Besluit om geen bezwaar aan te tekenen tegen een aangemelde concentratie

(Zaak COMP/M.5613 — Piraeus Bank/BNP Paribas/Greek JV/Swiss JV)

(Voor de EER relevante tekst)

2009/C 236/01

Op 24 september 2009 heeft de Commissie besloten zich niet te verzetten tegen bovenvermelde aangemelde concentratie en deze verenigbaar met de gemeenschappelijke markt te verklaren. Deze beschikking is gebaseerd op artikel 6, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad. De volledige tekst van de beschikking is slechts beschikbaar in het Engels en zal openbaar worden gemaakt na verwijdering van eventuele bedrijfsgeheimen. De tekst is beschikbaar:

Wisselkoersen van de euro (1)

30 september 2009

2009/C 236/02

1 euro =

(1)  Bron: door de Europese Centrale Bank gepubliceerde referentiekoers.

Mededeling van de Commissie betreffende de thans bij terugvordering van staatssteun toe te passen rentepercentages en de referentie- en disconteringspercentages voor 27 lidstaten, zoals die vanaf 1 september 2009 gelden

(Bekendgemaakt overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie van 21 april 2004 (PB L 140 van 30.4.2004, blz. 1))

2009/C 236/03

De basispercentages zijn berekend overeenkomstig de mededeling van de Commissie over de herziening van de methode waarmee de referentie- en disconteringspercentages worden vastgesteld (PB C 14 van 19.1.2008, blz. 6). Afhankelijk van het gebruik van het referentiepercentage, moeten nog de passende opslagen in de zin van die mededeling worden toegepast. Voor het disconteringspercentage betekent dit dat een marge van 100 basispunten dient te worden toegevoegd. In Verordening (EG) nr. 271/2008 van de Commissie van 30 januari 2008 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 794/2004 is bepaald dat, tenzij in een bijzondere beschikking of een bijzonder besluit anders is bepaald, ook het bij terugvordering te hanteren percentage wordt vastgesteld door het basispercentage met 100 basispunten te verhogen.

Mededeling van de Commissie betreffende de thans bij terugvordering van staatssteun toe te passen rentepercentages en de referentie- en disconteringspercentages voor 27 lidstaten, zoals die vanaf 1 oktober 2009 gelden

(Bekendgemaakt overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie van 21 april 2004 (PB L 140 van 30.4.2004, blz. 1))

2009/C 236/04

De basispercentages zijn berekend overeenkomstig de mededeling van de Commissie over de herziening van de methode waarmee de referentie- en disconteringspercentages worden vastgesteld (PB C 14 van 19.1.2008, blz. 6). Afhankelijk van het gebruik van het referentiepercentage, moeten nog de passende opslagen in de zin van die mededeling worden toegepast. Voor het disconteringspercentage betekent dit dat een marge van 100 basispunten dient te worden toegevoegd. In Verordening (EG) nr. 271/2008 van de Commissie van 30 januari 2008 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 794/2004 is bepaald dat, tenzij in een bijzondere beschikking of een bijzonder besluit anders is bepaald, ook het bij terugvordering te hanteren percentage wordt vastgesteld door het basispercentage met 100 basispunten te verhogen.

Goedkeuring van steunmaatregelen van de staten overeenkomstig artikel 61 van de EER-Overeenkomst en artikel 1, lid 3, in deel I van Protocol 3 bij de Overeenkomst tussen de EVA-Staten betreffende de oprichting van een Toezichthoudende Autoriteit en een Hof van Justitie

2009/C 236/05

De Toezichthoudende Autoriteit van de EVA maakt geen bezwaar tegen de volgende steunmaatregel:

De tekst van de beschikking in de authentieke ta(a)l(en), waaruit de vertrouwelijke gegevens zijn geschrapt, kan worden geraadpleegd op de website van de Toezichthoudende Autoriteit van de EVA:

http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/stateaidregistry/

Uitnodiging overeenkomstig artikel 1, lid 2, van deel I van Protocol nr. 3 bij de Overeenkomst tussen de EVA-Staten betreffende de oprichting van een Toezichthoudende Autoriteit en een Hof van Justitie, opmerkingen te maken ten aanzien van staatssteun in het kader van de belastingheffing op investeringsondernemingen volgens de Belastingwet van Liechtenstein

2009/C 236/06

De Toezichthoudende Autoriteit van de EVA heeft bij Besluit nr. 149/09/COL van 18 maart 2009, dat na deze samenvatting in de authentieke taal is weergegeven, de procedure ingeleid van artikel 1, lid 2, van deel I van Protocol nr. 3 bij de Overeenkomst tussen de EVA-Staten betreffende de oprichting van een Toezichthoudende Autoriteit en een Hof van Justitie. De Liechtensteinse autoriteiten zijn hiervan in kennis gesteld door middel van een afschrift van het betrokken besluit.

De Toezichthoudende Autoriteit van de EVA verzoekt hierbij de EVA-staten, de lidstaten van de EU en andere belanghebbenden hun opmerkingen over de betrokken maatregel binnen één maand na publicatie van deze bekendmaking in te dienen bij de:

Deze opmerkingen zullen ter kennis van de Liechtensteinse autoriteiten worden gebracht. Een belanghebbende die opmerkingen maakt, kan, met opgave van redenen, schriftelijk verzoeken om vertrouwelijke behandeling van zijn identiteit.

SAMENVATTING

De Autoriteit leidde de zaak in door de Liechtensteinse autoriteiten op 14 maart 2007 een verzoek om inlichtingen toe te zenden.

Overeenkomstig artikel 2 van de Wet inzake investeringsondernemingen (Gesetz über Investmentunternehmen, hierna „IUG” genoemd) van 3 mei 1996 bestaan de fondsen van investeringsondernemingen uit:

De term „investeringsonderneming” heeft in het kader van de IUG betrekking op het door verschillende beleggers ter beschikking gestelde fondskapitaal, ongeacht de vorm (fonds of beleggingsmaatschappij). Om commercieel op de markt te opereren dient een investeringsonderneming overeenkomstig de IUG te voldoen aan drie voorwaarden:

Ongeacht de organisatievorm dient het door de beleggers ingebrachte kapitaal (het beheerde vermogen) te worden onderscheiden van het eigen vermogen van de beheermaatschappij.

Voor fiscale doeleinden werd ten aanzien van beleggingsmaatschappijen geen onderscheid gemaakt tussen het eigen vermogen van de beheermaatschappij en het beheerde vermogen, aangezien beide onderhevig waren aan de regels voor plaatselijke ondernemingen, overeenkomstig artikel 85, lid 2, van de Belastingwet (Steuergesetz). Dit hield in dat er geen inkomstenbelasting werd geheven over de beheersactiviteiten of het beheerde vermogen. De vermogensbelasting werd vastgesteld op 1 ‰ (in plaats van 2 ‰) en verder verminderd voor vermogens van meer dan 2 miljoen CHF. Er werd geen couponbelasting geheven.

Met ingang van 2006 werd de IUG uitgebreid met artikel 35, lid 3. Krachtens deze bepaling dienen ook beleggingsmaatschappijen het eigen vermogen en het beheerde vermogen gescheiden in de boeken op te nemen en te beheren. Voorts werd de Belastingwet in 2005 herzien. Artikel 85, lid 2, van de Belastingwet, dat voorzag in eenzelfde belasting als voor plaatselijke ondernemingen en in een verminderde vermogensbelasting voor bedragen van meer dan 2 miljoen CHF, werd geschrapt. In plaats hiervan werd artikel 73, onder f), toegevoegd, op grond waarvan de beheersinstantie van een beleggingsfonds of -maatschappij inkomsten- en vermogensbelasting moet betalen over haar eigen vermogen. Door deze hervorming werden ook beleggingsmaatschappijen aan een couponbelasting onderworpen.

De vraag of er sprake is van staatssteun

De Autoriteit heeft beoordeeld of de belastingverminderingen voor beleggingsmaatschappijen tussen 1996 en 2006 staatssteun vormen in de zin van artikel 61, lid 1, van de EER-Overeenkomst.

Onderneming

Volgens het Europees Hof van Justitie omvat het begrip onderneming in de zin van artikel 87 van het EG-Verdrag, dat overeenkomt met artikel 61, lid 1, van de EER-Overeenkomst, „elke eenheid die een economische activiteit uitoefent, ongeacht haar rechtsvorm en de wijze waarop zij wordt gefinancierd” (1).

Beleggingsmaatschappijen zijn naar Liechtensteins recht ondernemingen, aangezien zij zijn georganiseerd als aandelenvennootschappen of Societas Europea. Zij houden zich bezig met het samenbrengen en beheren van het kapitaal van verschillende beleggers, met de bedoeling zelf winst te boeken via diverse vergoedingen in verband met de plaatsingen. De Autoriteit is dan ook van mening dat beleggingsmaatschappijen op grond van het deel van de maatschappij dat kapitaalbeheer verricht, ondernemingen zijn in de zin van artikel 61, lid 1, van de EER-Overeenkomst (2).

Voordeel

Doordat beleggingsmaatschappijen geen inkomsten- of couponbelasting, en slechts een verminderde kapitaalbelasting hoefden te betalen, ontvingen zij een voordeel ten opzichte van andere ondernemingen, met name ten opzichte van de beheermaatschappijen van beleggingsfondsen die gewone inkomstenbelasting over hun bedrijfsactiviteiten moesten afdragen.

Het voordeel is selectief, aangezien het alleen werd toegekend aan investeringsondernemingen die als beleggingsmaatschappijen waren opgezet. De Autoriteit stelt zich voorlopig op het standpunt dat de belastingvermindering voor het eigen kapitaal van de beheermaatschappij niet wordt gerechtvaardigd door de aard of de opzet van Liechtensteins belastingstelsel.

Gebruik van staatsmiddelen

Het voordeel moet worden toegekend door de staat of met middelen van de staat. Een verlies aan belastingopbrengsten komt op hetzelfde neer als het verbruik van staatsmiddelen in de vorm van fiscale uitgaven (3). De staat Liechtenstein loopt inkomsten mis in de vorm van belastingbaten van de beleggingsmaatschappijen.

Vervalsing van de mededinging en ongunstige beïnvloeding van het handelsverkeer tussen de Overeenkomstsluitende Partijen

Wanneer door de staat verleende steun de positie van een onderneming versterkt ten opzichte van andere ondernemingen die concurreren in het handelsverkeer binnen de EER, moet worden aangenomen dat dit handelsverkeer door de steun ongunstig is beïnvloed. Derhalve stelt de Autoriteit zich voorlopig op het standpunt dat de belastingfaciliteiten voor het eigen vermogen van beleggingsmaatschappijen van 1996 tot en met 2005 de concurrentiepositie van de beleggingsmaatschappijen binnen de EER versterkten. Deze belastingfaciliteiten verminderden namelijk de gewone operationele kosten van deze ondernemingen ten opzichte van andere maatschappijen in de EER die op internationale markten kunnen opereren (4).

Op grond van het bovenstaande, stelt de Autoriteit zich voorlopig op het standpunt dat de verminderde belasting over het eigen vermogen van beheersmaatschappijen staatssteun vormt in de zin van artikel 61, lid 1, van de EER-Overeenkomst.

Verenigbaarheid van de steun

De Autoriteit betwijfelt of de fiscale uitzonderingsmaatregelen verenigbaar zijn met de EER-Overeenkomst op grond van een van de uitzonderingen van artikel 61, leden 2 en 3, van de EER-Overeenkomst.

Conclusie

Gelet op voorgaande overwegingen heeft de Autoriteit besloten de formele onderzoekprocedure overeenkomstig artikel 1, lid 2, van de EER-Overeenkomst in te leiden. Belanghebbenden wordt verzocht binnen één maand na bekendmaking van dit besluit in het Publicatieblad van de Europese Unie hun opmerkingen te maken.

(1)  Gevoegde zaken C-180/98 tot en met C-184/98, Pavlov e.a., Jurispr. 2000, blz. I-6451, punt 74.

(2)  Zaak T-445/05, Associazione Italiana del risparmio gestito, e.a./Commissie, nog niet gepubliceerd, punt 127 e.v.

(3)  Zie punt 3 (3) van de richtsnoeren van de Autoriteit inzake de directe belastingen op ondernemingen.

(4)  Zie zaak T-424/05, reeds aangehaald, punt 156.

(5)  Hereinafter referred to as the Authority.

(6)  Hereinafter referred to as ‘the EEA Agreement’.

(7)  Hereinafter referred to as ‘the Surveillance and Court Agreement’.

(8)  Hereinafter referred to as ‘Protocol 3’.

(9)  Guidelines on the application and interpretation of Articles 61 and 62 of the EEA Agreement and Article 1 of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, adopted and issued by the EFTA Surveillance Authority on 19 January 1994, published in the Official Journal of the European Union (hereinafter referred to as OJ) L 231, 3.9.1994, p. 1 and the EEA Supplement No 32, 3.9.1994, p. 1. Hereinafter referred to as the State Aid Guidelines, which can be found on http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/state_aid_guidelines/

(10)  Decision No 195/04/COL of 14 July 2004 (published in OJ L 139, 25.5.2006, p. 37 and the EEA Supplement No 26, 25.5.2006, p. 1), as amended. A consolidated version of the decision can be found on www.eftasurv.int

(11)  The Liechtenstein authorities clarified that the expert opinion constitutes part of the submission of the Liechtenstein government and is part of their reasoning in this case.

(12)  Liechtensteinisches Landesgesetzblatt 1961, Nr. 7, with subsequent amendments.

(13)  Cf. Section 2(1)(a) IUG.

(14)  See section 4(1) lit a IUG.

(15)  See section 64 IUG. The fund direction has the legal form of either a company limited by shares, a private establishment or a Societas Europea, see section 65 IUG.

(16)  Section 31 IUG.

(17)  The Liechtenstein authorities have stated that it is impossible to list these fees exhaustively as a fund direction (or the management side of the investment company) is free to levy fees as its own discretion.

(18)  Cf. section 31 IUG.

(19)  Section 24 in conjunction with section 41 of the Liechtenstein Bankruptcy Act.

(20)  Section 35(3) IUG.

(21)  Section 37 IUG.

(22)  Private persons are subject to income tax (Erwerbssteuer) and property tax (Vermögenssteuer), which are not relevant for this investigation.

(23)  The net profit is set in relation to the taxable capital. The tax rate is then set at half the percentage which the net profit constitutes of the taxable capital. However, there is a minimum level of 7,5 % and a maximum ceiling of 15 %, see section 79(2) of the Tax Act.

(24)  Section 88(d) of the Tax Act.

(25)  Section 88(i) of the Tax Act reads: ‘(s)teuerpflichtig ist der Schuldner des Coupons oder der steuerbaren Leistung’.

(26)  LGBL 1996, Nr. 88.

(27)  Cf. the former section 84(5) of the Tax Act. Domiciliary companies are still tax regulated in section 84 of the Tax Act. They are legal entities registered in the public register, which only have their seat or an office in Liechtenstein, but do not exercise any commercial or business activity in Liechtenstein.

(28)  The tax derogation in favour of domiciliary companies pre-dates the entry of Liechtenstein to the EEA Agreement and is therefore not part of this decision, which only deals with tax derogations introduced after 1 May 1995, the date of Liechtenstein’s entry to the EEA.

(29)  Cf. section 85(2) of the Tax Act in the form of the 1996 amendment, LGBL 1996 Nr. 88.

(30)  Sections 88(f), 88(g), 88(h)(3), 88(i)(2) of the 1961 Tax Act which dealt with the coupon taxation of investment funds were repealed, see Government Bill No 69/1995, p. 10, in which it was stated that the repeal of the coupon tax on ‘their’ distributions was a pre-condition for the foundation of investment undertakings. Regarding the entry into force, see Gesetz vom 3. Mai 1996 über die Abänderung des Steuergesetzes, LGBl. Nr. 88 of 10 July 1996.

(31)  See information submitted by the Liechtenstein authorities by letter dated 1 February 2008, paragraphs 48-52.

(32)  Expert opinion DII,b.ii.3. The word profit tax used by the expert refers to what is described in this decision as the income tax.

(33)  The Liechtenstein authorities explained that the investor would be tax liable for the investment in Liechtenstein or in other countries.

(34)  The Liechtenstein authorities explained the 2005/2006 tax reform in their letter of 3 December 2007.

(35)  Joined Cases C-180/98 to C-184/98 Pavlov [2000] ECR I-6451, paragraph 75.

(36)  Case C-8/03, Banque Bruxelles Lambert SA (BBL) v Belgian State [2004] ECR. I-10157, paragraphs 42 and 43. The judgment was given in the area of taxation, however the Authority considers that the problem in question is the same under the State aid rules. See also Commission Decision of 6 September 2005 on the Italian scheme for collective investments in transferable securities, OJ L 268, 27.9.2006, p. 1 (hereafter Italian collective investment scheme).

(37)  See Italian collective investment scheme, paragraph 38.

(38)  Case T-445/05 Associazione Italiana del risparmio gestito, e.a. v Commission, not yet published, paragraph 127 ff.

(39)  The Court of First Instance has e.g. recognised that a fiscal measure does not loose its character as a being selective just because it is based on objective criteria, see judgment of the CFI of 6 March 2002, T-127/99, T-129/99 and T-148/99, Diputación Foral de Álava e.a. v Commission, [2002] ECR II-1275.

(40)  Joined Cases E-5/04 — E-7/04 Fesil and other v the Authority, cited above, paragraphs 82 et seq.

(41)  According to section 73 a, companies limited by shares are obliged to pay capital and income tax.

(42)  See Section 4.1.2 above in this decision.

(43)  Expert opinion DII, b.ii.3.

(44)  See point 3(3) of the Authority’s Guidelines on measures relating to direct business taxation.

(45)  Case T-214/95 Vlaamse Gewest v Commission, ECR [1998] II-717, paragraph 46. Case T-424/05, Italy v Commission, judgement of 4 March 2009, not yet published, paragraph 154 ff.

(46)  See Italian collective investment scheme, paragraph 45. Recently upheld by the Court of First Instance in Case T-445/05 Associazione italiana del risparmio gestito v Commission cited above, and T-424/05 Italy v Commission not yet published.

(47)  See footnote 4.

(48)  See Case T-424/05, cited above, paragraph 160.

Voorstel tot seponering van klacht 2009/4209

2009/C 236/07

De diensten van de Commissie hebben hun onderzoek naar klacht 2009/4209 over de bezoldiging van artsen die in Italië een specialistenopleiding volgden tussen 1982 en 1991, afgerond.

Na de klacht en de door de indieners van de klachten neergelegde documenten te hebben onderzocht in het kader van het daarop toepasselijke Gemeenschapsrecht, hebben de diensten van de Commissie besloten dat in dit geval geen schending van Richtlijn 93/16/EEG (1) kan worden aangetoond.

Richtlijn 93/16/EEG betreffende de onderlinge erkenning van de diploma’s van artsen en de coördinatie van hun opleiding bepaalt dat artsen die een specialistenopleiding volgen, tijdens de duur van hun opleiding op passende wijze worden bezoldigd. Deze verplichting vloeit specifiek voort uit Richtlijn 82/76/EEG (2) die Richtlijn 75/363/EEG had gewijzigd. Deze richtlijnen werden gecodificeerd bij Richtlijn 93/16/EEG, die op haar beurt bij Richtlijn 2005/36/EG (3) werd ingetrokken.

De uiterste datum voor de omzetting van Richtlijn 82/76/EEG was 1 januari 1983. Bij arrest van 7 juli 1987 heeft het Hof van Justitie van de EG erkend dat Italië, door Richtlijn 82/76/EEG niet tijdig om te zetten, de op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen. Bij in 1991 vastgesteld Wetsdecreet nr. 257/1991 (in werking getreden op 1 september 1991) heeft Italië weliswaar de richtlijn omgezet, maar heeft het het recht op bezoldiging beperkt tot de academiejaren 1991/92 en volgende. In de arresten in de prejudiciële zaken C-131/97 Carbonari en C-371/97 Gozza heeft het Hof geoordeeld dat de door de specialisten (die zijn ingeschreven in de academiejaren tussen 1983/84 en 1990/91) geleden schade kon worden vergoed door de retroactieve toepassing van de nationale bepalingen betreffende de bezoldiging en dat de nationale rechter daarbij de nationale bepalingen die met de richtlijn in strijd waren (die welke het recht op bezoldiging tot de jaren 1991/92 en volgende beperkten) buiten toepassing moest laten.

Aangezien verscheidene specialisten vóór het academiejaar 1991/92 waren ingeschreven, zijn bij de burgerlijke en administratieve rechtbanken in Italië procedures aanhangig gemaakt om schadevergoeding te eisen. In de arresten van 25 februari 1994 van de regionale rechtbank Lazio, eerste afdeling bis, heeft de rechtbank het hoger beroep aanvaard: wetsdecreet nr. 257 van 8 augustus moet door de nationale rechter buiten beschouwing worden gelaten voor zover het de toepassing van het Gemeenschapsrecht uitsluitend voorbehoudt aan artsen die tot de specialisatie waren toegelaten in het academiejaar 1991/92 en het vroegere opleidingsprogramma voor specialisten handhaaft.

Niettegenstaande dat arrest gaf Italië, dat weigerde specialisten die vóór het academiejaar 1990/91 in opleiding waren, een passende bezoldiging te geven, er de voorkeur aan Wet nr. 370 van 19 oktober 1999 aan te nemen, waarvan artikel 11 bepaalde dat aan elke specialist die in de periode 1983-1991 zijn opleiding had gekregen, 13 000 000 ITL werd betaald, op voorwaarde dat de rechterlijke beslissing op hem persoonlijk betrekking had. In een ministerieel decreet werden de modaliteiten vastgesteld waarmee een verzoek om betaling kon worden ingediend. Sommige artsen hadden dat ministerieel decreet aangevochten, hetgeen heeft geleid tot een arrest waarin het recht op schadevergoeding van artsen die vóór het academiejaar 1991/92 hun specialistenopleiding hebben gevolgd en waren ingeschreven, werd erkend.

Volgens de klagers zijn de artsen die hun specialistenopleiding na de omzettingstermijn van de betrokken richtlijn (31 december 1982) hebben gevolgd en vóór het academiejaar 1991/92 in het opleidingsprogramma zijn ingeschreven, thans vervallen verklaard van hun recht op schadevergoeding door een laattijdige en onvolledige omzetting door Italië. De diensten van de Commissie begrijpen dat de huidige klagers Italië verwijten dat het de betrokken Italiaanse regelgeving niet heeft gewijzigd.

De diensten van de Commissie, die hierover andere soortgelijke verzoeken van Italiaanse artsen hebben ontvangen, hebben vastgesteld dat uit de nationale rechtspraak voortvloeit dat de door het Hof van Justitie van de EG in zijn arresten in de zaken C-131/97 Carbonari en C-371/97 Gozza opgelegde beginselen door de nationale rechter ten volle werden nageleefd. De nationale rechter heeft het beginsel van de retroactieve toepassing van het recht op bezoldiging aanvaard door de met Richtlijn 82/76/EEG in strijd zijnde nationale bepalingen buiten toepassing te laten (artikel 8 van Wetsdecreet nr. 257/1991 dat het recht op bezoldiging beperkt tot de academiejaren 1991/92 en volgende) en heeft het recht op bezoldiging en dus ook het recht op vergoeding van de geleden schade, erkend. Desondanks heeft de nationale rechter in bepaalde gevallen de vergoeding van de geleden schade geweigerd op grond van de verjaring van de vordering krachtens het toepasselijke nationale recht. Een dergelijke beslissing lijkt niet in strijd te zijn met het Gemeenschapsrecht zoals door het Hof van Justitie van de EG uitgelegd, met name in zijn arrest van 5 maart 1996 in de zaken C-46/93 Brasserie du pêcheur en C-48/93 Factortame, waarin wordt gepreciseerd dat bij ontbreken van Gemeenschapsbepalingen betreffende de vergoeding van door particulieren geleden schade, het nationale recht van elke lidstaat de op de schadevergoeding toepasselijke criteria vaststelt, met dien verstande, dat die criteria niet ongunstiger mogen zijn dan die welke voor gelijksoortige vorderingen overeenkomstig het nationale recht gelden (punt 83 van het aangehaalde arrest van 5 maart 1996). In het onderhavige geval wordt dit beginsel in het nationale recht nageleefd.

De genoemde diensten zullen de Commissie dan ook voorstellen deze klacht te seponeren.

Een en ander belet niet dat indien de Commissie, zelfs na seponering, in het bezit zou komen van nieuwe gegevens die de inleiding van een procedure over dezelfde kwestie rechtvaardigen, deze zaak kan worden heropend en opnieuw kan worden onderzocht.

(1)  PB L 165 van 7.7.1993, blz. 1.

(2)  PB L 43 van 15.2.1982, blz. 21.

(3)  PB L 255 van 30.9.2005, blz. 22.

Voorafgaande aanmelding van een concentratie

(Zaak COMP/M.5632 — Pepsico/Pepsi Americas)

(Voor de EER relevante tekst)

2009/C 236/08

(1)  PB L 24 van 29.1.2004, blz. 1.

Voorafgaande aanmelding van een concentratie

(Zaak COMP/M.5633 — Pepsico/The Pepsico Bottling Group)

(Voor de EER relevante tekst)

2009/C 236/09

(1)  PB L 24 van 29.1.2004, blz. 1.

Voorafgaande aanmelding van een concentratie

(Zaak COMP/M.5565 — BAE Systems/BVT)

Voor een vereenvoudigde procedure in aanmerking komende zaak

(Voor de EER relevante tekst)

2009/C 236/10

(1)  PB L 24 van 29.1.2004, blz. 1.

(2)  PB C 56 van 5.3.2005, blz. 32.

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2009/C 236/11

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

WIJZIGINGSAANVRAAG

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

Wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 9

„MONTES DE TOLEDO”

EG-nummer: ES-PDO-0105-0083-19.09.2007

BGA ( ) BOB ( X )

1.   Rubriek van het productdossier waarop de wijziging betrekking heeft:

2.   Aard van de wijziging (EN):

3.   Wijzigingen:

3.1.   Beschrijving van het product:

Het peroxidegetal wijzigen van 12 meq O2/Kg in 15 meq O2/Kg.

De wijziging die betrekking heeft op het peroxidegetal wordt gerechtvaardigd door het feit dat bij de bepaling van de bovengrens ervan geen rekening is gehouden met de invloed van de klimatologische omstandigheden in elk seizoen. Hoewel de variëteit Cornicabra over het algemeen een peroxidegetal heeft van minder dan 12 meq O2/kg, stijgt deze waarde op natuurlijke wijze wanneer de olijf onderhevig is geweest aan lage temperaturen terwijl zij nog aan de boom hing.

De vermelding „minimale organoleptische waarde: 6,5” dient te worden vervangen aangezien de aanduiding „organoleptische beoordeling: virgen extra” (extra olijfolie van eerste persing) al in de tekst voorkomt.

Met betrekking tot de minimale organoleptische beoordeling hoeft alleen de eerdere voorwaarde te worden aangepast aan de bepalingen van Verordening (EG) Nr. 796/2002 van de Commissie van 6 mei 2002 (bijlage II).

3.2.   Geografisch gebied:

Aan het huidige gebied 25 aangrenzende gemeenten toevoegen.

De aanvraag voor het toevoegen van deze 25 gemeenten grenzend aan het huidige gebied, is gebaseerd op het feit dat ze een homogeen geheel vormen met de overige gemeenten betreffende de gebruikte variëteiten, de teelttechnieken en de productietechnieken van de olie; dit geldt eveneens voor klimaat, geologie, bodemgesteldheid, enz., waardoor de olie die in dit gebied geproduceerd wordt dezelfde kenmerken heeft als de olie die beschermd wordt door de BOB „Montes de Toledo”.

De 25 gemeenten die allen op het grondgebied van de provincie Toledo liggen, zijn de volgende: Alameda de la Sagra, Añover de Tajo, Borox, Cabañas de la Sagra, Carmena, Carranque, Cedillo del Condado, Cobeja, Esquivias, Illescas, Lominchar, Magán, Numancia de la Sagra, Palomeque, Pantoja, Recas, Seseña, Ugena, Villaluenga de la Sagra, Villaseca de la Sagra, El Viso de San Juan, Yeles, Yuncler, Yunclillos en Yuncos.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„MONTES DE TOLEDO”

EG-nummer: ES-PDO-0105-0083-19.09.2007

BGA ( ) BOB ( X )

1.   Naam:

„Montes de Toledo”

2.   Lidstaat of derde land:

Spanje

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1.   Productcategorie:

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

Extra olijfolie van eerste persing verkregen uit de vrucht van de olijfboom (Olea Europea L.) van de variëteit CORNICABRA, door middel van mechanische procedés of andere fysieke methoden waarbij de olie geen wijziging ondergaat en de smaak, het aroma en de kenmerken van de gebruikte vrucht bewaard blijven.

Fysische, chemische en organoleptische kenmerken:

3.3.   Grondstoffen (alleen voor verwerkte producten):

—

3.4.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

—

3.5.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

—

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken, enz:

3.7.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

Op alle etiketten dient het logo van de oorsprongsbenaming te staan en de vermelding: „Denominación de Origen Montes de Toledo” (oorsprongsbenaming Montes de Toledo).

De verpakkingen waarin de olie met de beschermde oorsprongsbenaming in de handel wordt gebracht, moeten voorzien worden van een garantiezegel en van een voor- of achteretiket dat door de controle-instantie is genummerd en afgegeven en dat niet opnieuw kan worden gebruikt.

4.   Beknopte omschrijving van de afbakening van het geografische gebied:

Het geografische gebied bevindt zich in het Autonome gewest Castilla-La Mancha en bestaat uit de regio’s in het zuidwesten van de provincie Toledo en in het noordwesten van de provincie Ciudad Real. De centrale as wordt gevormd door de bergformatie Montes de Toledo.

Het geografische productiegebied bestaat uit 128 gemeenten die tot de provincies Toledo en Ciudad Real behoren. Van deze gemeenten behoren er 106 tot de provincie Toledo en 22 tot de provincie Ciudad Real.

Gemeenten in de provincie Toledo:

Ajofrín, Alameda de la Sagra, Albarreal de Tajo, Alcaudete de la Jara, Aldeanueva de Barbarroya, Aldeanueva de San Bartolome, Almonacid de Toledo, Añover de Tajo, Arges, Bargas, Belvis de la Jara, Borox, Burguillos de Toledo, Burujón, Cabañas de la Sagra, Calera y Chozas, Campillo de la Jara, Cañumas, Carmena, Carpio de Tajo (El), Carranque, Casasbuenas, Cebolla, Cedillo del Condado, Cobeja, Chueca, Cobisa, Consuegra, Cuerva, Dosbarrios, Espinoso del Rey, Esquivias, Estrella (La), Gálvez, Guadamur, Guardia (La), Herencias (Las), Hontanar, Huerta de Valdecarábanos, Illescas, Layos, Lominchar, Madridejos, Magán, Malpica de Tajo, Manzaneque, Marjaliza, Mascaraque, Mata (La), Mazarambroz, Menasalbas, Mesegar, Mocejón, Mohedas de la Jara, Montearagón, Mora, Nambroca, Nava de Ricomalillo (La), Navahermosa, Navalmorales (Los), Navalucillos (Los), Noez, Numancia de la Sagra, Olías del Rey, Orgaz, Palomeque, Pantoja, Polán, Puebla de Montalban (La), Pueblanueva (La), Pulgar, Recas, Retamoso, Robledo de Mazo, Romeral (El), San Bartolome de las Abiertas, San Martín de Montalbán, San Martín de Pusa, San Pablo de los Montes, Santa Ana de Pusa, Seseña, Sevilleja de la Jara, Sonseca, Talavera de la Reina, Tembleque, Toledo, Torrecilla de la Jara, Totanes, Turleque, Ugena, Urda, Ventas con Peña Aguilera (Las), Villaluenga de la Sagra, Villaminaya, Villamuelas, Villanueva de Bogas, Villarejo de Montalbán, Villaseca de la Sagra, Villasequilla de Yepes, El Viso de San Juan, Yébenes (Los), Yeles, Yepes, Yuncler, Yunclillos and Yuncos.

Gemeenten in de provincie Ciudad Real:

Alcoba, Anchuras, Arroba de los Montes, Cortijos (Los), El Robledo, Fernancaballero, Fontanarejo, Fuente el Fresno, Herencia, Horcajo de los Montes, Labores (Las), Luciana, Malagón, Navalpino, Navas de Estena, Picón, Piedrabuena, Porzuna, Puebla de Don Rodrigo, Puertolápice, Retuerta del Bullaque en Villarrubia de los Ojos.

5.   Verband met het geografische gebied:

5.1.   Specificiteit van het geografische gebied:

De productiezone van de olijven die bestemd zijn voor verwerking tot oliën met beschermde oorsprongsbenaming wordt gekenmerkt door de ligging ervan in het gebergte Montes de Toledo.

„Montes de Toledo” is een lage bergrug met daarin ingesloten uitgestrekte vlakke zones.

Het temperatuurverloop is dat van een tamelijk streng landklimaat.

De gemiddelde jaarlijkse neerslag ligt tussen 400 en 600 mm en de meeste neerslag, valt in de winter.

5.2.   Specificiteit van het product:

De kenmerken van de olie verkregen op basis van enkel de Cornicabra-olijf en met de oorsprongsbenaming „Montes de Toledo”, zijn de volgende:

5.3.   Causaal verband tussen het geografische gebied en de kwaliteit of de kenmerken van het product (voor een BOB) dan wel een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product (voor een BGA):

De bodem- en klimaatgesteldheid in het gebied en het werk van talrijke generaties olijvenkwekers hebben gezorgd voor een natuurlijke selectie van de Cornicabra als de beste aan het gebied aangepaste variëteit en de enige die gebruikt wordt voor de productie van de olie „Montes de Toledo”.

Gezien het verband tussen de geologische kenmerken en die van de bodemgesteldheid, moet benadrukt worden hoe de vorming van over het algemeen weinig vruchtbare grond opnieuw zijn stempel heeft gedrukt op een gewas, dat onder voortdurende druk staat. Deze omstandigheden hebben de natuurlijke selectie benadrukt en hebben gezorgd voor een differentiatie van het product.

De variëteit Cornicabra geeft, in combinatie met de bodem- en klimaatvoorwaarden van het gebied, de olie zijn bijzondere fysisch-chemische en organoleptische kenmerken die genoemd zijn in punt 4.2.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

Resolución de 15 de junio de 2007, de la Consejería de Agricultura, por la que se adopta decisión favorable sobre solicitud de modificación del pliego de condiciones de la Denominación de Origen Protegida Montes de Toledo.

D.O.C.M. nr. 142 van 6 juli 2007

Het productdossier is als bijlage bij dit besluit bekendgemaakt.

Van de inhoud kan kennis worden genomen op het volgende adres:

http://docm.jccm.es/portaldocm/verDiarioAntiguo.do?ruta=2007/07/06

Resolución de 15 de junio de 2007, Consejería de Agricultura por la que se adopta decisión favorable sobre solicitud de modificacion de pliego de condiciones de la Denominación de Origen Protegida Montes de Toledo. d.o.c.m. no 142 de 6 de julio de 2007. pág. 18173.

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2009/C 236/12

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„AGLIO DI VOGHIERA”

EG-nummer: IT-PDO-0005-0638-30.07.2007

BGA ( ) BOB ( X )

1.   Naam:

„Aglio di Voghiera”

2.   Lidstaat of derde land:

Italië

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1.   Productcategorie (Bijlage II):

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

De beschermde oorsprongsbenaming „Aglio di Voghiera” heeft betrekking op het ecotype Aglio di Voghiera (knoflook van Voghiera), een bolgewas waarvan de bollen gelijkmatig helderwit zijn en slechts zelden roze gestreept. De vliezen rondom de tenen zijn wit en hebben soms al dan niet uitgesproken roze strepen. De bol heeft een rondachtige, regelmatige en compacte vorm en is enigszins afgeplat op het aanhechtingspunt van de wortels. De knoflookbollen bestaan uit een variabel aantal tenen die door de karakteristieke kromming van hun uitwendige zijde perfect op elkaar aansluiten en een compact geheel vormen. Wanneer „Aglio di Voghiera” ten verkoop wordt aangeboden, moet het product de volgende kenmerken bezitten: schone en compacte bollen zonder rot en parasieten, zonder door vorst of zon veroorzaakte beschadigingen, vrij van uitwendig zichtbare kiemen, zonder abnormale vochtigheid op het bolomwindsel en zonder een vreemde geur en/of smaak. De beschermde oorsprongsbenaming „Aglio di Voghiera” is voorbehouden aan knoflook van de klassen „Extra” met een grootte van ten minste 45 mm en „Prima” met een grootte van ten minste 40 mm. „Aglio di Voghiera” wordt in de volgende hoedanigheden in de handel gebracht: VERSE/GROENE KNOFLOOK met een groene stengel die stijf is bij de kraag, een vers buitenomwindsel, een witte of ivoorwitte bol met eventueel rozeachtige strepen en witte wortels; HALFGEDROOGDE KNOFLOOK met een niet volledig gedroogde stengel die van groen tot vaalwit is opgekleurd en bij de kraag minder vast is, een niet volledig gedroogd buitenomwindsel, een witte of ivoorwitte bol met eventueel rozeachtige strepen, vaalwitte wortels; GEDROOGDE KNOFLOOK met een droge, vaalwitte en breekbare stengel, een volledig gedroogd buitenomwindsel en gedroogde teenvliezen, een witte bol waarin de tenen duidelijk zichtbaar zijn en ivoorwitte wortels.

3.3.   Grondstoffen (alleen voor verwerkte producten):

—

3.4.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

—

3.5.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

Alle onderdelen van het productieproces moeten in het afgebakende productiegebied plaatsvinden omdat „Aglio di Voghiera” zijn bijzondere eigenschappen ontleent aan zowel de kundigheid van de telers als de klimaatomstandigheden en de bodemgesteldheid in het gebied.

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken, enz.:

Het verse/groene product moet binnen een tijdsbestek van 5 dagen na de oogst van het gewas in de handel worden gebracht; halfgedroogde knoflook tussen de 6e en de 10e dag en het gedroogde type vanaf de 11e dag na de oogst. Het product mag als volgt ten verkoop worden aangeboden: in strengen van 5 tot 18 bollen met een totaal gewicht van 400 tot 900 gram, in extra lange strengen van 8 tot 80 bollen met een totaal gewicht van 1 tot 5 kg, in netten met een variabel aantal bollen en een gewicht van 100 tot 500 gram, in zakken met een variabel aantal bollen en een gewicht van 1 tot 5 kg, in korte strengen van 3 tot 5 bollen en een totaal gewicht van 150 tot 500 gram en als losse bollen met een gewicht van 50 tot 100 gram. Het product mag worden verpakt in netten, hout, plastic, karton, papier en natuurlijke plantaardige materialen. De sluiting van de verpakkingen moet zodanig zijn vervaardigd dat de inhoud niet kan worden uitgenomen zonder dat de verpakking wordt geschonden. Losse bollen worden met een afgesneden stengel en zonder wortels in de handel gebracht. De bollen moeten met zorg worden behandeld om te voorkomen dat een onzorgvuldige hantering en transporten ertoe leiden dat de bollen breken en in het bijzonder dat het vlies scheurt waardoor de knoflook kan beschimmelen en bederven.

3.7.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

Elke verpakking moet worden voorzien van vermeldingen aan de hand waarvan het mogelijk is het verpakkingsbedrijf of de vervoerder te identificeren. Deze moeten in goed leesbare en onuitwisbare lettertekens op een en dezelfde kant van de verpakking worden aangebracht. Op de verpakking moet naast het communautaire logo van de BOB tevens de benaming „Aglio di Voghiera” en „Denominazione di Origine Protetta” of de afkorting „D.O.P.” in grotere lettertekens dan die van enig ander opschrift voorkomen. Losse bollen moeten worden voorzien van een etiket met de naam „Aglio di Voghiera”, de vermelding „D.O.P.”, het communautaire logo en de naam van de producent. Het ronde, lichtblauwe logo bestaat uit een afbeelding van een halve knoflookteen die in het midden van de cirkel door een V doorsneden wordt. De basiskleur van de teen is geel met verticale vlammen in een donkerder tint geel. In de cirkel staat schuin en met zwarte letters het opschrift „Aglio di Voghiera”. In de bovenste helft van de cirkel staat de vermelding „D.O.P”. in zwarte letters. Het gebruik van de zwart-witte uitvoering is uitsluitend toegestaan voor reclamedoeleinden; in dat geval moet het ronde logo met een zwarte rand aan de omtrek worden afgedrukt. Wanneer het logo op het etiket wordt gedrukt moet dit 1/3 deel van het hele etiket in beslag nemen.

4.   Beknopte omschrijving van de afbakening van het geografische gebied:

Het productiegebied van „Aglio di Voghiera” omvat de volgende gemeenten in de provincie Ferrara: Voghiera, Masi Torello, Portomaggiore, Argenta en Ferrara.

5.   Verband met het geografische gebied:

5.1.   Specificiteit van het geografische gebied:

„Aglio di Voghiera” wordt geteeld in de laagvlakte tussen de rivierbeddingen in het deltagebied, waar een ideaal klimaat voor de teelt van dit product heerst. De bodem bestaat hoofdzakelijk uit klei, klei en leem of zandleem. Door de overvloedige aanwezigheid van rivierzand is de waterdoorlatendheid in het teeltgebied bijzonder groot. Een dergelijke bodemgesteldheid heeft een gunstige invloed op de groei en de ontwikkeling van de knoflook en beschermt de teelt tegen rot. Het klimaat wordt gekenmerkt door een geringere jaarlijkse neerslag dan die in andere streken in de laagvlakte. De regenbuien zijn frequenter in het voorjaar dan in het najaar. Dankzij de warme en zonnige zomers kan de knoflook zonder problemen worden geoogst. De typische vochtigheidsgraad in de provincie Ferrara draagt er voorts toe bij dat „Aglio di Voghiera” langzaam en stapsgewijs kan drogen.

5.2.   Specificiteit van het product:

De bijzondere kenmerken van „Aglio di Voghiera” zijn de helderwitte kleur, de grote, rondachtige, regelmatige bollen met perfect aansluitende tenen en, bovenal, de goede bewaarbaarheid. Door de specifieke chemische samenstelling van het product bestaat er een perfecte balans tussen vluchtbare oliën met zwavelbestanddelen, enzymen, vitamine B, minerale zouten en flavonoïden. Een andere, niet minder belangrijke eigenschap is de specifieke, door middel van DNA-amplificatie aangetoonde genetische identiteit. Deze is het resultaat van een natuurlijke selectie die tot stand is gekomen door de toepassing van door vele generaties overgeleverde selectiemethoden.

5.3.   Causaal verband tussen het geografische gebied en de kwaliteit of de kenmerken van het product (voor een BOB) dan wel een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product (voor een BGA):

„Aglio di Voghiera” ontleent zijn eigenschappen niet alleen aan het nauwe verband met de omgeving maar ook aan menselijke factoren. De in punt 5.2 genoemde typische producteigenschappen kunnen worden teruggevoerd op de gebruikte teeltgronden. De goede bewaarbaarheid van de bollen, de aanzienlijke groeihoogte, de helderwitte kleur en met name de regelmatige en compacte vorm houden rechtstreeks verband met de teeltbodem van klei, klei en leem en zandleem waarin het door de rivier afgezette zand voor een geschikte ondergrondse drainage zorgt. Dankzij een vegetatieve vermeerdering met tenen van de beste bollen wordt een perfecte balans verkregen tussen enzymen, vitaminen en minerale zouten die deze knoflook dan ook zijn specifieke genetische identiteit verschaffen. Dit aspect brengt ons vervolgens op een ander sterk verband dat „Aglio di Voghiera” zo speciaal maakt, namelijk de menselijke factor: het is immers de mens geweest die steeds met bijzondere aandacht de irrigatietechnieken in de periode tussen het uitzetten van het plantgoed en de oogst heeft toegepast, die — volgens van vader op zoon doorgegeven methoden die in de loop der jaren verbeterd zijn — de beste bollen van de voorgaande teeltcyclus handmatig heeft geselecteerd om grote en gezonde knoflook te verkrijgen, die het bolgewas met grote vakkundigheid heeft geplant en geteeld en de bossen, strengen, kleine strengen en losse bollen met de hand heeft klaargemaakt voor de verkoop en die, ten slotte, heerlijke recepten met knoflook heeft overgeleverd. Archeologische bewijzen over het oude Voghenza die onlangs en in het verleden zijn gevonden, bevestigen dat dit centrum al in de zevende eeuw na Christus een zeer belangrijke rol in de Podelta speelde. Na de late middeleeuwen heeft de familie D'Este, de Signoria van Ferrara, ervoor gezorgd dat het gebied van Voghiera opnieuw werd ontwikkeld door alle mogelijke teeltvormen in hun domeinen te stimuleren, waarbij bijzondere aandacht uitging naar moestuingewassen zoals sla, kruiden, aromatische planten en met name knoflook. Na het vertrek van de familie D'Este in 1598, ging de opgebouwde ervaring op landbouwgebied niet verloren omdat ook andere vooraanstaande grondeigenaren de waarde hebben ingezien van deze vruchtbare gebieden langs de oevers van de oude rivier de Po, die ook vandaag de dag nog worden gebruikt voor de teelt van zeer gespecialiseerde gewassen zoals knoflook.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

De bevoegde instantie heeft de nationale procedure voor de indiening van bezwaarschriften ingeleid met de bekendmaking van het voorstel tot erkenning van de beschermde oorsprongsbenaming „Aglio di Voghiera” in de Gazzetta Ufficiale van de republiek Italië, nr. 124 van 30 mei 2007.

De geconsolideerde tekst van het productdossier kan worden geraadpleegd: