Enig artikel

Het overeenkomstig artikel 94, lid 1, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 opgestelde enig document en de verwijzing naar het productdossier voor de naam „Monzinger Niederberg” (BOB) zijn opgenomen in de bijlage bij dit besluit.

Overeenkomstig artikel 98 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 geeft de bekendmaking van dit besluit het recht om gedurende uiterlijk twee maanden na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie bezwaar te maken tegen de bescherming van de in de eerste alinea van dit artikel genoemde naam.

BIJLAGE

„MONZINGER NIEDERBERG”

PDO-DE-02363

Datum van aanvraag: 29.6.2017

ENIG DOCUMENT

1.   Geregistreerde naam

„Monzinger Niederberg”

2.   Type geografische aanduiding

BOB — Beschermde oorsprongsbenaming

3.   Categorieën van wijnbouwproducten

1.

Wijn

4.   Beschrijving van de wijn(en)

„Monzinger Niederberg” heeft zijn goede naam te danken aan de riesling-variëteit, die in dit uitzonderlijke terroir uitstekend tot haar recht komt. Daarom is onder de BOB alleen het wijndruivenras Weißer Riesling toegestaan. De druiven worden pas geoogst wanneer ze minstens het mostgewicht voor Spätlese hebben bereikt. Het gaat uitsluitend om witte wijnen, die vrij zijn van troebelheid.

Kwaliteitswijn

De kwaliteitswijnen zijn altijd elegante wijnen, met lichte toetsen van appel en citrusvruchten in het aroma, een duidelijke mineraliteit, en altijd een droge smaak.

De wijnen hebben een kleur die varieert van licht geelgroen tot strogeel.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 78 °Oe

Het maximaal gehalte aan suikerresidu is 25 g/l, mits de totale zuurgraad uitgedrukt in gram wijnsteenzuur per liter ten minste 7,2 g/l bedraagt. Als die minder bedraagt dan 7,2 g/l, is het maximumgehalte aan suikerresidu 18 g/l.

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)	15
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	11
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Kabinett”

„Kabinett”-wijnen zijn altijd elegante wijnen, met lichte toetsen van appel en citrusvruchten in het aroma, een duidelijke mineraliteit en een subtiele zoetheid.

De wijnen met het speciale predicaat „Kabinett” hebben een kleur die varieert van licht geelgroen tot strogeel.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 78 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 25 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	7
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Spätlese”

„Spätlese”-wijnen zijn altijd elegante wijnen. Ze hebben lichte toetsen van appel en citrusvruchten in het aroma, een duidelijke mineraliteit en een wisselende mate van zoetheid.

De wijnen met het speciale predicaat „Spätlese” hebben een kleur die varieert van licht geelgroen tot strogeel.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 78 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 40 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	7
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Auslese”

Wijnen met het predicaat „Auslese” zijn erg zoet en getuigen met hun aroma's van honing en rozijnen van de invloed van de Botrytis cinerea (grauwe schimmel), die in dit geval een welkome gast is.

De wijnen met het speciale predicaat „Auslese” hebben een kleur die varieert van strogeel tot goudgeel.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 85 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 60 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	7
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Beerenauslese”

Wijnen met het predicaat „Beerenauslese” zijn erg zoet en getuigen met hun aroma's van honing en rozijnen van de invloed van de Botrytis cinerea (grauwe schimmel), die in dit geval van cruciaal belang is.

De wijnen met het speciale predicaat „Beerenauslese” hebben een kleur die varieert van goudgeel tot diepgoud.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 120 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 90 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	5,5
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Eiswein”

„Eiswein” valt op door zijn duidelijke fruittoetsen en de afwezigheid van enig spoor van Botrytis. De wijnen hebben een hoge zoetheid en uitgesproken zuren.

De wijnen met het speciale predicaat „Eiswein” hebben een kleur die varieert van goudgeel tot diepgoud.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 120 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 90 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	5,5
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

Wijn met het speciale predicaat „Trockenbeerenauslese”

Wijnen met het predicaat „Trockenbeerenauslese” zijn erg zoet en getuigen met hun aroma's van honing en rozijnen van de essentiële invloed van de Botrytis cinerea (grauwe schimmel), die de druiven doet verschrompelen als rozijnen.

De wijnen met het speciale predicaat „Trockenbeerenauslese” hebben een kleur die varieert van goudgeel tot diepgoud.

De onderstaande analysewaarden, die moeten worden bepaald door middel van een fysisch-chemische analyse in overeenkomst met de desbetreffende EU-wetgeving, zijn grenswaarden die noodzakelijk zijn om de wijn de benaming te kunnen geven.

Minimaal mostgewicht: 150 °Oe

Minimaal gehalte aan suikerresidu: 120 g/l

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)	5,5
Minimale totale zuurgraad	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Totaal maximaal gehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Indien voor een analytisch kenmerk geen waarde wordt vermeld, zijn de bepalingen van de Duitse wijnwetgeving en de desbetreffende EU-wetgeving van toepassing.

5.   Wijnbereidingsprocedés

a.   Essentiële oenologische procedés

Kwaliteitswijnen en alle wijnen met speciale predicaten

Specifiek oenologisch procedé

De wijnen mogen alleen rijpen in overwegend smaakneutrale vaten. Klassieke eikenhouten vaten zijn toegestaan indien het resulterende houtaroma hetzij niet in de wijn kan worden ontwaard, hetzij slechts heel subtiel aanwezig is. Houtaroma's die wijzen op het gebruik van nieuwe, kleine vaten met een capaciteit van minder dan 600 liter (bv. barriqueachtige vaten) zijn niet toegestaan.

Gedeeltelijke dealcoholisatie, concentrering en het gebruik van stukjes eikenhout zijn niet toegestaan.

b.   Maximumopbrengsten

Kwaliteitswijnen en alle wijnen met speciale predicaten

75 hectoliter per hectare

6.   Afgebakend gebied

„Monzinger Niederberg” omvat de traditionele wijnbouwgebieden van de wijnbouwgemeenschap Monzingen, die op de zuidelijk gerichte helling tussen het dorpje Monzingen en de afrit van de B41 richting Nußbaum liggen. Het gebied omvat niet de gebieden ten zuiden van de B41, noch de relatief vlakke gebieden (hellingsgraad < 15 %) op het bergplateau.

Het gebied van de BOB „Monzinger Niederberg” beslaat in totaal 27,5543 hectare.

7.   Voornaamste wijndruiven

Weißer Riesling — Riesling, Riesling renano, Rheinriesling, Klingelberger

8.   Beschrijving van het (de) verband(en)

Monzinger Niederberg — kwaliteitswijnen en alle wijnen met speciale predicaten

1.

Geologie: De bodem in kwestie is een verweringsbodem uit de Waderner Schichten-formatie, een conglomeraat dat ongeveer 280 miljoen jaar geleden in het gebied is afgezet. Die bodem treft men alleen aan in de Nahevallei en in delen van Saarland. Zelfs in de Nahevallei zijn er slechts een aantal plaatsen waar de Waderner Schichten-formatie aan de oppervlakte zichtbaar is en een grote invloed heeft op de bodem, zoals in Monzinger Niederberg het geval is. De Waderner Schichten-formatie bestaat hoofdzakelijk uit schalie en kwartsiet, maar bevat ook kwartsaders. Aan het oppervlak is dit conglomeraat verweerd en in meer of mindere mate verrijkt met humus. Leisteen- en kwartsietachtige bodems zoals de Waderner Schichten-formatie staan bekend om de aroma's van citrusvruchten en appels die ze vaak aan de rieslingwijnen schenken. De bodem waaruit de „Monzinger Niederberg”-wijnen voortkomen, verschilt daarmee van de diepe kleibodems van aangrenzende wijnbouwgebieden, die eerder opvallen door hun perzikachtige, fruitige wijnen. De rotsbodem zorgt ervoor dat het grondoppervlak na regenval snel opdroogt. De vochtigheid neemt daardoor snel af, en dat verhindert dat ongewenste schimmels zich ontwikkelen. Botrytis cinerea — die wenselijk is voor bepaalde wijnen met speciale predicaten — blijft daardoor erg zuiver, wat betekent dat zelfs de wijnen uit door edelrot aangetaste druiven beschikken over een uiterst zuiver en welbepaald aromaprofiel.

2.

Topografisch: De wijngaarden van „Monzinger Niederberg” liggen tussen 160 en 240 m boven zeeniveau. Op de zuidelijk gerichte helling bedraagt het gemiddeld hellingspercentage meer dan 30 %. Op die manier waarborgt de felle zonneschijn dat het in „Monzinger Niederberg” altijd veel warmer is dan in vergelijkbare vlakke gebieden, ondanks de soms ongunstige hoogteligging van het gebied. De druiven bereiken zo een hogere rijpingsgraad, en dat schenkt de wijnen een lagere zuurgraad en meer rijpe fruitaroma's.

3.

Klimaat: Monzingen is een van de wijnbouwgemeenschappen aan de rivier de Nahe met koelere temperaturen. Nog belangrijker is dat „Monzinger Niederberg” optimaal naar de zon is gericht, en daarom overdag heel snel opwarmt. Het gebied wordt sterk beïnvloed door thermiek; dit zijn de warme luchtstromen die op zonnige dagen oprijzen uit de vallei en de bodem verder verwarmen. Een paar kilometer naar het noorden ligt het Soonwald. 's Nachts fungeert het bos als een natuurlijke koudebron. Aangezien de beste locaties in het gebied niet rechtstreeks worden blootgesteld aan deze nachtelijke koude luchtstromen gebeurt de afkoeling geleidelijk aan. In het gebied schijnt de zon gemiddeld 1 900 uur per jaar. De gemiddelde dagtemperatuur bedraagt 10 °C. Het verschil tussen de dag- en nachttemperaturen is aanzienlijk groter dan in de oostelijke delen van het wijnbouwgebied rond de Nahe. Vanwege het relatief koele groeiklimaat zijn „Monzinger Niederberg”-wijnen doorgaans iets verfijnder dan die uit warmere wijnbouwgebieden, in het bijzonder die afkomstig van rond de beneden-Nahe. De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid bedraagt 570 mm; 60 % van de neerslag valt tijdens het groeiseizoen. De relatief weinige jaarlijkse regenval waarborgt in combinatie met de rotsbodem, die een erg geringe wateropslagcapaciteit heeft, dat de druiven van „Monzinger Niederberg” meestal klein blijven. Daardoor zijn ze rijker aan aroma's, en dat weerspiegelt zich in de wijn.

4.

Menselijke invloeden: De menselijke invloed berust op een wijnbouwtraditie die eeuwen teruggaat. De wijnstokken worden meestal geleid op latwerk. Over het algemeen lopen de wijnstokrijen van noord naar zuid. Daardoor worden de druiven goed blootgesteld aan de zon en is er voldoende luchtdoorstroming. Wat de druivenproductie betreft, kan de wijnmaker tijdens de groei van de stokken druiven van betere kwaliteit verkrijgen door middel van specifieke onderhoudsmaatregelen, zoals de bladeren in de buurt van de druiven verwijderen of de druiven uitdunnen. Kennis van de specifieke klimatologische en geologische omstandigheden, die van generatie op generatie is overgeleverd, is eveneens essentieel. In het bijzonder wordt tijdens de oogst speciale aandacht geschonken aan de selectie. Gezonde groene tot goudgele druiven zijn uiterst geschikt voor de productie van kwaliteitswijnen en wijnen met de speciale predicaten „Kabinett”, „Spätlese” en „Eiswein”. Voor wijnen met de speciale predicaten „Auslese”, „Beerenauslese” en „Trockenbeerenauslese” is de invloed van grauwe schimmel (Botrytis cinerea) wenselijk. Bij droog weer levert deze schimmel een sterk verhoogd mostgewicht op, waardoor aroma's van zowel erg zuivere honing als van rozijnen ontstaan. Voor „Eiswein”, en vanwege de noodzaak om druiven in goede gezondheid te telen, is het natuurlijke concentratie-effect van vorst van cruciaal belang. De betrokken wijnmaker bepaalt aan de hand van selectie en de oogstdatum welke druiven geschikt zijn voor welke kwaliteitswijnen of wijnen met speciale predicaten. Daarnaast kunnen verscheidene technieken voor kelderbewaring worden gebruikt om het eindproduct bepaalde eigenschappen te verlenen. Dat geldt in het bijzonder voor het gehalte aan suikerresidu, dat een belangrijke rol speelt bij het onderscheiden van kwaliteitswijnen, „Kabinett”-wijnen en „Spätlese”-wijnen.

9.   Andere essentiële voorwaarden

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Type aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Om te kunnen worden geëtiketteerd met een van de met deze oorsprongsbenaming verband houdende traditionele aanduidingen, moeten de kwaliteitswijnen en wijnen met speciale predicaten een officiële kwaliteitscontrole doorstaan. Het toegekende inspectienummer („amtliche Prüfungsnummer” of „AP-Nummer”) moet op het etiket worden vermeld. Dat nummer vervangt het partijnummer.

Link naar het productdosser

www.ble.de/eu-qualitaetskennzeichen-wein

Enig artikel

De aanvraag tot wijziging van het productdossier voor de naam „Μαντινεία” (Mantinia) (BOB) overeenkomstig artikel 105 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is opgenomen in de bijlage bij dit besluit.

Overeenkomstig artikel 98 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 geeft de bekendmaking van dit besluit in het Publicatieblad van de Europese Unie het recht om uiterlijk twee maanden na de datum van de bekendmaking bezwaar aan te tekenen tegen de in de eerste alinea van dit artikel bedoelde wijziging van het productdossier.

BIJLAGE

„Μαντινεία” (Mantinia)

PDO-GR-A1554-AM02

Datum van aanvraag: 10.6.2016

AANVRAAG TOT WIJZIGING VAN HET PRODUCTDOSSIER

1.   Regels die op de wijziging van toepassing zijn

Artikel 105 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 — Niet-minimale wijziging

2.   Beschrijving van en redenen voor wijziging

2.1.   Correctie van het minimaal natuurlijk alcoholgehalte van mousserende witte kwaliteitswijn

Met de wijziging van het technisch dossier PDO-GR-A1554, het productdossier en het enig document van Mantinia wordt het minimaal natuurlijk alcoholgehalte van mousserende witte kwaliteitswijn met de aanduidingen „extra brut”, „brut”, „extra sec”, „sec”, „demi sec” en „doux” gecorrigeerd van 11 % naar 9,5 % vol., aangezien het een fout betrof bij de opstelling van het technisch dossier.

Volgens het oenologisch procedé voor de bereiding van mousserende witte kwaliteitswijn met de BOB Mantinia moet het minimaal natuurlijk alcoholgehalte van de basiswijn 9,5 % vol. bedragen zodat het effectief alcoholgehalte na de gisting 11 % kan bereiken. Indien een basiswijn met een minimaal natuurlijk alcoholgehalte van 11 % wordt gebruikt om mousserende wijn te bereiden, zou het effectief alcoholgehalte 12,5 % bedragen, wat niet aan de realiteit beantwoordt. Het is duidelijk dat een natuurlijk alcoholgehalte van 11 % onjuist is, aangezien dat geen goed oenologisch procedé vormt.

Deze wijziging betreft het onderdeel „Beschrijving van de wijn(en)” van het enig document en het productdossier.

2.2.   Correctie van de maximumopbrengst van het eindproduct in hectoliter per hectare voor droge witte wijn en mousserende witte kwaliteitswijn

Met de wijziging van het technisch dossier PDO-GR-A1554, het productdossier en het enig document van Mantinia wordt de maximumopbrengst van het eindproduct in hectoliter per hectare voor zowel droge witte wijn als mousserende witte kwaliteitswijn gecorrigeerd van 66 hl tot 82,5 hl, aangezien het een fout betrof bij de opstelling van het technisch dossier.

De in het huidige productdossier vermelde waarde is veel lager dan de waarde die in de praktijk wordt geobserveerd. Aangezien de vastgestelde wijngaardopbrengst 1 100 kg druiven per stremma (1 000 m2) bedraagt, stemt een hoeveelheid van 66 hl ontgiste wijn per hectare overeen met een opbrengst van 60 %. Die opbrengst is erg laag en valt in ieder geval niet binnen de specificaties van de moderne vinificatie. De bereiding van wijn met de bestaande minimale technologie in plaatselijke wijnmakerijen levert meer dan 74 % op na ontgisting, en die opbrengst kan in bepaalde gevallen zelfs 78 % bereiken. Ook moet worden opgemerkt dat bepaalde teelten sappigere druiven opleveren en dus een grotere opbrengst hebben. Dat betekent, samen met de mogelijkheden die de moderne technologie biedt om het sap goed aan de druiven te onttrekken en het maximumpercentage aan pure druivenmost voor gisting te verkrijgen, dat het percentage in werkelijkheid 75 % bedraagt. Gebruikmakend van dit percentage en de vastgestelde wijngaardopbrengst van 1 100 kg druiven per 1 000 m2 geeft dit een opbrengst van 82,5 hl.

Deze wijziging betreft de onderdelen „Maximumopbrengst(en) van het eindproduct per hectare voor droge witte wijn” en „Maximumopbrengst(en) per hectare voor mousserende witte kwaliteitswijn” van het enig document en het productdossier.

ENIG DOCUMENT

1.   Geregistreerde naam

„Μαντινεία” (Mantinia)

2.   Type geografische aanduiding

BOB — Beschermde oorsprongsbenaming

3.   Categorieën van wijnbouwproducten

1.

Wijn

5.

Mousserende kwaliteitswijn

4.   Beschrijving van de wijn(en)

Categorie 1. Droge witte wijn

—	Minimaal natuurlijk alcoholgehalte: 11,0 % vol.

—	Totaal alcoholgehalte: minimaal 11 % vol.

—	Totaal suikergehalte: 0-4 g/l

Uiterlijk: Strokleurig (lichtgeel) met groene accenten; kan diepgeel worden wanneer de wijn heeft gerijpt.

Aroma: Complex en intens bouquet met fruitige (voornamelijk citrusvruchten) en florale toetsen (roos, jasmijn enz.) die kenmerkend zijn voor de gebruikte druivenrassen en afhankelijk zijn van het aandeel van elk ras. Tijdens de rijping komen anorganische accenten tevoorschijn.

Smaak: Harmonische smaak, met een rijke en volle body en een zuurgraad die in dit gebied uniek is. Aromatische en lange afdronk.

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent):
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent):	11,0
Minimale totale zuurgraad:	5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter):	18
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter):	200

Indien geen specifieke waarde wordt vermeld, zijn de in de EU-wetgeving vastgestelde limieten van toepassing.

Categorie 5. Mousserende witte kwaliteitswijn

Wijn met de aanduidingen „brut nature”, „extra brut”, „brut”, „extra sec”, „sec”, „demi sec” of „doux”.

—	Minimaal natuurlijk alcoholgehalte: 9,5 % vol.

—	Totaal alcoholgehalte: Minimaal 11,0 % vol.

—	Overdruk in de fles: Minimaal 3,5 bar

Uiterlijk: Lichte groengele kleur met fijne belletjes die na verloop van tijd krachtiger en intenser worden.

Aroma: Geuren van roos, honing en fruit

Smaak: Verse smaak dankzij de hoge zuurgraad en de aanwezigheid van koolstofdioxide (CO2). Afhankelijk van het suikergehalte van de wijn variëren de afdronk en de balans tussen droog en zoet.

Het suikergehalte bedraagt tot 3 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „brut nature”, tot 6 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „extra brut”, tot 12 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „brut”, 12 tot 17 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „extra sec”, „17 tot 32 g/l” voor mousserende wijn met de aanduiding „sec”, 32 tot 50 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „demi sec” en meer dan 50 g/l voor mousserende wijn met de aanduiding „doux”.

Algemene analytische kenmerken

Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent):
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent):	11,0
Minimale totale zuurgraad:	5,5 g/l, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter):	18
Totaal maximumgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter):	185

Indien geen specifieke waarde wordt vermeld, zijn de in de EU-wetgeving vastgestelde limieten van toepassing.

5.   Wijnbereidingsprocedés

a.    Essentiële oenologische procedés

Vinificatie van witte wijn (categorie 1)

Voor de wijnbereiding geldende beperkingen

De witte BOB-wijn Mantinia wordt bereid hetzij volgens de traditionele methode voor witte wijn, hetzij volgens de methode van extractie vóór de vergisting. Dan volgt een statische débourbage en worden geselecteerde zuivere gistculturen toegevoegd, die de aromatische kenmerken tot uitdrukking brengen. De temperatuur tijdens de alcoholische gisting bedraagt niet meer dan 20 °C.

De BOB-wijn Mantinia wordt verkregen uit de volgende druivenrassen: moschofilero (ten minste 85 %) en asproudes.

Vinificatie van mousserende witte kwaliteitswijn (categorie 5)

Voor de wijnbereiding geldende beperkingen

Mousserende wijnen worden bereid hetzij volgens de traditionele methode van vergisting op fles, hetzij volgens de methode van vergisting in gesloten kuipen. De eerste methode omvat gisting van de droge basiswijn op fles, waarbij gist en suiker worden toegevoegd. Eerst wordt de fles afgesloten met een kroonkurk en vervolgens begint het gistingsproces, dat enkele maanden kan duren. Nadat de gistcellen zijn verwijderd, wordt de fles afgesloten met een gewone kurk.

Leivormen

Teelttechniek

De druiven die gebruikt worden om de BOB-wijnen Mantinia te maken zijn afkomstig van kortgesnoeide wijnstokken die bekervormig of lineair worden geleid (met één à twee ogen).

Specifieke oenologische procedés voor het maken van de wijn

Specifiek oenologisch procedé

Om de aanduiding „Réserve” te kunnen gebruiken voor droge witte wijnen met de BOB Mantinia moeten die in totaal ten minste één jaar hebben gerijpt, waarvan ten minste zes maanden in eikenhouten vaten en drie maanden op fles.

Om de aanduiding „Grande Réserve” te kunnen gebruiken voor droge witte wijnen met de BOB Mantinia moeten die in totaal ten minste twee jaar hebben gerijpt, waarvan ten minste twaalf maanden in eikenhouten vaten en zes maanden op fles.

b.    Maximumopbrengsten

De maximumopbrengst druiven per hectare voor categorie 1. Droge witte wijn:

11 000 kg druiven per hectare

De maximumopbrengst eindproduct per hectare voor categorie 1. Droge witte wijn:

82,5 hl per hectare

De maximumopbrengst druiven per hectare voor categorie 5. Mousserende witte kwaliteitswijn:

11 000 kg druiven per hectare

De maximumopbrengst eindproduct per hectare voor categorie 5. Mousserende witte kwaliteitswijn:

82,5 hl per hectare

6.   Afgebakend gebied

Het wijnbouwareaal waar wijn met de BOB Mantinia wordt geproduceerd, omvat de wijngaarden op het grondgebied van de gemeente Tripoli, met name: de gemeente Tripoli en de plaatsjes Agios Vasilios Mantinias, Agios Konstantinos, Merkovounio, Pelagos en Skopi in de gemeente Tripoli; de plaatsjes Lithovounia, Magoula, Rizes en Psili Vrysi in de gemeente Tegea; de plaatsjes Artemisio, Kapsas, Loukas, Nestani, Pikernis, Sagkas en Simiades in de gemeente Mantinia, de plaatsjes Agiorgitiko, Zevgolateio, Neochori Mantinia, Partheni en Steno in de gemeente Korythio; de plaatsjes Kandila, Levidi, Orchomenos en Palaiopyrgos in de gemeente Levidi; het dorpje Kouvli in Doliana in de gemeente Noord-Kynouria.

7.   Voornaamste wijndruiven

Asproudes B

Moschofilero N — mavrofilero

8.   Beschrijving van het (de) verband(en)

Bijzonderheden over het geografische gebied

Bijzonderheden over de kwaliteit, de historische band, de culturele, sociale en economische banden, de geografische omgeving en de geografische oorsprong voor droge witte wijn (categorie 1) en mousserende witte kwaliteitswijn (categorie 5).

a.   Kwaliteit

De kwaliteit van de droge witte wijnen en mousserende kwaliteitswijnen met de BOB Mantinia is het resultaat van de robuustheid van het voor deze wijnen gebruikte druivenras en van de klimatologische omstandigheden die in het gebied heersen tijdens de rijping. Ook de goede staat van de gebruikte grondstoffen en het vinificatieproces dragen in sterke mate bij aan de kwaliteit van de wijn, terwijl de geschikte teelttechnieken waarborgen dat de aanbevolen opbrengsten worden gehaald.

b.   Historische band

Het gebied kan bogen op een wijnbouwtraditie die ver teruggaat in de tijd, zoals blijkt uit een aantal archeologische vondsten in de regio, die het gebied in verband brengen met wijn en de verering van de god Dionysus. In het gebied bevindt zich eveneens de naar men zegt oudste wijnstok ter wereld, de wijnstok van Pausanias. Homerus beschreef Mantinia als „het land van de wijngaarden”.

De eerste Griekse mousserende wijn van de aromatische moschofilerodruif werd hier bereid aan het begin van de twintigste eeuw.

c.   Culturele, sociale en economische banden

De erkenning die het BOB-gebied Mantinia in 1971 kreeg, is het resultaat van de lange traditie van wijnbouw en wijnbereiding in het gebied. Die traditie leidde tot de verdere ontwikkeling van de wijnsector van Mantinia, met onder meer de uitbreiding van het wijnbouwareaal en de oprichting van nieuwe wijnmakerijen.

Wijnen met de BOB Mantinia hebben verschillende internationale prijzen gewonnen en het ras moschofilero en Mantinia-wijn fungeren volgens het strategisch plan voor de bevordering van Griekse wijn als plaatselijke uithangborden van de Griekse wijnbouw.

d.   Geografische omgeving en geografische oorsprong

Het wijnbouwgebied van de BOB Mantinia bevindt zich in het centraal-oostelijke deel van Arcadië. Dat staat bekend als het plateau van Mantinia, een plateau met een gemiddelde hoogte van 660 m.

De bodem wordt ingedeeld in de volgende drie bodemcategorieën:

a) entisolen, b) inceptisolen, en c) alfisolen.

De bodems op de vlakke delen bestaan uit alluviale afzettingen met zandige klei en rode aarde. De hellingen zijn samengesteld uit kalksteen en dolomiet. De bodem is laag tot middelmatig vruchtbaar en uitgeloogd, met een laag gehalte aan calciumcarbonaat en een mechanische samenstelling die varieert van zand, leem en kleileem tot zware klei. Het organische-stofgehalte in de oppervlaktelagen is gematigd en neemt met de diepte af. De pH-waarde van de bodem varieert van 5,5 tot 7,5, wat bevorderlijk is voor de groei en de regelmatige voeding van de wijnstok. De uitwisselingscapaciteit van de bodem in het gebied is erg goed en zorgt ervoor dat de planten de nodige hoeveelheden nutriënten ontvangen.

De gemiddelde maximum- en minimumtemperaturen tijdens het groeiseizoen (van april tot oktober) bedragen respectievelijk 24,9 °C en 10,5 °C, terwijl de heliothermische index van het gebied 4 056 eenheden bedraagt. In deze omstandigheden duurt het groeiseizoen 235 dagen. Hoewel de jaarlijkse neerslag 781 mm bedraagt, is de verdeling ervan over de seizoenen typerend voor het mediterrane klimaat, waarbij de meeste regen in december valt (176 mm) en de minste regen in augustus (14 mm). Aangezien de gemiddelde neerslag tijdens het groeiseizoen 260 mm bedraagt, kan de moschofilero in sommige jaren met matige watertekorten te kampen krijgen.

In de zomer temperen zachte briezen die voornamelijk uit het noorden komen de zomerse hitte.

Bijzonderheden over het product droge witte wijn (categorie 1)

Witte wijnen met de BOB Mantinia hebben een strogele kleur met groenachtige tot roze accenten, en een rijk aroma met citrusvruchten, citroenbloesem, rozenbloesem en jasmijn. Het zijn volle wijnen met een unieke aciditeit, een goede balans en een lange, aromatische afdronk. Indien de wijn in eikenhouten vaten wordt bewaard, wordt hij op de tong volumineuzer en olieachtiger.

Causaal verband voor droge witte wijn (categorie 1)

De moschofilero is in de regio van Mantinia uitstekend afgestemd op het plaatselijke macroklimaat. De druif heeft baat bij de hoge ligging van Arcadië en het in de streek heersende koude klimaat; die factoren dragen bij aan de late rijping van de druiven tijdens de eerste tien dagen van oktober. De zonneschijn en de gematigde temperaturen in de zomer bevorderen samen met de diepe, koele grond van het plateau het in vergelijking met andere oogstregio’s trage en late rijpingsproces. De grote dagelijkse temperatuurverschillen tussen dag en nacht in de zomermaanden zijn bevorderlijk voor het behoud van de hoge zuurgraadniveaus en ontwikkelen het aromatisch potentieel van het druivenras. De bodemsamenstelling op het plateau maakt het mogelijk volle wijnen met een gemiddeld alcoholgehalte te produceren. De aromatische complexiteit van de moschofilero komt op het plateau van Mantinia tot uiting, aangezien er in de maand vóór de oogst gematigde temperaturen heersen (18,8 °C), die de optimale temperatuur voor de wijnstokken benaderen. De afwezigheid van extreem hoge temperaturen (hittegolven) is bevorderlijk voor het behoud van de organische zuren in de druiven, wat resulteert in een wijn met een hoge totale zuurgraad, een lage pH-waarde en een verfrissende smaak.

Tevens waarborgen de lange ervaring van de wijnbouwers in de regio samen met de modernste wijnbouwtechnieken zoals ontbladering, verwijdering van loten en groen oogsten dat de grondstof van grote kwaliteit is.

Op geografisch vlak speelt het macroklimaat in combinatie met de kwaliteiten van de moschofilero een sleutelrol bij het onderscheid tussen de wijnen uit dit gebied en de wijnen van hetzelfde druivenras die in andere gebieden van de Peloponnesos op lagere hoogten worden geproduceerd.

Bijzonderheden over het product mousserende witte kwaliteitswijn (categorie 5)

De mousserende kwaliteitswijnen met de BOB Mantinia hebben een licht groengele kleur en fijne belletjes die na verloop van tijd krachtiger en intenser worden en de verfrissende smaak van de moschofilerodruif benadrukken. De wijnen worden in de neus gekenmerkt door roos, honing en citrusvruchten, en in de mond door aroma’s van zoet gebak en een verse smaak die wordt geaccentueerd door de hoge zuurgraad en de aanwezigheid van koolstofdioxide.

Afhankelijk van hun suikergehalte hebben de mousserende kwaliteitswijnen met de BOB Mantinia een afdronk en een balans die variëren tussen droog en zoet.

Causaal verband voor mousserende witte kwaliteitswijn (categorie 5)

De moschofilero wordt geclassificeerd als een polyvalent ras vanwege het feit dat de gevormde chemische samenstelling van de druif op verschillende momenten tijdens het rijpingsproces geschikt is voor de productie van meer dan één soort wijn.

Het macroklimaat van Mantinia bevordert met zijn hoge ligging en koele klimaat de productie van mousserende kwaliteitswijnen met de beste kwaliteitskenmerken.

Om de mousserende kwaliteitswijnen te produceren, worden in het gebied wijngaarden geselecteerd voor vroege oogst, afhankelijk van de door het landschap gevormde mesoklimaten. De druiven vroeg oogsten levert een basiswijn met een laag alcoholgehalte, volledig ontwikkelde primaire aroma’s en een krachtige zuurgraad op, die kan worden gebruikt om mousserende kwaliteitswijnen te bereiden.

9.   Andere essentiële voorwaarden

Aanvullende bepalingen betreffende etikettering van de wijn

Type aanvullende voorwaarde: Aanvullende bepalingen betreffende etikettering

Rechtskader: EU-wetgeving

Beschrijving van de voorwaarde:

Artikel 66, leden 1, 2 en 6, van Verordening (EG) nr. 607/2009 van de Commissie tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad wat betreft beschermde oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen, traditionele aanduidingen, etikettering en presentatie van bepaalde wijnbouwproducten.

Aanvullende bepalingen betreffende etikettering van de wijn

Rechtskader: Nationale wetgeving

Type aanvullende voorwaarde: Aanvullende bepalingen betreffende etikettering

Beschrijving van de voorwaarde: Aanduidingen met betrekking tot bepaalde productiemethoden

Ministerieel besluit nr. 280557 van 9.6.2005 tot vaststelling van de rijping, veroudering en het op de markt brengen van wijnen met een oorsprongsbenaming van superieure kwaliteit en van plaatselijke wijnen, en van de aanduidingen die worden gebruikt bij de etikettering ervan met betrekking tot de productie- of bereidingsmethoden (Grieks Staatsblad, reeks II, nr. 818, 15.6.2005).

Aanvullende bepalingen betreffende etikettering van de wijn

Rechtskader: Nationale wetgeving

Type aanvullende voorwaarde: Aanvullende bepalingen betreffende etikettering

Beschrijving van de voorwaarde: Vermelding van het oogstjaar op het etiket

Indien de aanduidingen „ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ” of „ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ” („nieuwe wijn” worden gebruikt voor de etikettering van de wijnen is het verplicht het oogstjaar op het etiket aan te brengen, in overeenstemming met artikel 2, lid 1, van ministerieel besluit nr. 280557 van 9.6.2005 tot vaststelling van de rijping, veroudering en het op de markt brengen van wijnen met een oorsprongsbenaming van superieure kwaliteit en van plaatselijke wijnen, en van de aanduidingen die worden gebruikt bij de etikettering ervan met betrekking tot de productie- of bereidingsmethoden (Grieks Staatsblad, reeks II, nr. 818, 15.6.2005).

Aanvullende bepalingen betreffende etikettering van de wijn

Rechtskader: Nationale wetgeving

Type aanvullende voorwaarde: Aanvullende bepalingen betreffende etikettering

Beschrijving van de voorwaarde: Aanduidingen op etiketten in overeenstemming met nationale wetgeving.

Overeenkomstig ministerieel besluit nr. 235309 van 7.2.2002 mogen de volgende aanduidingen worden gebruikt op het etiket van wijnen met de beschermde oorsprongsbenaming Mantinia:

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ/Blanc de blancs („wit wijn van witte druiven”), ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ of ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ/Blanc de gris („witte wijn van roze druiven” of „witte wijn van grijze druiven”), ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ/Vin de collines („wijn uit de heuvels”), ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ/Vin de coteaux (wijn van de hellingen), ΟΡΕΙΝΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ of ΑΠΟ ΟΡΕΙΝΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ/Vin de vignobles montagneux („wijn van bergachtige wijngaarden”).

Link naar het productdossier

http://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/POP-PGE/OINOS/POP_tropo_prodiagrafes_mantinia281217.pdf