18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/1

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/3

(1)

Krachtens artikel 162, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 kan het verschil tussen de prijzen van de in deel XV van bijlage I bij die verordening bedoelde producten op de wereldmarkt en die in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

(2)

Gezien de huidige situatie marktsituatie in de rundvleessector moeten uitvoerrestituties worden vastgesteld overeenkomstig de voorschriften en criteria van de artikelen 162, 163, 164 en 167 tot en met 170 van Verordening (EG) nr. 1234/2007.

(3)

Krachtens artikel 164, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 kunnen de restituties naar gelang van de bestemming worden gedifferentieerd, met name indien dit noodzakelijk is wegens de situatie op de wereldmarkt, de specifieke vereisten van bepaalde markten of de verplichtingen die voortvloeien uit volgens artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

(4)

Restituties mogen uitsluitend worden toegekend voor producten die vrij in de Gemeenschap kunnen circuleren en die zijn voorzien van een gezondheidsmerk zoals bedoeld in artikel 5, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 853/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong (2). Deze producten moeten ook voldoen aan de voorschriften van Verordening (EG) nr. 852/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake levensmiddelenhygiëne (3) en van Verordening (EG) nr. 854/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (4).

(5)

Overeenkomstig artikel 7, lid 2, derde alinea, van Verordening (EG) nr. 1359/2007 van de Commissie van 21 november 2007 tot vaststelling van de voorwaarden voor de toekenning van bijzondere restituties bij uitvoer van bepaalde soorten rundvlees zonder been (5) wordt de bijzondere restitutie verlaagd wanneer de voor uitvoer bestemde hoeveelheid minder dan 95 %, doch ten minste 85 % van de totale hoeveelheid (in gewicht) door uitbening verkregen stukken bedraagt.

(6)

Verordening (EG) nr. 343/2008 van de Commissie (6) moet derhalve worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/7

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 341/2007 van de Commissie (3) is voorzien in de opening en vaststelling van de wijze van beheer van tariefcontingenten en de instelling van een stelsel van invoercertificaten en certificaten van oorsprong voor uit derde landen ingevoerde knoflook en bepaalde andere landbouwproducten.

(2)

De hoeveelheden waarvoor op grond van artikel 10, lid 1, van Verordening (EG) nr. 341/2007 door traditionele importeurs en door nieuwe importeurs A-certificaten zijn aangevraagd gedurende de eerste vijf werkdagen van juli 2008, overtreffen de beschikbare hoeveelheden voor producten van oorsprong uit China en alle andere derde landen dan China.

(3)

Derhalve moet, overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1301/2006, worden vastgesteld in welke mate de uiterlijk op 15 juli 2008 aan de Commissie toegezonden aanvragen van A-certificaten kunnen worden ingewilligd overeenkomstig artikel 12 van Verordening (EG) nr. 341/2007,

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/9

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1484/95 van de Commissie (2) zijn bepalingen vastgesteld voor de toepassing van de regeling inzake aanvullende invoerrechten en zijn de representatieve prijzen in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede van ovoalbumine, vastgesteld.

(2)

Uit de regelmatige controle van de gegevens die als basis worden gebruikt voor het bepalen van de representatieve prijzen in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede van ovoalbumine, blijkt dat de representatieve prijzen voor de invoer van bepaalde producten moeten worden gewijzigd met inachtneming van de naar gelang van de oorsprong optredende prijsverschillen. De representatieve prijzen moeten derhalve worden bekendgemaakt.

(3)

Deze wijziging moet, gezien de marktsituatie, zo spoedig mogelijk worden toegepast.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/11

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1098/2007 van de Raad tot vaststelling van een meerjarenplan voor de kabeljauwbestanden in de Oostzee en de visserijtakken die deze bestanden exploiteren, zijn de voorwaarden voor de duurzame exploitatie van kabeljauw in de Oostzee en de regels inzake het toezicht, de controle en de bewaking van dergelijke activiteiten vastgesteld.

(2)

Verordening (EG) nr. 2371/2002 van de Raad van 20 december 2002 inzake de instandhouding en de duurzame exploitatie van de visbestanden in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (2) voorziet in controleactiviteiten door de Commissie en in samenwerking tussen de lidstaten om de naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid te garanderen.

(3)

Om ervoor te zorgen dat het meerjarenplan voor kabeljauwbestanden in de Oostzee en voor de visserijtakken die die bestanden exploiteren een succes wordt, moet een specifiek controle- en inspectieprogramma worden vastgesteld.

(4)

Het specifieke controle- en inspectieprogramma moet voor een periode van drie jaar worden vastgesteld. De resultaten die door de toepassing van het specifieke controle- en inspectieprogramma zijn verkregen, moeten periodiek door de betrokken lidstaten in samenwerking met het bij Verordening (EG) nr. 768/2005 van de Raad (3) opgerichte Communautair Bureau voor visserijcontrole (CBVC) worden geëvalueerd.

(5)

De samenwerking tussen de betrokken lidstaten moet worden aangemoedigd om de uniformiteit van de inspectie- en bewakingsactiviteiten te bevorderen en om bij te dragen aan de coördinatie van de controleactiviteiten tussen de bevoegde autoriteiten van die lidstaten.

(6)

De gezamenlijke inspectie- en bewakingsactiviteiten dienen te worden verricht overeenkomstig de door het CBVC opgestelde gezamenlijke inzetplannen.

(7)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overleg met de betrokken lidstaten vastgesteld.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserij en aquacultuur,

a)

visserijactiviteiten door vaartuigen als bedoeld in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 1098/2007;

b)

alle verwante activiteiten, met inbegrip van het aanvoeren, wegen, verkopen, vervoeren en opslaan van visserijproducten, alsmede het registreren van de aanvoer en verkoop.

a)

type, naam en radio-oproepsignaal van de inspectievaartuigen en het inspectievliegtuig op basis van de overeenkomstig artikel 28, lid 4, van Verordening (EG) nr. 2371/2002 opgestelde lijst;

b)

het gebied als bedoeld in artikel 3, onder e), van Verordening (EG) nr. 1098/2007 waar de bewaking en de inspectie plaatsvinden;

c)

de duur van de bewakings- en inspectieactiviteiten.

a)

de in bijlage I bedoelde inspectie- en bewakingsactiviteiten;

b)

alle inbreuken zoals bedoeld in bijlage II die in de periode van twaalf maanden zijn geconstateerd, met voor iedere inbreuk de vlag van het vaartuig, de datum, en de plaats van de inspectie en de aard van de inbreuk; de lidstaten vermelden de aard van de inbreuk door te verwijzen naar de betrokken letter uit de lijst in bijlage II;

c)

de stand van zaken met betrekking tot de follow-up van de in bijlage II vastgestelde lijst van inbreuken, die in het voorgaande kalenderjaar of eerder zijn geconstateerd;

d)

alle relevante coördinatie- en samenwerkingsacties tussen de lidstaten.

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/17

(1)

Besluit 82/43/EEG van de Commissie van 9 december 1981 betreffende de oprichting van een Raadgevend Comité voor gelijke kansen van mannen en vrouwen (1) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (2). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van dit besluit te worden overgegaan.

(2)

Gelijke kansen voor vrouwen en mannen is een vereiste vanuit een oogpunt van menselijke waardigheid en democratie en dit is een grondbeginsel van het gemeenschapsrecht, van de constituties en wetten van de lidstaten en van de internationale en Europese verdragen.

(3)

Het omzetten in de praktijk van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen moet worden gestimuleerd door een betere samenwerking en door uitwisseling van standpunten en ervaringen tussen de organen die in de lidstaten speciaal met het bevorderen van de gelijke kansen zijn belast enerzijds, en de Commissie anderzijds.

(4)

De algehele tenuitvoerlegging, zowel praktisch als theoretisch, van de richtlijnen, de aanbevelingen en de door de Raad op het gebied van gelijke kansen aangenomen resoluties kan aanzienlijk worden versneld dankzij de bijstand van nationale instanties die over een net van specifieke gegevens beschikken.

(5)

De voorbereiding en uitvoering van maatregelen van de Gemeenschap betreffende de werkgelegenheid van vrouwen, de verbetering van de positie van vrouwen die als zelfstandige en in de landbouw werkzaam zijn en het bevorderen van gelijke kansen vereist een nauwe samenwerking met de gespecialiseerde instanties in de lidstaten.

(6)

Bijgevolg is een geïnstitutionaliseerd kader vereist met het oog op regelmatig overleg met deze instanties,

a)

ondersteunt het comité de Commissie bij de ontwikkeling van instrumenten voor de follow-up, de beoordeling en de verspreiding van de resultaten van de in de Gemeenschap ondernomen acties ter bevordering van gelijke kansen;

b)

draagt het comité bij aan de tenuitvoerlegging van communautaire actieprogramma’s op dit gebied, in het bijzonder door het onderzoeken van de resultaten daarvan en door het voorstellen van verbeteringen voor de ondernomen acties;

c)

draagt het comité door zijn adviezen bij aan de opstelling van het jaarverslag van de Commissie betreffende de geboekte vooruitgang op het gebied van gelijke kansen voor vrouwen en mannen;

d)

bevordert het comité de uitwisseling van informatie over de op alle niveaus ondernomen acties ter bevordering van gelijke kansen en doet, in voorkomend geval, voorstellen betreffende acties die in aansluiting op deze acties zouden kunnen worden gevoerd;

e)

brengt het comité, hetzij op verzoek van de Commissie, hetzij op eigen initiatief, adviezen uit over alle kwesties die relevant zijn voor de bevordering van gelijke kansen in de Gemeenschap, of stelt verslagen hierover op.

a)

per lidstaat één vertegenwoordig(st)er van de ministeries of diensten die zijn belast met de bevordering van gelijke kansen voor vrouwen en mannen; deze vertegenwoordig(st)er wordt door de regering van de betreffende lidstaat benoemd;

b)

per lidstaat één vertegenwoordig(st)er van de officieel opgerichte nationale comités of instellingen die specifiek zijn belast met gelijke kansen van vrouwen en mannen en die de betrokken kringen vertegenwoordigen; in geval er in een lidstaat verscheidene comités of instellingen zijn die zich met deze kwesties bezighouden, bepaalt de Commissie welke instelling, krachtens haar doelstellingen, haar structuur, haar representativiteit en haar mate van onafhankelijkheid, het best geschikt is om in het comité te zijn vertegenwoordigd; de deelname van de lidstaten die niet over dergelijke comités beschikken, wordt verzekerd door personen die instellingen vertegenwoordigen die door de Commissie worden geacht soortgelijke taken uit te oefenen; deze vertegenwoordig(st)er wordt door de Commissie op voorstel van het relevante nationale comité of de relevante nationale instelling benoemd;

c)

zeven leden die de werkgeversorganisaties op communautair niveau vertegenwoordigen;

d)

zeven leden die de werknemersorganisaties op communautair niveau vertegenwoordigen.

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/22

(1)

Overeenkomstig artikel 18 van Richtlijn 2005/32/EG moet de Commissie er zorg voor dragen dat zij bij de uitvoering van haar activiteiten ten aanzien van iedere uitvoeringsmaatregel oog heeft voor een evenwichtige deelname van vertegenwoordigers van de lidstaten en alle belanghebbende partijen.

(2)

Richtlijn 2005/32/EG bepaalt dat die partijen bijeen moeten komen in een overlegforum. Daarom is het noodzakelijk de taken en de structuur van dat overlegforum vast te stellen.

(3)

Het overlegforum moet de Commissie bijstaan bij de opstelling van een werkprogramma en bijdragen tot de vaststelling en herziening van uitvoeringsmaatregelen, de beoordeling van de doeltreffendheid van de gevestigde markttoezichtmechanismen en de evaluatie van vrijwillige overeenkomsten en andere zelfreguleringsmaatregelen.

(4)

Het overlegforum dient te bestaan uit vertegenwoordigers van de lidstaten en de verschillende belanghebbende partijen van het product/de productgroep in kwestie, zoals het bedrijfsleven, met inbegrip van kmo’s, de ambachtelijke industrie, vakbonden, handelaars, kleinhandelaars, importeurs, milieuorganisaties en consumentenorganisaties.

(5)

Er dienen regels te worden vastgesteld voor de bekendmaking van informatie door leden van het overlegforum, onverminderd de veiligheidsregels die bij Besluit 2001/844/EG, EGKS, Euratom (2) als bijlage bij het reglement van orde van de Commissie zijn gevoegd.

(6)

Persoonsgegevens over de leden van het overlegforum moeten worden verwerkt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (3),

a)

een vertegenwoordiger van elke lidstaat;

b)

een vertegenwoordiger van elke lidstaat van de Europese Economische Ruimte;

c)

maximaal dertig vertegenwoordigers van belanghebbende partijen als bedoeld in artikel 18 van Richtlijn 2005/32/EG.

a)

wanneer het lid ontslag neemt;

b)

wanneer het lid niet langer in staat is een doeltreffende bijdrage te leveren aan de beraadslagingen in het forum;

c)

wanneer het lid niet voldoet aan artikel 287 van het Verdrag.

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/27

(1)

Beschikking 2000/572/EG van de Commissie (5) stelt de veterinairrechtelijke voorschriften, gezondheidsvoorschriften en voorschriften inzake de veterinaire certificering voor de invoer in de Gemeenschap van vleesbereidingen uit derde landen vast.

(2)

Als gevolg van het feit dat de Verordeningen (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 854/2004 en Verordening (EG) nr. 2075/2005 van de Commissie van 5 december 2005 tot vaststelling van specifieke voorschriften voor de officiële controles op Trichinella in vlees (6) van toepassing zijn geworden, moeten de communautaire gezondheids- en certificeringsvoorschriften voor de invoer in de Gemeenschap van vleesbereidingen worden gewijzigd en bijgewerkt om de correcte referenties in de nieuwe wetgeving op te nemen.

(3)

Traces (Trade Control and Expert System) is een geïntegreerd veterinair computersysteem, dat is ingevoerd bij Beschikking 2004/292/EG van de Commissie van 30 maart 2004 betreffende de toepassing van het Traces-systeem en tot wijziging van Beschikking 92/486/EEG (7). De standaardisatie van de gezondheidscertificaten is van essentieel belang voor de doeltreffende computerverwerking van de certificaten in het Traces-systeem.

(4)

Beschikking 2007/240/EG van de Commissie van 16 april 2007 tot vaststelling van nieuwe veterinaire certificaten voor levende dieren, sperma, embryo’s, eicellen en producten van dierlijke oorsprong die in de Gemeenschap worden binnengebracht uit hoofde van de Beschikkingen 79/542/EEG, 92/260/EEG, 93/195/EEG, 93/196/EEG, 93/197/EEG, 95/328/EG, 96/333/EG, 96/539/EG, 96/540/EG, 2000/572/EG, 2000/585/EG, 2000/666/EG, 2002/613/EG, 2003/56/EG, 2003/779/EG, 2003/804/EG, 2003/858/EG, 2003/863/EG, 2003/881/EG, 2004/407/EG, 2004/438/EG, 2004/595/EG, 2004/639/EG en 2006/168/EG (8) bepaalt dat voor de verschillende veterinaire en gezondheidscertificaten die vereist zijn om levende dieren, sperma, embryo’s, eicellen en producten van dierlijke oorsprong in de Gemeenschap binnen te brengen alsmede voor de certificaten die vereist zijn om producten van dierlijke oorsprong over het grondgebied van de Gemeenschap door te voeren, de geüniformiseerde modellen voor veterinaire certificaten in bijlage I bij die beschikking moeten worden gebruikt.

(5)

Bijgevolg moeten de in de bijlagen II en III bij Beschikking 2000/572/EG vastgestelde modelcertificaten door nieuwe modellen worden vervangen om te zorgen voor de compatibiliteit met Traces.

(6)

Om verstoring van het handelsverkeer te vermijden, moet het gebruik van de certificaten die overeenkomstig Beschikking 2000/572/EG vóór de bij deze beschikking ingevoerde wijzigingen zijn afgegeven, worden toegestaan gedurende een periode van zes maanden na de datum van toepassing van deze beschikking. Die certificaten moeten voor invoer in de Gemeenschap worden aanvaard gedurende een periode van tien maanden na de datum van toepassing van deze beschikking.

(7)

Beschikking 2000/572/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1.

Artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

Voor de invoer van vleesbereidingen gelden de volgende voorschriften:

2.

Artikel 4 bis wordt als volgt gewijzigd:

3.

De bijlagen II en III worden vervangen door de tekst in de bijlage bij deze beschikking.

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/35

(1)

Het Uitvoerend Agentschap voor het trans-Europees vervoersnetwerk (hierna „het agentschap” genoemd) is opgericht bij Besluit 2007/60/EG (2) van de Commissie en is tot 31 december 2008 belast met het beheer van de communautaire actie op het gebied van het trans-Europese vervoersnetwerk voor de verlening van financiële communautaire steun uit hoofde van Verordening (EG) nr. 2236/95 van de Raad van 18 september 1995 tot vaststelling van de algemene regels voor het verlenen van financiële bijstand van de Gemeenschap op het gebied van trans-Europese netwerken (3).

(2)

De bevoegdheid van het agentschap moet worden uitgebreid met projecten die financiële steun genieten op grond van Verordening (EG) nr. 680/2007 van het Europees Parlement en de Raad (4), aangezien op grond van deze verordening nog steeds steun wordt verleend voor projecten van het trans-Europese vervoersnetwerk die vergelijkbaar zijn met projecten die steun genieten op grond van Verordening (EG) nr. 2236/95 van de Raad en die nu reeds onder de bevoegdheid van het agentschap vallen.

(3)

Individuele beslissingen over de toekenning van communautaire financiële steun mogen niet onder de bevoegdheid van het agentschap vallen. Ter wille van de efficiëntie en doelmatigheid van de tenuitvoerlegging van het programma, kan de Commissie de bevoegdheid om dergelijke besluiten te wijzigen wel aan het agentschap delegeren.

(4)

Het agentschap moet met name worden belast met de uitvoering van de projectgebonden taken, ongeacht de vorm en modaliteiten van de communautaire financiële steun als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 680/2007. Alle programmagerelateerde activiteiten, zoals toezicht en beleidsvoorbereiding, moeten de exclusieve bevoegdheid van de Commissie blijven.

(5)

Het agentschap moet voorts worden belast met het nemen van begeleidende maatregelen om de efficiëntie en de doelmatigheid van het TEN-V-programma te verhogen en ervoor te zorgen dat het een maximale Europese toegevoegde waarde biedt, waaronder de promotie van het TEN-V-programma bij alle betrokken partijen en zorgen voor een grotere naambekendheid bij het grote publiek in de lidstaten en de buurlanden. Mogelijke maatregelen zijn doelgerichte bewustmakings- en promotiecampagnes, waaronder de organisatie van TEN-V-dagen, -studiedagen en -congressen, de aankondiging en verspreiding van resultaten en beste praktijken via geëigende publicaties, waaronder het internet, bijvoorbeeld het opstellen van persberichten, richtsnoeren voor indieners van projecten, brochures over succesvolle projecten en jaarverslagen, alsmede ervoor zorgen dat vertegenwoordigers van het agentschap en/of de Commissie kunnen deelnemen aan relevante gebeurtenissen, zoals de inhuldiging van vervoersinfrastructuur.

(6)

Externe consultants hebben een aangepaste kosten-batenanalyse uitgevoerd waaruit is gebleken dat de administratieve middelen, in het bijzonder het aantal personeelsleden, van het bestaande agentschap aanzienlijk moeten worden opgetrokken. Niettemin blijft het agentschap de gunstigste optie.

(7)

Besluit 2007/60/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in dit besluit vastgestelde bepalingen stemmen overeen met het advies van het Regelgevend Comité voor de uitvoerende agentschappen,

1.

Artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

Duur

Het agentschap wordt ingesteld voor een periode die begint op 1 november 2006 en eindigt op 31 december 2015.”.

2.

Artikel 4, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   Het agentschap is in het kader van het communautaire programma op het gebied van het trans-Europees vervoersnetwerk belast met de uitvoering van de taken met betrekking tot de financiële communautaire steun uit hoofde van Verordening (EG) nr. 2236/95 van de Raad (5) en Verordening (EG) nr. 680/2007 van het Europees Parlement en de Raad (6), met uitzondering van taken die een beoordelingsmarge voor het maken van politieke keuzes omvatten, zoals de programmaplanning, de vaststelling van prioriteiten, de selectie van projecten overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EG) nr. 680/2007, de evaluatie van het programma en de wettelijke voortgangscontrole. Het agentschap is belast met de volgende taken:

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/37

(1)

Het strategische initiatief i2010, dat gericht is op groei en werkgelegenheid, bouwt voort op het beleid inzake informatie- en communicatietechnologieën, onderzoek en innovatie en draagt zo bij aan de verwezenlijking van de doelstellingen van de Lissabonstrategie. Het i2010-initiatief stimuleert de totstandbrenging van een Europese informatiemaatschappij en moedigt betere openbare dienstverlening aan, waaronder e-gezondheidszorg.

(2)

Het is mogelijk, in ieder geval ten dele, een antwoord te vinden op huidige en toekomstige uitdagingen voor de Europese zorgstelsels door de invoering van beproefde oplossingen die op informatie- en communicatietechnologieën zijn gebaseerd (e-gezondheidszorg). Een belangrijke voorwaarde voor het benutten van de voordelen van e-gezondheidszorg is betere samenwerking met het oog op de interoperabiliteit van de systemen en toepassingen voor e-gezondheidszorg die de lidstaten toepassen. Elektronische medische dossiers zijn een wezenlijk onderdeel van systemen voor e-gezondheidszorg.

(3)

Met systemen voor elektronische medische dossiers is kwalitatief betere en veiligere medische informatievoorziening haalbaar dan met de traditionele vormen van medische documentatie. Interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers maakt de toegang tot patiënteninformatie eenvoudiger en zorgt voor betere en veiligere patiëntenzorg overal in de Gemeenschap, doordat patiënten en gezondheidswerkers kunnen beschikken over relevante en actuele informatie, terwijl een hoog niveau van bescherming van persoonsgegevens en vertrouwelijkheid gewaarborgd is. Betere grensoverschrijdende samenwerking op het gebied van e-gezondheidszorgdiensten vereist samenwerking tussen zorgaanbieders en afnemers van zorg en de regelgevende instanties in de verschillende lidstaten. Tegelijkertijd is het niet zo dat elke maatregel met het oog op interoperabiliteit noodzakelijkerwijs moet leiden tot harmonisatie van de wet- en regelgeving die van toepassing is op de organisatie en de verlening van zorg in de lidstaten.

(4)

Gebrekkige interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers is een van de grootste hinderpalen voor het verwezenlijken van de sociale en economische voordelen van e-gezondheidszorg in de Gemeenschap. De fragmentering van de markt voor e-gezondheidszorg wordt door het gebrek aan technische en semantische interoperabiliteit nog verergerd. De informatie- en communicatiesystemen en -normen die de lidstaten momenteel toepassen op het gebied van gezondheid zijn vaak onderling onverenigbaar en bemoeilijken de toegang tot informatie die essentieel is voor de verlening van veilige hoogwaardige gezondheidszorg in een andere lidstaat.

(5)

De mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s: e-Gezondheidszorg — een betere gezondheidszorg voor de burgers van Europa: Een actieplan voor een Europese Ruimte voor e-gezondheidszorg, die op 30 april 2004 is gepresenteerd (1), geeft een overzicht van het potentieel van systemen voor e-gezondheidszorg en van de belangrijkste problemen die invoering op brede schaal in de weg staan. Het in die mededeling omschreven actieplan dringt aan op een gezamenlijk optreden van de Gemeenschap en de lidstaten om de interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers te bevorderen.

(6)

In de verklaring van de conferentie op hoog niveau over e-gezondheidszorg van 2007 werd erkend dat het van belang is dat de lidstaten gezamenlijke initiatieven opzetten door activiteiten op het gebied van deze interoperabiliteit te versterken.

(7)

Op het verslag Creating an Innovative Europe van een onafhankelijke groep deskundigen gaf de Commissie antwoord met de mededeling Een Europees initiatief voor leidende markten  (2), waarin werd opgeroepen tot het creëren en op de markt brengen van innovatieve producten en diensten op leidende industriële en sociale gebieden, waaronder e-gezondheidszorg. Een van de voornaamste doelen van het voorgestelde initiatief is het bevorderen van interoperabiliteit van de systemen voor elektronische medische dossiers. De informatie- en communicatiesystemen en -normen die de lidstaten momenteel toepassen op het gebied van gezondheid zijn namelijk vaak onderling onverenigbaar en vormen daardoor een belemmering voor de totstandkoming van kosteneffectieve en innovatieve IT-oplossingen voor de gezondheidszorg.

(8)

Het Europees Parlement heeft op 23 mei 2007 een resolutie aangenomen over de impact en gevolgen van uitsluiting van gezondheidsdiensten uit de richtlijn betreffende diensten op de interne markt (3). In de resolutie wordt de Commissie verzocht de lidstaten aan te moedigen om de invoering van e-gezondheidszorg en telegeneeskunde actief te steunen, met name door interoperabele systemen te ontwikkelen waarmee patiënteninformatie kan worden uitgewisseld tussen zorgaanbieders in verschillende lidstaten.

(9)

Het doel van deze aanbeveling is ertoe bij te dragen dat uiterlijk einde 2015 algehele Europese interoperabiliteit van e-gezondheidzorg een feit is.

(10)

Deze aanbeveling eerbiedigt de beginselen die worden erkend in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, met name artikel 7 betreffende het recht op eerbiediging van het privéleven en het familie- en gezinsleven en artikel 8 betreffende ieders recht op bescherming van zijn of haar persoonsgegevens.

(11)

Medische dossiers bevatten de gevoeligste gegevens die over iemand kunnen worden vastgelegd. Ongeoorloofde bekendmaking van een aandoening of een diagnose kan negatieve gevolgen hebben voor iemands privé- en beroepsleven. Het bijhouden van medische dossiers in elektronische vorm vergroot het risico dat patiënteninformatie per ongeluk wordt bekendgemaakt of eenvoudig kan worden verspreid naar onbevoegden.

(12)

Interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers heeft betrekking op het doorgeven van persoonsgegevens betreffende de gezondheid van patiënten. Deze gegevens moeten vrij van de ene naar de andere lidstaat kunnen worden doorgegeven, maar tegelijkertijd moeten de grondrechten van personen worden gewaarborgd. Deze aanbeveling mag derhalve geen afbreuk doen aan de communautaire bepalingen betreffende de bescherming van persoonsgegevens, die met name zijn vervat in Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (4) en Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 juli 2002 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie (5).

(13)

De Commissie is van mening dat in verband met de verwerking van persoonsgegevens in ICT-systemen op gebieden als e-gezondheidszorg technologieën ter bevordering van de persoonlijke levenssfeer moeten worden ontwikkeld en op ruimere schaal moeten worden gebruikt (6),

a)

„patiënt”: een natuurlijke persoon die in een lidstaat gezondheidszorg ontvangt of wenst te ontvangen;

b)

„gezondheidswerker”: een arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger (verpleegkundige), beoefenaar der tandheelkunde (tandarts), verloskundige of apotheker in de zin van Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties (7) of een andere beroepsbeoefenaar die werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht die behoren tot een gereglementeerd beroep, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/36/EG;

c)

„elektronisch medisch dossier”: een volledig medisch dossier of soortgelijke documentatie van de fysieke en mentale gezondheidstoestand van een individu in het heden en het verleden, dat in elektronische vorm is opgezet en deze gegevens onmiddellijk beschikbaar maakt ten behoeve van medische behandeling en andere nauw daarmee samenhangende doeleinden;

d)

„systeem voor elektronische medische dossiers”: een systeem voor het vastleggen, uitlezen en manipuleren van in elektronische medische dossiers vervatte informatie;

e)

„basisgegevens van de patiënt”, „gegevens voor noodgevallen”, „medicatiedossier”: onderdelen van een elektronisch medisch dossier die informatie bevatten voor een bepaalde toepassing en een bepaald doel of een bepaalde bestemming, zoals niet-geplande zorgverstrekking of een elektronisch recept;

f)

„elektronisch recept”: een medisch recept als gedefinieerd in Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad (8), dat langs elektronische weg is verstrekt en verzonden;

g)

„interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers”: de eigenschap van twee of meer systemen voor elektronische medische dossiers dat zij zowel door computers leesbare gegevens als door mensen leesbare informatie en kennis kunnen uitwisselen;

h)

„grensoverschrijdende interoperabiliteit”: interoperabiliteit die betrekking heeft op de uitwisseling tussen aangrenzende, maar ook niet-aangrenzende lidstaten en hun gehele grondgebied;

i)

„semantische interoperabiliteit”: het waarborgen dat de betekenis van uitgewisselde informatie kan worden vastgesteld door elk ander systeem dat en elke andere toepassing die niet oorspronkelijk voor dit doel is ontwikkeld.

a)

Om dit te bereiken, wordt de lidstaten verzocht actie te ondernemen op vijf niveaus: algemeen politiek niveau, organisatorisch niveau, technisch niveau, semantisch niveau en het niveau van onderwijs en bewustmaking.

b)

Bij deze activiteiten dient te worden toegezien op volledige naleving van de nationale en de communautaire rechtsinstrumenten, met name die betreffende de bescherming van persoonsgegevens, met inbegrip van vertrouwelijkheid en gegevensbeveiliging. Er moet worden voorzien in de noodzakelijke juridische waarborgen, en in het ontwerp en de uitvoering van de systemen voor elektronische medische dossiers moeten waarborgen voor gegevensbescherming worden geïntegreerd. Bovendien moeten mechanismen worden opgezet voor voorlichting aan zowel patiënten als gezondheidswerkers alsmede voor de evaluatie van en het toezicht op de activiteiten die voor de interoperabiliteit van de systemen voor elektronische medische dossiers noodzakelijk zijn.

a)

zich politiek en strategisch te verbinden tot de implementatie op lokaal, regionaal en nationaal niveau van systemen voor elektronische medische dossiers die interoperabel zijn met de systemen voor elektronische medische dossiers in andere lidstaten;

b)

actief samen te werken met andere lidstaten en belanghebbenden om toe te zien op de goedkeuring en tenuitvoerlegging van normen die grensoverschrijdende interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers haalbaar en veilig maken;

c)

de interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers te implementeren als integrerend onderdeel van de regionale en nationale strategieën voor e-gezondheidszorg;

d)

te overwegen e-gezondheidszorg op te nemen in de nationale en regionale strategieën voor territoriale cohesie en ontwikkeling, en de resultaten van reeds ingevoerde systemen voor elektronische medische dossiers te analyseren op het niveau van het beleid voor e-gezondheidszorg en de financieringsmogelijkheden. Voor de periode 2007-2013 wordt voor de ontwikkeling van interoperabiliteit op het gebied van e-gezondheidszorg door middel van investeringen in e-gezondheidszorg en transnationale en grensoverschrijdende activiteiten steun verleend in het kader van het cohesiebeleid;

e)

risico’s, obstakels en ontbrekende schakels in verband met de verwezenlijking van grensoverschrijdende interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers te analyseren en vast te stellen welke noodzakelijke voorwaarden en relevante stimuleringsmaatregelen voor het oplossen van de problemen moeten gelden;

f)

voldoende middelen uit te trekken voor de investeringen in systemen voor elektronische medische dossiers, bijvoorbeeld door middel van rechtstreekse stimuleringsmaatregelen;

g)

te erkennen dat investeringen in technische en semantische interoperabiliteit op kortere termijn een gunstig effect kunnen hebben, door een stapsgewijze aanpak te hanteren en goede praktijken toe te passen, daarbij voortbouwend op de prioriteiten en deskundigheid van de lidstaten;

h)

te overwegen andere indirecte financiële stimuleringsmechanismen in te stellen teneinde de invoering, de aanschaf en/of de modernisering van interoperabele systemen voor elektronische medische dossiers mogelijk te maken;

i)

de activiteiten om de systemen voor elektronische medische dossiers interoperabel te maken voor ten minste vijf jaar vooruit te plannen. Een dergelijke tijdspanne wordt noodzakelijk geacht om de samenhang van het beleid te garanderen — wat vaak een voorwaarde is om investeringen en innovatie te bevorderen;

j)

de implementatie van systemen voor elektronische medische dossiers te begeleiden door gebruikers en andere belanghebbenden intensief te betrekken bij de totstandbrenging van governance, management, publiek-private partnerschappen, overheidsopdrachten, planning, implementatie, evaluatie, opleiding, informatie en voorlichting op passend niveau;

k)

relevante belanghebbenden zoals lokale en regionale autoriteiten, gezondheidswerkers, patiënten en de industrie bewust te maken van de voordelen van interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers en de noodzaak daarvan.

a)

overeenstemming bereiken over een Europees governanceproces voor het opstellen van richtsnoeren voor de ontwikkeling, implementatie en instandhouding van grensoverschrijdende interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers, die betrekking hebben op het beheer ten behoeve van de betrouwbare identificatie van patiënten en authenticatie van gezondheidswerkers alsmede andere relevante vraagstukken als omschreven in de punten 7, 8, 9 en 14;

b)

beleid en stimuleringsmaatregelen overwegen om de vraag te vergroten naar e-gezondheidszorgdiensten die de interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers mogelijk maken;

c)

analyseren door welke factoren wordt veroorzaakt dat het normalisatieproces voor verdergaande interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers zo’n langdurige, complexe en kostbare activiteit is, en maatregelen uitwerken om deze processen te versnellen.

a)

zij stellen een volledig overzicht op van bestaande technische normen en infrastructuur ter facilitering van de implementatie van systemen ter ondersteuning van grensoverschrijdende gezondheidszorg en verstrekking van zorgdiensten overal in de Gemeenschap, met name voor zover zij relevant zijn voor systemen voor elektronische medische dossiers en de uitwisseling van informatie;

b)

zij analyseren het gebruik van gestandaardiseerde informatiemodellen en op standaarden gebaseerde profielen bij de ontwikkeling van implementatie van interoperabele systemen voor elektronische medische dossiers en diensten. Gestandaardiseerde informatiemodellen en op standaarden gebaseerde profielen moeten beschouwd worden als onderdeel van de specificaties voor interoperabiliteit op nationaal of regionaal niveau. Waar mogelijk moet voor deze informatiemodellen en profielen gebruik worden gemaakt van bestaande Europese en internationale normen en moeten de aanpak en resultaten van relevante initiatieven van de bedrijfstak worden nagevolgd;

c)

zij verbinden zich tot de ontwikkeling van eventueel noodzakelijke aanvullende normen, bij voorkeur open, wereldwijd gebruikte normen, waarbij de desbetreffende Europese en internationale normalisatie-instanties moeten worden betrokken voor belangrijke gebieden waarop tekortkomingen zijn geconstateerd;

d)

zij verrichten een analyse van Mandaat M/403 EN (2007): mandaat aan de Europese normalisatieorganisaties CEN, Cenelec en ETSI inzake informatie- en communicatietechnologieën toegepast op het gebied van e-gezondheidszorg, met als doel een optimale technologische basis, infrastructuur, veiligheid en integratie van regelgeving in Europa en op de wereldwijde markten tot stand te brengen.

a)

zij zetten in samenwerking met de relevante normalisatieorganisaties, de Commissie en de Wereldgezondheidsorganisatie een passend mechanisme op om nationale onderzoekscentra, relevante bedrijfstakken en andere belanghebbenden te betrekken bij de ontwikkeling van gezondheidsterminologie, teneinde de invoering van interoperabele systemen voor elektronische medische dossiers te versnellen;

b)

waar mogelijk overwegen zij de bruikbaarheid van internationale medisch-klinische terminologieën, nomenclaturen en indelingen van ziekten, waaronder die welke voor geneesmiddelenbewaking en klinische proeven worden gebruikt. Ook de oprichting van expertisecentra voor de meertalige en multiculturele aanpassing van internationale indelingen en terminologieën moet worden aangemoedigd;

c)

zij komen tot overeenstemming over normen voor semantische interoperabiliteit ten behoeve van het weergeven van relevante gezondheidsinformatie voor een bepaalde toepassing door middel van gegevensstructuren (zoals archetypen en sjablonen), alsmede, in aansluiting op de behoeften van lokale gebruikers, onderdelen van terminologiesystemen en ontologieën;

d)

zij overwegen de noodzaak van een duurzaam referentiesysteem voor begrippen (een ontologie) als basis voor het opstellen van meertalige lexica die rekening houden met de verschillen tussen het taalgebruik van gezondheidswerkers en leken en traditionele coderingsmethoden;

e)

zij bieden ondersteuning voor de op brede schaal beschikbare methodologieën en instrumenten met het oog op de opneming van de semantische inhoud in praktische toepassingen en ontwikkelen menselijk potentieel en vaardigheden op dit gebied;

f)

zij tonen de voordelen en/of tekortkomingen aan van de huidige en toekomstige systemen door middel van wetenschappelijk verantwoorde evaluaties.

a)

zij passen de bestaande normen en profielen voor e-gezondheidszorg die met de interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers betrekking hebben correct toe, teneinde het vertrouwen van de gebruikers in die normen te versterken;

b)

zij stellen een gemeenschappelijk of wederzijds erkend mechanisme voor conformiteitsbeproeving en certificatie van interoperabele systemen voor elektronische medische dossiers en andere e-gezondheidszorgtoepassingen in, zoals technieken en methoden die door diverse industriële consortia worden aangeboden;

c)

zij beschouwen de activiteiten van de bedrijfstak op het gebied van zelfcertificatie en conformiteitsbeproeving als een mechanisme om interoperabele oplossingen voor e-gezondheidszorg sneller op de markt te kunnen brengen;

d)

zij houden rekening met de nationale en internationale (ook niet-Europese) praktijk.

a)

er moet een analyse worden verricht van de organisatorische alternatieven voor de opslag van persoonsgegevens betreffende de gezondheid, waarbij hun verschillende effecten op de bescherming van persoonsgegevens worden onderzocht; er moeten organisatorische structuren voor systemen voor elektronische medische dossiers worden opgezet die rekening houden met de specifieke risico’s voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen en het meest in overeenstemming zijn met de nationale, regionale en lokale specificaties en praktijken;

b)

het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt moet worden gewaarborgd door deze zelfstandig en vrijelijk te laten beslissen, ondersteund door gebruikersvriendelijke technologie, over de vraag welke persoonsgegevens betreffende zijn/haar gezondheid in zijn/haar elektronische medisch dossier worden opgeslagen en aan wie die gegevens mogen worden verstrekt, tenzij het nationale recht uitdrukkelijk anders bepaalt. Die beslissing doet geen afbreuk aan de mogelijkheid voor de betrokken zorginstelling of arts om de gegevens voor behandelingsdoeleinden op te slaan;

c)

het juridische kader moet bepalen dat systemen voor elektronische medische dossiers zodanig dienen te worden ontworpen en gekozen dat geen of zo weinig mogelijk persoonsgegevens worden verzameld, verwerkt en gebruikt. In het bijzonder dient gebruik te worden gemaakt van de mogelijkheden om persoonsgegevens te pseudonimiseren of te anonimiseren, voor zover dit mogelijk is en de daartoe vereiste inspanningen in verhouding staan tot het gewenste beschermingsniveau;

d)

de risico’s op het gebied van informatiebeveiliging en de gevolgen voor de bescherming van persoonsgegevens moeten worden beoordeeld vóór een systeem voor elektronische medische dossiers in gebruik wordt genomen, zulks in verband met de specifieke risico’s voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen;

e)

er moet duidelijkheid bestaan over de vraag in welke mate bepaalde categorieën persoonsgegevens betreffende de gezondheid in elektronische vorm of online beschikbaar moeten worden gesteld. Met name kan het zijn dat bepaalde categorieën persoonsgegevens betreffende de gezondheid, zoals genetische of psychiatrische gegevens, van online verwerking geheel moeten worden uitgesloten, of in ieder geval aan bijzonder strikte toegangscontrole moeten worden onderworpen;

f)

het juridische kader dient voor te schrijven dat de verwerking van persoonsgegevens in elektronische medische dossiers en systemen daarvoor uitsluitend mag worden verricht door gezondheidswerkers die, op grond van het nationale recht of op grond van voorschriften die door nationale bevoegde instanties zijn vastgesteld, onderworpen zijn aan het beroepsgeheim, of door andere personen die aan een gelijkwaardige geheimhoudingsplicht onderworpen zijn; het kader dient betrouwbare identificatie van patiënten en gezondheidswerkers toe te laten;

g)

er moet worden vastgesteld onder welke voorwaarden en voor welke vooraf bepaalde medische doeleinden gezondheidsgegevens die in systemen voor elektronische medische dossiers zijn opgenomen wettig kunnen worden geraadpleegd en verwerkt door andere personen dan degene op wie de gegevens betrekking hebben; ook moet worden vastgesteld welke beveiligingsmaatregelen bij de verwerking van gezondheidsgegevens in acht moeten worden genomen; deze eisen moeten worden gespecificeerd in de vorm van beleid dat praktisch kan worden toegepast, technisch geïmplementeerd en gehandhaafd, onder meer door de nationale gegevensbeschermingsautoriteiten;

h)

er moet worden gewaarborgd dat patiënten volledig worden geïnformeerd over de gegevens die over hen worden opgeslagen en de structuur van het elektronische medische dossier waarin die gegevens worden opgenomen. Patiënten moeten tot hun persoonlijke gezondheidsgegevens ook op alternatieve (conventionele) wijze toegang kunnen krijgen. Het is in dit verband van belang ervoor te zorgen dat bij de informatieverstrekking aan de betrokkenen gebruik wordt gemaakt van gemakkelijk te begrijpen taal en opmaak en dat personen met speciale behoeften (zoals kinderen en ouderen) op passende wijze worden geïnformeerd;

i)

er dient te worden voorzien in speciale maatregelen om te voorkomen dat patiënten op illegale wijze worden aangezet tot het vrijgeven van hun persoonsgegevens die in systemen voor elektronische medische dossiers zijn opgenomen;

j)

er moet worden gewaarborgd dat de verwerking — en met name de opslag — van persoonsgegevens in systemen voor elektronische medische dossiers plaatsvindt in rechtsgebieden waar Richtlijn 95/45/EG of een gelijkwaardig niveau van bescherming van persoonsgegevens van toepassing is;

k)

er moeten gedetailleerde auditmaatregelen worden vastgesteld om naleving van de gegevensbeschermingsvoorschriften te waarborgen, zoals betrouwbare systemen voor elektronische identificatie en authenticatie, registratie van de raadpleging van gegevens, documentatie van alle verwerkingshandelingen, de periode gedurende welke de auditinformatie moet worden bewaard, effectieve systemen voor back-up en herstel; de toepassing van deze vereisten of oplossingen moet verplicht worden gesteld overeenkomstig de beste praktijken voor informatiebehandeling;

l)

de vertrouwelijkheid van de systemen voor elektronische medische dossiers moet worden gegarandeerd en geschikte technische en organisatorische maatregelen moeten worden genomen, inclusief voorschriften voor het opsporen van incidenten en beheersprocessen, in geval van inbreuken op de beveiliging of de identificatiemechanismen die leiden tot vernietiging, hetzij per ongeluk, hetzij onrechtmatig, tot verlies, wijziging of niet-toegelaten openbaarmaking van of toegang tot persoonsgegevens die zijn doorgegeven, opgeslagen of anderszins verwerkt in systemen voor elektronische medische dossiers. Incidenten en inbreuken moeten onverwijld op effectieve wijze worden vastgesteld en maatregelen of oplossingen moeten worden uitgevoerd om dergelijke incidenten te beheersen, zoals het informeren en inschakelen van de betrokken personen, de nationale toezichthoudende autoriteiten voor gegevensbescherming en andere belanghebbenden.

a)

de inzet van producten, processen en diensten ter verhoging van de veiligheid stimuleren, teneinde identiteitsdiefstal en andere inbreuken op de persoonlijke levenssfeer te voorkomen en bestrijden;

b)

ervoor zorgen dat systemen voor elektronische medische dossiers voorzien worden van waarborgen voor gegevensbescherming, onder meer door bij het ontwerp en de implementatie ervan zo veel mogelijk gebruik te maken van technologieën ter bevordering van de persoonlijke levenssfeer.

a)

zij overwegen de mogelijkheden voor het opzetten van een waarnemingscentrum voor de interoperabiliteit van systemen voor elektronische medische dossiers in de Gemeenschap, dat tot taak heeft de vorderingen op het gebied van de technische en semantische interoperabiliteit te monitoren, te testen en te beoordelen, zodat de systemen voor elektronische medische dossiers met succes kunnen worden geïmplementeerd;

b)

zij ondernemen bepaalde activiteiten op het gebied van beoordeling, zoals het vaststellen van de kwantitatieve en kwalitatieve criteria voor het meten van de uiteindelijke voordelen en risico’s (met inbegrip van economische voordelen en kosteneffectiviteit) van systemen voor elektronische medische dossiers en het beoordelen van de voordelen en risico’s van de systemen en diensten die zijn ontwikkeld in het kader van praktische demonstraties als de grootschalige proefprojecten (proefprojecten van categorie A) die opgenomen zijn in het Programma ter ondersteuning van het ICT-beleid (onderdeel van het kaderprogramma voor concurrentievermogen en innovatie).

a)

zij bevorderen de bekendheid met de voordelen en de noodzaak van normen bij de ontwikkeling van systemen voor elektronische medische dossiers en de interoperabiliteit daarvan bij producenten en verkopers van informatie- en communicatietechnologieën, zorgaanbieders, zorginstellingen, verzekeraars en andere belanghebbenden;

b)

zij beoordelen de vereisten met betrekking tot onderwijs en opleiding voor beleidsmakers op het gebied van gezondheid en gezondheidswerkers;

c)

zij schenken bijzondere aandacht aan onderwijs en opleiding en verspreiding van goede praktijken voor de elektronische registratie, opslag en verwerking van klinische gegevens en voor het verkrijgen van de op informatie berustende toestemming van de patiënt en het legaal delen van persoonsgegevens van de patiënt;

d)

zij bieden aan alle betrokken personen, met name patiënten, voorlichting en informatie, om de bekendheid met het systeem te vergroten. Een dergelijke benadering zorgt voor een doelmatiger gebruik van gezondheidsinformatie wanneer patiënten diverse soorten zorg ontvangen van verschillende zorgaanbieders en, waar dat mogelijk is, zorg en gegevens daarover in hun eigen woning ontvangen.

18.7.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/44