16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/1

(1)

Na een onderzoek („het oorspronkelijke onderzoek”) heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1174/2005 (2) („de oorspronkelijke verordening”) een definitief antidumpingrecht ingesteld op handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan („hpt” of „het betrokken product”) van oorsprong uit de Volksrepubliek China („VRC”).

(2)

Bij Verordening (EG) nr. 684/2008 (3) heeft de Raad de productomschrijving van het oorspronkelijke onderzoek verduidelijkt.

(3)

Na het oorspronkelijke onderzoek beschikte de Commissie over bewijsmateriaal waaruit bleek dat de antidumpingmaatregelen ten aanzien van hpt van oorsprong uit de VRC worden ontweken door assemblage van hpt in Thailand („het onderzochte product”).

(4)

In concreto bleek uit het voorlopige bewijsmateriaal waarover de Commissie beschikte het volgende:

(5)

Nadat de Commissie in overleg met het Raadgevend Comité had vastgesteld dat er voldoende voorlopig bewijsmateriaal was om een onderzoek te openen overeenkomstig artikel 13 van de basisverordening, heeft zij ambtshalve bij Verordening (EG) nr. 923/2008 (4) („de verordening tot opening van het onderzoek”) een onderzoek naar de mogelijke ontwijking van de antidumpingmaatregelen geopend. Overeenkomstig artikel 13, lid 3, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening heeft de Commissie de douaneautoriteiten, eveneens krachtens de verordening tot opening van het onderzoek, ook opgedragen de invoer van uit Thailand verzonden hpt, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Thailand, vanaf 21 september 2008 te registreren.

(6)

De Commissie heeft de autoriteiten van de VRC en Thailand, de producenten-exporteurs in de VRC en Thailand, de haar bekende belanghebbende importeurs in de Gemeenschap en de bedrijfstak van de Gemeenschap officieel van de opening van het onderzoek in kennis gesteld. Er is een vragenlijst gestuurd aan de bekende producenten-exporteurs in de VRC en in Thailand, aan de importeurs in de Gemeenschap die de Commissie van het oorspronkelijke onderzoek bekend waren en aan de partijen die zich binnen de bij artikel 3 van de verordening tot opening van het onderzoek vastgestelde termijn hadden gemeld. Belanghebbenden werd de gelegenheid geboden om binnen de bij de openingsverordening vastgestelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord. Alle partijen zijn erover ingelicht dat het niet verlenen van medewerking tot de toepassing van artikel 18 van de basisverordening kon leiden en tot bevindingen die op beschikbare gegevens waren gebaseerd.

(7)

Er zijn geen antwoorden van producenten-exporteurs in Thailand op de vragenlijst ontvangen en de Commissie heeft evenmin opmerkingen van de Thaise autoriteiten ontvangen. Slechts één Thaise producent-exporteur van hpt, die volgens informatie waarover de Commissie ten tijde van de opening van het onderzoek beschikte in de periode van 2005 tot aan het OT (zoals gedefinieerd in overweging 10) hpt uitvoerde naar de Gemeenschap en die assemblagewerkzaamheden van hpt in Thailand verrichtte, verklaarde in april 2008 te zijn opgeheven.

(8)

Eén Chinese producent-exporteur meldde op de vragenlijst zijn uitvoer naar de Europese Gemeenschap en een zeer geringe uitvoer van het betrokken product naar Thailand. Er zijn geen opmerkingen ontvangen van de Chinese autoriteiten.

(9)

Tot slot dienden negen importeurs in de Gemeenschap de vragenlijst in, waarin zij hun invoer uit China en Thailand vermeldden. Globaal werd uit de antwoorden geconcludeerd dat er sprake was van een stijging van de invoer uit Thailand en een sterke afname van de invoer uit de VRC in 2006, het jaar na de invoering van definitieve antidumpingrechten. In de daaropvolgende jaren nam de invoer uit de VRC toe terwijl de invoer uit Thailand enigszins afnam, maar duidelijk boven het niveau van 2005 bleef.

(10)

Het onderzoek had betrekking op de periode van 1 september 2007 tot en met 31 augustus 2008 („onderzoektijdvak” of „OT”). Voor het onderzoek naar de mogelijke wijziging van het handelspatroon en de overige in artikel 13 van de basisverordening genoemde aspecten werden gegevens verzameld over de periode van 2005 tot het eind van het OT.

(11)

Zoals in overweging 7 is vermeld, werkte geen van de producenten-exporteurs van hpt in Thailand aan het onderzoek mee en zijn de noodzakelijke gegevens niet ingediend. De Commissie kon de aard van de vanuit Thailand verzonden invoer dan ook niet rechtstreeks bij de bron verifiëren. Bijgevolg moesten de bevindingen over de invoer in de Gemeenschap van hpt verzonden vanuit Thailand overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening worden gebaseerd op de beschikbare gegevens. In dit verband wordt opgemerkt dat de Commissie ook uit de informatie die uit de VRC of van de importeurs in de Gemeenschap werd ontvangen, de aard van deze invoer niet kon opmaken.

(12)

Overeenkomstig artikel 13, lid 1, van de basisverordening werd nagegaan of de maatregelen werden ontweken door te onderzoeken of het handelspatroon tussen derde landen en de Gemeenschap was gewijzigd, of deze wijzigingen het gevolg waren van een praktijk, een proces of werkzaamheden waarvoor, afgezien van de instelling van het recht, geen voldoende reden of economische rechtvaardiging bestond, of er schade was, of de corrigerende werking van het recht, gezien de prijzen en/of hoeveelheden van het soortgelijke product, werd ondermijnd, en of er bewijs was van dumping, gelet op de eerder voor het soortgelijke product vastgestelde normale waarden, eventueel overeenkomstig artikel 2 van de basisverordening.

(13)

Het betrokken product bestaat uit handpallettrucks en essentiële onderdelen daarvan („hpt”), d.w.z. chassis en hydraulische onderdelen, doorgaans aangegeven onder de GN-codes ex 8427 90 00 en ex 8431 20 00, van oorsprong uit de VRC. Hpt worden omschreven als toestellen met een door wielen ondersteunde hefvork die gebruikt worden om pallets te verplaatsen en die door een persoon te voet met behulp van een beweegbare dissel manueel geduwd, getrokken en gestuurd worden op een glad, vlak en hard oppervlak. Hpt zijn uitsluitend bestemd om ladingen met behulp van de als pomp gebruikte dissel hoog genoeg op te heffen om ze te kunnen verplaatsen. Zij hebben geen andere extra functies of gebruiksdoeleinden, zoals bijvoorbeeld i) ladingen verplaatsen en heffen om ze hoger te plaatsen of te helpen opslaan (hoogheffende pallettrucks), ii) pallets boven elkaar stapelen (stapelaars), iii) ladingen tot een werkplatform heffen (schaarpallettrucks) of iv) ladingen heffen en wegen (weegpallettrucks).

(14)

Het onderzochte product betreft handpallettrucks (met dezelfde definitie als het betrokken product) en essentiële onderdelen daarvan, d.w.z. chassis en hydraulische onderdelen, die vanuit Thailand worden verzonden („het onderzochte product”), al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Thailand, en doorgaans aangegeven onder dezelfde GN-codes als het betrokken product.

(15)

Uit de beschikbare gegevens bleek dat hpt die uit de VRC naar de Gemeenschap worden uitgevoerd en hpt die vanuit Thailand naar de Gemeenschap worden verzonden dezelfde fysische basiskenmerken en toepassingen hebben. Daarom worden deze producten als soortgelijke producten beschouwd in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(16)

Daar geen enkele Thaise onderneming medewerking verleende, werden de omvang en de waarde van de uitvoer van het betrokken product uit Thailand naar de Gemeenschap vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens, namelijk de door de lidstaten overeenkomstig artikel 14, lid 6, van de basisverordening verzamelde statistische gegevens die door de Commissie werden samengevoegd, en de Eurostat-gegevens. Wat de gegevens in de antwoorden van de importeurs in de Gemeenschap betreft, bleek uit het onderzoek dat de door die importeurs gemelde Thaise uitvoer slechts een zeer klein deel van de Thaise uitvoer van hpt tijdens het OT uitmaakte, namelijk minder dan 5 %. Bijgevolg werd geconcludeerd dat de statistische gegevens waarover de Commissie beschikte, het volume en de waarde van de Thaise uitvoer nauwkeuriger weergaven dan de beperkte informatie die door de importeurs in de Gemeenschap werd verstrekt.

(17)

Na de instelling van de antidumpingmaatregelen steeg de invoer van hpt uit Thailand van 7 458 exemplaren in 2005 tot 64 706 exemplaren in 2007 en daalde deze tot 42 056 exemplaren tijdens het OT.

(18)

De invoer van hpt vanuit China in de Europese Gemeenschap steeg van 240 639 stuks in 2005 tot 538 271 in 2007 en 584 786 tijdens het OT. Volgens de beschikbare informatie is deze stijging voornamelijk toe te schrijven aan de toegenomen uitvoer van de Chinese producent-exporteur met het laagste antidumpingrecht. De uitvoer vanuit China van deze marktdeelnemer vertegenwoordigt namelijk het overgrote deel van de toename die de invoer van hpt in de Europese Gemeenschap vanuit de VRC tussen 2005 en het einde van het OT te zien gaf.

(19)

Gezien de hierboven geschetste situatie wordt geconcludeerd dat een verandering in het handelspatroon tussen de Europese Gemeenschap, de VRC en Thailand heeft plaatsgevonden. De invoer vanuit de VRC bleef stijgen, maar dit is rechtstreeks toe te schrijven aan de uitvoerprestaties van één van de Chinese producenten-exporteurs die aan het oorspronkelijke onderzoek meewerkte en aan wie het laagste antidumpingrecht was opgelegd. Anderzijds steeg de invoer vanuit Thailand tussen 2005 en 2007 met 868 % en stabiliseerde deze zich tijdens het OT op een toename van 564 % ten opzichte van 2005.

(20)

Alles bij elkaar laat het handelspatroon weliswaar een gelijkblijvende uitvoer vanuit de VRC zien, maar ook een aanzienlijke toename van de uitvoer vanuit Thailand. De aanhoudende of voortgezette toename — hoewel die tussen 2007 en het OT veel geringer was dan de toename die uit het oorspronkelijke onderzoek resulteerde — van de uitvoer vanuit de VRC kan worden verklaard door het feit dat veruit het grootste deel van de uitvoer afkomstig was van de Chinese onderneming met het laagste antidumpingrecht. Anderzijds was het patroon met betrekking tot Thailand alleen te verklaren als het gevolg van acties met het oog op de ontwijking van maatregelen.

(21)

De invoer in de Gemeenschap vanuit Thailand begon te stijgen in de periode waarin de Gemeenschap haar oorspronkelijke onderzoek verrichtte. Er wordt aan herinnerd dat de autoriteiten van Thailand en mogelijke producenten-exporteurs in Thailand van het huidige onderzoek in kennis zijn gesteld. Er is echter geen informatie ontvangen die deze aanzienlijke toename kon verklaren. Ook werkte geen van de Thaise ondernemingen mee aan het onderzoek door de benodigde antwoorden op de vragenlijsten in te sturen. In dit verband moet worden benadrukt dat — zoals in overweging 7 wordt gesteld — informatie waarover de Commissie ten tijde van de opening van het onderzoek beschikte, erop wees dat in Thailand veel assemblagewerkzaamheden van hpt worden verricht. De Commissie heeft echter geen bewijsmateriaal ontvangen waaruit zou blijken dat hpt daadwerkelijk in Thailand worden geproduceerd. Op grond van de beschikbare gegevens en in afwezigheid van enige andere voldoende reden of economische rechtvaardiging in de zin van artikel 13, lid 1, van de basisverordening is de conclusie daarom dat de wijziging in het handelspatroon werd veroorzaakt door de instelling van het antidumpingrecht op hpt van oorsprong uit de VRC.

(22)

Uit het onderzoek bleek dat de invoer uit Thailand de corrigerende werking van de antidumpingmaatregelen zowel wat hoeveelheden als wat prijzen betreft ondermijnde.

(23)

Er wordt op gewezen dat de wijziging in de handelsstromen bestond uit een buitengewone toename van invoer uit Thailand. Hierdoor werd in de eerste plaats de corrigerende werking van de antidumpingmaatregelen, wat de omvang van de invoer in de communautaire markt betreft, tenietgedaan. Indien de invoer in de Gemeenschap niet vanuit Thailand, maar vanuit de VRC zou hebben plaatsgehad, is het meer dan waarschijnlijk dat de ingevoerde hoeveelheden veel geringer zouden zijn dan de uit Thailand ingevoerde hoeveelheden, aangezien onder meer antidumpingrechten van 7,6 % tot 46,7 % betaald hadden moeten worden.

(24)

In de tweede plaats moest, wat de prijzen van het uit Thailand verzonden betrokken product betreft, door het gebrek aan medewerking een beroep worden gedaan op Eurostat-gegevens (die werden bevestigd door de in artikel 14, lid 6, van de basisverordening bedoelde gegevens), die de beste beschikbare gegevens waren. De door de importeurs in de Gemeenschap ingediende informatie werd om de in overweging 16 genoemde redenen niet volledig betrouwbaar geacht. In dit verband werd vastgesteld dat de gemiddelde invoerprijs van de uit Thailand naar de Gemeenschap uitgevoerde producten tijdens het OT aanzienlijk lager was dan de bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde schademarge. In concreto bleek de gemiddelde invoerprijs van de Thaise uitvoer naar de Gemeenschap 48,9 % lager te zijn dan de bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde schademarge. Daarom werd de corrigerende werking van het antidumpingrecht aangetast wat de prijzen betreft.

(25)

Derhalve wordt geconcludeerd dat de invoer van het betrokken product uit Thailand zowel wat hoeveelheden als wat prijzen betreft de corrigerende werking van het antidumpingrecht aantast.

(26)

Om vast te stellen of bewijsmateriaal voor dumping kon worden gevonden voor de uitvoer van het betrokken product uit Thailand naar de Gemeenschap tijdens het OT moest, bij gebrek aan medewerking, zoals vermeld in de overwegingen 7 en 16, overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening gebruik worden gemaakt van de Eurostat-gegevens op GN-niveau als basis voor de vaststelling van de exportprijzen naar de EG.

(27)

Overeenkomstig artikel 13, lid 1, van de basisverordening werden deze exportprijzen vergeleken met de eerder vastgestelde normale waarde, namelijk het gewogen gemiddelde van de normale waarde die bij het oorspronkelijke onderzoek was vastgesteld.

(28)

Gezien het gebrek aan medewerking, en overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, werd het voor de vergelijking van de exportprijs met de normale waarde dienstig geacht ervan uit te gaan dat het assortiment producten dat bij onderhavig onderzoek werd onderzocht, hetzelfde was als dat bij het oorspronkelijke onderzoek.

(29)

Overeenkomstig artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening werd de bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde normale waarde vergeleken met de gewogen gemiddelde exportprijs in het onderzoektijdvak van onderhavig onderzoek, zoals bevestigd door Eurostat-gegevens, en uitgedrukt in procenten van de cif-prijs, grens Gemeenschap, voor inklaring. Uit deze vergelijking bleek dat de dumpingmarge aanzienlijk was, namelijk 22,5 %.

(30)

Gezien de betrokken dumpingmarge en omdat niets wijst op wezenlijke verschuivingen in de productmix van de uitgevoerde goederen, wordt er geacht sprake te zijn van dumping ten opzichte van de bij het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde normale waarde.

(31)

Gelet op bovengenoemde bevindingen wordt geconcludeerd dat er sprake is van ontwijking van rechten in de zin van artikel 13, lid 1, van de basisverordening. Overeenkomstig artikel 13, lid 1, eerste zin, van de basisverordening, moeten de bestaande antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer van het betrokken product van oorsprong uit de VRC worden uitgebreid tot de invoer van hetzelfde product verzonden vanuit Thailand en al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Thailand.

(32)

De maatregelen die moeten worden uitgebreid, zijn de maatregelen die in artikel 1, lid 2, van de oorspronkelijke verordening voor de niet-medewerkende partijen, d.w.z. „alle andere ondernemingen” zijn vastgesteld. Daarom moet voor de toepassing van deze verordening het antidumpingrecht dat van toepassing is op de nettoprijs, franco grens Gemeenschap, vóór inklaring, worden vastgesteld op 46,7 %.

(33)

Overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de basisverordening kunnen nadere maatregelen worden toegepast op goederen waarvan de invoer werd geregistreerd. Daarom moeten rechten worden geheven op de vanuit Thailand verzonden ingevoerde hpt waarvan de invoer overeenkomstig de openingsverordening werd geregistreerd.

(34)

Er zij aan herinnerd dat bij het onderhavige onderzoek niet is gebleken dat er in Thailand een producent-exporteur bestaat die hpt naar de Gemeenschap uitvoert of die zich bij de Commissie heeft aangemeld en aan de procedure heeft meegewerkt. Niettemin worden Thaise producenten-exporteurs die worden geacht bij de procedure betrokken te zijn en die overwegen een verzoek om vrijstelling van de uitgebreide antidumpingmaatregel overeenkomstig artikel 13, lid 4, van de basisverordening in te dienen, ervan in kennis gesteld dat zij een vragenlijst moeten invullen, zodat de Commissie kan vaststellen of zij voor vrijstelling in aanmerking komen. Een dergelijke vrijstelling kan worden verleend na een beoordeling van bijvoorbeeld de marktsituatie van het betrokken product, de productiecapaciteit en de bezettingsgraad, de aan- en verkoop, de waarschijnlijkheid van een voortzetting van de praktijken waarvoor onvoldoende reden of economische rechtvaardiging bestaat en het bewijsmateriaal inzake dumping. De Commissie verricht doorgaans ook een controle ter plaatse. Het verzoek moet zo spoedig mogelijk bij de Commissie worden ingediend en dient alle nodige gegevens te bevatten, met name over eventuele wijzigingen in de activiteiten van de onderneming op het gebied van productie en verkoop.

(35)

Belanghebbenden werden in kennis gesteld van de voornaamste feiten en overwegingen op grond waarvan de Raad voornemens is de thans geldende definitieve antidumpingrechten uit te breiden en konden hierover opmerkingen maken en een verzoek indienen om te worden gehoord. Er werden geen opmerkingen ontvangen die van dien aard waren dat zij wijziging brachten in bovenstaande conclusies,

Europese Commissie

Directoraat-generaal Handel

Directoraat H

Kantoor: N105 04/090

1040 Brussel

BELGIUM

Fax (32-2) 2956505

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/6

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1212/2005 (2) heeft de Raad een definitief antidumpingrecht ingesteld op bepaalde gietstukken van oorsprong uit de Volksrepubliek China („VRC”) („de definitieve verordening”). De individuele rechten liepen uiteen van 0 % tot 37,9 % en het residuele recht werd vastgesteld op 47,8 %. Een aanbod voor een gezamenlijke verbintenis van een aantal ondernemingen en de Chinese Kamer van Koophandel voor de in- en uitvoer van machines en elektronische producten („de CCME”) werd aanvaard bij Besluit 2006/109/EG van de Commissie (3) en Verordening (EG) nr. 268/2006 van de Raad (4). Wegens verzoeken van diverse nieuwe producenten-exporteurs werd de definitieve verordening van tijd tot tijd gewijzigd, voor het laatst in april 2009 (5).

(2)

Op 8 november 2007 ontving de Commissie een verzoek om een tussentijds nieuw onderzoek overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening. Het verzoek was namens negen Europese producenten ingediend door Eurofonte („de indiener van het verzoek”). Volgens de indiener van het verzoek was de werkingssfeer van de maatregelen in de definitieve verordening niet duidelijk. Hij voerde aan dat de productomschrijving voor gietstukken van nodulair gietijzer moest worden verduidelijkt en dat met name moest worden vastgesteld of dergelijke gietstukken onder de definitie van het betrokken product vallen.

(3)

Omdat de Commissie tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om een gedeeltelijk tussentijds onderzoek te openen, heeft zij na raadpleging van het Raadgevend Comité door middel van een bericht („het bericht van opening van een nieuw onderzoek”) in het Publicatieblad van de Europese Unie  (6) de opening van een onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening aangekondigd. Het onderzoek was beperkt tot de definitie van het product waarop de maatregelen van toepassing zijn.

(4)

De Commissie heeft de haar bekende producenten, importeurs en gebruikers in de Gemeenschap, de vertegenwoordigers van het land van uitvoer en alle haar bekende exporteurs in de VRC op de hoogte gebracht van de opening van het nieuwe onderzoek. De Commissie heeft al deze partijen en alle andere partijen die zich binnen de in het bericht van opening van een nieuw onderzoek vermelde termijn kenbaar hadden gemaakt, om informatie verzocht. De Commissie heeft de belanghebbenden ook in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(5)

Vijftien communautaire producenten, negen niet met de Chinese producenten-exporteurs verbonden importeurs in de Gemeenschap, één gebruiker in de Gemeenschap en zeventien Chinese producenten-exporteurs hebben een vragenlijst beantwoord.

(6)

Zes belanghebbenden die erom hadden verzocht, werden gehoord: de indiener van het verzoek, één communautaire producent en vier importeurs.

(7)

Bij het betrokken product, zoals gedefinieerd in artikel 1 van de definitieve verordening, gaat het om gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer van de soort die wordt gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond en delen daarvan, al dan niet bewerkt, gecoat, geverfd of voorzien van andere materialen, met uitzondering van brandkranen, van oorsprong uit de VRC, die vallen onder de GN-codes 7325 10 50, 7325 10 92 en ex 7325 10 99 (Taric-code 7325109910).

(8)

In het deel van de definitieve verordening waar het product wordt omschreven, en met name in overweging 18, wordt gezegd dat de gietstukken worden vervaardigd van grijs of van nodulair gietijzer, en hoewel in de overwegingen 20 en 21 enige verschillen worden beschreven, wordt in de overwegingen 22 en 29 geconcludeerd dat alle soorten gietstukken dezelfde fysieke kenmerken en chemische en technische basiseigenschappen hebben, in wezen voor dezelfde doeleinden worden gebruikt en beschouwd kunnen worden als verschillende soorten van hetzelfde product.

(9)

Volgens diverse partijen vallen gietstukken van nodulair gietijzer niet onder de term die in artikel 1 van de definitieve verordening wordt gebruikt voor de omschrijving van het product waarop de maatregelen van toepassing zijn („gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer”). Enkele partijen verwezen naar de toelichting op de GN-onderverdeling voor hulpstukken (fittings) voor buisleidingen (GN-code 7307 19 10), waar wordt gezegd dat nodulair gietijzer smeedbaar is. Daarom zouden gietstukken van nodulair gietijzer niet onder de verordening vallen, ook al wordt in de overwegingen gezegd dat alle soorten gietstukken als verschillende soorten van hetzelfde product kunnen worden beschouwd.

(10)

Verscheidene belanghebbenden voerden aan dat een nieuw onderzoek van de productomschrijving niet het juiste middel is om bovengenoemde kwestie aan te pakken, maar dat de Commissie hetzij een nieuw antidumpingonderzoek overeenkomstig artikel 5 van de basisverordening hetzij een antiontwijkingsonderzoek uit hoofde van artikel 13 van de basisverordening zou moeten openen.

(11)

Omdat met het onderzoek vooral wordt beoogd de reikwijdte van het oorspronkelijke onderzoek te bestuderen en, zo nodig, het dispositief dienovereenkomstig aan te passen, is in dit bijzondere geval een nieuw onderzoek van de productomschrijving op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening de juiste procedure. Bij een nieuw onderzoek overeenkomstig artikel 5 van de basisverordening of een antiontwijkingsonderzoek uit hoofde van artikel 13 van de basisverordening gaat het om andere gevallen. Een nieuw onderzoek kan onder meer worden gebruikt om een onderzoek te openen naar een product dat in het oorspronkelijke onderzoek niet was onderzocht (bijvoorbeeld door een andere definitie van het product te gebruiken of voor een product dat van oorsprong is uit een land waarop de maatregelen niet van toepassing zijn). En een antiontwijkingsonderzoek kan worden gebruikt om te onderzoeken of er ten aanzien van een product waarop maatregelen van toepassing zijn, sprake is van ontwijking. Deze twee onderzoeksvormen zijn derhalve in de huidige omstandigheden niet geschikt.

(12)

Om een correcte toepassing van de antidumpingmaatregelen te waarborgen, was opening van een nieuw onderzoek derhalve de juiste beslissing.

(13)

Als eerste stap is het oorspronkelijke onderzoek geanalyseerd om vast te stellen of dat onderzoek niet alleen betrekking had op alle gietstukken van grijs gietijzer, maar ook op alle gietstukken van nodulair gietijzer.

(14)

Om te beginnen moet worden opgemerkt dat het product in het bericht van inleiding van het oorspronkelijke onderzoek (7) wordt omschreven als „bepaalde artikelen van niet-smeedbaar gietijzer van het type dat wordt gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond […] [van oorsprong] uit de Volksrepubliek China, die doorgaans worden aangegeven onder GN-codes 7325 10 50, 7325 10 92 en 7325 10 99”.

(15)

Uit de woorden „doorgaans worden aangegeven onder” blijkt dat de in het bericht van inleiding gebruikte GN-codes — zoals gebruikelijk — „slechts ter informatie” worden gegeven. De belanghebbenden konden dus niet aannemen dat alleen onder de genoemde GN-codes vallende producten deel van het onderzoek zouden uitmaken. Informatie over de productomschrijving werd niet alleen gegeven in het bericht van inleiding, maar ook in de niet-vertrouwelijke versie van de oorspronkelijke klacht, die voor alle belanghebbenden bij de procedure toegankelijk was en naar alle in de klacht genoemde producenten-exporteurs, importeurs en gebruikers is gestuurd.

(16)

In de niet-vertrouwelijke versie van de klacht is de omschrijving van het betrokken product precies gelijk aan die in het bericht van inleiding. In de punten 3.2 tot en met 3.7 van de klacht wordt die algemene omschrijving nader toegelicht. Uit verschillende in die punten opgenomen elementen blijkt dat de klacht betrekking had op producten van grijs en van nodulair gietijzer. Zo is het product volgens punt 3.5 vervaardigd van niet-smeedbaar gietijzer en kan dit grijs of nodulair gietijzer zijn. Verder wordt in punt 3.4 van de niet-vertrouwelijke versie van de klacht het productieproces van gietstukken van zowel grijs als nodulair gietijzer beschreven.

(17)

Bovendien was er geen aanwijzing dat het de bedoeling was dat de reikwijdte van het bericht van inleiding beperkter was dan die van de klacht.

(18)

Verder werden tijdens het oorspronkelijke onderzoek gegevens over dumping en schade verzameld voor beide soorten gietstukken. Met name werden in de vragenlijsten die naar de bekende belanghebbenden en naar de belanghebbenden die zich kenbaar hadden gemaakt en om een vragenlijst hadden verzocht, in de beschrijving van de productsoorten die in de productenclassificatie moesten worden opgenomen (productcontrolenummers) beide soorten genoemd. Voor alle medewerkende partijen die een vragenlijst ontvingen, was het daarom duidelijk dat het onderzoek betrekking had op gietstukken van zowel grijs als nodulair gietijzer. Bovendien werd door het feit dat de productclassificatie beide soorten omvatte, gewaarborgd dat alle bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek ten aanzien van dumping, schade, causaal verband en belang van de Gemeenschap betrekking hadden op gietstukken van grijs en van nodulair gietijzer.

(19)

Daar komt nog bij dat in de naar alle belanghebbenden gestuurde mededeling van feiten en overwegingen en in de definitieve verordening herhaaldelijk werd vermeld dat de gietstukken zowel van grijs als van nodulair gietijzer kunnen zijn vervaardigd (met name de overwegingen 18, 20 en 21). De verschillen tussen beide soorten werden onderzocht en toegelicht (dezelfde overwegingen). Ten slotte werd in overweging 22 van de definitieve verordening geconcludeerd dat uit het onderzoek was gebleken dat alle soorten gietstukken, niettegenstaande de verschillen tussen grijs en nodulair gietijzer, dezelfde fysieke kenmerken en chemische en technische basiseigenschappen hebben, dat zij in wezen voor dezelfde doeleinden worden gebruikt en dat zij beschouwd kunnen worden als verschillende soorten van hetzelfde product.

(20)

In het licht van het voorgaande kan worden geconcludeerd dat het oorspronkelijke onderzoek betrekking had op gietstukken van grijs of nodulair gietijzer. Ook al zou het niet volledig duidelijk uit het bericht van inleiding alleen zijn gebleken, toch hadden belanghebbenden kunnen weten dat het onderzoek betrekking had op zowel grijs als nodulair gietijzer; het was immers vermeld in de niet-vertrouwelijke versie van de klacht en in de vragenlijst en werd ten slotte ook in de eindfase aan de belanghebbenden medegedeeld.

(21)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen van dit nieuwe onderzoek voerde een belanghebbende aan dat de productomschrijving duidelijk in het bericht van inleiding van het oorspronkelijke onderzoek had moeten zijn aangegeven. Omdat er in dat bericht van inleiding alleen sprake was van gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer, kon een importeur van gietstukken van smeedbaar gietijzer er zeker van zijn dat het onderzoek niet op zijn producten betrekking had, zodat hij de niet-vertrouwelijke versie van de klacht niet hoefde te raadplegen.

(22)

Wegens de bewoordingen van het oorspronkelijke bericht van inleiding kan niet worden beweerd dat de definitie van het betrokken product gietstukken van nodulair gietijzer expliciet of impliciet uitsloot. Om te beginnen zij opgemerkt dat in de eerste alinea van het oorspronkelijke bericht van inleiding al werd gezegd dat bij de Commissie „een klacht [werd] ingediend […], dat bepaalde gietstukken uit de Volksrepubliek China met dumping in de Gemeenschap worden ingevoerd en dat de bedrijfstak in de Gemeenschap hierdoor aanmerkelijke schade lijdt”. Vervolgens werd onder punt 2 (Product) vermeld dat het ging om gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer van de soort die wordt gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond, maar zonder te specificeren wat onder niet-smeedbaar kon worden verstaan. In dit verband wordt eraan herinnerd dat de in het bericht van inleiding vermelde GN-codes uitdrukkelijk „slechts ter informatie” worden gegeven, zodat niet kan worden beweerd dat de productomschrijving van het oorspronkelijke onderzoek daardoor werd beperkt. Het bericht van inleiding bevatte dus al elementen die voor de importeur of de producent-exporteur van gietstukken van nodulair gietijzer van de soort die wordt gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond een aanwijzing moesten zijn dat nodulair gietijzer bij het onderzoek kon worden betrokken. Het argument wordt derhalve afgewezen.

(23)

Maar zelfs wanneer men aanneemt dat dit niet het geval was, was het bericht van opening van een nieuw onderzoek op dit punt duidelijk. In punt 3 (Motivering van het nieuwe onderzoek) werd opgemerkt dat terwijl het beschrijvende gedeelte van de definitieve verordening ook gietstukken van nodulair gietijzer bestreek, het toepassingsgebied van het dispositief van die verordening op dat punt wellicht verduidelijking behoefde. Alle marktdeelnemers werden uitdrukkelijk uitgenodigd hun standpunt uiteen te zetten en bewijsmateriaal te verstrekken. De betrokken importeur heeft evenwel geen bewijsmateriaal verstrekt om aan te tonen dat een of meer van zijn leveranciers op wiens producten rechten van toepassing waren, niet had(den) begrepen dat het oorspronkelijke onderzoek ook betrekking had op gietstukken van nodulair gietijzer. In dit verband moet ook worden opgemerkt dat in punt 9 van het bericht van opening van een nieuw onderzoek werd benadrukt dat partijen die dat wensten, overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening om een ander nieuw onderzoek konden verzoeken. Geen enkele exporteur op wiens producten rechten van toepassing waren, heeft evenwel aangevoerd dat hij ten tijde van het oorspronkelijke onderzoek niet had begrepen dat dit onderzoek ook betrekking had op gietstukken van nodulair gietijzer en dat daarom nu een nieuw onderzoek moest worden ingesteld om het op zijn producten, met inbegrip van die van nodulair gietijzer, van toepassing zijnde recht opnieuw te berekenen.

(24)

Het argument van de belanghebbende wordt derhalve afgewezen.

(25)

Om na te gaan of de bevindingen in de definitieve verordening ten aanzien van gietstukken van grijs en nodulair gietijzer inderdaad correct waren, werd onderzocht of deze soorten gietstukken terecht geacht werden dezelfde fysieke kenmerken en chemische en technische eigenschappen te hebben en voor dezelfde doelen te worden gebruikt, zoals in de definitieve verordening werd gesteld.

(26)

Wat de fysieke kenmerken betreft, wordt de uiteindelijke vorm van het gietstuk beïnvloed door zijn doel en de omstandigheden waaronder het wordt geïnstalleerd, maar in elk geval moet het product in overeenstemming zijn met de van kracht zijnde normen, die onder meer zijn neergelegd in EN 1561, EN 1563, EN 124 en EN 1433.

(27)

Wat de chemische eigenschappen betreft, zijn grijs en nodulair gietijzer beide legeringen van ijzer en koolstof. Weliswaar zijn er geringe verschillen in de structuur van de grondstof en worden er tijdens het productieproces ook verschillende stoffen toegevoegd (bv. magnesium), maar de eindproducten vertonen wat de chemische eigenschappen betreft geen grote verschillen.

(28)

Omdat bij de productie van nodulair gietijzer magnesium wordt toegevoegd, verandert de microstructuur van dat gietijzer van lamellair (grijs gietijzer) in nodulair. Nodulair gietijzer bevat bolvormig grafiet.

(29)

Wat de technische eigenschappen betreft, bleek uit het onderzoek dat nodulair gietijzer technische eigenschappen heeft waardoor het materiaal beter dan grijs gietijzer bestand is tegen breukspanning en, wat belangrijker is, onder drukspanning veel beter kan worden vervormd zonder te breken; dit betekent dat nodulair gietijzer plastisch kan worden vervormd (ductiliteit), terwijl grijs gietijzer onder drukspanning breekt: het is bros. Het onderzoek heeft ook aangetoond dat andere mechanische en technische basiseigenschappen, zoals de mogelijkheid er gietstukken van te maken, de slijtvastheid en de elasticiteit, ondanks dit verschil voor beide gietijzersoorten vergelijkbaar zijn.

(30)

Bovendien zijn bovengenoemd verschillen tussen grijs en nodulair gietijzer alleen van invloed op het ontwerp van het gietstuk (gietstukken van nodulair gietijzer moeten worden vastgezet), maar niet op de geschiktheid voor het doel van het gietstuk: het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond.

(31)

Gietijzeren producten die voor bovengenoemd eindgebruik bestemd zijn, moeten voldoen aan de eisen van de normen EN 124 (Roosters en deksels voor putten en kolken) en EN 1433 (Roosters voor afwateringsgoten). Volgens beide normen moeten gietijzeren producten voldoen aan hetzij EN 1561 hetzij EN 1563 (d.w.z. grijs of nodulair gietijzer). Daarom voldoen zowel grijs als nodulair gietijzer aan de door de normen gestelde eisen, zodat ze als onderling verwisselbaar kunnen worden beschouwd.

(32)

Consumenten zien beide soorten gietstukken als hetzelfde product, dat wordt gebruikt om putten af te dekken en daarbij weerstand moet bieden aan het verkeer, een veilige en gemakkelijke toegang moeten bieden tot ondergrondse netwerken, of om oppervlaktewater te verzamelen (roosters). Beide soorten bieden duurzame oplossingen.

(33)

De conclusie luidt derhalve dat er weliswaar kleine verschillen zijn tussen de twee soorten producten, maar dat zij terecht als een enkel product worden beschouwd omdat zij dezelfde fysieke kenmerken en dezelfde chemische en technische eigenschappen hebben, voor dezelfde doeleinden kunnen worden gebruikt en onderling verwisselbaar zijn. Dit bevestigt de bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek en de overwegingen 18, 20, 21 en 22 van de definitieve verordening.

(34)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen vochten diverse belanghebbenden deze bevindingen aan; zij wezen erop dat al in het oorspronkelijke onderzoek ten onrechte was geconcludeerd dat gietstukken van grijs en die van nodulair gietijzer dezelfde kenmerken en eigenschappen hebben en voor het onderzoek als een enkel product moeten worden beschouwd. Zij voerden aan dat uit diverse factoren bleek dat deze gietijzersoorten niet vergelijkbaar zijn en als verschillende producten moeten worden beschouwd. In het bijzonder noemden zij i) de verschillen in het productieproces, die leiden tot ii) volledig verschillende fysieke kenmerken en chemische en technische eigenschappen en iii) een uiteenlopende kostenstructuur, en tot slot iv) een andere perceptie door de consument. Ter staving van dit argument werden diverse adviezen van deskundigen en publicaties in vaktijdschriften aan de Commissie voorgelegd. In de adviezen werd vooral ingegaan op de verschillen tussen de grafietstructuur van nodulair en grijs gietijzer en op technische verschillen, nl. dat nodulair gietijzer onder drukspanning kan worden vervormd, terwijl grijs gietijzer dan breekt.

(35)

Het onderhavige onderzoek bevestigde inderdaad dat er verschillen tussen gietstukken van grijs gietijzer en die van nodulair gietijzer bestaan. Wanneer tijdens het productieproces van een gietstuk van nodulair gietijzer magnesium wordt toegevoegd, verandert de grafietstructuur van lamellair naar nodulair, waardoor het gietstuk andere mechanische eigenschappen krijgt, zoals een zekere vervormbaarheid onder drukspanning. Verder is voor gietstukken van nodulair gietijzer normaliter een speciaal ontwerp nodig om ze in het oppervlak vast te zetten. Er zij evenwel aan herinnerd dat het vaste praktijk is te onderzoeken of producten of productsoorten dezelfde fysieke kenmerken en chemische en technische basiseigenschappen hebben en in wezen voor dezelfde doeleinden worden gebruikt, teneinde te kunnen vaststellen of zij met het oog op een antidumpingonderzoek als een enkel product moeten worden aangemerkt. Dit betekent dat productsoorten niet in alle opzichten vanuit wetenschappelijk (of ander) oogpunt identiek moeten zijn, maar dat bepaalde verschillen aanvaardbaar zijn zolang de producten bovengenoemde kenmerken en basiseigenschappen gemeen hebben. Bovendien gaat het bij de procedure niet om de invoer van het materiaal als zodanig, d.w.z. gietijzer, maar om gietstukken die worden gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond en delen daarvan. Uit het onderhavige onderzoek is gebleken dat een gietstuk van nodulair gietijzer dezelfde kenmerken en basiseigenschappen bezit als een gietstuk van grijs gietijzer (zie argumenten in de overwegingen 24 t/m 30). Het argument dat gietstukken van grijs gietijzer en die van nodulair gietijzer niet dezelfde kenmerken en basiseigenschappen bezitten, wordt daarom verworpen.

(36)

In het kader van dit onderzoek voerden twee ondernemingen aan dat de afwateringssystemen waarop norm EN 1433 betrekking heeft, niet onder de maatregelen moeten vallen. Ter staving van hun argument wezen zij erop dat in de definitieve verordening alleen een andere norm (EN 124), voor roosters en deksels voor putten en kolken, wordt vermeld en dat het oorspronkelijke onderzoek duidelijk alleen betrekking had op putdeksels.

(37)

De klager voerde aan dat het bericht van opening van een nieuw onderzoek, waarin de redenen voor het gedeeltelijke tussentijdse nieuwe onderzoek werden uiteengezet, geen melding maakte van roosters voor afwateringsgoten en dat de argumenten ter zake daarom buiten beschouwing moeten worden gelaten. Dit argument wordt verworpen omdat in het bericht van opening van een nieuw onderzoek ook is bepaald dat de productomschrijving moet worden verduidelijkt. Het feit dat speciale aandacht wordt gegeven aan de vraag of gietstukken van nodulair gietijzer onder de maatregelen vallen, sluit niet uit dat ook andere argumenten ten aanzien van de productomschrijving kunnen worden geanalyseerd.

(38)

Eerst werd onderzocht of het oorspronkelijke onderzoek ook betrekking had op roosters voor afwateringsgoten.

(39)

Zoals in overweging 14 al is gezegd, beschreef het bericht van inleiding voor het oorspronkelijke onderzoek het betrokken product als „bepaalde artikelen van niet-smeedbaar gietijzer van het type dat wordt gebruikt voor het afdekken of toegankelijk maken van installaties op of onder de grond en onderdelen daarvan […]”. Omdat roosters voor afwateringsgoten worden gebruikt voor het afdekken van installaties op of onder de grond en onderdelen daarvan, moest het bericht van inleiding zo worden gelezen dat ook roosters voor afwateringsgoten onder de betrokken gietstukken vielen.

(40)

Verder werd in de niet-vertrouwelijke versie van de oorspronkelijke klacht uitdrukkelijk gesteld dat het betrokken product gewoonlijk wordt aangeduid met zijn doel: roosters en deksels voor putten en kolken, roosters voor afwateringsgoten en straatpotten (zie punt 3.2). Een andere verwijzing dat roosters voor afwateringsgoten deel uitmaken van het betrokken product is te vinden in de punten 3.5 (doeltreffende afwatering van oppervlaktewater) en 3.6.

(41)

Bovendien zijn roosters voor afwateringsgoten ook opgenomen in de beschrijving van de productsoorten die in de vragenlijst moesten worden vermeld (productcontrolenummers), terwijl alle medewerkende partijen die een vragenlijst hadden ontvangen, ook melding moesten maken van de verkopen van dergelijke roosters. Alle bevindingen in het oorspronkelijke onderzoek over dumping, schade, oorzakelijk verband en belang van de Gemeenschap hadden dus ook betrekking op roosters voor afwateringsgoten.

(42)

Verder werd in de definitieve verordening, die ook aan alle belanghebbenden werd medegedeeld, en met name in de overwegingen 15, 16 en 17, vermeld dat de gietstukken doorgaans bestaan uit een in de grond verzonken frame en een deksel of rooster, dat niet uitsteekt boven het oppervlak. In overweging 17 wordt opgemerkt dat de deksels en roosters driehoekig, rond, vierkant of rechthoekig kunnen zijn maar dat andere vormen eveneens mogelijk zijn. In dezelfde geest wordt in overweging 19 vermeld dat de verschillende mogelijke aanbiedingsvormen van het product (onder andere mangatdeksels, straatkolkdeksels en straatpotten) voldoende vergelijkbaar zijn en daarom in het kader van deze procedure een enkel product vormen. De bewoordingen van de definitieve verordening duiden er dus op dat roosters van afwateringsgoten een van de mogelijke aanbiedingsvormen van de gietstukken zijn.

(43)

Deze roosters waren dus in de productomschrijving van het oorspronkelijke onderzoek opgenomen, wat had kunnen worden vastgesteld op grond van wat hierboven gezegd is.

(44)

Na de mededeling van de definitieve bevindingen voerde een belanghebbende aan dat noch uit het bericht van inleiding noch uit de definitieve verordening duidelijk bleek dat het onderzoek ook betrekking had op roosters voor afwateringsgoten. Deze partij beweerde dat terwijl het bericht van inleiding op zijn minst onduidelijk was over roosters voor afwateringsgoten, overweging 16 van de definitieve verordening duidelijke specificeerde: „Gietstukken moeten ervoor zorgen dat men zich tot de ondergrondse ruimten gemakkelijk toegang kan verschaffen, hetzij door in de ruimten af te dalen, hetzij door ze van bovenuit visueel te controleren”. Omdat het voor mensen niet mogelijk is via lineaire afwateringssystemen toegang te krijgen tot een onderaardse ruimte, maar dergelijke systemen voor de afvoer van water bestemd zijn, zou het duidelijk zijn dat roosters voor afwateringsgoten buiten het onderzoek vielen.

(45)

Het wordt niet tegengesproken dat roosters voor afwateringsgoten of lineaire afwateringssystemen, die gewoonlijk bestaan uit een afwateringsgoot met daarbovenop een rooster, hoofdzakelijk dienen om water van een oppervlak te laten afvloeien. Zij bieden echter ook een veilige en gemakkelijke toegang tot een ondergrondse ruimte, in dit geval de afwateringsgoot. Wanneer deze bijvoorbeeld verstopt is door bladeren of andere voorwerpen, kan men het rooster verwijderen waarna men toegang krijgt tot de afwateringsgoot om de verstopping te verhelpen. Zelfs wanneer men aanneemt dat de afwateringsgoot niet als onderdeel van de ondergrondse ruimte kan worden aangemerkt omdat het gietstuk er toegang toe moet geven, kan toch worden geargumenteerd dat het rooster een lineaire ruimte bedekt die gegraven is om waterafvoer mogelijk te maken. Verder wordt erop gewezen dat in de zin in de overweging in kwestie wordt gezegd dat toegang mogelijk is voor visuele inspectie, wat bij roosters voor afwateringsgoten ongetwijfeld het geval is. Bovendien moet de door de partij aangehaalde zin worden gelezen in zijn context, d.w.z. samen met overweging 15 en het begin van overweging 16. Zoals hierboven ook al is gezegd, wordt daar bepaald: „Gietstukken bestaan doorgaans uit een in de grond verzonken frame en een deksel of rooster, dat niet uitsteekt boven het oppervlak waarop voetgangers lopen en/of voertuigen rijden en bestand is tegen het gewicht van en de krachten uitgeoefend door de voetgangers en/of het verkeer. […] Gietstukken zijn bedoeld om ondergrondse ruimten af te dekken en moeten weerstand bieden aan de belasting door motorvoertuigen en/of voetgangers. Het deksel of rooster moet binnen het frame stevig op zijn plaats blijven om geluidshinder te vermijden en te voorkomen dat mensen verwondingen oplopen en voertuigen beschadigd worden.”. Uit het onderzoek bleek dat roosters voor afwateringsgoten doorgaans bestaan uit een in de grond verzonken afwateringsgoot en een rooster dat niet uitsteekt boven het oppervlak waarop voetgangers lopen en/of voertuigen rijden en bestand is tegen het gewicht van en de krachten uitgeoefend door de voetgangers en/of het verkeer. Het rooster kan bovendien ook worden gebruikt om toegang te verschaffen tot een ondergrondse ruimte en moet ook weerstand bieden aan de belasting door motorvoertuigen en/of voetgangers. Het argument dat het onderzoek geen betrekking had op roosters voor afwateringsgoten, wordt daarom afgewezen.

(46)

Om duidelijk te kunnen vaststellen of de bevindingen ten aanzien van roosters voor afwateringsgoten inderdaad juist waren, werd in een tweede fase onderzocht of deze roosters dezelfde fysieke kenmerken en technische basiseigenschappen als andere soorten gietstukken hebben en derhalve terecht kan worden aangenomen dat zij samen met de andere soorten gietstukken een enkel product vormen.

(47)

Het onderzoek bevestigde dat het bij roosters voor afwateringsgoten gaat om gietstukken van grijs of nodulair gietijzer en dat zij in de regel bestaan uit een in de grond verzonken frame en een rooster dat niet uitsteekt boven het oppervlak. Het frame wordt rechtstreeks boven een ruimte geplaatst. Het rooster wordt gebruikt om de grond te bedekken en visuele controle mogelijk te maken.

(48)

Hoewel het juist is dat het rooster van de afwateringsgoot voornamelijk ten doel heeft overtollig water af te voeren zodat voertuigen of vliegtuigen een weg of een start- of landingsbaan veilig kunnen gebruiken, sluit dit niet uit dat de roosters, zoals hierboven al is gezegd, ook ten doel hebben een ondergrondse ruimte te bedekken, en zij moeten ook weerstand bieden aan de belasting door motorvoertuigen. Bovendien zijn andere gietstukken (zoals roosters van straatkolken) ook bestemd voor de afvoer van overtollig water.

(49)

Wat het argument van de ontbrekende norm EN 1433 in de definitieve verordening betreft, is opgemerkt dat in de overwegingen 26 en 27, in het deel over het soortgelijke product, in verband met de bewering van belanghebbenden dat in de VRC vervaardigde en aldaar verkochte gietstukken niet kunnen worden vergeleken met door de bedrijfstak van de Gemeenschap vervaardigde en verkochte gietstukken wordt verwezen naar EN 124. Dit betekent evenwel niet dat de producten waarop EN 1433 van toepassing is, buiten het onderzoek vielen. Wanneer in een verordening naar een specifieke EN-norm wordt verwezen (of juist niet), gebeurt dat enkel ter informatie, maar betekent dat niet dat er geen andere norm is die van toepassing zou kunnen zijn. Bovendien was EN 1433 in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (april 2003-maart 2004) een nieuwe norm die vanaf augustus 2003 van toepassing was, terwijl tot augustus 2004 ook de nationale normen nog van kracht waren. Daarom was deze norm op het moment dat de gegevens voor het oorspronkelijke onderzoek werden verzameld, nog niet volledig operationeel, maar waren er tegelijkertijd ook andere normen voor hetzelfde product van toepassing.

(50)

Daarom wordt bevestigd dat deze specifieke aanbiedingsvorm van een gietstuk dezelfde fysieke kenmerken en dezelfde chemische en technische eigenschappen heeft als roosters en deksels voor putten en kolken of straatpotten.

(51)

Bijgevolg is duidelijk dat producten die onder EN 1433 vallen, tot de productomschrijving behoorden en dat de maatregelen erop van toepassing moeten blijven omdat het verschil in hun belangrijkste doel niet groot genoeg kan worden geacht om een uitsluiting van deze aanbiedingsvorm van een gietstuk buiten beschouwing te laten.

(52)

Gezien bovenstaande analyse werd het ten slotte dienstig geacht te onderzoeken of de bewoordingen van artikel 1 en de overwegingen 18 tot en met 29 van de definitieve verordening in overeenstemming zijn met de bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek en met bovenstaande bevindingen. Anders gezegd, onderzocht werd of het tegen alle verwachtingen in wellicht niet nodig was het dispositief van de definitieve verordening te wijzigen en of staande kon worden gehouden dat de huidige versie van artikel 1 duidelijk ook betrekking heeft op gietstukken van nodulair gietijzer. In dit verband werd terdege rekening gehouden met het commentaar van de belanghebbenden over het deel over de definitie van het product in de definitieve verordening.

(53)

In artikel 1, lid 1, van de definitieve verordening wordt bepaald dat de antidumpingmaatregelen betrekking moeten hebben op gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer. Verder wordt eraan herinnerd dat uit het onderzoek bleek dat nodulair gietijzer plastisch kan worden vervormd (zie overweging 30).

(54)

De vraag rees derhalve of nodulair gietijzer, hoewel het plastisch kan worden vervormd, vanuit technisch oogpunt toch steeds als niet-smeedbaar moet worden beschouwd. In de materiaalkunde heeft smeedbaarheid betrekking op het feit dat een materiaal onder drukspanning kan worden vervormd, wat vaak wordt gekenmerkt door het vermogen een dunne plaat van het materiaal te vormen door dit te smeden of te walsen. In dit verband was door de bedrijfstak van de Gemeenschap aangevoerd dat het begrip „artikelen van niet-smeedbaar gietijzer” in artikel 1 van de definitieve verordening betrekking zou kunnen hebben op alle gietstukken die niet van smeedbaar gietijzer zijn vervaardigd en dat dit gietstukken zowel van grijs als van nodulair gietijzer zou omvatten. Daarom zou inderdaad kunnen worden beweerd dat ook gietstukken van nodulair gietijzer, in tegenstelling tot die van smeedbaar gietijzer, niet smeedbaar zijn en dus sinds de inwerkingtreding van de definitieve verordening onder artikel 1 van die verordening vallen.

(55)

Plastische vervormbaarheid en smeedbaarheid correleren evenwel niet altijd met elkaar; zo is goud plastisch vervormbaar en smeedbaar, maar is lood alleen smeedbaar. Bovendien werd tijdens het nieuwe onderzoek bewijs aangevoerd dat nodulair gietijzer niet alleen onder trekspanning, maar ook onder drukspanning tot op zekere hoogte vervormbaar is. Daarom lijkt het erop dat vanuit technisch oogpunt moeilijk kan worden volgehouden dat nodulair gietijzer altijd als niet-smeedbaar moet worden beschouwd (in dat geval zou het niet nodig zijn het dispositief van de definitieve verordening te wijzigen).

(56)

Dat verandert evenwel niets aan de vaststelling dat het oorspronkelijke onderzoek zich ook uitstrekte tot gietstukken van nodulair gietijzer. Om iedere mogelijke dubbelzinnigheid in de interpretatie uit te sluiten, moet de definitieve verordening dienovereenkomstig worden herzien. In het bijzonder moet worden verduidelijkt dat de productomschrijving betrekking heeft op gietstukken van niet-smeedbaar gietijzer en op die van nodulair gietijzer. Bovendien moet een extra GN-code worden opgenomen, nl. GN-code ex 7325 99 10, die betrekking heeft op „andere gegoten werken van smeedbaar gietijzer”. Dit is nodig om er zeker van te zijn dat het antidumpingrecht dat bij het oorspronkelijke onderzoek was vastgesteld als passend voor (onder meer) dergelijke gietstukken van nodulair gietijzer, van nu af zeker op dergelijke artikelen zal worden geheven.

(57)

In het bericht van opening van een nieuw onderzoek werden belanghebbenden uitdrukkelijk uitgenodigd hun mening te geven over de vraag of de conclusies eventueel met terugwerkende kracht moeten worden toegepast. De kwestie van de terugwerkende kracht werd door diverse partijen aangekaart tijdens mondeling overleg en in de door hen ingediende stukken. In het algemeen verzetten alle partijen behalve de bedrijfstak van de Gemeenschap zich tegen een toepassing van de resultaten van het nieuwe onderzoek met terugwerkende kracht.

(58)

In dit verband wordt opgemerkt dat bij het huidige onderzoek is gebleken dat het dispositief van de definitieve verordening moet worden gewijzigd om de productomschrijving te verduidelijken en een GN-code toe te voegen. Bovendien schijnen enkele marktdeelnemers hun handelsgedrag de afgelopen periode te hebben afgestemd op de veronderstelling dat voor gietstukken van nodulair gietijzer geen antidumpingrecht hoefde te worden betaald. Wanneer de invoer van dergelijke gietstukken in de Gemeenschap met terugwerkende kracht onderhevig zou zijn aan een antidumpingrecht, zouden de desbetreffende marktdeelnemers hiervan ernstige schade kunnen ondervinden. Het wordt dan ook juister geacht dat de verduidelijking van de productomschrijving uitsluitend gevolgen heeft voor de toekomst.

(59)

Gezien bovenstaande bevindingen wordt het dienstig geacht Verordening (EG) nr. 1212/2005 te wijzigen door hierin op te nemen dat de productomschrijving betrekking heeft op gietstukken van niet-smeedbaar en van nodulair gietijzer. Bovendien moet een nieuwe GN-code worden ingevoegd, nl. GN-code ex 7325 99 10.

(60)

De bevindingen en het voorstel zijn aan de betrokken partijen medegedeeld, en zo nodig werden hun commentaren in aanmerking genomen,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/14

(1)

De Raad heeft op 26 januari 2009 Besluit 2009/62/EG aangenomen tot uitvoering van artikel 2, lid 3, van Verordening (EG) nr. 2580/2001 (2) en tot opstelling van een bijgewerkte lijst van personen, groepen en entiteiten waarop die verordening van toepassing is.

(2)

De Raad heeft aan alle personen, groepen en entiteiten waarvoor dit praktisch mogelijk was motiveringen verstrekt, waarin wordt toegelicht waarom zij in Besluit 2009/62/EG zijn opgenomen. Aan één persoon is in maart 2009 een gewijzigde motivering verstrekt.

(3)

Via een in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3) bekendgemaakte kennisgeving heeft de Raad aan de in Besluit 2009/62/EG genoemde personen, groepen en entiteiten meegedeeld dat hij besloten heeft hen op de lijst te handhaven. Tevens heeft hij de betrokken personen, groepen en entiteiten meegedeeld dat het mogelijk is de Raad om de motivering voor hun plaatsing op de lijst te verzoeken voor zover deze niet reeds aan hen is meegedeeld.

(4)

De Raad heeft een volledige evaluatie verricht van de lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Verordening (EG) nr. 2580/2001 van toepassing is, hetgeen ingevolge artikel 2, lid 3, van die verordening vereist is. Daarbij heeft hij rekening gehouden met de opmerkingen die door betrokkenen aan de Raad zijn voorgelegd.

(5)

De Raad heeft bepaald dat er niet langer gronden zijn om bepaalde personen te handhaven op de lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Verordening (EG) nr. 2580/2001 van toepassing is, en de lijst moet dienovereenkomstig worden aangepast.

(6)

De Raad heeft vastgesteld dat de andere in de bijlage bij deze verordening genoemde personen, groepen en entiteiten betrokken zijn geweest bij terroristische daden in de zin van artikel 1, leden 2 en 3, van Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB van 27 december 2001 betreffende de toepassing van specifieke maatregelen ter bestrijding van het terrorisme (4), dat ten aanzien van hen een beslissing is genomen door een bevoegde instantie in de zin van artikel 1, lid 4, van dat gemeenschappelijk standpunt, en dat zij onderworpen moeten blijven aan de in Verordening (EG) nr. 2580/2001 vastgestelde specifieke beperkende maatregelen.

(7)

De lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Verordening (EG) nr. 2580/2001 van toepassing is, moet dienovereenkomstig worden bijgewerkt,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/17

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/19

(1)

In artikel 136, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (zachte tarwe van hoge kwaliteit), 1002, ex 1005 met uitzondering van hybriden voor zaaidoeleinden, en ex 1007 met uitzondering van hybriden voor zaaidoeleinden, gelijk is aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs voor de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 136, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is bepaald dat voor de berekening van het in lid 1 van dat artikel bedoelde invoerrecht regelmatig representatieve cif-invoerprijzen voor de betrokken producten worden vastgesteld.

(3)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1249/96 is de prijs die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (zachte tarwe van hoge kwaliteit), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 en 1007 00 90, de dagelijkse representatieve cif-invoerprijs die wordt bepaald volgens de methode van artikel 4 van die verordening.

(4)

Er dienen invoerrechten te worden vastgesteld voor de periode vanaf 16 juni 2009, die van toepassing zullen zijn totdat een nieuwe vaststelling in werking treedt,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/22

(1)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 546/2003 van de Commissie (3) delen de lidstaten de Commissie elke donderdag de door de pakstations toegepaste verkoopprijs mee voor kooieieren van klasse A, uitgedrukt als het gemiddelde voor de gewichtsklassen L en M. Een aantal lidstaten heeft Richtlijn 1999/74/EG van de Raad van 19 juli 1999 tot vaststelling van minimumnormen voor de bescherming van legkippen (de welzijnsrichtlijn) (4) omgezet door op hun grondgebied strengere welzijnsnormen dan de in die richtlijn vastgestelde minimumnormen op te leggen. Als gevolg hiervan worden bepaalde houderijmethoden voor legkippen niet langer in alle lidstaten toegepast. Daarom dienen lidstaten die niet langer de prijs voor kooieieren kunnen meedelen, de Commissie de prijs van volière-eieren mee te delen.

(2)

Met het oog op harmonisering dienen alle mededelingen met betrekking tot vleesprijzen op dezelfde dag van de week te worden toegezonden; derhalve is het dienstig dat mededelingen op woensdag plaatsvinden.

(3)

Verordening (EG) nr. 546/2003 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/23

(1)

In artikel 12 van Verordening (EG) nr. 950/2006 van de Commissie van 28 juni 2006 tot vaststelling, voor de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008 en 2008/2009, van de uitvoeringsbepalingen voor de invoer en de raffinage van suikerproducten in het kader van bepaalde tariefcontingenten en preferentiële overeenkomsten (2) zijn de voorwaarden vastgesteld voor het bepalen van de leveringsverplichtingen tegen nulrecht van de producten van GN-code 1701, uitgedrukt in wittesuikerequivalent, voor invoer van oorsprong uit de landen die het ACS-protocol en de overeenkomst met India hebben ondertekend.

(2)

Deze hoeveelheden zijn voorlopig vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 403/2008 van de Commissie van 6 mei 2008 tot voorlopige vaststelling van de hoeveelheden van de leveringsverplichtingen voor de krachtens het ACS-protocol en de overeenkomst met India in te voeren rietsuiker voor de leveringsperiode 2008/2009 (3) en Verordening (EG) nr. 1088/2008 van de Commissie van 5 november 2008 tot voorlopige vaststelling van de hoeveelheden van de leveringsverplichtingen voor de krachtens het ACS-protocol en de overeenkomst met India in te voeren rietsuiker voor de leveringsperiode die op 1 juli 2009 begint (4).

(3)

In artikel 7, leden 1 en 2, van het ACS-protocol zijn de voorschriften vastgesteld voor het geval een ACS-staat de overeengekomen hoeveelheid niet levert.

(4)

De bevoegde autoriteiten van Barbados, Congo, Jamaica, Mauritius, Tanzania en Trinidad en Tobago hebben de Commissie gemeld dat zij voor de twee betrokken leveringsperioden de overeengekomen hoeveelheden niet volledig kunnen leveren.

(5)

Na raadpleging van de betrokken ACS-staten zullen de niet-geleverde hoeveelheden opnieuw worden toegewezen voor levering in de leveringsperiode 2008/2009.

(6)

De leveringsverplichtingen voor de leveringsperiode 2008/2009 en de leveringsperiode die op 1 juli 2009 begint, moeten worden aangepast overeenkomstig artikel 12, lid 1, artikel 12, lid 2, onder c), en artikel 12, lid 4, van Verordening (EG) nr. 950/2006 en de Verordeningen (EG) nr. 403/2008 en (EG) nr. 1088/2008 moeten derhalve worden ingetrokken.

(7)

In artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 950/2006 is bepaald dat lid 1 van dat artikel niet van toepassing is op een hoeveelheid die opnieuw is toegewezen overeenkomstig artikel 7, lid 1 of lid 2, van het ACS-protocol. De bij de onderhavige verordening opnieuw toegewezen hoeveelheid zou derhalve moeten worden ingevoerd vóór 30 juni 2009. Het opnieuw toewijzen betreft in dit geval evenwel ook de overdracht van hoeveelheden van de leveringsperiode die op 1 juli 2009 begint. Artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 950/2006 moet derhalve ook van toepassing zijn op de krachtens de onderhavige verordening opnieuw toegewezen hoeveelheid.

(8)

Krachtens artikel 153, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 mogen invoercertificaten voor suiker voor raffinage alleen aan voltijdraffinaderijen worden afgegeven, en wel op voorwaarde dat de betrokken hoeveelheden de hoeveelheden die in het kader van de in artikel 153, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 bedoelde traditionele voorzieningsbehoefte mogen worden ingevoerd, niet overschrijden. Krachtens artikel 155 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 kan de Commissie evenwel maatregelen vaststellen die afwijken van artikel 153, lid 3, van die verordening, om ervoor te zorgen dat de ACS-/Indiase suiker in de Gemeenschap wordt ingevoerd onder de voorwaarden die zijn bepaald in het ACS-protocol en de overeenkomst met India. Voor de leveringsperiode die op 1 juli 2009 begint, en met inachtneming van de prijsverlaging voor ingevoerde ruwe rietsuiker op 1 oktober 2009, kan aan deze voorwaarden alleen worden voldaan als alle handelaars kunnen gebruikmaken van de invoercertificaten voor suiker voor raffinage. Bijgevolg moet worden afgeweken van artikel 10, lid 1, van Verordening (EG) nr. 950/2006 waarbij de indiening van aanvragen voor suiker voor raffinage is beperkt tot voltijdraffinaderijen.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/26

(1)

Overeenkomstig artikel 8, lid 2, eerste alinea, en artikel 19, lid 3, van Verordening (EG) nr. 509/2006 is de door Polen ingediende aanvraag tot registratie van de benaming „Olej rydzowy” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EG) nr. 509/2006, moet deze benaming worden ingeschreven in het register van gegarandeerde traditionele specialiteiten.

(3)

Er is niet om de in artikel 13, lid 2, van Verordening (EG) nr. 509/2006 bedoelde bescherming verzocht,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/27

(1)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, eerste alinea, en artikel 17, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 is de door Italië ingediende aanvraag tot registratie van de benaming „Abbacchio Romano” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006, moet deze benaming worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/28

(1)

Overeenkomstig artikel 18 van Verordening (EG) nr. 543/2008 van de Commissie (2) sturen de nationale referentielaboratoria vóór 1 juli van elk jaar de uitkomsten van de bij die verordening ingestelde controles op het watergehalte in vlees van pluimvee door aan de raad van deskundigen.

(2)

Met het oog op harmonisering verdient het aanbeveling dat alle nationale referentielaboratoria gebruik maken van dezelfde templates en hetzelfde adres bij het doorsturen van de gegevens aan de raad van deskundigen.

(3)

Verordening (EG) nr. 543/2008 dient daarom dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

a)

Artikel 18, lid 1, tweede alinea, wordt vervangen door:

„De nationale referentielaboratoria sturen de in lid 1 bedoelde uitkomsten van de controles vóór 1 juli van elk jaar door aan de raad van deskundigen met gebruikmaking van het formulier in bijlage XII bis bij deze verordening. De bevindingen worden voor bestudering aan het Beheerscomité voorgelegd overeenkomstig artikel 195 van Verordening (EG) nr. 1234/2007.”

b)

Er wordt een bijlage XII bis toegevoegd, waarvan de tekst is weergegeven in de bijlage bij deze verordening.

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/31

(1)

Bij artikel 116 van de stabilisatie- en associatieovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten, enerzijds, en de Republiek Albanië (hierna „Albanië” genoemd), anderzijds (2), wordt een Stabilisatie- en Associatieraad ingesteld.

(2)

In artikel 117, lid 2, van die overeenkomst is bepaald dat de Stabilisatie- en Associatieraad zijn eigen reglement van orde vaststelt.

(3)

In artikel 120, lid 1, van die overeenkomst is bepaald dat de Stabilisatie- en Associatieraad bij de uitoefening van zijn taken wordt bijgestaan door een Stabilisatie- en Associatiecomité.

(4)

Overeenkomstig artikel 120, leden 2 en 3, van die overeenkomst stelt de Stabilisatie- en Associatieraad in zijn reglement van orde vast welke taken het Stabilisatie- en Associatiecomité heeft, en mag de Stabilisatie- en Associatieraad bevoegdheden delegeren aan het Stabilisatie- en Associatiecomité,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/37

(1)

Richtlijn 91/414/EEG voorziet in de opstelling van een communautaire lijst van werkzame stoffen die mogen worden gebruikt in gewasbeschermingsmiddelen.

(2)

Voor de werkzame stof fluopyram is op 30 juni 2008 bij de autoriteiten van Duitsland een dossier ingediend door Bayer CropScience AG met een aanvraag om opneming van deze stof in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG.

(3)

De autoriteiten van Duitsland hebben de Commissie meegedeeld dat het dossier betreffende deze werkzame stof op grond van een eerste onderzoek lijkt te voldoen aan de in bijlage II bij Richtlijn 91/414/EEG vervatte voorschriften inzake gegevens en informatie. Het ingediende dossier lijkt ten aanzien van één gewasbeschermingsmiddel dat de werkzame stof in kwestie bevat, ook te voldoen aan de in bijlage III bij Richtlijn 91/414/EEG vervatte voorschriften inzake gegevens en informatie. Overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Richtlijn 91/414/EEG heeft de aanvrager het dossier aan de Commissie en de andere lidstaten toegezonden en is het dossier aan het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid voorgelegd.

(4)

Met deze beschikking wordt op het niveau van de Gemeenschap officieel bevestigd dat het dossier in beginsel voldoet aan de in bijlage II vastgestelde voorschriften inzake gegevens en informatie en, voor ten minste één gewasbeschermingsmiddel dat de desbetreffende werkzame stof bevat, aan de in bijlage III bij Richtlijn 91/414/EEG vastgestelde voorschriften.

(5)

Deze beschikking mag geen afbreuk doen aan het recht van de Commissie om de aanvrager te verzoeken aanvullende gegevens of informatie in te dienen teneinde bepaalde punten uit het dossier te verduidelijken.

(6)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/39

(1)

De Raad van bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) heeft Besluit ECB/2007/7 van 24 juli 2007 betreffende de voorwaarden van TARGET2-ECB vastgesteld (1).

(2)

De Raad van bestuur van de ECB heeft Richtsnoer ECB/2009/9 van 7 mei 2009 tot wijziging van Richtsnoer ECB/2007/2 betreffende een geautomatiseerd trans-Europees realtime-brutovereveningssysteem (TARGET2) (2) vastgesteld, om onder meer toegang tot TARGET2 te geven aan kredietinstellingen die in handen zijn van de overheid en die gezien hun specifiek institutionele aard krachtens Gemeenschapsrecht onderworpen zijn aan toezicht dat vergelijkbaar is met de standaarden voor toezicht door bevoegde nationale autoriteiten.

(3)

Gezien de recente wijzigingen van Richtsnoer ECB/2007/2, dient de definitie van de term „kredietinstelling” in de bijlage bij Besluit ECB/2007/7 te worden vervangen,

„—

„credit institution” means either: (a) a credit institution within the meaning of § 1(1) of the KWG; or (b) another credit institution within the meaning of Article 101(2) of the Treaty that is subject to scrutiny of a standard comparable to supervision by a competent authority.”.

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/40

(1)

De Raad heeft op 12 juni 2007 Gemeenschappelijk Optreden 2007/405/GBVB (1) vastgesteld, met betrekking tot een politiemissie van de Europese Unie op het gebied van de hervorming van de veiligheidssector en haar interface met justitie in de Democratische Republiek Congo (EUPOL RD Congo).

(2)

Op 23 juni 2008 heeft de Raad Gemeenschappelijk Optreden 2008/485/GBVB (2) vastgesteld, waarbij Gemeenschappelijk Optreden 2007/405/GBVB wordt gewijzigd en verlengd tot en met 30 juni 2009.

(3)

Na overleg met de Congolese autoriteiten en andere betrokken partijen blijkt het noodzakelijk de missie opnieuw te verlengen; het Politiek en Veiligheidscomité heeft op 10 maart 2009 aanbevolen om de missie met nog eens 12 maanden te verlengen.

(4)

Gemeenschappelijk Optreden 2007/405/GBVB moet dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1.

Artikel 9, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   Het financiële referentiebedrag dat de uitgaven in verband met de missie voor de periode van 1 juli 2007 tot en met 30 juni 2008 moet dekken, is 5 500 000 EUR.

Het financiële referentiebedrag dat de uitgaven in verband met de missie voor de periode van 1 juli 2008 tot en met 31 oktober 2009 moet dekken, is 6 920 000 EUR.

De Raad stelt een nieuw financieel referentiebedrag vast ter dekking van de uitgaven in verband met de missie voor de periode van 1 november 2009 tot en met 30 juni 2010.”.

2.

In artikel 16 wordt de tweede alinea vervangen door:

„Het verstrijkt op 30 juni 2010.”.

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/41

(1)

Op 24 juli 2008 heeft de Raad Gemeenschappelijk Optreden 2008/612/GBVB (1) betreffende de benoeming van de heer Ettore F. SEQUI tot speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Afghanistan voor de periode van 1 september 2008 tot 28 februari 2009, vastgesteld.

(2)

Op 16 februari 2009 heeft de Raad Gemeenschappelijk Optreden 2009/135/GBVB (2) houdende de verlenging van het mandaat van de speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Afghanistan tot en met 28 februari 2010 vastgesteld.

(3)

Uit een evaluatie van Gemeenschappelijk Optreden 2009/135/GBVB blijkt dat het mandaat van de speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Afghanistan zodanig moet worden uitgebreid dat het ook betrekking heeft op Pakistan. Bijgevolg moet Gemeenschappelijk Optreden 2009/135/GBVB worden ingetrokken.

(4)

De speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Afghanistan zal zijn mandaat uitvoeren in een mogelijk verslechterende situatie die de doelstellingen van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid, uiteengezet in artikel 11 van het Verdrag, kan schaden,

a)

bij te dragen tot de uitvoering die wordt gegeven aan de Gezamenlijke Verklaring van de Europese Unie en Afghanistan en de „Afghanistan Compact”, alsook aan de betrokken resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (VN) en andere relevante VN-resoluties;

b)

constructieve bijdragen van regionale actoren in Afghanistan en van buurlanden aan het vredesproces in Afghanistan te stimuleren, om aldus de consolidatie van de Afghaanse staat te bevorderen;

c)

bij te dragen tot de uitvoering die wordt gegeven aan de Gezamenlijke Verklaring van de Europese Unie en Pakistan, alsook aan de betrokken resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (UNSCRs) en andere relevante VN-resoluties;

d)

de sleutelrol van de VN, met name van de speciale vertegenwoordiger van de secretaris-generaal, te ondersteunen; en

e)

de werkzaamheden van de secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger (SG/HV) in de regio te ondersteunen.

a)

uitdrukking te geven aan de standpunten van de Europese Unie over het politiek proces in Afghanistan, voortbouwend op de kernbeginselen waarover tussen Afghanistan en de internationale gemeenschap overeenstemming is bereikt, met name de Gezamenlijke Verklaring van de Europese Unie en Afghanistan en de „Afghanistan Compact”;

b)

uitdrukking te geven aan de standpunten van de Europese Unie over het politiek proces in Pakistan, voortbouwend op de kernbeginselen die worden ontwikkeld tijdens de regelmatige contacten tussen Pakistan en de internationale gemeenschap, met name in het kader van de „Vrienden van een democratisch Pakistan”;

c)

nauwe contacten te leggen en te onderhouden met, en steun te verlenen aan, de vertegenwoordigende instellingen van Afghanistan en Pakistan, met name de regering en het parlement. Er dient tevens contact te worden onderhouden met andere politieke figuren en andere betrokken actoren van Afghanistan en Pakistan, zowel in het land als daarbuiten;

d)

nauwe contacten te onderhouden met bevoegde internationale en regionale organisaties, met name met de plaatselijke vertegenwoordigers van de VN;

e)

in nauw contact te blijven met buurlanden en andere belanghebbende landen in de regio, zodat hun opvattingen over de situatie in Afghanistan en Pakistan, alsook de ontwikkeling van de samenwerking tussen deze landen en Afghanistan en Pakistan, in het beleid van de Europese Unie in aanmerking worden genomen;

f)

advies te geven over de gemaakte vorderingen in de richting van de doelstellingen van de Gezamenlijke Verklaring van de Europese Unie en Pakistan, de Gezamenlijke Verklaring van de Europese Unie en Afghanistan en de „Afghanistan Compact”, met name op de volgende gebieden:

g)

in overleg met vertegenwoordigers van de lidstaten en de Commissie mee te helpen ervoor te zorgen dat de politieke benadering van de Europese Unie tot uiting komt in haar actie voor de ontwikkeling van Afghanistan en Pakistan;

h)

samen met de Commissie actief deel te nemen aan de in het kader van de „Afghanistan Compact” ingestelde Gemeenschappelijke coördinatie- en bewakingsraad, alsook aan de „Vrienden van een democratisch Pakistan”; en

i)

advies te verstrekken over de deelneming en de standpunten van de Europese Unie in internationale conferenties over Afghanistan en Pakistan.

a)

hij stelt op basis van de richtsnoeren van het secretariaat-generaal van de Raad een missiespecifiek veiligheidsplan op, dat onder meer missiespecifieke fysieke, organisatorische en procedurele beveiligingsmaatregelen voor het beheer van personeelsbewegingen naar en binnen het missiegebied, alsmede het beheer van veiligheidsincidenten met inbegrip van een nood- en evacuatieplan voor de missie behelst;

b)

hij zorgt ervoor dat alle buiten de Europese Unie ingezette personeelsleden gedekt zijn door een op de omstandigheden in het missiegebied afgestemde verzekering tegen grote risico’s;

c)

hij zorgt ervoor dat alle buiten de Europese Unie ingezette leden van zijn team, ook het ter plaatse aangeworven personeel, voor of bij aankomst in het missiegebied een passende beveiligingsopleiding hebben genoten waarvan de inhoud is bepaald op basis van de risicoklasse waarin het secretariaat-generaal van de Raad het missiegebied heeft ingedeeld;

d)

hij zorgt ervoor dat alle naar aanleiding van geregelde beveiligingsbeoordelingen overeengekomen aanbevelingen worden opgevolgd, en hij brengt schriftelijk verslag uit over de uitvoering daarvan en over andere veiligheidskwesties, zulks in het kader van zijn verslag over de uitvoering van het mandaat aan de secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger, de Raad en de Commissie.

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/45

(1)

Op 27 december 2001 heeft de Raad Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB (1) vastgesteld.

(2)

Op 26 januari 2009 heeft de Raad Gemeenschappelijk Standpunt 2009/67/GBVB inzake de actualisering van Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB vastgesteld (2).

(3)

Overeenkomstig Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB heeft de Raad een volledige evaluatie verricht van de lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Gemeenschappelijk Standpunt 2009/67/GBVB van toepassing is.

(4)

De Raad heeft besloten dat er niet langer gronden bestaan voor het handhaven van bepaalde personen op de lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB van toepassing is.

(5)

De Raad heeft vastgesteld dat de overige in de bijlage bij Gemeenschappelijk Standpunt 2009/67/GBVB vermelde personen, groepen en entiteiten betrokken zijn geweest bij terroristische daden in de zin van artikel 1, leden 2 en 3, van Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB, dat er een beslissing is genomen door een bevoegde instantie in de zin van artikel 1, lid 4, van dat gemeenschappelijk standpunt en dat zij onderworpen moeten blijven aan de in dat gemeenschappelijk standpunt vervatte specifieke beperkende maatregelen.

(6)

De lijst van personen, groepen en entiteiten waarop Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB van toepassing is, moet dienovereenkomstig worden geactualiseerd,

16.6.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 151/51