BIJLAGE I

Standaardinlichtingenformulier en EG-typegoedkeuringscertificaat voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen wat het AEBS betreft

DEEL 1

Inlichtingenformulier

MODEL

Inlichtingenformulier nr. … betreffende de EG-typegoedkeuring van een voertuigtype wat het geavanceerde noodremsysteem (AEBS) betreft.

De onderstaande gegevens worden in drievoud verstrekt en gaan vergezeld van een inhoudsopgave. Eventuele tekeningen worden op een passende schaal en met voldoende details, in formaat A4 of tot dat formaat gevouwen, ingediend. Op eventuele foto's zijn voldoende details te zien.

Indien de in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 347/2012 bedoelde systemen, onderdelen en technische eenheden elektronisch gestuurde functies hebben, worden gegevens over de prestaties verstrekt.

0.   ALGEMEEN

0.1.   Merk (handelsnaam van de fabrikant): …

0.2.   Type: …

0.2.0.1.   Chassis: …

0.2.0.2.   Carrosserie/compleet voertuig: …

0.2.1.   Handelsbenaming(en) (indien beschikbaar): …

0.3.   Middel tot identificatie van het type, indien aangebracht op het voertuig (1): …

0.3.0.1.   Chassis: …

0.3.0.2.   Carrosserie/compleet voertuig: …

0.3.1.   Plaats van dat identificatiemiddel: …

0.3.1.1.   Chassis: …

0.3.1.2.   Carrosserie/compleet voertuig: …

0.4.   Voertuigcategorie (2): …

0.5.   Naam en adres van de fabrikant: …

0.6.   Plaats en wijze van aanbrenging van de voorgeschreven platen en plaats van het voertuigidentificatienummer: …

0.6.1.   Op het chassis: …

0.6.2.   Op de carrosserie: …

0.8.   Na(a)m(en) en adres(sen) van de assemblagefabriek(en)

0.9.   Naam en adres van de eventuele vertegenwoordiger van de fabrikant: …

1.   ALGEMENE CONSTRUCTIEKENMERKEN VAN HET VOERTUIG

1.1.   Foto's en/of tekeningen van een representatief voertuig: …

1.2.   Maattekening van het gehele voertuig: …

1.3.   Aantal assen en wielen: …

1.3.1.   Aantal en plaats van de assen met dubbellucht: …

1.3.2.   Aantal en plaats van gestuurde assen: …

1.3.3.   Aangedreven assen (aantal, plaats en onderlinge verbinding): …

2.   MASSA'S EN AFMETINGEN (3)  (4)

(in kg en mm) (in voorkomend geval naar tekening verwijzen)

2.1.   Wielbasis of -bases (bij volle belasting) (5)

2.1.1.   Tweeassige voertuigen: …

2.1.1.1.   Voertuigen met drie of meer assen

2.3.   Spoorwijdte en breedte van de assen

2.3.1.   Spoorwijdte van elke gestuurde as (6): …

2.3.2.   Spoorwijdte van alle andere assen (6): …

2.3.4.   Breedte van de voorste as (gemeten aan de buitenzijde van de banden, exclusief de bolling van de banden dicht bij het wegdek): …

2.4.   Bereik van de afmetingen van het voertuig (buitenmaten)

2.4.1.   Chassis zonder carrosserie

2.4.1.1.   Lengte (7): …

2.4.1.1.1.   Maximaal toelaatbare lengte: …

2.4.1.1.2.   Minimaal toelaatbare lengte: …

2.4.1.2.   Breedte (8): …

2.4.1.2.1.   Maximaal toelaatbare breedte: …

2.4.1.2.2.   Minimaal toelaatbare breedte: …

2.4.2.   Chassis met carrosserie

2.4.2.1.   Lengte (7): …

2.4.2.1.1.   Lengte van de laadruimte: …

2.4.2.2.   Breedte (8): …

2.4.3.   Carrosserie goedgekeurd zonder chassis (voertuigen van de categorieën M2 en M3)

2.4.3.1.   Lengte (7): …

2.4.3.2.   Breedte (8): …

2.6.   Massa in rijklare toestand

Massa van het voertuig in rijklare toestand met carrosserie en, bij een trekker van een andere categorie dan M1, met koppelinrichting indien gemonteerd door de fabrikant, of massa van het chassis of het chassis met cabine, zonder carrosserie en/of koppelinrichting indien niet gemonteerd door de fabrikant (inclusief de massa van vloeistoffen, gereedschap, reservewiel indien gemonteerd, en bestuurder en, voor bussen en toerbussen, een bijrijder als er voor hem een zitplaats aanwezig is) (9) (maximum en minimum voor elke variant): …

4.7.   Maximumontwerpsnelheid van het voertuig (in km/h) (10): …

8.   REMMEN

(De volgende gegevens, met inbegrip van de eventuele identificatiemiddelen, dienen te worden verstrekt)

8.1.   Type en kenmerken van de remmen, zoals gedefinieerd in punt 1.6 van bijlage I bij Richtlijn 71/320/EEG van de Raad (11), met details en tekeningen van de trommels, schijven, slangen, merk en type van remschoen/blokstellen en/of remvoeringen, effectieve remoppervlakte, straal van trommels, schoenen of schijven, massa van trommels, afstelinrichtingen, relevante delen van de as(sen) en ophanging: …

8.2.   Werkingsschema, beschrijving en/of tekening van het remsysteem, zoals beschreven in punt 1.2 van bijlage I bij Richtlijn 71/320/EEG, met inbegrip van details van de overbrenging en de bedieningsorganen: …

8.2.1.   Bedrijfsremsysteem: …

8.2.2.   Hulpremsysteem: …

8.2.4.   Eventueel extra remsysteem: …

8.3.   Bediening en overbrenging van remsystemen van aanhangwagens bij voertuigen die zijn ontworpen voor het trekken van aanhangwagens: …

8.4.   Het voertuig is uitgerust om een aanhangwagen met elektrische/pneumatische/hydraulische (12) bedrijfsremmen te trekken: ja/neen (12)

8.5.   Antiblokkeersysteem

8.5.1.   Beschrijving van de werking van het systeem (met inbegrip van eventuele elektronische onderdelen), elektrisch blokschema, schema van het hydraulisch of pneumatisch circuit: …

8.6.   Berekening en curven overeenkomstig het aanhangsel betreffende punt 1.1.4.2 van bijlage II bij Richtlijn 71/320/EEG of, indien van toepassing, het aanhangsel van bijlage XI bij die richtlijn: …

8.7.   Beschrijving en/of tekening van de energietoevoer (eveneens aan te geven voor remsystemen met rembekrachtiging): …

8.7.1.   In het geval van luchtremsystemen, de werkdruk p2 in het (de) luchtreservoir(s): …

8.7.2.   In het geval van vacuümremsystemen, het aanvankelijke energieniveau in het (de) reservoir(s): …

13.   BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR BUSSEN EN TOERBUSSEN

13.1.   Klasse voertuig: klasse III/klasse B (12)

Toelichting

DEEL 2

MODEL

(maximumformaat: A4 (210 × 297 mm))

EG-TYPEGOEDKEURINGSCERTIFICAAT

Mededeling betreffende de:

—	EG-typegoedkeuring (13)

—	uitbreiding van de EG-typegoedkeuring (13)

—	weigering van de EG-typegoedkeuring (13)

—	intrekking van de EG-typegoedkeuring (13)

van een voertuigtype wat het geavanceerde noodremsysteem (AEBS) betreft

krachtens Verordening (EU) nr. 347/2012 van de Commissie zoals gewijzigd en volgens goedkeuringsniveau 1 (13)/ goedkeuringsniveau 2 (13)

EG-typegoedkeuringsnummer: _

Reden voor uitbreiding:

AFDELING I

0.1.   Merk (handelsnaam van de fabrikant):

0.2.   Type:

0.2.1.   Handelsna(a)m(en) (indien van toepassing)

0.3.   Middel tot identificatie van het type, indien aangebracht op het voertuig (14)

0.3.1.   Plaats van dat identificatiemiddel:

0.4.   Voertuigcategorie (15):

0.5.   Naam en adres van de fabrikant:

0.8.   Na(a)m(en) en adres(sen) van de assemblagefabriek(en)

0.9.   Vertegenwoordiger van de fabrikant

AFDELING II

1.   Eventuele aanvullende informatie: zie addendum

2.   Technische dienst die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de tests:

3.   Datum van het testrapport:

4.   Nummer van het testrapport:

5.   Eventuele opmerkingen: zie addendum

6.   Plaats:

7.   Datum:

8.   Handtekening:

Bijlagen

:

Informatiepakket. Testrapport.

---

(1)  Indien het middel tot identificatie van het type tekens bevat die niet relevant zijn om het type voertuig, onderdeel of technische eenheid te beschrijven waarop dit inlichtingenformulier betrekking heeft, worden deze tekens op het formulier weergegeven door het symbool „?” (bijvoorbeeld ABC??123??).

(2)  Ingedeeld aan de hand van de definities in deel A van bijlage II bij Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad PB L 263 van 9.10.2007, blz. 1.

(3)  Indien de ene uitvoering een normale stuurcabine en de andere een slaapcabine heeft, moeten de massa's en afmetingen van beide uitvoeringen worden vermeld.

(4)  ISO-norm 612:1978 — Road vehicles — Dimensions of motor vehicles and towed vehicles — terms and definitions.

(5)  

(g1)	Motorvoertuig en aanhangwagen: term nr. 6.4.1. Oplegger en middenasaanhangwagen: term nr. 6.4.2. Opmerking: In het geval van een middenasaanhangwagen moet de as van de koppeling als de voorste as worden beschouwd.

(6)  

(g4)	Term nr. 6.5.

(7)  

(g5)

Term nr. 6.1 en voor voertuigen die niet tot categorie M1 behoren: punt 2.4.1 van bijlage I bij Richtlijn 97/27/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 233 van 25.8.1997, blz. 1.). In het geval van trekkers moet de lengte worden aangegeven zoals vermeld in term nr. 6.1.2. van ISO-norm 612:1978.

(8)  

(g7)	Term nr. 6.2 en voor voertuigen die niet tot categorie M1 behoren: punt 2.4.2 van bijlage I bij Richtlijn 97/27/EG.

(9)  De massa van de bestuurder en van een eventueel aanwezige bijrijder wordt gesteld op 75 kg (verdeeld in 68 kg voor de persoon en 7 kg voor de bagage overeenkomstig ISO-norm 2416:1992), de brandstoftank wordt gevuld tot 90 % van de inhoud en de andere systemen waarin zich vloeistof bevindt (behalve die voor gebruikt water), tot 100 % van de inhoud volgens fabrieksopgave.

(10)  Bij aanhangwagens, de door de fabrikant toegestane maximumsnelheid.

(11)  PB L 202 van 6.9.1971, blz. 37.

(12)  Doorhalen wat niet van toepassing is (soms hoeft niets te worden doorgehaald als meerdere antwoorden mogelijk zijn).

(13)  Doorhalen wat niet van toepassing is.

(14)  Indien de middelen tot identificatie van het type tekens bevatten die niet relevant zijn voor de beschrijving van het type voertuig, onderdeel of technische eenheid waarop dit inlichtingenformulier betrekking heeft, worden deze tekens op het formulier weergegeven door het symbool „?” (bijvoorbeeld ABC??123??).

(15)  Zoals gedefinieerd in punt A van bijlage II bij Richtlijn 2007/46/EG.

BIJLAGE II

Voorschriften en tests voor de typegoedkeuring van motorvoertuigen wat het AEBS betreft

1.   Voorschriften

1.1.   Algemene voorschriften

1.1.1.   Elk voertuig dat onder het toepassingsgebied van deze verordening valt, moet wat het gemonteerde AEBS betreft voldoen aan de prestatievoorschriften in de punten 1.1 tot en met 1.6.2 van deze bijlage en zijn uitgerust met een antiblokkeerfunctie overeenkomstig de prestatievoorschriften van bijlage 13 bij VN/ECE-Reglement nr. 13 (1).

1.1.2.   Magnetische of elektrische velden mogen geen nadelige invloed hebben op de doelmatigheid van het AEBS. Dit wordt aangetoond door aan VN/ECE-Reglement nr. 10, wijzigingenreeks 03, te voldoen.

1.1.3.   De conformiteit met de veiligheidsaspecten van complexe elektronische voertuigcontrolesystemen wordt aangetoond door aan de voorschriften van bijlage III te voldoen.

1.2.   Prestatievoorschriften

1.2.1.   Het systeem moet de bestuurder passende waarschuwingen geven, zoals beschreven in de punten 1.2.1.1 tot en met 1.2.1.3:

1.2.1.1.

een botswaarschuwing wanneer het AEBS heeft vastgesteld dat een botsing zou kunnen plaatsvinden met een voorgaand voertuig van categorie M, N of O dat in dezelfde rijbaan met lagere snelheid rijdt, tot stilstand is gekomen of stilstaat zonder dat is vastgesteld dat het heeft gereden. De waarschuwing moet voldoen aan de beschrijving in punt 1.5.1.

1.2.1.2.

Een storingswaarschuwing wanneer zich een storing in het AEBS voordoet waardoor niet aan de voorschriften van deze bijlage wordt voldaan. De waarschuwing moet voldoen aan de beschrijving in punt 1.5.4. 1.2.1.2.1. Er mag geen noemenswaardige tijd verstrijken tussen de opeenvolgende zelfcontroles door het AEBS, noch tussen een zelfcontrole waarbij een elektrisch detecteerbare storing wordt vastgesteld en het moment waarop het waarschuwingssignaal oplicht.

1.2.1.3.

Indien het voertuig is voorzien van een middel om het AEBS handmatig uit te schakelen: een deactiveringswaarschuwing die wordt gegeven wanneer het AEBS wordt uitgeschakeld. Deze waarschuwing moet voldoen aan de beschrijving in punt 1.4.2.

1.2.2.   Na de in punt 1.2.1.1 bedoelde waarschuwing(en) moet er, behoudens de bepalingen in de punten 1.3.1, 1.3.2 en 1.3.3, een noodremfase zijn om de snelheid van het testvoertuig aanmerkelijk te doen afnemen. Deze noodremfase wordt overeenkomstig de punten 2.4 en 2.5 getest.

1.2.3.   Het AEBS moet ten minste in werking zijn wanneer het voertuig een snelheid heeft tussen 15 km/h en de door de constructie bepaalde maximumsnelheid en bij elke voertuigbelading, tenzij het overeenkomstig punt 1.4 handmatig is uitgeschakeld.

1.2.4.   Het AEBS moet zijn ontworpen om zo min mogelijk botswaarschuwingssignalen te genereren en autonoom remmen te vermijden in situaties waarin de bestuurder een dreigende botsing aan de voorzijde niet zou herkennen. Dit moet overeenkomstig punt 2.8 worden aangetoond.

1.3.   Onderbreking door de bestuurder

1.3.1.   Het AEBS kan de bestuurder de mogelijkheid bieden de botswaarschuwingsfase te onderbreken. Wanneer echter een remsysteem van het voertuig wordt gebruikt om een voelbare waarschuwing te geven, moet het systeem de bestuurder de mogelijkheid bieden om de waarschuwende remwerking te onderbreken.

1.3.2.   Het AEBS moet de bestuurder de mogelijkheid bieden de noodremfase te onderbreken.

1.3.3.   In de in de punten 1.3.1 en 1.3.2 bedoelde gevallen kan de onderbreking worden veroorzaakt door een handeling (bv. kick-down, bedienen van de richtingaanwijzer) die aangeeft dat de bestuurder zich bewust is van de noodsituatie. De voertuigfabrikant verstrekt de technische dienst op het moment van typegoedkeuring een lijst van deze handelingen en deze lijst wordt als bijlage bij het in deel 2, afdeling II, van bijlage I bedoelde testrapport gevoegd.

1.4.   Wanneer een voertuig is voorzien van een middel om de AEBS-functie uit te schakelen, zijn de volgende voorwaarden in voorkomend geval van toepassing.

1.4.1.

De AEBS-functie wordt aan het begin van elke nieuwe ontstekingscyclus automatisch weer ingeschakeld.

1.4.2.

Een permanent optisch waarschuwingssignaal wijst de bestuurder erop dat de AEBS-functie is uitgeschakeld. Hiervoor mag het gele waarschuwingssignaal van punt 1.5.4 worden gebruikt.

1.5.   Waarschuwingsaanduiding

1.5.1.   De in punt 1.2.1.1 bedoelde botswaarschuwing wordt op ten minste twee van de volgende wijzen gegeven: akoestisch, voelbaar of optisch.

De waarschuwingssignalen worden op een zodanig tijdstip gegeven dat de bestuurder de mogelijkheid heeft op het botsrisico te reageren en de situatie onder controle te krijgen; voorkomen wordt dat de bestuurder hinder ondervindt door voortijdige of te frequente waarschuwingen. Deze signalen worden overeenkomstig de punten 2.4.2 en 2.5.2 getest.

1.5.2.   De voertuigfabrikant verstrekt op het moment van typegoedkeuring een beschrijving van de waarschuwingsaanduiding en van de opeenvolging waarin de botswaarschuwingssignalen aan de bestuurder worden gegeven; dit wordt in het testrapport vastgelegd.

1.5.3.   Als voor de botswaarschuwing een optisch middel wordt gebruikt, mag het optische signaal bestaan in het knipperen van het in punt 1.2.1.2 beschreven waarschuwingssignaal voor storingen.

1.5.4.   De in punt 1.2.1.2 bedoelde storingswaarschuwing is een permanent geel optisch waarschuwingssignaal.

1.5.5.   Elk optisch waarschuwingssignaal van het AEBS wordt geactiveerd wanneer de contact-/startschakelaar in de stand „on” of „run” wordt gezet of wanneer de contact-/startschakelaar zich bevindt in een stand tussen „on” of „run” en „start” die door de fabrikant als controlestand (systeeminitialisatie (stroom ingeschakeld)) is aangeduid. Dit voorschrift geldt niet voor waarschuwingssignalen die in een gemeenschappelijke ruimte worden weergegeven.

1.5.6.   De optische waarschuwingssignalen moeten ook bij daglicht zichtbaar zijn; de bestuurder moet de goede werking van de signalen vanuit zijn stoel gemakkelijk kunnen controleren.

1.5.7.   Wanneer de bestuurder een optisch waarschuwingssignaal krijgt dat aangeeft dat het AEBS tijdelijk niet beschikbaar is, bijvoorbeeld door barre weersomstandigheden, moet dit signaal permanent zijn en een gele kleur hebben. Hiervoor mag het waarschuwingssignaal voor storingen van punt 1.5.4 worden gebruikt.

1.6.   Voorschriften voor de periodieke technische inspectie

1.6.1.   Bij een periodieke technische inspectie moet de correcte bedrijfsstatus van het AEBS kunnen worden bevestigd door een visuele waarneming van de status van het waarschuwingssignaal voor storingen, na inschakeling van de stroom en een eventuele lampjescontrole.

Als het waarschuwingssignaal voor storingen zich in een gemeenschappelijke ruimte bevindt, wordt voorafgaand aan de controle van de status van het waarschuwingssignaal voor storingen nagegaan of de gemeenschappelijke ruimte functioneert.

1.6.2.   Bij typegoedkeuring moet het middel ter bescherming tegen eenvoudige ongeoorloofde wijziging van de werking van het door de fabrikant gekozen waarschuwingssignaal voor storingen op vertrouwelijke basis worden toegelicht.

Aan dit voorschrift inzake bescherming wordt ook voldaan als er is voorzien in een tweede manier om de correcte bedrijfsstatus van het AEBS te controleren.

2.   Testprocedures

2.1.   Testvoorwaarden

2.1.1.   De test wordt uitgevoerd op een vlak en droog wegdek van beton of asfalt, dat een goede grip biedt.

2.1.2.   De omgevingstemperatuur ligt tussen 0 en 45 °C.

2.1.3.   Het horizontale zicht is zodanig dat het doelwit gedurende de hele test kan worden waargenomen.

2.1.4.   De test wordt uitgevoerd wanneer er geen wind is die de resultaten kan beïnvloeden.

2.2.   Voertuigvoorwaarden

2.2.1.   Testgewicht

Het voertuig heeft tijdens de test een door de fabrikant en de technische dienst overeengekomen belading. Na aanvang van de testprocedure mogen geen wijzigingen meer worden aangebracht.

2.3.   Testdoelwitten

2.3.1.   Het doelwit dat voor de tests wordt gebruikt, is een gewone personenauto uit massaproductie van categorie M1 AA Sedan of een „zacht doelwit” dat representatief is voor een dergelijk voertuig wat de identificatiekenmerken ervan voor het sensorsysteem van het geteste AEBS betreft (2).

2.3.2.   In de typegoedkeuringsdocumentatie van het voertuig worden overeenkomstig punt 4.6 van het addendum bij deel 2, afdeling II, van bijlage I, details opgenomen waarmee het doelwit of de doelwitten specifiek kunnen worden vastgesteld en gereproduceerd.

2.4.   Waarschuwings- en activeringstest met stationair doelwit

2.4.1.   Het testvoertuig benadert het stationaire doelwit gedurende ten minste twee seconden voorafgaand aan het functionele deel van de test in een rechte lijn, waarbij de afwijking tussen de middellijnen van het testvoertuig en het doelwit niet meer dan 0,5 m bedraagt.

Het functionele deel van de test begint wanneer het testvoertuig een snelheid van 80 ± 2 km/h heeft bereikt en ten minste 120 m van het doelwit verwijderd is.

Tussen het begin van het functionele deel van de test en de botsing laat de bestuurder de bedieningsorganen van het testvoertuig in dezelfde stand staan, afgezien van kleine stuurcorrecties om te voorkomen dat het voertuig uit koers raakt.

2.4.2.   Het tijdstip waarop de botswaarschuwing op de in punt 1.5.1 bedoelde wijzen wordt gegeven, voldoet aan de volgende voorschriften:

2.4.2.1

Ten minste één voelbare of akoestische wijze van waarschuwing vindt uiterlijk plaats wanneer de waarden worden bereikt die zijn vermeld in:   goedkeuringsniveau 1: kolom B van de tabel in aanhangsel 1;   goedkeuringsniveau 2: kolom B van de tabel in aanhangsel 2. Deze waarden moeten voor aanvang van de noodremfase worden bereikt.

2.4.2.2.

Ten minste twee wijzen van waarschuwing vinden uiterlijk plaats wanneer de waarden worden bereikt die zijn vermeld in:   goedkeuringsniveau 1: kolom C van de tabel in aanhangsel 1;   goedkeuringsniveau 2: kolom C van de tabel in aanhangsel 2. Deze waarden moeten voor aanvang van de noodremfase worden bereikt.

2.4.2.3.

De eventuele snelheidsafname tijdens de waarschuwingsfase mag niet meer bedragen dan 15 km/h of, als dit meer is, 30 % van de totale snelheidsafname van het testvoertuig.

2.4.3.   De botswaarschuwingsfase wordt gevolgd door de noodremfase.

2.4.4.   De noodremfase mag niet beginnen voordat de TTC 3,0 seconden of minder bedraagt.

Dit wordt gecontroleerd door een feitelijke meting tijdens de test uit te voeren of aan de hand van de door de voertuigfabrikant verstrekte documentatie, zoals overeengekomen door de technische dienst en de voertuigfabrikant.

2.4.5.   De totale snelheidsafname van het testvoertuig op het moment van botsing met het stationaire doelwit mag niet minder bedragen dan de waarde die is vermeld in:

goedkeuringsniveau 1: kolom D van de tabel in aanhangsel 1;

goedkeuringsniveau 2: kolom D van de tabel in aanhangsel 2.

2.5.   Waarschuwings- en activeringstest met bewegend doelwit

2.5.1.   Het testvoertuig en het bewegende doelwit bewegen zich gedurende ten minste twee seconden voorafgaand aan het functionele deel van de test in een rechte lijn in dezelfde richting, waarbij de afwijking tussen de middellijnen van het testvoertuig en het doelwit niet meer dan 0,5 m bedraagt.

Het functionele deel van de test begint wanneer het testvoertuig een snelheid van 80 ± 2 km/h heeft bereikt en de snelheid van het bewegende doelwit overeenkomt met de waarde die is vermeld in:

goedkeuringsniveau 1: kolom H van de tabel in aanhangsel 1;

goedkeuringsniveau 2: kolom H van de tabel in aanhangsel 2.

De afstand tussen het testvoertuig en het bewegende doelwit bedraagt ten minste 120 m.

Tussen het begin van het functionele deel van de test en het moment waarop het testvoertuig dezelfde snelheid heeft als het doelwit laat de bestuurder de bedieningsorganen van het testvoertuig in dezelfde stand staan, afgezien van kleine stuurcorrecties om te voorkomen dat het voertuig uit koers raakt.

2.5.2.   Het tijdstip waarop de botswaarschuwing op de in punt 1.5.1 bedoelde wijzen wordt gegeven, voldoet aan de volgende voorschriften:

2.5.2.1.

Ten minste één voelbare of akoestische wijze van waarschuwing vindt uiterlijk plaats wanneer de waarde wordt bereikt die is vermeld in:   goedkeuringsniveau 1: kolom E van de tabel in aanhangsel 1;   goedkeuringsniveau 2: kolom E van de tabel in aanhangsel 2. Deze waarden moeten voor aanvang van de noodremfase worden bereikt.

2.5.2.2.

Ten minste twee wijzen van waarschuwing vinden uiterlijk plaats wanneer de waarde wordt bereikt die is vermeld in:   goedkeuringsniveau 1: kolom F van de tabel in aanhangsel 1;   goedkeuringsniveau 2: kolom F van de tabel in aanhangsel 2. Deze waarden moeten voor aanvang van de noodremfase worden bereikt.

2.5.2.3.

De eventuele snelheidsafname tijdens de waarschuwingsfase mag niet meer bedragen dan 15 km/h of, als dit meer is, 30 % van de totale snelheidsafname van het testvoertuig.

2.5.3.   De botswaarschuwingsfase wordt gevolgd door de noodremfase, die ertoe moet leiden dat het testvoertuig niet in botsing komt met het bewegende doelwit.

2.5.4.   De noodremfase mag niet beginnen voordat de TTC 3,0 seconden of minder bedraagt.

Dit wordt gecontroleerd door een feitelijke meting tijdens de test uit te voeren of aan de hand van de door de voertuigfabrikant verstrekte documentatie, zoals overeengekomen door de technische dienst en de voertuigfabrikant.

2.6.   Storingsdetectietest

2.6.1.   Simuleer een elektrische storing, bijvoorbeeld door de stroomtoevoer naar een AEBS-onderdeel te onderbreken of een elektrische verbinding tussen AEBS-onderdelen los te maken. Wanneer een AEBS-storing wordt gesimuleerd, mogen de elektrische verbindingen voor het in punt 1.5.4 bedoelde waarschuwingssignaal voor de bestuurder en voor het in punt 1.4 bedoelde facultatieve bedieningsorgaan om het AEBS handmatig uit te schakelen, niet worden losgemaakt.

2.6.2.   Het in punt 1.5.4 bedoelde waarschuwingssignaal voor storingen moet uiterlijk 10 seconden nadat het voertuig een snelheid van meer dan 15 km/h heeft bereikt, worden geactiveerd en vervolgens geactiveerd blijven; als daarna de ontsteking wordt uit- en ingeschakeld terwijl het voertuig stilstaat, moet het signaal onmiddellijk opnieuw geactiveerd worden zolang de gesimuleerde storing zich voordoet.

2.7.   Deactiveringstest

2.7.1.   Zet, als het voertuig voorzien is van een middel om het AEBS uit te schakelen, de contact-/startschakelaar in de stand „on” of „run” en schakel het AEBS uit. Het in punt 1.4.2 bedoelde waarschuwingssignaal wordt geactiveerd. Zet de contact-/startschakelaar in de stand „off”. Zet vervolgens de contact-/startschakelaar weer in de stand „on” of „run” en controleer of het waarschuwingssignaal dat zojuist geactiveerd was, niet opnieuw wordt geactiveerd, wat erop duidt dat het AEBS overeenkomstig punt 1.4.1 weer is ingeschakeld. Als het ontstekingssysteem met een „sleutel” wordt geactiveerd, moet aan dit voorschrift worden voldaan zonder de sleutel te verwijderen.

2.8.   Foutentest

2.8.1.   Twee stilstaande voertuigen van categorie M1 AA Sedan worden als volgt geplaatst:

a)	met de voorkant in dezelfde rijrichting als het testvoertuig;

b)	op een afstand van 4,5 m van elkaar verwijderd (3);

c)	met de achterzijde van de voertuigen op gelijke hoogte.

2.8.2.   Het testvoertuig rijdt met constante snelheid van 50 ± 2 km/h over een afstand van ten minste 60 m om midden tussen de twee stilstaande auto's door te gaan.

Tijdens de test blijven de bedieningsorganen van het testvoertuig in dezelfde stand staan, afgezien van kleine stuurcorrecties om te voorkomen dat het voertuig uit koers raakt.

2.8.3.   Het AEBS mag geen botswaarschuwing geven en de noodremfase niet laten aanvangen.

---

(1)  De Unie is bij Besluit 97/836/EG van de Raad tot dat VN/ECE-reglement toegetreden (PB L 346 van 17.12.1997, blz. 78).

(2)  De identificatiekenmerken van het zachte doelwit die als equivalent met die van een personenauto van categorie M1 AA Sedan worden beschouwd, worden door de technische dienst en de voertuigfabrikant overeengekomen.

(3)  De referentiepunten voor het bepalen van de afstand tussen de twee stilstaande voertuigen worden vastgesteld volgens ISO 612:1978.

BIJLAGE III

Bijzondere voorschriften inzake de veiligheidsaspecten van complexe elektronische voertuigcontrolesystemen

1.   Algemeen

Deze bijlage bevat de bijzondere voorschriften voor documentatie, foutenstrategie en verificatie in verband met de veiligheidsaspecten van complexe elektronische voertuigcontrolesystemen voor de toepassing van deze verordening.

Deze bijlage kan ook worden toegepast op veiligheidsgerelateerde functies die door één of meer elektronische systemen worden gecontroleerd.

Deze bijlage stelt geen prestatiecriteria vast voor complexe elektronische voertuigcontrolesystemen, maar betreft de methode die op het ontwerpproces wordt toegepast en de informatie die met het oog op de typegoedkeuring aan de technische dienst moet worden verstrekt.

Uit die informatie moet blijken dat het complexe elektronische voertuigcontrolesysteem in normale omstandigheden en bij het optreden van storingen voldoet aan alle desbetreffende prestatievoorschriften in deze verordening.

2.   Definities

Voor de toepassing van deze bijlage wordt verstaan onder:

2.1.   „Veiligheidsconcept”: een beschrijving van de maatregelen die in het systeem, bijvoorbeeld in de elektronische eenheden, zijn voorzien om de integriteit van het systeem en daarmee de veilige werking ervan te waarborgen, ook bij elektrische storing.

De mogelijkheid om op gedeeltelijke werking of zelfs op een back-upsysteem voor vitale voertuigfuncties terug te vallen, kan deel uitmaken van het veiligheidsconcept.

2.2.   „Elektronisch controlesysteem”: een combinatie van eenheden ontworpen om samen de desbetreffende voertuigcontrolefunctie tot stand te brengen via elektronische gegevensverwerking.

Dergelijke, veelal softwarematig gecontroleerde systemen zijn opgebouwd uit afzonderlijke functionele componenten, zoals sensoren, elektronische controle-eenheden en actuatoren, en staan met elkaar in contact via transmissieverbindingen. De systemen kunnen mechanische, elektropneumatische of elektrohydraulische elementen bevatten.

2.3.   „Complexe elektronische voertuigcontrolesystemen”: elektronische controlesystemen volgens een hiërarchisch opgebouwde controle, waarbij een gecontroleerde functie kan worden opgeheven door een elektronisch controlesysteem of elektronische controlefunctie van een hoger niveau.

2.4.   „Controlesystemen of -functies van een hoger niveau”: controlesystemen of -functies die gebruikmaken van extra verwerkings- en/of detectievoorzieningen om het gedrag van het voertuig te wijzigen door in te grijpen in de normale functie(s) van het voertuigcontrolesysteem.

Op deze manier kunnen complexe systemen hun doelstellingen automatisch veranderen volgens een prioriteit die afhankelijk is van de gedetecteerde omstandigheden.

2.5.   „Eenheden”: de kleinste categorieën systeemcomponenten die onder deze bijlage vallen: deze combinaties van componenten zullen voor hun identificatie, analyse of vervanging als afzonderlijke entiteiten worden beschouwd.

2.6.   „Transmissieverbindingen”: de middelen die worden gebruikt om verspreide eenheden met elkaar te verbinden en signalen over te dragen, gegevens te verwerken of energie te leveren.

Deze apparatuur is meestal elektrisch, maar kan ook gedeeltelijk mechanisch, pneumatisch, hydraulisch of optisch zijn.

2.7.   „Controlebereik”: een uitgangsvariabele die bepaalt binnen welk bereik het systeem waarschijnlijk controlefuncties vervult.

2.8.   „Grens van de functionele werking”: de externe fysieke grenzen waarbinnen het systeem de controlefunctie kan behouden.

3.   Documentatie

3.1.   Voorschriften

De fabrikant verstrekt een documentatiepakket met informatie over het basisontwerp van het complexe elektronische voertuigcontrolesysteem waarvoor typegoedkeuring is aangevraagd (hierna „het systeem” genoemd) en de middelen waarmee het verbonden is met andere voertuigsystemen of waarmee het de uitgangsvariabelen direct controleert.

De functie(s) van het systeem en het veiligheidsconcept, zoals vastgesteld door de fabrikant, moeten worden toegelicht.

De documentatie moet beknopt zijn, maar moet duidelijk maken dat bij ontwerp en ontwikkeling de expertise op alle betrokken systeemgebieden is benut.

Met het oog op periodieke technische inspecties moet de documentatie beschrijven hoe de huidige status van de werking van het systeem kan worden gecontroleerd.

3.1.1.   De documentatie moet in de volgende twee delen ter beschikking worden gesteld:

a)

het formele documentatiepakket voor de goedkeuring, met het in punt 3 vermelde materiaal (behalve dat van punt 3.4.4), dat bij de indiening van de typegoedkeuringsaanvraag aan de technische dienst moet worden verstrekt. Dit zal dienen als basisreferentie voor het in punt 4 beschreven verificatieproces;

b)	het aanvullende materiaal en de analysegegevens als bedoeld in punt 3.4.4, die de fabrikant moet bewaren maar bij typegoedkeuring ter inzage beschikbaar moet stellen.

3.2.   Beschrijving van de functies van het systeem

Er moet een beschrijving worden verstrekt met een eenvoudige uitleg van alle controlefuncties van het systeem en de methoden die zijn toegepast om de doelen te bereiken, met een opgave van de mechanismen waardoor de controle plaatsvindt.

3.2.1.   Er moet een lijst worden verstrekt van alle invoer- en gemeten variabelen, met een beschrijving van hun werkbereik.

3.2.2.   Er moet een lijst van alle door het systeem gecontroleerde uitvoervariabelen worden verstrekt, met per variabele de vermelding of deze direct of via een ander voertuigsysteem wordt gecontroleerd. Het op elke variabele uitgeoefende controlebereik moet worden beschreven.

3.2.3.   De limieten die de grenzen van de functionele werking bepalen, moeten worden vermeld als ze relevant zijn voor de werking van het systeem.

3.3.   Indeling en schematische voorstelling van het systeem

3.3.1.   Overzicht van de onderdelen

Er moet een lijst worden verstrekt van alle eenheden van het systeem, onder vermelding van de andere voertuigsystemen die nodig zijn om de betrokken controlefunctie te vervullen.

Er moet een overzichtsschema worden verstrekt waarop deze eenheden in combinatie te zien zijn en de verdeling van de apparatuur en de onderlinge verbindingen duidelijk zijn aangegeven.

3.3.2.   Functies van de eenheden

De functie van elke eenheid van het systeem wordt toegelicht en de signalen die ze met andere eenheden of andere voertuigsystemen verbinden, worden aangegeven. Dit kan door middel van een blokschema met opschriften of een andere schematische voorstelling of ook via een beschrijving vergezeld van een dergelijk blokschema.

3.3.3.   Onderlinge verbindingen

Verbindingen binnen het systeem moeten worden getoond aan de hand van een schakelschema voor de elektrische transmissieverbindingen, een glasvezelschema voor optische verbindingen, een leidingschema voor pneumatische of hydraulische transmissieapparatuur en een vereenvoudigde schematische lay-out voor mechanische verbindingen.

3.3.4.   Signaalstroom en prioriteiten

Er moet een duidelijke overeenkomst bestaan tussen deze transmissieverbindingen en de signalen die tussen eenheden worden overgedragen.

De prioriteit van signalen op multiplexe data paths moet worden aangegeven als een dergelijke prioriteit van invloed is op de prestaties of de veiligheid in het kader van deze verordening.

3.3.5.   Identificatie van eenheden

Elke eenheid moet duidelijk en ondubbelzinnig identificeerbaar zijn (bv. door markering voor hardware, en door markering of software-output voor software-inhoud) om het verband te kunnen leggen met de overeenkomstige hardware en documentatie.

Wanneer functies binnen één eenheid of binnen één computer worden gecombineerd, maar in het blokschema voor de duidelijkheid in verschillende blokken worden aangegeven, mag slechts één hardware-identificatiemarkering worden gebruikt.

Door gebruik te maken van deze identificatie bevestigt de fabrikant dat de geleverde apparatuur in overeenstemming is met het desbetreffende document.

3.3.5.1.

De identificatie definieert de hardware- en softwareversie; wanneer er een nieuwe versie van de software komt waardoor de functie van de eenheid in het kader van deze verordening wordt gewijzigd, moet ook deze identificatie worden gewijzigd.

3.4.   Veiligheidsconcept van de fabrikant

3.4.1.   De fabrikant moet verklaren dat de gekozen strategie om de doelstellingen van het systeem te verwezenlijken, de veilige werking van systemen die onder de voorschriften van deze verordening vallen, niet in het gedrang zal brengen zolang er geen storingen optreden.

3.4.2.   Wat de in het systeem gebruikte software betreft, moet de algemene architectuur worden toegelicht en moeten de ontwerpmethoden en -instrumenten worden geïdentificeerd. De fabrikant moet bereid zijn zo nodig bewijs te leveren van de manier waarop in het ontwerp- en ontwikkelingsproces voor de verwezenlijking van de systeemlogica te werk is gegaan.

3.4.3.   De fabrikant verstrekt de technische dienst een toelichting bij de ontwerpvoorzieningen die in het systeem zijn opgenomen om bij het optreden van storingen te zorgen voor een veilige werking. Mogelijke ontwerpvoorzieningen voor storingen in het systeem zijn bijvoorbeeld:

a)	terugvallen op een werking waarbij een gedeelte van het systeem wordt gebruikt;

b)	overschakelen op een afzonderlijk back-upsysteem;

c)	opheffing van de functie van een hoger niveau.

Bij een storing wordt de bestuurder gewaarschuwd middels bijvoorbeeld een waarschuwingssignaal of een melding op een display. Als het systeem niet door de bestuurder wordt gedeactiveerd door bijvoorbeeld de contact-/startschakelaar in de stand „off” te zetten of door die specifieke functie uit te schakelen als daarvoor een speciale schakelaar voorzien is, moet de waarschuwing aanwezig zijn zolang de storing zich voordoet.

3.4.3.1.

Als de gekozen voorziening onder bepaalde storingsvoorwaarden een modus voor gedeeltelijke werking selecteert, moeten deze voorwaarden worden aangegeven en moeten de daaruit voortvloeiende beperkingen van de doeltreffendheid worden gedefinieerd.

3.4.3.2.

Als de gekozen voorziening overschakelt op een tweede middel (back-up) om het doel van het voertuigcontrolesysteem te bereiken, moeten de principes van het overschakelmechanisme, de redundantielogica en het niveau ervan en alle opgenomen back-upcontrolekenmerken worden toegelicht en de daaruit voortvloeiende beperkingen van de doeltreffendheid worden gedefinieerd.

3.4.3.3.

Als de gekozen voorziening opheffing van de functie van een hoger niveau selecteert, moeten alle overeenkomstige uitgangscontrolesignalen die met deze functie verband houden, worden stopgezet om de overgangsstoringen te beperken.

3.4.4.   De documentatie moet vergezeld gaan van een analyse waaruit in algemene zin blijkt hoe het systeem zich zal gedragen bij het optreden van een van de genoemde storingen die van invloed zullen zijn op de werking of veiligheid van de voertuigcontrole.

Deze mag gebaseerd zijn op een faalwijzen- en gevolgenanalyse, een foutenboomanalyse of een soortgelijke, voor systeemveiligheidsoverwegingen geschikte procedure.

De gekozen analytische benadering(en) moet(en) door de fabrikant worden vastgesteld en bijgehouden en bij typegoedkeuring aan de technische dienst ter inzage worden verstrekt.

3.4.4.1.

Deze documentatie moet een overzicht van de bewaakte parameters geven en per storing van het in punt 3.4.4 bedoelde type aangeven welk waarschuwingssignaal aan de bestuurder en/of personeel voor onderhoud of technische inspectie wordt gegeven.

4.   Verificatie en test

4.1.   De functionele werking van het systeem, zoals toegelicht in de in punt 3 voorgeschreven documenten, wordt als volgt getest:

4.1.1.   Verificatie van de functie van het systeem

Ter vaststelling van de normale werkingsniveaus moeten de prestaties van het voertuigsysteem onder storingsvrije omstandigheden worden getoetst aan de basisspecificatie van de fabrikant, tenzij daarvoor een specifieke prestatietest is vereist in het kader van de goedkeuringsprocedure van deze verordening.

4.1.2.   Verificatie van het in punt 3.4 bedoelde veiligheidsconcept

De reactie van het systeem moet naar keuze van de goedkeuringsinstantie worden gecontroleerd onder invloed van een storing in een afzonderlijke eenheid door met de desbetreffende uitgangssignalen op elektrische eenheden of mechanische elementen de gevolgen van interne storingen binnen de eenheid te simuleren.

De resultaten van de verificatie moeten op zodanige wijze met het gedocumenteerde overzicht van de foutenanalyse overeenkomen dat het veiligheidsconcept en de uitvoering ervan geschikt worden bevonden.

BIJLAGE

Forfaitaire invoerwaarden voor de bepaling van de invoerprijs van bepaalde groenten en fruit

(EUR/100 kg)
GN-code	Code derde landen (1)	Forfaitaire invoerwaarde
0702 00 00	MA	47,3
	TN	124,7
	TR	108,1
	ZZ	93,4
0707 00 05	TR	139,2
	ZZ	139,2
0709 93 10	MA	91,2
	TR	108,3
	ZZ	99,8
0805 10 20	EG	47,8
	IL	72,9
	MA	41,2
	TN	54,8
	TR	50,5
	ZZ	53,4
0805 50 10	TR	58,3
	ZZ	58,3
0808 10 80	AR	88,4
	BR	83,6
	CA	152,1
	CL	99,1
	CN	117,9
	MK	29,3
	NZ	122,4
	US	164,3
	UY	72,9
	ZA	85,3
	ZZ	101,5
0808 30 90	AR	109,5
	CL	133,3
	CN	65,6
	US	107,0
	ZA	125,0
	ZZ	108,1

---

(1)  Landennomenclatuur vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1833/2006 van de Commissie (PB L 354 van 14.12.2006, blz. 19). De code „ZZ” staat voor „overige oorsprong”.

BIJLAGE

---

(1)  Producten/materialen waarbij in een duidelijk identificeerbare fase van het productieproces een verbetering van de klassenindeling naar materiaalgedrag bij brand wordt bewerkstelligd (bv. door toevoeging van brandvertragende middelen of beperking van de organische stoffen).

(2)  Producten of materialen die niet onder voetnoot () vallen.

(3)  Producten of materialen waarvan het materiaalgedrag bij brand niet behoeft te worden getest (bv. producten of materialen van klasse A1 overeenkomstig Beschikking 96/603/EG (PB L 267 van 19.10.1996, blz. 23)).

BIJLAGE

In bijlage III bij Beschikking 1999/94/EG wordt de volgende tekst toegevoegd:

---

(1)  Producten of materialen waarbij in een duidelijk identificeerbare fase van het productieproces een verbetering van de klassenindeling naar materiaalgedrag bij brand wordt bewerkstelligd (bv. door toevoeging van brandvertragende middelen of beperking van de organische stoffen).

(2)  Producten of materialen die niet onder voetnoot () vallen.

(3)  Producten of materialen waarvan het materiaalgedrag bij brand niet hoeft te worden getest (bv. producten/materialen van klasse A1, overeenkomstig Beschikking 96/603/EG van de Commissie (PB L 267 van 19.10.1996, blz. 23)).

„CL

CHILI”

BIJLAGE

De bijlagen bij Beschikking 2003/467/EG worden als volgt gewijzigd:

1)

In bijlage I wordt hoofdstuk 2 vervangen door:   In Italië: — regio Abruzzo: de provincie Pescara, — de provincie Bolzano, — regio Emilia-Romagna, — regio Friuli-Venezia Giulia, — regio Lazio: de provincies Rieti en Viterbo, — regio Lombardia, — regio Marche: de provincies Ascoli Piceno en Fermo, — regio Piemonte: de provincies Asti, Biella, Novara, Verbania en Vercelli, — regio Sardegna: de provincies Cagliari, Medio-Campidano, Ogliastra, Olbia-Tempio en Oristano, — regio Toscana, — de provincie Trento, — regio Veneto.   In Portugal — Região Algarve: alle distritos.   In het Verenigd Koninkrijk: — Groot-Brittannië: Schotland.”.

2)

Bijlage II wordt vervangen door: „BIJLAGE II HOOFDSTUK 1 Officieel brucellosevrije lidstaten ISO-code Lidstaat BE België CZ Tsjechië DK Denemarken DE Duitsland EE Estland IE Ierland FR Frankrijk LV Letland LU Luxemburg NL Nederland AT Oostenrijk PL Polen SI Slovenië SK Slowakije FI Finland SE Zweden HOOFDSTUK 2 Officieel brucellosevrije delen van lidstaten   In Italië: — regio Abruzzo: de provincie Pescara, — de provincie Bolzano, — regio Emilia-Romagna, — regio Friuli-Venezia Giulia, — regio Lazio: de provincies Frosinone, Latina, Rieti en Viterbo, — regio Liguria: de provincies Imperia en Savona, — regio Lombardia, — regio Marche, — regio Molise: de provincie Campobasso, — regio Piemonte, — regio Puglia: de provincie Brindisi, — regio Sardegna, — regio Toscana, — de provincie Trento, — regio Umbria, — regio Valle d’Aosta, — regio Veneto.   In Portugal — Região Algarve: alle distritos, — Região Autónoma dos Açores: de eilanden Corvo, Faial, Flores, Graciosa, Pico en Santa Maria.   In Spanje: — de provincie Santa Cruz de Tenerife, — de provincie Las Palmas.   In het Verenigd Koninkrijk: — Groot-Brittannië: Engeland, Schotland en Wales, — eiland Man.” .

3)

In bijlage III wordt hoofdstuk 2 vervangen door:   In Italië: — regio Abruzzo: de provincie Pescara, — de provincie Bolzano, — regio Campania: de provincie Napoli, — regio Emilia-Romagna, — regio Friuli-Venezia Giulia, — regio Lazio: de provincies Frosinone, Rieti en Viterbo, — regio Liguria: de provincies Imperia en Savona, — regio Lombardia, — regio Marche, — regio Molise, — regio Piemonte, — regio Puglia: de provincie Brindisi, — regio Sardegna, — regio Sicilia: de provincies Agrigento, Caltanissetta, Catania, Enna, Palermo, Ragusa, Siracusa en Trapani, — regio Toscana, — de provincie Trento, — regio Umbria, — regio Valle d’Aosta, — regio Veneto.   In Polen: — województwo dolnośląskie Powiaty: bolesławiecki, dzierżoniowski, głogowski, górowski, jaworski, jeleniogórski, Jelenia Góra, kamiennogórski, kłodzki, legnicki, Legnica, lubański, lubiński, lwówecki, milicki, oleśnicki, oławski, polkowicki, strzeliński, średzki, świdnicki, trzebnicki, wałbrzyski, Wałbrzych, wołowski, wrocławski, Wrocław, ząbkowicki, zgorzelecki en złotoryjski, — województwo lubelskie Powiaty: bialski, Biała Podlaska, biłgorajski, chełmski, Chełm, hrubieszowski, janowski, krasnostawski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, Lublin, łęczyński, łukowski, opolski, parczewski, puławski, radzyński, rycki, świdnicki, tomaszowski, włodawski, zamojski en Zamość, — województwo lubuskie Powiaty: gorzowski, Gorzów Wielkopolski, krośnieńsko-odrzański, międzyrzecki, nowosolski, słubicki, strzelecko-drezdenecki, sulęciński, świebodziński, Zielona Góra, zielonogórski, żagański, żarski en wschowski, — województwo kujawsko-pomorskie Powiaty: aleksandrowski, brodnicki, bydgoski, Bydgoszcz, chełmiński, golubsko-dobrzyński, grudziądzki, inowrocławski, lipnowski, Grudziądz, mogileński, nakielski, radziejowski, rypiński, sępoleński, świecki, toruński, Toruń, tucholski, wąbrzeski, Włocławek, włocławski en żniński, — województwo łódzkie Powiaty: bełchatowski, brzeziński, kutnowski, łaski, łęczycki, łowicki, łódzki, Łódź, opoczyński, pabianicki, pajęczański, piotrkowski, Piotrków Trybunalski, poddębicki, radomszczański, rawski, sieradzki, skierniewicki, Skierniewice, tomaszowski, wieluński, wieruszowski, zduńskowolski en zgierski, — województwo małopolskie Powiaty: brzeski, bocheński, chrzanowski, dąbrowski, gorlicki, krakowski, Kraków, limanowski, miechowski, myślenicki, nowosądecki, nowotarski, Nowy Sącz, oświęcimski, olkuski, proszowicki, suski, tarnowski, Tarnów, tatrzański, wadowicki en wielicki, — województwo mazowieckie Powiaty: białobrzeski, ciechanowski, garwoliński, grójecki, gostyniński, grodziski, kozienicki, legionowski, lipski, łosicki, makowski, miński, mławski, nowodworski, ostrołęcki, Ostrołęka, ostrowski, otwocki, piaseczyński, Płock, płocki, płoński, pruszkowski, przasnyski, przysuski, pułtuski, Radom, radomski, Siedlce, siedlecki, sierpecki, sochaczewski, sokołowski, szydłowiecki, Warszawa, warszawski zachodni, węgrowski, wołomiński, wyszkowski, zwoleński, żuromiński en żyrardowski, — województwo opolskie Powiaty: brzeski, głubczycki, kędzierzyńsko-kozielski, kluczborski, krapkowicki, namysłowski, nyski, oleski, opolski, Opole, prudnicki en strzelecki, — województwo podkarpackie Powiaty: bieszczadzki, brzozowski, dębicki, jarosławski, jasielski, kolbuszowski, krośnieński, Krosno, leski, leżajski, lubaczowski, łańcucki, mielecki, niżański, przemyski, Przemyśl, przeworski, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, Rzeszów, sanocki, stalowowolski, strzyżowski, Tarnobrzeg en tarnobrzeski, — województwo podlaskie Powiaty: augustowski, białostocki, Białystok, bielski, grajewski, hajnowski, kolneński, łomżyński, Łomża, moniecki, sejneński, siemiatycki, sokólski, suwalski, Suwałki, wysokomazowiecki en zambrowski, — województwo pomorskie Powiaty: Gdańsk, gdański, Gdynia, lęborski, pucki, nowodworski, Sopot en wejherowski, — województwo śląskie Powiaty: będziński, bielski, Bielsko-Biała, bieruńsko-lędziński, Bytom, Chorzów, cieszyński, częstochowski, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, gliwicki, Gliwice, Jastrzębie Zdrój, Jaworzno, Katowice, kłobucki, lubliniecki, mikołowski, Mysłowice, myszkowski, Piekary Śląskie, pszczyński, raciborski, Ruda Śląska, rybnicki, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, tarnogórski, Tychy, wodzisławski, Zabrze, zawierciański, Żory en żywiecki, — województwo świętokrzyskie Powiaty: buski, jędrzejowski, kazimierski, kielecki, Kielce, konecki, opatowski, ostrowiecki, pińczowski, sandomierski, skarżyski, starachowicki, staszowski en włoszczowski, — województwo warmińsko-mazurskie Powiaty: bartoszycki, braniewski, działdowski Elbląg, elbląski, ełcki, giżycki, gołdapski, iławski, kętrzyński, lidzbarski, mrągowski, nidzicki, nowomiejski, olecki, olsztyński, ostródzki, Olsztyn, piski, szczycieński en węgorzewski, — województwo wielkopolskie Powiaty: gostyński, jarociński, kaliski, Kalisz, kępiński, kolski, koniński, Konin, krotoszyński, międzychodzki, nowotomyski, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, rawicki, słupecki, szamotulski, średzki, śremski, turecki, wolsztyński, wrzesiński en złotowski.   In Portugal — Região Algarve: alle distritos, — Região Algarve: alle distritos, — Região Centro: alle distritos, — Região Lisboa e Vale do Tejo: alle distritos, — Região Norte: districtos: Braga, Bragança, Viana do Castelo en Vila Real, — Região Autónoma dos Açores.   In het Verenigd Koninkrijk: — Het eiland Man.”.