Enig artikel

De aanvraag tot goedkeuring van een niet-minimale wijziging van het productdossier als bedoeld in artikel 10, lid 1, eerste alinea, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 668/2014 van de Commissie, met inbegrip van het gewijzigde enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het desbetreffende productdossier, voor de geregistreerde naam „Banon” (BOB) is opgenomen in de bijlage bij dit besluit.

Overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 geeft de bekendmaking van dit besluit het recht om uiterlijk drie maanden na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie bezwaar te maken tegen de in de eerste alinea van dit artikel bedoelde wijziging.

BIJLAGE

AANVRAAG TOT GOEDKEURING VAN EEN NIET-MINIMALE WIJZIGING VAN HET PRODUCTDOSSIER INZAKE BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMINGEN/BESCHERMDE GEOGRAFISCHE AANDUIDINGEN

Aanvraag tot goedkeuring van een wijziging overeenkomstig artikel 53, lid 2, eerste alinea, van Verordening (EU) nr. 1151/2012

„Banon”

EU-nr.: PDO-FR-0290-AM02 — 10.1.2018

BOB ( X ) BGA ( )

1.   Aanvragende groepering en rechtmatig belang

De groepering bestaat uit melkproducenten, verwerkers en rijpingsmeesters en is daardoor gerechtigd om wijzigingen van het productdossier aan te vragen.

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Rubriek van het productdossier waarop de wijziging(en) betrekking heeft/hebben

4.   Aard van de wijziging(en)

5.   Wijziging(En)

5.1.   Naam van het product

In de rubriek „Productnaam”, de volgende bepaling:

wordt vervangen door:

„Banon”.

De volgende alinea wordt geschrapt:

De naam van de BOB wordt in deze rubriek van het productdossier als voldoende beschouwd.

5.2.   Beschrijving van het product

De bepaling „De korst onder de bladeren heeft een zachtgele kleur” wordt vervangen door „De korst onder de bladeren heeft een zachtgele of goudbruine kleur”.

Bij de kleur van de korst onder de bladeren wordt „zachtgele” aangevuld met „of goudbruine” om het product beter te kenmerken.

De volgende alinea wordt toegevoegd:

Deze verduidelijkingen zijn het resultaat van de werkzaamheden van de commissie voor organoleptisch onderzoek van het product.

Deze wijzigingen worden eveneens aangebracht in het enig document.

5.3.   Geografisch gebied

In de rubriek „Afbakening van het geografische gebied” wordt de lijst van de gemeenten in het geografische gebied geactualiseerd ten gevolge van naamswijzigingen van bepaalde gemeenten in het geografische gebied. De perimeter van het gebied is niet gewijzigd.

5.4.   Bewijs van de oorsprong

De verplichting om een register bij te houden voor de aangekochte hoeveelheden melk is geschrapt voor de „landbouw”-marktdeelnemers, aangezien de nationale regeling hen niet toestaat om melk aan te kopen. Voor de „niet-landbouw”-marktdeelnemers is deze verplichting echter wel behouden.

5.5.   Productiemethode

—   geitenras:

De volgende alinea wordt geschrapt:

De volgende alinea:

wordt vervangen door:

De in het productdossier vermelde vervaldata zijn geschrapt omdat ze verstreken zijn.

Deze bepalingen zijn eveneens uit de samenvatting geschrapt.

—   minimale duur van beweiding en minimale duur waarin de geiten het grootste deel van hun ruwvoer uit beweiding moeten halen:

De volgende alinea:

wordt vervangen door:

De term „geografisch gebied” is duidelijker dan „zone” en laat een eenvoudigere controle toe.

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

De bepalingen

en

worden dus eenmaal verwijderd.

De minimale duur van beweiding alsook de minimale duur waarin de geiten het grootste deel van hun ruwvoer uit beweiding moeten halen, die tweemaal in het productdossier voorkomen, zijn geschrapt om herhaling te vermijden.

Deze wijzigingen worden eveneens aangebracht in het enig document.

—   beperkt gebruik van voeder aan de trog:

De zin:

is geschrapt omdat deze zin geen nieuwe informatie verschaft over de maximale beperkingswaarden die al in het productdossier voorkomen.

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

—   krachtvoerrantsoen:

De termen „of bijproducten van granen” zijn toegevoegd om geen samengestelde voeders uit te sluiten waarvan op het etiket wordt verduidelijkt dat deze granen en bijproducten van granen bevatten.

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

—   beperking van aankoop van voeder van buiten het geografische gebied:

De zin „Er gelden tevens beperkingen ten aanzien van de aankoop van voeder van buiten het geografische gebied” is geschrapt omdat ze geen enkele streefwaarde heeft, ze brengt geen feitelijk element met betrekking tot de beperking aan. De beperking van aankoop van voeder van buiten het geografische gebied wordt trouwens omkaderd door de volgende geldende bepaling in het productdossier:

Deze bepaling wordt eveneens in het enig document geschrapt.

—   modaliteit inzake dagelijkse distributie van gedroogde luzerne:

De volgende bepaling:

wordt vervangen door:

De verplichting om de gedroogde luzerne in twee keer te verdelen, is geschrapt omdat de geringe verdeelde hoeveelheden deze voorzorgsmaatregel niet rechtvaardigen (die werd ingevoerd omdat de inname van een te grote hoeveelheid stikstof een ernstige stofwisselingsziekte, namelijk alkalose, kan veroorzaken.)

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

—   verboden voedermiddelen:

De alinea:

wordt vervangen door:

Aangezien de streefwaarde „en andere planten en zaden die een slechte smaak kunnen geven aan de melk” niet precies genoeg is om makkelijk controleerbaar te zijn, is deze geschrapt.

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

—   invoering van het verbod op ggo’s:

De volgende alinea wordt toegevoegd:

Deze bepaling laat toe om enerzijds het traditionele karakter van de voeding en anderzijds de traditionele methoden voor het voederen van de dieren te behouden.

Deze bepaling wordt eveneens aan het enig document toegevoegd.

—   oorsprong van het voer:

De volgende alinea wordt aan het enig document toegevoegd: „Wat betreft de oorsprong van het voer, is het zo dat de natuurlijke factoren van het geografische gebied de productie van krachtvoer bemoeilijken en dat de voederproductie beperkt is. Aangezien de oorsprong van het krachtvoer niet wordt gepreciseerd, kan het van buiten het geografische gebied komen. Het basisrantsoen komt hoofdzakelijk uit het geografische gebied, maar aan de geiten kan ook hooi worden gevoederd dat van buiten het geografische gebied komt. De beperking van de hoeveelheid krachtvoer en de beperking van de hoeveelheid hooi die van buiten het geografische gebied komt, impliceren dat het merendeel van het voer uit het geografische gebied afkomstig is. De hoeveelheden van buiten het geografische gebied bedragen immers per geit en per jaar:

Wanneer we uitgaan van een gemiddelde opnamecapaciteit per geit en per jaar van 1 100 kg, vertegenwoordigt het aandeel van het voer dat uit het geografische gebied komt dus minstens 58 % (aan droog materiaal).”.

Via deze toevoeging aan het enig document kan aangetoond worden dat het voer van de geiten overwegend uit het geografische gebied komt. Dit voer mag echter niet volledig uit het gebied komen gezien de natuurlijke factoren die in het punt „Verband met het geografische gebied” worden beschreven.

—   temperatuur en termijn van toevoeging van de leb:

De alinea:

wordt vervangen door:

Aangezien het temperatuurbereik voor de toevoeging strikt bepaald wordt in het geregistreerde productdossier overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1211/2013 van 28 november 2013 (tussen 29 °C en 35 °C) en de gebruikte melk rauwe geitenmelk is, wordt de tussentijdse notie van opwarmingstemperatuur geschrapt omdat ze niet nuttig is: hierbij gaat het om de opwarming van de melk voor de fase van de toevoeging van de leb (al gedefinieerde temperatuur).

De bepaling:

wordt vervangen door:

De termijn voor de toevoeging van de leb wanneer de kaas in een zuivelfabriek wordt vervaardigd, is gewijzigd om de bedrijven in staat te stellen hun organisatie aan te passen in verhouding tot hoe lang het duurt om de melk op te halen en tot de kleinste hoeveelheid melk die bij elke toevoeging van leb wordt gebruikt. In het actuele ophaalschema wordt immers rekening gehouden met een melkophaling ‘s nachts. De laatste melk wordt rond 2.30 uur opgehaald, waarna er aan alle melk vanaf 6.30 uur leb wordt toegevoegd in een grote bak (1 000 liter). Maar gezien het dalende aantal melkveehouders en de geringe volumes is het wenselijk om het nachtwerk te beperken en de toevoeging van leb aan de melk te laten starten vanaf 8 uur, in kleine hoeveelheden (bakken van 80 l), waardoor deze activiteit tot ‘s middags kan uitlopen.

—   gietfase

De alinea:

wordt vervangen door:

Opdat de marktdeelnemers zich aan de nieuwe technieken zouden kunnen aanpassen, wordt gepreciseerd dat mechanische ondersteuning wordt toegestaan tijdens de vormfase (hefsysteem voor de melkbak, transportband), maar dat enige menselijke interventie verplicht is om de wrongel over de meervoudige vormen te verdelen: elke methode van volledig mechanisch vormen is verboden.

—   uitlekfase- en ontvormfase

De alinea:

wordt vervangen door:

Conform de knowhow is de duur van elke fase (tussen 18 en 48 uur voor het uitlekken, ten minste 24 uur voor het drogen) toegevoegd, evenals de temperatuur voor het drogen (ten minste 13 °C) om de praktijken van de marktdeelnemers te kaderen.

—   pekeltijd

De pekeltijd is geschrapt zodat de marktdeelnemers deze kunnen aanpassen in functie van de concentratie van de gebruikte pekel om hetzelfde resultaat te krijgen.

—   rijpingsfase

De alinea:

„De rijping, gedurende ten minste 15 dagen na de toevoeging van leb, vindt plaats in het geografische gebied en verloopt in twee fasen:

wordt vervangen door:

„De rijping, gedurende ten minste 15 dagen na de toevoeging van leb, verloopt in twee fasen:

De verwijzing naar het geografische gebied is geschrapt omdat ze in dit deel van het productdossier niet nuttig is. De beschrijving van de korst werd verplaatst zodat ze nu na de beschrijving van de parameters van de rijpingsfase komt en samenhangt met de rubriek betreffende de beschrijving van het product. De beschrijving van de massa is geschrapt omdat dit criterium, waarvoor de kaas gesneden moet worden, in dit stadium niet geverifieerd wordt.

De alinea:

wordt vervangen door:

Naast het drenken in eau-de-vie van wijn of van druivendraf is het besprenkelen met eau-de-vie van wijn of van druivendraf toegevoegd, aangezien deze twee methoden vergelijkbare resultaten opleveren.

5.6.   Verband

De rubriek „Elementen die het verband met het geografische gebied rechtvaardigen” is volledig herschreven om het bewijs van het verband tussen de „Banon” en zijn geografische gebied duidelijker te laten uitkomen, zonder dat dit verband inhoudelijk gewijzigd wordt of er elementen uit geschrapt worden. Dit bewijs maakt onder andere vooral het verband duidelijk tussen het geografische Middellandse Zeegebied dat zich uitstekend leent voor het houden van geiten en een herderscultuur, en de specifieke kennis inzake bereiding en rijping die vereist is om tot de „Banon” te komen.

In het eerste deel wordt de „Specificiteit van het geografische gebied” beschreven en worden de natuurlijke alsook de menselijke factoren van het geografische gebied vermeld, terwijl ook de specifieke kennis van het houden van geiten en de bereiding van kaas worden benadrukt.

In het tweede deel wordt de „Specificiteit van het product” beschreven door bepaalde elementen in de beschrijving van het product te benadrukken.

In het laatste deel wordt tot slot het „Causaal verband” toegelicht, m.a.w.: de interacties tussen de natuurlijke en menselijke factoren en het product.

Het volledige verband dat in het productdossier voor de BOB is vermeld, wordt in punt 5 van het enig document hernomen.

5.7.   Etikettering

In de rubriek „Specifieke elementen van de etikettering” is de term „met de oorsprongsbenaming” voor de kazen geschrapt omdat deze rubriek, en in een ruimere context het hele productdossier, uitsluitend kazen met een oorsprongsbenaming betreffen; bijgevolg is deze term niet nuttig.

Deze wijziging wordt eveneens in het enig document aangebracht.

5.8.   Overige wijzigingen

In de rubriek „Aanvragende groepering”: de contactgegevens van de groepering zijn gewijzigd.

In de rubriek „Referenties van controlestructuren” zijn de naam en de contactgegevens van de officiële structuren bijgewerkt. In deze rubriek worden alleen de gegevens vermeld van de bevoegde Franse autoriteiten op het gebied van controle: het Institut national de l’origine et de la qualité (INAO) en de Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes (DGCCRF). Verder is toegevoegd dat de naam en de gegevens van de certificeringsinstantie te raadplegen zijn op de website van het INAO en in de databank van de Europese Commissie.

De tabel met de belangrijkste te controleren punten is bijgewerkt zodat met een aangebrachte wijziging (schrapping van de maximale opwarmingstemperatuur) rekening wordt gehouden, en in overeenstemming met het geldende productdossier is een belangrijk te controleren punt toegevoegd met betrekking tot de aard van de melk (rauwe en volle melk, niet gestandaardiseerd wat betreft eiwitten en vetten).

ENIG DOCUMENT

„BANON”

EU-nr.: PDO-FR-0290-AM02 — 10.1.2018

BOB ( X ) BGA ( )

1.   Naam/Namen

„Banon”

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel

3.1.   Productcategorie

Categorie 1.3: Kaas

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is

„Banon” is een zachte kaas op basis van rauwe volle geitenmelk, die wordt verkregen na een snelle stremming (lebstremming). De gerijpte kaas wordt met behulp van zes tot twaalf banden raffia volledig in bruine kastanjebladeren gewikkeld.

De „Banon” verkrijgt na een rijping van minimaal 15 dagen, waarvan 10 in de bladeren, een homogene, romige, smeuïge en soepele massa. De korst onder de bladeren heeft een zachtgele of goudbruine kleur. Deze kaas wordt gekenmerkt door dierlijke toetsen, hoofdzakelijk van geiten, die vaak gepaard gaan met aroma’s van ammoniak en onderhout, en met een lichte bitterheid aan het eind. De textuur is smeuïg en smelt in de mond. De kaas met de bladeren eromheen heeft een diameter tussen 75 en 85 mm en is 20 tot 30 mm dik. Het nettogewicht van een uitgerijpte „Banon” zonder bladeren ligt tussen 90 en 110 g.

De kaas bevat per 100 g kaas ten minste 40 g droge stof en 40 g vet na volledige droging.

3.3.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong) en grondstoffen (alleen voor verwerkte producten)

Het basisvoederrantsoen van de geiten is hoofdzakelijk afkomstig uit het geografische gebied. Het bestaat uitsluitend uit de beweiding op graslanden en/of schraallanden, droogvoeder van leguminosen en/of grasgewassen en/of spontane flora die in goede omstandigheden zijn bewaard.

Zodra de weersomstandigheden en de vegetatie dit toelaten, moeten de geiten worden beweid op graslanden en/of schraallanden. Ze moeten regelmatig worden beweid op de schraallanden en de graslanden uit de regio en er ten minste 210 dagen per jaar doorbrengen.

Ze worden beweid:

Gedurende minimaal vier maanden moeten de geiten het grootste deel van hun ruwvoer uit beweiding halen.

Tijdens de periode wanneer het ruwvoederrantsoen grotendeels van de beweiding afkomstig moet zijn, is het gebruik van hooi per volwassen geit op de veehouderij beperkt tot 1,25 kg bruto per dag.

Het gebruik van hooi is per volwassen geit op de veehouderij beperkt tot 600 kg bruto per jaar.

Het gebruik van groenvoer aan de trog is slechts dertig niet opeenvolgende dagen per jaar toegestaan.

Het gebruik van krachtvoer is per volwassen geit op de veehouderij beperkt tot 800 g bruto per dag, met een beperking van 270 kg bruto per jaar.

Het krachtvoerrantsoen op jaarbasis moet voor ten minste 60 % samengesteld zijn uit granen of bijproducten van granen. Het gebruik van gedroogde luzerne is per volwassen geit op de veehouderij beperkt tot 400 g bruto per dag, met een beperking van 60 kg bruto per jaar.

Het gebruik van voeder en gedroogde luzerne van buiten het geografische gebied is per volwassen geit op de veehouderij beperkt tot 250 kg bruto per jaar.

Het gebruik van kuilvoer en baalvoer, alsook van kruisbloemigen is verboden.

Het voeder van de dieren mag uitsluitend bestaan uit gewassen, nevenproducten en bijvoer afkomstig van niet-transgene producten. Het is verboden op gronden van een veebedrijf transgene gewassen te telen als op dit bedrijf melk wordt geproduceerd die voor het BOB-product Banon wordt gebruikt. Dit verbod geldt voor alle plantensoorten die mogelijk als voer kunnen worden gegeven aan het melkvee van het bedrijf en voor elke teelt van rassen die deze soorten kunnen verontreinigen.

Elk bedrijf moet beschikken over een voor de geiten bestemd voederareaal van ten minste één hectare natuurlijk en/of kunstmatig grasland per acht dieren en één hectare schraalland per twee dieren.

Wat betreft de oorsprong van het voer, is het zo dat de natuurlijke factoren van het geografische gebied de productie van krachtvoer bemoeilijken en dat de voederproductie beperkt is. Aangezien de oorsprong van het krachtvoer niet wordt gepreciseerd, kan het van buiten het geografische gebied komen. Het basisrantsoen komt hoofdzakelijk uit het geografische gebied, maar aan de geiten kan ook hooi worden gevoederd dat van buiten het geografische gebied komt.

De beperking van de hoeveelheid krachtvoer en de beperking van de hoeveelheid hooi die van buiten het geografische gebied komt, impliceren dat het merendeel van het voer uit het geografische gebied afkomstig is.

De hoeveelheden van buiten het geografische gebied bedragen immers per geit en per jaar:

Wanneer we uitgaan van een gemiddelde opnamecapaciteit per geit en per jaar van 1 100 kg, vertegenwoordigt het aandeel van het voer dat uit het geografische gebied komt dus minstens 58 % (aan droog materiaal).

3.4.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden

De productie van de melk en de vervaardiging en de rijping van de kaas vinden plaats in het geografische gebied dat in punt 4 is afgebakend.

3.5.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

—

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

Elke kaas wordt verkocht met een individueel etiket waarop de naam van de oorsprongsbenaming is vermeld in letters die minstens even groot zijn als andere letters op het etiket.

De aanbrenging van het BOB-symbool van de Europese Unie is verplicht voor de etikettering van de kazen die onder de beschermde oorsprongsbenaming „Banon” vallen.

De naam „Banon” moet verplicht op alle facturen en handelsdocumenten worden vermeld.

4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied

Het geografische gebied strekt zich uit over de volgende gemeenten:

Departement Alpes-de-Haute-Provence (04)

Gemeenten die volledig in het gebied liggen: Aiglun, Allemagne-en-Provence, Archail, Aubenas-les-Alpes, Aubignosc, Banon, Barras, Beaujeu, Bevons, Beynes, Bras-d’Asse, Brunet, Céreste, Champtercier, Châteaufort, Châteauneuf-Miravail, Châteauneuf-Val-Saint-Donat, Châteauredon, Clamensane, Cruis, Curel, Dauphin, Digne-les-Bains, Draix, Entrepierres, Entrevennes, Esparron-de-Verdon, Estoublon, Fontienne, Forcalquier, Hautes-Duyes, La Javie, La Motte-du-Caire, Lardiers, La Rochegiron, Le Brusquet, Le Castellard-Mélan, Le Castellet, Le Chauffaut-Saint-Jurson, L’Escale, Les Omergues, L’Hospitalet, Limans, Malijai, Mallefougasse-Augès, Mallemoisson, Mane, Marcoux, Mézel, Mirabeau, Montagnac-Montpezat, Montfuron, Montjustin, Montlaux, Montsalier, Moustiers-Sainte-Marie, Nibles, Niozelles, Noyers-sur-Jabron, Ongles, Oppedette, Peipin, Pierrerue, Pierrevert, Puimichel, Puimoisson, Quinson, Redortiers, Reillanne, Revest-des-Brousses, Revest-du-Bion, Revest-Saint-Martin, Riez, Roumoules, Sainte-Croix-à-Lauze, Sainte-Croix-du-Verdon, Saint-Étienne-les-Orgues, Saint-Jeannet, Saint-Julien-d’Asse, Saint-Jurs, Saint-Laurent-du-Verdon, Saint-Maime, Saint-Martin-de-Brômes, Saint-Martin-les-Eaux, Saint-Michel-l’Observatoire, Saint-Vincent-sur-Jabron, Salignac, Saumane, Sigonce, Simiane-la-Rotonde, Sisteron, Sourribes, Thoard, Vachères, Valbelle, Valernes, Villemus, Volonne.

Gemeenten die gedeeltelijk deel uitmaken van het gebied: Château-Arnoux-Saint-Auban, Ganagobie, Gréoux-les-Bains, La Brillanne, Les Mées, Lurs, Manosque, Montfort, Oraison, Peyruis, Valensole, Villeneuve, Volx.

Voor deze gemeenten is de grens van het geografische gebied weergegeven op de plannen die bij de gemeentehuizen van de betrokken gemeenten zijn afgegeven.

Departement Hautes-Alpes (05)

Barret-sur-Méouge, Bruis, Chanousse, Val Buëch-Méouge (voor het grondgebied vna de voormalige gemeente Châteauneuf-de-Chabre), Éourres, Étoile-Saint-Cyrice, Garde-Colombe, La Piarre, Laragne-Montéglin, Le Bersac, L’Épine, Méreuil, Montclus, Montjay, Montmorin, Montrond, Moydans, Nossage-et-Bénévent, Orpierre, Ribeyret, Rosans, Saint-André-de-Rosans, Sainte-Colombe, Sainte-Marie, Saint-Pierre-Avez, Saléon, Salérans, Serres, Sigottier, Sorbiers, Trescléoux.

Departement Drôme (26)

Aulan, Ballons, Barret-de-Lioure, Eygalayes, Ferrassières, Izon-la-Bruisse, Laborel, Lachau, La Rochette-du-Buis, Mévouillon, Montauban-sur-l’Ouvèze, Montbrun-les-Bains, Montfroc, Montguers, Reilhanette, Rioms, Saint-Auban-sur-l’Ouvèze, Séderon, Vers-sur-Méouge, Villebois-les-Pins, Villefranche-le-Château.

Departement Vaucluse (84)

Aurel, Auribeau, Buoux, Castellet, Gignac, Lagarde-d’Apt, Monieux, Saignon, Saint-Christol, Saint-Martin-de-Castillon, Saint-Trinit, Sault, Sivergues, Viens.

5.   Verband met het geografische gebied

„Banon” vindt zijn oorsprong in de Haute-Provence in de omgeving van de gemeente Banon. Deze omgeving bevindt zich in een droog middelgebergte waarvan het landschap is samengesteld uit heuvels en vlakten met een mediterraan klimaat.

Het gebied kent een gebrek aan water, omdat het grondwater op grote diepte stroomt en het oppervlaktewater door uitzonderlijke en zeer onregelmatige neerslag wordt gevoed die voornamelijk tijdens de herfst en de lente valt, en amper in de zomer.

Het gebied van de „Banon“ wordt gekenmerkt door een weinig vruchtbare, voornamelijk kalkhoudende en doorlatende bodem die de regen uitstekend absorbeert.

In deze omgeving worden dunbegroeide bosvegetaties van aleppodennen, eiken, bremstruiken, buksbomen en geurplanten afgewisseld door heidevelden met kreupelbossen, verspreide struiken en gewassen die aangepast zijn aan de harde omstandigheden van het klimaat in het Provençaalse middelgebergte (droog, zonnig, vaak fris in de winter) en komen plekken voor die geschikt zijn voor de beweiding van geitenkudden op schraalland.

De natuurlijke omstandigheden van deze regio verklaren waarom dit gebied in het algemeen gunstig is voor een herderscultuur en traaggroeiende gewassen.

Voor de veehouders vormen de beweidingsgebieden en de voederarealen de basis voor de voeding van de geiten. De veehouders hebben een bijzonder productiesysteem opgezet dat deze diversiteit aan natuurlijke rijkdommen combineert. De beweiding combineert drie soorten hulpbronnen: natuurlijke graslanden, bossen en stikstofrijke leguminosen. De meeste veehouders hoeden hun geiten zodanig dat zij, naargelang de voedselopname op de schraallanden en naarmate het seizoen vordert, de geiten ter aanvulling laten grazen op weiden met hanekammetjes (esparcette) of luzerne.

De Provence bevindt zich in een „lebcultuur”, terwijl in het noorden van Frankrijk een „melkzuurcultuur” (langzame stolling van ongeveer 24 uur) heerst. Reeds in de XVe eeuw krijgt koning René „van deze kleine zachte kazen op basis van leb” aangeboden; de verwijzing naar de leb is duidelijk.

Van oudsher worden in de Provence kaasvaatjes gebruikt met grote gaten, hetgeen aantoont dat hier sprake was van lebstremming (bij melkzuurstremming zou de wrongel uit de vaten lopen).

Bovendien heeft de wikkeling, die zo eigen is aan de „Banon”, twee doelen: het is enerzijds een bewaringstechniek en anderzijds een productietechniek. Het is een bewerking van de verse kaas die zowel de bewaring als de verbetering van de kaas beoogt.

De bewerking van het product houdt in hoofdzaak in dat de kaas in kastanjebladeren wordt gewikkeld. Deze bewerking maakt van de kaas een „Banon”. De bladeren isoleren de kaas van de lucht en helpen de ontwikkeling van de aromatische kenmerken van de kaas te bevorderen.

Hoewel het lijkt dat veel planten in verband kunnen worden gebracht met de kaas (wijnstok, tamme kastanje, plataan, walnoot enz.), is er voor de bladeren van de tamme kastanje gekozen vanwege hun stevige structuur en hun tanninegehalte.

De geschiedenis van „Banon” gaat terug tot het einde van de XIXe eeuw. Het beperkte agronomische potentieel van deze bodem heeft de boeren ertoe aangezet de schaarse mogelijkheden die de plaatselijke natuur hen bood optimaal te benutten: gemengde landbouw voor zelfvoorziening op enkele stukken goede grond en de aanwezige middelen in het ruigere deel van het bos of de heide zoals hout, wild, paddenstoelen, kleine vruchten, truffels of lavendel. Naast een varken en wat pluimvee hield elk gezin tevens een kleine kudde landbouwhuisdieren, bestaande uit schapen en enkele geiten. Deze dieren vulden elkaar niet alleen vanuit economisch opzicht goed aan, maar ook op het terrein omdat ze de heide en het onderhout in de omgeving optimaal benutten. De schapen werden voor hun vlees gehouden en de geiten, als koe van de arme man, om hun melk. De verse melk maakte deel uit van het dieet van het gezin, maar er werd ook kaas van gemaakt, aangezien dat de enige manier was om de voedingswaarde ervan langer te kunnen bewaren.

Aangezien de kaas voor het eigen gezin werd gemaakt, ontstond zijn commerciële waarde uit het productieoverschot ten opzichte van de gezinsconsumptie. Dit productieoverschot werd dus op de plaatselijke markten verkocht.

Het is hier dat Banon, in haar hoedanigheid van hoofdplaats van het kanton, geografisch centrum van de Lure en de Albion, en knooppunt van belangrijke wegen, bekend stond als de belangrijkste plaats voor kaasbeurzen en -markten.

De eerste vermelding van de gewikkelde geitenkaas, die de naam „Banon” draagt, staat in de „Cuisinière provençale” van Marius MORARD van 1886.

In de naoorlogse periode werd steeds meer technische vooruitgang geboekt in de productiemethoden van de kaas. De geitenkudden werden gespecialiseerd en er werd voortaan met het oog op verkoop geproduceerd: werd de kaas vroeger in eerste instantie voor de gezinsconsumptie geproduceerd, en in bijkomende mate voor de verkoop, dan wordt hij nu vooral voor de verkoop geproduceerd (en consumeert het gezin wat overblijft).

Verwijzend naar het onderzoek van JM MARIOTTINI „A la Recherche d’un fromage: le „Banon” éléments d’histoire et d’ethnologie”, was de „Banon” altijd al een kaas die met leb werd gemaakt en is hij een van de zeldzame kazen die nog steeds volgens deze techniek worden geproduceerd.

„Banon” is een zachte kaas op basis van rauwe volle geitenmelk, die wordt verkregen na een snelle stremming (lebstremming of zoete stremming). De gerijpte kaas wordt met behulp van zes tot twaalf banden raffia volledig in bruine kastanjebladeren gewikkeld, m.a.w. ermee afgedekt.

„Banon” wordt gekenmerkt door:

Het geografische gebied staat onder invloed van een mediterraan klimaat en wordt gekenmerkt door een weinig vruchtbare, voornamelijk kalkhoudende bodem die vaak boven de oppervlakte uitsteekt en het water niet vasthoudt. Door deze elementen groeit er hoofdzakelijk een kreupelhoutvegetatie (garrigue), bestaande uit onder andere stekelbrem, meidoorn, sleedoorn, cistus, jeneverbes, lavendel, bonenkruid en tijm, maar er zijn ook tamme kastanjes aanwezig. Deze omgeving leent zich er dan ook uitstekend toe om geiten te houden en te hoeden.

Zoete stremming is een techniek die zich opdrong door de klimatologische omstandigheden (hoge temperaturen en droogte). Zonder specifieke technische hulpmiddelen is het in deze regio immers niet mogelijk om de melk af te koelen en zo koel te houden dat de melkzuurbacteriën op de melk kunnen inwerken zonder het risico te lopen dat de melk gaat schiften. De stremming, of de stolling, van de melk moet dus worden geactiveerd door middel van leb.

Door de kazen te wikkelen, was er het hele jaar lang kaas in huis en kon in het bijzonder de droogstand van de geiten in de winter worden overbrugd.

„Banon” is de resultante van het samenspel van al deze factoren: een schrale omgeving die voor een extensieve geitenhouderij geschikt is en door de mens wordt benut, een warm en droog klimaat dat van nature uit heeft geleid tot de toepassing van lebstremming en een bewerkingstechniek (wikkeling) die het mogelijk maakt de kaas langer te bewaren.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier

(Artikel 6, lid 1, tweede alinea, van de onderhavige verordening)

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-3ab11b39-00cf-48f7-a2b3-ac5e71b90836

Enig artikel

De aanvraag tot goedkeuring van een niet-minimale wijziging van het productdossier als bedoeld in artikel 10, lid 1, eerste alinea, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 668/2014 van de Commissie, met inbegrip van het gewijzigde enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het desbetreffende productdossier, voor de geregistreerde naam „Beurre d’Isigny” (BOB) is opgenomen in de bijlage bij dit besluit.

Overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 geeft de bekendmaking van dit besluit het recht om uiterlijk drie maanden na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie bezwaar te maken tegen de in de eerste alinea van dit artikel bedoelde wijziging.

BIJLAGE

AANVRAAG TOT GOEDKEURING VAN EEN NIET-MINIMALE WIJZIGING VAN HET PRODUCTDOSSIER INZAKE BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMINGEN/BESCHERMDE GEOGRAFISCHE AANDUIDINGEN

Aanvraag tot goedkeuring van een wijziging overeenkomstig artikel 53, lid 2, eerste alinea, van Verordening (EU) nr. 1151/2012

„Beurre d’Isigny”

EU-nr.: PDO-FR-0138-AM01 — 19.10.2017

BOB ( X ) BGA ( )

1.   Aanvragende groepering en rechtmatig belang

Samenstelling: de groep bestaat uit melkproducenten en boterfabrikanten. Zij heeft dan ook een rechtmatig belang om de aanvraag tot wijziging in te dienen.

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Rubriek van het productdossier waarop de wijziging(en) betrekking heeft/hebben

4.   Aard van de wijziging(en)

5.   Wijziging(en)

5.1.    Rubriek „Beschrijving van het product”

Aangezien in 1996 voor „Beurre d’Isigny” en „Crème d’Isigny” eenzelfde productdossier is geregistreerd, wordt het hoofdstuk over de beschrijving van de kenmerken van het product nu toegespitst op „Beurre d’Isigny”.

Om rekening te houden met de invloed die de seizoensvariaties in de voeding van de melkkoeien hebben op de kleur van de boter, wordt de beschrijving van de kleur van het product verruimd. In plaats van als „boterbloemgeel” wordt ze omschreven als „ivoor tot boterbloemgeel”. De beschrijving van de textuur „smeuïg” wordt aangevuld met „goed smeerbaar”. Om het product beter te karakteriseren, wordt de term „geparfumeerd”, die weinig beschrijvend is, geschrapt. Daar tegenover staat dat de aroma’s worden beschreven: „aroma’s van verse room en hazelnoot”. Tevens wordt toegevoegd dat de boter „kan worden getextureerd om ze geschikt te maken voor de bereiding van bladerdeeg”, om rekening te houden met alle mogelijke toepassingen van het product. In dit deel wordt ook gespecificeerd dat de boter „kan worden gezouten”, wat alleen in het gedeelte „Werkwijze voor het verkrijgen van het product” van het huidige productdossier wordt vermeld. Tot slot wordt het vetgehalte van de verschillende categorieën boter toegevoegd: minstens 82 % voor de ongezouten boter en minstens 80 % voor de gezouten boter.

Aldus wordt de bewoording van het huidige productdossier: „Deze twee zuivelproducten hebben oorspronkelijke kenmerken. Ze hebben een natuurlijke goudsbloemgele kleur. Ze zijn geparfumeerd en hun textuur is smeuïg.”

vervangen door:

Deze alinea wordt ook toegevoegd aan punt 3.2 van het enig document ter vervanging van de zin in de samenvatting die het product beschrijft en als volgt luidt: „Boter met een natuurlijke boterbloemkleur die te danken is aan een buitengewoon hoog caroteengehalte.”

Voorts is de verwijzing naar „een buitengewoon hoog caroteengehalte” overgenomen in de rubriek betreffende het causaal verband van het productdossier en het enig document, omdat de rubriek ter beschrijving van het product geen streefwaarde voor het caroteengehalte van de boter bevat.

5.2.    Rubriek „Geografisch gebied”

Het hoofdstuk van het productdossier „Afbakening van het geografische gebied“ vemeldt alle fasen die in het geografische gebied plaatsvinden. Tevens zijn de namen van de gemeenten van het gebied geactualiseerd.

Deze wijzigingen strekken tot verduidelijking van de verschillende fasen en tot actualisering van de lijst van gemeenten, zonder aan de grenzen van het geografische gebied te raken.

De verpakking moet altijd in het gebied plaatsvinden. Deze bewerking moet snel na de productie worden uitgevoerd, enerzijds om te voorkomen dat het product kwaliteitsverlies lijdt door oxidatie van het vet, wat zich vaak voordoet tijdens een te lang transport, en anderzijds om fraude (versnijding van de boter) te voorkomen. Voorts is bepaald dat de eventuele invriezing in het geografische gebied van de benaming plaatsvindt. Dit is gerechtvaardigd omdat het een betere traceerbaarheid waarborgt. Het garandeert ook de continuïteit van de fasen die in het geografische gebied moeten worden doorlopen.

5.3.    Rubriek „Bewijs van oorsprong”

In het licht van de ontwikkelingen in de nationale wet- en regelgeving is het hoofdstuk van het productdossier inzake „Elementen waaruit blijkt dat het product uit het geografische gebied afkomstig is” geconsolideerd en bevat het de verplichtingen inzake aangifte en het bijhouden van registers in verband met de traceerbaarheid van het product en de monitoring van de productieomstandigheden.

Bijgevolg zijn dus verscheidene alinea’s toegevoegd, betreffende:

5.4.    Rubriek „Werkwijze voor het verkrijgen van het product”

In het productdossier worden verschillende punten inzake de wijze voor het verkrijgen van het product uitgewerkt om de omstandigheden van de melkproductie en van de vervaardiging van „Beurre d’Isigny” beter te beschrijven. Deze elementen dragen bij aan de bevestiging van het verband met het geografische gebied.

Er zijn verschillende bepalingen met betrekking tot het beheer van de melkveestapel (ras, voeding) ingevoerd om de traditionele praktijken vast te leggen.

Beheer van de veestapel

De melkveestapel wordt als volgt omschreven:

Deze bepaling van het productdossier strekt ertoe duidelijk te bepalen naar welke dieren wordt verwezen met de termen „melkveestapel” en „melkkoeien” en maakt het mogelijk de controle te beregelen en verwarring te voorkomen.

Om het verband tussen het product en het geografische gebied tot uitdrukking te brengen, worden het gebruik van grassen (weidegang, hooi enz.) en de traditie van graasveehouderij in het geografische gebied in de volgende bepalingen vervat:

Ras

Om ervoor te zorgen dat bij de bereiding van „Beurre d’Isigny” in aanzienlijke mate gebruik wordt gemaakt van melk van koeien van het Normandische ras, die een element van het verband tussen het geografische gebied en het product vormen, wordt het volgende toegevoegd:

Om het begrip „ophaling” te definiëren en de controle op de bepaling te preciseren, wordt tevens het volgende toegevoegd:

Deze wijzigingen zijn eveneens aangebracht in punt 3.3 van het enig document.

Het voeder van de veestapel

Om duidelijk het verband tussen het product en het geografische gebied te doen blijken, dat wordt gevormd door het hoofdzakelijk uit het geografische gebied afkomstige voeder van de melkkoeien, wordt toegevoegd dat 80 % van het basisrantsoen van de kudde uit het gebied komt en dat het rantsoen tijdens de weideperiode voor ten minste 40 % en de rest van het jaar voor ten minste 20 % per dag uit vers of geconserveerd gras moet bestaan. Om de aard van het gebruikte voeder beter te kunnen omschrijven, wordt bovendien een positieve lijst van toegestane voeders opgesteld. De volgende bepalingen zijn toegevoegd aan het productdossier:

Deze bepalingen betreffende het voeder van de veestapel worden eveneens opgenomen in punt 3.3 van het enig document.

Voor melkkoeien zijn de aanvullende voedermiddelen beperkt tot 1 800 kg droge stof per koe van de veestapel per kalenderjaar. Doel is te voorkomen dat deze voedermiddelen een te belangrijke plaats in de voeding gaan innemen, en zodoende het basisrantsoen uit het geografische gebied te bevorderen.

De volgende alinea wordt toegevoegd:

Deze bepaling wordt eveneens toegevoegd in punt 3.3 van het enig document.

In het productdossier wordt bepaald dat verscheidene producten en grondstoffen verboden zijn in de voeding van lacterende koeien, wegens het negatieve effect ervan op de organoleptische eigenschappen van de melk. Daarom wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Verboden in het basisrantsoen en in de aanvullende voedermiddelen zijn: kolen, rapen, raapzaad en als groenvoer toegediend koolzaad.

De volgende grondstoffen zijn verboden in aanvullende diervoeders, volgens de classificatie van deel C van de bijlage bij Verordening (EU) nr. 68/2013 betreffende voedermiddelen:

Verboden zijn tot slot ureum en derivaten daarvan als nutritionele toevoegingsmiddelen zoals gedefinieerd in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding.”

Deze verschillende elementen worden eveneens opgenomen in punt 3.3 van het enig document.

Om de bestaande praktijken beter te beschrijven, worden twee hoofdstukken toegevoegd waarin de verschillende fasen van de productie van de boter worden beschreven: „ophaling en ontvangst van de melk” en „productie en verpakking”.

Ophaling en ontvangst van de melk

Om kwaliteitsverlies van de grondstof op het landbouwbedrijf te voorkomen, wordt de termijn van de opslag van de voor de productie van „Beurre d’Isigny” gebruikte melk vastgesteld.

Met het oog op een betere traceerbaarheid wordt voorts bepaald dat het verboden is de melk over te laden tussen de landbouwbedrijven en de boterfabriek.

Tot slot wordt een criterium met betrekking tot de zuurgraad van de rauwe melk toegevoegd om te waarborgen dat de grondstof geen kwaliteitsverlies lijdt.

Deze verschillende elementen zijn in de volgende bepaling gegoten:

Deze bepaling wordt eveneens opgenomen in punt 3.3 van het enig document.

Productie en verpakking

Afroming en pasteurisatie

Er wordt een hoofdstuk over de afroming en de pasteurisatie toegevoegd. Daarin wordt bepaald dat „de melk uiterlijk 48 uur na ontvangst moet worden afgeroomd”, om de kwaliteit van de grondstof te bewaren.

De twee fasen van de pasteurisatie die de verkrijging van het omschreven product mogelijk maken, worden toegevoegd, en wel als volgt:

Deze bepaling vormt een aanvulling op die van het geldende productdossier, luidens welke „de melk en de room moeten worden gepasteuriseerd.”

Voorts worden de verwijzingen naar de nationale wet- en regelgeving inzake de veestapel, inzake melk en inzake boter geschrapt.

Om de kwaliteit van de grondstof te behouden, wordt een maximale termijn tussen het einde van de afroming van de melk en de pasteurisatie vastgesteld: „Deze laatste behandeling moet uiterlijk 36 uur na afloop van de afroming van de melk worden verricht.”

Ter omschrijving van de soorten room die mogen worden gebruikt voor de vervaardiging van „Beurre d’Isigny” wordt het volgende bepaald: „Het vetgehalte van de voor de vervaardiging van de boter bestemde room bedraagt minstens 35 gram per 100 gram product.”

Met betrekking tot de verschillende toepassingen van het product op het moment van de afroming en de pasteurisatie wordt toegevoegd dat „voor de vervaardiging van de boter geen magere room, rauwe room, gesteriliseerde room en UHT-gesteriliseerde room mogen worden gebruikt”.

Deze zinsnede wordt eveneens toegevoegd in punt 3.3 van het enig document.

De lijst van voor de verkrijging van „Beurre d’Isigny” verboden stoffen wordt ook aangevuld, door aan te geven dat karnemelk verboden is en dat het voorts verboden is additieven, technische hulpstoffen en andere ingrediënten, met uitzondering van zuursel, toe te voegen.

Bijgevolg wordt de volgende alinea:

„Bij de vervaardiging en het in de handel brengen van „Beurre d’Isigny” zijn de volgende stoffen verboden:

vervangen door:

De bepaling dat „alle processen die zijn bedoeld om het gehalte aan vetvrije droge stof te verhogen, met name door de opname van startculturen voor zuivelproducten tijdens de kneding” wordt verplaatst naar het hoofdstuk „Enten en karnen” dat de verschillende productiefasen van de boter in eigenlijke zin, met name de fase van het kneden (of het karnen) beschrijft en regelt.

De bepaling dat „de boter mag worden gezouten, met maximaal 2 gram zout per 100 gram boter”, wordt ook verplaatst naar het hoofdstuk „Enten en karnen” en daarbij wordt de limiet van 2 gram per 100 gram geschrapt omdat een en ander al in de algemene regelgeving is vastgesteld.

Enten en karnen

Er is een nieuw hoofdstuk om een onderscheid te maken tussen de bepalingen inzake enten en karnen. Met name wordt gepreciseerd dat het enten van de room plaatsvindt in de boterfabriek en wel uiterlijk 48 uur na afloop van de afroming. Ook wordt toegevoegd dat een termijn van maximaal 72 uur in acht moet worden genomen tussen de ontvangst van de melk en het enten van de room.

De methode voor het verkrijgen van de boter wordt eveneens nader omschreven door toe te voegen dat de boter wordt verkregen door het karnen van geënte en gerijpte room (in de machine voor continue boterbereiding of in de karnton), dat de verkregen boterkorrels vervolgens worden gekneed en daarna eventueel worden gewassen, en dat de pH-waarde van de afgewerkte boter maximaal 6 mag bedragen.

Er wordt bepaald dat het verboden is om de pH van de boter te verlagen middels enig ander proces dan biologische rijping. De toevoeging van geconcentreerd permeaat van een cultuur van melkzuurbacteriën en aromatische gist tijdens de boterbereiding (NIZO-procedé) wordt ook expliciet verboden. De mogelijkheid om maximaal 2 gram zout per 100 gram boter toe te voegen, wordt geschrapt omdat daarin al is voorzien in de algemene regelgeving.

Het hoofdstuk „Enten en karnen” van het productdossier wordt dan ook als volgt geredigeerd:

Met betrekking tot de „texturering” wordt gespecificeerd dat „Beurre d’Isigny” aan een textureringsbehandeling kan worden onderworpen om ze geschikt te maken voor gebruik in de banketbakkerij:

Dit is nodig omdat het smeltpunt van de boter aanzienlijk kan variëren naargelang van de seizoenen: ze is zachter in de zomer en harder in de winter. Dit verschil in smeltpunt is toe te schrijven aan een verschil in vetzuursamenstelling van de vetstof. De fysische behandeling van de boter maakt het mogelijk deze variatie op te heffen door te zorgen voor consistentie in de loop van het jaar. Deze ontwikkeling van de textuur van de boter zorgt ervoor dat ze optimaal geschikt is voor het maken van bladerdeeg. Deze bewerking verandert de smaak van de boter geenszins. Ze vond al plaats op het moment van de registratie van de BOB „Beurre d’Isigny”, maar deze toelichting werd achterwege gelaten in het geregistreerde productdossier. Banketgebak maakt het mogelijk alle kwaliteiten van de BOB „Beurre d’Isigny” in een andere vorm tentoon te spreiden.

De verpakking wordt beschreven om bepaalde praktijken te verduidelijken. Er wordt toegevoegd dat de boter gedurende maximaal twaalf maanden kan worden ingevroren of diepgevroren in verpakkingen van 1 tot 25 kg. De invriezing/diepvriezing moet uiterlijk tien dagen na de textureringsfase aanvangen voor getextureerde boter, en dertig dagen na de bereiding voor niet-getextureerde boter. De boter moet daarbij tussen -18 °C en -23 °C worden gehouden.

De invriezing van boter in verpakkingen van 1 kg tot meer dan 10 kg maakt het mogelijk tegemoet te komen aan de eisen van bepaalde ondernemingen in de levensmiddelenindustrie (bakkers- en banketwaren) die op zoek zijn naar boter waarvan de consistentie bepaalde kenmerken vertoont die samenhangen met de productieperiode. Het invriezen of diepvriezen voor maximaal twaalf maanden doet geen afbreuk aan de organoleptische kenmerken van de boter. Deze gangbare praktijk, die algemeen wordt toegepast in de zuivelindustrie, heeft haar waarde bewezen voor de bewaring en het behoud van de organoleptische eigenschappen.

Met betrekking tot de verpakking van de boter wordt toegevoegd dat de maximale verkoopeenheid op 25 kg wordt vastgesteld. Deze bepaling is in overeenstemming met de traditie van de verpakking van „Beurre d’Isigny” in grote verpakkingsmaterialen (van het type „kuipen” van 20 tot 200 liter, gebruikt in de 18e en 19e eeuw). Het vervoer van boter van de ene site naar de andere in grotere verpakkingen is binnen het geografische gebied wel toegestaan.

De bepalingen van het productdossier luiden als volgt:

Deze regels worden gedeeltelijk herhaald in punt 3.5 van het enig document „Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst”.

5.5.    Rubriek „Verband”

Het hoofdstuk van het productdossier „Verband met het geografische gebied“ is in zijn geheel herschreven om het verband tussen „Beurre d’Isigny” en het geografische gebied ervan duidelijker tot uitdrukking te brengen, zonder dat het verband inhoudelijk is gewijzigd. Hierdoor wordt met name de nadruk gelegd op de productieomstandigheden van de melk en in het bijzonder op het feit dat de voeding op basis van een optimaal gebruik van grassen en een lange weideperiode het mogelijk maakt het melkvet een kwaliteit te doen bereiken die geschikt is voor de bereiding van „Beurre d’Isigny”, waarvoor specifieke knowhow vereist is. Daarbij wordt ook de verwijzing naar het hoge gehalte aan oliezuur van „Beurre d’Isigny” geschrapt omdat deze als niet-specifiek wordt beschouwd.

In het punt „Specificiteit van het geografische gebied” komen de natuurlijke factoren van het geografische gebied en de menselijke factoren aan bod in een historisch overzicht waarin de specifieke knowhow wordt benadrukt.

In het punt „Specificiteit van het product” worden bepaalde elementen naar voren gebracht die zijn opgenomen bij de beschrijving van het product.

Tot slot wordt in het punt „Causaal verband” de wisselwerking tussen de natuurlijke en menselijke factoren van het product toegelicht.

Het verband in het productdossier van de BOB wordt in zijn geheel overgenomen in punt 5 van het enig document.

5.6.    Rubriek „Etikettering”

Om de identificatie van het product door de consumenten te verduidelijken

De bepaling betreffende het verbod op het gebruik van de woorden „Isigny” of „Isigny-sur-Mer” of andere woorden, beelden of illustraties die dat gebied evoceren voor producten die niet beantwoorden aan de in het productdossier vastgestelde voorwaarden, wordt geschrapt omdat zij niet relevant is voor het productdossier.

De volgende alinea’s:

worden vervangen door:

Deze wijziging wordt ook aangebracht in punt 3.6 van het enig document „Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst”.

5.7.    Rubriek „Overige”

In het hoofdstuk „Bevoegde nationale instantie“ wordt het adres van het INAO bijgewerkt.

In het hoofdstuk „Aanvragende groepering” worden de contactgegevens van de groepering bijgewerkt.

In het hoofdstuk van het productdossier „Verwijzingen naar de controlestructuur” worden de naam en de contactgegevens van de officiële instanties bijgewerkt. In deze rubriek worden alleen de gegevens vermeld van de bevoegde Franse autoriteiten op het gebied van controle: Institut national de l’origine et de la qualité (INAO) en Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes (DGCCRF). Toegevoegd wordt dat de naam en de gegevens van de certificeringsinstantie zijn te raadplegen op de website van het INAO en in de databank van de Europese Commissie.

Aan het productdossier wordt een hoofdstuk „Nationale eisen” toegevoegd. Dit hoofdstuk bevat in de vorm van een tabel de belangrijkste te controleren punten, de referentiewaarden en de evaluatiemethode.

ENIG DOCUMENT

„Beurre d’Isigny”

EU-nr.: PDO-FR-0138-AM01 — 19.10.2017

BOB ( X ) BGA ( )

1.   Naam/namen

„Beurre d’Isigny”

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel

3.1.   Productcategorie

Categorie 1.5. Oliën en vetten (boter, margarine, spijsolie enz.)

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is

„Beurre d’Isigny” heeft een natuurlijke ivoren tot goudsbloemgele kleur. Door de smeuïge textuur is ze goed smeerbaar. Ze heeft vaak aroma’s van verse room en hazelnoot. Ze kan worden getextureerd om ze geschikt te maken voor de bereiding van bladerdeeg en ze kan worden gezouten.

Het vetgehalte van de ongezouten boter bedraagt meer dan 82 % en dat van de gezouten boter meer dan 80 %.

3.3.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong) en grondstoffen (alleen voor verwerkte producten)

Om een nauwe band tussen het terroir en het product te waarborgen door middel van uit het geografische gebied afkomstig weidegras, worden de melkkoeien ten minste zeven maanden per jaar geweid en beschikt elk bedrijf over minstens 0,35 ha grasland per melkkoe waarvan ten minste 0,20 ha toegankelijk is vanuit de melkstallen, of waarvan ten minste 0,10 ha toegankelijk is vanuit de melkstallen op voorwaarde dat er extra gras wordt gevoerd. Elk bedrijf moet beschikken over een oppervlakte hoofdvoedergewassen die voor ten minste 50 % uit gras bestaat.

De voeding van de melkkoeien kan niet volledig uit het geografische gebied komen. De eiwitbehoeften van de melkkoeien kunnen niet altijd worden gedekt door de in dit gebied bebouwde arealen. Bovendien kan de oorsprong van de grondstoffen van de aanvullende diervoeders niet worden gegarandeerd. Het basisrantsoen van de veestapel dat uit voedergewassen bestaat, wordt voor 80 % in het geografische gebied geproduceerd (berekend in droge stof en per jaar). Aangezien het basisrantsoen ongeveer 70 % van het totale voederrantsoen van de melkkoeien uitmaakt, kan het aandeel van het uit het gebied afkomstige voeder op minstens circa 56 % worden geraamd.

Gras in zijn verschillende vormen maakt tijdens de ten minste zeven maanden durende weideperiode minstens 40 % van het gemiddelde basisrantsoen uit en de rest van het jaar minstens 20 % per dag. De hoeveelheid aanvullend voer bedraagt maximaal 1 800 kg per koe per kalenderjaar.

De toegestane voedergewassen zijn: gras, maïs, onrijpe graangewassen of onrijpe eiwithoudende gewassen (hele planten), hooi, luzerne (alle vers of geconserveerd) alsook voederbieten, wortelgewassen en gedehydrateerde bietenpulp.

Kolen, rapen, raapzaad en als groenvoer toegediend koolzaad, ureum en afgeleiden daarvan, zijn verboden in het basisrantsoen en in de aanvullende voedermiddelen.

De volgende grondstoffen zijn verboden in de aanvullende voedermiddelen:

Bij de fabrikant is de melk van elke ophaling die bestemd is voor de bereiding van „Beurre d’Isigny” afkomstig van een veestapel die voor minstens 30 % uit melkkoeien van het Normandische ras bestaat. Onder ophaling wordt verstaan alle melk die door een fabrikant wordt opgehaald en in een periode van 48 uur wordt verwerkt.

De ophaling vindt maximaal om de 48 uur na de eerste melkbeurt plaats. De bij de bedrijven opgehaalde melk wordt rechtstreeks, zonder overlading, overgepompt in de ruimte waar de afroming plaatsvindt. Bij ontvangst bedraagt de zuurgraad van de rauwe melk tussen 14 en 16 °C Dornic, ofwel tussen 6,6 en 6,85 pH.

Het minimale vetgehalte van de voor de bereiding van de boter bestemde room bedraagt minstens 35 g per 100 g product. Magere room, rauwe room, gesteriliseerde room en UHT-gesteriliseerde room mogen niet worden gebruikt voor de vervaardiging van de boter.

3.4.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden

De melkproductie en de boterbereiding vinden plaats in het afgebakende geografische gebied zoals gedefinieerd in punt 4.

3.5.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

De eventuele invriezing en de verpakking van de boter vinden plaats in het geografische gebied.

Het verpakken van de boter is zeer belangrijk voor het kwaliteitbeheer van de producten omdat de vetstof gevoelig is voor oxidatie. Daarom moet de verpakking snel na afloop van het productieproces worden uitgevoerd. Bijgevolg wordt de bewerking uitgevoerd binnen het in figuur 4 afgebakende geografische gebied in verkoopeenheden van maximaal 25 kg.

De boter kan gedurende maximaal twaalf maanden worden diepgevroren of ingevroren op voorwaarde dat ze in eenheden van minimaal 1 kg en maximaal 25 kg is verpakt. Voor getextureerde boter vindt de invriezing uiterlijk tien dagen na de bereiding plaats en voor niet-getextureerde boter uiterlijk dertig dagen na de bereiding.

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

Elke verpakking van de BOB „Beurre d’Isigny“ die in de handel wordt gebracht, wordt voorzien van een afzonderlijke etikettering met de naam van de oorsprongsbenaming in lettertekens waarvan de afmetingen ten minste twee derde bedragen van die van de grootste op het etiket.

Op de verpakkingen of recipiënten moet onder de verantwoordelijkheid van de marktdeelnemer een vignet met de woorden „Beurre d’Isigny — beschermde oorsprongsbenaming” worden aangebracht of weergegeven.

Het BOB-symbool van de Europese Unie en het vignet worden naast elkaar of onder elkaar aangebracht en worden niet gescheiden door een andere vermelding. De bepaling inzake de minimumgrootte van de oorsprongsbenaming is niet van toepassing op het vignet als de benaming al elders op de etikettering voorkomt.

4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied

Het afgebakende geografische gebied strekt zich uit over het grondgebied van de gemeenten van de volgende departementen:

Departement Calvados (82 gemeenten):

Kanton Bayeux, alle gemeenten met uitzondering van Chouain, Condé-sur-Seulles, Ellon, Esquay-sur-Seulles, Juaye-Mondaye, Le Manoir, Manvieux, Ryes, Tracy-sur-Mer, Vaux-sur-Seulles, Vienne-en-Bessin.

Kanton Trévières, alle gemeenten met uitzondering van La Bazoque, Cahagnolles, Cormolain, Foulognes, Litteau, Planquery, Sainte-Honorine-de-Drucy, Sallen.

Departement Manche (93 gemeenten):

Kanton d’Agon-Coutainville, de gemeenten Auxais, Feugères, Gonfreville, Gorges, Marchésieux, Nay, Périers, Raids, Saint-Germain-sur-Sèves, Saint-Martin-d’Aubigny, Saint-Sébastien-de-Raids.

Kanton Bricquebec, de gemeenten Etienville, Les Moitiers-en-Bauptois, Orglandes.

Kanton Carentan-les-Marais, alle gemeenten.

Kanton Créances, de gemeenten Montsenelle (enkel het grondgebied van de voormalige gemeenten Coigny, Prétot-Sainte-Suzanne, Saint-Jores), Le Plessis-Lastelle.

Kanton Pont-Hébert, alle gemeenten met uitzondering van Bérigny, Saint-André-de-l’Epine, Saint-Georges-d’Elle, Saint-Germain-d’Elle, Saint-Pierre-de-Semilly.

Kanton Saint-Lô-1, alle gemeenten met uitzondering van Agneaux, Le Lorey, Marigny-Le-Lozon (enkel het grondgebied van de voormalige gemeente Lozon), Le Mesnil-Amey, Saint-Gilles, Saint-Lô.

Kanton Valognes, alle gemeenten met uitzondering van Brix, Huberville, Lestre, Lieusaint, Montaigu-la-Brisette, Saint-Germain-de-Tournebut, Saint-Joseph, Saint-Martin-d’Audouville, Saussemesnil, Tamerville, Valognes, Vaudreville, Yvetot-Bocage.

5.   Verband met het geografische gebied

Het geografische productiegebied van „Beurre d’Isigny” vormt een halvemaan bestaande uit sedimentaire grond en is laaggelegen (< 50 m). Dit gebied, „Col du Cotentin” genaamd, vormt een opmerkelijke geografische eenheid die is ontstaan door meervoudige transgressies en regressies van de zee. Men onderscheidt hier het „laagland”, gevormd door grote schorren en gorzen, en het „hoogland”, een coulisselandschap gevormd door plateaus en kalksteeneilandjes en lage kleiachtige en stenige heuvels in het oosten. De belangrijkste bodemeigenschappen zijn het hoge gehalte aan zeeafzettingen (slib) en rivierafzettingen, die zich hoofdzakelijk bevinden in de Baie des Veys en in de valleien van de rivieren die daar uitmonden.

Het klimaat van Col du Cotentin, met neerslaghoeveelheden van ongeveer 800 mm en meer dan 170 goed over het jaar gespreide regendagen, koele temperaturen in de zomer en zachte winters, temperatuurverschillen die lager zijn dan die in Saint-Lô of Caen, wordt gekwalificeerd als een gematigd zeeklimaat. Dit vochtige, nevelige en zachte klimaat is homogeen door de afwezigheid van reliëf. De invloed van de oceaan doet zich ook voelen door de zilte zeedampen die zich over de weiden verspreiden.

Col du Cotentin is een van de Normandische weidegronden die al bestond vóór in 1800 de transformatieronde aanving waarbij ploegland in weidegrond werd omgezet. De veehouders maakten van de regio van Isigny vermaarde graslanden die in 1874 door de „Association normande” als „weelderige weilanden, ware bronnen van room en boter” werden omschreven.

Sinds het midden van de 19e eeuw komen de veehouders van Cotentin op voor de zuiverheid van het Cotentin-ras, dat de belangrijkste stam van het Normandische ras zou worden, hoofdzakelijk vanwege de melkgevende eigenschappen van dit lokale ras. Deze status van „bakermat van het ras” werkt echter in het nadeel van de plaatselijke veehouders, die aarzelen om voordeel te trekken van de opgang van kunstmatige inseminatie en zich tot het productieve en homogene Prim’Holstein-ras wenden.

Aan de valorisatie van het gras door de melkveestapel, heeft de bevolking van Col du Cotentin zeer snel de valorisatie van de melk door de bereiding en vermarkting van boter gepaard.

Vandaag de dag worden de graslanden nog steeds gebruikt voor de voeding van de melkkoeien, die ze ten minste zeven maanden begrazen, en het gras ervan de rest van het jaar in aangevoerde vorm consumeren. De gehechtheid van de producenten aan het Normandische ras, dat dankzij de vet- en eiwitrijke melk die het geeft uitermate geschikt is voor de bereiding van boter, zorgt ervoor dat het in het geografische gebied in aanzienlijke getale in stand kan worden gehouden.

De voor de bereiding vereiste knowhow heeft betrekking op de bewaring van de verse melk, door te zorgen voor lage temperaturen van de stal tot de boterfabriek, op de regelmaat van de ophalingen, op de toepassing van biologische rijping door de beheersing van de gistflora via pasteurisatie van de melk gevolgd door enting, op het afromen en ten slotte op het karnen.

„Beurre d’Isigny” is smeuïg en goed smeerbaar. Na de texturering is ze stevig en kneedbaar. De massa is niet vet, niet kleverig en breekt niet. Ze heeft een homogene kleur die gaat van ivoor in de winter tot goudsbloemgeel in het weideseizoen en heeft frisse toetsen die doen denken aan „Fleurette”-room. De fijne smaak kan vergezeld gaan van hazelnootaroma’s.

De geografische (nabijheid van de zee) en morfologische (afwezigheid van reliëf) situatie van het geografische gebied verklaart de regelmatige verdeling van de neerslag over het jaar en de zachte temperaturen, zelfs in de winter. Deze elementen zijn gunstig om het gras het hele jaar door te doen groeien en voor de lange weideperiode van de dieren. De van nature kalkhoudend-lemige bodems, van recente mariene sedimenten, die rijk zijn aan mineralen, zorgen voor weelderige grassen terwijl het slib dat het hoogland bedekt een opmerkelijke waterregulerende werking heeft die gunstig is voor een regelmatige groei van het gras.

De kwaliteit van het melkvet van het geografische gebied resulteert uit de combinatie van het gras — dat verantwoordelijk is voor de organoleptische kenmerken die het onder de oorsprongsbenaming vallende product typeren en het de verwachte smeuïgheid geeft — met de voorziening van energierijker voer, dat de productie van grote vetdeeltjes bevordert die de door het gras verleende aromatische verbindingen van de melk kunnen vasthouden.

„Beurre d’Isigny” wordt dus gekenmerkt door het optimale gebruik van het gras van het gebied, door de lange weideperiode van de melkveestapel en de verstrekking van geconserveerd voer in de winter, in combinatie met de toediening van andere voedergewassen. Het vervoer van de voedergewassen van het laagland naar het hoogland en de bewaring ervan vormen een traditionele praktijk vanwege de geografische ligging van de landbouwbedrijven, die zich gewoonlijk in het hoogland bevinden, maar ook over weiden in het laagland beschikken.

De voeding van het vee, dat deels van het Normandische ras is, ligt aan de oorsprong van de kwaliteitsmelk waarvan het vet het product zijn voortreffelijke smeuïge textuur verleent.

Bovendien bevordert de aanwezigheid van carotenoïden in het vette gras van de weilanden van de regio de natuurlijke goudsbloemgele kleur van de boter in het weideseizoen.

Het behoud van traditionele gebruiken op het gebied van boterbereiding, die met name de toevoeging van aroma’s en melkzuur uitsluiten, en waarbij gebruik wordt gemaakt van gerijpte room en karnen, draagt sterk bij tot de expressie van de eigenschappen van de van de melkveestapel afkomstige grondstof. Het succes van deze producten vindt ook zijn verklaring in de instandhouding van de handelsbetrekkingen met het netwerk van zuivelhandelaren binnen het nationale grondgebied, de regionale horeca en de exportmarkten.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier

(Artikel 6, lid 1, tweede alinea, van de onderhavige verordening)

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-ba1010a1-bc3a-4468-a1d2-7578d8fd5494