Bevriezing en confiscatie van vermogensbestanddelen

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) 2018/1805 — de wederzijdse erkenning van bevriezingsbevelen en confiscatiebevelen

WAT IS HET DOEL VAN DEZE VERORDENING?

Verordening (EU) 2018/1805 heeft tot doel de grensoverschrijdende ontneming van criminele vermogensbestanddelen te vergemakkelijken en is gericht op een efficiëntere bevriezing en confiscatie van fondsen van illegale oorsprong in de EU.

De verordening maakt deel uit van het actieplan dat door de Europese Commissie is uitgewerkt ter versterking van de strijd tegen terrorismefinanciering. De verordening draagt bij tot de voltooiing van de veiligheidsunie door te zorgen voor de ontneming van vermogensbestanddelen aan criminelen.

KERNPUNTEN

Toepassingsgebied

In deze verordening worden regels vastgesteld op grond waarvan een EU-land door een ander EU-land in het kader van procedures in strafzaken uitgevaardigde bevriezingsbevelen* en confiscatiebevelen* op zijn grondgebied erkent en ten uitvoer legt.

Kenmerken

De verordening heeft de volgende belangrijke kenmerken.

De oplossing van problemen in verband met de uitvoering van bestaande wettelijke instrumenten door de vaststelling van een enkele verordening, die betrekking heeft op zowel bevriezingsbevelen als confiscatiebevelen, die rechtstreeks toepasselijk is in de EU.
Het algemene beginsel van wederzijdse erkenning, hetgeen inhoudt dat alle rechterlijke beslissingen in strafzaken in een EU-land normaal gesproken rechtstreeks worden erkend en ten uitvoer worden gelegd door een ander EU-land. Er is slechts een beperkt aantal redenen voor niet-erkenning en niet-tenuitvoerlegging.
Modelcertificaten en -procedures om snellere en efficiëntere bevriezings- en confiscatiemaatregelen mogelijk te maken.
Een termijn van 45 dagen voor de erkenning van een confiscatiebevel en, in dringende gevallen, een termijn van 48 uur voor de erkenning en 48 uur voor de tenuitvoerlegging van bevriezingsbevelen. Termijnen kunnen onder strikte voorwaarden worden verlengd.
Bepalingen om ervoor te zorgen dat de rechten van slachtoffers op compensatie en teruggave worden gerespecteerd in grensoverschrijdende gevallen.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 19 december 2020 van toepassing.

ACHTERGROND

De verordening vormt een aanvulling op reeds bestaande wetgeving inzake politiële en justitiële samenwerking in strafzaken in de EU, waaronder:

de bevriezing en confiscatie van hulpmiddelen en opbrengsten van misdrijven,
de richtlijn Europees onderzoeksbevel,
het recht op toegang tot een advocaat,
het recht op informatie in strafprocedures,
het recht op vertaling en vertolking in strafprocedures,
rechtsbijstand, en
het vermoeden van onschuld.

Voor meer informatie, zie:

De bestrijding van het witwassen van geld en terrorismefinanciering op EU-niveau (Europese Commissie).

KERNBEGRIPPEN

Bevriezingsbevel. Een beslissing die door een uitvaardigende autoriteit is uitgevaardigd of gevalideerd ter voorkoming van vernietiging, verwerking, verplaatsing, overdracht of vervreemding van voorwerpen die de autoriteit wenste te confisqueren.

Confiscatiebevel. Een onherroepelijke straf of maatregel, opgelegd door een rechtbank na een procedure in verband met een strafbaar feit, die leidt tot definitieve ontneming van voorwerpen aan een persoon of onderneming.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) 2018/1805 van het Europees Parlement en de Raad van 14 november 2018 inzake de wederzijdse erkenning van bevriezingsbevelen en confiscatiebevelen (PB L 303 van 28.11.2018, blz. 1-38).

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EU) 2023/2844 van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2023 betreffende de digitalisering van de justitiële samenwerking en de toegang tot de rechter in grensoverschrijdende burgerlijke, handels- en strafzaken, en tot wijziging van bepaalde handelingen op het gebied van justitiële samenwerking (PB L, 2023/2844 van 27.12.2023).

Richtlijn (EU) 2016/1919 van het Europees Parlement en de Raad van 26 oktober 2016 betreffende rechtsbijstand voor verdachten en beklaagden in strafprocedures en voor gezochte personen in procedures ter uitvoering van een Europees aanhoudingsbevel (PB L 297 van 4.11.2016, blz. 1-8).

Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn (EU) 2016/1919 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

Richtlijn (EU) 2016/800 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende procedurele waarborgen voor kinderen die verdachte of beklaagde zijn in een strafprocedure (PB L 132 van 21.5.2016, blz. 1-20).

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Europese Raad en de Raad — Uitvoering van de Europese veiligheidsagenda ter bestrijding van terrorisme en ter voorbereiding van een echte en doeltreffende veiligheidsunie (COM(2016) 230 final van 20.4.2016).

Richtlijn (EU) 2016/343 van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 2016 betreffende de versterking van bepaalde aspecten van het vermoeden van onschuld en van het recht om in strafprocedures bij de terechtzitting aanwezig te zijn (PB L 65 van 11.3.2016, blz. 1-11).

Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad inzake een actieplan ter versterking van de strijd tegen terrorismefinanciering (COM(2016) 50 final van 2.2.2016).

Richtlijn 2014/42/EU van het Europees Parlement en de Raad van 3 april 2014 betreffende de bevriezing en confiscatie van hulpmiddelen en opbrengsten van misdrijven in de Europese Unie (PB L 127 van 29.4.2014, blz. 39-50).

Zie de geconsolideerde versie.

Richtlijn 2013/48/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2013 betreffende het recht op toegang tot een advocaat in strafprocedures en in procedures ter uitvoering van een Europees aanhoudingsbevel en het recht om een derde op de hoogte te laten brengen vanaf de vrijheidsbeneming en om met derden en consulaire autoriteiten te communiceren tijdens de vrijheidsbeneming (PB L 294 van 6.11.2013, blz. 1-12).

Richtlijn 2012/13/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2012 betreffende het recht op informatie in strafprocedures (PB L 142 van 1.6.2012, blz. 1-10).

Richtlijn 2010/64/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 oktober 2010 betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures (PB L 280 van 26.10.2010, blz. 1-7).

Kaderbesluit 2006/783/JBZ van de Raad van 6 oktober 2006 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op beslissingen tot confiscatie (PB L 328 van 24.11.2006, blz. 59-78).

Zie de geconsolideerde versie.

Kaderbesluit 2003/577/JBZ van de Raad van 22 juli 2003 inzake de tenuitvoerlegging in de Europese Unie van beslissingen tot bevriezing van voorwerpen of bewijsstukken (PB L 196 van 2.8.2003, blz. 45-55).

Zie de geconsolideerde versie.

Richtlijn 2014/41/EU van het Europees Parlement en de Raad van 3 april 2014 betreffende het Europees onderzoeksbevel in strafzaken (PB L 130 van 1.5.2014, blz. 1-36).

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 19.04.2024