Textielproducten: textielvezelbenamingen en -etikettering

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) nr. 1007/2011 – textielvezelbenamingen en merking van de vezelsamenstelling van textielproducten

SAMENVATTING

WAT DOET DEZE VERORDENING?

Het doel van de verordening is ervoor te zorgen dat gebruikers naar behoren worden geïnformeerd en dat de kleding- en textielmarkt van de EU goed functioneert.

Ze legt regels vast voor:

textielvezelbenamingen, met betrekking tot de definitie en het gebruik ervan, als aanduiding van de vezelsamenstelling van textielproducten;
de etikettering van textielproducten die niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong bevatten;
analysemethoden om de informatie te controleren die wordt vermeld op etiketten en merken.

KERNPUNTEN

De wet heeft betrekking op:

producten die exclusief zijn samengesteld uit textielvezels;
producten die op dezelfde manier worden behandeld als textielproducten, bijvoorbeeld producten die ten minste 80 gewichtsprocent textielvezels bevatten.

Worden uitgesloten: producten die voor verdere bewerking worden toevertrouwd aan thuiswerkers, zelfstandige ondernemingen of zelfstandige kleermakers.

Vezelbenamingen

Voor de beschrijving van de vezelsamenstelling van textielproducten moeten de textielvezels worden gebruikt die worden vermeld in bijlage I van deze verordening.

Fabrikanten kunnen een aanvraag indienen bij de Europese Commissie om een nieuwe vezelbenaming op te nemen in bijlage I bij deze verordening. Ze moeten een technisch dossier indienen dat is opgesteld in overeenstemming met bijlage II, waarin de minimumeisen beschreven staan.

Aanduiding van de samenstelling

Het gebruik van de termen „100 %”, „zuiver” en „puur” is voorbehouden aan textielproducten die zijn samengesteld uit een enkele textielvezel.
De term „scheerwol” (en de termen vermeld in bijlage III) mogen alleen worden vermeld op het etiket van textielproducten die uitsluitend bestaan uit wolvezels die voordien nooit in een afgewerkt product werden verwerkt, en geen extra verspinningsbewerkingen hebben ondergaan.
Producten die zijn samengesteld uit verschillende vezels moeten voorzien zijn van een etiket met de naam en het gewichtspercentage van alle samenstellende vezels, in afnemende volgorde.
De aanwezigheid van niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong (bijvoorbeeld een lederen band op een stoffen tas) in textielproducten moet worden aangeduid met de mededeling „Bevat niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong”.

Etikettering en merking van textielproducten

Textielproducten die worden verkocht aan de consument moeten geëtiketteerd of gemerkt zijn op een duurzame, leesbare, zichtbare en toegankelijke wijze, met aanduiding van de vezelsamenstelling. Etikettering of merking is de verantwoordelijkheid van de verkoper van het product.
Bij producten die uit twee of meer textielcomponenten bestaan die niet dezelfde vezelsamenstelling hebben, moet de samenstelling van iedere component worden vermeld.
De etikettering moet gebeuren in de officiële taal of talen van het land waar het product wordt verkocht.
Etikettering is niet vereist voor de producten vermeld in bijlage V.

Markttoezicht

De markttoezichtautoriteiten van EU-landen moeten de vezelsamenstelling van textielproducten controleren, volgens de methoden vermeld in bijlage VIII.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is in werking sinds 8 mei 2012.

ACHTERGROND

Wetgeving inzake textiel en kleding

BESLUIT

Verordening (EU) nr. 1007/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 27 september 2011 betreffende textielvezelbenamingen en de desbetreffende etikettering en merking van de vezelsamenstelling van textielproducten, en houdende intrekking van Richtlijn 73/44/EEG van de Raad en Richtlijnen 96/73/EG en 2008/121/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 272, 18.10.2011, blz. 1–64)

Achtereenvolgende wijzigingen van Verordening (EU) nr. 1007/2011 zijn opgenomen in de basistekst. Deze geconsolideerde versie heeft alleen documentaire waarde.

Laatste bijwerking 30.11.2015