13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/3

(1)

Krachtens Verordening (EG) nr. 2160/2003 kan worden besloten dat specifieke bestrijdingsmethoden niet mogen worden gebruikt in het kader van de door de lidstaten vastgestelde nationale bestrijdingsprogramma's om de communautaire doelstellingen overeenkomstig die verordening te verwezenlijken.

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 2160/2003 kan ook worden besloten dat specifieke bestrijdingsmethoden kunnen of moeten worden toegepast met het oog op het terugdringen van de prevalentie van zoönoses en zoönoseverwekkers in het stadium van de primaire dierlijke productie en in andere stadia van de voedselketen, en kunnen voorschriften worden aangenomen voor de wijze waarop dergelijke methoden mogen worden gebruikt.

(3)

Overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EG) nr. 2160/2003 raadpleegt de Commissie de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA), voordat zij voorschriften voor specifieke bestrijdingsmethoden voorstelt.

(4)

De Commissie heeft de EFSA geraadpleegd over het gebruik van antimicrobiële stoffen en het gebruik van vaccins voor de bestrijding van salmonella bij pluimvee. Ingevolge dat verzoek heeft de EFSA op 21 oktober 2004 twee afzonderlijke adviezen over die aangelegenheden uitgebracht.

(5)

In haar advies over het gebruik van antimicrobiële stoffen voor de bestrijding van salmonella bij pluimvee heeft de EFSA aanbevolen dat het gebruik van antimicrobiële stoffen wordt ontmoedigd wegens de risico’s voor de volksgezondheid die verbonden zijn aan de ontwikkeling, de selectie en de verspreiding van resistentie. Het gebruik van antimicrobiële stoffen moet gebonden worden aan formeel vastgestelde voorwaarden die zorgen voor de bescherming van de volksgezondheid, en moet vooraf volledig worden gerechtvaardigd en door de bevoegde autoriteit worden geregistreerd.

(6)

Hoewel het advies, wat vermeerderingskoppels betreft, het potentiële risico van verspreiding van residuele Salmonella spp., onder meer van geselecteerde resistente stammen via de productiepiramide, erkende, stelde het ook dat waardevol genetisch materiaal van besmette vermeerderingskoppels veilig kan worden gesteld via het gebruik van antimicrobiële stoffen. Het advies concludeerde ook dat over het algemeen en voor alle soorten pluimvee, in de zeldzame gevallen waarin Salmonella spp. klinische infecties veroorzaakt, antimicrobiële stoffen nuttig kunnen zijn voor de vermindering van het aantal ziekte- en sterftegevallen.

(7)

Daarom moet op grond van het advies van de EFSA worden bepaald dat antimicrobiële stoffen niet mogen worden gebruikt in het kader van de overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2160/2003 goed te keuren nationale bestrijdingsprogramma’s, behalve in de uitzonderlijke omstandigheden waarnaar door de EFSA in haar advies wordt verwezen.

(8)

In ieder geval mogen alleen geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik worden gebruikt die zijn toegelaten overeenkomstig Richtlijn 2001/82/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik (2), of Verordening (EG) nr. 726/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 tot vaststelling van communautaire procedures voor het verlenen van vergunningen en het toezicht op geneesmiddelen voor menselijk en diergeneeskundig gebruik en tot oprichting van een Europees Geneesmiddelenbureau (3). Antimicrobiële geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik worden in deze verordening antimicrobiële stoffen genoemd.

(9)

Over het algemeen wordt erkend dat de basis voor de succesvolle bestrijding van salmonella-infecties in pluimveebedrijven wordt gevormd door goede veehouderij- en hygiënepraktijken en het testen en verwijderen van positieve koppels uit de productie.

(10)

In haar advies over het gebruik van vaccins voor de bestrijding van salmonella bij pluimvee concludeert de EFSA dat vaccinatie van pluimvee wordt beschouwd als een aanvullende maatregel ter vergroting van de weerstand van de dieren tegen blootstelling aan salmonella en ter beperking van de verspreiding van de infecties.

(11)

In haar conclusies stelt de EFSA met name ook dat, op voorwaarde dat de detectiemethoden het mogelijk maken een onderscheid te maken tussen de vaccinstammen en de wilde stammen, zowel geïnactiveerde als levende stammen tijdens de gehele levensduur van de dieren veilig kunnen worden gebruikt, behalve tijdens de wachttijd vóór het slachten.

(12)

Daarom moet op grond van het advies van de EFSA worden bepaald dat levende vaccins niet mogen worden gebruikt in het kader van de overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2160/2003 goed te keuren nationale bestrijdingsprogramma’s, als de producent geen passende methode biedt om wilde salmonellastammen bacteriologisch van vaccinstammen te onderscheiden.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

dieren die een salmonella-infectie vertonen met dusdanige klinische symptomen dat zij waarschijnlijk onnodig lijden voor de dieren zal veroorzaken; de met antimicrobiële stoffen behandelde besmette koppels worden nog altijd als met salmonella besmet beschouwd, en er worden passende maatregelen genomen om het risico van verspreiding van salmonella in de rest van de vermeerderingspiramide zoveel mogelijk te beperken;

b)

veilig stellen van waardevol genetisch materiaal, waaronder „elitekoppels”, koppels uit bedreigde rassen en voor onderzoekdoeleinden gehouden koppels, om nieuwe salmonellavrije koppels te vormen; kippen geboren uit broedeieren, verzameld bij behandelde dieren, worden onderworpen aan een tweewekelijkse bemonstering tijdens de opfokfase in het kader van een schema waarmee 1 % prevalentie van relevante salmonella met een betrouwbaarheid van 95 % kan worden opgespoord;

c)

door de bevoegde autoriteit van geval tot geval gegeven toestemming voor andere doeleinden dan salmonellabestrijding in een van salmonella-infectie verdacht koppel, met name als gevolg van de detectie van salmonella op de broederij of op het bedrijf; de lidstaten kunnen echter in noodgevallen een behandeling zonder voorafgaande toestemming toestaan, op voorwaarde dat de behandeling onmiddellijk aan de bevoegde autoriteit wordt gemeld.

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/5

(1)

Bij de artikelen 4, 5 en 7 van Verordening (EEG) nr. 1858/93 van de Commissie (2) zijn de bepalingen vastgesteld die gelden voor de indiening van de voorschotaanvragen in het kader van de bij artikel 12 van Verordening (EEG) nr. 404/93 ingestelde regeling inzake compenserende steun voor verlies aan opbrengsten uit de afzet in de sector bananen.

(2)

De prijzen in de productiegebieden van de Gemeenschap zijn veel hoger dan de in de overeenkomstige periode van de voorgaande jaren genoteerde prijzen en handhaven zich op een vrij hoog niveau. Wanneer deze situatie voortduurt, zal te zijner tijd een bedrag aan compenserende steun voor het jaar 2005 worden vastgesteld dat veel lager is dan de voor de voorgaande jaren vastgestelde bedragen. De vaststelling van een veel lager steunbedrag zal tot gevolg hebben dat de producenten een aanzienlijk deel van de als voorschot ontvangen bedragen moeten terugbetalen. Een sterke verlaging van het bedrag per eenheid product van de voorschotten dat is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 703/2005 van de Commissie van 4 mei 2005 tot vaststelling van het bedrag van de compenserende steun voor in 2004 in de Gemeenschap geteelde en in de handel gebrachte bananen en van het bedrag per eenheid product van de voorschotten voor 2005 (3) zal de gevolgen van een dergelijke situatie niet kunnen ondervangen.

(3)

Om de financiële belangen van de Gemeenschap te beschermen en te voorkomen dat de producenten de voorschotten later moeten terugbetalen, dient de toepassing van de bij Verordening (EEG) nr. 1858/93 vastgestelde bepalingen betreffende de indiening van de voorschotaanvragen en de betaling van de voorschotten te worden geschorst. Gezien de genoemde doelstellingen, verdient het aanbeveling de betaling van de voorschotten voor na 30 april 2005 in de handel gebrachte bananen en de indiening van nieuwe aanvragen te schorsen.

(4)

Derhalve moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van 1 juli 2005.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor bananen,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/7

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 979/2005 van de Commissie (2) is een openbare inschrijving geopend en zijn de indicatieve eenheidsbedragen van de restitutie en de indicatieve hoeveelheden vastgesteld waarvoor uitvoercertificaten van het A3-stelsel worden aangevraagd.

(2)

Afhankelijk van de ingediende offertes moeten de maximale eenheidsbedragen van de restitutie worden vastgesteld, alsmede de afgiftepercentages voor de offertes waarin de maximumrestitutie wordt gevraagd.

(3)

Voor tomaten, sinaasappelen, druiven voor tafelgebruik, appelen en perziken, bedraagt de maximale restitutie die nodig is voor de toekenning van certificaten voor de totale indicatieve hoeveelheid, binnen de grenzen van de hoeveelheden waarvoor offertes zijn ingediend, niet meer dan anderhalf maal de indicatieve restitutie,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/9

(1)

Overeenkomstig artikel 3 van Verordening nr. 136/66/EEG, wanneer de prijs in de Gemeenschap hoger is dan de prijsnoteringen op de wereldmarkt, kan het verschil tussen deze prijzen worden overbrugd door een restitutie bij de uitvoer van olijfolie naar derde landen.

(2)

De regelen betreffende de vaststelling en de toekenning van de restitutie bij uitvoer van olijfolie zijn vastgesteld bij Verordening (EEG) nr. 616/72 van de Commissie (2).

(3)

De restitutie moet overeenkomstig artikel 3, lid 3, van Verordening nr. 136/66/EEG voor de gehele Gemeenschap gelijk zijn.

(4)

Overeenkomstig artikel 3, lid 4, van Verordening nr. 136/66/EEG moet de restitutie voor olijfolie worden vastgesteld met inachtneming van de situatie en de verwachte ontwikkeling van de olijfolieprijzen en de beschikbare hoeveelheden op de markt van de Gemeenschap en van de olijfolieprijzen op de wereldmarkt. Ingeval de situatie op de wereldmarkt het niet mogelijk maakt de gunstigste noteringen voor olijfolie te bepalen, kan evenwel rekening worden gehouden met de wereldmarktprijs van de voornaamste concurrerende plantaardige oliën en met het gedurende een representatieve periode geconstateerde verschil tussen deze prijs en die van olijfolie. Het restitutiebedrag mag niet hoger zijn dan het verschil tussen de prijs voor olijfolie in de Gemeenschap en die op de wereldmarkt, in voorkomend geval aangepast teneinde rekening te houden met de kosten voor de uitvoer van de producten op de wereldmarkt.

(5)

Overeenkomstig artikel 3, lid 3, derde alinea, onder b), van Verordening nr. 136/66/EEG, kan worden beslist om de restitutie bij openbare inschrijving vast te stellen. De openbare inschrijving heeft betrekking op het bedrag van de restitutie en kan worden beperkt tot sommige landen van bestemming, bepaalde hoeveelheden, kwaliteiten en aanbiedingsvormen.

(6)

Overeenkomstig artikel 3, lid 3, tweede alinea, van Verordening nr. 136/66/EEG kan de restitutie voor olijfolie echter verschillend worden vastgesteld naar gelang van de bestemming, wanneer de situatie op de wereldmarkt of de bijzondere eisen van bepaalde markten zulks noodzakelijk maken.

(7)

De restitutie moet ten minste eenmaal per maand worden vastgesteld. Zij kan indien nodig tussentijds worden gewijzigd.

(8)

De toepassing van deze regelen op de huidige marktsituatie in de sector olijfolie, en met name op de prijzen van dit product in de Gemeenschap, alsmede op de markten van derde landen brengt met zich dat de restitutie moet worden bepaald op de in de bijlage genoemde bedragen.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor oliën en vetten,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/11

(1)

De Commissie heeft namens de Gemeenschap met Egypte onderhandeld over een overeenkomst voor wetenschappelijke en technologische samenwerking.

(2)

Onder voorbehoud van de eventuele sluiting op een later tijdstip dient de op 4 maart 2004 geparafeerde overeenkomst te worden ondertekend,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/20

(1)

Deze beschikking is gericht tot Chisso Corporation (hierna „Chisso” genoemd), Daicel Chemical Industries, Ltd (hierna „Daicel” genoemd), Hoechst AG (hierna „Hoechst” genoemd), The Nippon Synthetic Chemical Industry Co., Ltd (hierna „Nippon” genoemd) en Ueno Fine Chemicals Industry, Ltd (hierna „Ueno” genoemd).

(2)

De adressaten hebben deelgenomen aan één enkele, voortdurende inbreuk op artikel 81, lid 1, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (hierna „het EG-Verdrag” of „het Verdrag” genoemd) en, vanaf 1 januari 1994, op artikel 53, lid 1, van de Overeenkomst inzake de Europese Economische Ruimte (hierna „EER-overeenkomst” genoemd). Deze inbreuk bestrijkt het hele EER-gebied, waarbij de partijen:

(3)

De ondernemingen hebben van ten minste 31 december 1978 tot ten minste 30 november 1995 in het geval van Nippon, en tot ten minste 31 oktober 1996 voor de andere partijen, aan de inbreuk deelgenomen.

(4)

Sorbaten zijn chemische bewaarmiddelen (anti-microbiële stoffen) die de groei van micro-organismen, zoals schimmels en bacteria, kunnen verhinderen of vertragen, en worden voornamelijk in voedsel en dranken gebruikt. Hun voornaamste mechanismen houden het verminderen van water en het verhogen van de zuurtegraad in. Soms houden deze additieven ook andere belangrijke voedselkenmerken in stand, zoals smaak, kleur, textuur en voedingswaarde. Naast het gebruik ervan als bewaarmiddel in voedsel en dranken doen sorbaten het ook goed als stabilisator in andere soorten producten, zoals farmaceutische producten, cosmetica, voedsel voor huisdieren en veevoeder.

(5)

Er zijn drie hoofdtypes sorbaten: sorbinezuur, kaliumsorbaat en calciumsorbaat.

(6)

Sorbinezuur is het basisproduct. Het is een vetzuur, dat in het lichaam afgebroken wordt en gebruikt wordt, en het is fysiologisch inert. Het heeft geen invloed op de reuk of de smaak van de producten waarin het als bewaarmiddel wordt gebruikt. Het wordt algemeen gebruikt in margarine, mayonaise, salades, kaas, visproducten, vlees en worstproducten, fruitproducten, dranken, gebak en bakkerijproducten, en voor schimmelwerende verpakkingsmaterialen. Technisch gezien is het een complexe stof om te produceren, terwijl andere sorbatenproducten via een technisch eenvoudiger omzettingsproces uit sorbinezuur kunnen worden verkregen. Voor de productie van sorbinezuur zijn twee essentiële grondstoffen, keteen en crotonaldehyde nodig, waarbij de eerste (een gas) ter plaatse moet worden geproduceerd. De hoge investeringskosten voor productie-installaties vormen een belangrijke belemmering voor potentiële markttoetreders.

(7)

Kaliumsorbaat wordt gebruikt wanneer een hoge oplosbaarheid in water wordt gewenst. Het gebruik van sorbinezuur is beperkt omdat het niet gemakkelijk in water oplost. Derhalve wordt in de meeste producten met een hoog vochtgehalte vooral kaliumsorbaat gebruikt.

(8)

Calciumsorbaat wordt in kleine hoeveelheden geproduceerd. Het wordt gebruikt voor de deklaag van kaasverpakkingspapier in Frankrijk en Italië.

(9)

Sorbinezuur en zijn zouten (met inbegrip van kaliumsorbaat) behoren tot de belangrijkste bewaarmiddelen die in West-Europa worden gebruikt. Sorbinezuur is goed voor 30 % van de verkoop van sorbaten, kaliumsorbaat vertegenwoordigt de overige 70 %.

(10)

Bewaarmiddelen zijn een product in de rijpe marktfase en vereisen geen intensieve onderzoeks- en ontwikkelingsfase. De vooruitzichten dat nieuwe bewaarmiddelen tot de markt toetreden zijn minimaal.

(11)

Sorbaten vormen het grootste productsegment in de bewaarmiddelensector. De belangrijkste vervangingsproducten voor sorbaten zijn natrium en kaliumbenzoaat, alsook parabenen. Vele producenten verkiezen evenwel sorbaten, ondanks hun hogere prijs, wegens kwaliteitsredenen. Geen enkele van deze producten vormen perfecte substituten; vooral de parabenen bekleden slechts een nichemarkt in de levensmiddelenindustrie. De vraag naar sorbaten is niet prijselastisch aangezien er geen of weinig alternatieven voor het gebruik ervan bestaan.

(12)

De geografisch relevante markt omvat de hele wereld. Hij is dus groter dan het geografisch gebied waarop de sancties van toepassing zijn, namelijk de EER.

(13)

De structuur, de organisatie en de werking van het kartel waren gebaseerd op een gezamenlijke beoordeling van de markt. Hoechst vertegenwoordigde de Europese markt en Daicel, Chisso, Nippon en Ueno vertegenwoordigden als groep de Japanse markt.

(14)

De kartelbijeenkomsten werden op verschillende niveaus gehouden, met name de bijeenkomsten, tweemaal per jaar, tussen Hoechst en de vier Japanse producenten („gezamenlijke bijeenkomsten”); de voorbereidende bijeenkomsten van de Japanse producenten („voorbereidende bijeenkomsten”) en de bilaterale bijeenkomsten en telefonische contacten („bilaterale contacten”).

(15)

Vóór elke gezamenlijke bijeenkomst hielden de Japanse producenten een aantal voorbereidende bijeenkomsten om afspraken te maken over de prijzen en de volumequota die met Hoechst zouden worden besproken.

(16)

Naast de groepsbijeenkomsten waren er een aantal bilaterale bijeenkomsten en telefonische contacten tussen Hoechst en de Japanse producenten.

(17)

Rekening houdend met de aard van de inbreuk in dit geval, met de concrete weerslag ervan op de markt van sorbaten en het feit dat de inbreuk de gehele gemeenschappelijke markt bestreek alsmede de gehele EER-markt na oprichting van deze laatste, meent de Commissie dat de bij deze beschikking betrokken ondernemingen een zeer zware inbreuk hebben gepleegd op artikel 81, lid 1, van het EG-Verdrag en artikel 53, lid 1, van de EER-overeenkomst.

(18)

Binnen de categorie van de zeer zware inbreuken maakt de scala van sancties die aan de ondernemingen kunnen worden opgelegd, het mogelijk te differentiëren om rekening te houden met de daadwerkelijke economische macht van de inbreukmakers om de concurrentie aanzienlijke schade te berokkenen. Deze behandeling is in het bijzonder noodzakelijk wanneer er, zoals in dit geval, een aanzienlijk verschil bestaat in de marktgrootte van de ondernemingen die aan de inbreuk hebben deelgenomen.

(19)

In de omstandigheden van dit geval, waarbij verscheidene ondernemingen betrokken zijn, zal het bij de vaststelling van het basisbedrag van de boeten nodig zijn een weging toe te passen om rekening te houden met het specifieke gewicht, en derhalve met de daadwerkelijke invloed van het inbreukmakende gedrag van elke onderneming afzonderlijk op de mededinging. Te dien einde kunnen de betrokken ondernemingen in verschillende groepen worden onderverdeeld volgens hun relatieve belang op de relevante markt.

(20)

De Commissie acht het derhalve in casu aangewezen om de wereldwijde productomzet in het laatste volledige jaar van de inbreuk (1995) als basis te nemen bij de vergelijking van het relatieve belang van elke onderneming op de betrokken markt.

(21)

Volgens de informatie over de wereldwijde productomzet die de ondernemingen in hun antwoord op het verzoek van de Commissie om inlichtingen zelf hebben verschaft, was Hoechst in 1995 veruit de grootste producent van sorbaten op de wereldmarkt, met een marktaandeel van […]* (2) % ([…]* % in de EER). Deze onderneming wordt derhalve in de eerste groep geplaatst. Daicel, Chisso, Nippon en Ueno hebben alle een marktaandeel tussen de […]* % en […]* % (tussen de […]* % en […]* % in de EER). Zij worden derhalve in de tweede groep geplaatst.

(22)

Op basis van het voorgaande is in dit geval het aangewezen startbedrag voor de op te leggen geldboeten, op basis van het criterium van het relatieve belang op de betrokken markt, voor elk van de twee groepen als volgt:

(23)

Om ervoor te zorgen dat van de geldboete een voldoende afschrikkende werking op grote ondernemingen uitgaat en rekening houdend met het feit dat grootschalige ondernemingen over de juridisch-economische kennis en middelen beschikken waarmee het voor deze mogelijk is zich beter van het inbreukmakende karakter van hun gedragingen en van de gevolgen ervan uit het oogpunt van het mededingingsrecht rekenschap te geven, dient het basisbedrag voor Hoechst verder te worden aangepast.

(24)

In het geval van Hoechst, die veruit de grootste bij deze beschikking betrokken onderneming is, meent de Commissie dat het aangewezen basisbedrag van de boete, rekening houdend met het criterium van het relatieve belang op de betrokken markt, nog verder moet worden verhoogd om de omvang en de totale middelen van de onderneming in aanmerking te nemen. Derhalve moet het basisbedrag van de in overweging 22 vastgestelde boete met 100 % worden verhoogd tot 40 miljoen EUR.

(25)

De Commissie is van mening dat Chisso, Daicel, Hoechst en Ueno van 31 december 1978 tot 31 oktober 1996 inbreuk hebben gepleegd op artikel 81, lid 1, van het Verdrag en artikel 53, lid 1, van de EER-overeenkomst. Zij pleegden een inbreuk van lange duur, met name 17 jaar en tien maanden. Derhalve dient het basisbedrag van de op grond van de zwaarte van de inbreuk vastgestelde boeten voor Chisso, Daicel, Ueno en Hoechst met 175 % te worden verhoogd.

(26)

Nippon pleegde van 31 december 1978 tot 30 november 1995 inbreuk op artikel 81, lid 1, van het Verdrag en artikel 53, lid 1, van de EER-overeenkomst. Zij pleegde een inbreuk van lange duur, met name van 16 jaar en elf maanden. Het basisbedrag van de haar op grond van de zwaarte van de inbreuk opgelegde boete, zoals bepaald in overweging 22, moet derhalve met 165 % worden verhoogd.

(27)

Dienovereenkomstig stelt de Commissie de volgende basisbedragen voor de geldboeten vast: Chisso: 18,315 miljoen EUR, Daicel: 18,315 miljoen EUR, Hoechst: 110 miljoen EUR, Nippon: 17,649 miljoen EUR en Ueno: 18,315 miljoen EUR.

(28)

De leidinggevende rol van Hoechst in het kartel en haar recidiverend gedrag moeten als verzwarende omstandigheden worden beschouwd, hetgeen een verhoging van, respectievelijk, 30 % en 50 % van het basisbedrag van de geldboete rechtvaardigt.

(29)

Behalve Hoechst was ook Daicel een drijvende kracht achter het kartel. Beide ondernemingen waren veruit de machtigste kartelleden, met de grootste marktaandelen en met dezelfde belangen. Het feit dat Hoechst een leidinggevende rol in de inbreuk speelde betekent niet dat Daicel dit ook niet deed. De Commissie aanvaardt evenwel dat andere kartelleden bepaalde initiatieven hebben genomen om hun gemeenschappelijke concurrentiebeperkende doelstellingen te bereiken. Rekening houdende met het voorgaande moet het basisbedrag van de boete worden verhoogd, in het geval van Daicel, met 30 %.

(30)

In het geval van Chisso zijn er geen verzwarende omstandigheden in verband met de inbreuk.

(31)

In het geval van Nippon zijn er geen verzwarende omstandigheden in verband met de inbreuk.

(32)

In het geval van Ueno zijn er geen verzwarende omstandigheden in verband met de inbreuk.

(33)

In het geval van Hoechst zijn er geen verzachtende omstandigheden met betrekking tot de inbreuk.

(34)

In het geval van Daicel zijn er geen verzachtende omstandigheden met betrekking tot de inbreuk.

(35)

In het geval van Chisso zijn er geen verzachtende omstandigheden met betrekking tot de inbreuk.

(36)

In het geval van Nippon zijn er geen verzachtende omstandigheden met betrekking tot de inbreuk.

(37)

In het geval van Ueno beschouwt de Commissie het feit dat de overeengekomen toewijzingen van volumequota in de praktijk niet werden uitgevoerd, als een verzachtende omstandigheid.

(38)

De clementieregeling van 2002 is duidelijk niet van toepassing in dit geval. De scheidingslijn voor de toepassing ratione temporis van de mededelingen inzake de clementieregeling van 1996 en 2002 werd getrokken in punt 28 van de mededeling van 2002, dat luidt als volgt:

„Vanaf 14 februari 2002 vervangt deze mededeling de mededeling van 1996 voor alle zaken, waarin geen enkele onderneming met de Commissie contact heeft opgenomen om in aanmerking te worden genomen voor de gunstige behandeling die in die mededeling is beschreven.”.

(39)

In dit geval hadden verschillende ondernemingen — waaronder Hoechst — reeds „contact opgenomen” met de Commissie vóór die datum. Derhalve blijft de mededeling inzake de clementieregeling van 1996 van toepassing.

(40)

Overeenkomstig deel B van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996 verleent de Commissie Chisso een vermindering van 100 % van de geldboete die de onderneming zou zijn opgelegd indien zij niet met de Commissie had meegewerkt.

(41)

Derhalve legt de Commissie Chisso geen boete op.

(42)

De Commissie houdt terdege rekening met de medewerking van Hoechst in het kader van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996 en verleent de onderneming, overeenkomstig deel D, punt 2, eerste en tweede streepje, van die mededeling, een vermindering van 50 % van de geldboete die haar zou zijn opgelegd indien zij niet met de Commissie had meegewerkt.

(43)

De Commissie houdt terdege rekening met de medewerking van Nippon in het kader van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996 en verleent de onderneming, overeenkomstig deel D, punt 2, eerste en tweede streepje, van die mededeling, een vermindering van 40 % van de geldboete die haar zou zijn opgelegd indien zij niet met de Commissie had meegewerkt.

(44)

De Commissie houdt terdege rekening met de medewerking van Daicel in het kader van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996, en met het stadium van de procedure waarin deze medewerking werd verleend. Derhalve verleent zij de onderneming, overeenkomstig deel D, punt 2, eerste en tweede streepje, van die mededeling, een vermindering van 30 % van de geldboete die haar zou zijn opgelegd indien zij niet had meegewerkt met de Commissie.

(45)

De Commissie houdt terdege rekening met de medewerking van Ueno in het kader van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996, en met het stadium van de procedure waarin deze medewerking werd verleend. Derhalve verleent zij de onderneming, overeenkomstig deel D, punt 2, eerste en tweede streepje, van die mededeling, een vermindering van 25 % van de geldboete die haar zou zijn opgelegd indien zij niet had meegewerkt met de Commissie.

(46)

De Commissie concludeert, gezien de aard van de medewerking van de ondernemingen en in het licht van de voorwaarden van de mededeling inzake de clementieregeling van 1996, dat de geldboeten die de adressaten van deze beschikking moeten worden opgelegd, als volgt moeten worden verminderd:

(47)

Chisso voert aan dat haar financiële situatie de voorbije jaren is verslechterd wegens de sinds meer dan 20 jaar aanhoudende ernstige en voortdurende economische crisis in Japan en de enorme financiële risico’s waaraan zij blootstond wegens schadeherstel- en opruimingskosten als gevolg van de Minamata-ziekte. In de op 10 juni 2003 overgelegde documenten beschrijft Chisso haar precaire financiële positie en geeft zij hierover verdere uitleg; ook verstrekt zij de Commissie financiële gegevens.

(48)

De Commissie merkt op dat Ueno geen geconsolideerde cijfers heeft verstrekt. Na onderzoek van de financiële situatie van Ueno op basis van niet-geconsolideerde cijfers concludeert de Commissie dat het in het geval van Ueno niet aangewezen is het bedrag van de geldboete aan te passen. Het in aanmerking nemen van de slechte financiële situatie van een onderneming zou neerkomen op het verstrekken van een ongeoorloofd concurrentievoordeel aan de onderneming die het slechts aangepast is aan de marktomstandigheden. Aangezien de Commissie Chisso geen boete oplegt, is haar argument niet relevant.

(49)

Concluderend dienen overeenkomstig artikel 23, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1/2003 de volgende geldboeten te worden opgelegd:

(50)

De betrokken ondernemingen zullen onmiddellijk een einde maken aan de inbreuken, voorzover dat nog niet is gebeurd. Zij zullen zich onthouden van herhaling van enige handeling of gedraging die met de in deze zaak aangetoonde inbreuk overeenkomt of van enige handeling of gedraging die dezelfde of gelijkaardige doelstellingen of gevolgen heeft.

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/26

(1)

Beschikking 2005/363/EG van de Commissie van 2 mei 2005 tot vaststelling van maatregelen ter bescherming van de diergezondheid tegen Afrikaanse varkenspest op Sardinië, Italië, (4) is vastgesteld in reactie op de aanwezigheid van Afrikaanse varkenspest in de provincie Nuoro en een deel van de provincie Sassari op Sardinië.

(2)

Italië heeft de Commissie in kennis gesteld van de recente ontwikkeling van die ziekte in de provincies Sassari en Oristano van Sardinië.

(3)

De gebieden van Sardinië als bedoeld in artikel 5, lid 2, onder b), i) van Beschikking 2005/363/EG die zijn uitgesloten van de afwijking waarin is voorzien in dat artikel, die de Italiaanse autoriteiten toestaat varkensvlees onder bepaalde voorwaarden te verzenden, moeten daarom worden uitgebreid met de provincie Orestano en de gemeenten Calangianus, Sant'Antonio di Gallura en Telti van de provincie Sassari.

(4)

Beschikking 2005/363/EG dient daarom dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(5)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/28

(1)

De voorwaarden voor de deelname van derde staten aan EU-crisisbeheersingsoperaties dienen te worden vastgelegd in een overeenkomst tot vaststelling van een kader voor de mogelijke deelname in de toekomst, in plaats van per geval voor elke desbetreffende operatie te worden bepaald.

(2)

Hiertoe op 23 februari 2004 door de Raad gemachtigd, heeft het voorzitterschap, bijgestaan door de secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger, onderhandeld over een overeenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne tot vaststelling van een kader voor de deelname van Oekraïne aan crisisbeheersingsoperaties van de Europese Unie.

(3)

De overeenkomst dient te worden goedgekeurd,

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/35

13.7.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/35