10.9.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 226/1

10.9.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 226/2

1.

De Commissie van de Europese Gemeenschappen heeft op 28 april 2000 besloten een communautair initiatief betreffende Trans-Europese samenwerking (hierna „Interreg III” genoemd) vast te stellen als bedoeld in artikel 20 van Verordening (EG) nr. 1260/1999 van de Raad van 21 juni 1999 houdende algemene bepalingen inzake de structuurfondsen (1), hierna de „algemene verordening” genoemd. De methode voor de tenuitvoerlegging van samenwerkingsactiviteiten in het kader van het interregionale onderdeel is uiteengezet in de mededeling van de Commissie aan de lidstaten van 7 mei 2001„Interregionale samenwerking” — onderdeel C van het communautaire initiatief Interreg III (2001/C141/02) (2) (hierna de „mededeling betreffende interregionale samenwerking” genoemd). De richtsnoeren zijn gewijzigd bij de mededeling van de Commissie van 23 augustus 2001 (3). De huidige geconsolideerde richtsnoeren vervangen die welke op 28 april 2000 zijn vastgesteld, als gewijzigd bij de mededeling van 23 augustus 2001. Bijlage A bij de onderhavige mededeling vervangt bijlage A bij de mededeling betreffende interregionale samenwerking.

2.

In het kader van Interreg III wordt communautaire financiering verstrekt voor maatregelen en op terreinen waarbij de richtsnoeren in deze mededeling worden nageleefd en die zijn opgenomen in programma's op communautair initiatief die worden ingediend door autoriteiten die door de lidstaten worden aangewezen en door de Commissie worden goedgekeurd.

3.

Het algemene uitgangspunt van de Interreg-initiatieven was en is dat nationale grenzen geen barrière voor de evenwichtige ontwikkeling en integratie van het Europese grondgebied mogen vormen. Het isolement van grensgebieden is tweeledig: aan de ene kant snijden grenzen de grensgemeenschappen economisch, sociaal en cultureel van elkaar af en belemmeren zij het coherent beheer van de ecosystemen; aan de andere kant zijn grensgebieden vaak verwaarloosd binnen het nationaal beleid, met als gevolg dat hun economieën binnen de nationale grenzen vaak een marginale rol zijn gaan spelen. De interne markt en de EMU kunnen bij het wijzigen van deze situatie een sterk katalyserend effect hebben. De mogelijkheden voor het versterken van de samenwerking tot wederzijds voordeel van de grensgebieden in de Gemeenschap blijven evenwel zeer groot. De uitdaging is des te groter wanneer de uitbreiding van de Gemeenschap in aanmerking wordt genomen, aangezien hierdoor het aantal binnengrenzen wordt verhoogd en de buitengrenzen van de Gemeenschap geleidelijk naar het oosten opschuiven.

4.

Tijdens de programmeringsperiode 1994-1999 heeft Interreg II het werkgebied van Interreg en Regen van de voorgaande periode voortgezet en uitgebreid. De taken zijn uitgevoerd binnen drie verschillende onderdelen: grensoverschrijdende samenwerking (2 600 miljoen EUR), transnationale energienetten (550 miljoen EUR) en gezamenlijke maatregelen voor de aanpak van overstromings- en droogteproblemen en voor de ontwikkeling van een ruimtelijke ordening voor grote groepen geografische gebieden verspreid over de Gemeenschap, Midden- en Oost-Europa en het Middellandse-Zeegebied (413 miljoen EUR). Daarnaast is de interregionale samenwerking in de Gemeenschap in verband met „zachte onderwerpen” die van belang voor de regionale ontwikkeling zijn, ondersteund in het kader van de innoverende maatregelen van het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO) op grond van artikel 10 van Verordening (EEG) nr. 4254/88 tot vaststelling van toepassingsbepalingen voor Verordening (EEG) nr. 2052/88 met betrekking tot het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (4) (200 miljoen EUR voor 1994-1999).

Interreg-financiering is in hoofdzaak gebruikt voor het bevorderen van een gemeenschappelijke aanpak van de ontwikkeling van het MKB, onderwijs, opleiding en culturele uitwisselingen, gezondheidsvraagstukken in grensregio's, milieubescherming en –verbetering, OTO, energienetwerken, vervoer en telecommunicatie (de belangrijkste maatregelen in regio's van doelstelling 1) en van gezamenlijke beheerssystemen en grensoverschrijdende en transnationale lichamen.

5.

Uit deze ervaring blijkt dat in veel gevallen significante stappen zijn gezet in de richting van gezamenlijke grensoverschrijdende programmering en programmabeheer. De intensieve samenwerking die bijvoorbeeld in euregio's plaatsvindt, vormt evenwel nog steeds de uitzondering eerder dan de regel. Hoewel in de grensgebieden heel wat ontwikkelingsactiviteiten hebben plaatsgevonden en die gebieden daar ongetwijfeld voordeel uit gehaald hebben, is het in het algemeen veel moeilijker geweest gezamenlijk werkelijk grensoverschrijdende activiteiten op te zetten. In sommige gevallen heeft dit geleid tot paradoxale effecten zoals gelijklopende projecten aan beide zijden van de grens. In ieder geval heeft dit ertoe geleid dat de grensgebieden en de lidstaten niet de volledige voordelen van de samenwerking hebben kunnen plukken.

Interreg II C heeft de mogelijkheid geboden tot het opdoen van een zekere ervaring met de samenwerking op een groter transnationaal grondgebied, met deelneming van nationale, regionale en plaatselijke autoriteiten, teneinde een sterkere mate van territoriale integratie van dat grondgebied tot stand te brengen. De mate van samenwerking liep evenwel uiteen.

Met betrekking tot de buitengrenzen en de samenwerking met derde landen hebben zich bijkomende problemen voorgedaan, die in het bijzonder voortvloeien uit de gebrekkige administratieve structuren in die landen en uit moeilijkheden bij het coördineren van de externe beleidsinstrumenten van de Gemeenschap zoals Phare, Tacis, Cards en MEDA met de Interreg-programma's als gevolg van verschillen in de financiële en operationele regels.

Ten slotte is de interregionale samenwerking op verschillende punten ontwikkeld. Het financieringssysteem op grond van artikel 10 van Verordening (EEG) nr. 4254/88 hield evenwel het nadeel in dat het beheer van een te groot aantal projecten direct in handen van de Commissie werd gecentraliseerd en dat die werkzaamheden werden losgekoppeld van de grensoverschrijdende en transnationale activiteiten in het kader van Interreg.

6.

Tegen deze achtergrond is het doel van de nieuwe fase van Interreg de economische en sociale cohesie in de Gemeenschap te versterken door het bevorderen van grensoverschrijdende, transnationale en interregionale samenwerking en van een evenwichtige ontwikkeling van het grondgebied van de Gemeenschap. Maatregelen betreffende de grenzen en grensgebieden tussen de lidstaten en tussen de Gemeenschap en derde landen vormen bijgevolg de kern van het initiatief. Daarbij wordt de nodige aandacht geschonken aan de volgende aspecten:

De tenuitvoerlegging van deze nieuwe fase van het initiatief bouwt voort op de ervaring met de eerdere Interreg-initiatieven en verloopt in de volgende drie onderdelen:

De belangrijkste uitdaging voor de nieuwe fase van Interreg bestaat er dus in voort te bouwen op de positieve ervaringen die in de lopende programma's met een daadwerkelijke samenwerking zijn opgedaan en geleidelijk de structuren voor die samenwerking in de gehele Gemeenschap en met de buurlanden te ontwikkelen.

7.

Om deze doelstellingen te bereiken gelden voor het ontwikkelen van de samenwerking in het kader van het initiatief Interreg III de volgende beginselen:

8.

De tenuitvoerlegging van de samenwerking aan de hand van deze beginselen vereist het bestaan van werkelijk gemeenschappelijke structuren voor de uitwerking van de programma's, de deelname van de betrokken partijen, de selectie van de maatregelen, het overkoepelende beheer, de coördinatie en controle van de tenuitvoerlegging van de programmering en waar passend de gezamenlijke mechanismen voor het beheer van maatregelen en acties. In ieder geval zullen Interreg III en de aanpak volgens het nabuurschapsprogramma leiden tot aanzienlijke verbeteringen vergeleken met de situatie tijdens de programmeringsperiode 1994-1999. De partners moeten kennis geven van de precieze voorwaarden, regelingen en middelen voor de invoering en functionering van de structuren waarvan de operationele kosten uit de programma's kunnen worden gefinancierd.

In dit kader kunnen de bevoegde autoriteiten onderzoeken of het mogelijk is Europese economische samenwerkingsverbanden (EESV) (8) aan te gaan.

9.

Doel: Grensoverschrijdende samenwerking tussen naburige autoriteiten met het oog op de ontwikkeling van grensoverschrijdende sociaal-economische centra via gezamenlijke strategieën voor een duurzame ruimtelijke ontwikkeling.

10.

In aanmerking komende gebieden: De volgende gebieden komen in aanmerking voor grensoverschrijdende samenwerking:

In bijzondere gevallen kan financiële bijstand worden verleend voor maatregelen in NUTS III-gebieden die grenzen aan de hierboven bedoelde NUTS III-gebieden of voor maatregelen in gebieden die door dergelijke gebieden zijn omsloten, op voorwaarde dat zij ten hoogste 20 % van de totale uitgaven voor het betrokken programma vertegenwoordigen. Gebieden waar deze flexibiliteit wordt toegepast, moeten worden vermeld in het desbetreffende programma van het communautair initiatief.

11.

Prioritaire onderwerpen: Dit onderdeel heeft hoofdzakelijk betrekking op de volgende maatregelen:

Deze lijst is niet volledig. De onderwerpen worden ter informatie nader beschreven in bijlage II. De financiële middelen moeten evenwel op een beperkt aantal onderwerpen en maatregelen worden geconcentreerd. In het bijzonder infrastructuurinvesteringen moeten zoveel mogelijk worden geconcentreerd in gebieden beneden het NUTS III-niveau, die onmiddellijk aan een grens zijn gelegen. Indien in het geval van dunbevolkte gebieden echter wordt vastgesteld dat de ontwikkeling wordt afgeremd door het ontbreken van infrastructuurvoorzieningen, kan overeenkomstig punt 10 financiële bijstand voor de aanleg van die infrastructuur worden verleend aan een gebied dat niet strikt beantwoordt aan de definitie van een NUTS III-gebied, op voorwaarde dat het hoofddoel van de infrastructuurvoorzieningen verband houdt met de ontwikkeling van de in bijlage I genoemde NUTS III-gebieden.

12.

Doel: Transnationale samenwerking tussen nationale, regionale en plaatselijke autoriteiten beoogt een sterkere mate van territoriale integratie tussen grote groepen Europese regio's tot stand te brengen, teneinde tot een duurzame, harmonieuze en evenwichtige ontwikkeling in de Gemeenschap en een sterkere territoriale integratie met de kandidaat-lidstaten en de andere buurlanden te komen.

13.

In aanmerking komende gebieden: De voor transnationale samenwerking in aanmerking komende gebieden zijn de in bijlage III opgenomen groepen regio's.

Deze groepen worden samengesteld volgens de werkwijze die al is toegepast bij de programma's van Interreg II C en de proefprojecten van artikel 10 betreffende ruimtelijke ordening, die zijn aangepast om rekening te houden met de tot nog toe opgedane ervaring. Uitgaande daarvan kunnen de lidstaten en hun regio's bij de Commissie naar behoren gemotiveerde verzoeken tot wijziging van deze groepen indienen. Er zal bijzondere aandacht worden geschonken aan de buitengrenzen van de Gemeenschap, waarbij in het bijzonder rekening wordt gehouden met de uitbreiding, samenwerking betreffende de ultraperifere regio's van de Gemeenschap, het versterken van de samenwerking aan weerszijden van de Adriatische Zee en het zuidelijke Oostzeegebied en samenwerking met betrekking tot insulaire regio's. Bijgevolg dienen de voorgestelde wijzigingen er op gericht te zijn de samenwerking van de Adriatische en de Balkanregio's van de Gemeenschap met de buiten de Gemeenschap gelegen Balkanregio's te versterken. Bijzondere aandacht zal worden besteed aan de vier transnationale regio's die de nabuurschapsdimensie implementeren.

14.

Prioritaire onderwerpen: Transnationale samenwerkingsvoorstellen moeten voortbouwen op de ervaring met Interreg II C en rekening houden met de communautaire beleidsprioriteiten zoals TENs en met de aanbevelingen voor ruimtelijke ordening in het Europees ruimelijk ontwikkelingsperspectief (EROP). Tegelijk is het gezien de beperkte financiële middelen en de grote omvang van de betrokken gebieden van belang versnippering van de maatregelen te voorkomen en de werkzaamheden goed te concentreren. Er kan steun worden aangevraagd voor de volgende werkzaamheden:

De geselecteerde maatregelen moeten een geïntegreerde territoriale aanpak ondersteunen die inspeelt op gemeenschappelijke problemen en mogelijkheden en tot werkelijke voordelen voor het transnationale gebied leidt. De samenwerking tussen insulaire en maritieme regio's zal in het bijzonder worden aangemoedigd alsmede de samenwerking tussen regio's met dezelfde handicaps zoals berggebieden. Daarnaast moeten gebieden worden aangewezen waar prioritair in infrastructuur wordt geïnvesteerd. Alleen infrastructuurvoorzieningen met een transnationaal effect komen in aanmerking. De aanleg van autosnelwegen en andere hoofdwegen is uitgesloten. De geselecteerde werkzaamheden moeten ook concrete, zichtbare en innoverende resultaten opleveren. In geval van problemen met de waterhuishouding als gevolg van overstroming of droogte kunnen de financiële middelen van Interreg III voor infrastructuurinvesteringen worden gebruikt.

15.

Voor de ultraperifere regio's (Franse overzeese departementen, Canarische eilanden, Azoren en Madeira) hebben de samenwerkingsprogramma's de volgende doelstellingen:

16.

Deze prioritaire onderwerpen moeten het grootste deel van de gecofinancierde acties uitmaken. De werkzaamheden worden in bijlage IV nader toegelicht.

17.

Doel: De interregionale samenwerking heeft tot doel de doeltreffendheid van de beleidslijnen en instrumenten voor regionale ontwikkeling en cohesie via networking te verhogen, in het bijzonder voor de regio's met een ontwikkelingsachterstand en regio's in omschakeling.

18.

In aanmerking komende gebieden: de gehele Gemeenschap.

19.

Prioritaire onderwerpen:

Er moet bijzondere aandacht worden besteed aan de deelname van insulaire en ultraperifere regio's en de kandidaat-lidstaten aan de verschillende netwerken. Samenwerking tussen maritieme regio's, zelfs op bilateraal niveau, zal worden aangemoedigd.

20.

Op basis van door de Commissie vastgestelde indicatieve financiële toewijzingen per lidstaat waarin de mogelijkheden voor flexibiliteit tussen de onderdelen zijn aangegeven (hoofdstuk VIII) zullen de lidstaten de financiële middelen uitsplitsen naar onderdeel, grens en regio. Daarbij dienen de lidstaten te zorgen voor een passend evenwicht tussen de financiering aan beide zijden van de grenzen, rekening houdend met de beschikbare financiële middelen.

21.

De voorstellen worden uitgewerkt door gezamenlijke grensoverschrijdende of transnationale comités of andere organen die worden opgericht door de betrokken regionale/plaatselijke en nationale autoriteiten en waar passend de betrokken niet- gouvernementele partners.

De voorstellen kunnen voor ieder onderdeel afzonderlijk worden ingediend. Indien de partners zulks passend achten, kunnen de programma's de drie onderdelen A, B en C omvatten, met vermelding van de prioriteiten, maatregelen en gezamenlijke structuren per onderdeel.

22.

De programma's betreffende grensoverschrijdende samenwerking (onderdeel A) worden overeenkomstig de in de punten 6 tot 11 uiteengezette beginselen, prioriteiten en procedures door de regionale of plaatselijke autoriteiten van de in aanmerking komende gebieden opgesteld in partnerschap met de nationale autoriteiten, afhankelijk van de institutionele structuur van de verschillende lidstaten.

In de regel wordt ieder programma opgesteld voor een grens, waar passend met „subprogramma's” voor iedere grensoverschrijdende regio. In naar behoren gemotiveerde gevallen (bijvoorbeeld zeer uitgestrekte grenzen, plaatsen waar verschillende grenzen samenkomen, goed ontwikkelde samenwerkingsstructuren) kunnen programma's worden opgesteld die betrekking hebben op één grensoverschrijdende regio en een of meer grenzen omvatten.

23.

De programma's betreffende transnationale samenwerking (onderdeel B) worden overeenkomstig de in de punten 6, 7 en 8 en 12 tot 16 uiteengezette beginselen, prioriteiten en procedures opgesteld door de nationale (of andere door de lidstaten aangewezen) autoriteiten, in nauwe samenwerking met de regionale of plaatselijke autoriteiten van het geografisch gebied waar de transnationale samenwerking plaatsvindt. Gezien de ervaring die zij hebben opgedaan zullen de bestaande organen en werkgroepen in het kader van Interreg II C op verzoek van de bevoegde autoriteiten aan de voorbereidende werkzaamheden deelnemen.

Voor elk samenwerkingsterrein als omschreven in punt 13 is een enkel programma opgesteld.

24.

De voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van programma's van onderdeel C zijn uiteengezet in de mededeling interregionale samenwerking.

25.

De inhoud van de programma's zal analoog zijn aan die van de enkelvoudige programmeringsdocumenten beschreven in artikel 19, lid 3, van de algemene verordening, die zijn aangepast om rekening te houden met de specifieke behoeften en omstandigheden van grensoverschrijdende, transnationale en interregionale samenwerking; de programma's omvatten de volgende componenten:

26.

De aldus opgestelde programma's worden bij de Commissie ingediend door de autoriteiten die de betrokken lidstaten aanwijzen en in overleg met die lidstaten.

De Commissie kent bij de goedkeuring van een programma een enkele EFRO-bijdrage toe zonder opsplitsing van de financiering naar lidstaat. Zij kan eveneens in overleg met de betrokken lidstaten een globale subsidie voor het gehele programma of een deel daarvan toekennen.

27.

Ieder programma wordt aangevuld met een programmacomplement als gedefinieerd in artikel 9, sub m, en beschreven in artikel 18, lid 3, van de algemene verordening.

Dit programmacomplement wordt uiterlijk drie maanden na de datum waarop de Commissie haar besluit tot goedkeuring van het programma neemt, aan de Commissie toegezonden. Het programmacomplement wordt opgesteld overeenkomstig dezelfde regels voor samenwerking en partnerschap als die voor het programma.

28.

Het programmatoezicht wordt overeenkomstig artikel 35 van de algemene verordening door het toezichtcomité uitgeoefend. Dit comité komt minstens eenmaal per jaar bijeen en heeft als belangrijkste taken:

De toezichtcomités bestaan uit vertegenwoordigers van de regionale en plaatselijke autoriteiten en van de nationale autoriteiten indien die zulks wensen. De deelname van economische en sociale partners en van niet-gouvernementele organisaties, overeenkomstig de voorschriften van artikel 8 van de algemene verordening, is wenselijk. De Commissie en waar passend de EIB zullen met een adviserende bevoegdheid aan de werkzaamheden van het toezichtcomité deelnemen.

29.

Voor acties die naar subprogramma zijn ingedeeld, geschiedt de gezamenlijke selectie van de acties en het gecoördineerd toezicht op de uitvoering ervan door een of zo nodig verschillende stuurgroepen. Deze stuurgroepen worden samengesteld volgens dezelfde beginselen van samenwerking en partnerschap als de toezichtcomités. De Commissie kan als waarnemer aanwezig zijn.

Het is eveneens mogelijk dat de taken van de stuurgroep worden uitgeoefend door het toezichtcomité, handelend in de hoedanigheid van stuurgroep.

30.

De beheersautoriteit wordt bij de tenuitvoerlegging van haar taken bijgestaan door het gezamenlijk technisch secretariaat, wanneer zij de secretariaatswerkzaamheden niet zelf uitoefent.

Naast haar taken op grond van artikel 34 van de algemene verordening is de beheersautoriteit (zie punt 25) bevoegd voor het uitwerken van de besluiten van de toezichtcomités en de stuurgroepen. In het bijzonder zal zij de voor financiering voorgedragen acties in ontvangst nemen, onderzoeken en aan een eerste beoordeling onderwerpen of deze taken coördineren. Zij coördineert ook de werkzaamheden van de autoriteiten of instanties die zijn aangewezen voor de tenuitvoerlegging van de verschillende subprogramma's en maatregelen.

31.

De EFRO-bijdrage wordt gestort op een enkele bankrekening op naam van de betalingsautoriteit of de beheersautoriteit (wanneer die tegelijk de betalingsautoriteit is). Op grond van de besluiten betreffende de selectie van projecten door de stuurgroep of het toezichtcomité dat als stuurgroep handelt, wordt deze EFRO-bijdrage vervolgens overeenkomstig artikel 32, lid 1, laatste alinea, van de algemene verordening door de betaalautoriteit aan de eindbegunstigden uitbetaald of naar gelang van het geval aan de autoriteiten of instanties die zijn aangewezen om de verschillende subprogramma's en maatregelen uit te voeren. In het laatste geval verrichten deze autoriteiten de betalingen aan de eindbegunstigden. In het geval van acties waarbij partners in verschillende lidstaten betrokken zijn, is de eindbegunstigde de partner die de leiding van de actie heeft en die zorgt voor het financieel beheer en de coördinatie van de werkzaamheden van de diverse partners. Deze partner die de leiding heeft, is financieel en juridisch aansprakelijk tegenover de beheersautoriteit. De partner die de leiding heeft, legt samen met de overige partners de taakverdeling vast, eventueel in de vorm van een overeenkomst.

32.

Hoofdstuk III van de algemene verordening (bijdragen en financieel beheer door de fondsen) en de bepalingen inzake toezicht, evaluatie en financiële controle, met uitzondering van artikel 44, zijn van toepassing op de programma's. Overeenkomstig artikel 21, lid 4, van die verordening kunnen de programma's op initiatief van de lidstaten of van de Commissie in overleg met de betrokken lidstaten worden herzien na de in artikel 42 van die verordening bedoelde evaluatie halverwege.

33.

[geschrapt].

34.

Overeenkomstig artikel 20, lid 2, eerste alinea, van de algemene verordening betreft de coördinatie tussen de bijstand uit het EFRO en de andere instrumenten die tot de financiering van het initiatief Interreg III bijdragen, de volgende punten: geografische voorwaarden om in aanmerking te komen, meerjarenprogrammering, criteria waaraan acties moeten voldoen en mechanismen voor tenuitvoerlegging, toezicht, evaluatie en controle.

De in punt 8 vermelde aanzienlijke verbetering van de gemeenschappelijke structuren vergeleken met de situatie tijdens de voorgaande programmeringsperiode zal ook bij de in dit hoofdstuk beschreven samenwerkingsprogramma's verder doorlopen, parallel met het tempo van de vorderingen die bij de coördinatie tussen het EFRO en de overige financieringsinstrumenten worden gemaakt.

De Commissie verbindt zich ertoe jaarlijks een voortgangsverslag over de coördinatie tussen het EFRO en de overige financieringsinstrumenten in te dienen bij het in artikel 48, lid 3, sub b, van de algemene verordening bedoelde raadgevend comité.

34.a

In de nabuurschapsmededeling heeft de Commissie de aanpak van het nabuurschapsprogramma voor 2004-2006 geïntroduceerd. De nabuurschapsprogramma's zullen steun verlenen voor grensoverschrijdende en transnationale samenwerking langs de buitengrenzen van de Unie met niet-kandidaat-lidstaten en zullen voortbouwen op de bestaande of geplande Interreg-programma's en -structuren. Het vaststellen van de nabuurschapsprogramma's zal het mogelijk maken de nieuwe systemen te installeren voor gezamenlijke procedures voor het uitwerken, indienen en selecteren van projecten, waardoor de mate van betrokkenheid en eigen verantwoordelijkheid van de begunstigden aan de buitenzijde van de grens wordt verhoogd. Op 23 oktober 2003 heeft de Commissie de richtsnoeren (9) voor de uitwerking van nabuurschapsprogramma's ingediend, waarin de nodige stappen voor het creëren van een nabuurschapsprogramma worden beschreven en advies wordt verstrekt over de wijze waarop bestaande documenten, structuren en werkmethodes moeten worden gewijzigd.

35.

In het kader van de grensoverschrijdende samenwerking (CBC) aan de buitengrenzen van de Gemeenschap zullen grensgebieden in buurlanden worden opgenomen in de programmavoorstellen die de aangewezen autoriteiten van de lidstaten in overleg met de betrokken buurlanden bij de Commissie indienen. De afbakening van deze gebieden moet in overeenstemming zijn met de criteria voor Interreg III. Met betrekking tot in bijlage I vermelde NUTS III-zones die aan verschillende programma's voor grensoverschrijdende samenwerking deelnemen waarbij landen zijn betrokken die steun uit Phare-CBC ontvangen, of de deelname aan die programma's van NUTS III-zones die onder punt 10, tweede paragraaf, vallen, zullen de nadere gegevens betreffende deze deelname worden overeengekomen tussen de Commissie en de aangewezen autoriteiten van de lidstaten, in overeenstemming met de betrokken buurlanden.

36.

Het Interreg III-programma voor grensoverschrijdende samenwerking (onderdeel A) als omschreven in de punten 21, 22, 25 en 26, is het gezamenlijke grensoverschrijdende programmeringsdocument bedoeld in artikel 7 van Verordening (EG) nr. 2760/98 van de Commissie van 18 december 1998 betreffende het Phare-CBC-programma (10), hierna „Phare-CBC-verordening” genoemd. In geval van financiering uit het EFRO stelt de Commissie de bijdrage van het Fonds vast wanneer zij het programma goedkeurt. Bij de bijdragen van Phare-CBC, Tacis, MEDA, Cards, Sapard en ISPA worden de beginselen en regels betreffende deze instrumenten in acht genomen en zijn de bedragen in het financieringsplan indicatief. Er zal worden gezorgd voor een passend evenwicht van de financiering aan beide zijden van de betrokken grenzen, rekening houdend met de beschikbare financiële middelen, verschillen in economische ontwikkeling en de absorptiecapaciteit.

37.

In het geval van ISPA kunnen overeenkomstig artikel 2, lid 2, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 1267/1999 van de Raad van 21 juni 1999 tot instelling van een pretoetredingsinstrument voor structuurbeleid (11), uitzonderingen worden toegestaan op de regel dat maatregelen in het kader van dit instrument in beginsel een minimimomvang (5 miljoen EUR) moeten hebben, rekenig houdend met de bijzondere omstandigheden die door de Commissie worden erkend op grond van specifieke aanbevelingen van het toezichtcomité.

38.

Het toezichtcomité, de stuurgroep(en), het gezamenlijk technisch secretariaat en waar passend de beheersautoriteit (zie punt 25) worden samengesteld met de deelname van vertegenwoordigers van de aan het programma deelnemende derde landen.

Wanneer geen gezamenlijke beheersautoriteit kan worden opgericht, nemen de vertegenwoordigers van de derde landen binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden deel aan de activiteiten van de beheersautoriteit.

39.

Bij programma's die uit het EFRO en uit Phare-CBC worden gefinancierd, vormen het toezichtcomité voor het programma als beschreven in punt 28 en het gezamenlijk samenwerkingscomité als beschreven in artikel 7 van de Phare-CBC-verordening een enkel comité, hierna het „Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité” genoemd.

Het Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité stelt zijn reglement van orde vast, rekening houdend met de institutionele, juridische en financiële systemen van de betrokken landen. Dit regelement bevat eventueel nadere bepalingen betreffende de toepassing van punt 28 en artikel 7 van de Phare-CBC-verordening.

Het Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité omvat vertegenwoordigers van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en de betrokken derde landen, de Commissie en waar passend de EIB. De vertegenwoordiger(s) van de Commissie en waar passend de EIB neemt/nemen als adviseur deel aan de werkzaamheden van het Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité met betrekking tot acties die door het EFRO worden gecofinancierd. Het comité is bevoegd om het programmacomplement overeenkomstig artikel 15 van de algemene verordening te bevestigen of wijzigingen ervan goed te keuren.

40.

De acties en projecten worden na toetsing of zij voor Interreg III in aanmerking komen, geselecteerd door de stuurgroep(en) of door het Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité handelend in de hoedanigheid van stuurgroep (zie punt 29).

41.

De acties of projecten die in het kader van het programma worden gefinancierd, worden goedgekeurd volgens de specifieke regels van het EFRO en van de andere financieringsinstrumenten die tot het programma bijdragen.

42.

De projecten die uit Phare-CBC worden gefinancierd, worden goedgekeurd volgens de procedure van artikel 7, lid 3, en artikel 8 van de Phare-CBC-verordening.

Overeenkomstig artikel 5, lid 2, van die verordening wordt een beperkt percentage van de middelen van de programma's gereserveerd voor kleinschalige projecten met lokale actoren. Kleinschalige projecten van ten hoogste 50 000 EUR (bijdrage van de Gemeenschap) die uit Phare-CBC worden gefinancierd, worden goedgekeurd door het gezamenlijk samenwerkingscomité of een specifieke stuurgroep die bevoegd is inzake dergelijke kleinschalige projecten.

Uit subsidieregelingen op het gebied van de economische en sociale cohesie worden projecten van 50 000 tot 2 miljoen EUR (gemeenschapsbijdrage) gefinancierd. Individuele te subsidiëren projecten worden geselecteerd via een oproep tot het indienen van voorstellen en worden door het gezamenlijke samenwerkingscomité goedgekeurd.

Voor projecten die buiten de subsidieregelingen vallen worden uitzonderingen op de normale minimumprojectomvang (2 miljoen EUR) alleen toegestaan wanneer is vastgesteld dat het om werkelijke grensoverschrijdende samenwerking gaat die beantwoordt aan de prioritaire zwaartepunten van de gezamenlijke grensoverschrijdende programmeringsdocumenten. Het Interreg/Phare-CBC-toezichtcomité (zie punt 39) zal specifieke aanbevelingen inzake uitzonderingen op de vereiste minimumomvang doen met het oog op de procedures als bedoeld in de eerste alinea van dit punt. In de grensgebieden waar aan de voorwaarden van artikel 12 van Verordening (EG) nr. 1266/1999 van de Raad van 21 juni 1999 betreffende de coördinatie van de bijstand aan de kandidaat-lidstaten in het kader van de pretoetredingsstrategie (12) is voldaan, kan per geval worden besloten de controle vooraf door de Commissie te vervangen door een „uitgebreid systeem van gedecentraliseerd uitvoering” met controle achteraf door de Commissie.

43.

De transnationale samenwerking als omschreven in deel III van deze richtsnoeren staat open voor derde landen. De basis voor dergelijke samenwerking wordt gevormd door programmeringsvoorstellen die door de aangewezen overheden in de lidstaten, in overleg met de betrokken derde landen, worden ingediend.

Projecten in landen die via Phare steun ontvangen in verband met transnationale samenwerking in het kader van Interreg III, kunnen uit de nationale Phare-programma's worden ondersteund.

Als de financiering uit het EFRO komt, zal de Commissie de bijdrage van het Fonds vaststellen bij de goedkeuring van elk programma. Bij financiering uit Phare, Tacis, MEDA, Cards, EDF, Sapard en ISPA gelden voor de goedkeuring van de te ondersteunen projecten de procedures die zijn vastgesteld in de respectieve verordeningen en uitvoeringsbepalingen, met inbegrip van, in voorkomend geval, de in de „nabuurschapsmededeling” opgezette procedures.

Punt 37 kan eventueel ook worden toegepast voor transnationale samenwerking.

44.

De Commissie zal erop toezien dat de punten 38 tot en met 42 op de transnationale samenwerking worden toegepast.

45.

De coördinatie tussen het EFRO en de externe financieringsinstrumenten inzake onderdeel C wordt behandeld in de mededeling inzake interregionale samenwerking.

46.

[geschrapt].

47.

Het communautair initiatief Interreg III wordt gezamenlijk door de lidstaten en de Gemeenschap gefinancierd.

48.

In overeenstemming met hetgeen in artikel 20, lid 2, van de algemene verordening is bepaald, bedraagt de bijdrage van het EFRO aan Interreg voor de periode 2000-2006 4 875 miljoen EUR, in prijzen van 1999. Overeenkomstig artikel 7, lid 7, van de algemene verordening, werd de EFRO-bijdrage met 2 % per jaar geïndexeerd tot en met het jaar 2003 en werd voor de bijdragen voor de jaren 2004 tot en met 2006 uitgegaan van de prijzen van 2003. De Commissie heeft nu ook bepaald welk indexeringspercentage voor de jaren 2004 tot en met 2006 moet worden toegepast. Onverminderd de uitzonderingen waarin artikel 29, lid 3, onder a), van de verordening voorziet, mag de bijdrage ten hoogste 75 % van de totale subsidiabele kosten bedragen in de regio's van doelstelling 1 en ten hoogste 50 % in de andere gebieden.

In overeenstemming met de conclusies van de toetredingsonderhandelingen bedraagt de bijdrage van het EFRO aan Interreg III voor de nieuwe lidstaten voor de periode 2004-2006 425 miljoen EUR, in prijzen van 1999.

De Commissie zal voor elke lidstaat indicatieve financiële toewijzingen vaststellen. De lidstaten zullen er bij de verdeling van dit bedrag voor zorgen dat, op indicatieve basis, ten minste 50 % van de totale toewijzing in het kader van Interreg III bestemd wordt voor grensoverschrijdende samenwerking in het kader van onderdeel A. De Commissie en de lidstaten zullen er tevens voor zorgen dat alle grenzen een gelijkwaardige behandeling krijgen. Ten minste 14 % van de indicatieve toewijzing van elke lidstaat zal worden bestemd voor onderdeel B en 6 % voor onderdeel C.

49.

Voor derde landen waarmee in het kader van Interreg III wordt samengewerkt, zal, naargelang van het geval, bijstand worden verleend uit Phare-CBC en de nationale ISPA- Sapard- en Phare-programma's. Wat Tacis, MEDA, Cards en het EOF betreft, zullen de toewijzingen voor gecoördineerde activiteiten worden vastgesteld volgens de geldende uitvoeringsbepalingen, en in voorkomend geval volgens de „nabuurschapsmededeling”, met als doel de grensoverschrijdende en transnationale samenwerking aan de buitengrenzen van de Unie maximaal te ontwikkelen.

Daarnaast kunnen er ook EIB-leningen beschikbaar zijn.

50.

Overeenkomstig het bepaalde in artikel 3, lid 2, van de EFRO-verordening, zullen maatregelen voor plattelandsontwikkeling die binnen de werkingssfeer van het EOGFL vallen, maatregelen ter ontwikkeling van het menselijk potentieel die binnen de werkingssfeer van het ESF vallen, en maatregelen ter aanpassing van de visserijstructuur die binnen de werkingssfeer van het FIOV vallen, in het kader van de tenuitvoerlegging van Interreg door het EFRO worden gefinancierd.

51.

In het kader van de communautaire initiatieven kan overeenkomstig het bepaalde in artikel 20 van de algemene verordening technische hulp worden verleend voor het uitwerken, financieren en uitvoeren van de programma's.

52.

De programma's kunnen specifieke maatregelen op het gebied van technische hulp omvatten, in het bijzonder in verband met het opzetten en ontwikkelen van gemeenschappelijke structuren. Zoals in artikel 29 van de algemene verordening is bepaald, gelden de normale medefinancieringspercentages in alle gevallen waarin op verzoek van een lidstaat technische hulp wordt verleend.

Wanneer een maatregel betreffende technische hulp wordt genomen op initiatief van de Commissie, omdat de resultaten meer dan één lidstaat ten goede komen, kan het financieringspercentage bij wijze van uitzondering tot 100 % oplopen.

53.

Voor het bevorderen van de uitwisseling van ervaringen en goede werkmethoden, in het bijzonder door het opzetten van netwerken voor ervaringsuitwisseling in het kader van de onderdelen A, B en C van Interreg III, zal een bedrag van maximaal 47 miljoen EUR worden uitgetrokken.

De normale medefinancieringspercentages zijn van toepassing wanneer het verzoek voor dergelijke acties uitgaat van de lidstaten.

Indien dergelijke acties echter op initiatief van de Commissie worden ondernomen, kunnen zij tot 100 % worden gefinancierd.

De Commissie heeft het ondersteuningsprogramma Interact voor grensoverschrijdende, transnationale en interregionale samenwerking goedgekeurd. De taken van het programma Interact omvatten:

54.

100 %-financiering van technische hulp, op initiatief van de Commissie, die beantwoordt aan de definities van technische hulp in punt 52 (tweede alinea) en punt 53 (derde alinea), zal ten hoogste 2 % uitmaken van de totale EFRO-bijdrage als bedoeld in punt 48.

55.

De Commissie nodigt de lidstaten en de aangewezen regionale overheden, in voorkomend geval in overleg met de betrokken derde landen, uit om gedetailleerde voorstellen voor programma's in het kader van het communautair initiatief Interreg III in te dienen.

56.

Alle correspondentie in verband met deze mededeling moet worden gericht aan: