Regels voor overeenkomsten voor de verkoop van goederen tussen verkopers en consumenten
SAMENVATTING VAN:
Richtlijn (EU) 2019/771 betreffende bepaalde aspecten van overeenkomsten voor de verkoop van goederen
WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?
De richtlijn heeft tot doel de goede werking van de interne markt te waarborgen en te zorgen voor een hoog niveau van consumentenbescherming. Hiertoe bevat de richtlijn bepaalde gemeenschappelijke regels betreffende koopovereenkomsten tussen verkopers en consumenten.
Deze omvatten:
- conformiteit van de goederen met de overeenkomst;
- remedies als er geen sprake is van conformiteit;
- wijzen voor de uitoefening van die remedies;
- commerciële garanties.
KERNPUNTEN
De wetgeving is van toepassing op koopovereenkomsten* tussen een consument en een verkoper voor de levering van goederen*.
De wetgeving is niet van toepassing op:
- het leveren van digitale inhoud* of digitale diensten*, tenzij deze zijn verwerkt in of onderling verbonden met de goederen zelf, noodzakelijk zijn voor de goederen om hun functies te kunnen vervullen en worden geleverd in het kader van het koopcontract (goederen met digitale elementen);
- materiële gegevensdragers die uitsluitend als drager van digitale inhoud dienen (bv. cd’s, dvd’s enz.).
De verkoper moet ervoor zorgen dat de aan de consument geleverde goederen aan de koopovereenkomst voldoen door:
- te beantwoorden aan wat contractueel is overeengekomen, bv. voldoen aan de beschrijving, het type, de hoeveelheid, de kwaliteit en de eigenschappen op grond van de overeenkomst, geschikt zijn voor het overeengekomen gebruik enz., en
- te voldoen aan objectieve conformiteitscriteria, d.w.z.
- geschikt zijn voor de doeleinden waarvoor soortgelijke goederen gewoonlijk worden gebruikt,
- overeenkomen met het monster of model dat aan de consument is getoond,
- worden geleverd met de toebehoren, de instructies en de verpakking die de consument redelijkerwijs mag verwachten, en
- de kwaliteiten en kenmerken bezitten die de consument redelijkerwijs mag verwachten.
De verkoper is aansprakelijk voor elk conformiteitsgebrek dat binnen twee jaar na de levering aan het licht komt. In het eerste jaar hoeft de consument niet te bewijzen dat het defect op het tijdstip van de levering bestond.
In het geval van goederen met digitale elementen:
- moet de verkoper ervoor zorgen dat alle updates die nodig zijn om de conformiteit van die goederen te handhaven aan de consument worden gemeld en geleverd gedurende de periode die de consument redelijkerwijs kan verwachten, tenzij sprake is van continue levering van het digitale element van de goederen, in welk geval updates moeten worden geleverd tijdens de hele periode van levering;
- is de verkoper aansprakelijk voor elk conformiteitsgebrek dat binnen twee jaar na de levering aan het licht komt, tenzij sprake is van continue levering van het digitale element gedurende een langere periode, in welk geval de verkoper tijdens de hele periode van levering aansprakelijk is.
Indien goederen gebreken vertonen („conformiteitsgebrek”), heeft de consument het recht op de volgende remedies:
- de keuze tussen reparatie en vervanging van de goederen, zonder kosten, binnen een redelijke termijn en zonder grote ongemakken. De verkoper kan de alternatieve remedie aanbieden als de gekozen remedie onmogelijk is of voor de verkoper onevenredige kosten met zich meebrengt;
- een evenredige prijsvermindering;
- ontbinding van de koopovereenkomst, behalve wanneer het gebrek slechts gering is.
Commerciële garanties:
- zijn bindend voor de garant onder de voorwaarden in het garantiebewijs en in de daarmee samenhangende reclame, indien deze gunstiger zijn voor de consument;
- moeten in duidelijke en begrijpelijke taal aan de consument worden verstrekt op een wijze die deze informatie toegankelijk maakt voor toekomstig gebruik;
- omvatten:
- de bevestiging dat de consument bij wet recht heeft op kosteloze remedies van de verkoper in geval van gebreken,
- de naam en het adres van de garant,
- de procedure om de uitvoering van de garantie te verkrijgen en de garantievoorwaarden.
De EU-landen kunnen:
- tweedehandsgoederen die op openbare veilingen worden verkocht en levende dieren van de wetgeving uitsluiten;
- voorzien in regels betreffende aspecten van het algemene overeenkomstenrecht of het recht op schadevergoeding, voor zover zij niet in deze richtlijn worden geregeld;
- de consument toestaan een specifieke remedie te kiezen indien binnen dertig dagen na levering blijkt dat de goederen een conformiteitsgebrek vertonen, of specifieke regels met betrekking tot garanties of verborgen gebreken handhaven.
De EU-landen:
- mogen geen maatregelen toepassen die afwijken van die in de richtlijn, met inbegrip van striktere of minder strikte bepalingen inzake consumentenbescherming;
- mogen een langere termijn voor de aansprakelijkheid van de verkoper toepassen dan die in de richtlijn;
- mogen bepalen dat de consument, om gebruik te maken van zijn rechten, de verkoper binnen twee maanden na constatering van het gebrek op de hoogte moet brengen;
- moeten zorgen voor passende en doeltreffende middelen om de naleving van de wetgeving te waarborgen;
- brengen de consument op de hoogte van zijn rechten krachtens de richtlijn en de wijze waarop deze kunnen worden afgedwongen;
- nemen uiterlijk op 1 juli 2021 de in de wetgeving genoemde maatregelen en maken deze bekend.
De Europese Commissie dient uiterlijk op 12 juni 2024 een verslag in bij het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economisch en Sociaal Comité over de toepassing van de richtlijn.
Intrekking
Richtlijn 1999/44/EG (richtlijn betreffende de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen) wordt met ingang van 1 januari 2022 ingetrokken door Richtlijn (EU) 2019/771.
VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?
De EU-landen moeten de regels toepassen vanaf 1 januari 2022.
ACHTERGROND
- Met de richtlijn wordt beoogd een evenwicht te vinden tussen een hoog niveau van consumentenbescherming en een groter concurrentievermogen van het bedrijfsleven, met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel. Zij maakt deel uit van de strategie voor een digitale eengemaakte markt, die voorziet in een uitgebreid kader om de integratie van de digitale dimensie in de interne markt te bevorderen.
- De wetgeving vormt een aanvulling op Richtlijn (EU) 2019/770 waarin regels staan voor de levering van digitale inhoud en digitale diensten, met inbegrip van digitale inhoud die wordt geleverd op een materiële gegevensdrager (zoals dvd’s, cd’s, USB-sticks en geheugenkaarten).
- Zie voor meer informatie:
KERNBEGRIPPEN
Koopovereenkomst: een overeenkomst waarbij de verkoper eigendom van goederen overdraagt aan een consument in ruil voor een prijs.
Goederen:- alle roerende lichamelijke zaken, met inbegrip van water, gas en elektriciteit wanneer zij worden verkocht in een beperkt volume of een bepaalde hoeveelheid;
- alle roerende lichamelijke zaken waarin digitale inhoud of digitale diensten zijn verwerkt of die daarmee onderling verbonden zijn, op zodanige wijze dat het ontbreken van die digitale inhoud of die digitale dienst ertoe zou leiden dat de goederen hun functies niet kunnen vervullen („goederen met digitale elementen”).
Digitale inhoud: gegevens die in digitale vorm worden geproduceerd en geleverd.
Digitale dienst:- een dienst die de consument in staat stelt gegevens in digitale vorm te creëren, te verwerken of op te slaan, of toegang tot die gegevens te krijgen, of
- een dienst die voorziet in de mogelijkheid tot het delen van gegevens of andere interactie met gegevens in digitale vorm die door de consument of door andere gebruikers van die dienst worden geüpload of gecreëerd.
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Richtlijn (EU) 2019/771 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2019 betreffende bepaalde aspecten van overeenkomsten voor de verkoop van goederen, tot wijziging van Verordening (EU) 2017/2394 en Richtlijn 2009/22/EG, en tot intrekking van Richtlijn 1999/44/EG (PB L 136 van 22.5.2019, blz. 28-50)
GERELATEERDE DOCUMENTEN
Richtlijn (EU) 2019/770 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2019 betreffende bepaalde aspecten van overeenkomsten voor de levering van digitale inhoud en digitale diensten (PB L 136 van 22.5.2019, blz. 1-27)
Verordening (EU) 2017/1128 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 betreffende grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt (PB L 168 van 30.6.2017, blz. 1-11)
Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EU) 2017/1128 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie heeft slechts informatieve waarde.
Richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PB L 171 van 7.7.1999, blz. 12-16)
Zie de geconsolideerde versie.
Laatste bijwerking 10.09.2019