Havens: verrichting van diensten en financiële transparantie

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) 2017/352 — Regels inzake het verrichten van havendiensten en financiële transparantie van havens

WAT IS HET DOEL VAN DEZE VERORDENING?

Deze verordening is het eerste stuk EU-wetgeving dat specifiek betrekking heeft op havens en bevat regels inzake financiële transparantie, het verrichten van havendiensten en heffingen op het gebruik van de infrastructuur.
De verordening is gewijzigd door Verordening (EU) 2020/697 teneinde havenbeheerders of bevoegde instanties toe te staan flexibiliteit te bieden bij het opleggen van heffingen op het gebruik van haveninfrastructuur in het kader van de COVID-19-uitbraak.

KERNPUNTEN

De wetgeving is van toepassing op het volgende:

bunkering*
vrachtafhandeling
aanmeren
passagiersdiensten
ontvangst van scheepsafval en ladingresiduen
loodsen die een vaartuig begeleiden, zodat het veilig een haven in of uit kan of in de haven kan varen
slepen*.

Havenbeheerders:

mogen van dienstverleners verlangen dat zij aan minimumeisen voldoen, zoals beroepskwalificaties, geschikte apparatuur en voldoende financiële middelen;
moeten ervoor zorgen dat deze minimumeisen transparant, objectief, niet-discriminerend, proportioneel en relevant zijn voor de verrichtte diensten;
mogen het aantal aanbieders van havendiensten om specifieke redenen beperken, met name wanneer het betrokken gebied voor ander gebruik is gereserveerd;
moeten potentiële dienstverleners in de gelegenheid stellen te worden gehoord door eventuele geplande beperkingen ten minste drie maanden voordat een besluit wordt genomen, bekend te maken;
kunnen besluiten de dienst zelf te verrichten of via een onderneming of organisatie waarover zij zeggenschap hebben, alsof het een van hun eigen diensten betreft.

In geval van een beperking moet er een transparante, niet-discriminerende en voor alle belanghebbenden toegankelijke selectieprocedure volgen.

EU-landen:

kunnen aan havenexploitanten openbaredienstverplichtingen opleggen om bijvoorbeeld ononderbroken en betaalbare diensten te waarborgen, of vanwege de veiligheid, beveiliging of het milieu;
moeten zorgen voor de heffing van een haveninfrastructuurheffing, zonder dat dit dienstverleners belet om hun eigen heffingen toe te passen;
mogen havens in de ultraperifere regio’s* van de EU vrijstellen van deze wetgeving;
moeten voorzien in procedures voor de behandeling van eventuele klachten en sancties vaststellen voor inbreuken op de wetgeving.

Aanbieders van havendiensten:

moeten ervoor zorgen dat personeelsleden de nodige opleiding krijgen, met name op het gebied van gezondheid en veiligheid, om hun werk te verrichten;
moeten ervoor zorgen dat de opleidingen regelmatig geactualiseerd worden om aan de technologische ontwikkelingen tegemoet te komen.

De financiële betrekkingen tussen nationale instanties en havenbeheerders moeten transparant zijn met een duidelijke vermelding van:

publieke middelen die rechtstreeks of via tussenpersonen aan organen voor havenbeheer worden verstrekt;
de besteding van die middelen;
de heffingen die door een interne exploitant worden toegepast om aan de openbaredienstverplichtingen te voldoen.

De verordening:

heeft geen invloed op de nationale sociale en arbeidsregelgeving of op EU-wetgeving inzake overheidsopdrachten of concessieovereenkomsten;
is niet van toepassing op havendienstovereenkomsten die vóór 15 februari 2017 en voor een bepaalde duur zijn gesloten (overeenkomsten van voor 15 februari 2017 voor onbepaalde duur moeten uiterlijk voor 1 juli 2025 voldoen).

De Europese Commissie moet het Europees Parlement en de Raad uiterlijk op 24 maart 2023 een evaluatie over de toepassing van de wetgeving toezenden.

Wijziging volgend op de uitbraak van de COVID-19-pandemie

Wijzigingsverordening (EU) 2020/697 introduceert een nieuwe overgangsregel waarmee havenbeheerders of bevoegde instanties kunnen besluiten gedurende de periode van 1 maart 2020 tot 31 oktober 2020 het innen van haveninfrastructuurheffingen op te schorten, te verminderen, hiervoor uitstel van betaling te verlenen of deze heffingen helemaal niet op te leggen.
De havenbeheerder of bevoegde instantie dient ervoor te zorgen dat havengebruikers en vertegenwoordigers of verenigingen van havengebruikers van dergelijke maatregelen op de hoogte worden gebracht.
Het niet opleggen, de opschorting, de vermindering of het uitstel van betaling van haveninfrastructuurheffingen moet op een transparante, objectieve en niet-discriminerende wijze worden verleend.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 24 maart 2019 van toepassing.

ACHTERGROND

Voor meer informatie, zie:

Havens (Europese Commissie).

KERNBEGRIPPEN

Bunkering: de levering van vaste, vloeibare of gasvormige brandstoffen aan een vaartuig.

Slepen: een vaartuig met behulp van een sleepboot bijstand bieden bij het manoeuvreren, zodat het veilig een haven in of uit kan of in de haven kan varen.

Ultraperifere regio’s: Guadeloupe, Frans Guyana, Réunion, Martinique, Mayotte en Saint Martin (Frankrijk), Azoren en Madeira (Portugal) en Canarische Eilanden (Spanje).

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) 2017/352 van het Europees Parlement en de Raad van 15 februari 2017 tot vaststelling van een kader voor het verrichten van havendiensten en gemeenschappelijke regels inzake de financiële transparantie van havens (PB L 57 van 3.3.2017, blz. 1-18)

Achtereenvolgende wijzigingen in Verordening (EU) 2017/352 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

Laatste bijwerking 08.07.2020