuigen

De in artikel 6 van de overeenkomst bedoelde vismachtigingen voor de tonijnvisserij worden afgegeven op voorwaarde dat het vaartuig is ingeschreven in het register van vissersvaartuigen van de Unie die voorkomen op de lijst van vissersvaartuigen van de IOTC en op voorwaarde dat alle eerdere verplichtingen van de reder, de kapitein of het vaartuig zelf uit hoofde van visserijactiviteiten in Madagaskar in het kader van de overeenkomst en van de visserijwetgeving van Madagaskar zijn nagekomen.

2.   Aanvraag van een vismachtiging

De EU dient ten minste 15 werkdagen vóór het begin van de aangevraagde geldigheidsduur bij Madagaskar een vismachtigingsaanvraag in voor elk vaartuig dat in het kader van de overeenkomst wenst te vissen, met gebruikmaking van het formulier in aanhangsel 1.

De aanvraag moet getypt zijn of leesbaar geschreven in hoofdletters.

Elke eerste vismachtigingsaanvraag in het kader van het vigerende protocol en elke aanvraag naar aanleiding van een technische wijziging aan het vaartuig moet vergezeld gaan van:

a)	het bewijs van betaling van het vooraf te betalen visrecht voor de geldigheidsduur van de aangevraagde vismachtiging;

b)	de naam, het adres en de contactgegevens van: i) de reder van het vissersvaartuig; ii) de exploitant van het vissersvaartuig; iii) de plaatselijke gemachtigde agent van het vaartuig,

c)	een recente kleurenfoto van het vaartuig (zijaanzicht) van ten minste 15 × 10 cm;

d)	het zeewaardigheidscertificaat van het vaartuig;

e)	het registratienummer van het vaartuig;

f)	het gezondheidscertificaat van het vaartuig, afgegeven door de bevoegde autoriteit van de EU;

g)	de contactgegevens van het vissersvaartuig (fax, e-mail, enz.).

Om in het kader van het huidige protocol een verlenging van de vismachtiging voor vaartuigen waarvan de technische kenmerken niet zijn gewijzigd, aan te vragen, hoeft alleen het bewijs van betaling van het visrecht te worden bijgevoegd.

3.   Vooraf te betalen visrecht

Het totale bedrag van het vooraf te betalen visrecht wordt vastgesteld op basis van het jaarlijkse bedrag per vaartuig zoals vastgesteld in de technische notities in aanhangsel 2. Het omvat alle nationale en lokale belastingen, met uitzondering van de havengelden, de rechten voor aanlanding, de rechten voor overlading en de kosten van geleverde diensten.

4.   Voorlopige lijst van vaartuigen die een machtiging hebben aangevraagd

Onmiddellijk na de ontvangst van de vismachtigingsaanvragen stelt de nationale autoriteit voor visserijcontrole voor elke categorie van vaartuigen een voorlopige lijst van aanvragende vaartuigen op. De bevoegde autoriteit van Madagaskar zendt deze lijst onverwijld naar de EU.

De EU zendt de voorlopige lijst door naar de reder of de gemachtigde agent. Wanneer de kantoren van de EU gesloten zijn, kan Madagaskar de voorlopige lijst rechtstreeks naar de reder of zijn gemachtigde agent zenden, met een kopie aan de EU.

5.   Afgifte van de vismachtiging

Voor alle vaartuigen worden de vismachtigingen binnen 15 (vijftien) werkdagen nadat de bevoegde autoriteit de volledige aanvraag heeft ontvangen, aan de reders of hun gemachtigde agent afgegeven. Een kopie van deze vismachtiging wordt onmiddellijk naar de EU-delegatie in Madagaskar gestuurd.

6.   Lijst van vaartuigen die mogen vissen

Onmiddellijk na de afgifte van de vismachtiging stelt de nationale autoriteit voor visserijcontrole voor elke categorie vaartuigen de definitieve lijst van vaartuigen op die in de visserijzone van Madagaskar mogen vissen. Deze lijst wordt onmiddellijk naar de EU gestuurd en vervangt de bovengenoemde voorlopige lijst.

7.   Geldigheidsduur van de vismachtiging

De geldigheidsduur van de vismachtigingen bedraagt één jaar (van 1 januari tot en met 31 december) en kan worden verlengd.

8.   Aan boord mee te nemen documenten

Tijdens het verblijf in de wateren van Madagaskar of in een haven van Madagaskar moeten de vissersvaartuigen te allen tijde de volgende documenten aan boord hebben:

a)	het origineel van de vismachtiging; indien dit origineel nog niet beschikbaar is, wordt in afwachting daarvan een kopie van de in hoofdstuk II, punt 6, van deze bijlage bedoelde lijst van vaartuigen die mogen vissen, gedurende een maand als rechtsgeldig beschouwd;

b)

de documenten die door een bevoegde autoriteit van de vlaggenstaat van het vissersvaartuig zijn afgegeven, met de volgende gegevens: — het registratiecertificaat van het vaartuig met het nummer waaronder het vissersvaartuig is geregistreerd; — het certificaat van overeenstemming zoals bedoeld in het Verdrag van Torremolinos van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO);

c)	bijgewerkte, gecertificeerde tekeningen of beschrijvingen van de indeling van het vissersvaartuig, en met name het aantal visruimen, met vermelding van de opslagcapaciteit in kubieke meter;

d)

indien de kenmerken van het vissersvaartuig zijn veranderd, wat de lengte over alles, de brutoregistertonnage, het vermogen van de hoofdmotor of de motoren of de inhoud van het scheepsruim betreft: een door de bevoegde autoriteit van de vlaggenstaat van het vissersvaartuig gewaarmerkt certificaat waarin de aard van die veranderingen is beschreven;

e)	indien het vissersvaartuig is voorzien van tanks voor gekoeld zeewater: een door de bevoegde autoriteit van de vlaggenstaat van het vaartuig gecertificeerd document waarin de kalibratie van de tanks in kubieke meter is aangegeven;

f)	in voorkomend geval, een bijgewerkte logboek over het ballastwaterbeheer (datum en tijdstip waarop ballastwater is in- of uitgepompt, met vermelding van de positie en de hoeveelheden, en behandelingen van het ballastwater);

g)	een voor het vissersvaartuig afgegeven machtiging om te vissen buiten de wateren die onder de jurisdictie van de vlaggenstaat vallen, of een uittreksel uit de lijst van door de IOTC toegestane vaartuigen; en

h)	een kopie van de geldende visserijwetgeving van Madagaskar.

9.   Overdracht van de vismachtiging

De vismachtiging wordt voor een bepaald vaartuig afgegeven en is niet overdraagbaar.

In geval van bewezen overmacht en op verzoek van de EU kan de vismachtiging van een vaartuig evenwel worden vervangen door een nieuwe machtiging die wordt afgegeven voor een gelijksoortig vaartuig of een vervangvaartuig, zonder dat daarvoor dan opnieuw vooraf een bedrag moet worden betaald. In zo'n geval wordt bij de in hoofdstuk IV genoemde afrekening van de visrechten voor de vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug en de vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen rekening gehouden met de som van de vangsten van beide vaartuigcategorieën in de visserijzone van Madagaskar.

In geval van overdracht wordt de te vervangen vismachtiging door de reder of zijn gemachtigde agent aan Madagaskar teruggegeven en stelt Madagaskar onmiddellijk een vervangmachtiging op. Nadat de te vervangen machtiging is teruggegeven, wordt zo spoedig mogelijk een vervangmachtiging aan de reder of aan zijn gemachtigde agent afgegeven. De vervangmachtiging gaat in op de dag dat de te vervangen machtiging wordt teruggegeven.

Madagaskar werkt de lijst van vaartuigen waarvoor een machtiging is afgegeven, zo spoedig mogelijk bij. De nieuwe lijst wordt onmiddellijk aan de nationale autoriteit voor visserijcontrole en aan de Unie meegedeeld.

10.   Ondersteuningsvaartuigen

De ondersteuningsvaartuigen die de vlag van de Unie voeren, moeten overeenkomstig de wetgeving van Madagaskar een machtiging krijgen.

Het visrecht voor ondersteuningsvaartuigen bedraagt 2 500 EUR per jaar.

De bevoegde autoriteiten van Madagaskar delen de Europese Commissie via de delegatie van de EU in Madagaskar regelmatig de lijst van die machtigingen mee.

HOOFDSTUK III

TECHNISCHE MAATREGELEN

In de technische notities in aanhangsel 2 van de onderhavige bijlage worden per visserijtak de voor de visserijzone, het vistuig en de bijvangsten geldende technische maatregelen voor vaartuigen met een vismachtiging vastgesteld.

De vaartuigen moeten de visserijwetgeving van Madagaskar en alle door de Commissie voor de tonijnvisserij in de Indische Oceaan (IOTC) vastgestelde resoluties naleven.

HOOFDSTUK IV

VANGSTAANGIFTEN

1.   Definitie van een visreis

Met het oog op de toepassing van deze bijlage wordt onder de duur van een visreis van een EU-vaartuig het volgende verstaan:

a)	hetzij de tijd tussen het binnenvaren en het buitenvaren van de visserijzone van Madagaskar;

b)	de tijd tussen het binnenvaren van de visserijzone van Madagaskar en een overslag in de haven en/of een aanlanding in Madagaskar.

2.   Visserijlogboek

De kapitein van een EU-vaartuig dat in het kader van de overeenkomst vist, houdt een IOTC-visserijlogboek bij waarvan het model voor elke visserijtak is opgenomen in de aanhangsels 6 en 7.

Het visserijlogboek van vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug moet aan resolutie 08/04 van de IOTC voldoen, en dat van vaartuigen voor de visserij met de zegen aan resolutie 10/03.

Het visserijlogboek wordt door de kapitein ingevuld voor elke dag waarop het vaartuig in de visserijzone van Madagaskar aanwezig is.

De kapitein noteert elke dag de gevangen en aan boord gehouden hoeveelheid van elke soort (die wordt aangeduid met de FAO-drielettercode) in het visserijlogboek, uitgedrukt in kilogram levend gewicht, of in voorkomend geval, in aantal exemplaren. Voor de belangrijkste soorten vermeldt de kapitein ook de bijgevangen en de teruggegooide hoeveelheid.

Het visserijlogboek wordt leesbaar ingevuld, in hoofdletters, en ondertekend door de kapitein.

De kapitein is verantwoordelijk voor de juistheid van de in het visserijlogboek vermelde gegevens.

3.   Vangstaangiften

De kapitein meldt de vangsten van het vaartuig door toezending aan Madagaskar van de tijdens de aanwezigheid in de visserijzone van Madagaskar ingevulde visserijlogboeken.

De visserijlogboeken worden als volgt toegezonden:

a)	wanneer een haven van Madagaskar wordt aangedaan, wordt het origineel van elk visserijlogboek aan de plaatselijke vertegenwoordiger in Madagaskar bezorgd, die een schriftelijke ontvangstbevestiging afgeeft; een kopie van het logboek wordt aan het inspectieteam van Madagaskar overhandigd;

b)

wanneer de visserijzone van Madagaskar wordt verlaten zonder dat vooraf een haven van Madagaskar is aangedaan, wordt het origineel van elk visserijlogboek binnen 7 (zeven) werkdagen na aankomst in een andere haven verzonden, en in ieder geval binnen 15 (vijftien) werkdagen na het verlaten van de visserijzone van Madagaskar; i) hetzij via e-mail, naar het door de nationale autoriteit voor visserijcontrole opgegeven e-mailadres; of ii) hetzij per fax, naar het door de nationale autoriteit voor visserijcontrole opgegeven faxnummer; of iii) hetzij per brief, gericht aan de nationale autoriteit voor visserijcontrole.

Wanneer het vaartuig tijdens de geldigheidsduur van zijn vismachtiging terugkeert naar de visserijzone van Madagaskar, geeft dit aanleiding tot een nieuwe vangstaangifte.

Beide partijen stellen met ingang van 1 juli 2013 een protocol voor de uitwisseling van alle vangst- en aangiftegegevens via een elektronisch logboek vast; beide partijen maken vervolgens een planning voor de tenuitvoerlegging van het protocol en de vervanging van de papieren versie van de vangstaangifte door een elektronische tegen 1 januari 2014.

De kapitein doet de EU en de bevoegde autoriteit van de vlaggenstaat een kopie van alle visserijlogboeken toekomen. Voor vaartuigen voor de tonijnvisserij en vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug doet de kapitein ook aan één van de volgende bevoegde nationale instellingen een kopie van al zijn visserijlogboeken toekomen: (USTA) – Unité statistique thonière d'Antsiranana) en CSP (Centre de surveillance des pêches) en tevens aan de volgende wetenschappelijke instellingen:

a)	IRD (Institut de recherche pour le développement);

b)	IEO (Instituto Español de Oceanografía);

c)	IPIMAR (Instituto Português de Investigação Maritima).

Worden de bepalingen inzake de vangstaangifte niet nageleefd, dan kan Madagaskar de vismachtiging van het betrokken vaartuig opschorten totdat de ontbrekende vangsten zijn aangegeven, en de reder de sanctie opleggen waarin de geldende nationale wetgeving voorziet. In geval van recidive kan Madagaskar de verlenging van de vismachtiging weigeren. Madagaskar stelt de EU onmiddellijk in kennis van iedere in dit verband toegepaste sanctie.

4.   Afrekening van de visrechten voor vaartuigen voor de tonijnvisserij en vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug

Op basis van de door de bovenvermelde wetenschappelijke instellingen bevestigde vangstaangiften stelt de EU voor elk vaartuig voor de tonijnvisserij met de zegen en voor elk vaartuig voor de visserij met de drijvende beug een definitieve afrekening van de voor het visseizoen van het voorgaande kalenderjaar verschuldigde visrechten vast.

De EU doet deze definitieve afrekening vóór 31 juli van het lopende jaar aan Madagaskar en de reder toekomen. Madagaskar kan de definitieve afrekening op basis van bewijsstukken betwisten binnen een termijn van 30 werkdagen na de datum van toezending. In geval van onenigheid plegen de partijen overleg in de gemengde commissie. Indien Madagaskar binnen de termijn van 30 (dertig) werkdagen geen bezwaar aantekent, wordt de definitieve afrekening als goedgekeurd beschouwd.

Valt de definitieve afrekening hoger uit dan het voor het verkrijgen van de vismachtiging betaalde forfaitaire visrecht, dan maakt de reder het saldo uiterlijk op 30 september van het lopende jaar aan Madagaskar over. Is het bedrag van de definitieve afrekening kleiner dan het vooraf betaalde forfaitaire visrecht, dan wordt het verschil niet aan de reder terugbetaald.

HOOFDSTUK V

AANLANDINGEN EN OVERLADINGEN

Overlading op zee is verboden. Op alle overladingen in havens wordt toegezien door visserijinspecteurs van Madagaskar.

De kapitein van een EU-vaartuig die vis wil aanlanden of overladen, moet het visserijcontrolecentrum (VCC) en, tegelijkertijd, de havenautoriteit in Madagaskar ten minste 48 uur vóór de aanlanding of de overlading het volgende meedelen:

a)	de naam van het vissersvaartuig dat de vis moet aanlanden of overladen en het nummer van dat vaartuig in de IOTC-lijst van vissersvaartuigen;

b)	de haven van aanlanding of overlading;

c)	de verwachte datum en het verwachte tijdstip van aanlanding of overlading;

d)	de hoeveelheid (uitgedrukt in kilogram levend gewicht, of in voorkomend geval, in aantal exemplaren) van elke aan te landen of over te laden soort (aangeduid met de FAO-drielettercode).

De overlading mag pas plaatsvinden nadat het VCC de kapitein of zijn gemachtigde agent daarvoor vooraf binnen 24 uur na bovengenoemde mededeling toestemming heeft gegeven. De overlading moet plaatsvinden in een hiertoe gemachtigde haven van Madagaskar.

Bij overlading deelt de kapitein naast de onder a) tot en met d) bedoelde gegevens tevens de naam van het ontvangende vaartuig mee.

De kapitein van het ontvangende transportvaartuig stelt de autoriteiten van Madagaskar (het VCC en de havenautoriteit) in kennis van de hoeveelheden tonijn en tonijnachtigen die op zijn vaartuig zijn overgeladen, vult de overladingsaangifte in en zendt deze toe aan de havenautoriteiten van Madagaskar, en wel binnen een tijdsbestek van 24 uur.

De aangewezen vissershavens waar overlading in Madagaskar is toegestaan, zijn Antsiranana (voor de vaartuigen met zegennetten) en Toliary, Ehoala, Toamasina (voor de vaartuigen met drijvende beug).

Worden deze bepalingen niet nageleefd, dan worden de daartoe in de wetgeving van Madagaskar vastgestelde sancties toegepast.

De bijvangsten van EU-vaartuigen die in een haven van Madagaskar aanlanden, dienen tegen plaatselijke marktprijzen beschikbaar te worden gesteld aan plaatselijke verwerkingsbedrijven. Op verzoek van de EU-visserijondernemingen verstrekken de regionale departementen van het ministerie voor Visserij een lijst met contactgegevens van de plaatselijke verwerkingsbedrijven.

De EU-vaartuigen voor de tonijnvisserij die vrijwillig hun vangsten in een haven van Madagaskar aanlanden, krijgen een korting – ter waarde van 5 EUR per ton in de visserijzone van Madagaskar gevangen vis – op het in aanhangsel 2 vermelde visrecht voor de visserijcategorie waartoe het betrokken vaartuig behoort.

Worden de visserijproducten aan een visverwerkingsfabriek van Madagaskar verkocht, dan wordt een extra korting van 5 EUR gegeven.

HOOFDSTUK VI

CONTROLE

1.   Binnenvaren en buitenvaren van de visserijzone

Telkens wanneer een EU-vaartuig met een vismachtiging de visserijzone van Madagaskar wil binnenvaren of buitenvaren, moet dit 3 uur van tevoren aan Madagaskar worden gemeld.

Bij de melding van het binnenvaren of buitenvaren van de visserijzone deelt het vaartuig met name de volgende gegevens mee:

a)	verwachte datum, tijd en plaats;

b)	de aan boord gehouden hoeveelheid van elke doelsoort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal exemplaren;

c)	de aan boord gehouden hoeveelheid bijvangst van elke soort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal exemplaren.

Deze gegevens worden bij voorkeur per e-mail, of indien dat niet mogelijk is, per fax, verstuurd naar een e-mailadres, een oproepnummer of faxnummer dat het VCC heeft meegedeeld aan de hand van het formulier dat aan deze bijlage is gehecht als aanhangsel 8. Het VCC verzendt per omgaande een ontvangstbevestiging per e-mail of fax.

Het VCC stelt de betrokken vaartuigen en de EU onmiddellijk in kennis van elke wijziging van het e-mailadres, het oproepnummer of de radiofrequentie.

Een vaartuig dat in de visserijzone van Madagaskar aan het vissen is zonder zijn aanwezigheid vooraf te hebben gemeld, wordt beschouwd als een vaartuig dat zonder machtiging vist.

Overtredingen worden bestraft met de boetes en sancties waarin de visserijwetgeving van Madagaskar voorziet.

Meldingen van het binnenvaren/buitenvaren van de zone moeten tot ten minste één jaar na de datum waarop zij zijn verzonden, aan boord worden bewaard.

Voor EU-vissersvaartuigen zonder vismachtiging moet een verklaring van "onschuldige doorvaart" worden afgegeven. Die verklaring dient de in dit punt vermelde gegevens te bevatten.

2.   Samenwerking ter bestrijding van IOO-visserij

Om de bewaking van de visserij en de bestrijding van de IOO-visserij te versterken, worden de EU-vissersvaartuigen ertoe aangemoedigd de aanwezigheid van andere vissersvaartuigen in hun buurt te signaleren aan het VCC.

3.   Periodieke vangstaangifte

Wanneer een EU-vaartuig met een vismachtiging actief is in de wateren van Madagaskar, moet de kapitein van dat vaartuig zijn vangsten in de wateren van Madagaskar eens in de drie dagen melden aan het VCC. De eerste vangstaangifte begint drie dagen na de datum waarop het vaartuig de visserijzone van Madagaskar is binnengevaren.

Eens in de drie dagen meldt het vaartuig in het kader van de periodieke vangstaangifte met name:

a)	de datum, de tijd en de positie ten tijde van de aangifte;

b)	de tijdens de driedaagse periode gevangen en aan boord gehouden hoeveelheid van elke doelsoort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal exemplaren;

c)	de tijdens de driedaagse periode gevangen en aan boord gehouden hoeveelheid bijvangst per soort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal exemplaren;

d)	de tijdens de driedaagse periode gevangen en in zee teruggegooide hoeveelheid bijvangst per soort (aangeduid met de FAO-drielettercode), uitgedrukt in kilogram levend gewicht of, in voorkomend geval, in aantal exemplaren;

e)	de aanbiedingsvorm van de producten;

f)	voor de vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen: — het aantal geslaagde uitzettingen met visaantrekkende constructies sinds de laatste aangifte; — het aantal geslaagde uitzettingen bij vrij zwemmende visscholen sinds de laatste aangifte; — het aantal niet geslaagde uitzettingen;

g)	voor vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug: — het aantal uitzettingen sinds laatste aangifte; — het aantal haken die sinds de laatste aangifte zijn uitgezet.

Deze gegevens worden bij voorkeur per e-mail of, indien dat niet mogelijk is, per fax, naar een e-mailadres of een oproepnummer gestuurd dat het VCC door middel van het formulier dat in aanhangsel is opgenomen, heeft meegedeeld. Het VCC stelt de betrokken vaartuigen en de EU onmiddellijk in kennis van elke wijziging van het e-mailadres, het oproepnummer of de radiofrequentie.

Een vaartuig dat in de visserijzone van Madagaskar aan het vissen is zonder zijn driedaagse periodieke vangstaangifte te hebben gedaan, wordt beschouwd als een vaartuig dat zonder machtiging vist. Overtredingen worden bestraft met de boetes en sancties waarin de visserijwetgeving van Madagaskar voorziet.

De periodieke vangstaangiften moeten tot ten minste één jaar na de datum waarop zij zijn verzonden, aan boord worden bewaard.

4.   Inspectie op zee

De inspectie op zee van EU-vaartuigen met een vismachtiging in de visserijzone van Madagaskar wordt uitgevoerd door de inspecteurs van Madagaskar, die duidelijk herkenbaar moeten zijn als met visserijcontrole belaste personen.

Alvorens aan boord te gaan, stellen de bevoegde inspecteurs het EU-vaartuig op VHF-kanaal 16 in kennis van hun besluit om een inspectie uit te voeren. De inspectie wordt uitgevoerd door de visserijinspecteurs, die zich alvorens met de inspectie te beginnen moeten identificeren als naar behoren gekwalificeerde inspecteurs met een inspectieopdracht.

De bevoegde inspecteurs blijven niet langer aan boord van het EU-vaartuig dan nodig is om de met de inspectie verband houdende taken te verrichten. Zij voeren de inspectie zo uit dat deze zo weinig mogelijk gevolgen heeft voor het vaartuig, de visserijactiviteit en de lading.

Aan het eind van elke inspectie stellen de bevoegde inspecteurs een inspectieverslag op. De kapitein van het EU-vaartuig mag opmerkingen toevoegen aan het inspectieverslag. Het inspectieverslag wordt ondertekend door de inspecteur die het opstelt en door de kapitein van het EU-vaartuig.

De bevoegde inspecteurs overhandigen een kopie van het inspectieverslag aan de kapitein van het EU-vaartuig alvorens het vaartuig te verlaten. Zoals bepaald in hoofdstuk VIII moet bij overtredingen ook aan de EU een kopie van de kennisgeving van de overtreding worden toegestuurd.

5.   Inspectie in de haven in geval van aanlanding of overlading

De inspectie, in een haven van Madagaskar, van EU-vissersvaartuigen die hun vangsten aanlanden of overladen, wordt uitgevoerd door de inspecteurs van Madagaskar, die duidelijk herkenbaar moeten zijn als met visserijcontrole belaste inspecteurs.

Alvorens met de inspectie te beginnen, moeten de inspecteurs zich identificeren als naar behoren gekwalificeerde inspecteurs met een inspectieopdracht. De inspecteurs van Madagaskar blijven niet langer aan boord van het EU-vaartuig dan nodig is om de met de inspectie verband houdende taken te verrichten, en voeren de inspectie zo uit dat deze zo weinig mogelijk gevolgen heeft voor het vaartuig, het aanlanden of overladen en de lading.

Aan het einde van elke inspectie stellen de inspecteurs van Madagaskar een inspectieverslag op. De kapitein van het EU-vaartuig mag opmerkingen toevoegen aan het inspectieverslag. Het inspectieverslag wordt ondertekend door de inspecteur die het opstelt en door de kapitein van het EU-vaartuig.

De inspecteurs van Madagaskar overhandigen een kopie van het inspectieverslag aan de kapitein van het EU-vaartuig zodra de inspectie beëindigd is.

Zoals bepaald in hoofdstuk VIII moet bij overtredingen ook aan de EU een kopie van de kennisgeving van de overtreding worden toegestuurd.

HOOFDSTUK VII

SATELLIETVOLGSYSTEEM (VMS)

1.   Positieberichten van vaartuigen – VMS-systeem

EU-vaartuigen met een vismachtiging moeten zijn uitgerust met een satellietvolgsysteem (Vessel Monitoring System - VMS) dat hun positie ieder uur automatisch meedeelt aan het VCC van hun vlaggenstaat.

Elk positiebericht moet het volgende bevatten:

a)	de identificatiegegevens van het vaartuig;

b)	de laatste geografische positie van het vaartuig (lengtegraad, breedtegraad), met een foutenmarge van minder dan 500 meter en een betrouwbaarheidsinterval van 99 %;

c)	de datum en het tijdstip van registratie van de positie;

d)	de snelheid en de vaarrichting van het vaartuig.

Elk positiebericht moet geconfigureerd zijn volgens het formaat in aanhangsel 9.

De eerste na het binnenvaren van de visserijzone van Madagaskar geregistreerde positie wordt aangeduid met de code "ENT". Alle daaropvolgende posities worden aangeduid met de code "POS", met uitzondering van de eerste na het buitenvaren van de visserijzone van Madagaskar geregistreerde positie, die wordt aangeduid met de code "EXI". Het VCC van de vlaggenstaat zorgt ervoor dat de positieberichten automatisch worden verwerkt en, in voorkomend geval, elektronisch worden doorgestuurd. De positieberichten moeten op een beveiligde manier worden geregistreerd en drie jaar lang worden bewaard.

2.   Versturen van positieberichten bij uitval van het VMS-systeem

De kapitein verzekert er zich te allen tijde van dat het VMS-systeem van zijn vaartuig volledig operationeel is en dat de positieberichten correct worden doorgestuurd naar het VCC van de vlaggenstaat.

EU-vaartuigen met een defect VMS-systeem mogen de visserijzone van Madagaskar niet binnenvaren.

Indien het vaartuig reeds actief is in de visserijzone van Madagaskar en zijn VMS-systeem uitvalt, wordt dat VMS-systeem binnen een zo kort mogelijke termijn, die in geen geval langer mag zijn dan 15 dagen, hersteld of vervangen. Lukt dat niet binnen die termijn, dan mag het vaartuig niet langer in de visserijzone van Madagaskar vissen.

Vaartuigen die in de visserijzone van Madagaskar met een defect VMS-systeem vissen, sturen hun positieberichten ten minste om de zes uur per e-mail of per fax door aan het VCC van de vlaggenstaat en van Madagaskar, met opgave van alle verplichte gegevens.

3.   Beveiligde verzending van de positieberichten aan Madagaskar

Het VCC van de vlaggenstaat stuurt de positieberichten van de betrokken vaartuigen automatisch door naar het VCC van Madagaskar. De VCC’s van de vlaggenstaat en van Madagaskar wisselen hun e-mailadres uit en stellen elkaar onmiddellijk in kennis van iedere wijziging daarvan.

De verzending van de positieberichten tussen de VCC's van de vlaggenstaat en van Madagaskar gebeurt elektronisch via een beveiligd communicatiesysteem.

Het VCC van Madagaskar stelt het VCC van de vlaggenstaat en de Unie in kennis van iedere onderbreking in de ontvangst van de opeenvolgende positieberichten van een vaartuig met een vismachtiging dat niet heeft gemeld dat het de visserijzone zou verlaten.

4.   Slechte werking van het communicatiesysteem

Madagaskar verzekert zich ervan dat zijn elektronische uitrusting compatibel is met die van het VCC van de vlaggenstaat en stelt de Unie onmiddellijk in kennis van elk probleem bij de transmissie en de ontvangst van positieberichten met als doel zo snel mogelijk een technische oplossing te vinden. Eventuele geschillen worden door de gemengde commissie beslecht.

De kapitein wordt verantwoordelijk geacht voor iedere bewezen manipulatie van het VMS-systeem van het vaartuig die tot doel heeft de werking ervan te verstoren of de positieberichten te vervalsen. Inbreuken worden bestraft met de in de geldende wetgeving van Madagaskar vastgestelde sancties.

5.   Herziening van de frequentie van de positieberichten

Op basis van gefundeerde aanwijzingen voor een overtreding kan het VCC van Madagaskar bij het VCC van de vlaggenstaat een verzoek, met kopie aan de EU, richten om het interval voor het versturen van de positieberichten van een vaartuig voor een bepaalde onderzoeksperiode te beperken tot dertig minuten. Het VCC van Madagaskar moet deze stavingselementen overleggen aan het VCC van de vlaggenstaat en aan de EU. Het VCC van de vlaggenstaat stuurt de positieberichten onmiddellijk volgens de nieuwe frequentie door naar het VCC van Madagaskar.

Het VCC van Madagaskar stelt het controlecentrum van de vlaggenstaat en de Europese Commissie onmiddellijk in kennis van het einde van de inspectieprocedure.

Aan het einde van de onderzoeksperiode stelt het VCC van Madagaskar het VCC van de vlaggenstaat en de Unie in kennis van de eventuele follow-up.

HOOFDSTUK VIII

INBREUKEN

Niet-naleving van een van de voorschriften en bepalingen van het protocol, van de maatregelen voor het beheer en de instandhouding van de levende rijkdommen, of van de visserijwetgeving van Madagaskar kan worden bestraft met boetes of met opschorting, intrekking of niet-verlenging van de vismachtiging van het betrokken vaartuig.

1.   Behandeling van inbreuken

Elke inbreuk die in de visserijzone van Madagaskar wordt gepleegd door een EU-vaartuig met een vismachtiging overeenkomstig de onderhavige bijlage moet worden vermeld in een (inspectie)verslag.

In het geval van inspectie aan boord laat de ondertekening van het inspectieverslag door de kapitein het recht van verweer van de reder tegen de geconstateerde inbreuk onverlet. Wanneer de kapitein het inspectieverslag weigert te ondertekenen, schrijft hij in het inspectieverslag de redenen van die weigering, met de vermelding "weigert te ondertekenen".

Voor elke inbreuk die in de visserijzone van Madagaskar wordt gepleegd door een EU-vaartuig met een vismachtiging worden de kennisgeving van de vastgestelde inbreuk en de aan de kapitein of het visserijbedrijf opgelegde sancties rechtstreeks aan de reder toegezonden overeenkomstig de in de visserijwetgeving van Madagaskar vastgestelde procedures. Een kopie van de kennisgeving wordt binnen 72 uur aan de vlaggenstaat van het vaartuig en aan de EU toegezonden.

2.   Aanhouding van een vaartuig

Elk EU-vaartuig dat een inbreuk blijkt te hebben gepleegd, kan worden verplicht zijn visserijactiviteit te beëindigen en, wanneer het vaartuig zich op zee bevindt, zich naar een haven van Madagaskar te begeven overeenkomstig de geldende wetgeving van Madagaskar.

Madagaskar stelt de Unie uiterlijk binnen 24 uur elektronisch in kennis van iedere aanhouding van een EU-vaartuig met een vismachtiging. In de kennisgeving worden de redenen voor de aanhouding en/of de opbrenging aangegeven.

Alvorens tegen het vaartuig, de kapitein, de bemanning of de lading maatregelen te nemen, met uitzondering van maatregelen voor het veiligstellen van bewijsstukken, belegt het VCC van Madagaskar binnen één werkdag na de kennisgeving van de aanhouding van het vaartuig een informatievergadering om de feiten die tot de aanhouding van het vaartuig hebben geleid, toe te lichten en de eventuele verdere maatregelen uiteen te zetten. Aan deze informatievergadering wordt deelgenomen door een vertegenwoordiger van de vlaggenstaat en van de reder van het vaartuig.

3.   Vervolging van de inbreuk – Schikkingsprocedure

De op de geconstateerde inbreuk toe te passen sanctie wordt door Madagaskar overeenkomstig de bepalingen van de geldende nationale wetgeving vastgesteld.

Vóór het tot een gerechtelijke procedure komt, wordt tussen de autoriteiten van Madagaskar en het EU-vaartuig een schikkingsprocedure ingeleid teneinde het probleem in der minne te schikken. Aan deze schikkingsprocedure kan een vertegenwoordiger van de vlaggenstaat van het vaartuig deelnemen. De schikkingsprocedure wordt uiterlijk 72 uur na de kennisgeving van de aanhouding van het vaartuig afgesloten.

4.   Gerechtelijke procedure - Bankgarantie

Indien de hierboven bedoelde schikkingsprocedure faalt en de inbreuk aan de bevoegde gerechtelijke instantie wordt voorgelegd, stelt de reder van het vaartuig dat de inbreuk heeft gepleegd, een bankgarantie bij de schatkist van Madagaskar waarvan het bedrag, dat door Madagaskar wordt vastgesteld, de kosten dekt die verbonden zijn met de aanhouding, de geschatte boetesom en de eventuele compenserende vergoedingen. De bankgarantie wordt niet vrijgegeven voordat de gerechtelijke procedure is afgerond.

De bankgarantie wordt vrijgegeven en onmiddellijk na de uitspraak van het vonnis aan de reder terugbetaald:

a)	in haar geheel, wanneer geen sanctie wordt opgelegd;

b)	ten bedrage van het saldo, wanneer de boetesom lager uitvalt dan de bankgarantie.

Madagaskar stelt de Unie binnen 8 dagen na de uitspraak van het vonnis in kennis van de resultaten van de gerechtelijke procedure.

5.   Vrijgave van het vaartuig en de bemanning

Het vaartuig en de bemanning mogen de haven verlaten zodra de uit de schikkingsprocedure voortvloeiende sanctie is vereffend of zodra de bankgarantie is gesteld bij de schatkist van Madagaskar. Het vaartuig wordt vrijgegeven en de bemanning wordt gemachtigd de haven te verlaten:

a)	zodra aan de bij de minnelijke schikking vastgestelde verplichtingen is voldaan, of

b)	zodra, in afwachting van de beëindiging van de gerechtelijke procedure, de hierboven bedoelde bankgarantie is gesteld en deze door het ministerie voor Visserij is aanvaard.

HOOFDSTUK IX

AANMONSTERING VAN ZEELIEDEN

1.   Aantal aan te monsteren zeelieden

De reders van vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen en vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug verbinden zich ertoe onderdanen van ACS-landen in dienst te nemen onder de hierna vastgestelde voorwaarden en binnen de volgende grenzen:

a)	op de vloot van vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen wordt tijdens het seizoen waarin in de visserijzone van het derde land op tonijn wordt gevist, ten minste 20 % van de zeelieden uit ACS-landen aangemonsterd,

b)	op de vloot van vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug wordt tijdens het seizoen waarin in de visserijzone van het derde land wordt gevist, ten minste 20 % van de zeelieden uit ACS-landen aangemonsterd.

De reders spannen zich in om bovenop dit aantal extra zeelieden uit Madagaskar in dienst te nemen.

2.   Contracten van de zeelieden

De verklaring van de IAO over de fundamentele beginselen en rechten op het werk is van rechtswege van toepassing op zeelieden die zijn aangemonsterd op EU-vaartuigen. Het gaat daarbij met name om de vrijheid van vereniging, de effectieve erkenning van het recht op collectieve onderhandeling van werknemers en de bestrijding van discriminatie op het gebied van werk en beroep.

De arbeidsovereenkomsten van de ACS-zeelieden, waarvan de ondertekenende partijen een afschrift ontvangen, worden gesloten tussen de vertegenwoordiger(s) van de reders en de zeelieden en/of hun vakverenigingen of vertegenwoordigers. Die overeenkomsten garanderen de zeelieden de aansluiting bij de socialezekerheidsregeling die op hen van toepassing is, met inbegrip van een overlijdens-, ziekte- en ongevallenverzekering.

3.   Bezoldiging van de zeelieden

Het loon van de ACS-zeelieden komt ten laste van de reder. Het loon wordt vastgesteld in onderling overleg tussen de reders of hun vertegenwoordigers en de zeelieden en/of hun vakverenigingen of hun vertegenwoordigers. De bezoldigingsvoorwaarden voor de ACS-zeelieden mogen evenwel niet ongunstiger zijn dan die voor bemanningen uit hun land, en mogen in geen geval ongunstiger zijn dan de IAO-normen.

4.   Verplichtingen van de zeelieden

Alle op de EU-vaartuigen aangemonsterde zeelieden moeten zich daags vóór de afgesproken datum van aanmonstering melden bij de kapitein van het aangewezen vaartuig. Indien de zeeman zich niet op de voor de aanmonstering vastgestelde datum en tijd meldt, wordt de reder automatisch ontheven van zijn plicht die zeeman aan te monsteren.

HOOFDSTUK X

WAARNEMERS

1.   Waarneming van de visserijactiviteiten

Beide partijen erkennen het belang van het nakomen van de verplichtingen van de IOTC-resoluties met betrekking tot het programma van wetenschappelijke waarnemers.

Om de naleving van deze resoluties te verzekeren, zijn de bepalingen inzake waarnemers als volgt, behalve indien er, wegens veiligheidsvoorschriften, sprake is van een plaatsgebrek.

De vaartuigen waaraan op grond van de overeenkomst een machtiging voor de visserij in de wateren van Madagaskar is verleend, nemen overeenkomstig de onderstaande bepalingen waarnemers aan boord die zijn aangewezen door de autoriteiten van Madagaskar om de naleving van de hierboven bedoelde verplichtingen na te gaan.

Op verzoek van de autoriteiten van Madagaskar nemen de EU-vissersvaartuigen een waarnemer aan boord; het is de bedoeling dat 10 % van de vaartuigen die over een machtiging beschikken, door een waarnemer worden bezocht. Voor de vaartuigen van minder dan 100 GT hoeft deze verplichting niet te worden nagekomen.

2.   Aangewezen vaartuigen en waarnemers

De autoriteiten van Madagaskar stellen een lijst van vaartuigen op die zijn aangewezen om een waarnemer aan boord te nemen. Deze lijst wordt bijgewerkt. Zodra de lijst is opgesteld, wordt zij aan de Europese Commissie toegezonden.

Uiterlijk 15 dagen vóór de datum waarop de waarnemer aan boord moet gaan, delen de autoriteiten van Madagaskar aan de betrokken reder de naam van de waarnemer mee die is aangewezen om aan boord te gaan van het betrokken vaartuig.

De waarnemer blijft niet langer aan boord van het vaartuig dan nodig is om zijn taken te verrichten.

3.   Bezoldiging van de waarnemers

De kosten van inscheping en ontscheping van de waarnemer buiten Madagaskar zijn ten laste van de reder. Het loon en de sociale premies voor de waarnemer zijn voor rekening van de autoriteiten van Madagaskar.

De reder wordt verzocht om voor elk vaartuig dat een waarnemer aan boord neemt, een bijdrage van 20 EUR per dag dat de waarnemer aan boord is, te betalen. Dit bedrag wordt overgemaakt ten bate van het door het VCC beheerde waarnemersprogramma.

4.   Voorwaarden voor het aan boord nemen van de waarnemer

De voorwaarden voor het aan boord nemen van de waarnemer, met name de duur van zijn aanwezigheid aan boord, worden in onderling overleg tussen de reder of zijn gemachtigde agent en Madagaskar vastgesteld.

De waarnemer wordt aan boord als een officier behandeld. Voor zijn verblijf aan boord wordt evenwel rekening gehouden met de technische structuur van het vaartuig.

Kost en logies van de waarnemer aan boord van het vaartuig zijn voor rekening van de reder.

De kapitein neemt binnen de grenzen van zijn bevoegdheid de nodige maatregelen om de fysieke en morele veiligheid van de waarnemer te garanderen.

De waarnemer krijgt alle faciliteiten die nodig zijn voor de uitoefening van zijn taken. Hij heeft toegang tot de communicatiemiddelen, tot alle documenten aan boord, en tot de documenten die verband houden met de visserijactiviteiten van het vaartuig, met name het visserijlogboek, het verwerkingslogboek en het navigatieboek, en tot de delen van het vaartuig die rechtstreeks verband houden met de uitoefening van zijn taken.

5.   Aan boord nemen en van boord gaan van de waarnemer

De waarnemer wordt in een door de reder gekozen haven aan boord genomen.

De reder of zijn vertegenwoordiger stelt Madagaskar 10 dagen vóór het aan boord nemen van de waarnemer in kennis van de datum, het tijdstip en de haven van het aan boord nemen. Indien de waarnemer in een ander land aan boord wordt genomen, zijn de reiskosten tot de haven van inscheping voor rekening van de reder.

Als de waarnemer zich niet binnen 12 uur na de vastgestelde datum en tijd meldt, wordt de reder automatisch ontheven van zijn plicht die waarnemer aan te monsteren.

Het vaartuig mag de haven verlaten en zijn visserijactiviteiten aanvatten.

Indien de waarnemer niet in een haven van Madagaskar van boord gaat, komen kost en logies voor rekening van de reder gedurende de tijd dat de waarnemer op zijn vlucht naar huis wacht.

Indien het vaartuig op de afgesproken tijd niet in een vooraf vastgestelde haven is om een waarnemer aan boord te nemen, neemt de reder de kosten ten laste die ontstaan omdat de waarnemer in afwachting van het vaartuig vastzit in de haven (verblijf, maaltijden).

Indien het vaartuig niet opdaagt zonder dat vooraf aan het VCC te hebben gemeld, kan Madagaskar de vismachtiging van dat vaartuig opschorten.

6.   Taken van de waarnemer

Gedurende zijn verblijf aan boord:

a)	zorgt de waarnemer ervoor dat hij de visserijactiviteiten noch onderbreekt, noch hindert;

b)	gaat hij zorgvuldig om met de goederen en de installaties aan boord;

c)	bewaart hij geheimhouding over alle aan het vaartuig toebehorende documenten.

Wanneer het vaartuig actief is in de visserijzone van Madagaskar, deelt de waarnemer zijn waarnemingen ten minste eenmaal per week mee per radio, fax of e-mail, en geeft hij daarbij ook de aan boord aanwezige hoeveelheden hoofd- en bijvangst op, en voert hij ook eventuele andere opdrachten van de autoriteit uit.

7.   Verslag van de waarnemer

Alvorens het vaartuig te verlaten, legt de waarnemer een verslag over zijn waarnemingen voor aan de kapitein van het vaartuig. De kapitein van het vaartuig mag opmerkingen toevoegen aan het verslag van de waarnemer. Het verslag wordt ondertekend door de waarnemer en de kapitein. De kapitein ontvangt een kopie van het verslag van de waarnemer.

De waarnemer zendt zijn verslag toe aan Madagaskar, dat binnen 15 werkdagen na het van boord gaan van de waarnemer een kopie doet toekomen aan de EU.

BIJLAGE 1

VOORWAARDEN VOOR DE UITOEFENING VAN DE VISSERIJ DOOR VAARTUIGEN VAN DE EUROPESE UNIE IN DE MAURITAANSE VISSERIJZONES

HOOFDSTUK I

ALGEMENE BEPALINGEN

1.   Aanwijzing van de bevoegde autoriteit

Voor de toepassing van deze bijlage wordt, tenzij anders is bepaald, met elke verwijzing naar de Europese Unie (EU) of Mauritanië als bevoegde autoriteit, het volgende bedoeld:

—   voor de Europese Unie: de Europese Commissie, via de delegatie van de Europese Unie in Nouakchott (contactpunt);

—   voor Mauritanië: het ministerie van visserij, via het directoraat dat belast is met programmering en samenwerking (contactpunt), hierna "ministerie" genoemd.

2.   Exclusieve economische zone (EEZ) van Mauritanië

Vóór de inwerkingtreding van het protocol meldt Mauritanië aan de Europese Commissie de geografische coördinaten van zijn EEZ, alsmede de basislijn, i.e. de laagwaterlijn.

3.   Identificatie van de vaartuigen

3.1.

De identificatiemerktekens van elk vaartuig van de EU moeten in overeenstemming zijn met de EU-regelgeving ter zake. Het ministerie moet in kennis worden gesteld van deze regelgeving voordat dit protocol in werking treedt. Eventuele wijzigingen van de wetgeving worden ten minste één maand vóór de inwerkingtreding ervan aan het ministerie meegedeeld.

3.2.	Elk vaartuig dat zijn merktekens, naam of registratienummer verhult, kan een sanctie worden opgelegd op grond van de geldende Mauritaanse regelgeving.

4.   Bankrekeningen

Mauritanië stelt de EU vóór de inwerkingtreding van het protocol in kennis van de gegevens van de bankrekening(en) (BIC- en IBAN-code) waarop de financiële bedragen ten laste van de EU-vaartuigen in het kader van het protocol moeten worden overgemaakt. De aan de bankoverdrachten verbonden kosten zijn voor rekening van de reders.

5.   Betalingsvoorwaarden

5.1.

De betalingen - in euro - geschieden als volgt: — voor de visrechten: door overschrijving op een van de rekeningen in het buitenland van de Mauritaanse Centrale Bank, ten gunste van de schatkist van Mauritanië; — voor de parafiscale heffing: door overschrijving op een van de rekeningen in het buitenland van de Mauritaanse Centrale Bank, ten gunste van de controledienst; — voor de boetes: door overschrijving op een van de rekeningen in het buitenland van de Mauritaanse Centrale Bank, ten gunste van de schatkist van Mauritanië.

5.2.	De in punt 1 bedoelde bedragen worden als daadwerkelijk geïnd beschouwd wanneer de schatkist of het ministerie, hiervan in kennis gesteld door de Mauritaanse Centrale Bank, de bevestiging van betaling geven.

HOOFDSTUK II

VERGUNNINGEN

Dit hoofdstuk is van toepassing onverminderd specifieke bepalingen in hoofdstuk XI inzake de vaartuigen die op over grote afstanden trekkende bestanden vissen.

Krachtens deze bijlage is de vergunning die Mauritanië afgeeft aan de vaartuigen van de Europese Unie, gelijkwaardig aan de vismachtiging waarin de geldende EU-wetgeving voorziet.

1.   Vereiste documenten voor de vergunningsaanvraag

Wanneer voor het eerst een vergunning voor vaartuigen wordt aangevraagd, dient de Europese Unie bij het ministerie voor elk vaartuig afzonderlijk een ingevuld vergunningsaanvraagformulier in volgens het in aanhangsel 1 van deze bijlage opgenomen model.

1.1.

Tevens dient de reder bij de eerste aanvraag van een vergunning de volgende documenten te voegen: — een door de vlaggenstaat voor eensluidend gewaarmerkte kopie van de meetbrief waarop in BT de door de erkende internationale instanties gecertificeerde tonnage van het vaartuig is vermeld; — een door de bevoegde autoriteiten van de vlaggenstaat gecertificeerde recente kleurenfoto van het zijaanzicht van het vaartuig in zijn huidige staat. Deze foto dient ten minste 15 × 10 cm groot te zijn; — de documenten die nodig zijn voor de inschrijving in het Mauritaanse nationale scheepsregister. Voor die inschrijving zijn geen registratierechten verschuldigd. De inspectie in het kader van de registratie in het nationale scheepsregister is strikt administratief.

1.2.

Bij iedere wijziging van de tonnage van een vaartuig is de reder van het vaartuig verplicht om een door de vlaggenstaat voor eensluidend gewaarmerkt afschrift van de nieuwe meetbrief, met daarin de in BT uigedrukte tonnage, in te dienen net als de documenten die deze wijziging staven, met name een kopie van de door de reder bij zijn bevoegde autoriteiten ingediende aanvraag, het akkoord van deze autoriteiten en een gedetailleerde opgave van de aan het vaartuig uitgevoerde wijzigingen. Bij veranderingen van de structuur of het uiterlijk van het vaartuig moet ook een nieuwe, door de bevoegde autoriteiten van de vlaggenstaat gecertificeerde foto worden verstrekt.

1.3.	Aanvragen voor visvergunningen worden alleen ingediend voor vaartuigen waarvoor de in de punten 1.1 en 1.2 bedoelde documenten zijn verstrekt.

2.   Voorwaarden om voor de visserij in aanmerking te komen

2.1.	Vaartuigen die visserijactiviteiten in het kader van dit protocol wensen uit te oefenen, moeten in het register van vissersvaartuigen van de Europese Unie zijn ingeschreven en moeten het recht hebben om in de Mauritaanse visserijzones te vissen.

2.2.

Om voor dat recht in aanmerking te komen, mag in Mauritanië voor de reder, de kapitein en het vaartuig zelf geen verbod op visserijactiviteiten gelden. Zij dienen in orde te zijn ten aanzien van de Mauritaanse autoriteiten, in de zin dat zij voldaan moeten hebben aan al hun vroegere verplichtingen die voortvloeiden uit hun visserijactiviteiten in Mauritanië.

3.   Aanvraag van vergunningen

3.1.

Voor alle vergunningen dient de Europese Unie elk kwartaal, ten minste één (1) maand vóór het begin van de geldigheidsduur van de gevraagde vergunningen, bij het ministerie de lijsten in van de naar visserijcategorie opgesplitste vaartuigen waarvoor, met inachtneming van de in de technische notities bij het protocol vastgestelde maxima, een vergunning wordt aangevraagd voor de uitoefening van visserijactiviteiten. Deze lijsten gaan vergezeld van de betalingsbewijzen. Vergunningsaanvragen die niet zijn ingediend binnen de bovenvermelde termijn, worden niet in behandeling genomen.

3.2.

In deze lijsten worden voor elke visserijcategorie de volgende gegevens vermeld: — het aantal vaartuigen; — per vaartuig: de voornaamste technische kenmerken zoals vermeld in het EU-gegevensbestand over de vissersvloot; — het vistuig; — het bedrag van de verschuldigde, naar rubriek opgesplitste betalingen; — het aantal Mauritaanse zeelieden.

4.   Afgifte van de vergunningen

4.1.

Het ministerie geeft vergunningen af aan vaartuigen nadat de vertegenwoordiger van de reder, ten minste (tien) 10 dagen vóór het begin van de geldigheidsduur van de gevraagde vergunningen, voor elk vaartuig een afzonderlijk betalingsbewijs heeft voorgelegd (een door de schatkist van Mauritanië opgestelde kwitantie), zoals vermeld in hoofdstuk I. De vergunningen zijn te verkrijgen bij de diensten van het ministerie in Nouadhibou of in Nouakchott.

4.2.

Op de vergunningen worden voorts vermeld de geldigheidsduur, de technische kenmerken van het vaartuig, het aantal Mauritaanse zeelieden en de gegevens inzake de betalingen van de visrechten, alsmede de voorwaarden voor het uitoefenen van de visserijactiviteiten zoals bepaald in de desbetreffende technische notities.

4.3.	Vaartuigen die een vergunning ontvangen, worden ingeschreven in de lijst van tot visserij gerechtigde vaartuigen die vervolgens tegelijkertijd naar de controledienst en naar de Europese Unie wordt doorgestuurd.

4.4.	De Europese Unie wordt ervan in kennis gesteld wanneer vergunningsaanvragen door het ministerie worden afgewezen. In voorkomend geval verleent het ministerie een tegoed voor de eventueel reeds betaalde bedragen, verminderd met de eventueel uitstaande boetes.

5.   Geldigheid en gebruik van de vergunningen

5.1.

Een vergunning is slechts geldig voor de periode waarvoor de verschuldigde visrechten zijn betaald overeenkomstig de technische notities. De geldigheidsduur van de vergunningen bedraagt 2 maanden voor de garnaalvisserij en 3, 6 of 12 maanden voor de andere categorieën. Zij kunnen worden verlengd. De geldigheidsduur van de vergunningen gaat in op de eerste dag van de aangevraagde periode. Voor het bepalen van de geldigheidstermijn van de vergunningen wordt gebruik gemaakt van kalenderjaren; de eerste periode gaat in op de datum van inwerkingtreding van dit protocol en loopt tot en met 31 december van hetzelfde jaar. De laatste periode loopt af aan het einde van de periode van toepassing van dit protocol. De geldigheidstermijn van een vergunning kan niet beginnen in de loop van een jaarlijkse periode en verstrijken in de loop van de daaropvolgende jaarlijkse periode.

5.2.

Een vergunning wordt afgegeven voor een bepaald vaartuig. Zij is niet overdraagbaar. In geval van verlies of langdurige immobilisatie van een vaartuig vanwege ernstige technische averij wordt de vergunning van dat vaartuig vervangen door een vergunning voor een ander vaartuig dat tot dezelfde visserijcategorie behoort, mits de voor het eerstbedoelde vaartuig toegestane tonnage niet wordt overschreden.

5.3.	Voordat de vervangende vergunning wordt afgegeven, moeten eventueel vereiste extra aanpassingen van de betaalde bedragen worden uitgevoerd.

6.   Technische inspecties

6.1.

Ieder EU-vaartuig meldt zich eens per jaar en na elke wijziging van de tonnage of elke verandering van de visserijcategorie resulterend in het gebruik van andere soorten vistuig, in de haven van Nouadhibou aan om overeenkomstig de regelgeving te worden geïnspecteerd. Deze inspecties vinden verplicht plaats binnen 48 uur na aankomst van het schip in de haven. De wijze waarop de technische inspecties van de vaartuigen voor de tonijnvisserij en de vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug dienen te worden uitgevoerd, is vastgelegd in hoofdstuk XI van deze bijlage.

6.2.

Indien de technische inspectie een gunstig resultaat heeft opgeleverd, wordt aan de kapitein van het vaartuig een conformiteitsverklaring afgegeven met een geldigheidsduur die gelijk is aan die van de vergunning en die de facto kosteloos wordt verlengd voor vaartuigen waarvan de vergunning in de loop van het jaar wordt verlengd. Deze verklaring moet te allen tijde aan boord van het vaartuig worden bewaard. Bovendien moet in deze verklaring worden gepreciseerd of de pelagische vaartuigen in staat zijn overladingen te verrichten.

6.3.	Bij de technische inspectie wordt nagegaan of de technische kenmerken van het vaartuig en het aan boord aanwezige vistuig conform zijn en of aan de voorwaarden betreffende de Mauritaanse bemanning is voldaan.

6.4.

De kosten van de inspecties worden aan de reder in rekening gebracht volgens de in de Mauritaanse wetgeving vastgestelde tariefregeling die via de EU-delegatie wordt meegedeeld aan de Europese Unie. Deze kosten mogen niet hoger zijn dan de gewoonlijk door andere vaartuigen voor dezelfde diensten betaalde bedragen.

6.5.	Als een van de in de punten 1 en 2 vastgestelde verplichtingen niet wordt nagekomen, wordt de visvergunning automatisch geschorst totdat de reder wel aan die verplichting voldoet.

HOOFDSTUK III

VISRECHTEN

1.   Visrechten

De visrechten worden voor elk vaartuig berekend aan de hand van de bedragen die voor elk jaar zijn vastgesteld in de technische notities bij het protocol. De bedragen van de visrechten omvatten alle aan de vergunning verbonden lasten of heffingen, met uitzondering van de parafiscale heffing, havenrechten of dienstverleningsheffingen.

2.   Parafiscale heffing

Op grond van het decreet tot instelling van de parafiscale heffing zijn de tarieven van deze heffing voor industriële visserijvaartuigen, die moet worden betaald in de plaatselijke valuta, als volgt:

Categorie visserij op schaaldieren, koppotigen en demersale soorten: < 99 50 000 100-200 100 000 200-400 200 000 400-600 400 000 > 600 600 000

Visserijcategorie (over grote afstanden trekkende bestanden en pelagische bestanden) < 2 000 50 000 2 000-3 000 150 000 3 000-5 000 500 000 5 000-7 000 750 000 7 000-9 000 1 000 000 > 9 000 1 300 000

Behalve voor de categorieën 5 en 6 is de parafiscale heffing per volledig kwartaal of veelvoud daarvan verschuldigd, ongeacht of er in die periode al dan niet een biologische rustperiode valt.

De voor de betaling van de parafiscale heffing voor een kalenderjaar toe te passen wisselkoers van euro in MRO is de door de Mauritaanse Centrale Bank berekende gemiddelde koers over het voorgaande jaar; het ministerie deelt deze koers mee uiterlijk op 1 december van het jaar vóór het jaar waarin die koers wordt toegepast.

Onder kwartaal wordt verstaan een periode van drie maanden beginnende op 1 oktober, 1 januari, 1 april of 1 juli, met uitzondering van de eerste en de laatste periode van het protocol.

3.   Heffingen in natura

De EU-reders van de pelagische vaartuigen die in het kader van dit protocol visserijactiviteiten verrichten, leveren 2 % van hun overgeladen pelagische vangst voor verstrekking aan arme bevolkingsgroepen. Bij deze bepaling wordt de heffing van andere verplichte bijdragen uitgesloten.

4.   Afrekening van de visrechten voor vaartuigen voor de tonijnvisserij en vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug

Op basis van de door de bovenvermelde wetenschappelijke instellingen bevestigde vangstaangiften stelt de EU voor elk vaartuig voor de tonijnvisserij en vaartuig voor de visserij met de drijvende beug een definitieve afrekening vast van de visrechten die het vaartuig verschuldigd is voor het visseizoen van het voorgaande kalenderjaar of van het lopende jaar wanneer het protocol zich in zijn laatste toepassingsjaar bevindt.

De Europese Unie presenteert deze definitieve afrekening aan Mauritanië en aan de reder vóór 15 juli van het jaar dat volgt op het jaar waarin de vangsten zijn gedaan. Wanneer de definitieve afrekening betrekking heeft op het lopende jaar, wordt Mauritanië uiterlijk één (1) maand na het verstrijken van het protocol in kennis gesteld van deze afrekening.

Mauritanië kan de definitieve afrekening op basis van bewijsstukken betwisten binnen een termijn van 30 dagen na de datum van toezending. Bij verschil van mening plegen de partijen overleg in de gemengde commissie. Indien Mauritanië binnen de termijn van 30 dagen geen bezwaar aantekent, wordt de definitieve afrekening als goedgekeurd beschouwd.

Valt de definitieve afrekening hoger uit dan het voor het verkrijgen van de visvergunning vooraf betaalde forfaitaire visrecht, dan maakt de reder het saldo over uiterlijk 45 dagen vanaf de datum waarop Mauritanië de afrekening heeft goedgekeurd. Is het bedrag van de definitieve afrekening kleiner dan het vooraf betaalde forfaitaire visrecht, dan wordt het verschil niet aan de reder terugbetaald.

HOOFDSTUK IV

VANGSTAANGIFTEN

1.   Visserijlogboek

1.1.

De kapiteins van de vaartuigen registeren elke dag alle gespecificeerde activiteiten in het visserijlogboek, dat in overeenstemming moet zijn met het model in aanhangsel 2 van deze bijlage en overeenkomstig de Mauritaanse regelgeving kan worden gewijzigd. Dit logboek dient correct en leesbaar te worden ingevuld en door de kapitein van het vaartuig te worden ondertekend. Voor de vaartuigen die vissen op over grote afstanden trekkende soorten, is het bepaalde in hoofdstuk XI van deze bijlage van toepassing.

1.2.

Aan het einde van elke visreis wordt het originele exemplaar van het visserijlogboek door de kapitein van het vaartuig ingediend bij de controledienst. De reder is verplicht de nationale autoriteiten van de lidstaat alsmede de Commissie, via de delegatie, binnen 15 werkdagen een kopie van dit logboek toe te zenden.

1.3.	Als de in de punten 1.1 en 1.2 vermelde verplichtingen niet worden nagekomen, wordt de visvergunning automatisch geschorst totdat de reder wel aan zijn verplichtingen voldoet, en dit onverminderd de sancties waarin de Mauritaanse wetgeving voorziet.

1.4.	Mauritanië en de Europese Unie streven ernaar om uiterlijk na het eerste jaar van toepassing van het protocol een elektronisch visserijlogboek in te voeren.

2.   Aanvullend visserijlogboek (aangiften van aanlanding en overlading)

2.1.	Bij elke aanlanding of overlading zijn de kapiteins verplicht het aanvullende visserijlogboek volgens het model in aanhangsel 6 bij deze bijlage correct en leesbaar in te vullen en te ondertekenen.

2.2.

Na elke aanlanding zendt de reder het originele exemplaar van het aanvullende visserijlogboek uiterlijk binnen 30 dagen toe aan de controledienst met een kopie aan het ministerie. Binnen dezelfde termijn dient ook een kopie te worden verzonden aan de nationale autoriteiten van de lidstaat en, via de delegatie, aan de Commissie. Voor vaartuigen voor de pelagische visserij is deze termijn vastgesteld op 15 dagen.

2.3.

Na elke toegestane overlading dient de kapitein het originele exemplaar van het aanvullende visserijlogboek onmiddellijk in bij de controledienst met een kopie voor het ministerie. Binnen een termijn van 15 werkdagen dient ook een kopie te worden verzonden aan de nationale autoriteiten van de lidstaat en, via de delegatie, aan de Commissie.

2.4.	Als de in de punten 2.1, 2.2 en 2.3 vermelde verplichtingen niet worden nagekomen, wordt de visvergunning automatisch geschorst totdat deze reder wel aan zijn verplichtingen voldoet.

3.   Betrouwbaarheid van de gegevens

Om bruikbaar te zijn als een grondslag voor het toezicht op de ontwikkeling van de visbestanden, moeten de gegevens in de documenten die in de punten hierboven worden bedoeld, in overeenstemming zijn met het feitelijke verloop van de visserij.

De geldende Mauritaanse wetgeving over de minimummaten van de aan boord gehouden vangsten is van toepassing en is opgenomen in aanhangsel 4.

Een lijst met de omrekeningsfactoren die van toepassing zijn op de vangsten voor de omrekening van ontkopte vis/vis in gehele staat en/of gestripte vis/vis in gehele staat is opgenomen in aanhangsel 5.

4.   Toleranties

Op basis van een representatieve monsterneming mag het verschil tussen de in het visserijlogboek opgegeven vangsten en de beoordeling van deze vangsten tijdens een inspectie of bij aanlanding niet groter zijn dan:

—	9 % voor de visserij met koelvaartuigen;

—	4 % voor de visserij op niet-pelagische soorten met vriesvaartuigen;

—	2 % voor de visserij op pelagische soorten met vriesvaartuigen.

5.   Bijvangsten

De bijvangsten worden gespecificeerd in de technische notities die deel uitmaken van dit protocol. De voorschriften ten aanzien van bijvangsten staan op de afgegeven vergunningen. Elke overschrijding van het toegestane percentage bijvangsten kan worden bestraft.

6.   Niet-naleving op het gebied van vangstaangiften

Indien de bepalingen inzake de vangstaangiften niet in acht worden genomen, wordt de vergunning automatisch geschorst totdat de reder aan zijn verplichtingen voldoet, en dit onverminderd de sancties waarin het protocol voorziet.

7.   Aangifte van de totale vangsten

De Europese Unie stelt Mauritanië vóór het einde van elk kwartaal elektronisch in kennis van de hoeveelheden die haar vaartuigen in het vorige kwartaal in alle categorieën samen hebben gevangen.

Deze gegevens worden uitgesplitst naar maand, visserijtak, vaartuig en soort.

De voor de pelagische visserij geldende factoren voor de omrekening van ontkopte vis/vis in gehele staat en/of gestripte vis/vis in gehele staat zijn opgenomen in aanhangsel 5.

HOOFDSTUK V

AANLANDINGEN EN OVERLADINGEN

1.   Aanlandingen

1.1.	Voor de demersale vloot geldt de aanlandingsplicht.

1.2.	Op verzoek van de reder worden gedurende zeer warme perioden, met name de maanden augustus en september, specifieke afwijkingen voor de garnaalvloot verleend.

1.3.	De aanlandingsplicht houdt geen opslag- of verwerkingsplicht in.

1.4.	De vloot koelvaartuigen voor de pelagische visserij is eveneens aan de aanlandingsplicht onderworpen; zij mag niet meer aanlanden dan de verwerkingseenheden in Nouadhibou in ontvangst kunnen nemen en moet bovendien rekening houden met de geconstateerde marktvraag.

1.5.	De aanlandingsplicht geldt niet voor de laatste visreis (voordat de vaartuigen de Mauritaanse visserijzones voor op zijn minst drie maanden verlaten). Voor de garnaalvisserij bedraagt deze periode twee maanden.

1.6.

De kapitein van een EU-vaartuig stelt de havenautoriteiten van Nouadhibou (PAN) en de maritiemecontroledienst per fax of e-mail, met kopie aan de delegatie van de Europese Unie, ten minste 48 uur (24 uur voor koelvaartuigen) vooraf in kennis van de datum van aanlanding en geeft hierbij de volgende gegevens op: a) de naam van het vissersvaartuig dat zal aanlanden; b) de verwachte datum en het verwachte tijdstip van aanlanding; c) de in kilogram levend gewicht uitgedrukte hoeveelheid van elke aan te landen of over te laden soort (aangeduid met de FAO-drielettercode). Uiterlijk 12 uur na ontvangst van de hierboven bedoelde kennisgeving geeft de controledienst via fax of e-mail, met kopie aan de delegatie van de Europese Unie, zijn toestemming aan de kapitein of diens vertegenwoordiger.

1.7.

Het vaartuig van de Europese Unie dat aanlandt in een Mauritaanse haven, is vrijgesteld van belastingen of heffingen van gelijke werking, met uitzondering van havenheffingen en -kosten die, in dezelfde omstandigheden, worden toegepast op Mauritaanse vaartuigen. Voor visserijproducten geldt een douaneregeling overeenkomstig de vigerende Mauritaanse wetgeving. Visserijproducten zijn bijgevolg bij hun binnenkomst in de Mauritaanse haven of bij uitvoer vrijgesteld van alle douaneformaliteiten en douanerechten of -heffingen van gelijke werking en worden beschouwd als goederen onder een regeling van "tijdelijk douanevervoer" ("tijdelijke opslag"). De reder kan vrij beslissen over de bestemming van de productie van zijn vaartuig. Deze productie kan worden verwerkt, opgeslagen onder een douaneregeling, verkocht in Mauritanië of uitgevoerd (tegen vreemde valuta's). Op de in Mauritanië verkochte producten die bestemd zijn voor de Mauritaanse markt, worden dezelfde belastingen en heffingen toegepast als op Mauritaanse visserijproducten. De winst kan worden uitgevoerd zonder extra kosten (vrijstelling van douanerechten en heffingen van gelijke werking).

2.   Overladingen

2.1.	Pelagische vriesvaartuigen die overeenkomstig de conformiteitsverklaring overladingsactiviteiten kunnen verrichten, moeten overladen bij boei 10 van de kade van de autonome haven Nouadhibou, behalve wanneer het de laatste visreis betreft.

2.2.	Vaartuigen van de Europese Unie die aanlanden in de autonome haven Nouadhibou, zijn vrijgesteld van belastingen of heffingen van gelijke werking, met uitzondering van havenheffingen en -kosten die, in dezelfde omstandigheden, worden toegepast op Mauritaanse vaartuigen.

2.3.	De overladingsplicht geldt niet voor de laatste visreis (voordat de vaartuigen de Mauritaanse visserijzones voor op zijn minst drie maanden verlaten).

2.4.	Mauritanië behoudt zich het recht voor de overlading te weigeren indien het transportvaartuig zich zowel in de Mauritaanse visserijzones als daarbuiten heeft schuldig gemaakt aan illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij.

HOOFDSTUK VI

CONTROLE

1.   Binnenvaren en verlaten van de Mauritaanse visserijzones

1.1.

Met uitzondering van vaartuigen voor de tonijnvisserij, vaartuigen voor de visserij met de drijvende beug en vaartuigen voor de pelagische visserij (waarvoor de termijnen in overeenstemming moeten zijn met hoofdstuk XI van deze bijlage), moeten vaartuigen van de Europese Unie die op grond van deze overeenkomst actief zijn, de onderstaande berichten meedelen. a) Over het binnenvaren van de visserijzone: Deze berichten worden ten minste 36 uur van tevoren verstuurd en omvatten de volgende gegevens: — de positie van het vaartuig op het tijdstip van de mededeling; — de dag, de datum en bij benadering het tijdstip waarop het vaartuig de Mauritaanse visserijzones zal binnenvaren; — in het geval van vaartuigen die eerder hebben gemeld in het bezit te zijn van een visvergunning voor een andere visserijzone van het deelgebied, de naar soort uitgesplitste, op het tijdstip van de mededeling aan boord gehouden vangsten. De controledienst heeft in dit geval het recht om het met betrekking tot de andere visserijzone bijgehouden logboek in te zien en mag de in punt 4 van dit hoofdstuk vastgestelde controletijd niet overschrijden. b) Over het verlaten van de visserijzone: De berichten worden ten minste 48 uur van tevoren verstuurd en omvatten de volgende gegevens: — de positie van het vaartuig op het tijdstip van de mededeling; — de dag, de datum en het tijdstip waarop het vaartuig de Mauritaanse visserijzones zal verlaten; — de naar soort uitgesplitste, op het tijdstip van de mededeling aan boord gehouden vangsten.

1.2.

Telkens als hun vaartuigen de Mauritaanse visserijzones binnenvaren en verlaten, zenden de reders per fax, per e-mail of per post een bericht aan de controledienst en maken daarvoor gebruik van de faxnummers of de adressen als vermeld in aanhangsel 1 van deze bijlage. Wanneer zich bij de communicatie via deze kanalen problemen voordoen, kan die informatie bij wijze van uitzondering via de Europese Unie worden doorgestuurd. Wijzigingen van de nummers of adressen worden 15 dagen voordat zij van toepassing worden, via de delegatie van de Europese Unie ter kennis van de Commissie gebracht.

1.3.	Tijdens hun aanwezigheid in de Mauritaanse visserijzones stemmen de EU-vaartuigen voortdurend af op de internationale omroepfrequenties (VHF-kanaal 16 of HF 2 182 KHz).

1.4.

De Mauritaanse autoriteiten behouden zich het recht voor om, na ontvangst van een bericht waarin wordt gemeld dat een vaartuig de visserijzone verlaat, in de haven van Nouadhibou of van Nouakchott, vóór het vertrek een controle uit te voeren op basis van een steekproef. Deze controles mogen niet meer dan 6 uur in beslag nemen voor vaartuigen voor de pelagische visserij (categorieën 7 en 8) en niet meer dan 3 uur voor de andere categorieën.

1.5.

Niet-naleving van de bepalingen van de punten hierboven wordt bestraft met de volgende sancties: a) bij een eerste overtreding: — het vaartuig wordt, indien mogelijk, opgebracht; — de lading aan boord wordt gelost en in beslag genomen en de opbrengst ervan wordt overgemaakt aan de schatkist; — het vaartuig betaalt de minimumboete waarin de Mauritaanse regelgeving voorziet; b) bij een tweede overtreding: — het vaartuig wordt, indien mogelijk, opgebracht; — de lading aan boord wordt gelost en in beslag genomen en de opbrengst ervan wordt overgemaakt aan de schatkist; — het vaartuig betaalt de maximumboete waarin de Mauritaanse regelgeving voorziet; — de vergunning wordt voor de resterende looptijd ingetrokken; c) bij een derde overtreding: — het vaartuig wordt, indien mogelijk, opgebracht; — de lading aan boord wordt gelost en in beslag genomen en de opbrengst ervan wordt overgemaakt aan de schatkist; — de vergunning wordt definitief ingetrokken; — de kapitein en het vaartuig krijgen verbod om nog in Mauritanië actief te zijn.

1.6.	Indien het vaartuig dat in overtreding is, niet kan worden opgebracht, brengt het ministerie de Commissie en de vlaggenlidstaat hiervan op de hoogte, zodat de in punt 1.5 vermelde sancties kunnen worden toegepast.

2.   Inspectie op zee

De op zee, in de Mauritaanse visserijzones verrichte inspectie van EU-vaartuigen met een visvergunning wordt uitgevoerd door Mauritaanse vaartuigen en inspecteurs die duidelijk herkenbaar zijn als voor visserijcontrole aangewezen vaartuigen en inspecteurs.

Alvorens aan boord te gaan, stellen de Mauritaanse inspecteurs de EU-vaartuigen in kennis van hun besluit om een inspectie uit te voeren. De inspectie wordt door maximaal twee inspecteurs uitgevoerd, die hun identiteit en kwalificatie als inspecteur moeten aantonen alvorens met de inspectie te beginnen.

De Mauritaanse inspecteurs blijven niet langer aan boord van de EU-vaartuigen dan nodig is om de met de inspectie verband houdende taken te verrichten. Zij voeren de inspectie zo uit dat deze zo weinig mogelijk gevolgen heeft voor de vaartuigen, de visserijactiviteit en de lading. De inspectie mag niet langer duren dan drie uur voor pelagische vaartuigen en anderhalf uur voor de andere categorieën.

De kapiteins van EU-vaartuigen moeten de Mauritaanse inspecteurs bij inspecties op zee, bij het overladen en bij het aanlanden het aan boord gaan vergemakkelijken en hen bijstaan bij het vervullen van hun taken, met name door opdracht te geven voor het uitvoeren van de door de inspecteurs noodzakelijk geachte onderhoudswerkzaamheden.

Aan het eind van elke inspectie stellen de Mauritaanse inspecteurs een inspectieverslag op. De kapiteins van de EU-vaartuigen mogen opmerkingen toevoegen aan het inspectieverslag. Het inspectieverslag wordt ondertekend door de inspecteur die het opstelt en door de kapitein van het betrokken EU-vaartuig.

De Mauritaanse inspecteurs overhandigen een kopie van het inspectieverslag aan de kapiteins van de EU-vaartuigen alvorens de vaartuigen te verlaten. Mauritanië doet de Europese Unie uiterlijk 4 dagen na de inspectie een kopie van het inspectieverslag toekomen.

3.   Inspectie in de haven

De in een haven verrichte inspectie van EU-vissersvaartuigen die hun in de Mauritaanse visserijzones bovengehaalde vangsten aanlanden of overladen, wordt uitgevoerd door Mauritaanse inspecteurs die duidelijk herkenbaar zijn als voor visserijcontrole aangewezen inspecteurs.

De inspectie wordt door maximaal twee inspecteurs uitgevoerd, die hun identiteit en kwalificatie als inspecteur moeten aantonen alvorens met de inspectie te beginnen. De Mauritaanse inspecteurs blijven niet langer aan boord van de EU-vaartuigen dan nodig is om de met de inspectie verband houdende taken te verrichten, en voeren de inspectie zo uit dat deze zo weinig mogelijk gevolgen heeft voor de vaartuigen, het aanlanden of het overladen en de lading. De inspectie mag niet langer duren dan het aanlanden of overladen.

Aan het eind van elke inspectie stellen de Mauritaanse inspecteurs een inspectieverslag op. De kapiteins van de EU-vaartuigen mogen opmerkingen toevoegen aan het inspectieverslag. Het inspectieverslag wordt ondertekend door de inspecteur die het opstelt en door de kapitein van het betrokken EU-vaartuig.

De Mauritaanse inspecteurs overhandigen een kopie van het inspectieverslag aan de kapiteins van de EU-vaartuigen zodra de inspectie beëindigd is. Mauritanië doet de Europese Unie uiterlijk 24 uur na de inspectie een kopie van het inspectieverslag toekomen.

4.   Wederzijdse waarneming met betrekking tot de controles aan de wal

Beide partijen besluiten tot de invoering van een systeem voor wederzijdse waarneming met betrekking tot de controles aan de wal. Zij wijzen hiervoor vertegenwoordigers aan die de door de respectieve nationale controlediensten verrichte controles en inspecties bijwonen en opmerkingen kunnen maken over de tenuitvoerlegging van dit protocol.

Deze vertegenwoordigers moeten:

—	een vakopleiding hebben genoten;

—	passende ervaring hebben op visserijgebied;

—	een grondige kennis hebben van de bepalingen van de overeenkomst en van dit protocol.

Wanneer een vertegenwoordiger aanwezig zijn bij de inspecties, worden deze uitgevoerd door de nationale controlediensten en mag hij op eigen initiatief geen inspectiebevoegdheden van de nationale ambtenaren uitoefenen.

Wanneer de vertegenwoordiger de nationale ambtenaren vergezelt, heeft hij toegang tot de vaartuigen, ruimten en documenten die door deze ambtenaren worden geïnspecteerd, om de gegevens (die geen naamsverwijzingen bevatten) te verzamelen die noodzakelijk zijn voor het verrichten van zijn taak.

De vertegenwoordiger vergezelt de nationale controlediensten bij hun bezoeken in havens aan boord van vaartuigen aan de kade, in openbare visveilingen, in magazijnen van groothandelaren in vis, in koelhuizen en in andere ruimten die verband houden met de aanlanding en opslag van vis vóór de eerste verkoop op het grondgebied waar het product voor het eerst op de markt wordt gebracht.

De vertegenwoordiger stelt elke vier maanden een verslag op over de controles waaraan hij heeft deelgenomen en dient dit in bij de bevoegde autoriteiten. Deze autoriteiten verstrekken een kopie aan de andere overeenkomstsluitende partij.

Beide partijen besluiten op zijn minst twee inspecties per jaar uit te voeren, afwisselend in Mauritanië en in Europa.

4.1.   Vertrouwelijkheid

De vertegenwoordiger die aanwezig is bij de gezamenlijke controle, behandelt de goederen en installaties aan boord van de vaartuigen en andere voorzieningen met de vereiste zorgvuldigheid en beschouwt alle documenten die hij ter inzage krijgt, als vertrouwelijk. Beide partijen spreken af om bij de tenuitvoerlegging de vertrouwelijkheid strikt in acht te nemen.

De vertegenwoordiger deelt de resultaten van zijn werkzaamheden uitsluitend aan zijn bevoegde autoriteiten mee.

4.2.   Geografische afbakening

Dit programma geldt voor de aanlandingshavens van de Europese Unie en voor de havens van Mauritanië.

4.3.   Financiering

Elke overeenkomstsluitende partij neemt alle kosten van zijn vertegenwoordiger die deelneemt aan de gezamenlijke controles, voor zijn rekening, met inbegrip van de reis- en verblijfkosten.

HOOFDSTUK VII

SATELLIETVOLGSYSTEEM (VMS)

Om de EU-vaartuigen via satelliet te volgen, worden op de hieronder weergegeven manier twee boodschappen verstuurd via een driehoeksysteem dat gedurende de hele looptijd van dit protocol bij wijze van experiment wordt toegepast:

1)	EU-vaartuig – VCC van de vlaggenstaat – VCC van Mauritanië,

2)	EU-vaartuig – VCC van Mauritanië – VCC van de vlaggenstaat.

1.   Versturen van gegevens

Elk positiebericht moet de volgende gegevens bevatten:

a)	de identificatiegegevens van het vaartuig;

b)	de laatste geografische positie van het vaartuig (lengtegraad, breedtegraad), met een foutenmarge van minder dan 500 meter en een betrouwbaarheidsinterval van 99 %;

c)	de datum en het tijdstip van de registratie van de positie;

d)	de snelheid en de vaarrichting van het vaartuig.

Het VCC van de vlaggenstaat en het VCC van Mauritanië zorgen ervoor dat de positieberichten automatisch worden verwerkt en, in voorkomend geval, elektronisch worden verstuurd. De positieberichten moeten op een beveiligde manier worden geregistreerd en drie jaar lang worden bewaard.

2.   Versturen van positieberichten bij uitval van het VMS-systeem

De kapitein verzekert er zich te allen tijde van dat het VMS-systeem van zijn vaartuig volledig operationeel is en dat de positieberichten correct worden verstuurd naar het VCC van de vlaggenstaat.

Indien de aan boord van een vissersvaartuig aanwezige satellietapparatuur voor permanente positiebepaling onklaar is, meldt de kapitein van het vaartuig te gelegener tijd per fax de in punt 5 bedoelde gegevens aan het controlecentrum van de vlaggenstaat en aan het VCC van Mauritanië. In dat geval moet om de 4 uur een algemeen positierapport worden verzonden. Dit algemene positierapport omvat de positierapporten die om het uur door de kapitein van het vaartuig zijn geregistreerd overeenkomstig punt 5.

Het controlecentrum van de vlaggenstaat verstuurt deze rapporten onverwijld naar het Mauritaanse VCC. Onklare apparatuur wordt gerepareerd of vervangen binnen maximaal 5 dagen. Wanneer die termijn verstreken is, moet het betrokken vaartuig de Mauritaanse visserijzones verlaten of een Mauritaanse haven binnenvaren. In geval van ernstige technische problemen die niet binnen 5 dagen kunnen worden opgelost, kan op verzoek van de kapitein een afwijking voor maximaal 15 dagen worden toegestaan. In dat geval blijven de bepalingen van punt 7 van toepassing en moeten alle vaartuigen, met uitzondering van die voor de tonijnvisserij, een haven binnenvaren om een Mauritaanse wetenschappelijke waarnemer aan boord te nemen.

3.   Beveiligde communicatie van positieberichten tussen het VCC van de vlaggenstaat en het VCC van Mauritanië

Het VCC van de vlaggenstaat stuurt de positieberichten van de betrokken vaartuigen automatisch door naar het VCC van Mauritanië. Het VCC van de vlaggenstaat en het VCC van Mauritanië wisselen hun e-mailadres uit en stellen elkaar onverwijld in kennis van iedere wijziging daarvan.

Het versturen van de positieberichten tussen het VCC van de vlaggenstaat en het VCC van Mauritanië gebeurt elektronisch via een beveiligd communicatiesysteem.

Het VCC van Mauritanië stelt het VCC van de vlaggenstaat en de Europese Unie in kennis van iedere onderbreking in de ontvangst van de opeenvolgende positieberichten van een vaartuig met een visvergunning dat niet heeft gemeld dat het de Mauritaanse visserijzones zou verlaten.

4.   Slechte werking van het communicatiesysteem

Mauritanië verzekert zich ervan dat zijn elektronische uitrusting compatibel is met die van het VCC van de vlaggenstaat en stelt de EU onverwijld in kennis van elk probleem bij de transmissie en de ontvangst van positieberichten, met het oog op een zo spoedig mogelijke technische oplossing. Eventuele geschillen worden door de gemengde commissie beslecht.

De kapitein wordt verantwoordelijk geacht voor iedere bewezen manipulatie van het VMS-systeem van het vaartuig die tot doel heeft de werking ervan te verstoren of de positieberichten te vervalsen. Elke overtreding wordt overeenkomstig het protocol bestraft.

HOOFDSTUK VIII

OVERTREDINGEN

1.   Inspectieverslag en proces-verbaal van de overtreding

Het inspectieverslag, met daarin de omstandigheden van en de redenen voor de overtreding, moet worden ondertekend door de kapitein van het vaartuig, die er zijn kanttekeningen bij mag plaatsen en een kopie van het verslag krijgt van de controledienst. Deze ondertekening heeft geen consequenties voor de rechten en de middelen die de kapitein ter verdediging kan aanvoeren ten aanzien van de hem ten laste gelegde overtreding.

Het proces-verbaal van de overtreding wordt naar waarheid door de controledienst opgesteld op basis van eventueel vastgestelde overtredingen die zijn opgenomen in het na de inspectie van het vaartuig opgestelde inspectieverslag.

Bij de inspectie moet rekening worden gehouden met de conformiteit van de kenmerken die tijdens de technische inspectie is gecontroleerd (hoofdstuk II).

2.   Melding van de overtreding

In geval van een overtreding stelt de controledienst de vertegenwoordiger van het vaartuig per post in kennis van het proces-verbaal van de overtreding en van het inspectieverslag. De controledienst stelt tevens de Europese Unie onverwijld in kennis hiervan.

In geval van een overtreding die niet op zee kan worden beëindigd, brengt de kapitein zijn vaartuig op verzoek van de controledienst naar de haven van Nouadhibou. In geval van een overtreding die door de kapitein is erkend en die wel op zee kan worden beëindigd, mag het vaartuig doorgaan met vissen.

In beide gevallen kan het vaartuig na beëindiging van de overtreding doorgaan met vissen.

3.   Afwikkeling van de overtreding

Overeenkomstig dit protocol kan de overtreding worden afgewikkeld hetzij via een schikkingsprocedure, hetzij via een gerechtelijke procedure.

Alvorens tegen het vaartuig, de kapitein, de bemanning of de lading maatregelen te nemen, met uitzondering van maatregelen voor het veiligstellen van bewijsstukken, belegt Mauritanië op verzoek van de EU uiterlijk drie (3) werkdagen na de kennisgeving van de immobilisatie van het vaartuig zo nodig een informatievergadering om de feiten die hebben geleid tot de immobilisatie van het vaartuig, toe te lichten en de eventuele verdere maatregelen uiteen te zetten. Een vertegenwoordiger van de vlaggenstaat en een vertegenwoordiger van de reder van het vaartuig moeten de kans krijgen om aan deze informatievergadering deel te nemen.

Vervolgens wordt de schikkingscommissie door de controledienst bijeengeroepen. Alle gegevens over het verloop van de schikkings- of gerechtelijke procedure met betrekking tot de door de EU-vaartuigen begane overtredingen worden onverwijld aan de Europese Unie meegedeeld. Zo nodig kan de reder in de schikkingscommissie worden vertegenwoordigd door twee personen indien de voorzitter van die commissie dat toestaat.

Eventuele boetes moeten uiterlijk 30 dagen na de schikkingsprocedure worden betaald via overschrijving. Vaartuigen die de Mauritaanse visserijzones willen verlaten, mogen dat pas nadat de betaling daadwerkelijk is verricht. Een kwitantie van de schatkist of anders een op niet-werkdagen door de Mauritaanse Centrale Bank gewaarmerkt SWIFT-bewijs van betaling wordt beschouwd als bewijsstuk van betaling van de boete om de vrijgave van het vaartuig te bewerkstelligen.

Als de schikkingsprocedure geen resultaat heeft opgeleverd, geeft het ministerie het dossier onmiddellijk door aan de officier van justitie. Volgens de geldende wetgeving moet de reder een bankgarantie verstrekken om eventuele boetes te dekken. Het vaartuig wordt 72 uur na de datum waarop de bankgarantie is gesteld, vrijgegeven. De bankgarantie wordt niet vrijgegeven voordat de gerechtelijke procedure is voltooid. De bankgarantie wordt door het ministerie vrijgegeven zodra de procedure is beëindigd zonder veroordeling. Wanneer een veroordeling tot betaling van een boete volgt, gebeurt die betaling overeenkomstig de geldende regelgeving, waarin met name is bepaald dat de bankgarantie wordt vrijgegeven wanneer de boete binnen 30 dagen na de veroordeling wordt betaald.

Het vaartuig wordt vrijgegeven en de bemanning wordt gemachtigd de haven te verlaten:

—	zodra aan de bij de schikkingsprocedure vastgestelde verplichtingen is voldaan, of

—	zodra, in afwachting van de voltooiing van de gerechtelijke procedure, een bankgarantie zoals bedoeld in punt 5, is gesteld en door het ministerie is aanvaard.

HOOFDSTUK IX

AANMONSTERING VAN MAURITAANSE ZEELIEDEN

1.

Afgezien van de vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen die één (1) Mauritaniër per vaartuig moeten aanmonsteren en de vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel die drie (3) Mauritaanse zeelieden per vaartuig moeten aanmonsteren, is elk EU-vaartuig verplicht om voor de effectieve duur van zijn aanwezigheid in de Mauritaanse visserijzones 60 % Mauritaniërs – de officieren niet in aanmerking genomen – aan te monsteren die vrij worden gekozen op basis van een door het ministerie opgestelde lijst. Wanneer Mauritaanse leerling-officieren worden aangemonsterd, wordt hun aantal in mindering gebracht op dat van de Mauritaanse zeelieden.

2.	De reder of diens vertegenwoordiger deelt aan het ministerie de naam mee van de op het betrokken vaartuig aangemonsterde Mauritaanse zeelieden, met vermelding van hun inschrijving op de bemanningslijst.

3.

De verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) over de fundamentele beginselen en rechten op het werk is van rechtswege van toepassing op zeelieden die worden aangemonsterd op EU-vaartuigen. Het gaat daarbij met name om de vrijheid van vereniging, de effectieve erkenning van het recht op collectieve onderhandeling van werknemers en de bestrijding van discriminatie op het gebied van werk en beroep.

4.

De arbeidsovereenkomsten van de Mauritaanse zeelieden, waarvan de ondertekenende partijen een afschrift ontvangen, worden gesloten tussen de vertegenwoordiger(s) van de reders en de zeelieden en/of hun vakverenigingen of vertegenwoordigers, in samenwerking met de bevoegde autoriteit van Mauritanië. Die overeenkomsten garanderen de zeelieden de aansluiting bij de socialezekerheidsregeling die op hen van toepassing is, met inbegrip van een overlijdens-, ziekte- en ongevallenverzekering.

5.	Binnen een termijn van twee maanden na de afgifte van de vergunning bezorgt de reder of diens vertegenwoordiger het ministerie rechtstreeks een kopie van het bedoelde contract, naar behoren geviseerd door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat.

6.

Het loon van de Mauritaanse zeelieden komt ten laste van de reder. Het loon wordt vóór de afgifte van de vergunningen vastgesteld in onderling overleg tussen de reders of hun vertegenwoordigers en de betrokken Mauritaanse zeelieden of hun vertegenwoordigers. De bezoldigingsvoorwaarden voor de Mauritaanse zeelieden mogen evenwel niet ongunstiger zijn dan die voor Mauritaanse bemanningen en moeten op zijn minst in overeenstemming zijn met de IAO-normen.

7.

Indien een of meer aan boord werkzame zeelieden niet op het voor het vertrek van het vaartuig vastgestelde tijdstip verschijnen, mag het vaartuig de geplande visreis aanvangen na aan de bevoegde autoriteiten van de haven van inscheping te hebben gemeld dat er onvoldoende zeelieden aan boord zijn, en na zijn bemanningslijst te hebben bijgewerkt. Deze autoriteiten brengen de controledienst daarvan op de hoogte.

8.	De reder is verplicht de nodige maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat zijn vaartuig uiterlijk bij de volgende visreis het op grond van deze overeenkomst vereiste aantal zeelieden aan boord heeft.

9.

Bij niet-aanmonstering van Mauritaanse zeelieden om andere redenen dan die welke bedoeld zijn in het vorige punt, zijn de reders van de betrokken EU-vaartuigen verplicht om uiterlijk na 3 maanden per zeeman een forfaitair bedrag te betalen van 20 euro per in de Mauritaanse visserijzones doorgebrachte visdag.

10.	De betaling voor niet-aanmonstering van zeelieden gebeurt naar rato van het aantal daadwerkelijke visdagen, en niet voor de hele geldigheidsduur van de vergunning.

11.	Dat bedrag wordt gebruikt voor de opleiding van Mauritaanse zeevissers en wordt overgemaakt op de in hoofdstuk I (Algemene bepalingen) van deze bijlage bedoelde rekening.

12.	De Europese Unie deelt het ministerie halfjaarlijks, op 1 januari en op 1 juli van elk jaar, de lijst mee van de op EU-vaartuigen aangemonsterde Mauritaanse zeelieden, onder vermelding van hun nummer van inschrijving in het register van zeelieden en het vaartuig waarop zij aangemonsterd zijn.

13.	Behoudens het in punt 7 bedoelde geval wordt, indien een reder de bepaling inzake de aanmonstering van het vooropgestelde aantal Mauritaanse zeelieden niet nakomt, de visvergunning van het betrokken vaartuig automatisch opgeschort totdat wel aan die verplichting is voldaan.

HOOFDSTUK X

WETENSCHAPPELIJKE WAARNEMERS

Er wordt een regeling voor wetenschappelijke waarneming aan boord van de EU-vaartuigen ingevoerd.

1.

Beide partijen wijzen voor elke visserijcategorie jaarlijks op zijn minst twee vaartuigen aan die een Mauritaanse wetenschappelijke waarnemer aan boord moeten nemen; de uitzondering op deze regel zijn de vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen die op verzoek van het ministerie een waarnemer aan boord moeten nemen. In geen geval mag er op een vaartuig meer dan één wetenschappelijke waarnemer aan boord zijn. Een wetenschappelijke waarnemer blijft gedurende één visreis aan boord van het vaartuig. Op expliciet verzoek van één van beide partijen kan de periode aan boord, naargelang van de verwachte gemiddelde duur van de visreizen van een bepaald vaartuig, evenwel tot meerdere visreizen worden uitgebreid.

2.	Het ministerie stelt de Europese Unie minstens zeven werkdagen vóór de geplande inschepingsdatum op de hoogte van de naam van de aangewezen wetenschappelijke waarnemers, die in het bezit zullen zijn van de vereiste documenten.

3.	Alle kosten in verband met de werkzaamheden van de wetenschappelijke waarnemers, inclusief salaris, emolumenten en vergoedingen, zijn voor rekening van het ministerie.

4.

Het ministerie neemt de nodige maatregelen voor het aan en van boord gaan van de wetenschappelijke waarnemer. De wetenschappelijke waarnemer wordt aan boord als een officier behandeld. De wetenschappelijke waarnemer krijgt alle faciliteiten die nodig zijn voor de uitoefening van zijn taken. De kapitein laat hem de voor de uitoefening van zijn taken vereiste communicatiemiddelen gebruiken, staat inzage toe van de rechtstreeks met de visserijactiviteit van het vaartuig verband houdende documenten, d.w.z. het visserijlogboek, het aanvullende visserijlogboek (i.e. de aangiften van aanlanding of overlading) en het navigatieboek, en verleent hem toegang tot de delen van het vaartuig waar hij dient te zijn voor de uitoefening van zijn waarnemingstaken.

5.

De wetenschappelijke waarnemer dient zich op de dag vóór de voor zijn inscheping vastgestelde datum bij de kapitein van het vaartuig te melden. Indien de wetenschappelijke waarnemer zich niet bij de kapitein van het vaartuig heeft gemeld, stelt die kapitein het ministerie en de Europese Unie daarvan in kennis. In dat geval mag het vaartuig de haven verlaten. Het ministerie kan er echter wel op eigen kosten voor zorgen dat zo snel mogelijk een andere wetenschappelijke waarnemer aan boord gaat, met dien verstande dat de visserijactiviteiten van het vaartuig niet mogen worden gehinderd.

6.	De wetenschappelijke waarnemer moet: — een vakopleiding hebben genoten; — passende ervaring hebben op visserijgebied en een grondige kennis hebben van de visserij en van de bepalingen van dit protocol.

7.

De wetenschappelijke waarnemer ziet erop toe dat de EU-vaartuigen die in de Mauritaanse visserijzones actief zijn, de bepalingen van dit protocol naleven. Hij stelt daarover een verslag op. De taken van de waarnemer zijn met name: — de visserijactiviteiten van de vaartuigen observeren; — de positie van de bij de visserijactiviteiten betrokken vaartuigen bepalen; — bemonsteringsactiviteiten voor biologische doeleinden in het kader van wetenschappelijke programma's verrichten; — het gebruikte vistuig en de maaswijdte van de netten noteren.

8.	De waarnemingstaken zijn beperkt tot de visserijactiviteiten en de daarmee verband houdende werkzaamheden die onder dit protocol vallen.

9.

De wetenschappelijke waarnemer — zorgt ervoor dat zijn inscheping en zijn verblijf aan boord de visserijactiviteiten niet onderbreken of hinderen, — gebruikt voor het meten van de maaswijdte van de in het kader van dit protocol gebruikte netten de erkende instrumenten en procedures, — behandelt de goederen en installaties aan boord met de vereiste zorgvuldigheid en beschouwt alle documenten betreffende dat vaartuig als vertrouwelijk.

10.

Aan het einde van de waarnemingsperiode en voordat hij het vaartuig verlaat, stelt de wetenschappelijke waarnemer een verslag op volgens het model in aanhangsel 9 van deze bijlage. Hij ondertekent dat verslag in aanwezigheid van de kapitein, die er de door hem nuttig geachte opmerkingen aan kan toevoegen of laten toevoegen en daarbij zijn handtekening plaatst. De waarnemer geeft bij het verlaten van het vaartuig een kopie van het verslag aan de kapitein; ook aan het ministerie en de Europese Unie wordt een kopie bezorgd.

HOOFDSTUK XI

VAARTUIGEN DIE VISSEN OP OVER GROTE AFSTANDEN TREKKENDE BESTANDEN

1.

De vergunningen voor vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen, met de hengel en met de drijvende beug worden afgegeven voor een periode die overeenkomt met een kalenderjaar, behalve voor het eerste en het laatste jaar van toepassing van dit protocol. Zodra het bewijs van betaling van het voorschot is voorgelegd, stelt het ministerie de vergunning op en schrijft het het betrokken vaartuig in op een lijst van tot visserij gemachtigde vaartuigen, die vervolgens wordt ingediend bij de controledienst en bij de Europese Unie.

2.

Alvorens hun vergunning te krijgen, worden alle vaartuigen die voor het eerst in het kader van de overeenkomst actief worden, overeenkomstig de geldende regelgeving geïnspecteerd. Deze inspecties kunnen worden uitgevoerd in een nader overeen te komen buitenlandse haven. Alle aan deze inspectie verbonden kosten zijn ten laste van de reder.

3.

Een vaartuig dat in het bezit is van een visvergunning voor een of meer buurlanden van de subregio, kan op zijn vergunningsaanvraag de betrokken buurlanden, de vissoort(en) en de geldigheidsduur van deze vergunning vermelden om het frequente binnen- en buitenvaren van de visserijzone te vergemakkelijken.

4.

De vergunningen worden afgegeven nadat op de in hoofdstuk I bedoelde rekening een forfaitair bedrag is overgemaakt dat overeenstemt met het in de technische notities bij het protocol vastgestelde voorschot. Voor het eerste en het laatste jaar van toepassing van het protocol wordt dit forfaitaire bedrag vastgesteld naar rato van de geldigheidsduur van de vergunning. De parafiscale heffing wordt betaald naar rato van de in de Mauritaanse visserijzones doorgebrachte tijd. De maandelijkse termijnen worden beschouwd als periodes van 30 dagen daadwerkelijke visserijactiviteit. Deze bepaling laat het ondeelbare karakter van deze heffing onverlet, en dientengevolge is het bedrag voor iedere begonnen maandelijkse termijn verschuldigd. Een vaartuig dat gedurende het jaar 1 tot 30 dagen heeft gevist, betaalt een heffing voor één maand. De tweede maandelijkse tranche van deze heffing is verschuldigd na de eerste periode van 30 dagen, enzovoorts. Aanvullende maandelijkse tranches moeten uiterlijk 10 dagen na de eerste dag van elke aanvullende periode worden betaald.

5.	De vaartuigen moeten voor elke visserijperiode die in de Mauritaanse wateren wordt doorgebracht, een logboek bijhouden volgens het model in aanhangsel 3 van deze bijlage. Het logboek moet ook worden ingevuld als niets is gevangen.

6.

Onder voorbehoud van eventuele verificaties door Mauritanië dient de Europese Unie vóór 15 juni van elk jaar bij het ministerie een afrekening in van de rechten die voor het afgelopen visjaar verschuldigd zijn; de afrekening wordt opgemaakt aan de hand van de door elke reder opgestelde vangstaangiften die zijn gevalideerd door de voor de verificatie van de vangstgegevens bevoegde wetenschappelijke instellingen van de lidstaten, zoals het IRD (Institut de Recherche pour le Développement), het IEO (Instituto Español de Oceanografía) en het INIAP (Instituto Nacional de Investigaçao Agraria e das Pescas); een kopie van alle logboeken moet worden ingediend bij het IMROP (Instituut voor oceanografisch onderzoek en visserij van Mauritanië).

7.	De vaartuigen voor de tonijnvisserij en de visserij met de drijvende beug voldoen aan alle aanbevelingen van de Internationale Commissie voor de instandhouding van Atlantische tonijnen (ICCAT).

8.	Voor het laatste jaar van toepassing van het protocol wordt de afrekening van de rechten die voor het afgelopen visjaar verschuldigd zijn, meegedeeld binnen 4 maanden na het verstrijken van het protocol.

9.

De definitieve afrekening wordt toegestuurd aan de betrokken reders, die vanaf de kennisgeving en de goedkeuring van de cijfers door het ministerie over een termijn van 30 dagen beschikken om zich te kwijten van hun financiële verplichtingen ten aanzien van hun bevoegde autoriteiten. De betaling in euro, ten gunste van de schatkist van Mauritanië op de in hoofdstuk I bedoelde rekening, vindt uiterlijk anderhalve maand na die kennisgeving plaats. Als het bedrag van de definitieve afrekening lager is dan het in punt 3 bedoelde voorschot, wordt het verschil evenwel niet terugbetaald aan de reder.

10.

De vaartuigen moeten binnen drie uur vóór het binnenvaren en het verlaten van de Mauritaanse visserijzones hun positie en de aan boord aanwezige vangsten rechtstreeks aan de Mauritaanse autoriteiten meedelen, bij voorkeur elektronisch of anders via de radio. De adressen en de radiofrequentie worden door de controledienst meegedeeld.

11.

Op verzoek van de Mauritaanse autoriteiten en in overleg met de betrokken reders nemen vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen voor een overeen te komen periode een wetenschappelijke waarnemer aan boord. TECHNISCHE NOTITIES VISSERIJCATEGORIE 1: VAARTUIGEN VOOR DE VISSERIJ OP SCHAALDIEREN MET UITZONDERING VAN LANGOESTEN EN KRAB 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°00 NB, met als afbakening de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′30 NB 17°03′00 WL 20°40′00 NB 17°07′50 WL 20°05′00 NB 17°07′50 WL 19°49′00 NB 17°10′60 WL 19°43′50 NB 16°57′00 WL 19°18′70 NB 16°46′50 WL 19°00′00 NB 16°22′00 WL b) Ten zuiden van 19°00 NB tot 16°04′00 NB, 6 zeemijl gemeten vanaf de laagwaterlijn voor de vaartuigen met een speciale toestemming, en 8 zeemijl vanaf de laagwaterlijn voor de andere vaartuigen. 2.    Toegestaan vistuig — Bodemtrawl voor garnalen, eventueel opgetuigd met een garnaalketting of andere selectiviteitsvoorzieningen. De garnaalketting vormt een integrerend onderdeel van de garnaalboomkornetten. Deze uit schakels van maximaal 12 mm diameter samengestelde enkele ketting is vastgemaakt tussen de borden en vóór de pees. — De gemengde commissie moet op basis van een gezamenlijke wetenschappelijke, technische en economische evaluatie een besluit vaststellen over het verplichte gebruik van selectiviteitsvoorzieningen. — Het gebruik van trawls met dubbele kuil is verboden. — Het gebruik van trawls waarvan de kuil van dubbel garen is vervaardigd, is verboden. — Het gebruik van beschermende sleeplappen is toegestaan. 3.    Toegestane minimummaaswijdte 50 mm 4.    Minimummaten De minimummaat van diepzeegarnalen moet worden gemeten van de punt van het rostrum tot de punt van de staart. De punt van het rostrum is de voortzetting van het pantser dat zich aan de voorkant in het midden van de cephalothorax bevindt. — Diepzeegarnalen: — roze diepzeegarnaal of gamba (Parapenaeus longirostrus) 06 cm — Kustgarnalen: — Penaeus notialis en Penaeus kerathurus 200 per kg De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden 10 % vis Langoesten 5 % krabben Koppotigen De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) 5 000 5 000 Visrechten 620 EUR/t 620 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van twee maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van twee maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, een voorschot van 1 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het maximumaantal vaartuigen dat tegelijkertijd visserijactiviteiten mag uitoefenen, bedraagt 36. — 50 % van alle vaartuigen die op hetzelfde moment in de Mauritaanse visserijzones actief zijn, mag toestemming krijgen om tegelijkertijd in dezelfde visserijperiode te werken in de zone ten westen van de 6-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn ten zuiden van 19°00′00 NB. — Indien die drempel van 50 % overeenkomt met maximaal 10 vaartuigen, mogen al die vaartuigen toestemming krijgen om ten westen van de 6-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn ten zuiden van 19°00′00 NB te vissen. — In de aan een vaartuig afgegeven vergunning voor een bepaalde periode van twee maanden wordt vermeld of dat vaartuig mag vissen buiten de 6-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn ten zuiden van 19°00′00 NB. — Ten noorden van 19°00′00 NB mogen alle vaartuigen met een vergunning voor de garnaalvisserij vissen ten westen van de lijn waarvan de coördinaten zijn vermeld in punt 1 van deze technische notitie. 7.    Biologische rustperiode Twee (2) periodes van twee (2) maanden: mei-juni en oktober-november. Elke wijziging van de biologische rustperiode moet na wetenschappelijk advies onmiddellijk aan de Europese Unie worden gemeld. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. VISSERIJCATEGORIE 2: TRAWLERS (ANDERE DAN VRIESVAARTUIGEN) EN VAARTUIGEN VOOR DE VISSERIJ MET DE GRONDBEUG OP ZWARTE HEEK 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°15′60 NB: ten westen van de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′30 NB 17°03′00 WL 20°36′00 NB 17°11′00 WL 20°36′00 NB 17°36′00 WL 20°03′00 NB 17°36′00 WL 19°45′70 NB 17°03′00 WL 19°29′00 NB 16°51′50 WL 19°15′60 NB 16°51′50 WL 19°15′60 NB 16°49′60 WL b) Ten zuiden van 19°15′60 NB tot 17°50′00 NB: ten westen van de 24-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. c) Ten zuiden van 17°50′00 NB: ten westen van de 18-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. d) Tijdens de biologische rustperioden van de visserij op koppotigen: 1) tussen Cap Blanc en Cap Timiris wordt de zone waarin het verboden is te vissen, afgebakend door de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′00NB 17°03′00 WL 20°46′00NB 17°47′00 WL 20°03′00NB 17°47′00 WL 19°47′00NB 17°14′00 WL 19°21′00NB 16°55′00 WL 19°15′60NB 16°51′50 WL 19°15′60NB 16°49′60 WL 2) ten zuiden van 19°15′60 NB (Cap Timiris) tot 17°50′00 NB (Nouakchott) is het verboden te vissen buiten de 24-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 3) ten zuiden van 17°50′00 NB (Nouakchott) is het verboden te vissen buiten de 18-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig — Grondbeug. — Bodemtrawl voor de heekvisserij. — Het gebruik van trawls met dubbele kuil is verboden. — Het gebruik van trawls waarvan de kuil van dubbelgaren is vervaardigd, is verboden. 3.    Toegestane minimummaaswijdte 70 mm (trawl) 4.    Minimummaten 1) De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte) (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden Trawlers: 25 % vis Koppotigen en schaaldieren Vaartuigen voor de visserij met de beug: 50 % vis De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) 4 000 4 000 Visrechten 90 EUR/t 90 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, een voorschot van 1 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het maximumaantal vaartuigen dat tegelijkertijd visserijactiviteiten mag uitoefenen, bedraagt 11. 7.    Biologische rustperiode In voorkomend geval stelt de gemengde commissie een biologische rustperiode vast op basis van het wetenschappelijke advies van het Wetenschappelijke Adviescomité. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. VISSERIJCATEGORIE 3: VAARTUIGEN VOOR DE VISSERIJ OP ANDERE DEMERSALE SOORTEN DAN ZWARTE HEEK, MET ANDER VISTUIG DAN TRAWLS 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°48′50 NB vanaf de 3-mijlslijn gemeten vanaf de basislijn Cap Blanc - Cap Timiris. b) Ten zuiden van 19°48,50 NB tot 19°21′00 NB ten westen van 16°45,00′ WL. c) Ten zuiden van 19°21′ 00 NB vanaf de 9-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. d) Tijdens de biologische rustperioden van de visserij op koppotigen: 1) ussen Cap Blanc en Cap Timiris: 20°46′00 NB 17°03′00 WL 20°46′00 NB 17°47′00 WL 20°03′00 NB 17°47′00 WL 19°47′00 NB 17°14′00 WL 19°21′00 NB 16°55′00 WL 19°15′60 NB 16°51′50 WL 19°15′60 NB 16°49′60 WL 2) ten zuiden van 19°15′60 NB (Cap Timiris) is het verboden te vissen buiten de 9-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig — Beug. — Vast kieuwnet dat maximaal 7 m hoog en maximaal 100 m lang is. Monofilvezels uit polyamide zijn verboden. — Handlijn. — Korven. — Zegennet voor de visserij op aas. 3.    Toegestane minimummaaswijdte — 120 mm voor kieuwnetten. — 20 mm voor netten voor de visserij met levend aas. 4.    Minimummaten De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte) (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan op basis van wetenschappelijk advies een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden 10 % van de toegestane doelsoort of groep doelsoorten (levend gewicht)   De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) 2 500 2 500 Visrechten 105 EUR/t 105 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, een voorschot van 1 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het maximumaantal vaartuigen dat tegelijkertijd visserijactiviteiten mag uitoefenen, bedraagt 9. 7.    Biologische rustperiode In voorkomend geval stelt de gemengde commissie een biologische rustperiode vast op basis van het wetenschappelijke advies van het Wetenschappelijke Adviescomité. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. Zegennetten mogen alleen worden gebruikt voor de visserij op aas dat zal worden gebruikt voor de visserij met handlijnen of korven. Het gebruik van korven is toegestaan voor maximaal 7 vaartuigen met een tonnage per vaartuig van minder dan 135 BT. VISSERIJCATEGORIE 4: KRAB 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°15′60 NB: ten westen van de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′30 NB 17°03′00 WL 20°36′00 NB 17°11′00 WL 20°36′00 NB 17°36′00 WL 20°03′00 NB 17°36′00 WL 19°45′70 NB 17°03′00 WL 19°29′00 NB 16°51′50WL 19°15′60 NB 16°51′50 WL 19°15′60 NB 16°49′60 WL b) Ten zuiden van 19°15′60 NB tot 17°50′ NB: ten westen van de 18-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig Korven. 3.    Toegestane minimummaaswijdte 60 mm (net) 4.    Minimummaten De minimummaat van schaaldieren moet worden gemeten van de punt van het rostrum tot de punt van de staart. De punt van het rostrum is de voortzetting van het pantser dat zich aan de voorkant in het midden van de cephalothorax bevindt (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden — Vissen, koppotigen en schaaldieren andere dan de doelsoort De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) 200 200 Visrechten 310 EUR/t 310 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, een voorschot van 1 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het toegestane aantal korven bedraagt maximaal 500 per vergunning. 7.    Biologische rustperiode Twee (2) periodes van twee (2) maanden: mei-juni en oktober-november. De biologische rustperiode mag slechts worden gewijzigd indien de gemengde commissie op basis van wetenschappelijk advies hiertoe besluit. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. VISSERIJCATEGORIE 5: VAARTUIGEN VOOR DE TONIJNVISSERIJ MET DE ZEGEN 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°21′00 NB: ten westen van de 30-mijlslijn gemeten vanaf de basislijn Cap Blanc-Cap Timiris. b) ten zuiden van 19°21′00 NB: ten westen van de 30-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig Zegen 3.    Toegestane minimummaaswijdte — 4.    Minimummaten De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere dan de in aanhangsel 4 bedoelde soorten. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden — Andere soorten dan de doelsoort of de groep doelsoorten De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan die worden vermeld in het door de ICCAT vastgestelde logboek. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Aantal toegelaten vaartuigen 22 vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen Jaarlijks forfaitair visrecht 1 750 euro per vaartuig voor de tonijnvisserij met de zegen, voor de vangst van 5 000 ton over grote afstanden trekkende en aanverwante soorten Over de vangsten berekend gedeelte 35 EUR/t 7.    Biologische rustperiode — 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. VISSERIJCATEGORIE 6: VAARTUIGEN VOOR DE TONIJNVISSERIJ MET DE HENGEL EN MET DE DRIJVENDE BEUG 1.    Visserijzone Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de drijvende beug a) Ten noorden van 19°21′00 NB: ten westen van de 30-mijlslijn gemeten vanaf de basislijn Cap Blanc-Cap Timiris. b) Ten zuiden van 19°21′00 NB: ten westen van de 30-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel a) Ten noorden van 19°21′00 NB: ten westen van de 15-mijlslijn gemeten vanaf de basislijn Cap Blanc-Cap Timiris. b) Ten zuiden van 19°21′00 NB: ten westen van de 12-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. Visserij met levend aas a) Ten noorden van 19°48′50 NB: ten westen van de 3-mijlslijn gemeten vanaf de basislijn Cap Blanc-Cap Timiris. b) Ten zuiden van 19°48′50 NB tot 19°21′00 NB: ten westen van 16°45′00 WL. c) Ten zuiden van 19°21′00 NB: ten westen van de 3-mijlslijn gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel: hengels en netten (voor de visserij met levend aas) — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de drijvende beug: drijvende beug 3.    Toegestane minimummaaswijdte 16 mm (visserij met levend aas) 4.    Minimummaten De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte) (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere dan de in aanhangsel 4 bedoelde soorten. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden — Andere soorten dan de doelsoort of de groep doelsoorten De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Aantal toegelaten vaartuigen 22 vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel of met de beug Jaarlijks forfaitair visrecht — 2 500 euro per vaartuig voor de tonijnvisserij met de hengel — 3 500 euro per vaartuig voor de tonijnvisserij met de drijvende beug voor de vangst van 10 000 ton over grote afstanden trekkende en aanverwante soorten Over de vangsten berekend gedeelte — 25 EUR/t voor een vaartuig voor de tonijnvisserij met de hengel — 35 EUR/t voor een vaartuig voor de tonijnvisserij met de drijvende beug 7.    Biologische rustperiode — 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. Visserij met levend aas — Het vissen met levend aas zal beperkt zijn tot een aantal dagen per maand dat wordt vastgesteld door de gemengde commissie. De aanvang en het einde van deze activiteit moeten worden meegedeeld aan de controledienst. — De twee partijen bepalen samen de praktische regelingen om de visserij in deze categorie mogelijk te maken of het levend aas te vangen dat nodig is voor de activiteiten van deze vaartuigen. Wanneer deze activiteiten plaatsvinden in gevoelige zones of met niet-conventioneel tuig, zullen deze regelingen worden vastgesteld op basis van de aanbevelingen van het IMROP en in overleg met de controledienst. Haaien 1) Gezien de aanbevelingen van de ICCAT en de FAO ter zake, is de visserij op de haaisoorten reuzenhaai (Cetorhinus maximus), witte haai (Carcharodon carcharias), zandtijgerhaai (Carcharias taurus) en ruwe haai (Galeorhinus galeus) verboden. 2) De aanbevelingen van de ICCAT 04-10 en 05-05 met betrekking tot het behoud van haaien die in het kader van de door de ICCAT beheerde visserij zijn gevangen, worden in acht genomen. VISSERIJCATEGORIE 7: VRIESTRAWLERS VOOR DE PELAGISCHE VISSERIJ 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°00′00 NB, met als afbakening de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′30 NB 17°03′00 WL 20°36′00 NB 17°11′00 WL 20°36′00 NB 17°35′00 WL 20°00′00 NB 17°30′00 WL 19°34′00 NB 17°00′00 WL 19°21′00 NB 16°52′00 WL 19°10′00 NB 16°41′00 WL 19°00′00 NB 16°39′50 WL b) Ten zuiden van 19°00′00 NB tot 16°04′00 NB op 20 zeemijl gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig Pelagische trawls: De kuil van de trawls kan worden verstevigd door een netwerk met een minimummaaswijdte van 400 mm (gestrekte mazen) en verstevigingsstroppen met een tussenafstand van minimaal anderhalve (1,5) meter behalve voor die van het achterste gedeelte van de trawl die op ten minste twee (2) meter van het kuilvenster moet worden aangebracht. Het verstevigen of verdubbelen van de kuil met andere middelen is verboden en met de trawl mogen in geen geval andere soorten gericht worden bevist dan de kleine pelagische soorten waarvan de vangst is toegestaan. 3.    Toegestane minimummaaswijdte 40 mm 4.    Minimummaten De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte) (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden 3 % van de toegestane doelsoort of groep doelsoorten (levend gewicht) Schaaldieren en koppotigen, met uitzondering van inktvis De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere dan de in aanhangsel 4 bedoelde soorten. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) 300 000 300 000 Visrechten 123 EUR/t 123 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, een voorschot van 5 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het maximumaantal vaartuigen dat tegelijkertijd visserijactiviteiten mag uitoefenen, bedraagt 19. 7.    Biologische rustperiode Beide partijen kunnen in de gemengde commissie op basis van het wetenschappelijke advies van het Wetenschappelijke Adviescomité in onderling overleg een biologische rustperiode vaststellen. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. De omrekeningsfactoren voor de kleine pelagische soorten worden vastgesteld in aanhangsel 5. De niet-benutte vangstmogelijkheden van categorie 8 kunnen worden gebruikt tot maximaal 2 vergunningen per maand. VISSERIJCATEGORIE 8: KOELVAARTUIGEN VOOR DE PELAGISCHE VISSERIJ 1.    Visserijzone a) Ten noorden van 19°00′00 NB: ten westen van de lijn die de volgende punten met elkaar verbindt: 20°46′30 NB 17°03′00 WL 20°36′00 NB 17°11′00 WL 20°36′00 NB 17°35′00 WL 20°00′00 NB 17°30′00 WL 19°34′00 NB 17°00′00 WL 19°21′00 NB 16°52′00 WL 19°10′00 NB 16°41′00 WL 19°00′00 NB 16°39′50 WL b) Ten zuiden van 19°00′00 NB tot 16°04′00 NB op 20 zeemijl gemeten vanaf de laagwaterlijn. 2.    Toegestaan vistuig Pelagische trawl en ringzegen voor de industriële visserij: De kuil van de trawl kan worden verstevigd door een netwerk met een minimummaaswijdte van 400 mm (gestrekte mazen) en verstevigingsstroppen met een tussenafstand van minimaal anderhalve (1,5) meter behalve voor die van het achterste gedeelte van de trawl die op ten minste twee (2) meter van het kuilvenster moet worden aangebracht. Het verstevigen of verdubbelen van de kuil met andere middelen is verboden en met de trawl mogen in geen geval andere soorten gericht worden bevist dan de kleine pelagische soorten waarvan de vangst is toegestaan. 3.    Toegestane minimummaaswijdte 40 mm voor trawls en 20 mm voor zegens 4.    Minimummaten De minimummaat van vissen moet worden gemeten van de punt van de snuit tot het uiteinde van de staartvin (totale lengte) (zie aanhangsel 4). De gemengde commissie kan een minimummaat vaststellen voor andere soorten dan de hierboven vermelde. 5.    Bijvangst Toegestaan Verboden 3 % van de toegestane doelsoort of groep doelsoorten (levend gewicht) Schaaldieren en koppotigen, met uitzondering van inktvis De gemengde commissie kan een niveau vaststellen voor de bijvangst van andere soorten dan de hierboven vermelde. 6.    Vangstmogelijkheden / Visrechten Toegestaan vangstvolume (in ton) 15 000 ton per jaar Indien deze vangstmogelijkheden worden benut, moeten deze in mindering worden gebracht op de voor categorie 7 toegewezen hoeveelheid van 300 000 ton. Periode Jaar 1 Jaar 2 Visrechten 123 EUR/t 123 EUR/t   De visrechten worden na elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig een visvergunning heeft, berekend, met inachtneming van de tijdens die periode gevangen hoeveelheden. De vergunning wordt slechts afgegeven nadat aan het begin van elke periode van drie maanden waarvoor het vaartuig gemachtigd is te vissen, een voorschot van 5 000 euro wordt betaald dat in mindering wordt gebracht op het totaalbedrag van de visrechten. Het maximumaantal vaartuigen dat tegelijkertijd visserijactiviteiten mag uitoefenen, bedraagt 2, wat overeenstemt met 2 kwartaalvergunningen voor de tot categorie 7 behorende vriestrawlers voor de pelagische visserij. 7.    Biologische rustperiode Beide partijen kunnen in de gemengde commissie op basis van het wetenschappelijke advies van het Wetenschappelijke Adviescomité in onderling overleg een biologische rustperiode vaststellen. 8.    Opmerkingen De visrechten worden vastgesteld voor de periode waarin het protocol van toepassing is. De omrekeningsfactoren voor de kleine pelagische soorten worden vastgesteld in aanhangsel 5. VISSERIJCATEGORIE 9: KOPPOTIGEN 1.    Visserijzone p.m. 2.    Toegestaan vistuig p.m. 3.    Toegestane minimummaaswijdte p.m. 4.    Bijvangst Toegestaan Verboden p.m. p.m. 5.    Toegestane tonnage/visrechten Periode Jaar 1 Jaar 2 Toegestaan vangstvolume (in ton) p.m. p.m. Visrechten p.m. p.m. 6.    Biologische rustperiode p.m. 7.    Opmerkingen p.m.