De aanvragen (een origineel en één kopie) moeten per post naar het volgende adres worden gezonden:

Europese Commissie — Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF)

Ter attentie van de heer Johan KHOUW

Hoofd eenheid Hercules, Pericles & Bescherming van de euro

Kamer: J-30 10/62

1049 Brussel

BELGIË

Een elektronische kopie van het subsidieaanvraagformulier met alle vereiste bijlagen dient tevens per e-mail naar de volgende mailbox te worden gezonden:

OLAF-FMB-HERCULE-TA@ec.europa.eu

---

8.6.2012

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 162/11

---

Bericht van bijeenkomst van schuldeisers van AB bankas Snoras ingevolge Richtlijn 2001/24/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de sanering en de liquidatie van kredietinstellingen

2012/C 162/09

AB bankas Snoras (in faillissement)

Bericht van eerste bijeenkomst van schuldeisers

De eerste bijeenkomst van schuldeisers van AB bankas Snoras (in faillissement) („Snoras”) wordt gehouden op dinsdag 12 juni 2012 in de „Siemens” arena, Ozo st. 14, Vilnius, Litouwen (de „bijeenkomst van schuldeisers”). Het registratieproces voor de bijeenkomst van schuldeisers start op die dag om 9 u en de bijeenkomst van schuldeisers om 12 u plaatselijke tijd.

Het officiële programma van de bijeenkomst is de goedkeuring van de agenda van de bijeenkomst van schuldeisers, de aanstelling van de door de curator van het faillissement van Snoras voorgedragen secretaris van de bijeenkomst van schuldeisers en de verkiezing van een voorzitter van de bijeenkomst van schuldeisers en het comité van schuldeisers van Snoras. Alle schuldeisers die in de faillissementsprocedure vorderingen hebben ingesteld en van wie de vorderingen vóór de bijeenkomst van schuldeisers door de regionale rechtbank van Vilnius zijn goedgekeurd zijn gerechtigd de bijeenkomst van schuldeisers bij te wonen en er te stemmen. Bovendien kunnen schuldeisers vóór de bijeenkomst stemmen. De schuldeisers doen evenwel geen afbreuk aan hun vorderingen en eventuele recht op dividend als zij de bijeenkomst van schuldeisers niet bijwonen of er niet stemmen.

Om de organisatie van de bijeenkomst van schuldeisers te vergemakkelijken, is registratie vooraf aanbevolen. Voor meer informatie over het registreren voor en stemmen op de bijeenkomst van schuldeisers wordt u verwezen naar de Snoras-website op http://www.snoras.com

---

8.6.2012

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 162/12

---

Oproep tot het indienen van voorstellen — het Europese Investeringsbank-Instituut stelt drie nieuwe EIBURS-sponsorschappen voor in het kader van haar Kennisprogramma

2012/C 162/10

Het Europese Investeringsbank-Instituut kanaliseert het merendeel van haar institutionele relaties met universiteiten via haar Kennisprogramma, dat uit drie verschillende programma’s bestaat:

—	EIBURS, het EIB University Research Sponsorship;

—	STAREBEI (STAges de REcherche BEI), een programma waarmee financiële middelen worden toegekend aan jonge onderzoekers die aan gezamenlijke projecten van de EIB en de universiteiten werken; en

—	EIB-universitaire netwerken, een samenwerkingsmechanisme ten behoeve van universitaire netwerken die door hun specifieke eigenschappen bijzonder geschikt zijn voor de ondersteuning van de doelstellingen van de EIB-Groep.

EIBURS verleent beurzen aan universitaire onderzoekscentra die zich bezighouden met onderzoek op gebieden en thema’s die voor de EIB grote betekenis hebben. De EIB zal gedurende drie jaar een bedrag van maximaal 100 000 EUR per jaar besteden aan beurzen. Deze beurzen worden via een competitief proces toegekend aan belangstellende universitaire faculteiten of onderzoekscentra die gelieerd zijn aan universiteiten in de EU of in kandidaat- en potentiële kandidaat-lidstaten en over erkende expertise beschikken op de door de EIB geselecteerde gebieden; aldus kunnen zij hun activiteiten op deze gebieden uitbreiden. Winnende voorstellen hebben betrekking op de levering van uiteenlopende diensten (onderzoek, organisatie van cursussen en seminars, netwerken, verbreiding van resultaten, enz.), die in contractuele afspraken met de Bank zullen worden vastgelegd.

Voor het academisch jaar 2012/2013 zijn in het kader van het EIBURS-programma drie nieuwe onderzoeksgebieden geselecteerd:

Het meten van effecten naast financieel rendement

Sinds het begin van de wereldwijde financiële crisis in 2008 heeft „impact investing” veel aandacht gekregen in het openbare debat, waarbij de vraag centraal staat hoe financiële markten beter tegemoet kunnen komen aan de maatschappelijke behoeften en op duurzame wijze waarde kunnen creëren. Alom heerst de mening dat maatschappelijke effecten een meer prominente rol moeten spelen bij investeringsbeslissingen. Niettemin is er tot dusverre weinig vooruitgang geboekt bij de vaststelling van de ruimte voor „impact investing” en bij de ontwikkeling van methoden waarmee criteria voor maatschappelijke en milieueffecten kunnen worden geïntegreerd in het investeringsproces en waarmee dergelijke effecten kunnen worden gemeten.

Doel van het project is onderzoek naar de mogelijkheden voor het meten en in kaart brengen van de maatschappelijke effecten van een investeringsactiviteit op de terreinen sociaal ondernemerschap, op duurzaamheid gerichte bedrijfsmodellen en microfinanciering. Het onderzoek moet leiden tot voorstellen voor de wijze waarop doelstellingen met betrekking tot sociale en/of milieueffecten geïntegreerd kunnen worden in de benadering die beleidsgerichte investeerders hanteren bij het nemen van investeringsbeslissingen.

De onderzoekswerkzaamheden moeten onder meer een empirische studie behelzen naar de manier waarop investeerders, met zowel institutionele als niet-institutionele achtergronden, effectdoelstellingen formuleren voor hun investeringsactiviteiten, alsmede naar het stadium waarin zij dergelijke doelstellingen formuleren. Voorts moet geanalyseerd worden tot welke dynamiek dit soort effectdoelstellingen leidt bij het besluitvormingsproces over investeringen en bij het toezicht op en beheer van de investering nadat deze is gedaan. Van bijzonder belang is onderzoek naar de dynamiek van de relatie tussen de sociale en milieueffecten enerzijds en het financieel rendement anderzijds, evenals hoe de bij desinvesteringen behaalde effectresultaten zich verhouden tot de effecten die werden nagestreefd bij de initiële investeringsbeslissing.

Op basis van zo'n empirische analyse moet de studie marktonderzoekgegevens opleveren over de verenigbaarheid van sociale/ecologische en financiële doelstellingen alsmede beschrijven onder welke omstandigheden dergelijke dynamieken van toepassing zijn.

Voorstellen dienen een gedetailleerde specificatie te bevatten van de door de universiteit voorgestelde onderzoeksbenadering welke, naast het empirische onderzoek, ook betrekking kan hebben op het organiseren van cursussen, seminars en conferenties, het houden van enquêtes en het aanleggen van voor het project relevante databases. Uit de onderzoeksvoorstellen zou ook moeten blijken hoe deze optimaal gebruik kunnen maken van praktische inzichten welke zijn verworven bij de operationele activiteiten van de Europese Investeringsbank Groep (en in het bijzonder het Europees Investeringsfonds) op dit gebied. Internationale universitaire samenwerking wordt voor dit nieuwe marktsegment van groot belang geacht, en zal dan ook een pluspunt vormen in het selectieproces.

Financiële basiskennis

Door de recente wereldwijde economische crises is duidelijk geworden hoe belangrijk financiële basiskennis is, dat wil zeggen het totaal aan kennis en vaardigheden dat mensen in staat stelt op informatie gebaseerde, effectieve besluiten te nemen op grond van hun inzicht in financiële zaken. Er zijn aanwijzingen dat onvoldoende financiële basiskennis mogelijk heeft bijdragen aan de bankencrises van 2008. Dit vormde de aanzet tot een aantal door de overheid opgezette programma's in diverse landen in Europa en elders.

Van het universitaire onderzoekscentrum dat steun ontvangt uit hoofde van EIBURS wordt verwacht dat het een onderzoeksprogramma opzet gericht op de kritische beoordeling van bestaande initiatieven, met als doel de vaststelling van succesfactoren en beste praktijken. Hiertoe kunnen verschillende methodologieën worden aangewend ter beoordeling van de effecten van dergelijke initiatieven, zoals econometrische toetsen of kaders voor effectbeoordeling. Daarnaast zou het onderzoekscentrum voor een aantal EU-landen een kloofanalyse kunnen uitvoeren.

Qua regio dienen de voorstellen zich vooral te richten op de OESO-lidstaten, maar zij hoeven zich hiertoe niet te beperken. De kandidaten worden aangemoedigd om voor de uitvoering van het onderzoek partnerschappen aan te gaan met andere universiteiten en onderzoekscentra. Het project mag betrekking hebben op iedere additionele activiteit die de universiteit in het kader van het onderzoek bereid is te ondernemen met het sponsorschap, zoals:

—	het organiseren van cursussen, zomeropleidingen, conferenties en seminars;

—	het aanleggen van databases;

—	het houden van enquêtes.

Kosten-batenanalyse in de sector onderzoek, ontwikkeling en innovatie

Zoals bekend zijn meting en beoordeling van de kosten en baten van de infrastructuur voor onderzoek, ontwikkeling en innovatie (OOI) zeer moeilijk. Tijdens algemene beleidsbesprekingen wordt evenwel steeds vaker benadrukt dat duurzame groei op lange termijn wordt aangedreven door innovatie en de kenniseconomie. Bij de bestudering van sociaal-economische effecten wordt allerlei verschillende methoden en indicatoren toegepast. De huidige methodologie binnen de Bank is behoudend en vindt plaats overeenkomstig de „Gids voor kosten-batenanalyse van investeringsprojecten” van het DG Regio. Dit document is echter niet voldoende toegesneden op een analyse van de OOI-sector.

Om in deze leemte te voorzien heeft het JASPERS-team in eerste instantie een adviseur in de arm genomen om samen met de Tsjechische autoriteiten te werken aan de ontwikkeling van een KBA-gids voor de O&O-infrastructuur. Na een aantal jaren praktische ervaring met deze gids is een goede database tot stand gekomen, zijn trends in de sector in kaart gebracht en is inzicht ontwikkeld in de waarde en beperkingen van de huidige gids.

Een interne evaluatie van de KBA-gids leidde tot verdieping van het inzicht in de geëigende in monetaire waarden uitgedrukte methoden, maar maakte ook duidelijk wat nodig is om de gids verder te ontwikkelen.

Daarnaast is de wereldwijde belangstelling voor KBA in de sector enorm toegenomen en zijn er veel meer studies naar de sector gedaan dan ten tijde van de ontwikkeling van de eerste gids; deze werden uitgevoerd door zowel de bestuurders van belangrijke onderzoeksfaciliteiten als speciaal ontwikkelde fora met betrekking tot dit onderwerp (een goed voorbeeld is FenRIAM (http://www.fenriam.eu/ of http://www.fenriam.eu/doc/FenRIAM%20full%20guide.pdf)).

Doel van het project is voort te bouwen op de lopende interne evaluatie en een model op te stellen dat academisch geloofwaardig, degelijk en tegelijkertijd gemakkelijk toepasbaar en beoordeelbaar is. Hiertoe moet het onderzoeksteam de huidige actuele literatuur op dit gebied op haar merites beoordelen, modellen bestuderen ter bepaling van de bedragen die lidstaten bereid zijn te betalen voor de verschillende baten die gewoonlijk voortvloeien uit dit soort projecten, inzicht ontwikkelen in marktwaarden die eventueel gerelateerd zijn aan dit soort potentiële baten, alsmede inzicht ontwikkelen aangaande het type OOI-infrastructuurprojecten dat normaal gesproken in aanmerking komt voor financiering. Dit alles dient plaats te vinden binnen een passend theoretisch kader.

Verwachte resultaten:

Van het universitaire onderzoekscentrum dat steun ontvangt uit hoofde van EIBURS wordt verwacht dat het een onderzoeksprogramma opzet gericht op het bestuderen van de bestaande methoden en de voorspellingen inzake infrastructurele investeringsbehoeften, en dat het daarnaast een overkoepelende methodologie ontwikkelt voor het voorspellen van de kosten/baten, dit voor gebruik binnen de Bank en door anderen (idealiter projectindieners). Aangezien het een driejarig onderzoek betreft, worden geïnteresseerden aangemoedigd het tussentijds bekendmaken van gegevens in hun voorstel op te nemen. Het project mag ook betrekking hebben op additionele activiteiten die de universiteit in het kader van het onderzoek bereid is te ondernemen met het sponsorschap, zoals:

—	het organiseren van cursussen, zomeropleidingen, conferenties en seminars;

—	het aanleggen van databases;

—	het houden van enquêtes.

Het project dient een aanvulling te zijn op KBA-gidsen die ontwikkeld dan wel geactualiseerd zijn door de voornaamste Europese instellingen.

De voorstellen moeten worden ingediend in het Engels of Frans, en de uiterste datum voor de presentatie van de voorstellen is 14 september 2012. Voorstellen die na deze datum zijn ingediend, worden niet in behandeling genomen. De voorstellen dienen te worden toegezonden aan:

Elektronische versie: universities@eib.org en

Papieren versie: EIB Institute 98-100, boulevard Konrad Adenauer 2950 Luxembourg LUXEMBOURG

Ter attentie van mevrouw Luísa FERREIRA, coördinator.

Voor uitgebreide informatie betreffende de EIBURS-selectieprocedure en de andere programma’s en faciliteiten verwijzen wij u naar: http://www.eib.org/universities http://institute.eib.org/

---

8.6.2012

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 162/15

---

Voorafgaande aanmelding van een concentratie

(Zaak COMP/M.6573 — ForFarmers/Agricola)

(Voor de EER relevante tekst)

2012/C 162/11

1.

Op 31 mei 2012 heeft de Commissie een aanmelding van een voorgenomen concentratie in de zin van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad (1) ontvangen. Hierin is meegedeeld dat ForFarmers UK Ltd. („ForFarmers UK”, Verenigd Koninkrijk), die onder zeggenschap staat van ForFarmers Group B.V. („ForFarmers”, Nederland), in de zin van artikel 3, lid 1, onder b), van de EG-concentratieverordening de volledige zeggenschap verkrijgt over Agricola Group Ltd. („Agricola”, Verenigd Koninkrijk) door de verwerving van aandelen.

2.

De bedrijfswerkzaamheden van de betrokken ondernemingen zijn: — ForFarmers: productie en levering van diervoeding en andere landbouwproducten, en van broedkippen; verlening van diverse agrarische diensten; levering van grondstoffen voor de voeder-, de voedsel- en de brandstoffenindustrie via haar dochteronderneming Cefetra B.V, — Agricola: houdstermaatschappij van een concern dat zich onder de handelsnaam BOCM Pauls bezighoudt met de levering van diervoeding, hoofdzakelijk in het Verenigd Koninkrijk.

3.	Op grond van een voorlopig onderzoek is de Commissie van oordeel dat de aangemelde transactie binnen het toepassingsgebied van de EG-concentratieverordening kan vallen. Ten aanzien van dit punt wordt de definitieve beslissing echter aangehouden.

4.

De Commissie verzoekt belanghebbenden haar hun eventuele opmerkingen over de voorgenomen concentratie kenbaar te maken. Deze opmerkingen moeten de Commissie uiterlijk tien dagen na dagtekening van deze bekendmaking hebben bereikt. Zij kunnen per faxbericht (+32 22964301), per e-mail naar COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu of per post, onder vermelding van zaaknummer COMP/M.6573 — ForFarmers/Agricola, aan onderstaand adres worden toegezonden: Europese Commissie Directoraat-generaal Concurrentie Griffie voor concentraties J-70 1049 Brussel BELGIË

---

(1)  PB L 24 van 29.1.2004, blz. 1 (de „EG-concentratieverordening”).

---

8.6.2012

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 162/16

---

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2012/C 162/12

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad (1) bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„LAKELAND HERDWICK”

EG-nummer: UK-PDO-0005-0891-06.09.2011

BGA ( ) BOB ( X )

1.   Naam:

„Lakeland Herdwick”

2.   Lidstaat of derde land:

Verenigd Koninkrijk

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1.   Productcategorie:

Categorie 1.1. —

Vers vlees (en verse slachtafvallen)

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

De naam Lakeland Herdwick verwijst naar karkassen of vleesdelen van lammeren en volwassen dieren — ooien en rammen — van raszuivere Herdwick-schapen die zijn geboren, gehouden en geslacht in het graafschap Cumbria. Lakeland Herdwick is fijn generfd en mals vlees met een intensere smaak die te danken is aan het feit dat de dieren langzaam worden gekweekt en gedurende een langere periode worden geweid. Het Lakeland Herdwick-vlees is roze tot donkerroze en gewoonlijk donkerder van kleur dan het vlees van laaglandrassen dat op de markt is. Het heeft vast, soepel, wit vet.

3.3.   Grondstoffen (alleen voor verwerkte producten):

—

3.4.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

De Herdwick-schapen worden geweid op de hoogste Engelse hoogvlakten en bergen van het Lake District in het graafschap Cumbria in het noordwesten van Engeland. Herdwick-schapen worden gefokt op de schapenboerderijen die in het centrale en het westelijke gedeelte van het Lake District hoog in de heuvels zijn gelegen. De schapen doen zich tegoed aan het groenvoer op de hoogvlakten, inclusief de grassen, heide en planten zoals bosbessen. Lammeren en ooien die klaar zijn om te worden geslacht, worden gevoerd met grassen, hooi of kuilvoer en/of bijvoeder, afhankelijk van het seizoen. Het bijvoeder is van oorsprong uit het productiegebied.

3.5.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

Alle fasen van het productieproces moeten in het afgebakende productiegebied worden doorlopen. Lammeren moeten in het afgebakende geografische gebied worden:

—

geboren

—

gehouden

—

afgemest

—	geslacht, en

—	gestempeld op het karkas overeenkomstig punt 3.7.

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken, enz.:

—

3.7.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

Het vlees moet in de handel worden gebracht met het „Lakeland Herdwick”-stempel op het karkas, zodat het kan worden geïdentificeerd en zijn oorsprong is gegarandeerd. Het moet in het slachthuis worden gemerkt. Het vlees wordt te koop aangeboden in de delen waarnaar in punt 3.2. wordt verwezen. Het Lakeland Herdwick-stempel wordt op het oppervlak van het karkas aangebracht zodat het zich aan de buitenzijde van de vleesdelen bevindt.

Behalve het grafische EU-symbool en de bij wet vereiste vermeldingen en gegevens moeten op het etiket van de verpakking de volgende gegevens duidelijk leesbaar worden aangebracht:

—	de naam „Lakeland Herdwick” gevolgd door de woorden „Protected Designation of Origin”

—	de naam, de firmanaam en het adres van de producent of het verpakkingsbedrijf.

Het stempel dat op het karkas van Lakeland Herdwick wordt aangebracht, laat een ovalen vorm zien waarin bovenaan het woord LAKELAND, onderaan het woord HERDWICK en in het centrum een hoofdletter ter identificatie van het slachthuis, zijn aangebracht.

4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied:

Graafschap Cumbria

5.   Verband met het geografische gebied:

5.1.   Specificiteit van het geografische gebied:

Het Lake District werd in 1951 uitgeroepen tot nationaal park en het Lake District en zijn achterland worden gewoonlijk „Lakeland” genoemd. Het graafschap Cumbria werd in 1970 samengesteld uit de voormalige graafschappen Cumberland en Westmoreland en uit delen van Lancashire en Yorkshire.

Herdwick-schapen brengen het hele jaar door op de hoogst gelegen en ruigste gronden van Engeland, die tevens de meeste neerslag van het land te verduren krijgen. Ze grazen op de hoogste bergen en op de hoogvlakten van het Lake District en doen zich tegoed aan het groenvoer op de hoogvlakten, inclusief de grassen, heide en planten zoals bosbessen. Het hart van „Herdwick country” wordt gevormd door de westelijke en de centrale delen van het Lake District National Park.

Het grootste gedeelte van dit gebied bestaat uit niet-omheinde weiden op de hoogvlakten en uit grote terreinen gemeenschapsgrond. Door de praktijk van het hoeden en door het samen grazen met het moederdier leren de Herdwick-schapen welk gedeelte van de hoogvlakte, waar niets is omheind, het graasgebied is van de schapenboerderij waartoe zij behoren. Dat gebied wordt met een lokale term, de „heaf”, aangeduid. Deze term verwijst naar een complex systeem waarbij in grote mate een beroep wordt gedaan op elkaar opvolgende generaties van ooien die men heeft geleerd in welk gedeelte van de hoogvlakte zij dienen te grazen. Dit is zo belangrijk dat het vaak voorkomt dat schapenboerderijen die Herdwick-schapen houden, zogenaamde „landlord's” hebben. Daarmee wordt een kern van fokooien bedoeld die zich ophouden en grazen in gebieden van de hoogvlakte die voor het schapenhouderijbedrijf waartoe zij behoren, bestemd zijn; op deze ooien is dan het gehele houderijbedrijf gebaseerd. Normaliter komt hun aantal overeen met een derde van de totaliteit van de schapen maar dit aantal kan van bedrijf tot bedrijf verschillen.

5.2.   Specificiteit van het product:

Herdwick-schapen zijn het inheemse ras in het centrale en het westelijke gedeelte van het Lake District in Cumbria. Ze worden beschouwd als het voorbeeld bij uitstek van een ras dat aan bijzondere klimatologische en geomorfologische omstandigheden is aangepast. In de negende uitgave van 1998 van de publicatie „British Sheep” van de nationale vereniging „National Sheep Association” wordt over de Herdwick het volgende gezegd: „Ze zijn in hoofdzaak een ras dat zich in het hooggebergte thuis voelt en worden haast alom beschouwd als het meest robuuste Britse ras, dat uitstekend aan zijn terrein is aangepast”.

Kenmerken van het karkas:

Het is mogelijk dat laaglandlammeren die op de markt komen, bij de slacht pas 4 maanden oud zijn; Herdwick-lammeren zijn bij de slacht 8 tot 12 maanden oud. Het levend gewicht van de Herdwick-lammeren bedraagt 28 kg à 40 kg en het geslachte gewicht 14 kg à 22 kg.

Herdwick-jaarlingen en oudere Herdwicks die als schapenvlees in de handel komen, kunnen een levend gewicht hebben van meer dan 38 kg en een geslacht gewicht van meer dan 18 kg. De karkassen van Lakeland Herdwick-lammeren worden in het EUROP-classificatiesysteem voor vlees en vee ingedeeld als „O” en de karkassen van Lakeland Herdwick-jaarlingen/schapen als „R”. Schapenvlees is doorgaans het product van een dier dat meer dan 2 jaar oud is. Een jaarling is een lam dat een jaar na zijn geboorte zijn eerste schering krijgt — tussen 15 maanden en 2 jaar oud.   Levend gewicht Geslacht gewicht Kenmerkende EUROP-indeling Lam 28-40 kg 14-22 kg O Jaarling/Schaap 38 kg + 18 kg + R

Het vlees van Lakeland Herdwick-schapen is befaamd om zijn karakteristieke smaak en eetkwaliteit — het natuurlijke gevolg van het feit dat de lammeren die zich aan de heide en de grassen op de hoogvlakten van het Lake District tegoed doen, in het kader van een langzaam proces worden gekweekt. Het vlees is sappig en mals en smaakt wat meer naar wild dan gewoon lamsvlees. Uit een wetenschappelijke studie van J. D. WOOD van de afdeling „Food Animal Science” van de universiteit van Bristol blijkt dat de smaak en de textuur van Lakeland Herdwick-lammeren superieur is vergeleken met die van laaglandrassen en dat dit vlees heilzame omega 3-vetzuren bevat.

Dat Lakeland Herdwick-lamsvlees een andere smaak heeft, is gebleken uit een onderzoekproject met als titel „An investigation of flavours in meat from sheep grown slowly or more quickly on grass diets” (Een onderzoek naar smaken in vlees van schapen die, met een grassendieet als basis, langzamer of sneller worden gekweekt), dat door J. D. WOOD van de afdeling „Food Animal Science” van de universiteit van Bristol in opdracht van het ministerie van Landbouw, Visserij en Voeding werd uitgevoerd. Het onderzoek toonde aan dat Lakeland Herdwick-vlees „superieur” van smaak is en „hoog scoort op het vlak van eetkwaliteit” vergeleken met het gewone lamsvlees van gekruiste schapenrassen dat op de markt is. Het onderzoek bevestigde ook eerdere bevindingen met betrekking tot lamsvlees, namelijk de hoge gehaltes aan stearinezuur en aan α-linoleenzuur in vergelijking met rundvlees en varkensvlees. De betere smaak bleek te danken te zijn aan de grotere hoeveelheden poly-onverzadigde vetzuren die in het spierweefsel van de schapen worden afgezet wanneer de dieren ouder worden. De conclusie van het onderzoek luidde dat de grotere hoeveelheid totaal vet (de marmering van het vlees) en de poly-onverzadigde vetzuren positieve kenmerken zijn van het vlees van Lakeland Herdwick-lammeren.

De schapenhouderijbedrijven zijn ook aangewezen op het gebruik van de lager gelegen terreinen in het gebied om lamsvlees voor de voedselketen te produceren en sommige laaglandbedrijven produceren ook lamsvlees van het Herdwick-ras. Het grootste gedeelte van het schapenvlees van Lakeland Herdwicks is afkomstig van mannelijke lammeren (hamels) omdat de meeste ooien voor het fokken worden gereserveerd. Het is hoofdzakelijk het vlees van deze mannelijke dieren en dat van ooien die nog niet gelammerd hebben (ooilammeren, germen) dat voor menselijke consumptie wordt geproduceerd.

5.3.   Causaal verband tussen het geografische gebied en de kwaliteit of de kenmerken van het product (voor een BOB) dan wel een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product (voor een BGA):

Herdwick-schapen worden beschouwd als het voorbeeld bij uitstek van een ras dat aan de bijzondere klimatologische en geomorfologische omstandigheden in het Lake District is aangepast. Lakeland Herdwick-vlees is befaamd om zijn karakteristieke smaak en eetkwaliteit — het natuurlijke gevolg van het feit dat de lammeren die zich aan de heide en de grassen op de hoogvlakten van het Lake District tegoed doen, in het kader van een langzaam proces worden gekweekt. Alle bijvoeder is van oorsprong uit het productiegebied.

Het woord „Herdwick” vindt zijn oorsprong in de twaalfde eeuw en verwijst eigenlijk naar de weide waarop de schapen werden gehouden. Blijkbaar is het afgeleid van het Oudnoorse woord „Herdvic”, dat schapenboerderij betekent. In het Lake District werd het woord tot ver in de zeventiende eeuw gebruikt om kleine schapenboerderijen aan te duiden maar in de negentiende eeuw ging de naam definitief over op het schapenras.

Momenteel telt het Lake District zowat 50 000 voor de markt bestemde Herdwick-schapen op bijna 120 schapenboerderijen, waarvan er sommige in het bezit zijn van de National Trust. Rond 1920 kocht Beatrix Potter (Mrs. Heelis) met geld dat ze met haar Peter Rabbit-verhalen had verdiend, in het Lake District boerderijen op die door nieuwbouwprojecten of bebossing waren bedreigd. Zij stimuleerde de heropleving van het Herdwick-ras op deze boerderijen. Bij haar dood in 1943 liet ze al haar boerderijen na aan de National Trust en nam ze in haar testament op dat alle op deze boerderijen gehouden schapen raszuivere Herdwicks dienden te zijn.

Lakeland Herdwick-lamsvlees stond op het menu bij de kroning van koningin Elizabeth II in 1953.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

(Artikel 5, lid 7, van Verordening (EG) nr. 510/2006)

http://archive.defra.gov.uk/foodfarm/food/industry/regional/foodname/products/documents/lakeland-herdwick-pdo-111109.pdf

---

(1)  PB L 93 van 31.3.2006, blz. 12.

---

8.6.2012

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 162/20

---

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2012/C 162/13

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad (1) bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„PORC DU SUD-OUEST”

EG-nummer: FR-PGI-0005-0909-07.11.2011

BGA ( X ) BOB ( )

1.   Naam:

„Porc du Sud-Ouest”

2.   Lidstaat of derde land:

Frankrijk

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1.   Productcategorie:

Categorie 1.1:

Vers vlees (en verse slachtafvallen)

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

Varkensvlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” is vers vlees, afkomstig van varkens die zijn geboren en opgegroeid in het gebied Sud-Ouest, het zuidwesten. Gedurende de hele mestperiode (vanaf de twaalfde levensweek) worden zij gevoed met minimaal 30 % platte maïs.

Ze worden geslacht bij een minimaal warmkarkasgewicht van 90 kg (zonder bovengrens aan het gewicht) met een toegestane marge van 3 kg in zeer warme zomerperioden (van 1 juni tot 30 september).

De karkassen van de varkens met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” hebben een eind-pH-waarde tussen 5,5 en 6,2.

De uitgesneden delen van de rug van deze karkassen hebben een kleur tussen 3 en 6 op de Japanse kleurschaal.

Het vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” wordt vanuit fysisch-chemisch oogpunt gekenmerkt door een hoog gehalte aan meervoudig onverzadigde vetzuren (met in het bijzonder een linolzuurgehalte tussen de 10 en 15 % van het totale gehalte aan vetzuren van het vet van het vlees), en minder verzadigde vetzuren.

Het is ook rijk aan lipiden en vitamine E.

Het vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”, dat roder van kleur is dan het standaard varkensvlees, is wat de smaakervaring betreft sappig en mals en heeft een intense smaak.

Om de stress van de varkens te beperken, die de eind-pH-waarde en de kwaliteit van het vlees negatief beïnvloedt, moet het traject tussen de fokkerij en het slachthuis zo kort mogelijk zijn. Het vervoerstraject tussen de fokkerij en het slachthuis mag maximaal 200 km of 6 uur bedragen.

Bij de verkoop wordt het vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” vers gepresenteerd in de volgende vormen: karkassen, halve karkassen, deelstukken en al dan niet uitgebeend vlees.

3.3.   Grondstoffen (alleen voor verwerkte producten):

—

3.4.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

Gedurende de hele fokperiode mogen de diervoeders geen maniok, bataat, afvalwater, vleesmeel, beendermeel, veren of bloed bevatten, evenmin als enige andere proteïne afkomstig van landdieren, met uitzondering van gelatines die worden gebruikt als hulpstof voor vitaminen en mineralen, en ook met uitzondering van proteïnen afkomstig uit melk en zuivelproducten.

Vanaf het spenen tot de slacht bevatten de diervoeders voor de varkens minimaal 60 % graankorrels of producten en bijproducten daarvan.

Gedurende de mestfase, vanaf de twaalfde levensweek tot aan de slacht, mogen de voeders geen palmolie (bron van verzadigde vetzuren), visproducten, dierlijke vetten en groeistimulerende toevoegingen bevatten. Gedurende deze fase bevatten de voeders voor de varkens minimaal 30 % platte maïs en is het linolzuurgehalte (C18:2) hoger dan 1,1 % (11 g/kg voeder) en lager dan 1,7 % (17 g/kg voeder).

3.5.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

Het feit dat de fasen van het fokproces van de varkens verplicht plaatsvinden in het geografische gebied (geboorte, periode na het spenen, mesten) waarborgt de kwaliteit van het vlees.

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken, enz.:

—

3.7.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

Op de etikettering van het product staat vermeld:

—	de naam van de beschermde geografische aanduiding: „Porc du Sud-Ouest”;

—	het BGA-logo van de Europese Unie in kleur, eventueel aangevuld met de volledige vermelding „beschermde geografische aanduiding”.

4.   Beknopte omschrijving van de afbakening van het geografische gebied:

Het geografische gebied van de BGA „Porc du Sud-Ouest” omvat de volgende administratieve regio's:

—	regio Aquitanië,

—	regio Midi-Pyrénées,

—	regio Poitou-Charentes.

5.   Verband met het geografische gebied:

5.1.   Specificiteit van het geografische gebied:

Het gebied Sud-Ouest heeft twee specifieke kenmerken: het is een gebied waar van oudsher varkens worden gefokt en het heeft een traditie van gebruik van platte maïs met specifieke voedingseigenschappen voor de voeding van varkens, gezien het gunstige klimaat van het gebied voor de teelt van deze maïssoort.

Een gebied waar van oudsher varkens worden gefokt

De varkensfokkerij speelt al eeuwenlang een belangrijke rol in het gebied Sud-Ouest. Deze traditie blijkt wel uit de talrijke varkensbeurzen en –markten, die uit de Middeleeuwen dateren: Garlin, Tarbes, Lembeye, Soumoulou, Dax, Garris, Saint Palais, Rabastens de Bigorre, Puylaurens, Villefranche de Rouergue. Aan het einde van de 19e eeuw breidden de markten zich uit naar de departementen Aveyron en Tarn.

In 1862 waren drie departementen van het gebied Sud-Ouest (Dordogne, Corrèze en Aveyron) de drie Franse departementen met de grootste varkensstapels.

Op het platteland van het gebied Sud-Ouest was varkensvlees lange tijd de belangrijkste vleesvoeding. Het merendeel van de plattelandsgezinnen bezat een varken en de slacht ervan in de winter was aanleiding voor een groot familie- en buurtfeest. De knowhow is in de loop der tijd bevestigd: varkenskarkassen werden in hun geheel benut (lokale consumptie en vervolgens openstelling voor de markt), als vers vlees en bewerkt (gezouten, gedroogd, of gekonfijt in vet). De aloude gebruiken en recepten leven nog altijd voort in de plattelandsgezinnen van het gebied Sud-Ouest.

Het lokale erfgoed getuigt ruimschoots van deze aloude productie en consumptie van „Porc du Sud-Ouest” (wetsteksten, literatuur, geschriften, kunstwerken, enz.).

De traditie om platte maïs met specifieke voedingseigenschappen te gebruiken voor varkensvoeders

Het gebied Sud-Ouest is van oudsher een productiegebied voor korrelmaïs (89 % van de binnenlandse productie in 1930 en momenteel 41 %). Met drie keer zoveel landbouwgrond voor korrelmaïs dan in de andere Franse departementen, wordt er tot vijftig keer meer geproduceerd dan de behoeften van de varkensketen in het gebied Sud-Ouest.

Het soort maïs dat in het gebied Sud-Ouest wordt geproduceerd is voornamelijk platte maïs, omwille van historische redenen, maar vooral vanwege de klimatologische omstandigheden van het gebied, die gunstig zijn voor deze late soort, die veel warmte en vocht nodig heeft: hoge temperaturen gedurende de hele groeiperiode en veel neerslag in de loop van de zomer. In het gebied Sud-Ouest is de kans dat de temperatuursom te laag is voor de behoeften van late soorten minder dan 20 %, wat een aanvaardbaar risico is voor de landbouwer in dit geografische gebied. Aangezien het rendement van late maïs ook nog 15 tot 20 % hoger is dan van vroegere soorten, verbouwen de boeren in het gebied Sud-Ouest uitsluitend platte maïs.

Platte maïs heeft bijzondere voedingseigenschappen: een laag vochtgehalte bij de oogst (tussen 25 en 30 %), een hoog zetmeelgehalte, waardoor het een hoge energetische waarde heeft (tussen 750 en 780 g/kg droge stof). Het wordt vooral gekenmerkt door specifieke vetten, die voornamelijk bestaan uit onverzadigde vetzuren die 60 % van de totale hoeveelheid vetzuren uitmaken, waaronder linolzuur (omega 6). Platte maïs is ook rijk aan vitamine E (1,1 tot 1,8 mg/g). Het is een graansoort met een hoge energetische waarde.

5.2.   Specificiteit van het product:

Vlees met specifieke kwaliteiten

De vetten van vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” hebben een specifieke samenstelling met een laag gehalte aan verzadigde vetzuren (ongeveer 40 %) en een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren (bijna 60 %), die essentieel zijn voor het menselijk lichaam, want zij kunnen niet door het lichaam worden aangemaakt. Zij zijn zowel in het onderhuidse vet als in het intramusculaire vet aanwezig.

Linolzuur, een meervoudig onverzadigde vetzuur, maakt zo'n 10 tot 15 % van de totale hoeveelheid vetzuren van het vlees uit.

Vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” heeft ook een relatief hoog lipidegehalte (ongeveer 5,4 % van de vetzuren tegenover 3,8 % voor standaard Frans varkensvlees), een gecontroleerde en optimale pH-waarde (tussen 5,5 en 6,2) en een hoog gehalte aan vitamine E (antioxidant). Uit resultaten van vergelijkende analyses van „Porc du Sud-Ouest” en standaard Frans varkensvlees, uitgevoerd in januari 2011 op stukken varkenshaas, blijkt dat het vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” meer vitamine E bevat dan het standaard Franse varkensvlees (0,16 mg/100 g versus 0,13 mg/100 g), dus 15 % meer.

Deze specifieke fysisch-chemische kenmerken van het vlees hebben invloed op de smaakeigenschappen en hebben ertoe geleid dat het vlees bekendstaat om de sappigheid, malsheid en intense smaak bij het bereiden.

De sappigheid en malsheid van het vlees variëren met de hoeveelheid lipiden en water dat het bevat, en met name met het vermogen om water te binden. Het lipidegehalte is hoger in vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”. Het linolzuur zorgt voor een afname van de omvang van de vetcellen, waardoor het water beter gebonden kan worden, wat mede bevorderd wordt door de pH-waarde, die tussen de 5,5 en 6,2 ligt.

Bij het bereiden heeft vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” een intense smaak. De geur en smaak, die overeenkomen met de reuk- en smaakpercepties tijdens het proeven, zijn voor het grootste deel afhankelijk van het aandeel lipiden en de pH-waarde van het vlees. De lipolyse en oxidatie van meervoudig onverzadigde vetzuren leiden tot de vorming van enkelvoudige secundaire moleculen, die verantwoordelijk zijn voor de algeheel intensere smaak dan die van standaard varkensvlees, en voor de intense geur van de producten tijdens de bereiding en het proeven.

De smaak en het aroma zijn ook afhankelijk van het vrijkomen van moleculen tijdens de rijping, die slechts plaatsvindt bij een bepaalde pH-waarde die overeenstemt met de waarde zoals vermeld in het productdossier BOB „Porc du Sud-Ouest”.

Die differentiatie wordt door de consument herkend.

Bovendien is vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” roder dan standaard Frans varkensvlees. De kleur van het vlees is afhankelijk van de aanwezige hoeveelheid myoglobine.

Het hoge vitamine E-gehalte van vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” vertraagt het verlies van de rode kleur van het vlees tijdens het conserveren, als gevolg van het beschermende effect van de vitamine E tegen oxidatie van de myoglobine.

Het onderhuidse en intramusculaire vet zijn in voldoende mate aanwezig en wit van kleur.

De traditie van het fokken van varkens met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”, die zwaarder zijn dan standaard Franse varkens

Varkens die in het gebied Sud-Ouest zijn gefokt zijn altijd al zwaarder geweest dan standaard Franse varkens. Voor wat betreft het gewicht tonen de slachtresultaten van 2010 aan dat een standaard Frans varken een gemiddeld karkasgewicht heeft van 91,71 kg tegen een gemiddeld karkasgewicht van 94,03 kg voor een varken met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” (ofwel een gemiddeld levend gewicht van 121 kg).

Deze traditie om zwaardere varkens te fokken heeft in 1967 geleid tot de oprichting van de noteringszone Sud-Ouest om transacties van varkens die in het gebied Sud-Ouest zijn gefokt in aanmerking te nemen. De notering Sud-Ouest, die betrekking heeft op de zwaardere karkassen met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”, is erkend in Verordening (EEG) nr. 2112/69 van de Raad van 28 oktober 1969 (PB van 29.10.1969). Een gedifferentieerd betalingssysteem voor varkenskarkassen uit het gebied Sud-Ouest, als opvolger van deze notering Sud-Ouest, is momenteel nog steeds van kracht en wordt nog altijd gepubliceerd door de instantie voor marktberichten Service des Nouvelles des Marchés.

Beroemd vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”

De dubbele traditie van het fokken van zwaardere varkens en het voeden op basis van maïs heeft producentengroeperingen ertoe aangezet om te proberen hun product te exploiteren en te beschermen door middel van het gezamenlijk organiseren van hun aanbod. Het initiatief voor de kwaliteitsbenaming „Porc au grain du Sud-Ouest” van de varkensbrancheorganisatie van Aquitanië in de jaren 1980, heeft geleid tot het verkrijgen van het Label Rouge in 1989, waarmee het varkensvlees uit het gebied Sud-Ouest een wezenlijke status kreeg.

De aanduiding „Porc du Sud-Ouest” ligt in het verlengde van dit initiatief en vertoont overeenkomsten met het Label Rouge „Porc au grain du Sud-Ouest”: de voeding wordt gekenmerkt door een groot aandeel maïs en granen in het rantsoen, en de kenmerken van het vlees voldoen aan dezelfde fysisch-chemische en visuele criteria. Ook zijn er identieke en zelfs strengere voorwaarden van toepassing met betrekking tot selectie en benutting van de karkassen.

Vanaf de instelling tot op heden is het initiatief „Porc du Sud-Ouest” een groot succes. Daarvan getuigen berichten in de media en recepten in dagbladen en gespecialiseerde tijdschriften vanaf 1991, het aantal personen dat met het initiatief gemoeid is (1997/2010) en internetpagina's die aan het product zijn gewijd. Gesteund door dit initiatief en de bekendheid, is de faam van „Porc du Sud-Ouest” breed erkend.

De bekendheid van vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” blijft door de jaren heen voortduren en is nog altijd heel groot. Dat blijkt uit de spontane keuze van de consument, die het duidelijk boven standaard Frans varkensvlees verkiest, er een zeer verschillende waarde aan hecht, en bereid is er meer voor te betalen.

5.3.   Causaal verband tussen het geografische gebied en de kwaliteit of de kenmerken van het product (voor een BOB) dan wel een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product (voor een BGA):

Voeding op basis van platte maïs zorgt voor de specifieke eigenschappen van het vlees

Het gebied Sud-Ouest heeft twee specifieke kenmerken: het is een gebied waar van oudsher varkens worden gefokt en het heeft een traditie van gebruik van platte maïs met specifieke voedingseigenschappen voor de voeding van varkens, gezien het gunstige klimaat van het gebied voor de teelt van deze maïssoort.

De omvang van de teelt van platte maïs in het gebied Sud-Ouest heeft het gebruik ervan in de rantsoenen tijdens het mesten bevorderd: vanaf de twaalfde levensweek vertegenwoordigt het minimaal 30 % van het rantsoen van de varkens met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest”. Dit rantsoen moet bovendien minimaal 1,1 % linolzuur bevatten. Deze consumptie van voeding die energierijker en rijker aan linolzuur is door de aanwezigheid van een groot aandeel platte maïs, verleent het vlees zijn specificiteit: een specifieke samenstelling van de vetten met een laag gehalte aan verzadigde vetzuren en een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren, een relatief hoog lipidegehalte en een hoog gehalte aan vitamine E.

Uit vele studies blijkt dan ook duidelijk dat de fysisch-chemische eigenschappen van vlees van varkens, niet-herkauwende dieren, in nauw verband staan met de fysisch-chemische eigenschappen van hun voedingsrantsoen, dat door het grote aandeel platte maïs een hoog linolzuurgehalte bevat.

Bij niet-herkauwende dieren worden de in spijsvetten voorkomende vetzuren rechtstreeks, zonder chemische verandering, afgezet in het weefsel, in tegenstelling tot wat er gebeurt bij herkauwers, die de in spijsvetten voorkomende vetzuren verzadigen, waarbij het biologisch belang van de meervoudig onverzadigde vetzuren verloren gaat (C. Dutertre, landbouwkundig ingenieur).

Bij varkens heeft de aard van de vetzuren van het dieet rechtstreeks invloed op de samenstelling van de vetzuren in het vetweefsel (Flanzy et al 1970, Brooks 1971, Desmoulin et al 1983, Rhee et al 1988, Effets de la nature lipidique des régimes sur la composition en acides gras du jambon chez le porc lourd (effecten van de aard van vetzuren in diëten op de samenstelling van vetzuren in ham bij zware varkens), Pantaleo et al, 1999).

De exogene aanvoer van meervoudig onverzadigde vetzuren die door varkens met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” worden ingenomen komt terug in hun vetweefsel (Courboulay en Mourot 1995, Warmants et al 1999, Courboulay et al. 1999). Dat blijkt overigens duidelijk uit de onderzoeksresultaten van de vereniging voor de agro- en milieuontwikkeling van het gebied Sud-Ouest, ADASEO, van 1994 tot 2000.

Zo is met betrekking tot de samenstelling van de lipiden van de karkassen duidelijk vastgesteld dat het profiel van de vetzuren van het weefsel, en in bijzonder van het vetweefsel, nauw verbonden is met de samenstelling van de vetzuren in de voeding.

Uit een onderzoek van ADASEO blijkt dat een voeding met 30 % platte maïs (het minimum volgens het productdossier) garant staat voor de specificiteit van „Porc du Sud-Ouest”.

Wij kunnen dan ook concluderen dat de specifieke eigenschappen van het beroemde vlees met de aanduiding „Porc du Sud-Ouest” (rode kleur, sappigheid, malsheid, intense smaak) hoofdzakelijk het gevolg zijn van de lokale knowhow van de fokkers in het gebied Sud-Ouest, die de lokale gebruiken in ere houden en zwaardere varkens mesten met platte maïs, en de zeer specifieke kwaliteit van platte maïs voor wat betreft de samenstelling van vetzuren.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

(artikel 5, lid 7, van Verordening (EG) nr. 510/2006)

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCPorcduSudOuest31012012.pdf

---

(1)  PB L 93 van 31.3.2006, blz. 12.

---