BIJLAGE

bij de verordening van de Commissie van 5 juli 2006 tot vaststelling van forfaitaire invoerwaarden voor de bepaling van de invoerprijzen van bepaalde soorten groenten en fruit

(EUR/100 kg)
GN-code	Code derde landen (1)	Forfaitaire invoerwaarde
0702 00 00	052	67,5
	204	28,7
	999	48,1
0707 00 05	052	81,0
	999	81,0
0709 90 70	052	91,1
	999	91,1
0805 50 10	388	56,4
	528	55,5
	999	56,0
0808 10 80	388	84,2
	400	113,4
	404	102,8
	508	86,5
	512	76,0
	524	54,3
	528	78,9
	720	115,7
	800	145,8
	804	97,3
	999	95,5
0808 20 50	388	112,2
	512	95,3
	528	84,9
	720	39,0
	999	82,9
0809 10 00	052	190,0
	999	190,0
0809 20 95	052	314,6
	068	107,3
	608	218,2
	999	213,4
0809 40 05	624	146,3
	999	146,3

---

(1)  Landennomenclatuur vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 750/2005 van de Commissie (PB L 126 van 19.5.2005, blz. 12). De code „999” staat voor „andere oorsprong”.

BIJLAGE

Aan bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1071/2005 worden de navolgende richtsnoeren ten aanzien van pluimveevlees toegevoegd:

BIJLAGE

Op de gevraagde hoeveelheden toe te passen afgiftepercentage en eenheidsbedrag van de restitutie, van toepassing op certificaten van het B-stelsel die in de periode van 16 mei tot 30 juni 2006 zijn aangevraagd (tomaten, sinaasappelen, citroenen en appelen)

Product	Eenheidsbedrag van de restitutie (EUR/t nettogewicht)	Op de gevraagde hoeveelheden toe te passen afgiftepercentage
Tomaten	30	100 %
Sinaasappelen	39	100 %
Citroenen	60	100 %
Appelen	33	100 %

BIJLAGE I

BIJLAGE II

DEFINITIES IN VERBAND MET DE STATISTISCHE RAPPORTAGEVEREISTEN

Algemene definities

POGI’s consolideren voor statistische doeleinden de werkzaamheden van al hun op hetzelfde nationale grondgebied gevestigde kantoren (maatschappelijke zetel of hoofdkantoor en/of bijkantoren). Voor de statistische rapportages is grensoverschrijdende consolidatie niet toegestaan.

Indien een moedermaatschappij en haar dochterondernemingen op hetzelfde nationale grondgebied gevestigde POGI’s zijn, is het de moedermaatschappij toegestaan in haar statistische rapportages de werkzaamheden van deze dochterondernemingen te consolideren. Dochterondernemingen zijn afzonderlijke rechtspersoonlijkheid bezittende entiteiten waarin een andere entiteit een meerderheidsbelang of een belang van 100 % heeft, terwijl bijkantoren juridisch onzelfstandige (geen rechtspersoonlijkheid bezittende) entiteiten zijn die volledig eigendom zijn van de moedermaatschappij.

Indien een POGI bijkantoren op het grondgebied van de andere deelnemende lidstaten heeft, beschouwt de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor in een gegeven deelnemende lidstaat de posities ten aanzien van al deze bijkantoren als posities ten aanzien van ingezetenen in de andere deelnemende lidstaten. Een in een gegeven deelnemende lidstaat gevestigd bijkantoor beschouwt daarentegen de posities ten aanzien van de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor of andere bijkantoren van dezelfde instelling die zijn gevestigd op het grondgebied van andere deelnemende lidstaten, als posities ten aanzien van ingezetenen in andere deelnemende lidstaten.

Indien een POGI bijkantoren buiten het grondgebied van de deelnemende lidstaten heeft, beschouwt de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor in een gegeven deelnemende lidstaat de posities ten aanzien van al deze bijkantoren als posities ten aanzien van ingezetenen in de rest van de wereld. Een in een gegeven deelnemende lidstaat gevestigd bijkantoor beschouwt daarentegen de posities ten aanzien van de maatschappelijke zetel of het hoofdkantoor of andere bijkantoren van dezelfde instelling die zijn gevestigd buiten het grondgebied van andere deelnemende lidstaten, als posities ten aanzien van ingezetenen in de rest van de wereld.

In zogenaamde offshore financiële centra gevestigde POGI’s worden statistisch behandeld als ingezetenen van het grondgebied waar de centra zijn gevestigd.

Definities van sectoren

Het ESR 95 stelt de norm voor de sectorindeling. Tegenpartijen van POGI’s op het grondgebied van de deelnemende lidstaten worden bepaald aan de hand van hun binnenlandse sector of institutionele classificatie conform de Lijst van MFI’s voor statistische doeleinden en de leidraad voor de statistische classificatie van klanten die wordt verschaft door het Sectorhandboek voor de monetaire en bancaire statistieken (Guidance for the statistical classification of customers), dat classificatieprincipes volgt die, voorzover mogelijk, overeenkomen met ESR 95.

„MFI’s” omvatten de volgende sectoren en subsectoren:

—   monetaire financiële instellingen (MFI's): ingezeten kredietinstellingen zoals gedefinieerd in communautaire wetgeving, en andere ingezeten financiële instellingen die er hun bedrijf van maken deposito’s en/of nauwe substituten van deposito’s aan te trekken van andere instellingen dan MFI’s, en voor eigen rekening (ten minste in economische zin) krediet te verstrekken en/of te beleggen in effecten;

—   kredietinstellingen: zoals gedefinieerd in communautaire wetgeving (1), a) een onderneming waarvan de werkzaamheden bestaan in het van het publiek (2) aantrekken van deposito's of van andere terug te betalen gelden en het verlenen van kredieten voor eigen rekening, of b) een instelling voor elektronisch geld zoals vastgelegd in Richtlijn 2000/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 18 september 2000 betreffende de toegang tot, de uitoefening van en het bedrijfseconomisch toezicht op de werkzaamheden van instellingen voor elektronisch geld (3);

—   centrale banken: de centrale banken van de deelnemende lidstaten en de ECB;

—   geldmarktfondsen: die instellingen voor collectieve belegging waarvan, in termen van liquiditeit, de participaties nauwe substituten voor deposito's vormen en die voornamelijk beleggen in geldmarktinstrumenten en/of in aandelen/participaties van geldmarktfondsen en/of in andere overdraagbare schuldinstrumenten met een resterende looptijd tot en met één jaar en/of in bankdeposito's, en/of die een rendementsniveau nastreven dat dicht bij de geldende rente op geldmarktinstrumenten ligt;

—   overige monetaire financiële instellingen: overige ingezeten financiële instellingen die voldoen aan de MFI-definitie, afgezien van de aard van hun werkzaamheden.

Buiten de lidstaten gevestigde bankinstellingen worden aangeduid als „banken” in plaats van MFI’s. Evenzo heeft de term „niet-MFI” alleen betrekking op de lidstaten; voor andere landen wordt de term „niet-banken” gebruikt. „Niet-MFI's” omvatten de volgende sectoren en subsectoren:

—   overheid: ingezeten eenheden met als hoofdfunctie het voortbrengen van niet-marktgoederen en -diensten bestemd voor individueel of collectief gebruik en/of de herverdeling van het nationale inkomen en het nationale vermogen (ESR 95, paragrafen 2.68-2.70),

—   centrale overheid: bestuursinstellingen van de staat en andere centrale instellingen waarvan de bevoegdheid zich over het gehele economische gebied uitstrekt, met uitzondering van de wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.71);

—   deelstaatoverheid: afzonderlijke institutionele eenheden die bepaalde overheidsfuncties op een lager niveau dan de centrale overheid en op een hoger niveau dan de institutionele eenheden van de lagere overheid uitoefenen, met uitzondering van de wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.72);

—   lagere overheid: instellingen van openbaar bestuur waarvan de bevoegdheid zich slechts tot een lokaal gedeelte van het economische gebied uitstrekt, met uitzondering van de plaatselijke wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen (ESR 95, paragraaf 2.73);

—   wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen: institutionele eenheden op centraal, deelstaat- en lokaal niveau waarvan de hoofdactiviteit bestaat uit het verstrekken van sociale uitkeringen (ESR 95, paragraaf 2.74).

De overige ingezetenen, i.e. niet-MFI’s-ingezetenen met uitzondering van de overheid omvatten:

—   overige financiële intermediairs + financiële hulpbedrijven: niet-monetaire financiële vennootschappen en quasivennootschappen (met uitzondering van verzekeringsinstellingen en pensioenfondsen) met als hoofdfunctie financiële intermediatie door het aangaan van verplichtingen anders dan in de vorm van valuta's, deposito's en/of daarmee vergelijkbare financiële titels bij andere institutionele eenheden dan MFI's (ESR 95, paragrafen 2.53-2.56). Omvat ook financiële hulpbedrijven bestaande uit alle financiële vennootschappen en quasivennootschappen met als hoofdfunctie het verlenen van financiële hulpdiensten (ESR 95, paragrafen 2.57-2.59);

—   verzekeringsinstellingen en pensioenfondsen: niet-monetaire financiële vennootschappen en quasivennootschappen met als hoofdfunctie financiële intermediatie ten gevolge van risicospreiding (ESR 95, paragrafen 2.60-2.67);

—   niet-financiële vennootschappen: vennootschappen en quasivennootschappen die zich niet bezighouden met financiële intermediatie, maar waarvan de hoofdfunctie bestaat uit het produceren van marktgoederen en niet-financiële diensten (ESR 95, paragrafen 2.21-2.31);

—   huishoudens: personen of groepen van personen, in de hoedanigheid van consument en in de hoedanigheid van producent van goederen en niet-financiële diensten voor uitsluitend eigen consumptie, alsook in de hoedanigheid van producent van marktgoederen en niet-financiële en financiële diensten mits hun activiteiten niet worden uitgeoefend door quasivennootschappen. De sector omvat tevens instellingen zonder winstoogmerk ten behoeve van huishoudens, met als hoofdfunctie de productie van niet-marktgoederen en -diensten bestemd voor bepaalde groepen huishoudens (ESR 95, paragrafen 2.75-2.88).

Voor de indeling naar sectoren van buiten het nationale grondgebied gevestigde tegenpartijen die geen MFI’s zijn, wordt verwezen naar het Sectorhandboek voor monetaire en bancaire statistieken van de ECB.

Definities van categorieën instrumenten

Definities van de categorieën activa en passiva houden rekening met de kenmerken van verschillende financiële systemen. Bepaalde categorieën activa en passiva worden uitgesplitst naar oorspronkelijke looptijd. Oorspronkelijke looptijd (de looptijd bij uitgifte) is de vaste looptijd van een financieel instrument, vóór afloop waarvan het niet kan worden afgelost (bijv. schuldbewijzen) of vóór afloop waarvan het slechts met een soort boete kan worden afgelost (bijv. bij sommige soorten deposito’s). De opzegtermijn is de tijdspanne tussen het ogenblik waarop de houder zijn voornemen om tot aflossing over te gaan bekendmaakt, en het ogenblik waarop het hem is toegestaan het instrument zonder een boete in geld om te zetten. Financiële instrumenten worden alleen op grond van opzegtermijn ingedeeld als er geen vaste looptijd is.

In de navolgende tabellen wordt een gedetailleerde beschrijving gegeven van de categorieën instrumenten die de NCB’s, conform deze verordening, omzetten in categorieën die op het nationale niveau van toepassing zijn (4).

Gedetailleerde beschrijving van de categorieën instrumenten die voorkomen op de geaggregeerde balans op maandbasis

CATEGORIEËN ACTIVA

Categorie	Belangrijkste kenmerken
1. Kasmiddelen	Aangehouden in omloop zijnde euro- en buitenlandse bankbiljetten en munten die algemeen worden gebruikt voor het verrichten van betalingen.
2. Leningen	Ten behoeve van het rapportagekader omvat deze post door de informatieplichtigen bij geldnemers uitgezette gelden, die niet zijn belichaamd in instrumenten of die zijn belichaamd in één enkel document (zelfs als dit verhandelbaar is geworden). Activa in de vorm van deposito's zijn inbegrepen. — Bij MFI’s geplaatste deposito's — Dubieuze vorderingen die nog niet zijn afgelost of afgeschreven Dubieuze vorderingen worden beschouwd als leningen waarvoor terugbetaling achterstallig is of waarvan anderszins wordt vastgesteld dat ze niet volwaardig zijn. NCB’s bepalen, of dubieuze vorderingen met of zonder specifieke voorzieningen dienen te worden geboekt. — Aangehouden niet-verhandelbare effecten Aangehouden effecten met uitzondering van aandelen en andere deelnemingen die niet verhandelbaar zijn en niet op secundaire markten kunnen worden verhandeld (zie tevens „Verhandelde leningen”. — Verhandelde leningen Leningen die de facto verhandelbaar zijn geworden, dienen te worden opgenomen onder de actiefpost „Leningen”, indien zij in één enkel document worden belichaamd en als regel slechts incidenteel verhandeld worden. — Achtergestelde schuld in de vorm van deposito's of leningen Achtergestelde schuldpapieren geven een ondergeschikte vordering op de uitgevende instelling, die alleen kan worden uitgeoefend nadat alle vorderingen met een hogere status (bijv. deposito's/leningen) zijn voldaan, waardoor ze enigszins lijken op „aandelen en andere deelnemingen”. Voor statistische doeleinden dienen achtergestelde schulden te worden behandeld overeenkomstig de aard van het financiële instrument, d.w.z. geclassificeerd te worden als „leningen” of als „effecten met uitzondering van aandelen”. Indien het gangbaar is alle vormen van door een POGI aangehouden achtergestelde schulden voor statistische doeleinden als een enkel cijfer aan te geven, dient dit cijfer onder de post „Effecten met uitzondering van aandelen” te worden opgenomen, vanwege het feit dat achtergestelde schulden hoofdzakelijk bestaan uit effecten en niet uit leningen. — Vorderingen uit hoofde van repos Tegenpost van uitbetaalde gelden in ruil voor door informatieplichtigen gekochte effecten. De volgende post wordt niet behandeld als een lening: — Leningen op basis van een trust Leningen die op basis van een trust worden verstrekt („trust-/fiduciaire leningen”), zijn leningen die worden afgesloten op naam van een partij („de bewindvoerder”) ten behoeve van een derde („de begunstigde”). Voor statistische doeleinden hoeven trustleningen niet op de balans van de bewindvoerder te worden opgenomen indien de aan de eigendom van de gelden verbonden risico's en beloningen voor de begunstigde blijven. De aan de eigendom verbonden risico's en beloningen blijven voor de begunstigde indien: i) de begunstigde het kredietrisico van de lening op zich neemt (d.w.z. de bewindvoerder is alleen verantwoordelijk voor het administratieve beheer van de lening) of ii) de belegging van de begunstigde wordt gegarandeerd tegen verlies, voor het geval dat de bewindvoerder failliet mocht gaan (d.w.z. de trustlening maakt geen deel uit van de activa van de bewindvoerder die in het geval van een faillissement kunnen worden uitgedeeld).
3. Effecten met uitzondering van aandelen	Aangehouden effecten met uitzondering van aandelen en overige deelnemingen die verhandelbaar zijn en gewoonlijk op secundaire markten worden verhandeld of op de markt kunnen worden verrekend en die de houder geen eigendomsrechten verlenen met betrekking tot de emitterende instelling. Hiertoe behoren: — aangehouden effecten die de houder een onvoorwaardelijk recht geven op een vast of contractueel bepaald inkomen in de vorm van couponbetalingen en/of een vast bedrag op een bepaalde datum of op bepaalde data, dan wel vanaf een bij de emissie vastgestelde datum; — verhandelbare leningen die zijn omgezet in een groot aantal identieke documenten en die op secundaire markten kunnen worden verhandeld (zie ook „Verhandelde leningen” in categorie 2); — achtergestelde schuld in de vorm van schuldbewijzen (zie ook „Achtergestelde schuld in de vorm van deposito's of leningen” in categorie 2) — omwille van consistentie met de behandeling van repo-type transacties, blijven effecten die uitgeleend worden op grond van uitleentransacties op de balans van de oorspronkelijke eigenaar staan (en worden niet overgebracht naar de balans van de tijdelijke verkrijger) indien er een vaste verplichting bestaat om de transactie om te keren (en niet alleen een optie om dat te doen).
3a. Effecten met uitzondering van aandelen met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar	— Aangehouden verhandelbare schuldbewijzen (al dan niet in documenten belichaamd) met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar. — Verhandelbare leningen met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar die worden omgezet in een groot aantal identieke documenten en die op secundaire markten worden verhandeld. — Achtergestelde schuld in de vorm van schuldbewijzen met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar.
3b. Effecten met uitzondering van aandelen met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en maximaal twee jaar	— Aangehouden verhandelbare schuldbewijzen (al dan niet in documenten belichaamd) met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en maximaal twee jaar. — Verhandelbare leningen met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en maximaal twee jaar die worden omgezet in een groot aantal identieke documenten en die op (secundaire) markten worden verhandeld. — Achtergestelde schuld in de vorm van schuldbewijzen met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en maximaal twee jaar.
4. Aandelen/participaties in geldmarktfondsen	Deze actiefpost omvat aangehouden aandelen/participaties uitgegeven door geldmarktfondsen. Geldmarktfondsen zijn ondernemingen voor collectieve belegging waarvan de aandelen/participaties, in termen van liquiditeit, nauwe substituten vormen voor deposito's en die hoofdzakelijk beleggen in geldmarktinstrumenten en/of in aandelen/participaties van geldmarktfondsen en/of in andere overdraagbare schuldinstrumenten met een resterende looptijd tot en met één jaar en/of in bankdeposito's, en/of die streven naar een rendementsniveau dat dicht bij de geldende rente op geldmarktinstrumenten ligt.

CATEGORIEËN PASSIVA

Categorie	Belangrijkste kenmerken
9. Deposito’s	Door de informatieplichtigen aan crediteuren verschuldigde bedragen, niet zijnde gelden verkregen door de uitgifte van verhandelbare effecten. Ten behoeve van het rapportagekader wordt deze categorie uitgesplitst in girale deposito’s, deposito's met vaste looptijd, deposito’s met opzegtermijn en repo-overeenkomsten. „Deposito’s” omvatten tevens „leningen” als passiva van MFI’s. Conceptueel gesproken zijn leningen door POGI's ontvangen bedragen die niet in de vorm van „deposito’s” worden gestructureerd. Het ESR 95 maakt onderscheid tussen „leningen” en „deposito's” op grond van de partij die het initiatief neemt (indien dit de geldnemer is, is het een lening, maar indien dit de geldgever is, is het een deposito), hoewel in de praktijk het belang van dit onderscheid zal variëren al naar gelang van de nationale financiële structuur. In het rapportagekader worden „leningen” niet beschouwd als een aparte categorie aan de passiefzijde van de balans. In plaats daarvan dienen als leningen beschouwde tegoeden zonder differentiatie te worden opgenomen onder de passiefpost „Depositoverplichtingen”, tenzij het verhandelbare instrumenten zijn. Dit is in overeenstemming met de boven gegeven definitie van „depositoverplichtingen”. Niet-verhandelbare, door informatieplichtigen uitgegeven schuldinstrumenten dienen in het algemeen te worden geclassificeerd als „depositoverplichtingen”. Instrumenten kunnen als „niet-verhandelbaar” worden aangeduid in die zin dat er beperkingen zijn met betrekking tot de overdracht van de juridische eigendom van het instrument, hetgeen betekent dat ze niet kunnen worden verhandeld of, ook al zijn ze technisch verhandelbaar, verhandelen niet mogelijk is vanwege het ontbreken van een gereguleerde markt. Niet-verhandelbare, door informatieplichtigen uitgegeven instrumenten die nadien verhandelbaar worden en die op secundaire markten kunnen worden verhandeld, dienen als „schuldbewijzen” te worden ingedeeld. Margestortingen (margins) uit hoofde van derivatencontracten dienen als „deposito's” te worden ingedeeld, indien ze een liquide, bij POGI’s gedeponeerd onderpand vormen, eigendom blijven van de deposant en bij afloop van het contract aan de deposant worden terugbetaald. Op basis van de huidige marktpraktijk wordt ook voorgesteld dat door de rapportageplichtige ontvangen marges alleen als „depositoverplichtingen” dienen te worden geclassificeerd voorzover de POGI middelen tot haar beschikking krijgt die zonder meer opnieuw kunnen worden uitgeleend. Indien door de rapporterende POGI ontvangen marges aan een andere deelnemer op de derivatenmarkt dienen te worden doorgegeven (bijv. het clearinghuis), dient alleen het voor de POGI beschikbaar blijvende gedeelte in principe als „depositoverplichtingen” te worden geclassificeerd. De complexiteit van de huidige marktpraktijken maakt een vaststelling van die marges die voor de POGI middelen zijn voor het opnieuw uitlenen of marges die daadwerkelijk terugbetaalbaar zijn, wellicht moeilijk omdat verschillende soorten marges zonder onderscheid op dezelfde rekeningen worden geplaatst. In die gevallen kan de classificatie van deze marges onder „Overige verplichtingen” of als „Depositoverplichtingen”, afhankelijk van de nationale praktijk, aanvaard worden. „Geoormerkte uitstaande bedragen in verband met bijvoorbeeld leasing contracten” worden geclassificeerd onder „Deposito’s met vaste looptijd” of „Deposito’s met een opzegtermijn”, afhankelijk van de looptijd/bepalingen van het onderliggende contract. Gelden (deposito’s) die op een trustbasis worden ontvangen, worden niet opgenomen op de statistische balans van de POGI (zie bij „Leningen op basis van een trust” onder categorie 2).
9.1. Girale deposito’s	Deposito’s die zonder enige significante vertraging, beperking of kosten kunnen worden omgezet in chartaal geld en/of die per cheque, bankopdracht, debitering en dergelijke overdraagbaar zijn. Saldi van door POGI’s uitgegeven elektronisch geld, hetzij in de vorm van „op hardware gebaseerd” elektronisch geld (bijv. elektronische portemonnees) of „op software gebaseerd” elektronisch geld, zijn in deze post inbegrepen. Niet-inbegrepen zijn niet-overdraagbare deposito's die technisch gezien onmiddellijk, maar tegen significante kosten opvraagbaar zijn — saldi (rentedragend of niet) die, zonder significante kosten of beperkingen, per cheque, bankopdracht, debitering en dergelijke overdraagbaar zijn; — saldi (rentedragend of niet) die, zonder significante kosten of beperkingen, onmiddellijk of aan het einde van de werkdag volgend op die waarop het deposito werd geplaatst, in chartaal geld kunnen worden omgezet, maar niet overdraagbaar zijn; — saldi (rentedragend of niet) in op „hardware gebaseerd” (bijv. elektronische portemonnees) of „software gebaseerd” elektronisch geld; — leningen, die moeten worden afgelost aan het einde van de werkdag volgend op die waarop de lening werd verstrekt.
9.2. Deposito’s met een vaste looptijd	Niet-overdraagbare deposito’s die niet in chartaal geld kunnen worden omgezet vóór afloop van een vaste termijn of die slechts vóór afloop daarvan in chartaal geld kunnen worden omgezet als de houder enigerlei boete betaalt. Hiertoe behoren tevens gereguleerde spaartegoeden waarvoor het looptijdcriterium niet relevant is (ingedeeld in de looptijdcategorie „langer dan twee jaar”). Financiële producten met roll-over-bepalingen moeten worden ingedeeld naar de kortste looptijd. Alhoewel deposito’s met een vaste looptijd eventueel eerder kunnen worden opgezegd na voorafgaande kennisgeving, of opgezegd kunnen worden op verzoek op straffe van bepaalde boetes, worden deze kenmerken niet relevant geacht voor classificatiedoeleinden.
9.2a. Deposito’s met een vaste looptijd tot en met één jaar	— Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van hoogstens één jaar (met uitzondering van deposito’s met een oorspronkelijke looptijd van één dag), die niet-overdraagbaar zijn en vóór het einde van de looptijd niet in chartaal geld kunnen worden omgezet. — Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van hoogstens één jaar, die niet-overdraagbaar zijn, maar wel na voorafgaande opzegging opvraagbaar zijn; na opzegging moeten deze tegoeden in 9.3a worden ondergebracht. — Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van hoogstens één jaar, die niet-overdraagbaar zijn, maar onder betaling van een boete onmiddellijk opvraagbaar zijn. — Margestortingen uit hoofde van derivatencontracten met een looptijd van hoogstens één jaar die liquide onderpand tegenover het kredietrisico vormen, maar eigendom blijven van de deposant en aan de deposant worden terugbetaald bij afloop van het contract. — Leningen belichaamd in één enkel document met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar. — Niet-verhandelbare, door POGI’s uitgegeven schuldbewijzen (al dan niet in documenten belichaamd) met een oorspronkelijke looptijd tot en met één jaar. — Achtergestelde door POGI’s uitgegeven schuldbewijzen in de vorm van deposito’s of leningen met een oorspronkelijke looptijd van hoogstens één jaar.
9.2b. Deposito’s met een vaste looptijd van meer dan één en maximaal twee jaar	— Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van tussen één en twee jaar, die niet-overdraagbaar zijn en vóór het einde van de looptijd niet in chartaal geld kunnen worden omgezet. — Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van tussen één en twee jaar, die niet-overdraagbaar zijn, maar wel na voorafgaande opzegging opvraagbaar zijn; na opzegging moeten deze tegoeden in 9.3a worden ondergebracht. — Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd van tussen één en twee jaar, die niet-overdraagbaar zijn, maar onder betaling van een boete onmiddellijk opvraagbaar zijn. — Margestortingen uit hoofde van derivatencontracten met een looptijd van tussen één en twee jaar die liquide onderpand tegenover het kredietrisico vormen, maar eigendom blijven van de deposant en aan de deposant worden terugbetaald bij afloop van het contract. — Leningen belichaamd in één enkel document met een oorspronkelijke looptijd van tussen één en twee jaar. — Niet-verhandelbare, door POGI’s uitgegeven schuldbewijzen (al dan niet in documenten belichaamd) met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en hoogstens twee jaar. — Achtergestelde, door POGI's uitgegeven schuld in de vorm van deposito’s of leningen met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één en hoogstens twee jaar.
9.3. Deposito’s met een opzegtermijn	Niet-overdraagbare deposito’s zonder vaste looptijd die slechts in chartaal geld kunnen worden omgezet met inachtneming van een opzegtermijn, vóór afloop waarvan omzetting in chartaal geld niet of slechts met een boete mogelijk is. Hiertoe behoren deposito’s die juridisch gezien wellicht onmiddellijk opvraagbaar zijn, maar waarvoor krachtens nationale praktijk boetes en beperkingen gelden (ingedeeld in de looptijdcategorie „tot en met drie maanden”), evenals beleggingsrekeningen zonder opzegtermijn of vaste looptijd, maar met beperkingen ten aanzien van de op te nemen bedragen (ingedeeld in de looptijdcategorie „langer dan drie maanden”).
9.3a. Deposito’s met een opzegtermijn tot en met drie maanden	— Geplaatste tegoeden zonder vaste looptijd die slechts met inachtneming van een opzegtermijn tot en met drie maanden kunnen worden opgevraagd; als eerdere (of onmiddellijke) opvraging mogelijk is, gaat dit gepaard met een boete. — Niet-overdraagbare, direct opvraagbare spaartegoeden en andere tegoeden waarvoor, hoewel de tegoeden juridisch gezien onmiddellijk opvraagbaar zijn, aanzienlijke boetes gelden. — Geplaatste tegoeden met een vaste looptijd die niet-overdraagbaar zijn, maar waarbij ten behoeve van vervroegde aflossing opzegging met minder dan drie maanden van toepassing is geweest.

---

(1)  Artikel 1, lid 1, van Richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen (PB L 126 van 26.5.2000, blz. 1). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2006/29/EG (PB L 70 van 9.3.2006, blz. 50) en zoals deze van tijd tot tijd wordt gewijzigd.

(2)  Met inbegrip van de opbrengst van de verkoop van bankbrieven aan het publiek.

(3)  PB L 275 van 27.10.2000, blz. 39. Richtlijn zoals van tijd tot tijd gewijzigd.

(4)  Met andere woorden, deze tabellen zijn geen lijsten van individuele financiële instrumenten.

BIJLAGE III

MINIMUMKWALITEITSNORMEN WAARAAN DE RAPPORTAGE DOOR DE WERKELIJKE POPULATIE VAN INFORMATIEPLICHTIGEN MOET VOLDOEN

Informatieplichtigen dienen de volgende miniumkwaliteitsnormen in acht te nemen, om aan de statistische rapportagevereisten van de ECB te voldoen.

1.   Minimumnormen voor transmissie

a)	De rapportage aan NCB’s gebeurt tijdig en binnen de termijn die door de NCB's is vastgesteld;

b)	vorm en formaat van de statistische rapporten voldoen aan de technische eisen die hiervoor door de NCB’s zijn vastgesteld;

c)	een of meer contactpersonen binnen de informatieplichtige worden aangewezen, en

d)	de datatransmissie aan de NCB’s gebeurt met inachtneming van de daarvoor vastgestelde technische specificaties.

2.   Minimumnormen voor nauwkeurigheid

e)	De statistische gegevens zijn juist: — aan alle lineaire verbanden wordt voldaan (bijv. subtotalen moeten opgeteld totalen vormen), — de gegevens van de verschillende periodes zijn consistent;

f)	de informatieplichtigen zijn in staat informatie te verschaffen over de ontwikkelingen waarop de verstrekte gegevens duiden;

g)	de statistische gegevens zijn volledig: er moet gewezen worden op eventuele leemten, waarvoor aan de NCB een verklaring moet worden gegeven en die, waar van toepassing, zo snel mogelijk moeten worden verholpen;

h)	de statistische gegevens bevatten geen continue en structurele leemten;

i)	de informatieplichtigen houden zich aan de afmetingen en decimalen die door de NCB’s voor de technische transmissie van de gegevens zijn vastgesteld;

j)	de informatieplichtigen volgen het afrondingsbeleid dat door de NCB’s voor de technische transmissie van de gegevens is vastgesteld.

3.   Minimumnormen voor conceptuele naleving

k)	De statistische gegevens worden gepresenteerd met inachtneming van de definities en classificaties zoals vervat in deze verordening;

l)	in geval van afwijking van deze definities en classificaties, zullen de informatieplichtigen, waar van toepassing, op gezette tijden het verschil controleren en kwantificeren tussen de gebruikte maatstaf en de maatstaf in deze verordening;

m)	informatieplichtigen kunnen een verklaring geven voor een eventuele breuk in de verstrekte gegevens ten opzichte van de cijfers van voorgaande periodes.

4.   Minimumnormen voor herzieningen

n)	Het beleid en de procedures die door de ECB en de NCB's met betrekking tot herzieningen zijn vastgesteld, dienen te worden gevolgd. Herzieningen die afwijken van regelmatige herzieningen worden van een toelichting voorzien.

OVEREENKOMST

tussen de Europese Gemeenschap en Nieuw-Zeeland inzake bepaalde aspecten van luchtdiensten

DE EUROPESE GEMEENSCHAP,

enerzijds, en

NIEUW-ZEELAND,

anderzijds,

(hierna „de partijen” genoemd)

VASTSTELLEND dat verscheidene lidstaten van de Europese Gemeenschap met Nieuw-Zeeland bilaterale overeenkomsten voor luchtdiensten hebben gesloten die bepalingen bevatten welke in strijd zijn met de wetgeving van de Europese Gemeenschap,

VASTSTELLEND dat de Europese Gemeenschap exclusief bevoegd is voor diverse aspecten die kunnen worden opgenomen in overeenkomsten voor luchtdiensten tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschap en derde landen,

VASTSTELLEND dat in een lidstaat gevestigde communautaire luchtvervoerders overeenkomstig de wetgeving van de Europese Gemeenschap het recht hebben op niet-discriminerende toegang tot luchtroutes tussen die lidstaat en derde landen,

GELET OP de overeenkomsten tussen de Europese Gemeenschap en bepaalde derde landen waarin onderdanen van deze derde landen de mogelijkheid wordt geboden eigendom te verwerven in luchtvervoerders die een vergunning hebben gekregen overeenkomstig de wetgeving van de Europese Gemeenschap,

ERKENNENDE dat de bepalingen van de tussen lidstaten van de Europese Gemeenschap en Nieuw-Zeeland gesloten bilaterale overeenkomsten voor luchtdiensten die in strijd zijn met de wetgeving van de Europese Gemeenschap volledig met deze wetgeving in overeenstemming moeten worden gebracht om een degelijke rechtsgrond voor luchtdiensten tussen de Europese Gemeenschap en Nieuw-Zeeland tot stand te brengen en om de continuïteit van dergelijke luchtdiensten te garanderen,

VASTSTELLEND dat de Europese Gemeenschap er met deze overeenkomst niet naar streeft het totale volume aan luchtverkeer tussen de Europese Gemeenschap en Nieuw-Zeeland te beïnvloeden, noch om het evenwicht tussen communautaire luchtvervoerders en luchtvervoerders uit Nieuw-Zeeland te wijzigen, noch om de bepalingen van bestaande bilaterale overeenkomsten inzake verkeersrechten te wijzigen,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Algemene bepalingen

1.   In deze overeenkomst wordt onder „lidstaten” lidstaten van de Europese Gemeenschap verstaan; onder „overeenkomstsluitende partij” wordt een partij bij deze overeenkomst verstaan; onder „partij” wordt de partij bij de relevante bilaterale overeenkomst voor luchtdiensten verstaan; onder „luchtvervoerder” wordt ook luchtvaartmaatschappij verstaan; onder „grondgebied van de Europese Gemeenschap” wordt verstaan: het grondgebied van de lidstaten waarop het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap van toepassing is.

2.   Wanneer in de in bijlage I vermelde overeenkomsten wordt verwezen naar onderdanen van de lidstaat die partij is bij de overeenkomst, wordt dit begrepen als een verwijzing naar onderdanen van de lidstaten van de Europese Gemeenschap.

3.   Wanneer in de in bijlage I vermelde overeenkomsten wordt verwezen naar luchtvervoerders of luchtvaartmaatschappijen van de lidstaat die partij is bij de overeenkomst, wordt dit begrepen als een verwijzing naar de door die lidstaat aangewezen luchtvervoerders of luchtvaartmaatschappijen.

Artikel 2

Aanwijzing, vergunning en intrekking

1.   De bepalingen van de leden 3 en 4 van dit artikel hebben voorrang op de overeenkomstige bepalingen van de in bijlage II, onder a) en b), genoemde artikelen wat betreft de aanwijzing van een luchtvervoerder door de desbetreffende lidstaat, de vergunningen en machtigingen die door Nieuw-Zeeland aan deze luchtvervoerder zijn toegekend en de weigering, intrekking, opschorting of beperking van de vergunningen en machtigingen van de luchtvervoerder.

2.   De bepalingen van de leden 3 en 4 van dit artikel hebben voorrang op de overeenkomstige bepalingen van de in bijlage II, onder a) en b), genoemde artikelen wat betreft de aanwijzing van een luchtvervoerder door Nieuw-Zeeland, de vergunningen en machtigingen die door de betrokken lidstaat aan deze luchtvervoerder zijn toegekend en de weigering, intrekking, opschorting of beperking van de vergunningen en machtigingen van de luchtvervoerder.

3.   Bij ontvangst van een aanwijzing of een aanvraag van een aangewezen luchtvervoerder, in de vorm en op de wijze die zijn voorgeschreven voor exploitatievergunningen en technische machtigingen, dient de wederpartij overeenkomstig leden 4 en 5 zo spoedig mogelijk de passende vergunningen en machtigingen te verlenen mits:

a)

indien de luchtvervoerder door een lidstaat is aangewezen: i) de luchtvervoerder, overeenkomstig het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, op het grondgebied van de aanwijzende lidstaat is gevestigd en beschikt over een geldige exploitatievergunning van een lidstaat overeenkomstig het Europese Gemeenschapsrecht, en ii) de lidstaat die verantwoordelijk is voor de afgifte van het Air Operators Certificate op doeltreffende wijze controleert of de luchtvervoerder de regelgeving naleeft en de bevoegde luchtvaartautoriteit duidelijk in de aanwijzing is vermeld, en iii) de hoofdvestiging van de luchtvervoerder zich bevindt op het grondgebied van de lidstaat die de exploitatievergunning heeft verleend, en iv) de luchtvervoerder rechtstreeks of door een meerderheidsbelang eigendom is van lidstaten en/of onderdanen van lidstaten, en/of van andere in bijlage III vermelde landen en/of onderdanen van die landen, en deze landen en/of onderdanen zeggenschap uitoefenen over de luchtvervoerder;

b)

indien de luchtvervoerder door Nieuw-Zeeland is aangewezen: i) Nieuw-Zeeland op doeltreffende wijze controleert of de luchtvervoerder de regelgeving naleeft, en ii) de hoofdvestiging van de luchtvervoerder zich bevindt op het grondgebied van Nieuw-Zeeland en de luchtvervoerder een Nieuw-Zeelandse vennootschap is.

4.   Beide partijen mogen de exploitatievergunning of technische machtigingen van een door de wederpartij aangewezen luchtvervoerder weigeren, intrekken, schorsen of beperken, mits:

a)

indien de luchtvervoerder door een lidstaat is aangewezen: i) de luchtvervoerder, overeenkomstig het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, niet op het grondgebied van de aanwijzende lidstaat is gevestigd of niet beschikt over een geldige exploitatievergunning van een lidstaat overeenkomstig het Europese Gemeenschapsrecht, of ii) de lidstaat die verantwoordelijk is voor de afgifte van het Air Operators Certificate niet op doeltreffende wijze controleert of de luchtvervoerder de regelgeving naleeft of indien de relevante luchtvaartautoriteit niet duidelijk in de aanwijzing is vermeld, of iii) de hoofdvestiging van de luchtvervoerder zich niet bevindt op het grondgebied van de lidstaat die de exploitatievergunning heeft verleend, of iv) de luchtvervoerder niet rechtstreeks of door een meerderheidsbelang eigendom is van lidstaten en/of onderdanen van lidstaten, en/of van andere in bijlage III vermelde landen en/of onderdanen van die landen, en deze landen en/of onderdanen geen zeggenschap uitoefenen over de luchtvervoerder, of v) de luchtvervoerder reeds over een exploitatievergunning beschikt krachtens een bilaterale overeenkomst tussen Nieuw-Zeeland en een andere lidstaat en Nieuw-Zeeland aantoont dat de luchtvervoerder, door krachtens de onderhavige overeenkomst verkeersrechten uit te oefenen op een traject dat een punt in die andere lidstaat omvat, de krachtens die andere overeenkomst opgelegde beperkingen van de verkeersrechten omzeilt, of vi) de aangewezen luchtvervoerder houder is van een Air Operators Certificate dat is afgegeven door een lidstaat en er geen bilaterale overeenkomst voor luchtdiensten bestaat tussen Nieuw-Zeeland en die lidstaat, en verkeersrechten naar die lidstaat zijn geweigerd aan de door Nieuw-Zeeland aangewezen luchtvervoerder;

b)

indien de luchtvervoerder door Nieuw-Zeeland is aangewezen: i) Nieuw-Zeeland een effectief wettelijk toezicht uitoefent op de luchtvervoerder, of ii) de hoofdvestiging van de luchtvervoerder zich niet op het grondgebied van Nieuw-Zeeland bevindt en de luchtvervoerder geen Nieuw-Zeelandse vennootschap is.

5.   Bij de uitoefening van de rechten die krachtens lid 4 aan Nieuw-Zeeland zijn verleend en onverminderd de rechten die het krachtens lid 4, onder a), v) en vi), van dit artikel heeft, mag Nieuw-Zeeland geen onderscheid maken tussen communautaire luchtvervoerders op grond van nationaliteit.

Artikel 3

Rechten met betrekking tot wettelijk toezicht

1.   De bepalingen van lid 2 van dit artikel vormen een aanvulling op de in bijlage II, onder c), vermelde artikelen.

2.   Wanneer een lidstaat een luchtvervoerder heeft aangewezen die onder het wettelijk toezicht van een andere lidstaat staat, zijn de rechten van Nieuw-Zeeland uit hoofde van de veiligheidsvoorschriften van de overeenkomst tussen de lidstaat die de luchtvervoerder heeft aangewezen en Nieuw-Zeeland zowel van toepassing op de vaststelling, naleving of handhaving van veiligheidsnormen door die andere lidstaat als op de exploitatievergunning van die luchtvervoerder.

Artikel 4

Belasting op vliegtuigbrandstof

1.   De bepalingen van lid 2 van dit artikel vormen een aanvulling op de overeenkomstige bepalingen van de in bijlage II, onder d), vermelde artikelen.

2.   Niettegenstaande eventuele andersluidende bepalingen, beletten de in bijlage II, onder d), vermelde overeenkomsten op generlei wijze dat de lidstaten of Nieuw-Zeeland op niet-discriminerende wijze belastingen, heffingen, accijnzen, vergoedingen of kosten in rekening brengt voor de brandstof die op hun grondgebied wordt geleverd voor gebruik in een vliegtuig van een aangewezen luchtvervoerder van een lidstaat of van Nieuw-Zeeland dat twee punten op de respectieve grondgebieden van de overeenkomstsluitende partijen verbindt.

Artikel 5

Tarieven

1.   De bepalingen van lid 2 van dit artikel vormen een aanvulling op de in bijlage II, onder e), vermelde artikelen.

2.   De tarieven die de luchtvervoerder(s) welke door Nieuw-Zeeland is/zijn aangewezen krachtens een in bijlage I vermelde overeenkomst die een in bijlage II, onder e), vermelde bepaling bevat, in rekening brengen voor vervoer dat volledig binnen de Europese Gemeenschap plaatsvindt, zijn onderhevig aan de Europese Gemeenschapswetgeving. De Europese Gemeenschapswetgeving wordt op niet-discriminerende wijze toegepast.

3.   De tarieven die de luchtvervoerder(s) welke door de lidstaten is/zijn aangewezen krachtens een in bijlage I vermelde overeenkomst die een in bijlage II, onder e), vermelde bepaling bevat, in rekening brengen voor vervoer dat volledig binnen Nieuw-Zeeland plaatsvindt, zijn onderhevig aan de wetgeving van Nieuw-Zeeland. De wetgeving van Nieuw-Zeeland wordt op niet-discriminerende wijze toegepast.

Artikel 6

Bijlagen bij de overeenkomst

De bijlagen bij deze overeenkomst maken integrerend deel uit van de overeenkomst.

Artikel 7

Herziening of wijziging

De overeenkomstsluitende partijen mogen deze overeenkomst op elk ogenblik met wederzijdse instemming wijzigen.

Artikel 8

Inwerkingtreding

1.   Deze overeenkomst treedt in werking wanneer de overeenkomstsluitende partijen elkaar schriftelijk hebben medegedeeld dat zij hun interne procedures voor de inwerkingtreding van de overeenkomst hebben voltooid.

2.   Onverminderd lid 1 stemmen de partijen ermee in deze overeenkomst voorlopig toe te passen vanaf de eerste dag van de maand volgende op de datum waarop de partijen elkaar in kennis hebben gesteld van de voltooiing van de procedures voor de inwerkingtreding van de overeenkomst.

3.   De overeenkomsten en andere regelingen tussen lidstaten en Nieuw-Zeeland die, op de datum van de ondertekening van deze overeenkomst, nog niet in werking zijn getreden en niet voorlopig worden toegepast, zijn vermeld in bijlage I, onder b). Zodra deze overeenkomsten en regelingen in werking treden of voorlopig worden toegepast, vallen ze onder de onderhavige overeenkomst.

Artikel 9

Stopzetting

1.   Wanneer een in bijlage I vermelde overeenkomst wordt stopgezet, worden ook alle bepalingen van de onderhavige overeenkomst die betrekking hebben op de betrokken in bijlage I vermelde overeenkomst tegelijkertijd stopgezet.

2.   Wanneer alle in bijlage I vermelde overeenkomsten worden stopgezet, wordt de onderhavige overeenkomst tegelijkertijd stopgezet.

VERTALING

OVEREENKOMST

tussen de Republiek IJsland en de Europese Unie inzake beveiligingsprocedures voor de uitwisseling van gerubriceerde gegevens

DE REPUBLIEK IJSLAND,

enerzijds, en

DE EUROPESE UNIE (hierna „de Europese Unie” genoemd), vertegenwoordigd door het voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie,

anderzijds,

hierna „de partijen” genoemd,

OVERWEGENDE dat de Republiek IJsland en de Europese Unie zich beiden ten doel stellen, hun eigen veiligheid op alle mogelijke manieren te versterken en hun burgers een hoog niveau van veiligheid in een veilige ruimte te bieden,

OVERWEGENDE dat de Republiek IJsland en de Europese Unie het erover eens zijn dat onderling overleg en onderlinge samenwerking over beveiligingsaangelegenheden van gemeenschappelijk belang geboden zijn,

OVERWEGENDE dat er in dit verband een voortdurende behoefte bestaat aan uitwisseling van gerubriceerde gegevens tussen de Republiek IJsland en de Europese Unie,

ERKENNENDE dat volledig en doeltreffend overleg plegen en samenwerken inzage van gerubriceerde gegevens van IJsland en van de Europese Unie nodig kan maken, alsmede uitwisseling van gerubriceerde gegevens tussen de Republiek IJsland en de Europese Unie,

ZICH ERVAN BEWUST dat een dergelijke inzage en uitwisseling van gerubriceerde gegevens passende beveiligingsmaatregelen vergen,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

Artikel 1

Met het oog op de verwezenlijking van de doelstelling, de veiligheid van elk van beide partijen op alle mogelijke manieren te versterken, is deze overeenkomst van toepassing op gerubriceerde gegevens in enigerlei vorm die door de ene partij aan de andere partij worden geleverd of die tussen partijen worden uitgewisseld.

Artikel 2

In deze overeenkomst wordt onder gerubriceerde gegevens verstaan: alle gegevens (gedefinieerd als kennis welke in enigerlei vorm kan worden verstrekt) met betrekking waartoe is bepaald dat deze bescherming tegen ongeoorloofde openbaarmaking behoeven en die als zodanig gewaarmerkt zijn in een beveiligingsrubricering (hierna „gerubriceerde gegevens” genoemd).

Artikel 3

In deze overeenkomst wordt onder „EU” verstaan: de Raad van de Europese Unie (hierna „de Raad” genoemd), de secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger en het secretariaat-generaal van de Raad, alsook de Commissie.

Artikel 4

De partijen:

a)	beschermen en beveiligen de geleverde of uitgewisselde gerubriceerde gegevens, bedoeld in deze overeenkomst;

b)

dragen er zorg voor dat de geleverde of uitgewisselde gerubriceerde gegevens, bedoeld in deze overeenkomst, de beveiligingsrubricering behouden die door de leverende partij daaraan is toegekend; conform de in de artikelen 11 en 12 bedoelde beveiligingsregelingen beschermt en beveiligt de ontvangende partij de gerubriceerde gegevens volgens hetgeen haar eigen beveiligingsregelingen voorschrijven met betrekking tot gegevens met een gelijkwaardige beveiligingsrubricering;

c)	gebruiken de gerubriceerde gegevens, bedoeld in deze overeenkomst, niet voor andere doeleinden dan die welke door de afzender zijn vastgesteld en waarvoor de gegevens zijn geleverd of uitgewisseld;

d)	maken de gerubriceerde gegevens, bedoeld in deze overeenkomst, niet zonder voorafgaande toestemming van de afzender openbaar aan derden of aan enige EU-instelling of -entiteit die niet in artikel 3 wordt genoemd.

Artikel 5

1.   Gerubriceerde gegevens kunnen met controle door de afzender door de ene partij (de „leverende partij”) bekendgemaakt of vrijgegeven worden aan de andere partij („de ontvangende partij”).

2.   De ontvangende partij besluit, na toestemming van de leverende partij, tot bekendmaking of vrijgeving van de gerubriceerde gegevens aan andere ontvangers dan de partijen bij deze overeenkomst, zulks conform het beginsel van de controle door de afzender zoals omschreven in de beveiligingsregelingen.

3.   Bij de toepassing van de leden 1 en 2 is algemene vrijgeving niet mogelijk, tenzij tussen de partijen procedures inzake bepaalde categorieën van gegevens zijn opgesteld en overeengekomen welke beantwoorden aan hun operationele behoeften.

Artikel 6

Ieder van de partijen en de in artikel 3 bedoelde entiteiten van de partijen beschikken over een beveiligingsorganisatie en beveiligingsprogramma’s die gebaseerd zijn op basisbeginselen en minimumnormen inzake beveiliging, welke in de volgens de artikelen 11 en 12 in te richten beveiligingssystemen van de partijen zullen worden toegepast, opdat er een gelijkwaardig beschermingsniveau geldt voor gerubriceerde gegevens als bedoeld in deze overeenkomst.

Artikel 7

1.   De partijen dragen er zorg voor dat personen die bij het vervullen van hun officiële werkzaamheden inzage dienen te hebben van in het kader van deze overeenkomst geleverde of uitgewisselde gerubriceerde gegevens of wier werkzaamheden of taken hen in staat stellen inzage daarvan te krijgen, naar behoren aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen voordat zij inzage krijgen van dergelijke gegevens.

2.   De procedures voor beveiligingsonderzoek zijn van dien aard, dat kan worden bepaald of een persoon, gelet op diens loyaliteit en betrouwbaarheid, inzage kan krijgen van gerubriceerde gegevens.

Artikel 8

De partijen verlenen elkaar bijstand op het gebied van beveiliging van gerubriceerde gegevens als bedoeld in deze overeenkomst en van beveiligingsaangelegenheden van gemeenschappelijk belang. De in artikel 11 genoemde autoriteiten voeren overleg over beveiligingsaangelegenheden en verrichten wederzijdse inspecties, teneinde de doeltreffendheid van de onder hun verantwoordelijkheid ressorterende en de in de artikelen 11 en 12 bedoelde beveiligingsregelingen na te gaan.

Artikel 9

1.   Voor het doel van deze overeenkomst

a)

wat betreft de Europese Unie: dient de correspondentie aan de Raad van de Europese Unie te worden gericht, ten adresse van: Raad van de Europese Unie Hoofd postregistratie Wetstraat 175 B-1048 Brussel . De correspondentie wordt door het hoofd postregistratie van de Raad doorgestuurd aan de lidstaten en aan de Commissie, onverminderd lid 2;

b)

wat betreft de Republiek IJsland: dient de correspondentie te worden gericht aan de directeur van het departement Politieke Zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek IJsland en, indien opportuun, te worden doorgestuurd via de missie van IJsland bij de Europese Unie, ten adresse van: Missie van IJsland bij de Europese Unie Postregistratie Schuman Rotonde 11 B-1040 Brussel .

2.   Bij wijze van uitzondering kan correspondentie van een partij waarvan slechts bepaalde daartoe bevoegde ambtenaren, organen of diensten van deze partij inzage mogen hebben, om operationele redenen gericht worden aan — en is deze uitsluitend ter inzage van — bepaalde daartoe bevoegde ambtenaren, organen of diensten van de andere partij, die daartoe als ontvangers zijn aangewezen, gelet op hun bevoegdheden en volgens het beginsel van kennisnemingsbehoefte. Wat de Europese Unie betreft, wordt doorzending van deze correspondentie verzorgd door het hoofd postregistratie van de Raad.

Artikel 10

De permanente staatssecretaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek IJsland en de secretarissen-generaal van de Raad van de Europese Unie en de Commissie houden toezicht op de uitvoering van deze overeenkomst.

Artikel 11

Ter uitvoering van deze overeenkomst:

1)

is het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek IJsland, dat optreedt namens en onder het gezag van de regering van de Republiek IJsland, belast met de ontwikkeling van regelingen voor de bescherming en beveiliging van gerubriceerde gegevens die in het kader van deze overeenkomst aan de Republiek IJsland worden geleverd;

2)

is het Bureau beveiliging van het secretariaat-generaal van de Raad van de Europese Unie, dat onder leiding staat en handelt in naam van de secretaris-generaal van de Raad en dat optreedt namens en onder het gezag van de Raad, belast met de ontwikkeling van regelingen voor de bescherming en beveiliging van gerubriceerde gegevens die in het kader van deze overeenkomst aan de Europese Unie worden geleverd;

3)

is het directoraat Beveiliging van de Commissie, dat optreedt namens en onder het gezag van de Commissie, belast met de ontwikkeling van beveiligingsregelingen voor de bescherming van gerubriceerde gegevens die in het kader van deze overeenkomst binnen de Commissie en haar gebouwen worden geleverd en uitgewisseld.

Artikel 12

In de volgens artikel 11 door de drie betrokken verantwoordelijke beveiligingsautoriteiten in onderlinge overeenstemming op te stellen beveiligingsregelingen worden de normen voor de wederzijdse bescherming van de veiligheid van gerubriceerde gegevens als bedoeld in deze overeenkomst vastgelegd. Wat de Europese Unie betreft, worden deze normen ter goedkeuring voorgelegd aan het Beveiligingscomité.

Artikel 13

De in artikel 11 genoemde verantwoordelijke beveiligingsautoriteiten stellen procedures vast die toegepast worden indien bewezen is of vermoed wordt dat het vertrouwelijke karakter van de in deze overeenkomst bedoelde gerubriceerde gegevens is aangetast.

Artikel 14

Voordat de partijen elkaar gerubriceerde gegevens als bedoeld in deze overeenkomst leveren, dienen de in artikel 11 genoemde verantwoordelijke beveiligingsautoriteiten te besluiten dat de ontvangende partij in staat is de in deze overeenkomst bedoelde gegevens conform de in de artikelen 11 en 12 bedoelde regelingen te beschermen en te beveiligen.

Artikel 15

Deze overeenkomst verhindert de partijen op generlei wijze andere overeenkomsten betreffende de levering of uitwisseling van gerubriceerde gegevens als bedoeld in deze overeenkomst te sluiten, mits deze niet indruisen tegen het bepaalde in deze overeenkomst.

Artikel 16

Geschillen tussen de Europese Unie en de Republiek IJsland die voortkomen uit de uitlegging of de toepassing van deze overeenkomst, worden in onderhandelingen tussen de partijen behandeld.

Artikel 17

1.   Deze overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de maand volgende op die waarin de partijen elkaar kennis geven van de voltooiing van de daartoe vereiste interne procedures.

2.   Deze overeenkomst kan, op verzoek van een van beide partijen, ter overweging van mogelijke wijzigingen opnieuw in behandeling worden genomen.

3.   Wijzigingen van deze overeenkomst komen uitsluitend schriftelijk en in overeenstemming tussen de partijen tot stand. Zij treden in werking na wederzijdse kennisgeving als bedoeld in lid 1.

Artikel 18

Deze overeenkomst kan door een partij bij schriftelijke kennisgeving aan de andere partij worden opgezegd. Opzegging wordt van kracht zes maanden na de ontvangst van deze kennisgeving door de andere partij. Opzegging is niet van invloed op verplichtingen welke reeds voordien in het kader van deze overeenkomst zijn aangegaan. Inzonderheid blijven volgens deze overeenkomst geleverde of uitgewisselde gegevens onderworpen aan bescherming volgens het bepaalde in deze overeenkomst.