BIJLAGE

bij de verordening van de Commissie van 21 oktober 2005 tot vaststelling van forfaitaire invoerwaarden voor de bepaling van de invoerprijzen van bepaalde soorten groenten en fruit

(EUR/100 kg)
GN-code	Code derde landen (1)	Forfaitaire invoerwaarde
0702 00 00	052	49,2
	096	30,0
	204	43,1
	624	421,2
	999	135,9
0707 00 05	052	79,1
	999	79,1
0709 90 70	052	94,0
	999	94,0
0805 50 10	052	75,8
	388	68,6
	524	55,3
	528	61,3
	999	65,3
0806 10 10	052	94,5
	400	200,0
	508	241,7
	624	178,2
	999	178,6
0808 10 80	052	77,3
	388	76,8
	400	99,7
	404	84,6
	512	47,0
	528	45,5
	720	75,5
	800	163,4
	804	70,3
	999	82,2
0808 20 50	052	90,4
	388	57,1
	720	65,1
	999	70,9

---

(1)  Landennomenclatuur vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 750/2005 van de Commissie (PB L 126 van 19.5.2005, blz. 12). De code „999” staat voor „andere oorsprong”.

BIJLAGE I

Lidstaat en nr. van de partij	Plaats van opslag	Nummer van de opslagtanks	Hoeveelheid alcohol 110 % vol, in hectoliter	Verwijzingen naar Verordening (EG) nr. 1493/1999 (artikelen)	Type alcohol
Spanje Partij nr. 20/2005 EG	Tarancón	A-9	24 338	30	Ruw
		A-10	24 698	30	Ruw
		B-8	1 682	30	Ruw
		B-9	24 568	30	Ruw
		B-10	24 714	30	Ruw
	Totaal		100 000
Spanje Partij nr. 21/2005 EG	Tarancón	B-5	24 753	27+28	Ruw
		C-3	25 247	27	Ruw
	Totaal		50 000
Frankrijk Partij nr. 22/2005 EG	Onivins — Chez Vopak 3197 XK Botlek Rotterdam Nederland	410	21 011	30	Ruw
		804	18 201	30	Ruw
		804	50 781	30	Ruw
		804B	7 476	27	Ruw
	Totaal		97 469
Frankrijk Partij nr. 23/2005 EG	Onivins — Port-la-Nouvelle Entrepot d’alcool Av. Adolphe Turrel BP 6 11218 Port-la-Nouvelle	31	290	28	Ruw
		31	12 389	30	Ruw
		21	2 785	28	Ruw
		20	12 315	27	Ruw
		19	5 701	30	Ruw
		19	6 755	28	Ruw
		21	9 765	30	Ruw
	Totaal		50 000
Frankrijk Partij nr. 24/2005 EG	Onivins — Port-la-Nouvelle Entrepot d’alcool Av. Adolphe Turrel BP 6 11218 Port-la-Nouvelle	31	9 336	30	Ruw
		33	18 044	27	Ruw
		32	22 620	27	Ruw
	Totaal		50 000
Frankrijk Partij nr. 25/2005 EG	Deulep — PSL 13230 Port-Saint-Louis-du-Rhône	B4	33 760	27	Ruw
	Deulep BD Chanzy 30800 Saint-Gilles-du-Gard	503	8 180	27	Ruw
		504	8 060	30	Ruw
	Totaal		50 000
Italië Partij nr. 26/2005 EG	Balice-Valenzano (BA)	13A-43A-46A-48A-52A-54A	11 250	27+30	Ruw
	Deta-Barberino Val d’Elsa (FI)	5A	1 625	27	Ruw
	S.V.A.-Ortona (CH)	18A	1 375	30	Ruw
	Bonollo-Paduni (FR)	15A-26A
	Bonollo-Torrita di Siena (SI)	1C-3C-4C-9C-10C-11C-12C-13C-16C-17C-19C-20C-21C	27 500	27+30	Ruw
	D’Auria-Ortona (CH)	8A-38A-39A-40A-61A	8 250	27	Ruw
	Totaal		50 000
Italië Partij nr. 27/2005/EG	Enodistil-Alcamo (PA)	22A	1 500	30	Ruw
	Trapas-Petrosino (TP)	2A-24A	6 000	30	Ruw
	S.V.M.-Sciacca (AG)	3A-29A-37A	1 200	27	Ruw
	Gedis-Marsala (TP)	88	7 000	30	Ruw
	Bertolino-Petrosino (PA)	2A-3A-34A	26 500	27+30	Ruw
	De Luca-Novoli (LE)	4A-7A-18A	6 000	27	Ruw
	Balice Distilli-Mottola (TA)	2A-3A	1 800	27	Ruw
	Totaal		50 000
Italië Partij nr. 28/2005 EG	Dister-Faenza (RA)	124A	6 975	30	Ruw
	Di Lorenzo-Ponte Valleceppe (PG)	18A-26A	11 900	30	Ruw
	F.lli Cipriani-Chizzola di Ala (TN)	31A-32A	8 000	27	Ruw
	I.C.V.-Borgoricco (PD)	5A	1 600	27	Ruw
	Mazzari-S. Agata sul Santerno (RA)	4A-5A-6A-7A	27 000	27+30	Ruw
	Caviro-Faenza (RA)	2A-5A-13A-17A	30 100	27	Ruw
	Villapana-Faenza (RA)	5A-8A	11 000	27	Ruw
	Tampieri-Faenza (RA)	1A-3A-4A	1 800	27	Ruw
	Bonollo U.-Conselve (PD)	1A	1 384	30	Ruw
	Cantine Soc. Venete-Ponte di Piave (TV)	14A	241	30	Ruw
	Totaal		100 000
Portugal Partij nr. 29/2005 EG	Riachos Armazém da SLD Casal do Bernardino 2350-336 Riachos	1-C	4 775,28	27	Ruw
		1-D	4 841,71	27	Ruw
		1-E	4 705,93	27	Ruw
		1-F	4 749,53	27	Ruw
	Aveiro Instalações da Petrogal Cais da Mó do Meio 3834-908 Gafanha da Nazaré	S 201	34 300,34	27	Ruw
	S. João da Pesqueira Armazéns da SDD Parque de Seixas Ervedosa do Douro 5130 S. João da Pesqueira	Inox 4	2 305,47	27	Ruw
		Inox 14	9 979,42	27	Ruw
		Inox 15	4 342,32	27	Ruw
	Totaal		70 000
Duitsland Partij nr. 30/2005 EG	Papiermühle 16 D-37603 Holzminden	107	8 602,378	30	Ruw
	Totaal		8 602,378

BIJLAGE II

In artikel 3 bedoelde interventiebureaus die in het bezit zijn van alcohol

Onivins-Libourne — Délégation nationale, 17 avenue de la Ballastière, BP 231, F-33505 Libourne Cedex [tel. (33) 557 55 20 00; telex 57 20 25; fax (33) 557 55 20 59]

FEGA — Beneficencia, 8, E-28004 Madrid [tel. (34) 913 47 64 66; fax (34) 913 47 64 65]

AGEA — Via Torino, 45, I-00184 Roma [tel. (39) 064 94 99 714; fax (39) 064 94 99 761]

IVV — Instituto da Vinha e do Vinho, Rua Mouzinho da Silveira, No 5, P-1250-165 Lisboa [tel. (351) 21 350 67 00; fax (351) 21 356 12 25]

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung (BLE) — Deichmanns Aue 29, D-53179 Bonn (tel. (49) 228/68 45-33 86/34 79, fax (49) 228/68 45-37 94)

BIJLAGE III

Het in artikel 5 bedoelde adres

Europese Commissie

Directoraat-generaal Landbouw en plattelandsontwikkeling, eenheid D-2

Wetstraat 200

B-1049 Brussel

Fax (32-2) 298 55 28

E-mail: agri-market-tenders@cec.eu.int

BIJLAGE I

LIJST VAN VARIABELEN

Structuurstatistieken van de loonkosten

Tabel A	—	Nationale gegevens
Tabel B	—	Nationale gegevens naar grootteklasse van de onderneming
Tabel C	—	Regionale gegevens

Voor onderstaande variabelen moeten hetzij alleen tabel A, hetzij alle drie tabellen worden verstrekt. De letter „v” betekent dat indiening van de gegevens verplicht is, de letter „f” dat deze facultatief is. De codes voor de indiening van de verschillende categorieën kwalitatieve variabelen of grootteklassen van kwantitatieve variabelen worden door Eurostat in een uitvoeringsdocument vastgesteld.

Variabele	Alleen A	A-C (1)
A.    Aantal werknemers
A.1 Totaal aantal werknemers		v
A.11 Voltijdwerknemers (zonder leerlingen)		v
A.12 Deeltijdwerknemers (zonder leerlingen)		v
A.121 Deeltijdwerknemers omgerekend in voltijdequivalenten (zonder leerlingen)		v
A.13 Leerlingen		v
A.131 Leerlingen omgerekend in voltijdequivalenten		v
B.    Werkelijk gewerkte uren
B.1 Totaal aantal werkelijk gewerkte uren		v
B.11 Werkelijk gewerkte uren van voltijdwerknemers (zonder leerlingen)		v
B.12 Werkelijk gewerkte uren van deeltijdwerknemers (zonder leerlingen)		v
B.13 Werkelijk gewerkte uren van leerlingen		v
C.    Betaalde uren
C.1 Totaal aantal betaalde uren	v
C.11 Betaalde uren van voltijdwerknemers (zonder leerlingen)	v
C.12 Betaalde uren van deeltijdwerknemers (zonder leerlingen)	v
C.13 Betaalde uren van leerlingen	v
D.    Loonkosten (zie schema 1 voor details)
D.1 Beloning van werknemers		v
D.11 Lonen (zie schema 2 voor details)		v
D.111 Lonen (zonder leerlingen)		v
D.1111 Directe beloning, bonussen en toelagen		v
D.11111 Directe beloning, bonussen en toelagen die in iedere loonperiode worden betaald	v
D.11112 Directe beloning, bonussen en toelagen die niet in iedere loonperiode worden betaald (2)	v
D.1112 Betalingen voor spaarregelingen voor werknemers		v
D.1113 Betalingen voor niet-gewerkte dagen		v
D.1114 Lonen in natura		v
D.11141 Producten van de onderneming (facultatief)	f
D.11142 Personeelswoningen (3) (facultatief)	f
D.11143 Auto's van de zaak (facultatief)	f
D.11144 Aandelenopties en regelingen voor de aankoop van aandelen (facultatief)	f
D.11145 Overige (facultatief)	f
D.112 Lonen van leerlingen		v
D.12 Sociale premies ten laste van werkgevers (zie schema 3 voor details)		v
D.121 Werkelijke sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen)		v
D.1211 Wettelijke sociale premies	v
D.1212 Op collectieve arbeidsovereenkomsten berustende, contractuele en vrijwillige sociale premies ten laste van werkgevers	v
D.122 Toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen)		v
D.1221 Gegarandeerde beloning bij ziekte (facultatief)	f
D.1222 Toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers voor pensioenen en gezondheidszorg (facultatief)	f
D.1223 Vertrekpremies (facultatief)	f
D.1224 Overige toegerekende sociale premies ten laste van de werkgever (facultatief)	f
D.123 Sociale premies ten laste van werkgevers voor leerlingen		v
D.2 Beroepsopleidingen		v
D.3 Overige uitgaven van de werkgever		v
D.4 Belastingen		v
D.5 Door de werkgever ontvangen subsidies		v
E.    Gegevens over eenheden
E.1 Lokale eenheden, populatie		v
E.2 Lokale eenheden, steekproef		v

Desgewenst kunnen de lidstaten voor de volgende variabelen gedetailleerdere gegevens registreren (indiening bij Eurostat uitsluitend op verzoek):

A.11	Voltijdwerknemers
A.12	Deeltijdwerknemers
D.11112	Directe beloning, bonussen en toelagen die niet in iedere loonperiode worden betaald
D.1113	Betalingen voor niet-gewerkte dagen
D.1211	Wettelijke sociale premies
D.1212	Op collectieve arbeidsovereenkomsten berustende, contractuele en vrijwillige sociale premies
D.1223	Vertrekpremies

Schema 1:

De voornaamste loonkostencomponenten

Schema 2:

Uitsplitsing van de component „Lonen” (D.11)

Schema 3:

Uitsplitsing van de component „Sociale premies ten laste van werkgevers” (D.12)

---

(1)  De tabellen C moeten alleen worden ingediend door landen met NUTS 1-regio's.

(2)  Exclusief betalingen voor spaarregelingen voor werknemers.

(3)  Exclusief verhuistoelagen.

BIJLAGE II

DEFINITIE VAN DE VARIABELEN

A.   AANTAL WERKNEMERS

Tot de werknemers behoren alle personen die, ongeacht hun nationaliteit of de tijd die ze al in het land werken, een rechtstreekse, al dan niet formele, arbeidsovereenkomst met de onderneming of de lokale eenheid hebben en daarvoor een beloning ontvangen, ongeacht de aard van hun werk, het aantal gewerkte uren (voltijds of in deeltijd) en de duur van de overeenkomst (vast of tijdelijk). De beloning van werknemers kan, behalve uit loon, bestaan uit bonussen, stukloon, toeslagen voor ploegendienst, toelagen, honoraria, fooien, provisies of beloningen in natura.

De definitie van werknemers omvat hand- en hoofdarbeiders en leidinggevend personeel, die bij de overheid of in de particuliere sector in ondernemingen met ten minste tien werknemers werkzaam zijn in economische activiteiten die zijn ingedeeld in de secties C tot en met K en M tot en met O van de NACE Rev. 1.1 (1).

Onderstaande lijst bevat voorbeelden van categorieën werknemers die inbegrepen zijn:

—	vertegenwoordigers, mits zij op de loonlijst staan en behalve provisie een andere vorm van beloning ontvangen;

—	betaalde meewerkende eigenaren;

—	leerlingen;

—	studenten en stagiairs (advocaat-stagiairs, leerling-verpleegkundigen, onderzoeks- en onderwijsassistenten, co-assistenten enz.) die zich er formeel toe hebben verplicht om in ruil voor loon mee te werken aan het productieproces van een eenheid;

—

uitzendkrachten of tijdelijk personeel (bv. secretariaatsmedewerkers), die door uitzendbureaus in dienst worden genomen en beloond om elders te werken, vaak voor bepaalde tijd (2); seizoenarbeiders en losse medewerkers die een al dan niet formele overeenkomst met de onderneming of de lokale eenheid en vooraf vastgestelde werkuren hebben;

—

werknemers voor wie in het referentiejaar loonkosten werden betaald, maar die tijdelijk niet op het werk aanwezig waren wegens ziekte, een ongeval, vakantie, een staking of uitsluiting, scholingsverlof, zwangerschaps- bevallings- of ouderschapsverlof, verminderde economische activiteit, stillegging van het werk wegens slecht weer, een technische storing, gebrek aan grondstoffen, brandstoffen of elektriciteit, of een andere tijdelijke afwezigheid met of zonder verlof;

—	in het buitenland werkende werknemers die hun beloning van de statistische eenheid blijven ontvangen;

—	thuiswerkers (3), waaronder telewerkers, indien er sprake is van een expliciete overeenkomst dat zij beloond worden op basis van het verrichte werk, d.w.z. de hoeveelheid werk die in een productieproces is ingezet.

De volgende categorieën moeten worden uitgesloten:

—	vertegenwoordigers en andere personen die volledig op basis van honoraria of provisies worden beloond, niet op de loonlijst staan of als zelfstandige werkzaam zijn;

—	eigenaren, directieleden of managers van wie de beloning geheel uit een aandeel in de winst bestaat;

—	meewerkende gezinsleden die geen werknemer (zoals hierboven gedefinieerd) van de onderneming of de lokale eenheid zijn;

—	personen die voor eigen rekening werken;

—	niet-betaalde vrijwilligers (bv. personen die als vrijwilliger voor een charitatieve instelling of een dergelijke instelling zonder winstoogmerk werken).

Zie ESR 1995: 11.12-11.14

A.1   Totaal aantal werknemers

Deze variabele omvat voltijdwerknemers (A.11), deeltijdwerknemers (A.12) en leerlingen (A.13).

Zie SBS-verordening: code 16 13 0 (aantal werknemers)

A.11   Voltijdwerknemers (zonder leerlingen)

Voltijdwerknemers zijn werknemers (zonder leerlingen) die het normale aantal uren zoals overeengekomen in de collectieve arbeidsovereenkomst of het aantal uren dat in de onderneming of lokale eenheid gebruikelijk is, werken, ook al hebben zij een arbeidsovereenkomst van minder dan een jaar. Bij deze variabele moet het gemiddelde aantal voltijdwerknemers dat gedurende het referentiejaar per maand in de meldende eenheid werkzaam was, worden opgegeven.

A.12   Deeltijdwerknemers (zonder leerlingen)

Deeltijdwerknemers zijn werknemers (zonder leerlingen) die een kleiner aantal uren werken dan het normale aantal uren zoals overeengekomen in de collectieve arbeidsovereenkomst of het aantal uren dat in de onderneming of lokale eenheid gewoonlijk wordt gewerkt, of dit nu dagelijks, wekelijks of maandelijks het geval is (halve dagen, driekwart tijd, vier vijfde tijd enz.). Bij deze variabele moet het gemiddelde aantal deeltijdwerknemers dat gedurende het referentiejaar per maand in de meldende eenheid werkzaam was, worden opgegeven.

A.121   Deeltijdwerknemers omgerekend in voltijdequivalenten

Deze omrekening moet worden uitgevoerd door de onderneming of de lokale eenheid die de vragenlijsten invult, zelf, of door de dienst die de gegevens verzamelt of het nationale bureau voor de statistiek, aan de hand van de normale arbeidstijd van voltijdwerknemers in de betrokken onderneming of lokale eenheid volgens de methode die zij het meest geschikt achten. Bij deze variabele moet het gemiddelde aantal deeltijdwerknemers (omgerekend in voltijdequivalenten) dat gedurende het referentiejaar per maand in de meldende eenheid werkzaam was, worden aangegeven.

Zie ESR 1995: 11.32-11.34

A.13   Leerlingen

Leerlingen zijn voltijd- of deeltijdwerknemers die nog niet ten volle aan het productieproces deelnemen en die hetzij een leerlingenovereenkomst hebben hetzij in een situatie verkeren waarin de beroepsopleiding belangrijker is dan de productiviteit. Bij deze variabele moet het gemiddelde aantal leerlingen dat gedurende het referentiejaar per maand in de meldende eenheid werkzaam was, worden opgegeven.

A.131   Deeltijdleerlingen omgerekend in voltijdequivalenten

Deze omrekening moet worden uitgevoerd door de onderneming of de lokale eenheid die de vragenlijsten invult, zelf, of door de dienst die de gegevens verzamelt of het nationale bureau voor de statistiek, volgens de methode die zij het meest geschikt achten. De uren die in de onderneming/lokale eenheid of op school aan de opleiding worden besteed, worden niet meegeteld. Bij deze variabele moet het gemiddelde aantal deeltijdleerlingen (omgerekend in voltijdequivalenten) dat gedurende het referentiejaar per maand in de meldende eenheid werkzaam was, worden aangegeven (4).

Zie ESR 1995: 11.32-11.34; SBS-verordening: code 16 14 0 (A.11 + A.121 + A.131 komt overeen met de SBS-variabele „aantal werknemers in voltijdequivalenten”).

B.   WERKELIJK GEWERKTE UREN

De statistieken hebben betrekking op het totale aantal uren dat door alle werknemers samen gedurende het jaar is gewerkt. Het totale aantal werkelijk gewerkte uren (B.1) wordt afzonderlijk geregistreerd voor voltijdwerknemers (B.11), deeltijdwerknemers (B.12) en leerlingen (B.13).

De werkelijk gewerkte uren worden gedefinieerd als de som van alle perioden die worden besteed aan hoofd- en hulpactiviteiten met het oog op de voortbrenging van goederen en diensten.

De werkelijk gewerkte uren omvatten:

—	de uren dat gedurende de normale werktijd werkelijk is gewerkt;

—	betaalde overuren, dat wil zeggen de uren dat buiten de normale werktijd is gewerkt, ongeacht het betaalde uurloon (bv. een dubbel betaald overuur wordt als één uur geregistreerd);

—	niet-betaalde overuren (5);

—	tijd die is besteed aan taken zoals werk- en werkplekvoorbereiding; voorbereiding, onderhoud, reparatie en schoonmaken van gereedschappen en machines; schrijven van ontvangstbewijzen en rekeningen; schrijven van arbeidsbriefjes en rapporten, enz.;

—	de tijd die op de werkplek is doorgebracht zonder te werken, bijvoorbeeld wegens stilstand van machines, ongevallen of tijdelijk gebrek aan werk, maar waarvoor in het kader van de arbeidsovereenkomst wel betaald wordt;

—	korte rustperioden op de werkplek, met inbegrip van koffie- en theepauzes;

—	de uren die in de onderneming/lokale eenheid of op school aan opleiding worden besteed (voor leerlingen worden deze uren niet meegeteld).

De werkelijk gewerkte uren omvatten daarentegen niet:

—	betaalde, maar niet gewerkte uren, bijvoorbeeld betaalde vakantie, betaalde officiële feestdagen, betaald ziekteverlof, betaald zwangerschapsverlof enz.;

—	niet-gewerkte en niet-betaalde uren, bijvoorbeeld bij ziekte, zwangerschap enz.;

—	(al dan niet betaalde) niet-gewerkte uren bij speciaal verlof voor medisch onderzoek, een huwelijk, een begrafenis, een verhuizing, na een ongeval enz.;

—	maaltijdpauzes (anders dan korte rustperioden of koffie- en theepauzes);

—	(al dan niet betaalde) niet-gewerkte uren bij arbeidstijdverkorting, arbeidsgeschillen, uitsluiting enz.;

—	de tijd besteed aan woon-werkverkeer;

—	de uren die leerlingen in de onderneming/lokale eenheid of in een onderwijsinstelling aan hun opleiding besteden.

Zie ESR 1995: 11.26-11.29; SBS-verordening: code 16 15 0 (aantal door werknemers gewerkte uren)

C.   BETAALDE UREN

Deze variabele betreft het totale aantal uren waarvoor gedurende het jaar loon is uitbetaald. Het totale aantal betaalde uren (C.1) wordt afzonderlijk geregistreerd voor voltijdwerknemers (C.11), deeltijdwerknemers (C.12) en leerlingen (C.13).

Het aantal betaalde uren op jaarbasis wordt gedefinieerd als:

—	beloonde normale en overuren gedurende het jaar;

—	uren waarvoor de werknemer tegen een verlaagd tarief werd betaald, ook al werd het verschil gecompenseerd door betalingen van wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen;

—	uren dat tijdens de referentieperiode niet werd gewerkt, maar die wel werden betaald (vakantie, ziekteverlof, officiële feestdagen en andere betaalde uren, zoals voor medisch onderzoek, geboorte, huwelijk, begrafenis, verhuizing enz.).

Berekening van het aantal werkelijk gewerkte uren op jaarbasis en het aantal betaalde uren op jaarbasis

Deze berekeningen moeten worden uitgevoerd door de onderneming of de lokale eenheid die de vragenlijsten invult, zelf, of door de dienst die de gegevens verzamelt of het nationale bureau voor de statistiek volgens de methode die zij het meest geschikt achten. Onderstaande modellen laten zien hoe de werkelijk gewerkte uren en de betaalde uren op basis van beschikbare informatie kunnen worden geschat.

Aantal werkelijk gewerkte uren van voltijdwerknemers (B.11) op jaarbasis

Laten wij aannemen dat voor onderstaande variabelen gegevens beschikbaar zijn:

(A.11)	Gemiddeld aantal voltijdwerknemers per maand
a)	Gemiddeld aantal in de arbeidsovereenkomst opgenomen normale werkuren per voltijdwerknemer per jaar, exclusief overuren en maaltijdpauzes;
b)	gemiddeld aantal (betaalde en niet-betaalde) overuren per voltijdwerknemer per jaar;
c)	gemiddeld aantal in de arbeidsovereenkomst opgenomen werkuren plus overuren per voltijdwerknemer per dag, exclusief maaltijdpauzes;
d)	gemiddeld aantal door de werkgever toegekende vakantiedagen per voltijdwerknemer per jaar;
e)	gemiddeld aantal officiële feestdagen per voltijdwerknemer per jaar;
f)	gemiddeld aantal wegens ziekte of zwangerschapsverlof verzuimde dagen per voltijdwerknemer per jaar;
g)	gemiddeld aantal niet-gewerkte dagen wegens arbeidstijdverkorting en arbeidsgeschillen per voltijdwerknemer per jaar;
h)	gemiddeld aantal niet werkelijk gewerkte dagen per voltijdwerknemer per jaar (bv. bij speciaal verlof voor medisch onderzoek, een huwelijk, een begrafenis, een verhuizing, na een ongeval enz.).

Het totale aantal gewerkte uren per voltijdwerknemer per jaar (vóór correctie voor niet werkelijk gewerkte dagen) kan worden verkregen door toepassing van de formule (A.11) × (a + b). Als daarvan het totale aantal niet werkelijk gewerkte uren per jaar, dat wordt verkregen door toepassing van de formule (A.11) × c × (d + e + f + g + h), wordt afgetrokken, houdt men het totale aantal werkelijk gewerkte uren van voltijdwerknemers (B.11) op jaarbasis over:

(B.11) = (A.11) × [(a + b) – c (d + e + f + g + h)].

Aantal werkelijk gewerkte uren van deeltijdwerknemers (B.12) en van leerlingen (B.13), op jaarbasis

Soortgelijke modellen kunnen worden gebruikt voor de berekening van de door deeltijdwerknemers en door leerlingen gewerkte uren.

Aantal betaalde uren van voltijdwerknemers op jaarbasis (C.11)

Wanneer gegevens beschikbaar zijn voor onderstaande variabelen:

(A.11)	Gemiddeld aantal voltijdwerknemers per maand
a1)	Gemiddeld aantal in de arbeidsovereenkomst opgenomen betaalde werkuren per voltijdwerknemer per jaar, exclusief overuren en maaltijdpauzes;
b1)	gemiddeld aantal betaalde overuren per voltijdwerknemer per jaar,

dan kan het totale aantal betaalde uren van voltijdwerknemers op jaarbasis worden weergegeven door de vergelijking:

(C.11) = (A.11) × (a1 + b1).

Aantal betaalde uren van deeltijdwerknemers (C.12) en van leerlingen (C.13), op jaarbasis

Soortgelijke modellen kunnen worden gebruikt voor de berekening van de betaalde uren van deeltijdwerknemers en van leerlingen.

D.   LOONKOSTEN

Onder loonkosten wordt verstaan de totale uitgaven van werkgevers voor het in dienst hebben van personeel, een begrip dat binnen de Gemeenschap is goedgekeurd en dat in grote trekken overeenkomt met de internationale definitie van de Internationale Conferentie van arbeidsstatistici (Genève, 1966). De loonkosten omvatten de beloning van werknemers (D.1) met lonen in geld of in natura, de sociale premies ten laste van werkgevers, de kosten van beroepsopleidingen (D.2), de overige uitgaven van de werkgever (D.3) en de als loonkosten beschouwde belastingen in verband met de personeelsomvang (D.4), minus de door de werkgever ontvangen subsidies (D.5). De kosten voor uitzendkrachten moeten worden opgenomen bij de bedrijfstak van het bureau waarbij zij in dienst zijn (NACE Rev.1.1, 74.50) en niet bij die van de onderneming waarvoor zij feitelijk werken.

De schema's 1 tot en met 3 van bijlage I laten in een oogopslag zien hoe de totale loonkosten zijn opgebouwd.

D.1   Beloning van werknemers

De beloning van werknemers is de totale vergoeding, in geld of in natura, die door een werkgever aan een werknemer verschuldigd is voor de arbeid die deze tijdens de referentieperiode heeft verricht. De beloning van werknemers wordt ingedeeld in:

—	lonen (D.11), voornamelijk bestaande uit lonen (zonder leerlingen) (D.111) en lonen van leerlingen (D.112);

—

sociale premies ten laste van werkgevers (D.12), voornamelijk bestaande uit werkelijke sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen) (D.121), toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen) (D.122) en sociale premies ten laste van werkgevers voor leerlingen (D.123).

Zie ESR 1995: 4.02 (code D.1); SBS-verordening: code 13 31 0 (personeelskosten)

D.11   Lonen

Tot de lonen behoren ook premies, stukloon, toeslagen voor ploegendienst, toelagen, honoraria, fooien, provisies en beloningen in natura. Lonen worden geregistreerd in het tijdvak dat de arbeid is verricht. Incidentele premies of andere bijzondere uitkeringen, zoals dertiende maand, nabetaling van loon enz., worden echter geregistreerd op het moment dat ze verschuldigd zijn.

Schema 2 van bijlage I geeft een volledige uitsplitsing van de lonen in componenten.

Zie ESR 1995: 4.03-4.07 en 4.12 a) (code D.11); SBS-verordening: code 13 32 0 (lonen)

D.111   Lonen (zonder leerlingen)

D.1111   Directe beloning, bonussen en toelagen

De directe beloning, bonussen en toelagen omvatten ook de sociale premies ten laste van de werknemer, loonbelasting enz., ook indien deze door de werkgever worden ingehouden en namens de werknemer rechtstreeks aan socialeverzekeringsregelingen, belastingdienst enz. worden betaald.

Een bonus is een betaling door de werkgever als beloning of blijk van waardering. Wanneer een werknemer een bonus ontvangt, wordt niet verwacht of verondersteld dat deze voor een specifieke uitgave wordt gebruikt. De waarde van de bonus en het tijdstip waarop deze wordt betaald, kunnen door de werkgever worden bepaald of in een overeenkomst worden vastgelegd.

Een toelage is een bedrag dat door de werkgever aan een werknemer wordt betaald met het oog op een specifieke, niet met het werk verband houdende uitgave van de werknemer. Het recht op een toelage is vaak in een overeenkomst vastgelegd en de toelage wordt gewoonlijk betaald op het moment dat de werknemer het recht hierop verkrijgt.

D.11111   Directe beloning, bonussen en toelagen die in iedere loonperiode worden betaald

Dit is de beloning in de vorm van betalingen in geld die regelmatig in iedere loonperiode gedurende het jaar worden betaald. Voor de meeste werknemers bedraagt de loonperiode een week of een maand. Betalingen die de werknemer minder vaak (maandelijks als de loonperiode een week is, of driemaandelijks, halfjaarlijks of jaarlijks) of incidenteel ontvangt, zijn hier dus niet inbegrepen. Betalingen voor spaarregelingen voor werknemers blijven hier buiten beschouwing, maar vallen onder D.1112.

Deze variabele omvat met name:

—	de basislonen;

—	de directe beloning berekend op basis van gewerkte tijd, output of stukloon, die aan de werknemers voor de gewerkte uren wordt betaald;

—	de beloning en toeslagen voor overwerk, nachtdienst, werk op zon- en feestdagen en ploegendienst;

—

de bonussen en toelagen die regelmatig in iedere loonperiode worden betaald, zoals: — aan de arbeidsplaats gebonden toeslagen wegens lawaai, gevaren, moeilijk werk, ploegendienst, volcontinudienst, nachtdienst en werk op zon- en feestdagen; — individuele prestatiepremies, premies in relatie met de output, de productie, de productiviteit, verantwoordelijkheden, ijver, punctualiteit; regelmatig betaalde premies voor anciënniteit, kwalificaties en speciale kennis.

Het aanhangsel van bijlage II bevat nog meer voorbeelden van betalingen die hier moeten worden inbegrepen.

Variabele D.11111 betreft betalingen die bruto moeten worden geregistreerd, vóór belastingen en sociale premies ten laste van werknemers.

D.11112   Directe beloning, bonussen en toelagen die niet in iedere loonperiode worden betaald

Alle betalingen aan werknemers die niet regelmatig in iedere loonperiode (week of maand) worden betaald. Hiertoe behoren bonussen en toelagen die op vaste tijdstippen worden betaald (bv. maandelijks als de loonperiode een week is, of driemaandelijks, halfjaarlijks of jaarlijks) en premies in verband met individuele of collectieve prestaties. Vertrekpremies zijn inbegrepen, mits zij niet zijn vastgelegd in een collectieve arbeidsovereenkomst. Indien geen gegevens over een mogelijk verband met een collectieve arbeidsovereenkomst beschikbaar zijn of als bekend is dat een dergelijk verband bestaat, blijven deze premies hier buiten beschouwing, maar vallen zij onder D.1223. Betalingen voor spaarregelingen voor werknemers vallen onder D.1112.

Het aanhangsel van bijlage II bevat voorbeelden van betalingen die onder D.11112 vallen.

Ook variabele D.11112 betreft betalingen die bruto moeten worden geregistreerd, vóór belastingen en sociale premies ten laste van werknemers.

D.1112   Betalingen voor spaarregelingen voor werknemers

Deze variabele betreft de bijdragen die worden betaald aan spaarregelingen voor werknemers (zoals bedrijfsspaarregelingen).

Zie ESR 1995: 4.03 i)

D.1113   Betalingen voor niet-gewerkte dagen

Beloning voor verlof dat op basis van wettelijke bepalingen of een collectieve arbeidsovereenkomst dan wel vrijwillig wordt gegeven voor officiële feestdagen of voor andere niet-gewerkte dagen. In het aanhangsel van bijlage II zijn voorbeelden opgenomen.

D.1114   Lonen in natura

Deze variabele betreft een schatting van de waarde van alle goederen en diensten die de onderneming of lokale eenheid aan de werknemers beschikbaar stelt. Hiertoe behoren producten van de onderneming, personeelswoningen, auto's van de zaak, aandelenopties en regelingen voor de aankoop van aandelen. Indien gegevens beschikbaar zijn over de persoonlijke inkomstenbelasting op lonen in natura, kunnen deze als benadering worden gebruikt.

In het aanhangsel van bijlage II zijn voorbeelden van lonen in natura opgenomen.

Zie ESR 1995: 4.04, 4.05, 4.06 (code D.11)

D.11141   Producten van de onderneming

Producten van de onderneming worden gratis voor privé-gebruik verstrekt, dan wel onder de kostprijs voor de onderneming aan het personeel verkocht. Voorbeelden zijn voedingsmiddelen (met uitzondering van uitgaven voor kantines en maaltijdbonnen), kolen, gas, elektriciteit, stookolie, verwarming, schoeisel en kleding (met uitzondering van werkkleding), microcomputers enz.

De nettoprijs voor de onderneming moet worden geregistreerd, d.w.z. de kostprijs van producten die gratis worden verstrekt, dan wel het verschil tussen de kostprijs en de prijs waartegen de producten aan het personeel worden verkocht. Compenserende betalingen of uitkeringen in natura waarvan geen gebruik is gemaakt, moeten ook worden geregistreerd.

D.11142   Personeelswoningen

Dit zijn uitgaven van de onderneming om werknemers te helpen bij hun huisvesting. Hieronder vallen uitgaven voor woningen waarvan de onderneming eigenaar is (onderhoud, administratie, belasting, verzekering); laagrentende leningen voor de bouw of aankoop van woningen door het personeel (het verschil tussen de marktrente en de rente die de werknemer moet betalen); toelagen en subsidies die werknemers ontvangen voor hun huisvesting en de inrichting van hun woning, maar geen verhuistoelagen.

D.11143   Auto's van de zaak

De kosten voor ondernemingen van auto's van de zaak die werknemers voor privé-gebruik ter beschikking worden gesteld. Bedoeld zijn hier de netto-exploitatiekosten voor de onderneming (jaarlijkse leasekosten en rentebetalingen – afschrijving, verzekering, onderhoud, reparaties, parkeren), maar niet de kapitaaluitgaven voor de aanschaf van de auto's of de inkomsten uit wederverkoop.

De schattingen moeten worden berekend op basis van in de onderneming beschikbare informatie, zoals over het aantal auto's dat de onderneming ter beschikking stelt, de gemiddelde kosten per auto en een schatting van het aandeel van het privé-gebruik door de werknemer.

D.11144   Aandelenopties en regelingen voor de aankoop van aandelen

Deze facultatieve variabele omvat alle betalingen in natura in verband met een op aandelen gebaseerde beloning. Tot deze categorie behoren aandelenopties, regelingen voor de aankoop van aandelen en andere eigenvermogensinstrumenten die uitzicht geven op kapitaalaangroei. Deze instrumenten hebben als typisch kenmerk dat zij in eigenvermogensinstrumenten worden afgewikkeld, dat wil zeggen dat zij een overdracht van eigen vermogen van de onderneming/lokale eenheid aan de werknemer zijn. De vormen van beloning die onder D.11144 vallen, zijn gelijk aan die van de rubriek „In eigenvermogensinstrumenten afgewikkelde, op aandelen gebaseerde betalingstransacties” van de International Financial Reporting Standard 2 „Op aandelen gebaseerde betalingen”.

Regelingen voor de aankoop van aandelen bestaan gewoonlijk uit de overdracht van aandelen van een onderneming aan haar werknemers. De overdracht vindt in het heden (toekenningsdatum) plaats op basis van een prijs die onder de lopende marktprijs ligt (uitoefenprijs). De kosten voor de onderneming zijn gelijk aan het product van het aantal aandelen en het verschil tussen de marktprijs en de uitoefenprijs.

Bij aandelenopties wordt gewoonlijk het recht overgedragen om, niet eerder dan een duidelijk aangegeven toekomstige datum (de datum waarop de toezegging onvoorwaardelijk wordt), tegen een al in het heden (toekenningsdatum) vastgestelde gunstige uitoefenprijs aandelen te kopen in de onderneming waarvoor men werkt. Van dit recht zal door de werknemers alleen gebruik worden gemaakt als de marktprijs op of na de datum waarop de toezegging onvoorwaardelijk wordt, hoger is dan de uitoefenprijs. De kosten voor de onderneming zijn ook hier gelijk aan het product van het aantal aandelen en het verschil tussen de marktprijs en de uitoefenprijs. Zowel in de loonkostenstatistiek als in de boekhouding worden de kosten toegewezen aan en verdeeld over de wachtperiode, dat wil zeggen het tijdvak tussen de toekenningsdatum en de datum waarop de toezegging onvoorwaardelijk wordt. Deze waarden staan tijdens de wachtperiode niet vast en moeten dus worden geschat.

Variabele D.11144 kan voor het referentiejaar het best worden geschat met behulp van de richtsnoeren van de International Financial Reporting Standard 2 „Op aandelen gebaseerde betalingen”. Als een dergelijke schatting niet beschikbaar is, kunnen waarden volgens nationale standaarden voor jaarrekeningen of de belastingwetgeving van de lidstaat worden gebruikt, mits deze de eigenvermogensinstrumenten van D.11144 omvatten en op de referentieperiode voor de enquête naar de loonkosten betrekking hebben.

Op betalingen voor de instelling van een speciaal fonds voor de aankoop van bedrijfsaandelen voor werknemers, ook al hebben de werknemers niet onmiddellijk toegang tot dit fonds, moeten eventuele belastingvrijstellingen in mindering worden gebracht. In geldmiddelen afgewikkelde, op aandelen gebaseerde beloning, zoals „stock appreciation rights”, vallen niet onder D.11144, maar onder D.11112.

D.11145   Overige

Deze variabele omvat met name indirecte uitkeringen ten laste van de werkgever:

—	kantines en maaltijdbonnen;

—	faciliteiten en diensten op het gebied van cultuur, sport en recreatie;

—	crèches en kleuterdagverblijven;

—	personeelswinkels;

—	vervoerskosten voor het woon-werkverkeer;

—	betalingen aan fondsen van vakverenigingen en kosten in verband met de ondernemingsraad.

Al deze uitgaven zijn inclusief kleine reparaties en regelmatig onderhoud van gebouwen en inrichtingen die specifiek voor bovengenoemde faciliteiten en diensten op sociaal, cultureel en recreatiegebied zijn bestemd. Lonen die de onderneming rechtstreeks aan het personeel in deze diensten en faciliteiten betaalt, vallen niet onder variabele D.11145.

D.112   Lonen van leerlingen

Zie D.11.

D.12   Sociale premies ten laste van werkgevers

Deze variabele betreft een bedrag dat gelijk is aan de waarde van de sociale premies die ten laste van werkgevers komen om het recht van hun werknemers op sociale uitkeringen te waarborgen. Het kan hierbij om werkelijke of toegerekende premies gaan.

Schema 3 van bijlage I laat zien uit welke componenten de sociale premies ten laste van werkgevers zijn opgebouwd.

Zie ESR 1995: 4.08 (code D.12); SBS-verordening: code 13 33 0 (wettelijke-socialezekerheidskosten)

D.121   Werkelijke sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen)

Deze variabele betreft de bedragen die werkgevers ten behoeve van hun werknemers betalen aan de verzekeraars (wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen en particuliere verzekeringsregelingen met fondsvorming, zoals bedrijfspensioenregelingen). Deze betalingen betreffen de wettelijke, de op collectieve arbeidsovereenkomsten berustende, de contractuele en de vrijwillige premies voor verzekering tegen sociale risico's en behoeften. De werkelijke sociale premies ten laste van werkgevers worden geregistreerd in het tijdvak dat de arbeid is verricht.

In het aanhangsel van bijlage II zijn enkele voorbeelden opgenomen.

Zie ESR 1995: 4.09 (code D.121) en 4.12 b)

D.1211   Wettelijke sociale premies

Dit zijn premies die de werkgever wettelijk verplicht is aan de wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen te betalen. Van het bedrag aan premies moeten eventuele subsidies worden afgetrokken. Tot de wettelijke sociale premies behoren:

—	premies voor pensioen-, ziekte-, zwangerschaps- en invaliditeitsverzekeringen;

—	wettelijke premies voor werkloosheidsverzekeringen;

—	wettelijke premies voor verzekeringen voor arbeidsongevallen en beroepsziekten;

—	wettelijke premies voor regelingen voor gezinstoelagen;

—	alle andere niet elders genoemde wettelijke premies.

D.1212   Op collectieve arbeidsovereenkomsten berustende, contractuele en vrijwillige sociale premies ten laste van werkgevers

Dit zijn alle door de werkgever betaalde premies voor socialezekerheidsregelingen in aanvulling op de wettelijk verplichte premies. Er moet rekening worden gehouden met eventuele belastingvrijstellingen. Tot deze categorie behoren:

—	aanvullende pensioenregelingen, bedrijfspensioenregelingen (verzekerde pensioenplannen, zelf beheerde fondsen, boekhoudkundige reserves of voorzieningen, alle andere uitgaven die zijn bestemd als fondsvorming voor aanvullende pensioenregelingen);

—	aanvullende ziektekostenverzekering;

—	aanvullende werkloosheidsverzekering;

—	alle andere niet elders genoemde niet-verplichte aanvullende socialezekerheidsregelingen.

D.122   Toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers (zonder leerlingen)

Gegevens over de toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers zijn nodig voor een volledig beeld van de loonkosten in het tijdvak dat de arbeid is verricht. Zij vertegenwoordigen de tegenwaarde van de waarneembare rechtstreekse sociale uitkeringen.

Rechtstreekse sociale uitkeringen worden door werkgevers rechtstreeks aan hun werknemers of voormalige werknemers en aan andere rechthebbenden verstrekt, zonder tussenkomst van een wettelijke-socialeverzekeringsinstelling, verzekeringsmaatschappij of zelfstandig pensioenfonds, en zonder de oprichting van een speciaal fonds of van een afzonderlijke voorziening voor dit doel. In plaats daarvan worden de uitkeringen betaald uit de eigen middelen van de werkgevers via regelingen zonder fondsvorming. Het feit dat sommige sociale uitkeringen rechtstreeks door de werkgevers worden verstrekt, en niet via een wettelijke-socialeverzekeringsinstelling of een andere verzekeraar, doet niets af aan hun karakter van sociale uitkering. D.122 kan bijzonder relevant zijn wanneer de werkgever een niet-marktproducent (overheidssector) is.

Bij de bepaling van D.122 wordt gekeken naar de verplichtingen van de werkgever om in de toekomst sociale uitkeringen te verstrekken. Voor werkgevers met socialeverzekeringsregelingen zonder fondsvorming kan D.122 het best worden berekend aan de hand van schattingen op basis van actuariële overwegingen. Als deze niet beschikbaar zijn, moeten andere schattingsmethoden worden gebruikt. Sommige landen schatten D.122 bijvoorbeeld door de eventuele sociale premies ten laste van werknemers af te trekken van de waarneembare rechtstreekse sociale uitkeringen.

Variabele D.122 omvat met name de toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers voor pensioenen en gezondheidszorg. Zij omvat ook de tegenwaarde van de lonen die de werkgevers tijdelijk doorbetalen bij ziekte, zwangerschap, arbeidsongeval, invaliditeit, ontslag enz. van hun werknemers, indien dat bedrag afzonderlijk kan worden vastgesteld.

In het aanhangsel van bijlage II zijn voorbeelden opgenomen.

Zie ESR 1995: 4.10 (code D.122) en 4.12 c)

D.1221   Gegarandeerde beloning bij ziekte

Deze variabele betreft de doorbetaling van loon door de werkgever in geval van ziekte, zwangerschap of een arbeidsongeval van zijn werknemers ter compensatie van inkomstenverlies, minus eventuele terugbetalingen door wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen.

D.1222   Toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers voor pensioenen en gezondheidszorg

Deze component van D.122 omvat de toegerekende betalingen aan pensioenregelingen en regelingen voor gezondheidszorg zonder fondsvorming, met name bij de overheid. In sommige Europese landen beheren werkgevers in de sector Overheid pensioenregelingen zonder fondsvorming voor al hun werknemers of voor specifieke groepen onder hen („ambtenaren”). De werkgever legt in dat geval geen bijzondere reserves aan of bouwt geen activa op met het oog op de betaling van pensioenen in de toekomst. Voor deze werkgevers moeten de toegerekende premies ten laste van werkgevers voor pensioenen en gezondheidszorg in aanmerking worden genomen.

D.1223   Vertrekpremies

Dit zijn de bedragen die aan ontslagen werknemers werkelijk worden betaald (ontslag- en opzegvergoedingen) indien deze betalingen zijn vastgelegd in een collectieve arbeidsovereenkomst of indien niet bekend is of dat het geval is. Betalingen die niet in een collectieve arbeidsovereenkomst zijn vastgelegd, vallen onder D.11112.

Betalingen aan werknemers bij hun pensionering, bijvoorbeeld in het kader van hun recht op pensioen, vallen niet onder D.1223.

D.1224   Overige toegerekende sociale premies ten laste van werkgevers

Deze variabele omvat alle overige, niet elders genoemde toegerekende sociale premies van de werkgever, zoals studiebeurzen voor werknemers en hun gezin of gegarandeerde beloning bij arbeidstijdverkorting. Onder laatstgenoemde toegerekende premies worden verstaan rechtstreekse betalingen door de werkgever aan zijn werknemers als doorbetaling van loon in geval van arbeidstijdverkorting, minus eventuele terugbetalingen door wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen.

D.123   Sociale premies ten laste van werkgevers voor leerlingen

Deze variabele betreft de som van de werkelijk betaalde premies en eventuele toegerekende premies voor leerlingen. Als er al toegerekende premies voor leerlingen zijn, zijn deze meestal miniem.

Zie ESR 1995: 4.09 (code D.121) en 4.10 (code D.122) en 4.12 b)

D.2   Door de werkgever betaalde kosten van beroepsopleidingen

Deze variabele omvat uitgaven voor diensten en voorzieningen in verband met beroepsopleidingen (ook voor leerlingen, maar niet hun loon), kleine reparaties en onderhoud van gebouwen en inrichtingen, exclusief personeelskosten; uitgaven voor de deelneming aan cursussen; honoraria voor instructeurs van buiten de onderneming; uitgaven voor leermiddelen en gereedschappen ten behoeve van de opleiding; door de onderneming aan beroepsopleidingsorganisaties betaalde bedragen enz. Subsidies in verband met beroepsopleidingen moeten worden afgetrokken.

Zie ESR 1995: Intermediair verbruik

D.3   Overige uitgaven van de werkgever

Deze variabele omvat met name:

—	wervingskosten (bedragen betaald aan wervingsbureaus, uitgaven voor personeelsadvertenties, reiskostenvergoedingen voor opgeroepen kandidaten, inrichtingsvergoedingen voor nieuw personeel enz. Gewone administratiekosten blijven hierbij buiten beschouwing (kantooruitgaven, lonen enz.));

—	door de werkgever verstrekte werkkleding.

In het aanhangsel van bijlage II zijn voorbeelden opgenomen.

Zie ESR 1995: Intermediair verbruik

D.4   Door de werkgever betaalde belastingen

Deze variabele omvat alle op de loonsom of op de personeelsomvang gebaseerde belastingen. Deze belastingen worden als loonkosten beschouwd.

Variabele D.4 omvat ook de strafheffing die in sommige Europese landen door werkgevers moet worden betaald wanneer zij te weinig gehandicapten in dienst hebben, en soortgelijke heffingen.

Zie ESR 1995: 4.23 c) (code D.29)

D.5   Door de werkgever ontvangen subsidies

Hiermee worden alle bedragen bedoeld die de werkgever in de vorm van algemene subsidies heeft ontvangen om hem alle of een deel van de kosten van directe beloningen terug te betalen (niet die van de sociale zekerheid of van beroepsopleidingen). Terugbetalingen aan de werkgever door wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen of aanvullende verzekeringen blijven buiten beschouwing.

Zie ESR 1995: 4.37 a) (code D.39)

---

(1)  Uitbreiding van de enquête tot sectie L van de NACE Rev. 1.1 of tot werknemers in ondernemingen met minder dan tien werknemers is facultatief. Eurostat zal een uitvoeringsdocument vaststellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de NACE Rev. 1.1-categorieën, het land of de regio volgens de geldende NUTS-nomenclatuur en de grootteklassen van ondernemingen.

(2)  Om dubbeltellingen te voorkomen, moeten de door uitzendkrachten gewerkte uren worden opgenomen bij de NACE-categorie voor uitzendbureaus (NACE Rev.1.1, 74.50) en niet bij die van de onderneming waarvoor zij feitelijk werken.

(3)  Een thuiswerker is iemand die op grond van een afspraak of overeenkomst voor een bepaalde onderneming werkt of deze een bepaalde hoeveelheid goederen of diensten levert, maar die niet in de onderneming zelf werkzaam is (zie ESR 1995: 11.13 g)). De werkelijk gewerkte uren van thuiswerkers mogen worden geschat.

(4)  Desgewenst kan het maandelijkse gemiddelde worden berekend op basis van het wekelijkse (of dagelijkse) aantal werknemers gedurende het referentiejaar. Een gemiddelde op basis van kwartaalcijfers voor werknemers is ook geoorloofd.

(5)  Onbetaalde uren als component van de „werkelijk gewerkte uren” moeten vaak worden geschat, bijvoorbeeld aan de hand van enquêtegegevens over huishoudens.

BIJLAGE III

INDIENING VAN DE GEGEVENS, INCLUSIEF UITSPLITSINGEN NAAR ECONOMISCHE ACTIVITEIT, GROOTTEKLASSE VAN DE ONDERNEMING EN LAND OF REGIO

Er moeten drie bestanden worden verstrekt, voor de tabellen A, B en C:

—	tabel A: nationale gegevens (één record per economische activiteit op sectie- en afdelingsniveau van de NACE Rev. 1.1.);

—	tabel B: nationale gegevens naar grootteklasse (één record per economische activiteit op sectie- en afdelingsniveau van de NACE Rev. 1.1. voor elke grootteklasse);

—	tabel C: regionale gegevens op NUTS 1-niveau (één record per economische activiteit op sectie- en afdelingsniveau van de NACE Rev. 1.1. voor elke regio).

Landen waar NUTS 1 overeenkomt met het nationale niveau, hoeven tabel C niet in te dienen. Voor een subset van de in bijlage I genoemde variabelen hoeft alleen tabel A te worden ingediend. In bijlage I staat aangegeven welke variabelen dat zijn.

Identificatie van een record

De records worden gesorteerd aan de hand van een identificatiesequentie met de volgende elementen:

—	jaar van de enquête,

—	soort tabel,

—	code land of regio,

—	economische activiteit,

—	grootteklasse.

Eurostat zal de indieningscodes voor

—	de economische activiteiten van de NACE Rev.1.1,

—	de grootteklassen voor ondernemingen, en

—	de landen of regio's

in een uitvoeringsdocument vaststellen.

Vertrouwelijkheidsvlag

De voor de tabellen A, B en C ingediende records bevatten opgehoogde gegevens, dat wil zeggen schattingen voor de gehele populatie van ondernemingen. Wanneer dat absoluut noodzakelijk is, kunnen records van een vertrouwelijkheidsvlag worden voorzien. In tabel A, B of C kan de vertrouwelijkheid in gevaar komen wanneer de populatie voor een record voor een bepaalde economische activiteit, grootteklasse of regio uit slechts een zeer klein aantal ondernemingen of lokale eenheden bestaat. Het spreekt vanzelf dat het risico groter is wanneer de record op slechts een of twee grote eenheden betrekking heeft. Op soortgelijke wijze kan er een groter vertrouwelijkheidsrisico zijn bij tabel B of C door de extra uitsplitsing naar respectievelijk grootteklasse en regio. Er zijn twee codes om aan te geven of records vertrouwelijk zijn:

„1” indien de gegevens voor een record in tabel A, B of C vertrouwelijk zijn (1);

„ ” indien de gegevens niet vertrouwelijk zijn, wordt een spatie „ ” ingevuld (niet een „0” of een streepje „–”).

Variabelen

De in te dienen variabelen zijn opgenomen in bijlage I. De cijfers moeten zonder spaties, punten of komma's worden aangegeven (bijvoorbeeld: 13967 is correct; 13 967, 13.967 of 13,967 is niet correct).

Ontbrekende variabelen (nulwaarden) moeten als volgt worden gecodeerd:

„NA” wanneer de variabele niet beschikbaar is (ook al is zeker dat deze bestaat en groter dan nul is).

„OPT” wanneer de variabele facultatief en niet ingevuld is.

„0” voor nulwaarden of voor waarden die in het desbetreffende land niet bestaan.

Bij de variabelen voor het aantal werknemers, de arbeidstijd en het aantal statistische eenheden moet het werkelijke aantal worden vermeld (dus geen decimalen, tientallen, duizenden, miljoenen enz.).

De variabelen betreffende uitgaven moeten in de nationale valuta van het land worden uitgedrukt. Voor de landen van de eurozone moeten de cijfers in euro worden uitgedrukt. De eenheden die in een land worden gebruikt, moeten voor alle variabelen gelijk zijn en hun aantal moet in natuurlijke getallen worden uitgedrukt (dus niet met decimalen of in tientallen, duizenden, miljoenen enz.).

Indiening

De lidstaten moeten de bij deze verordening voorgeschreven gegevens en metagegevens bij de Commissie (Eurostat) indienen in een elektronisch formaat dat voldoet aan een door Eurostat voorgestelde uitwisselingsstandaard. Eurostat zal gedetailleerde documentatie over goedgekeurde standaarden beschikbaar stellen alsmede richtsnoeren voor de implementatie van deze standaarden overeenkomstig de vereisten van deze verordening.

---

(1)  Wanneer een record van een vertrouwelijkheidsvlag is voorzien, treft Eurostat de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de voor de tabellen A, B en C ingediende gegevens vertrouwelijk blijven.

BIJLAGE I

LIJST VAN VARIABELEN

1.   Gegevens over de lokale eenheid waartoe de werknemers in de steekproef behoren

1.1.   Geografische ligging van de lokale eenheid (NUTS 1)

1.2.   Grootte van de onderneming waartoe de lokale eenheid behoort

1.3.   Hoofdactiviteit van de lokale eenheid (NACE Rev. 1.1.)

1.4.   Vorm van de economische en financiële zeggenschap

1.5.   Collectieve arbeidsovereenkomst

1.6.   Totaal aantal werknemers in de lokale eenheid tijdens de referentiemaand (facultatief)

1.7.   Behoort de lokale eenheid tot een ondernemingsgroep? (facultatief)

2.   Gegevens over individuele kenmerken van iedere werknemer in de steekproef met betrekking tot de referentiemaand

2.1.   Geslacht

2.2.   Leeftijd

2.3.   Beroep (ISCO-88 (COM))

2.4.   Leidinggevende of toezichthoudende functie (facultatief)

2.5.   Hoogste voltooide onderwijs- en opleidingsniveau (ISCED 97)

2.6.   Anciënniteit in de onderneming

2.7.   Contractuele arbeidsduur (voltijds of deeltijds)

2.7.1.   Percentage van de normale arbeidsduur van een voltijdwerknemer

2.8.   Type arbeidsovereenkomst

2.9.   Staatsburgerschap (facultatief)

3.   Informatie over de gewerkte perioden voor iedere werknemer in de steekproef

3.1.   Aantal weken in het referentiejaar waarop het brutojaarloon betrekking heeft

3.2.   Aantal betaalde uren in de referentiemaand

3.2.1.   Aantal betaalde overuren in de referentiemaand

3.3.   Aantal vakantiedagen gedurende het jaar

3.4.   Andere betaalde absentiedagen gedurende het jaar (facultatief)

4.   Informatie over het loon voor iedere werknemer in de steekproef (zie ook het volgende punt)

4.1.   Brutojaarloon in het referentiejaar

4.1.1.   Bonussen en toelagen die niet in elke loonperiode worden betaald, op jaarbasis

4.1.2.   Betalingen in natura op jaarbasis (facultatief)

4.2.   Brutoloon voor de referentiemaand

4.2.1.   Loon voor overwerk

4.2.2.   Loontoeslag voor werk in ploegendienst

4.2.3.   Verplichte sociale premies en belastingen die de werkgever namens de werknemer betaalt (facultatief)

4.2.3.1.   Verplichte sociale premies (facultatief)

4.2.3.2.   Belastingen (facultatief)

4.3.   Gemiddeld bruto-uurloon in de referentiemaand

5.   Ophogingsfactoren

5.1.   Ophogingsfactor voor de lokale eenheid

5.2.   Ophogingsfactor voor de werknemers

Desgewenst kunnen de lidstaten voor de verschillende categorieën van variabele 2.8 gedetailleerdere gegevens registreren. Ook mogen zij gegevens registreren voor de volgende componenten van variabele 3.4.: Aantal dagen ziekteverlof gedurende het jaar en Aantal dagen beroepsopleiding gedurende het jaar (indiening bij Eurostat uitsluitend op verzoek).

Loonvariabelen van de LSE

BIJLAGE II

DEFINITIE VAN DE VARIABELEN

1.   Gegevens over de lokale eenheid waartoe de werknemers in de steekproef behoren

De loonstructuurstatistieken moeten worden opgesteld op basis van lokale eenheden en ondernemingen zoals gedefinieerd in Verordening (EEG) nr. 696/93 van de Raad (1); zij moeten informatie bieden over werknemers in ondernemingen met tien of meer werknemers, ingedeeld naar grootte en hoofdactiviteit. Informatie over werknemers in ondernemingen met minder dan tien werknemers is facultatief. De statistieken hebben betrekking op alle activiteiten in de secties C-K en M-O van de algemene systematische bedrijfsindeling in de Europese Gemeenschappen (hierna „NACE Rev. 1.1” genoemd) in ondernemingen met ten minste tien werknemers (2).

1.1.   Geografische ligging van de lokale eenheid (NUTS 1)

De regio waar de lokale eenheid is gevestigd, moet worden ingedeeld overeenkomstig de nomenclatuur van territoriale eenheden voor de statistiek (NUTS, niveau 1).

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de verschillende NUTS-categorieën.

1.2.   Grootte van de onderneming waartoe de lokale eenheid behoort

De ondernemingen moeten op grond van hun personeelsbestand in een van de volgende grootteklassen worden ingedeeld: 1-9, 10-49, 50-249, 250-499, 500-999, 1 000 of meer werknemers. De grootteklasse 1-9 is facultatief.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor bovenstaande grootteklassen.

1.3.   Hoofdactiviteit van de lokale eenheid (NACE Rev. 1.1)

De voornaamste economische activiteit van de lokale eenheid moet worden gecodeerd op het tweecijferniveau van de NACE Rev. 1.1 (afdelingen).

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de verschillende NACE-categorieën.

1.4.   Vorm van de economische en financiële zeggenschap over de onderneming

Bij deze variabele wordt alleen onderscheiden tussen openbare en particuliere ondernemingen. Onder een „openbare onderneming” wordt verstaan, een onderneming waarover de overheid rechtstreeks of indirect een dominerende invloed kan uitoefenen uit hoofde van eigendom, financiële deelneming of erop van toepassing zijnde voorschriften. De overheid wordt geacht een dominerende invloed (zeggenschap) te kunnen uitoefenen, wanneer zij, al dan niet rechtstreeks:

—	de meerderheid van het geplaatste kapitaal (> 50 %) van de onderneming bezit, of

—	over de meerderheid van de stemrechten verbonden aan de door de onderneming uitgegeven aandelen beschikt of meer dan de helft van de leden van het bestuur of van de raad van beheer of van toezicht van de onderneming kan benoemen.

Particuliere ondernemingen worden op soortgelijke wijze gedefinieerd. Evenwicht tussen openbare en particuliere eigendom (50/50 of „gedeelde zeggenschap”) komt in de praktijk maar zelden voor. Dergelijke gevallen worden niet apart gecodeerd, maar in voorkomend geval behandeld als „particuliere onderneming”.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de twee categorieën van variabele 1.4.

1.5.   Collectieve arbeidsovereenkomst

Collectieve arbeidsovereenkomsten die van toepassing zijn op de meerderheid van de werknemers in de statistische eenheid kunnen tot een van onderstaande categorieën behoren. Wanneer er geen collectieve arbeidsovereenkomst is, moet dit worden vermeld. De categorieën zijn:

—	een overeenkomst op nationaal niveau of een overeenkomst tussen de sociale partners, voor werknemers in meer dan een bedrijfstak en gewoonlijk door een of meer vakverenigingen en een of meer nationale werkgeversorganisaties ondertekend,

—	een sectorale overeenkomst waarbij de arbeidsomstandigheden en -voorwaarden voor alle of de meeste werknemers in een bedrijfstak of economische sector worden geregeld,

—	een overeenkomst voor een bepaalde bedrijfstak in bepaalde regio's,

—	een overeenkomst op ondernemingsniveau, alleen voor werknemers van dezelfde werkgever, ongeacht de grootte van de onderneming. De overeenkomst kan ook alleen gelden voor bepaalde lokale eenheden of groepen werknemers binnen de onderneming,

—	een overeenkomst die alleen geldt voor de werknemers in één lokale eenheid,

—	elk ander type overeenkomst,

—	er is geen collectieve arbeidsovereenkomst.

Wanneer een categorie meer dan 50 % van de werknemers in de lokale eenheid bestrijkt, moet die categorie worden gekozen (antwoord „ja”). Het is mogelijk dat meer dan een categorie van toepassing is.

In plaats van direct naar de aard van de collectieve arbeidsovereenkomst te vragen, kan de eenheid ook worden gevraagd welke collectieve bepalingen van toepassing zijn, waarna op basis van de antwoorden wordt bepaald wat de aard van de collectieve arbeidsovereenkomst is.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de categorieën van variabele 1.5.

1.6.   Aantal werknemers in de lokale eenheid (facultatief)

Bij deze variabele gaat het om een telling van het totale aantal werknemers in de referentiemaand (bv. op 1 of 31 oktober), inclusief leerlingen en betaalde stagiairs en studenten.

1.7.   Behoort de lokale eenheid tot een ondernemingsgroep? (facultatief)

Deze binaire variabele („ja”/„nee”) geeft aan of een lokale eenheid tot een ondernemingsgroep behoort. Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes.

De ondernemingsgroep is een statistische eenheid die is gedefinieerd in Verordening (EEG) nr. 696/93. De ondernemingsgroep moet op mondiaal niveau worden beschouwd. In de meeste gevallen behoort de lokale eenheid tot een onderneming waarover geen zeggenschap wordt uitgeoefend door een binnen- of buitenlandse groep. Indien een lokale eenheid tot een ondernemingsgroep behoort, is dit in de regel algemeen bekend. De respondent kan een praktisch richtsnoer hanteren, namelijk of de boekhouding van de onderneming in haar geheel in de rekeningen van de ondernemingsgroep is geïntegreerd.

2.   Gegevens over individuele kenmerken van iedere werknemer in de steekproef met betrekking tot de referentiemaand

Tot de werknemers behoren alle personen die, ongeacht hun nationaliteit of de tijd die zij al in het land werken, een rechtstreekse, al dan niet formele arbeidsovereenkomst met de onderneming of de lokale eenheid hebben en daarvoor een beloning ontvangen, ongeacht de aard van hun werk, het aantal gewerkte uren (voltijds of deeltijds) en de duur van de overeenkomst (vast of tijdelijk). De beloning van werknemers kan behalve uit loon bestaan uit bonussen, stukloon, toeslagen voor ploegendienst, toelagen, honoraria, fooien, provisies of beloningen in natura. Werknemers die gedurende de referentiemaand werkelijk een beloning hebben ontvangen, moeten in de steekproef worden opgenomen. Werknemers die in de referentiemaand geen beloning ontvingen, moeten buiten beschouwing blijven.

De definitie van werknemers omvat hand- en hoofdarbeiders en leidinggevend personeel, die bij de overheid of in de particuliere sector in ondernemingen met ten minste tien werknemers werkzaam zijn in economische activiteiten die zijn ingedeeld in de secties C-K en M-O van de NACE Rev. 1.1 (3).

Onderstaande lijst bevat voorbeelden van categorieën werknemers die inbegrepen zijn:

—	vertegenwoordigers, mits zij op de loonlijst staan en behalve provisie ook andere vormen van beloning ontvangen,

—	betaalde meewerkende eigenaren,

—	leerlingen,

—	studenten en stagiairs (advocaat-stagiairs, leerling-verpleegkundigen, onderzoeks- en onderwijsassistenten, coassistenten enz.), die zich formeel ertoe hebben verplicht mee te werken aan het productieproces van de eenheid, waarvoor zij een beloning ontvangen,

—	uitzendkrachten of tijdelijk personeel (bv. secretariaatsmedewerkers), die door uitzendbureaus in dienst worden genomen en beloond om elders te werken, vaak voor een bepaalde tijd (4)

—	seizoenarbeiders en losse medewerkers die een al dan niet formele overeenkomst met de onderneming of de lokale eenheid en vooraf vastgestelde werkuren hebben,

—

werknemers voor wie in de referentieperiode loonkosten werden betaald, maar die tijdelijk niet op het werk aanwezig waren wegens ziekte, een ongeval, vakantie, vrije dagen, een staking, uitsluiting, scholingsverlof, zwangerschaps-, bevallings- of ouderschapsverlof, verminderde economische activiteit, stillegging van het werk wegens slecht weer, een technische storing, gebrek aan grondstoffen, brandstoffen of elektriciteit, of een andere tijdelijke afwezigheid met of zonder verlof,

—	in het buitenland werkzame werknemers die hun beloning van de meldende eenheid blijven ontvangen,

—	thuiswerkers (5), waaronder telewerkers, indien er sprake is van een expliciete overeenkomst dat zij beloond worden op basis van het verrichte werk, d.w.z. de hoeveelheid werk die in een productieproces is ingezet.

De volgende categorieën moeten worden uitgesloten:

—	vertegenwoordigers en andere personen die volledig op basis van honoraria of provisies worden beloond, niet op de loonlijst staan of als zelfstandige werkzaam zijn,

—	eigenaren, directieleden of managers van wie de beloning geheel uit een aandeel in de winst bestaat,

—	meewerkende gezinsleden die geen werknemer (zoals hierboven gedefinieerd) van de onderneming of de lokale eenheid zijn,

—	personen die voor eigen rekening werken,

—	niet-betaalde vrijwilligers (bv. personen die als vrijwilliger voor een charitatieve instelling of een dergelijke instelling zonder winstoogmerk werken).

2.1.   Geslacht

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de twee categorieën.

2.2.   Leeftijd

Hier hoeft alleen het geboortejaar te worden vermeld. De leeftijd wordt dan berekend als het verschil tussen het referentiejaar van de enquête en het geboortejaar.

2.3.   Beroep in de referentiemaand (ISCO-88 (COM))

Het beroep moet worden gecodeerd overeenkomstig de International Standard Classification of Occupations, versie van 1988 (ISCO-88 (COM)), ten minste op tweecijferniveau en zo mogelijk op driecijferniveau. De belangrijkste informatie voor de bepaling van het beroep is gewoonlijk de benaming van het beroep van de werknemer en een beschrijving van de voornaamste taken die de werknemer in het kader van de uitoefening van het beroep verricht.

Stagiairs en studenten met een arbeidsovereenkomst en leerlingen worden ingedeeld bij het beroep waarvoor zij een leerling- of stageovereenkomst hebben. Voorlieden worden ook ingedeeld bij het beroep in het kader waarvan zij hun toezichthoudende taken verrichten.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de categorieën van variabele 2.3.

2.4.   Leidinggevende of toezichthoudende functie (facultatief)

Met deze binaire variabele („ja”/„nee”) wordt aangegeven of een werknemer op enigerlei wijze een leidinggevende of toezichthoudende functie uitoefent. „Leidinggevend” is niet hetzelfde als „toezichthoudend”, want sommige leidinggevenden oefenen geen toezicht uit over andere werknemers. Verder behoren werknemers met een „toezichthoudende” functie niet altijd uitsluitend tot hoofdgroep 1 van de ISCO-88 (COM) (Beleidsvoerende en hogere leidinggevende functies). Veel werknemers uit de groepen 2 (Specialisten) en 3 (Technici en lagere functies) kunnen toezichthoudende taken hebben. Personen met een toezichthoudende functie zijn in alle groepen van de ISCO-88 (COM) te vinden, ook bij de handarbeiders.

Leidinggevende functies houden verband met de bepaling, de vaststelling en de uitvoering van, het leiding geven aan of het geven van adviezen over het beleid en de activiteiten van ondernemingen of instellingen. Vaak omvat dit ook toezichthoudende functies.

Iemand wordt geacht een toezichthoudende functie te hebben wanneer hij of zij toezicht uitoefent op het werk van ten minste één andere persoon (afgezien van leerlingen). Een dergelijke functie kan bijvoorbeeld worden benoemd/omschreven als „voorman” of „opzichter”, samen met de naam van het beroep.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de twee categorieën.

2.5.   Hoogste met succes voltooide onderwijs- en opleidingsniveau (ISCED 97)

Deze variabele heeft betrekking op het niveau van het algemeen, hoger of beroepsonderwijs van de werknemer overeenkomstig de International Standard Classification of Education, versie van 1997 (ISCED 97). De uitdrukking „met succes voltooid niveau” betekent dat een certificaat of diploma moet zijn afgegeven, wanneer dit de normale procedure is. Zo niet, dan wordt „met succes voltooid” gebaseerd op het volgen van het volledige onderwijs of de volledige opleiding.

De volgende ISCED 97-niveaus moeten worden onderscheiden:

ISCED 0 en 1 (code 01): Voorbereidend onderwijs en lager onderwijs of eerste fase van het basisonderwijs Programma's op dit niveau zijn gewoonlijk opgezet op eenheids- of projectbasis, teneinde kinderen degelijk basisonderwijs in lezen, schrijven en rekenen te geven, naast een basiskennis van andere vakken zoals geschiedenis, aardrijkskunde, natuurwetenschappen, sociale wetenschappen, kunst en muziek. Het niveau omvat gewoonlijk zes jaar voltijds onderwijs.

ISCED 2 (code 02): Lager secundair onderwijs of tweede fase van het basisonderwijs Op dit niveau zijn de programma's gewoonlijk meer vakgericht opgebouwd en er zijn meer gespecialiseerde leraren en vaak verscheidene vakleraren bij betrokken. Op dit niveau worden alle nodige basisvaardigheden verworven.

ISCED 3 en 4 (code 03): Hoger secundair en postsecundair niet-tertiair onderwijs De onderwijsprogramma's op hoger secundair niveau (ISCED 3) vergen gewoonlijk ongeveer negen jaar voltijds onderwijs (vanaf het begin van ISCED 1-niveau) of een combinatie van onderwijs en technische of beroepservaring. Onder het postsecundaire niet-tertiaire onderwijs (ISCED 4) vallen programma's die internationaal gezien op het raakvlak tussen hoger secundair en postsecundair onderwijs liggen, ook al worden zij in nationaal verband duidelijk als hogere secundaire of postsecundaire opleidingen beschouwd. Deze programma's kunnen gezien de inhoud ervan niet als tertiaire opleidingen worden beschouwd. Zij zijn vaak weinig meer dan programma's op ISCED 3-niveau, maar zijn bedoeld ter verdieping van de kennis van deelnemers die al een opleiding op ISCED 3-niveau hebben voltooid. Typische voorbeelden zijn programma's ter voorbereiding van studenten op studies op ISCED 5-niveau, die wel een opleiding op ISCED 3-niveau hebben voltooid, maar niet een die toegang geeft tot niveau 5, m.a.w. voorbereidende basiscursussen of korte beroepsopleidingen. Ook tweedecyclusopleidingen kunnen hieronder vallen.

ISCED 5B (code 04): Eerste fase van het tertiair onderwijs (die niet rechtstreeks tot een kwalificatie voor gevorderd onderzoek leidt) — technisch Anders dan 5A zijn deze programma's praktijkgericht of beroepsspecifiek en vooral bedoeld om de deelnemers de praktische vaardigheden en kennis te laten verwerven die zij nodig hebben om in een bepaald beroep of vakgebied of in bepaalde categorieën beroepen of vakgebieden te werken en die, wanneer zij met succes worden voltooid, de deelnemers een voor de arbeidsmarkt nuttige kwalificatie opleveren.

ISCED 5A (code 05): Eerste fase van het tertiair onderwijs (die niet rechtstreeks tot een kwalificatie voor gevorderd onderzoek leidt) — algemeen Dit niveau bestaat uit tertiaire onderwijsprogramma's met een meer gevorderde inhoud dan die op ISCED 3- en 4-niveau. Om toegang tot deze programma's te krijgen, is gewoonlijk een succesvolle voltooiing van het ISCED 3-niveau of een soortgelijke kwalificatie op ISCED 4-niveau vereist. De programma's leiden niet tot de verlening van een kwalificatie voor gevorderd onderzoek. Zij moeten een totale duur van ten minste twee jaar hebben. 5A-programma's zijn grotendeels theoretisch opgezet en zijn bedoeld om de kwalificaties te verlenen die toegang bieden tot programma's voor gevorderd onderzoek en beroepen die hoge vaardigheden vereisen.

ISCED 6 (code 06): Tweede fase van het tertiair onderwijs (die tot een kwalificatie voor gevorderd onderzoek leidt) Dit niveau is gereserveerd voor tertiaire programma's die leiden tot de verlening van een kwalificatie voor gevorderd onderzoek. De programma's zijn dan ook bedoeld voor gevorderde studie en oorspronkelijk onderzoek en niet alleen op cursussen gebaseerd. Normaal gezien moet een proefschrift of scriptie van publicatiekwaliteit worden ingediend, die het resultaat is van oorspronkelijk onderzoek en die een aanzienlijke kennisbijdrage vertegenwoordigt. Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor variabele 2.5.

2.6.   Anciënniteit in de onderneming

De totale anciënniteit in de referentiemaand moet worden gebaseerd op het aantal volle dienstjaren, waarbij ieder tijdstip in de referentiemaand als peildatum in aanmerking kan komen (bv. 1 of 31 oktober). De totale anciënniteit heeft betrekking op het tijdstip waarop de werknemer bij de onderneming in dienst trad, eventueel bij een andere lokale eenheid. Loopbaanonderbrekingen worden hiervan niet afgetrokken. Bij een fusie van ondernemingen of bij een verandering van eigenaar wordt de anciënniteit opgetekend zoals de onderneming deze heeft berekend.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken grootteklassen voor variabele 2.6 en de desbetreffende codes.

2.7.   Contractuele arbeidsduur (voltijds of deeltijds)

Voltijdwerknemers werken het normale aantal uren als overeengekomen in de collectieve arbeidsovereenkomst of het aantal uren dat in de desbetreffende lokale eenheid gewoonlijk wordt gewerkt, ook al hebben zij een arbeidsovereenkomst van minder dan een jaar. Deeltijdwerknemers werken een kleiner aantal uren dan het normale aantal uren voor een voltijdwerknemer.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de twee categorieën van variabele 2.7.

2.7.1.   Percentage van de normale arbeidsduur van een voltijdwerknemer

Voor een voltijdwerknemer is dit altijd 100 %. Voor een deeltijdwerknemer moet het aantal in de arbeidsovereenkomst vastgelegde uren worden uitgedrukt als een percentage van het aantal normale uren voor een voltijdwerknemer in de lokale eenheid (in een baan die gelijkwaardig is aan die van de deeltijdwerknemer).

2.8.   Type arbeidsovereenkomst

Over het type arbeidsovereenkomst wordt de volgende informatie gevraagd:

—	voor onbepaalde tijd,

—	tijdelijk/voor bepaalde tijd (behalve leerlingen, maar inclusief stagiairs of studenten die een beloning ontvangen),

—	leerlingen.

Een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is een overeenkomst tussen de werknemer en de werkgever waarbij de duur van de overeenkomst niet vooraf is afgesproken.

Een arbeidsovereenkomst wordt als tijdelijk of voor bepaalde tijd aangemerkt indien het de bedoeling van de werkgever en de werknemer was om de duur van de overeenkomst te laten afhangen van bepaalde omstandigheden, zoals een bepaald tijdschema voor de voltooiing van het werk, de voltooiing van een bepaalde taak of de terugkeer op het werk van de werknemer die de betrokkene vervangt. Stagiairs en studenten die voor hun werk worden betaald, behoren tot deze categorie.

Leerlingovereenkomsten zijn specifieke overeenkomsten voor bepaalde tijd tussen de werkgever en de leerling. Doel van de overeenkomst is de leerling in staat te stellen op een bepaald gebied praktijkervaring op te doen.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de drie categorieën van variabele 2.8.

2.9.   Staatsburgerschap (facultatief)

Staatsburgerschap wordt gedefinieerd als de juridische nationaliteit van een persoon. Een staatsburger is iemand die onderdaan van een land geworden is door zijn/haar geboorte of door naturalisatie, ongeacht of deze verkregen is door een daartoe strekkende verklaring of door optie, huwelijk of anderszins.

Eén van de volgende drie categorieën moet worden geselecteerd:

—	ingezetene met staatsburgerschap,

—	ingezetene met staatsburgerschap van een ander land,

—	grensarbeider.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de voor de indiening van de gegevens te gebruiken codes voor de drie categorieën van variabele 2.9.

3.   Informatie over de gewerkte perioden voor iedere werknemer in de steekproef

Voor de berekening van het aantal betaalde uren worden de volgende tijdsvariabelen gebruikt:

—	beloonde normale en overuren in de referentieweek,

—	uren waarvoor de werknemer tegen een verlaagd tarief werd betaald, ook al werd het verschil gecompenseerd door betalingen van wettelijke-socialeverzekeringsinstellingen,

—	uren die tijdens de referentieperiode niet werden gewerkt, maar die wel werden betaald (vakantie, ziekteverlof, officiële feestdagen en andere betaalde uren, zoals voor medisch onderzoek, geboorte, huwelijk, begrafenis, verhuizing enz.).

3.1.   Aantal weken in het referentiejaar waarop het brutojaarloon betrekking heeft

Variabele 3.1 betreft de werkelijk betaalde arbeidstijd van de werknemer gedurende het jaar; deze moet in overeenstemming zijn met het werkelijke brutojaarloon (variabele 4.1). De variabele wordt gebruikt voor de ophoging van het werkelijke brutojaarloon en de gedurende het jaar ontvangen bonussen en toelagen wanneer de werknemer minder dan een volledig jaar, dus minder dan 52 weken, heeft gewerkt.

Deeltijdwerknemers moeten op dezelfde manier worden behandeld als voltijdwerknemers, ongeacht het aantal uren dat zij hebben gewerkt. Indien een deeltijdwerknemer voor een heel jaar is betaald, moet „52” weken worden ingevuld. Indien een deeltijdwerknemer voor zes maanden is betaald, moet „26” weken worden ingevuld.

3.2.   Aantal werkelijk betaalde uren in de referentiemaand

Hier moet het aantal werkelijk betaalde uren gedurende de referentiemaand worden opgegeven, niet het aantal uren in een normale werkmaand. Bij de werkelijk betaalde uren gaat het om alle gewerkte normale en overuren die de werkgever gedurende de referentiemaand heeft beloond. Niet-gewerkte, maar wel betaalde uren worden als „betaalde uren” aangemerkt (bv. wegens vakantie, officiële feestdagen, betaald ziekteverlof, betaalde beroepsopleiding, betaald speciaal verlof enz.).

Variabele 3.2 moet in overeenstemming zijn met het brutoloon voor de referentiemaand (variabele 4.2). Dit betekent dat uren die door de werkgever wegens afwezigheid van de werknemer tegen een lager tarief worden betaald, buiten beschouwing blijven.

Indien het aantal betaalde uren van de werknemer door onbetaalde afwezigheid lager uitvalt, moeten de cijfers worden gecorrigeerd om uit te komen op de betaalde uren voor een volle maand. Indien bijvoorbeeld bekend is dat een werknemer 20 % van de referentiemaand onbetaald afwezig was, moet variabele 3.2 worden vermenigvuldigd met een ophogingsfactor van 1,25.

3.2.1.   Aantal betaalde overuren in de referentiemaand

Overuren zijn de uren die naast de normale of op een collectieve arbeidsovereenkomst berustende werkweek (of -maand) worden gewerkt. Indien bijvoorbeeld vier uren tegen 1,5 keer het normale tarief worden betaald, moet 4 en niet 6 worden opgegeven. Alleen overwerk waarvoor onder 4.2.1 betaling voor overwerk wordt geregistreerd, moet worden opgenomen. Variabele 3.2.1 moet dus in overeenstemming zijn met het voor overwerk betaalde loon in de referentiemaand (variabele 4.2.1). Vrije tijd in plaats van onbetaalde werkperioden en reistijd worden niet als overwerk beschouwd.

Door de op variabele 3.2 toegepaste correctieprocedure heeft de ophoging ook betrekking op variabele 3.2.1, een component van 3.2. Indien bijvoorbeeld bekend is dat een werknemer 20 % van de referentiemaand onbetaald afwezig was, moet variabele 3.2.1 worden vermenigvuldigd met een ophogingsfactor van 1,25.

3.3.   Aantal vakantiedagen gedurende het jaar

Dit betreft de totale betaalde jaarlijkse vakantie, waarbij ziekteverlof en officiële feestdagen buiten beschouwing blijven, uitgedrukt in aantal dagen. Het gaat om het jaarlijkse totaal van alle normale betaalde vrije dagen, met inbegrip van de dagen die de werknemer krijgt wegens zijn leeftijd of anciënniteit, de verrichting van bijzondere taken enz.

Omdat bekend is dat veel werkgevers niet kunnen aangeven hoeveel vakantiedagen de werknemer in de loop van het jaar heeft opgenomen, wordt bij variabele 3.3 gevraagd naar het aantal vakantiedagen waarop de werknemer ieder jaar recht heeft; dit wordt gebruikt als benadering voor het aantal opgenomen vakantiedagen.

Niet als vakantie worden beschouwd:

—	ziekteverlof,

—	verlof voor het volgen van een opleiding,

—	betaald speciaal verlof om redenen van persoonlijk aard,

—	extra vrije tijd in het kader van overeenkomsten ter verkorting van de arbeidstijd.

Om vergelijkingen te kunnen maken, telt iedere vakantieweek voor vijf dagen. Zaterdagen en zondagen blijven buiten beschouwing. Wanneer een voltijdwerknemer bijvoorbeeld normaliter recht heeft op vijf weken vakantie per jaar, telt dit voor 25 dagen.

Daarentegen telt een recht op vijf weken vakantie voor een deeltijdwerknemer die 60 % van de normale uren van een voltijdwerknemer werkt (variabele 2.7.1) voor een recht op slechts 15 „voltijdse” vakantiedagen.

3.4.   Andere betaalde absentiedagen gedurende het jaar (facultatief)

Ook deze variabele wordt uitgedrukt in aantal dagen. Bijvoorbeeld:

—	het totale aantal betaalde dagen ziekteverlof gedurende het jaar,

—	betaald speciaal verlof om redenen van persoonlijk aard,

—	officiële feestdagen.

Betaalde dagen die worden behandeld als waren het werkelijk gewerkte dagen, zoals betaalde dagen waarop de werknemer een beroepsopleiding heeft gevolgd, blijven buiten beschouwing.

4.   Informatie over het loon voor iedere werknemer in de steekproef

Bij onderstaande variabelen over het jaar-, maand- en uurloon gaat het alleen om werknemers die gedurende de referentiemaand werkelijk een beloning ontvingen. Werknemers die in de referentiemaand geen beloning ontvingen, moeten buiten beschouwing blijven.

Wanneer het brutoloon van de werknemer in de referentiemaand (variabele 4.2) door onbetaalde afwezigheid (wegens ziekte, zwangerschap, studieverlof enz.) lager uitviel en dit niet zodanig kan worden gecorrigeerd dat een bevredigende schatting van het loon van de werknemer voor een volle maand wordt verkregen, moet ook die werknemer buiten beschouwing blijven.

De ophogingsfactor voor werknemers (variabele 5.2) mag alleen betrekking hebben op werknemers in de steekproef voor wie een op gedegen cijferwerk berustende schatting van het brutomaandloon kan worden gemaakt.

4.1.   Brutojaarloon in het referentiejaar

Het brutojaarloon omvat de beloning in geld en in natura die gedurende het referentiejaar werd betaald vóór belastingen en sociale premies ten laste van werknemers die door de werkgever worden ingehouden.

Het belangrijkste verschil tussen het jaarloon en het maandloon is dat het jaarloon niet overeenkomt met de som van de directe beloningen, bonussen en toelagen die iedere loonperiode aan een werknemer worden betaald. Het jaarloon is daarom gewoonlijk hoger dan twaalf maal het „standaard maandpakket”.

Dit „standaard maandpakket” omvat de bonussen en toelagen die iedere loonperiode worden betaald, ook al kan het bedrag van deze „regelmatige” bonussen en toelagen variëren, terwijl bonussen en toelagen die niet in iedere loonperiode worden betaald, buiten beschouwing blijven. Evenmin wordt bij het maandloon rekening gehouden met betalingen in natura. Het jaarloon omvat daarentegen alle „niet-standaardbetalingen”, d.w.z. betalingen die niet in iedere loonperiode plaatsvinden (variabele 4.1.1) en betalingen in natura (variabele 4.1.2).

De gegevens voor variabele 4.1 moeten worden geleverd voor alle werknemers voor wie het brutomaandloon (variabele 4.2) kan worden verstrekt, zodat variabele 4.1 niet moet worden opgegeven voor werknemers voor wie geen schatting van het brutomaandloon kan worden gemaakt. Deze werknemers blijven buiten de steekproef.

Het loon van de werknemer hoeft niet altijd betrekking te hebben op een volledig jaar. Sommige werknemers zijn onbetaald afwezig geweest, terwijl andere gedurende het jaar bij de onderneming zijn komen werken of zijn vertrokken. Het gaat om het werkelijke brutoloon tijdens het referentiejaar. Wanneer variabele 3.1 (aantal weken waarop het jaarloon betrekking heeft) minder dan 52 bedraagt, wordt variabele 3.1 gebruikt om variabele 4.1 en de componenten daarvan op te hogen.

4.1.1.   Bonussen en toelagen die niet in elke loonperiode worden betaald, op jaarbasis

Deze variabele omvat posten die niet in iedere loonperiode worden betaald, zoals:

—	13e en 14e maand,

—	vakantiegeld,

—	kwartaal- en jaarbonussen,

—	productiviteitsbonussen die afhankelijk zijn van vooraf vastgestelde doelen, waarderingspremies en premies bij indiensttreding,

—	vertrekpremies of pensioenbonussen,

—	loonnabetalingen.

4.1.2.   Betalingen in natura op jaarbasis (facultatief)

Deze variabele betreft een schatting van de waarde van alle goederen en diensten die de onderneming of de lokale eenheid gedurende het referentiejaar beschikbaar stelt aan haar werknemers. Het gaat hierbij om producten van de onderneming, personeelswoningen, auto's van de zaak, aandelenopties en regelingen voor de aankoop van aandelen. Indien gegevens beschikbaar zijn op grond van de inkomensbelasting over loon in natura, kunnen deze worden gebruikt voor een benadering.

Wanneer variabele 3.1 minder dan 52 weken geeft, vindt geen correctie van variabele 4.1.2 plaats.

4.2   Brutoloon voor de referentiemaand

Deze variabele omvat de beloning in geld die tijdens de referentiemaand werd betaald vóór belastingen en sociale premies ten laste van werknemers die door de werkgever worden ingehouden. Variabele 4.2 moet in overeenstemming zijn met het aantal betaalde uren voor de referentiemaand (variabele 3.2).

De volgende elementen zijn inbegrepen:

—	alle betalingen voor deze periode (ook al vonden ze in werkelijkheid buiten de representatieve maand plaats), inclusief toeslagen voor overwerk of werk in ploegendienst, bonussen, provisies enz.,

—	betalingen voor overwerk, toeslagen voor teamwerk, nachtwerk en weekendwerk, provisies enz.,

—	bonussen en toelagen die regelmatig in elke loonperiode worden betaald, ook als het bedrag van maand tot maand verschilt,

—	betalingen voor perioden van afwezigheid en werkonderbreking, die geheel ten laste van de werkgever komen,

—	kinderbijslag en andere toelagen in geld op basis van een collectieve arbeidsovereenkomst of op vrijwillige basis,

—	betalingen voor spaarregelingen voor werknemers.

De volgende betalingen blijven buiten beschouwing:

—	betalingen die in deze periode zijn verricht, maar betrekking hebben op een andere periode, zoals nabetalingen, voorschotten, vakantietoeslagen of ziekteverzuim buiten deze periode,

—	periodieke bonussen en premies die niet regelmatig op elke betaaldag worden uitgekeerd,

—	betalingen door de werkgever tegen een lager tarief voor perioden van afwezigheid,

—	wettelijke kinderbijslag,

—	toeslagen voor werkkleding of gereedschap,

—	terugbetalingen of betalingen voor reis- en verblijfskosten e.d., uitgaven ten behoeve van de werkgever,

—	betalingen in natura.

Wanneer het brutomaandloon van de werknemer door niet-betaalde afwezigheid (wegens ziekte, zwangerschap, studieverlof enz., of omdat de werknemer gedurende de referentiemaand bij de onderneming kwam werken of deze verliet) lager uitvalt, moet het loon op passende wijze worden gecorrigeerd om een schatting van het loon van de werknemer voor een volle maand te verkrijgen. Wanneer het niet mogelijk is het maandloon van de werknemer zo aan te passen dat het geschatte bedrag overeenkomt met het loon voor een volle maand, mag de werknemer niet in de steekproef worden opgenomen.

4.2.1.   Loon voor overwerk

Het loon dat is betaald voor overwerk. Het volledige bedrag moet in aanmerking worden genomen, niet alleen het premie-element dat aan het normale uurtarief wordt toegevoegd. Variabele 4.2.1 moet in overeenstemming zijn met variabele 3.2.1 (aantal betaalde overuren in de referentiemaand).

4.2.2.   Loontoeslag voor werk in ploegendienst

Dit heeft betrekking op de bijzondere premies voor werk in ploegendienst en voor nacht- of weekendwerk wanneer dit niet als overwerk wordt beschouwd. Het premie-element of de extra betaling moet in aanmerking worden genomen, niet de totale betaling voor werk in ploegendienst.

4.2.3.   Verplichte sociale premies en belastingen die de werkgever namens de werknemer betaalt (facultatief)

Deze variabele heeft betrekking op het totale bedrag aan verplichte sociale premies en belastingen dat de werkgever tijdens de referentiemaand namens de werknemer aan de overheid betaalt. Deze informatie is nodig om voor iedere werknemer het nettomaandloon te verkrijgen (zie het schema „Loonvariabelen” aan het eind van bijlage I).

Wanneer het maandloon van de werknemer door niet-betaalde afwezigheid lager uitvalt, moet variabele 4.2.3 (en de componenten 4.2.3.1 en 4.2.3.2 daarvan) zodanig worden gecorrigeerd dat de geschatte aftrek voor een volle maand wordt verkregen.

4.2.3.1.   Verplichte sociale premies (facultatief)

Dit heeft betrekking op het bedrag van de bij wet of collectieve arbeidsovereenkomst vastgestelde verplichte sociale premies ten laste van de werknemer, die door de werkgever worden ingehouden.

4.2.3.2.   Belastingen (facultatief)

Dit heeft betrekking op het bedrag van alle loonbelastingen die door de werkgever voor de referentiemaand worden ingehouden en namens de werknemer aan de belastingdienst worden betaald.

4.3.   Gemiddeld bruto-uurloon in de referentiemaand

Hier moet het gemiddelde bruto-uurloon worden opgegeven, dat in de referentiemaand aan de werknemer is betaald. Dit cijfer moet in overeenstemming zijn met het gemiddelde bruto-uurloon dat wordt verkregen wanneer het brutoloon voor de referentiemaand (variabele 4.2) wordt gedeeld door het aantal gedurende die periode betaalde uren (variabele 3.2).

5.   Ophogingsfactoren

De steekproeftrekking voor de gegevensverzameling ten behoeve van de loonstructuurenquête geschiedt gewoonlijk in twee trappen. In de eerste trap wordt de totale populatie van lokale eenheden verdeeld in elkaar niet overlappende subpopulaties (strata), waarna uit ieder stratum een steekproef van lokale eenheden wordt getrokken. Vervolgens wordt voor iedere lokale eenheid een steekproef van werknemers getrokken.

Ophogingsfactor 5.1 is nodig om op grond van de voor de lokale eenheden in de steekproef verzamelde gegevens conclusies te kunnen trekken voor alle eenheden in het desbetreffende stratum. Ophogingsfactor 5.2 is op soortgelijke wijze nodig om aan de hand van de gegevens over de werknemers in de steekproef conclusies te kunnen trekken voor de gehele populatie van werknemers in hetzelfde stratum.

In het algemeen geldt dat wanneer besloten is dat de microgegevens voor een bepaald bedrijf of een bepaalde werknemer uit de steekproef moeten worden verwijderd (om wat voor reden ook) of wanneer deze niet beschikbaar zijn, de ophogingsfactor met passende methoden, zoals kalibrering, opnieuw moet worden berekend om de aanvankelijke gewichten van de lokale eenheden respectievelijk werknemers bij te stellen.

5.1.   Ophogingsfactor voor de lokale eenheid

Per stratum wordt voor iedere lokale eenheid ophogingsfactor 5.1 berekend. Deze geeft een indicatie van het aantal lokale eenheden in het stratum dat door iedere lokale eenheid in de steekproef wordt vertegenwoordigd. Variabele 5.1 is dus (ten minste vóór herweging van de lokale eenheden) de factor waarmee het aantal lokale eenheden in de steekproef moet worden vermenigvuldigd om schattingen voor de populatie van alle lokale eenheden in het stratum te verkrijgen.

Wanneer besloten wordt een lokale eenheid uit de steekproef te halen (wegens non-respons, dekkingsfouten, poststratificatie enz.), moet ophogingsfactor 5.1 opnieuw worden berekend om rekening te houden met de verwijderde lokale eenheden.

5.2.   Ophogingsfactor voor de werknemers

De ophogingsfactor voor de werknemers wordt berekend voor iedere lokale eenheid in de steekproef. Variabele 5.2 is (ten minste vóór herweging van de oorspronkelijke gewichten voor de werknemers) de factor waarmee het aantal werknemers in de steekproef moet worden vermenigvuldigd om schattingen voor de populatie in het stratum te verkrijgen.

Het aantal werknemers van de lokale eenheid in de steekproef moet altijd gelijk zijn aan het aantal werknemers die in de referentiemaand een beloning voor een volle maand hebben ontvangen. Wanneer enkele van de werknemers uit de steekproef moeten worden gehaald omdat zij in de referentiemaand gedurende een of meer perioden niet-betaald afwezig waren, moet ophogingsfactor 5.2 opnieuw worden berekend om rekening te houden met de verwijderde werknemers.

---

(1)  PB L 76 van 30.3.1993, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1882/2003 van het Europees Parlement en de Raad.

(2)  Uitbreiding van de enquête tot sectie L van de NACE Rev. 1.1 of tot werknemers in ondernemingen met minder dan tien werknemers is facultatief.

(3)  Uitbreiding van de enquête tot sectie L van de NACE Rev. 1.1 of tot werknemers in ondernemingen met minder dan tien werknemers is facultatief.

(4)  Om dubbeltellingen te voorkomen, moeten de door uitzendkrachten gewerkte uren worden opgenomen bij de NACE-categorie voor uitzendbureaus (NACE Rev. 1.1, 74.50) en niet bij die van de onderneming waarvoor zij feitelijk werken.

(5)  Een thuiswerker is iemand die op grond van een afspraak of overeenkomst voor een bepaalde onderneming werkt of deze een bepaalde hoeveelheid goederen of diensten levert, maar die niet in de onderneming zelf werkzaam is (Europees systeem van nationale en regionale rekeningen in de Gemeenschap (ESR 1995): 11.13 g)).

BIJLAGE III

INDIENING VAN DE RESULTATEN

De individuele gegevens voor iedere lokale eenheid en iedere werknemer moeten in de vorm van records met microgegevens worden geleverd, waarbij:

A	:	records voor de lokale eenheden,
B	:	records voor de werknemers.

De records voor de werknemers moeten aan die voor de lokale eenheden worden gekoppeld; ze moeten zodanig worden versleuteld dat de identiteit van het bedrijf geheim blijft. Hiervoor kan een artificieel getal of een bestaande sleutel worden gebruikt, mits voor de werknemerrecords dezelfde sleutel wordt gebruikt als voor de records voor de lokale eenheden. Daarnaast moet, met het oog op een gemakkelijke identificatie van een werknemer, voor iedere werknemer een sleutel worden verstrekt waarmee deze niet persoonlijk kan worden geïdentificeerd.

Variabelen

Alle rubrieken voor de records A en B moeten volledig worden ingevuld. Er moeten gegevens voor alle rubrieken worden ingevuld, ook voor de facultatieve variabelen (zie hieronder). Er mogen geen „blanco's” voorkomen.

Verplichte variabelen

Voor alle verplichte variabelen moet in alle records volledige informatie worden verstrekt. Anders zijn de ophogingsfactoren niet geschikt voor alle variabelen.

Facultatieve variabelen

Deze moeten zorgvuldig volgens onderstaande regels worden gecodeerd.

Wanneer informatie voor een facultatieve variabele beschikbaar is, moeten de gegevens bij voorkeur (net als voor de verplichte variabelen) worden verstrekt voor alle waargenomen eenheden en werknemers.

Wanneer voor een facultatieve variabele geen informatie beschikbaar is, moet „OPT” worden ingevuld voor alfanumerieke variabelen en „99999999” voor numerieke variabelen (waarbij het aantal negens overeenkomt met de lengte van het veld).

Waarde „nul”

„0”: deze mag alleen worden gebruikt voor variabelen waarvoor een waarde „nul” echt kan voorkomen (bv. wanneer een werknemer in de referentiemaand niet heeft overgewerkt).

Categorieën van LSE-variabelen

Bij de in bijlage I opgenomen LSE-variabelen gaat het om kwalitatieve en kwantitatieve variabelen. De meeste variabelen die betrekking hebben op de lokale eenheid en de individuele kenmerken van de werknemers zijn kwalitatieve variabelen. Ze zijn gekoppeld aan een beperkt aantal categorieën.

Bij de kwantitatieve LSE-variabelen gaat het om hetzij tellingen (aantal werknemers, uren, dagen of weken) hetzij variabelen over het loon.

Eurostat zal een uitvoeringsdocument opstellen met de categorieën van de kwalitatieve LSE-variabelen en de grootteklassen voor de kwantitatieve LSE-variabelen.

Inhoud van de A en B-records

De inhoud en de volgorde van de variabelen in de A en B records en de te gebruiken codes worden in afzonderlijke documenten gespecificeerd.

De records moeten één veld per variabele bevatten. Bij numerieke variabelen moet het werkelijke aantal worden vermeld (geen decimalen of tientallen, honderdtallen, duizendtallen, miljoenen enz.). Met het oog op de nauwkeurigheid moeten de waarden voor de variabelen 4.3, 5.1 en 5.2 wel in twee decimalen worden gegeven.

Eén numerieke variabele wijkt echter af. Het gaat om het „percentage van de normale arbeidsduur van een voltijdwerknemer” (variabele 2.7.1), dat moet worden uitgedrukt in een percentage met twee decimalen (bv. 43,27).

Numerieke variabelen die betrekking hebben op geldswaarden (bv. uur-, maand- en jaarloon, bonussen, belastingen, sociale premies, betalingen in natura), moeten worden uitgedrukt in eenheden van de nationale valuta van het desbetreffende land.

Indiening

De lidstaten moeten de bij deze verordening voorgeschreven gegevens en metagegevens bij de Commissie (Eurostat) indienen in een elektronisch formaat dat voldoet aan een door Eurostat voorgestelde uitwisselingsstandaard. Eurostat zal gedetailleerde documentatie over goedgekeurde standaard(en) beschikbaar stellen alsmede richtsnoeren voor de implementatie van deze standaard(en) overeenkomstig de vereisten van deze verordening.

BIJLAGE I

REGISTER VAN DIEREN IN EEN CIRCUS of DIERENNUMMER (krachtens Verordening (EG) nr. 1739/2005) (1)

---

(1)  Het register moet de vorm van een boekje hebben waarvan de bladzijden niet vervangen kunnen worden. Hiertoe moet vóór afgifte van het register aan de circusexploitant elke bladzijde door een officiële dierenarts van zijn handtekening en stempel worden voorzien. Het moet minimaal vijf jaar worden bewaard.

BIJLAGE II

LOCATIEREGISTER VOOR EEN CIRCUS of DIERENNUMMER (krachtens Verordening (EG) nr. 1739/2005 van de Commissie)

BIJLAGE III

INDIVIDUEEL PASPOORT VOOR DIEREN IN EEN CIRCUS of DIERENNUMMER

BIJLAGE IV

PASPOORT VOOR VOGELS EN KNAAGDIEREN IN EEN CIRCUS of DIERENNUMMER

BIJLAGE

Aan de tabel in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG toe te voegen tekst:

---

(1)  Het evaluatieverslag bevat nadere gegevens over de identiteit en de specificatie van de werkzame stof.

BIJLAGE

---

(1)  Geen beperkingen indien niets is ingevuld. Indien het land of gebied slechts bepaalde soorten en/of eieren of gameten mag uitvoeren, moet in deze kolom de soort worden aangegeven en/of bijvoorbeeld de vermelding „alleen eieren” worden ingevuld.

(2)  Voorlopige code die niet vooruitloopt op de definitieve benaming voor dit land, die zal worden vastgelegd na de afsluiting van de lopende onderhandelingen in het kader van de Verenigde Naties.”

BIJLAGE I

bij de toepassing van de in artikel 3 bedoelde maatregelen in afzonderlijke dierentuinen in aanmerking te nemen criteria en risicofactoren

1.	Ligging van de dierentuin langs vogeltrekroutes, met name van vogels komend uit Centraal- en Oost-Azië en de gebieden rond de Kaspische Zee en de Zwarte Zee.

2.	Afstand van de dierentuin tot watergebieden zoals vijvers, moerassen, meren of rivieren waar trekkende watervogels kunnen neerstrijken.

3.	Ligging van de dierentuinen in gebieden waar veel trekvogels, met name watervogels, voorkomen.

BIJLAGE II

VOORSCHRIFTEN VOOR VACCINATIE

1.	Omvang van de uit te voeren vaccinatie	Alleen gevoelige vogels in dierentuinen mogen gevaccineerd worden.
2.	Te vaccineren diersoorten	Er wordt een lijst van alle te vaccineren vogels opgesteld, met de individuele identificatie daarvan, die ten minste tien jaar na de datum van vaccinatie wordt bewaard.
3.	Duur van de vaccinatie	Alle in een dierentuin te vaccineren vogels worden zo snel mogelijk gevaccineerd. De vaccinatie in de dierentuin moet in elk geval binnen 96 uur worden voltooid.
4.	Specifiek verplaatsingsverbod voor gevaccineerde vogels en producten daarvan	Gevaccineerde vogels mogen niet worden verhandeld of verplaatst, behalve in geval van vervoer onder officieel toezicht tussen dierentuinen in dezelfde lidstaat, of na specifieke toestemming van een andere lidstaat. Van de desbetreffende vogels mogen geen producten in de voedselketen terechtkomen.
5.	Specifieke identificatie en registratie van de gevaccineerde dieren	De gevaccineerde vogels moeten elk afzonderlijk kunnen worden geïdentificeerd en de identificatiegegevens van deze vogels worden duidelijk vastgelegd. Indien mogelijk wordt op het tijdstip van vaccinatie een onuitwisbaar identificatiemerk aangebracht om aan te geven dat de vogels zijn gevaccineerd.
6.	Uitvoering van de vaccinatiecampagne	De vaccinatie wordt uitgevoerd onder toezicht van een officiële dierenarts van de bevoegde autoriteiten. De nodige maatregelen worden getroffen om verspreiding van het virus te vermijden. Resterende hoeveelheden vaccin worden, samen met een schriftelijk verslag over het aantal gevaccineerde vogels en het aantal gebruikte doses, teruggebracht naar de plaats waar het vaccin is gedistribueerd. Indien mogelijk worden bloedmonsters genomen voordat wordt gevaccineerd en ten minste 30 dagen na vaccinatie, met het oog op een serologische test op aviaire influenza. De resultaten van deze tests worden ten minste tien jaar bewaard.
7.	Te gebruiken vaccin	Het te gebruiken geïnactiveerde vaccin moet op de juiste wijze samengesteld zijn en moet werkzaam zijn tegen het circulerende virustype. Het moet worden gebruikt overeenkomstig de instructies van de fabrikant en/of de veterinaire autoriteiten.
8.	Rapportage aan de Commissie over de uitvoering van het programma	Een gedetailleerd verslag over de uitvoering van het programma, met inbegrip van de resultaten van de uitgevoerde tests, wordt aan de Commissie en de lidstaten voorgelegd in het kader van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid.