Onlinetussenhandelsdiensten — billijkheid en transparantie voor zakelijke gebruikers
SAMENVATTING VAN:
Verordening (EU) 2019/1150 ter bevordering van billijkheid en transparantie voor zakelijke gebruikers van onlinetussenhandelsdiensten
WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?
Met de verordening wordt beoogd de billijke en transparante behandeling van zakelijke gebruikers door onlineplatforms te waarborgen door hen doeltreffendere mogelijkheden te bieden om verhaal te halen als ze met problemen worden geconfronteerd, en een voorspelbaar en innovatievriendelijk regelgevingsklimaat voor onlineplatforms in de EU tot stand te brengen.
KERNPUNTEN
Toepassingsgebied
- De verordening bevat nieuwe regels voor onlinetussenhandelsdiensten* (onlineplatforms) en onlinezoekmachines die Europese bedrijven en professionele websites in contact moeten brengen met de Europese consument.
- Onlineplatforms bestrijken allerlei activiteiten zoals:
- onlinemarkten;
- sociale media en creatieve inhoud;
- appstores;
- prijsvergelijkingswebsites;
- marktplaatsen voor de deeleconomie, voor zover deze professionele gebruikers hosten, en
- algemene onlinezoekmachines.
- Ze hebben belangrijke kenmerken gemeen, waaronder het gebruik van informatie- en communicatietechnologie om interacties (met inbegrip van commerciële transacties) tussen gebruikers te vergemakkelijken, het verzamelen en het gebruik van gegevens over deze interacties, en netwerkeffecten waardoor het gebruik van de platforms met de meeste gebruikers het meest waardevol wordt voor andere gebruikers.
Algemene voorwaarden
De aanbieders van onlineplatforms moeten:
- ervoor zorgen dat hun algemene voorwaarden voor professionele gebruikers gemakkelijk te begrijpen en eenvoudig beschikbaar zijn;
- vooraf de mogelijke redenen aangeven voor het beperken, opschorten of beëindigen van hun diensten;
- hun professionele gebruikers ten minste vijftien dagen van tevoren in kennis stellen van elke verandering van hun algemene voorwaarden, tenzij zij onderworpen zijn aan een specifieke wettelijke verplichting of de verandering nodig is om onvoorziene en dreigende cyberbeveiligingsrisico’s te ondervangen — niet-naleving van deze verplichting zou betekenen dat alle veranderingen nietig zijn;
- te goeder trouw handelen door niet met terugwerkende kracht veranderingen aan de algemene voorwaarden op te leggen, door te voorzien in een beëindigingsrecht voor hun professionele gebruikers en door te beschrijven of zij toegang behouden tot de gegevens van hun zakelijke gebruikers na de beëindiging van hun overeenkomst;
- uitleggen of zij rechten voorbehouden ten aanzien van de intellectuele eigendom van hun professionele gebruikers of wat betreft de mogelijkheid van de platforms om de goederen of diensten van hun professionele gebruikers buiten het relevante platform in de handel te brengen;
- professionele gebruikers een gedetailleerde motivering verstrekken voor een beperking, opschorting of beëindiging van hun diensten — in het geval van totale beëindiging moet een dergelijke motivering dertig dagen van tevoren worden verstrekt;
- ervoor zorgen dat de identiteit van de professionele gebruikers duidelijk zichtbaar is.
De algemene voorwaarden moeten de volgende informatie omvatten:
- de belangrijkste parameters waarmee de rangschikking wordt bepaald en het relatieve belang daarvan in vergelijking met alle andere parameters — deze beschrijving moet de mogelijkheden bevatten om de rangschikking middels een directe of indirecte vergoeding te beïnvloeden (naast onlineplatforms moeten ook onlinezoekmachines de belangrijkste parameters uiteenzetten waarmee de rangschikking wordt bepaald);
- indien van toepassing, een beschrijving van aanvullende goederen of diensten die het onlineplatform zelf mag aanbieden als aanvulling op de goederen en diensten van de professionele gebruikers;
- een beschrijving van elke gedifferentieerde behandeling die wordt toegepast op goederen en diensten die zij zelf aanbieden (of die zij aanbieden via door hen gecontroleerde professionele gebruikers), ten opzichte van de behandeling die zij toepassen op goederen en diensten die door andere professionele gebruikers worden aangeboden (deze verplichting geldt ook voor onlinezoekmachines);
- een beschrijving van de technische en contractuele toegang van professionele gebruikers tot persoonlijke of andere gegevens die zakelijke gebruikers of consumenten aan onlinetussenhandelsdiensten verstrekken of die door het gebruik van dergelijke diensten worden gegenereerd;
- indien van toepassing, de juridische, economische of commerciële overwegingen voor beperkingen ten aanzien van de mogelijkheid voor professionele gebruikers om hun goederen of diensten onder afwijkende voorwaarden via andere kanalen aan te bieden;
- informatie met betrekking tot de toegang tot en de werking van het interne klachtenafhandelingssysteem van onlineplatforms, alsook een of meer bemiddelaars tot wie zakelijke gebruikers zich kunnen richten om te proberen geschillen met de relevante aanbieder van het onlineplatform te beslechten.
Klachten, bemiddeling en verhaal
- Aanbieders van onlineplatforms die meer dan vijftig personen in dienst hebben of die een jaaromzet van meer dan 10 miljoen EUR behalen, moeten een systeem invoeren en beheren voor het afhandelen van klachten van professionele gebruikers over de niet-naleving van een in de verordening vastgestelde wettelijke verplichting, technologische kwesties of maatregelen die door de aanbieder zijn getroffen, dan wel gedrag van die aanbieder, die gevolgen kunnen hebben voor zakelijke gebruikers. Klachten moeten vlot en doeltreffend worden verwerkt en het resultaat moet individueel en in duidelijke en begrijpelijke taal worden meegedeeld.
- Met het oog op toezicht, onder meer door het Waarnemingscentrum voor de onlineplatformeconomie, moeten de aanbieders van onlineplatforms statistieken over de doeltreffendheid van hun interne klachtenafhandelingssysteem publiceren.
- Om een snelle en doeltreffende geschillenbeslechting verder te vergemakkelijken, moeten de aanbieders van onlineplatforms een of meer bemiddelaars aanwijzen tot wie zakelijke gebruikers zich kunnen richten om te proberen geschillen met de relevante aanbieder van het onlineplatform te beslechten.
Handhaving
- Representatieve organisaties en overheidsorganen hebben een op zichzelf staand recht om in beroep te gaan bij de nationale rechtbank en niet-naleving van de verordening door de aanbieders van onlinetussenhandelsdiensten en zoekmachines tegen te gaan.
- Daarnaast voorzien de EU-landen in doeltreffende handhavingsmechanismen.
Evaluatie
Het Waarnemingscentrum voor de onlineplatformeconomie assisteert de Commissie bij het monitoren van de gevolgen van de nieuwe regels en van opkomende vraagstukken en nieuwe mogelijkheden in de digitale economie. Uiterlijk op 13 januari 2022 beoordeelt de Commissie of aanvullende of andere regels nodig zijn als onderdeel van de voorziene herziening van de verordening.
VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?
De verordening is van toepassing vanaf 12 juli 2020.
ACHTERGROND
Zie voor meer informatie:
KERNBEGRIPPEN
Onlinetussenhandelsdiensten: onlineplatforms — diensten van de informatiemaatschappij die zakelijke gebruikers de mogelijkheid geven om goederen of diensten aan te bieden aan consumenten, met het oog op het faciliteren van het initiëren van directe transacties tussen die zakelijke gebruikers en consumenten; zij worden aan zakelijke gebruikers geleverd op basis van contractverhoudingen tussen de aanbieder van dergelijke diensten en zakelijke gebruikers die goederen of diensten aanbieden aan consumenten.
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Verordening (EU) 2019/1150 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019 ter bevordering van billijkheid en transparantie voor zakelijke gebruikers van onlinetussenhandelsdiensten (PB L 186 van 11.7.2019, blz. 57-79)
GERELATEERDE DOCUMENTEN
Richtlijn (EU) 2016/943 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende de bescherming van niet-openbaar gemaakte knowhow en bedrijfsinformatie (bedrijfsgeheimen) tegen het onrechtmatig verkrijgen, gebruiken en openbaar maken daarvan (PB L 157 van 15.6.2016, blz. 1-18)
Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Kaderbesluit 2008/977/JBZ van de Raad (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 89-131)
Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn (EU) 2016/680 zijn in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie heeft slechts informatieve waarde.
Richtlijn (EU) 2015/1535 van het Europees Parlement en de Raad van 9 september 2015 betreffende een informatieprocedure op het gebied van technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (PB L 241 van 17.9.2015, blz. 1-15)
Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (PB L 351 van 20.12.2012, blz. 1-32)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EG) nr. 593/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst (Rome I) (PB L 177 van 4.7.2008, blz. 6-16)
Zie de geconsolideerde versie.
Richtlijn 2008/52/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2008 betreffende bepaalde aspecten van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken (PB L 136 van 24.5.2008, blz. 3-8)
Laatste bijwerking 19.08.2019