4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/1

(1)

Fraude in de Europese Unie heeft ernstige gevolgen voor de nationale begrotingen en kan leiden tot concurrentieverstoring in het accijnsgoederenverkeer. Fraude is dus van invloed op de werking van de interne markt.

(2)

De bestrijding van accijnsfraude vraagt om nauwe samenwerking tussen de administratieve autoriteiten die in elk van de lidstaten met de uitvoering van de terzake vastgestelde bepalingen belast zijn.

(3)

Het is derhalve van cruciaal belang dat de voorschriften worden vastgesteld uit hoofde waarvan de autoriteiten van de lidstaten elkaar wederzijdse bijstand moeten verlenen en met de Commissie moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat de voorschriften inzake het verkeer van accijnsgoederen en de invordering van accijns correct worden toegepast.

(4)

De wederzijdse bijstand en de administratieve samenwerking op het gebied van accijnzen is geregeld bij Richtlijn 77/799/EEG van de Raad van 19 december 1977 betreffende de wederzijdse bijstand van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten op het gebied van de directe belastingen, bepaalde accijnzen en heffingen op verzekeringspremies (3). De wederzijdse bijstand en de administratieve samenwerking op BTW-gebied zijn geregeld bij Verordening (EG) nr. 1798/2003 van de Raad (4).

(5)

Hoewel dit rechtsinstrument doeltreffend is gebleken, zal het ontoereikend zijn om te voldoen aan de nieuwe eisen op het gebied van administratieve samenwerking die het resultaat zijn van de toenemende economische integratie binnen de interne markt.

(6)

Voorts zijn bij Richtlijn 92/12/EEG van de Raad van 25 februari 1992 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop (5) een aantal instrumenten voor de uitwisseling van informatie gecreëerd. De bijbehorende procedures dienen te worden vastgesteld binnen een algemeen juridisch kader voor de administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen.

(7)

Bovendien is er behoefte aan duidelijkere en dwingendere voorschriften inzake de samenwerking tussen de lidstaten, aangezien de rechten en plichten van alle betrokken partijen onvoldoende zijn omschreven.

(8)

Er zijn te weinig rechtstreekse contacten tussen plaatselijke of tussen nationale bureaus voor fraudebestrijding, aangezien de informatie in de praktijk tussen de centrale verbindingsbureaus wordt uitgewisseld. Dat leidt tot inefficiëntie, ontoereikend gebruik van de regelingen voor administratieve samenwerking en buitensporige vertragingen bij het verstrekken van informatie. Er dient dan ook te worden voorzien in meer rechtstreekse contacten tussen administratieve diensten om de samenwerking beter en sneller te doen verlopen.

(9)

Tot slot is er behoefte aan nauwere samenwerking omdat er, afgezien van de controle op het verkeer van accijnsgoederen uit hoofde van artikel 15 ter van Richtlijn 92/12/EEG, weinig informatie automatisch of spontaan tussen de lidstaten wordt uitgewisseld. Voor een doeltreffende fraudebestrijding moet de uitwisseling van informatie tussen nationale instanties onderling en tussen nationale instanties en de Commissie intensiever en sneller verlopen.

(10)

Er is derhalve behoefte aan een specifiek instrument op het gebied van de accijnzen waarin de bepalingen van Richtlijn 77/799/EEG terzake kunnen worden opgenomen. Dat instrument moet tevens worden toegespitst op de gebieden waarop de samenwerking tussen de lidstaten kan worden verbeterd door invoering en verbetering van regelingen voor de toezending van informatie over het verkeer van accijnsgoederen. Dit instrument laat de toepassing van de Overeenkomst van 18 december 1997 inzake wederzijdse bijstand en samenwerking tussen de douaneadministraties (6) onverlet.

(11)

Deze verordening dient andere communautaire maatregelen voor de bestrijding van accijnsfraude onverlet te laten.

(12)

De in Richtlijn 92/12/EEG vervatte regelingen om de administratieve samenwerking tussen de lidstaten te vergemakkelijken (zoals het register van de betrokken bedrijven en plaatsen en het accijnsgoederenverkeer- en controlesysteem), worden in deze verordening opgenomen en nader omschreven. Bij deze verordening wordt voorts een regeling van vroegtijdige waarschuwing tussen de lidstaten gecreëerd.

(13)

Voor de toepassing van deze verordening dient de reikwijdte van bepaalde rechten en plichten die zijn neergelegd in Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van gegevens (7), te worden beperkt teneinde de in artikel 13, lid 1, onder e), van die richtlijn bedoelde belangen te vrijwaren.

(14)

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (8).

(15)

Daar de doelstelling van deze verordening, de vereenvoudiging en versterking van de administratieve samenwerking tussen de lidstaten, die een geharmoniseerde aanpak vereist, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve wegens de gewenste eenvormigheid en doeltreffendheid beter door de Gemeenschap kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat de verordening verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(16)

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die door het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie worden erkend,

1)

„bevoegde autoriteit”: de overeenkomstig artikel 3, lid 1, is aangewezen autoriteit;

2)

„verzoekende autoriteit”: het centraal verbindingsbureau van een lidstaat of de verbindingsdienst of bevoegde ambtenaar van die lidstaat die namens de bevoegde autoriteit om bijstand verzoekt;

3)

„aangezochte autoriteit”: het centraal verbindingsbureau van een lidstaat of de verbindingsdienst of bevoegde ambtenaar van die lidstaat die namens de bevoegde autoriteit om bijstand wordt verzocht;

4)

„centraal verbindingsbureau”: het bureau dat uit hoofde van artikel 3, lid 3, is aangewezen en de primaire verantwoordelijkheid draagt voor de contacten met de andere lidstaten op het gebied van de administratieve samenwerking;

5)

„verbindingsdienst”: elk ander bureau dan het centrale verbindingsbureau dat een specifieke territoriale of functionele bevoegdheid bezit en uit hoofde van artikel 3, lid 4, door de bevoegde autoriteit is aangewezen om op grond van deze verordening rechtstreeks inlichtingen uit te wisselen;

6)

„bevoegde ambtenaar”: een ambtenaar die op grond van deze verordening rechtstreeks de inlichtingen kan uitwisselen waartoe hem uit hoofde van artikel 3, lid 5, machtiging is verleend;

7)

„accijnsbureau”: bureau waar de door de accijnsvoorschriften opgelegde formaliteiten vervuld kunnen worden;

8)

„occasionele automatische uitwisseling”: het systematisch en zonder voorafgaand verzoek verstrekken van vooraf bepaalde inlichtingen aan een andere lidstaat, indien en wanneer deze inlichtingen beschikbaar worden;

9)

„regelmatige automatische uitwisseling”: het systematisch en zonder voorafgaand verzoek verstrekken van vooraf bepaalde inlichtingen aan een andere lidstaat, met regelmatige, vooraf vastgestelde tussenpozen;

10)

„spontane uitwisseling”: het incidenteel en zonder voorafgaand verzoek verstrekken van inlichtingen aan een andere lidstaat;

11)

„geautomatiseerd systeem”: het geautomatiseerd volg- en controlesysteem voor het verkeer van accijnsgoederen, vastgesteld bij Beschikking 1152/2003/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 juni 2003 (9);

12)

„persoon”:

13)

„langs elektronische weg”: door middel van elektronische apparatuur voor gegevensverwerking (met inbegrip van digitale compressie) en gegevensopslag, met gebruikmaking van draden, radio, optische of andere elektromagnetische middelen;

14)

„identificatienummer”: het nummer bedoeld in artikel 22, lid 2, onder a), van deze verordening;

15)

„BTW-identificatienummer”: het nummer bedoeld in artikel 22, lid 1, onder c), d) en e), van Richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (10);

16)

„intracommunautair verkeer van accijnsgoederen”: het verkeer tussen twee of meer lidstaten van accijnsgoederen onder de schorsingsregeling in de zin van Titel III van Richtlijn 92/12/EEG of van accijnsgoederen die tot verbruik zijn uitgeslagen in de zin van de artikelen 7 tot en met 10 van Richtlijn 92/12/EEG;

17)

„administratief onderzoek”: alle door ambtenaren of bevoegde autoriteiten bij de uitoefening van hun taken verrichte controles, onderzoeken en acties gericht op het waarborgen van de juiste toepassing van de accijnswetgeving;

18)

„CCN/CSI-netwerk”: het op het gemeenschappelijk communicatienetwerk (CCN) met gemeenschappelijke interface (CSI) gebaseerde gemeenschappelijk platform dat door de Gemeenschap ontwikkeld is voor het elektronisch berichtenverkeer tussen de autoriteiten die bevoegd zijn op het gebied van douane en belastingen;

19)

„accijnzen”: de onder de communautaire accijnswetgeving vallende belastingen, inclusief de belastingen op energieproducten en elektriciteit uit hoofde van Richtlijn 2003/96/EG van de Raad (11);

20)

„AGD”: het in artikel 18, lid 1, van Richtlijn 92/12/EEG bedoelde administratieve geleidedocument.

21)

„VGD”: het in artikel 7, lid 4, van Richtlijn 92/12/EEG bedoelde vereenvoudigde geleidedocument.

a)

de uitwisseling van gegevens die in het in artikel 22 bedoelde elektronisch register zijn opgenomen;

b)

het in artikel 23 bedoelde systeem voor vroegtijdige waarschuwing;

c)

de in artikel 24 bedoelde verzoeken om controle aan of van andere lidstaten.

1)

wanneer in de andere lidstaat een onregelmatigheid in verband met, of een inbreuk op, de accijnswetgeving heeft plaatsgevonden of kan hebben plaatsgevonden;

2)

wanneer de onregelmatigheid in verband met, of de inbreuk op, de accijnswetgeving die op het grondgebied van een lidstaat heeft plaatsgevonden of kan hebben plaatsgevonden, vertakkingen in een andere lidstaat zou kunnen hebben;

3)

wanneer in de andere lidstaat gevaar voor fraude of accijnsderving bestaat.

1)

de exacte categorieën inlichtingen die moeten worden uitgewisseld;

2)

de frequentie van de uitwisseling;

3)

de praktische regelingen voor de uitwisseling van inlichtingen.

a)

een register van de personen die de hoedanigheid bezitten van erkend entrepothouder of geregistreerd bedrijf op het gebied van de accijnzen in de zin van artikel 4, onder a) en d), van Richtlijn 92/12/EEG;

b)

een register van de als belastingentrepot erkende plaatsen.

a)

het door de bevoegde autoriteit verstrekte identificatienummer voor de persoon en de plaatsen;

b)

de naam en het adres van de persoon en de plaatsen;

c)

de categorie en de gecombineerde nomenclatuur van de accijnsproducten die door de persoon mogen worden opgeslagen of ontvangen of die op de plaatsen mogen worden opgeslagen of ontvangen;

d)

de identificatie van het centraal verbindingsbureau of het accijnsbureau waarbij verdere inlichtingen kunnen worden verkregen;

e)

de datum van afgifte van wijziging en, in voorkomend geval, van het verstrijken van de geldigheid van de vergunning als erkend entrepothouder of geregistreerd bedrijf;

f)

de gegevens die nodig zijn voor het identificeren van de personen die verplichtingen zijn aangegaan in de zin van artikel 15, lid 3, van Richtlijn 92/12/EEG;

g)

de gegevens die nodig zijn voor het identificeren van de personen die incidenteel deelnemen aan het verkeer van accijnsgoederen, indien die gegevens beschikbaar zijn.

a)

het aantal en de aard van de binnen een bepaalde periode door deze verzoekende autoriteit ingediende verzoeken om inlichtingen de aangezochte autoriteit administratief niet onevenredig zwaar belasten,

b)

de verzoekende autoriteit voor het verkrijgen van de inlichtingen eerst een beroep heeft gedaan op alle gebruikelijke bronnen die zij in de gegeven omstandigheden had kunnen benutten zonder het verkrijgen van het beoogde resultaat in gevaar te brengen.

a)

een effectieve interne coördinatie tussen de in artikel 3 bedoelde bevoegde autoriteiten te verzekeren;

b)

te zorgen voor rechtstreekse samenwerking tussen de instanties die speciaal tot die coördinatie zijn gemachtigd;

c)

de goede werking van de bij deze verordening ingestelde regeling voor de uitwisseling van inlichtingen te verzekeren.

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/11

(1)

In januari 1997 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 119/97 (2) een definitief antidumpingrecht ingesteld op bepaalde ringbandmechanismen uit onder meer de Volksrepubliek China. Het definitieve dumpingrecht dat van toepassing was op de nettoprijs franco grens Gemeenschap, vóór inklaring, bedroeg 32,5 % voor World Wide Stationary Mfg („WWS”), een onderneming die een individuele behandeling had gekregen en 39,4 % voor alle overige ondernemingen in de Volksrepubliek China. Deze rechten waren van toepassing op andere ringbandmechanismen dan die met 17 of 23 ringen (Taric-codes 8305100011, 8305100012 en 8305100019), terwijl voor ringbandmechanismen met 17 en 23 ringen (Taric-codes 8305100021, 8305100022 en 8305100029) een recht werd vastgesteld gelijk aan het verschil tussen de minimuminvoerprijs van 325 EUR per 1 000 stuks en de prijs franco grens Gemeenschap, vóór inklaring, indien deze lager was dan de minimuminvoerprijs.

(2)

In september 2000 werden de antidumpingrechten die van toepassing waren op andere ringbandmechanismen dan die met 17 of 23 ringen (TARIC-codes 8305100011, 8305100012 en 8305100019) in het kader van een herzieningsonderzoek in verband met de absorptie van de maatregelen overeenkomstig artikel 12 van de basisverordening bij Verordening (EG) nr. 2100/2000 (3) verhoogd tot 51,2 % voor WWS en tot 78,8 % voor alle overige ondernemingen in de Volksrepubliek China.

(3)

Sedert juni 2002 zijn antidumpingmaatregelen en compenserende maatregelen van toepassing op ringbandmechanismen uit Indonesië. Deze maatregelen, die niet onder het huidige herzieningsonderzoek vallen, werden ingesteld bij Verordening (EG) nr. 976/2002 van de Raad en Verordening (EG) nr. 977/2002 van de Raad van 4 juni 2002 (4).

(4)

Naar aanleiding van een onderzoek met betrekking tot de mogelijke ontduiking van de bij Verordening (EG) nr. 119/97 ingestelde antidumpingmaatregelen door de verzending van ringbandmechanismen via Vietnam, werden deze maatregelen bij Verordening (EG) nr. 1208/2004 (5) van de Raad uitgebreid tot ringbandmechanismen die vanuit Vietnam worden verzonden.

(5)

In april 2004 (6) werd een onderzoek geopend in verband met de mogelijke ontduiking van de bij Verordening (EG) nr. 119/97 ingestelde antidumpingmaatregelen door verzending van ringbandmechanismen via Thailand, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Thailand.

(6)

De in de twee voorgaande punten vermelde onderzoeken werden onafhankelijk van de resultaten van onderhavig onderzoek uitgevoerd.

(7)

Na de bekendmaking van het bericht dat de antidumpingmaatregelen die van toepassing zijn op bepaalde ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China (7) binnenkort zouden vervallen, heeft de Commissie op 23 oktober 2001 een verzoek ontvangen deze maatregelen overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening te herzien.

(8)

Het verzoek was ingediend door twee EG-producenten, Koloman Handler AG en Krause Ringbuchtechnik GmbH, die goed zijn voor een groot deel van de productie van de hier bedoelde ringbandmechanismen in de Gemeenschap. Zij voerden aan dat nog grotere hoeveelheden met schadeveroorzakende dumping uit de Volksrepubliek China zouden worden ingevoerd indien de maatregelen vervielen.

(9)

Na in overleg met het Raadgevend Comité te hebben vastgesteld dat er voldoende bewijsmateriaal was voor de inleiding van een herzieningsprocedure overeenkomstig artikel 11, lid 2 van de basisverordening, is de Commissie met een onderzoek begonnen (8).

(10)

De Commissie heeft de haar bekende producenten/exporteurs, importeurs en verwerkende bedrijven, de vertegenwoordigers van het exportland, de EG-producenten die het verzoek hadden ingediend en de andere haar bekende EG-producent in kennis gesteld van de inleiding van de herzieningsprocedure bij het vervallen van de maatregelen. Belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld om binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en verzoeken te worden gehoord.

(11)

Alle partijen die dit binnen de gestelde termijn hadden aangevraagd en die konden aantonen dat er bijzondere redenen waren om hen te horen, werden in de gelegenheid gesteld te worden gehoord.

(12)

Er werd een vragenlijst toegezonden aan alle partijen die van de inleiding van de herzieningsprocedure in kennis waren gesteld en aan de partijen die zich binnen de in het bericht van inleiding vermelde termijn hadden aangemeld. Voorts werd contact opgenomen met één producent in India („het referentieland”) die eveneens een vragenlijst ontving.

(13)

De vragenlijst werd beantwoord door de twee EG-producenten die het verzoek hadden ingediend, door één producent/exporteur in de Volksrepubliek China, één producent in het referentieland en door twee onafhankelijke importeurs in de Gemeenschap.

(14)

Alle betrokkenen werden in kennis gesteld van de voornaamste feiten en overwegingen op grond waarvan de Commissie voornemens was de aanbeveling te doen definitieve antidumpingrechten in te stellen. Zij konden hierover binnen een bepaalde termijn opmerkingen maken. Deze opmerkingen werden in aanmerking genomen en waar nodig werden de bevindingen dienovereenkomstig gewijzigd.

(15)

De Commissie heeft alle gegevens verzameld en gecontroleerd die zij nodig had om te kunnen vaststellen of een herhaling of voortzetting van dumping en schade waarschijnlijk was alsmede gegevens in verband met het belang van de Gemeenschap. Bij de volgende bedrijven werd ter plaatse een controle verricht

(16)

Het onderzoek naar de waarschijnlijkheid van een herhaling of voortzetting van dumping had betrekking op de periode van 1 januari 2001 tot en met 31 december 2001 („het onderzoektijdvak”). Het onderzoek naar de trends die relevant zijn voor de beoordeling van de waarschijnlijkheid van een herhaling of voortzetting van schade had betrekking op de periode van 1 januari 1998 tot het einde van het onderzoektijdvak („de beoordelingsperiode”).

(17)

Deze procedure heeft betrekking op dezelfde producten als de oorspronkelijke procedure, namelijk bepaalde ringbandmechanismen bestaande uit twee rechthoekige stalen plaatjes of draden met, hierop bevestigd, minstens vier halve ringen van staaldraad die met een stalen dekplaatje samen worden gehouden. Het mechanisme kan worden geopend hetzij door aan de halve ringen te trekken, hetzij door een klein stalen trekkermechanisme te bedienen dat aan het ringbandmechanisme is bevestigd. De ringen kunnen verschillende vormen hebben. De meest voorkomende zijn rond of D-vormig. Ringbandmechanismen zijn momenteel ingedeeld onder GN-code ex 8305 10 00 (TARIC-codes 8305100011, 8305100012 en 8305100019 voor andere mechanismen dan met 17 of 23 ringen en TARIC-codes 8305100021, 8305100022 en 8305100029 voor mechanismen met 17 en 23 ringen). Dit onderzoek is niet van toepassing op hendelboogmechanismen die onder dezelfde GN-code zijn ingedeeld.

(18)

Ringbandmechanismen worden gebruikt voor papieren, kartonnen of met kunststof beklede kantoormappen, presentatie- en andere gebonden dossiermappen.

(19)

In het onderzoektijdvak werden grote aantallen van de verschillende soorten ringbandmechanismen in de Gemeenschap verkocht. Deze soorten verschilden in de breedte van de basis, het soort mechanisme, het aantal ringen, het openingssysteem, de nominale papiercapaciteit, de diameter en vorm van de ringen, de lengte en de ruimte tussen de ringen. Omdat alle soorten dezelfde fysische en technische basiskenmerken hebben en binnen bepaalde groepen onderling verwisselbaar zijn, werden alle ringbandmechanismen in het kader van deze procedure als één product beschouwd.

(20)

Vastgesteld werd dat ringbandmechanismen die in het referentieland (India) werden vervaardigd en verkocht en ringbandmechanismen die vanuit de Volksrepubliek China in de Gemeenschap werden ingevoerd identieke fysische en technische basiskenmerken en toepassingen hebben.

(21)

Er bleken evenmin verschillen te bestaan in fysische en technische basiskenmerken en toepassingen tussen ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China die in de Gemeenschap werden ingevoerd en ringbandmechanismen die door de EG-producenten werden vervaardigd en op de EG-markt verkocht.

(22)

De conclusie was derhalve dat ringbandmechanismen die in het referentieland werden vervaardigd en verkocht en ringbandmechanismen die uit de Volksrepubliek China in de Gemeenschap werden ingevoerd, alsmede ringbandmechanismen die door de EG-producenten werden vervaardigd en op de EG-markt verkocht soortgelijke producten zijn in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(23)

Overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening moet worden nagegaan of het waarschijnlijk is dat de dumping zal worden voortgezet of zich opnieuw zal voordoen indien de maatregelen vervallen.

(24)

Van de drie in de klacht genoemde Chinese producenten/exporteurs verleende alleen WWS medewerking. Deze producent/exporteur had zowel in het oorspronkelijke onderzoek als het onderzoek in verband met de absorptie van de maatregelen een individuele behandeling gekregen. De twee andere exporteurs verklaarden het betrokken product in het onderzoektijdvak niet naar de Gemeenschap te hebben uitgevoerd. Eén van deze bedrijven bleek echter betrokken te zijn bij ontduikingspraktijken via Thailand waarnaar een onderzoek was ingesteld door het Europees Bureau voor Fraudebestrijding (OLAF) (zie overwegingen 42 en 43).

(25)

Volgens Eurostat was de enige medewerkende onderneming in het onderzoektijdvak goed voor de gehele invoer van het betrokken product uit de Volksrepubliek China. Deze invoer bedroeg 1,9 % van het totale EG-verbruik in het onderzoektijdvak van dit onderzoek, terwijl dit 45 % van het totale EG-verbruik was in het onderzoektijdvak van het oorspronkelijke onderzoek, d.w.z. van 1 oktober 1994 tot en met 30 september 1995.

(26)

Vergeleken met het oorspronkelijke onderzoek is alleen het referentieland gewijzigd; voor de berekening van de dumpingmarge is dezelfde werkwijze gevolgd.

(27)

Omdat de Volksrepubliek China een overgangseconomie heeft, werd de normale waarde vastgesteld aan de hand van informatie die was verkregen in een derde land met een markteconomie (het „referentieland”), dat overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a) van de basisverordening werd gekozen.

(28)

In het oorspronkelijke onderzoek was Maleisië gekozen als referentieland. Omdat de productie in Maleisië was gestaakt en was overgebracht naar onder meer India, moest een ander representatief land worden gekozen. In het verzoek om een herzieningsonderzoek bij het vervallen van de maatregelen werd India voorgesteld als referentieland om de normale waarde vast te stellen. Deze keuze werd niet betwist. In India waren de concurrentievoorwaarden normaal gezien de omvang en het open karakter van de markt en de toegang tot grondstoffen. De Indiase producent was bereid medewerking te verlenen en verkocht representatieve hoeveelheden op de binnenlandse markt. Hij had banden met de medewerkende Chinese producent/exporteur, maar dit bleek geen gevolgen te hebben voor het vaststellen van de normale waarde. Overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a) van de basisverordening werd India derhalve een passend referentieland geacht voor de vaststelling van de normale waarde.

(29)

Het betrokken product bleek in het onderzoektijdvak met winst en in representatieve hoeveelheden op dee binnenlandse markt te zijn verkocht. De normale waarde werd derhalve gebaseerd op door onafhankelijke afnemers in het referentieland, d.w.z. India, te betalen of betaalde prijzen in het kader van normale handelstransacties.

(30)

Omdat het betrokken product aan onafhankelijke afnemers in de Gemeenschap was verkocht, werd de exportprijs overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening vastgesteld aan de hand van de werkelijk betaalde of te betalen exportprijs.

(31)

Om een billijke vergelijking te kunnen maken werd, overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening, door middel van correcties rekening gehouden met verschillen in de kosten van binnenlands vervoer, kortingen en betaling in termijnen, laden, lossen, op- en overslag, transport en krediet, commissies en verzekering die van invloed waren op de prijzen en de vergelijkbaarheid van de prijzen.

(32)

Na de instelling van de antidumpingmaatregelen trad er een sterke daling op van zowel de uitvoer van ringbandmechanismen naar de Gemeenschap als in de soorten ringbandmechanismen die naar de Gemeenschap werden uitgevoerd. De soorten ringbandmechanismen die in het onderzoektijdvak op de binnenlandse markt van het referentieland werden verkocht waren derhalve vergelijkbaar met slechts 10 % van de soorten die de enige medewerkende producent/exporteur in de Volksrepubliek China rechtstreeks naar de Gemeenschap had uitgevoerd. In het oorspronkelijke onderzoektijdvak was de vergelijking gebaseerd op 75 % van het totale verkoopvolume. Het grootste deel van de rechtstreekse invoer uit de Volksrepubliek China in het onderzoektijdvak van het huidige onderzoek had namelijk betrekking op bijzondere modellen, zoals die met 17 en 23 ringen waarop minimuminvoerprijzen van toepassing zijn.

(33)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de gewogen gemiddelde normale waarde vergeleken met de gewogen gemiddelde exportprijs, in hetzelfde handelsstadium. Bij de vergelijking bleek dat het betrokken product niet er met dumping werd ingevoerd.

(34)

Voor WWS, de medewerkende Chinese producent/exporteur, werd geen dumping vastgesteld. De omvang van de rechtstreekse uitvoer van WWS naar de Gemeenschap in het onderzoektijdvak van het huidige onderzoek was echter aanzienlijk kleiner dan in het oorspronkelijke onderzoektijdvak. De rechtstreekse invoer uit de Volksrepubliek China van door WWS vervaardigde ringbandmechanismen bleek zich te concentreren op het duurste marktsegment, met name modellen met 17 en 23 ringen waarvoor een minimuminvoerprijs is vastgesteld (zie overweging 32). Dit betekent dat bij deze invoer vrijwel geen antidumpingrechten zijn betaald. Daarom kon geen vergelijking worden gemaakt met de dumpingmarge die bij het oorspronkelijke onderzoek werd berekend omdat geen dumpingmarge kon worden berekend voor de modellen waarvoor het antidumpingrecht geldt, dat wil zeggen de modellen die het meest op de EG-markt werden verkocht en die in het onderzoektijdvak van het huidige onderzoek niet rechtstreeks uit de Volksrepubliek China werden ingevoerd. In termen van verkoopvolume kon slechts een vergelijking worden gemaakt tussen het betrokken product dat op de binnenlandse markt van het referentieland werd verkocht en de modellen die 10 % vertegenwoordigden van de uitvoer uit de Volksrepubliek China naar de Gemeenschap. Er is dan ook geen duidelijke conclusie mogelijk met betrekking tot een mogelijke voortzetting van dumping.

(35)

Omdat geen duidelijke conclusie mogelijk was inzake een voortzetting van dumping werd de waarschijnlijkheid van een herhaling van dumping onderzocht.

(36)

Hiervoor werden de volgende elementen onderzocht: a) de reservecapaciteit en investeringen van de Chinese producenten/exporteurs; b) het gedrag van de medewerkende Chinese producent/exporteur op de markt van derde landen; c) het exportvolume en de prijzen van het betrokken product bij uitvoer naar derde landen door niet-medewerkende ondernemingen.

(37)

Omdat geen andere producent/exporteur dan WWS medewerking verleende, was er, behalve voor WWS, geen informatie beschikbaar over de productie in de Volksrepubliek China, de reserveproductiecapaciteit en de verkoop op de Chinese markt.

(38)

De productiecapaciteit van de medewerkende onderneming was van 1999 tot het onderzoektijdvak stabiel. Omdat de productie van 1999 tot het onderzoektijdvak daalde met 28 %, beschikt de medewerkende producent/exporteur waarschijnlijk over een aanzienlijke onbenutte productiecapaciteit, namelijk een derde van zijn totale capaciteit. Deze producent zou, indien de maatregelen vervallen, zijn productie derhalve snel kunnen verhogen en deze op exportmarkten zoals de EG-markt kunnen richten. Met de onbenutte productiecapaciteit van de enige medewerkende producent/exporteur zou kunnen worden voorzien in ongeveer de helft van het EG-verbruik. Voorts kan redelijkerwijze worden verondersteld dat de overige Chinese producenten eveneens beschikken over een aanzienlijke reservecapaciteit omdat de totale Chinese uitvoer is gedaald en er geen aanwijzingen zijn dat de capaciteit in de Volksrepubliek China is afgenomen.

(39)

De medewerkende onderneming is van 1999 tot in het onderzoektijdvak veel blijven investeren in machines en apparatuur hoewel dit geleidelijk minder werd.

(40)

De hoeveelheden die de medewerkende onderneming naar derde landen had uitgevoerd (met uitzondering van de Gemeenschap) daalden in het onderzoektijdvak met 8 % ten opzichte van 2000. De gemiddelde prijs bij uitvoer naar derde landen daalde in die periode met 12 %.

(41)

Voor de ondernemingen die geen medewerking verleenden aan onderhavig onderzoek moesten de conclusies worden vastgesteld op basis van de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 18, van de basisverordening. Om te kunnen vaststellen welke hoeveelheden uit de Volksrepubliek China naar andere landen waren uitgevoerd en tegen welke prijzen, werd gebruik gemaakt van Amerikaanse en Chinese statistieken. Hoewel de cijfers enigszins verschillen, afhankelijk van de bron, blijkt hieruit desalniettemin dat de totale uitvoer uit de Volksrepubliek China in 1999, 2000 en het onderzoektijdvak aanzienlijk is gedaald. Volgens de Chinese statistieken werden in 1999 ongeveer 662 miljoen stuks uitgevoerd en in het onderzoektijdvak 523 miljoen stuks. De gemiddelde exportprijs, die weliswaar verschillende productsoorten bestrijkt met zeer uiteenlopende prijzen, is in die periode min of meer gelijk gebleven. Zoals vermeld in overweging 38 kan, ondanks het ontbreken van informatie over de productiecapaciteit van niet-medewerkende producenten/exporteurs, worden verondersteld dat zij over een aanzienlijke onbenutte productiecapaciteit beschikken. Indien de antidumpingmaatregelen vervallen kan er redelijkerwijze van worden uitgegaan dat de EG-markt weer zeer aantrekkelijk zal worden voor de Chinese exporteurs en dat zij weer grote hoeveelheden naar de EG-markt zullen uitvoeren.

(42)

Voorts heeft OLAF een onderzoek uitgevoerd om na te gaan of ringbandmechanismen die waren aangegeven als van oorsprong uit Thailand ook daadwerkelijk uit dat land afkomstig waren of uit de Volksrepubliek China.

(43)

Onderzoek van OLAF en de lidstaten in kwestie wees uit dat de ringbandmechanismen niet van oorsprong waren uit Thailand. Een groot deel van deze invoer bleek van niet-preferentiële Chinese oorsprong te zijn zodat antidumpingrechten van toepassing waren.

(44)

Via Thailand werden vaak ringbandmechanismen ingevoerd die in het onderzoektijdvak het meest waren verkocht op de EG-markt en minder vaak de modellen met 17 en 23 ringen die rechtstreeks uit de Volksrepubliek China werden ingevoerd, waardoor dus een vergelijking kon worden gemaakt met de modellen die het meest op de EG-markt waren verkocht. Er werd een vergelijking gemaakt van de modellen uit Thailand die op de EG-markt waren verkocht met een aantal vergelijkbare modellen die op de binnenlandse markt van het referentieland waren verkocht. Enige voorzichtigheid is echter geboden omdat in afwezigheid van een volledig onderzoek naar de invoer in de Gemeenschap van ringbandmechanismen vanuit Thailand, de berekening alleen kon worden gebaseerd op de gegevens van een prijsofferte fob Bangkok die de EG-producenten hadden verstrekt voor modellen die in en na het onderzoektijdvak vanuit Thailand in de Gemeenschap waren ingevoerd. De berekening lijkt er echter op te wijzen dat de prijzen bij uitvoer uit Thailand lager waren dan op de binnenlandse markt van India, zodat niet kan worden uitgesloten dat de ringbandmechanismen tegen dumpingprijzen in de Gemeenschap waren ingevoerd.

(45)

Voorts wordt eraan herinnerd dat in oktober 2000, na de vaststelling van een recht van 32,5 % voor WWS en van 39,4% voor alle overige Chinese ondernemingen, een anti-absorptieonderzoek was uitgevoerd waarbij het recht voor WWS was verhoogd tot 51,2 % en voor alle overige ondernemingen tot 78,8 %.

(46)

Geen enkel ander derde land past handelsbeschermingsmaatregelen toe ten aanzien van de invoer van ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China.

(47)

De medewerkende producent/exporteur en zeer waarschijnlijk ook de twee overige Chinese producenten/exporteurs beschikken over een aanzienlijke reservecapaciteit gezien de sterke daling van hun uitvoer van 1999, 2000 en het onderzoektijdvak. De onbenutte productiecapaciteit van de enige medewerkende producent/exporteur is groot genoeg om te voorzien in ongeveer de helft van het EG-verbruik.

(48)

Het zichtbare EG-verbruik in het onderzoektijdvak was ongeveer 270 miljoen stuks; slechts 5 miljoen stuks was aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China. In het onderzoektijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (1 oktober 1994 tot en met 30 september 1995) voerden de Chinese producenten/exporteurs 126 miljoen stuks uit naar de Gemeenschap. Gezien de reservecapaciteit van de Chinese producenten/exporteurs is het waarschijnlijk dat grote hoeveelheden opnieuw naar de Gemeenschap zullen worden uitgevoerd indien de antidumpingmaatregelen vervallen. De invoer vanuit de Volksrepubliek China zal, gezien de enorme reservecapaciteit in dat land, waarschijnlijk plaatsvinden met dumping. Hoewel voor de medewerkende onderneming geen dumping werd vastgesteld, wordt opgemerkt dat deze bevinding op een kleine steekproef was gebaseerd die niet kan worden vergeleken met de dumpingberekeningen in het kader van het oorspronkelijke onderzoek. Een van de Chinese ondernemingen die niet aan dit onderzoek meewerkte voerde via een gelieerde onderneming in Thailand naar de Gemeenschap uit. Volgens berekeningen zou deze verkoop mogelijk plaatsvinden tegen dumpingprijzen. Het kan dan ook niet uitgesloten worden dat de dumpingpraktijken slechts één jaar na een anti-absorptieonderzoek werden voortgezet.

(49)

Op grond van deze bevindingen en feiten is het waarschijnlijk dat, indien de Chinese exporteurs weer naar de Gemeenschap gaan uitvoeren, dit tegen prijzen zal zijn die onder de normale waarde liggen. Naar verwachting zal de invoer met dumping uit de Volksrepubliek China in afwezigheid van antidumpingrechten worden hervat.

(50)

In het onderzoektijdvak werden ringbandmechanismen in de Gemeenschap geproduceerd door de volgende producenten:

(51)

De eerste twee producenten zijn de indieners van het verzoek en hebben aan dit onderzoek meegewerkt. Zij waren in het onderzoektijdvak goed voor meer dan 90 % van de totale productie van ringbandmechanismen in de Gemeenschap. Deze producenten zijn derhalve de bedrijfstak van de Gemeenschap in de zin van de artikel 4, lid 1, en artikel 5, lid 4, van de basisverordening. Deze producenten worden hierna de „EG-producenten” genoemd. Na het onderzoektijdvak werden deze twee ondernemingen in dezelfde groep opgenomen, maar hun productie in de Gemeenschap werd voortgezet. Deze groep heeft geen banden met de Chinese producenten/exporteurs.

(52)

De antwoorden op de vragenlijsten van de medewerkende EG-producenten werden gebruikt om de verkoop van die EG-producenten op de EG-markt te bepalen. Aan de hand van andere gegevens werd de verkoop berekend van de andere EG-producent.

(53)

Voor het vaststellen van de omvang van de invoer uit de Volksrepubliek China en van de invoer die was aangegeven als van oorsprong uit Thailand werd gebruik gemaakt van Eurostat-cijfers. Voor het vaststellen van de omvang van de invoer die in het onderzoektijdvak was aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China werd evenwel gebruik gemaakt van de informatie die de medewerkende Chinese producent/exporteur had verstrekt.

(54)

Wat de invoer uit andere derde landen betreft: voor de invoer uit India en Indonesië, met uitzondering van de invoer in het onderzoektijdvak, werd gebruik gemaakt van de cijfers die verkregen waren in het kader van de antidumpingprocedure met betrekking tot beide landen. Indien geen gegevens beschikbaar waren van de vragenlijsten of van voorgaande procedures werd de omvang van de invoer berekend aan de hand van Eurostat-gegevens. Voor invoer uit Hongarije werd gebruik gemaakt van het antwoord op de vragenlijst van één medewerkende EG-producent. Voor andere derde landen dan Hongarije en de in deze overweging genoemde landen, werd gebruik gemaakt van Eurostatgegevens die werden omgerekend van tonnen naar stuks.

(55)

Uit deze gegevens bleek dat het zichtbare EG-verbruik in de beoordelingsperiode met 9 % was gedaald, namelijk van 297 miljoen stuks (cijfers afgerond op het miljoen) in 1998 tot 270 miljoen stuks in het onderzoektijdvak. Voor 1999 en 2000 waren deze cijfers achtereenvolgens 306 miljoen stuks en 316 miljoen stuks.

(56)

De invoer van ringbandmechanismen, aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China, was sterk gedaald, namelijk van 44 miljoen stuks in 1998 tot 24 miljoen stuks in 1999, 10 miljoen stuks in 2000 en 5 miljoen stuks in het onderzoektijdvak. Het marktaandeel van deze ringbandmechanismen daalde in elk jaar van die periode, namelijk van 14,8 % in 1998 tot 7,8 % in 1999, 3 % in 2000 en 1,9 % in het onderzoektijdvak.

(57)

De gemiddelde prijs van ringbandmechanismen aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China steeg van 1998 (141 EUR) tot het onderzoektijdvak (278 EUR) met 96 %. Deze prijsstijging is in overeenstemming met de toename van de invoer van duurdere productsoorten waarop een minimuminvoerprijs van toepassing is (ringbandmechanismen met 17 en 23 ringen) en is dus niet zozeer een echte prijsstijging.

(58)

Zoals reeds vermeld bleek bij het OLAF-onderzoek dat een groot deel van de ringbandmechanismen, aangegeven als van oorsprong uit Thailand, in feite van Chinese oorsprong was. Deze invoer steeg van 1 miljoen stuks in 1998 tot 16 miljoen stuks in 1999, 17 miljoen stuks in 2000 en 20 miljoen stuks in het onderzoektijdvak. Het marktaandeel van ringbandmechanismen, aangegeven als van oorsprong uit Thailand, steeg in de beoordelingsperiode van 0,3 % in 1998 tot 5,2 % in 1999, 5,3 % in 2000 en 7,4 % in het onderzoektijdvak. De gemiddelde prijs van ringbandmechanismen, aangegeven als van oorsprong uit Thailand, daalde in die periode met 9 %, namelijk van 100 EUR tot 91 EUR. De wederverkoopprijzen van een Europese distributeur van ringbandmechanismen die zijn producten vanuit Thailand betrok bleken gemiddeld ongeveer 12 % lager te zijn dan de verkoopprijzen van de EG-producenten.

(59)

De productie van de EG-producenten daalde in de beoordelingsperiode met 17 %, namelijk, geïndexeerd, van 100 in 1998 tot 91 in 1999, 89 in 2000 en 83 in het onderzoektijdvak. De overbrenging van een deel van de productie van Koloman Handler AG in 2000 naar Hongarije verklaart de daling van de productie in dat jaar. In het onderzoektijdvak vroeg Koloman Handler AG zijn faillissement aan en zijn productie daalde in de tweede helft van 2001 aanzienlijk.

(60)

De productiecapaciteit van de EG-producenten daalde in de beoordelingsperiode met 7 %. Deze steeg in 1999 tot indexcijfer 107 en daalde in 2000 tot 93 als gevolg van de overbrenging van een deel van de productie van Koloman Handler AG naar Hongarije. De productiecapaciteit bleef in het onderzoektijdvak stabiel.

(61)

De capaciteitsbezetting daalde van meer dan 80 % in 1998 tot 70-75 % in 1999, steeg in 2000 tot 76-80 % en daalde tot 70-75 % in het onderzoektijdvak.

(62)

De eindejaarsvoorraden van de EG-producenten daalden ieder jaar van de beoordelingsperiode (in totaal met 37 %). De voornaamste factor hierbij was de productieverlaging van Koloman Handler AG na diens faillissement. De periode waarin voorraden werden aangehouden alvorens te worden verkocht werd in de beoordelingsperiode tien dagen korter.

(63)

De verkoop van de EG-producenten op de EG-markt daalde in de beoordelingsperiode met 8 % van 119 miljoen stuks in 1998 tot 109 miljoen stuks in het onderzoektijdvak. De verkoop was in 1999 tot 115 miljoen stuks gedaald en bleef in 2000 vrijwel stabiel op dit niveau.

(64)

Het marktaandeel van de EG-producenten liet in de beoordelingsperiode een lichte groei zien van 40,1 % in 1998 tot 40,4 % in het onderzoektijdvak, hoewel dit in 1999 en 2000 sterk was gedaald tot achtereenvolgens 37,6 % en 36,2 %.

(65)

Terwijl het EG-verbruik in de beoordelingsperiode met 9 % daalde, daalde het verkoopvolume van de EG-producenten met 8 %. De totale omvang van de invoer die was aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China en Thailand daalde in de beoordelingsperiode met 44 %. De EG-producenten hebben derhalve een iets groter marktaandeel verkregen, terwijl de producten die waren aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China marktaandeel verloren en het marktaandeel van de producten die waren aangegeven als van oorsprong uit Thailand groter werd.

(66)

De gewogen gemiddelde verkoopprijs van ringbandmechanismen bij verkoop door de EG-producenten op de EG-markt aan onafhankelijke afnemers daalde in de beoordelingsperiode van 206 EUR per 1 000 stuks in 1998 tot 190 EUR in 1999, 177 EUR in 2000 en 174 EUR in het onderzoektijdvak, d.w.z. met 16 % over de gehele periode. Eerst in juni 2002 werden antidumpingmaatregelen vastgesteld ten aanzien van ringbandmechanismen uit Indonesië, zodat niet kan worden uitgesloten dat de invoer uit Indonesië van invloed was op de prijsontwikkeling in de beoordelingsperiode.

(67)

De prijs van de voornaamste grondstoffen (staalband en staaldraad) volgde deze daling niet. De arbeidskosten, die meer dan twee vijfde van de totale kosten uitmaken, gaven in de beoordelingsperiode een sterke daling te zien.

(68)

Omdat bepaalde factoren die geen beeld geven van de normale bedrijfsresultaten (met name de afschrijving van de goodwill na een overname) in dit geval wel belangrijk waren, werden de bedrijfsresultaten vóór de afschrijving van de goodwill als een betere indicator beschouwd dan de winst vóór belasting om de winstgevendheid van de EG-producenten te beoordelen. De EG-producenten hebben voortdurend geringe winsten gemaakt bij de verkoop aan onafhankelijke afnemers in de Gemeenschap. De winstgevendheid liet een verbetering zien van 0-3 % in 1998 tot 3,1-6 % in 1999 en daalde abrupt tot 0-3 % in 2000 en bleef in het onderzoektijdvak onder de -3 %. Deze negatieve resultaten hebben zeker bijgedragen tot het feit dat beide betrokken ondernemingen failliet gingen: Koloman Handler AG in juli 2001 en Krause Ringbuchtechnik GmbH in april 2002 (d.w.z. kort na het einde van het onderzoektijdvak).

(69)

De analyse van de investeringen was vooral gericht op investeringen in fabrieken en machines, die in het onderzoektijdvak meer dan 90 % van de totale investeringen uitmaakten. De investeringen in goodwill werden buiten beschouwing gelaten omdat deze geen beeld geven van de bedrijfsresultaten over een aantal jaren omdat die investering het resultaat was van een eenmalige overname. Investeringen in fabrieken en machines daalden in de beoordelingsperiode met 65 %. Deze investeringen daalden tot indexcijfer 52 in 1999, 48 in 2000 en 35 in het onderzoektijdvak.

(70)

Het vermogen van de EG-producenten om kapitaal aan te trekken werd aangetast door de aanhoudend slechte winstgevendheid.

(71)

Omdat de opbrengst van het aandelenkapitaal in 2000 negatief werd en beide EG-producenten vervolgens failliet gingen, werd, om het rendement van de investeringen te bepalen, gebruik gemaakt van het rendement op het totale vermogen („ROTA”). Het ROTA was in 1998 en 1999 stabiel (tussen 0 en 3 %) en daalde vervolgens tot 0-5 % in 2000 en was in het onderzoektijdvak lager dan -10 %.

(72)

Uit de analyse van de vereenvoudigde nettokasstroom, d.w.z. bedrijfswinst plus afschrijving (met uitzondering van de afschrijving van de goodwill) blijkt dat deze zich op soortgelijke wijze ontwikkelde als de winstmarge. De kasstroom steeg van indexcijfer 100 in 1998 tot 126 in 1999 om vervolgens te dalen tot 62 in 2000 en tot -65 in het onderzoektijdvak.

(73)

De werkgelegenheid (voltijdbanen) daalde in elk jaar van de beoordelingsperiode, van indexcijfer 100 in 1998 tot 86 in 1999, 82 in 2000 en 77 in het onderzoektijdvak.

(74)

De productiviteit, gemeten in 1 000 stuks per werknemer, gaf in de beoordelingsperiode een verbetering te zien van 8 %, terwijl de arbeidskosten per productie-eenheid, gemeten in EUR per kg, in dezelfde periode met 12 % daalden.

(75)

Voor het onderzoektijdvak werd geen dumping vastgesteld bij de invoer van het betrokken product aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China omdat het onderzoek betrekking had op een kleine en niet-representatieve reeks ringbandmechanismen. Voorts kon geen absolute uitspraak worden gedaan over de dumping van ringbandmechanismen aangegeven als van oorsprong uit Thailand omdat het dumpingaspect onvoldoende was onderzocht (het OLAF-onderzoek had betrekking op de oorsprong en niet op dumping). Er kon derhalve geen uitspraak worden gedaan over de omvang van de feitelijke dumpingmarge.

(76)

De EG-producenten verkeerden in de beoordelingsperiode in een precaire situatie. Dit wordt geïllustreerd door de dalende winstgevendheid (of, in andere woorden, de toenemende verliezen na 1999) bij een teruglopende verkoop tegen steeds lagere prijzen.

(77)

De precaire situatie van de EG-producenten in het onderzoektijdvak was het resultaat van verschillende gebeurtenissen in het verleden zoals i) de invoer met dumping uit de Volksrepubliek China totdat in januari 1997 antidumpingmaatregelen werden genomen; ii) de absorptie van deze maatregelen zoals vastgesteld in oktober 2000; iii) de invoer met dumping uit Indonesië totdat in juni 2002 antidumpingmaatregelen werden genomen; iv) de ontduiking van de antidumpingmaatregelen door verzending via Thailand (OLAF-onderzoek). Na een onderzoek in verband met het ontduiken van de antidumpingrechten werden de bij Verordening (EG) nr. 119/97 ingestelde antidumpingrechten uitgebreid tot het betrokken product dat vanuit Vietnam was verzonden (zie overweging 4). Hieruit blijkt dat de EG-producenten in de beoordelingsperiode steeds met dumping hadden te maken en niet de kans kregen zich te herstellen. De daling van het EG-verbruik was gering en kan derhalve op zich geen verklaring vormen voor de precaire situatie van de EG-producenten.

(78)

De Chinese producenten/exporteurs verkochten in het onderzoektijdvak van het oorspronkelijke onderzoek (d.w.z. 1 oktober 1994 tot en met 30 september 1995), 126 miljoen stuks op de EG-markt (waarvan twee vijfde door WWS). In 2001, het onderzoektijdvak van het huidige onderzoek, verkochten zij 5 miljoen stuks die waren aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China. Daar er een aanzienlijke reservecapaciteit is in de Volksrepubliek China (terwijl de Chinese uitvoer naar derde landen in omvang afneemt) en uit het gedrag van de Chinese producenten/exporteurs steeds blijkt dat zij bereid zijn tegen schadeveroorzakende dumpingprijzen te verkopen om marktaandeel te verkrijgen, zal de schadelijke dumping waarschijnlijk worden voortgezet of herhaald indien de antidumpingmaatregelen vervallen.

(79)

De EG-markt is de enige markt waar de Chinese producenten/exporteurs hun marktaandeel nog kunnen uitbreiden omdat de overige markten reeds worden voorzien door Chinese producenten of ondernemingen in derde landen die in handen zijn van Chinese producenten. De EG-producenten zijn niet sterk vertegenwoordigd op de meest belangrijke markten buiten de Gemeenschap waar vrijwel uitsluitend ringbandmechanismen worden verkocht uit de Volksrepubliek China of afkomstig van ondernemingen die in handen zijn van Chinese producenten/exporteurs. De prijsdruk door het betrokken product uit de Volksrepubliek China zal waarschijnlijk sterk toenemen indien de thans geldende antidumpingmaatregelen vervallen zoals blijkt uit de analyse in het kader van het anti-absorptieonderzoek. Omdat WWS een groot deel van het voor haar geldende antidumpingrecht (32,5 %) kon absorberen en de overige Chinese ondernemingen, waarvoor een antidumpingrecht van 39,4 % gold, hier ook in slaagden, is het zeer waarschijnlijk dat zij de sterke druk die zij reeds uitoefenen op de prijzen in de Gemeenschap in afwezigheid van antidumpingmaatregelen nog zullen versterken.

(80)

In de beoordelingsperiode daalde de gemiddelde prijs van ringbandmechanismen die waren aangegeven als van oorsprong uit Thailand met 9 % en de gemiddelde verkoopprijs van een Europese distributeur van als van oorsprong uit Thailand aangegeven ringbandmechanismen bleek ongeveer 12 % lager te zijn dan de gewogen gemiddelde verkoopprijs van de EG-producenten.

(81)

Wat de invoer uit andere derde landen betreft, moet worden vermeld dat Hongarije sedert 1 mei 2004 deel uitmaakt van de Gemeenschap. De fabrieken in India en Indonesië zijn beide in handen van Chinese producenten/exporteurs. Wanneer de antidumpingmaatregelen ten aanzien van de Volksrepubliek China vervallen, zal het minder aantrekkelijk worden voor de producenten/exporteurs in India en Indonesië om naar de Gemeenschap uit te voeren, omdat de invoer met dumping rechtstreeks uit de Volksrepubliek China in dat geval waarschijnlijk een sterke stijging zal vertonen.

(82)

Gezien de reeds precaire situatie van de EG-producenten zal een dergelijke sterke toename van de invoer met dumping uit de Volksrepubliek China in combinatie met de aanzienlijke prijsonderbieding ongetwijfeld ernstige gevolgen hebben voor de EG-producenten. Gezien de ervaring met antidumping- en antisubsidieonderzoeken die betrekking hebben op ringbandmechanismen, zal het vervallen van de antidumpingmaatregelen ten aanzien van de Volksrepubliek China naar alle waarschijnlijkheid leiden tot een verdere en aanmerkelijke verslechtering van de situatie van de EG-producenten.

(83)

Gelet op het voorgaande is het waarschijnlijk dat wanneer de antidumpingmaatregelen vervallen de invoer van ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China sterk zal stijgen en de verkoopprijzen sterk zullen dalen. Op de markt voor ringbandmechanismen worden vooral standaardproducten verkocht, zodat vooral op prijs wordt geconcurreerd.

(84)

Gezien de situatie op de EG-markt is het derhalve waarschijnlijk dat een stijging van de invoer tegen lage dumpingprijzen tot verdere druk zal leiden op de prijzen van de EG-producenten. Dit zal weer leiden tot een verdere achteruitgang van de financiële situatie van deze producenten en zeer waarschijnlijk tot een faillissement en de sluiting van de enige overgebleven fabriek.

(85)

Wanneer de maatregelen vervallen, zal de voornaamste belemmering voor de Chinese producenten/exporteurs om hun producten tegen dumpingprijzen naar de EG-markt uit te voeren wegvallen.

(86)

De conclusie is derhalve dat waarschijnlijk weer schade zal ontstaan door invoer met dumping uit de Volksrepubliek China.

(87)

Onderzocht werd of er dwingende redenen waren die tot de conclusie leiden dat het niet in het belang is van de Gemeenschap om de bestaande antidumpingmaatregelen te handhaven. Overeenkomstig artikel 21 van de basisverordening werd derhalve aan de hand van het voorgelegde bewijsmateriaal onderzocht welke gevolgen een handhaving of het vervallen van de maatregelen zou hebben voor alle belanghebbenden.

(88)

Om de gevolgen te beoordelen van een handhaving van de maatregelen werden alle belanghebbenden in de gelegenheid gesteld hun standpunt overeenkomstig artikel 21, lid 2, van de basisverordening bekend te maken. Alleen de medewerkende EG-producenten en twee onafhankelijke importeurs hebben de vragenlijst beantwoord. Drie verwerkende bedrijven hebben opmerkingen toegezonden, maar hebben de vragenlijst niet beantwoord en evenmin bewijsmateriaal toegezonden.

(89)

Volgens artikel 21, lid 7, van de basisverordening worden inlichtingen slechts in aanmerking genomen indien zij met bewijsmateriaal zijn gestaafd. Omdat de verwerkende bedrijven die hadden verklaard dat het niet in het belang was van de Gemeenschap om de antidumpingmaatregelen te handhaven hun verklaring niet met bewijsmateriaal hadden gestaafd, konden hieruit geen conclusies worden getrokken.

(90)

De eerder ingestelde antidumpingmaatregelen hadden een sterke daling tot gevolg van de invoer van het betrokken product aangegeven als van oorsprong uit de Volksrepubliek China, met name na het aanscherpen van de maatregelen naar aanleiding van de bevindingen inzake absorptie. Dit leidde echter weer tot een sterke stijging van de invoer van ringbandmechanismen uit andere derde landen of die werd aangegeven als van oorsprong uit andere derde landen.

(91)

De groep waartoe de indieners van het verzoek behoren is de enige EG-producent van ringbandmechanismen met een productie van enige omvang. Zij bevinden zich in een moeilijke situatie door de invoer van goedkope producten die vaak tegen dumpingprijzen worden verkocht of die zijn gesubsidieerd. Na hun faillissement te hebben aangevraagd hebben zij hun onderneming gesaneerd hetgeen echter niet kon voorkomen dat de faillissementsprocedure in het laatste kwartaal van 2003 werd voortgezet. De EG-producenten trachten een gezonde onderneming op te bouwen die de concurrentie met Chinese producenten/exporteurs op de wereldmarkt het hoofd kan bieden. Indien de antidumpingmaatregelen ten aanzien van de invoer uit de Volksrepubliek China vervallen, is dit een ernstige aantasting van deze strategie omdat de Chinese producenten/exporteurs in het verleden hebben laten zien dat zij hun prijzen zullen verlagen tot dumpingniveau om marktaandeel te verkrijgen. Omdat de bestaande maatregelen minder doelmatig waren als gevolg van de absorptie van de rechten en door de invoer met dumping of met subsidie uit Indonesië, zouden de huidige saneringsmaatregelen van de EG-producenten bij het vervallen van de antidumpingmaatregelen niet kunnen worden voortgezet.

(92)

De EG-producenten hebben een lange traditie maar kunnen waarschijnlijk niet blijven voortbestaan indien de huidige saneringsmaatregelen falen. Robert Krause GmbH & Co. KG vroeg in januari 1998 zijn faillissement aan. De opvolger Krause Ringbuchtechnik GmbH, in het bezit van Wilhelm vom Hoffe Drahtwerke GmbH sedert juni 1998 vroeg in april 2002 zijn faillissement aan. Ringbuchtechnik Produktionsgesellschaft GmbH nam de activa en het personeel van laatstgenoemde over maar zal na de aanvraag voor het inleiden van de faillissementsprocedures de productie waarschijnlijk niet hervatten. SX Bürowaren Produktions- und Handels GmbH zet de traditie van Koloman Handler AG voort. Nog een faillissement zal waarschijnlijk het einde betekenen van de EG-producenten. Wanneer de EG-producenten zullen ophouden met de productie van ringbandmechanismen, dan zal de expertise van meer dan een eeuw verloren gaan en zullen de nog resterende banen verdwijnen.

(93)

Bij een handhaving van de maatregelen zal de bedrijfstak van de Gemeenschap waarschijnlijk in staat zijn zijn marktaandeel te vergroten en de productiekosten omlaag en de winstgevendheid omhoog te brengen. De prijzen zullen waarschijnlijk geen ingrijpende wijzigingen ondergaan, maar het verkoopvolume kan aanmerkelijk stijgen. Door de sanering kan de concurrentiepositie, de productieplanning, de onderhandelingspositie ten aanzien van leveranciers en de verkoopactiviteiten worden verbeterd. Al deze maatregelen zullen bijdragen tot een kostenverlaging. De bedrijfstak van de Gemeenschap is gezond, omdat deze zelfs na een aantal faillissementen nog steeds een aanzienlijk deel van de EG-markt kan voorzien, met name in combinatie met de productie in Hongarije die sinds 1 mei 2004 deel uitmaakt van de EG-productie.

(94)

SX Bürowaren Produktions- und Handels GmbH heeft Bensons overgenomen, een firma die zich reeds lang bezighoudt met de handel in ringbandmechanismen met ondernemingen in Nederland, Singapore, het Verenigd Koninkrijk en de VS. Hieruit blijkt dat deze EG-producent zijn aandeel op de wereldmarkt wil vergroten en de sanering ernstig neemt.

(95)

De voornaamste punten die na de mededeling van de bevindingen van het onderzoek naar voren werden gebracht zijn de volgende: in de eerste plaats ontstaat er een risico dat de EG-producent misbruik gaat maken van een dominante positie. De Commissie heeft evenwel geen kennis van een anti-kartelprocedure ten aanzien van de betrokken ondernemingen.

(96)

In de tweede plaats werd aangevoerd dat de bedrijfstak van de Gemeenschap nu banden heeft met een Chinese exporteur en dat Bensons, de importeur die nu deel uitmaakt van de bedrijfstak van de Gemeenschap, het alleenrecht heeft op de verkoop van producten van WWS, een Chinese exporteur die tevens zeggenschap heeft over de productie in India.

(97)

Bensons en WWS hebben inderdaad een leveringsovereenkomst ondertekend die aanvankelijk de overdracht inhield van de intellectuele eigendomsrechten van WWS naar Bensons alsmede de overdracht van aandelen van Benson naar WWS. Deze overdrachten hebben echter niet plaatsgevonden. De overeenkomst houdt geen exclusiviteit in tussen Bensons en WWS maar stipuleert dat Bensons prioriteit krijgt en de exclusieve distributeur wordt wanneer een bepaalde leverancier zijn activiteiten staakt. Deze relatie kan derhalve niet worden bevestigd.

(98)

De twee enige onafhankelijke importeurs die medewerking verleenden werden in augustus 2002 overgenomen door SX Bürowaren Produktions- und Handels GmbH en hadden dus na het onderzoektijdvak banden met de EG-producenten. In het algemeen wordt geen rekening gehouden met gebeurtenissen na het onderzoektijdvak. Omdat het hier echter om een bijzonder geval gaat, namelijk een belangrijke overname die van blijvende aard is, zou er wel rekening mee moeten worden gehouden. Deze importeurs hebben nu dezelfde belangen als de EG-producenten omdat zij verbonden ondernemingen zijn.

(99)

Geen enkele andere onafhankelijke importeur verleende medewerking aan het onderzoek. Dit zou erop wijzen dat zij geen aanmerkelijke gevolgen ondervinden van de bestaande maatregelen.

(100)

Geen van de verwerkende bedrijven verleende medewerking aan het onderzoek. Dit zou erop wijzen dat zij geen aanmerkelijke gevolgen ondervinden van de maatregelen. Handhaving van antidumpingmaatregelen zal de situatie van deze bedrijven waarschijnlijk niet verslechteren.

(101)

De productie van een aantal producenten van mappen ging in de beoordelingsperiode achteruit of zij sloten hun productiefaciliteiten in de Gemeenschap. In een aantal gevallen verplaatsten zij hun productiecapaciteit buiten de Gemeenschap, hoofdzakelijk naar Oost-Europese landen, of breidden zij hun productiecapaciteit in deze landen uit. De redenen waren hoofdzakelijk de lage arbeidskosten en de geringe afstand van deze landen tot de EG-markt, in combinatie met het vooruitzicht dat deze landen op 1 mei 2004 lid zouden worden van de Europese Unie. De verwerkende bedrijven konden in de beoordelingsperiode profiteren van de prijsdaling van door de EG-producenten vervaardigde ringbandmechanismen en in die periode werden goedkope ringbandmechanismen vanuit India, Indonesië en Thailand ingevoerd die niet onderworpen waren aan antidumpingrechten.

(102)

Indien de bedrijfstak van de Gemeenschap zou ophouden te bestaan, zouden de verwerkende bedrijven vrijwel volledig afhankelijk worden van invoer uit de Volksrepubliek China en/of van Chinese dochterondernemingen in andere landen. De Chinese producenten/exporteurs zouden dan hun prijzen op markten buiten de Volksrepubliek China aanzienlijk kunnen verhogen, hetgeen een ernstige bedreiging zou kunnen vormen voor het concurrentievermogen van de verwerkende bedrijven. De EG-producenten hebben geen belang bij een prijsbeleid dat zou bijdragen tot de sluiting van de mappenfabrieken in de Gemeenschap omdat de EG-producenten in een veel zwakkere positie zijn wanneer ze buiten de Gemeenschap moeten concurreren met Chinese producenten/exporteurs en hun dochterondernemingen.

(103)

Zelfs indien de antidumpingmaatregelen worden gehandhaafd, dan zijn er nog steeds andere aanbieders op de markt. De antidumpingmaatregelen die momenteel van toepassing zijn op ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China hebben niet geleid tot een tekort aan ringbandmechanismen op de EG-markt.

(104)

Leveranciers van staaldraad en staalband verkopen een verwaarloosbaar percentage van hun productie aan de EG-producenten van ringbandmechanismen en het resultaat van deze procedure is op hen niet van invloed. Geen van deze bedrijven heeft zich als belanghebbende aangemeld.

(105)

Over de gevolgen van het vervallen van de maatregelen voor de concurrentie in de Gemeenschap, moet worden opgemerkt dat er in de gehele wereld slechts een klein aantal producenten van ringbandmechanismen zijn, voornamelijk Chinese producenten of producenten die in handen zijn van de Chinese producenten/exporteurs. Het verdwijnen van de weinige producenten die niet in handen zijn van Chinese ondernemingen zou derhalve negatieve gevolgen hebben voor de concurrentie in de Gemeenschap.

(106)

Gelet op voorgaande feiten en overwegingen, is de conclusie dat er geen dwingende redenen zijn om de thans geldende antidumpingmaatregelen niet te handhaven.

(107)

Gelet op het voorgaande is de Commissie van oordeel dat de antidumpingmaatregelen op ringbandmechanismen uit de Volksrepubliek China die zijn ingesteld bij Verordening (EG) nr. 119/97, als gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2100/2000, moeten worden gehandhaafd overeenkomstig artikel 11, leden 2 en 6, van de basisverordening.

(108)

Gezien de lange duur van het onderzoek wordt het passend geacht de maatregelen te beperken tot vier jaar,

a)

voor mechanismen met 17 en 23 ringen (TARIC-codes 8305100021, 8305100022 en 8305100029), is het recht gelijk aan het verschil tussen de minimuminvoerprijs van 325 EUR per 1 000 stuks en de nettoprijs franco grens-Gemeenschap, vóór inklaring, indien deze lager is;

b)

voor andere mechanismen dan die met 17 of 23 ringen (TARIC-codes 8305100011, 8305100012 en 8305100019)

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/23

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/25

(1)

Artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2003/2003 bepaalt dat een meststof die tot een in bijlage I bij die verordening vermeld type meststoffen behoort en aan de in die verordening vastgestelde voorwaarden voldoet, als „EG-meststof” mag worden aangeduid.

(2)

Tot de in tabel A.2 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 2003/2003 vermelde fosfaatmeststoffen behoort tripelsuperfosfaat (TSP); een van de criteria voor zijn etikettering is „fosforzuuranhydride, oplosbaar in neutraal ammoniumcitraat, waarvan ten minste 93 % van het aangegeven P2O5-gehalte oplosbaar is in water”.

(3)

Hoe beter TSP in water oplosbaar is, hoe beter de agronomische effectiviteit. Vroeger was er in de Europese bodem in het algemeen sprake van een fosfortekort, zodat een hoge minimumwaarde voor de oplosbaarheid in water van 93 % gerechtvaardigd was om hierin verbetering te brengen.

(4)

Thans hebben veel bodems niet langer een fosfortekort, en is, hoewel voor veel bodemomstandigheden of gewassen TSP met een minimale oplosbaarheid in water van 93 % nog steeds wenselijk is, TSP met een minimale oplosbaarheid in water van 85 % voor veel Europese bodems en gewassen even effectief.

(5)

TSP-gebruikers moeten derhalve de mogelijkheid krijgen om, afhankelijk van de bodem ter plaatse en het gewas, te kiezen tussen TSP met een minimale oplosbaarheid in water van 85 % of TSP met een betere oplosbaarheid. De rubriek over TSP in tabel A.2 in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 2003/2003 moet dienovereenkomstig worden aangepast.

(6)

Natriumzout van EDDHSA en condensatieproducten daarvan (EDDHSA) worden, vooral in Spanje, Frankrijk en Italië, al 15 jaar gebruikt als organische chelaatvormer voor micronutriënten. De ervaring toont aan dat het een doeltreffende meststof is die het milieu geen schade toebrengt.

(7)

Met name wordt met EDDHSA gechelateerd ijzer gebruikt om ijzertekorten en ijzerchlorose te verhelpen. Het wordt aanbevolen voor allerlei plantensoorten en met name voor fruitbomen: citrusvruchten, abrikozen, avocado's, pruimen en perziken. Ook wordt het gebruikt voor druiven, kleinfruit en aardbeien.

(8)

Bestrijding van ijzerchlorose en zijn symptomen zorgt ervoor dat het gebladerte groen is en het te oogsten fruit goed groeit en zich goed ontwikkelt.

(9)

EDDSHA wordt in de bodem vrij langzaam afgebroken, maar hierbij ontstaan geen gevaarlijke stoffen. Gebruik van de stof leidt ook niet tot problemen in verband met de saliniteit van de bodem.

(10)

EDDSHA moet daarom worden toegevoegd aan de lijst van toegelaten organische chelaatvormers voor micronutriënten in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 2003/2003.

(11)

Verordening (EG) nr. 2003/2003 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 32 van Verordening (EG) nr. 2003/2003 ingestelde comité,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/28

(1)

In het licht van nieuwe informatie en ontwikkelingen van de techniek waarover het „Technology and Economic Assessment Panel” verslag heeft gedaan in zijn voortgangsrapport van april 2002 (2) over gereguleerde stoffen die als technische hulpstoffen worden gebruikt, dient bijlage VI van Verordening (EG) nr. 2037/2000 te worden gewijzigd overeenkomstig Besluit X/14 (3) en Besluit XV/6 (4), respectievelijk aangenomen op de tiende (1998) en vijftiende (2003) vergadering van de partijen bij het Protocol van Montreal.

(2)

In het bijzonder wordt bij Besluit XV/6 het gebruik van tetrachloorkoolstof als technische hulpstof voor de productie van cyclodime (een oplosmiddel) toegevoegd en worden het gebruik van CFK-113 als technische hulpstof voor de vervaardiging van vinorelbine (een farmaceutisch product) en het gebruik van tetrachloorkoolstof als technische hulpstof bij de productie van tralometrine (een insecticide) geschrapt.

(3)

Verordening (EG) nr. 2037/2000 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 18, lid 1, van Verordening (EG) nr. 2037/2000 ingestelde comité,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/30

(1)

Op gemeenschappelijke beginselen gebaseerde nauwere samenwerking tussen de belastingdiensten binnen de Gemeenschap en tussen deze diensten en de Commissie is nodig om accijnsfraude doeltreffend te bestrijden.

(2)

Te dien einde werden alle bepalingen ter vergemakkelijking van de administratieve samenwerking inzake accijnzen die zijn opgenomen in Richtlijn 77/799/EEG (3) alsmede in Richtlijn 92/12/EEG (4), samengebracht in Verordening (EG) nr. 2073/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 16 november 2004 betreffende de administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen (5), met uitzondering van de wederzijdse bijstand als bepaald in Richtlijn 76/308/EEG van de Raad van 15 maart 1976 betreffende de wederzijdse bijstand inzake de invordering van schuldvorderingen die voortvloeien uit bepaalde bijdragen, rechten en belastingen, alsmede uit andere maatregelen (6).

(3)

In Richtlijn 2004/56/EG van de Raad van 21 april 2004 tot wijziging van Richtlijn 77/799/EEG (7) is bepaald dat de lidstaten de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking doen treden om vóór 1 januari 2005 aan die richtlijn te voldoen. Die bepalingen zijn van toepassing op het gebied van de directe belastingen, bepaalde accijnzen en heffingen op verzekeringspremies. Aangezien Richtlijn 77/799/EEG volgens deze richtlijn met ingang van 1 juli 2005 niet meer van toepassing is op accijnzen, is het niet zinvol van de lidstaten te verlangen dat zij bepalingen aannemen die binnenkort niet meer van toepassing zullen zijn. Derhalve moet de lidstaten worden toegestaan de nodige bepalingen om te voldoen aan Richtlijn 2004/56/EG niet aan te nemen met betrekking tot accijnzen, onverminderd de verplichting die bepalingen wel aan te nemen met betrekking tot de andere belastingen waarop Richtlijn 77/799/EEG van toepassing is.

(4)

Derhalve dienen de richtlijnen 77/799/EEG en 92/12/EEG dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

De titel wordt vervangen door:

2)

In artikel 1 wordt lid 1 vervangen door:

„1.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten verstrekken elkaar overeenkomstig deze richtlijn alle inlichtingen die hen van nut kunnen zijn voor een juiste vaststelling van de belastingschuld op het gebied van de belastingen naar het inkomen en het vermogen alsmede alle inlichtingen met betrekking tot de vaststelling van de heffingen op verzekeringspremies, als bedoeld in artikel 3, zesde streepje, van Richtlijn 76/308/EEG van de Raad van 15 maart 1976 betreffende de wederzijdse bijstand inzake de invordering van schuldvorderingen die voortvloeien uit bepaalde bijdragen, rechten en belastingen, alsmede uit andere maatregelen (8).”.

1)

Artikel 15 bis wordt geschrapt.

2)

Artikel 15 ter wordt geschrapt.

3)

In artikel 19 wordt lid 6 geschrapt.

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/32

(1)

Op 16 oktober 2001 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen te voeren met het Vorstendom Andorra over een overeenkomst om te bereiken dat die staat maatregelen aanneemt van gelijke strekking als die welke binnen de Gemeenschap moeten worden toegepast met het oog op effectieve belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling.

(2)

De tekst van de overeenkomst die het resultaat is van deze onderhandelingen is in overeenstemming met de door de Raad vastgestelde onderhandelingsrichtsnoeren. Aan deze tekst is een gezamenlijke intentieverklaring gehecht tussen de Europese Gemeenschap en haar lidstaten, enerzijds, en het Vorstendom Andorra, anderzijds.

(3)

Onder voorbehoud van de vaststelling van een besluit betreffende de sluiting van de overeenkomst op een later tijdstip is het wenselijk over te gaan tot de ondertekening van de beide documenten die op 1 juli 2004 zijn geparafeerd, en de bevestiging te hebben van de goedkeuring door de Raad van de gezamenlijke intentieverklaring,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/54

(1)

Besluit 2002/60/EG van de Raad van 22 januari 2002 (1) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio's.

(2)

In het Comité van de Regio's is een zetel van een plaatsvervanger vrijgekomen door het verstrijken van de ambtstermijn van de heer Alejandro FONT de MORA y TURÓN, waarvan de Raad op 26 oktober 2004 in kennis is gesteld,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/55

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 2164/98 (2) heeft de Raad een definitief compenserend recht ingesteld op de invoer van bepaalde breedspectrumantibiotica, namelijk niet in afgemeten doseringen, vormen of verpakkingen voor de kleinhandel aangeboden amoxicillinehydraat, ampicillinetrihydraat en cefalexine (hierna „het betrokken product” genoemd), ingedeeld onder de GN-codes ex 2941 10 10, ex 2941 10 20 en ex 2491 90 00 van oorsprong uit India. De maatregelen bestonden in een ad-valoremrecht dat varieerde van 0 tot 12 % al naargelang de exporteur, en een residueel recht van 14,6 % voor exporteurs die niet hadden meegewerkt.

(2)

Na de instelling van definitieve maatregelen werd op grond van artikel 20 van de basisverordening bij de Commissie een verzoek ingediend om de inleiding van een versnelde procedure voor de herziening van Verordening (EG) nr. 2164/98. Dit verzoek werd ingediend door Nestor Pharmaceuticals Limited, een Indiase producent van het betrokken product (hierna „de indiener van het verzoek” genoemd). De indiener van het verzoek beweerde geen banden te hebben met de andere exporteurs van het betrokken product in India. Verder beweerde hij het betrokken product in het oorspronkelijke onderzoektijdvak, dat wil zeggen de periode van 1 juli 1996 tot en met 30 juni 1997, niet naar de Gemeenschap te hebben uitgevoerd. Hij zou pas daarna het betrokken product naar de Gemeenschap hebben uitgevoerd. Hij vroeg daarom dat voor hem een individueel recht zou worden vastgesteld, als subsidiëring zou worden aangetoond.

(3)

De Commissie heeft het door de indiener van het verzoek voorgelegde bewijsmateriaal onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat dit toereikend was om een versnelde herzieningsprocedure in te leiden overeenkomstig artikel 20 van de basisverordening. Na overleg in het Raadgevend Comité en na de betrokken EG-producenten de gelegenheid te hebben geboden opmerkingen te maken, heeft de Commissie, door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3), een versnelde procedure ingeleid voor de herziening van Verordening (EG) nr. 2146/98 ten behoeve van de indiener van het verzoek.

(4)

Het product waarop deze herzieningsprocedure betrekking heeft, is hetzelfde product als dat waarop Verordening (EG) nr. 2164/98 betrekking heeft.

(5)

Onderzocht werd of tussen 1 april 2002 en 31 maart 2003 (hierna „het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure” genoemd) subsidiëring plaatsvond.

(6)

De Commissie stelde de indiener van het verzoek en de Indiase overheid officieel in kennis van de inleiding van het onderzoek. Verder bood zij andere belanghebbenden de gelegenheid om hun opmerkingen schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord. De Commissie ontving evenwel geen opmerkingen noch verzoeken om te worden gehoord.

(7)

De Commissie zond de indiener van het verzoek een vragenlijst en ontving binnen de gestelde termijn een volledig antwoord. De Commissie verzamelde en verifieerde alle gegevens die zij voor het onderzoek noodzakelijk achtte en voerde bij de indiener van het verzoek ter plaatse, in New Delhi en in Hyderabad, controles uit.

(8)

Aangezien de indiener van het verzoek niet heeft verzocht om een herziening van de conclusies in verband met de schade, werd de herzieningsprocedure beperkt tot subsidies.

(9)

De Commissie onderzocht dezelfde subsidieregelingen als in het oorspronkelijke onderzoek. Zij onderzocht tevens of de indiener van het verzoek in aanmerking kwam voor andere subsidieregelingen of voor het betrokken product ad hocsubsidies had ontvangen.

(10)

De indiener van het verzoek kon aantonen dat hij geen rechtstreekse of onrechtstreekse banden had met een van de Indiase producenten/exporteurs ten behoeve van wie voor het betrokken product compenserende rechten zijn ingesteld.

(11)

Het onderzoek bevestigde dat de indiener van het verzoek het betrokken product niet had uitgevoerd in het oorspronkelijke onderzoektijdvak en dat hij pas daarna met de uitvoer naar de Gemeenschap is begonnen.

Verder werd de indiener van het verzoek niet individueel onderzocht tijdens het oorspronkelijke onderzoek om andere redenen dan een weigering om met de Commissie samen te werken.

Bevestigd wordt derhalve dat de indiener van het verzoek als een nieuwe exporteur moet worden beschouwd. De Commissie onderzocht derhalve overeenkomstig artikel 20 van de basisverordening of voor de indiener van het verzoek een individueel compenserend recht kan worden ingesteld.

(12)

Op basis van de gegevens van het antwoord van de indiener van het verzoek op de vragenlijst van de Commissie en de gegevens die werden verzameld in de loop van het onderzoek, werden de volgende regelingen onderzocht:

(13)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek voordelen genoot in het kader van de DEPB-regeling op post-exportbasis. In punt 4.3 van het In- en uitvoerbeleidsdocument 2002-2007 en in hoofdstuk 4 van deel I van het aanvullende procedurehandboek 2002-2007 (4) is een gedetailleerde beschrijving van deze regeling opgenomen. Het In- en uitvoerbeleidsdocument 2002-2007 is gebaseerd op de Wet buitenlandse handel (ontwikkeling en regulering) van 1992 (nr. 22 van 1992).

(14)

Alle producenten/exporteurs of handelaars/exporteurs komen voor deze regeling in aanmerking. Zij kunnen verzoeken om de toekenning van DEPB-kredietpunten die overeenstemmen met een percentage van de waarde van de goederen die onder deze regeling worden uitgevoerd. De Indiase autoriteiten hebben DEPB-percentages vastgesteld voor de meeste goederen, waaronder het betrokken product. Deze tarieven zijn bepaald op basis van de Standard Input/Output Norms (hierna „SION” genoemd), waarbij rekening wordt gehouden met het vermoedelijke aandeel van ingevoerde inputs in een voor uitvoer bestemd product en de impact van de douanerechten op die vermoedelijke invoer, ongeacht of er al dan niet daadwerkelijk invoerheffingen zijn betaald.

(15)

Om voor de voordelen die deze regeling oplevert in aanmerking te komen, moet een onderneming goederen uitvoeren. Op het ogenblik dat de uitvoertransactie plaatsvindt, moet de exporteur de Indiase autoriteiten een verklaring voorleggen dat de uitvoer plaatsvindt in het kader van de DEPB-regeling. Om de goederen uit te voeren, geven de Indiase douaneautoriteiten van tevoren een ladingsbrief af waarin onder meer het aantal kredietpunten is vermeld dat in het kader van de DEPB-regeling wordt toegekend voor die uitvoertransactie. Op dat ogenblik weet de onderneming reeds welk voordeel ze zal verkrijgen. Zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor de uitvoer afgeven, heeft de Indiase overheid geen zeggenschap meer over de toekenning van kredietpunten in het kader van de DEPB-regeling. Het relevante DEPB-percentage is het percentage dat geldt op het ogenblik waarop de uitvoeraangifte wordt opgesteld. De omvang van het voordeel kan derhalve niet met terugwerkende kracht worden gewijzigd.

(16)

Volgens de Indiase boekhoudkundige normen kunnen DEPB-kredietpunten worden geboekt als inkomsten op basis van het periodetoerekeningsbeginsel, totdat de uitvoerverplichting wordt nagekomen.

(17)

De DEPB-kredietpunten kunnen worden gebruikt ter compensatie van de geldende douanerechten bij de latere invoer van goederen, mits daarop geen verboden of beperkingen van toepassing zijn, met uitzondering van kapitaalgoederen. Goederen die zijn ingevoerd met gebruikmaking van DEPB-kredietpunten kunnen vervolgens op de binnenlandse markt worden verkocht (waar zij aan omzetbelasting zijn onderworpen) of op andere wijze worden gebruikt.

DEPB-kredietpunten kunnen vrij worden overgedragen en zijn geldig gedurende twaalf maanden te rekenen vanaf de datum van toekenning.

(18)

Een verzoek om toekenning van DEPB-kredietpunten kan betrekking hebben op maximaal 25 uitvoertransacties, en op een onbeperkt aantal uitvoertransacties indien het verzoek elektronisch wordt ingediend. De facto bestaan er geen strenge termijnen voor de indiening van het verzoek, aangezien de in hoofdstuk 4.47 van het aanvullende procedurehandboek 2002-2007 vermelde termijnen altijd worden berekend vanaf de meest recente uitvoertransactie die in een DEPB-verzoek is opgenomen.

(19)

De DEPB-regeling is sinds het oorspronkelijke onderzoek niet wezenlijk veranderd. De regeling levert een subsidie op die rechtens van uitvoerprestaties afhankelijk is. Daarom werd tijdens het oorspronkelijke onderzoek vastgesteld dat het gaat om een specifieke subsidie die tot compenserende maatregelen aanleiding geeft overeenkomstig artikel 3, lid 4, onder a), van de basisverordening.

(20)

In het oorspronkelijke onderzoek werd het subsidiebedrag in het kader van de DEPB-regeling berekend op basis van de beste beschikbare gegevens, overeenkomstig artikel 28, lid 1, van de basisverordening. Pro rata temporis werd het DEPB-percentage als het overeenstemmende subsidiepercentage beschouwd. Gelet op de medewerking van de indiener van het verzoek, wat beschouwd wordt als een wijziging van de omstandigheden in de zin van artikel 22, lid 4, van de basisverordening, mag deze methode niet in zijn nadeel worden toegepast.

(21)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, en artikel 5, van de basisverordening werd het tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidiebedrag berekend in termen van het door de ontvanger daarmee verkregen voordeel, waarvan het bestaan werd vastgesteld in het onderzoektijdvak. In dit verband werd vastgesteld dat de ontvanger het voordeel verkreeg op het ogenblik waarop in het kader van de regeling een uitvoertransactie plaatsvond. Op dat ogenblik doet de Indiase overheid afstand van de douanerechten, wat een financiële bijdrage is in de zin van artikel 2, lid 1, onder a), ii), van de basisverordening. Zoals gezegd in overweging 15 heeft de Indiase overheid niet langer zeggenschap over de toekenning van de subsidie noch over het bedrag daarvan zodra de douaneautoriteiten een ladingsbrief voor uitvoer hebben afgegeven waaruit onder andere het bedrag van de DEPB-subsidie is vermeld die voor die uitvoertransactie wordt toegekend. Zoals gezegd in dezelfde overweging heeft een wijziging van het DEPB-percentage tussen de daadwerkelijke uitvoer en de afgifte van de DEPB-vergunning geen terugwerkende kracht ten aanzien van het toegekende voordeel. Bovendien, zoals gezegd in overweging 16, laten de Indiase boekhoudkundige normen de ondernemingen toe DEPB-kredietpunten te boeken als inkomsten op het ogenblik van de uitvoertransactie. Doordat een onderneming weet dat zij een subsidie in het kader van de DEPB-regeling — en ook voordelen in het kader van andere regelingen — zal ontvangen, bevindt zij zich al in een voordeligere concurrentiepositie op het ogenblik dat zij over de prijzen onderhandelt; zij kan met deze subsidies rekening houden om lagere prijzen aan te bieden.

(22)

De reden voor de instelling van een compenserend recht is het rechtzetten van oneerlijke handelspraktijken die gebaseerd zijn op een onwettig concurrentievoordeel. Gelet op het voorgaande is het passend het voordeel in het kader van de DEPB-regeling te beschouwen als het totaal van de kredietpunten die worden verdiend op alle uitvoertransacties die in het onderzoektijdvak plaatsvinden in het kader van de DEPB-regeling. Overeenkomstig artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening werden de kosten afgetrokken die noodzakelijk waren om de subsidie te verkrijgen.

(23)

De indiener van het verzoek voerde aan dat slechts de DEPB-kredietpunten uit hoofde van de uitvoertransacties van het betrokken product relevant zijn voor de berekening van de subsidiemarge in het onderhavige onderzoek. In de DEPB-regeling bestaat evenwel geen beperking waardoor DEPB-kredietpunten slechts kunnen worden gebruikt om inputs voor een specifiek product zonder invoerheffingen in te voeren. De DEPB-kredietpunten kunnen integendeel vrij worden overgedragen, zelfs verkocht of gebruikt voor de invoer van alle goederen die zonder enige beperking kunnen worden ingevoerd (de inputs van het betrokken product behoren tot deze categorie), met uitzondering van kapitaalgoederen. Het betrokken product kan dan ook voordeel verkrijgen uit alle toegekende DEPB-kredietpunten.

(24)

Verder voerde de indiener van het verzoek aan dat de omzetbelasting die verschuldigd is op de verkoop van DEPB-kredietpunten, bij de berekening van het subsidiebedrag als een kost moet worden afgetrokken. De omzetbelasting is evenwel geen kost die noodzakelijk is om voor de subsidie in aanmerking te komen of om deze te verkrijgen in de zin van artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening. De omzetbelasting is slechts het gevolg van een louter commerciële beslissing om reeds toegekende DEPB-kredietpunten te gebruiken door ze te verkopen in plaats van ze zonder verkoopbelasting te compenseren met invoerheffingen die zijn verschuldigd op volgende invoertransacties. Kosten van het verzoek om toekenning van DEPB-kredietpunten werden daarentegen wel als noodzakelijke kosten beschouwd en afgetrokken.

(25)

De waarde van de totale subsidie (teller) wordt omgeslagen over de totale verkoop voor uitvoer in het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure (noemer) overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening, aangezien deze subsidie niet wordt verleend voor gefabriceerde, geproduceerde, geëxporteerde of vervoerde hoeveelheden. De subsidiemarge in het kader van de DEPB-regeling was voor de indiener van het verzoek 3,3 %.

(26)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek in het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure het voordeel van een gedeeltelijke vrijstelling van inkomstenbelasting verkreeg voor de winst op de verkoop voor uitvoer. De rechtsgrondslag voor deze vrijstelling is sectie 80HHC van de wet op de inkomstenbelasting van 1961.

(27)

Sectie 80HHC van de wet op de inkomstenbelasting van 1961 wordt afgeschaft vanaf het aanslagjaar 2005-2006 (dat wil zeggen voor het fiscale jaar dat loopt van 1 april 2004 tot en met 31 maart 2005). Na 31 maart 2004 zal de indiener van het verzoek dus niet langer voordeel verkrijgen in het kader van deze regeling. Daarom zullen voor deze regeling geen compenserende maatregelen worden ingesteld, overeenkomstig artikel 15, lid 1, van de basisverordening.

(28)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek geen voordeel had verkregen in het kader van de Passbook-regeling die op 1 april 1997 werd afgeschaft en door de DEPB-regeling werd vervangen.

(29)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek geen kapitaalgoederen had ingevoerd onder de EBKG-regeling, zodat hij van deze regeling geen gebruik had gemaakt.

(30)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek niet in een EPZ was gevestigd noch onder de EGB-regeling werkte, zodat hij van deze regeling geen gebruik had gemaakt.

(31)

Vastgesteld werd dat de indiener van het verzoek in het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure voordelen genoot in het kader van de VV-regeling. In de paragrafen 4.1.1 tot en met 4.1.7 van het In- en uitvoerbeleidsdocument 2002-2007 en de hoofdstukken 4.1 tot en met 4.30 van het aanvullende procedurehandboek 2002-2007 is een gedetailleerde beschrijving van deze regeling opgenomen.

(32)

Fabrikanten/exporteurs en handelaars/exporteurs die „gelieerd” zijn aan ondersteunende fabrikanten komen voor deze regeling in aanmerking.

(33)

In het kader van de VV-regeling kunnen inputs die fysiek in exportproducten worden opgenomen, vrij van rechten worden ingevoerd. Teneinde controle door de Indiase autoriteiten mogelijk te maken, is de exporteur wettelijk verplicht een „waarheidsgetrouwe en correcte boekhouding te voeren van het verbruik en de benutting van de op grond van de vergunning ingevoerde goederen” in een voorgeschreven formaat (hoofdstuk 4.30 en aanhangsel 18 van deel I van het aanvullende procedurehandboek 2002-2007), namelijk een verbruiksregister. De omvang en de waarde van de toegelaten invoer en de verplichte uitvoer worden door de Indiase overheid vastgesteld en op een vergunning vermeld. Op het ogenblik waarop de invoer- en uitvoertransacties daadwerkelijk plaatsvinden, moeten deze op de vergunning worden vermeld door bevoegde ambtenaren. De omvang van de invoer die in het kader van deze regeling wordt toegelaten, wordt door de Indiase overheid vastgesteld op basis van standaardnormen, namelijk de SION, die geacht worden overeen te komen met de kleinste hoeveelheid inputs die nodig is voor de productie van een referentiehoeveelheid van het exportproduct. SION bestaan voor de meeste producten, waaronder het betrokken product, en werden gepubliceerd in deel II van het aanvullende procedurehandboek 2002-2007. Ingevoerde inputs kunnen niet worden overgedragen en moeten worden verbruikt voor de productie van het exportproduct. De exportverplichting moet worden nagekomen binnen een vooraf bepaalde termijn (18 maanden met twee mogelijke verlengingen van telkens zes maanden).

(34)

Uit het onderzoek bleek dat de indiener van het verzoek in het kader van deze regeling op basis van de SION meer inputs vrij van rechten kon invoeren dan hij nodig had voor de productie van de referentiehoeveelheid van het exportproduct. De SION voor het betrokken product waren namelijk niet volledig correct. Verder hield de indiener van het verzoek in het verbruiksregister niet zijn werkelijke verbruik bij. In dit register noteerde hij verkeerdelijk het verbruik volgens de voordelige SION van de Indiase overheid, ofschoon hij in feite minder inputs verbruikte voor de productie van het exportproduct. Noch de indiener van het verzoek noch de Indiase overheid kon aantonen dat de vrijstelling van invoerrechten niet leidde tot een te hoge kwijtschelding.

(35)

De vrijstelling van invoerrechten is een subsidie in de zin van artikel 2, lid 1, onder a), ii), en artikel 2, lid 2, van de basisverordening, namelijk een financiële bijdrage van de Indiase overheid die de indiener van het verzoek een voordeel oplevert. Verder is de VV-regeling rechtens van uitvoerprestaties afhankelijk, zodat zij geacht wordt specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven overeenkomstig artikel 3, lid 4, onder a), van de basisverordening.

(36)

De VV-regeling kan niet worden beschouwd als een toegelaten terugbetalingsregeling of terugbetalingsregeling voor vervangende inputs in de zin van artikel 2, lid 1, onder a), ii), van de basisverordening. De regeling is niet in overeenstemming met de strenge regels die zijn vastgesteld in bijlage I, punt i), bijlage II (definitie en richtsnoeren voor terugbetalingsregelingen) en bijlage III (definitie en richtsnoeren voor terugbetalingsregelingen voor vervangende inputs). De Indiase overheid paste niet daadwerkelijk een regeling of procedure toe om na te gaan of en hoeveel inputs bij de productie van het uitgevoerde product werden verbruikt (bijlage II, deel II, punt 4, bij de basisverordening en voor de terugbetalingsregeling voor vervangende inputs, bijlage III, deel II, punt 2, bij de basisverordening). De SION voor het betrokken product waren niet volledig correct en kunnen niet worden beschouwd als een regeling of procedure om het werkelijke verbruik na te gaan. Er vond geen daadwerkelijke controle op basis van een correct bijgehouden verbruiksregister plaats. Evenmin stelde de Indiase overheid verder onderzoek in naar de werkelijke inputs, ofschoon zij dit had moeten doen omdat er geen daadwerkelijke controleregeling of -procedure bestond (bijlage II, deel II, punt 5, en bijlage III, deel II, punt 3, bij de basisverordening). Evenmin toonde zij aan dat er geen te hoge kwijtschelding had plaatsgevonden.

(37)

Na de bekendmaking voerde de indiener van het verzoek aan dat de VV-regeling een toegelaten terugbetalingsregeling of terugbetalingsregeling voor vervangende inputs vormt. Hij voerde aan dat de Indiase overheid een doeltreffende controleregeling had ingevoerd die in overeenstemming is met de basisverordening. Hij legde evenwel geen nieuw feitenmateriaal of nieuwe bewijzen voor. Volgens hem beschikte de Indiase overheid over de volgende controlemiddelen: de zogezegd correcte SION voor het betrokken product, in- en uitvoerdocumenten (invoeraangiften en ladingsbrieven) waarop gegevens over de hoeveelheden van de inputs en de exportproducten zijn vermeld, het douaneregister van de garanties voor de in- en uitvoer in het kader van de VV-regeling voor fysieke uitvoer, het verbruiksregister (zie overweging 33), het Duty Entitlement Export Certification-register (DEEC-register) en de middelen waarvan de Indiase autoriteiten gebruikmaken voor de accijnscontrole (bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat er niet ten onrechte accijnskredietpunten (CENVAT-kredietpunten) worden toegekend voor inputs die in het kader van de VV-regeling vrij van rechten werden ingevoerd). Verder voerde hij aan dat de Commissie moet aangeven wat dan wel de correcte SION zijn, en dat een controleregeling of -procedure niet per lading hoeft aan te tonen wat het verband is tussen de inputs en de exportproducten om met de basisverordening in overeenstemming te zijn. Ten slotte voerde hij aan dat de Commissie gebonden is door de conclusies van vroegere onderzoeken en daarom geen compenserende maatregelen mag instellen tegen de VV-regeling.

(38)

De argumenten van de indiener van het verzoek die in overweging 37 zijn samengevat, brengen geen verandering in de conclusies van de Commissie betreffende de VV-regeling. De indiener van het verzoeker kan niet weerleggen dat de Indiase overheid in het onderhavige geval noch rechtens, noch in feite daadwerkelijk een regeling of procedure kent of toepast om het werkelijke verbruik na te gaan. Uit het onderzoek op basis van de door de indiener van het verzoek verstrekte gegevens in verband met het werkelijke verbruik bleek dat de SION voor het betrokken product niet volledig correct zijn (zie overweging 34). De indiener van het verzoeker is zich hiervan bewust en gaf dit in de loop van het onderzoek tegenover het onderzoeksteam toe. De Commissie heeft niet tot taak precies vast te stellen in welke mate de SION niet correct zijn, doch dient enkel op basis van voldoende bewijsmateriaal te weerleggen dat de SION volledig correct zijn. De verzoeker kon evenmin aantonen dat hij met het oog op de controle van de VV-regeling door de Indiase overheid registers of andere documenten bijhield waarin zijn werkelijke verbruik van inputs en niet het standaardverbruik was vermeld. Voor de controle van de hoeveelheden inputs die waren verbruikt voor de productie van exportproducten moest de Indiase overheid dan ook terugvallen op de onvolledige SION. De Commissie is van oordeel dat een dergelijke regeling niet voldoet aan de vereisten van een efficiënte controleregeling of -procedure van de bijlagen II en III bij de basisverordening.

(39)

De indiener van het verzoek toonde niet aan dat de accijnscontroles van CENVAT-kredietpunten gegevens opleveren over het verband tussen de inputs en de exportproducten. Voor de Commissie maken deze controles dan ook geen deel uit van de controleregeling of -procedure die door de bijlagen II en III bij de basisverordening worden opgelegd. Verder werd het DEEC-register afgeschaft door het In- en uitvoerbeleidsdocument 2002-2007, zodat het anders dan door de indiener van het verzoek wordt beweerd, niet langer een relevant controlemiddel vormt. De indiener van het verzoek toonde evenmin aan dat hij in het DEEC-register zijn werkelijke verbruik bijhield. Hij toonde niet aan dat de Indiase overheid een andere regeling of procedure kende of toepaste dan die op basis van de te voordelige SION om met voldoende precisie het verband tussen de inputs en de exportproducten na te gaan. In dit verband dient te worden opgemerkt dat een controleregeling of -procedure wel degelijk dient te zijn gebaseerd op een registratie per lading om te voldoen aan de voorschriften van het In- en uitvoerbeleidsdocument 2002-2007, die in overweging 33 zijn uiteengezet. Slechts aan de hand van die voorschriften kunnen de controleautoriteiten nagaan of voldaan is aan de strenge regels van de terugbetalingsregeling of de terugbetalingsregeling voor vervangende inputs. Overeenkomstig bijlage I, onder i), bij de basisverordening is een terugbetalingsregeling slechts in bijzondere gevallen toegestaan, onder andere slechts gedurende een periode van twee jaar tussen de invoer van de vervangende inputs en de uitvoer.

(40)

Ten slotte is de Commissie niet gebonden door precedenten in verband met de VV-regeling. De regeling werd nog niet onderzocht op basis van feiten die vergelijkbaar zijn met die welke in de loop van het onderhavige onderzoek werden vastgesteld, met name dat de SION voor het betrokken product niet volledig correct zijn.

(41)

Bij gebrek aan een toegelaten terugbetalingsregeling of terugbetalingsregeling voor vervangende inputs en gelet op het feit dat de controleregeling of -procedure niet daadwerkelijk voor de beoogde doeleinden wordt toegepast, bestaat het voordeel waartegen compenserende maatregelen moeten worden ingesteld, in de kwijtschelding van de volledige invoerheffingen die normalerwijze op de invoer zijn verschuldigd.

(42)

Het subsidiebedrag werd berekend op basis van de invoerheffingen waarvan afstand werd gedaan (basisdouanerecht en bijzonder aanvullend douanerecht) op het materiaal dat in het kader van de VV-regeling voor de productie van het betrokken product werd ingevoerd in het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure, met aftrek van de kosten die noodzakelijk waren om de subsidie te verkrijgen overeenkomstig artikel 7, lid 1, onder a), van de basisverordening (teller). Dit bedrag werd omgeslagen over het niveau van de uitvoer van het betrokken product in het onderzoektijdvak van de herzieningsprocedure overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de basisverordening (noemer), aangezien deze subsidie niet werd verleend op basis van gefabriceerde, geproduceerde, uitgevoerde of vervoerde hoeveelheden. Op deze basis was de verkregen subsidie 22 %.

(43)

Rekening houdend met de voorgaande conclusies met betrekking tot de regelingen is het bedrag van de tot compenserende maatregelen aanleiding gevende subsidies voor de indiener van het verzoek als volgt:

(44)

Overeenkomstig artikel 15, lid 1, van de basisverordening dient de hoogte van het compenserende recht lager te zijn dan het totale bedrag van de subsidies waartegen compenserende maatregelen kunnen worden genomen, indien een lager recht toereikend zou zijn om de schade voor de bedrijfstak van de Gemeenschap weg te nemen. In het oorspronkelijke onderzoek werd het gemiddelde niveau waarop de schade wordt teniet gedaan, vastgesteld op 14,6 %. De indiener van het verzoek verzocht niet om een herziening van de conclusies met betrekking tot de schade. Daarom wordt het bedrag van het compenserend recht in deze herziening beperkt door het oorspronkelijke niveau waarop de schade teniet wordt gedaan.

(45)

Op basis van de vaststellingen tijdens deze herzieningsprocedure werd vastgesteld dat tegen de invoer van het betrokken product in de Gemeenschap, uitgevoerd door de indiener van het verzoek, nog steeds een compenserend recht dient te worden ingesteld dat overeenstemt met het tijdens het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde niveau waarop de schade wordt teniet gedaan.

(46)

Aangezien dit recht al van toepassing is voor alle ondernemingen die niet individueel zijn vermeld in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2164/98 hoeft deze verordening niet te worden gewijzigd. De versnelde herziening met betrekking tot de indiener van het verzoek dient dan ook te worden beëindigd.

(47)

De indiener van het verzoek en de Indiase overheid werden in kennis gesteld van de belangrijkste feiten en overwegingen op basis waarvan de Commissie voornemens was voor te stellen de versnelde herziening te beëindigen. Zij werden eveneens in de gelegenheid gesteld binnen een redelijke termijn opmerkingen in te dienen. De Indiase overheid diende geen opmerkingen in. De opmerkingen van de indiener van het verzoek over de bekendmaking, die alleen betrekking hadden op de VV-regeling, werden in overweging genomen, zoals uiteengezet in de overwegingen 37 tot en met 40,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/61

(1)

Beschikking 2003/526/EG van de Commissie van 18 juli 2003 tot vaststelling van beschermende maatregelen in verband met klassieke varkenspest in bepaalde lidstaten (2) is goedgekeurd als reactie op uitbraken van klassieke varkenspest in bepaalde lidstaten. In die beschikking zijn aanvullende maatregelen ter bestrijding van die ziekte vastgelegd.

(2)

De situatie inzake klassieke varkenspest in Noord-Rijnland-Westfalen, Duitsland, is aanzienlijk verbeterd. Daarom zijn de maatregelen met betrekking tot Noord-Rijnland-Westfalen in Beschikking 2003/526/EG niet langer noodzakelijk.

(3)

In Slowakije is onlangs een geval van klassieke varkenspest ontdekt bij wilde varkens in het district Veľký Krtíš dat eerder niet door de ziekte was getroffen. Daarom moet Beschikking 2003/526/EG worden gewijzigd om rekening te houden met de epidemiologische situatie in die lidstaat.

(4)

Gezien de algehele ziektesituatie in Frankrijk, Duitsland en Luxemburg als gevolg van klassieke varkenspest moet de geldigheidsduur van Beschikking 2003/526/EG worden verlengd.

(5)

Beschikking 2003/526/EG moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1)

In artikel 11 wordt de datum „31 oktober 2004” vervangen door „30 april 2005”.

2)

De bijlage wordt als volgt gewijzigd:

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/62

(1)

In 2002 werd klassieke varkenspest vastgesteld bij de populatie wilde varkens in de Franse departementen Moselle en Meurthe-et-Moselle. Alleen het gebied rond Thionville in het noorden van het departement Moselle was toen door de ziekte getroffen. Momenteel lijkt de ziekte in dit gebied volledig onder controle.

(2)

Het door Frankrijk ingediende programma voor de uitroeiing van klassieke varkenspest bij wilde varkens in de departementen Moselle en Meurthe-et-Moselle is bij Beschikking 2002/626/EG van de Commissie (2) goedgekeurd.

(3)

Frankrijk heeft ook een intensief programma opgezet om toezicht te houden op klassieke varkenspest bij wilde varkens in de aan België, Duitsland en Luxemburg grenzende departmenten Ardennes, Meurthe-et-Moselle, Moselle en Bas-Rhin. Dit programma loopt nog steeds.

(4)

Klassieke varkenspest werd later ook bij wilde varkens in het departement Bas-Rhin vastgesteld en de ziekte verspreidde zich naar het noordoosten van het departement Moselle, in het gebied van de noordelijke Vogezen. Deze tweede epidemie werd door een andere virusstam veroorzaakt en ontwikkelde zich anders dan de virusstam in het gebied rond Thionville.

(5)

Frankrijk heeft daarom een programma ter goedkeuring voorgelegd om klassieke varkenspest bij wilde varkens in de noordelijke Vogezen uit te roeien. Frankrijk heeft bovendien een programma voor noodvaccinaties ter goedkeuring voorgelegd omdat het land van plan is de wilde varkens in de noordelijke Vogezen te vaccineren.

(6)

De Franse autoriteiten staan het gebruik van een levend verdund vaccin tegen klassieke varkenspest (C-stam) toe om wilde varkens met behulp van oraal lokaas te immuniseren.

(7)

De door Frankrijk ingediende programma's voor de uitroeiing van klassieke varkenspest bij wilde varkens en voor de noodvaccinatie van deze varkens in de noordelijke Vogezen zijn onderzocht en in overeenstemming met Richtlijn 2001/89/EG bevonden.

(8)

Ter wille van de transparantie moet in deze beschikking worden vermeld in welke geografische gebieden de uitroeiings- en noodvaccinatieprogramma's zullen worden uitgevoerd.

(9)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

4.12.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 359/65

(1)

De bovenmatige en ongecontroleerde accumulatie en verspreiding van handvuurwapens en lichte wapens vormt een bedreiging voor de vrede en de veiligheid en beperkt de vooruitzichten op duurzame ontwikkeling; dit is een acuut probleem in West-Afrika.

(2)

De Europese Unie is, bij het nastreven van de in artikel 1 van Gemeenschappelijk Optreden 2002/589/GBVB genoemde doelstellingen, voornemens in de betrokken internationale gremia te ijveren voor de bevordering van vertrouwenscheppende maatregelen. Dit besluit is bedoeld om uitvoering te geven aan genoemd gemeenschappelijk optreden.

(3)

De Europese Unie is van mening dat financiële en technische bijstand het initiatief van de ECOWAS op het gebied van handvuurwapens en lichte wapens zal consolideren.

(4)

De Europese Unie is derhalve voornemens de ECOWAS financiële en technische bijstand te verlenen overeenkomstig titel II van Gemeenschappelijke Optreden 2002/589/GBVB,