(1)

In Verordening (EU) 2020/852 wordt het algemene kader vastgesteld om uit te maken of een economische activiteit als ecologisch duurzaam kan worden aangemerkt, teneinde te bepalen in welke mate een belegging ecologisch duurzaam is. Die verordening is van toepassing op maatregelen van de Unie of van de lidstaten waarbij voorschriften worden vastgesteld voor financiëlemarktdeelnemers of uitgevende instellingen met betrekking tot financiële producten of bedrijfsobligaties die als ecologisch duurzaam beschikbaar worden gesteld, op financiëlemarktdeelnemers die financiële producten beschikbaar stellen, en op ondernemingen die onderworpen zijn aan de verplichting tot openbaarmaking van een niet-financiële verklaring overeenkomstig artikel 19 bis van Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (2) of van een geconsolideerde niet-financiële verklaring overeenkomstig artikel 29 bis van die richtlijn. Marktdeelnemers of overheidsinstanties die niet onder Verordening (EU) 2020/852 vallen, kunnen die verordening ook op vrijwillige basis toepassen.

(2)

Overeenkomstig de artikelen 10, lid 3, en 11, lid 3, van Verordening (EU) 2020/852 moet de Commissie gedelegeerde handelingen goedkeuren tot vaststelling van technische screeningcriteria om te bepalen onder welke voorwaarden een specifieke economische activiteit kan worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, en tot vaststelling, voor elke relevante milieudoelstelling als bedoeld in artikel 9 van die verordening, van technische screeningcriteria om te bepalen of die economische activiteit geen ernstige afbreuk doet aan een of meer van die milieudoelstellingen.

(3)

Overeenkomstig artikel 19, lid 1, punt h), van Verordening (EU) 2020/852 moeten de technische screeningcriteria rekening houden met de aard en de schaal van de economische activiteit en sector waarop zij betrekking hebben, en met de vraag of het gaat om een transitieactiviteit als bedoeld in artikel 10, lid 2, van die verordening, of om een faciliterende activiteit als bedoeld in artikel 16 van die verordening. Om op doeltreffende en evenwichtige wijze aan de vereisten van artikel 19 van Verordening (EU) 2020/852 te voldoen, moeten de technische screeningcriteria worden vastgesteld als een kwantitatieve drempel of minimumvereiste, als relatieve verbetering, als een reeks kwalitatieve prestatievereisten, als proces- of praktijkgerelateerde vereisten, of als een nauwkeurige beschrijving van de aard van de economische activiteit zelf wanneer die activiteit gezien haar aard substantieel kan bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering.

(4)

Technische screeningcriteria om te bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt tot de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, moeten ervoor zorgen dat de economische activiteit positieve gevolgen heeft voor de klimaatdoelstelling of negatieve gevolgen voor de klimaatdoelstelling vermindert. Deze technische screeningcriteria moeten daarom verwijzen naar drempels of prestatieniveaus die de economische activiteit moet behalen om te kunnen worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan een van die klimaatdoelstellingen. Technische screeningcriteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” moeten ervoor zorgen dat de economische activiteit geen significante negatieve milieueffecten heeft. Bijgevolg moet in die technische screeningcriteria worden gespecificeerd aan welke minimumvereisten de economische activiteit moet voldoen om als ecologisch duurzaam te kunnen worden aangemerkt.

(5)

De technische screeningcriteria om te bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt aan de mitigatie van of de aanpassing aan klimaatverandering en of zij geen ernstige afbreuk doet aan een van de milieudoelstellingen, moeten in voorkomend geval voortbouwen op bestaande wetgeving, beste praktijken, normen en methodologieën van de Unie, en op gevestigde normen, praktijken en methodologieën die door internationaal gerenommeerde publieke entiteiten zijn ontwikkeld. Als er objectief gezien geen haalbare alternatieven zijn voor een bepaald beleidsterrein, kunnen de technische screeningcriteria ook voortbouwen op gevestigde normen die door internationaal gerenommeerde particuliere organisaties zijn ontwikkeld.

(6)

Om een gelijk speelveld te waarborgen moeten voor dezelfde categorieën economische activiteiten dezelfde technische screeningcriteria gelden voor elke klimaatdoelstelling. Bijgevolg moeten de technische screeningcriteria waar mogelijk de classificatie van economische activiteiten volgen van het NACE Rev.-2 classificatiesysteem voor economische activiteiten dat is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1893/2006 van het Europees Parlement en de Raad (3). Om het voor ondernemingen en financiëlemarktdeelnemers gemakkelijker te maken na te gaan voor welke relevante economische activiteiten technische screeningcriteria moeten worden vastgesteld, moet de specifieke beschrijving van een economische activiteit ook de referenties bevatten van de NACE-codes die met die activiteit in verband worden gebracht. Deze referenties moeten als indicatief worden begrepen en mogen niet prevaleren boven de specifieke definitie van de activiteit in de beschrijving ervan.

(7)

Technische screeningcriteria om te bepalen onder welke voorwaarden een economische activiteit kan worden geacht substantieel bij te dragen aan de mitigatie van klimaatverandering, moeten de noodzaak weerspiegelen om de productie van broeikasgassen te voorkomen en de emissie ervan te verminderen of meer broeikasgassen te verwijderen en de langetermijnopslag van koolstof te vergroten. Het is daarom passend eerst te focussen op de economische activiteiten en sectoren die het grootste potentieel hebben om deze doelstellingen te verwezenlijken. Deze economische activiteiten en sectoren moeten worden gekozen op basis van hun aandeel in de totale broeikasgasemissies en hun bewezen potentieel om bij te dragen aan de voorkoming van broeikasgasuitstoot, de vermindering van dergelijke emissies of de verwijdering van broeikasgassen, of aan het faciliteren van de voorkoming, de vermindering, de verwijdering of de langetermijnopslag in andere activiteiten.

(8)

De methode voor de berekening van broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus moet robuust en breed toepasbaar zijn, en zo de vergelijkbaarheid van de berekeningen van broeikasgasemissies binnen en tussen sectoren bevorderen. Daarom is het passend om voor alle activiteiten dezelfde berekeningsmethode te eisen in gevallen waar die berekening vereist is, en tegelijkertijd voldoende flexibiliteit te bieden voor entiteiten die Verordening (EU) 2020/852 toepassen. Aanbeveling 2013/179/EU van de Commissie is dan ook nuttig voor de berekening van broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus met als alternatief de mogelijkheid om ISO-normen 14067 of 14064-1 te gebruiken. Als alternatieve gevestigde instrumenten of normen bijzonder geschikt zijn om nauwkeurige en vergelijkbare informatie over de berekening van broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus voor een specifieke sector te verstrekken, zoals het G-res-instrument voor de waterkrachtsector en de ETSI-norm ES 203 199 voor de informatie- en communicatiesector, is het passend dergelijke instrumenten of normen op te nemen als aanvullende alternatieven voor die sector.

(9)

De methodologie voor de berekening van broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus voor activiteiten in de waterkrachtsector moet de specifieke kenmerken van die sector weerspiegelen, met inbegrip van nieuwe modelleringsmethoden, wetenschappelijke kennis en empirische metingen in reservoirs wereldwijd. Om accurate rapportage over het netto-effect van broeikasgasemissies voor de waterkrachtsector mogelijk te maken, is het daarom passend het gebruik toe te staan van het G-res-instrument, dat gratis openbaar beschikbaar is en door de International Hydropower Association in samenwerking met de UNESCO-leerstoel voor wereldwijde milieuverandering is ontwikkeld.

(10)

De methode voor de berekening van broeikasgasemissies gedurende de levenscyclus voor activiteiten in de informatie- en communicatiesector moet de specifieke kenmerken van die sector weerspiegelen, met name de gespecialiseerde werkzaamheden en richtsnoeren die zijn verstrekt door het Europees Instituut voor telecommunicatienormen (ETSI) voor de uitvoering van levenscyclusbeoordelingen in de informatie en communicatiesector. Het is dus passend het gebruik van ETSI-norm ES 203 199 toe te staan als methode om de broeikasgasemissies voor die sector accuraat te berekenen.

(11)

De technische screeningcriteria voor bepaalde activiteiten berusten op elementen van aanzienlijke technische complexiteit en het beoordelen of aan deze criteria is voldaan, kan deskundige kennis vereisen, hetgeen mogelijk niet haalbaar is voor investeerders. Om die beoordeling te vergemakkelijken kan de naleving van dergelijke technische screeningcriteria voor dergelijke activiteiten worden gecontroleerd door een onafhankelijke derde partij.

(12)

Activiteiten die economische activiteiten faciliteren als bedoeld in artikel 10, lid 1, punt i), van Verordening (EU) 2020/852, dragen niet met hun eigen prestaties substantieel bij aan de mitigatie van klimaatverandering. Dergelijke activiteiten spelen een cruciale rol bij de decarbonisering van de economie doordat zij het verrichten van andere activiteiten op een laag koolstofniveau rechtstreeks faciliteren. Er moeten dus technische screeningcriteria worden vastgesteld voor economische activiteiten die een essentiële rol spelen om het koolstofarm maken of het terugdringen van broeikasgasemissies voor doelactiviteiten te faciliteren. Deze technische screeningcriteria moeten ervoor zorgen dat een activiteit die daaraan voldoet, ook de garanties van artikel 16 van Verordening (EU) 2020/852 eerbiedigt, met name dat de activiteit niet tot een lock-in van activa leidt en dat zij een aanzienlijk positief milieueffect heeft.

(13)

Economische transitieactiviteiten als bedoeld in artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 kunnen nog niet worden vervangen door technologisch en economisch haalbare koolstofarme alternatieven, maar ondersteunen de transitie naar een klimaatneutrale economie. Deze activiteiten kunnen een cruciale rol spelen bij de mitigatie van klimaatverandering door hun huidige grote koolstofvoetafdruk aanzienlijk te verkleinen, onder meer door de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen geleidelijk mee te helpen afbouwen. Er moeten dus technische screeningcriteria worden vastgesteld voor deze economische activiteiten waarvoor bijna-koolstofvrije oplossingen nog niet levensvatbaar zijn of waarvoor bijna-koolstofvrije activiteiten wel bestaan maar nog niet op grote schaal haalbaar zijn, die het grootste potentieel voor aanzienlijke broeikasgasemissiereducties hebben. Deze technische screeningcriteria moeten ervoor zorgen dat een activiteit die daaraan voldoet, ook de garanties van artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 eerbiedigt, met name dat de activiteit broeikasgasemissies vertoont die overeenstemmen met de beste prestaties in de sector of de industrie, de ontwikkeling en toepassing van koolstofarme alternatieven niet in de weg staat en niet leidt tot een lock-in van koolstofintensieve activa.

(14)

In het licht van de lopende onderhandelingen over het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) en om te komen tot meer samenhang tussen de verschillende instrumenten om de milieu- en klimaatambities van de Green Deal te verwezenlijken, werd besloten het vaststellen van technische screeningcriteria voor de landbouw uit te stellen.

(15)

Bossen staan onder toenemende druk als gevolg van klimaatverandering, die andere belangrijke oorzaken van druk, zoals plagen, ziekten, extreme weersomstandigheden en bosbranden, verergert. Andere vormen van druk vloeien voort uit de plattelandsvlucht, gebrek aan beheer en versnippering als gevolg veranderingen in landgebruik, toenemende beheersintensiteit als gevolg van de grotere vraag naar hout, bosproducten en energie, infrastructuurontwikkeling, urbanisatie en ruimtebeslag. Tegelijkertijd spelen bossen een cruciale rol bij het verwezenlijken van de doelstellingen van de Unie om het verlies aan biodiversiteit om te buigen en de ambitie in verband met mitigatie van en adaptatie aan klimaatverandering te verhogen, het risico op rampen, met name als gevolg van overstromingen, droogtes of bosbranden, te verminderen en te beheersen, en een circulaire bio-economie te bevorderen. Om tot klimaatneutraliteit en een gezond milieu te komen, is verbetering nodig van zowel de kwaliteit als de kwantiteit van bosgebieden, die de grootste koolstofput zijn in de sector landgebruik, verandering in landgebruik en bosbouw (LULUCF). Bosgerelateerde activiteiten kunnen bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering door de nettoverwijdering van kooldioxide te verhogen, koolstofvoorraden in stand te houden en materialen en hernieuwbare energie te leveren; dat levert voordelen op voor zowel de adaptatie aan klimaatverandering, de biodiversiteit, de circulaire economie, het duurzaam gebruik en de bescherming van water en mariene hulpbronnen als de preventie en bestrijding van verontreiniging. Daarom moeten er technische screeningcriteria worden vastgesteld voor activiteiten op het gebied van bebossing, herstel van bossen, bosbeheer en bosinstandhouding. Deze technische screeningcriteria moeten volledig stroken met de doelstellingen van de Unie inzake adaptatie aan klimaatverandering, biodiversiteit en de circulaire economie.

(16)

Om de evolutie van broeikasgasemissiereducties en koolstofvoorraden in bosecosystemen te meten is het passend dat boseigenaren een klimaatbatenanalyse uitvoeren. Om de proportionaliteit te weerspiegelen en de administratieve lasten voor met name kleinschalige boseigenaren te beperken, moeten bosbedrijven van minder dan 13 hectare niet worden verplicht een klimaatbatenanalyse uit te voeren. Om de administratieve kosten nog verder te beperken moeten kleinere boseigenaren de mogelijkheid krijgen om de tien jaar een groepsbeoordeling uit te voeren om hun berekeningen te certificeren. Passende gratis instrumenten, zoals de instrumenten van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO), die gebaseerd zijn op gegevens van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC) (4), zijn beschikbaar om de omvang van de kosten te ramen en de kosten en lasten voor kleinschalige bosbouwers tot een minimum te beperken. Het instrument kan met name worden aangepast aan verschillende analyseniveaus, zoals specifieke waarden en gedetailleerde berekeningen voor grote bedrijven, en standaardwaarden en vereenvoudigde berekeningen voor kleinere eigenaren.

(17)

Als vervolg op de mededelingen van de Commissie, “De Europese Green Deal” van 11 december 2019 (5), “EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030” van 20 mei 2020 (6) en “Een ambitieuzere klimaatdoelstelling voor Europa voor 2030: investeren in een klimaatneutrale toekomst voor ons allemaal” van 17 september 2020 (7), en in overeenstemming met de bredere ambities van de Unie inzake biodiversiteit en klimaatneutraliteit, met de mededeling van de Commissie “Een klimaatveerkrachtig Europa tot stand brengen - de nieuwe EU-strategie voor aanpassing aan de klimaatverandering” van 24 februari 2021 (8) en met de nieuwe bos- en adaptatiestrategieën die in 2021 zijn gepland, moeten de technische screeningcriteria voor bosactiviteiten worden aangevuld, geëvalueerd en waar nodig herzien op het moment dat de in artikel 15, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 bedoelde gedelegeerde handeling wordt vastgesteld. Deze technische screeningcriteria moeten worden herzien om beter rekening te houden met biodiversiteitsvriendelijke praktijken die in ontwikkeling zijn, zoals natuurbosbouw.

(18)

Gezien het belang ervan voor de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen en voor de versterking van koolstofputten op land kan het herstel van wetlands substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering. Het herstel van wetlands kan ook voordelen opleveren voor de adaptatie aan klimaatverandering, onder meer door de gevolgen van klimaatverandering te bufferen, en kan helpen om het verlies aan biodiversiteit om te buigen en waterkwaliteit en -kwantiteit te behouden. Om de samenhang met de Europese Green Deal, de mededeling “Een ambitieuzere klimaatdoelstelling voor Europa voor 2030” en de biodiversiteitsstrategie van de EU voor 2030 te waarborgen, moeten de technische screeningcriteria ook betrekking hebben op het herstel van wetlands.

(19)

De productiesector stoot ongeveer 21 % van de directe broeikasgasemissies in de Unie uit (9). Hij is de op twee na grootste bron van deze broeikasgassen in de Unie en kan dus een sleutelrol spelen bij de mitigatie van klimaatverandering. Tegelijkertijd kan de industrie een belangrijke rol spelen bij het voorkomen en verminderen van broeikasgasemissies in andere sectoren van de economie door producten en technologieën te produceren die die andere sectoren nodig hebben om koolstofarm te worden of te blijven. Technische screeningcriteria voor de productiesector moeten dus worden gespecificeerd voor zowel de productieactiviteiten die verband houden met de hoogste niveaus van broeikasgasemissies als de productie van koolstofarme producten en technologieën.

(20)

Productieactiviteiten waarvoor geen technologisch en economisch haalbare koolstofarme alternatieven bestaan, maar die de transitie naar een klimaatneutrale economie ondersteunen, moeten worden beschouwd als transitieactiviteiten overeenkomstig artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852. Om de vermindering van broeikasgasemissies aan te moedigen moeten de drempelwaarden van de technische screeningcriteria voor deze activiteiten worden vastgesteld op een niveau dat alleen haalbaar is voor de best presterende actoren in iedere sector, in de meeste gevallen op basis van broeikasgasemissies per geproduceerde eenheid.

(21)

Om ervoor te zorgen dat de in artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 bedoelde productieactiviteiten die transitieactiviteiten zijn, een geloofwaardig traject naar decarbonisatie blijven volgen en overeenkomstig artikel 19, lid 5 van die verordening, worden de technische screeningcriteria voor die activiteiten ten minste om de drie jaar herzien. Die herziening moet een analyse omvatten van de vraag of de technische screeningcriteria stoelen op de meest relevante normen en of voldoende rekening wordt gehouden met emissies gedurende de levenscyclus van die activiteiten. De herziening moet ook het potentiële gebruik van afgevangen koolstof beoordelen in het licht van de technologische ontwikkeling. Voor de productie van ijzer en staal moet verder rekening worden gehouden met nieuwe gegevens en praktijken met betrekking tot koolstofarme proefprocessen met gebruik van waterstof en moet verder worden beoordeeld of de EU-regeling voor de handel in emissierechten en andere mogelijke benchmarks in de technische screeningcriteria kunnen worden gebruikt.

(22)

Voor productieactiviteiten die moeten worden beschouwd als de in artikel 10, lid 1, punt i), van Verordening (EU) 2020/852 bedoelde faciliterende activiteiten, moeten de technische screeningcriteria voornamelijk worden gebaseerd op de aard van de vervaardigde producten, waar nodig in combinatie met aanvullende kwantitatieve drempels om ervoor te zorgen dat die producten een substantiële bijdrage kunnen leveren aan het voorkomen of verminderen van broeikasgasemissies in andere sectoren. Om te weerspiegelen dat prioriteit wordt gegeven aan activiteiten met het grootste potentieel om de productie van broeikasgasemissies te voorkomen en de emissie ervan te verminderen of meer broeikasgassen te verwijderen en de langetermijnopslag van koolstof te vergroten, moeten de faciliterende productieactiviteiten toegespitst zijn op de vervaardiging van producten die nodig zijn voor die economische activiteiten.

(23)

De productie van elektrische apparatuur voor stroom speelt een belangrijke rol bij het upgraden en gebruiken van hernieuwbare energiebronnen en het compenseren van schommelingen in de aan de elektriciteitsnetten van de Unie geleverde elektriciteit, bij het herladen van emissievrije voertuigen en bij de invoering van slimme, groene huistoepassingen. Tegelijkertijd kan zij de ontwikkeling van het concept slimme huisvesting mogelijk maken om zo het gebruik van hernieuwbare energiebronnen en het goed beheer van huishoudapparaten verder te bevorderen. Het kan dan ook nodig zijn de technische screeningcriteria in de productiesector aan te vullen en na te gaan in hoeverre de productie van elektrische apparatuur een substantiële bijdrage kan leveren aan de mitigatie van klimaatverandering en de adaptatie aan klimaatverandering.

(24)

Energie-efficiëntiemaatregelen en andere maatregelen ter mitigatie van klimaatverandering, zoals de uitrol van technologieën voor hernieuwbare energie ter plaatse en bestaande geavanceerde technologieën, kunnen leiden tot aanzienlijke broeikasgasemissiereducties in de productiesector. Daarom kunnen deze maatregelen een belangrijke rol spelen om economische activiteiten in de productiesector waarvoor technische screeningcriteria moeten worden opgesteld, te helpen hun respectieve prestatienormen en drempels voor een substantiële bijdrage aan de mitigatie van klimaatverandering te halen.

(25)

De energiesector zorgt voor ongeveer 22 % van de directe broeikasgasemissies in de Unie en voor ongeveer 75 % van die emissies wanneer rekening wordt gehouden met het energieverbruik in andere sectoren. De sector speelt dus een sleutelrol bij de mitigatie van klimaatverandering. Deze sector heeft een aanzienlijk potentieel om broeikasgassen terug te dringen, en meerdere activiteiten fungeren als faciliterende activiteiten die de transitie van deze sector naar hernieuwbare of koolstofarme elektriciteit of warmte vergemakkelijken. Het is daarom passend technische screeningcriteria op te stellen voor een breed scala van activiteiten die betrekking hebben op de energietoeleveringsketen, van elektriciteits- of warmteopwekking uit verschillende bronnen, over transmissie- en distributienetwerken tot opslag, warmtepompen en de productie van biogas en biobrandstoffen.

(26)

Technische screeningcriteria om te bepalen of activiteiten voor elektriciteits- of warmteopwekking, met inbegrip van warmtekrachtkoppelingsactiviteiten, substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering, moeten ervoor zorgen dat broeikasgasemissies worden verminderd of voorkomen. Technische screeningcriteria die gebaseerd zijn op broeikasgasemissies, moeten aangeven volgens welk traject die activiteiten koolstofvrij worden gemaakt. Technische screeningcriteria voor faciliterende activiteiten die het koolstofvrij maken op lange termijn bevorderen, moeten voornamelijk gebaseerd zijn op de aard van de activiteit of op de beste beschikbare technologieën.

(27)

Verordening (EU) 2020/852 erkent het belang van “klimaatneutrale energie” en bepaalt dat de Commissie de potentiële bijdrage en de haalbaarheid van alle relevante bestaande technologieën moet beoordelen. Voor kernenergie is die beoordeling nog aan de gang en zodra het specifieke proces is voltooid, zal de Commissie daarover verslag uitbrengen in het kader van de evaluatie van deze verordening.

(28)

De wettelijke grenzen voor transitieactiviteiten als bepaald in artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 bevatten beperkingen met betrekking tot broeikasgasintensieve activiteiten met een groot emissiereductiepotentieel. Die economische transitieactiviteiten moeten substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering als er geen technologisch en economisch haalbaar koolstofarm alternatief bestaat, op voorwaarde dat die activiteiten verenigbaar zijn met een traject om de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 °C boven het pre-industriële niveau, de beste prestaties weerspiegelen, de ontwikkeling en toepassing van koolstofarme alternatieven niet in de weg staan en niet leiden tot een lock-in van koolstofintensieve activa. Voorts schrijft artikel 19 van dezelfde verordening voor dat de technische screeningcriteria gebaseerd moeten zijn op sluitend wetenschappelijk bewijs. Als aardgasactiviteiten aan deze eisen voldoen, zullen zij in een toekomstige gedelegeerde handeling worden opgenomen. Voor deze activiteiten zullen de technische screeningcriteria voor de beoordeling van wat een substantiële bijdrage aan de mitigatie van klimaatverandering is en wat het “geen significante afbreuk doen aan” andere milieudoelstellingen inhoudt, in die toekomstige gedelegeerde handeling worden gespecificeerd. Activiteiten die niet aan deze vereisten voldoen, kunnen niet worden erkend op grond van Verordening (EU) 2020/852. Om te erkennen dat aardgas een belangrijke technologie is voor het terugdringen van broeikasgasemissies, zal de Commissie specifieke wetgeving overwegen om ervoor te zorgen dat activiteiten die bijdragen aan de reductie van emissies, geen passende financiering wordt ontzegd.

(29)

Technische screeningcriteria voor activiteiten op het gebied van elektriciteits- of warmteopwekking en van transmissie- en distributienetwerken moeten zorgen voor samenhang met de mededeling van de Commissie van 14 oktober 2020 over een EU-strategie om methaanemissies terug te dringen (10). Het kan dan ook nodig zijn die technische screeningcriteria te evalueren, aan te vullen en waar nodig te herzien om rekening te houden met toekomstige parameters en vereisten die als follow-up van die strategie worden opgesteld.

(30)

De technische screeningcriteria voor de productie van warmte, koeling en elektriciteit uit bio-energie en de productie van biobrandstoffen en biogassen voor vervoer moeten overeenstemmen met het alomvattende duurzaamheidskader voor die sectoren bedoeld in Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad (11), waarin eisen worden vastgesteld voor duurzame ontginning, een koolstofboekhouding en broeikasgasemissiereductie.

(31)

Als vervolg op de Europese Green Deal, het voorstel voor een Europese klimaatwet (12), de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 en in overeenstemming met de ambities van de Unie inzake biodiversiteit en klimaatneutraliteit moeten de technische screeningcriteria voor bio-energieactiviteiten worden aangevuld, geëvalueerd en waar nodig herzien om rekening te houden met de meest recente empirische onderbouwing en beleidsontwikkelingen op het moment van de vaststelling van de gedelegeerde handeling als bedoeld in artikel 15, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 en rekening houdend met het toepasselijke Unierecht, met inbegrip van Richtlijn (EU) 2018/2001 en de toekomstige herzieningen daarvan.

(32)

Broeikasgasemissies in de Unie te wijten aan de water-, riolerings-, afval- en saneringssector zijn relatief gering. Die sector heeft niettemin een groot potentieel om bij te dragen aan de vermindering van broeikasgasemissies in andere sectoren, met name door de levering van secundaire grondstoffen om nieuwe grondstoffen te vervangen, door de vervanging van fossiele producten, meststoffen en energie, en door het vervoer en de permanente opslag van afgevangen kooldioxide. Verder zijn activiteiten met betrekking tot anaerobe vergisting en compostering van gescheiden ingezameld bioafval, waardoor het storten van bioafval wordt voorkomen, van bijzonder belang voor de vermindering van methaanemissies. Technische screeningcriteria voor afvalactiviteiten moeten dus erkennen dat deze activiteiten substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering, op voorwaarde dat die activiteiten bepaalde beste praktijken voor die sector toepassen. Deze technische screeningcriteria moeten er ook voor zorgen dat de afvalverwerkingsopties in overeenstemming zijn met de hogere niveaus van de afvalhiërarchie. Zij moeten erkennen dat activiteiten die een uniform vastgesteld minimumaandeel aan gesorteerde, afzonderlijk ingezamelde niet gevaarlijke afvalstoffen tot secundaire grondstoffen verwerken, een substantiële bijdrage leveren aan de mitigatie van klimaatverandering. In deze fase is het echter niet mogelijk om met technische screeningcriteria op basis van een uniform streefdoel voor opwerkingsafval het mitigatiepotentieel van aparte materiaalstromen volledig aan te pakken. Het kan dan ook nodig zijn die technische screeningcriteria verder te beoordelen en te herzien. Het gestelde uniforme streefdoel mag geen afbreuk doen aan de afvalbeheerdoelstellingen die in de Uniewetgeving inzake afvalstoffen tot de lidstaten zijn gericht. Voor activiteiten met betrekking tot het opvangen, behandelen en leveren van water en gecentraliseerde afvalwaterzuiveringssystemen moeten deze technische screeningcriteria rekening houden met de absolute prestaties en relatieve prestatieverbeteringsdoelstellingen met betrekking tot energieverbruik en, waar nodig, alternatieve parameters zoals lekkageniveaus in watervoorzieningssystemen.

(33)

Transportactiviteiten verbruiken een derde van alle energie in de Unie en zorgen voor ongeveer 23 % van de totale directe broeikasgasemissies in de Unie. Het koolstofarm maken van de transportvloot en de vervoersinfrastructuur kan daarom een centrale rol spelen bij de mitigatie van klimaatverandering. Technische screeningcriteria voor de vervoerssector moeten gericht zijn op het verminderen van de belangrijkste emissiebronnen uit die sector, maar ook rekening houden met de noodzaak om het vervoer van personen en goederen te verschuiven naar emissiearme vervoerswijzen en om een infrastructuur tot stand te brengen die schone mobiliteit mogelijk maakt. Technische screeningcriteria voor de vervoerssector moeten daarom gericht zijn op de prestaties binnen één vervoerswijze, maar ook rekening houden met de prestaties van die vervoerswijze in vergelijking met andere vervoerswijzen.

(34)

Gezien hun potentieel om hun broeikasgasemissies te verminderen en zo bij te dragen aan het groener maken van de vervoerssector, zijn de zeevaart en de luchtvaart belangrijke vervoerswijzen voor de overgang naar een koolstofarme economie. Volgens de mededeling van de Commissie van 9 december 2020“Strategie voor duurzame en slimme mobiliteit - Het Europees vervoer op het juiste spoor naar de toekomst” (13) zullen emissievrije vaartuigen naar verwachting tegen 2030 klaar zijn voor de markt. Volgens die strategie zullen grote emissievrije luchtvaartuigen naar verwachting tegen 2035 klaar zijn voor de markt voor korteafstandsvluchten, terwijl de decarbonisering van langere afstanden naar verwachting zal afhangen van hernieuwbare en koolstofarme brandstoffen. Er zijn ook afzonderlijke studies uitgevoerd over duurzame financieringscriteria voor deze sectoren. Bijgevolg moet de zeescheepvaart worden beschouwd als een economische transitieactiviteit als bedoeld in artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852. De scheepvaart is een van de minst koolstofintensieve manieren om goederen te vervoeren. Om de scheepvaart gelijk aan andere vervoerswijzen te behandelen, moeten technische screeningcriteria voor zeevervoer worden vastgesteld die tot eind 2025 van toepassing moeten zijn. Het zal echter noodzakelijk zijn de zeescheepvaart verder te beoordelen en waar nodig technische screeningcriteria op te stellen die vanaf 2026 van toepassing zijn. Het zal ook nodig zijn de luchtvaart verder te beoordelen en, indien nodig, relevante technische screeningcriteria op te stellen. Bovendien moeten technische screeningcriteria worden opgesteld voor koolstofarme vervoersinfrastructuur voor bepaalde vervoerswijzen. In het licht van het potentieel van de vervoersinfrastructuur om bij te dragen aan de modal shift, zal het echter noodzakelijk zijn om relevante technische screeningcriteria te beoordelen en waar nodig vast te stellen voor de algemene infrastructuur die essentieel is voor koolstofarme vervoerswijzen, met name de binnenvaart. Afhankelijk van het resultaat van de technische beoordeling moeten bij de vaststelling van de gedelegeerde handeling als bedoeld in artikel 12, lid 2, artikel 13, lid 2, artikel 14, lid 2, en artikel 15, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852 ook relevante technische screeningcriteria voor de in deze overweging bedoelde economische activiteiten worden vastgesteld.

(35)

Om ervoor te zorgen dat de als duurzaam beschouwde vervoersactiviteiten het gebruik van fossiele brandstoffen niet vergemakkelijken, moeten de technische screeningcriteria voor de desbetreffende activiteiten activa, activiteiten en infrastructuur voor het vervoer van fossiele brandstoffen uitsluiten. Bij de toepassing van dit criterium moet rekening worden gehouden met de talrijke vormen van gebruik, de verschillende eigendomsregelingen, gebruikersregelingen en brandstofmengpercentages, in overeenstemming met de relevante bestaande marktpraktijken. Het platform voor duurzame financiering moet de bruikbaarheid van dit criterium beoordelen in het kader van zijn mandaat.

(36)

In de gehele Unie zijn gebouwen verantwoordelijk voor 40 % van het energieverbruik en 36 % van de koolstofemissies. Gebouwen kunnen daarom een belangrijke rol spelen bij de mitigatie van klimaatverandering. Technische screeningcriteria moeten daarom worden vastgesteld voor de bouw van nieuwe gebouwen, de renovatie van gebouwen, de installatie van uiteenlopende energie-efficiëntie-apparatuur, de opwekking ter plaatse van hernieuwbare energie, het verlenen van energiediensten en de verwerving en eigendom van gebouwen. Deze technische screeningcriteria moeten gebaseerd worden op het potentiële effect van die activiteiten, op de energieprestaties van gebouwen en op de daarmee samenhangende broeikasgasemissies en opgeslagen koolstof. Voor nieuwe gebouwen kan het nodig zijn de technische screeningcriteria te herzien om ervoor te zorgen dat die criteria in overeenstemming blijven met de klimaat- en energiedoelstellingen van de Unie.

(37)

Voor de uitvoering van een activiteit kan het een belangrijke voorwaarde zijn activa of faciliteiten te bouwen die integraal deel uitmaken van die activiteit. Daarvoor moeten dan technische screeningcriteria worden opgesteld om te bepalen onder welke voorwaarden die activiteit kwalificeert als substantieel bijdragend aan de mitigatie van klimaatverandering. Het is dan ook passend de bouw van dergelijke activa of faciliteiten rechtstreeks op te nemen als deel van de activiteit waarvoor die bouw relevant is, met name voor activiteiten in de energiesector, de water-, riolerings-, afval- en saneringssector evenals de vervoerssector.

(38)

De informatie- en communicatiesector is een voortdurend groeiende sector met een steeds groter aandeel in de broeikasgasemissies. Tegelijkertijd hebben informatie- en communicatietechnologieën het potentieel om bij te dragen aan de mitigatie van klimaatverandering en om de uitstoot van broeikasgassen in andere sectoren te verminderen, onder meer door oplossingen die kunnen helpen bij de besluitvorming over de vermindering van broeikasgasemissies. Daarom moeten technische screeningcriteria worden vastgesteld voor gegevensverwerkings- en hostingactiviteiten die grote hoeveelheden broeikasgassen uitstoten, en voor gegevensgestuurde oplossingen die een vermindering van de broeikasgasemissies in andere sectoren faciliteren. Technische screeningcriteria voor deze activiteiten moeten gebaseerd zijn op de beste praktijken en normen in die sector. Zij moeten in de toekomst mogelijk worden herzien en bijgewerkt om rekening te houden met het potentieel voor broeikasgasreductie door toegenomen duurzaamheid van hardwareoplossingen voor informatie- en communicatietechnologie (ICT) en met het potentieel van digitale technologieën om in elke sector rechtstreeks te worden ingezet voor het faciliteren van broeikasgasemissiereducties. Bovendien zijn bij de uitrol en de exploitatie van elektronische communicatienetwerken aanzienlijke hoeveelheden energie nodig; de broeikasgasemissies kunnen dus aanzienlijk worden gereduceerd. Het kan dan ook nodig zijn deze activiteiten te beoordelen en waar nodig relevante technische screeningcriteria vast te stellen.

(39)

ICT-oplossingen kunnen voorts een integrerend deel uitmaken van economische activiteiten waarvoor, wat de eigen prestaties van deze activiteiten betreft, technische screeningcriteria moeten worden opgesteld voor de substantiële bijdrage aan de mitigatie van klimaatverandering. Deze oplossingen kunnen in dat geval ook van bijzonder belang zijn om die verschillende activiteiten te ondersteunen bij het halen van de normen en drempels die in het kader van die criteria zijn opgesteld.

(40)

Onderzoek, ontwikkeling en innovatie hebben het potentieel om andere sectoren in staat te stellen hun respectieve doelstellingen in verband met de mitigatie van klimaatverandering te halen. Technische screeningcriteria voor onderzoeks-, ontwikkelings- en innovatieactiviteiten moeten dus gericht zijn op het potentieel van oplossingen, processen, technologieën en andere producten om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Onderzoek gericht op faciliterende activiteiten als bedoeld in artikel 10, lid 1, punt i), van Verordening (EU) 2020/852 kan ook een belangrijke rol spelen om die economische activiteiten en hun doelactiviteiten in staat te stellen hun broeikasgasemissies substantieel te verminderen of hun technologische en economische haalbaarheid te verbeteren en uiteindelijk de opschaling ervan te faciliteren. Onderzoek kan ook een belangrijke rol spelen bij het verder koolstofvrij maken van transitieactiviteiten als bedoeld in artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) 2020/852, door de verwezenlijking van die activiteiten mogelijk te maken met aanzienlijk lagere broeikasgasemissies in vergelijking met de drempels die voor deze activiteiten zijn vastgesteld in de technische screeningcriteria voor een substantiële bijdrage aan de mitigatie van klimaatverandering.

(41)

Onderzoek, ontwikkeling en innovatie kunnen voorts een integrerend deel uitmaken van economische activiteiten waarvoor technische screeningcriteria voor een substantiële bijdrage aan de mitigatie van klimaatverandering moeten worden opgesteld voor hun eigen prestaties. In dat geval kan deze O&O&I ook van bijzonder belang zijn om die verschillende activiteiten te ondersteunen bij het halen van de normen en drempels die in het kader van die criteria zijn opgesteld.

(42)

Technische screeningcriteria om te bepalen onder welke voorwaarden een economische activiteit kan worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan de adaptatie aan klimaatverandering, moeten weerspiegelen dat de klimaatverandering waarschijnlijk alle sectoren van de economie zal treffen. Bijgevolg moeten alle sectoren worden aangepast aan de negatieve effecten van het huidige klimaat en het verwachte toekomstige klimaat. Er moet echter ook voor worden gezorgd dat een economische activiteit die substantieel bijdraagt aan de adaptatie aan klimaatverandering, geen ernstige afbreuk doet aan een van de andere milieudoelstellingen van artikel 9 van Verordening (EU) 2020/852. Het is dan ook gepast eerst technische screeningcriteria voor de adaptatie aan klimaatverandering op te stellen voor die sectoren en economische activiteiten die vallen onder de technische screeningcriteria voor mitigatie van klimaatverandering, met inbegrip van de desbetreffende criteria inzake “geen ernstige afbreuk doen aan” met betrekking tot de milieudoelstellingen. De omschrijvingen van de economische activiteiten die geacht worden substantieel bij te dragen tot de adaptatie aan klimaatverandering, moeten overeenstemmen met het toepassingsgebied waarvoor passende criteria inzake “geen ernstige afbreuk doen aan” kunnen worden vastgesteld. Aangezien het noodzakelijk is de algehele klimaatbestendigheid van de economie te vergroten moeten in de toekomst technische screeningcriteria, met inbegrip van criteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan”, worden ontwikkeld voor bijkomende economische activiteiten.

(43)

De technische screeningcriteria moeten ervoor zorgen dat een zo breed mogelijk gamma aan kritieke infrastructuren, met inbegrip van met name infrastructuur voor energietransmissie of -opslag of transportinfrastructuur, wordt aangepast aan de negatieve gevolgen van het huidige klimaat en het verwachte toekomstige klimaat, zodat ernstige negatieve gevolgen voor de gezondheid, de beveiliging, de veiligheid of het economisch welzijn van burgers of voor de goede werking van overheden in de lidstaten worden voorkomen. Het kan echter nodig zijn die technische screeningcriteria te herzien om beter rekening te houden met de specifieke kenmerken van infrastructuur voor bescherming tegen overstromingen.

(44)

Daarnaast moeten ook technische screeningcriteria worden vastgesteld voor activiteiten op het gebied van onderwijs, volksgezondheid, maatschappelijk werk, kunst, amusement en recreatie. Deze activiteiten bieden essentiële diensten en oplossingen om de collectieve veerkracht van de hele samenleving te vergroten en kunnen de klimaatgeletterdheid en het klimaatbewustzijn vergroten.

(45)

Technische screeningcriteria om te bepalen of een economische activiteit kan worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan de adaptatie aan klimaatverandering door middel van adaptatieoplossingen overeenkomstig artikel 11, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2020/852, moeten erop gericht zijn de economische activiteiten beter bestand te maken tegen vastgestelde klimaatrisico’s die van materieel belang zijn voor die activiteiten. Op basis daarvan moet worden vereist dat de betrokken marktdeelnemers een risicobeoordeling inzake klimaatverandering uitvoeren en adaptatieoplossingen toepassen die de belangrijkste in die beoordeling vastgestelde risico’s verminderen. Ook moet hierbij rekening worden gehouden met de context- en locatiespecifieke aard van de adaptatiebehoeften en -oplossingen. Verder moeten de technische screeningcriteria de integriteit van de milieu- en klimaatdoelstellingen waarborgen en mogen zij niet onevenredig prescriptief zijn over het soort oplossingen dat wordt toegepast. Deze technische screeningcriteria moeten rekening houden met de noodzaak om klimaat- en weergerelateerde rampen te voorkomen en het risico op dergelijke rampen te beheersen, alsmede de veerkracht van kritieke infrastructuur te verzekeren, overeenkomstig het toepasselijke Unierecht inzake de beoordeling van het risico en de beperking van de gevolgen van dergelijke rampen.

(46)

Technische screeningcriteria om te bepalen of een economische activiteit kan worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan de adaptatie aan klimaatverandering door middel van adaptatieoplossingen overeenkomstig artikel 11, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2020/852, moeten worden vastgesteld voor engineeringactiviteiten en daarmee verband houdend technisch advies over adaptatie aan klimaatverandering, onderzoek, ontwikkeling en innovatie, schadeverzekeringen bestaande in het verzekeren van klimaatgerelateerde gevaren, en herverzekering. Die activiteiten hebben het potentieel om adaptatieoplossingen te bieden die substantieel bijdragen aan het voorkomen of verminderen van het risico op ongunstige effecten van het huidige klimaat en het verwachte toekomstige klimaat op de mens, de natuur of activa, zonder dat het risico op ongunstige effecten daardoor groter wordt.

(47)

De technische screeningcriteria moeten erkennen dat bepaalde economische activiteiten substantieel kunnen bijdragen tot de adaptatie aan klimaatverandering door middel van adaptatieoplossingen overeenkomstig artikel 11, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2020/852 of aanpassingsoplossingen overeenkomstig artikel 11, lid 1, punt a), van die verordening. De technische screeningcriteria voor bosbouwactiviteiten, herstel van wetlands, programmering en uitzending, en voor onderwijs en creatieve activiteiten, kunst en amusement moeten die mogelijkheid erkennen. Die activiteiten moeten worden aangepast aan de ongunstige effecten van het huidige klimaat en het verwachte toekomstige klimaat, maar hebben ook het potentieel om adaptatieoplossingen te bieden die substantieel bijdragen tot het voorkomen of verminderen van het risico van die ongunstige effecten op de mens, de natuur of activa.

(48)

Technische screeningcriteria om te bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt aan de adaptatie aan klimaatverandering, moeten ervoor zorgen dat de economische activiteit klimaatbestendig wordt gemaakt of oplossingen biedt waarmee andere activiteiten klimaatbestendig kunnen worden. Als een economische activiteit klimaatbestendig wordt gemaakt, vormt de tenuitvoerlegging van fysieke en niet-fysieke oplossingen met het oog op een aanzienlijke vermindering van de belangrijkste, voor die activiteit van materieel belang zijnde, fysieke klimaatrisico’s de substantiële bijdrage van die activiteit aan de adaptatie aan klimaatverandering. Het is dan ook passend dat alleen de kapitaaluitgaven die worden verricht voor alle noodzakelijke stappen om de activiteit klimaatbestendig te maken, in aanmerking worden genomen als het aandeel van de kapitaal- en operationele uitgaven dat betrekking heeft op activa of processen die verband houden met als ecologisch duurzaam aangemerkte economische activiteiten en dat de omzet uit die klimaatbestendig gemaakte economische activiteit niet wordt meegeteld als afkomstig van producten of diensten die verband houden met als ecologisch duurzaam aangemerkte economische activiteiten. Als de kernactiviteit van adaptatie faciliterende economische activiteiten overeenkomstig artikel 11, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2020/852 er echter in bestaat technologieën, producten, diensten, informatie of praktijken te verstrekken teneinde de weerbaarheid tegen fysieke klimaatrisico’s van andere personen, de natuur, het cultureel erfgoed, activa of andere economische activiteiten te verhogen, wordt, bovenop de kapitaaluitgaven, de omzet uit de producten of diensten in verband met die economische activiteiten in aanmerking genomen als het aandeel van de omzet uit producten of diensten in verband met als ecologisch duurzaam aangemerkte economische activiteiten.

(49)

Technische screeningcriteria om te bepalen of de economische activiteiten die substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, geen ernstige afbreuk doen aan een van de andere milieudoelstellingen, moeten ervoor zorgen dat de bijdrage aan één van de milieudoelstellingen niet ten koste gaat van de andere milieudoelstellingen. Criteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” spelen bijgevolg een essentiële rol bij het waarborgen van de milieu-integriteit van de classificatie van ecologisch duurzame activiteiten. De dusdanige criteria inzake “geen ernstige afbreuk doen aan” voor een bepaalde milieudoelstelling moeten worden gespecificeerd voor die activiteiten die een risico inhouden dat ernstige afbreuk wordt gedaan aan die doelstelling. In deze criteria moet rekening worden gehouden met en worden voortgebouwd op de relevante vereisten van het bestaande Unierecht.

(50)

Technische screeningcriteria om ervoor te zorgen dat activiteiten die substantieel bijdragen tot de adaptatie aan klimaatverandering, geen ernstige afbreuk doen aan de adaptatie aan klimaatverandering, moeten worden vastgesteld voor activiteiten die een risico op aanzienlijke broeikasgasemissies inhouden en toch het potentieel hebben om een aanzienlijke bijdrage te leveren tot de adaptatie aan klimaatverandering.

(51)

Klimaatverandering zal waarschijnlijk gevolgen hebben voor alle sectoren van de economie. De technische screeningcriteria om ervoor te zorgen dat economische activiteiten die substantieel bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering, geen ernstige afbreuk doen aan de adaptatie aan klimaatverandering, moeten bijgevolg van toepassing zijn op al deze economische activiteiten. Deze criteria moeten ervoor zorgen dat bestaande en toekomstige risico’s die van materieel belang zijn voor de activiteit, worden geïdentificeerd en dat adaptatieoplossingen zodanig worden uitgevoerd dat mogelijke verliezen of gevolgen voor de bedrijfscontinuïteit worden beperkt of voorkomen.

(52)

Technische screeningcriteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” het duurzaam gebruik en de bescherming van water en mariene hulpbronnen moeten worden gespecificeerd voor alle activiteiten die een risico kunnen vormen voor dergelijk duurzaam gebruik en dergelijke bescherming. Deze criteria moeten erop gericht zijn te voorkomen dat activiteiten schadelijk zijn voor de goede toestand of het goede ecologische potentieel van waterlichamen, met inbegrip van oppervlaktewater en grondwater, of de goede milieutoestand van mariene wateren, door te eisen dat risico’s op aantasting van het milieu worden geïdentificeerd en aangepakt overeenkomstig een beheersplan voor watergebruik en -bescherming.

(53)

Technische screeningcriteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” de transitie naar een circulaire economie moeten worden toegesneden op de specifieke sectoren om ervoor te zorgen dat economische activiteiten niet leiden tot ondoelmatigheden in het gebruik van hulpbronnen of tot lineaire productiemodellen met een lock-ineffect, dat afval wordt vermeden of verminderd en, waar het onvermijdelijk is, wordt beheerd in overeenstemming met de afvalhiërarchie. Deze criteria moeten er ook voor zorgen dat economische activiteiten de doelstelling van de transitie naar een circulaire economie niet ondermijnen.

(54)

Technische screeningcriteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” de preventie en bestrijding van verontreiniging moeten de specifieke kenmerken van de sector weerspiegelen om de relevante bronnen en soorten verontreiniging in lucht, water of bodem aan te pakken, waarbij in voorkomend geval wordt verwezen naar de conclusies van de beste beschikbare technieken die zijn vastgesteld op grond van Richtlijn 2010/75/EU van het Europees Parlement en de Raad (14).

(55)

Criteria voor “geen ernstige afbreuk doen aan” de bescherming en het herstel van biodiversiteit en ecosystemen moeten worden gespecificeerd voor alle activiteiten die een risico kunnen vormen voor de toestand van habitats, soorten of ecosystemen, en moeten vereisen dat waar nodig milieueffectbeoordelingen of passende beoordelingen worden verricht en dat de conclusies van die beoordelingen worden uitgevoerd. Deze criteria moeten ervoor zorgen dat, ook als er geen verplichting bestaat om een milieueffectbeoordeling of andere passende beoordeling uit te voeren, de activiteiten niet leiden tot verstoring, vangst of doden van wettelijk beschermde soorten of tot verslechtering van wettelijk beschermde habitats.

(56)

De technische screeningcriteria gelden onverminderd het vereiste om te voldoen aan voorschriften in verband met milieu, gezondheid, veiligheid en sociale duurzaamheid die zijn vastgelegd in nationaal recht en het Unierecht, en onverminderd de goedkeuring van passende risicobeperkende maatregelen in dat verband.

(57)

De bepalingen van deze verordening houden nauw verband met elkaar, aangezien zij betrekking hebben op criteria om te bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt aan de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, en of dergelijke economische activiteit geen ernstige afbreuk doet aan een of meer van de andere milieudoelstellingen die zijn vastgelegd in artikel 9 van Verordening (EU) 2020/852. Om te zorgen voor samenhang tussen die bepalingen, die tegelijkertijd in werking moeten treden, om een volledig overzicht van het rechtskader voor belanghebbenden mogelijk te maken en om de toepassing van Verordening (EU) 2020/852 te vergemakkelijken, moeten deze bepalingen worden opgenomen in één enkele verordening.

(58)

Om ervoor te zorgen dat de toepassing van Verordening (EU) 2020/852 mee evolueert met technologische, markt- en beleidsontwikkelingen, moet deze verordening regelmatig worden herzien en indien nodig worden gewijzigd wat betreft de activiteiten die geacht worden substantieel bij te dragen aan de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, en de bijbehorende technische screeningcriteria.

(59)

Om te voldoen aan artikel 10, lid 6, en artikel 11, lid 6, van Verordening (EU) 2020/852, moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022,