—

gezien de mededeling van de Commissie van 17 mei 2021 over een nieuwe aanpak voor een duurzame blauwe economie in de EU — De blauwe economie van de EU transformeren voor een duurzame toekomst (COM(2021)0240),

—

gezien de artikelen 3, 4, 13, 38, 43 en 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid (1),

—

gezien Verordening (EU) 2021/1139 van het Europees Parlement en de Raad van 7 juli 2021 tot oprichting van het Europees Fonds voor maritieme zaken, visserij en aquacultuur en tot wijziging van Verordening (EU) 2017/1004 (2) (EFMZVA),

—

gezien Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (Kaderrichtlijn mariene strategie) (3),

—

gezien het zevende milieuactieprogramma (MAP) en de daarin verankerde concepten, zoals de grenzen van de planeet en de ecologische grenzen,

—

gezien Richtlijn 2014/89/EU van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 tot vaststelling van een kader voor maritieme ruimtelijke planning (4),

—

gezien Richtlijn 2007/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2007 over beoordeling en beheer van overstromingsrisico’s (5),

—

gezien Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen (6),

—

gezien het politieke akkoord tussen het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2021 over de Connecting Europe Facility 2021-2027,

—

gezien de mededeling van de Commissie van 11 december 2019 getiteld “De Europese Green Deal” (COM(2019)0640),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 20 mei 2020, getiteld “EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 — De natuur terug in ons leven brengen” (COM(2020)0380) en zijn resolutie van 9 juni 2021 daarover (7),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 20 mei 2020 getiteld “Een “van boer tot bord”-strategie voor een eerlijk, gezond en milieuvriendelijk voedselsysteem” (COM(2020)0381) en zijn resolutie van 20 oktober 2021 daarover (8),

—

gezien het verslag van de Commissie getiteld “The EU Blue Economy Report 2021” (verslag 2021 over de blauwe economie in de EU) (9),

—

gezien het verslag van de Commissie van maart 2021 getiteld “Sustainability criteria for the blue economy” (duurzaamheidscriteria voor de blauwe economie) (10),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 12 mei 2021 getiteld “Strategische richtsnoeren voor een duurzamere en concurrerendere EU-aquacultuur voor de periode 2021 tot en met 2030” (COM(2021)0236),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 23 juli 2020 getiteld “Een nieuwe aanpak van de maritieme strategie voor het Atlantische gebied — Atlantisch actieplan 2.0 — Een geactualiseerd actieplan voor een duurzame, veerkrachtige en concurrerende blauwe economie in het Atlantische gebied van de Europese Unie” (COM(2020)0329),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 9 december 2020 getiteld “Strategie voor duurzame en slimme mobiliteit — Het Europees vervoer op het juiste spoor naar de toekomst” (COM(2020)0789),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 19 november 2020 getiteld “EU-strategie over de benutting van het potentieel van hernieuwbare offshore-energie met het oog op een klimaatneutrale toekomst” (COM(2020)0741),

—

gezien zijn resolutie van 8 september 2015 over het aanboren van het potentieel van onderzoek en innovatie in de blauwe economie voor de schepping van banen en groei (11),

—

gezien zijn resolutie van 16 januari 2018 getiteld “Internationale oceaangovernance: een agenda voor de toekomst van onze oceanen in de context van de doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling voor 2030” (12),

—

gezien zijn resolutie van 25 maart 2021 over de gevolgen van zwerfvuil op zee voor de visserij (13),

—

gezien zijn resolutie van 14 september 2021 over een nieuwe aanpak van de maritieme strategie voor het Atlantische gebied (14),

—

gezien zijn resolutie van 7 juli 2021 over de gevolgen voor de visserijsector van offshorewindmolenparken en andere systemen voor hernieuwbare energie (15),

—

gezien zijn resolutie van 14 september 2021 getiteld “Naar een sterker partnerschap met de ultraperifere gebieden van de EU” (16),

—

gezien de overeenkomst die op de 21e Conferentie van de partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (COP21) op 12 december 2015 in Parijs is gesloten (de Overeenkomst van Parijs),

—

gezien de mondiale richtsnoeren en internationale normen voor de visserij en aquacultuur zoals ontwikkeld door de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO), in samenwerking met de EU als lid,

—

gezien het verslag van de FAO getiteld “The State of World Fisheries and Aquaculture 2020: Sustainability in Action”,

—

gezien het initiatief “Blue Fishing Ports Network” dat in juli 2018 door de FAO is gelanceerd,

—

gezien de blauwe groeistrategieën van de haven van Vigo voor de perioden 2016-2020 en 2021-2027 (17),

—

gezien het advies van het Comité van de Regio’s over de mededeling van de Commissie over een nieuwe aanpak voor een duurzame blauwe economie in de EU — De blauwe economie van de EU transformeren voor een duurzame toekomst (COM(2021)0240),

—

gezien het advies van het Comité van de Regio’s van 2 december 2021 over duurzame blauwe economie en aquacultuur (NAT-VVI/020),

—

gezien de bevoegdheid van zijn Commissie vervoer en toerisme inzake maritieme programmering en een geïntegreerd maritiem beleid,

—

gezien artikel 54 van zijn Reglement,

—

gezien de adviezen van de Commissie ontwikkelingssamenwerking en de Commissie vervoer en toerisme,

—

gezien het verslag van de Commissie visserij (A9-0089/2022),

A.

overwegende dat de blauwe economie van de EU voor 4,5 miljoen directe banen zorgt en alle industrieën en sectoren omvat die verband houden met oceanen, zeeën en kusten, ongeacht of zij gebaseerd zijn op het mariene milieu (zoals de scheepvaart, het vervoer van passagiers op zee, visserij en de opwekking van energie) of op het land (zoals havens, scheepswerven, kusttoerisme en landgebaseerde aquacultuur); overwegende dat het een breed, snel evoluerend segment van onze economie is dat de afgelopen tien jaar belangrijke stappen heeft gezet om te moderniseren en te diversifiëren, en een belangrijke rol zal spelen bij de verbetering van de ecologische, sociale en economische ontwikkeling;

B.

overwegende dat de mondiale blauwe economie, als deze zou worden vergeleken met een nationale economie, de op zes na grootste economie ter wereld zou zijn en dat de oceaan als economische entiteit lid zou zijn van de G7; overwegende dat de blauwe economie betrekking heeft op het grootste ecosysteem van de planeet, aangezien 80 % van alle levensvormen zich in de oceaan bevinden; overwegende dat de oceaan ons omringt en in leven houdt en voorziet in kritieke hulpmiddelen voor de menselijke gezondheid, om nog maar te zwijgen over het netwerk van economische interacties;

C.

overwegende dat de blauwe economie de groei en economische ontwikkeling, alsmede de werkgelegenheid, sterk kan stimuleren, met name in kust- en eilandstaten en -gebieden en in de ultraperifere gebieden;

D.

overwegende dat de visserijsector, met name kleinschalige, kust- en ambachtelijke visserij, onvoldoende in acht wordt genomen in de strategie van de EU voor de blauwe economie;

E.

overwegende dat de blauwe economie zal zorgen voor nog meer nieuwe kansen en nieuwe banen, met name op gebieden zoals oceaanenergie, de blauwe bio-economie, biotechnologie en ontzilting;

F.

overwegende dat de sectorale prioriteiten voor de ontwikkeling van de blauwe economie per lidstaat kunnen verschillen afhankelijk van, enerzijds, het ontwikkelingstraject van traditionele of gevestigde sectoren en, anderzijds, van bestaande hulpbronnen en het ontwikkelingspotentieel van opkomende sectoren in elke lidstaat;

G.

overwegende dat voor de benutting van het potentieel van de blauwe economie niet teruggegrepen mag worden naar methoden en groeimodellen die niet-duurzaam gebleken zijn voor zeeën en oceanen; overwegende dat bij het gebruik van de hulpbronnen in zeeën en oceanen absoluut rekening moet worden gehouden met de noodzaak om deze hulpbronnen op de juiste wijze te beheren en in stand te houden zonder het evenwicht van de mariene ecosystemen te verstoren;

H.

overwegende dat in de richtlijn maritieme ruimtelijke planning is bepaald dat de lidstaten rekening moeten houden met de wisselwerking tussen activiteiten en gebruiksfuncties zoals aquacultuur, visserij, installaties en infrastructuur voor de productie van energie uit hernieuwbare bronnen, en onderzeese kabels, en dat zij de co-existentie van relevante activiteiten moeten bevorderen en een ecosysteemgerichte aanpak moeten toepassen;

I.

overwegende dat de blauwe economie die zich binnen de ecologische grenzen ontwikkelt, en bijgevolg niet alleen de visserij- en de aquacultuursector maar alle hieraan verwante mariene sectoren, de ecologische, de sociale en de economische pijler evenzeer horizontaal in acht moeten nemen om als duurzaam te kunnen worden beschouwd;

J.

overwegende dat het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) tot doel heeft de biologische rijkdommen van de zee naar behoren in stand te houden en te beheren en ervoor te zorgen dat de visserij- en aquacultuuractiviteiten uit ecologisch oogpunt duurzaam zijn op de lange termijn en worden beheerd op een manier die strookt met de doelstellingen om voordelen te realiseren op economisch en sociaal gebied en op het gebied van werkgelegenheid, en bij te dragen tot de beschikbaarheid van voedselvoorraden;

K.

overwegende dat het GVB moet bijdragen tot productiviteitsgroei en een fatsoenlijke levensstandaard in de visserijsector, waaronder in de sector van kleinschalige visserij, en stabiele markten, en de beschikbaarheid van voedsel moet garanderen;

L.

overwegende dat het krachtens SDG 14 noodzakelijk is de oceanen, zeeën en mariene hulpbronnen in stand te houden en het duurzame gebruik ervan te bevorderen, terwijl het krachtens SDG 2 noodzakelijk is de voedselveiligheid te garanderen; overwegende dat in subdoel 14.1 de doelstelling is vastgesteld om alle soorten mariene verontreiniging, en met name als gevolg van activiteiten aan land, met inbegrip van zwerfvuil op zee en nutriëntenverontreiniging, uiterlijk 2025 te voorkomen en aanzienlijk te beperken;

M.

overwegende dat de oceaan cruciaal is voor het leven op aarde en 50 % van de zuurstof in de atmosfeer produceert, ongeveer 25 % van de door mensen geproduceerde emissies van koolstofdioxide en 90 % van de overtollige warmte in het klimaatsysteem absorbeert en voor de regulering van het mondiale klimaat;

N.

overwegende dat de oceanen miljoenen soorten herbergen en dat het herstel, de instandhouding, het behoud en het duurzame gebruik van die mariene biodiversiteit van cruciaal belang zijn voor de gezondheid van de oceanen, voor de bescherming van de gezondheid van de planeet en de basis bieden voor mariene en maritieme economische activiteiten;

O.

overwegende dat de verzameling van gegevens voor het toezicht op en de wetenschappelijke beoordeling van de bestanden in zeeën en oceanen, waaronder de beoordeling of deze bestanden zich binnen de veilige biologische grenzen bevinden, essentieel is voor een duurzaam beheer van deze bestanden;

P.

overwegende dat aanzienlijke delen van de oceanen en zeebodem nog niet zijn verkend, met name de diepzee, en dat verder onderzoek nodig is om ervoor te zorgen dat eventuele activiteiten in het kader van de blauwe economie volledig duurzaam zullen zijn;

Q.

overwegende dat visserij en aquacultuur belangrijke sectoren in de blauwe economie zijn en een belangrijke bron van eiwitten en micronutriënten vormen die essentieel zijn voor de voedselveiligheid en de menselijke gezondheid;

R.

overwegende dat de mariene biodiversiteit in Europa onder druk staat, waarbij een groot aandeel onderzochte mariene soorten en habitats de status “ongunstig” of “instandhouding onbekend” heeft; overwegende dat het verlies aan mariene biodiversiteit grote ecologische en sociaal-economische gevolgen heeft voor de visserijsector, kustgebieden, eilanden en de ultraperifere gebieden van de EU, en dat het daarom dringend noodzakelijk is dit verlies om te buigen; overwegende dat de biodiversiteit in samenwerking met alle belanghebbenden, en in het bijzonder met de visserijsector en de wetenschappelijke wereld, moet worden hersteld;

S.

overwegende dat kust- en eilandgemeenschappen relevante belanghebbenden zijn in het debat over het potentieel van de blauwe economie en de manieren om dit te benutten;

T.

overwegende dat de vissers en aquacultuurexploitanten van de EU overal in de EU een essentiële rol spelen om de territoriale identiteit, culturele traditie, voedselzekerheid, werkgelegenheid en inkomen te beschermen en te bevorderen;

U.

overwegende dat rekening moet worden gehouden met de specifieke kenmerken en behoeften van de kleinschalige ambachtelijke visserij;

V.

overwegende dat de sector recreatievisserij kan bijdragen tot de diversificatie van het inkomen van kustgemeenschappen, als hoogwaardige en duurzame toeristische activiteit;

W.

overwegende dat vrouwen een belangrijke rol spelen in de visserij- en aquacultuursector; overwegende dat het nodig is hun zichtbaarheid te vergroten en gelijke toegang tot werkgelegenheid in de sector te waarborgen, alsmede passende wettelijke erkenning;

X.

overwegende dat de duurzameontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) 3, 6, 9 en 12 van de VN het belang van de dierlijke gezondheid, goede waterkwaliteit, duurzame innovatie en duurzame consumptie en productie in de blauwe economie benadrukken;

Y.

overwegende dat de gezondheid en het welzijn van aquatische dieren verband houdt met de kwaliteit van voedselproducten; overwegende dat slecht dierenwelzijn en slechte veehouderij het risico op ziekten en aandoeningen kunnen doen toenemen;

Z.

overwegende dat de landbouw op het land, en met name het gebruik van stikstofmeststoffen en de eutrofiëring van de aquatische omgeving, een aanzienlijke impact heeft op mariene ecosystemen en de visserij;

AA.

overwegende dat vissers een uiterst belangrijke rol spelen bij de verzameling van achtergelaten zwerfvuil op zee, door het uitvoeren van gerichte campagnes of door het onbewust verzamelen van zwerfvuil tijdens het vissen;

AB.

overwegende dat de doelstellingen voor 2020 om te zorgen voor een goede milieutoestand van de Europese zeeën en een einde te maken aan overbevissing niet zijn behaald;

AC.

overwegende dat de visserijsector in de EU in 2018 goed was voor ongeveer 163 600 banen en dat de EU-vissersvloot in 2019 ongeveer 4,1 miljoen ton levend gewicht heeft gevangen; overwegende dat in de EU-27 in 2018 1,1 miljoen ton aquatische organismen ter waarde van 3,7 miljard EUR werden geproduceerd (18);

AD.

overwegende dat de EU netto-importeur is van producten uit de visserij- en aquacultuur en voor het grootste deel van haar consumptie van aquatische levensmiddelen nog steeds afhankelijk is van invoer, met een aandeel van 34 % van de mondiale waarde van de invoer in 2018; overwegende dat de EU-visserij-invoer ten minste aan vergelijkbare duurzaamheidsnormen moet voldoen als die in de EU; overwegende dat de EU-visserij-invoer direct verband moet houden met duurzame werkgelegenheid in de sectoren invoer, verwerking en detailhandel;

AE.

overwegende dat de EU-visserij, -aquacultuur en -kustgemeenschappen reeds de gevolgen van de klimaatverandering hebben ondervonden; overwegende dat de klimaatnoodtoestand een aanzienlijke impact heeft gehad op de gezondheid van de Europese zeeën, met nadelige gevolgen voor de veerkracht van de blauwe economie, en met name voor de visserij en aquacultuur;

AF.

overwegende dat verschillende sectoren in de blauwe economie door de COVID-19-pandemie zijn getroffen, met name het kust- en maritiem toerisme; overwegende dat de blauwe economie kan bijdragen tot het herstel van de economische en sociale schade als gevolg van de huidige crisis;

AG.

overwegende dat de COVID-19-pandemie aanzienlijke economische gevolgen heeft gehad voor de mensen die werkzaam zijn in de visserij- en aquacultuursector, als gevolg van de gecombineerde effecten van een daling van de vraag en de afwezigheid op veel schepen van omstandigheden die de gezondheid en veiligheid waarborgen; overwegende dat de verstoringen van de markt als gevolg van de pandemie negatieve gevolgen hebben gehad voor vissers in de hele EU; overwegende dat het vissers toch is gelukt voedsel van hoge kwaliteit te leveren en dat derhalve bijzondere aandacht moet worden besteed aan vissers met het oog op hun belang voor de zekerheid van de voedselvoorziening in de EU;

AH.

overwegende dat de pandemie heeft aangetoond dat een veerkrachtig milieu, ondersteund door middel van duurzame praktijken bij het beheer van de hulpmiddelen ervan, van belang is voor de mondiale gezondheid en de toekomst van voedselsystemen;

AI.

overwegende dat kustgemeenschappen hun inkomstenbronnen moeten diversifiëren teneinde economische en sociale schokken te kunnen weerstaan;

AJ.

overwegende dat kustgemeenschappen en afgelegen gemeenschappen bij het diversifiëren van hun inkomstenbronnen veerkracht moeten opbouwen tegen schokken zoals de door de klimaatverandering veroorzaakte schokken;

AK.

overwegende dat maritiem en kusttoerisme een pijler van de blauwe economie is, aangezien meer dan de helft van de toeristische accommodatie in de EU zich in kustgebieden bevindt en 30 % van de overnachtingen plaatsvindt in een badplaats; overwegende dat in de mededeling van de Commissie over toerisme en vervoer in en na 2020 (COM(2020)0550) wordt gewezen op het belang van de bescherming en het herstel van de Europese natuurlijke rijkdommen op het land en in de zee;

AL.

overwegende dat maritiem en kusttoerisme goed zijn voor 60 % van de werkgelegenheid in de blauwe economie; overwegende dat voor een concurrerende, veerkrachtige en sociaal rechtvaardige blauwe economie hooggekwalificeerde vakmensen nodig zijn; overwegende dat “blauwe banen” groei en carrièremogelijkheden kunnen bevorderen;

AM.

overwegende dat hengelsporttoerisme als sector een nieuwe bron van inkomsten kan zijn voor kustgemeenschappen indien de duurzaamheid en goede toestand van de visbestanden worden gewaarborgd en sociale en gezondheidsvoordelen worden geboden;

AN.

overwegende dat recreatievisserij voor veel gemeenschappen in Europa reeds een duurzame en hoogwaardige toeristische optie en aanvullende activiteit is; overwegende dat de belangstelling voor recreatievisserij in veel landen is toegenomen, met name na de COVID-19-pandemie;

AO.

overwegende dat de ontwikkeling van duurzame infrastructuur in kustgebieden zal helpen de biodiversiteit, kustecosystemen en -landschappen in stand te houden, hetgeen de duurzame ontwikkeling van het toerisme en van kustgebieden zal versterken;

AP.

overwegende dat de blauwe economie een essentiële rol speelt in de welvaart van de ultraperifere gebieden, die, aangezien ze afgezonderd zijn, bijzonder afhankelijk zijn van activiteiten op basis van de blauwe economie, zoals zeevervoer, scheepvaart en toerisme;

AQ.

overwegende dat havens een essentiële rol spelen bij de verwezenlijking van doelstellingen met betrekking tot de duurzame blauwe economie en overwegende dat de verduurzaming van havens duurzame ontwikkeling in kustgemeenschappen bevordert; overwegende dat havens een belangrijk knooppunt zijn voor het vervoer van goederen en passagiers in ultraperifere gebieden;

AR.

overwegende dat havens van cruciaal belang zijn voor de connectiviteit en de economie van regio’s en landen en een belangrijke rol spelen bij de bevordering van duurzame ontwikkeling, die bijdraagt aan het aanpakken van het verlies aan biodiversiteit, zoals aangegeven in de nieuwe EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030; overwegende dat de rol van havens ook zal evolueren naarmate het Europese industriële landschap verandert (bijvoorbeeld door de uitbreiding van oceaanenergie);

AS.

overwegende dat EU-scheepswerven de kansen kunnen aangrijpen die ontstaan als gevolg van de snel groeiende innovatieve markt voor energie-efficiënte dienstvaartuigen;

AT.

overwegende dat verschillende aan de blauwe economie gerelateerde activiteiten op één plek leiden tot concurrentie, verontreiniging en conflicten op het gebied van ruimtelijke ordening op zee die vooral van invloed zijn op visserijactiviteiten, en dan met name kleinschalige ambachtelijke visserij en kustgemeenschappen; overwegende dat maritieme ruimtelijke planning van cruciaal belang ter voorkoming van toenemende concurrentie en conflicten op het gebied van ruimtelijke ordening op zee;

AU.

overwegende dat de lidstaten door middel van hun maritieme ruimtelijke plannen moeten trachten bij te dragen tot de duurzame ontwikkeling van energiesectoren op zee, zeevervoer, en de visserij- en aquacultuursector, en ook tot het behoud, de bescherming en de verbetering van het milieu, met inbegrip van de weerbaarheid tegen de gevolgen van de klimaatverandering; overwegende dat de belangen van de visserij en de aquacultuur in dit verband bijzondere aandacht moeten krijgen en niet aan de kant mogen worden geschoven wanneer de lidstaten hun maritieme ruimtelijke plannen verder uitwerken en herzien;

AV.

overwegende dat het de doelstelling van de Overeenkomst van Parijs is om de mondiale opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2 en bij voorkeur onder de 1,5 graden Celsius ten opzichte van de pre-industriële niveaus;

AW.

overwegende dat het speciaal verslag van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering over de oceaan en de cryosfeer in een veranderend klimaat aantoont dat het combineren van wetenschappelijk kennis met lokale en inheemse knowhow voordelen oplevert wanneer het erom gaat de weerbaarheid te verbeteren;

AX.

overwegende dat de EU ernaar streeft uiterlijk in 2050 klimaatneutraal te worden, overeenkomstig de doelstellingen van de Green Deal; overwegende dat de EU de doelstelling heeft voorgesteld om in 2030 ten minste 55 % minder broeikasgassen uit te stoten; overwegende dat op zee geproduceerde hernieuwbare energie een van de mogelijkheden is die de lidstaten kunnen kiezen om deze doelstelling te verwezenlijken; overwegende dat deze energie een belangrijke rol moet spelen bij het verwezenlijken van deze doelstellingen aan de hand van een geïntegreerde aanpak waarbij rekening wordt gehouden met de drie duurzaamheidspijlers;

AY.

overwegende dat in het kader van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 een voorstel voor juridisch bindende doelstellingen inzake natuurherstel moet worden opgesteld, in overeenstemming met de doelstelling om 30 % van het zeegebied van de EU te beschermen en 10 % van het zeegebied van de EU strikt te beschermen;

AZ.

overwegende dat er voor elke maritieme regio van de EU behoefte is aan specifieke richtsnoeren en robuuste plannen met betrekking tot de doelstellingen inzake beschermde mariene gebieden;

BA.

overwegende dat de ultraperifere gebieden echte natuurlijke laboratoria zijn, die rijk zijn aan biodiversiteit, en echte natuurlijke toevluchtsoorden vormen die dringend bescherming behoeven, met name omdat zij voornamelijk archipels zijn, met uitgebreide kustgebieden;

BB.

overwegende dat het beheer van ecosystemen een holistische benadering vereist in het kader waarvan rekening wordt gehouden met alle oorzaken van het biodiversiteitsverlies, zoals de klimaatverandering, de verzuring van de oceanen, het verschijnen van uitheemse soorten, kusterosie enz.; overwegende dat er voor het beheer en de instandhouding van de rijkdommen van de zee een holistische visie, een kader en een ecosysteembenadering nodig zijn;

BC.

overwegende dat de klimaatverandering de verspreidings- en migratiepatronen van verschillende vissoorten in toenemende mate verandert en gevolgen heeft voor de kleinschalige visserij in ontwikkelingslanden, die kwetsbaarder is voor de gevolgen ervan;

BD.

overwegende dat de illegale visserij een belangrijke bedreiging vormt voor de mariene hulpbronnen en de visbestanden uitput, mariene habitats vernietigt, oneerlijke concurrentie veroorzaakt en de bestaansmiddelen van kustgemeenschappen en de visserij van eilanden in gevaar brengt;

BE.

overwegende dat het voor de lidstaten essentieel is een eenvoudige, transparante en doeltreffende EU-visserijcontroleregeling toe te passen teneinde ervoor te zorgen dat de duurzaamheidsdoelstellingen van de sector worden verwezenlijkt;

BF.

overwegende dat betere traceerbaarheid met toegang tot informatie over de voedingswaarde, de plaats van herkomst en vervaardiging van producten van fundamenteel belang is voor het gedrag van de consument bij het diversifiëren van de consumptie;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65.

66.

67.

68.

69.

70.

71.

72.

73.

74.

75.

76.

77.

78.

79.

80.

81.

82.

83.

84.

85.

86.

87.

88.

89.

90.

91.

92.

93.

94.

95.

96.

97.

98.

99.

100.

101.

102.

103.

104.

105.

106.

107.

108.

109.

110.

111.

112.

113.

114.

115.

116.

117.

118.

119.

120.

121.

122.

123.

124.

125.

126.

127.

128.

129.

130.

131.

132.

133.

134.

135.

136.

137.

138.

139.

140.

141.

142.

—

gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), en met name de artikelen 39, 192, lid 1, en 349,

—

gezien de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) van de Verenigde Naties,

—

gezien de Overeenkomst van Parijs die is bereikt in het kader van de 21e Conferentie van de partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (COP21),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 25 maart 2021 over een actieplan voor de ontwikkeling van de biologische productie (COM(2021)0141),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 11 december 2019 over de Europese Green Deal (COM(2019)0640),

—

gezien zijn resolutie van 15 januari 2020 over de Europese Green Deal (1),

—

gezien Verordening (EU) 2018/848 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2018 inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (2),

—

gezien zijn resolutie van 9 juni 2021 over de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030: de natuur terug in ons leven brengen (3),

—

gezien zijn resolutie van 20 oktober 2021 over een “van boer tot bord”-strategie voor een eerlijk, gezond en milieuvriendelijk voedselsysteem (4),

—

gezien Verordening (EU) 2021/2115 van het Europees Parlement en de Raad van 2 december 2021 tot vaststelling van voorschriften inzake steun voor de strategische plannen die de lidstaten in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid opstellen (strategische GLB-plannen) en die uit het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) en het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (Elfpo) worden gefinancierd, en tot intrekking van Verordeningen (EU) nr. 1305/2013 en (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5),

—

gezien Verordening (EU) 2021/2117 van het Europees Parlement en de Raad van 2 december 2021 tot wijziging van de Verordeningen (EU) nr. 1308/2013 tot vaststelling van een gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten, (EU) nr. 1151/2012 inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen, (EU) nr. 251/2014 inzake de definitie, de aanduiding, de aanbiedingsvorm, de etikettering en de bescherming van geografische aanduidingen van gearomatiseerde wijnbouwproducten en (EU) nr. 228/2013 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden van de Unie (6),

—

gezien de conclusies van de Raad van 19 juli 2021 over het actieplan voor de ontwikkeling van de biologische sector,

—

gezien zijn resolutie van 17 april 2018 over een Europese strategie voor de bevordering van eiwithoudende gewassen — Aanmoediging van de productie van eiwithoudende en peulgewassen in de Europese landbouwsector (7),

—

gezien de conclusies van de Raad van 19 oktober 2020 over de “van boer tot bord”-strategie,

—

gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 22 september 2021 over het actieplan voor de ontwikkeling van de biologische productie in de EU,

—

gezien het advies van het Europees Comité van de regio’s van 2 december 2021 over het actieplan van de EU voor biologische landbouw,

—

gezien artikel 54 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling (A9-0126/2022),

A.

overwegende dat in de mededeling van de Commissie over een actieplan voor de ontwikkeling van de biologische productie (biologisch actieplan, BAP) wordt benadrukt dat de Green Deal en de “van boer tot bord”-strategie en de biodiversiteitsstrategie in het kader daarvan de sleutel zijn om de overgang naar een duurzamer voedselsysteem, en met name de intensivering van de inspanningen van de landbouwers gericht op milieubescherming, instandhouding van de biodiversiteit en het aanpakken van de klimaatverandering, in goede banen te leiden; overwegende dat de landbouw in het algemeen en de biologische landbouw in het bijzonder een sleutelrol spelen bij het bereiken van deze doelstelling;

B.

overwegende dat de secundaire wetgeving die noodzakelijk is voor de inwerkingtreding van Verordening (EU) 2018/848 na twaalf maanden wachten nu praktisch volledig gereed is, hetgeen echter niet geldt voor de gedelegeerde verordening voor de regulering van de productie van biologisch zout;

C.

overwegende dat in de gedelegeerde verordening het accent moet liggen op de natuurlijke processen, waarin bij de bereiding geen additieven worden gebruikt of koolstof wordt uitgestoten, die kenmerkend zijn voor zeezout, zodat dit zout kan worden aangemerkt als biologisch;

D.

overwegende dat het voedselsysteem in Europa in duurzaam geproduceerde en voedzame levensmiddelen tegen betaalbare prijzen moet voorzien, en voedselzekerheid moet bieden op een manier die bijdraagt aan een gezonde samenleving en een gezonde planeet, bijdraagt aan maatschappelijk en economisch welzijn, de gezondheid van zowel de ecosystemen als van de Europese burgers beschermt, en de winstgevendheid van de landbouwproductie en derhalve een redelijk inkomen voor landbouwers waarborgt; overwegende dat het van essentieel belang is ervoor te zorgen dat de toename van de hoeveelheid land die voor biologische landbouw wordt gebruikt, overeenkomt met het vermogen van de markt om biologische producten op te nemen;

E.

overwegende dat Verordening (EU) 2018/848 inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten landbouwers verplicht een omschakelingsperiode in acht te nemen gedurende welke zij alle voorschriften inzake de biologische productie moeten toepassen;

F.

overwegende dat deze periode tot drie jaar kan duren; overwegende dat de landbouwers in deze periode hogere productiekosten moeten dragen zonder dat zij profiteren van hogere marktprijzen voor biologische producten;

G.

overwegende dat biologische landbouw veel milieuvoordelen biedt, waaronder minder broeikasgasemissies, en de landbouwsector kan helpen een bijdrage te leveren aan de strijd tegen de klimaatverandering, de aanpassing aan de klimaatverandering en de aanpak van belangrijke uitdagingen zoals het verlies aan banen in plattelandsgebieden, verlies aan bodemvruchtbaarheid en biodiversiteit, en ook veerkracht kan bieden ten aanzien van economische veranderingen;

H.

overwegende dat landbouwdiversiteit en kortere ketens tussen de landbouwer en de consument belangrijke elementen zijn voor een gezond en duurzaam voedselsysteem;

I.

overwegende dat biologische landbouw bij kan dragen tot het tot stand brengen van een ambitieus evenwicht wat duurzaamheid vanuit een economisch, maatschappelijke en milieuperspectief betreft, en bevordering van bodem-, water- en biodiversiteitsbescherming en dierenwelzijn, en jongeren een kans biedt een bestaan als landbouwer op te bouwen;

J.

overwegende dat milieunormen en normen inzake dierenwelzijn in de EU tot de hoogste ter wereld behoren; overwegende dat biologische landbouwgrond een 30 % grotere biodiversiteit heeft, goed is voor bestuivers, en het gebruik van kunstmest, herbiciden en pesticiden beperkt;

K.

overwegende dat de biologische landbouw ook kan bijdragen tot de revitalisering van plattelandsgebieden, het scheppen van werkgelegenheid, de duurzaamheid van kleine landbouwbedrijven, consumenten en producenten dichter bij elkaar kan brengen, versterking van de banden met de lokale economie, en bevordering van de positieve economische multiplicatoren; overwegende dat met het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) nieuwe ambitieuze maatregelen worden ingevoerd om de duurzame productie, met inbegrip van de biologische landbouw, te bevorderen;

L.

overwegende dat het van essentieel belang is ervoor te zorgen dat de consument, die steeds meer waarde hecht aan de kwaliteit van zijn eten, en de cateringsector in staat zijn om bij de aankoop van levensmiddelen weloverwogen keuzes te maken;

M.

overwegende dat ervoor moet worden gezorgd dat de consument correct wordt geïnformeerd over de voordelen van de consumptie van biologische producten en dat hij beschermd wordt tegen opzettelijk misleidende etiketten, verpakkingen en reclameboodschappen;

N.

overwegende dat in 2019 het totale landbouwareaal in de EU waarop biologische landbouw wordt bedreven tot 13,8 miljoen hectare is toegenomen; overwegende dat het momenteel goed is voor 8,5 % van de totale oppervlakte cultuurgrond van de EU; overwegende dat de waarde van de biologische markt van de EU tussen 2010 en 2019 meer dan verdubbeld is;

O.

overwegende dat de detailhandelsverkoop van biologische producten in de periode 2009-2019 is toegenomen van 18 miljard tot 41 miljard EUR; overwegende dat de toename van de biologische productie de ontwikkeling van de biologische markt in delen van de EU overtreft, met aanzienlijke verschillen tussen de biologische consumptie van lidstaat tot lidstaat; overwegende dat de biologische productie in sommige delen van de EU heel laag of zelfs niet-bestaand is, en dat het percentage van het areaal dat hiervoor wordt gebruikt tussen de lidstaten uiteenloopt van 0,5 % tot 26,5 %;

P.

overwegende dat het BAP 23 acties omvat, die een solide basis vormen voor de duurzame ontwikkeling van de biologische sector; overwegende dat voor 2024 een tussentijdse evaluatie van het BAP gepland staat en dat er een jaarlijkse “EU-biodag” is ingesteld, hetgeen de mogelijkheid biedt de zichtbaarheid en de erkenning van biologische landbouw te vergroten en de voordelen van biologische productie beter onder de aandacht te brengen, aangezien biologische landbouwers gezien worden als “pioniers van duurzame landbouw”;

Q.

overwegende dat Verordening (EU) 2018/848, die vanaf 1 januari 2022 van toepassing is, met name beoogt het vertrouwen van de consument in biologische producten te vergroten door middel van strengere controles van en regels voor importen;

R.

overwegende dat in mei 2021 strategische richtsnoeren voor duurzame en concurrerende aquacultuur in de EU voor de periode 2021-2030 zijn gepubliceerd en dat deze zullen worden uitgewerkt in nationale strategische plannen;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65.

66.

67.

68.

69.

70.

71.

72.

73.

74.

—

gezien de artikelen 2, 18 en 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens,

—

gezien de artikelen 2, 4, 18, 24, 26 en 27 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (ICCPR),

—

gezien de artikelen 2 en 13 van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten,

—

gezien de artikelen 6 en 21 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU),

—

gezien artikel 17 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien de artikelen 10, 14, 21 en 22 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie,

—

gezien artikel 9 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, artikel 2 van het Eerste Protocol bij dat verdrag en artikel 12 van Protocol nr. 12 bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden,

—

gezien het VN-Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide van 1948,

—

gezien het VN-Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen van 1979,

—

gezien het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof,

—

gezien de Verklaring van de Algemene Vergadering van de VN van 25 november 1981 inzake de uitbanning van alle vormen van intolerantie en discriminatie op grond van religie of overtuiging,

—

gezien de Verklaring van de Algemene Vergadering van de VN van 18 december 1992 over de rechten van personen die deel uitmaken van nationale of etnische, godsdienstige of taalkundige minderheden,

—

gezien de resolutie van de Mensenrechtenraad van de VN van 24 maart 2011 over de strijd tegen intolerantie, negatieve stereotypering, stigmatisering en discriminatie van, en het aanzetten tot of aanwenden van geweld tegen personen, op grond van religie of overtuiging,

—

gezien het Actieplan van Rabat van 5 oktober 2012 betreffende het verbod op het uitdragen van haat op grond van nationaliteit, ras of godsdienst waarmee wordt aangezet tot discriminatie, vijandigheid of geweld,

—

gezien het op 28 mei 2019 aangenomen besluit van de Algemene Vergadering van de VN, waarin 22 augustus werd uitgeroepen tot Internationale Dag ter herdenking van de slachtoffers van geweld op grond van godsdienst of overtuiging,

—

gezien de resolutie van de Algemene Vergadering van de VN van 21 januari 2021 over het bevorderen van een cultuur van vrede en verdraagzaamheid om religieuze plaatsen te beschermen,

—

gezien de rapporten van 15 juli 2019 en 3 maart 2021 van de speciale rapporteur van de VN voor minderhedenkwesties aan de Mensenrechtenraad van de VN, waarin met name het begrip “minderheid” werd behandeld, evenals de wijdverspreide aanvallen op minderheden via haatzaaiende uitlatingen op sociale media,

—

gezien het rapport van de speciale rapporteur van de VN van 12 oktober 2020 over de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging, waarin werd gesteld dat ieders vrijheid van godsdienst en levensovertuiging moet worden gevrijwaard om de uitvoering van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling te doen slagen en dat personen die tot religieuze of levensbeschouwelijke minderheden behoren, gevaar lopen “in de steek gelaten te worden”,

—

gezien het jaarverslag van het Bureau van de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten van 28 december 2020 over de rechten van personen die deel uitmaken van nationale of etnische, godsdienstige of taalkundige minderheden,

—

gezien de Verklaring van Marrakesh van 27 januari 2016 over de rechten van religieuze minderheden in gemeenschappen met een overwegende moslimmeerderheid,

—

gezien de conclusies van de Raad van 16 november 2009 over de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging,

—

gezien de conclusies van de Raad van 21 februari 2011 over onverdraagzaamheid, discriminatie en geweld op basis van godsdienst en overtuiging,

—

gezien de conclusies van de Raad van 22 februari 2021 over de prioriteiten van de EU in de mensenrechtenfora van de VN in 2021,

—

gezien de EU-richtsnoeren van 24 juni 2013 over de bevordering en de bescherming van de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging,

—

gezien de EU-mensenrechtenrichtsnoeren van 18 maart 2019 inzake non-discriminatie in het extern optreden,

—

gezien de verslagen van de speciaal gezant voor de bevordering van de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging buiten de EU,

—

gezien het EU-actieplan inzake mensenrechten en democratie voor 2020-2024 dat zal worden gefinancierd uit het meerjarig financieel kader voor 2021-2027,

—

gezien het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van het instrument voor nabuurschapsbeleid, ontwikkeling en internationale samenwerking (COM(2018)0460) en gezien het gewijzigd voorstel voor die verordening (COM(2020)0459),

—

gezien de toekenning van de Sacharovprijs voor de vrijheid van denken van het Europees Parlement aan Raif Badawi in 2015, aan Nadia Murad en Lamiya Aji Bashar in 2016 en aan Ilham Tohti in 2019,

—

gezien zijn resolutie van 10 oktober 2013 over discriminatie op grond van kaste (1), met name paragraaf 6 over religie als een intersectionele factor van discriminatie en misbruik,

—

gezien zijn resolutie van 15 januari 2019 over de EU-richtsnoeren en het mandaat van de speciaal gezant van de EU voor de bevordering van de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging buiten de Europese Unie (2),

—

gezien zijn resolutie van 4 februari 2016 over de stelselmatige massamoord op religieuze minderheden door “ISIS/Da’esh” (3),

—

gezien zijn resolutie van 4 juli 2017 over de bestrijding van mensenrechtenschendingen in de context van oorlogsmisdrijven, en misdrijven tegen de menselijkheid, met inbegrip van genocide (4),

—

gezien zijn resolutie van 15 maart 2018 over de situatie in Syrië (5),

—

gezien zijn resoluties van 4 oktober 2018 over massale willekeurige detentie van Oeigoeren en Kazakken in de Oeigoerse autonome regio Xinjiang (6), van 18 april 2019 over China, met name de situatie van religieuze en etnische minderheden (7), van 19 december 2019 over de situatie van de Oeigoeren in China (China Cables) (8) en van 17 december 2020 over dwangarbeid en de situatie van de Oeigoeren in de Oeigoerse autonome regio Xinjiang (9),

—

gezien zijn resoluties van 7 juli (10) en 15 december 2016 (11), 14 september (12) en 14 december 2017 (13), en 19 september 2019 (14) over Myanmar en de situatie van de Rohingya,

—

gezien zijn resoluties van 28 november 2019 over de situatie op het gebied van de vrijheden in Algerije (15) en van 26 november 2020 over de verslechterende mensenrechtensituatie in Algerije, in het bijzonder de zaak van journalist Khaled Drareni (16),

—

gezien zijn resolutie van 19 december 2019 over schendingen van de mensenrechten, waaronder de godsdienstvrijheid, in Burkina Faso (17),

—

gezien zijn resolutie van 16 januari 2020 over Nigeria, met name de recente terreuraanslagen (18),

—

gezien zijn resolutie van 29 april 2021 over de blasfemiewetten in Pakistan en de zaak Shagufta Kausar en Shafqat Emmanuel (19), waarin de zaak Asia Bibi ook wordt genoemd, zijn resolutie van 14 april 2016 over Pakistan, met name de aanslag in Lahore (20), en zijn resolutie van 13 december 2018 over Iran, met name de zaak Nasrin Sotoudeh (21),

—

gezien zijn resolutie van 25 november 2020 over de gevolgen van de COVID-19-pandemie voor het buitenlands beleid (22),

—

gezien zijn aanbeveling van 29 april 2021 aan de Raad, de Commissie en de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid over de betrekkingen tussen de EU en India (23),

—

gezien zijn aanbeveling aan de Raad van 9 juni 2021 betreffende de 75e en 76e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (24),

—

gezien zijn resolutie van 15 januari 2020 betreffende het jaarverslag 2018 (25) over mensenrechten en democratie in de wereld en het beleid van de EU op dit gebied, en met name de paragrafen 42, 43 en 45,

—

gezien zijn resolutie van 20 januari 2021 betreffende het jaarverslag 2019 (26) over mensenrechten en democratie in de wereld en het beleid van de EU op dit gebied, en met name de paragrafen 103, 104, 106 en 107,

—

gezien de activiteiten van de Interfractiewerkgroep “Vrijheid van godsdienst en tolerantie tussen religies” van het Europees Parlement,

—

gezien artikel 54 van zijn Reglement,

—

gezien het advies van de Commissie ontwikkelingssamenwerking,

—

gezien het verslag van de Commissie buitenlandse zaken (A9-0071/2022),

A.

overwegende dat de VN-mensenrechtenverdragen, samen met het internationaal recht en het EU-recht, voorzien in normen voor de bescherming van de rechten van personen die tot levensbeschouwelijke of religieuze minderheden behoren als integraal onderdeel van de mensenrechten;

B.

overwegende dat het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst de vrijheid omvat om te kiezen wat men gelooft of niet gelooft, de vrijheid om zonder beperkingen een godsdienst of overtuiging op te richten, aan te hangen of op te geven, en de vrijheid om individueel of binnen een gemeenschap, privé of in het openbaar, uitdrukking te geven aan zijn godsdienst of overtuiging met betrekking tot eredienst, onderricht, praktijk en inachtneming van de geboden en voorschriften; overwegende dat deze vrijheid religieuze, seculiere en niet-confessionele organisaties het recht geeft op een erkende rechtspersoonlijkheid; overwegende dat de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging ook het recht omvat om kritische of satirische meningen over godsdiensten en religieuze autoriteiten te uiten als een legitieme uiting van vrijheid van denken of artistieke creatie;

C.

overwegende dat de EU overeenkomstig artikel 21 VEU de eerbiediging van de menselijke waardigheid en de universaliteit en ondeelbaarheid van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden bevordert en verdedigt, als onderdeel van de leidende beginselen van haar buitenlands beleid;

D.

overwegende dat in een groot aantal landen in de wereld inbreuk wordt gepleegd op de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging; overwegende dat een groot aantal mensen in landen woont waar ernstige inbreuken op de vrijheid van gedachte, geweten, godsdienst en levensovertuiging worden opgelegd of getolereerd;

E.

overwegende dat discriminatie en vervolging van minderheden op grond van geloof of godsdienst door verschillende actoren — staten, niet-overheidsactoren of een combinatie van beide — wordt uitgevoerd en verschillende vormen kan aannemen, zoals moorden, marteling, fysieke aanvallen, massale opsluiting, willekeurige arrestaties, gedwongen verdwijningen, buitengerechtelijke executies, dwang, gedwongen bekeringen, ontvoeringen, vroege en gedwongen huwelijken, gendergebaseerd geweld, verkrachting, lichamelijke en geestelijke mishandeling, gedwongen geboortebeperking en abortussen, dwangarbeid en ontheemding, mensenhandel, bedreigingen, uitsluiting, discriminerende en oneerlijke behandeling, pesterijen, onteigening, beperking van de toegang tot burgerschap, verkozen ambten, werkgelegenheid, onderwijs, gezondheidszorg en administratieve diensten, vernieling van gebedsplaatsen, begraafplaatsen en cultureel erfgoed, en offline en online haatzaaiende taal;

F.

overwegende dat de COVID-19-pandemie de vervolging van en het geweld tegen levensbeschouwelijke en religieuze minderheden in sommige landen heeft verergerd; overwegende dat de gezondheidscrisis bovendien voor sommige landen als voorwendsel is gebruikt om vervolgingsmaatregelen te nemen voor doeleinden die geen verband houden met de pandemie; overwegende dat levensbeschouwelijke en religieuze minderheden bijzonder kwetsbaar zijn geworden voor besmetting met en overlijden door COVID-19 vanwege ongelijke toegang tot adequate medische zorg;

G.

overwegende dat met name vrouwen die behoren tot levensbeschouwelijke en religieuze minderheden het risico lopen op meer discriminatie en geweld in verband met intersectionele factoren zoals geslacht, godsdienst, kaste, etnische achtergrond, ongelijke machtsverhoudingen en mannelijke dominantie, in sommige gevallen met religieuze of levensbeschouwelijke motieven; overwegende dat vrouwen meer moeilijkheden ondervinden bij het uitoefenen van hun recht om een religieuze of levensbeschouwelijke gemeenschap te verlaten vanwege een gebrek aan sociale of economische onafhankelijkheid of dreiging met geweld of verlies van de voogdij over hun kinderen;

H.

overwegende dat gendergerelateerd geweld en discriminatie op grond van religieuze motieven blijven voortbestaan; overwegende dat vrouwen en lhbtiq+-personen nog steeds te maken hebben met discriminatie en geweld uit naam van het geloof door zowel statelijke als niet-statelijke actoren; overwegende dat seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, waaronder abortus, uit naam van het geloof worden verboden door zowel statelijke als niet-statelijke actoren;

I.

overwegende dat elke vervolging op grond van godsdienst of overtuiging de scherpste veroordeling en snelle reacties van nationale regeringen en internationale actoren verdient;

J.

overwegende dat gebruiken in verband met inheemse geloofsovertuigingen of religies deel uitmaken van de culturele identiteit van een volk; overwegende dat inheemse volkeren het recht hebben hun institutionele structuren en hun kenmerkende gebruiken, spiritualiteit, tradities, procedures en praktijken te bevorderen, te ontwikkelen en in stand te houden, overeenkomstig de internationale mensenrechtennormen;

K.

overwegende dat in bijna elke regio ter wereld religieuze minderheden het risico lopen te worden aangemerkt als “terroristische groeperingen” en dat leden worden gearresteerd op beschuldiging van “extremisme” of “illegale activiteiten”; overwegende dat sommige regeringen nationale veiligheidsoverwegingen en terrorismebestrijdingsmaatregelen gebruiken om het lidmaatschap van bepaalde religieuze of geloofsgroepen, of hun activiteiten, strafbaar te stellen; overwegende dat dergelijke benaderingen de uitoefening van het recht op vrijheid van godsdienst en levensovertuiging ondermijnen;

L.

overwegende dat levensbeschouwelijke of religieuze minderheden vaak onvoldoende vertegenwoordigd zijn op nationaal niveau; overwegende dat de behoeften en belangen van deze minderheden vaak niet in wetgeving is opgenomen, en dat regeringen uiteenlopende buitengerechtelijke maatregelen toepassen op grond waarvan minderheden worden vervolgd of gestigmatiseerd of hun legitieme status in twijfel wordt getrokken of ze worden gestigmatiseerd op basis van levensovertuiging of godsdienst;

M.

overwegende dat in talrijke conflicten en crises in de wereld aanvallen op cultureel erfgoed hebben plaatsgevonden als uiting van symbolisch geweld en de politisering van cultureel erfgoed; overwegende dat de religieuze aspecten van deze conflicten rechtstreeks hebben bijgedragen tot humanitaire crises, ontheemding, migratie en de schending van religieuze en culturele rechten en menselijke waardigheid; overwegende dat deze conflicten en crises samenlevingen, landen, regio’s, etnische groepen en gemeenschappen kunnen polariseren en het risico op gewelddadige conflicten kunnen vergroten; overwegende dat de vernietiging en plundering van cultureel erfgoed derhalve een oorlogswapen kan zijn en een voorbode van toekomstige massale wreedheden; overwegende dat deze vernietiging en plundering bovendien grote obstakels vormen voor dialoog, vrede en verzoening;

N.

overwegende dat de vernietiging van cultureel erfgoed inhoudt dat gemeenschappen, vooral religieuze gemeenschappen, beroofd worden van een belangrijk deel van hun identiteit, wat hen kwetsbaar maakt; overwegende dat extremistische groepen en andere partijen in een conflict hun invloed gemakkelijk kunnen verspreiden in gebieden waar de identiteit en de sociale samenhang verzwakt zijn en de verdeeldheid in de gemeenschappen verscherpt is;

O.

overwegende dat in gevallen van internationale misdrijven op basis van religie of levensovertuiging de daders, op enkele uitzonderingen na, ongestraft zijn gebleven, en dat de wreedheden daarom hebben kunnen voortduren;

P.

overwegende dat staten en overheidsinstanties, in overeenstemming met het VN-Genocideverdrag van 1948, niet alleen verplicht zijn om de plegers van genocide te straffen, maar ook om dergelijke misdrijven te voorkomen;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

—

gezien het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind van 20 november 1989,

—

gezien artikel 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, artikel 18 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, de artikelen 13en 14 van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten en artikel 10 van het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen,

—

gezien de in 2015 vastgestelde duurzameontwikkelingsdoelstellingen (Sustainable Development Goals — SDG’s) van de VN en het VN-verslag over de duurzameontwikkelingsdoelstellingen voor 2021,

—

gezien de algemene opmerkingen van het VN-Comité voor de rechten van het kind (1),

—

gezien de VN-richtsnoeren van 18 december 2009 inzake alternatieve vormen van kinderzorg,

—

gezien de in opdracht van de VN verrichte “Global Study on Children Deprived of Liberty” van 11 juli 2019,

—

gezien de beleidsnota van de VN van 15 april 2020 getiteld “The impact of COVID-19 on children”, en de positieve, door de EU en de groep van Latijns-Amerikaanse en Caribische landen (Grulac) geïnitieerde reactie daarop, die door 173 landen is ondertekend,

—

gezien de beleidsreactie van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) van 19 oktober 2020 getiteld “What is the impact of the COVID-19 pandemic on immigrants and their children?”,

—

gezien het Verdrag van Unesco tegen discriminatie in het onderwijs, dat op 14 december 1960 werd aangenomen,

—

gezien de brochure van Unicef, Unesco en de Wereldbank getiteld “Mission: Recovering Education in 2021”,

—

gezien artikel 49 van het Handvest van de Organisatie van Amerikaanse Staten van 1967,

—

gezien artikel 11 van het Afrikaans Handvest inzake de rechten en het welzijn van het kind van 1990,

—

gezien de artikelen 17 en 25 van het Afrikaans Handvest inzake de rechten van mensen en volken van 1981,

—

gezien artikel 31 van de Mensenrechtenverklaring van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Staten van 2012,

—

gezien artikel 14 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie,

—

gezien artikel 3, lid 5, en artikel 21 van het Verdrag betreffende de Europese Unie,

—

gezien het verslag van het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties van april 2021, getiteld “Leaving No One Behind: Impact of COVID-19 on the Sustainable Development Goals (SDGs)”,

—

gezien de Europese kindergarantie,

—

gezien het Internationaal Jaar voor de uitbanning van kinderarbeid 2021 en de nultolerantiebenadering van de Commissie ten aanzien van kinderarbeid,

—

gezien zijn resolutie van 26 november 2019 over kinderrechten naar aanleiding van het dertigjarig bestaan van het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind (2),

—

gezien zijn resolutie van 11 maart 2021 over het Syrische conflict — tien jaar na de opstand (3),

—

gezien artikel 54 van zijn Reglement,

—

gezien de adviezen van de Commissie ontwikkelingssamenwerking en de Commissie cultuur en onderwijs,

—

gezien het verslag van de Commissie buitenlandse zaken (A9-0058/2022),

A.

overwegende dat bijna vijf miljoen mensen wereldwijd gestorven zijn vanwege de COVID-19-pandemie, die overheden over de hele wereld ertoe heeft aangezet buitengewone maatregelen te treffen om de verspreiding van het COVID-19-virus te beperken, bijvoorbeeld de sluiting van scholen en de beperking van de toegang tot onderwijsvoorzieningen;

B.

overwegende dat de gezondheidscrisis in verband met COVID-19 door nieuwe virusvarianten wordt verergerd en dat kinderen wereldwijd een steeds groter risico lopen om een leerachterstand te ontwikkelen en niet over minimumvaardigheden te beschikken vanwege conflicten en andere crises, waaronder de klimaatcrisis;

C.

overwegende dat toegang tot onderwijs een internationaal erkend fundamenteel mensenrecht is dat onmisbaar is voor de uitoefening van andere mensenrechten; overwegende dat het recht op onderwijs inhoudt dat basisonderwijs verplicht en universeel is en voor iedereen toegankelijk is;

D.

overwegende dat Unicef schat dat meer dan 168 miljoen kinderen een volledig jaar aan onderwijs hebben gemist door de sluiting van scholen tijdens de lockdowns die vanwege de COVID-19-pandemie zijn ingevoerd, en dat uit gegevens van Unesco blijkt dat het onderwijs voor 800 miljoen leerlingen wereldwijd aanzienlijk is verstoord, aangezien deze leerlingen gemiddeld twee derde van een schooljaar hebben gemist;

E.

overwegende dat sinds maart 2020 ongeveer 194 landen naar aanleiding van de COVID-19-pandemie een landelijke sluiting van de scholen hebben moeten doorvoeren, met gevolgen voor meer dan 1,8 miljard leerlingen wereldwijd, waardoor zij geen toegang meer hebben tot onderwijs en andere essentiële voordelen die scholen bieden; overwegende dat de scholen in bepaalde gebieden nog altijd gesloten zijn; overwegende dat kinderen door de sluiting van scholen sterker zijn blootgesteld aan geweld, misbruik en uitbuiting, onder meer thuis; overwegende dat kwetsbare en gemarginaliseerde kinderen het zwaarst door de gedeeltelijke of volledige sluiting van scholen worden getroffen, aangezien hierdoor de bestaande ongelijkheden in het onderwijsstelsel worden vergroot en alle facetten van het dagelijks leven van de kinderen worden verstoord;

F.

overwegende dat volgens Unicef een derde van de kinderen wereldwijd geen internettoegang heeft, wat een belemmering vormt voor de toegang tot afstands- en/of digitaal leren; overwegende dat er ook na de COVID-19-pandemie behoefte zal zijn aan leer- en onderwijsprogramma’s op afstand, met name in landen die geteisterd worden door natuurrampen en conflicten; overwegende dat het e-leren nieuwe uitdagingen met zich mee heeft gebracht voor leerkrachten met betrekking tot het vergemakkelijken van het leerproces voor leerlingen en het in stand houden van de sociale interactie; overwegende dat de COVID-19-pandemie en versnelde invoering van innoverende maatregelen die ervoor moeten zorgen dat kinderen kunnen blijven leren, een gelegenheid is om het onderwijs opnieuw vorm te geven en toekomstgerichter, inclusiever, flexibeler en veerkrachtiger in te richten; overwegende dat leerprogramma’s op afstand voor alle kinderen toegankelijk moeten zijn, rekening houdend met de sociaal-economische uitdagingen waarmee kinderen te maken kunnen hebben, alsook met hun gebrek aan toegang tot het internet, uitzendingen of digitale media;

G.

overwegende dat de economische gevolgen van de COVID-19-pandemie voor ouders op hun beurt gevolgen hebben gehad voor de gezondheid en het welzijn van hun kinderen, alsook voor tot de toegang van hun kinderen tot onderwijs; overwegende dat de sluiting van scholen heeft uitgewezen dat ouders niet voorbereid zijn op afstands- en thuisonderwijs; overwegende dat bepaalde werkende ouders zonder financiële middelen of alternatieven werden gedwongen hun kinderen alleen thuis te laten en dat andere ouders, voornamelijk vrouwen, zich gedwongen zagen de arbeidsmarkt te verlaten, waardoor gezinnen in armoede zijn vervallen;

H.

overwegende dat tijdens de noodsluiting van scholen in ruim 90 % van de landen een vorm van afstandsleren werd ingevoerd; overwegende dat het afstandsonderwijs vooral ten goede kwam aan kinderen in het basis- en middelbaar onderwijs, waardoor kinderen op de kleuterschool het risico liepen niet klaar te zijn om naar de basisschool te gaan;

I.

overwegende dat schoolkinderen in de hele wereld sinds het begin van de COVID-19-pandemie reeds rond de 1,8 biljoen uur contactonderwijs hebben gemist en dat wereldwijd meer dan 39 miljard schoolmaaltijden zijn misgelopen vanwege de schoolsluitingen (4);

J.

overwegende dat de wereld al lang voor de COVID-19-pandemie te maken had met een wereldwijde leercrisis, die niet alleen werd veroorzaakt door de belemmerde toegang tot onderwijs als gevolg van armoede, het lange reizen naar de dichtstbijzijnde school, schadelijke gendernormen, discriminatie ten aanzien van kwetsbare groepen, milieurisico’s en conflicten, maar ook door onderwijs dat niet noodzakelijk tot leren leidt; overwegende dat de pandemie de kritieke situatie van kinderen in een aantal conflictgebieden heeft verergerd, die vaak onder meer wordt gekenmerkt door toenemende onveiligheid, een grotere gevoeligheid voor de gevolgen van klimaatverandering en aanvallen op onderwijsinstellingen, waardoor kinderen een verhoogd risico lopen om als kindsoldaten te worden gerekruteerd, wat een ernstige schending inhoudt van de rechten van het kind en van het internationaal humanitair recht; overwegende dat wereldwijd 617 miljoen kinderen en tieners niet in staat zijn de minimumvaardigheden op het gebied van lezen (5) en wiskunde te verwerven, ondanks het feit dat twee derde van hen naar school gaat;

K.

overwegende dat COVID-19 twintig jaar aan onderwijswinst heeft tenietgedaan en dat in 2020 nog eens 101 miljoen kinderen, oftewel 9 % van de kinderen in de eerste acht leerjaren, onder het minimumniveau van leesvaardigheid zaten (6);

L.

overwegende dat naar schatting nog eens 825 miljoen kinderen bij het bereiken van de volwassen leeftijd in 2030 niet over de nodige vaardigheden op middelbareschoolniveau zullen beschikken die zij nodig hebben voor werk en leven; overwegende dat miljoenen kinderen en jongeren die regelmatig naar school gaan niet de kennis en vaardigheden verwerven die zij nodig hebben om met succes de arbeidsmarkt te betreden, zich ten volle te ontplooien en bij te dragen aan de samenleving;

M.

overwegende dat de sluiting van scholen verstrekkende economische gevolgen heeft, aangezien kinderen en jongeren hierdoor niet de nodige vaardigheden kunnen verwerven, zich niet ten volle kunnen ontplooien en zich niet kunnen voorbereiden op het leven, wat vaak leidt tot werkloosheid en bijgevolg tot meer ongelijkheid en minder arbeidskansen;

N.

overwegende dat er volgens de VN wereldwijd 11 miljoen leerlingen zijn in het basis- en middelbaar onderwijs, onder wie 5,2 miljoen meisjes, die het risico lopen na de schoolsluitingen in verband met COVID-19 niet naar school terug te keren (7); overwegende dat hoe langer kinderen van school zijn, hoe groter de kans is dat zij het onderwijs helemaal verlaten; overwegende dat deze situatie de behaalde resultaten op het gebied van onderwijs en de verwezenlijking van de SDG’s, en met name de SDG’s die betrekking hebben op armoedebestrijding, gezondheid en welzijn, en kwaliteitsonderwijs, dreigt te ondermijnen;

O.

overwegende dat de sluiting van scholen duidelijke gendereffecten heeft en ongelijkheden kan vergroten; overwegende dat de sluiting van scholen tijdens crises volgens schattingen kan leiden tot een toename van het aantal tienerzwangerschappen; overwegende dat meisjes die niet naar school gaan naar verhouding sterker worden blootgesteld aan het risico op huwelijken op jonge leeftijd, gedwongen huwelijken en seksuele uitbuiting; overwegende dat het aantal gevallen van vrouwelijke genitale verminking in de komende tien jaar naar schatting met twee miljoen kan toenemen; overwegende dat een aanzienlijk aantal meisjes na de heropening van de scholen niet meer naar school zal kunnen gaan als gevolg van bepaalde discriminerende beleidsmaatregelen op grond waarvan zwangere meisjes en jonge moeders niet naar school mogen gaan;

P.

overwegende dat wereldwijd 129 miljoen meisjes niet naar school gaan, onder wie 32 miljoen meisjes van basisschoolleeftijd, 30 miljoen meisjes van middelbareschoolleeftijd die in de onderbouw zouden zitten en 67 miljoen meisjes van middelbareschoolleeftijd die in de bovenbouw zouden zitten; overwegende dat in krap de helft van alle landen in de wereld gendergelijkheid is verwezenlijkt wat de deelname aan het basisonderwijs betreft; overwegende dat kinderen, en met name meisjes, uit de armste en kwetsbaarste huishoudens door de verschuiving naar afstandsleren een aanzienlijk risico lopen om school voorgoed of voor langere tijd te verlaten;

Q.

overwegende dat negen van de tien landen waar het voor meisjes het moeilijkst is om onderwijs te volgen, in Afrika bezuiden de Sahara liggen en dat het andere land Afghanistan is, waar de taliban meisjes in wezen onderwijs na de basisschool hebben ontzegd door te gelasten middelbare scholen alleen te heropenen voor jongens; overwegende dat het begrijpelijk is dat het onduidelijke beleid van de taliban en de vage en niet ingeloste beloften over onderwijs voor meisjes miljoenen Afghaanse meisjes doen vrezen voor hun onderwijs; overwegende dat er verschillende internationale initiatieven van universiteiten en particulieren tot stand zijn gekomen om Afghaanse meisjes en vrouwen afstandsonderwijs aan te bieden;

R.

overwegende dat kinderen die niet naar school gaan, en in het bijzonder meisjes en kinderen uit kansarme milieus, zoals kinderen uit plattelandsgebieden en kinderen van minderheden, van inheemse volkeren en van migranten, onder wie vluchtelingen, alsook kinderen met een handicap, kinderen in zorginstellingen en kinderen die als gevolg van de COVID-19-pandemie hun ouders of grootouders hebben verloren, volgens verschillende nationale en regionale rechtshandhavingsautoriteiten naar verhouding gevoeliger zijn voor uitbuiting, kinderarbeid en huiselijk geweld, met inbegrip van het zien van huiselijk geweld, cyberpesten en andere strafbare feiten zoals seksuele uitbuiting en misbruik (8);

S.

overwegende dat de Wereldbank schat dat een wereldwijde schoolsluiting van vijf maanden naast enorme sociale kosten ook leerachterstanden met een actuele waarde van 10 biljoen USD tot gevolg kan hebben; overwegende dat leerachterstanden economieën tot 161 miljoen USD per dag kunnen kosten;

T.

overwegende dat schoolsluitingen een essentiële rol hebben gespeeld bij de beperking van de verspreiding van COVID-19; overwegende dat scholen meer zijn dan alleen een plek waar kinderen kunnen leren, aangezien zij ook ontmoetingsplaatsen en hubs voor geestelijke gezondheid en psychosociale ondersteuning vormen; overwegende dat schoolsluitingen volgens Unesco en Unicef niet alleen gevolgen hebben voor het recht op onderwijs, maar ook voor het recht op gezondheid, aangezien meer dan 80 miljoen kinderen hun primaire vaccinaties mislopen als gevolg van de schoolsluitingen; overwegende dat leerkrachten als gevolg van schoolsluitingen niet alert kunnen zijn op tekenen van misbruik door of gebrekkige zorg van ouders; overwegende dat schoolsluitingen volgens onderzoekscentrum Innocenti van Unicef en volgens het Wereldvoedselprogramma ook gevolgen hebben voor het recht op goede voeding en toegang tot een dagelijkse maaltijd; overwegende dat schoolvoedingsprogramma’s voor de kwetsbaarste kinderen een stimulans kunnen zijn om weer naar school te gaan; overwegende dat schoolsluitingen ernstige gevolgen hebben voor het geestelijk welzijn van kinderen, aangezien zij thuis aan geweld en stress kunnen worden blootgesteld; overwegende dat schoolsluitingen acute en langdurige psychosociale gevolgen kunnen hebben en onder andere tot depressiviteit, meer angst en zelfmoord kunnen leiden, omdat kinderen van hun sociale contacten worden beroofd;

U.

overwegende dat schooluitval sociale ongelijkheid versterkt en de stabiliteit en welvaart in een land kan beïnvloeden, en daarmee de toekomst van miljoenen kinderen ter wereld in het gedrang brengt en ernstige gevolgen heeft voor een hele generatie; overwegende dat onderwijs essentieel is gebleken voor het tegengaan van extremisme onder en radicalisering van kinderen en jongeren;

V.

overwegende dat volgens het onderwijsverslag 2021 van het UNHCR de helft van alle vluchtelingenkinderen niet naar school gaat; overwegende dat vluchtelingenkinderen worden uitgesloten van leermogelijkheden op afstand; overwegende dat de overvolle leefomstandigheden van vluchtelingenkinderen, en met name van vluchtelingenkinderen die in vluchtelingenkampen wonen, de verspreiding van het virus vaak in de hand werken en de naleving van de gezondheidsvoorschriften in de weg staan; overwegende dat de COVID-19-situatie in de kampen een crisis vormt voor kinderen, aangezien veel kinderen vaak reeds tijdens hun vormingsjaren een verzwakt immuunsysteem of onderliggende gezondheidsproblemen hebben en daardoor een hoger risico lopen om ernstigere symptomen te ontwikkelen wanneer zij met dit dodelijke virus besmet raken; overwegende dat men in de meeste vluchtelingenkampen niet beschikt over de nodige gezondheidsdiensten om aan de behoeften van kinderen en hun gezinnen tegemoet te kunnen komen;

W.

overwegende dat laaginkomenslanden naar verhouding zwaarder worden getroffen door de ongelijke verdeling van COVID-19-vaccins in de wereld;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

—

gezien artikel 2 en artikel 3, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie en artikel 8 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

—

gezien artikel 21, lid 1, artikel 23 en artikel 33, lid 2, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie,

—

gezien de mededeling van de Commissie van 5 maart 2020 getiteld “Een Unie van gelijkheid: strategie voor gendergelijkheid 2020-2025” (COM(2020)0152),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 10 maart 2020 getiteld “Een kmo-strategie voor een duurzaam en digitaal Europa” (COM(2020)0103),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 1 juli 2020 getiteld “Europese vaardighedenagenda voor duurzaam concurrentievermogen, sociale rechtvaardigheid en veerkracht” (COM(2020)0274),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 3 maart 2021 getiteld “Een Unie van gelijkheid: Strategie inzake de rechten van personen met een handicap 2021-2030” (COM(2021)0101),

—

gezien de studie van het directoraat-generaal Communicatienetwerken, Inhoud en Technologie van de Commissie van 2020 getiteld “Women in the Digital Age”,

—

gezien zijn resolutie van 19 januari 2016 over externe factoren die een obstakel vormen voor vrouwelijke ondernemers in Europa (1),

—

gezien zijn resolutie van 28 april 2016 over gendergelijkheid en het versterken van de positie van de vrouw in het digitale tijdperk (2),

—

gezien zijn resolutie van 3 oktober 2017 over de economische empowerment van vrouwen in de particuliere en openbare sector in de EU (3),

—

gezien zijn resolutie van 17 april 2018 over het versterken van de positie van vrouwen en meisjes via de digitale sector (4),

—

gezien zijn resolutie van 21 januari 2021 getiteld “De digitale kloof tussen vrouwen en mannen dichten: de deelname van vrouwen aan de digitale economie” (5),

—

gezien zijn resolutie van 21 januari 2021 over het genderperspectief in de COVID-19-crisis en de periode na de crisis (6),

—

gezien zijn resolutie van 21 januari 2021 over de EU-strategie inzake gendergelijkheid (7),

—

gezien zijn resolutie van 10 juni 2021 over de bevordering van gendergelijkheid in onderwijs en loopbanen op het gebied van wetenschap, technologie, engineering en wiskunde (STEM) (8),

—

gezien de studie over de beroepsstatus van plattelandsvrouwen in de EU, die de beleidsondersteunende afdeling Rechten van de burger en Constitutionele Zaken van zijn directoraat-generaal Intern Beleid in mei 2019 heeft gepubliceerd,

—

gezien de studie getiteld “Enhancing Women’s Economic Empowerment through Entrepreneurship and Business Leadership in OECD Countries”, die het directoraat Werkgelegenheid, Arbeid en Sociale Zaken van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) in 2014 heeft gepubliceerd,

—

gezien de studie getiteld “International Survey of Adult Financial Literacy”, die de OESO in 2020 heeft gepubliceerd,

—

gezien hoofdstuk 2 van de studie getiteld “The Missing Entrepreneurs 2019: Policies for Inclusive Entrepreneurship”, die de OESO in december 2019 heeft gepubliceerd,

—

gezien de gendergelijkheidsindex van het Europees Instituut voor gendergelijkheid (EIGE),

—

gezien artikel 6 van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap,

—

gezien de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties,

—

gezien het scorebord “Women in Digital”,

—

gezien de studie over vrouwelijk ondernemerschap en werken als zelfstandige, met inbegrip van aspecten van gendergerelateerd maatschappelijk verantwoord ondernemen, die de beleidsondersteunende afdeling Rechten van de burger en Constitutionele Zaken van zijn directoraat-generaal Intern Beleid in mei 2020 heeft gepubliceerd,

—

gezien de studie getiteld “Funding women entrepreneurs — How to empower growth”, die Innovation Finance Advisory van de Europese Investeringsbank in juni 2020 heeft gepubliceerd,

—

gezien artikel 54 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie vrouwenrechten en gendergelijkheid (A9-0096/2022),

A.

overwegende dat gendergelijkheid een fundamentele waarde en kerndoelstelling van de EU en een basisvoorwaarde voor de volledige uitoefening van mensenrechten door vrouwen en meisjes is en van essentieel belang is voor de versterking van hun positie, de ontwikkeling van hun volledige potentieel en de totstandbrenging van een duurzame, inclusieve samenleving; overwegende dat gendergerelateerde discriminatie op grond van stereotypen en ongelijkheden, in combinatie met intersectionele discriminatie, onder meer op grond van geslacht, ras, etnische of sociale afkomst of handicap, seksuele geaardheid, genderidentiteit of genderexpressie, negatieve sociale en economische gevolgen heeft en van invloed is op de manier waarop vrouwen uitdagingen ervaren, onder meer wanneer zij willen ondernemen en als zelfstandige willen werken;

B.

overwegende dat vrouwelijk ondernemerschap de emancipatie en empowerment van vrouwen stimuleert; overwegende dat gedurende de periode 2014-2018 het mediane jaarinkomen van voltijdse ondernemers bij vrouwen en mannen gelijk was (9); overwegende dat de economische onafhankelijkheid en empowerment van vrouwen van cruciaal belang zijn voor de verwezenlijking van vrouwenrechten en gendergelijkheid en onder meer berusten op het vermogen om op gelijke voet aan de arbeidsmarkt deel te nemen, toegang tot en controle over productiemiddelen, controle over de eigen tijd en het eigen leven en lichaam, zelfontplooiing en betekenisvolle deelname aan economische besluitvorming op alle niveaus; overwegende dat voor de bevordering van economische onafhankelijkheid vrouwelijk ondernemerschap en werken als zelfstandige moeten worden aangemoedigd, gepaard gaand met passende maatregelen om de gelijke participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt, gelijke beloning voor gelijk of gelijkwaardig werk, toegang tot fatsoenlijk werk en de verdeling en erkenning van huishoudelijke taken en zorgtaken te waarborgen;

C.

overwegende dat vrouwen de waardevolste en grootste onaangeboorde bron van ondernemers- en leiderschapspotentieel in Europa vormen; overwegende dat tijdens de periode 2014-2018 vrouwen in OESO-landen twee keer zo vaak een eigen bedrijf startten als vrouwen in de EU (10); overwegende dat vrouwelijke ondernemers en vrouwelijke zelfstandigen een onderbenutte bron van duurzame economische groei, werkgelegenheid en innovatiepotentieel vormen, en dat de bevordering van deze bron van groei een belangrijk instrument vormt voor de versterking van de economische empowerment en onafhankelijkheid van vrouwen; overwegende dat de economische empowerment van vrouwen de productiviteit bevordert en de economische diversificatie en de inkomensgelijkheid vergroot; overwegende dat zelfstandige arbeid moet worden erkend als een vorm van arbeid die bijdraagt tot het scheppen van banen en het verminderen van de werkloosheid; overwegende dat studies aantonen dat vrouwen vaak een andere management- en leiderschapsstijl hebben dan mannen en dat genderdiversiteit in teams voordelen oplevert voor de samenleving en de economie (11); overwegende dat het ondersteunen van vrouwelijke ondernemers en vrouwelijke zelfstandigen ook het concurrentievermogen van de EU zou versterken en dat de EU en haar lidstaten daarom alle ondernemersactiviteiten zouden moeten bevorderen die banen en inkomens en dus toegevoegde waarde voor het bedrijfsleven en de samenleving creëren;

D.

overwegende dat vrouwen in plattelandsgebieden en achtergestelde regio’s meer geneigd zijn de stap te zetten naar ondernemerschap en zelfstandige arbeid dan vrouwen in stedelijke en economisch welvarende regio’s (12); overwegende dat de werkgelegenheidskansen voor vrouwen in plattelandsgebieden in de EU slechter zijn dan die voor mannen in plattelandsgebieden en die voor vrouwen in stedelijke gebieden; overwegende dat het aandeel vrouwelijke zelfstandigen in plattelandsgebieden iets hoger ligt dan het aandeel in het algemeen; overwegende dat 30 % van de landbouwbedrijven in de EU wordt geleid door een vrouwelijke zelfstandige (13);

E.

overwegende dat de relatieve schaarste aan vrouwelijke ondernemers moet worden beschouwd als een onbenutte bron voor innovatie en ontwikkeling, met name in de context van de groene en de digitale transformatie van Europa en het economisch herstel na de COVID-19-crisis; overwegende dat de COVID-19-crisis vrouwen onevenredig zwaar heeft getroffen, met name vrouwen met onzekere banen, vrouwen die werken in sectoren waarin zij oververtegenwoordigd zijn, en vrouwen die werken in de informele economie, met aanzienlijke economische en werkgelegenheidseffecten voor hen als gevolg van een toename van zorgtaken en huishoudelijke taken, beperkte toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, alsook gendergerelateerd geweld en intimidatie; overwegende dat de Europese economie een bbp-groei met 16 miljard EUR zou kunnen optekenen door meer vrouwen aan te moedigen zich op de digitale arbeidsmarkt te begeven; overwegende dat het verbeteren van de gendergelijkheid en het aanmoedigen van vrouwelijk ondernemerschap van cruciaal belang zijn om het Europese herstel te versnellen en te versterken;

F.

overwegende dat de Europese Unie achterloopt op de VS en China op het gebied van de ontwikkeling van technologieën inzake bijvoorbeeld artificiële intelligentie en blockchain; overwegende dat de hoogst gewaardeerde start-ups van de wereld in april 2021 voornamelijk Chinese en Amerikaanse bedrijven waren; overwegende dat de Europese Unie de innovatiecapaciteiten van Europese vrouwen inzake de ontwikkeling van technologieën moet erkennen en ondersteunen;

G.

overwegende dat vrouwen slechts 34,4 % van de zelfstandigen en 30 % van de startende ondernemers in de EU uitmaken, hetgeen bevestigt dat de grootste genderkloof op het gebied van ondernemingsactiviteiten zich voordoet in Europa en Noord-Amerika (14); overwegende dat slechts 34 % van de leidinggevende functies in de EU wordt bekleed door vrouwen (15); overwegende dat eerdere ervaring met leidinggevende functies personen de nodige vaardigheden en het nodige vertrouwen biedt om zelf een bedrijf te runnen (16); overwegende dat het gebrek aan sociale bescherming zoals betaald ziekteverlof en moederschaps-, vaderschaps- of ouderschapsverlof in verschillende lidstaten problematisch kan zijn voor zelfstandig werkzame vrouwen; overwegende dat zelfstandig werkzame vrouwen een groter risico lopen om in armoede te vervallen;

H.

overwegende dat het starten en leiden van een bedrijf in de EU complex is vanwege de verschillende bureaucratische en administratieve vereisten en procedures, hetgeen een belemmering vormt om meer vrouwen ertoe aan te zetten ondernemer te worden; overwegende dat vrouwen bij ondernemerschap worden geconfronteerd met andere belemmeringen dan mannen, met name belemmeringen van economische, wetgevende en sociale aard; overwegende dat deze belemmeringen verband houden met genderstereotypen die bijdragen tot gendersegregatie in het onderwijs, een gebrek aan specifieke opleiding, een lager niveau aan vertrouwen als ondernemer, minder toegang tot informatie, financiële ondersteuning en overheidssteun, minder instrumenten voor sociale en zakelijke netwerken, gendervooroordelen en moeilijkheden bij het combineren van werk en gezin, vanwege het gebrek aan zorginfrastructuur, met name kinderopvang, en vanwege het stereotype dat vrouwen de meeste zorgtaken en huishoudelijke taken verrichten; overwegende dat vrouwen vaker dan mannen aangeven dat flexibele werktijden hun motivatie vormen om de stap te zetten naar ondernemerschap en zelfstandige arbeid (17); overwegende dat vrouwelijk (zelfstandig) ondernemerschap ook een waardevol instrument kan zijn om werk en privéleven te combineren; overwegende dat van 2014 tot 2018 slechts 34,5 % van de vrouwen in de EU en 37,7 % van de vrouwen in de OESO-landen het gevoel had over de nodige vaardigheden en kennis te beschikken om een eigen bedrijf op te starten; overwegende dat vrouwen bijna 10 % vaker dan mannen aangeven te kampen met faalangst (18); overwegende dat er tussen mannen en vrouwen een kloof bestaat op het gebied van financiële geletterdheid; overwegende dat deze kloof een barrière vormt voor vrouwen wanneer zij toegang zoeken tot financiering, en hen er in het algemeen van weerhoudt vol vertrouwen deel te nemen aan economische en financiële activiteiten (19);

I.

overwegende dat schadelijke structuren en stereotypen ongelijkheid in stand houden; overwegende dat stereotypen en de traditionele rollen van man en vrouw nog altijd van invloed zijn op de taakverdeling tussen mannen en vrouwen in het huishouden, in het onderwijs, op de werkvloer en in de samenleving; overwegende dat onbetaalde zorg- en huishoudelijke taken meestal worden uitgevoerd door vrouwen, hetgeen gevolgen heeft voor hun werkgelegenheid en de ontwikkeling van hun loopbaan en bijdraagt tot de loon- en pensioenkloof tussen mannen en vrouwen; overwegende dat maatregelen ter verbetering van het evenwicht tussen werk en privéleven, zoals de richtlijn betreffende het evenwicht tussen werk en privéleven, dringend op correcte wijze door de lidstaten moeten worden omgezet en moeten worden aangevuld met verdere maatregelen teneinde meer mannen bij onbetaald werk te betrekken;

J.

overwegende dat toegang tot netwerken, mentorschap en het bevorderen van vrouwelijke ondernemers als rolmodel belangrijk zijn om vrouwen te doen nadenken over een loopbaan als ondernemer en om de economische empowerment van vrouwen te versterken; overwegende dat de diversiteit van rolmodellen vrouwen met uiteenlopende achtergronden kan aanspreken;

K.

overwegende dat sommige particuliere bedrijven in hun strategieën voor maatschappelijk verantwoord ondernemen maatregelen zoals mentorschap, netwerkvorming en ondersteuning hebben opgenomen met het oog op betere toegang van vrouwen tot financiering en technologie, teneinde vrouwelijk ondernemerschap te ondersteunen;

L.

overwegende dat uit statistieken blijkt dat vrouwelijke ondernemers meer dan mannen moeite ondervinden om financiering en kapitaal aan te trekken; overwegende dat nog steeds zeer weinig wordt geïnvesteerd in door vrouwen geleide bedrijven; overwegende dat in 2018 93 % van al het in Europese technologiebedrijven geïnvesteerde kapitaal naar starterteams ging die enkel uit mannen bestonden (20); overwegende dat slechts 32 % van de durfkapitaalfinanciering naar ondernemingen met ten minste één bewindsvrouw ging (21); overwegende dat innovaties van vrouwen minder vaak worden aangemerkt en erkend als innovaties en veelbelovende ideeën; overwegende dat door vrouwen geleide ondernemingen in de regio Midden- en Oost-Europa, hoewel zij minder financiële steun ontvangen, op het gebied van kapitaalproductiviteit 96 % beter presteren dan door mannen opgerichte ondernemingen (22);

M.

overwegende dat uit gegevens blijkt dat vrouwelijke ondernemers meer inkomsten genereren, hoewel zij minder financiële steun ontvangen;

N.

overwegende dat slechts 10 % van de business angels in Europa vrouwen zijn (23) en dat vrouwen met name ondervertegenwoordigd zijn in de groep van private-equity-investeerders op het gebied van digitalisering; overwegende dat slechts 10 % van alle leidinggevende functies in private-equity- en durfkapitaalondernemingen wereldwijd (24) door vrouwen wordt bekleed; overwegende dat uit verschillende studies blijkt dat beleggingsbeheerders doorgaans kapitaal verstrekken en banen aanbieden aan personen die vergelijkbaar zijn met henzelf, waardoor vrouwen, en met name vrouwen met verschillende achtergronden en vrouwen die worden geconfronteerd met intersectionele discriminatie, onder meer op grond van hun raciale, etnische of sociaal-economische achtergrond, duidelijk worden benadeeld; overwegende dat durfkapitaalondernemingen met vrouwelijke partners twee tot drie keer meer geneigd zijn om te investeren in door vrouwen geleide bedrijven (25); overwegende dat het gebrek aan vrouwen in besluitvormingsfuncties bij durfkapitaalondernemingen een van de belangrijkste oorzaken van de hardnekkige financieringskloof voor door vrouwen geleide ondernemingen in de EU is (26); overwegende dat een andere belangrijke oorzaak van de hardnekkige financieringskloof voor door vrouwen geleide ondernemingen in de EU eruit bestaat dat vrouwen minder vaak dan mannen op zoek gaan naar externe financiering zoals bankleningen, durfkapitaal of financiering uit overheidsprogramma’s, en in plaats daarvan zelf financiering verstrekken met hun eigen spaargeld of met financiering van familieleden (27); overwegende dat het uitvoeren van maatregelen om tot een eerlijke vertegenwoordiging van vrouwen te komen en een genderevenwichtig financieel ecosysteem tot stand te brengen, het creëren van een gunstiger klimaat op EU-niveau en het verstrekken van voldoende begrotingsmiddelen van fundamenteel belang is om de noodzakelijke financieringsvoorwaarden en het essentiële netwerk van vrouwelijke investeerders te creëren om door vrouwen geleide bedrijven tot bloei te laten komen;

O.

overwegende dat zes lidstaten elf particuliere fondsen in het leven hebben geroepen om de financieringskloof voor vrouwelijke ondernemers te dichten en dat deze fondsen bij hun investeringscriteria rekening houden met genderoverwegingen ter ondersteuning van diversiteit; overwegende dat sommige van deze fondsen nationale of EU-steun hebben ontvangen, waaruit blijkt dat overheidsbeleid een belangrijke rol speelt bij het bevorderen van ondernemerschap (28);

P.

overwegende dat het geen sinecure is het ondernemerschap in de EU doeltreffend te meten;

Q.

overwegende dat minder dan 8 % van de CEO’s van topbedrijven vrouw is;

R.

overwegende dat in 2018 59 % van de wetenschappers en ingenieurs in de EU man was en slechts 41 % vrouw, wat neerkomt op een kloof van 18 % (29); overwegende dat sociale normen, stereotypen, culturele ontmoediging en genderbepaalde verwachtingen op het gebied van beroepskeuzes, die vaak worden versterkt door de inhoud van onderwijsprogramma’s en curricula, twee van de belangrijkste factoren voor gendersegregatie in het hoger onderwijs en op de arbeidsmarkt zijn;

S.

overwegende dat het van cruciaal belang is dat Europa evenveel vrouwelijke als mannelijke ondernemers telt om diversificatie van inhoud en producten te waarborgen; overwegende dat tussen 2014 en 2018 door vrouwen geleide start-ups in de EU in dezelfde mate nieuwe producten en diensten aanboden als door mannen geleide start-ups (30), waaruit mag worden afgeleid dat vrouwen en mannen inzake innovatie even goed presteren; overwegende dat het aanmoedigen van meer vrouwen om ondernemer te worden de kwaliteit en diversiteit van innovaties, producten en diensten kan verbeteren;

T.

overwegende dat het Europees ambassadeursnetwerk voor vrouwelijk ondernemerschap tot nog toe meer dan 650 nationale vergaderingen heeft georganiseerd en meer dan 61 000 vrouwen die ondernemerschap ambiëren, heeft bereikt; overwegende dat de ambassadeurs van het netwerk de oprichting hebben ondersteund van meer dan 250 door vrouwen geleide ondernemingen en van nog verscheidene clubs voor netwerkvorming en zakelijke ondersteuning voor vrouwen (31);

U.

overwegende dat er in 2020 meer mensen waren die iemand kenden die een bedrijf had stopgezet dan er mensen waren die iemand kenden die een bedrijf had opgestart (32), hetgeen erop wijst dat het belangrijk is te zorgen voor een vruchtbare bodem voor alle soorten ondernemerschap, verbonden te blijven met andere economieën, te blijven uitkijken naar nieuwe kansen en de banen van de toekomst veilig te stellen;

V.

overwegende dat de loonkloof tussen mannen en vrouwen in de EU 14,1 % bedraagt en de laatste tien jaar slechts minimaal veranderd is; overwegende dat 24 % van de loonkloof tussen mannen en vrouwen verband houdt met de oververtegenwoordiging van vrouwen in relatief laagbetaalde sectoren zoals de zorg, de gezondheidssector en het onderwijs;

W.

overwegende dat ondernemerschap kennis en vaardigheden vereist; overwegende dat het verhogen van het opleidingsniveau van vrouwen en meisjes bijdraagt tot hun economische empowerment en tot inclusievere economische groei; overwegende dat een leven lang leren, bijscholing en omscholing, met name om gelijke tred te houden met snelle technologische en digitale transformaties, hun beroepsmogelijkheden vergroot en belangrijk is voor de gezondheid, het welzijn en de levenskwaliteit van vrouwen en meisjes;

X.

overwegende dat ondernemerschap toegankelijk moet zijn voor alle vrouwen, met inbegrip van vrouwen met een handicap, oudere vrouwen en vrouwen die tot een raciale of etnische minderheid behoren; overwegende dat vrouwen met een handicap het moeilijker kunnen hebben om een eigen bedrijf te starten; overwegende dat ondernemerschap onder oudere vrouwen niet wordt bevorderd, hoewel dit moet worden gezien als een waardevol en onbenut potentieel voor economische groei; overwegende dat de bevordering van ondernemerschap onder migrantenvrouwen grote kansen kan bieden voor hun integratie op de arbeidsmarkt en hun economische onafhankelijkheid en empowerment kan bevorderen;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.