Overeenkomst inzake wederzijdse erkenning (MRA) tussen de EU en Canada

SAMENVATTING VAN:

Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA) tussen Canada en de EU en EU-landen

Besluit (EU) 2017/38 van 28 oktober 2016 betreffende de voorlopige toepassing van de Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA)

WAT IS HET DOEL VAN DE OVEREENKOMST EN HET BESLUIT?

Het protocol wederzijdse erkenning van de resultaten van de overeenstemmingsbeoordeling (een soort overeenkomst inzake wederzijdse erkenning — MRA (mutual recognition agreement)*) in het kader van de Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA) heeft tot doel het handelsverkeer in goederen tussen de EU en Canada te bevorderen door technische belemmeringen weg te nemen.

In het kader van de bilaterale overeenkomst die de EU op 28 oktober 2016 heeft goedgekeurd, aanvaarden de EU en Canada de overeenstemmingsbeoordelingen* die door aangewezen instanties voor specifieke industriële producten zijn uitgevoerd.

Het besluit betreft de voorlopige toepassing van de CETA.

KERNPUNTEN

De overeenkomst omvat de volgende sectoren:

• elektrische en elektronische apparatuur, met inbegrip van elektrische installaties en toestellen, en bijbehorende onderdelen;
• radio- en telecommunicatie-eindapparatuur;
• elektromagnetische compatibiliteit*;
• speelgoed;
• voor de bouw bestemde producten;
• machines, met inbegrip van onderdelen, componenten en verwisselbare uitrustingsstukken;
• meetinstrumenten;
• centraleverwarmingsketels, met inbegrip van bijbehorende toestellen;
• materieel, machines, toestellen en preventie- en detectiesystemen voor gebruik op plaatsen waar ontploffingsgevaar kan heersen (ATEX-apparatuur);
• geluiddempende apparatuur voor gebruik buitenshuis;
• pleziervaartuigen, met inbegrip van onderdelen daarvan.

Het protocol:

• stelt Europese en Canadese bedrijven in staat hun producten in respectievelijk de EU en Canada te testen en te certificeren in overeenstemming met de eisen van de andere partij voordat ze naar Canada of de EU worden uitgevoerd;
• vereist dat de EU en Canada binnen drie jaar na de inwerkingtreding van de overeenkomst overwegen andere productsectoren in het CETA-protocol op te nemen;
• stelt de volgende prioritaire goederen vast die voor opname in aanmerking kunnen komen:
  • medische hulpmiddelen en toebehoren;
  • drukapparatuur, met inbegrip van drukvaten, installatieleidingen, appendages en samenstellen;
  • gasverbrandingstoestellen;
  • persoonlijke beschermingsmiddelen;
  • spoorwegsystemen;
  • uitrusting geplaatst aan boord van een schip;
• sluit met name bepaalde producten uit, zoals landbouw- en sanitaire producten;
• voorziet in de erkenning van accreditatie, aanwijzing en intrekking van conformiteitsbeoordelingsinstanties*;
• machtigt de EU of Canada om de verkoop van een door een aangewezen overeenstemmingsbeoordelingsinstantie goedgekeurd product te beperken indien zij van mening zijn dat het niet aan de gestelde eisen voldoet;
• verzoekt de EU en Canada contactpunten in te stellen om de onderlinge communicatie te regelen;
• bepaalt dat het Comité voor de handel in goederen dat met de CETA is ingesteld:
  • de uitvoering van het protocol beheert;
  • eventuele problemen aanpakt;
  • eventuele wijzigingen en aanbevelingen in overweging neemt;
  • verslag uitbrengt aan het Gemengd Comité voor de CETA over de uitvoering van het protocol.

VANAF WANNEER ZIJN HET BESLUIT EN DE OVEREENKOMST VAN TOEPASSING?

Het besluit is sinds 28 oktober 2016 van toepassing. CETA is op 21 september 2017 voorlopig in werking getreden. CETA kan pas volledig van kracht worden als alle EU-landen de overeenkomst hebben bekrachtigd in overeenstemming met de in hun land geldende constitutionele vereisten.

ACHTERGROND

Met de voorlopige inwerkingtreding van de CETA maakt het CETA-protocol een einde aan de oorspronkelijke Overeenkomst inzake wederzijdse erkenning tussen de EU en Canada die in 1998 werd geratificeerd.

In het kader van de artikelen 207 en 218 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie onderhandelt de Europese Commissie, onder het gezag van de EU-landen, over internationale handelsovereenkomsten.

In hun resolutie van 21 december 1989 hebben de landen van de EU het beginsel van de MRA’s goedgekeurd. Op 21 september 1992 machtigden zij de Commissie om namens de EU te onderhandelen over overeenkomsten inzake wederzijdse erkenning met bepaalde derde landen.

Voor meer informatie zie:

• Overeenkomsten inzake wederzijdse erkenning (Europese Commissie).

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENTEN

Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA) tussen Canada, enerzijds, en de Europese Unie en haar lidstaten, anderzijds (PB L 11 van 14.1.2017, blz. 23-1079)

Besluit (EU) 2017/38 van de Raad van 28 oktober 2016 betreffende de voorlopige toepassing van de Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA) tussen Canada, enerzijds, en de Europese Unie en haar lidstaten, anderzijds (PB L 11 van 14.1.2017, blz. 1080-1081)

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Besluit (EU) 2017/37 van de Raad van 28 oktober 2016 betreffende de ondertekening namens de Europese Unie van de Brede Economische en Handelsovereenkomst (CETA) tussen Canada, enerzijds, en de Europese Unie en haar lidstaten, anderzijds (PB L 11 van 14.1.2017, blz. 1-2)

Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie — Vijfde deel — Extern optreden van de Unie — Titel II — De gemeenschappelijke handelspolitiek — Artikel 207 (oud artikel 133 VEG) (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 140-141)

Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie — Vijfde deel — Extern optreden van de Unie — Titel V — Internationale overeenkomsten — Artikel 218 (oud artikel 300 VEG) (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 144-146)

Resolutie van de Raad van 21 december 1989 betreffende een globale aanpak op het gebied van de conformiteitsbeoordeling (PB C 10 van 16.1.1990, blz. 1-2)

Laatste bijwerking 23.07.2018