INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE

15.3.2021

Publicatieblad van de Europese Unie

C 87/6

Mededeling van de Commissie betreffende de thans bij terugvordering van staatssteun toe te passen rentepercentages en de referentie- en disconteringspercentages, zoals die vanaf 1 april 2021 gelden

(Bekendgemaakt overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie (1))

(2021/C 87/04)

De basispercentages zijn berekend overeenkomstig de mededeling van de Commissie over de herziening van de methode waarmee de referentie- en disconteringspercentages worden vastgesteld (PB C 14 van 19.1.2008, blz. 6). Afhankelijk van het gebruik van het referentiepercentage moeten nog de passende opslagen in de zin van die mededeling worden toegepast. Voor het disconteringspercentage betekent dit dat een marge van 100 basispunt dient te worden toegevoegd. In Verordening (EG) nr. 271/2008 van de Commissie van 30 januari 2008 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 794/2004 is bepaald dat, tenzij in een bijzondere beschikking of een bijzonder besluit anders is bepaald, ook het bij terugvordering te hanteren percentage wordt vastgesteld door het basispercentage met 100 basispunt te verhogen.

Gewijzigde percentages zijn vetgedrukt.

Vorige tabel is gepubliceerd in PB C 59 van 19.2.2021, blz. 7.

Van

Tot

1.4.2021

…

– 0,45

0,00

– 0,45

0,50

– 0,45

0,04

– 0,45

0,22

0,80

– 0,45

0,15

– 0,45

1,75

– 0,02

– 0,45

0,11

1.3.2021

31.3.2021

– 0,45

0,00

– 0,45

0,44

– 0,45

0,04

– 0,45

0,22

0,80

– 0,45

0,15

– 0,45

2,07

– 0,02

– 0,45

0,11

1.2.2021

28.2.2021

– 0,45

0,00

– 0,45

0,44

– 0,45

0,05

– 0,45

0,22

0,80

– 0,45

0,19

– 0,45

2,07

– 0,02

– 0,45

0,12

1.1.2021

31.1.2021

– 0,45

0,00

– 0,45

0,44

– 0,45

0,06

– 0,45

0,22

0,80

– 0,45

0,23

– 0,45

2,07

0,00

– 0,45

0,15

(1) PB L 140 van 30.4.2004, blz. 1.

PROCEDURES IN VERBAND MET DE UITVOERING VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK MEDEDINGINGSBELEID

15.3.2021

Publicatieblad van de Europese Unie

C 87/11

Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie

(2021/C 87/07)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING DIE GEVOLGEN HEEFT VOOR HET ENIG DOCUMENT

“PÉRIGORD”

PGI-FR-A1105-AM02

Datum van mededeling: 8.12.2020

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Geografisch gebied

In hoofdstuk 1, punt 4, van het productdossier wordt toegevoegd dat de gemeenten in het geografische gebied worden vermeld volgens de officiële geografische code.

2. Toevoeging van wijnstokrassen

De indeling van de wijndruivenrassen naar de kleur van de verkregen wijnen is geschrapt en er zijn rassen toegevoegd, zodat de BGA beter kan worden aangepast aan de huidige milieuproblemen en de klimaatverandering.

Daarbij worden de volgende rassen toegevoegd: artaban N, cabernet blanc B, cabernet cortis N, floréal B, monarch N, muscaris B, solaris B, souvignier gris B, soreli B, touriga nacional N, verdejo B en vidoc N

3. Gegevens van de controleautoriteit

Hoofdstuk 3 wordt vervangen door de contactgegevens van het INAO (Institut National de l’Origine et de la Qualité), de met de controle belaste autoriteit.

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

Périgord

2. Type geografische aanduiding

BGA — beschermde geografische aanduiding

3. Categorieën wijnbouwproducten

— Wijn

4. Beschrijving van de wijn(en)

De beschermde geografische aanduiding “Périgord” is gereserveerd voor stille rode, witte en roséwijnen.

De stille wijnen met de beschermde geografische aanduiding “Périgord” hebben een effectief alcoholgehalte van ten minste 10,5 volumeprocent.

De maximum- of minimumwaarden voor de totale zuurgraad, voor het totaalgehalte aan zwaveldioxide en vluchtige zuren en het totale alcoholvolumegehalte zijn vastgesteld in de communautaire wetgeving. Dankzij de complementariteit van de Aquitaanse en lokale druivenrassen zijn de rode wijnen soepel en rond met tanninen die soms ietwat korrelig zijn. Dit geeft de wijnen karakter.

De roséwijnen hebben daarentegen een fruitige neus met een mooie frisheid aan het einde.

De droge witte wijnen zijn net zo fruitig en licht in de mond, maar met een mooi volume en een zuurtje aan het einde.

De rode wijnen met de vermelding “Vin de Domme” zijn fruitige en soepele wijnen. Deze wijnen zijn gerijpt in eiken vaten en hebben een robijnrode kleur met fruitige aroma’s die worden gekenmerkt door tonen van zoethout en een vleugje hout.

Roséwijnen met de vermelding “Vin de Domme” hebben een diepe kleur en een zeer expressieve neus met toetsen van rode vruchten. In de mond worden deze wijnen gekenmerkt door een goed evenwicht met volume en een lange, warme afdronk met frisheid.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent):
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent):
Minimale totale zuurgraad:
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter):
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter):

5. Wijnbereidingsprocedés

a. Specifieke oenologische procedés

Specifiek oenologisch procedé

Wat de oenologische procedés betreft, moeten de wijnen voldoen aan de voorschriften die zijn vastgesteld op communautair niveau en in het wetboek landbouw en zeevisserij.

b. Maximumopbrengsten

120 hectoliter per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

De druivenoogst, de vinificatie en de bereiding van de wijnen met de beschermde geografische aanduiding “Périgord” vinden plaats:

—	in het departement Dordogne,

—	op het grondgebied van de volgende gemeente in het departement Lot: Salviac.

7. Voornaamste Wijndruivenras(Sen)

Abondant B

Abouriou B

Alicante Henri Bouschet N

Aligoté B

Alphonse Lavallée N

Altesse B

Alvarinho — Albariño

Aléatico N

Aramon N

Aramon blanc B

Aramon gris G

Aranel B

Arbane B

Arinarnoa N

Arriloba B

Arrouya N

Arrufiac B — Arrufiat

Artaban N

Aubin B

Aubin vert B

Aubun N — Murescola

Auxerrois B

Bachet N

Barbaroux Rs

Baroque B

Biancu Gentile B

Blanc Dame B

Bouchalès N

Bouillet N

Bouquettraube B

Bourboulenc B — Doucillon blanc

Brachet N — Braquet

Brun Fourca N

Brun argenté N — Vaccarèse

Béclan N — Petit Béclan

Béquignol N

Cabernet blanc B

Cabernet cortis N

Cabernet franc N

Cabernet-Sauvignon N

Caladoc N

Calitor N

Camaralet B

Carcajolo N

Carcajolo blanc B

Carignan N

Carignan blanc B

Carmenère N

Castets N

Chardonnay B

Chasan B

Chasselas B

Chasselas rose Rs

Chatus N

Chenanson N

Chenin B

Cinsaut N — Cinsault

Clairette B

Clairette rose Rs

Clarin B

Claverie B

Codivarta B

Colombard B

Colombaud B — Bouteillan

Corbeau N — Douce noire

Cot N — Malbec

Counoise N

Courbu B — Gros Courbu

Courbu noir N

Crouchen B — Cruchen

César N

Danlas B

Duras N

Durif N

Egiodola N

Ekigaïna N

Elbling B

Etraire de la Dui N

Fer N — Fer Servadou, Braucol, Mansois, Pinenc

Feunate N

Floreal B

Folignan B

Folle blanche B

Franc noir de Haute-Saône N

Fuella nera N

Furmint B

Gamaret

Gamay Fréaux N

Gamay N

Gamay de Bouze N

Gamay de Chaudenay N

Ganson N

Gascon N

Genovèse B

Goldriesling B

Gouget N

Graisse B

Gramon N

Grassen N — Grassenc

Grenache N

Grenache blanc B

Grenache gris G

Gringet B

Grolleau N

Grolleau gris G

Gros Manseng B

Gros vert B

Jacquère B

Joubertin

Jurançon blanc B

Jurançon noir N — Dame noire

Knipperlé B

Lauzet B

Len de l’El B — Loin de l’Oeil

Liliorila B

Listan B — Palomino

Lival N

Macabeu B — Macabeo

Mancin N

Manseng noir N

Marsanne B

Marselan N

Mauzac B

Mauzac rose Rs

Mayorquin B

Melon B

Merlot N

Merlot blanc B

Meslier Saint-François B — Gros Meslier

Meunier N

Milgranet N

Molette B

Mollard N

Monarch N

Mondeuse N

Mondeuse blanche B

Monerac N

Montils B

Morrastel N — Minustellu, Graciano

Mourvaison N

Mourvèdre N — Monastrell

Mouyssaguès

Muscadelle B

Muscardin N

Muscaris B

Muscat Ottonel B — Muscat, Moscato

Muscat cendré B — Muscat, Moscato

Muscat d’Alexandrie B — Muscat, Moscato

Muscat de Hambourg N — Muscat, Moscato

Muscat à petits grains blancs B — Muscat, Moscato

Muscat à petits grains roses Rs — Muscat, Moscato

Mérille N

Müller — Thurgau B

Nielluccio N — Nielluciu

Noir Fleurien N

Négret de Banhars N

Négrette N

Ondenc B

Orbois B

Pagadebiti B

Pascal B

Perdea B

Persan N

Petit Courbu B

Petit Manseng B

Petit Meslier B

Petit Verdot N

Picardan B — Araignan

Pineau d’Aunis N

Pinot blanc B

Pinot gris G

Pinot noir N

Piquepoul blanc B

Piquepoul gris G

Piquepoul noir N

Plant droit N — Espanenc

Portan N

Poulsard N — Ploussard

Prunelard N

Précoce Bousquet B

Précoce de Malingre B

Raffiat de Moncade B

Ribol N

Riminèse B

Rivairenc N — Aspiran noir

Rivairenc blanc B — Aspiran blanc

Rivairenc gris G — Aspiran gris

Romorantin B — Danery

Rosé du Var Rs

Roublot B

Roussanne B

Roussette d’Ayze B

Sacy B

Saint Côme B

Saint-Macaire N

Saint-Pierre doré B

Sauvignon B — Sauvignon blanc

Sauvignon gris G — Fié gris

Savagnin blanc B

Savagnin rose Rs

Sciaccarello N

Segalin N

Select B

Semebat N

Semillon B

Servanin N

Servant B

Solaris B

Soreli B

Souvignier gris Rs

Syrah N — Shiraz

Tannat N

Tempranillo N

Terret blanc B

Terret gris G

Terret noir N

Tibouren N

Tourbat B

Touriga nacional N

Tressot N

Trousseau N

Téoulier N

Ugni blanc B

Valdiguié N

Velteliner rouge précoce Rs

Verdejo B

Verdesse B

Vermentino B — Rolle

Vidoc N

Viognier B

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

De Périgord is een streek in het zuidwesten van Frankrijk, die samenvalt met het departement Dordogne. Het is een overgangsgebied tussen het geërodeerde Centraal Massief en het brede Aquitaans Bekken.

Het wordt van het noordoosten naar het zuidwesten doorsneden door een hydrografisch netwerk dat onder meer bestaat uit de Isle, de Vézère en zijrivieren daarvan, maar vooral, in het zuiden van het departement, de Dordogne.

Wat temperatuur en neerslag betreft, profiteert de Périgord ten volle van de invloed van de Atlantische Oceaan. De temperaturen dalen van het zuidwesten naar het noordoosten naarmate de hoogte toeneemt. Voor de neerslag geldt het tegenovergestelde.

Het klimaat is een overgangsklimaat (verminderd oceaanklimaat) met een groter jaarlijks temperatuurbereik en minder neerslag dan aan de Aquitaanse kust. De lente is doorgaans vochtiger dan de winter en de wind waait overwegend uit het westen.

Geomorfologisch is het productiegebied een droge causse met veel karstverschijnselen (grotten, gouffres, dolines, verdwijngaten en resurgenties) die wordt doorkruist door het diep ingesneden dal van de Céou.

Het landschap is sterk doorsneden met een aantal graanakkers in dalbodems, steile hellingen en plateauranden waar het kalksteen aan de oppervlakte komt en waar de enige vegetatie bestaat uit jeneverbesstruiken en hakhoutbos van steeneiken.

De akkers bevinden zich op de bovenste gedeelten van plateaus en toppen waar het kalksteen voldoende is geërodeerd om een bodem te dragen.

Afgezien van de onontgonnen terreinen, die voornamelijk met bos zijn begroeid, wordt er landbouw bedreven op de alterieten, met enige graanbouw en schapenteelt, maar ook walnootbomen, aardbeienteelt rond Nabirat en een aantal tabaksvelden in de Dordognevallei.

De kalksteenplateaus die goed aan zon en wind zijn blootgesteld, zijn bij uitstek geschikt voor wijnbouw.

Kaarten uit de achttiende eeuw (met name die van Belleyme) laten zien dat er destijds in de hele Dordognevallei wijnbouw plaatsvond met twee belangrijke productiekernen rond Bergerac en Domme, en in een lint in het noordoosten van het departement aan de voet van het Centraal Massief aan de rand van de schist- en kalksteengebieden.

Vandaag de dag zijn de wijngaarden vooral te vinden in de Bergeracois en het kanton Domme, waar de wijnbouw een zekere opleving kent.

In het kanton Domme heeft de anticlinaal van Campagnac-les-Quercy zich tussen de kalksteenformaties uit het krijt geschoven.

De jurassische kalksteenformaties uit het tithonien en het kimmeridgien verbrokkelen tot platte stenen die “lauzes” worden genoemd. De wijnbouwers hebben deze stenen overigens uit de grond verwijderd en ze gebruikt voor de bouw van muurtjes rondom de wijngaarden en stapelstenen hutten, waarvan de bekendste, die op de causse van Daglan, op de monumentenlijst staan.

Het is aan deze bijzondere geologische situatie te danken dat de wijngaarden zich in dit gebied hebben gehandhaafd en ontwikkeld. Zoals in het hele zuidwesten van Frankrijk is de wijnbouw in de Périgord geïntroduceerd in de tijd van de Romeinen.

Van meet af aan is de rivier de Dordogne — de enige beschikbare transportroute, waarover goederen per praam werden vervoerd — van doorslaggevende betekenis geweest voor de handel in wijnen uit het “hoge land”.

De wijnen, die niet alleen over de Dordogne maar ook over de Garonne, de Lot en de Tarn werden vervoerd, wisten zich te handhaven en te ontwikkelen totdat vanaf ongeveer 1880 de fylloxera vernietigend huishield. De wijnteelt bleef achteruitgaan, nadat de Eerste Wereldoorlog haar een tweede zware slag toebracht door de wijngaarden van een hele generatie mannen te beroven. Ze overleefde bijna alleen in de Bergeracois.

Het wijnstokrassenbestand, dat Aquitaanse en lokale rassen omvat, wordt voor rode wijn grotendeels gedomineerd door merlot en de cabernets en voor de witte door sauvignon en sémillon, met hier en daar wat chardonnay.

Dankzij deze complementariteit zijn de rode wijnen soepel en mollig met tanninen die soms ietwat korrelig zijn. Dit geeft de wijnen karakter.

De roséwijnen hebben daarentegen een fruitige neus met een mooie frisheid aan het einde.

De droge witte wijnen zijn net zo fruitig en licht in de mond, maar met een mooi volume en een zuurtje aan het einde.

De streek rond Domme heeft door haar afgelegen ligging ten opzichte van Bordeaux minder te lijden gehad van de Honderdjarige Oorlog. In de periode na die oorlog heeft men zich ingespannen om de wijngaarden te herstellen en nieuwe wijnstokken aan te planten, zoals blijkt uit talrijke notariële akten.

Rond 1260 inde de graaf van Toulouse de wijnoogst op bepaalde landerijen rond Domme. De verkoop van wijn in Sarlat werd geregeld door de oude statuten uit 1288, zoals bevestigd in de octrooibrieven van 1299.

Tegenwoordig bestaat de productie in de streek rond Domme uit rode en roséwijnen. De rode wijnen zijn fruitige, soepele wijnen. Deze wijnen zijn gerijpt in eiken vaten en hebben een robijnrode kleur met fruitige aroma’s die worden gekenmerkt door tonen van zoethout en een vleugje hout.

De Domme-wijn laat er geen twijfel over bestaan dat hij tot de Aquitaanse wijnstreek behoort met een wijnstokrassenbestand dat wordt gedomineerd door merlot N en cabernet franc N, terwijl de cot N, die in het aangrenzende departement Lot sterk aanwezig is, hier nauwelijks ingang heeft gevonden.

Verenigd in de Association des amis du vin de Domme, die meer dan tweeduizend leden telt, onder wie de vijftien wijnbouwers, hebben de inwoners van dit kleine plattelandsgebied de handen ineengeslagen voor het behoud van deze vermaarde wijn, waarvan de naam wordt hooggehouden door middel van dynamische coöperatieve structuren. De historische en culturele banden met de grote buur Bordeaux hebben hun stempel gedrukt op de wijnstreek Périgord. Niet alleen geomorfologisch en klimatologisch maar ook wat de wijnbouw betreft is er sprake van een continuüm en het wijnstokrassenbestand bestaat uit dezelfde Aquitaanse druivenrassen.

Dankzij de handelsbetrekkingen is er altijd een dialoog en een uitwisseling van knowhow geweest tussen de twee naburige wijnbouwgemeenschappen.

De volledige productie van landwijnen in het departement Dordogne wordt gerealiseerd door vijfentwintig producenten, waarvan zes coöperaties. Het gaat om gemiddeld 8 500 hectoliter aan rode en roséwijnen en 2 500 hectoliter aan witte wijnen.

Op 12 september 1784 heeft de gemeente Domme de gemeenteverordening wijnoogstdatum ingevoerd “om de reputatie van de landwijnen in stand te houden, die onvermijdelijk te gronde gaat als de druiven worden geoogst voordat ze volledig rijp zijn”.

De wijnkelders bevonden zich voornamelijk in de onmiddellijke nabijheid van de laadhavens, te weten die van Domme en Castelnaud, zodat de wijnen per praam de rivier af konden worden vervoerd.

Aan het eind van de negentiende eeuw bracht de fylloxera de wijnstreek, die toen meer dan 2 800 hectare aan wijngaarden telde, een voorlopige genadeslag toe.

Het zou tot 1993 duren voordat er een vereniging van landbouwers, landbouwtechnici en plaatselijke politici werd opgericht om de wijngaarden te herstellen.

De wijnen uit de Périgord ontlenen hun karakter aan de kalksteenplateaus waar het merendeel van de wijnstokken groeit. De afwatering van deze bodems komt ten goede aan het karakter van de frisse witte en roséwijnen met een goede zuurgraad. Dankzij de goede watervoorziening van de bodem, samen met de invloed van de zee, kunnen de druiven een goede fenolische rijpheid bereiken. Hieraan ontlenen de rode wijnen hun karakter, dat gekenmerkt wordt door hun tanninen.

De invloed van de open Dordognevallei die blootstaat aan een meer uitgesproken zee-invloed, maakt de wijnen met de vermelding “Vin de Domme” soepeler en fruitiger.

Naast hun langdurige reputatie profiteren de Périgord- en Domme-wijnen ook van het toerisme rond de nabijgelegen middeleeuwse vesting van Sarlat, een uniek stadje waar jaarlijks bijna twee miljoen bezoekers op af komen en waar vele historische films worden opgenomen.

Naast de andere producten van de lokale gastronomie, walnoten, aardbeien, kastanjes, maar ook de geitenkaas cabécou en lamsvlees, en niet te vergeten truffels en boleten, dragen ook de wijnen van de Périgord bij aan de faam van deze toeristische regio.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Als de vermelding “beschermde geografische aanduiding” wordt vervangen door de traditionele aanduiding “Vin de pays”, moet het BGA-logo van de Europese Unie op het etiket worden opgenomen.

De beschermde geografische aanduiding “Périgord” mag worden aangevuld met een van de volgende aanvullende geografische benamingen volgens de in dit productdossier bepaalde productievoorwaarden: “Dordogne” en “Vin de Domme”.

De lettertekens van de geografische benamingen “Dordogne” en “Vin de Domme” mogen hoger noch breder zijn dan de lettertekens van de naam van de geografische aanduiding “Périgord”.

De beschermde geografische aanduiding “Périgord” mag worden aangevuld met:

—	de naam van een of meer druivenrassen,

—	de woorden “primeur” of “nouveau”.

Link naar het productdossier

http://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-4178c6c2-9742-406d-84c6-24b06b5f2f18

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.

15.3.2021

Publicatieblad van de Europese Unie

C 87/21

(2021/C 87/08)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING DIE GEVOLGEN HEEFT VOOR HET ENIG DOCUMENT

“VOUVRAY”

PDO-FR-A0146-AM01

Datum van mededeling: 8.12.2020

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Geografisch gebied

In hoofdstuk 1, punt IV, 1°, wordt toegevoegd dat de lijst van gemeenten is opgesteld op basis van de officiële geografische code 2020.

Dit houdt in dat de naam van de gemeente “Tours-Sainte-Radegonde” moet worden gewijzigd in “Tours”.

Deze redactionele wijziging verandert niets aan het geografische gebied.

Door deze wijziging moet ook punt 1.6 van het enig document worden gewijzigd.

2. Gebied in de onmiddellijke nabijheid

In hoofdstuk 1, punt IV, 3°, wordt toegevoegd dat de lijst van gemeenten is opgesteld op basis van de officiële geografische code 2020.

Deze redactionele wijziging verandert niets aan het gebied in de onmiddellijke nabijheid.

Door deze wijziging moet ook punt 1.9 van het enig document worden gewijzigd.

3. Agromilieumaatregelen

In hoofdstuk I, punt VI, 2°, worden de volgende twee punten toegevoegd:

“c)	Volledig chemische onkruidbestrijding is verboden.

Niet beide kanten besproeiende sproeimachines met niet-gerichte spuitmonden (ventilatorturbines op een portaaltractor of oscillerende kanonsproeiers) zijn verboden. Het gebruik van ventilatorturbines op een portaaltractor of oscillerende kanonsproeiers kan worden toegestaan op hellingen van meer dan 20 %.”.

Het doel van deze bepalingen is beter rekening te houden met de vraag van de consument en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen te beperken om het milieu te ontzien.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

4. Verkeer tussen erkende entrepothouders

Punt IX, 5°, b) wordt geschrapt.

Deze bepaling wordt geschrapt naar aanleiding van het arrest van de Raad van State van 22 mei 2017.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

5. Overgangsmaatregelen

Hoofdstuk 1, punt IX, 2°, van het productdossier wordt geschrapt omdat het een overgangsmaatregel betreft die is verstreken.

Het volgende punt wordt toegevoegd:

“4° - Andere teeltwijzen

Niet beide kanten besproeiende sproeimachines met niet-gerichte spuitmonden (ventilatorturbines op een portaaltractor of oscillerende kanonsproeiers) zijn toegestaan tot en met 31 augustus 2024.”.

Dankzij deze bepaling kunnen de exploitanten zich aanpassen aan het verbod op dit soort apparatuur.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

In hoofdstuk II, punt I, van het productdossier wordt het volgende toegevoegd:

“10. Verklaring van aankoop van sproeiapparatuur

Elke aankoop van sproeiapparatuur moet worden aangegeven bij het ODG. De aangifte moet een nauwkeurige beschrijving van de aangekochte apparatuur bevatten. De aankoopfactuur wordt bij de aangifte gevoegd.”.

Deze wijziging houdt verband met het verbod op niet beide kanten besproeiende sproeiers met niet-gerichte spuitmonden.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

6. Belangrijkste te controleren punten

De belangrijkste te controleren punten zijn herzien om de controlemethoden aan te passen.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

Vouvray

2. Type geografische aanduiding

BOB — beschermde oorsprongsbenaming

3. Categorieën wijnbouwproducten

Wijn

5	Mousserende kwaliteitswijn

Parelwijn

4. Beschrijving van de wijn(en)

Niet-mousserende wijnen

De niet-mousserende wijnen hebben een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 11 %.

Het totale alcoholvolumegehalte van de niet-mousserende wijnen na verrijking bedraagt niet meer dan 15 %.

Na verpakking hebben de droge niet-mousserende wijnen de volgende kenmerken: - een gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose + fructose) van ten hoogste 8 gram per liter; - een totaal zuurgehalte, uitgedrukt in gram wijnsteenzuur per liter, dat niet meer dan 2 gram per liter lager is dan het gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose + fructose).

De droge niet-mousserende wijnen hebben, als ze jong worden gedronken, doorgaans fruitige en florale aroma’s, die, naarmate de rijping vordert, plaatsmaken voor toetsen van honing of lindebloesem. Wanneer zij fermenteerbare suikers bevatten, zijn de complexiteit en het bewaarpotentieel ervan over het algemeen groter. Meer uitgesproken toetsen van exotisch fruit, of mildere van gedroogd fruit, zijn dan niet ongebruikelijk en met het verstrijken van de tijd komen er vaak toetsen van geroosterde amandelen, honing of kweepeer naar voren.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Mousserende wijnen en parelwijnen

De mousserende of parelwijnen beschikken na koolzuurontwikkeling, in geval van verrijking van de most, over een totaal alcoholvolumegehalte van ten hoogste 13 %.

Het gehalte aan vluchtige zuren en het totaalgehalte aan zuren, zwaveldioxide en kooldioxide van de mousserende en de parelwijnen zijn zoals vastgesteld in de communautaire regelgeving.

De mousserende wijnen, met fijne en lichte koolzuurbelletjes, worden vaak gekenmerkt door toetsen van fruit of van citrusvruchten en door een zoetige nuance die mettertijd sterker wordt. De parelwijnen onderscheiden zich door hun lagere gehalte aan koolzuurgas en hun subtielere luchtbellen, die minder aanwezig zijn in de mond. Deze aangename wijnen zijn over het algemeen wat wijnachtiger dan mousserende wijnen.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

5. Wijnbereidingsprocedés

a. Specifieke oenologische procedés

Specifiek oenologisch procedé

De mousserende of parelwijnen worden uitsluitend verkregen door tweede gisting in de fles. Zij beschikken na koolzuurontwikkeling, in geval van verrijking van de most, over een totaal alcoholvolumegehalte van ten hoogste 13 %.

Het totale alcoholvolumegehalte van de niet-mousserende wijnen na verrijking bedraagt niet meer dan 15 %.

Naast de bovengenoemde bepalingen moeten de wijnen, wat oenologische procedés betreft, voldoen aan de verplichtingen die zijn vastgesteld op communautair niveau en in het wetboek landbouw en zeevisserij.

Teeltwijze

— Leimethoden

a)	Beplantingsdichtheid. De minimale beplantingsdichtheid van de wijngaarden bedraagt 6 000 wijnstokken per hectare. De afstand tussen de rijen bedraagt niet meer dan 1,60 meter. De afstand tussen de wijnstokken in één rij bedraagt ten minste 0,90 meter.

Snoeiregels. De wijnstokken worden kort gesnoeid, met per arm één of twee vruchttakken met maximaal twee ogen. Per stok mag maximaal één vruchttak worden gesnoeid tot maximaal drie ogen. Elke stok heeft gemiddeld 10 en ten hoogste 13 ogen. Wijnstokken jonger dan tien jaar mogen echter niet meer dan 8 ogen per tak hebben. Onder “oog” wordt verstaan elk oog op meer dan 5 mm van de vertakking.

b. Maximumopbrengsten

Niet-mousserende wijnen

65 hectoliter per hectare

Mousserende wijnen en parelwijnen

78 hectoliter per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

De oogst van de druiven en de vinificatie, bereiding en opvoeding van niet-mousserende wijnen en de oogst van de druiven en de vinificatie, bereiding, opvoeding en verpakking van mousserende wijnen en parelwijnen vinden plaats op het grondgebied van de volgende gemeenten van het departement Indre-et-Loire (op basis van de officiële geografische code van 2020): Chançay, Noizay, Parçay-Meslay, Reugny, Rochecorbon, Tours, Vernou-sur-Brenne, Vouvray.

7. Voornaamste wijndruivenras(sen)

Chenin B

Orbois B

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

a) Beschrijving van de natuurlijke factoren die bijdragen tot het verband

In de buurt en stroomopwaarts van de stad Tours strekt het geografische gebied van de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Vouvray” zich uit over een plateau met meerdere droge valleien of valleitjes, die vaak abrupt afhellen naar de Loirevallei.

Het plateau heeft een tamelijk uitgesproken reliëf met een hoogte tussen 85 m en 110 m. In dit grillige landschap treft de bezoeker rotskelders en -huizen aan die in de gele tufsteenrotsen van de valleien zijn uitgegraven. Het plateau steunt op zacht krijt (tufsteen uit het turoon). Daarboven vinden we kiezelhoudende klei uit het senoon, het eoceen en het mio-plioceen, en boven op het vaste gesteente bevinden zich lemige, door de wind gevormde afzettingen uit het quartair. Het geografische gebied omvat acht gemeenten langs de rivier of nabij de Loirevallei en de kleinere nevenvalleien.

De percelen die specifiek voor de druivenoogst zijn afgebakend, hebben bodems die zijn gevormd door erosie van het geologische substraat van het plateau en die ook worden aangetroffen aan de rand van de hellingen naar de Loire en in de kleine en grote valleien die het plateau doorsnijden. Deze percelen bevinden zich ofwel op de heuvels, met kalkhoudende kleibodems, ofwel aan de rand van het plateau, met kiezelhoudende kleibodems.

Het gebied heeft een afgezwakt maritiem klimaat met zowel maritieme als continentale invloeden. De Loire speelt samen met de valleien, die koude lucht van de hellingen afvoeren, een warmteregulerende rol. In de zomer is er gewoonlijk minstens één hittegolf die verscheidene dagen duurt. Het gebied krijgt jaarlijks ongeveer 680 millimeter neerslag.

b) Beschrijving van de menselijke factoren die bijdragen tot het verband

Volgens de legende heeft Sint-Maarten in de 4e eeuw, toen het klooster van Marmoutier werd opgericht (372) in Sainte-Radegonde, dat nu deel uitmaakt van Tours, de druivenrassen die nog steeds worden geteeld, in het gebied geïntroduceerd, net als de methoden voor het snoeien van wijnstokken die in 2010 nog worden toegepast. Dankzij de vraatzucht van zijn ezel werden de voordelen van kort snoeien ontdekt.

Sinds het begin van de 13e eeuw worden de witte variëteiten uitsluitend geteeld op de percelen op de heuvels en de plateauranden, met stenige en kalkhoudende bodems. Uit oude documenten blijkt dat het ras chenin B, plaatselijk bekend als de “pineau van de Loire”, het edeldruivenras van het wijnbouwgebied is. Rabelais schrijft in de 16e eeuw in zijn “Gargantua”: “Het is pineau-wijn. O edele witte wijn, en, bij mijn ziel, zo zacht als tafzijde”. In de tufkrijtsteen, een zacht krijtmateriaal dat de basis vormt van het vaste gesteente van het plateau, zijn van de Romeinse tijd tot in de 20e eeuw grote grotten uitgegraven. Die werden gebruikt als kelders voor vinificatie, bereiding van mousserende wijnen, opvoeding en opslag en droegen zo bij aan de groei van de wijnbouw en de wijnhandel.

De aanwezigheid van Franse koningen in de 14e en 16e eeuw in kastelen in de omgeving van Tours is zeer gunstig geweest voor de ontwikkeling en de reputatie van het wijnbouwgebied. Grote crus van “Vouvray” waren eigendom van de Franse kroon en kregen een prominente plaats op de tafel van de koning. De Loire was het ideale vervoermiddel en tot het einde van de 19e eeuw werden de “Vouvray”-wijnen door Nederlandse handelaren in Noord-Europa verkocht.

De producenten van de “Vouvray”-wijnen organiseerden zich snel na de phylloxera-crisis en in de eerste helft van de 20e eeuw werd een reeks wetten ingevoerd om de wijnen te beschermen en te promoten. In 1906 werd een syndicat de défense opgericht, dat verantwoordelijk is voor de bestrijding van oneerlijke concurrentie door bepaalde gewetenloze handelaren die wijn van slechte kwaliteit uit andere regio’s verkochten onder de naam “Vouvray”.

Volgens een arrest uit 1929 mochten alleen wijnen die zijn geproduceerd in de gemeenten Vouvray, Vernou, Chançay, Noizay, Reugny, Rochecorbon en Sainte-Radegonde, de oorsprongsbenaming “Vouvray” gebruiken. In 1936 werd de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Vouvray” erkend voor de verschillende wijncategorieën, voor hetzelfde geografische gebied als in 2010. De wijn wordt gepromoot door een in 1937 opgerichte “confrérie vineuse” (wijnbroederschap).

Omdat de productie bleef toenemen, hebben de producenten in 1953 een coöperatie opgericht, de “cave des producteurs de Vouvray”, die in 2010 nog steeds een belangrijke speler is. In 2009 beheerden 165 producenten een met wijnstokken beplante oppervlakte van ongeveer 2 200 hectare. De productie is verdeeld tussen niet-mousserende wijnen (ongeveer 50 000 hectoliter) en mousserende wijn en parelwijn (bijna 70 000 hectoliter). Niet-mousserende wijnen. De droge niet-mousserende wijnen hebben, als ze jong worden gedronken, doorgaans fruitige en florale aroma’s, die, naarmate de rijping vordert, plaatsmaken voor toetsen van honing of lindebloesem. Wanneer zij fermenteerbare suikers bevatten, zijn de complexiteit en het bewaarpotentieel ervan over het algemeen groter. Meer uitgesproken toetsen van exotisch fruit, of mildere van gedroogd fruit, zijn dan niet ongebruikelijk en met het verstrijken van de tijd komen er vaak toetsen van geroosterde amandelen, honing of kweepeer naar voren.

Mousserende wijnen. De mousserende wijnen, met fijne en lichte koolzuurbelletjes, worden vaak gekenmerkt door toetsen van fruit of van citrusvruchten en door een zoetige nuance die mettertijd sterker wordt. Parelwijnen. De parelwijnen onderscheiden zich door hun lagere gehalte aan koolzuurgas en hun subtielere luchtbellen, die minder aanwezig zijn in de mond. Deze aangename wijnen zijn over het algemeen wat wijnachtiger dan mousserende wijnen. Mousserende wijnen en parelwijnen. De productie van de mousserende wijnen vindt tegen dezelfde achtergrond plaats als die van de niet-mousserende wijnen. Toen de wijnbouwers constateerden dat de in kelders op fles bewaarde wijnen soms een tweede natuurlijke vergisting ondergingen, wensten zij het fenomeen van de natuurlijk mousserende wijnen te controleren en er tegelijkertijd de vruchten van te plukken. De wijnen die als parelwijn aan de consument worden aangeboden, vinden dus hun oorsprong in de negentiende eeuw. Dankbaar gebruikmakend van de vroegste inzichten van de nog prille oenologie vangen in de jaren 1840 de eerste proeven met de bereiding van mousserende wijnen volgens de traditionele methode aan. De aanwezigheid van in tufkrijtsteen uitgegraven wijnkelders was een gunstige factor voor het ontstaan van deze wijnen, omdat voor hun opslag en verwerking grote ruimten met gematigde temperaturen vereist zijn. Dankzij de ervaring die sinds meer dan een eeuw is opgedaan, beschikken de bereiders van mousserende wijn in 2010 over een perfect beheerste knowhow van de samenstelling van hun cuvees. De rijping “sur lattes” gedurende ten minste twaalf maanden draagt bij tot de ontwikkeling van de aroma’s en de complexiteit van de wijnen.

Niet-mousserende wijnen. Het geografische gebied van “Vouvray” ligt aan de buitenrand van het klimaatgebied waarin het ras chenin B (het edeldruivenras van de Loirevallei, maar ook een late variëteit) kan groeien. De gunstige natuurlijke omstandigheden in dit gebied brengen wijnen voort met een onmiskenbare aromatische expressie en een opmerkelijk evenwicht.

De elegante wijnen met een originele expressie vereisen een optimaal beheer van de productie en van het productievermogen, wat tot uiting komt in het gebruik van een minder krachtige onderstam, een rigoureuze leimethode en korte snoei. Door de diversiteit tussen wijnjaren, die in het geografisch gebied zeer uitgesproken is, hebben de producenten in de loop der generaties steeds meer oog gekregen voor de verschillende rijpingsomstandigheden van de druiven. Afhankelijk van de situatie en de klimaatomstandigheden in een bepaald jaar hebben de geoogste druiven een hoger of lager suikergehalte. Als gevolg van deze natuurlijke rijkdom worden verschillende soorten wijn geproduceerd. Bij bijzonder gunstige weersomstandigheden tijdens het oogstseizoen worden wijnen met een hoog gehalte aan fermenteerbare suikers gemaakt van de rijkste druiven die worden geoogst na concentratie door licht drogen op de wijnstok of die door edelrot zijn aangetast door de inwerking van Botrytis cinerea.

In overeenstemming met de gebruiken omvat het voor de druivenoogst afgebakende areaal enkel percelen die worden gekenmerkt door een goede thermische en waterhuishouding van de bodem. De keuze van de percelen voor de wijnbouw, de aanpassing aan de diverse noden en de consequente toepassing van de productiepraktijken die de wijnbouwersgemeenschap in de loop der generaties heeft ingevoerd, verklaren de kwaliteit en originaliteit van de “Vouvray”-wijnen.

De “Vouvray”-wijnen hebben een uitstekende reputatie. In de 13e eeuw speelden monniken een rol bij de uitbreiding van het wijnbouwgebied en bij de verspreiding van de wijnen via de Loire. In de 16e en 17e eeuw is de reputatie van de wijnen door Nederlandse handelaren in Frankrijk en op internationaal niveau bevorderd. In 2010 worden de wijnen buiten Frankrijk in de handel gebracht en over de hele wereld uitgevoerd.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

—	Alle facultatieve aanduidingen worden op de etiketten vermeld in lettertekens die niet groter of breder zijn dan het dubbele van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

—	De lettertekens van de vermelding van de geografische benaming “Val de Loire” mogen niet groter of breder zijn dan twee derde van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

—	Het woord “sec” (droog) moet overeenkomstig punt IX, 1°, b), van het productdossier op de etikettering van niet-mousserende wijnen voorkomen.

—

Op het etiket van de wijnen met gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de naam van een kleinere geografische eenheid worden vermeld op voorwaarde dat:

—	het gaat om een plaatsnaam die is opgenomen in het kadaster;

—	die naam vermeld staat op de oogstaangifte.

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Afwijking betreffende de productie in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de voorwaarde:

Het gebied in de onmiddellijke nabijheid waar bij wijze van uitzondering de vinificatie, bereiding en opvoeding van niet-mousserende wijnen en de vinificatie, bereiding, opvoeding en verpakking van mousserende wijnen en parelwijnen mogen plaatsvinden, bestaat uit een gedeelte van het grondgebied van de volgende gemeente van het departement Indre-et-Loire (op basis van de officiële geografische code van 2020): Nazelles-Négron (voor het deel van het grondgebied ten noorden van departementale weg nr. 1 en ten westen van departementale weg nr. 75).

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Verpakking in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de voorwaarde:

—	De mousserende en parelwijnen worden uitsluitend verkregen door tweede gisting in de fles.

—	De mousserende en parelwijnen worden in de handel gebracht voor de consument na een rijpingsperiode van ten minste twaalf maanden vanaf de datum van botteling.

Link naar het productdossier

http://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-c92ca6c9-395b-44ee-b1c9-ba8a143bb101

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.

15.3.2021

Publicatieblad van de Europese Unie

C 87/27

(2021/C 87/09)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING DIE GEVOLGEN HEEFT VOOR HET ENIG DOCUMENT

“MOULIN-À-VENT”

PDO-FR-A0933-AM02

Datum van mededeling: 9 december 2020

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Geografisch gebied

In hoofdstuk I, deel IV, punt 1, worden de woorden “op basis van de officiële geografische code van 2019” toegevoegd na “gemeenten”.

Deze redactionele wijziging maakt het mogelijk om voor het geografische gebied te verwijzen naar de in 2019 geldende, door het INSEE gepubliceerde versie van de officiële geografische code en de afbakening van het geografische gebied juridisch zeker te stellen.

De perimeter van het geografische gebied blijft volledig gelijk.

Er wordt bovendien een zin toegevoegd om de marktdeelnemers erop te wijzen dat de cartografische documenten voor het geografische gebied te vinden zijn op de website van het INAO (Institut national de l’origine et de la qualité).

Deze wijzigingen hebben geen gevolgen voor het enig document.

2. Perceelgebied

Punt 2 van deel IV wordt vervangen door de volgende bepalingen: “De wijnen worden uitsluitend bereid op basis van wijnstokken in het perceelgebied voor de productie dat door het Institut national de l’origine et de la qualité is goedgekeurd tijdens de vergadering van het bevoegde nationale comité van 14 november 2019.”.

Met deze wijziging wordt de datum aangegeven waarop de bevoegde nationale autoriteit het nieuwe afgebakende perceelgebied binnen het geografische productiegebied heeft goedgekeurd. Met de afbakening van het perceelgebied wordt bepaald welke percelen binnen het geografische productiegebied geschikt zijn voor de productie van de betrokken beschermde oorsprongsbenaming.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

3. Gebied in de onmiddellijke nabijheid

In hoofdstuk I, deel IV, punt 3, worden de woorden “op basis van de officiële geografische code van 2019” toegevoegd na “gemeenten”.

Deze redactionele wijziging maakt het mogelijk om voor het gebied in de onmiddellijke nabijheid te verwijzen naar de in 2019 geldende, door het INSEE gepubliceerde versie van de officiële geografische code.

De perimeter van dit gebied blijft volledig gelijk.

De toevoeging van deze verwijzing maakt het mogelijk de afbakening van het gebied in de onmiddellijke nabijheid juridisch zeker te stellen, zodat deze in de toekomst niet wordt beïnvloed door fusies of splitsingen van gemeenten of delen van gemeenten, noch door naamswijzigingen.

De lijst van gemeenten die deel uitmaken van het gebied in de onmiddellijke nabijheid, is ook bijgewerkt, zonder dat de perimeter is gewijzigd, om rekening te houden met administratieve wijzigingen die vóór 2019 zijn doorgevoerd.

De desbetreffende aanvullende voorwaarde in de rubriek “Andere essentiële voorwaarden” van het enig document wordt dienovereenkomstig gewijzigd.

4. Overgangsmaatregel

In hoofdstuk I, deel XI, wordt punt 3 geschrapt omdat de periode waarin de producenten in aanmerking konden komen voor een specifieke maatregel betreffende de rijpingsperiode, en bijgevolg de datum van het in de handel brengen voor de consument, is verstreken.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

5. Aspecten in verband met de controle van het productdossier

—	De marktdeelnemers worden voortaan gecontroleerd door een certificerende instantie; in de desbetreffende punten van hoofdstuk II van het productdossier wordt het woord “inspectieplan” vervangen door het woord “controleplan”. Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

—

Verwijzingen betreffende de controlestructuur

In hoofdstuk III is deel II na de goedkeuring van het productdossier in december 2011 in die zin gewijzigd dat de volledige referenties van de controleautoriteit niet langer worden vermeld als de controles worden verricht door een certificerende instantie.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

Moulin-à-Vent

2. Type geografische aanduiding

BOB — beschermde oorsprongsbenaming

3. Categorieën wijnbouwproducten

Wijn

Beschrijving van de wijn(en)

Analytische beschrijving

Het betreft niet-mousserende droge rode wijnen.

De wijnen hebben een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 10,5 %.

Het totale alcoholvolumegehalte van de wijnen mag na verrijking niet hoger zijn dan 13 %.

Bij het bottelen hebben de wijnen een appelzuurgehalte van maximaal 0,4 gram per liter.

Bij het in de handel brengen als eindproduct voldoen de wijnen aan de volgende analytische normen:

Maximumgehalte aan fermenteerbare suikers (glucose en fructose): 3 gram per liter.

Voor het maximale totale alcoholgehalte, het minimale effectieve alcoholgehalte, de minimale totale zuurgraad en het maximale totaalgehalte aan zwaveldioxide gelden de normen waarin de communautaire regelgeving voorziet.

De wijnen hebben een diepe robijn- tot granaatappelrode kleur. In de neus komen vaak florale toetsen en toetsen van rijpe rode vruchten naar voren, die zich mettertijd ontwikkelen tot bedwelmende geuren van kruiden, truffel en zelfs gebraden wild. De smaakstructuur is vol en stevig, met een mooie balans tussen kracht, complexiteit en elegantie.

Hoewel ze ook jong prima gedronken kunnen worden, winnen ze na een aantal jaren van bewaring aan finesse en kracht.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)	14,17
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

5. Wijnbereidingsprocedés

a. Specifieke oenologische procedés

Wijnbouwpraktijken

Specifiek oenologisch procedé

—	Het gebruik van stukjes hout is verboden.

—	Het totale alcoholvolumegehalte van de wijnen mag na verrijking niet hoger zijn dan 13 %.

—	Subtractieve verrijkingstechnieken (SVT) zijn toegestaan tot een maximale concentratie van 10 %.

Naast de bovengenoemde bepalingen moeten de wijnen, wat oenologische procedés betreft, voldoen aan de verplichtingen die zijn vastgesteld op Europees niveau en in het wetboek landbouw en zeevisserij.

Teeltwijze

Beplantingsdichtheid

ALGEMENE BEPALINGEN

De minimale beplantingsdichtheid van de wijngaarden bedraagt 6 000 wijnstokken per hectare.

De afstand tussen de rijen in deze wijngaarden bedraagt ten hoogste 2,1 meter en de afstand tussen de wijnstokken binnen eenzelfde rij bedraagt ten minste 0,8 meter.

BIJZONDERE BEPALINGEN

Mits de minimale dichtheid van 6 000 wijnstokken per hectare wordt aangehouden, mag de afstand tussen de rijen ten hoogste 3 meter bedragen, zodat mechanische middelen gemakkelijker kunnen worden ingezet.

Snoeiregels

—	De snoei wordt op 15 mei voltooid.

—	De wijnen zijn afkomstig van wijnstokken die kort worden gesnoeid (gobeletsnoei, palmetsnoei of Royat-snoei, enkel, dubbel of “charmet”) met maximaal tien ogen per stok.

—	Elke stok heeft drie tot vijf vruchttakken met maximaal twee ogen; met het oog op de verjonging mag elke stok ook één vruchttak met maximaal twee ogen hebben die op een waterloot van het oude hout wordt gesnoeid.

—	Bij de vormingssnoei of in geval van verandering van de snoeiwijze worden de wijnstokken gesnoeid met maximaal twaalf ogen per stok.

Bepalingen inzake mechanische oogst

a)	De recipiënten die worden gebruikt voor het vervoer van de geoogste druiven van het perceel naar de wijnmakerij, mogen tot maximaal 0,5 meter gevuld zijn;

b)	De recipiënten zijn van een inert, voor (het vervoer van) levensmiddelen geschikt materiaal;

c)	De werktuigen voor de oogst en het vervoer van de druiven moeten zijn uitgerust met een geschikte waterafvoer- of beschermingsinrichting.

b. Maximumopbrengsten

61 hectoliter per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

De druivenoogst, de vinificatie, de bereiding en de rijping van de wijnen moeten plaatsvinden op het grondgebied van de volgende gemeenten (op basis van de officiële geografische code van 2019):

—	departement Rhône: Chénas;

—	departement Saône-et-Loire: Romanèche-Thorins.

7. Voornaamste wijndruivenras(sen)

Aligoté B

Gamay N

Melon B

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

Beschrijving van de natuurlijke factoren die bijdragen tot het verband

Het geografische gebied ligt op de oostflank van de “Monts du Beaujolais” en omvat met name de “Montagne de Rémont” (510 meter hoog) en de terrassen die uitkijken op de vlakte van de Saône, 15 kilometer ten zuidwesten van Mâcon en 25 kilometer ten noorden van Villefranche-sur-Saône.

Het beslaat het grondgebied van de gemeenten Chénas en Romanèche-Thorins, waar de departementen Rhône en Saône-et-Loire aan elkaar grenzen.

De voor de druivenoogst afgebakende percelen liggen in een heuvellandschap met in het westen soms steile hellingen bij het dorp Chénas en in het oosten minder steile hellingen en terrassen die zich uitstrekken tot Romanèche-Thorins. De hoogte varieert van 190 tot 420 meter.

80 % van de bodems heeft zich gevormd op roze, rulle zandvlakten en is ontstaan door de verwering van het granietachtige gesteente van het substraat. Deze zandsteenbodems worden hier “grès” of “gore” genoemd. In het zuidelijke deel en aan de oostrand van het gebied hebben de bodems zich op colluvium gevormd en een sterkere ontwikkeling doorgemaakt. Deze bodems bestaan uit leemzand, gemengd met grof en fijn grind. Ze hebben over het algemeen een goede afwatering en bevatten veel ijzer- en mangaanoxiden, die zich hebben verspreid vanuit aders die de granietachtige massa doorsnijden.

Het is dan ook niet vreemd dat rond 1750 de grootste mangaanlaag van Frankrijk werd ontdekt in Romanèche-Thorins: deze is van de achttiende tot de negentiende eeuw, zelfs tot aan het dorpsplein toe, geëxploiteerd. “Romanéchite”, zoals het destijds werd genoemd, is een zwart en zeer zwaar gesteente.

Het klimaat is een afgezwakt zeeklimaat met continentale en zuidelijke invloeden. De neerslag is gelijkmatig over het jaar verdeeld en de gemiddelde jaarlijkse temperatuur bedraagt bijna 11 °C. De “Monts du Beaujolais” schermen de westenwinden behoorlijk af en temperen daarmee de invloed vanuit zee. Het door deze “Monts” veroorzaakte föhneffect droogt de vochtige lucht, waardoor de helderheid toeneemt en de neerslag afneemt.

Het brede dal van de Saône speelt eveneens een belangrijke rol in de ontwikkeling van de wijnstokken door de volgende factoren: de hoge helderheid, de invloeden vanuit het zuiden en de daarmee gepaard gaande hitte in de zomer.

Beschrijving van de menselijke factoren die bijdragen tot het verband

Er vindt al sinds mensenheugenis wijnbouw plaats in het geografische gebied.

In haar werk “Les vins de Bourgogne” verhaalt Suzanne Blanchet dat de wijnteelt al in de eerste eeuw na Christus van de wijnstreek Mâconnais tot die van Lyonnais, waar het bos overheerst, wordt beoefend (Plinius de Oudere). In de derde eeuw worden de wijnen in kruiken over de zeer dichtbijgelegen Saône naar Lyon vervoerd.

Aan het einde van de vijftiende eeuw breekt voor de wijnbouw een heuse bloeiperiode aan dankzij de burgerij van Lyon, die rijk is geworden door de zijdehandel en -industrie en in het bankwezen.

De handel in wijnen uit de wijnstreek Beaujolais neemt in de achttiende eeuw een hoge vlucht, waardoor de wijngaarden een sterke gedaanteverandering ondergaan. De grote landgoederen worden onderverdeeld in kleinere stukken land in deelpacht, wat nog altijd goed zichtbaar is in het geografische gebied.

De nationale archieven van 1722 maken gewag van het volgende: “Romanèche is een van de vier plaatsen in de Mâconnais vanwaaruit de meeste wijn naar Parijs wordt vervoerd”.

De naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming is ontleend aan de in 1550 gebouwde antieke windmolen (moulin à vent) op de heuvel van Romanèche-Thorins. Deze werd tot het midden van de negentiende eeuw gebruikt om graan te malen en is nu geclassificeerd als historisch monument. Omdat de molen al van ver te zien is en midden tussen de wijngaarden ligt, is de Franse term “moulin à vent” met recht en reden de perfecte naamgever voor het geografische gebied “Moulin-à-Vent”.

Bij uitspraak van de rechtbank van Mâcon van 17 april 1924 zijn de geografische grenzen waarbinnen de wijnen met de naam “Thorins ou Moulin-à-Vent” mogen worden geproduceerd, officieel vastgelegd. Het jaar daarop wordt de “Union des viticulteurs” (bond van wijnbouwers) gevormd. Deze zet zich in voor de erkenning van de gecontroleerde oorsprongsbenaming, die uiteindelijk haar beslag krijgt in het decreet van 11 september 1936. Om verwarring te voorkomen wordt de naam “Thorins” weggelaten.

In diezelfde periode richt een veertigtal producenten de wijncoöperatie op die zich sinds 1934 in een bijgebouw van het kasteel van Michauds in Chénas bevindt. Deze coöperatie, waar zo’n 20 % van het volume wordt bereid, is een belangrijke aanjager van de plaatselijke economie.

De gecontroleerde oorsprongsbenaming “Moulin-à-Vent” kenmerkt zich onder meer door het feit dat tradities die eigen zijn aan de streek, samengaan met moderne technieken.

In hun streven naar een kwaliteitswijn hebben de producenten zich weten te bekwamen in het druivenras gamay N en beheersen zij het groeiproces daarvan door toepassing van een hoge beplantingsdichtheid en korte snoei.

Met het oog op de rijping van de druiven zorgt de producent ervoor dat het bladoppervlak voldoende wordt blootgesteld. Zo kunnen de takken van de wijnstokken vast worden opgebonden. Ook hanteren de producenten een specifieke wijnbereidingsmethode waarbij traditionele gisting en semi-carbonische maceratie worden gecombineerd.

De meeste bedrijven zijn familiebedrijven, die van ouder op kind overgaan en waar de verschillende generaties samenwerken.

In 2010 hadden de wijngaarden een oppervlakte van 650 hectare, met een gemiddelde jaarproductie van ongeveer 30 000 hectoliter.

Informatie over de kwaliteit en de kenmerken van de producten

De wijnen hebben een diepe robijn- tot granaatappelrode kleur.

In de neus komen vaak florale toetsen en toetsen van rijpe rode vruchten naar voren, die zich mettertijd ontwikkelen tot bedwelmende geuren van kruiden, truffel en zelfs gebraden wild.

De smaakstructuur is vol en stevig, met een mooie balans tussen kracht, complexiteit en elegantie.

Hoewel ze ook jong prima gedronken kunnen worden, winnen ze na een aantal jaren van bewaring aan finesse en kracht.

Causale interacties

“Moulin-à-Vent”, waarvan het gebied gelegen is op de flanken van een rug die bestaat uit granietachtig gesteente, staat bekend als de oudste van de “Crus du Beaujolais”.

De wijngaarden hebben een homogene granietachtige ondergrond met een groot aantal mangaanaders, wat te zien is aan de brokstukken die overal in de bodem aanwezig zijn. Volgens de overlevering is het bijzondere karakter van de wijnen te danken aan dit zwarte erts.

De met het druivenras gamay N beplante percelen liggen op licht glooiende hellingen die goed naar het oosten en zuidoosten zijn gericht en door de “Monts du Beaujolais” worden afgeschermd van de westenwinden. Door deze ligging vangen ze al meteen bij zonsopkomst de eerste zonnestralen op.

Hoewel door de lage vruchtbaarheid van de granietachtige ondergrond de opbrengsten niet al te hoog zijn, draagt deze wel bij tot de ontwikkeling van de fruitige aroma’s in de wijnen.

Er is de producenten veel aan gelegen om de beste percelen eruit te halen en ervoor te zorgen dat de namen van de meest vermaarde plaatsen op de etiketten worden vermeld.

“Moulin-à-Vent” geniet een eeuwenoude reputatie. Dat die al in de achttiende eeuw gevestigd is, blijkt uit een klacht van de heer Pierre-Étienne Chalandon, handelaar in Mâcon, tegen een producent die ervan wordt verdacht wijnen van de derde of vierde categorie onder de naam “Moulin-à-Vent” aan te bieden. In zijn “Topographie de tous les vignobles connus” (Topografie van alle bekende wijngaarden) laat Jullien zich in 1816 lovend uit over de “Moulin-à-Vent” -wijnen, die op dat moment zijn ingedeeld in de “eerste klasse” met een bewaartijd in de fles van meer dan tien jaar.

De producenten identificeren zich tot op de dag van vandaag met de windmolen, die als symbool van de gecontroleerde oorsprongsbenaming op tal van etiketten en promotiemateriaal staat afgebeeld en een bron van inspiratie vormde voor de schilder Maurice Utrillo.

In 1996 hebben de producenten van “Moulin-à-Vent” zich met die van “Chénas” verenigd in de “Confrérie des Maîtres Vignerons de Chénas et Moulin-à-Vent” (vereniging van meester-wijnbouwers van Chénas en Moulin-à-Vent), waarmee de faam van de wijnen van beide gecontroleerde oorsprongsbenamingen plechtig wordt bevestigd.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Gebied in de onmiddellijke nabijheid

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Afwijking betreffende de productie in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de voorwaarde:

Het gebied in de onmiddellijke nabijheid waar de vinificatie, de bereiding en de rijping van de wijnen bij wijze van uitzondering mogen plaatsvinden, bestaat op basis van de officiële geografische code van 2019 uit het grondgebied van de volgende gemeenten:

—

departement Côte-d’Or:

Agencourt, Aloxe-Corton, Ancey, Arcenant, Argilly, Autricourt, Auxey-Duresses, Baubigny, Beaune, Belan-sur-Ource, Bévy, Bissey-la-Côte, Bligny-lès-Beaune, Boncourt-le-Bois, Bouix, Bouze-lès-Beaune, Brion-sur-Ource, Brochon, Cérilly, Chamboeuf, Chambolle-Musigny, Channay, Charrey-sur-Seine, Chassagne-Montrachet, Châtillon-sur-Seine, Chaumont-le-Bois, Chaux, Chenôve, Chevannes, Chorey-lès-Beaune, Clémencey, Collonges-lès-Bévy, Combertault, Comblanchien, Corcelles-les-Arts, Corcelles-les-Monts, Corgoloin, Cormot-Vauchignon, Corpeau, Couchey, Curley, Curtil-Vergy, Daix, Dijon, Ebaty, Echevronne, Epernay-sous-Gevrey, L’Etang-Vergy, Etrochey, Fixin, Flagey-Echézeaux, Flavignerot, Fleurey-sur-Ouche, Fussey, Gerland, Gevrey-Chambertin, Gilly-lès-Cîteaux, Gomméville, Grancey-sur-Ource, Griselles, Ladoix-Serrigny, Lantenay, Larrey, Levernois, Magny-lès-Villers, Mâlain, Marcenay, Marey-lès-Fussey, Marsannay-la-Côte, Massingy, Mavilly-Mandelot, Meloisey, Merceuil, Messanges, Meuilley, Meursanges, Meursault, Molesme, Montagny-lès-Beaune, Monthelie, Montliot-et-Courcelles, Morey-Saint-Denis, Mosson, Nantoux, Nicey, Noiron-sur-Seine, Nolay, Nuits-Saint-Georges, Obtrée, Pernand-Vergelesses, Perrigny-lès-Dijon, Plombières-lès-Dijon, Poinçon-lès-Larrey, Pommard, Pothières, Premeaux-Prissey, Prusly-sur-Ource, Puligny-Montrachet, Quincey, Reulle-Vergy, La Rochepot, Ruffey-lès-Beaune, Saint-Aubin, Saint-Bernard, Saint-Philibert, Saint-Romain, Sainte-Colombe-sur-Seine, Sainte-Marie-la-Blanche, Santenay, Savigny-lès-Beaune, Segrois, Tailly, Talant, Thoires, Vannaire, Velars-sur-Ouche, Vertault, Vignoles, Villars-Fontaine, Villebichot, Villedieu, Villers-la-Faye, Villers-Patras, Villy-le-Moutier, Vix, Volnay, Vosne-Romanée, Vougeot;

—

departement Rhône:

Alix, Anse, L’Arbresle, Les Ardillats, Arnas, Bagnols, Beaujeu, Belleville-en-Beaujolais, Belmont-d’Azergues, Blacé, Le Breuil, Bully, Cercié, Chambost-Allières, Chamelet, Charentay, Charnay, Chasselay, Châtillon, Chazay-d’Azergues, Chessy, Chiroubles, Cogny, Corcelles-en-Beaujolais, Dardilly, Denicé, Deux Grosnes (enkel het deel dat samenvalt met het grondgebied van de voormalige gemeente Avenas), Dracé, Emeringes, Fleurie, Fleurieux-sur-l’Arbresle, Frontenas, Gleizé, Juliénas, Jullié, Lacenas, Lachassagne, Lancié, Lantignié, Légny, Létra, Limas, Lozanne, Lucenay, Marchampt, Marcy, Moiré, Montmelas-Saint-Sorlin, Morancé, Odenas, Le Perréon, Pommiers, Porte des Pierres Dorées, Quincié-en-Beaujolais, Régnié-Durette, Rivolet, Sain-Bel, Saint-Clément-sur-Valsonne, Saint-Cyr-le-Chatoux, Saint-Didier-sur-Beaujeu, Saint-Etienne-des-Oullières, Saint-Etienne-la-Varenne, Saint-Georges-de-Reneins, Saint-Germain-Nuelles, Saint-Jean-des-Vignes, Saint-Julien, Saint-Just-d’Avray, Saint-Lager, Saint-Romain-de-Popey, Saint-Vérand, Sainte-Paule, Salles-Arbuissonnas-en-Beaujolais, Sarcey, Taponas, Ternand, Theizé, Val d’Oingt, Vaux-en-Beaujolais, Vauxrenard, Vernay, Villefranche-sur-Saône, Ville-sur-Jarnioux, Villié-Morgon, Vindry-sur-Turdine (enkel het deel dat samenvalt met het grondgebied van de voormalige gemeenten Dareizé, Les Olmes en Saint-Loup);

—

departement Saône-et-Loire:

Aluze, Ameugny, Azé, Barizey, Beaumont-sur-Grosne, Berzé-la-Ville, Berzé-le-Châtel, Bissey-sous-Cruchaud, Bissy-la-Mâconnaise, Bissy-sous-Uxelles, Bissy-sur-Fley, Blanot, Bonnay, Bouzeron, Boyer, Bray, Bresse-sur-Grosne, Burgy, Burnand, Bussières, Buxy, Cersot, Chagny, Chaintré, Chalon-sur-Saône, Chamilly, Champagny-sous-Uxelles, Champforgeuil, Chânes, Change, Chapaize, La Chapelle-de-Bragny, La Chapelle-de-Guinchay, La Chapelle-sous-Brancion, Charbonnières, Chardonnay, La Charmée, Charnay-lès-Mâcon, Charrecey, Chasselas, Chassey-le-Camp, Château, Châtenoy-le-Royal, Chaudenay, Cheilly-lès-Maranges, Chenôves, Chevagny-les-Chevrières, Chissey-lès-Mâcon, Clessé, Cluny, Cormatin, Cortambert, Cortevaix, Couches, Crêches-sur-Saône, Créot, Cruzille, Culles-les-Roches, Curtil-sous-Burnand, Davayé, Demigny, Dennevy, Dezize-lès-Maranges, Donzy-le-Pertuis, Dracy-le-Fort, Dracy-lès-Couches, Epertully, Etrigny, Farges-lès-Chalon, Farges-lès-Mâcon, Flagy, Fleurville, Fley, Fontaines,Fragnes-La-Loyère (enkel het deel dat samenvalt met het grondgebied van de voormalige gemeente La Loyère), Fuissé, Genouilly, Germagny, Givry, Granges, Grevilly, Hurigny, Igé, Jalogny, Jambles, Jugy, Jully-lès-Buxy, Lacrost, Laives, Laizé, Lalheue, Leynes, Lournand, Lugny, Mâcon, Malay, Mancey, Martailly-lès-Brancion, Massilly,, Mellecey, Mercurey, Messey-sur-Grosne, Milly-Lamartine, Montagny-lès-Buxy, Montbellet, Montceaux-Ragny, Moroges, Nanton, Ozenay, Paris-l’Hôpital, Péronne, Pierreclos, Plottes, Préty, Prissé, Pruzilly, Remigny, La Roche-Vineuse, Rosey, Royer, Rully, Saint-Albain, Saint-Ambreuil, Saint-Amour-Bellevue, Saint-Boil, Saint-Clément-sur-Guye, Saint-Denis-de-Vaux, Saint-Désert, Saint-Gengoux-de-Scissé, Saint-Gengoux-le-National, Saint-Germain-lès-Buxy, Saint-Gervais-sur-Couches, Saint-Gilles, Saint-Jean-de-Trézy, Saint-Jean-de-Vaux, Saint-Léger-sur-Dheune, Saint-Mard-de-Vaux, Saint-Martin-Belle-Roche, Saint-Martin-du-Tartre, Saint-Martin-sous-Montaigu, Saint-Maurice-de-Satonnay, Saint-Maurice-des-Champs, Saint-Maurice-lès-Couches, Saint-Pierre-de-Varennes, Saint-Rémy, Saint-Sernin-du-Plain, Saint-Symphorien-d’Ancelles, Saint-Vallerin, Saint-Vérand, Saint-Ythaire, Saisy, La Salle, Salornay-sur-Guye, Sampigny-lès-Maranges, Sancé, Santilly, Sassangy, Saules, Savigny-sur-Grosne, Sennecey-le-Grand, Senozan, Sercy, Serrières, Sigy-le-Châtel, Sologny, Solutré-Pouilly, Taizé, Tournus, Uchizy, Varennes-lès-Mâcon, Vaux-en-Pré, Vergisson, Vers, Verzé, Le Villars, La Vineuse sur Fregande (enkel het deel dat samenvalt met het grondgebied van de voormalige gemeenten Donzy-le-National, Massy en La Vineuse), Vinzelles, Viré;

—

departement Yonne:

Aigremont, Annay-sur-Serein, Arcy-sur-Cure, Asquins, Augy, Auxerre, Avallon, Bazarnes, Beine, Bernouil, Béru, Bessy-sur-Cure, Bleigny-le-Carreau, Censy, Chablis, Champlay, Champs-sur-Yonne, Chamvres, La Chapelle-Vaupelteigne, Charentenay, Châtel-Gérard, Chemilly-sur-Serein, Cheney, Chevannes, Chichée, Chitry, Collan, Coulangeron, Coulanges-la-Vineuse, Courgis, Cruzy-le-Châtel, Dannemoine, Deux Rivières, Dyé, Epineuil, Escamps, Escolives-Sainte-Camille, Fleys, Fontenay-près-Chablis, Gy-l’Evêque, Héry, Irancy, Island, Joigny, Jouancy, Junay, Jussy, Lichères-près-Aigremont, Lignorelles, Ligny-le-Châtel, Lucy-sur-Cure, Maligny, Mélisey, Merry-Sec, Migé, Molay, Molosmes, Montigny-la-Resle, Montholon (enkel het deel dat samenvalt met het grondgebied van de voormalige gemeenten Champvallon, Villiers sur Tholon en Volgré), Mouffy, Moulins-en-Tonnerrois, Nitry, Noyers, Ouanne, Paroy-sur-Tholon, Pasilly, Pierre-Perthuis, Poilly-sur-Serein, Pontigny, Préhy, Quenne, Roffey, Rouvray, Saint-Bris-le-Vineux, Saint-Cyr-les-Colons, Saint-Père, Sainte-Pallaye, Sainte-Vertu, Sarry, Senan, Serrigny, Tharoiseau, Tissey , Tonnerre, Tronchoy, Val-de-Mercy, Vallan, Venouse, Venoy, Vermenton, Vézannes, Vézelay, Vézinnes, Villeneuve-Saint-Salves, Villy, Vincelles, Vincelottes, Viviers, Yrouerre.

Etikettering

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Op het etiket van de wijnen met de gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de naam van een kleinere geografische eenheid worden vermeld op voorwaarde dat:

—	het gaat om de naam van een plaats die is opgenomen in het kadaster;

—	die naam vermeld staat op de oogstaangifte.

De in het kadaster opgenomen plaatsnaam wordt onmiddellijk na de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming vermeld in lettertekens die niet hoger noch breder zijn dan de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Op het etiket van wijnen met de gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de grotere geografische eenheid “Vin du Beaujolais” of “Grand Vin du Beaujolais” of “Cru du Beaujolais” worden vermeld.

De lettertekens van de vermelding van de grotere geografische eenheid mogen niet groter zijn dan twee derde van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Link naar het productdossier

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-10009261-9fab-4519-9359-c1535d713844

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.

15.3.2021

Publicatieblad van de Europese Unie

C 87/35

(2021/C 87/10)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING DIE GEVOLGEN HEEFT VOOR HET ENIG DOCUMENT

“MINERVOIS”

PDO-FR-A0330-AM01

Datum van mededeling: 14.12.2020

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Datum van goedkeuring van het afgebakende perceelgebied

Met deze wijziging wordt de datum toegevoegd waarop de bevoegde nationale autoriteit een wijziging van het afgebakende perceelgebied binnen het geografische productiegebied heeft goedgekeurd. Met de afbakening van het perceelgebied wordt bepaald welke percelen binnen het geografische productiegebied geschikt zijn voor de productie van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

2. Wijnstokrassenbestand

De lijst van toegestane druivenrassen wordt aangevuld met twee nieuwe rassen, grenache gris G en viognier, voor de productie van roséwijnen en witte wijnen. Deze rassen, die al gebruikt werden in het productiegebied, worden als secundaire rassen in de lijst opgenomen om het wijnstokrassenbestand van de beschermde oorsprongsbenaming (BOB) “Minervois” in overeenstemming te brengen met de regionale BOB “Languedoc”.

Bijgevolg wordt grenache gris G toegevoegd aan de lijst van secundaire rassen die bestemd zijn voor de productie van roséwijnen.

Grenache gris G en viognier blanc B worden toegevoegd aan de lijst van secundaire rassen die bestemd zijn voor de productie van witte wijnen.

3. Voorschriften inzake het aandeel van de druivenrassen op het bedrijf

Voor de druivenrassen grenache gris en viognier worden voorschriften vastgesteld inzake het aandeel van die rassen op het bedrijf:

—

voor roséwijnen wordt aan de derde alinea de volgende alinea toegevoegd:

“—	Het aandeel van het druivenras grenache gris G is kleiner dan of gelijk aan 20 % van het wijnstokrassenbestand.”,

—

voor roséwijnen wordt aan de derde alinea de volgende alinea toegevoegd:

“—	Het aandeel van het druivenras blanc B is kleiner dan of gelijk aan 10 % van het wijnstokrassenbestand.”.

4. Etikettering

Op het etiket van wijnen met de gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de grotere geografische eenheid “Languedoc” worden vermeld met de vermelding “Grand Vin du Languedoc”.

Verder mag de naam van de BOB worden aangevuld met de naam van een aanvullende, kleinere geografische eenheid, op voorwaarde dat het gaat om een plaatsnaam die is opgenomen in het kadaster, en die naam vermeld staat op de oogstaangifte.

De in het kadaster opgenomen plaatsnaam wordt onmiddellijk na de naam van de BOB vermeld in lettertekens die niet hoger noch breder zijn dan de helft van de lettertekens van de naam van de BOB.

5. Aangifteverplichtingen

Bij de voorafgaande aangifte van de percelen die bestemd zijn voor de productie van de BOB, moet worden vermeld welke percelen geïrrigeerd kunnen worden.

6. Gegevens van de controle-instantie

De gegevens van de controle-instantie worden in het enig document bijgewerkt.

Hoofdstuk II, punt II, van het productdossier van de BOB wordt gewijzigd om te verduidelijken dat de controle niet langer wordt uitgevoerd door een inspectie-instantie, maar door een controle-instantie die optreedt namens de controleautoriteit, namelijk het INAO (Institut National de l’Origine et de la Qualité).

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

Minervois

2. Type geografische aanduiding

BOB — beschermde oorsprongsbenaming

3. Categorieën wijnbouwproducten

1 — Wijn

4. Beschrijving van de wijn(en)

Analytische kenmerken van de wijnen

Het betreft droge, niet-mousserende rode, witte en roséwijnen.

De rode, witte en roséwijnen hebben een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 12 %.

De rode wijnen met een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten hoogste 14 % hebben een gehalte aan fermenteerbare suikers van maximaal 3 gram (glucose en fructose).

De rode wijnen met een natuurlijk alcoholvolumegehalte hoger dan 14 % hebben een gehalte aan fermenteerbare suikers van maximaal 4 gram (glucose en fructose).

De rode wijnen hebben een appelzuurgehalte van ten hoogste 0,4 gram per liter.

De roséwijnen en witte wijnen hebben een gehalte aan fermenteerbare suikers van maximaal 4 gram (glucose en fructose).

Het gehalte aan vluchtige zuren, het gehalte aan zwaveldioxide en de totale zuurgraad komen overeen met de in de Europese regelgeving vastgestelde gehalten.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Organoleptische kenmerken van de wijnen

De rode wijnen worden volgens de bestaande gebruiken gemaakt van een combinatie van druivenrassen die voor ten minste 60 % bestaat uit de rassen grenache N, mourvèdre N en syrah N. Ze hebben een purperen kleur met een blauwpaarse weerschijn. Dankzij hun balans en aromatische rijkdom, die doet denken aan rode vruchten, kunnen ze jong worden gedronken.

Omdat het echter warme en krachtige wijnen zijn die gaandeweg vaak kruidige of dropachtige aromatische toetsen ontwikkelen, zijn ze ook uitermate geschikt om te bewaren.

De roséwijnen hebben een lichte zalmkleur en een aromatisch palet dat doet denken aan rode vruchten. Ze zijn fris en krachtig, harmonieus en persistent.

De witte wijnen hebben een lichte goudkleur met een groene weerschijn. Deze complexe en warme wijnen hebben uitgesproken florale accenten en levendige toetsen van verse vruchten zoals perzik, mango of abrikoos.

5. Wijnbereidingsprocedés

a. Specifieke oenologische procedés

Teeltwijze

De minimale beplantingsdichtheid van de wijngaarden bedraagt 4 000 wijnstokken per hectare. De afstand tussen de rijen mag niet meer dan 2,50 m bedragen en de ruimte tussen de wijnstokken binnen eenzelfde rij niet minder dan 0,80 m.

Het snoeien vindt plaats vóór het stadium E (met drie bladeren, gespreid over de eerste twee ogen).

—	De wijnstokken worden kort gesnoeid, met maximaal twaalf ogen per stok. Elke vruchttak heeft maximaal twee ogen.

—	De druivenrassen marsanne B, roussanne B en syrah N mogen worden gesnoeid in enkele Guyot-snoei met maximaal tien ogen per stok, waarvan maximaal zes op de lange vruchttak, en maximaal twee ingekorte vervangranken met elk maximaal twee ogen.

—	Irrigatie mag worden toegestaan.

Specifiek oenologisch procedé

Bij de bereiding van de roséwijnen is het gebruik van houtskool voor oenologische doeleinden, als afzonderlijk product en in mengsels, verboden.

Naast de bovengenoemde bepalingen moeten de wijnen wat oenologische procedés betreft voldoen aan de verplichtingen die zijn vastgesteld op Europees niveau en in het Franse wetboek landbouw en zeevisserij.

b. Maximumopbrengsten

60 hectoliter per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

Geografisch gebied

De oogst van de druiven en de vinificatie en bereiding van de wijnen vinden plaats op het grondgebied van de volgende gemeenten:

—

Departement Aude: Aigues-Vives, Argeliers, Argens-Minervois, Azille, Badens, Bagnoles, Bize-Minervois, Blomac, Bouilhonnac, Cabrespine, Castelnau-d’Aude, Caunes-Minervois, Ginestas, Homps, Laure-Minervois, Limousis, Mailhac, Malves-en-Minervois, Marseillette, Mirepeisset, Paraza, Pépieux, Peyriac-Minervois, Pouzols-Minervois, Puichéric, La Redorte, Rieux-Minervois, Roquecourbe-Minervois, Roubia, Rustiques, Saint-Couat-d’Aude, Saint-Frichoux, Saint-Nazaire-d’Aude, Sainte-Valière, Sallèles-Cabardès, Salsigne, Tourouzelle, Trassanel, Trausse, Trèbes, Ventenac-en-Minervois, Villalier, Villarzel-Cabardès, Villegly, Villeneuve-Minervois.

—	Departement Hérault: Agel, Aigne, Aigues-Vives, Azillanet, Beaufort, Cassagnoles, La Caunette, Cesseras, Félines-Minervois, La Livinière, Minerve, Montouliers, Olonzac, Oupia, Saint-Jean-de-Minervois, Siran.

7. Voornaamste wijndruivenras(sen)

Bourboulenc B — Doucillon blanc

Carignan N

Cinsaut N — Cinsault

Clairette B

Grenache N

Grenache blanc B

Grenache gris G

Lledoner pelut N

Macabeu B – Macabeo

Marsanne B

Muscat à petits grains blancs B — Muscat, Moscato

Piquepoul blanc B

Piquepoul noir N

Rivairenc N — Aspiran noir

Roussanne B

Syrah N — Shiraz

Terret blanc B

Terret noir N

Vermentino B — Rolle

Viognier B

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

Natuurlijke en menselijke factoren die bijdragen tot het verband

Het geografische gebied ligt tegen de Montagne Noire aan, een bergketen in het meest zuidelijke deel van de Cevennen met als hoogste punt de Pic de Nore (1 210 meter).

De wijngaarden zijn gelegen in het hart van een groot amfitheater, dat vanuit het noorden regelmatig afloopt in zuidelijke richting; bij de rivier de Aude is dit landschap nog slechts licht hellend. Het gebied ligt volledig op het zuiden en wordt begrensd door twee heuvelketens:

—	een nabij Carcassonne, in het westen, die bestaat uit heuvels die van noord (Salsigne) naar zuid (Trèbes) lopen, en waar de rivier Clamoux tussendoor meandert;

—	de andere, in het oosten, die “serre d’Oupia” wordt genoemd en wordt doorsneden door de Cesse.

Het middelpunt van het geografische gebied ligt zo’n honderd meter boven het meer van Marseillette en gaat van daaruit gelijkmatig over in een groot plateau, dat wordt doorsneden door twee zijrivieren van de Aude, de Argent-Double en de Ognon.

De Minervois-wijnroute, die over heuvels en vlakten voert, laat iedereen die deze tocht maakt een wijngebied ontdekken dat op fraaie wijze opgaat in de natuurlijke omgeving met haar struikgewas, dennen en eiken.

Het geografische gebied ligt in een grote syncline, die in het noorden op het massief van de Montagne Noire rust, gevuld is met tertiaire molassesedimenten en wordt doorsneden door zandsteenbanken en conglomeraten van lacustrische kalksteenafzettingen.

De meest kenmerkende bodems hebben zich dan ook gevormd op keienterrassen, mergel, zandsteen, afgebrokkeld hard kalksteen en op enkele lensvormige lichamen van schist in de hoger gelegen delen.

Het zeer zachte en relatief droge mediterrane klimaat, met meer dan 2 400 zonne-uren per jaar, kent een gemiddelde jaarlijkse neerslag van 630 mm en een gemiddelde jaartemperatuur van meer dan 14 °C.

In het oostelijke deel profiteert het geografische gebied van de invloed vanuit de Middellandse Zee, in de vorm van een vochtige zuidoostelijke bries in de zomer en weinig neerslag in het voorjaar en de herfst. In het westen daarentegen staat het geografische gebied bloot aan de noordwestelijke wind (Cers), die vaak krachtig en over het algemeen droog is, maar die, wanneer hij op de Montagne Noire botst, met name in de herfst en in het voorjaar oceanische neerslag brengt.

Het geografische gebied strekt zich uit over het grondgebied van 45 gemeenten in het departement Aude en 16 gemeenten van het departement Hérault.

Beschrijving van de menselijke factoren die bijdragen tot het verband

Al in de Romeinse tijd vindt er in de “Minervois” wijnbouw plaats.

De opening, in 1680, van het Canal du Midi, de verbetering van het wegennet in de achttiende eeuw en de komst van het spoor zorgen ervoor dat de ontwikkeling van de wijngaarden een dermate hoge vlucht neemt dat er sprake is van wijnbouw als monocultuur.

Deze welvaart heeft te lijden onder de phylloxera-crisis en overproductie, met als dieptepunt de wijncrisis van 1907, waardoor de hele streek een diepgaande reorganisatie moet ondergaan.

In het oostelijke deel van het geografische gebied ligt het dorp Argeliers, waar de wijnbouwer Marcellin Albert in 1907 het startsein geeft voor de opstand van de Franse wijnbouwers tegen fraude en de verkoop van de wijn onder de kostprijs. Deze periode van ernstige onlusten die de gehele Midi en een deel van wijnbouwend Frankrijk in vuur en vlam zetten, leidt tot de wet waarbij de “appellation d’origine”, de oorsprongsbenaming, wordt ingesteld.

In 1922 wordt in de Minervois een Syndicat de défense (belangenvereniging) opgericht. In 1951 wordt “Minervois” in eerste instantie erkend als “appellation d’origine vins délimités de qualité supérieure” en vervolgens bij besluit van 15 februari 1985 als gecontroleerde oorsprongsbenaming, na een herstructurering van het wijnstokrassenbestand die met name voordelig uitpakt voor de zwarte druivenrassen grenache N, syrah N, mourvèdre N en cinsaut N, de nobele planten van weleer, en de witte druivenrassen grenache B, maccabeu B, roussanne B, marsanne B, vermentino B, en de invoering van strikte productievoorwaarden.

Om beter de hand te kunnen houden aan die voorwaarden hebben de marktdeelnemers in 1996 gekozen voor een bijzondere procedure, waarbij de voor de druivenoogst bestemde percelen twee jaar vóór welke aanvraag of aanspraak dan ook moeten worden toegewezen.

In 2009 werd voor 124 000 hectoliter aanspraak op de gecontroleerde oorsprongsbenaming gemaakt door 210 particuliere wijnhuizen en 25 coöperaties, die 40 % van de volumes produceren.

De rode wijnen zijn goed voor 92 % van de productie, de roséwijnen voor 6 % daarvan. De rode wijnen worden volgens de bestaande gebruiken gemaakt van een combinatie van druivenrassen die voor ten minste 60 % bestaat uit de rassen grenache N, mourvèdre N en syrah N. Ze hebben een purperen kleur met een blauwpaarse weerschijn. Dankzij hun balans en aromatische rijkdom, die doet denken aan rode vruchten, kunnen ze jong worden gedronken.

Omdat het echter warme en krachtige wijnen zijn die gaandeweg vaak kruidige of dropachtige aromatische toetsen ontwikkelen, zijn ze ook uitermate geschikt om te bewaren.

De roséwijnen hebben een lichte zalmkleur en een aromatisch palet dat doet denken aan rode vruchten. Ze zijn fris en krachtig, harmonieus en persistent.

Oorzakelijke interacties

De combinatie van het mediterrane klimaat en de ligging op het zuiden, in een streek waar de overheersende winden weinig neerslag brengen, maakt het geografische gebied geschikt voor een originele vorm van wijnbouw op bodems die overwegend uit klei en kalk bestaan.

Deze bijzondere omstandigheden dragen bij tot een optimale rijpheid van de druiven en bieden de wijnbouwer de mogelijkheid om het druivenras af te stemmen op de wijnbouwsituatie, wat bijdraagt tot de bijzondere expressie van de wijnen.

Het ras grenache N zorgt voor warmte en rondheid in de mond en doet het goed op de keienterrassen en de mergel. Syrah N, een vroeg druivenras, zorgt voor rijkheid aan suiker en aroma’s van rode vruchten. Twee historische druivenrassen spelen eveneens een belangrijke rol: cinsaut N, van oudsher gereserveerd voor roséwijn maar eveneens deel uitmakend van de assemblage van de rode wijnen, zorgt voor finesse, terwijl carignan N zorgt voor body, tanninen en – naarmate de wijn ouder wordt – bijzondere, dropachtige aroma’s. Het ras mourvèdre N zorgt voor fijne tanninen en kruidenaccenten.

Jacques Puisais beschrijft het verband tussen het product en zijn natuurlijke omgeving zo: ““Minervois” is een wijn waarvoor de lucht sterk bepalend is en wat telt is de aard van de wind in het oogstjaar. Met name in de periode voorafgaand aan de oogst bepaalt deze de snelheid van de evapotranspiratie. Deze wijn wordt gekenmerkt door de zachtheid en rijkdom van de tannine en het respect voor de oorsprong van de vrucht.”.

De geschiedenis van de “Minervois” is al tweeduizend jaar met de wijnbouw verbonden.

De gecontroleerde oorsprongsbenaming is ontleend aan het op een rotsachtige top op het kalksteenplateau gelegen dorp Minerve, dat mythologische herinneringen oproept. Deze oude vesting is bekend om haar unieke locatie en het verzet tegen Simon de Montfort, tijdens de kruistocht tegen de katharen in 1210. Op deze iconische plek, die kenmerkend is voor de plaatsen van de gecontroleerde oorsprongsbenaming, gaan de wijngaarden, die zijn aangelegd op harde kalksteenbodems, op in zuidelijk landschap dat baadt in het licht.

De herinneringen aan het Romeinse Rijk zijn nog altijd zichtbaar. Het merendeel van de huidige domeinen en “châteaux” bevindt zich op klassieke “domus”, zoals “Massanier la Mignarde” in de gemeente Pépieux, dat toentertijd het eigendom was van de legionair Maximus en waarvan de wijn in 2005 tijdens de International Wine Challenge tot beste wijn ter wereld werd gekroond.

Aan de westelijke rand van het geografische gebied behoort de stad Carcassonne, een middeleeuwse vestingstad die is ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van Unesco, tot het culturele en historische erfgoed van de “Minervois”. In het zuiden van het geografische gebied baant het Canal du Midi zich een weg door het landschap. Dit kanaal, dat aan de basis lag van de economische bloei die laat zeventiende eeuw een aanvang nam, staat eveneens op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

Door de historische schatten en schitterende locaties in het gebied getuigt de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Minervois” dan ook van een diepe verbondenheid met de in het gebied gewortelde wijnbouw.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Etikettering

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Op het etiket van wijnen met de gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de grotere geografische eenheid “Languedoc” worden vermeld met de vermelding “Grand Vin du Languedoc”.

De lettertekens van die vermelding van de grotere geografische eenheid mogen niet hoger noch breder zijn dan de helft van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Op het etiket van wijn met de gecontroleerde oorsprongsbenaming mag de naam van een kleinere geografische eenheid worden vermeld op voorwaarde dat:

—	het gaat om een plaatsnaam die is opgenomen in het kadaster;

—	die naam vermeld staat op de oogstaangifte.

De in het kadaster opgenomen plaatsnaam wordt onmiddellijk na de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming vermeld in lettertekens die niet hoger noch breder zijn dan de helft van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Afwijking betreffende de productie in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de voorwaarde:

Het gebied in de onmiddellijke nabijheid waar bij wijze van uitzondering de vinificatie en bereiding van de wijnen mogen plaatsvinden, bestaat uit het grondgebied van de volgende gemeenten:

—

Departement Aude: Barbaira, Berriac, Canet, Capendu, Carcassonne, Castans, Citou, Conques-sur-Orbiel, Douzens, Escales, Floure, Fontiès-d’Aude, Fournes-Cabardès, Labastide-Esparbairenque, Lastours, Lespinassière, Lézignan-Corbières, Marcorignan, Montbrun-des-Corbières, Montirat, Moux, Ouveillan, Pradelles-Cabardès, Raissac, Saint-Marcel-d’Aude, Sallèles-d’Aude, Villanière, Villardonnel, Villedubert, Villemoustaussou.

—	Departement Hérault: Assignan, Cruzy, Ferrals-les-Montagnes, Villespassans.

Link naar het productdossier

http://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-cc1cf391-d666-49f9-81cc-7ca4a90414cd

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.

		ISSN 1977-0995
Publicatieblad van de Europese Unie		C 87

Uitgave in de Nederlandse taal	Mededelingen en bekendmakingen	64e jaargang 15 maart 2021

Inhoud		Bladzijde
	IV Informatie
	INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE
	Raad
2021/C 87/01	Kennisgeving aan de personen en entiteiten die zijn onderworpen aan de beperkende maatregelen van Besluit 2014/145/GBVB van de Raad, als gewijzigd bij Besluit (GBVB) 2021/448 van de Raad, en van Verordening (EU) nr. 269/2014 van de Raad, als uitgevoerd bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/446 van de Raad, betreffende beperkende maatregelen met betrekking tot acties die de territoriale integriteit, soevereiniteit en onafhankelijkheid van Oekraïne ondermijnen of bedreigen	1
2021/C 87/02	Kennisgeving aan de betrokkenen die zijn onderworpen aan de beperkende maatregelen van Besluit 2014/145/GBVB van de Raad en Verordening (EU) nr. 269/2014 van de Raad, betreffende beperkende maatregelen met betrekking tot acties die de territoriale integriteit, soevereiniteit en onafhankelijkheid van Oekraïne ondermijnen of bedreigen	3
	Europese Commissie
2021/C 87/03	Wisselkoersen van de euro — 12 maart 2021	5
2021/C 87/04	Mededeling van de Commissie betreffende de thans bij terugvordering van staatssteun toe te passen rentepercentages en de referentie- en disconteringspercentages, zoals die vanaf 1 april 2021 gelden (Bekendgemaakt overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie)	6

	Munteenheid	Koers
USD	US-dollar	1,1933
JPY	Japanse yen	130,14
DKK	Deense kroon	7,4366
GBP	Pond sterling	0,85835
SEK	Zweedse kroon	10,1388
CHF	Zwitserse frank	1,1094
ISK	IJslandse kroon	153,90
NOK	Noorse kroon	10,0863
BGN	Bulgaarse lev	1,9558
CZK	Tsjechische koruna	26,150
HUF	Hongaarse forint	366,18
PLN	Poolse zloty	4,5867
RON	Roemeense leu	4,8850
TRY	Turkse lira	9,0452
AUD	Australische dollar	1,5394
CAD	Canadese dollar	1,4975
HKD	Hongkongse dollar	9,2642
NZD	Nieuw-Zeelandse dollar	1,6633
SGD	Singaporese dollar	1,6053
KRW	Zuid-Koreaanse won	1 354,93
ZAR	Zuid-Afrikaanse rand	17,8505
CNY	Chinese yuan renminbi	7,7636
HRK	Kroatische kuna	7,5885
IDR	Indonesische roepia	17 174,63
MYR	Maleisische ringgit	4,9140
PHP	Filipijnse peso	57,772
RUB	Russische roebel	87,7030
THB	Thaise baht	36,730
BRL	Braziliaanse real	6,6421
MXN	Mexicaanse peso	24,8556
INR	Indiase roepie	86,7260

	V Bekendmakingen
	PROCEDURES IN VERBAND MET DE UITVOERING VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK MEDEDINGINGSBELEID
	Europese Commissie
2021/C 87/05	Voorafgaande aanmelding van een concentratie (Zaak M.10163 — United Internet/Morgan Stanley/Tele Columbus) ( 1 )	7
2021/C 87/06	Voorafgaande aanmelding van een concentratie (Zaak M. 10174 — Macquarie/Aberdeen/Ucles JV) — Voor de vereenvoudigde procedure in aanmerking komende zaak ( 1 )	9
	ANDERE HANDELINGEN
	Europese Commissie
2021/C 87/07	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	11
2021/C 87/08	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	21
2021/C 87/09	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	27
2021/C 87/10	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	35


	(1) Voor de EER relevante tekst.