21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/1

(1)

In augustus 2010 heeft de Commissie middels een op 13 augustus 2010 (2) gepubliceerd bericht van inleiding een procedure ingeleid met betrekking tot de invoer van bepaalde vetalcoholen en mengsels daarvan („FOH”), van oorsprong uit India, Indonesië en Maleisië („de betrokken landen”).

(2)

In mei 2011 heeft de Commissie bij Verordening (EU) nr. 446/2011 (3) („de voorlopige verordening”) een voorlopig antidumpingrecht ingesteld op FOH van oorsprong uit India, Indonesië en Maleisië, en in november 2011 is bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1138/2011 van de Raad (4) („de definitieve verordening”) hierop een definitief antidumpingrecht ingesteld.

(3)

Op 21 januari 2012 hebben PT Ecogreen Oleochemicals, een Indonesische producent-exporteur van FOH, Ecogreen Oleochemicals (Singapore) Pte. Ltd en Ecogreen Oleochemicals GmbH (hierna gezamenlijk „Ecogreen” genoemd) bij het Gerecht beroep ingesteld tot nietigverklaring van de definitieve verordening wat het antidumpingrecht ten aanzien van Ecogreen betreft (zaak T-28/12). Ecogreen betwistte de correctie die op basis van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening op haar uitvoerprijs was toegepast teneinde die uitvoerprijs met de normale waarde van de onderneming te kunnen vergelijken.

(4)

Op 16 februari 2012 heeft het Hof van Justitie arrest gewezen in de gevoegde zaken Raad van de Europese Unie en Europese Commissie tegen Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) en Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT) (C 191/09 P en C 200/09 P). Het Hof wees de principale hogere voorzieningen en de incidentele hogere voorziening af die waren ingesteld tegen het arrest van het Gerecht in de zaak Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) en Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT) tegen Raad van de Europese Unie (T-249/06). Het Gerecht had artikel 1 van Verordening (EG) nr. 954/2006 (5) ten aanzien van Interpipe NTRP VAT onder meer op grond van een kennelijke beoordelingsfout bij de toepassing van de correctie op basis van artikel 2, lid 10, onder i), en ten aanzien van Interpipe Niko Tube ZAT op andere gronden nietig verklaard.

(5)

Aangezien de feitelijke omstandigheden van Ecogreen met betrekking tot de correctie op basis van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening vergelijkbaar zijn met die van Interpipe NTRP VAT — met name waar het gaat om een combinatie van de volgende factoren: rechtstreekse verkoop aan derde landen die minder dan 8 % 1-5 % van alle uitvoer bedraagt; handelaar en producent-exporteur die zich in gemeenschappelijke handen bevinden of onder gemeenschappelijke zeggenschap staan, en aard van functies van handelaar en producent-exporteur — wordt het passend geacht de dumpingmarge van Ecogreen te herberekenen zonder toepassing van een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), en de definitieve verordening dienovereenkomstig te wijzigen.

(6)

Wordt de correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), buiten de berekening gehouden, dan bedraagt de voor Ecogreen vastgestelde dumpingmarge, uitgedrukt als percentage van de cif-invoerprijs, grens Unie, vóór inklaring, minder dan 2 % en wordt hij derhalve minimaal geacht in de zin van artikel 9, lid 3, van de basisverordening. In het licht hiervan moet het onderzoek met betrekking tot Ecogreen worden beëindigd zonder dat maatregelen worden ingesteld.

(7)

De dumpingmarge voor alle ondernemingen in Indonesië, behalve de andere producent-exporteur met een individuele marge, die was gebaseerd op die van de medewerkende Indonesische producent-exporteur met de hoogste dumpingenmarge, moet worden herzien teneinde rekening te houden met de herberekende dumpingmarge van Ecogreen.

(8)

De belanghebbenden werden bij op 13 juni 2012 en op 25 september 2012 verzonden mededelingen in kennis gesteld van het voorstel tot herziening van de percentages van het antidumpingrecht. Zij konden overeenkomstig de basisverordening na elke mededeling binnen een bepaalde termijn hierover opmerkingen maken.

(9)

Over de op 13 juni 2012 verzonden mededeling werden opmerkingen ontvangen van P.T. Musim Mas (PTMM), de op één na grootste producent-exporteur in Indonesië, van één producent in de Unie en van één producent-exporteur in Maleisië. PTMM verzocht tevens om te worden gehoord door de diensten van de Commissie, wat ook is gebeurd.

(10)

PTMM, waarvoor ook een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), was toegepast, stelde dat haar dumpingmarge naar aanleiding van het arrest van het Hof in de gevoegde zaken C 191/09 P en C 200/09 P moest worden herberekend, op soortgelijke wijze als voor Ecogreen was gebeurd, zonder dat op grond van artikel 2, lid 10, onder i), een correctie zou worden toegepast, omdat ingeval vaststaat dat de producent-exporteur en de handelaar één economische eenheid vormen, een dergelijke correctie niet is toegestaan. Verder is het volgens haar aan de instellingen te bewijzen dat een correctie nodig is en zijn deze dit bewijs in haar geval schuldig gebleven. Voorts verkeerde zij in dezelfde omstandigheden als Ecogreen en zou een eventueel verschil in behandeling derhalve neerkomen op discriminatie.

(11)

Wat de opmerkingen van PTMM betreft, moet erop worden gewezen dat uit het arrest van het Hof in de gevoegde zaken C 191/09 P en C 200/09 P niet volgt dat zodra vaststaat dat er sprake is van één economische eenheid geen correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening kan worden toegepast. De correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), wordt in het geval van PTMM gerechtvaardigd geacht, zoals in de definitieve verordening, in de contacten met de onderneming en hierna uiteengezet.

(12)

De omstandigheden waarin de twee Indonesische producenten-exporteurs verkeren verschillen in een aantal opzichten van elkaar, met name waar het gaat om een combinatie van: de omvang van de rechtstreekse uitvoer door de producent; het belang van de activiteiten en functies van de handelaar met betrekking tot van niet-verbonden ondernemingen afkomstige producten, en het bestaan van een contract tussen de handelaar en de producent volgens hetwelk de handelaar voor de uitvoer recht op een commissie had. Aangezien de omstandigheden waarin beide ondernemingen verkeren niet dezelfde zijn, moet het argument inzake discriminatie worden verworpen.

(13)

PTMM heeft bij het Gerecht eveneens beroep ingesteld tot nietigverklaring van de definitieve verordening wat het tegen haar ingestelde antidumpingrecht betreft (zaak T-26/12).

(14)

Eén producent-exporteur in Maleisië betoogde dat het arrest in de gevoegde zaken C 191/09 P en C 200/09 P of de feiten van die zaken geen steun boden voor herberekening van de marge voor Ecogreen zonder dat een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), werd toegepast. Het Gerecht had in zaak T-249/06 een kennelijke beoordelingsfout vastgesteld bij de toepassing van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening voor zover de Raad een correctie had toegepast op de uitvoerprijs die Sepco in het kader van transacties betreffende door Interpipe NTRP VAT vervaardigde buizen heeft toegepast, maar niet voor zover een correctie was toegepast met betrekking tot door Interpipe Niko Tube ZAT vervaardigde buizen. De feitelijke omstandigheden van Ecogreen konden dus niet op hetzelfde tijdstip vergelijkbaar zijn met die van Interpipe NTRP VAT en Interpipe Niko Tube ZAT vanwege een verschil in situatie tussen beide laatstbedoelde ondernemingen.

(15)

Dit argument wordt aanvaard. De situatie van Ecogreen is namelijk vergelijkbaar met die van Interpipe NTRP VAT. Deze bevinding rechtvaardigt dat de nodige stappen worden genomen om de dumpingmarge voor Ecogreen te herberekenen zonder toepassing van een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i).

(16)

De producent-exporteur in Maleisië betoogde verder dat de in de definitieve verordening beschreven situatie van Ecogreen en die van Interpipe NTRP VAT niet eens vergelijkbaar zijn. Bij herbeoordeling van de exacte feitelijke omstandigheden van Ecogreen wordt echter geoordeeld dat deze voldoende vergelijkbaar zijn met die van Interpipe NTRP VAT, aangezien een zeggenschapsverhouding als die welke het Gerecht met betrekking tot Interpipe NTRP VAT heeft vastgesteld bij de beoordeling of de onderneming die de verkoop verricht wordt gecontroleerd door de producent-exporteur dan wel of er sprake is van gezamenlijke zeggenschap, ook voor Ecogreen is vastgesteld, en tezamen met diverse andere factoren als vermeld in overweging 4 leidt dit tot de conclusie dat er geen correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening had mogen worden toegepast.

(17)

Dezelfde producent-exporteur in Maleisië voerde als subsidiair argument met betrekking tot de overeenkomsten tussen de situatie van Ecogreen en zaak T 249/06 aan dat de op 13 juni 2012 verzonden mededeling ontoereikend was en dat een aanvullende mededeling nodig is van de essentiële feiten en overwegingen op grond waarvan herberekening voor Ecogreen gerechtvaardigd is. Eén producent in de Unie merkte tevens op dat beide in overweging 8 bedoelde mededelingen ontoereikend waren en stelde van zijn recht van verweer te zijn beroofd.

(18)

In dit verband wordt eraan herinnerd dat bepaalde naar hun aard vertrouwelijke details betreffende specifieke ondernemingen niet aan derden openbaar kunnen worden gemaakt. Op 13 juni 2012 en 25 september 2012 was de belanghebbenden evenwel meegedeeld van welke aard de feitelijke omstandigheden van Ecogreen waren die vergelijkbaar zijn met die van Interpipe NTRP VAT, zoals uiteengezet in overweging 5; overeenkomstig de basisverordening konden zij na elke mededeling binnen een bepaalde termijn hierover opmerkingen maken.

(19)

In antwoord op de op 25 september 2012 verzonden tweede mededeling herhaalden zij in hoofdzaak hun argumenten die zij in antwoord op de eerste mededeling van 13 juni 2012 hadden geformuleerd.

(20)

PTMM heeft haar opmerkingen uitgewerkt op basis van haar voornaamste argument dat het bestaan van één economische eenheid tussen haar en haar handelaar een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening uitsluit en de instellingen de door het Hof en het Gerecht opgestelde doctrine van één economische eenheid omvormen in de richting van een functionele aanpak, terwijl een analyse van de functies van de verbonden handelaar nodig zou zijn.

(21)

Deze kwestie draait om een rechtsvraag waarover nog een zaak aanhangig is.

(22)

PTMM betoogde verder dat de in overweging 12 uiteengezette argumenten niet overtuigend zijn en niet volstaan om haar omstandigheden te onderscheiden van die van Ecogreen.

(23)

In dit verband volstaat het op te merken dat volgens vaste rechtspraak de verschillende behandeling van ondernemingen die niet in dezelfde situatie verkeren geen discriminatie (6) vormt. Tegen deze achtergrond is elke concrete zaak in het licht van de vaststellingen in de arresten in zaak T 249/09 en de gevoegde zaken C 191/09 P en C 200/09 P beoordeeld op basis van zijn eigen bijzondere kenmerken.

(24)

Eerste argument: omvang van de rechtstreekse uitvoer door de producent. PTMM beschikt naar eigen zeggen niet over een marketing- en verkoopafdeling en betoogde dat alle rechtstreekse verkoop door de producent in Indonesië (en niet door de verbonden handelaar) uitsluitend plaatsvond om aan de wettelijke voorschiften te voldoen. De marketing- en verkoopfuncties had haar handelaar in Singapore op zich genomen. Derhalve rechtvaardigt dit argument volgens PTMM noch dat een correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening wordt toegepast noch dat onderscheid wordt gemaakt tussen haar en Interpipe NTRP VAT.

(25)

Artikel 2, lid 10, van de basisverordening bepaalt dat de uitvoerprijs op billijke wijze met de normale waarde wordt vergeleken in hetzelfde handelsstadium en met inachtneming van verschillen die van invloed zijn op de vergelijkbaarheid van de prijzen. Wanneer de vastgestelde normale waarde en de uitvoerprijs niet op deze grondslag kunnen worden vergeleken, wordt door middel van correcties, naargelang van de bijzondere kenmerken van elke zaak, rekening gehouden met verschillen tussen factoren waarvan wordt beweerd en aangetoond dat zij van invloed op de prijzen zijn en, dientengevolge, op de vergelijkbaarheid daarvan.

(26)

Op deze grondslag werden, zoals uiteengezet in overweging 38 van de voorlopige verordening, correcties voor onder meer verschillen in commissies tussen uitvoerprijzen en binnenlandse prijzen ten tijde van de oorspronkelijke onderzoeken gerechtvaardigd geacht vanwege de verschillen in verkoopkanalen tussen uitvoer naar de Europese Unie en binnenlandse verkoop.

(27)

De door PTMM aangevoerde argumenten zijn niet in tegenspraak met het eerste argument, te weten dat de rechtstreekse uitvoer door PTMM qua omvang groter is dan die van Interpipe NTRP en dat PTMM zich hierin onderscheidt van Ecogreen. Gelet op de omvang van de rechtstreekse uitvoer kan namelijk alleen maar worden geconcludeerd dat de uitvoer van PTMM niet alleen wordt verricht vanuit Singapore door haar verbonden handelaar, maar ook vanuit Indonesië.

(28)

Tweede argument: belang van de activiteiten en functies van de handelaar met betrekking tot van niet-verbonden ondernemingen afkomstige producten. PTMM ontkende weliswaar niet dat haar verbonden handelaar bij een reeks verschillende producten op palmoliebasis betrokken was, maar stelde dat dit argument geen steek hield, omdat het was gebaseerd op activiteiten die niet door het oorspronkelijke onderzoek werden bestreken.

(29)

Om na te gaan of de functies van een handelaar niet die van een bedrijfsinterne verkoopafdeling zijn, maar vergelijkbaar zijn met die van een op commissiebasis werkende agent in de zin van het arrest van het Gerecht in zaak T-249/06, moeten de activiteiten van de handelaar worden beoordeeld in het licht van de economische realiteit. Er is sprake van overeenkomsten wat de functies van de handelaar met betrekking tot het betrokken product en de overige verhandelde producten betreft. Dit wordt bevestigd door het feit dat, zoals hierna wordt uiteengezet in de overwegingen 30 en 31, de betrekkingen tussen PTMM en haar verbonden handelaar, met inbegrip van de functies van laatstgenoemde, voor de meeste, zo niet alle, producten - waaronder ook het betrokken product - worden beheerst door één enkel contract waarin geen onderscheid tussen de producten wordt gemaakt. Er moet op worden gewezen dat het geheel van activiteiten van de handelaar in aanzienlijke mate was gebaseerd op leveringen afkomstig van niet-verbonden ondernemingen. De functies van de handelaar zijn derhalve vergelijkbaar met die van een op commissiebasis werkende agent.

(30)

Derde argument: bestaan van een contract tussen de handelaar en de producent volgens hetwelk de handelaar voor de uitvoer recht op een commissie had. Volgens PTMM ging het bij dit contract om een masterovereenkomst ter regulering van de verrekenprijzen tussen verbonden partijen teneinde te voldoen aan de toepasselijke Indonesische/Singaporese belastingrichtsnoeren en internationaal aanvaarde richtsnoeren voor verrekenprijzen.

(31)

Dat deze overeenkomst ook kan worden gebruikt ter berekening van de normale marktprijzen in overeenstemming met de toepasselijke belastingrichtsnoeren, is niet in tegenspraak met de vaststelling dat de handelaar op grond van de overeenkomst uitsluitend voor zijn internationale en marketing-/verkoopactiviteiten een commissie in de vorm van een vaste toeslag ontving. De benaming zelf en de voorwaarden van de overeenkomst rechtvaardigen namelijk de bevinding dat het contract ertoe strekte de betrekkingen tussen PTMM en de handelaar te regelen en zich niet tot verrekenprijzen of belastingkwesties beperkte. Het contract vormt dus een aanwijzing dat de functies van de handelaar vergelijkbaar zijn met die van een op commissiebasis werkende agent.

(32)

Gezien al deze argumenten hebben de instellingen voldaan aan de door de vaste rechtspraak vereiste bewijsstandaard (7): zij hebben hun bevindingen gebaseerd op bewijzen of althans op aanwijzingen. Wat PTMM betreft, is de op de uitvoerprijzen toegepaste correctie op grond van artikel 2, lid 10, onder i), van de basisverordening om de bovengenoemde redenen gerechtvaardigd en dient het antidumpingrecht derhalve op het huidige niveau te worden gehandhaafd.

(33)

Op grond van het voorgaande moeten de rechten die gelden voor Ecogreen en alle andere ondernemingen in Indonesië (met uitzondering van P.T. Musim Mas) worden gewijzigd. De gewijzigde percentages moeten met terugwerkende kracht van toepassing zijn vanaf de datum van inwerkingtreding van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1138/2011, inclusief de eventuele invoer waarop tussen 12 mei 2011 en 11 november 2011 voorlopige rechten van toepassing waren. Bijgevolg moeten het krachtens artikel 1 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1138/2011 in de oorspronkelijke versie betaalde of geboekte definitieve antidumpingrecht en de krachtens artikel 2 van dezelfde verordening in de oorspronkelijke versie definitief geïnde voorlopige antidumpingrechten die het recht te boven gaan dat is vastgesteld in artikel 1, lid 2, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1138/2011, zoals gewijzigd bij deze verordening, worden terugbetaald of kwijtgescholden. De terugbetaling of kwijtschelding dient overeenkomstig de toepasselijke douanewetgeving bij de nationale douaneautoriteiten te worden aangevraagd,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/6

(1)

Overeenkomstig artikel 43, lid 3, van het Verdrag stelt de Raad op voorstel van de Commissie de maatregelen voor de prijsbepaling vast.

(2)

In Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad van 17 december 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector visserijproducten en producten van de aquacultuur (1) is bepaald dat voor elk visseizoen oriëntatieprijzen en uniale productieprijzen moeten worden vastgesteld om het prijspeil voor de interventies op de markt voor bepaalde visserijproducten vast te stellen.

(3)

Het is de verantwoordelijkheid van de Raad om voor elk van de in de bijlagen I en II bij Verordening (EG) nr. 104/2000 opgenomen producten en productgroepen de oriëntatieprijs vast te stellen, en voor de in bijlage III bij die verordening opgenomen producten de uniale productieprijs vast te stellen.

(4)

Op grond van de thans beschikbare gegevens over de prijzen van de betrokken producten en op grond van de in artikel 18, lid 2, van Verordening (EG) nr. 104/2000 neergelegde criteria moeten de oriëntatieprijzen voor het visseizoen 2013 naargelang van de vissoort worden verhoogd, ongewijzigd gelaten of verlaagd.

(5)

Het is dienstig de uniale productieprijs voor één van de producten van de lijst in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 104/2000 vast te stellen en deze prijs voor de andere producten te berekenen aan de hand van de aanpassingscoëfficiënten die zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 802/2006 van de Commissie van 30 mei 2006 tot vaststelling van de aanpassingscoëfficiënten voor vis van de geslachten Thunnus en Euthynnus  (2).

(6)

De uniale productieprijzen voor het visseizoen 2013 moeten worden vastgesteld op basis van de criteria vermeld in artikel 18, lid 2, eerste en tweede streepje, van Verordening (EG) nr. 104/2000 en overeenkomstig de procedure van artikel 26, lid 1, van die verordening,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/10

(1)

Verordening (EG) nr. 1342/2008 van de Raad (1) stelt een langetermijnplan vast voor kabeljauwbestanden in het Kattegat, de Noordzee, het Skagerrak en het oostelijke deel van het Kanaal; het gebied ten westen van Schotland; en de Ierse Zee, en voor de bevissing van deze bestanden (het „kabeljauwplan”). Het kabeljauwplan moet zorgen voor de duurzame exploitatie van deze kabeljauwbestanden op basis van de maximale duurzame opbrengst. Deze doelstelling moet bereikt worden door een bepaald niveau van visserijsterfte van kabeljauw per passende leeftijdsklasse niet te overschrijden.

(2)

Om de doelstelling van het kabeljauwplan te halen, bevatten de artikelen 7, 8, 9 en 12 van het plan specifieke regels die een gedetailleerde methodologie voorschrijven voor de jaarlijkse vaststelling van, enerzijds, de totaal toegestane vangsten (TAC's) en, anderzijds, beperkingen van de visserijinspanning.

(3)

De wetenschappelijke evaluatie van de werking van het kabeljauwplan door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) heeft een aantal problemen met de opzet en het functioneren van het kabeljauwplan aan het licht gebracht. Het WTECV heeft geen vraagtekens gezet bij de doelstellingen van het kabeljauwplan, maar is wel tot de slotsom gekomen dat deze waarschijnlijk niet kunnen worden gehaald binnen een termijn die in overeenstemming is met de conclusies van de Wereldtop inzake duurzame ontwikkeling die in 2002 in Johannesburg plaatsvond, tenzij de tekortkomingen in de opzet van het plan, die onder meer te maken hebben met de toepassing van de artikelen 9 en 12, worden verholpen.

(4)

Artikel 9 bevat gedetailleerde regels voor de vaststelling van de TAC's bij ontoereikende gegevens, wanneer de regels voor de TAC-vaststelling van de artikelen 7 en 8 niet kunnen worden toegepast wegens het ontbreken van voldoende nauwkeurige en representatieve informatie. Ofschoon de automatische jaarlijkse TAC-vermindering van 25 % bedoeld was om alleen in uitzonderlijke omstandigheden te worden toegepast, is dit de regel geworden van 2009 tot 2012. Dientengevolge zijn de TAC's voor de betrokken gebieden sinds de inwerkingtreding van het kabeljauwplan aanzienlijk verlaagd, en verdere automatische verminderingen zouden in de praktijk leiden tot sluiting van de kabeljauwvangst in die gebieden. De wetenschappelijke evaluatie door het WTECV wijst erop dat het, wil men de doelstellingen van het kabeljauwplan halen, in sommige gevallen juister zou zijn meer speelruimte te laten om het wetenschappelijk advies geval per geval in aanmerking te nemen. Als onderdeel van deze speelruimte is het derhalve passend om, onder bepaalde voorwaarden, opschorting van de automatische jaarlijkse verlaging van de totaal toegestane vangsten mogelijk te maken, of een ander niveau van TAC vast te stellen, zonder de doelstellingen van het kabeljauwplan te ondermijnen.

(5)

Artikel 12 bevat gedetailleerde regels voor de vaststelling van de toegestane visserijinspanning. Gezien het feit dat dezelfde aanpassingen van de percentages, overeenkomstig artikel 12, lid 4, gelden voor de toegestane visserijinspanning conform de automatische jaarlijkse verlagingen van de visserijsterfte (krachtens de artikelen 7 en 8) en conform de automatische jaarlijkse verlagingen van de TAC's (krachtens artikel 9) is de toegestane visserijinspanning jaarlijks met 25 % verlaagd tussen 2009 en 2012 in de gebieden waarop artikel 9 is toegepast, en is deze aanzienlijk verlaagd in de gebieden waarop artikel 8 is toegepast. Derhalve zijn sinds de inwerkingtreding van het kabeljauwplan de toewijzingen van de maximaal toegestane visserijinspanning aanzienlijk verlaagd voor de voornaamste voor de kabeljauwvisserij bestemde soorten vistuig. Volgens het wetenschappelijk advies kan niet worden aangetoond dat dergelijke automatische jaarlijkse verlagingen van de toegestane visserijinspanning hebben geleid tot de verwachte daling van de visserijsterfte. In de praktijk hebben deze automatische jaarlijkse verlagingen van de inspanning ook de prikkels voor de vissers om de visserijsterfte terug te dringen met de andere in artikel 13 bedoelde middelen, weggenomen of verzwakt. Doorgaan met de toepassing van de automatische jaarlijkse verlagingen van de inspanning zou niet leiden tot de verwezenlijking van de doelstellingen van het kabeljauwplan, maar wel grote economische en sociale gevolgen hebben voor vlootonderdelen die dezelfde soorten vistuig gebruiken, maar die voornamelijk op andere soorten vissen dan op kabeljauw. Het is derhalve passend om een meer flexibele aanpak mogelijk te maken, waarbij de automatische jaarlijkse verlaging van de visserijinspanning kan worden opgeschort, zonder de doelstellingen van het kabeljauwplan te ondermijnen.

(6)

Gezien het bovenstaande is het van essentieel belang dat de artikelen 9 en 12 van het kabeljauwplan dringend gewijzigd worden om het mogelijk te maken dat nieuwe regels worden toegepast voor de vaststelling van de vangstmogelijkheden voor 2013.

(7)

In artikel 43, lid 2, VWEU is bepaald dat het Europees Parlement en de Raad volgens de gewone wetgevingsprocedure en na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité de in artikel 40, lid 1, bedoelde gemeenschappelijke ordening van de visserijmarkten instellen en dat zij de overige bepalingen vaststellen die nodig zijn om de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid na te streven. Overeenkomstig artikel 43, lid 3, VWEU stelt de Raad op voorstel van de Commissie de maatregelen vast voor de vaststelling en verdeling van de vangstmogelijkheden.

(8)

Wijzigingen van de artikelen 9 en 12 voorzien in gedetailleerde specifieke regels voor de vaststelling van de vangstmogelijkheden uitgedrukt in TAC en beperkingen van de visserijinspanning. Deze wijzigingen zijn een aanpassing van de thans geldende regels voor de vaststelling van de vangstmogelijkheden, terwijl de doelstellingen van het kabeljauwplan overeind blijven. Het gaat dus om maatregelen inzake de vaststelling en verdeling van TAC's en beperkingen van de visserijinspanning, en niet om bepalingen houdende instelling van de gemeenschappelijke ordening van de visserijmarkten, of overige bepalingen die nodig zijn om de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid na te streven.

(9)

Derhalve dient Verordening (EG) nr. 1342/2008 dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

Artikel 9 wordt vervangen door:

„Artikel 9

Procedure voor de vaststelling van TAC's

1.   Wanneer er onvoldoende informatie is om de TAC's overeenkomstig artikel 7 vast te stellen, worden de TAC's voor de kabeljauwbestanden in het Kattegat, het gebied ten westen van Schotland en de Ierse Zee vastgesteld op een door wetenschappelijk advies aangegeven niveau. Indien het door wetenschappelijk advies aangegeven niveau echter meer dan 20 % hoger ligt dan de TAC's in het voorgaande jaar, worden zij vastgesteld op een niveau dat 20 % hoger ligt dan de TAC's in het voorgaande jaar, of, indien het door wetenschappelijk advies aangegeven niveau meer dan 20 % lager ligt dan de TAC's in het voorgaande jaar, op een niveau dat 20 % lager ligt dan de TAC's in het voorgaande jaar.

2.   In afwijking van lid 1 kan de Raad, wanneer wetenschappelijk advies aangeeft dat gericht vissen niet wenselijk is en:

besluiten voor het daarop volgende jaar of jaren de jaarlijkse verlaging van de TAC niet toe te passen, op voorwaarde dat de TAC alleen voor bijvangsten is vastgesteld.

3.   Wanneer er onvoldoende informatie is om de TAC's overeenkomstig artikel 8 vast te stellen, worden de TAC's voor het kabeljauwbestand in de Noordzee, het Skagerrak en het oostelijke deel van het Kanaal vastgesteld door de leden 1 en 2 van dit artikel van overeenkomstige toepassing te laten zijn, tenzij overleg met Noorwegen resulteert in een ander niveau van de TAC.

4.   Indien het wetenschappelijk advies aangeeft dat de toepassing van de regels van artikel 8, leden 1 tot en met 4, niet geschikt is om aan de doelstellingen van het plan te voldoen, kan de Raad, onverminderd de bovengenoemde bepalingen, besluiten een ander niveau van TAC vast te stellen”;

2)

artikel 12 wordt als volgt gewijzigd:

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/13

(1)

De Raad heeft op 1 augustus 2011 Verordening (EU) nr. 753/2011 vastgesteld.

(2)

Op 20 november 2012 heeft het comité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ingesteld krachtens punt 30 van Resolutie 1988 (2011) van de Veiligheidsraad, de lijst van personen, groepen, ondernemingen en entiteiten waarvoor beperkende maatregelen gelden, gewijzigd.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EU) nr. 753/2011 moet dienovereenkomstig worden aangepast,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/15

(1)

In verband met de verslechtering van de mensenrechtensituatie in Iran heeft de Raad op 12 april 2011 bij Verordening (EU) nr. 359/2011 (2) beperkende maatregelen ingesteld tegen bepaalde personen, entiteiten en lichamen, overeenkomstig Besluit 2011/235/GBVB.

(2)

Op 20 december 2012 heeft de Raad Besluit 2012/810/GBVB (3) tot wijziging van Besluit 2011/235/GBVB vastgesteld, waarin het toepassingsgebied wordt gewijzigd van de maatregelen met betrekking tot uitrusting die zou kunnen worden gebruikt voor binnenlandse repressie.

(3)

Deze maatregelen vallen onder het toepassingsgebied van het Verdrag en derhalve is regelgeving op het niveau van de Unie noodzakelijk voor de tenuitvoerlegging, met name om te garanderen dat zij in alle lidstaten uniform door de marktdeelnemers worden toegepast.

(4)

Verordening (EU) nr. 359/2011 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(5)

Deze verordening dient onmiddellijk in werking te treden,

1)

Het bestaande lid wordt genummerd als lid 1.

2)

Het volgende lid wordt toegevoegd:

„2.   In afwijking van het bepaalde in lid 1 kunnen de in bijlage II genoemde bevoegde autoriteiten van de lidstaten, onder voorwaarden die zij passend achten, toestemming geven voor de verkoop, levering, overdracht of uitvoer van de in bijlage III genoemde uitrusting die voor binnenlandse repressie zou kunnen worden gebruikt, mits dergelijke uitrusting uitsluitend wordt gebruikt voor de bescherming van personeel van de Unie en haar lidstaten in Iran, of voor het verstrekken van in lid 1, onder b) en c), bedoelde technische bijstand of tussenhandeldiensten of van financiering of financiële bijstand in verband met dergelijke uitrusting.”.

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/16

(1)

In de bij Besluit 2012/792/EU van de Raad (2) goedgekeurde overeenkomsten in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Unie en Brazilië en tussen de Europese Unie en Thailand zijn nieuwe hoeveelheden verwerkt vlees van pluimvee vastgesteld die aan Brazilië, Thailand en andere derde landen zullen worden toegekend. Daarom is het passend Verordening (EG) nr. 616/2007 van de Commissie (3) te wijzigen teneinde de nieuwe hoeveelheden in aanmerking te nemen.

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 616/2007 is een specifieke beheersmethode voor de tariefcontingenten vastgesteld op basis van de oorsprong van de betrokken producten. De nieuwe contingenten dienen op dezelfde manier te worden beheerd.

(3)

Verordening (EG) nr. 616/2007 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

De overeenkomsten met Brazilië en Thailand treden in werking op 1 maart 2013, terwijl de betrokken contingenten ieder jaar worden geopend voor de periode van 1 juli tot en met 30 juni van het volgende jaar. Het is derhalve passend afwijkingen van sommige bepalingen van Verordening (EG) nr. 616/2007, zoals die worden gewijzigd door de onderhavige verordening, toe te staan. In het bijzonder dienen de jaarlijkse hoeveelheden voor de contingentperiode 2012/2013 pro rata te worden verlaagd. Aangezien het bovendien niet mogelijk is aanvragen voor de nieuwe, op 1 maart 2013 in werking tredende contingenten vooraf in te dienen, moet één enkele contingentperiode van toepassing zijn van 1 maart 2013 tot en met 30 juni 2013 en moet een afwijking van de normale in artikel 5, lid 1, van Verordening (EG) nr. 616/2007 bedoelde aanvraagperiode worden vastgesteld. De geldigheidsduur van invoercertificaten dient dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

1)

Artikel 1, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   De in bijlage I bij de onderhavige verordening opgenomen tariefcontingenten worden geopend voor de invoer van de producten als bedoeld in de bij Besluit 2007/360/EG en bij Besluit 2012/792/EU van de Raad (4) goedgekeurde overeenkomsten tussen de Unie enerzijds en Brazilië en Thailand anderzijds.

De tariefcontingenten worden ieder jaar geopend voor de periode van 1 juli tot en met 30 juni van het volgende jaar.

2)

Artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

1.   Behalve voor contingenten in de groepen 3, 4B, 5B en 6B, wordt de voor de jaarlijkse contingentperiode vastgestelde hoeveelheid als volgt over vier deelperioden verdeeld:

2.   De voor de contingenten in de groepen 3, 4B, 5B en 6B vastgestelde jaarlijkse hoeveelheid wordt niet over deelperioden verdeeld.

3.   De voor de contingenten in de groepen 5A en 5B vastgestelde jaarlijkse hoeveelheden worden beheerd door in eerste instantie rechten tot invoer toe te kennen en in tweede instantie invoercertificaten af te geven.”.

3)

Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd:

4)

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

5)

Artikel 6 wordt als volgt gewijzigd:

6)

Artikel 7, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   In afwijking van artikel 22 van Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (5) zijn de invoercertificaten 150 dagen geldig vanaf de eerste dag van de contingent- of deelperiode waarvoor ze zijn afgegeven.

Certificaten voor de groepen 5A en 5B zijn overeenkomstig artikel 22, lid 2, van Verordening (EG) nr. 376/2008 geldig gedurende 15 werkdagen vanaf de datum van de feitelijke afgifte van het certificaat. De rechten tot invoer zijn geldig vanaf de eerste dag van de contingent- of deelperiode waarvoor de aanvraag is ingediend, tot en met 30 juni van diezelfde contingentperiode.

7)

Artikel 8 wordt vervangen door:

„Artikel 8

1.   Voor het in het vrije verkeer brengen in het kader van de in artikel 1 van de onderhavige verordening bedoelde contingenten moet een certificaat van oorsprong worden overgelegd dat door de Braziliaanse (voor de groepen 1, 4A, 4B en 7) of Thaise (voor de groepen 2, 5A en 5B) autoriteiten is afgegeven overeenkomstig de artikelen 55 tot en met 65 van Verordening (EEG) nr. 2454/93.

2.   Lid 1 is niet van toepassing op de groepen 3, 6A, 6B en 8.”.

8)

Bijlage I wordt vervangen door de tekst van de bijlage bij deze verordening.

a)

de contingentperiode loopt van 1 maart tot en met 30 juni 2013 en de jaarlijkse hoeveelheid wordt met 67 % verlaagd;

b)

de in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 616/2007 bedoelde deelperioden zijn niet van toepassing;

c)

in artikel 5, lid 1, van die verordening bedoelde invoercertificaataanvragen en aanvragen om rechten tot invoer kunnen alleen in de eerste zeven dagen van januari 2013 worden ingediend;

d)

de invoercertificaten voor alle groepen, met uitzondering van de groepen 5A en 5B, zijn geldig van 1 maart 2013 tot en met 30 juni 2013.

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/20

(1)

Ter voorkoming van inconsistenties moeten alle gegevens die overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EU) nr. 648/2012 naar transactieregisters worden gezonden, dezelfde regels, normen en formattering volgen voor alle transactieregisters, alle tegenpartijen en alle soorten derivaten. Voor de beschrijving van een derivatentransactie moet daarom een unieke reeks gegevens worden gebruikt.

(2)

Aangezien otc-derivaten in het algemeen niet op unieke wijze kunnen worden geïdentificeerd met bestaande codes die op een ruim gebruik op de financiële markten kunnen rekenen, zoals de International Securities Identification Numbers (hierna "ISIN's" genoemd), noch kunnen worden beschreven met de ISO-code voor classificatie van financiële instrumenten (CFI-code), moet een nieuwe en universele methode voor classificatie worden ontwikkeld. Indien er een unieke productidentificatiecode beschikbaar is die voldoet aan de beginselen van uniciteit, neutraliteit, betrouwbaarheid, open bron, schaalbaarheid en toegankelijkheid, een redelijke kostprijs heeft en wordt aangeboden binnen een passend beheerskader, dat voor gebruik in de EU is aangenomen, dan moet deze worden gebruikt. Indien er geen unieke productidentificatiecode beschikbaar is die aan deze voorwaarden voldoet, dan moet een voorlopige taxonomie worden gebruikt.

(3)

Het onderliggende instrument moet worden geïdentificeerd met een unieke identificatiecode. Er bestaat momenteel echter geen marktbrede standaardcode om het onderliggende instrument te kunnen identificeren in een korf. Tegenpartijen moeten daarom ten minste vermelden dat het onderliggende instrument een korf is en moeten waar mogelijk ISIN’s gebruiken als standaardindex.

(4)

Met het oog op een consistente aanpak moeten alle partijen bij een derivatencontract met een unieke code worden geïdentificeerd. Een mondiale identificatiecode voor juridische entiteiten of een voorlopige identificatiecode voor een entiteit, die dient te worden vastgesteld in een beheerskader dat verenigbaar is met de aanbevelingen van de Financial Stability Board (FSB) inzake gegevensvereisten en dat voor gebruik in de EU is aangenomen, moet zodra deze beschikbaar is, ter beschikking worden gesteld om alle financiële en niet-financiële tegenpartijen, makelaars, centrale tegenpartijen en begunstigden te identificeren, in het bijzonder met het oog op consistentie met het Committee on Payment and Settlement Systems (CPSS) en het verslag van de International Organisation of Securities Commissions (Iosco) over vereisten voor gegevensrapportage en -aggregatie van otc-derivaten, waarin identificatiecodes voor juridische entiteiten worden omschreven als een instrument voor gegevensaggregatie. In het geval van makelaarstransacties moet de begunstigde worden geïdentificeerd als het individu of de entiteit in naam waarvan het contract is gesloten.

(5)

Rekening moet worden gehouden met de aanpak waarvoor in derde landen is gekozen en die ook door de transactieregisters zelf is gekozen wanneer hun bedrijfsactiviteiten van start gaan. Om een kosteneffectieve oplossing voor tegenpartijen te verzekeren en het operationele risico voor transactieregisters te beperken moet in de startfase van de rapportage worden voorzien in aanvangsdata voor verschillende klassen van derivaten, te beginnen met de meest gestandaardiseerde klassen van activa en daarna uitbreidend tot de andere klassen van activa. De derivatencontracten die in werking zijn getreden vóór, op of na de datum van inwerkingtreding van Verordening (EU) nr. 648/2012, en die niet uitstaan op of na de startdatum van de rapportage, zijn van weinig belang voor de regelgeving. Toch moeten deze nog steeds worden gerapporteerd overeenkomstig artikel 9, lid 1, onder a), van Verordening (EU) nr. 648/2012. Met het oog op een efficiënte en evenredige rapportageregeling in deze gevallen en rekening houdend met de moeilijkheden bij het reconstrueren van gegevens van beëindigde contracten, moeten voor deze rapportage langere termijnen worden verleend.

(6)

Deze verordening is gebaseerd op ontwerpen van technische reguleringsnormen die de Europese Autoriteit voor effecten en markten (hierna "ESMA") aan de Commissie heeft voorgelegd.

(7)

Overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (3) heeft de ESMA openbare raadplegingen gehouden over deze ontwerpen van technische reguleringsnormen, heeft zij de mogelijke kosten en baten daarvan geanalyseerd en heeft zij het advies van de in overeenstemming met artikel 37 van die verordening opgerichte Stakeholdergroep Effecten en Markten ingewonnen,

(a)

een begunstigde die rechtspersoon is;

(b)

een bemiddelingsentiteit;

(c)

een centrale tegenpartij;

(d)

een clearinglid dat rechtspersoon is;

(e)

een tegenpartij die rechtspersoon is;

(f)

een entiteit die de informatie indient.

(a)

uniek;

(b)

neutraal;

(c)

betrouwbaar;

(d)

open bron;

(e)

schaalbaar;

(f)

toegankelijk;

(g)

beschikbaar tegen redelijke prijzen;

(h)

onderdeel van een passend beheerskader.

(a)

uniek;

(b)

neutraal;

(c)

betrouwbaar;

(d)

open bron;

(e)

schaalbaar;

(f)

toegankelijk;

(g)

beschikbaar tegen redelijke prijzen;

(h)

onderdeel van een passend beheerskader.

(a)

de derivatenklasse wordt geïdentificeerd als volgt:

(b)

de derivatensoort wordt geïdentificeerd als volgt:

(c)

in het geval van derivaten die niet tot een specifieke derivatenklasse of derivatensoort behoren, wordt gerapporteerd op basis van de derivatenklasse of derivatensoort die volgens de afspraak van de tegenpartijen het derivatencontract het best benadert.

(a)

uiterlijk op 1 juli 2013, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012 een transactieregister is geregistreerd vóór 1 april 2013;

(b)

90 dagen na registratie van het transactieregister voor een bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse geen transactieregister is geregistreerd vóór of op 1 april 2013;

(c)

uiterlijk op 1 juli 2015, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012 geen transactieregister is geregistreerd vóór 1 juli 2015. De rapportageverplichting vangt aan op deze datum en de contracten worden overeenkomstig artikel 9, lid 3, van deze verordening aan de ESMA gerapporteerd totdat voor deze bijzondere derivatenklasse een transactieregister is geregistreerd.

(a)

uiterlijk op 1 januari 2014, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012 een transactieregister is geregistreerd vóór 1 oktober 2013;

(b)

90 dagen na registratie van een transactieregister voor een bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse geen transactieregister is geregistreerd vóór of op 1 oktober 2013;

(c)

uiterlijk op 1 juli 2015, wanneer voor deze bijzondere derivatenklasse overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) nr. 648/2012 geen transactieregister is geregistreerd vóór 1 juli 2015; De rapportageverplichting vangt aan op deze datum en de contracten worden overeenkomstig artikel 9, lid 3, van deze verordening aan de ESMA gerapporteerd totdat voor deze bijzondere derivatenklasse een transactieregister is geregistreerd.

(a)

vóór 16 augustus 2012 zijn gesloten en op 16 augustus 2012 nog steeds uitstonden, of

(b)

op of na 16 augustus 2012 zijn gesloten,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/30

(1)

Alle in een registratieaanvraag van een transactieregister bij de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) ingediende informatie moet worden verstrekt op een duurzaam medium met behulp waarvan deze voor toekomstig gebruik en reproductie kan worden opgeslagen. Om de door een transactieregister voorgelegde informatie gemakkelijker te identificeren, moeten bij een aanvraag bijgevoegde documenten een uniek referentienummer dragen.

(2)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische uitvoeringsnormen die door de ESMA ingevolge de procedure in artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (3) bij de Europese Commissie zijn ingediend.

(3)

In overeenstemming met artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 heeft de ESMA openbare raadplegingen over die ontwerpen van technische uitvoeringsnormen gehouden, de mogelijke kosten en baten ervan geanalyseerd en het advies van de in overeenstemming met artikel 37 van die verordening opgerichte Stakeholdergroep effecten en markten ingewonnen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/32

(1)

Overeenkomstig artikel 29, lid 4, van Verordening (EU) nr. 648/2012, de artikelen 13, 14 en 15 van de ingevolge artikel 29, lid 4, van Verordening (EU) nr. 648/2012 vastgestelde gedelegeerde handeling met betrekking tot technische reguleringsnormen tot bepaling van de gegevens van de vastleggingen en informatie die door centrale tegenpartijen (CTP’s) moeten worden bijgehouden, moeten eveneens regels worden neergelegd om het formaat te bepalen van de overeenkomstig die artikelen bijgehouden vastlegging en informatie.

(2)

Opdat de betrokken autoriteiten hun taken effectief en consistent kunnen uitvoeren, moeten aan hen gegevens worden verstrekt die voor alle CTP's' vergelijkbaar zijn. Het gebruik van gemeenschappelijke formaten vergemakkelijkt voorts de aansluiting van gegevens tussen CTP's.

(3)

Een CTP moet, rekening houdend met het feit dat CTP's en transactieregisters in sommige omstandigheden verplicht zijn dezelfde informatie bij te houden of te rapporteren, voor het bewaren van vastleggingen verplicht worden gegevens bij te houden in een formaat dat verenigbaar is met het formaat waarin door transactieregisters gegevens worden bijgehouden. Het gebruik van een gemeenschappelijk formaat door alle verschillende financiële marktinfrastructuren vergemakkelijkt het gebruik op grotere schaal van die formaten door een grote verscheidenheid van marktdeelnemers en is daardoor bevorderlijk voor standaardisatie.

(4)

Om ononderbroken verwerking en kostenvermindering voor marktdeelnemers te vergemakkelijken, is het belangrijk dat alle CTP’s zoveel mogelijk gestandaardiseerde procedures en gegevensformaten gebruiken.

(5)

De onderliggende waarde moet worden geïdentificeerd aan de hand van een gemeenschappelijke identificatiecode, maar er is momenteel geen marktbrede gestandaardiseerde code om de onderliggende waarden binnen een mand aan te duiden. CTP’s moeten derhalve ten minste vermelden dat de onderliggende waarde een mandje is en voor gestandaardiseerde indexen indien mogelijk een International Securities Identification number (ISIN) gebruiken.

(6)

Deze verordening is gebaseerd op de ontwerpen van technische uitvoeringsnormen die de Europese Autoriteit voor Effecten en Markten (ESMA) bij de Commissie heeft ingediend.

(7)

In overeenstemming met artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor Effecten en Markten) (3) heeft de ESMA een openbare raadpleging gehouden alvorens de ontwerpen van technische uitvoeringsnormen waarop deze verordening gebaseerd is in te dienen, de mogelijke kosten en baten ervan geanalyseerd en het advies van de in overeenstemming met artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 opgerichte Stakeholdergroep Effecten en Markten ingewonnen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/40

(1)

Bijlage II bij Verordening (EG) nr. 2580/2001 bevat een lijst van de bevoegde autoriteiten waaraan informatie over en verzoeken betreffende de bij die verordening ingestelde maatregelen moeten worden gericht.

(2)

Slovenië heeft verzocht om wijziging van de adresgegevens van de Sloveense bevoegde autoriteiten. Het adres van de Europese Commissie moet worden geactualiseerd.

(3)

De bijlage bij Verordening (EG) nr. 2580/2001 dient daarom dienovereenkomstig te worden bijgewerkt,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/42

(1)

Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1183/2005 bevat een lijst van natuurlijke personen, rechtspersonen, entiteiten en lichamen waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Op 12 en 30 november 2012 heeft het Sanctiecomité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties drie personen toegevoegd aan de lijst van personen en entiteiten waarvan de activa moeten worden bevroren.

(3)

Het adres voor de kennisgevingen aan de Europese Commissie dat is vermeld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1183/2005 moet worden geactualiseerd.

(4)

De bijlagen I en II bij Verordening (EG) nr. 1183/2005 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

Om de effectiviteit van de maatregelen waarin deze verordening voorziet te waarborgen, moet deze verordening onmiddellijk in werking treden,

(1)

Bijlage I wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage I bij deze verordening.

(2)

Bijlage II wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage II bij deze verordening.

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/44

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/46

(1)

Op grond van artikel 6, lid 1, van Gemeenschappelijk Optreden 2008/851/GBVB heeft de Raad het Politiek en Veiligheidscomité (PVC) gemachtigd besluiten te nemen inzake de benoeming van de operationeel commandant van de EU voor de militaire operatie van de Europese Unie teneinde bij te dragen tot het ontmoedigen, voorkomen en bestrijden van piraterij en gewapende overvallen voor de Somalische kust („operationeel commandant van de EU”).

(2)

Het PVC heeft op 15 juni 2011 Besluit Atalanta/2/2011 (2) vastgesteld, waarbij viceadmiraal Duncan POTTS werd benoemd tot operationeel commandant van de EU.

(3)

Het Verenigd Koninkrijk heeft voorgesteld dat (beoogd) viceadmiraal Robert TARRANT viceadmiraal Duncan POTTS als operationeel commandant van de EU vervangt.

(4)

Het Militair Comité van de Europese Unie steunt dit voorstel.

(5)

Overeenkomstig artikel 5 van het Protocol (nr. 22) betreffende de positie van Denemarken, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de uitwerking en de uitvoering van besluiten en acties van de Unie die gevolgen hebben op defensiegebied,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/47

(1)

De Raad heeft op 1 augustus 2011 Besluit 2011/486/GBVB vastgesteld.

(2)

Op 20 november 2012 heeft het comité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ingesteld krachtens punt 30 van Resolutie 1988 (2011) van de Veiligheidsraad, de lijst van personen, groepen, ondernemingen en entiteiten waarvoor beperkende maatregelen gelden, gewijzigd.

(3)

De bijlage bij Besluit 2011/486/GBVB moet derhalve dienovereenkomstig worden aangepast,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/49

(1)

De Raad heeft op 12 april 2011 Besluit 2011/235/GBVB (1) vastgesteld.

(2)

Er dient te worden gespecificeerd dat het verbod op het verkopen, leveren, overdragen en uitvoeren van uitrusting die voor binnenlandse repressie in Iran kan worden gebruikt niet geldt voor het verkopen, leveren, overdragen of uitvoeren van deze uitrusting indien hiermee uitsluitend het gebruik ter bescherming van het personeel van de Unie en haar lidstaten in Iran wordt beoogd, en ook niet voor het verstrekken van technische bijstand, tussenhandeldiensten en andere diensten of van financiering en financiële bijstand in verband met deze uitrusting.

(3)

Besluit 2011/235/GBVB dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/50

(1)

De Raad heeft op 20 december 2010 Besluit 2010/788/GBVB (1) betreffende beperkende maatregelen tegen de Democratische Republiek Congo vastgesteld.

(2)

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft op 28 november 2012 Resolutie UNSCR 2078 (2012) aangenomen, waarbij de criteria worden gewijzigd voor de aanwijzing van personen en entiteiten waarvoor de beperkende maatregelen van de punten 9 en 11 van Resolutie UNSCR 1807 (2008) gelden.

(3)

Resolutie UNSCR 2078 (2012) heeft voorts een bijkomende vrijstelling van de maatregelen van punt 9 van Resolutie UNSCR 1807 (2008) toegevoegd.

(4)

Het sanctiecomité dat is ingesteld krachtens Resolutie UNSCR 1533 (2004), heeft op 12 en 30 november 2012 bijkomende personen toegevoegd aan de lijst van personen en entiteiten waarvoor beperkende maatregelen gelden.

(5)

Besluit 2010/788/GBVB moet dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

Artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

De in artikel 4, lid 1, en artikel 5, leden 1 en 2, voorziene beperkende maatregelen worden opgelegd aan de volgende personen en, in voorkomend geval, entiteiten die door het sanctiecomité zijn aangewezen:

De betrokken personen en entiteiten worden in de bijlage vermeld.”.

2)

Aan artikel 4, lid 3, wordt na punt c) het volgende punt toegevoegd:

„of wanneer binnenkomst of doorreis noodzakelijk is in verband met een gerechtelijk proces.”.

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/54

(1)

De Raad heeft op 7 juli 2003 Gemeenschappelijk Standpunt 2003/495/GBVB inzake Irak (1) vastgesteld ter uitvoering van Resolutie 1483 (2003) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

(2)

De Veiligheidsraad heeft op 15 december 2010 Resolutie 1956 (2010) aangenomen, waarin hij besloot dat de volledige opbrengst van het Ontwikkelingsfonds voor Irak op de rekening(en) van de opvolgingsregeling van de regering van Irak moest worden overgemaakt en dat het Ontwikkelingsfonds voor Irak uiterlijk 30 juni 2011 moest worden opgeheven.

(3)

Gemeenschappelijk Standpunt 2003/495/GBVB moet derhalve worden gewijzigd om bevroren tegoeden, andere financiële activa of economische middelen aan de door de regering van Irak opgezette opvolgingsregeling voor het Ontwikkelingsfonds voor Irak te kunnen overdragen, onder de in de Resoluties 1483 (2003) en 1956 (2010) van de Veiligheidsraad bepaalde voorwaarden.

(4)

Gemeenschappelijk Standpunt 2003/495/GBVB moet dienovereenkomstig worden gewijzigd,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/55

(1)

Op grond van artikel 370 van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2) mogen de lidstaten die op 1 januari 1978 de in de lijst van bijlage X, deel A, genoemde handelingen belastten, deze blijven belasten; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(2)

Op grond van artikel 371 van Richtlijn 2006/112/EG mogen de lidstaten die op 1 januari 1978 vrijstelling verleenden voor de in de lijst van bijlage X, deel B, genoemde handelingen, deze onder de in iedere betrokken lidstaat op die datum bestaande voorwaarden blijven vrijstellen; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(3)

In het geval van Luxemburg gaf de Commissie op grond van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89, Beschikking 90/178/Euratom, EG (3), waarbij Luxemburg werd gemachtigd om met ingang van 1 januari 1989 geen rekening te houden met bepaalde categorieën handelingen en gebruik te maken van ramingen voor de berekening van de grondslag van de eigen middelen uit de btw.

(4)

De Commissie vroeg Luxemburg om na te gaan welke machtigingen die Luxemburg zonder uitdrukkelijke beperking in de tijd werden verleend, nog steeds nodig waren en om de Commissie hieromtrent uitsluitsel te geven. Luxemburg heeft bevestigd dat de machtiging om gebruik te maken van ramingen voor de in bijlage X, deel A, punt 4, bij Richtlijn 2006/112/EG vermelde handelingen achterhaald is.

(5)

Omwille van de duidelijkheid en de transparantie van de voorschriften van de Unie moeten bepalingen die achterhaald zijn of niet langer effect sorteren, worden ingetrokken.

(6)

De maatregelen waarin dit besluit voorziet, zijn in overeenstemming met het advies van het Raadgevend Comité eigen middelen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/56

(1)

Op grond van artikel 371 van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2) mogen de lidstaten die op 1 januari 1978 vrijstelling verleenden voor de in de lijst van bijlage X, deel B, genoemde handelingen, deze onder de in iedere betrokken lidstaat op die datum bestaande voorwaarden blijven vrijstellen; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(2)

In het geval van Denemarken gaf de Commissie op grond van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 Beschikking 90/184/Euratom, EEG (3), waarbij Denemarken werd gemachtigd om met ingang van 1 januari 1989 geen rekening te houden met bepaalde categorieën handelingen en gebruik te maken van ramingen voor de berekening van de grondslag van de eigen middelen uit de btw.

(3)

Sedert 1 januari 1995 belast Denemarken de in bijlage X, deel B, punt 2, bij Richtlijn 2006/112/EG vermelde handelingen. De in verband hiermee verleende machtiging moet met ingang van die datum worden stopgezet.

(4)

De Commissie vroeg Denemarken om na te gaan welke machtigingen die Denemarken zonder uitdrukkelijke beperking in de tijd werden verleend, nog steeds nodig waren en om de Commissie hieromtrent uitsluitsel te geven. Denemarken heeft bevestigd dat één machtiging om geen rekening te houden met de in bijlage X, deel B, punt 2, bij Richtlijn 2006/112/EG vermelde handelingen achterhaald is.

(5)

Omwille van de duidelijkheid en de transparantie van de voorschriften van de Unie moeten bepalingen die achterhaald zijn of niet langer effect sorteren, worden ingetrokken.

(6)

De maatregelen waarin dit besluit voorziet, zijn in overeenstemming met het advies van het Raadgevend Comité eigen middelen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/57

(1)

Op grond van artikel 378, lid 1, van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2), mag Oostenrijk de in bijlage X, deel A, punt 2, vermelde handelingen blijven belasten; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(2)

Op grond van artikel 378, lid 2, onder a), van Richtlijn 2006/112/EG mag Oostenrijk de in bijlage X, deel B, punten 5 en 9, vermelde handelingen blijven vrijstellen; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(3)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder a), van de Zesde Richtlijn, machtigde lid 2, onder h), van bijlage IX (Belastingen) bij de Akte van Toetreding van de Republiek Oostenrijk tot de Europese Unie (3) Oostenrijk uit hoofde van punt 2 van bijlage E, tot en met 31 december 1996 btw te heffen over de door tandtechnici beroepsmatig geleverde diensten en door tandartsen en tandtechnici aan Oostenrijkse sociale zekerheidsinstellingen geleverde tandprothesen; de in verband hiermee door de Commissie verleende machtiging voor de bepaling van de btw-grondslag van de eigen middelen moet derhalve eveneens worden stopgezet.

(4)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder b), van de Zesde Richtlijn, machtigde lid 2, onder i) van bijlage IX (Belastingen) bij de Akte van Toetreding van de Republiek Oostenrijk tot de Europese Unie Oostenrijk door openbare postdiensten geleverde telecommunicatiediensten vrij te stellen van btw, totdat de Raad een gemeenschappelijke regeling voor de belasting van dergelijke diensten heeft aangenomen, of tot de datum waarop de huidige lidstaten die thans een volledige vrijstelling toepassen, daarmee ophouden, naargelang van welke van beide data eerst valt, maar in ieder geval niet langer dan tot en met 31 december 1995; de in verband hiermee door de Commissie verleende machtiging voor de bepaling van de btw-grondslag van de eigen middelen moet derhalve eveneens worden stopgezet.

(5)

In het geval van Oostenrijk gaf de Commissie op grond van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 Beschikking 96/564/Euratom, EG (4), waarbij België werd gemachtigd om met ingang van 1 januari 1995 geen rekening te houden met bepaalde categorieën handelingen en gebruik te maken van ramingen voor de berekening van de grondslag van de eigen middelen uit de btw.

(6)

De Commissie vroeg Oostenrijk om na te gaan welke machtigingen die Oostenrijk zonder uitdrukkelijke beperking in de tijd werden verleend, nog steeds nodig waren en om de Commissie hieromtrent uitsluitsel te geven. Oostenrijk bevestigde dat twee machtigingen niet langer nodig waren.

(7)

Omwille van de duidelijkheid en de transparantie van de voorschriften van de Unie moeten bepalingen die achterhaald zijn of niet langer effect sorteren, worden ingetrokken.

(8)

De maatregelen waarin dit besluit voorziet, zijn in overeenstemming met het advies van het Raadgevend Comité eigen middelen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/59

(1)

Op grond van artikel 380 van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2) mag Zweden de in bijlage X, deel B, punt 2, vermelde diensten verricht door auteurs, kunstenaars en vertolkers van kunstwerken, alsmede de in bijlage X, deel B, punten 1, 9 en 10, vermelde handelingen blijven vrijstellen, zolang dezelfde vrijstellingen worden toegepast in een van de lidstaten die op 31 december 1994 lid van de Gemeenschap waren; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(2)

In het geval van Zweden gaf de Commissie op grond van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 Beschikking 96/565/Euratom, EG (3), waarbij Zweden werd gemachtigd om met ingang van 1 januari 1995 gebruik te maken van bepaalde ramingen voor de berekening van de grondslag van de eigen middelen uit de btw.

(3)

Sedert 1 januari 1997 belast Zweden, wat auteursrechten en royalty’s betreft, de in bijlage X, deel B, punt 2, van Richtlijn 2006/112/EG vermelde handelingen; de in verband hiermee verleende machtiging moet met ingang van die datum worden stopgezet.

(4)

De Commissie vroeg Zweden om na te gaan welke machtigingen die Zweden zonder uitdrukkelijke beperking in de tijd werden verleend, nog steeds nodig waren en om de Commissie hieromtrent uitsluitsel te geven. Zweden heeft bevestigd dat de machtiging om gebruik te maken van ramingen voor de in bijlage X, deel B, punt 2, van Richtlijn 2006/112/EG vermelde handelingen niet langer voor auteursrechten en royalty’s geldt.

(5)

Omwille van de duidelijkheid en de transparantie van de voorschriften van de Unie moeten bepalingen die achterhaald zijn of niet langer effect sorteren, worden ingetrokken.

(6)

De maatregelen waarin dit besluit voorziet, zijn in overeenstemming met het advies van het Raadgevend Comité eigen middelen,

21.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/60

(1)

Op grond van artikel 375 van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (2) mag Griekenland de in bijlage X, deel B, punten 2, 8, 11 en 12, vermelde handelingen blijven vrijstellen; die handelingen moeten in aanmerking worden genomen voor de bepaling van de btw-middelengrondslag.

(2)

In het geval van Griekenland gaf de Commissie op grond van Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 Beschikking 90/185/Euratom, EEG (3), waarbij Griekenland werd gemachtigd om met ingang van 1 januari 1989 gebruik te maken van bepaalde ramingen voor de berekening van de grondslag van de eigen middelen uit de btw.