30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/1

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/3

(1)

In artikel 139, lid 2, van Verordening (EG) nr. 40/94 is bepaald dat het bedrag van de aan het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen), hierna „het Bureau” genoemd, te betalen taksen zodanig moet worden vastgesteld dat met de daaruit voortvloeiende ontvangsten het evenwicht in de begroting van het Bureau kan worden gehandhaafd.

(2)

Het Bureau genereert omvangrijke kasreserves. Er wordt een verdere toename van de ontvangsten, en dus van het begrotingsoverschot, van het Bureau verwacht. Dit is met name het gevolg van de betaling van taksen voor aanvragen en inschrijvingen van Gemeenschapsmerken.

(3)

Een verlaging van de taksen zou bijgevolg één van de maatregelen zijn om het begrotingsevenwicht te handhaven en tegelijkertijd de toegang van gebruikers tot het stelsel van het Gemeenschapsmerk te vergemakkelijken.

(4)

Om de administratieve lasten voor zowel gebruikers als het Bureau te verminderen, dient de taksstructuur te worden vereenvoudigd door het bedrag van de taks voor de inschrijving van een Gemeenschapsmerk vast te stellen op nul. Dit zou inhouden dat alleen de taks voor de aanvrage moet worden betaald en dat de tijd die de verwerking van de inschrijving in beslag neemt, aanzienlijk kan worden gereduceerd indien vóór de inschrijving van een Gemeenschapsmerk geen taks behoeft te worden betaald.

(5)

Bij internationale inschrijvingen waarin de Europese Gemeenschap wordt aangewezen, houdt de vaststelling van het bedrag van de taks voor de inschrijving van een Gemeenschapsmerk op nul in dat het bedrag van de overeenkomstig artikel 149, lid 4, of artikel 151, lid 4, van Verordening (EG) nr. 40/94 terug te betalen taks eveneens op nul moet worden vastgesteld.

(6)

De verlaging van de taksen dient voor een passend evenwicht tussen het stelsel van het Gemeenschapsmerk en de nationale merkenregelingen te zorgen, waarbij rekening wordt gehouden met de toekomstige ontwikkeling van de betrekkingen tussen het Bureau en de nationale diensten voor industriële eigendom, zoals onder meer de vergoeding van de door deze laatste verleende diensten.

(7)

Verordening (EG) nr. 2869/95 van de Commissie van 13 december 1995 inzake de aan het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) te betalen taksen (2) en Verordening (EG) nr. 2868/95 van de Commissie van 13 december 1995 tot uitvoering van Verordening (EG) nr. 40/94 van de Raad inzake het Gemeenschapsmerk (3) dienen derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(8)

Teneinde de rechtszekerheid te waarborgen en tegelijkertijd zowel de gebruikers als het Bureau maximaal voordeel te bieden, is een overgangsbepaling vereist.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor vraagstukken inzake de taksen, de uitvoeringsverordening en de procesvoering voor de kamers van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen),

1.

De tabel van artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

2.

In artikel 11, lid 3, komen de punten a) en b) als volgt te luiden:

3.

Artikel 13 komt als volgt te luiden:

„Artikel 13

Terugbetaling van taksen na weigering van bescherming

1.   Indien de weigering alle of slechts een deel van de waren en diensten in de aanwijzing van de Europese Gemeenschap betreft, bedraagt het overeenkomstig artikel 149, lid 4, of artikel 151, lid 4, van Verordening (EG) nr. 40/94 van de Raad terug te betalen bedrag:

2.   De terugbetaling geschiedt zodra de mededeling aan het Internationale Bureau krachtens regel 113, lid 2, onder b) en c), of regel 115, lid 5, onder b) en c), en lid 6, van Verordening (EG) nr. 2868/95 heeft plaatsgevonden.

3.   De terugbetaling geschiedt aan de houder van de internationale registratie of zijn vertegenwoordiger.”.

1.

In regel 13 bis, lid 3, wordt punt c) geschrapt.

2.

Regel 23 komt als volgt te luiden:

„Regel 23

Inschrijving van het merk

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/6

(1)

De Commissie heeft een verzoek ontvangen om op grond van artikel 11, lid 4, van de basisverordening een nieuw onderzoek te openen ten behoeve van een nieuwe exporteur. Het verzoek werd ingediend door Greenwood Houseware (Zuhai) Ltd („de indiener van het verzoek”), een producent-exporteur in de Volksrepubliek China („het betrokken land”).

(2)

Het nieuwe onderzoek heeft betrekking op strijkplanken, al dan niet op poten, al dan niet met een stoomafzuigend, verwarmd en/of blazend werkblad, met inbegrip van mouwplanken, en belangrijke onderdelen daarvan, zoals de poten, het werkblad en de strijkijzersteun (het treeftje), momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 3924 90 90, ex 4421 90 98, ex 7323 93 90, ex 7323 99 91, ex 7323 99 99, ex 8516 79 70 en ex 8516 90 00 („het betrokken product”), van oorsprong uit de Volksrepubliek China.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 452/2007 van de Raad (2) werd een definitief antidumpingrecht van 38,1 % ingesteld op het betrokken product van oorsprong uit de Volksrepubliek China, dat ook van toepassing is op de indiener van het verzoek. Voor enkele in die verordening met name genoemde ondernemingen geldt een individueel antidumpingrecht.

(4)

De indiener van het verzoek beweert dat hij op marktvoorwaarden werkt in de zin van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening en dus als marktgerichte onderneming wenst te worden beschouwd of dat hij anders in aanmerking wenst te komen voor een individuele behandeling overeenkomstig artikel 9, lid 5, van de basisverordening. Verder beweert hij dat hij het betrokken product niet naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd gedurende het onderzoektijdvak waarop de thans geldende antidumpingmaatregelen zijn gebaseerd, dat wil zeggen de periode van 1 januari 2005 tot en met 31 december 2005 („het oorspronkelijke onderzoektijdvak”), en dat hij niet verbonden is met een producent-exporteur van het betrokken product die aan bovengenoemde antidumpingmaatregelen is onderworpen.

(5)

De indiener van het verzoek beweert voorts dat hij pas na het oorspronkelijke onderzoektijdvak begonnen is met de uitvoer van het betrokken product naar de Gemeenschap.

(6)

De bekende betrokken communautaire producenten zijn van het bovenstaande verzoek in kennis gesteld en hebben daarop kunnen reageren. Er werden geen opmerkingen ontvangen.

(7)

Na onderzoek van het bewijsmateriaal is de Commissie tot de conclusie gekomen dat dit toereikend is om een onderzoek te openen ten behoeve van een nieuwe exporteur overeenkomstig artikel 11, lid 4, van de basisverordening. Na ontvangst van de in overweging 8, onder c), hieronder genoemde aanvraag zal worden vastgesteld of de indiener van het verzoek op marktvoorwaarden werkt in de zin van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening of dat hij, indien dit niet het geval is, aan de voorwaarden voor een individuele behandeling voldoet overeenkomstig artikel 9, lid 5, van de basisverordening, in welk geval voor hem een individuele dumpingmarge zal worden vastgesteld. Indien blijkt dat het door hem vervaardigde product met dumping in de Gemeenschap wordt ingevoerd, zal voor hem een antidumpingrecht worden vastgesteld.

(8)

Indien blijkt dat de indiener van het verzoek aan de voorwaarden voor de vaststelling van een individueel recht voldoet, kan het noodzakelijk zijn het recht te wijzigen dat momenteel van toepassing is op het betrokken product afkomstig van ondernemingen die niet met naam zijn vermeld in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 452/2007.

Selectie van het land met een markteconomie

Indien de indiener van het verzoek geen behandeling als marktgerichte onderneming wordt toegekend, maar hij wel voor een individuele behandeling in aanmerking komt overeenkomstig artikel 9, lid 5, van de basisverordening, zal, overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening, een geschikt derde land met een markteconomie worden gekozen om de normale waarde voor de Volksrepubliek China vast te stellen. De Commissie is voornemens hiervoor weer Turkije te gebruiken, zoals bij het onderzoek dat heeft geleid tot de instelling van het antidumpingrecht op het betrokken product uit de Volksrepubliek China. Opmerkingen over deze keuze moeten binnen de in artikel 4, lid 2, van deze verordening vermelde bijzondere termijn worden toegezonden.

Indien de indiener van het verzoek een behandeling als marktgerichte onderneming wordt toegekend, kan de Commissie de bevindingen over de normale waarde in het geschikte land met een markteconomie zo nodig ook voor hem gebruiken, bijvoorbeeld indien in de Volksrepubliek China geen betrouwbare gegevens beschikbaar zijn over kosten of prijzen voor de vaststelling van de normale waarde. De Commissie is voornemens ook hiervoor Turkije als referentieland te gebruiken.

(9)

Op grond van artikel 11, lid 4, van de basisverordening moet het antidumpingrecht worden ingetrokken ten aanzien van het betrokken product dat door de indiener van het verzoek wordt vervaardigd en naar de Gemeenschap uitgevoerd. Tevens moet de invoer van dit product, overeenkomstig artikel 14, lid 5, van de basisverordening, worden geregistreerd zodat eventueel met terugwerkende kracht antidumpingrechten kunnen worden geheven vanaf de datum van opening van dit nieuwe onderzoek, indien bij het onderzoek blijkt dat de indiener van het verzoek het betrokken product met dumping naar de Gemeenschap uitvoert. In dit stadium kan geen raming worden gemaakt van het bedrag dat de indiener van het verzoek in de toekomst eventueel verschuldigd zal zijn.

(10)

In het belang van een behoorlijk bestuur moeten termijnen worden vastgesteld waarbinnen:

(11)

Indien een belanghebbende binnen de vastgestelde termijnen toegang tot de nodige gegevens weigert, deze niet verstrekt of het onderzoek aanmerkelijk belemmert, kunnen overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening aan de hand van de beschikbare gegevens conclusies worden getrokken, zowel in positieve als in negatieve zin.

(12)

Wanneer blijkt dat een belanghebbende onjuiste of misleidende inlichtingen heeft verstrekt, worden deze buiten beschouwing gelaten en kan overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening gebruik worden gemaakt van de beschikbare gegevens. Indien een belanghebbende geen of slechts gedeeltelijk medewerking verleent en de bevindingen daarom overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening op de beschikbare gegevens worden gebaseerd, kunnen de resultaten voor deze belanghebbende minder gunstig zijn dan indien hij wel medewerking had verleend.

(13)

Persoonsgegevens die in het kader van dit onderzoek worden verzameld, zullen worden behandeld in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (3).

(14)

Indien belanghebbenden van mening zijn dat zij bij de uitoefening van hun recht van verweer moeilijkheden ondervinden, kunnen zij vragen dat de bevoegde ambtenaar van DG Handel wordt ingeschakeld. Hij fungeert als tussenpersoon tussen de belanghebbenden en de diensten van de Commissie en kan zo nodig aanbieden te bemiddelen in procedurele kwesties aangaande de bescherming van de belangen van de belanghebbenden tijdens dit onderzoek, met name voor kwesties inzake toegang tot het dossier, vertrouwelijkheid, verlenging van termijnen en behandeling van schriftelijke en/of mondelinge opmerkingen. Belanghebbenden vinden nadere informatie en contactgegevens op de webpagina's van de voor de hearing bevoegde ambtenaar op de website van DG Handel (http://ec.europa.eu/trade),

Europese Commissie

Directoraat-generaal Handel

Directoraat H

Kamer: N105 4/92

1049 Brussel

BELGIË

Fax +32 22956505

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/10

(1)

Richtlijn 78/25/EEG van de Raad van 12 december 1977 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake stoffen die kunnen worden toegevoegd aan geneesmiddelen om deze te kleuren (3) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (4). Aangezien nieuwe wijzigingen nodig zijn, dient ter wille van de duidelijkheid tot herschikking van deze richtlijn te worden overgegaan.

(2)

Elk wettelijk voorschrift betreffende geneesmiddelen dient in de eerste plaats te zijn gericht op de bescherming van de volksgezondheid. Dit doel dient evenwel te worden bereikt door middelen die de ontwikkeling van de farmaceutische industrie en de handel in geneesmiddelen in de Gemeenschap niet kunnen belemmeren.

(3)

Hoewel in Richtlijn 94/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 juni 1994 inzake kleurstoffen die in levensmiddelen mogen worden gebruikt (5) de lijst is vastgesteld van stoffen waarvan het gebruik voor het kleuren van levensmiddelen is toegestaan, zijn de verschillen tussen de wettelijke voorschriften van de lidstaten inzake het kleuren van geneesmiddelen blijven bestaan.

(4)

Deze verschillen dragen bij tot de belemmering van de handel in geneesmiddelen in de Gemeenschap en de handel in stoffen die kunnen worden toegevoegd aan geneesmiddelen om deze te kleuren en hebben uit dien hoofde rechtstreeks invloed op de werking van de interne markt.

(5)

De ervaring heeft aangetoond dat gezondheidsredenen geen rechtvaardiging zijn om het gebruik van kleurstoffen waarvan het gebruik is toegestaan voor de kleuring van levensmiddelen, bij de bereiding van geneesmiddelen te verbieden. Voor geneesmiddelen dient dan ook te worden verwezen naar bijlage I bij Richtlijn 94/36/EG alsook naar de bijlage bij Richtlijn 95/45/EG van de Commissie van 26 juli 1995 houdende vaststelling van bijzondere zuiverheidseisen voor kleurstoffen die in levensmiddelen mogen worden gebruikt (6).

(6)

Verstoringen van technologische en economische aard dienen echter zoveel mogelijk te worden vermeden, wanneer het gebruik van een kleurstof in levensmiddelen en geneesmiddelen met het oog op de bescherming van de volksgezondheid verboden is. Daartoe moet een procedure worden ingesteld voor nauwe samenwerking tussen de lidstaten en de Commissie in het comité voor de aanpassing aan de technische vooruitgang van de richtlijnen die ten doel hebben technische belemmeringen weg te nemen voor de handel in stoffen die kunnen worden toegevoegd aan geneesmiddelen om deze te kleuren.

(7)

De voor de uitvoering van deze richtlijn vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (7).

(8)

In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid worden gegeven, de beperkte gebruiksperiode voor geneesmiddelen te wijzigen. Daar het maatregelen van algemene strekking betreft tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn door haar aan te vullen met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten zij worden vastgesteld volgens de in artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG bepaalde regelgevingsprocedure met toetsing worden vastgesteld.

(9)

Daar de in deze richtlijn opgenomen nieuwe onderdelen alleen de comitéprocedure betreffen, is omzetting ervan door de lidstaten niet nodig.

(10)

Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage I, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht van de aldaar genoemde richtlijnen onverlet te laten,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/14

(1)

Sedert de goedkeuring van Richtlijn 2006/87/EG in december 2006 werden wijzigingen aangebracht in het Reglement onderzoek schepen op de Rijn overeenkomstig artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte. Richtlijn 2006/87/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(2)

Het communautaire vaarcertificaat en het overeenkomstig het Reglement onderzoek schepen op de Rijn afgeleverde vaarcertificaat moeten worden verstrekt op basis van technische vereisten die een gelijkwaardig veiligheidsniveau garanderen.

(3)

Soortgelijke voorzieningen als die van het Reglement onderzoek schepen op de Rijn voor de installatie en de controle tijdens het gebruik van motoren die onder het toepassingsgebied vallen van Richtlijn 97/68/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 1997 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake maatregelen tegen de uitstoot van verontreinigende gassen en deeltjes door inwendige verbrandingsmotoren die worden gemonteerd in niet voor de weg bestemde mobiele machines (2) moeten worden toegevoegd.

(4)

Om de mededinging niet te verstoren en om te voorkomen dat er verschillende veiligheidsniveaus bestaan, moeten de wijzigingen van Richtlijn 2006/87/EG zo snel mogelijk ten uitvoer worden gelegd.

(5)

De maatregelen van deze richtlijn stroken met het advies van het comité als bedoeld in artikel 7 van Richtlijn 91/672/EEG van de Raad van 16 december 1991 inzake de wederzijdse erkenning van de nationale vaarbewijzen voor het besturen van schepen in het goederen- en personenvervoer over de binnenwateren (3),

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/37

(1)

De beschikking van de Raad van 21 maart 1962 houdende vaststelling van een procedure voor het voorafgaande onderzoek en overleg omtrent bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen welke door de lidstaten op het gebied van het vervoer worden overwogen (3) is ingrijpend gewijzigd (4). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van deze beschikking te worden overgegaan.

(2)

Het is ter verwezenlijking van de doelstellingen van het Verdrag in het kader van een gemeenschappelijk vervoerbeleid van belang een procedure te handhaven voor het voorafgaande onderzoek en overleg omtrent zekere bepalingen welke door de lidstaten op het gebied van het vervoer worden overwogen.

(3)

Een dergelijke procedure kan op doelmatige wijze een nauwe samenwerking tussen de lidstaten en de Commissie vergemakkelijken ter verwezenlijking van de doelstellingen van het Verdrag en kan in de toekomst een uiteenlopende ontwikkeling van het vervoerbeleid der afzonderlijke lidstaten voorkomen.

(4)

Een dergelijke procedure vergemakkelijkt bovendien de geleidelijke invoering van het gemeenschappelijk vervoerbeleid,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/40

(1)

Op 24 januari 2006 heeft de Raad Besluit 2006/116/EG aangenomen houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio's voor de periode van 26 januari 2006 tot en met 25 januari 2010 (1).

(2)

Een zetel van lid van het Comité van de Regio's is vrijgekomen door het verstrijken van het mandaat van de heer Volker HOFF,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/41

(1)

Het Voedselhulpverdrag 1999 (hierna „het verdrag” genoemd) is bij Besluit 2000/421/EG van de Raad (1) namens de Europese Gemeenschap gesloten en de geldigheidsduur ervan is in juni 2003, juni 2005, juni 2007 en juni 2008 bij een besluit van het Comité voor voedselhulp verlengd, zodat het verdrag van kracht blijft tot en met 30 juni 2009.

(2)

Een verdere verlenging van het verdrag met één jaar is in het belang van de Gemeenschap en de EU-lidstaten. Krachtens artikel XXV, onder b), van het verdrag is deze verlenging slechts van toepassing op voorwaarde dat ook het Graanhandelsverdrag 1995 (2) in diezelfde periode van kracht blijft. Het Graanhandelsverdrag 1995 blijft van kracht tot en met 30 juni 2009 en tot een verdere verlenging van de geldigheidsduur zal worden besloten tijdens de vergadering van de Internationale Graanraad van juni 2009. Daarom moet de Commissie, die de Gemeenschap in het Voedselhulpcomité vertegenwoordigt, ertoe worden gemachtigd voor die verlenging te stemmen,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/42

(1)

De beperkte erkenning overeenkomstig artikel 4, lid 2, van Richtlijn 94/57/EG is een erkenning die wordt verleend aan organisaties die bekend staan als zogenaamde classificatiebureaus, die voldoen aan alle criteria, behalve de criteria van de leden 2 en 3 van het „algemene” deel A van de bijlage bij die richtlijn, maar die beperkt zijn in tijd en toepassingsgebied zodat de betrokken organisatie verder ervaring kan opdoen.

(2)

Overeenkomstig artikel 4, lid 3, van Richtlijn 94/57/EG wordt bij een besluit betreffende de verlenging van een dergelijke erkenning geen rekening gehouden met de criteria van de punten 2 en 3 van deel A van de bijlage, maar wel met de veiligheids- en verontreinigingspreventieprestaties van de organisatie als bedoeld in artikel 9, lid 2, van de richtlijn. In ieder besluit wordt in voorkomend geval vermeld onder welke voorwaarden de verlenging wordt toegekend.

(3)

Op verzoek van de Griekse overheid heeft de Commissie bij Besluit 98/295/EG (2) van 22 april 1998 het „Hellenic Register of Shipping” een beperkte erkenning verleend voor een periode van drie jaar ; de rechtsgeldigheid van deze erkenning was beperkt tot Griekenland. Na het verstrijken van de periode van erkenning werd op verzoek van de Griekse overheid een nieuwe beperkte erkenning verleend bij Beschikking 2001/890/EG van de Commissie (3), voor een tweede periode van drie jaar en opnieuw met rechtsgeldigheid die beperkt was tot Griekenland. De erkenning van de organisatie werd op verzoek van de Griekse en Cypriotische overheid bij Beschikking 2005/623/EG van de Commissie (4) van 3 augustus 2005 verlengd voor een derde periode van drie jaar met rechtsgeldigheid die beperkt is tot Griekenland en Cyprus. Op verzoek van de Maltese overheid werd de erkenning in 2006 bij Beschikking 2006/382/EG van de Commissie (5) van 22 mei 2006 uitgebreid tot Malta, met dezelfde geldigheidsduur.

(4)

De beperkte erkenning van het „Hellenic Register of Shipping” is verstreken op 3 augustus 2008.

(5)

De Commissie heeft het „Hellenic Register of Shipping” beoordeeld overeenkomstig artikel 11, lid 3, van Richtlijn 94/57/EG. De beoordeling is gebaseerd op de resultaten van vier verkennende onderzoeken door deskundigen van het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (hierna „EMSA” genoemd) in 2006 en 2007 overeenkomstig artikel 2, onder b), punt iii), van Verordening (EG) nr. 1406/2002 van het Europees Parlement en de Raad (6). De Cypriotische, Griekse en Maltese overheden werden verzocht aan de beoordeling mee te werken; derhalve namen deze overheidsdiensten deel aan de inspectie van het hoofdkantoor van de organisatie in september 2006.

(6)

Na rekening te hebben gehouden met de opmerkingen van de organisatie, is uit de beoordeling gebleken dat een belangrijk aantal punten niet in overeenstemming was met de criteria van Richtlijn 94/57/EG, wat ernstige gevolgen heeft gehad voor de belangrijkste systemen en de controlemechanismen van de organisatie. Deze conclusies werden meegedeeld aan de drie betrokken overheidsdiensten, die geen opmerkingen hebben gemaakt, en aan de betrokken organisatie.

(7)

Na mededeling van deze conclusies heeft het „Hellenic Register of Shipping” een actieplan voor corrigerende maatregelen opgesteld.

(8)

Op verzoek van de Griekse autoriteiten werd de organisatie opnieuw beoordeeld op grond van twee inspecties die door het EMSA werden uitgevoerd tussen 12 en 20 november 2008.

(9)

Uit deze herbeoordeling van de organisatie bleek slechts een beperkte verbetering, en de Commissie kon slechts één punt van non-conformiteit schrappen. Er blijven dus ernstige tekortkomingen bestaan, onder meer betreffende de kwaliteit en de instandhouding van de regels van de organisatie, de systemen voor opleiding van en toezicht op deskundigen, de naleving van zowel statutaire vereisten als vereisten betreffende de eigen regels en procedures van de organisatie, de goedkeuring van nieuwe schepen in het register van de organisatie en het gebruik van niet-exclusieve inspecteurs; en de maatregelen die zijn genomen na de detentie van schepen door de autoriteiten van de havenstaatcontrole om redenen die verband houden met de certificaten die door de organisatie aan die schepen waren verleend. Op grond van de herbeoordeling van het „Hellenic Register of Shipping” heeft de Commissie niet kunnen vaststellen dat de organisatie tot nu toe de in de vorige beoordeling aan het licht gebrachte fundamentele oorzaken van de tekortkomingen heeft geïdentificeerd en aangepakt, en dat herhaling ervan niet kon worden voorkomen; en dat zij het veiligheidsrisico voor haar geregistreerde vloot als gevolg van deze tekortkomingen heeft beoordeeld en aangepakt.

(10)

Zonder communautaire erkenning mogen de lidstaten geen scheepsinspectie- en certificeringstaken in het kader van de internationale overeenkomsten delegeren aan het „Hellenic Register of Shipping” overeenkomstig artikel 3, lid 2, van Richtlijn 94/57/EG, zolang de classificatie van een schip door het „Hellenic Register of Shipping” niet voldoet aan de vereisten van artikel 14, lid 1, van die richtlijn. De lidstaten mogen het „Hellenic Register of Shipping” ook niet toestaan inspecties uit te voeren overeenkomstig artikel 10, lid 5, van Richtlijn 98/18/EG van de Raad van 17 maart 1998 inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen (7), zolang de classificatie van een schip door het HRS niet voldoet aan de vereisten van artikel 6, lid 1, onder a), van die richtlijn.

(11)

De Griekse autoriteiten hebben aangetoond dat het openbare binnenlandse personenvervoer over zee in Griekenland grotendeels afhankelijk is van schepen die beschikken over door het HRS verleende classificatiecertificaten en dat deze organisatie tot nu toe deze schepen heeft geïnspecteerd namens de Griekse overheid. Door het intrekken van de erkenning door het HRS zou de betrokken vloot, aangezien de eerder door het HRS verleende certificaten het einde van hun geldigheidsduur naderen, zich voor classificatie tot andere erkende organisaties moeten wenden, terwijl de inspectie overeenkomstig Richtlijn 98/18/EG moet worden overgedragen aan deze organisaties of de Griekse overheid zelf. De Griekse autoriteiten hebben aangetoond dat dit proces, gezien de grote complexiteit en het grote aantal potentieel betrokken schepen, aanzienlijk wat tijd in beslag zou nemen, verschillende maanden zelfs, en dat de betrokken schepen intussen niet worden geïnspecteerd en uiteindelijk worden gedwongen om hun activiteiten op te schorten. Deze situatie brengt het risico met zich mee dat een essentiële openbare dienst instort en vormt een directe en ernstige bedreiging voor zowel de veiligheid als de economische levensvatbaarheid van de betrokken vloot.

(12)

Om een dergelijke situatie te voorkomen moet het „Hellenic Register of Shipping” opnieuw worden erkend onder zorgvuldige structurele en operationele voorwaarden, om ervoor te zorgen dat de organisatie veilig en overeenkomstig de vereisten van Richtlijn 94/57/EG classificatie- en inspectiediensten kan blijven verlenen aan de vloot van binnenlandse personenvervoersdiensten in Griekenland. De erkenning moet beperkt zijn in de tijd, zodat de betrokken vloot en de Griekse overheid de noodzakelijke voorbereidingen kunnen treffen voor het geval dat de erkenning van de organisatie aan het eind van deze periode niet meer wordt verlengd.

(13)

Er moet voor worden gezorgd dat de risico’s ten gevolge van de tekortkomingen worden geïdentificeerd en aangepakt, eventueel met behulp van een nieuwe inspectie van de betrokken schepen. Er moet aandacht worden geschonken aan schepen die onder Griekse vlag varen en internationale handelsactiviteiten uitvoeren die, overeenkomstig artikel 3 van Richtlijn 94/57/EG, voordeel kunnen halen uit de verlenging van de erkenning van de organisatie.

(14)

De Griekse autoriteiten hebben er zich toe verbonden de onaangekondigde inspecties en controles op te voeren voor schepen die onder Griekse vlag varen en binnenlandse reizen uitvoeren in Griekenland, die geclassificeerd en gecertificeerd zijn door het „Hellenic Register of Shipping”, en om deze inspecties uiterst nauwkeurig uit te voeren. De inspecties dienen minstens eenmaal om de drie maanden te worden uitgevoerd op alle betrokken schepen, behalve in periodes van inactiviteit.

(15)

Op grond van de onlangs gepubliceerde gegevens van het Memorandum van overeenstemming van Parijs inzake havenstaatcontrole betreffende de door de ondertekenende partijen in 2007 uitgevoerde inspecties, bedroeg het aantal aangehouden schepen in verhouding tot de door het „Hellenic Register of Shipping” verleende certificaten 1,88 % van het totale aantal inspecties, terwijl dat voor erkende organisaties gemiddeld 0,35 % was.

(16)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 7 van Richtlijn 94/57/EG ingestelde comité,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/47

(1)

Op 7 september 2004 heeft de onderneming Ottaway & Associates Ltd namens de onderneming LycoRed bij de bevoegde autoriteiten van het Verenigd Koninkrijk een verzoek ingediend om lycopeenoleohars uit tomaten als nieuw voedselingrediënt in de handel te brengen; op 30 juni 2005 heeft de bevoegde Britse instantie voor de beoordeling van voedingsmiddelen haar verslag van de eerste beoordeling uitgebracht, waarin zij tot de conclusie kwam dat lycopeenoleohars uit tomaten aanvaardbaar is voor gebruik in de voorgestelde reeks levensmiddelen.

(2)

De Commissie heeft het verslag van de eerste beoordeling op 9 augustus 2005 aan alle lidstaten toegezonden.

(3)

Binnen de in artikel 6, lid 4, van Verordening (EG) nr. 258/97 vastgestelde termijn van 60 dagen zijn overeenkomstig die bepaling met redenen omklede bezwaren tegen het in de handel brengen van dit product ingediend; de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) is daarom op 13 september 2006 geraadpleegd en heeft haar advies op 24 april 2008 uitgebracht.

(4)

In dat advies kwam de EFSA tot de conclusie dat lycopeen veilig als voedselingrediënt voor de voorgestelde toepassing mag worden gebruikt; de EFSA concludeerde echter dat de consumptie van lycopeen door de gemiddelde gebruiker onder de aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) zal blijven, maar dat bij sommige gebruikers van lycopeen de ADI kan worden overschreden.

(5)

Intussen is de EFSA naar aanleiding van andere verzoeken voor andere toepassingen van lycopeen als nieuw voedselingrediënt tot dezelfde conclusie gekomen; daarom lijkt het dienstig dat een lijst wordt opgesteld van levensmiddelen waaraan lycopeen mag worden toegevoegd.

(6)

Daarom lijkt het dienstig dat na de verlening van de vergunning gedurende een aantal jaren innamegegevens worden verzameld om deze vergunning opnieuw te bekijken in het licht van nadere informatie over de veiligheid van lycopeen en de consumptie daarvan. Er moet bijzondere aandacht worden besteed aan de verzameling van gegevens over de lycopeengehalten in ontbijtgranen. Dit voorschrift uit hoofde van deze beschikking is echter alleen van toepassing op het gebruik van lycopeen als nieuw voedselingrediënt en niet op het gebruik van lycopeen als levensmiddelenkleurstof, dat valt onder de werkingssfeer van Richtlijn 89/107/EEG van de Raad van 21 december 1988 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake levensmiddelenadditieven die in voor menselijke voeding bestemde waren mogen worden gebruikt (2).

(7)

Op basis van de wetenschappelijke beoordeling is vastgesteld dat lycopeenoleohars uit tomaten voldoet aan de in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 258/97 vastgestelde criteria.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

30.4.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 109/52

(1)

De operationeel commandant van de EU heeft op 17 november 2008, 16 december 2008 en 19 maart 2009 conferenties over de opbouw van de troepenmacht en de troepensterkte gehouden.

(2)

Naar aanleiding van de aanbevelingen van de operationeel commandant van de EU en het Militair Comité van de EU (EUMC) inzake een bijdrage van Noorwegen, dient de bijdrage van Noorwegen te worden aanvaard.

(3)

Overeenkomstig artikel 6 van het Protocol betreffende de positie van Denemarken, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, neemt Denemarken niet deel aan de uitwerking en uitvoering van besluiten en acties van de Europese Unie die gevolgen hebben op defensiegebied,