—

gezien het gemeenschappelijk standpunt van de Raad (11652/2/2004 — C6-0188/2004),

—

gezien zijn in eerste lezing geformuleerde standpunt (1) inzake het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2003)0741) (2),

—

gelet op artikel 251, lid 2 van het EG-Verdrag,

—

gelet op artikel 62 van zijn Reglement,

—

gezien de aanbeveling voor de tweede lezing van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A6-0012/2005),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het gemeenschappelijk standpunt, als geamendeerd door het Parlement;

2.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1)

Richtlijn 2003/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2003 betreffende gemeenschappelijke regels voor de interne markt voor aardgas (3) heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de totstandbrenging van een interne markt voor gas. Het is nu nodig te zorgen voor structurele wijzigingen van het regelgevend kader om de resterende belemmeringen voor de voltooiing van de interne markt, met name met betrekking tot de handel in gas, aan te pakken. Er zijn bijkomende technische regels nodig, met name betreffende derdentoegangsdiensten, principes voor het capaciteitsallocatiemechanisme, congestiebeheersprocedures en transparantie-eisen.

(2)

De ervaring met de uitvoering en voortgangscontrole van een eerste pakket Richtsnoeren voor goede praktijk dat in 2002 is vastgesteld door het Europees Regelgevend Forum voor gas („het forum”) leert dat, teneinde de volledige uitvoering van deze regels in alle lidstaten te verzekeren en in de praktijk een minimumwaarborg voor gelijke voorwaarden op het gebied van markttoegang te verschaffen, ervoor dient te worden gezorgd dat deze wettelijk afdwingbaar worden.

(3)

Een tweede pakket gemeenschappelijke regels „de tweede Richtsnoeren voor goede praktijk” is vastgesteld op de vergadering van het forum van 24-25 september 2003. Deze verordening moet derhalve, op basis van deze richtsnoeren, basisprincipes en regels vaststellen betreffende nettoegang en derdentoegangsdiensten, congestiebeheer, transparantie, balancering en het verhandelen van capaciteitsrechten.

(4)

Artikel 15 van Richtlijn 2003/55/EG biedt de mogelijkheid tot een gecombineerde transmissie- en distributiesysteembeheerder. Derhalve hoeft uit hoofde van deze verordening geen wijziging te worden aangebracht in de organisatie van de nationale transmissie- en distributiesystemen die stroken met de relevante bepalingen van Richtlijn 2003/55/EG, en met name artikel 15 daarvan.

(5)

Hogedrukpijpleidingen die plaatselijke distributeurs met het gasnet verbinden en die niet in de eerste plaats voor lokale aardgasdistributie worden gebruikt, vallen onder het toepassingsgebied van deze verordening.

(6)

Er moeten criteria worden vastgesteld voor de berekening van de tarieven voor toegang tot het net opdat deze tarieven volledig voldoen aan het beginsel van niet-discriminatie en aan de behoeften van een goed functionerende interne markt. Daarbij moet ten volle rekening worden gehouden met de noodzakelijke systeemintegriteit. Bovendien moeten de tarieven een afspiegeling vormen van de werkelijke kosten, voorzover deze overeenkomen met die van een efficiënte, structureel vergelijkbare netbeheerder en transparant zijn, waarbij wordt gelet op een redelijke winst op de investeringen, en, in voorkomend geval, rekening wordt gehouden met de benchmarking van de tarieven door de regelgevende instanties.

(7)

Bij de berekening van de tarieven voor de toegang tot netten is het van belang dat rekening wordt gehouden met de werkelijke kosten, voorzover deze overeenkomen met die van een efficiënte, structureel vergelijkbare netbeheerder en transparant zijn, en met de noodzaak om een redelijke winst op de investeringen te genereren en stimulansen te scheppen voor de aanleg van nieuwe infrastructuur. In dat verband zal, met name als er sprake is van daadwerkelijke concurrentie tussen pijpleidingen, de benchmarking van tarieven door de regelgevende instanties een relevant punt van overweging zijn.

(8)

Het gebruik van marktgerichte regelingen, zoals veilingen, om tarieven vast te stellen moet stroken met de bepalingen van Richtlijn 2003/55/EG.

(9)

Een gemeenschappelijk minimumpakket van derdentoegangsdiensten is nodig om in de hele Gemeenschap in de praktijk voor een gemeenschappelijke minimumtoegangsnorm te zorgen, teneinde te waarborgen dat derdentoegangsdiensten voldoende compatibel zijn en de voordelen van een goed functionerende interne markt voor gas kunnen worden benut.

(10)

Verwijzingen naar geharmoniseerde transportcontracten in de context van niet-discriminerende toegang tot het net van transmissiesysteembeheerders houden niet in dat de termen en voorwaarden van de transportcontracten van een bepaalde transmissiesysteembeheerder in een lidstaat dezelfde moeten zijn als die van een andere transmissiesysteembeheerder in die lidstaat of in een andere lidstaat, behoudens waar minimumeisen zijn vastgesteld waaraan alle transportcontracten moeten voldoen.

(11)

Het beheer van contractuele congestie van netten is een belangrijke kwestie bij de voltooiing van de interne gasmarkt. Er moeten gemeenschappelijke regels worden ontwikkeld die de noodzaak om ongebruikte capaciteit vrij te maken, in overeenstemming met het principe „use-it-or-lose-it”, in balans brengen met de rechten van de bezitters van de capaciteit om deze waar nodig, te gebruiken en tegelijkertijd de liquiditeit van de capaciteit te verhogen.

(12)

Hoewel de fysieke congestie van de netten momenteel zelden een probleem is in de Gemeenschap kan het er in de toekomst een worden. Het is derhalve belangrijk het basisprincipe vast te stellen voor de allocatie van capaciteit op overbelaste netten.

(13)

Opdat netgebruikers effectieve toegang tot gasnetten kunnen verkrijgen, hebben zij informatie nodig over met name technische eisen en beschikbare capaciteit, teneinde te kunnen profiteren van zakelijke mogelijkheden die zich in het kader van de interne markt voordoen. Er zijn gemeenschappelijke minimumnormen betreffende dergelijke transparantie-eisen nodig. Deze informatie kan in verschillende vormen, onder meer elektronisch, worden bekendgemaakt.

(14)

Door de transmissiesysteembeheerders beheerde niet-discriminerende en transparante balanceringssystemen voor gas zijn belangrijke mechanismen, met name voor nieuwkomers op de markt, die het mogelijk moeilijker hebben om hun totale verkoopportefeuille in balans te houden dan gevestigde ondernemingen binnen een relevante markt. Derhalve moeten regels worden vastgesteld die garanderen dat de transmissiesysteembeheerders dergelijke mechanismen beheren op een wijze die verenigbaar is met niet-discriminerende, transparante en effectieve toegangsvoorwaarden voor het net.

(15)

Het verhandelen van primaire rechten op capaciteit vormt een belangrijk onderdeel van het ontwikkelen van een concurrerende markt en het creëren van liquiditeit. In deze verordening moeten derhalve basisregels op dit gebied worden vastgesteld.

(16)

Er moet voor worden gezorgd dat bedrijven die capaciteitsrechten verwerven, deze aan andere toegelaten bedrijven kunnen doorverkopen, teneinde voldoende liquiditeit op de capaciteitsmarkt te waarborgen. Dat belet echter niet dat een systeem wordt gehanteerd waarbij capaciteit die gedurende een bepaalde, op nationaal niveau vastgestelde, tijd niet wordt gebruikt, opnieuw op vaste basis op de markt beschikbaar wordt gesteld.

(17)

De nationale regelgevende instanties moeten erop toezien dat de in deze verordening neergelegde regels en de op basis van deze verordening vastgestelde richtsnoeren in acht worden genomen.

(18)

In de bij deze verordening gevoegde richtsnoeren worden specifieke gedetailleerde uitvoeringsbepalingen vastgesteld op basis van de tweede „Richtsnoeren voor goede praktijk”. Deze regels zullen zich in de loop der tijd waar nodig ontwikkelen, rekening houdend met de verschillen tussen de nationale gassystemen.

(19)

De Commissie dient, alvorens voor te stellen de als bijlage bij de verordening opgenomen richtsnoeren te wijzigen, vooraf alle betrokken partijen waarvoor deze richtsnoeren relevant zijn — vertegenwoordigd door de beroepsorganisaties — en de lidstaten in het forum te raadplegen. Ook zal zij de Europese Groep van regelgevende instanties voor elektriciteit en gas om een bijdrage verzoeken.

(20)

Van de lidstaten en de bevoegde nationale instanties moet worden verlangd dat zij de Commissie relevante informatie verstrekken. Dergelijke informatie moet door de Commissie vertrouwelijk worden behandeld.

(21)

Deze verordening en de in overeenstemming hiermee vastgestelde richtsnoeren laten de toepassing van de communautaire concurrentieregels onverlet.

(22)

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (4).

(23)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk de vaststelling van eerlijke regels betreffende de voorwaarden voor de toegang tot aardgastransmissienetten, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang of de gevolgen van de verordening beter door de Gemeenschap kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan wat nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken,

1)

„transmissie”: het transport van aardgas door een net dat vooral bestaat uit hogedrukpijpleidingen, met uitzondering van een upstreampijpleidingnet en van het gedeelte van hogedrukpijpleidingen dat in de eerste plaats voor lokale aardgasdistributie wordt gebruikt, met het oog op de belevering van afnemers, de levering zelf niet inbegrepen;

2)

„transportcontract”: een contract tussen een transmissiesysteembeheerder en een netgebruiker voor de uitvoering van de transmissie;

3)

„capaciteit”: de maximale flow, uitgedrukt in normale kubieke meter per tijdseenheid of in energieeenheid per tijdseenheid, waarop de netgebruiker op grond van het transportcontract recht heeft;

4)

„ongebruikte capaciteit”: de vaste capaciteit die een netgebruiker op grond van een transportcontract heeft verworven, maar op het moment van het contractueel vastgelegde aflopen van de termijn niet heeft genomineerd;

5)

„congestiebeheer”: beheer van de capaciteitsportefeuille van de transmissiesysteembeheerder met het oog op het optimale en maximale gebruik van de technische capaciteit en de tijdige detectie van toekomstige congestie- en saturatiepunten;

6)

„secundaire markt”: de markt van de niet op de primaire markt verhandelde capaciteit;

7)

„nominatie”: het vooraf opgeven door de netgebruiker aan de transmissiesysteembeheerder van de werkelijke flow die hij wil invoeden op of onttrekken aan het systeem;

8)

„hernominatie”: het achteraf melden van een gecorrigeerde nominatie;

9)

„systeemintegriteit”: elke situatie met betrekking tot een transmissienet, met inbegrip van de noodzakelijke transmissiefaciliteiten, waarin de druk en de kwaliteit van het aardgas binnen de door de transmissiesysteembeheerder vastgestelde minimum- en maximumgrenzen blijven, zodat de transmissie van aardgas uit een technisch oogpunt gegarandeerd is;

10)

„balanceringsperiode”: periode waarbinnen het onttrekken van een hoeveelheid aardgas, uitgedrukt in eenheden energie, door elke netgebruiker moet worden gecompenseerd door middel van het invoeden van dezelfde hoeveelheid aardgas op het transmissienet in overeenstemming met het transportcontract of de netcode;

11)

„netgebruiker”: een afnemer of mogelijke afnemer van een transmissiesysteembeheerder en, mits zulks nodig is om de functies met betrekking tot de transmissie uit te voeren, de transmissiebeheerder zelf;

12)

„afschakelbare diensten”: door de transmissiesysteembeheerder met betrekking tot afschakelbare capaciteit aangeboden diensten;

13)

„afschakelbare capaciteit”: gastransmissiecapaciteit die door de transmissiesysteembeheerder kan worden afgeschakeld overeenkomstig de voorwaarden van het transportcontract;

14)

„langetermijndiensten”: door de transmissiesysteembeheerder aangeboden diensten met een duur van één jaar of meer;

15)

„kortetermijndiensten”: door de transmissiesysteembeheerder aangeboden diensten met een duur van minder dan één jaar;

16)

„vaste capaciteit”: door de transmissiesysteembeheerder contractueel als niet-afschakelbaar gegarandeerde gastransmissiecapaciteit;

17)

„vaste diensten”: door de transmissiesysteembeheerder met betrekking tot vaste capaciteit aangeboden diensten;

18)

„technische capaciteit”: de maximale vaste capaciteit die de transmissiesysteembeheerder aan de netgebruikers kan aanbieden, rekening houdend met de systeemintegriteit en de operationele eisen van het transmissienet;

19)

„gecontracteerde capaciteit”: capaciteit die de transmissiesysteembeheerder aan een netgebruiker heeft gealloceerd door middel van een transportcontract;

20)

„beschikbare capaciteit”: het deel van de technische capaciteit dat niet is gealloceerd en op een gegeven moment nog beschikbaar is voor het systeem;

21)

„contractuele congestie”: een situatie waarbij het niveau van de vraag naar vaste capaciteit groter is dan de technische capaciteit;

22)

„primaire markt”: de markt van de direct door de transmissiesysteembeheerder verhandelde capaciteit;

23)

„fysieke congestie”: een situatie waarbij op een bepaald tijdstip het niveau van de vraag naar werkelijke leveringen groter is dan de technische capaciteit.

a)

dat ze op niet-discriminerende basis diensten aan alle netgebruikers aanbieden. Met name wanneer een transmissiesysteembeheerder dezelfde dienst aan meerdere afnemers aanbiedt, geschiedt dit onder gelijkwaardige contractuele voorwaarden, met gebruikmaking van geharmoniseerde transportcontracten of een door de bevoegde instantie volgens de procedure van artikel 25 van Richtlijn 2003/55/EG goedgekeurde gemeenschappelijke netcode;

b)

dat zij zowel vaste als afschakelbare derdentoegangsdiensten aanbieden. De prijs van afschakelbare capaciteit is een afspiegeling van de waarschijnlijkheid van afschakeling;

c)

dat zij de netgebruikers zowel lange- als kortetermijndiensten aanbieden.

a)

passende economische signalen geven voor een efficiënt en maximaal gebruik van de technische capaciteit en investeringen in nieuwe infrastructuur vergemakkelijken;

b)

zorgen voor compatibiliteit met de marktmechanismen, met inbegrip van spotmarkten en trading hubs en tevens flexibel en in staat zijn zich aan veranderende marktomstandigheden aan te passen;

c)

compatibel zijn met de nettoegangsregelingen van de lidstaten.

a)

in geval van contractuele congestie biedt de transmissiesysteembeheerder ongebruikte capaciteit op de primaire markt aan, ten minste op „day-ahead”-basis en afschakelbaar;

b)

netgebruikers die hun ongebruikte gecontracteerde capaciteit op de secundaire markt willen doorverkopen of -verhuren, hebben daartoe het recht. De lidstaten kunnen kennisgeving of informatieverstrekking aan de transmissiesysteembeheerder door de netgebruikers verlangen.

a)

de nadere bijzonderheden van de derdentoegangsdiensten, inclusief de aard, duur en andere eisen betreffende deze diensten, in overeenstemming met artikel 4;

b)

de nadere bijzonderheden met betrekking tot de principes die aan de mechanismen voor capaciteitsallocatie ten grondslag liggen en betreffende de toepassing van procedures voor congestiebeheer, in overeenstemming met artikel 5;

c)

de nadere gegevens betreffende de definitie van de technische informatie die nodig is opdat de netgebruikers effectieve toegang kunnen verkrijgen tot het systeem en de definitie van alle voor de transparantie-eisen relevante punten, inclusief de op alle relevante punten te publiceren informatie en het tijdschema voor de publicatie van deze informatie, in overeenstemming met artikel 6.

a)

in de lidstaten gelegen aardgastransmissiesystemen, voor de duur van ontheffingen die zijn verleend uit hoofde van artikel 28 van Richtlijn 2003/55/EG; lidstaten waaraan krachtens artikel 28 van Richtlijn 2003/55/EG ontheffingen zijn verleend en die de Commissie derhalve kunnen verzoeken om tijdelijke afwijking van de toepassing van deze verordening, en wel voor een periode van ten hoogste twee jaar vanaf de datum waarop de in dit punt bedoelde ontheffing verstrijkt;

b)

de in artikel 22, leden 1 en 2, van Richtlijn 2003/55/EG bedoelde interconnectoren tussen lidstaten, alsmede aanzienlijke capaciteitsverhogingen van bestaande infrastructuur en wijzigingen van die infrastructuur die het mogelijk maken nieuwe bronnen voor de levering van gas te ontwikkelen, die zijn ontheven van de toepassing van de artikelen 18, 19 en 20 en van artikel 25, leden 2, 3 en 4, van die richtlijn, voor de duur van de ontheffing van de onder dit punt vermelde bepalingen; of

c)

aardgastransmissiesystemen waarvoor krachtens artikel 27 van Richtlijn 2003/55/EG ontheffingen zijn verleend.

—

gezien het gemeenschappelijk standpunt van de Raad (12062/3/2004 — C6-0189/2004),

—

gezien zijn in eerste lezing geformuleerde standpunt (1) inzake het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2003)0468) (2),

—

gezien het gewijzigde voorstel van de Commissie (COM(2004)0314) (2)Nog niet in het PB gepubliceerd.,

—

gelet op artikel 251, lid 2 van het EG-Verdrag,

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien de aanbeveling voor de tweede lezing van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken (A6-0003/2005),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het gemeenschappelijk standpunt;

2.

neemt kennis van de verklaring van de Commissie over Bijlage II bis (3) bij Verordening (EEG) nr. 1408/71 met betrekking tot het gemeenschappelijk standpunt van de Raad;

3.

constateert dat het besluit is vastgesteld overeenkomstig het gemeenschappelijk standpunt;

4.

verzoekt zijn Voorzitter het besluit samen met de voorzitter van de Raad overeenkomstig artikel 254, lid 1 van het EG-Verdrag te ondertekenen;

5.

verzoekt zijn secretaris-generaal het besluit te ondertekenen nadat is nagegaan of alle procedures naar behoren zijn uitgevoerd, en samen met de secretaris-generaal van de Raad zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

6.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2004)0473) (1),

—

gelet op artikel 251, lid 2 en artikel 80, lid 2 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C6-0076/2004),

—

gelet op artikel 51 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme en het advies van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken (A6-0038/2005),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement;

2.

verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in dit voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1)

De tenuitvoerlegging van de wetgeving inzake het gemeenschappelijk Europees luchtruim vereist de invoering van een meer gedetailleerde regelgeving, met name betreffende regelingen voor de vergunningverlening aan luchtverkeersleiders, om de hoogste verantwoordelijkheids- en bekwaamheidsnormen te waarborgen, de beschikbaarheid van luchtverkeersleiders te verbeteren en de wederzijdse erkenning van vergunningen te bevorderen, zoals bepaald in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 550/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 10 maart 2004 betreffende de verlening van luchtvaartnavigatiediensten in het gemeenschappelijk Europees luchtruim („de luchtvaartnavigatiedienstenverordening”) (4) , één en ander in het streven naar een algemene verbetering van de veiligheid van de luchtvaart en de bekwaamheden van het personeel .

(2)

Door de invoering van een dergelijke communautaire vergunning wordt de specifieke rol onderkend die luchtverkeersleiders vervullen bij een veilige vluchtafhandeling. De vaststelling van Europese bekwaamheidsnormen zal eveneens de versnippering op dit gebied verminderen en zorgen voor een efficiëntere organisatie van het werk in het kader van een toenemende regionale samenwerking tussen verleners van luchtvaartnavigatiediensten. Deze richtlijn is bijgevolg een wezenlijk onderdeel van de wetgeving inzake het gemeenschappelijk Europees luchtruim.

(3)

Een richtlijn is het meest aangewezen instrument om bekwaamheidseisen vast te stellen waarbij de beslissing over de wijze waarop de gemeenschappelijk overeengekomen normen moeten worden gehaald aan de lidstaten wordt overgelaten.

(4)

Zoals blijkt uit de analyses van recente vliegongevallen, hangt de veiligheid af van de betrouwbaarheid van elke schakel van het luchtverkeersbeheer (LVB). Dit impliceert dat doeltreffender moet worden gewaakt over de bekwaamheden van het personeel dat werkzaam is op dit gebied. Na de tenuitvoerlegging van deze richtlijn dient de Gemeenschap een initiatief te starten om het vergunning- en kwalificatiesysteem voor beroepen in de veiligheidsketen van het luchtverkeersbeheer te regelen.

(5)

Deze richtlijn dient voort te bouwen op bestaande internationale normen. De Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) heeft bepalingen inzake de vergunningverlening aan luchtverkeersleiders, inclusief eisen inzake talenkennis, vastgesteld. De Europese Organisatie voor de Veiligheid van de Luchtvaart (Eurocontrol), die werd opgericht bij het Internationaal Verdrag tot samenwerking in het belang van de veiligheid van de luchtvaart van 13 december 1960, heeft reglementaire voorschriften inzake veiligheid (Eurocontrol Safety Regulatory Requirements) vastgesteld. Overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 550/2004 worden bij deze richtlijn de eisen van Eurocontrol Safety Regulatory Requirement No 5 die relevant zijn voor luchtverkeersleiders in communautaire wetgeving omgezet.

(6)

De bijzondere kenmerken van het luchtverkeer in de Gemeenschap vereisen een doeltreffende toepassing van communautaire bekwaamheidsnormen voor luchtverkeersleiders die in dienst zijn van verleners van luchtvaartnavigatiediensten die zich bezighouden met het algemene luchtvervoer.

(7)

Het communautair vergunningenstelsel dient ervoor te zorgen dat luchtverkeersleiders aan wie een vergunning is verleend, voldoende zijn opgeleid in veiligheids-, beveiligings- en crisismanagementtechnieken.

(8)

De geldigheid van vergunningen die conform de nationale wetgeving vóór de inwerkingtreding van deze richtlijn zijn afgegeven, mag niet ter discussie worden gesteld.

(9)

Wanneer de lidstaten maatregelen treffen om ervoor te zorgen dat de communautaire eisen worden nageleefd, dienen de met het toezicht en de controle op de naleving belaste autoriteiten in voldoende mate onafhankelijk te zijn van de aanbieders van opleidingen. Deze autoriteiten moeten tevens in staat zijn hun taken op efficiënte wijze te vervullen.

(10)

De verlening van luchtvaartnavigatiediensten vereist hooggekwalificeerd personeel waarvan de bekwaamheden op verschillende manieren kunnen worden aangetoond. Voor de luchtverkeersleiding is dit de communautaire vergunning, die dient te worden gezien als een soort diploma van individuele luchtverkeersleiders. De bevoegdverklaring op een vergunning geeft het type luchtverkeersleidingsdiensten aan dat een luchtverkeersleider gerechtigd is te verlenen. Daarnaast geven de aantekeningen op de vergunning de specifieke bevoegdheden van de luchtverkeersleider weer, alsook de machtiging van de toezichthoudende instantie om diensten te verlenen ten behoeve van een bepaalde sector of groep van sectoren. Daarom moeten de autoriteiten in staat zijn bij de afgifte van vergunningen of de verlenging van aantekeningen de bevoegdheden van de luchtverkeersleiders te beoordelen; ook moeten zij bij twijfel aan die bevoegdheden de vergunning kunnen opschorten door de aantekeningen op de vergunning in te trekken. Billijkheidshalve mag in de richtlijn niet worden bepaald dat een incident automatisch leidt tot opschorting van de vergunning. Intrekking van de vergunning moet het uiterste middel zijn in extreme gevallen die losstaan van eventuele twijfels aan de bevoegdheid.

(11)

Om het vertrouwen van de lidstaten in elkaars vergunningenstelsels te vergroten zijn communautaire regels voor het verkrijgen en behouden van vergunningen onmisbaar. Daarom is het van belang de voorwaarden voor de kwalificatie, de bekwaamheden en de toegang tot het beroep van luchtverkeersleider op het hoogste niveau te harmoniseren. Dit moet resulteren in veilige en hoogwaardige luchtverkeersleidingsdiensten en in de erkenning van vergunningen in de hele Gemeenschap, die op haar beurt het vrije verkeer moet stimuleren en de beschikbaarheid van luchtverkeersleiders moet vergroten.

(12)

Om de bevoegdheden in de hele Gemeenschap onderling vergelijkbaar te maken moeten zij op een duidelijke en algemeen aanvaarde wijze worden gestructureerd. Dit zal de veiligheid helpen waarborgen, niet alleen binnen het door een verlener van luchtvaartnavigatiediensten gecontroleerde luchtruim, maar ook en met name op het raakvlak tussen het ressort van verschillende dienstverleners.

(13)

De doelstellingen van de initiële opleiding zijn beschreven in de op verzoek van de leden van Eurocontrol ontwikkelde richtsnoeren en worden als adequate normen beschouwd. Voor opleidingen voor luchtverkeersleidingseenheden moet het gebrek aan algemeen aanvaarde normen worden gecompenseerd door een reeks maatregelen, waaronder de goedkeuring van examinatoren, die hoge bekwaamheidsnormen moeten garanderen. Dit is des te belangrijker daar opleidingen voor luchtverkeersleidingseenheden zeer kostbaar en veiligheidskritisch zijn.

(14)

Bij veel incidenten en ongevallen speelt communicatie een doorslaggevende rol. Daarom heeft de ICAO eisen inzake talenkennis vastgesteld. Deze richtlijn is het instrument waarmee deze internationaal aanvaarde normen kunnen worden gehandhaafd.

(15)

Op verzoek van de lidstaten van Eurocontrol zijn medische eisen ontwikkeld, die als een aanvaardbaar handhavingsmiddel worden beschouwd.

(16)

Certificering van aanbieders van opleidingen dient te worden beschouwd als een van de veiligheidskritische pijlers onder de kwaliteit van opleidingen. Opleiding dient als een vergelijkbare dienst te worden beschouwd als luchtvaartnavigatiediensten, die eveneens aan een certificeringsproces worden onderworpen. Deze richtlijn moet het mogelijk maken opleidingen te certificeren per type, per pakket opleidingsdiensten of per pakket opleidings- en luchtvaartnavigatiediensten, zonder de specifieke kenmerken van de opleiding uit het oog te verliezen. Ook moet een passende aanpak worden gevolgd ten aanzien van opleidingsinstellingen die voorbereiden op het behalen van militaire vergunningen, zodat ook militaire luchtverkeersleiders zoveel mogelijk onder toepassing van de richtlijn vallen.

(17)

Deze richtlijn bevestigt de constante jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie op het gebied van de wederzijdse erkenning van diploma's en het vrije verkeer van werknemers. Het proportionaliteitsbeginsel, de noodzaak van een gelijkwaardigheidstoetsing, de gegrondheid van het opleggen van compenserende maatregelen en de instelling van passende beroepsprocedures zijn basisprincipes waarvan de toepassing op de sector luchtverkeersbeheer sterker moet worden geprofileerd.

(18)

Het beroep van luchtverkeersleider krijgt te maken met technische innovaties die vereisen dat de bevoegdheden van de betrokkenen regelmatig op peil worden gebracht. De richtlijn moet het mogelijk maken via de comitéprocedure de nodige aanpassingen aan de technische ontwikkelingen en de wetenschappelijke vooruitgang uit te voeren.

(19)

Verder kan deze richtlijn van invloed zijn op de dagelijkse werkpraktijk van de luchtverkeersleiders. De sociale partners moeten op passende wijze worden geïnformeerd en geraadpleegd over alle maatregelen met grote maatschappelijke consequenties. Het Comité voor de sectoriële dialoog, dat is ingesteld bij Besluit 98/500/EG van de Commissie van 20 mei 1998 betreffende de oprichting van Comités voor de sectoriële dialoog tussen de sociale partners op Europees niveau (5), werd dan ook geraadpleegd en zal ook verder voor alle toekomstige ontwikkelingen worden geraadpleegd .

(20)

De lidstaten dienen regels vast te stellen inzake de sancties die gelden voor inbreuken op de krachtens deze richtlijn vastgestelde nationale bepalingen en alle nodige maatregelen te treffen om ervoor te zorgen dat deze ten uitvoer worden gelegd. Deze sancties dienen doeltreffend, evenredig en afschrikkend te zijn.

(21)

De voor de tenuitvoerlegging van deze richtlijn noodzakelijke maatregelen dienen te worden getroffen overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (6).

(22)

Voor het verlengen van bestaande vergunningen overeenkomstig de bepalingen inzake de voorwaarden voor handhaving van de geldigheid van bevoegdverklaringen en aantekeningen wordt een omzettingstermijn van twee jaar toereikend geacht, aangezien deze bepalingen aansluiten bij bestaande internationale verplichtingen. Voor de taalkenniseisen evenwel dient een bijkomende omzettingstermijn van twee jaar te worden toegekend.

1.

„luchtverkeersleider”: een persoon die gerechtigd is luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen, hetzij onder toezicht van een instructeur voor on-the-job training, hetzij zelfstandig;

2.

„luchtverkeersleidingsdienst”: een dienst die wordt verleend ter voorkoming van botsingen tussen vliegtuigen en op het manoeuvreerterrein tussen vliegtuigen en obstakels, alsook om de doorstroming van het luchtverkeer te versnellen en ordelijk te laten verlopen;

3.

„verlener van luchtvaartnavigatiediensten”: iedere openbare of particuliere rechtspersoon die luchtvaartnavigatiediensten levert ten behoeve van het algemene luchtverkeer;

4.

„vergunning”: een certificaat, onder welke benaming dan ook, dat overeenkomstig deze richtlijn is afgegeven en van aantekeningen is voorzien, en de rechtmatige houder machtigt luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen overeenkomstig de daarin vermelde rechten;

5.

„bevoegdverklaring”: de op een vergunning aangebrachte of daarmee samenhangende en van de vergunning deel uitmakende machtiging waarin melding wordt gemaakt van op de vergunning betrekking hebbende bijzondere voorwaarden, rechten of beperkingen; op een vergunning moet ten minste een van de volgende bevoegdverklaringen voorkomen:

6.

„aantekening”: de op een vergunning aangebrachte machtiging, met name in de vorm van:

de aantekening kan betrekking hebben op een bevoegdverklaring of op de vergunning en maakt daar deel van uit;

7.

„ICAO-locatie-indicator”: de uit vier letters bestaande code die is samengesteld overeenkomstig de door de ICAO in haar handboek DOC 7910 gegeven regels en is toegewezen aan de locatie van een vast luchtverkeersstation;

8.

„sector”: een deel van een luchtverkeersleidingsgebied en/of van een vluchtinformatiegebied/hoger vluchtinformatiegebied;

9.

„opleiding”: het geheel van theoretische cursussen, praktijkoefeningen, inclusief simulatie, en on-the-job training voor het verkrijgen en behouden van de vereiste bekwaamheden voor het verlenen van veilige luchtverkeersleidingsdiensten van hoge kwaliteit; de opleiding omvat:

10.

„aanbieder van opleidingen”: een organisatie die door de nationale toezichthoudende instantie is gecertificeerd voor het aanbieden van een of meer opleidingstypes als bedoeld in dit artikel, en die daartoe gerechtigd is opleidingscursussen, opleidingsplannen voor luchtverkeersleidingseenheden of bekwaamhedenprogramma's voor luchtverkeersleidingseenheden ter goedkeuring voor te leggen;

11.

„bekwaamheidseisen overeenkomstig de doelstellingen van de richtsnoeren voor de gemeenschappelijke kerninhoud en de doelstellingen van de opleiding voor luchtverkeersleiders”: de voor luchtverkeersleiders in opleiding geldende doelstellingen inzake basisopleiding en opleiding met het oog op de bevoegdverklaring, zoals omschreven in het Eurocontrol-document „Guidelines for Common Core Content and Training for Air Traffic Controllers” Training (Phase 1: Revised), HRS/TSP-002-GUI-01, tweede editie van 20.7.2001, en in het Eurocontrol-document „Guidelines for Common Core Content and Training for Air Traffic Controllers” Training (Phase II), HUM.ET1.ST05.1000-GUI-02, eerste editie van 20.7.2000;

12.

„eisen van de Europese medische geschiktheidsklasse 3 voor luchtverkeersleiders”: de eisen die zijn vastgesteld in het Eurocontrol-document Requirements for European Class 3 Medical Certification of Air Traffic Controllers, HUM.ET1.ST08.10000-STD-02, eerste editie van 31.1.2003;

13.

„bekwaamhedenprogramma voor een luchtverkeersleidingseenheid”: een erkend programma waarin de methode is omschreven waarmee de eenheid de bekwaamheid van haar vergunninghouders op peil houdt;

14.

„geneesmiddelen”: zowel op als zonder recept verkrijgbare medicijnen;

15.

„psychoactieve stoffen”: alcohol, opioïden, cannabinoïden, sedativa, hypnotica, cocaïne, andere psychostimulantia, hallucinogene middelen en vluchtige oplosmiddelen, met uitzondering van koffie en tabak.

a)

een of meer bevoegdverklaringen wanneer het een vergunning voor een leerling-luchtverkeersleider betreft en,

b)

een of meer bevoegdverklaringen en aantekeningen wanneer het een vergunning voor een luchtverkeersleider betreft.

a)

houder zijn van tenminste een diploma middelbaar onderwijs of een diploma dat toegang geeft tot de universiteit;

b)

met succes een cursus initiële opleiding met betrekking tot de bevoegdverklaring of aantekening in kwestie, met inbegrip van een praktische en een simulatieopleiding, zoals vermeld in deel A van bijlage I bij deze richtlijn, hebben afgerond;

c)

in het bezit zijn van een geldig medisch certificaat; en

d)

blijk hebben gegeven van een passend niveau van taalkundige vaardigheden overeenkomstig de in bijlage II vermelde eisen.

a)

tenminste 21 jaar oud zijn; de lidstaten kunnen echter een procedure instellen om van deze eis af te wijken, met name wanneer de aanvrager in de loop van zijn opleiding heeft aangetoond dat hij over de nodige bekwaamheden beschikt om voor een veilig verloop van de werkzaamheden te zorgen;

b)

houder zijn van een leerlingvergunning, een erkende opleidingscursus voor luchtverkeersleidingseenheden hebben voltooid en geslaagd zijn voor de vereiste examens of beoordelingen overeenkomstig de in deel B van bijlage I vermelde eisen;

c)

in het bezit zijn van een geldig medisch certificaat; en

d)

blijk hebben gegeven van een passend niveau van taalkundige vaardigheden overeenkomstig de in bijlage II vermelde eisen.

a)

in de onmiddellijk voorafgaande periodes, waarvan de duur wordt vastgesteld door de nationale toezichthoudende instantie, de rechten hebben uitgeoefend die verbonden zijn aan de bevoegdverklaring en de aantekening op grond waarvan zij in de betrokken luchtverkeersleidingseenheid als instructeur mogen optreden; en

b)

met succes een erkende cursus voor instructeurs voor on-the-job training hebben afgerond, in de loop waarvan de vereiste kennis en pedagogische vaardigheden zijn getoetst door middel van passende examens.

a)

de aanvrager in de voorbije twaalf maanden de aan de vergunning verbonden rechten gedurende een minimumaantal uren, zoals aangegeven in het goedgekeurde bekwaamhedenprogramma voor de luchtverkeersleidingseenheid, heeft uitgeoefend;

b)

de bevoegdheid van de aanvrager om de aan de aantekening verbonden rechten uit te oefenen is beoordeeld aan de hand van de in deel C van bijlage I vermelde normen; en

c)

de aanvrager in het bezit is van een geldig medisch certificaat.

a)

de aantekening „verkeerstorencontrole” (Tower Control — TWR), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen wanneer de luchtvaartterreincontrole vanuit één operationele positie wordt verzorgd;

b)

de aantekening „controle bewegingen op de grond” (Ground Movement Control — GMC), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is de controle op de bewegingen op de grond te verzorgen;

c)

de aantekening „radarbegeleiding bewegingen op de grond” (Ground Movement Surveillance — GMS), verleend naast de aantekening „controle bewegingen op de grond” of „verkeerstorencontrole”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is de controle op de bewegingen op de grond te verzorgen met behulp van grondverkeersleidingssystemen;

d)

de aantekening „luchtcontrole” (Air Control — AIR), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is de luchtcontrole te verzorgen;

e)

de aantekening „radarcontrole luchtvaartterrein” (Aerodrome Radar Control — RAD), verleend naast de aantekening „luchtcontrole” of „verkeerstorencontrole”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is de luchtvaartterreincontrole te verzorgen met behulp van radarbegeleidingsapparatuur.

a)

de aantekening „radar” (RAD), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is een naderingsluchtverkeersleidingsdienst te verlenen met behulp van primaire en/of secundaire radarapparatuur;

b)

de aantekening „precisienadering met radar” (Precision Approach Radar — PAR), verleend naast de aantekening „radar”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is om ten behoeve van vliegtuigen in het laatste stadium van de nadering van de landingsbaan vanaf de grond gecontroleerde precisienaderingen te verzorgen met behulp van precisienaderingsradar;

c)

de aantekening „nadering met radarbegeleiding” (Surveillance Radar Approach — SRA), verleend naast de aantekening „radar”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is om ten behoeve van vliegtuigen in het laatste stadium van de nadering van de landingsbaan vanaf de grond gecontroleerde nietprecisienaderingen te verzorgen met behulp van radarbegeleiding;

d)

de aantekening „automatisch afhankelijk toezicht” (Automatic Dependent Surveillance — ADS), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is een naderingsluchtverkeersleidingsdienst te verlenen met behulp van automatisch afhankelijk toezicht;

e)

de aantekening „naderingsluchtverkeersleiding” (Terminal Control — TCL), verleend naast de aantekening „radar” of „automatisch afhankelijk toezicht”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is om ten behoeve van vliegtuigen die in een bepaald naderingsluchtverkeersleidingsgebied en/of aangrenzende sectoren opereren luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen met behulp van radarbegeleiding.

a)

de aantekening „radar” (RAD), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is een gebiedsluchtverkeersleidingsdienst te verlenen met behulp van radarbegeleiding;

b)

de aantekening „automatisch afhankelijk toezicht” (Automatic Dependent Surveillance — ADS), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is een gebiedsluchtverkeersleidingsdienst te verlenen met behulp van automatisch afhankelijk toezicht;

c)

de aantekening „naderingsluchtverkeersleiding” (Terminal Control — TCL), verleend naast de aantekening „radar” of „automatisch afhankelijk toezicht”, die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is om ten behoeve van vliegtuigen die in een bepaald naderingsluchtverkeersleidingsgebied en/of aangrenzende sectoren opereren luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen met behulp van radarbegeleiding;

d)

de aantekening „oceaancontrole” (Oceanic Control — OCL), die aangeeft dat de vergunninghouder bevoegd is om ten behoeve van vliegtuigen die in een oceaanluchtverkeersleidingsgebied opereren luchtverkeersleidingsdiensten te verlenen.

a)

het verlenen, up-to-date houden, opschorten en intrekken van vergunningen;

b)

certificering van aanbieders van opleidingen;

c)

goedkeuring van opleidingscursussen, opleidingsplannen voor luchtverkeersleidingseenheden en bekwaamhedenprogramma's voor luchtverkeersleidingseenheden;

d)

goedkeuring van examinatoren die de bekwaamheid toetsen;

e)

het houden van toezicht en audits op het opleidingssysteem; en

f)

vaststelling van passende beroeps- en kennisgevingsprocedures.

—

gelet op de artikelen 266 en 267 van het EG-Verdrag, waarbij de Europese Investeringsbank (EIB) wordt ingesteld, en het aan het Verdrag gehechte Protocol betreffende het statuut van de Europese Investeringsbank,

—

gelet op het besluit van zijn Conferentie van voorzitters van 15 mei 1996 om jaarlijks in de ter zake bevoegde commissie een bespreking over de prioriteiten van de leningen, het jaarverslag en de toekomstige oriëntering van de EIB te houden,

—

gezien het activiteitenverslag 2003 van de EIB-groep, het activiteitenplan 2004-2006 van deze groep, het jaarverslag 2003 van het Europees Investeringsfonds (EIF); de jaarverslagen van het Controlecomité over het boekjaar 2003 en de reactie daarop van de directie, alsmede het debat dat op 23 november 2004 in de ter zake bevoegde commissie gehouden is met de president van de EIB,

—

gezien de verklaring over het bestuur van de EIB van 2 juni 2004,

—

gezien de opmerkingen in het jaarverslag 2003 van de Rekenkamer,

—

gezien de samenwerkingsovereenkomst Commissie/EIB van januari 2000,

—

gezien de conclusies van het voorzitterschap van de Europese Raad van Lissabon van 23 en 24 maart 2000, van de Europese Raad van Göteborg van 15 en 16 juni 2001 en van de Europese Raad van Brussel van 12 en 13 december 2003,

—

gezien zijn resolutie van 22 april 2004 over het activiteitenverslag 2002 van de Europese Investeringsbank (1),

—

gelet op artikel 112, lid 2, en artikel 45 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A6-0032/2005),

A.

overwegende dat de EIB een openbare bank is, die door het EG-Verdrag is ingesteld als belangrijkste financiële instelling van de Europese Unie voor de verwezenlijking van haar doelstellingen, via haar investeringen en de investeringen die zij vrijmaakt; dat de bijdrage van de EIB aan deze doelstellingen opnieuw werd bevestigd door de Europese Raden van Lissabon en Göteborg; dat deze Raden de grote lijnen van deze doelstellingen hebben bepaald: t.w. een economie met een concurrentievermogen dat berust op kennis en sociale samenhang, met naleving van lokale en mondiale milieubeperkingen,

B.

overwegende dat de Unie zich tijdens deze Raden tot doel heeft gesteld om de meest concurrerende en dynamische kenniseconomie van de wereld te worden, waarbij een duurzame economische groei leidt tot meer en betere banen, een hechtere sociale samenhang en de naleving van milieubeperkingen; dat deze doelstelling aanzienlijke investeringen veronderstelt; dat het belang van de rol van de EIB ook wordt onderkend voor de tenuitvoerlegging van het Groei-initiatief; dat het Europees Parlement eveneens het bijzondere belang heeft onderstreept van de financiering uit eigen middelen van het risicokapitaal, het midden- en kleinbedrijf (MKB) en het menselijk kapitaal,

C.

overwegende dat er aanzienlijke verschillen zijn bij de vraag naar en de verlening van kredieten aan het MKB in de verschillende lidstaten,

D.

overwegende dat de leningen die in 2003 werden toegekend 46,6 miljard euro bedroegen, waarvan 37,3 miljard voor de lidstaten van de Unie (80 %), 5,7 miljard voor de toegetreden landen en de kandidaat-landen voor toetreding, 3,6 miljard voor partnerlanden, met name 2,1 miljard voor landen van het Euro-mediterraan partnerschap en 0,5 miljard voor de ACS- en LGO-landen, waarbij ongeveer 40 % van deze leningen door intermediaire banken werd doorgevoerd,

E.

overwegende dat het belang van de EIB in het geheel van instellingen van de Unie, en de hoeveelheid kredieten die zij beheert en vrijmaakt, waarvan sommige afkomstig zijn uit de begroting van de Unie, een rechtvaardiging vormen voor de dialoog die zij nastreeft met het Europees Parlement, de Raad en de Commissie en voor de evaluatie door de Rekenkamer en (waar het financiële middelen van de Unie betreft) door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF),

F.

overwegende dat de EIB een belangrijke rol speelt en een multiplicatorfunctie heeft bij de mobilisering van andere financieringsbronnen, doordat zij deelneming van de particuliere sector en een gedeeld risico bevordert, met name met behulp van risicokapitaalinstrumenten en het toestaan van garanties,

1.

feliciteert de EIB met het activiteitenverslag 2003, en met de algemene verbetering van de transparantie van de informatie die de EIB ter beschikking stelt van het publiek, en verheugt zich over de kwaliteit van de relaties die met de EIB werden aangeknoopt;

2.

nodigt de EIB ertoe uit door te gaan met haar steun aan de tenuitvoerlegging van de strategie, zoals vastgesteld door de Raden van Lissabon en Göteborg, met name via haar initiatief „Innovatie 2010”, evenals met haar steun aan het groei-initiatief, via de financiering van infrastructuurprogramma's en programma's voor onderzoek en ontwikkeling, en de vrijmaking van publieke en particuliere middelen; stelt de EIB voor om nauwer samen te werken met de Commissie en de Europese Centrale Bank om de bedrijfseconomische regels voor de ontwikkeling van bijbehorende leningen vast te leggen zonder dat daarbij de houdbaarheid van de openbare schuld van de lidstaten in het gedrang komt;

3.

moedigt de EIB aan om voorrang te geven aan de financiering van trans-Europese netwerken; steunt de EIB in haar beslissing om meer te investeren in de sector van duurzame energie en om de preventie van de uitstoot van broeikasgassen te beschouwen als een essentieel element bij de keuze van te ondersteunen projecten;

4.

wenst de EIB geluk met de ontwikkeling van leningen aan kleine ondernemingen; nodigt de EIB uit om eveneens aandacht te besteden aan de sector van de sociale economie en van de „buurtdiensten” die, gezien de demografische ontwikkeling, van groot belang zijn om een optimale deelname aan het actieve leven en een optimale sociale samenhang te garanderen;

5.

verzoekt de EIB het verstrekken van kredieten aan het MKB in de landen te verbeteren die met het oog op EIB-kredieten een achterstand hebben, om de aanmerkelijke verschillen tussen de afzonderlijke lidstaten te verkleinen;

6.

vestigt de aandacht op het Internationaal jaar van de microkredieten van de Verenigde Naties en verzoekt de EIB dit aspect bij haar planning voor 2005 te betrekken;

7.

verzoekt de EIB een pakket nauwkeurige maatregelen vast te stellen waarmee de kwantitatieve criteria voor de beoordeling van projecten vastgelegd worden, die aan haar worden voorgelegd, alsmede de systematische evaluatie van de bereikte resultaten, om de feitelijke bijdrage daarvan aan de strategie van Lissabon te kunnen beoordelen;

8.

erkent het economisch en sociaal effect van de activiteiten van de EIB voor de groei van het MKB en de werkgelegenheid, maar verzoekt de EIB dit effect te vergroten door de administratieve structuren voor de toegang van het MKB tot risicokapitaal te verbeteren en de toegang tot haar activiteiten via lokale en regionale financiële partners te bevorderen;

9.

wenst de EIB geluk met de vooruitgang die de laatste jaren werd gemaakt bij de selectieve bepaling van de te ondersteunen projecten in het kader van de doelstellingen van de Unie; verzoekt de EIB haar criteria te verduidelijken en streng te zijn in de evaluatie van de resultaten ten aanzien van de doelstellingen;

10.

verlangt nadrukkelijk dat de grote administratieve belasting van het MKB en de banken wordt verminderd, zodat zij een groter beroep kunnen doen op EIF-kapitaal; verzoekt met klem dat bijzondere aandacht wordt geschonken aan het initiatief „Innovatie 2010” en dat de drempel voor projecten terzake wordt verlaagd;

11.

is ingenomen met het voornemen van de EIB om een bijdrage aan de strategie van Lissabon te leveren; wijst op de belangrijke rol die het EIF via het initiatief „Innovatie 2010” levert en verzoekt de EIB haar functie als financiële motor voor de modernisering van de Unie te consolideren, met name door de ondersteuning van wetenschappelijk onderzoek en vooral steun voor sectoren op het gebied van de geavanceerde technologie;

12.

nodigt de EIB uit om, wanneer zij buiten de Unie optreedt, de criteria van haar interventies, afgezien van de zeer algemene opdracht van de Commissie, te preciseren op basis van de aanbevelingen van het Europese Parlement inzake samenwerking en de aanbevelingen van de Wereldbank en de andere ontwikkelingsbanken;

13.

ondersteunt de inspanningen van de EIB om haar coördinatie met de Commissie te verbeteren via een Joint Working Group; stelt voor deze coördinatie te formaliseren en tot het Europese Parlement zelf uit te breiden;

14.

nodigt de EIB uit om een diepgaander onderzoek te voeren naar de reële bijdrage van de investeringen van de Unie en van de EIB aan de regionale ontwikkeling en om relevante indicatoren vast te leggen, zoals haar eigen afdeling Evaluatie van de operaties aanbeveelt;

15.

beveelt de EIB aan om de definitieve toewijzingscriteria van haar globale leningen beter te blijven bepalen, en nodigt de EIB uit om een transparante procedure in te stellen voor nauwkeurige controle en een evaluatie van het gebruik dat ervan gemaakt werd door de intermediaire banken, zodat het mogelijk wordt om na te gaan of de kwaliteit van de leningen van de EIB werkelijk ten goede komt aan de uiteindelijke ontvangers ervan; is van mening dat de EIB een actieve rol moet spelen bij de controle en eventueel bevordering en verlening van algemene kredieten;

16.

verzoekt de Rekenkamer zich ervan te vergewissen dat de voorwaarden voor de door de EIB verstrekte kredieten c.q. de subsidies die zij over de verschillende projecten dient te verdelen, er niet toe leiden dat bepaalde begunstigden indirect profiteren van ongerechtvaardigde subsidies, hoewel zij zouden kunnen terugvallen op financieringen van de markt; verzoekt de EIB de Rekenkamer onbeperkte toegang tot alle voor dit doel noodzakelijke informatie te geven, met inbegrip — voor zover dat nodig is — van vertrouwelijke commerciële informatie c.q. informatie die vanuit de optiek van de markt gevoelig is;

17.

feliciteert de EIB met de vooruitgang die zij gemaakt heeft in de dialoog met het publiek en met de niet-gouvernementele organisaties (NGO's), en met de publicatie van haar verslagen over het milieu en over de sociale evaluatie van haar projecten in de ontwikkelingslanden;

18.

beveelt het opzetten van een speciale voorlichtingscampagne over de werkzaamheden van de EIB ten gunste van het MKB in de nieuwe lidstaten aan;

19.

verheugt zich over de voorstellen inzake transparantie die op 15 juni 2004 door de Raad van bewind werden aangenomen; is bereid om actief deel te nemen aan de raadplegingsprocedure die in dit verslag is voorzien, samen met de tenuitvoerlegging van het VN-verdrag betreffende de toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden (Verdrag van Aarhus); onderstreept dat het belangrijk is rekening te houden met alle vragen die tijdens die raadpleging door de instellingen en de NGO's worden geformuleerd;

20.

meent dat er meer aandacht moet gaan naar de verbetering van de boekhoudcontrole van de EIB, conform de aanbevelingen van de jaarverslagen van het controlecomité en die van de afdeling Evaluatie van de operaties; is van mening dat het Europees Parlement daarbij betrokken dient te worden;

21.

is verheugd, gezien de terugkerende beschuldigingen in de media over mogelijke belangenconflicten op het niveau van de directie van de EIB, dat deze nadere inlichtingen over deze kwestie heeft verstrekt nadat het terzake bevoegde EIB-comité voornoemd verslag A6-0032/2005 had aangenomen; is ingenomen met de wijzigingen in de statuten en het reglement van orde van de EIB op bestuursgebied, die per 1 mei 2004 zijn ingevoerd bij gelegenheid van de uitbreiding van de Europese Unie met de tien nieuwe lidstaten; betuigt zijn bijval met de publicatie op de website van de EIB van het geheel van gedragscodes die van toepassing zijn op de besluitvormingsorganen van de EIB;

22.

verzoekt de EIB het Europees Parlement en het publiek jaarlijks een schriftelijke samenvatting te blijven verstrekken van de maatregelen die ter verbetering van haar functioneren conform de vorenvermelde resolutie ter zake van het Europees Parlement, van 22 april 2004, concreet zijn uitgevoerd; erkent evenwel dat het noodzakelijk is te blijven nadenken over de middelen ter verbetering van de controle door de EIB — zowel in het kader van het inzetten van haar eigen middelen alsook in het kader van de inzet van middelen die haar uit de begroting van de Europese Unie worden toegewezen;

23.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de EIB.