1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 (2) is de Raad overgegaan tot instelling van een definitief antidumpingrecht en tot definitieve inning van het voorlopige recht op handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan van oorsprong uit de Volksrepubliek China. Voor de vier ondernemingen met een individueel recht variëren de geldende rechten van 7,6 % tot 39,9 %. Het voor alle overige ondernemingen geldende recht bedraagt 46,7 %. Bij Verordening (EG) nr. 684/2008 van de Raad (3) is het toepassingsgebied van de bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 ingestelde antidumpingmaatregelen verduidelijkt.

(2)

De Commissie heeft, krachtens artikel 11, lid 4, van de basisverordening, een verzoek om een nieuw onderzoek ten behoeve van een nieuwe exporteur betreffende Verordening (EG) nr. 1174/2005 ontvangen van één producent-exporteur van handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan van oorsprong uit de Volksrepubliek China.

(3)

Het verzoek werd ingediend door Crown Equipment (Suzhou) Company Limited („Crown Suzhou” of „de indiener van het verzoek”).

(4)

De indiener van het verzoek beweerde dat hij op marktvoorwaarden opereerde, dat hij het betrokken product niet naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd in het onderzoektijdvak waarop de antidumpingmaatregelen zijn gebaseerd, d.w.z. van 1 april 2003 tot en met 31 maart 2004 (het „tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek”), en dat hij niet verbonden was met producenten-exporteurs van het betrokken product die aan de geldende antidumpingmaatregelen zijn onderworpen. Bovendien voerde hij aan dat hij pas na het verstrijken van het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek begonnen was met de uitvoer van handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan naar de Gemeenschap.

(5)

Daar de Commissie na overleg in het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om overeenkomstig artikel 11, lid 4, van de basisverordening een nieuw onderzoek ten behoeve van een nieuwe exporteur te openen en nadat de bedrijfstak van de Gemeenschap in de gelegenheid werd gesteld opmerkingen te maken, heeft de Commissie bij Verordening (EG) nr. 52/2009 (4) een nieuw onderzoek van Verordening (EG) nr. 1174/2005 ten aanzien van de indiener van het verzoek („het nieuwe onderzoek”) geopend.

(6)

Krachtens artikel 2 van Verordening (EG) nr. 52/2009 werd het bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 ingestelde antidumpingrecht van 46,7 % op door de indiener van het verzoek vervaardigde handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan ingetrokken. Tegelijkertijd werd de douaneautoriteiten overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de basisverordening opdracht gegeven passende maatregelen te nemen om deze invoer te registreren.

(7)

Het betrokken product is hetzelfde als dat in Verordening (EG) nr. 1174/2005, gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 684/2008, namelijk handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan, d.w.z. chassis en hydraulische onderdelen, van oorsprong uit de Volksrepubliek China, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8427 90 00 en ex 8431 20 00. Handpallettrucks worden omschreven als toestellen met een door wielen ondersteunde hefvork die gebruikt worden om pallets te verplaatsen en die door een persoon te voet met behulp van een beweegbare dissel manueel geduwd, getrokken en gestuurd worden op een glad, vlak en hard oppervlak. De handpallettrucks zijn uitsluitend bestemd om ladingen met behulp van de als pomp gebruikte dissel hoog genoeg op te heffen om ze te kunnen verplaatsen. Zij hebben geen andere extra functies of gebruiksdoeleinden, zoals bijvoorbeeld i) ladingen verplaatsen en heffen om ze hoger te plaatsen of te helpen opslaan (hoogheffende pallettrucks), ii) pallets boven elkaar stapelen (stapelaars), iii) ladingen tot een werkplatform heffen (schaarpallettrucks), of iv) ladingen heffen en wegen (weegpallettrucks).

(8)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de vertegenwoordigers van de bedrijfstak van de Gemeenschap en de vertegenwoordigers van het land van uitvoer officieel in kennis gesteld van de opening van het nieuwe onderzoek. Belanghebbenden werd de gelegenheid geboden om binnen de bij Verordening (EG) nr. 52/2009 vastgestelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(9)

De diensten van de Commissie hebben de indiener van het verzoek ook een BMO-aanvraagformulier (behandeling als marktgerichte onderneming) en een vragenlijst toegezonden, en hebben binnen de daarvoor gestelde termijnen antwoord ontvangen.

(10)

Het onderzoek naar de dumping had betrekking op de periode van 1 januari 2008 tot en met 31 december 2008.

(11)

Per brief van 22 mei 2009 aan de Commissie heeft Crown Suzhou zijn verzoek om een nieuw onderzoek ten behoeve van een nieuwe exporteur op grond van artikel 11, lid 4, van de basisverordening formeel ingetrokken.

(12)

Er werd nagegaan of het gerechtvaardigd was het onderzoek ambtshalve voort te zetten. De Commissie nam in aanmerking dat de beëindiging van het onderzoek geen invloed zou hebben op de geldende antidumpingmaatregel, dat het voor alle overige ondernemingen geldende recht met terugwerkende kracht opnieuw zou worden ingesteld voor Crown Suzhou, en dat deze beëindiging niet strijdig zou zijn met het belang van de Gemeenschap. Op grond daarvan moet het onderzoek worden beëindigd.

(13)

De belanghebbenden werden in kennis gesteld van het voornemen om het onderzoek te beëindigen en opnieuw een definitief antidumpingrecht in te stellen op het betrokken product dat door Crown Suzhou wordt vervaardigd en verkocht voor uitvoer naar de Gemeenschap, en zij werden in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken. Er werden echter geen opmerkingen ontvangen die aanleiding gaven dit besluit te wijzigen.

(14)

Bijgevolg werd geconcludeerd dat de invoer in de Gemeenschap van handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan, d.w.z. chassis en hydraulische onderdelen, van oorsprong uit de Volksrepubliek China, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 8427 90 00 en ex 8431 20 00, die door Crown Suzhou worden vervaardigd en verkocht voor uitvoer naar de Gemeenschap, moet worden onderworpen aan het bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 van de Raad ingestelde, voor het gehele land geldende recht dat op alle overige ondernemingen van toepassing is (46,7 %), en dat dat recht daarom opnieuw moet worden ingesteld.

(15)

Gezien bovenstaande bevindingen moet het op Crown Suzhou toepasselijke antidumpingrecht met terugwerkende kracht vanaf de datum van inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 52/2009 te worden geheven op het betrokken product, waarvan de invoer krachtens artikel 3 van die verordening wordt geregistreerd.

(16)

Het nieuwe onderzoek is niet van invloed op de datum waarop de bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 ingestelde maatregelen verstrijken overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/4

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/6

(1)

In artikel 136, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (zachte tarwe van hoge kwaliteit), 1002, ex 1005 met uitzondering van hybriden voor zaaidoeleinden, en ex 1007 met uitzondering van hybriden voor zaaidoeleinden, gelijk is aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs voor de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 136, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat voor de berekening van het in lid 1 van dat artikel bedoelde invoerrecht regelmatig representatieve cif-invoerprijzen voor de betrokken producten worden vastgesteld.

(3)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1249/96 is de prijs die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (zachte tarwe van hoge kwaliteit), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 en 1007 00 90, de dagelijkse representatieve cif-invoerprijs die wordt bepaald volgens de methode van artikel 4 van die verordening.

(4)

Er dienen invoerrechten te worden vastgesteld voor de periode vanaf 1 oktober 2009, die van toepassing zullen zijn totdat een nieuwe vaststelling in werking treedt,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/9

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 43/2009 van de Raad van 16 januari 2009 tot vaststelling, voor 2009, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Gemeenschap en, voor vaartuigen van de Gemeenschap, in andere wateren met vangstbeperkingen van toepassing zijn, en tot vaststelling van de bij de visserij in acht te nemen voorschriften (3) zijn quota voor 2009 vastgesteld.

(2)

Uit door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het in de bijlage bij deze verordening vermelde bestand door vaartuigen die de vlag van de in die bijlage vermelde lidstaat voeren of daar geregistreerd zijn, de betrokken, voor 2009 toegewezen quota volledig zijn opgebruikt.

(3)

Derhalve moet het worden verboden op dit bestand te vissen en vis uit dit bestand aan boord te houden, over te laden en aan te voeren,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/11

(1)

De eerste Richtlijn 68/151/EEG van de Raad van 9 maart 1968 strekkende tot het coördineren van de waarborgen, welke in de lidstaten worden verlangd van de vennootschappen in de zin van de tweede alinea van artikel 58 van het Verdrag, om de belangen te beschermen zowel van de deelnemers in deze vennootschappen als van derden, zulks teneinde die waarborgen gelijkwaardig te maken (4), is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (5). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van deze richtlijn te worden overgegaan.

(2)

De coördinatie van de nationale bepalingen betreffende de openbaarmaking, de rechtsgeldigheid van de verbintenissen en de nietigheid van de vennootschappen op aandelen en de vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid is van bijzonder belang, met name met het oog op de bescherming van de belangen van derden.

(3)

De openbaarmaking moet derden in de gelegenheid stellen kennis te nemen van de voornaamste akten van de vennootschap en van bepaalde gegevens die haar betreffen, met name de identiteit der personen die de bevoegdheid hebben haar te verbinden.

(4)

Onverminderd inhoudelijke vereisten en formaliteiten die zijn vastgelegd in het interne recht van de lidstaten, moeten ondernemingen kunnen kiezen of zij verplichte akten en gegevens schriftelijk of langs elektronische weg indienen.

(5)

Belanghebbenden dienen een afschrift van deze akten en gegevens zowel schriftelijk als langs elektronische weg van het register te kunnen verkrijgen.

(6)

De lidstaten moeten kunnen beslissen of zij het nationale publicatieblad dat zij hebben aangewezen met het oog op de bekendmaking van verplichte akten en gegevens, op papier of in elektronische vorm bewaren of dat zij deze akten en gegevens door middel van een ander, even doeltreffend instrument openbaar maken.

(7)

De grensoverschrijdende toegang tot bedrijfsinformatie moet worden vergemakkelijkt door, naast de verplichte openbaarmaking in een van de talen die in de lidstaat van de vennootschap zijn toegestaan, de vrijwillige indiening van akten en gegevens in andere talen toe te staan. Derden die te goeder trouw handelen, dienen zich op deze vertalingen te kunnen beroepen.

(8)

Verduidelijkt dient te worden dat de gegevens die overeenkomstig deze richtlijn moeten worden vermeld, op alle brieven en orders worden vermeld, hetzij op papier, hetzij op een andere drager. In het licht van de technologische ontwikkelingen dient eveneens te worden bepaald dat deze gegevens op iedere website van een onderneming worden vermeld.

(9)

De bescherming van derden moet worden verzekerd door middel van bepalingen die de gronden van ongeldigheid van de ten name van de vennootschap aangegane verbintenissen zoveel mogelijk beperken.

(10)

De beperking van de gevallen van nietigheid en van de terugwerkende kracht van de nietigverklaring, alsmede het vaststellen van een korte termijn voor het derdenverzet tegen deze nietigverklaring zijn noodzakelijk om de rechtszekerheid te waarborgen in de betrekkingen tussen de vennootschap en derden alsmede tussen de deelnemers in de vennootschap.

(11)

Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage I, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht van de aldaar genoemde richtlijnen onverlet te laten,

—

ten aanzien van België:

—

ten aanzien van Bulgarije:

акционерно дружество, дружество с ограничена отговорност, командитно дружество с акции;

—

ten aanzien van Tsjechië:

společnost s ručením omezeným, akciová společnost;

—

ten aanzien van Denemarken:

aktieselskab, kommanditaktieselskab, anpartsselskab;

—

ten aanzien van Duitsland:

die Aktiengesellschaft, die Kommanditgesellschaft auf Aktien, die Gesellschaft mit beschränkter Haftung;

—

ten aanzien van Estland:

aktsiaselts, osaühing;

—

ten aanzien van Ierland:

companies incorporated with limited liability;

—

ten aanzien van Griekenland:

ανώνυμη εταιρία, εταιρία περιωρισμένης ευθύνης, ετερόρρυθμη κατά μετοχές εταιρία;

—

ten aanzien van Spanje:

la sociedad anónima, la sociedad comanditaria por acciones, la sociedad de responsabilidad limitada;

—

ten aanzien van Frankrijk:

société anonyme, société en commandite par actions, société à responsabilité limitée, société par actions simplifiée;

—

ten aanzien van Italië:

società per azioni, società in accomandita per azioni, società a responsabilità limitata;

—

ten aanzien van Cyprus:

δημόσιες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με μετοχές ή με εγγύηση, ιδιωτικές εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με μετοχές ή με εγγύηση;

—

ten aanzien van Letland:

akciju sabiedrība, sabiedrība ar ierobežotu atbildību, komanditsabiedrība;

—

ten aanzien van Litouwen:

akcinė bendrovė, uždaroji akcinė bendrovė;

—

ten aanzien van Luxemburg:

société anonyme, société en commandite par actions, société à responsabilité limitée;

—

ten aanzien van Hongarije:

részvénytársaság, korlátolt felelősségű társaság;

—

ten aanzien van Malta:

kumpannija pubblika/public limited liability company, kumpannija privata/private limited liability company;

—

ten aanzien van Nederland:

naamloze vennootschap, besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid;

—

ten aanzien van Oostenrijk:

die Aktiengesellschaft, die Gesellschaft mit beschränkter Haftung;

—

ten aanzien van Polen:

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka komandytowo-akcyjna, spółka akcyjna;

—

ten aanzien van Portugal:

a sociedade anónima de responsabilidade limitada, a sociedade em comandita por acçes, a sociedade por quotas de responsabilidade limitada;

—

ten aanzien van Roemenië:

societate pe acțiuni, societate cu răspundere limitată, societate în comandită pe acțiuni;

—

ten aanzien van Slovenië:

delniška družba, družba z omejeno odgovornostjo, komaditna delniška družba;

—

ten aanzien van Slowakije:

akciová spoločnosť, spoločnosť s ručením obmedzeným;

—

ten aanzien van Finland:

yksityinen osakeyhtiö/privat aktiebolag, julkinen osakeyhtiö/publikt aktiebolag;

—

ten aanzien van Zweden:

aktiebolag;

—

ten aanzien van het Verenigd Koninkrijk:

companies incorporated with limited liability.

a)

de oprichtingsakte alsmede de statuten indien deze in een afzonderlijke akte zijn opgenomen;

b)

de wijzigingen van de onder a) vermelde akten, waaronder begrepen de verlenging van de duur van de vennootschap;

c)

na elke wijziging in de oprichtingsakte of de statuten de volledige bijgewerkte tekst van de gewijzigde akte;

d)

de benoeming, het aftreden, alsmede de identiteit van de personen die, als orgaan waarin de wet voorziet of als leden van een dergelijk orgaan

e)

ten minste eenmaal per jaar het bedrag van het geplaatste kapitaal, indien in de oprichtingsakte of de statuten een maatschappelijk kapitaal wordt genoemd, tenzij iedere vergroting van het geplaatste kapitaal een wijziging van de statuten met zich meebrengt;

f)

de boekhoudbescheiden voor elk boekjaar, die overeenkomstig de richtlijnen 78/660/EEG (6), 83/349/EEG (7), 86/635/EEG (8) en 91/674/EEG (9) van de Raad moeten worden bekendgemaakt;

g)

elke verplaatsing van de zetel van de vennootschap;

h)

de ontbinding van de vennootschap;

i)

de rechterlijke beslissingen waarbij de nietigheid van de vennootschap wordt uitgesproken;

j)

de benoeming en de identiteit van de vereffenaars alsmede hun respectieve bevoegdheden, tenzij deze bevoegdheden uitdrukkelijk en uitsluitend voortvloeien uit de wet of de statuten;

k)

de beëindiging van de liquidatie en de doorhaling in het register in die lidstaten waar zulks rechtsgevolgen heeft.

a)

de noodzakelijke informatie om vast te stellen in welk register het in Artikel 3 vermelde dossier wordt bewaard, alsmede het nummer waaronder de vennootschap in dit register is ingeschreven;

b)

de rechtsvorm van de vennootschap, de plaats van haar statutaire zetel en, in voorkomend geval, het feit dat de vennootschap zich in liquidatie bevindt.

a)

de in Artikel 2, onder f), voorgeschreven openbaarmaking van boekhoudbescheiden wordt nagelaten;

b)

de in Artikel 5 bedoelde verplichte gegevens op de zakelijke geschriften of op de website van de vennootschap ontbreken.

a)

de nietigheid moet door de rechter worden uitgesproken;

b)

alleen in de in de punten i) tot en met vi) genoemde gevallen kan de nietigheid worden uitgesproken:

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/20

(1)

De Twaalfde Richtlijn 89/667/EEG van de Raad van 21 december 1989 inzake het vennootschapsrecht betreffende eenpersoonsvennootschappen met beperkte aansprakelijkheid (3) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (4). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van deze richtlijn te worden overgegaan.

(2)

Met het oog op het gelijkwaardig maken in de gehele Gemeenschap van bepaalde waarborgen die in de lidstaten van vennootschappen in de zin van artikel 48, tweede alinea, van het Verdrag worden verlangd, is het nodig deze waarborgen ter bescherming van de belangen zowel van de deelnemers in deze vennootschappen als van derden te coördineren.

(3)

Op dit gebied zijn, enerzijds, de Eerste Richtlijn 68/151/EEG van de Raad van 9 maart 1968 strekkende tot het coördineren van de waarborgen, welke in de lidstaten worden verlangd van de vennootschappen in de zin van de tweede alinea van artikel 58 van het Verdrag, om de belangen te beschermen zowel van de deelnemers in deze vennootschappen als van derden, zulks teneinde die waarborgen gelijkwaardig te maken (5), de Vierde Richtlijn 78/660/EEG van de Raad van 25 juli 1978 op de grondslag van artikel 54, lid 3, onder g), van het Verdrag betreffende de jaarrekening van bepaalde vennootschapsvormen (6), en de Zevende Richtlijn 83/349/EEG van de Raad van 13 juni 1983 op de grondslag van artikel 54, lid 3, onder g) van het Verdrag betreffende de geconsolideerde jaarrekening (7), op het punt van de openbaarmaking, de rechtsgeldigheid van de verbintenissen en de nietigheid van de vennootschappen alsmede de jaarrekening en de geconsolideerde jaarrekening op alle kapitaalvennootschappen van toepassing. Anderzijds zijn de Tweede Richtlijn 77/91/EEG van de Raad van 13 december 1976 strekkende tot het coördineren van de waarborgen welke in de lidstaten worden verlangd van de vennootschappen in de zin van artikel 58, tweede alinea, van het Verdrag, om de belangen te beschermen zowel van de deelnemers in deze vennootschappen als van derden met betrekking tot de oprichting van de naamloze vennootschap, alsook de instandhouding en wijziging van haar kapitaal, zulks teneinde die waarborgen gelijkwaardig te maken (8), de Derde Richtlijn 78/855/EEG van de Raad van 9 oktober 1978 op de grondslag van artikel 54, lid 3, onder g), van het Verdrag betreffende fusies van naamloze vennootschappen (9), en de Zesde Richtlijn 82/891/EEG van de Raad van 17 december 1982 op de grondslag van artikel 54, lid 3, onder g), van het Verdrag betreffende splitsingen van naamloze vennootschappen (10) op het punt van onderscheidenlijk de oprichting en het kapitaal alsmede fusies en splitsingen alleen op de naamloze vennootschappen van toepassing.

(4)

Er is een rechtsinstrument nodig waardoor in de gehele Gemeenschap de aansprakelijkheid van de individuele ondernemer kan worden beperkt, onverminderd de wetgevingen van de lidstaten die, in uitzonderlijke gevallen, deze ondernemer voor de verbintenissen van de onderneming aansprakelijk stellen.

(5)

Een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid mag bij haar oprichting, alsmede wanneer alle aandelen in één hand worden verenigd, één enkele vennoot hebben. De lidstaten kunnen, tot een later tijdstip waarop een coördinatie heeft plaatsgevonden, een aantal bijzondere bepalingen of sancties vaststellen voor het geval dat een natuurlijke persoon de enige vennoot van verschillende vennootschappen is, dan wel een eenpersoonsvennootschap of enige andere rechtspersoon de enige vennoot van een vennootschap is. Deze bepaling heeft uitsluitend ten doel rekening te houden met bijzondere gevallen waarin sommige nationale wetgevingen voorzien. De lidstaten kunnen daartoe in specifieke gevallen beperkingen stellen aan de toegang tot de eenpersoonsvennootschap of een onbeperkte aansprakelijkheid van de enige vennoot voorschrijven. Het staat de lidstaten vrij voorschriften vast te stellen om de risico’s in te dekken die uit een eenpersoonsvennootschap kunnen voortvloeien vanwege het feit dat er slechts één vennoot is, met name om de storting van het geplaatste kapitaal te verzekeren.

(6)

Een vereniging van alle aandelen in één hand, alsmede de identiteit van de enige vennoot moeten openbaar worden gemaakt in een voor het publiek toegankelijk register.

(7)

Het is noodzakelijk de door de enige vennoot als algemene vergadering genomen besluiten schriftelijk vast te leggen.

(8)

Voor de tussen de enige vennoot en de vennootschap gesloten overeenkomst moet eveneens de schriftelijke vorm worden verlangd, voor zover deze overeenkomsten geen betrekking hebben op transacties onder normale omstandigheden.

(9)

Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage II, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht en toepassing van de aldaar genoemde richtlijnen onverlet te laten,

a)

wanneer een natuurlijke persoon de enige vennoot van verschillende vennootschappen is, of

b)

wanneer een eenpersoonsvennootschap of enige andere rechtspersoon de enige vennoot van een vennootschap is.

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/26

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/27

(1)

Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (2) is van toepassing op de productie en het in de handel brengen van levende dieren en producten van dierlijke oorsprong.

(2)

In bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 999/2001 worden maatregelen vastgesteld die moeten worden getroffen wanneer een overdraagbare spongiforme encefalopathie (TSE) bij schapen en geiten in de Gemeenschap vermoed wordt of bevestigd is. De voorschriften voor het in de handel brengen in de Gemeenschap en de invoer in de Gemeenschap van die dieren en van producten daarvan zijn opgenomen in de bijlagen VIII en IX bij die verordening.

(3)

Verordening (EG) nr. 178/2002 bevat de voorschriften voor levensmiddelen en diervoeders in het algemeen en voor de voedsel- en voederveiligheid in het bijzonder, op communautair en nationaal niveau. Artikel 53 van die verordening bepaalt dat, wanneer blijkt dat een levensmiddel of diervoeder, van oorsprong uit de Gemeenschap of ingevoerd uit een derde land, waarschijnlijk een ernstig risico voor de gezondheid van mens, dier of milieu inhoudt en dat het risico niet op afdoende wijze kan worden beheerst met de door de betrokken lidstaten getroffen maatregelen, de Commissie onverwijld bepaalde maatregelen treft, waaronder opschorting van het in de handel brengen of de invoer van het betrokken levensmiddel of diervoeder.

(4)

Bovendien bepaalt artikel 54 van Verordening (EG) nr. 178/2002 dat, wanneer een lidstaat de Commissie officieel in kennis stelt van de noodzaak om spoedmaatregelen te nemen en de Commissie niet heeft gehandeld conform artikel 53 van die verordening, de lidstaat tijdelijke beschermende maatregelen kan vaststellen, waarvan hij de overige lidstaten en de Commissie onverwijld in kennis moet stellen. In dat geval moet de Commissie de aangelegenheid binnen tien werkdagen aan het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid (PCVD) voorleggen met het oog op de verlenging, wijziging of intrekking van de nationale tijdelijke beschermende maatregelen. Zolang geen communautaire maatregelen zijn vastgesteld, mag de lidstaat zijn nationale tijdelijke beschermende maatregelen handhaven.

(5)

Op 8 maart 2007 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een advies van het wetenschappelijk panel voor biologische gevaren goedgekeurd over bepaalde aspecten met betrekking tot het risico van TSE’s bij schapen en geiten (3). In dat advies concludeerde de EFSA dat er geen aanwijzingen zijn voor een epidemiologisch of moleculair verband tussen klassieke en/of atypische scrapie en TSE’s bij mensen, dat het BSE-agens het enige zoönotische TSE-agens is, maar dat het gezien de diversiteit van andere dierlijke TSE-agentia niet mogelijk is de overdraagbaarheid ervan op mensen uit te sluiten (4).

(6)

Naar aanleiding van dat advies is Verordening (EG) nr. 727/2007 van de Commissie van 26 juni 2007 tot wijziging van de bijlagen I, III, VII en X bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (5) vastgesteld. Bij Verordening (EG) nr. 727/2007 is de verplichting om het gehele koppel te ruimen opgeheven en wordt voorzien in bepaalde alternatieve maatregelen voor het ruimen bij bevestiging van een uitbraak van een TSE in een schapen- of geitenbedrijf indien de aanwezigheid van boviene spongiforme encefalopathie (BSE) is uitgesloten. Naar aanleiding van een door Frankrijk ingesteld beroep tot nietigverklaring van een aantal bepalingen van die verordening, met een verzoek om voorlopige maatregelen, heeft de kortgedingrechter van het Gerecht van eerste aanleg bij beschikking van 28 september 2007 (6) de toepassing van de betwiste bepalingen opgeschort totdat het arrest in de hoofdzaak is gewezen.

(7)

Op 24 januari 2008 heeft de EFSA op verzoek van de Commissie een wetenschappelijke en technische toelichting uitgebracht betreffende de interpretatie van enkele onderdelen van de conclusies van haar advies van 8 maart 2007 over bepaalde aspecten met betrekking tot het risico van TSE’s bij schapen en geiten (7), waarmee bij de opstelling van Verordening (EG) nr. 727/2007 rekening was gehouden.

(8)

Na grondige bestudering van die toelichting en van de opties die voor haar als risicomanager openstonden, heeft de Commissie Verordening (EG) nr. 746/2008 van 17 juni 2008 tot wijziging van bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (8) vastgesteld. In Verordening (EG) nr. 746/2008 zijn in wezen de bepalingen die al in Verordening (EG) nr. 727/2007 stonden gehandhaafd. Na een nieuw beroep van Frankrijk is bij beschikking van de president van het Gerecht van eerste aanleg van 30 oktober 2008 (9) de toepassing van de desbetreffende bepalingen opgeschort tot het Gerecht uitspraak heeft gedaan over de wettigheid van de door de Commissie bij Verordening (EG) nr. 746/2008 genomen risicomanagementmaatregelen.

(9)

Op 6 november 2008 heeft de EFSA naar aanleiding van een verzoek van de Commissie een advies van het wetenschappelijk panel voor biologische gevaren uitgebracht over het risico van blootstelling van mensen en dieren aan TSE’s door melk en melkproducten afkomstig van kleine herkauwers (10). In dat advies concludeert de EFSA dat klassieke scrapie via melk of colostrum van het moederdier op het lam kan worden overgedragen. Verder verklaarde de EFSA dat het gebruik van melk en melkproducten van een koppel met klassieke scrapie voor mensen en dieren een risico van blootstelling aan een TSE kan inhouden. Bovendien concludeerde de EFSA dat de blootstelling van mensen en dieren door zuivelproducten van kleine herkauwers naar verwachting zal dalen als gevolg van de fokprogramma’s voor scrapieresistentie. Wat atypische scrapie betreft stelt de EFSA dat de overdraagbaarheid van de ziekteverwekker via melk mogelijk beperkt wordt doordat die ziekteverwekker zich in het organisme van de getroffen dieren kennelijk in geringe mate verspreidt. Over BSE merkt de EFSA op dat er geen informatie beschikbaar is over de aanwezigheid van infectiviteit of PrPSc in het colostrum en de melk van kleine herkauwers die BSE hebben. Gezien de vroege, progressieve perifere verspreiding van het BSE-agens in experimenteel besmette vatbare schapen concludeerde de EFSA echter dat het waarschijnlijk is dat het colostrum en de melk van met BSE besmette vatbare kleine herkauwers besmettelijk is.

(10)

Op 6 november 2008 heeft het Franse agentschap voor voedselveiligheid AFSSA een advies uitgebracht over het risico van verspreiding van klassieke scrapie via de melk van kleine herkauwers (11), waarin het tot dezelfde conclusies kwam als de EFSA wat betreft de overdraagbaarheid van klassieke scrapie van het moederdier op het lam via melk of colostrum. Met betrekking tot de blootstelling van mensen aan TSE’s oordeelt het AFSSA dat de consumptie van melk of melkproducten van besmette of vermoedelijk besmette beslagen van kleine herkauwers tot een overmatige blootstelling van de consument zou kunnen leiden en deed het de aanbeveling om het in de handel brengen van de melk en melkproducten van zo’n beslag met het oog op menselijke consumptie te verbieden gezien de hoge potentiële incidentie van de zieke bij beslagen waarin klassieke scrapie heerst.

(11)

Op 7 november 2008 heeft Frankrijk op basis van de adviezen van de EFSA en het AFFSA maatregelen voor de nationale markt genomen om het gebruik van melk en melkproducten, afkomstig van met scrapie besmette koppels, voor menselijke of dierlijke consumptie in Frankrijk te verbieden (12).

(12)

Op 11 en 26 november 2008 heeft het PCVD zich gebogen over de consequenties van deze nieuwe wetenschappelijke informatie.

(13)

Op de vergadering van 11 november 2008 is in verband met de nieuwe wetenschappelijke gegevens, met name de bewezen overdraagbaarheid van klassieke scrapie via de melk van het moederdier op het lam, een ontwerpvoorstel aan het PCVD voorgelegd voor een verordening van de Commissie tot wijziging van de bijlagen VII en IX bij Verordening (EG) nr. 999/2001, om het gebruik van melk en melkproducten van met scrapie besmette koppels voor diervoeding te verbieden, de uitroeiing van klassieke scrapie in besmette melkkoppels te versnellen en het gebruik van melk en melkproducten voor menselijke consumptie tot de nationale markt te beperken. Aangezien er echter voor dat laatste punt onder de lidstaten geen meerderheid was, is niet over het voorstel gestemd.

(14)

Op 26 november 2008 is aan het PCVD een gewijzigd voorstel voor een verordening van de Commissie tot wijziging van de bijlagen VII en IX bij Verordening (EG) nr. 999/2001 voorgelegd om het gebruik van melk en melkproducten, afkomstig van bedrijven met een geval van klassieke scrapie, in diervoeder te verbieden; dit voorstel kreeg een gekwalificeerde meerderheid. De Franse delegatie sprak in een officiële verklaring haar vreugde over de goedkeuring van dit voorstel uit en verzocht de Commissie met nog een voorstel voor een verordening tot wijziging van Verordening (EG) nr. 999/2001 te komen, maar dan met soortgelijke maatregelen voor levensmiddelen. De Commissie zegde toe dat de besprekingen over levensmiddelen zouden worden voortgezet.

(15)

Daarop is Verordening (EG) nr. 103/2009 van de Commissie van 3 februari 2009 tot wijziging van de bijlagen VII en IX bij Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (13) vastgesteld. Verordening (EG) nr. 103/2009 brengt een aantal wijzigingen aan in bijlage VII bij Verordening (EG) nr. 999/2001, waaronder de bepaling dat als de bevestigde TSE klassieke scrapie is, de melk en melkproducten die afkomstig zijn van de te vernietigen dieren van het bedrijf niet voor vervoedering aan herkauwers mogen worden gebruikt, behalve op het bedrijf zelf. Verder mogen die producten voor vervoedering aan niet-herkauwers alleen in de handel worden gebracht op het grondgebied van de betrokken lidstaat. Ten slotte voorziet Verordening (EG) nr. 103/2009 in een snellere uitroeiing van klassieke scrapie in besmette melkkoppels om het risico van blootstelling van mensen aan TSE te beperken.

(16)

Op 18 december 2008 heeft Frankrijk de Commissie verzocht overeenkomstig artikel 53, lid 1, van Verordening (EG) nr. 178/2002 noodmaatregelen te nemen betreffende blootstelling van mensen aan de verwekkers van klassieke scrapie. Frankrijk heeft de delegaties van de overige lidstaten op de PCVD-vergadering van 14 januari 2009 van dat verzoek in kennis gesteld.

(17)

Op 20 januari 2009 heeft de Commissie, aansluitend op de discussie die in het PCVD is gevoerd nadat zij op 26 november 2008 haar voorstel tot wijziging van de bijlagen VII en IX bij Verordening (EG) nr. 999/2001 had voorgelegd, op werkgroepniveau verder gesproken over het gebruik voor menselijke consumptie van melk en melkproducten, afkomstig van bedrijven met een geval van klassieke scrapie. Daar kwam naar voren dat verreweg de meeste lidstaten het niet eens waren met het standpunt van Frankrijk dat aanvullende risicomanagementmaatregelen moesten worden genomen om het gebruik van dergelijke melk en melkproducten voor menselijke consumptie te beperken.

(18)

De Commissie heeft Frankrijk op 11 maart 2009 schriftelijk bevestigd dat zij niet van plan was noodmaatregelen te treffen ten aanzien van het gebruik van melk en melkproducten voor menselijke consumptie.

(19)

Op 25 februari 2009 heeft Frankrijk maatregelen vastgesteld betreffende het verbod op de invoer op Frans grondgebied van melk en melkproducten voor menselijke consumptie, afkomstig van schapen en geiten (14). Op 9 maart 2009 heeft Frankrijk die maatregelen overeenkomstig artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 178/2002 als tijdelijke beschermende maatregelen aan de Commissie gemeld. Die maatregelen houden in dat melk en melkproducten uit een andere lidstaat uitsluitend op Frans grondgebied mogen worden ingevoerd als zij afkomstig zijn van een bedrijf waarvoor op het tijdstip van productie geen officiële verplaatsingsbeperking gold en zij niet afkomstig zijn van dieren die na bevestiging van een geval van klassieke scrapie moesten worden vernietigd of gedood.

(20)

De Commissie heeft deze kwestie op de vergadering van 23 maart 2009 aan het PCVD voorgelegd met het oog op verlenging, wijziging of intrekking van de nationale tijdelijke beschermende maatregelen overeenkomstig artikel 54, lid 2, van Verordening (EG) nr. 178/2002.

(21)

In overweging 12 van Verordening (EG) nr. 746/2008 is uiteengezet dat de EFSA erkent dat er geen wetenschappelijke bewijzen zijn voor een rechtstreeks verband tussen andere TSE’s bij schapen en geiten dan BSE en TSE’s bij mensen, ook al is de biodiversiteit van de ziekteverwekkers bij schapen en geiten een belangrijk element waardoor het niet mogelijk is de overdraagbaarheid op mensen uit te sluiten.

(22)

Het standpunt van de EFSA dat de overdraagbaarheid van TSE-agentia bij schapen en geiten op mensen niet is uit te sluiten, is gebaseerd op experimentele onderzoeken op modellen van de barrière naar de menselijke soort en diermodellen (primaten en muizen). Bij die modellen wordt echter geen rekening gehouden met de genetische kenmerken van mensen die van grote invloed zijn op de relatieve gevoeligheid voor prionziekten. Zij vertonen ook beperkingen ten aanzien van de extrapolatie van de resultaten naar de natuurlijke omstandigheden, met name wat betreft de vraag hoe goed zij de barrière naar de menselijke soort weergeven en de onzekerheid over de vraag hoe goed de gebruikte experimentele inoculatieroute de blootstelling in natuurlijke omstandigheden weergeeft. Op grond daarvan kan worden aangenomen dat, hoewel een risico van overdraagbaarheid van TSE-agentia bij schapen en geiten op mensen niet is uit te sluiten, dat risico uiterst laag zou zijn, mede gezien het feit dat het bewijs voor de overdraagbaarheid gebaseerd is op experimentele modellen die de natuurlijke omstandigheden betreffende de barrière naar de menselijke soort en de werkelijke besmettingsroutes niet weergeven.

(23)

Bij de uitvoering van het beleid van de Gemeenschap wordt een hoog niveau van bescherming van het leven en de gezondheid van de mens gewaarborgd. Maatregelen van de Gemeenschap inzake levensmiddelen en diervoeders moeten berusten op een deugdelijke beoordeling van de mogelijke risico’s voor de gezondheid van mens en dier en moeten, met inachtneming van de beschikbare wetenschappelijke gegevens, gericht zijn op handhaving of, indien vanuit wetenschappelijk oogpunt gerechtvaardigd, verhoging van het niveau van bescherming van de gezondheid van mens en dier. Het is echter onmogelijk de volledige uitschakeling van risico’s als realistisch doel in overweging te nemen bij risicomanagementbeslissingen op het gebied van voedselveiligheid, waarbij de kosten en de baten van risicobeperkende maatregelen zorgvuldig tegen elkaar moeten worden afgewogen om de evenredigheid van de maatregel te garanderen. Het behoort tot de taak en de verantwoordelijkheid van de risicomanager om te beslissen welk risiconiveau aanvaardbaar is, rekening houdend met alle aspecten van een wetenschappelijke risicobeoordeling.

(24)

De Commissie is, in de uitvoering van haar taak als risicomanager op EU-niveau, in nauwe samenwerking met de lidstaten, verantwoordelijk voor het vaststellen van het aanvaardbare risiconiveau en voor het vaststellen van de meest geschikte maatregelen om een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid in stand te houden. Zij heeft de recentste wetenschappelijke informatie over de overdraagbaarheid van TSE’s op mensen opnieuw bekeken en geëvalueerd. Naar haar oordeel zijn de bestaande risico’s momenteel zeer gering en aanvaardbaar. Naast de voorschriften voor diervoeders heeft de Commissie met Verordening (EG) nr. 103/2009 zonder onevenredige maatregelen te nemen de uitroeiing van met klassieke scrapie besmette koppels versneld, zodat het risico op dat mensen aan TSE’s worden blootgesteld nog verder zal dalen.

(25)

Op grond van de in de beschikbare wetenschappelijke adviezen besproken informatie en gezien de beraadslagingen met het PCVD is de Commissie, in afwachting van het arrest van het Gerecht van eerste aanleg over de wettigheid van de bestreden bepalingen van Verordening (EG) nr. 746/2008, dat ook relevant is voor de door Frankrijk aangemelde maatregelen, na overleg met het PCVD dan ook van mening dat de door Frankrijk genomen maatregelen verder gaan dan wat nodig is om een ernstig risico voor de menselijke gezondheid te vermijden, zelfs met inachtneming van het voorzorgsbeginsel.

(26)

De Commissie is derhalve van oordeel dat de maatregelen die Frankrijk op 25 februari 2009 heeft vastgesteld en waarvan zij de Commissie op 9 maart 2009 in kennis heeft gesteld, overeenkomstig artikel 54, lid 2, van Verordening (EG) nr. 178/2002 moeten worden opgeschort in afwachting van het arrest in zaak T-257/07, Frankrijk/Commissie.

(27)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/31

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 178/2002 zijn de algemene beginselen inzake levensmiddelen en diervoeders in het algemeen en de voedsel- en voederveiligheid in het bijzonder, op communautair en nationaal niveau vastgesteld. De verordening voorziet in noodmaatregelen die moeten worden genomen wanneer blijkt dat een uit een derde land ingevoerd levensmiddel of diervoeder waarschijnlijk een ernstig risico voor de gezondheid van mens, dier of milieu inhoudt en dat het risico niet op afdoende wijze kan worden beheerst met de door de betrokken lidstaat of lidstaten getroffen maatregelen.

(2)

Krachtens Richtlijn 96/23/EG van de Raad van 29 april 1996 inzake controlemaatregelen ten aanzien van bepaalde stoffen en residuen daarvan in levende dieren en in dierlijke producten (2) moet op het productieproces van dieren en primaire producten van dierlijke oorsprong toezicht worden gehouden met het oog op de opsporing van bepaalde residuen en stoffen bij levende dieren, in de excreta en biologische vloeistoffen daarvan, alsmede in weefsel, dierlijke producten, diervoeders en drinkwater. Artikel 29 van Richtlijn 96/23/EG bepaalt dat de door derde landen geboden garanties een uitwerking moeten hebben die ten minste gelijkwaardig is aan die welke aan de bij deze richtlijn vastgestelde garanties verbonden is.

(3)

De resultaten van het laatste communautaire inspectiebezoek aan India hebben tekortkomingen in het controlesysteem voor residuen in levende dieren en dierlijke producten aan het licht gebracht.

(4)

In weerwil van de door India geboden garanties ontvangt de Commissie van de lidstaten steeds meer meldingen van de aanwezigheid van nitrofuranen en metabolieten daarvan in uit India ingevoerde schaaldieren die bestemd zijn voor menselijke consumptie of voor diervoeding. Die stoffen vormen een ernstig risico voor de volksgezondheid en de aanwezigheid ervan in levensmiddelen is verboden bij Verordening (EEG) nr. 2377/90 van de Raad (3).

(5)

Deze producten van dierlijke oorsprong worden ook gebruikt voor de vervaardiging van voeder voor aquacultuurdieren. Nitrofuranen of de metabolieten daarvan zijn krachtens Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad (4) niet toegelaten als toevoegingsmiddel voor diervoeding. Bovendien mogen dergelijke producten van dierlijke oorsprong die als antibacteriële stoffen gebruikte nitrofuranen bevatten, niet in veevoeder worden gebruikt, aangezien zij overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1774/2002 van het Europees Parlement en de Raad (5) dierlijke bijproducten van categorie 2 zijn.

(6)

Daarom is het passend op communautair niveau bepaalde noodmaatregelen te nemen die van toepassing zijn op uit India ingevoerde schaaldieren afkomstig van aquacultuur, om de doeltreffende en uniforme bescherming van de volksgezondheid in alle lidstaten te garanderen.

(7)

Dienovereenkomstig mogen de lidstaten de invoer uit India van schaaldieren afkomstig van aquacultuur slechts toelaten indien kan worden aangetoond dat zij bij de oorsprong aan een analytische test zijn onderworpen om na te gaan of de concentratie nitrofuranen of metabolieten daarvan overeenkomstig Beschikking 2002/657/EG van de Commissie (6) niet hoger is dan de beslissingsgrens van de voor de analyse gebruikte bevestigingsmethode.

(8)

Het is echter passend de invoer van zendingen die niet vergezeld gaan van de resultaten van de analytische tests bij de oorsprong, toe te laten op voorwaarde dat de invoerende lidstaten garanderen dat die zendingen bij aankomst aan de grens van de Gemeenschap worden getest en onder officiële controle worden gehouden totdat de resultaten beschikbaar zijn.

(9)

Deze beschikking moet opnieuw worden bekeken in het licht van de door India geboden garanties en op basis van de resultaten van de door de lidstaten uitgevoerde analytische tests.

(10)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/34

(1)

Bij Beschikking 2006/660/EG (2) heeft de Commissie beperkte erkenning verleend aan het „Polish Register of Shipping” voor een periode van drie jaar. Beperkte erkenning wordt verleend aan organisaties die bekend staan als classificatiebureaus en die aan alle criteria van de bijlage bij Richtlijn 94/57/EG van de Raad van 22 november 1994 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties en voor de desbetreffende werkzaamheden van maritieme instanties (3) voldoen, behalve die van de punten 2 en 3 van deel „A. Algemene Criteria” van die bijlage. De gevolgen van die erkenning bleven beperkt tot Tsjechië, Cyprus, Litouwen, Malta, Polen en Slowakije.

(2)

De Commissie heeft het Polish Register of Shipping beoordeeld overeenkomstig artikel 11, lid 3, van Richtlijn 94/57/EG. De beoordeling is gebaseerd op de resultaten van vier verkennende onderzoeken door deskundigen van het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid in 2007 overeenkomstig artikel 2, onder b), iii), van Verordening (EG) nr. 1406/2002 van het Europees Parlement en de Raad (4). De Tsjechische, Cypriotische, Litouwse, Maltese, Poolse en Slowaakse overheidsinstanties zijn uitgenodigd aan de beoordeling deel te nemen. De Commissie heeft ook rekening gehouden met de bevindingen van twee andere inspecties die in april en mei 2009 door het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid zijn uitgevoerd om de activiteiten van het Polish Register of Shipping op het gebied van het toezicht op de bouw van nieuwe schepen te onderzoeken en om de door het Polish Register of Shipping naar aanleiding van de beoordeling door de Commissie uitgevoerde correctieve maatregelen te controleren.

(3)

Waar tekortkomingen waren vastgesteld, heeft het Polish Register of Shipping in de meeste gevallen onmiddellijk de juiste en afdoende correctieve maatregelen genomen. De resterende tekortkomingen betreffen hoofdzakelijk de uitvoering van de voorschriften en procedures van het Shipping Register, met name ten aanzien van de controle van de kwaliteit van scheepswerven en de controle van nieuwe constructies, de opleiding en kwalificaties van deskundigen en de overgang van klasse. Het Polish Register of Shipping is derhalve verzocht om ten aanzien van deze punten verdergaande correctieve maatregelen te nemen. Ondanks de ernst van deze tekortkomingen vormen zij momenteel geen rechtvaardiging om de algemene kwaliteit van de voornaamste systemen en controlemechanismen van de organisatie in twijfel te trekken.

(4)

Ondertussen is Verordening (EG) nr. 391/2009 in werking getreden. In die verordening is bepaald dat organisaties waaraan op de datum van inwerkingtreding ervan erkenning was verleend op grond van Richtlijn 94/57/EG, hun erkenning behouden. Die erkenningen moeten uiterlijk op 17 juni 2010 door de Commissie zijn onderzocht, om na te gaan of de beperkingen door andere moeten worden vervangen dan wel moeten worden geschrapt.

(5)

Uit de op de beoordeling en inspecties gebaseerde informatie waarover de Commissie beschikt, blijkt dat de Polish Register of Shipping over het algemeen aan de eisen en verplichtingen van Verordening (EG) nr. 391/2009 voor alle activiteiten en alle typen schepen voldoet.

(6)

Op grond van de onlangs gepubliceerde gegevens van het Memorandum van overeenstemming van Parijs inzake havenstaatcontrole betreffende de door de ondertekenende partijen in 2008 uitgevoerde inspecties, bedroeg het aantal in de periode 2006-2008 aangehouden schepen in verhouding tot de door het Polish Register of Shipping verleende certificaten 0,77 % van het totale aantal inspecties, terwijl dat voor erkende organisaties gemiddeld 0,34 % was.

(7)

Een uitbreiding van de communautaire erkenning van het Polish Register of Shipping moet op 29 september 2009 in werking treden om de continuïteit van de regeling te garanderen.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 12 van Verordening (EG) nr. 391/2009 opgerichte COSS-comité,

1.10.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 258/36

„6.

In hoofdstuk 13 worden afdeling 2 „Seizoencorrectiepremie” (de artikelen 96, 97 en 98), artikel 117, onderafdeling 2 „Regeling inzake het extensiveringsbedrag” van afdeling 4 (de artikelen 118 en 119), afdeling 6 „Extra betalingen” (artikel 125) en artikel 133 geschrapt.”,

„6.

In hoofdstuk 13 worden afdeling 2 „Seizoencorrectiepremie” (de artikelen 96, 97 en 98), artikel 117, onderafdeling 2 „Regeling inzake het extensiveringsbedrag” van afdeling 4 (de artikelen 118 tot en met 119), afdeling 6 „Extra betalingen” (artikel 125) en artikel 133 geschrapt.”.