Bekendmaking van een registratieaanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2081/92 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

(2005/C 233/06)

Naar aanleiding van deze bekendmaking kan bezwaar worden aangetekend op grond van artikel 7 of artikel 12 quinquies van de genoemde verordening. Elk bezwaar tegen deze registratieaanvraag moet binnen zes maanden na deze bekendmaking worden ingediend via de bevoegde autoriteit van een lidstaat, van een staat die lid van de WTO is, of van een overeenkomstig artikel 12, lid 3, erkend derde land. Geoordeeld wordt dat de hiernavolgende gegevens, met name die in punt 4.6, de registratieaanvraag rechtvaardigen in de zin van Verordening (EEG) nr. 2081/92; zij zijn het motief voor deze bekendmaking.

SAMENVATTING

VERORDENING (EEG) Nr. 2081/92 VAN DE RAAD

„HUILE D'OLIVE DE CORSE” OF „HUILE D'OLIVE DE CORSE — OLIU DI CORSICA”

EG-nummer: FR/00428/11.11.2004

BOB (X ) BGA ( )

Deze samenvatting is opgesteld voor informatieve doeleinden. Voor volledige informatie, met name ten behoeve van de producenten van het product met de betrokken BOB of BGA, dient de volledige versie van het productdossier te worden geraadpleegd hetzij op nationaal niveau, hetzij bij de bevoegde diensten van de Europese Commissie (1).

1.   Bevoegde dienst van de lidstaat

2.   Groepering

2.1.   Naam: Syndicat AOC Oliu di Corsica — Huile d'olive de Corse.

2.2.   Adres:

2.3.   Samenstelling: producenten/verwerkers (X) anderen ( )

3.   Productcategorie

Categorie 1.5 — Oliën en vetten

4.   Overzicht van het productdossier

(samenvatting van de in artikel 4, lid 2, voorgeschreven gegevens)

4.1.   Naam: „Huile d'olive De Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica”

4.2.   Beschrijving: Olijfolie van Corsica („Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica”) heeft een zachte smaak, nagenoeg zonder scherpe of bittere tonen. Het aroma van de olie is verfijnd en herinnert aan gedroogd fruit, gebak en de macquis.

De kleur van de olie is strogeel tot lichtgeel, met soms een groene tint.

4.3.   Geografisch gebied: Het geografisch gebied omvat het grondgebied van de volgende 297 gemeenten:

Département de Corse du sud: Afa; Ajaccio; Alata; Albitreccia; Altagene; Ambiegna; Appietto; Arbellara; Arbori; Argiusta-Moriccio; Arro; Azilone-Ampaza; Azzana; Balogna; Bastelicaccia; Belvedere-Campomoro; Bilia; Bonifacio; Calcatoggio; Campo; Cannelle; Carbini; Carbuccia; Cardo-Torgia; Cargese; Cargiaca; Casaglione; Casalabriva; Cauro; Coggia; Cognocoli-Monticchi; Conca; Corrano; Coti-Chiavari; Cuttoli-Corticchiato; Eccica-Suarella; Figari; Foce; Forciolo; Fozzano; Frasseto; Giuncheto; Granace; Grossa; Grosseto-Prugna; Guarguale; Lecci; Letia; Levie; Lopigna; Loreto-Di-Tallano; Marignana; Mela; Moca-Croce; Monacia-D'aullene; Murzo; Ocana; Olivese; Olmeto; Olmiccia; Osani; Ota; Partinello; Peri; Petreto-Bicchisano; Piana; Pianottoli-Caldarello; Pietrosella; Pila-Canale; Porto-Vecchio; Propriano; Rosazia; Salice; Sari-Solenzara; Sari-D'orcino; Sarrola-Carcopino; Sartene; Serra-Di-Ferro; Serra-Di-Scopamene; Serriera; Sollacaro; Sorbollano; Sotta; Sant'andrea-D'orcino; San-Gavino-Di-Carbini; Sainte-Lucie-De-Tallano; Santa-Maria-Figaniella; Santa-Maria-Siche; Tavaco; Ucciani; Urbalacone; Valle-Di-Mezzana; Vero; Vico; Viggianello; Villanova; Ze rubia; Zevaco; Zigliara; Zonza; Zoza.

Département de Haute Corse: Aghione; Aland; Aleria; Algajola; Altiani; Ampriani; Antisanti; Aregno; Avapessa; Barbaggio; Barrettali; Bastia; Belgodere; Bigorno; Biguglia; Bisinchi; Borgo; Brando;Cagnano; Calenzana; Calvi; Campi; Campile; Campitello; Canale-Di-Verde; Canari; Canavaggia; Casabianca; Casalta; Casevecchie; Castellare-di-Casinca; Castellare-di-Mercurio; Castello-di-Rostino; Castifao; Castiglione; Castineta; Castirla; Cateri; Centuri; Cervione; Chiatra; Chisa; Corbara; Costa; Croce; Crocicchia; Erbajolo; Ersa; Farinole; Favalello; Feliceto; Ficaja; Focicchia; Furiani; Galeria; Gavignano; Ghisonaccia; Giocatojo; Giuncaggio; Ile-Rousse; Isolaccio-Di-Fiumorbo; Lama; Lavatoggio; Lento; Linguizzetta; Loreto-Di-Casinca; Lucciana; Lugo-Di-Nazza; Lumio; Luri; Manso; Matra; Meria; Moita; Moltifao; Monacia-D'orezza; Moncale; Monte; Montegrosso; Monticello; Morosaglia; Morsiglia; Murato; Muro; Nessa; Nocario; Noceta; Nonza; Novella; Occhiatana; Ogliastro; Olcani; Oletta; Olmeta-Di-Capocorso; Olmeta-Di-Tuda; Olmo; Omessa; Ortiporio; Palasca; Pancheraccia; Parata; Patrimonio; Penta-Acquatella; Penta-Di-Casinca; Pero-Casevecchie; Piano; Piazzole; Piedicorte-Di-Gaggio; Piedicroce; Piedigriggio; Pietralba; Pietracorbara; Pietra-Di-Verde; Pietraserena; Pietroso; Pieve; Pigna; Pino; Poggio-Di-Nazza; Poggio-Di-Venaco; Poggio-D'oletta; Poggio-Marinaccio; Poggio-Mezzana; Polveroso; Popolasca; Porri; Porta; Prato-Di-Giovellina; Prunelli-Di-Casacconi; Prunelli-Di-Fiumorbo; Pruno; Quercitello; Rapaggio; Rapale; Riventosa; Rogliano; Rospigliani; Rutali; Scata; Scolca; Sermano; Serra-Di-Fiumorbo; Silvareccio; Sisco; Solaro; Sorbo-Ocagnano; Sorio; Soveria; Speloncato; Stazzona; Sant'andrea-Di-Bozio; Sant'andrea-Di-Cotone; Sant'antonino; San-Damiano; Saint-Florent; San-Gavino-D'ampugnani; San-Gavino-Di-Fiumorbo; San-Gavino-Di-Tenda; San-Giovanni-Di-Moriani; San-Giuliano; San-Martino-Di-Lota; Santa-Lucia-Di-Mercurio; Santa-Lucia-Di-Moriani; Santa-Maria-Di-Lota; Santa-Maria-Poggio; San-Nicolao; Santo-Pietro-Di-Tenda; Santo-Pietro-Di-Venaco; Santa-Reparata-Di-Balagna; Santa-Reparata-Di-Moriani; Taglio-Isolaccio; Talasani; Tallone; Tomino; Tox; Tralonca; Urtaca; Vallecalle; Valle-Di-Campoloro; Valle-Di-Rostino; Valle-D'orezza; Velone-Orneto; Ventiseri; Venzolasca; Verdese; Vescovato; Vezzani; Vignale; Ville-Di-Paraso; Ville-Di-Pietrabugno; Volpajola; Zalana; Zilia; Zuani.

Delen van de volgende gemeenten: Corte; Venaco.

Dit gebied telt een groot aantal afzonderlijke productiegebieden vanwege het zeer afwisselende reliëf op het eiland, het gebrek aan vlakke gebieden en het feit dat een deel van het grondgebied boven de 1 000 meter ligt en moeilijk te bereiken is.

De vorm van het landschap, met steile hellingen, is bepaald door de samenstelling van de bodem, hoofdzakelijk schist en graniet met enkele kalkafzettingen.

De grond in de gebieden waar olijfbomen zijn geplant, is vooral ontstaan door de afbraak van de twee belangrijkste steensoorten in de bodem. Het gemeenschappelijke kenmerk van de bodemsoorten die hierdoor zijn ontstaan, is de betrekkelijk ondiepe en dus veeleer arme en droge bovenlaag.

Corsica heeft een mediterraan klimaat met in de zomer ongeveer 5 maanden droogte, gunstige temperaturen voor olijfbomen (zachte winters, warme zomers en nauwelijks vorst op de plaatsen waar olijfbomen worden geplant), een sterk geïsoleerde ligging maar ook invloeden van zee die zorgen voor de juiste vochtigheid.

4.4.   Bewijs van oorsprong: Enkel olie waarvoor overeenkomstig de wettelijk vastgestelde voorschriften voor de erkenning van producten van de olijventeelt die in aanmerking komen voor een beschermde oorsprongsbenaming, een keurmerk werd verleend door het Institut national des appellation d'origine (Nationaal Instituut tot Bescherming van de Oorsprongsbenamingen — INAO) mag onder de beschermde oorsprongsbenaming „Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica” in de handel worden gebracht.

Elke handeling met betrekking tot de productie van de grondstof en de bereiding van de olijfolie moet worden uitgevoerd binnen het afgebakende geografische gebied.

De procedure voor de productie van de grondstof verloopt als volgt:

identificatie van een perceel door de opstelling van een lijst van percelen die, op basis van criteria met betrekking tot de inplanting van de olijfbomen en de productievoorschriften (variëteit en verzorging van de boomgaard), geschikt zijn voor de productie van de „Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica”,

een jaarlijkse oogstaangifte door de producent, waarbij melding wordt gemaakt van het productieareaal, met inachtneming van de vastgestelde maximumopbrengst, de geoogste hoeveelheid olijven en hun bestemming (conserveren, plaats van verwerking),

De verwerkingsprocedure verloopt als volgt:

verwerkingsaangifte: de verwerker doet jaarlijks aangifte van de totale hoeveelheid verwerkt product,

erkenningsaanvraag: de verwerker dient een aanvraag voor een keurmerk in aan de hand waarvan kan worden nagegaan waar en hoe de betrokken producten zijn opgeslagen.

De procedure wordt afgerond met een analytisch en organoleptisch onderzoek om na te gaan of aan alle eisen inzake kwaliteit en typische kenmerken van het product is voldaan.

Ten slotte moeten alle erkende olijventelers en verwerkers jaarlijks een voorraadaangifte indienen.

4.5.   Werkwijze voor het verkrijgen van het product: De olijven moeten worden geteeld en verwerkt in het in punt 4.3 omschreven productiegebied.

Variëteiten

De olijfolie wordt gewonnen uit olijven van de volgende variëteiten: Sabine (ook genoemd: Aliva Bianca, Biancaghja), Ghjermana, Capannace, Raspulada, Zinzala, Aliva Néra (ook genoemd: Ghjermanane du Sud), Curtinese.

Toch kunnen ook boomgaarden die vóór de datum van bekendmaking van de nationale voorschriften betreffende de benaming zijn aangeplant, en die niet voldoen aan de bepalingen inzake variëteiten, voor hun oogst nog steeds de benaming „Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica” gebruiken op voorwaarde dat de betrokken bedrijven bij het Institut national des appellations d'origine een individueel tijdschema voor de omschakeling van het bedrijf indienen. In dit tijdschema moet worden vastgelegd dat tegen 2010 ten minste 30 % van de bomen op het bedrijf tot bovengenoemde variëteiten behoren, tegen 2015 ten minste 40 %, tegen 2020 ten minste 50 % en tegen 2025 ten minste 70 %. Vanaf de oogst van 2010 mogen olijven van deze bedrijven worden gebruikt voor de vervaardiging van olijfolie met de beschermde oorsprongsbenaming indien daarbij olijven van ten minste één van bovengenoemde variëteiten worden gebruikt.

In de boomgaard mogen ook bestuivingsvariëteiten voorkomen, mits deze bomen gelijkmatig over de boomgaard zijn verdeeld en hun aantal niet meer dan 5 % bedraagt van het totale aantal bomen in de betrokken boomgaard. Bij de verwerking tot olijfolie mag maximaal 5 % van de gebruikte olijven tot deze variëteiten behoren.

Verzorging van de boomgaard

Elke boom beschikt over een oppervlakte van minimaal 24 m2 en de afstand tussen twee bomen bedraagt minimaal 4 meter.

Bij het snoeien wordt de boom verkleind door oud hout weg te nemen.

Met het oog op het onderhoud moeten tussen de bomen bepaalde gewassen worden geteeld of moet de vrije ruimte met gras worden ingezaaid en jaarlijks worden gemaaid of begraasd.

Irrigatie is tijdens de groeiperiode toegestaan tot de olijven rijp zijn.

De opbrengst van een boomgaard mag niet meer dan 8 ton olijven per hectare bedragen. Bij uitzonderlijke weersomstandigheden kan de maximaal toegestane opbrengst voor een bepaalde oogstcampagne echter worden verhoogd of verlaagd. De opbrengst mag evenwel nooit meer dan 10 ton olijven per hectare bedragen.

De olie wordt uitsluitend geperst uit olijven van bomen die ten minste vijf jaar oud zijn.

Oogst

De datum waarop de olijvenoogst begint, wordt vastgesteld bij departementaal besluit, op voorstel van het Institut National des Appellation d'Origine (nationaal instituut tot bescherming van de oorsprongsbenamingen — INAO). Bij uitzonderlijke weersomstandigheden kan het INAO evenwel afwijkingen toestaan.

De olie is afkomstig van olijven die worden geoogst wanneer zij rijp zijn. Van de totale hoeveelheid olijven die ieder oogstseizoen ter persing wordt aangeboden, moet per bedrijf maximaal 20 % uit groene olijven en minimaal 50 % uit zwarte olijven bestaan.

De olijven moeten direct van de boom worden geplukt, zonder gebruik te maken van producten om het loslaten te bevorderen, of moeten op traditionele wijze uit de boom worden geslagen, al dan niet met gebruikmaking van mechanische hulpmiddelen, waarbij ze worden opgevangen in vangnetten of andere vergaarmiddelen onder de boom.

Olijven die van de grond worden opgeraapt of die al vóór de oogst in de vangnetten of vergaarmiddelen zijn gevallen, moeten gescheiden worden bewaard van de olijven die zullen worden verwerkt tot olijfolie met oorsprongsbenaming.

De olijven moeten worden opgeslagen en vervoerd in kratten of palletkisten.

Verwerkingsvoorwaarden

Tussen de oogst en de verwerking mogen de olijven niet langer dan 9 dagen worden bewaard, waarvan maximaal 2 dagen tussen de levering aan de molen en de persing.

Voor de persing mag alleen gebruik worden gemaakt van mechanische processen waarbij de olijvenpasta tot maximaal 27 °C wordt opgewarmd.

De olijven mogen alleen worden gewassen, gedecanteerd, gecentrifugeerd en gefilterd.

Behalve water, mogen geen hulpstoffen worden gebruikt voor de oliepersing.

Het moet gaan om olijfolie van eerste persing met een maximumgehalte, uitgedrukt in oliezuur, aan vrije vetzuren van 1,5 g per 100 g.

4.6.   Verband: De olijfboom heeft een lange geschiedenis op het eiland en dankzij deze geschiedenis heeft de olijventeelt zich op het eiland kunnen ontwikkelen.

De wilde olijfboom (Olea sylvestris) is een inheemse boom op Corsica en de teelt ervan is waarschijnlijk ontwikkeld door Griekse en Romeinse beschavingen.

De talrijke eeuwenoude olijfbomen in de maquis getuigen van de rijke geschiedenis van de olijventeelt, die zijn hoogtepunt kende in de 19e eeuw. Dit valt te verklaren door de voor de olijventeelt buitengewoon gunstige bodem- en weersomstandigheden.

Het mediterrane klimaat is mild (vorstvrij) in de zones waar van oudsher olijven worden geteeld, d.w.z. niet in bergachtige streken boven de 800 meter. Typerend voor de olijventeelt op Corsica is ook de verscheidenheid aan oude en inheemse soorten die uitsluitend voor de olijventeelt worden gebruikt.

Onafhankelijk van de eigen kenmerken van de verschillende variëteiten, hebben de verzorgingsmethoden gemeenschappelijke kenmerken die verband houden met de bodem- en weersomstandigheden: de olijven vallen vanzelf en worden opgevangen in netten, de bomen zijn betrekkelijk groot en de oogst vindt laat in het jaar plaats aangezien er geen kans op vorst bestaat en de olijven langzaam groeien.

Kenmerkend voor de bereiding is dat de olijven worden geperst wanneer ze rijp zijn, wat de Corsicaanse olie een eigen, zeer zachte smaak geeft.

Doordat de oogst- en persmethoden tegenwoordig sterk zijn verbeterd, is de kwaliteit van de olie nog beter geworden, zonder dat de eigen smaak is veranderd.

Door de wisselwerking tussen natuurlijke, menselijke, omgevings- en specifieke factoren heeft alle olijfolie die de benaming „Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica” draagt, de oorspronkelijke eigenschappen die kenmerkend zijn voor alle olijventelers van het eiland.

4.7.   Controlestructuur:

4.8.   Etikettering: De etiketten op de verpakking van olijfolie met gecontroleerde oorsprongsbenaming „Huile d'olive de Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica” moeten, naast de voor voedingsmiddelen voorgeschreven vermeldingen, het volgende vermelden:

de benaming „Huile d'olive De Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica”,

de vermelding „appellation d'origine contrôlée” of „AOC”. Mocht er op het etiket, afgezien van het adres, een andere firmanaam of merknaam voorkomen, dan moet die naam worden herhaald tussen de woorden „appellation” en „contrôlée”.

De bovenstaande vermeldingen moeten duidelijk bij elkaar op hetzelfde etiket worden geplaatst.

Daarbij moeten de letters opvallend, leesbaar, onuitwisbaar en groot genoeg zijn, zodat ze goed op het etiket naar voren komen, en duidelijk verschillen van de overige vermeldingen en afbeeldingen.

4.9.   Nationale eisen: Décret relatif à l'appellation d'origine contrôlée „Huile d'olive de Corse” ou „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica” (Decreet betreffende de beschermde oorsprongsbenaming „Huile d'olive De Corse” of „Huile d'olive de Corse — Oliu di Corsica”).

(1)  Europese Commissie — directoraat-generaal Landbouw — eenheid Kwaliteitsbeleid voor landbouwproducten — B-1049 Brussel.