21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/1

(1)

De Raad heeft bij Verordening (EG) nr. 215/2002 (2) een definitief antidumpingrecht ingesteld op ferromolybdeen, ingedeeld onder GN-code 7202 70 00 („het betrokken product”), van oorsprong uit de Volksrepubliek China („China”). Het antidumpingrecht bedraagt 22,5 %.

(2)

In oktober 2006 schorste de Commissie bij Beschikking 2006/714/EG (3) het bij Verordening (EG) nr. 215/2002 ingestelde definitieve antidumpingrecht op het betrokken product van oorsprong uit de Volksrepubliek China voor een periode van negen maanden.

(3)

De beschikking tot schorsing van het bij Verordening (EG) nr. 215/2002 ingestelde definitieve antidumpingrecht werd gegeven in overeenstemming met artikel 14, lid 4, van de basisverordening, waarin wordt bepaald dat, in het belang van de Gemeenschap, antidumpingmaatregelen mogen worden geschorst als de marktverhoudingen tijdelijk zodanig zijn gewijzigd dat het onwaarschijnlijk is dat door de schorsing opnieuw schade ontstaat, mits de bedrijfstak van de Gemeenschap in de gelegenheid is gesteld opmerkingen te maken en met die opmerkingen rekening is gehouden.

(4)

De Commissie kwam in Beschikking 2006/714/EG tot de conclusie dat het, gezien de tijdelijke aard van de gewijzigde marktverhoudingen, en met name de hoge prijzen van het betrokken product in de Gemeenschap, die ver boven het bij het oorspronkelijk onderzoek vastgestelde schade veroorzakende niveau lagen, alsmede door het klaarblijkelijke gebrek aan evenwicht tussen de vraag naar en het aanbod van het betrokken product, niet waarschijnlijk was dat de door de invoer van het betrokken product uit China veroorzaakte schade zich als gevolg van de schorsing opnieuw zou voordoen.

(5)

De Commissie verplichtte zich er in Beschikking 2006/714/EG toe de ontwikkeling van de invoer en de prijzen van het betrokken product te volgen en de schorsing in te trekken wanneer het betrokken product uit China weer in aanzienlijke hoeveelheden tegen dumpingprijzen zou worden ingevoerd en de bedrijfstak van de Gemeenschap hierdoor weer schade zou lijden.

(6)

Op 31 oktober 2006 werd met een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4) ambtshalve een procedure voor een volledig tussentijds nieuw onderzoek ingeleid omdat het bewijsmateriaal waarover de Commissie beschikte, erop wees dat de omstandigheden die aanleiding gaven tot de geldende maatregelen zodanig veranderd waren dat die maatregelen mogelijk niet langer doelmatig zouden zijn en dat enkele van deze veranderingen van blijvende aard leken te zijn.

(7)

Volgens artikel 14, lid 4, van de basisverordening mogen antidumpingmaatregelen, als dit in het belang is van de Gemeenschap, voor een periode van negen maanden worden geschorst, maar kan de Raad op voorstel van de Commissie besluiten de schorsing met ten hoogste één jaar te verlengen.

(8)

Sinds de schorsing van de maatregel is de in de overwegingen 5 tot en met 10 van Beschikking 2006/714/EG beschreven situatie met betrekking tot de invoer en de prijzen van het betrokken product niet veranderd. Er werden slechts geringe hoeveelheden ferromolybdeen van oorsprong uit China in de Europese Gemeenschap ingevoerd.

(9)

Wat de ambtshalve ingeleide procedure voor een volledig tussentijds nieuw onderzoek betreft, zij eraan herinnerd dat deze binnen 15 maanden na de inleiding ervan, d.w.z. uiterlijk op 31 januari 2008, moet zijn afgesloten.

(10)

Aangezien de situatie op de communautaire markt sinds de schorsing van het antidumpingrecht in oktober 2006 niet is veranderd en het tussentijdse nieuwe onderzoek nog niet is afgesloten, wordt het passend geacht de schorsing van de van kracht zijnde maatregelen in overeenstemming met artikel 14, lid 4, van de basisverordening te verlengen. Op grond van het algemene beginsel van de voorspelbaarheid van de inkomende handelsstromen en in afwachting van de resultaten van het thans uitgevoerde tussentijdse nieuwe onderzoek wordt geconcludeerd dat de schorsing van de van kracht zijnde maatregelen moet worden verlengd tot 31 januari 2008, d.w.z. tot de uiterste datum voor de afsluiting van het tussentijdse nieuwe onderzoek. Er zijn geen aanwijzingen dat de verlenging van de schorsing niet in het belang van de Gemeenschap zou zijn.

(11)

De Commissie heeft de bedrijfstak van de Gemeenschap ingevolge artikel 14, lid 4, van de basisverordening in kennis gesteld van haar voornemen de schorsing van de van kracht zijnde antidumpingmaatregelen te verlengen. De bedrijfstak van de Gemeenschap is in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken, maar zijn opmerkingen waren niet van invloed op de conclusie dat de situatie zoals die is uiteengezet in Beschikking 2006/714/EG, niet is veranderd.

(12)

De Commissie is daarom van oordeel dat aan alle in artikel 14, lid 4, van de basisverordening gestelde eisen voor verlenging van de schorsing van het antidumpingrecht op het betrokken product is voldaan. Bijgevolg moet de schorsing van het bij Verordening (EG) nr. 215/2002 ingestelde antidumpingrecht tot 31 januari 2008 worden verlengd.

(13)

De Commissie zal de ontwikkeling van de invoer en de prijzen van het betrokken product volgen. Mocht het betrokken product uit China weer in aanzienlijke hoeveelheden tegen dumpingprijzen worden ingevoerd en mocht de bedrijfstak van de Gemeenschap hierdoor weer schade lijden, dan zal de Commissie voorstellen het antidumpingrecht opnieuw in te stellen door intrekking van deze schorsing,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/3

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/5

(1)

Verordening (EG) nr. 341/2007 (3) betreft de opening en vaststelling van de wijze van beheer van tariefcontingenten en de instelling van een stelsel van invoercertificaten en certificaten van oorsprong voor uit derde landen ingevoerde knoflook en bepaalde andere landbouwproducten.

(2)

De hoeveelheden waarvoor, op grond van artikel 10, lid 1, van Verordening (EG) nr. 341/2007 gedurende de eerste vijf werkdagen van juli 2007 A-certificaten zijn aangevraagd door traditionele en door nieuwe importeurs, overschrijden de hoeveelheden die beschikbaar zijn voor producten van oorsprong uit China en andere derde landen dan China en Argentinië.

(3)

Derhalve moet, overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1301/2006, worden vastgesteld in welke mate gevolg kan worden gegeven aan de aanvragen voor A-certificaten die uiterlijk op 15 juli 2007 aan de Commissie zijn meegedeeld overeenkomstig artikel 12 van Verordening (EG) nr. 341/2007,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/7

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden personen, groepen en entiteiten opgesomd wier tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Het Sanctiecomité van de VN-Veiligheidsraad heeft op 9 juli 2007 besloten tot wijziging van de lijst van personen, groepen en entiteiten wier tegoeden en economische middelen moeten worden bevroren. Bijlage I moet dus dienovereenkomstig worden gewijzigd,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/10

(1)

De representatieve prijzen en de aanvullende invoerrechten voor witte suiker, ruwe suiker en bepaalde stropen voor het verkoopseizoen 2006/2007 zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1002/2006 van de Commissie (3). Deze prijzen en rechten zijn laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 710/2007 van de Commissie (4).

(2)

De bovenbedoelde prijzen en invoerrechten moeten op grond van de gegevens waarover de Commissie nu beschikt, overeenkomstig het bepaalde in Verordening (EG) nr. 951/2006 worden gewijzigd,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/12

(1)

Volgens artikel 2, onder e), van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (hierna: het Euratom-Verdrag) moet de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (hierna: de Gemeenschap) door passende controle waarborgen, dat de kernmaterialen niet voor andere doeleinden worden aangewend dan waarvoor zij bestemd zijn.

(2)

Het Verdrag inzake de fysieke beveiliging van kernmateriaal (hierna: het VFBK) is in 1979 ondertekend en is in 1987 in werking getreden. Op 27 juni 2006 waren 118 staten en de Gemeenschap partij bij het VFBK. Alle lidstaten zijn partij bij het VFBK.

(3)

Onder de auspiciën van de IAEA is op 4 juli 2005 in overeenstemming met artikel 20 van het VFBK een wijzigingsconferentie bijeengeroepen. De slotakte met betrekking tot de wijzigingen van het VFBK is op 8 juli 2005 namens de Gemeenschap ondertekend door de Europese Commissie.

(4)

Het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (hierna: het Hof van Justitie) (1) is tot de conclusie gekomen dat de deelneming van de lidstaten aan het VFBK slechts verenigbaar is met de bepalingen van het Euratom-Verdrag indien de Gemeenschap als zodanig voor de gebieden waarop zij eigen bevoegdheden bezit, op dezelfde voet als de staten partij is bij het VFBK. En dat sommige verbintenissen in het VFBK ten aanzien van de Gemeenschap geen werking kunnen verkrijgen wanneer de Gemeenschap en de lidstaten niet tezamen optreden, zowel bij de onderhandelingen als bij de uitvoering van de aangegane verbintenissen.

(5)

Het Hof van Justitie heeft voorts bevestigd dat artikel 2, onder e), van het Euratom-Verdrag de Gemeenschap de taak geeft door passende controle te waarborgen dat de nucleaire stoffen niet voor andere doeleinden worden aangewend dan waarvoor zij bestemd zijn, zonder dat daarbij onderscheid wordt gemaakt naargelang de aard en de omstandigheden van zulk verkeerd gebruik, en dat ten slotte ook de term „veiligheidscontrole”, waarmee in het Verdrag de bepalingen van hoofdstuk 7 worden gekarakteriseerd, veel meer situaties dekt dan het enkele feit dat de gebruiker van nucleaire stoffen deze voor een ander dan het door hem aangegeven doel aanwendt. Dus vallen hieronder volgens het Hof van Justitie ook externe beveiligingsmaatregelen (2). Het Hof van Justitie stelde in arrest 1/78 ook dat bepalingen die over strafvervolging en uitlevering handelen een materie betreffen ten aanzien waarvan de lidstaten bevoegd zijn (3).

(6)

Volgens artikel 18, lid 4, van het VFBK moet de Gemeenschap, wanneer zij partij wordt bij het Verdrag, aan de depositaris mededelen welke artikelen van het VFBK niet op haar van toepassing zijn. Deze verklaring staat in de bijlage bij dit besluit.

(7)

Volgens artikel 7 van het VFBK moet iedere partij op bepaalde strafbare feiten straffen stellen die beantwoorden aan de ernst van deze feiten. Deze bepaling laat de keuze van de aard, het soort en de maat van de straffen die moeten worden ingevoerd over aan de partijen. Met name houdt zij voor de partijen geen verplichting in om de erin omschreven gedragingen strafrechtelijk strafbaar te stellen. Bijgevolg is artikel 7 op zijn minst tot op zekere hoogte van toepassing op de Gemeenschap.

(8)

De toetreding van de Gemeenschap tot het gewijzigde VFBK moet derhalve worden goedgekeurd,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/15

(1)

De ambtstermijn van de leden van het Raadgevend Comité van het Voorzieningsagentschap van Euratom is op 28 maart 2007 verstreken.

(2)

De leden van het comité dienen te worden benoemd voor het tijdvak van 29 maart 2007 tot en met 28 maart 2009, met inachtneming van de voordrachten van de regeringen der lidstaten,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/18

(1)

Na klachten over vermeende staatssteun ten gunste van Bavaria Film GmbH (hierna „BAV” genoemd) heeft de Commissie op 23 juli 2003 de formele onderzoeksprocedure ingeleid. Duitsland maakte op 20 oktober 2003 zijn standpunt bekend. Concurrenten en andere belanghebbenden hebben geen opmerkingen bekendgemaakt. Op 3 mei 2005 heeft de Commissie om aanvullende inlichtingen verzocht, die Duitsland bij schrijven van 1 juli 2005 heeft verstrekt. In aansluiting op een zitting van 12 oktober 2005 heeft Duitsland op 9 november 2006 en 21 november 2006 verdere inlichtingen verstrekt.

(2)

In 1999 werd op het terrein van BAV met de bouw van een volgens de modernste inzichten ingerichte filmstudio (hierna „studio” genoemd) begonnen. Op dit terrein ligt de hoofdvestiging van BAV, de filmstad Geiselgasteig in de deelstaat Beieren. BAV is een privaatrechtelijk filmproductiebedrijf (2).

(3)

De bovengenoemde investering verliep via de voor een bijzonder doel opgerichte onderneming Bayerische Filmhallen GmbH (hierna „BFH” genoemd).

(4)

Het maatschappelijk kapitaal van BFH bedraagt 50 000 EUR, waarin LfA Förderbank Bayern (hierna „LfA” genoemd) een aandeel van 49 %, de particulier Lothar Wedel (3) een fiduciair aandeel van 21 % en BAV een aandeel van 30 % heeft. De nominale waarde van het aandeel van BAV bedraagt dus 15 000 EUR. De aandelen van LfA en BAV zijn vastgesteld op basis van hun respectieve bijdragen aan de oprichting van BFH.

(5)

Behalve haar inbreng verleende LfA nog een subsidie van 3,8 miljoen EUR en een (later in een subsidie om te zetten) tussentijdse financiering van 3,1 miljoen EUR (4). 6,9 miljoen EUR was bestemd voor de financiering van de volledige bouwkosten van de nieuwe studio.

(6)

Behalve haar inbreng van 15 000 EUR leaset BAV het terrein waarop de studio staat voor een periode van 25 jaar kosteloos aan BFH. Na afloop van die periode van 25 jaar moet het nieuwe BFH-gebouw, inclusief uitrusting, kosteloos in handen komen van BAV.

(7)

BAV beheert de productievestiging voor BFH. Overeenkomstig het Geschäftsbesorgungsvertrag werden de ontvangsten uit de verhuur van de studio in de eerste drie jaar van oktober 1999 tot oktober 2002 als volgt verrekend:

(8)

Het Geschäftsbesorgungsvertrag bepaalt dat, na de aanloopfase van drie jaar van BFH, dat wil zeggen aan het begin van het vierde jaar, in oktober 2002, de opbrengsten uit de verhuur van de nieuwe studio, na aftrek van de kosten voor reparatie, onderhoud, verzekering en marketing, op basis van hun respectieve deelneming in BFH over de aandeelhouders worden verdeeld (7).

Tabel 2 toont de feitelijke opbrengsten uit de verhuur van de nieuwe studio van 2002 tot 2005 en de opsplitsing daarvan:

Tabel 2

Opbrengsten en betalingen 2002-2005

(9)

De Commissie was bij het inleiden van de procedure van mening dat, gezien de omstandigheden waarin de verschillende partijen in BFH investeerden, de investering van LfA beschouwd moest worden als steun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag, en zij uitte derhalve twijfel over de verenigbaarheid van de steun met de gemeenschappelijke markt. Met name twijfelde de Commissie eraan of de deelneming van LfA in BFH verenigbaar was met het beginsel van de particuliere investeerder in een markteconomie, aangezien BAV en LfA niet op dezelfde voorwaarden in BFH investeerden. LfA kreeg in ruil voor een investering van 6,9 miljoen EUR en de verwerving van BFH-aandelen een aandeel van 70 % in het maatschappelijk kapitaal van BFH, terwijl BAV voor 15 000 EUR en het recht om het terrein gedurende 25 jaar te benutten, waarvan de waarde op circa 3 miljoen EUR werd geschat, een aandeel van 30 % verwierf.

(10)

In haar besluit tot inleiding van de procedure voerde de Commissie aan dat LfA een staatsbank is en dat de met staatsmiddelen bekostigde investering mogelijk een met de gemeenschappelijke markt onverenigbare steunmaatregel was met BAV als eindbegunstigde.

(11)

Duitsland was in essentie van oordeel dat er geen sprake was van een steunmaatregel, aangezien het om een investering in infrastructuur gaat die geen voordeel oplevert voor een bepaalde onderneming. Indien toch sprake is van steun, valt deze volgens Duitsland onder de zogeheten culturele uitzonderingsbepaling van artikel 87, lid 3, onder d), van het EG-Verdrag.

(12)

De studio wordt verhuurd voor filmproducties. Volgens de gegevens van Duitsland gelden bij de verhuur van de studio voor alle huurders, dus ook voor BAV en haar dochterondernemingen, dezelfde voorwaarden. Dit is ook in het Geschäftsbesorgungsvertrag vastgelegd, dat het beheer van het complex en de exploitatie van de studio door BAV regelt. BAV geniet volgens Duitsland bijgevolg geen voorkeursbehandeling.

(13)

Duitsland heeft een overzicht ingediend van films die in de studio zijn geproduceerd; daaruit blijkt dat ruim tweederde van deze films door ondernemingen worden geproduceerd die geen banden onderhouden met BAV (8).

(14)

Om te bewijzen dat BAV noch een andere gebruiker van de productievestiging een voorkeursbehandeling genoot, heeft Duitsland in 2005 een prijslijst overgelegd met de huurprijzen van 25 filmstudio's (variërend in grootte van 748 m2 tot 4 225 m2) in onder meer Duitsland, Tsjechië, Slowakije, Bulgarije, het Verenigd Koninkrijk en Italië. De huurprijzen varieerden van 0,27 EUR/m2 (Italië) tot 4,34 EUR/m2 (Verenigd Koninkrijk). In 2005 lag de huurprijs voor de nieuwe BFH-studio van 3 060 m2 op 1,02 EUR/m2. Deze prijs moesten alle gebruikers van de studio, dus ook BAV, betalen.

(15)

Om alle twijfel over eventuele steun uit de weg te ruimen en om het proces transparanter te maken heeft Duitsland na het inleiden van de procedure de volgende verandering (hierna „nieuwe aanpak” genoemd) voorgesteld:

(16)

De oorspronkelijke maatregel die moest worden onderzocht, was de investering van LfA van 6,9 miljoen EUR in de nieuwe studio en haar deelneming in BFH.

(17)

Zoals in het besluit tot inleiding van de procedure is uiteengezet, zou in deze zaak om de volgende redenen sprake kunnen zijn van staatssteun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag ten gunste van BAV:

(18)

Duitsland heeft alle veranderingen voor de toepassing van de nieuwe aanpak voorbereid, alle mogelijke eerdere en toekomstige steunelementen uit de weg geruimd en zich ertoe verbonden de aanpak toe te passen, zodra de Commissie een besluit heeft genomen.

(19)

LfA koopt voor 15 000 EUR van BAV haar aandeel van 30 % in BFH. Deze prijs was vastgelegd in de oprichtingsakte van BFH en komt overeen met de prijs die Bavaria oorspronkelijk voor haar aandelen had betaald. Voor de verkoop van haar BFH-aandelen geniet BAV geen voordeel dat kan worden aangemerkt als steun. LfA wordt eigenaar van 100 % van de aandelen en ontvangt bijgevolg ook 100 % van de opbrengsten van BFH.

(20)

In de toekomst zal BAV de kosten voor het beheer van de onderneming jaarlijks in rekening brengen bij BFH, waarbij wordt uitgegaan van de effectieve kosten. Volgens de gegevens die Duitsland in november 2006 heeft voorgelegd, bedroegen in 2006 de jaarlijkse kosten 106 405 EUR. De effectieve kosten worden jaarlijks berekend en gefactureerd en door een onafhankelijke deskundige gecontroleerd. Er wordt op toegezien dat BAV alleen voor effectieve prestaties wordt betaald, zodat overcompensatie uitgesloten is. BAV heeft zodoende geen voordeel in de vorm van overdreven compensatiebedragen voor het beheer die gelijk zouden kunnen worden gesteld met steun.

(21)

Tot 2024 betaalt BFH aan BAV een op de markt gebruikelijke pacht voor het terrein. Deze komt overeen met 5 % van de door een onafhankelijke deskundige geschatte waarde van het terrein (10). Dit kan in zoverre worden beschouwd als een op de markt gebruikelijke pacht dat dit BAV de garantie biedt van een redelijke opbrengst voor haar grondbezit. BFH zal de pacht evenwel niet maandelijks voldoen; de betaling van de gebruiksvergoeding vermeerderd met rente wordt uitgesteld (11). Er wordt op toegezien dat BAV alleen voor het gebruik van het terrein wordt betaald, zodat overcompensatie uitgesloten is.

(22)

In 2024, na afloop van de periode van 25 jaar, zal de marktwaarde van de nieuwe studio door een onafhankelijke deskundige worden getaxeerd. BAV kan de nieuwe studio voor die prijs kopen van BFH en deze prijs indien gewenst met de geaccumuleerde pachtvordering en rente verrekenen. Indien de marktwaarde van het terrein in 2024 hoger is dan de ten aanzien van BAV opgelopen vordering, zal BAV het verschil aanzuiveren. Bijgevolg mag worden uitgesloten dat BAV enig voordeel geniet bij de verwerving van de studio (12). Bijgevolg kan worden vastgesteld dat de nieuwe aanpak de garantie biedt dat BAV in de toekomst geen voordeel in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag geniet als gevolg van de exploitatie van de nieuwe studio en eventuele toekomstige staatssteun ten gunste van BAV derhalve uitgesloten is. BAV doet afstand van haar aandeel van 30 % en brengt BFH de effectieve kosten voor het beheer van de nieuwe studio en de huur van het gebouw in rekening. Na een periode van 25 jaar zal BAV bovendien een met de marktomstandigheden overeenstemmende prijs moeten betalen voor de verwerving van de productievestiging. Oorspronkelijk was gepland dat de eigendom van het BFH-gebouw, inclusief uitrusting, na afloop van de periode van 25 jaar kosteloos in handen zou komen van BAV.

(23)

De tabellen 1 en 2 bevatten gegevens over de betalingen die BAV van 1999 tot 2005 heeft ontvangen. Die kunnen worden opgesplitst in twee categorieën: betalingen voor het beheer van de onderneming en betalingen op grond van het overeengekomen aandeel van BAV in de winst. Deze kunnen als volgt worden weergegeven:

Tabel 4

Betalingen aan BAV — Vereffening en winst

(24)

De betalingen die BAV voor het beheer van de productievestiging heeft ontvangen (zie regel C resp. de gedetailleerdere gegevens in de regels D en E van tabel 4), komen deels overeen met de effectieve uitgaven en deels met de in het Geschäftsbesorgungsvertrag vooraf vastgelegde, forfaitaire betalingen. Deze betalingen waren zelfs in de „topjaren” 2000 en 2004, toen de betalingen aan BAV 103 000 EUR beliepen, steeds lager dan de gedetailleerde ramingen, waarin voor 2006 een bedrag van ruim 106 405 EUR was opgenomen (zie tabel 3). Zij hebben BAV geen onbetamelijk voordeel verschaft.

(25)

Het aandeel van BAV in de winst was bedoeld als compensatie voor het kosteloze gebruik van het terrein. Deze betalingen lagen onder de marktprijs voor de verpachting van het terrein, die momenteel 183 500 EUR per jaar bedraagt (zie punt 15).

(26)

Uit tabel 4 volgt dat zelfs wanneer alle ontvangsten van BAV worden opgeteld (beheer en winsten, zie regel I), de som van alle betalingen die BAV in de periode van 1999 tot 2005 heeft ontvangen, onder de geschatte marktwaarde voor het gebruik van het terrein ligt (momenteel 183 500 EUR per jaar). De reden hiervoor is dat oorspronkelijk was gepland dat de eigendom van het nieuwe BFH-gebouw, inclusief uitrusting, na afloop van de periode van 25 jaar kosteloos in handen zou komen van BAV, wat een „bijkomend” voordeel voor BAV zou zijn geweest. De nieuwe aanpak bepaalt echter dat BAV de studio tegen een op de markt gebruikelijke prijs verwerft. Hieruit volgt dat BAV in de periode van 1999 tot 2005 geen voordeel in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag, heeft genoten vanwege deze maatregel.

(27)

Bijgevolg kan worden vastgesteld dat BAV in verband met de exploitatie van de nieuwe studio geen staatssteun heeft ontvangen.

(28)

Behalve dat BAV mogelijk een te groot bedrag is betaald voor het beheer van de studio (zie tabel 4 hierboven), zou het bij het gebruik van de studio een preferentiële behandeling kunnen hebben genoten.

(29)

Volgens de gegevens van Duitsland werden de meeste films geproduceerd door ondernemingen die geen banden hebben met BAV (13). Duitsland heeft bevestigd dat BAV geen privileges geniet wat betreft de toegang tot de studio. Verder konden alle filmproducenten de studio op dezelfde voorwaarden en voor dezelfde prijs gebruiken als BAV en dit is nog steeds het geval. De Commissie heeft de verzekering gekregen dat BAV op exact dezelfde wijze wordt behandeld als de concurrenten en het geen voorkeursbehandeling genoot resp. geniet, en dat BAV wat betreft het gebruik van de studio derhalve geen voordeel in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag, heeft genoten en dat dit ook zo zal blijven.

(30)

Met betrekking tot het beginsel van de particuliere investeerder in een markteconomie, waarnaar in het besluit tot inleiding van de procedure wordt verwezen, moet worden opgemerkt dat daarbij centraal stond dat LfA en BAV niet op gelijke voorwaarden in BFH investeerden en dit als steun ten gunste van BAV werd aangemerkt. De nieuwe aanpak lost dit probleem op door van LfA de enige eigenaar van BFH te maken. Deze aanpak houdt in dat de ontvangsten van BFH, dat alle gebruikers van de studio marktprijzen in rekening brengt, voor 100 % toebehoren aan LfA en uitbetaalde winst volledig ten goede komt van LfA. Ten slotte zal LfA in 2024 voor de verkoop van de studio een marktconforme prijs ontvangen. Om die reden mag er na een eerste onderzoek van worden uitgegaan dat de investering van LfA in BFH in overeenstemming is met het beginsel van de particuliere investeerder in een markteconomie.

(31)

Op grond van de bovenstaande overwegingen stelt de Commissie vast dat de onderzochte maatregel volgens de nieuwe aanpak, BAV geen voordeel verleent en dat er derhalve geen sprake is van staatssteun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag ten gunste van BAV,

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/25

(1)

Beschikking 90/424/EEG bepaalt op welke wijze de Gemeenschap financieel bijdraagt aan gerichte veterinaire maatregelen, waaronder acties op technisch en wetenschappelijk gebied. Krachtens deze beschikking onderneemt de Gemeenschap of helpt zij de lidstaten bij het ondernemen van acties op technisch en wetenschappelijk gebied die voor de ontwikkeling van de communautaire wetgeving op veterinair gebied en voor de ontwikkeling van onderwijs en opleiding op veterinair gebied nodig zijn.

(2)

Volgens het verslag van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) over de trends en bronnen van zoönoses, zoönoseverwekkers en antimicrobiële resistentie in de Gemeenschap in 2005 (2) werden in 22 lidstaten in totaal 194 695 menselijke gevallen van campylobacteriose gemeld. Als belangrijkste infectiebron geldt vlees van vleeskuikens. In tot wel 66,4 % van de gevallen waren de monsters in vleeskuikenvlees positief. Bij koppels vleeskuikens was 0,2 tot 86 % van de gemelde monsters positief.

(3)

Voorts werden er volgens het verslag van de EFSA in 2005 in 22 lidstaten in totaal 168 929 menselijke gevallen van salmonellose gemeld. In de regel was 4-10 % van het pluimveevlees besmet; dit is het hoogste percentage van alle onderzochte levensmiddelen.

(4)

De EFSA wijst er in haar verslag ook op dat een relatief hoog aandeel van campylobacter- en salmonella-isolaten van dieren en levensmiddelen resistent is tegen de antimicrobiële stoffen die gewoonlijk bij de behandeling van ziekten bij de mens worden gebruikt. Dit geldt in het bijzonder voor resistentie tegen fluorchinolonen in campylobacterisolaten van pluimvee, waarvan volgens het verslag tot wel 94 % resistent was tegen ciprofloxacine. Door voedsel overgedragen infecties die door deze resistente bacteriën worden veroorzaakt, zijn in het bijzonder gevaarlijk voor de mens omdat zij ertoe kunnen leiden dat de behandeling niet aanslaat.

(5)

Overeenkomstig Beschikking 2005/636/EG van de Commissie van 1 september 2005 betreffende een financiële bijdrage van de Gemeenschap voor een in de lidstaten uit te voeren basisonderzoek naar de prevalentie van Salmonella spp. bij koppels vleeskuikens van Gallus gallus (3) werden vergelijkbare gegevens over de prevalentie van Salmonella bij dergelijke koppels verzameld. Het is echter uiterst moeilijk om de prevalentie van Campylobacter bij koppels vleeskuikens en in het vlees van vleeskuikens en van Salmonella in het vlees van vleeskuikens uit verschillende lidstaten te vergelijken, aangezien de controle in de lidstaten niet geharmoniseerd is.

(6)

Overeenkomstig artikel 5 van Richtlijn 2003/99/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 november 2003 inzake de bewaking van zoönoses en zoönoseverwekkers en houdende wijziging van Beschikking 90/424/EEG van de Raad en intrekking van Richtlijn 92/117/EEG van de Raad (4) kunnen gecoördineerde bewakingsprogramma’s worden vastgesteld wanneer een specifieke behoefte aan een risico-evaluatie is geconstateerd of wanneer op het niveau van de lidstaten referentiewaarden met betrekking tot zoönoses of zoönoseverwekkers moeten worden vastgesteld.

(7)

Wetenschappelijke deskundigen hebben in samenwerking met de EFSA technische specificaties voor een basisonderzoek naar Campylobacter in koppels vleeskuikens ontwikkeld. In 2006 werd voor laboratoriumpersoneel in alle lidstaten scholing georganiseerd betreffende detectiemethoden voor Campylobacter in dergelijke koppels; in 2007 is scholing met betrekking tot methoden voor kwantificering van Campylobacter op karkassen gepland.

(8)

De taskforce „Monitoring of Zoonoses Data Collection” van de EFSA heeft tijdens zijn vergadering op 16 en 17 oktober 2006 het rapport over de voorgestelde technische specificaties voor een gecoördineerd bewakingsprogramma voor Salmonella en Campylobacter in het vlees van vleeskuikens in de Europese Unie (5) goedgekeurd.

(9)

Op 20 februari 2007 heeft de taskforce eveneens een rapport goedgekeurd, waarin een voorstel was opgenomen voor een geharmoniseerde bewakingsregeling voor antimicrobiële resistentie van Salmonella bij kippen (Gallus gallus), kalkoenen en varkens en van Campylobacter jejuni en C. coli bij vleeskuikens (6). In het verslag worden aanbevelingen gedaan voor een geharmoniseerde bewakingsregeling en een geharmoniseerde methodologie voor gevoeligheidstests.

(10)

Overeenkomstig artikel 7, lid 3, en bijlage II, deel B, van Richtlijn 2003/99/EG dienen er uitvoeringsbepalingen te worden vastgelegd inzake de bewaking van de antimicrobiële resistentie van Campylobacter jejuni en Campylobacter coli in pluimvee. Daartoe moeten gegevens worden verzameld. Om de noodzakelijke gegevens te verzamelen moet daarom het testen op antimicrobiële resistentie deel uitmaken van het onderzoek.

(11)

Gelet op het hoge aantal salmonella- en campylobactergevallen bij de mens, de importantie van vleeskuikens en vlees van vleeskuikens als infectiehaard en de toenemende verontrusting over de ontwikkeling van antimicrobiële resistentie, moeten er vergelijkbare gegevens over de prevalentie van Campylobacter in vleeskuikens en vlees van vleeskuikens en van Salmonella in vlees van vleeskuikens in de lidstaten worden verzameld om de noodzaak, haalbaarheid en de kosten en baten van voor de gehele Gemeenschap geldende bestrijdingsmaatregelen te kunnen beoordelen.

(12)

Aan de hand van het onderzoek dient technische informatie te worden ingewonnen die noodzakelijk is voor de ontwikkeling van de communautaire veterinaire wetgeving, waaronder informatie over het gebruik van antimicrobiële stoffen in het kader van programma’s voor de bestrijding van zoönoses bij pluimvee. Aangezien het belangrijk is om vergelijkbare gegevens over de prevalentie van Salmonella en Campylobacter in vleeskuikens en vlees van vleeskuikens en de antimicrobiële resistentie van Campylobacter in vleeskuikens in de lidstaten te verzamelen, moet aan deze programma’s een financiële bijdrage van de Gemeenschap worden toegekend ten behoeve van de uitvoering van de specifieke vereisten van het onderzoek. De uitgaven voor laboratoriumtests moeten tot een bepaald maximumbedrag voor 100 % worden vergoed. Alle andere kosten, zoals bemonsterings-, reis- en administratiekosten, komen niet voor een financiële bijdrage van de Gemeenschap in aanmerking.

(13)

Een financiële bijdrage van de Gemeenschap mag slechts worden verleend mits het onderzoek wordt uitgevoerd overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en aan nog een aantal andere voorwaarden wordt voldaan.

(14)

Een financiële bijdrage van de Gemeenschap mag slechts worden verleend indien de voorgenomen maatregelen doeltreffend worden uitgevoerd en de bevoegde autoriteiten alle nodige inlichtingen binnen de in deze beschikking vastgestelde termijnen verstrekken.

(15)

Om redenen van administratieve doelmatigheid moeten alle voor een financiële bijdrage van de Gemeenschap gedeclareerde uitgaven in euro worden uitgedrukt. Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1290/2005 van de Raad van 21 juni 2005 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (7) moet de omrekening van de uitgaven in een andere valuta dan de euro geschieden tegen de meest recente koers die de Europese Centrale Bank heeft vastgesteld vóór de eerste dag van de maand waarin de aanvraag door de betrokken lidstaat wordt ingediend.

(16)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

Campylobacter spp. bij koppels vleeskuikens en de antimicrobiële resistentie ervan; en tevens

b)

Campylobacter spp. en Salmonella spp. in vleeskuikenkarkassen.

a)

„koppel”: alle pluimvee (zoals vleeskuikens) met dezelfde gezondheidsstatus dat in hetzelfde lokaal of binnen dezelfde uitloopruimte wordt gehouden en dat een epidemiologische eenheid vormt; in batterijen omvat deze term alle dieren die hetzelfde omsloten luchtvolume delen.

b)

„ter slacht aangeboden partij”: levering van in hetzelfde koppel gehouden vleeskuikens aan een slachthuis op één dag;

c)

„bevoegde autoriteit” de autoriteit of autoriteiten van een lidstaat, als aangewezen krachtens artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2160/2003 (8) van het Europees Parlement en de Raad.

a)

Campylobacter spp. bij koppels vleeskuikens en de antimicrobiële resistentie ervan;

b)

Campylobacter spp. in vleeskuikenkarkassen;

c)

Salmonella spp. in vleeskuikenkarkassen;

a)

zij beschikken over bewezen ervaring met de toepassing van de voor de tests vereiste methoden;

b)

zij maken gebruik van een kwaliteitsborgingssysteem overeenkomstig EN/ISO-norm 17025;

c)

zij staan onder toezicht van de desbetreffende NRL’s.

a)

de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen voor de uitvoering van het onderzoek treden uiterlijk op 31 december 2007 in werking;

b)

uiterlijk op 31 mei 2008 wordt een voortgangsverslag over de eerste drie maanden van het onderzoek met de in deel E, punt 1, van bijlage I vermelde gegevens bij de Commissie ingediend;

c)

uiterlijk op 28 februari 2009 wordt een eindverslag over de uitvoering van het onderzoek met alle in de punten 1 en 2 van deel E van bijlage I vermelde gegevens ingediend, vergezeld van bewijsstukken ter staving van de in de periode van 1 januari 2008 tot en met 31 december 2008 door de lidstaten gedane uitgaven voor de bemonstering en analyses en van de behaalde resultaten. De bewijsstukken ter staving van de uitgaven bevatten ten minste de in bijlage III vermelde gegevens;

d)

het onderzoek wordt doeltreffend uitgevoerd.

a)

20 EUR per test voor de detectie van Campylobacter spp. en Salmonella spp.;

b)

30 EUR per bevestiging, speciesbepaling en kwantificering van isolaten van Campylobacter spp. en de serotypering van isolaten van Salmonella spp.;

c)

30 EUR per test op antimicrobiële resistentie van campylobacterisolaten afkomstig van koppels vleeskuikens.

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/38

(1)

Op 15 september 2006 heeft de Raad Gemeenschappelijk Optreden 2006/623/GBVB (1) aangenomen, dat verstrijkt op 31 juli 2007.

(2)

In het licht van het alomvattend voorstel voor de regeling van de status van Kosovo van 26 maart 2007, dat voorziet in een internationale civiele vertegenwoordiger in Kosovo, die tevens als speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie zal optreden en zal worden ondersteund door een internationaal civiel bureau (ICB) in Kosovo, waaronder begrepen de diensten van een speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie, moet het Voorbereidingsteam ICM/SVEU worden omgedoopt tot het Voorbereidingsteam ICB/SVEU.

(3)

Het mandaat van het Voorbereidingsteam ICM/SVEU moet worden gewijzigd en verlengd tot en met 30 november 2007, of tot en met 30 dagen na de aanneming van een nieuwe Resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (UNSCR) ter vervanging van UNSCR 1244 en tot bekrachtiging van de benoeming van een internationale civiele vertegenwoordiger, mits deze nieuwe resolutie vóór 1 november 2007 wordt aangenomen.

(4)

Gemeenschappelijk Optreden 2006/623/GBVB moet dienovereenkomstig worden gewijzigd en verlengd,

1)

De verwijzingen naar de „internationale civiele missie”, de „ICM” en het „ICM/SVEU-voorbereidingsteam” worden gelezen als verwijzingen naar respectievelijk het „internationaal civiel bureau”, het „ICB” en het „Voorbereidingsteam ICB/SVEU”.

2)

Aan artikel 2 wordt het volgende lid toegevoegd:

3)

Artikel 4, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   De heer Jonas Jonsson wordt benoemd tot hoofd van het Voorbereidingsteam ICB/SVEU.”.

4)

De volgende alinea wordt toegevoegd aan artikel 9, lid 1:

„Het financiële referentiebedrag dat de uitgaven in verband met het Voorbereidingsteam ICB/SVEU moet dekken vanaf 1 augustus tot en met 30 november 2007, bedraagt 1 875 000 EUR.”.

5)

Artikel 14, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   Het verstrijkt op 30 november 2007, of 30 dagen na de aanneming van een nieuwe Resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (UNSCR) ter vervanging van UNSCR 1244 en ter bekrachtiging van de benoeming van een internationale civiele vertegenwoordiger, mits deze resolutie vóór 1 november 2007 wordt aangenomen.”.

21.7.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 190/s3