26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/1

---

VERORDENING (EU) Nr. 1084/2010 VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot wijziging van Verordening (EG) nr. 612/2009 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten, met betrekking tot equivalentie in het kader van de regeling actieve veredeling

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten („Integrale-GMO-verordening”) (1), en met name de artikelen 167 en 170, juncto artikel 4,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Overeenkomstig artikel 12, lid 4, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 612/2009 (2) moeten uitvoerrestituties worden toegekend voor zover het bestanddeel, respectievelijk bestanddelen waarvoor de restitutie wordt gevraagd oorspronkelijk van communautaire (thans uniale) oorsprong was, respectievelijk waren en/of zich in het vrije verkeer bevond, respectievelijk bevonden, zoals bepaald in lid 1 van dat artikel, en zich uitsluitend als gevolg van verwerking ervan in andere producten niet meer in het vrij verkeer bevindt, respectievelijk bevinden. Die bepaling geldt wanneer producten die van communautaire oorsprong zijn en/of zich in het vrije verkeer bevinden, worden verwerkt in het kader van de regeling actieve veredeling als vastgesteld in de artikelen 114 tot en met 129 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (3).

(2)

Volgens artikel 84, lid 1, onder b), en artikel 89 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 is actieve veredeling een economische douaneregeling en een schorsingsregeling die wordt beëindigd wanneer de onder deze regeling geplaatste goederen of, in voorkomend geval, de onder deze regeling verkregen veredelings- of behandelde producten, een nieuwe toegestane douanebestemming krijgen.

(3)

In artikel 115, lid 1, van Verordening (EG) nr. 2913/92 is bepaald dat de douaneautoriteiten moeten toestaan dat veredelingsproducten uit equivalente goederen worden verkregen en dat de uit equivalente goederen verkregen veredelingsproducten uit de Gemeenschap worden uitgevoerd alvorens de invoer van invoergoederen is geschied. Overeenkomstig artikel 114, lid 2, onder e), van die verordening wordt onder „equivalente goederen” verstaan: communautaire goederen die in plaats van de invoergoederen worden gebruikt voor de vervaardiging van veredelingsproducten. Overeenkomstig artikel 545, leden 2 en 3 van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (4) worden equivalente goederen en daaruit vervaardigde veredelingsproducten niet-communautaire goederen en de invoergoederen communautaire goederen zodra de aangifte tot aanzuivering is aanvaard, of, wanneer de invoergoederen voor de aanzuivering van de regeling op de markt zijn gebracht, verandert de douanestatus ervan op het tijdstip dat zij op de markt worden gebracht. Bij voorafgaande uitvoer worden de veredelingsproducten bij aanvaarding van de aangifte ten uitvoer niet-communautaire goederen, mits de in te voeren goederen onder de regeling worden geplaatst; invoergoederen worden communautaire goederen wanneer zij onder de regeling worden geplaatst.

(4)

Aangezien in het kader van de regels over het gebruik van equivalente goederen de douanestatus van invoergoederen verandert en ze een communautair karakter krijgen, en de regeling actieve veredeling daardoor is of zal worden beëindigd, zijn de invoergoederen niet onderworpen aan rechten bij invoer. Bijgevolg wordt in die situatie het prijsniveau in de Unie van de equivalente uitgevoerde goederen van communautaire oorsprong gecompenseerd door het prijsniveau van de invoergoederen op de wereldmarkt, en er is dus geen rechtvaardiging om voor deze equivalente uitgevoerde producten het verschil tussen de wereldmarktprijs en de prijs in de Unie te overbruggen door een restitutie bij uitvoer als vastgesteld in artikel 162 van Verordening (EG) nr. 1234/2007.

(5)	Duidelijkheidshalve en ter wille van de rechtszekerheid is het passend om in Verordening (EG) nr. 612/2009 de toekenning van uitvoerrestituties expliciet uit te sluiten wanneer producten worden uitgevoerd in het kader van regels over het gebruik van equivalente goederen.

(6)	Verordening (EG) nr. 612/2009 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Aan artikel 12, lid 1, van Verordening (EG) nr. 612/2009 wordt de volgende alinea toegevoegd:

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de zevende dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

---

(1)  PB L 299 van 16.11.2007, blz. 1.

(2)  PB L 186 van 17.7.2009, blz. 1.

(3)  PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1.

(4)  PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1.

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/3

---

VERORDENING (EU) Nr. 1085/2010 VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

houdende opening en vaststelling van de wijze van beheer van bepaalde jaarlijkse tariefcontingenten voor de invoer van bataten (zoete aardappelen), maniok, maniokzetmeel en andere producten van de GN-codes 0714 90 11 en 0714 90 19 en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1000/2010

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten („Integrale-GMO-verordening”) (1), en met name artikel 144, lid 1, en artikel 148, juncto artikel 4,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Ingevolge in het kader van de multilaterale handelsbesprekingen van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) gesloten overeenkomsten heeft de Commissie een lijst „CXL-Europese Gemeenschappen” (hierna „lijst CXL” genoemd) opgesteld waarin de toegekende concessies zijn opgenomen. Op grond van deze lijst dient de Unie bepaalde jaarlijkse tariefcontingenten te openen voor de producten van de GN-codes 0714 10 91, ex 0714 10 98, 0714 90 11 en 0714 90 19 van oorsprong uit Indonesië, de Volksrepubliek China (China), andere partijen bij de WTO-overeenkomst dan Thailand, en sommige niet bij de WTO aangesloten derde landen. In het kader van deze contingenten is het douanerecht tot 6 % ad valorem beperkt. Deze contingenten moeten door de Commissie op meerjarenbasis geopend en beheerd worden.

(2)

Op grond van lijst CXL dient de Unie ook twee tariefcontingenten tegen nulrecht te openen voor bataten (zoete aardappelen) van GN-code 0714 20 90 ten gunste van respectievelijk China en andere derde landen, alsmede twee tariefcontingenten voor maniokzetmeel van GN-code 1108 14 00 ten gunste van andere derde landen.

(3)

Krachtens de overeenkomst in de vorm van een briefwisseling betreffende het overleg tussen de Europese Gemeenschap en het Koninkrijk Thailand in het kader van artikel XXIII van de GATT (2) (hierna de „overeenkomst met Thailand” genoemd), die is goedgekeurd bij Besluit 96/317/EG van de Raad van 13 mei 1996 betreffende de aanvaarding van de resultaten van het overleg met Thailand in het kader van artikel XXIII van de GATT (3), dient jaarlijks een aanvullend autonoom tariefcontingent van 10 500 ton maniokzetmeel te worden geopend, waarvan 10 000 ton wordt toegewezen aan Thailand. Als contingentrecht wordt het geldende MFN-recht, verminderd met 100 EUR per ton, toegepast.

(4)

De uitvoeringsbepalingen voor het beheer van al deze invoertariefcontingenten, hierna „de contingenten” genoemd, zijn momenteel vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 2402/96 van de Commissie van 17 december 1996 houdende opening en vaststelling van de wijze van beheer van bepaalde jaarlijkse tariefcontingenten voor bataten (zoete aardappelen) en maniokzetmeel (4), en bij Verordening (EG) nr. 27/2008 van de Commissie van 15 januari 2008 houdende opening en vaststelling van de wijze van beheer van bepaalde jaarlijkse tariefcontingenten voor producten van de GN-codes 0714 10 91, ex 0714 10 98, 0714 90 11 en 0714 90 19, van oorsprong uit andere derde landen dan Thailand (5).

(5)

De toepassing van het beginsel „wie het eerst komt, het eerst maalt” heeft gunstige resultaten opgeleverd in andere landbouwsectoren en met het oog op administratieve vereenvoudiging moeten deze invoercontingenten voortaan worden beheerd volgens de in artikel 144, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 1234/2007 genoemde methode. Dit dient te gebeuren overeenkomstig artikel 308 bis, artikel 308 ter en artikel 308 quater, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (6).

(6)

Wegens de bijzondere omstandigheden die gepaard gaan met het overschakelen van de ene beheersmethode op de andere, dient artikel 308 quater, leden 2 en 3, van Verordening (EEG) nr. 2454/93 niet van toepassing te zijn voor de contingentperiode die loopt van 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011.

(7)

Met betrekking tot bataten moet een onderscheid worden gemaakt tussen die voor menselijke consumptie en andere; de aanbiedings- en verpakkingsvorm van bataten die bestemd zijn voor menselijke consumptie en onder GN-code 0714 20 10 vallen, moet worden vastgesteld en producten die niet aan deze eisen inzake aanbieding en verpakking voldoen, moeten worden beschouwd als producten van GN-code 0714 20 90.

(8)

Een beheerssysteem moet worden toegepast dat garandeert dat in het kader van de aan Indonesië, China en Thailand toegekende tariefcontingenten alleen producten van oorsprong uit die landen kunnen worden ingevoerd. Verduidelijkt dient te worden welk soort van bewijs van de oorsprong van de producten moet worden geleverd om volgens het systeem „wie het eerst komt, het eerst maalt” gebruik te kunnen maken van de tariefcontingenten.

(9)

De Verordeningen (EG) nr. 2402/96 en (EG) nr. 27/2008 moeten derhalve worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen. De bovengenoemde verordeningen moeten evenwel van toepassing blijven op de invoercertificaten die zijn afgegeven voor de invoercontingentperioden die voorafgaan aan die welke onder de onderhavige verordening vallen.

(10)

De bepalingen in de artikelen 1, 2 en 3 van Verordening (EU) nr. 1000/2010 van de Commissie van 3 november 2010 houdende afwijking van de Verordeningen (EG) nr. 2402/96, (EG) nr. 2058/96, (EG) nr. 2305/2003, (EG) nr. 969/2006, (EG) nr. 1918/2006, (EG) nr. 1964/2006, (EG) nr. 27/2008, (EG) nr. 1067/2008 en (EG) nr. 828/2009 ten aanzien van de data voor de indiening van aanvragen voor en de afgifte van invoercertificaten in 2011 in het kader van tariefcontingenten voor bataten (zoete aardappelen), maniokzetmeel, maniok, granen, rijst, suiker en olijfolie, en houdende afwijking van de Verordeningen (EG) nr. 382/2008, (EG) nr. 1518/2003, (EG) nr. 596/2004, (EG) nr. 633/2004 en (EG) nr. 951/2006 ten aanzien van de data voor de afgifte van uitvoercertificaten in 2011 in de sectoren rundvlees, varkensvlees, eieren, slachtpluimvee en buiten het quotum geproduceerde suiker en isoglucose (7), zijn niet langer relevant omdat deze contingenten voortaan worden beheerd op basis van het systeem „wie het eerst komt, het eerst maalt” zoals bedoeld in artikel 144, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 1234/2007. Zij dienen derhalve te worden geschrapt.

(11)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Bij deze verordening worden de in de bijlage vastgestelde invoertariefcontingenten geopend. Met ingang van 1 januari 2011 worden deze contingenten beheerd op basis van een kalenderjaar.

Artikel 2

De in de bijlage bij de onderhavige verordening vastgestelde contingenten worden beheerd overeenkomstig artikel 308 bis, artikel 308 ter en artikel 308 quater, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2454/93. Artikel 308 quater, leden 2 en 3, van die verordening is niet van toepassing voor de contingentperiode die loopt van 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011.

Artikel 3

Om in aanmerking te komen voor invoer in het kader van de in de bijlage opgenomen tariefcontingenten met de volgnummers 09.0125, 09.0126, 09.0124 of 09.0127 voor producten van oorsprong uit Thailand, Indonesië, respectievelijk de Volksrepubliek China, dient een door de bevoegde instanties afgegeven certificaat van oorsprong te worden overgelegd overeenkomstig de artikelen 55 tot en met 65 van Verordening (EEG) nr. 2454/93.

Artikel 4

1.   In het kader van deze verordening wordt onder bataten (zoete aardappelen) voor menselijke consumptie in de zin van GN-code 0714 20 10 verstaan: bataten (vers en in hun geheel) die, wanneer de douaneformaliteiten worden vervuld om de producten in het vrije verkeer te brengen, zijn verpakt in onmiddellijke verpakkingen.

2.   Deze verordening is uitsluitend van toepassing op bataten die niet bestemd zijn voor menselijke consumptie als omschreven in lid 1.

3.   In het kader van deze verordening wordt onder de producten van GN-code ex 0714 10 98 verstaan: andere producten dan uit meel en gries verkregen pellets van GN-code 0714 10 98.

Artikel 5

De Verordeningen (EG) nr. 2402/96 en (EG) nr. 27/2008 worden ingetrokken. Zij blijven evenwel van toepassing voor de invoercertificaten die vóór 1 januari 2011 zijn afgegeven, zolang die certificaten geldig zijn.

Artikel 6

De artikelen 1, 2 en 3 van Verordening (EU) nr. 1000/2010 worden geschrapt.

Artikel 7

Deze verordening treedt in werking op de derde dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 januari 2011.

---

(1)  PB L 299 van 16.11.2007, blz. 1.

(2)  PB L 122 van 22.5.1996, blz. 16.

(3)  PB L 122 van 22.5.1996, blz. 15.

(4)  PB L 327 van 18.12.1996, blz. 14.

(5)  PB L 13 van 16.1.2008, blz. 3.

(6)  PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1.

(7)  PB L 290 van 6.11.2010, blz. 26.

---

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/7

---

VERORDENING (EU) Nr. 1086/2010 VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot vaststelling van de forfaitaire invoerwaarden voor de bepaling van de invoerprijs van bepaalde groenten en fruit

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gelet op het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gelet op Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten („integrale-GMO-verordening”) (1),

Gelet op Verordening (EG) nr. 1580/2007 van de Commissie van 21 december 2007 tot vaststelling van bepalingen voor de uitvoering van de Verordeningen (EG) nr. 2200/96, (EG) nr. 2201/96 en (EG) nr. 1182/2007 van de Raad in de sector groenten en fruit (2), en met name op artikel 138, lid 1,

Overwegende hetgeen volgt:

Bij Verordening (EG) nr. 1580/2007 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XV, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

De in artikel 138 van Verordening (EG) nr. 1580/2007 bedoelde forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld in de bijlage bij de onderhavige verordening.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op 26 november 2010.

---

(1)  PB L 299 van 16.11.2007, blz. 1.

(2)  PB L 350 van 31.12.2007, blz. 1.

---

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/9

---

VERORDENING (EU) Nr. 1087/2010 VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot wijziging van de bij Verordening (EU) nr. 867/2010 vastgestelde representatieve prijzen en aanvullende invoerrechten voor bepaalde producten uit de sector suiker voor het verkoopseizoen 2010/11

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gelet op het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gelet op Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten („Integrale-GMO-verordening”) (1),

Gelet op Verordening (EG) nr. 951/2006 van de Commissie van 30 juni 2006 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad wat betreft de handel met derde landen in de sector suiker (2), en met name op artikel 36, lid 2, tweede alinea, tweede zin,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

De representatieve prijzen en aanvullende invoerrechten voor witte suiker, ruwe suiker en bepaalde stropen voor het verkoopseizoen 2010/11 zijn vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 867/2010 van de Commissie (3). Deze prijzen en rechten zijn laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 1083/2010 van de Commissie (4).

(2)	Naar aanleiding van de gegevens waarover de Commissie momenteel beschikt, dienen deze bedragen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 951/2006 te worden gewijzigd,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

De bij Verordening (EG) nr. 951/2006 voor het verkoopseizoen 2010/11 vastgestelde representatieve prijzen en aanvullende invoerrechten voor de in artikel 36 van Verordening (EU) nr. 867/2010 bedoelde producten worden gewijzigd overeenkomstig de bijlage bij de onderhavige verordening.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op 26 november 2010.

---

(1)  PB L 299 van 16.11.2007, blz. 1.

(2)  PB L 178 van 1.7.2006, blz. 24.

(3)  PB L 259 van 1.10.2010, blz. 3.

(4)  PB L 309 van 25.11.2010, blz. 3.

---

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/11

---

RICHTLIJN 2010/81/EU VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot wijziging van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad wat betreft de uitbreiding van het gebruik van de werkzame stof 2-fenylfenol

(Voor de EER relevante tekst)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn 91/414/EEG van de Raad van 15 juli 1991 betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen (1), en met name artikel 6, lid 1,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)	Bij Richtlijn 2009/160/EU van de Commissie (2) werd 2-fenylfenol als werkzame stof opgenomen in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG, met de specifieke bepaling dat de lidstaten alleen het gebruik binnenshuis als na de oogst toe te passen fungicide in gesloten besproeiingsruimten mogen toestaan.

(2)	Op 18 juni 2010 diende de kennisgever informatie in over andere toepassingstechnieken, zoals wasbehandeling, dompelbehandeling en schuimgordijnbehandeling, om de beperking tot gesloten besproeiingsruimten op te heffen.

(3)

Spanje, dat bij Verordening (EG) nr. 2229/2004 van de Commissie (3) was aangewezen tot rapporterende lidstaat, evalueerde de aanvullende informatie en diende op 30 juli 2010 bij de Commissie een addendum op het ontwerpevaluatieverslag over 2-fenylfenol in, dat voor verdere opmerkingen aan de andere lidstaten en de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid werd voorgelegd. In de ontvangen opmerkingen zijn geen belangrijke problemen aan de orde gesteld en de andere lidstaten en de EFSA maakten geen bezwaar tegen de uitbreiding van het gebruik. Het ontwerpevaluatieverslag is tezamen met het addendum door de lidstaten en de Commissie in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid onderzocht en op 28 oktober 2010 afgerond in de vorm van het evaluatieverslag van de Commissie voor 2-fenylfenol.

(4)

Uit de door de kennisgever ingediende nieuwe informatie over de toepassingstechnieken en de door de rapporterende lidstaat uitgevoerde nieuwe evaluatie is gebleken dat mag worden verwacht dat gewasbeschermingsmiddelen die 2-fenylfenol bevatten, in het algemeen zullen voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a) en b), van Richtlijn 91/414/EEG gestelde eisen, met name voor toepassingen binnenshuis als na de oogst toe te passen fungicide, die zijn onderzocht en zijn opgenomen in het evaluatieverslag van de Commissie. Bijgevolg is het niet langer nodig dat het gebruik van 2-fenylfenol tot gesloten besproeiingsruimten wordt beperkt, zoals vastgesteld in Richtlijn 91/414/EEG, gewijzigd bij Richtlijn 2009/160/EU.

(5)

Onverminderd die conclusie moet nadere informatie over bepaalde specifieke punten worden ingewonnen. Artikel 6, lid 1, van Richtlijn 91/414/EEG bepaalt dat aan de opneming van een werkzame stof in bijlage I voorwaarden kunnen worden verbonden. Daarom moet worden voorgeschreven dat de kennisgever nadere informatie verstrekt ter bevestiging van de residugehalten die voorkomen als gevolg van het gebruik van andere toepassingstechnieken dan die in gesloten besproeiingsruimten.

(6)	Verder moet worden bepaald dat de lidstaten bijzondere aandacht moeten besteden aan de bescherming van de toedieners en werknemers en ervoor moeten zorgen dat de gebruiksvoorwaarden het gebruik van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen voorschrijven.

(7)	Richtlijn 91/414/EEG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)	De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

HEEFT DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG wordt gewijzigd overeenkomstig de bijlage bij deze richtlijn.

Artikel 2

De lidstaten dienen uiterlijk op 31 december 2010 de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen en bekend te maken om aan deze richtlijn te voldoen. Zij delen de Commissie de tekst van die bepalingen onverwijld mede, alsmede een tabel ter weergave van het verband tussen die bepalingen en deze richtlijn.

Zij passen die bepalingen toe vanaf 1 januari 2011.

Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor die verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

Artikel 3

Deze richtlijn treedt in werking op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 4

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.

---

(1)  PB L 230 van 19.8.1991, blz. 1.

(2)  PB L 338 van 19.12.2009, blz. 83.

(3)  PB L 379 van 24.12.2004, blz. 13.

---

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/14

---

BESLUIT VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot wijziging van Beschikking 2004/4/EG houdende machtiging van de lidstaten om ten aanzien van Egypte tijdelijk aanvullende maatregelen te nemen tegen de verspreiding van Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith

(Kennisgeving geschied onder nummer C(2010) 8185)

(2010/714/EU)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn 2000/29/EG van de Raad van 8 mei 2000 betreffende de beschermende maatregelen tegen het binnenbrengen en de verspreiding in de Gemeenschap van voor planten en voor plantaardige producten schadelijke organismen (1) en met name artikel 16, lid 3,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Krachtens Beschikking 2004/4/EG van de Commissie (2) mogen knollen van Solanum tuberosum L., van oorsprong uit Egypte, in principe niet in de Unie worden binnengebracht. In overeenstemming met de mogelijkheid om van die beschikking af te wijken, werd het binnenbrengen van dergelijke knollen in de Unie uit „ziektevrije gebieden” de vorige jaren, inclusief het invoerseizoen 2009/2010, onder specifieke voorwaarden toegestaan.

(2)	Tijdens het invoerseizoen 2009/2010 is één keer Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith in de Unie aangetroffen.

(3)

Zoals gevraagd door Egypte en in het licht van de door dit land verstrekte informatie heeft de Commissie vastgesteld dat het risico van de verspreiding van Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith door het binnenbrengen in de Unie van knollen van Solanum tuberosum L. uit „ziektevrije gebieden” van Egypte voldoende is beperkt, mits aan de specifieke voorwaarden van Beschikking 2004/4/EG wordt voldaan.

(4)	Het binnenbrengen in de Unie van knollen van Solanum tuberosum L., van oorsprong uit „ziektevrije gebieden” van Egypte, moet daarom voor het invoerseizoen 2010/2011 worden toegestaan.

(5)	In Beschikking 2004/4/EG wordt vastgesteld dat zij uiterlijk op 30 september 2010 opnieuw moest worden bekeken. In het licht van voornoemde bevindingen moet deze termijn worden verlengd.

(6)	Beschikking 2004/4/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)	De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Plantenziektekundig Comité,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

Beschikking 2004/4/EG wordt als volgt gewijzigd:

1)	In artikel 2, lid 1, wordt „2009/2010” vervangen door „2010/2011”.

2)	In artikel 4 wordt „31 augustus 2010” vervangen door „31 augustus 2011”.

3)	In artikel 7 wordt „30 september 2010” vervangen door „30 september 2011”.

4)

De bijlage wordt als volgt gewijzigd: a) in punt 1, onder b), iii), wordt „2009/2010” vervangen door „2010/2011”; b) in punt 1, onder b) iii), tweede streepje, wordt „1 januari 2010” vervangen door „1 januari 2011”; c) in punt 1, onder b) xii), wordt „1 januari 2010” vervangen door „1 januari 2011”.

Artikel 2

Dit besluit is gericht tot de lidstaten.

---

(1)  PB L 169 van 10.7.2000, blz. 1.

(2)  PB L 2 van 6.1.2004, blz. 50.

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/16

---

BESLUIT VAN DE COMMISSIE

van 25 november 2010

tot verlening van een vergunning voor het in de handel brengen van ammoniumijzer(II)fosfaat als nieuw voedselingrediënt krachtens Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad

(Kennisgeving geschied onder nummer C(2010) 8191)

(Slechts de tekst in de Franse taal is authentiek)

(2010/715/EU)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad van 27 januari 1997 betreffende nieuwe voedingsmiddelen en nieuwe voedselingrediënten (1), en met name artikel 7,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)	Op 21 oktober 2008 heeft de onderneming Cantox Health Sciences International namens Nestec Ltd bij de bevoegde autoriteiten van Ierland een verzoek ingediend om ammoniumijzer(II)fosfaat als nieuw voedselingrediënt in de handel te brengen.

(2)	Op 20 november 2008 heeft de bevoegde Ierse instantie voor de beoordeling van voedingsmiddelen haar verslag van de eerste beoordeling uitgebracht. In dat verslag kwam zij tot de conclusie dat een aanvullende beoordeling vereist was.

(3)	De Commissie heeft alle lidstaten op 23 december 2008 van dit verzoek in kennis gesteld. De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) is op 28 april 2009 verzocht de beoordeling uit te voeren.

(4)

Op 14 april 2010 heeft de EFSA op verzoek van de Commissie een advies (2) goedgekeurd over de veiligheid van ammoniumijzer(II)fosfaat als een bron van ijzer dat om voedingsredenen wordt toegevoegd aan levensmiddelen voor de algemene bevolking (waaronder voedingssupplementen) en aan levensmiddelen voor bijzondere voeding. In het advies heeft de EFSA geconcludeerd dat ammoniumijzer(II)fosfaat bij de voorgestelde gebruiksconcentraties geen veiligheidsprobleem vormt, mits de voor ijzer vastgestelde veilige bovengrenzen niet worden overschreden.

(5)

Verordening (EG) nr. 953/2009 van de Commissie van 13 oktober 2009 inzake stoffen die voor specifieke voedingsdoeleinden aan voor bijzondere voeding bestemde levensmiddelen mogen worden toegevoegd (3), Richtlijn 2002/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 10 juni 2002 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake voedingssupplementen (4) en/of Verordening (EG) nr. 1925/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 betreffende de toevoeging van vitaminen en mineralen en bepaalde andere stoffen aan levensmiddelen (5) bevatten specifieke bepalingen voor het gebruik van vitaminen, mineralen en andere stoffen in levensmiddelen. Het gebruik van ammoniumijzer(II)fosfaat moet worden toegestaan onverminderd de voorschriften van deze wetgeving.

(6)	De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

Ammoniumijzer(II)fosfaat als bron van ijzer, als nader gespecificeerd in de bijlage, mag in de Unie in de handel worden gebracht als nieuw voedselingrediënt, te gebruiken onverminderd de specifieke bepalingen van Verordening (EG) nr. 953/2009, Richtlijn 2002/46/EG en/of Verordening (EG) nr. 1925/2006.

Artikel 2

Het nieuwe voedselingrediënt waarvoor bij dit besluit een vergunning wordt verleend, wordt op de etikettering van het levensmiddel dat het ingrediënt bevat, aangeduid met „ammoniumijzer(II)fosfaat”.

Artikel 3

Dit besluit is gericht tot Nestec Ltd, Avenue Nestlé 55, 1800 Vevey, ZWITSERLAND.

---

(1)  PB L 43 van 14.2.1997, blz. 1.

(2)  EFSA Journal 2010; 8(5): 1584.

(3)  PB L 269 van 14.10.2009, blz. 9.

(4)  PB L 183 van 12.7.2002, blz. 51.

(5)  PB L 404 van 30.12.2006, blz. 26.

---

---

26.11.2010

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/18

---

Voor het internationaal publiekrecht hebben alleen de originele VN/ECE-teksten rechtsgevolgen. Voor de status en de datum van inwerkingtreding van dit reglement, zie de recentste versie van VN/ECE-statusdocument TRANS/WP.29/343 op:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Reglement nr. 64 van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE) — Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van voertuigen wat hun uitrusting betreft die een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik, runflatbanden en/of een runflatsysteem en/of een bandenspanningscontrolesysteem kan omvatten

Bevat de volledige geldige tekst tot en met:

wijzigingenreeks 02 — datum van inwerkingtreding: 19 augustus 2010

corrigendum 1 op wijzigingenreeks 02 — datum van inwerkingtreding: 19 augustus 2010

INHOUD

REGLEMENT

1.	Toepassingsgebied

2.	Definities

3.	Goedkeuringsaanvraag

4.	Goedkeuring

5.	Specificaties en tests

6.	Aanvullende informatie

7.	Wijzigingen en uitbreiding van de goedkeuring van het voertuigtype

8.	Conformiteit van de productie

9.	Sancties bij niet-conformiteit van de productie

10.	Definitieve stopzetting van de productie

11.	Naam en adres van de voor de uitvoering van de goedkeuringstests verantwoordelijke technische diensten en van de administratieve instanties

12.	Overgangsbepalingen

BIJLAGEN

Bijlage 1 —

Mededeling betreffende de goedkeuring, de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring of de definitieve stopzetting van de productie van een voertuigtype wat de uitrusting ervan betreft, krachtens Reglement nr. 64

Bijlage 2 —

Opstelling van goedkeuringsmerken

Bijlage 3 —

Rem- en afwijkingstest voor voertuigen met een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik

Bijlage 4 —

Testvoorschriften voor runflatwaarschuwingssystemen (RFWS)

Bijlage 5 —

Tests voor bandenspanningscontrolesystemen (TPMS)

1.   TOEPASSINGSGEBIED

Dit reglement is van toepassing op de goedkeuring van voertuigen van categorie M1 en N1  (1) die zijn uitgerust met:

a)	een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik en/of

b)	runflatbanden en/of een runflatsysteem en/of

c)	een bandenspanningscontrolesysteem (2).

In de zin van dit reglement moeten reserve-eenheden in de vorm van een runflatband of een runflatsysteem in geheel leeggelopen toestand worden behandeld als reserve-eenheden voor tijdelijk gebruik volgens punt 2.10 van dit reglement.

2.   DEFINITIES

In dit reglement wordt verstaan onder:

2.1.   „goedkeuring van een voertuig”: de goedkeuring van een voertuigtype wat de reserve-eenheid van wiel en band voor tijdelijk gebruik betreft;

2.2.   „voertuigtype”: een categorie voertuigen die onderling niet wezenlijk verschillen op essentiële punten zoals:

2.2.1.1.

de maximumasbelastingen van het voertuig volgens punt 2.12;

2.2.1.2.

de eigenschappen van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik;

2.2.1.3.

de wijze van aandrijving (voorwielen, achterwielen, vier wielen);

2.2.1.4.

de vering;

2.2.1.5.

het remsysteem;

2.2.1.6.

de wiel-/bandmaat;

2.2.1.7.

de offset van het wiel;

2.2.2.1.

de handelsnaam of het merk van de fabrikant;

2.2.2.2.

de voertuigkenmerken die van significante invloed zijn op de prestaties van het bandenspanningscontrolesysteem;

2.2.2.3.

type en uitvoering van het bandenspanningscontrolesysteem;

2.3.   „wiel”: een volledig wiel bestaande uit een velg en een wielschotel;

2.3.1.   „aanduiding van de wielmaat”: een aanduiding van in elk geval de nominale velgdiameter, de nominale velgbreedte en het velgprofiel;

2.3.2.   „offset van het wiel”: de afstand tussen het pasvlak van de naaf en de hartlijn van de velg;

2.4.   „band”: een luchtband, zijnde een versterkt buigzaam omhulsel dat, al dan niet samen met het wiel waarop de band is gemonteerd, een continue, min of meer torusvormige gesloten ruimte vormt die gevuld is met een gas (meestal lucht) of met een gas en een vloeistof en gewoonlijk bedoeld is voor gebruik op een druk die groter is dan de atmosferische druk. Mogelijke uitvoeringen van een band zijn:

2.4.1.   „normale band”: een band die geschikt is voor alle normale gebruiksomstandigheden op de weg;

2.4.2.   „reserveband voor tijdelijk gebruik”: een band die bewust anders is ontworpen dan een normale band en alleen bedoeld is voor tijdelijk gebruik onder beperkte rijomstandigheden;

2.4.3.   „runflatband” of „zelfdragende band”: een luchtbandstructuur met zodanige technische voorzieningen (bv. versterkte zijwanden) dat de luchtband, op de passende velg gemonteerd en zonder extra onderdelen, bij rijden op een lekke band bij een snelheid van 80 km/h (50 mph) en over een afstand van 80 km minimaal de basisfuncties van een band waarborgt;

2.4.4.   „runflatsysteem” of „mobiliteitsvergrotend systeem”: een geheel van specifieke functioneel afhankelijke onderdelen, waaronder een band, die er samen voor zorgen dat bij rijden op een lekke band aan het voertuig bij een snelheid van 80 km/h (50 mph) en over een afstand van 80 km ten minste de basisfuncties van een band worden geboden;

2.5.   „rijden op een lekke band”: beschrijving van de staat van een band, die zijn structurele integriteit grotendeels behoudt, bij een bandenspanning tussen 0 en 70 kPa;

2.6.   „basisfunctie van een band”: het normale vermogen van een opgepompte band om tot een bepaalde snelheid een bepaalde massa te dragen en de aandrijf-, stuur- en remkrachten over te brengen op de ondergrond;

2.7.   „aanduiding van de bandenmaat”: een combinatie van cijfers die een unieke identificatie vormt van de geometrische afmeting van de band en is opgebouwd uit de nominale doorsneebreedte, de nominale hoogte-breedteverhouding en de nominale diameter. Deze kenmerken zijn nauwkeurig gedefinieerd in Reglement nr. 30;

2.8.   „structuur van een band”: de technische kenmerken van het karkas van de band. De structuur kan diagonaal, diagonaalgordel, radiaal of runflat zijn, zoals nader is gedefinieerd in Reglement nr. 30.

2.9.   „standaardreserve-eenheid”: een wiel-/bandsamenstel dat wat wiel- en bandmaataanduidingen, offset van het wiel en bandstructuur betreft, identiek is aan dat wat voor normaal gebruik is gemonteerd op dezelfde aspositie van het model of de uitvoering van het voertuig in kwestie. Hieronder vallen ook wielen van een ander materiaal, bijvoorbeeld staal in plaats van aluminiumlegering, en met een andere moer-/boutbevestiging die overigens identiek zijn aan het voor normaal gebruik bedoelde wiel;

2.10.   „reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik”: een wiel-/bandsamenstel dat niet valt onder de definitie van een „standaardreserve-eenheid” van punt 2.9. Mogelijke typen van reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik zijn

Een samenstel waarvan de band een reserveband voor tijdelijk gebruik volgens punt 2.4.2 is;

Een samenstel waarvan het wiel een andere offset heeft dan die van het wiel dat voor normaal gebruik van het voertuig in dezelfde aspositie wordt gemonteerd;

Een samenstel waarvan het wiel een andere structuur heeft dan die van het wiel dat voor normaal gebruik van het voertuig in dezelfde aspositie wordt gemonteerd;

Een samenstel waarvan de band een normale band is volgens punt 2.4.1 maar waarvan de wiel- en/of bandaanduiding verschillen van die van het wiel en/of de band die voor normaal gebruik van het voertuig zijn gemonteerd in dezelfde aspositie;

Een samenstel waarvan een wiel-/bandeenheid volgens punt 2.4.3 of 2.4.4 op het voertuig is gemonteerd voor normaal, langdurig weggebruik maar in noodgevallen wordt gebruikt in volledig leeggelopen toestand;

2.11.   „maximummassa”: de door de voertuigfabrikant opgegeven technisch toelaatbare maximumwaarde voor het voertuig (deze kan hoger zijn dan de door de nationale overheid toegestane maximummassa);

2.12.   „maximumasbelasting”: de door de fabrikant opgegeven maximumwaarde van de totale verticale kracht tussen de contactoppervlakken van de banden of rupsbanden van een as en de ondergrond die het gevolg is van het door die as gedragen deel van de voertuigmassa; deze belasting kan groter zijn dan de door de nationale overheid vastgestelde toegestane asbelasting. De som van de asbelastingen kan groter zijn dan de waarde die overeenkomt met de totale massa van het voertuig;

2.13.   „runflatwaarschuwingssysteem”: een systeem dat de bestuurder informeert dat met een lekke band wordt gereden;

2.14.   „bandenspanningscontrolesysteem” of „TPMS” (Tyre Pressure Monitoring System): een op een voertuig gemonteerd systeem dat een functie kan uitvoeren om de bandenspanning of de variatie daarvan in de tijd te evalueren en de desbetreffende informatie aan de bestuurder te sturen terwijl het voertuig rijdt;

2.15.   „bandenspanning in koude toestand”: de bandenspanning bij omgevingstemperatuur, zonder drukopbouw als gevolg van het gebruik van de band;

2.16.   „aanbevolen bandenspanning in koude toestand” (Prec): de door de voertuigfabrikant voor elke bandenpositie bij de beoogde bedrijfsomstandigheden (bv. snelheid en lading) van het voertuig aanbevolen spanning, zoals vermeld op het voertuigplaatje en/of in de gebruikershandleiding;

2.17.   „bedrijfsspanning tijdens gebruik” (Pwarm): de bandenspanning per bandpositie die vanwege de temperatuurstijging tijdens gebruik van het voertuig hoger is dan die in koude toestand (Prec);

2.18.   „testspanning” (Ptest): de werkelijke spanning van de voor elke bandpositie gekozen band(en) nadat de spanning tijdens de testprocedure is verlaagd;

2.19.   „type bandenspanningcontrolesysteem”: systemen die onderling niet significant verschillen op essentiële punten zoals:

3.   GOEDKEURINGSAANVRAAG

3.1.   De goedkeuringsaanvraag voor een voertuigtype wat betreft de uitrusting ervan met:

a)	een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik (indien van toepassing, met inbegrip van een runflatwaarschuwingssysteem) en/of

b)	een bandenspanningscontrolesysteem

wordt ingediend door de voertuigfabrikant of zijn daartoe gemachtigde vertegenwoordiger;

3.2.   De aanvraag gaat vergezeld van een beschrijving in drievoud van het voertuigtype met betrekking tot de in bijlage 1 bij dit reglement vermelde punten;

3.3.   Een voor het goed te keuren type representatief voertuig wordt ter beschikking gesteld van de typegoedkeuringsinstantie of de technische dienst die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de goedkeuringstests.

3.4.   Alvorens typegoedkeuring te verlenen, verifieert de administratieve instantie dat de doelmatige controle van de conformiteit van de productie afdoende is gewaarborgd.

4.   GOEDKEURING

4.1.   Als het voertuig waarvoor krachtens dit reglement goedkeuring wordt aangevraagd, voldoet aan alle voorschriften van punt 5, wordt voor dat voertuigtype goedkeuring verleend.

4.1.1.   Goedkeuring van een voertuig wat alleen een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik betreft, wordt verleend als het voldoet aan de voorschriften van de punten 5.1 en 5.2.

4.1.2.   Goedkeuring van een voertuig wat alleen een bandenspanningscontrolesysteem betreft, wordt verleend als het voertuig voldoet aan de voorschriften van punt 5.3.

4.2.   Aan elk goedgekeurd type wordt een goedkeuringsnummer toegekend. De eerste twee cijfers (momenteel 02 voor wijzigingenreeks 02) geven de wijzigingenreeks aan met de recentste belangrijke technische wijzigingen van het reglement op het ogenblik waarop de goedkeuring wordt verleend. Dezelfde overeenkomstsluitende partij mag hetzelfde nummer niet aan een ander voertuigtype toekennen. Varianten van een modellenreeks die volgens de criteria van punt 2.2 in aparte categorieën vallen, kunnen evenwel worden gedekt door dezelfde typegoedkeuring, mits de resultaten van de tests van de punten 5.2 en 5.3 niet belangrijk verschillen.

4.3.   Van de goedkeuring of de uitbreiding of weigering van de goedkeuring van een voertuigtype krachtens dit reglement wordt aan de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mededeling gedaan middels een formulier volgens het model in bijlage 1.

4.4.   Op elk voertuig dat conform is met een voertuigtype waaraan krachtens dit reglement goedkeuring is verleend, wordt op een opvallende en gemakkelijk bereikbare plaats die op het goedkeuringsformulier is gespecificeerd, een internationaal goedkeuringsmerk aangebracht. Dit merk bestaat uit:

4.4.1.   een cirkel met daarin de letter E, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend (3):

4.4.2.   het nummer van dit reglement, gevolgd door:

4.4.2.1.

de letter R voor voertuigen die alleen volgens punt 4.1.1 zijn goedgekeurd;

4.4.2.2.

de letter P voor voertuigen die alleen volgens punt 4.1.2 zijn goedgekeurd;

4.4.2.3.

de letters RP voor voertuigen die volgens punt 4.1.1 en punt 4.1.2 zijn goedgekeurd;

4.4.3.   een liggend streepje en het goedkeuringsnummer rechts van de in de punten 4.4.1 en 4.4.2 genoemde markeringen.

4.5.   Indien het voertuig conform is met een voertuigtype dat krachtens een of meer aan de overeenkomst gehechte reglementen is goedgekeurd in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, behoeft het in punt 4.4.1. bedoelde symbool niet te worden herhaald; in dat geval worden dit reglement, de goedkeuringsnummers en de aanvullende symbolen voor alle reglementen krachtens welke goedkeuring is verleend in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, in verticale kolommen rechts van het in punt 4.4.1 bedoelde symbool vermeld.

4.6.   Het goedkeuringsmerk wordt duidelijk en onuitwisbaar aangebracht.

4.7.   Het goedkeuringsmerk wordt dichtbij of op het door de fabrikant bevestigde gegevensplaatje van het voertuig aangebracht.

4.8.   Bijlage 2 bij dit reglement geeft voorbeelden van goedkeuringsmerken.

5.   SPECIFICATIES EN TESTS

5.1.   Algemeen

5.1.1.   Banden bedoeld voor een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik volgens punt 2.10 moeten worden goedgekeurd volgens Reglement nr. 30.

5.1.2.   Voor voertuigen met ten minste vier wielen moet het draagvermogen van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik ten minste de helft zijn van de hoogste maximumasbelasting van het voertuig; als de eenheid alleen voor een bepaalde as volgens de aanwijzingen van punt 6 hierna wordt gebruikt, moet het draagvermogen ten minste de helft van de maximumbelasting van die as zijn.

5.1.3.   De ontwerpsnelheid van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik moet voor de typen 1, 2 en 3 ten minste 120 km/h zijn.

5.1.4.   De reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik moet de volgende eigenschappen hebben:

5.1.4.1.

Aan de buitenzijde van het wiel moet op een opvallende plaats een waarschuwingssymbool voor een maximumsnelheid van 80 km/h permanent worden aangebracht zoals hieronder is aangegeven. Voor voertuigen die bestemd zijn voor verkoop in landen waar gebruik wordt gemaakt van het imperiale stelsel, moet tevens op een opvallende plaats aan de buitenzijde van het wiel permanent eenzelfde waarschuwingssymbool als hiervoor worden aangebracht, behalve dat het getal „80” wordt vervangen door „50” en „km/h” door „mph”. Het is ook toegestaan aan de buitenzijde van het wiel op een opvallende plaats permanent een enkel waarschuwingssymbool aan te brengen zoals hieronder is aangegeven. De hoofdletters moeten minstens 5 mm hoog zijn en de getallen „80” en „50” moeten minstens 20 mm hoog zijn. De lijndikte van de cijfers van beide getallen moet minstens 3 mm zijn. De tekst in kleine letters moet ten minste 5 mm hoog zijn. De tekst in zijn totaliteit moet worden omkaderd en duidelijk afsteken tegen de achtergrondkleur. De voorschriften van dit punt gelden alleen voor reserve-eenheden voor tijdelijk gebruik van de typen 1, 2 en 3 volgens de punten 2.10.1, 2.10.2 en 2.10.3.

5.1.4.1.1.

Aan de buitenzijde van het wiel moet op een opvallende plaats een waarschuwingssymbool voor een maximumsnelheid van 120 km/h permanent worden aangebracht zoals hieronder is aangegeven. Voor voertuigen die bestemd zijn voor verkoop in landen waar gebruik wordt gemaakt van het imperiale stelsel, moet tevens op een opvallende plaats aan de buitenzijde van het wiel permanent eenzelfde waarschuwingssymbool als hiervoor worden aangebracht, behalve dat het getal „120” wordt vervangen door „75” en „km/h” door „mph”. Het is ook toegestaan aan de buitenzijde van het wiel op een opvallende plaats permanent een enkel waarschuwingssymbool aan te brengen zoals hieronder is aangegeven. De hoofdletters moeten minstens 5 mm hoog zijn en de getallen „120” en „75” moeten minstens 20 mm hoog zijn. De lijndikte van de cijfers van beide getallen moet minstens 3 mm zijn. De tekst in kleine letters moet ten minste 5 mm hoog zijn. De tekst in zijn totaliteit moet worden omkaderd en duidelijk afsteken tegen de achtergrondkleur. De voorschriften van dit punt gelden alleen voor reserve-eenheden voor tijdelijk gebruik van type 4 volgens punt 2.10.4 bestemd voor voertuigen van categorie M1.

5.1.4.2.

Bij montage op het voertuig voor tijdelijk gebruik moet het naar buiten gerichte oppervlak van het wiel en/of de band aan de hand van een onderscheidende kleur of kleurenpatroon duidelijk verschillen van de kleur(en) van de standaardeenheden. Een eventueel te bevestigen wieldop mag de kleur of het kleurenpatroon van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik niet minder goed zichtbaar maken.

5.1.5.   Behalve voor runflat-/zelfdragende banden of runflat-/mobiliteitsvergrotende systemen kan een voertuig worden uitgerust met slechts één reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik.

5.1.6.   Voertuigen met runflat-/zelfdragende banden of een runflat-/mobiliteitsvergrotend systeem moeten ook zijn uitgerust met een runflatwaarschuwingssysteem volgens punt 2.13 dat werkzaam kan zijn bij een voertuigsnelheid tussen 40 km/h en de door de constructie bepaalde maximumsnelheid en dat voldoet aan de punten 5.1.6.1 tot en met 5.1.6.6. Op voertuigen met een bandenspanningscontrolesysteem volgens punt 5.3 is een runflatwaarschuwingssysteem evenwel niet vereist.

5.1.6.1.

Het waarschuwingssignaal moet een optisch geel signaal zijn.

5.1.6.2.

Het waarschuwingssignaal moet worden geactiveerd als de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt (lampjescontrole).

5.1.6.3.

De bestuurder moet middels het in punt 5.1.6.1 bedoelde signaal uiterlijk worden gewaarschuwd op het moment waarop wordt geconstateerd dat met een lekke band wordt gereden.

5.1.6.4.

Elektrische defecten of sensorstoringen die van invloed zijn op het runflatwaarschuwingssysteem, waaronder storingen in de stroombron, toevoer of transmissie van het uitgangssignaal, moeten aan de bestuurder worden gemeld middels een optisch geel runflatstoringssignaal. Als het signaal van punt 5.1.6.1 wordt gebruikt voor het melden van zowel de runflatmodus van een band als storingen in het runflatwaarschuwingssysteem, geldt het volgende: als de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt, moet het waarschuwingssignaal knipperen om een systeemstoring aan te geven. Na korte tijd blijft het signaal continu branden zolang de storing voortduurt en de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt. Telkens wanneer de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt wordt de opeenvolging van knipperen en continu branden herhaald totdat de storing is verholpen.

5.1.6.5.

Als het systeem handmatig wordt gereset volgens de aanwijzingen van de voertuigfabrikant, kunnen de voorschriften van de punten 5.1.6.3 en 5.1.6.4 achterwege blijven.

5.1.6.6.

De werking van het waarschuwingssignaal van de punten 5.1.6.2 tot en met 5.1.6.4 moet voldoen aan de voorschriften van bijlage 4.

5.1.7.   Als de band van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik van een voertuig in leeggelopen toestand wordt opgeborgen, moet het voertuig een inrichting hebben waarmee de band binnen 10 minuten op de voor tijdelijk gebruik voorgeschreven spanning kan worden gebracht.

5.2.   Remtest

5.2.1.   Voertuigen die bestemd zijn om te worden uitgerust met een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik, moeten voldoen aan bijlage 3 bij dit reglement.

5.3.   Bandenspanningscontrolesystemen (TPMS)

5.3.1.   Algemene voorschriften

5.3.1.1.

Met inachtneming van de voorschriften van punt 12 moeten alle voertuigen van de categorieën M1 (tot een maximummassa van 3 500 kg) en N1 waarvan alle assen zijn uitgerust met enkele banden en die voorzien zijn van een bandenspanningscontrolesysteem volgens punt 2.14, voldoen aan de prestatievoorschriften van de punten 5.3.1.2 tot en met 5.3.5.5 en worden getest volgens bijlage 5.

5.3.1.2.

Ieder in een voertuig gemonteerd bandenspanningscontrolesysteem moet voldoen aan de voorschriften van Reglement nr. 10.

5.3.1.3.

Het systeem moet werken tussen maximaal 40 km/h en de door de constructie bepaalde maximumsnelheid van het voertuig.

5.3.2.   Bandenspanningsdetectie voor spanningsverlies als gevolg van een incident (lektest)

5.3.2.1.

Het TPMS moet worden getest volgens de procedure van punt 2.6.1 van bijlage 5. Bij deze test moet het waarschuwingssignaal van punt 5.3.5 oplichten binnen 10 minuten nadat de bedrijfsspanning van een van de banden van het voertuig met 20 % is gedaald of een minimum van 150 kPa heeft bereikt (de hoogste waarde is van toepassing).

5.3.3.   Detectie van een bandenspanningsniveau dat aanzienlijk lager is dan de aanbevolen spanning voor optimale prestaties wat brandstofverbruik en veiligheid betreft (diffusietest)

5.3.3.1.

Het TPMS moet worden getest volgens de procedure van punt 2.6.2 van bijlage 5. Bij deze test moet het waarschuwingssignaal van punt 5.3.5 oplichten binnen 60 minuten gecumuleerde rijtijd nadat de bedrijfsspanning in een tot vier banden van het voertuig met 20 % is gedaald.

5.3.4.   Storingsdetectietest

5.3.4.1.

Het TPMS moet worden getest volgens de procedure van punt 3 van bijlage 5. Bij deze test moet het in punt 5.3.5 beschreven waarschuwingssignaal oplichten binnen 10 minuten nadat een storing is opgetreden die van invloed is op de voortbrenging of transmissie van controle- of responssignalen in het bandenspanningscontrolesysteem van het voertuig. Als het systeem door invloeden van buitenaf wordt geblokkeerd (bv. ruis op de radiofrequentie), kan de storingsdetectietijd worden verlengd.

5.3.5.   Waarschuwingssignaal

5.3.5.1.

Het waarschuwingssignaal is een optisch signaal volgens Reglement nr. 121.

5.3.5.2.

Het waarschuwingssignaal moet worden geactiveerd als de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt (lampjescontrole). [Dit voorschrift geldt niet voor verklikkerlichten die worden weergegeven in een gemeenschappelijke ruimte.]

5.3.5.3.

Het waarschuwingssignaal moet ook overdag zichtbaar zijn; de goede werking van het signaal moet eenvoudig vanaf de bestuurdersstoel kunnen worden geverifieerd.

5.3.5.4.

Een storing mag met hetzelfde waarschuwingssignaal worden aangeduid als een te lage bandenspanning. Als het waarschuwingssignaal van punt 5.3.5.1 zowel voor een te lage bandenspanning als voor TPMS-storingen wordt gebruikt, geldt het volgende: terwijl de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt, knippert het waarschuwingssignaal om een storing aan te geven. Na korte tijd blijft het waarschuwingssignaal continu branden zolang de storing voortduurt en de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt. Telkens wanneer de contact-/startschakelaar zich in de stand „On” of „Run” bevindt, wordt de opeenvolging van knipperen en continu branden herhaald totdat de storing is verholpen.

5.3.5.5.

Het in punt 5.3.5.1 beschreven verklikkerlicht mag knipperen om informatie te geven over de resettoestand van het bandenspanningscontrolesysteem volgens de gebruikershandleiding van het voertuig.

6.   AANVULLENDE INFORMATIE

6.1.   Als het voertuig is uitgerust met een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik, moet de gebruikershandleiding in elk geval de volgende informatie bevatten:

6.1.1.   een opgave van het risico dat ontstaat bij niet-naleving van de beperkingen inzake het gebruik van een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik. Indien van toepassing moet tevens worden vermeld of het gebruik beperkt is tot een bepaalde as;

6.1.2.   bij montage van een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik van type 1, 2 of 3 volgens punt 2.10.1, 2.10.2 of 2.10.3, de aanwijzing voorzichtig te rijden op niet meer dan de toegestane maximumsnelheid van 80 km/h (50 mph) en zo snel mogelijk opnieuw een standaardeenheid te monteren. Het moet duidelijk worden gemaakt dat deze aanwijzing ook geldt voor een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik van type 5 volgens punt 2.10.5 bij rijden met een lekke band;

6.1.2.1.

bij montage van een reserve-eenheid van type 4 volgens punt 2.10.4, de aanwijzing voorzichtig te rijden op niet meer dan de toegestane maximumsnelheid van 120 km/h (75 mph) en zo snel mogelijk opnieuw een standaardeenheid te monteren;

6.1.3.   de vermelding dat het voertuig niet mag worden gebruikt als er meer dan een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik tegelijk zijn gemonteerd. Dit voorschrift geldt alleen voor reserve-eenheden voor tijdelijk gebruik van type 1, 2 of 3 volgens de punten 2.10.1, 2.10.2 en 2.10.3;

6.1.4.   een duidelijke opgave van de spanning die door de voertuigfabrikant is opgegeven voor de band van de reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik;

6.1.5.   voor voertuigen met een reserve-eenheid voor tijdelijk gebruik waarvan de band in leeggelopen toestand wordt opgeborgen, een beschrijving van de procedure om de band op de voor tijdelijk gebruik voorgeschreven spanning te brengen met de inrichting van punt 5.1.7.

6.2.   Als het voertuig is uitgerust met een bandenspanningscontrolesysteem of een runflatwaarschuwingssysteem, moet de gebruikershandleiding in elk geval de volgende informatie bevatten:

6.2.1.   de vermelding dat het voertuig is uitgerust met een dergelijk systeem (en, indien het systeem die mogelijkheid biedt, informatie over de procedure voor het resetten van het systeem);

6.2.2.   een afbeelding van het in punt 5.1.6.1 of 5.3.5.1 beschreven symbool van het verklikkerlicht, naargelang het geval (en een afbeelding van het symbool van het storingsverklikkerlicht, als hiervoor een apart signaal wordt gebruikt);

6.2.3.   aanvullende informatie over de betekenis van het oplichten van het verklikkerlicht voor lage bandenspanning en een beschrijving van de stappen die dan moeten worden gezet.

6.3.   Als bij het voertuig geen gebruikershandleiding wordt verstrekt, wordt de in punt 6.1 en/of 6.2 voorgeschreven informatie op een opvallende plaats op het voertuig vermeld.

7.   WIJZIGING EN UITBREIDING VAN DE GOEDKEURING VAN HET VOERTUIGTYPE

7.1.   Elke wijziging van het voertuigtype wordt meegedeeld aan de administratieve instantie die de typegoedkeuring heeft verleend. Deze instantie kan dan:

7.1.1.

oordelen dat de wijzigingen waarschijnlijk geen noemenswaardige nadelige effecten zullen hebben en dat het voertuig in ieder geval nog steeds aan de voorschriften voldoet; of

7.1.2.

de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst om een aanvullend testrapport verzoeken.

7.2.   De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, worden volgens de procedure van punt 4.3 in kennis gesteld van de bevestiging of weigering van de goedkeuring, onder vermelding van de wijzigingen.

7.3.   De administratieve instantie die de goedkeuring uitbreidt, kent een volgnummer toe aan elk mededelingenformulier dat voor een dergelijke uitbreiding wordt opgesteld.

8.   CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

8.1.   Voor de controle van de conformiteit van de productie gelden de procedures van aanhangsel 2 van de Overeenkomst (E/ECE/324 — E/ECE/TRANS/505/Rev.2), met inachtneming van de volgende voorschriften.

8.2.   De administratieve instantie die de typegoedkeuring heeft verleend, kan te allen tijde in elke productie-eenheid de conformiteit van de productie verifiëren. Deze verificaties vinden gewoonlijk minstens om de twee jaar plaats.

9.   SANCTIES BIJ NIET-CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

9.1.   De krachtens dit reglement voor een voertuigtype verleende goedkeuring kan worden ingetrokken indien niet aan de voorschriften van punt 8 wordt voldaan.

9.2.   Indien een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast een eerder verleende goedkeuring intrekt, stelt zij de andere overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen daarvan onmiddellijk in kennis middels een kopie van het goedkeuringsformulier met aan het einde in hoofdletters de gedateerde en ondertekende vermelding „GOEDKEURING INGETROKKEN”.

10.   DEFINITIEVE STOPZETTING VAN DE PRODUCTIE

Indien de houder van de goedkeuring de productie van een krachtens dit reglement goedgekeurd voertuigtype definitief stopzet, stelt hij de instantie die de goedkeuring heeft verleend daarvan in kennis. Zodra deze instantie de kennisgeving ontvangt, stelt zij de andere overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen daarvan in kennis middels een kopie van het mededelingenformulier met aan het einde in hoofdletters de gedateerde en ondertekende vermelding „PRODUCTIE STOPGEZET”.

11.   NAAM EN ADRES VAN DE VOOR DE UITVOERING VAN DE GOEDKEURINGSTESTS VERANTWOORDELIJKE TECHNISCHE DIENSTEN EN VAN DE ADMINISTRATIEVE INSTANTIES

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, delen het secretariaat van de Verenigde Naties de naam en het adres mee van de technische diensten die voor de uitvoering van goedkeuringstests verantwoordelijk zijn en van de administratieve instanties die goedkeuring verlenen en waaraan de in andere landen afgegeven formulieren betreffende de goedkeuring of de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring moeten worden toegezonden.

12.   OVERGANGSBEPALINGEN

12.1.   Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 01 mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, niet weigeren goedkeuring te verlenen krachtens dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 01.

12.2.   Vanaf 36 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 01 verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen enkel nog goedkeuring wat reserve-eenheden voor tijdelijk gebruik, runflatbanden of een runflatsysteem betreft, als het goed te keuren voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 01.

12.3.   De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mogen geen uitbreiding van goedkeuringen krachtens de vorige wijzigingenreeksen van dit reglement weigeren.

12.4.   Tot 36 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 01 blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, goedkeuringen verlenen voor voertuigtypen die voldoen aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij de vorige wijzigingenreeksen.

12.5.   Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 02 van dit reglement mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, niet weigeren goedkeuring te verlenen krachtens dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 02.

12.6.   Vanaf 1 november 2012 kunnen overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren nationale of regionale goedkeuring te verlenen voor een voertuigtype van de categorieën M1 (tot een maximummassa van 3 500 kg) en N1 waarvan alle assen zijn uitgerust met enkele banden, als het voertuigtype niet voldoet aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 02.

12.7.   Vanaf 1 november 2014 kunnen overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, de eerste nationale of regionale registratie (het voor de eerste maal in het verkeer brengen) weigeren van een voertuig van de categorieën M1 (tot een maximummassa van 3 500 kg) en N1 waarvan alle assen zijn uitgerust met enkele banden, als het voertuigtype niet voldoet aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 02.

12.8.   Onverminderd bovenstaande overgangsbepalingen zijn overeenkomstsluitende partijen voor wie de toepassing van dit reglement van kracht wordt na de inwerkingtreding van de meest recente wijzigingenreeks, niet verplicht goedkeuringen te accepteren die zijn verleend krachtens eerdere wijzigingenreeksen bij dit reglement.

---

(1)  Zoals gedefinieerd in bijlage 7 bij de geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3) (document TRANS/WP.29/78/Rev.1/Amend.2, laatstelijk gewijzigd bij Amend.4).

(2)  Voor voertuigen van de categorieën M1 (tot een maximummassa van 3 500 kg) en N1 waarvan alle assen uitgerust zijn met enkele banden.

(3)  1 voor Duitsland, 2 voor Frankrijk, 3 voor Italië, 4 voor Nederland, 5 voor Zweden, 6 voor België, 7 voor Hongarije, 8 voor Tsjechië, 9 voor Spanje, 10 voor Servië, 11 voor het Verenigd Koninkrijk, 12 voor Oostenrijk, 13 voor Luxemburg, 14 voor Zwitserland, 15 (niet gebruikt), 16 voor Noorwegen, 17 voor Finland, 18 voor Denemarken, 19 voor Roemenië, 20 voor Polen, 21 voor Portugal, 22 voor de Russische Federatie, 23 voor Griekenland, 24 voor Ierland, 25 voor Kroatië, 26 voor Slovenië, 27 voor Slowakije, 28 voor Wit-Rusland, 29 voor Estland, 30 (niet gebruikt), 31 voor Bosnië en Herzegovina, 32 voor Letland, 33 (niet gebruikt), 34 voor Bulgarije, 35 (niet gebruikt), 36 voor Litouwen, 37 voor Turkije, 38 (niet gebruikt), 39 voor Azerbeidzjan, 40 voor de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, 41 (niet gebruikt), 42 voor de Europese Gemeenschap (goedkeuring wordt verleend door de lidstaten door middel van hun respectieve ECE-symbool), 43 voor Japan, 44 (niet gebruikt), 45 voor Australië, 46 voor Oekraïne, 47 voor de Republiek Zuid-Afrika, 48 voor Nieuw-Zeeland, 49 voor Cyprus, 50 voor Malta, 51 voor de Republiek Korea, 52 voor Maleisië, 53 voor Thailand, 54 en 55 (niet gebruikt), 56 voor Montenegro, 57 (niet gebruikt) en 58 voor Tunesië. De daaropvolgende nummers zullen worden toegekend aan andere landen in de chronologische volgorde waarin zij de Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige technische voorschriften die van toepassing zijn op voertuigen op wielen, uitrustingsstukken en onderdelen die in een voertuig op wielen kunnen worden gemonteerd of gebruikt en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van overeenkomstig deze voorschriften verleende goedkeuringen ratificeren of tot deze overeenkomst toetreden. De aldus toegekende nummers zullen door de secretaris-generaal van de Verenigde Naties aan de overeenkomstsluitende partijen worden meegedeeld.

---

---

---

---

---

---