10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 1580/2007 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/3

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen te worden vastgesteld voor de indeling van de in de bijlage bij de onderhavige verordening opgenomen goederen.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke communautaire voorschriften is vastgesteld voor de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Met toepassing van genoemde algemene regels, dienen de in kolom 1 van de tabel omschreven goederen die zijn opgenomen in de bijlage te worden ingedeeld onder de daarmee corresponderende GN-codes die zijn vermeld in kolom 2, op grond van de motiveringen die zijn opgenomen in kolom 3 van voornoemde tabel.

(4)

Het is wenselijk dat een beroep kan worden gedaan op een door de douaneautoriteiten van de lidstaten verstrekte bindende tariefinlichting betreffende de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die niet in overeenstemming is met de bepalingen van onderhavige verordening, door de rechthebbende, gedurende drie maanden, overeenkomstig de bepalingen van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/5

(1)

Teneinde toezicht te houden op de toepassing door de lidstaten van Verordening (EG) nr. 725/2004, dient de Commissie zes maanden na de inwerkingtreding van die verordening met het uitvoeren van inspecties te beginnen. Het organiseren van inspecties onder toezicht van de Commissie is noodzakelijk om de doeltreffendheid van nationale systemen voor kwaliteitscontrole en van maatregelen, procedures en structuren voor de maritieme beveiliging te verifiëren.

(2)

Overeenkomstig artikel 13, lid 3, van Richtlijn 2005/65/EG dient de Commissie de toepassing van die richtlijn door de lidstaten te controleren, samen met de inspecties waarin Verordening (EG) nr. 725/2004 voorziet.

(3)

Het bij Verordening (EG) nr. 1406/2002 van het Europees Parlement en de Raad (3) ingestelde Europees Agentschap voor maritieme veiligheid dient de Commissie technische bijstand te verlenen bij de uitvoering van haar inspectietaken met betrekking tot schepen, relevante maatschappijen en erkende veiligheidsorganisaties.

(4)

De Commissie dient samen met de lidstaten het tijdschema en de voorbereiding van haar inspecties te coördineren. De inspectieteams van de Commissie dienen een beroep te kunnen doen op gekwalificeerde nationale inspecteurs, voor zover beschikbaar.

(5)

De inspecties van de Commissie dienen te worden uitgevoerd volgens een vaste procedure, die een standaardmethodiek omvat.

(6)

Gevoelige informatie met betrekking tot inspecties dient vertrouwelijk te worden behandeld.

(7)

Verordening (EG) nr. 884/2005 van de Commissie van 10 juni 2005 tot vaststelling van procedures voor inspecties van de Commissie op het gebied van de maritieme beveiliging (4), moet derhalve worden ingetrokken.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 11, lid 1, van Verordening (EG) nr. 725/2004 ingestelde comité,

1.

„inspectie van de Commissie”: een door inspecteurs van de Commissie ingesteld onderzoek naar nationale kwaliteitscontrolevoorzieningen en maatregelen, procedures en structuren voor de maritieme beveiliging teneinde de naleving van Verordening (EG) nr. 725/2004 en de tenuitvoerlegging van Richtlijn 2005/65/EG te controleren;

2.

„inspecteur van de Commissie”: een persoon die voldoet aan de in artikel 7 genoemde criteria en die werkt in dienst van de Commissie of van het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid, of een nationaal inspecteur die in opdracht van de Commissie deelneemt aan inspecties van de Commissie;

3.

„nationaal inspecteur”: een persoon die als inspecteur maritieme beveiliging in dienst is van een lidstaat en gekwalificeerd is volgens de vereisten van die lidstaat;

4.

„objectief bewijs”: kwantitatieve of kwalitatieve informatie, aantekeningen of constateringen met betrekking tot de beveiliging of het bestaan en de uitvoering van een in Verordening (EG) nr. 725/2004 of Richtlijn 2005/65/EG opgenomen voorschrift, gebaseerd op verifieerbare waarnemingen, metingen of tests;

5.

„waarneming”: vermelding van een tijdens een inspectie van de Commissie geconstateerd feit, dat met objectieve bewijzen kan worden gestaafd;

6.

„gebrek aan overeenstemming”: een geconstateerde situatie waarin objectieve bewijzen aantonen dat niet is voldaan aan een in Verordening (EG) nr. 725/2004 of Richtlijn 2005/65/EG opgenomen voorschrift en dat een corrigerend optreden is vereist;

7.

„ernstig gebrek aan overeenstemming”: een onmiddellijk corrigerend optreden vereisende aanwijsbare afwijking die een ernstige bedreiging voor de maritieme beveiliging vormt. Hieronder valt ook het ontbreken van een doeltreffende en systematische uitvoering van een in Verordening (EG) nr. 725/2004 of Richtlijn 2005/65/EG opgenomen voorschrift;

8.

„instantie”: de door iedere lidstaat aangewezen instantie die als contactpunt voor de Commissie en de overige lidstaten optreedt en die de toepassing van de in Verordening (EG) nr. 725/2004 vastgestelde maatregelen inzake maritieme beveiliging en de in Richtlijn 2005/65/EG vastgestelde maatregelen inzake havenveiligheid vergemakkelijkt, de follow-up verzorgt en informatie verschaft;

9.

„relevante maatschappij”: een entiteit die een bedrijfs-, scheeps- of havenveiligheidsfunctionaris moet benoemen, of die verantwoordelijk is voor de implementatie van een scheepsveiligheidsplan of een havenveiligheidsplan, of door een lidstaat is aangewezen als veiligheidsorganisatie;

10.

„test”: beproeving van maatregelen voor maritieme beveiliging, waarbij het beramen van een onwettige handeling wordt gesimuleerd met het doel de doeltreffendheid van de toepassing van de bestaande beveiligingsmaatregelen te testen;

11.

„haven”: het gebied binnen de grenzen die door de lidstaten zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 2, lid 3, van Richtlijn 2005/65/EG en dat overeenkomstig artikel 12 van die richtlijn aan de Commissie is meegedeeld.

a)

het nationale programma voor de implementatie van Verordening (EG) nr. 725/2004 als bedoeld in artikel 9, lid 3, van die verordening;

b)

de door de instantie verstrekte gegevens en de controlerapporten als bedoeld in artikel 9, lid 4, van Verordening (EG) nr. 725/2004;

c)

de resultaten van het toezicht van de lidstaten op de tenuitvoerlegging van de havenveiligheidsplannen.

a)

een goed begrip van maritieme beveiliging en van de wijze waarop deze wordt toegepast bij de onderzochte activiteiten;

b)

een goede praktijkkennis van beveiligingstechnologieën en -technieken;

c)

kennis van inspectiebeginselen, -procedures en -technieken;

d)

praktijkkennis van de onderzochte activiteiten.

a)

door de Commissie is erkend;

b)

een basisopleiding en regelmatige bijscholingen omvat;

c)

een prestatieniveau verzekert dat toereikend is om te controleren of beveiligingsmaatregelen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 725/2004 en Richtlijn 2005/65/EG ten uitvoer worden gelegd.

a)

de inspectie ook betrekking heeft op schepen die zich tijdens de inspectie in die havenfaciliteit of elders in de haven bevinden; en

b)

de inspectie ook betrekking heeft op de controle van de haven overeenkomstig artikel 13, lid 2, van Richtlijn 2005/65/EG.

a)

brengt de relevante bevoegde autoriteiten in de lidstaten op de hoogte van de inspectie,

b)

stelt de Commissie in kennis van die relevante bevoegde autoriteiten.

a)

de vlaggenstaat van het schip geen lidstaat is; of

b)

het schip niet was opgenomen in de krachtens lid 4 van dit artikel verstrekte informatie.

a)

in overeenstemming;

b)

in overeenstemming, doch verbetering wenselijk;

c)

gebrek aan overeenstemming;

d)

ernstig gebrek aan overeenstemming;

e)

niet van toepassing;

f)

niet bevestigd.

a)

ingaat op de waarnemingen en aanbevelingen; en

b)

een actieplan met specifieke maatregelen en termijnen bevat om de geconstateerde gevallen van niet-naleving te verhelpen.

a)

opmerkingen doen toekomen aan de lidstaat of een nadere toelichting vragen om het antwoord in zijn geheel of delen daarvan te verduidelijken;

b)

een vervolginspectie of -controle uitvoeren, die minstens twee weken van tevoren moet worden aangekondigd, om de uitvoering van het corrigerend optreden te controleren;

c)

een inbreukprocedure ten aanzien van de betrokken lidstaat inleiden.

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/11

(1)

Verordening (EG) nr. 831/2002 van de Commissie van 17 mei 2002 tot tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 322/97 van de Raad betreffende de communautaire statistiek, met betrekking tot de toegang tot vertrouwelijke gegevens voor wetenschappelijke doeleinden (2), stelt, met het oog op statistische conclusies voor wetenschappelijke doeleinden, vast onder welke voorwaarden toegang kan worden verleend tot aan de communautaire instantie toegezonden vertrouwelijke gegevens, en bepaalt de regels voor samenwerking tussen de Gemeenschap en de nationale overheden ter vereenvoudiging van deze toegang.

(2)

Bij Beschikking 2004/452/EG van de Commissie (3) is een lijst van organen vastgesteld waarvan de onderzoekers voor wetenschappelijke doeleinden toegang hebben tot vertrouwelijke gegevens.

(3)

Het Directoraat Onderzoek, studies en statistieken (Direction de l'Animation de la Recherche, des Études et des Statistiques — DARES) van het ministerie van Arbeid, Sociale Betrekkingen en Solidariteit, Parijs, Frankrijk, de Research Foundation of State University of New York (RFSUNY), Albany, Verenigde Staten van Amerika, en het Fins Centrum voor pensioenen (Eläketurvakeskus — ETK), Finland, moeten worden beschouwd als organen die aan de vereiste voorwaarden voldoen, en moeten derhalve worden toegevoegd aan de lijst van agentschappen, organisaties en instellingen zoals bedoeld in artikel 3, lid 1, onder e), van Verordening (EG) nr. 831/2002.

(4)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité statistisch geheim,

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/14

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1100/2007 is een kader vastgesteld voor de bescherming en het duurzame gebruik van het Europese-aalbestand in de wateren van de Gemeenschap, in de kustlagunes, in de estuaria en in de rivieren en aansluitende binnenwateren van de lidstaten.

(2)

De lidstaten moeten bepalen en omschrijven welke individuele stroomgebieden op hun grondgebied een natuurlijke habitat voor Europese aal vormen. Voor elk stroomgebied voor aal dienen de lidstaten een beheersplan voor aal op te stellen.

(3)

Aangezien Europese aal in de Zwarte Zee en de daarmee verbonden riviersystemen slechts in geringe aantallen wordt aangetroffen, staat niet vast dat deze wateren een natuurlijke habitat voor deze soort vormen.

(4)

De Commissie is bij Verordening (EG) nr. 1100/2007 derhalve gemachtigd te beslissen of de Zwarte Zee en de daarmee verbonden riviersystemen een natuurlijke habitat vormen waarvoor herstelmaatregelen ten uitvoer moeten worden gelegd.

(5)

Volgens een aan de Commissie gericht advies van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij bevinden de Zwarte Zee en de daarmee verbonden riviersystemen zich aan de uiterste grens van het verspreidingsgebied van Europese aal en kwam de soort, vóór ze werd uitgezet, er slechts sporadisch voor. De dichtheid van het Europese-aalbestand in deze wateren was, vóór het uitzetten, te laag voor een levensvatbare visserij op deze soort, ongeacht de leeftijdsklasse van de dieren.

(6)

Het is onwaarschijnlijk dat voldoende dieren die in de met de Zwarte Zee verbonden rivieren zijn uitgezet, het stadium van de volwassenheid halen en de paaitrek naar de Sargassozee kunnen maken. Bovendien zullen waarschijnlijk weinig jonge alen in staat zijn naar de met de Zwarte Zee verbonden rivieren te trekken, tot volle wasdom te komen en de paaigronden te bereiken.

(7)

Mochten herstelmaatregelen in de Zwarte Zee en de daarmee verbonden riviersystemen al een positief effect op Europese aal hebben, dan zou dat verwaarloosbaar zijn en dus onevenredig klein zijn in vergelijking met de administratieve en financiële lasten voor de betrokken lidstaten.

(8)

Daarom moet worden vastgesteld dat de Zwarte Zee en de daarmee verbonden riviersystemen geen natuurlijke habitat voor Europese aal vormen met het oog op de toepassing van Verordening (EG) nr. 1100/2007.

(9)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/16

(1)

Bij Beschikking 2006/784/EG van de Commissie (2) wordt het gebruik van vijf methoden toegestaan (Capteur Gras/Maigre — Sydel (CGM), CSB Ultra-Meater, de manuele methode (ZP), Autofom, UltraFom 300) voor de indeling van geslachte varkens in Frankrijk.

(2)

De Franse regering heeft de Commissie verzocht toestemming te verlenen voor het gebruik van twee nieuwe methoden voor de indeling van geslachte varkens en heeft de resultaten van de versnijdingsproeven overgelegd in deel twee van het protocol als bedoeld in artikel 3, lid 3, van Verordening (EEG) nr. 2967/85 van de Commissie van 24 oktober 1985 houdende nadere bepalingen voor de toepassing van het communautaire indelingsschema voor geslachte varkens (3).

(3)

Uit het onderzoek van dit verzoek is gebleken dat aan de voorwaarden voor toelating van deze indelingsmethoden is voldaan.

(4)

Beschikking 2006/784/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor varkensvlees,

1.

Aan artikel 1, eerste alinea, worden de volgende punten f) en g) toegevoegd:

2.

De bijlage wordt gewijzigd overeenkomstig de bijlage bij de onderhavige beschikking.

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/19

(1)

Het strategisch kader i2010 — Europese informatiemaatschappij (2) beoogt een open en concurrerende digitale economie en legt de nadruk op de rol van informatie- en communicatietechnologieën (ICT) als drijvende kracht voor inclusie en levenskwaliteit. Het ontwikkelen van aanvullende communicatiemiddelen zou gunstig zijn voor de arbeidsproductiviteit en voor groei op de mobiele telefoniemarkt.

(2)

Toepassingen om netwerkverbindingen tot stand te brengen tijdens een vlucht zijn van nature pan-Europees omdat zij hoofdzakelijk voor grensoverschrijdende vluchten binnen en buiten de Gemeenschap zullen worden gebruikt. Een gecoördineerde aanpak om de mobiele communicatiediensten aan boord van vliegtuigen (MCA-diensten) te reguleren draagt bij aan de verwezenlijking van de doelstellingen van de interne markt.

(3)

Harmonisering van de regels voor het gebruik van radiospectrum in de Gemeenschap zal een spoedige ontwikkeling en toepassing van MCA-diensten in de Gemeenschap vergemakkelijken.

(4)

Commerciële exploitatie van MCA-diensten wordt momenteel alleen overwogen voor GSM-systemen die actief zijn in de 1 710-1 785 MHz-band voor uplink (verzending vanaf eindapparatuur en ontvangst door basisstation) en de 1 805-1 880 MHz-band voor downlink (verzending vanaf basisstation en ontvangst door eindapparatuur), in overeenstemming met de ETSI-normen EN 301 502 en EN 301 511. In de toekomst kan dit echter worden uitgebreid tot andere terrestrische openbare mobiele communicatiesystemen die voldoen aan andere normen en actief zijn in andere frequentiebanden.

(5)

Overeenkomstig artikel 4, lid 2, van Beschikking nr. 676/2002/EG heeft de Commissie de Europese Conferentie voor Post en Telecommunicatie (CEPT) (3) een mandaat gegeven om al het nodige te doen om na te gaan welke problemen zich voordoen met betrekking tot de technische compatibiliteit tussen de exploitatie van GSM 1800-systemen aan boord van vliegtuigen en een aantal radiodiensten die hier wellicht gevolgen van ondervinden. Deze beschikking gaat uit van de technische studies die in het kader van het EG-mandaat door de CEPT zijn uitgevoerd en gepresenteerd werden in CEPT-verslag 016 (4).

(6)

Het MCA-systeem dat in het CEPT-verslag onder de loep wordt genomen, bestaat uit een netwerkbesturingseenheid (NCU) en een basistransceiverstation in een vliegtuig (vliegtuig-BTS). Het systeem is ontworpen om ervoor te zorgen dat signalen die worden uitgezonden door grondstations voor mobiele communicatie niet kunnen worden waargenomen in de cabine van het vliegtuig en dat de eindapparatuur van gebruikers aan boord van het vliegtuig alleen een minimaal signaal uitzenden. De technische parameters voor de NCU en de vliegtuig-BTS zijn afgeleid van theoretische modellen.

(7)

Spectrumgebruik door terrestrische elektronische netwerken voor mobiele communicatie valt buiten de werkingssfeer van deze beschikking. Dit wordt bestreken door onder meer een beschikking van de Commissie inzake de harmonisering van de 900 MHz- en de 1 800 MHz-frequentieband voor terrestrische systemen die pan-Europese elektronische communicatiediensten kunnen leveren.

(8)

Ook de voorwaarden voor machtigingen en MCA-diensten vallen buiten de werkingssfeer van deze beschikking. De coördinatie van de voorwaarden voor nationale machtigingen voor MCA-diensten wordt behandeld door Aanbeveling 2008/295/EG van de Commissie (5) overeenkomstig Richtlijn 2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronischecommunicatienetwerken en -diensten (kaderrichtlijn) (6).

(9)

Apparatuur voor MCA-diensten die door deze beschikking worden bestreken valt onder de werkingssfeer van Richtlijn 1999/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 1999 betreffende radioapparatuur en telecommunicatie-eindapparatuur en de wederzijdse erkenning van hun conformiteit (7). Een vermoeden van overeenstemming met de fundamentele eisen van Richtlijn 1999/5/EG voor apparatuur die gebruikt wordt voor MCA-diensten in de Europese Unie kan worden geleverd door de naleving van de geharmoniseerde ETSI norm EN 302 480 of door de andere in Richtlijn 1999/5/EG uiteengezette overeenstemmingsbeoordelingsprocedures.

(10)

Vraagstukken met betrekking tot de luchtveiligheid zijn van het grootste belang en geen enkele bepaling in deze beschikking mag indruisen tegen handhaving van optimale veiligheidsvoorwaarden in de lucht.

(11)

MCA-diensten kunnen alleen worden verstrekt op voorwaarde dat zij voldoen aan de veiligheid van het luchtverkeer via passende luchtwaardigheidscertificeringen en andere relevante luchtvaartbepalingen, alsmede aan de eisen voor elektronische communicatie. Luchtwaardigheidscertificaten die geldig zijn voor de gehele Gemeenschap worden afgegeven door het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart (EASA) overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1702/2003 van de Commissie van 24 september 2003 tot vaststelling van uitvoeringsvoorschriften inzake de luchtwaardigheid en milieucertificering van luchtvaartuigen en aanverwante producten, onderdelen en uitrustingsstukken, alsmede voor de certificering van ontwerp- en productieorganisaties (8).

(12)

Deze beschikking heeft geen betrekking op spectrumvraagstukken in verband met communicatieverbindingen tussen vliegtuigen, het satellietruimtestation en de grond die ook MCA-diensten moeten verstrekken.

(13)

Om ervoor te zorgen dat de in deze beschikking vastgestelde voorwaarden relevant blijven en gelet op de snelle veranderingen op het gebied van radiospectrum dient de nationale overheid waar mogelijk toezicht te houden op het gebruik van het radiospectrum door apparatuur voor MCA-diensten, teneinde een actieve toetsing van deze beschikking mogelijk te maken. Hierbij dient rekening te worden gehouden met de technologische vooruitgang en moet worden nagegaan of het aanvankelijke vermoeden wat betreft de exploitatie van MCA-diensten nog steeds relevant is.

(14)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Radiospectrumcomité,

1.

„mobiele communicatiediensten aan boord van vliegtuigen (MCA-diensten)”: elektronische communicatiediensten, zoals omschreven in artikel 2, onder c), van Richtlijn 2002/21/EG, die door een onderneming worden aangeboden om vliegtuigpassagiers tijdens een vlucht in staat te stellen gebruik te maken van openbare communicatienetwerken zonder rechtstreekse verbindingen tot stand te brengen met terrestrische mobiele netwerken;

2.

„op interferentievrije en onbeschermde basis”: het feit dat er geen schadelijke interferentie mag worden veroorzaakt bij enige radiocommunicatiedienst en er geen aanspraak kan worden gemaakt op bescherming van deze apparaten tegen schadelijke interferentie die wordt veroorzaakt door radiocommunicatiediensten;

3.

„basistransceiverstation aan boord van vliegtuigen (vliegtuig-BTS)”: één of meer mobiele communicatiestations aan boord van een vliegtuig die werken met een van de in tabel 1 in de bijlage vermelde frequentiebanden en systemen;

4.

„netwerkbesturingseenheid (NCU)”: apparatuur die zich in het vliegtuig bevindt en ervoor zorgt dat signalen die door in tabel 2 van de bijlage beschreven aan de grond gevestigde elektronische communicatiesystemen worden uitgezonden niet waarneembaar zijn in de cabine door de hoorbaarheidsdrempel (noise floor) in de cabine in de ontvangstfrequenties voor mobiele communicatie te verhogen.

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/24

(1)

In haar beleid inzake de informatiemaatschappij en het i2010-initiatief onderstreept de EU de voordelen van gemakkelijke toegang tot informatie en communicatiebronnen voor alle aspecten van het dagelijkse leven. Een gecoördineerde aanpak van de regelgeving voor mobiele communicatiediensten aan boord van vliegtuigen (MCA-diensten) zou ertoe bijdragen dat deze voordelen concreet vorm krijgen en zou grensoverschrijdende elektronische communicatiediensten in de Gemeenschap vergemakkelijken.

(2)

Wanneer de lidstaten toestemming willen verlenen voor MCA-diensten moeten zij de kaderrichtlijn en Richtlijn 2002/20/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 betreffende de machtiging voor elektronischecommunicatienetwerken en -diensten (machtigingsrichtlijn) (2) in acht nemen.

(3)

Overeenkomstig de kaderrichtlijn, moeten nationale regelgevingsinstanties in de lidstaten bijdragen tot de ontwikkeling van de interne markt door onder meer de resterende belemmeringen op te heffen voor het aanbieden van elektronischecommunicatienetwerken, bijbehorende faciliteiten en diensten en elektronischecommunicatiediensten op Europees niveau en het opzetten en ontwikkelen van trans-Europese netwerken en de interoperabiliteit van pan-Europese diensten aan te moedigen.

(4)

Overeenkomstig de machtigingsrichtlijn moet een zo licht mogelijk machtigingssysteem worden gehanteerd om het aanbieden van elektronischecommunicatienetwerken en -diensten mogelijk te maken, teneinde de ontwikkeling van nieuwe elektronischecommunicatiediensten alsmede transnationale communicatienetwerken en -diensten te bevorderen en dienstenaanbieders en consumenten te laten profiteren van de schaalvoordelen van de interne markt. Deze doelstellingen kunnen over het algemeen het best worden bereikt door algemene machtigingen voor alle elektronischecommunicatienetwerken en -diensten.

(5)

De technische voorwaarden die nodig zijn om het risico te verkleinen van schadelijke interferentie van MCA-gebruik met terrestrische mobiele netwerken worden afzonderlijk behandeld in Beschikking 2008/294/EG van de Commissie (3).

(6)

De technische basis voor Beschikking 2008/294/EG is verslag 016 van de Europese Conferentie van de PTT-administraties (CEPT), dat werd opgesteld naar aanleiding van het door de EG op 12 oktober 2006 aan de CEPT verleende mandaat inzake MCA-diensten.

(7)

Een vermoeden van overeenstemming van apparatuur die gebruikt wordt voor MCA-diensten in de Europese Unie met de fundamentele eisen van 1999/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 1999 betreffende radioapparatuur en telecommunicatie-eindapparatuur en de wederzijdse erkenning van hun conformiteit (4) kan worden geleverd door de naleving van de geharmoniseerde ETSI-norm EN 302 480.

(8)

Vraagstukken met betrekking tot de luchtveiligheid zijn van het grootste belang en MCA-diensten kunnen alleen worden verstrekt op voorwaarde dat voldaan is aan de eisen in verband met de veiligheid van de luchtvaart door middel van passende luchtwaardigheidscertificering en andere relevante luchtvaartovereenkomsten, alsmede aan de eisen voor elektronische communicatie. Luchtwaardigheidscertificaten die geldig zijn voor de gehele Gemeenschap worden afgegeven door het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart (EASA).

(9)

Wanneer de in Beschikking 2008/294/EG en in geharmoniseerde norm EN 302 480 of equivalente normen en relevante luchtwaardigheidscertificaten vastgestelde technische voorwaarden voldoen aan de relevante eisen, zal het risico van schadelijke interferentie te verwaarlozen zijn zodat algemene machtigingen voor MCA-diensten moeten worden overwogen.

(10)

De verantwoordelijkheid voor machtiging van MCA-diensten ligt bij het land waarin het vliegtuig is geregistreerd in overeenstemming met het machtigingsstelsel van dat land.

(11)

De beschikbaarheid en het gezamenlijk delen van voldoende informatie zou bijdragen tot het oplossen van eventuele problemen in verband met grensoverschrijdende interferentie die veroorzaakt wordt door MCA-diensten.

(12)

Overeenkomstig Beschikking nr. 2007/344/EG van de Commissie van 16 mei 2007 inzake de geharmoniseerde beschikbaarheid van informatie over spectrumgebruik in de Gemeenschap (5) dienen de lidstaten bepaalde informatie te verstrekken aan het ERO frequentie-informatiesysteem (EFIS). Andere relevante informatie kan worden verkregen bij de exploitanten van MCA-diensten of van burgerluchtvaartautoriteiten.

(13)

Een eigen register van alle relevante gegevens voor alle vliegtuigen met MCA-apparatuur die binnen, alsook van en naar de Europese Unie vliegen, zou kunnen bijdragen tot een oplossing voor interferentie doordat alle informatie tijdig en in een gemeenschappelijk formaat bijeen wordt gebracht. Op voorwaarde dat een dergelijk gemeenschappelijk register periodiek wordt herzien, zou het kunnen worden bijgehouden door de relevante MCA-exploitanten en aan de Commissie en de lidstaten beschikbaar kunnen worden gesteld.

(14)

Ook de bepalingen van het internationale ITU-verdrag inzake radioregelgeving wat betreft kennisgeving en toewijzing van frequenties en melding van schadelijke interferentie zou een bijdrage kunnen leveren aan het oplossen van interferentiekwesties tussen lidstaten.

(15)

Machtiging voor vliegtuigen met MCA aan boord die binnen het luchtruim van de lidstaten vliegen maar buiten de Europese Unie zijn geregistreerd, kan worden ondersteund door van de industrie afkomstige relevante informatie uit het hiertoe bestemde MCA-register en door toepassing van relevante bepalingen in de ITU radioregelgeving. Een gemeenschappelijke aanpak van wederzijdse erkenning van MCA-machtigingen met landen waar niet uit de EU afkomstige vliegtuigen zijn geregistreerd kan eveneens een steentje bijdragen.

(16)

Lidstaten hebben exploitanten van terrestrische mobiele communicatie reeds rechten verleend voor frequentiegebruik. Dergelijke machtigingen bestrijken echter niet MCA-diensten en zijn over het algemeen beperkt tot terrestrische mobiele diensten.

(17)

Voor deze aanbeveling wordt de vliegtuigcabineruimte geacht te vallen onder de jurisdictie en het toezicht van het land waar het vliegtuig is geregistreerd.

(18)

Het gebruik van MCA-diensten kan ook gevolgen hebben voor de openbare veiligheid. Nationale maatregelen of maatregelen in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 2320/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2002 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels op het gebied van de beveiliging van de burgerluchtvaart (6) kunnen worden genomen om ervoor te zorgen dat mobiele telefoons aan boord van vliegtuigen niet voor onwettige doeleinden worden gebruikt.

(19)

Op de regelgevings- en technische elementen van de gemeenschappelijke aanpak van machtigingen voor MCA-diensten in de Europese Unie moet nauwlettend toezicht worden gehouden om ervoor te zorgen dat deze voldoen aan de algemene doelstelling om schadelijke interferentie te voorkomen omdat anders passende corrigerende maatregelen moeten worden overwogen.

(20)

De in deze aanbeveling vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Communicatiecomité,

1.

Deze aanbeveling beoogt nationale voorwaarden voor machtigingen en procedures in verband met het gebruik van radiospectrum voor mobiele communicatiediensten aan boord van vliegtuigen (MCA-diensten) te coördineren om de invoering ervan in de Gemeenschap te vergemakkelijken en schadelijke interferentie die wordt veroorzaakt door MCA-diensten bij grensoverschrijdende vluchten te vermijden.

De menselijke factor bij het gebruik van MCA-diensten en satellietcommunicatie tussen luchtvaart en ruimtestations valt buiten de werkingssfeer van deze aanbeveling.

De in deze aanbeveling vermelde nationale voorwaarden en voorschriften met betrekking tot machtigingen gelden onverminderd de wettelijke verplichtingen in verband met de luchtveiligheid en de openbare veiligheid.

2.

„Mobiele communicatiediensten aan boord van vliegtuigen (MCA-diensten)” zijn elektronische communicatiediensten zoals gedefinieerd in artikel 2, onder c), van de kaderrichtlijn, die worden geleverd door een onderneming om luchtvaartpassagiers in staat te stellen gebruik te maken van openbare communicatienetwerken tijdens een vlucht zonder een rechtstreekse verbinding tot stand te brengen met terrestrische mobiele netwerken.

3.

Uiterlijk zes maanden na goedkeuring van deze aanbeveling nemen de lidstaten alle maatregelen die nodig zijn om machtigingen te verlenen voor het verstrekken van MCA-diensten aan boord van vliegtuigen die op hun grondgebied zijn geregistreerd.

De lidstaten verlenen machtigingen voor MCA-diensten in overeenstemming met de in deze aanbeveling uiteengezette beginselen. Geen enkele bepaling in deze aanbeveling mag in strijd zijn met handhaving van optimale luchtveiligheidsvoorwaarden.

De lidstaten verlangen geen aanvullende machtiging voor gebruik van MCA-diensten boven hun grondgebied in vliegtuigen die in andere lidstaten geregistreerd zijn, in overeenstemming met de op grond van punt 4 overeengekomen voorwaarden.

MCA-diensten aan boord van vliegtuigen die buiten de Gemeenschap geregistreerd zijn en voldoen aan de voorwaarden die zijn vastgesteld overeenkomstig punt 4 en geregistreerd zijn in overeenstemming met de relevante ITU-voorschriften, moeten worden vrijgesteld van de machtigingsverplichting in de Gemeenschap.

4.

Lidstaten verlenen alleen een machtiging voor MCA-diensten indien deze voldoen aan de in Beschikking 2008/294/EG uiteengezette technische voorwaarden.

5.

De lidstaten moeten overwegen algemene machtigingen te verlenen voor het verstrekken van MCA-diensten aan boord van vliegtuigen die op hun grondgebied geregistreerd zijn.

Wanneer het gebruik van spectrum voor de exploitatie van MCA-diensten onderworpen is aan individuele rechten, moeten de lidstaten de noodzaak van dergelijke individuele rechten periodiek, in het licht van de opgedane ervaringen, onderzoeken om de voorwaarden die aan dergelijke rechten verbonden zijn op te nemen in een algemene machtiging.

In dergelijke gevallen moeten de lidstaten ervoor zorgen dat MCA-diensten en terrestrische mobiele elektronische communicatiediensten in dezelfde frequentiebanden onder aparte voorwaarden worden toegestaan.

6.

De lidstaten stellen de Commissie en de andere lidstaten tijdig in kennis van de MCA-diensten waarvoor machtiging werd verleend aan boord van vliegtuigen die binnen hun rechtsgebied zijn geregistreerd en van het verzoek om in hun nationale luchtruim MCA-diensten te verstrekken aan boord van vliegtuigen die buiten de Europese Unie geregistreerd zijn.

Waar nodig verzoeken de lidstaten de exploitanten van MCA-diensten hun de gegevens te verstrekken die relevant zijn voor de in het voorgaande lid vermelde doel.

7.

De lidstaten werken actief, constructief en in een geest van solidariteit samen, eventueel gebruikmakend van de bestaande ITU-procedures, om vraagstukken met betrekking tot schadelijke interferentie die zou worden veroorzaakt door het gebruik van MCA-diensten op te lossen.

De lidstaten brengen vraagstukken in verband met schadelijke interferentie die veroorzaakt zou worden door MCA-diensten welke in een andere lidstaat zijn toegestaan, onmiddellijk ter kennis van de lidstaat die verantwoordelijk is voor het verlenen van de machtiging voor de desbetreffende MCA-diensten evenals de Commissie. In voorkomend geval stelt de Commissie het Communicatiecomité en het Radiospectrumcomité op de hoogte van bovengenoemde vraagstukken om oplossingen te zoeken voor eventuele problemen.

De lidstaten die een machtiging hebben verleend voor MCA-diensten waarvan het vermoeden bestaat dat zij schadelijke interferentie veroorzaken voor diensten op het grondgebied van andere lidstaten moeten optreden en dergelijke interferentie onverwijld oplossen.

8.

De lidstaten moeten nauwlettend toezicht houden op het gebruik van spectrum door MCA-diensten, met name met het oog op bestaande of mogelijke schadelijke interferentie en moeten de Commissie verslag uitbrengen van hun bevindingen zodat deze de aanbeveling indien nodig tijdig kan aanpassen.

9.

Deze aanbeveling is gericht tot de lidstaten.

10.4.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 98/28