1.   Exploitanten die runderen, schapen, geiten of varkens houden, geven de in artikel 112, onder d), van Verordening (EU) 2016/429 bedoelde informatie over verplaatsingen, geboorten en sterfgevallen, en de in artikel 113, lid 1, onder c), van die verordening en artikel 56, onder b), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde informatie over verplaatsingen ter registratie door aan de voor die soorten opgezette geautomatiseerde gegevensbestanden, door binnen een door de lidstaten vast te stellen doorgiftetermijn. De maximale termijn voor het doorgeven van de informatie bedraagt niet meer dan zeven dagen na de verplaatsing, geboorte of dood van de dieren, naargelang van het geval.

2.   In het geval van geboorten mogen de lidstaten bij het bepalen van de maximale termijn voor het doorgeven van informatie de datum waarop het identificatiemiddel bij het dier is aangebracht als beginpunt van die termijn gebruiken, mits er geen verwarring kan ontstaan tussen die datum en de geboortedatum van het dier.

3.   In afwijking van lid 1 mag de bevoegde autoriteit de in lid 1 bedoelde maximale termijn voor doorgifte van de informatie over verplaatsingen verlengen tot uiterlijk 14 dagen na het binnen dezelfde lidstaat verplaatsen van runderen van inrichtingen van oorsprong naar geregistreerde weide-inrichtingen in berggebieden om hen te laten grazen. De bevoegde autoriteit kan besluiten lijsten van runderen die naar geregistreerde weide-inrichtingen worden verplaatst van de exploitanten van die inrichtingen te aanvaarden. Die lijsten bevatten:

1.   Wanneer lidstaten de in artikel 44, onder a) tot en met c), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde gegevens in het identificatiedocument voor gehouden runderen op elektronische wijze met elkaar uitwisselen, worden die gegevens uitgewisseld in het XML-schemadefinitieformaat, dat door de Commissie ter beschikking van de bevoegde autoriteit wordt gesteld.

2.   De bevoegde autoriteit in de lidstaat van oorsprong van de te verplaatsen gehouden runderen zorgt ervoor dat de gegevens in de identificatiedocumenten vóór vertrek van de dieren elektronisch worden doorgegeven aan de lidstaat van bestemming en dat iedere doorgifte van een tijdstempel is voorzien.

1.   Van lidstaten die op elektronische wijze gegevens in identificatiedocumenten uitwisselen via een door de Commissie opgezet systeem dat voor de uitwisseling van gegevens over runderen tussen gegevensbestanden van de lidstaten is ontworpen, wordt vastgesteld dat zij over een volledig operationeel systeem beschikken.

2.   De Commissie stelt een lijst op van de lidstaten die via dat systeem gegevens op identificatiedocumenten uitwisselen en publiceert deze lijst op haar website.

1.   De bevoegde autoriteit keurt het gebruik van de in bijlage III, onder a) en b), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde conventionele oormerken of conventionele pootbanden als identificatiemiddelen voor gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen alleen goed als die identificatiemiddelen voldoen aan de technische specificaties van bijlage II, deel 1, bij deze verordening.

2.   De bevoegde autoriteit keurt het gebruik van de in bijlage III, onder g), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde tatoeages als identificatiemiddelen voor gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen alleen goed als die tatoeages overeenkomstig artikel 46, leden 2 en 3, artikel 52, lid 1, onder b), artikel 73, lid 2, onder c), en artikel 76, lid 1, onder c), van die gedelegeerde verordening onuitwisbaar en leesbaar zijn.

3.   De bevoegde autoriteit keurt het gebruik van de in bijlage III, onder c) tot en met f), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde elektronische identificatiemiddelen als identificatiemiddelen voor gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen alleen goed als die identificatiemiddelen voldoen aan de technische specificaties van bijlage II, deel 2, bij deze verordening. De in bijlage III, onder c) en f), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde elektronische identificatiemiddelen voldoen tevens aan de technische specificaties van bijlage II, deel 1, van deze verordening.

4.   In afwijking van lid 3 kan de bevoegde autoriteit het gebruik van elektronische oormerken als identificatiemiddel voor gehouden varkens goedkeuren indien die identificatiemiddelen voldoen aan de technische specificaties als vastgesteld door de lidstaat waar de varkens worden gehouden en daarop zichtbaar, leesbaar en onuitwisbaar de unieke registratienummers zijn aangegeven van:

1.   Exploitanten die papegaaiachtigen houden, zorgen ervoor dat:

2.   De bevoegde autoriteit keurt het gebruik van de in artikel 76, lid 1, onder b), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde injecteerbare transponders als identificatiemiddelen voor gehouden papegaaiachtigen alleen goed als die identificatiemiddelen voldoen aan de technische specificaties van bijlage II, deel 2, punt 2, bij deze verordening.

1.   Bij de goedkeuring van de in bijlage III, onder c) tot en met f), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde elektronische identificatiemiddelen voor gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen, hertachtigen en papegaaiachtigen, verzekert de bevoegde autoriteit zich ervan dat de fabrikanten van de elektronische identificatiemiddelen hebben aangetoond dat de in bijlage II, deel 2, punt 4, bij deze verordening bedoelde conformiteits- en prestatietests zijn uitgevoerd in overeenkomstig ISO/IEC-norm 17025 (Algemene eisen voor de competentie van test- en kalibratielaboratoria) geaccrediteerde testcentra.

2.   Bij de goedkeuring van de van de in lid 1 bedoelde elektronische identificatiemiddelen kan de bevoegde autoriteit van de fabrikanten daarvan eisen dat zij, overeenkomstig de door de desbetreffende lidstaat vastgestelde normen, aanvullende tests voor robuustheid en duurzaamheid uitvoeren om het functioneren van die identificatiemiddelen onder de specifieke geografische of klimaatomstandigheden in die lidstaat te waarborgen.

1.   De exploitanten zorgen ervoor dat de in artikel 112, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoelde identificatiemiddelen vóór het verstrijken van de maximumtermijn na de geboorte van het dier als vastgesteld door de lidstaat waar de dieren zijn geboren, bij de gehouden runderen worden aangebracht. Deze maximumtermijn wordt berekend vanaf de datum van de geboorte van de dieren en bedraagt niet meer dan twintig dagen.

2.   In afwijking van lid 1 mogen de lidstaten om redenen die verband houden met de fysiologische ontwikkeling van de dieren exploitanten toestaan de maximumtermijn voor het aanbrengen van een tweede identificatiemiddel te verlengen tot uiterlijk zestig dagen na de geboorte van de dieren indien dat tweede identificatiemiddel een bolustransponder is.

3.   In afwijking van lid 1 mogen de lidstaten exploitanten toestaan de in lid 1 bedoelde maximumtermijn tot negen maanden te verlengen, mits aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

4.   De exploitanten zorgen ervoor dat gehouden runderen de inrichting waar zij zijn geboren niet verlaten tenzij bij die dieren een in artikel 112, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoeld identificatiemiddel is aangebracht.

1.   De exploitanten zorgen ervoor dat de in artikel 113, lid 1, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoelde identificatiemiddelen vóór het verstrijken van de maximumtermijn na de geboorte van het dier als vastgesteld door de lidstaat waar de dieren zijn geboren, bij de gehouden schapen en geiten worden aangebracht. Deze maximumtermijn wordt berekend vanaf de datum van de geboorte van de dieren en bedraagt niet meer dan negen maanden.

2.   De exploitanten zorgen ervoor dat gehouden schapen en geiten de inrichting waar zij zijn geboren niet verlaten tenzij bij die dieren een in artikel 113, lid 1, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoeld identificatiemiddel is aangebracht.

1.   De exploitanten zorgen ervoor dat de in artikel 115, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoelde identificatiemiddelen vóór het verstrijken van de maximumtermijn na de geboorte van het dier als vastgesteld door de lidstaat waar de dieren zijn geboren, bij de gehouden varkens worden aangebracht. Deze maximumtermijn wordt berekend vanaf de datum van de geboorte van de dieren en bedraagt niet meer dan negen maanden.

2.   De exploitanten zorgen ervoor dat gehouden varkens de inrichting waar zij zijn geboren of de toeleveringsketen niet verlaten tenzij bij die dieren een in artikel 115, onder a), van Verordening (EU) 2016/429 bedoeld identificatiemiddel is aangebracht.

1.   De exploitanten zorgen ervoor dat de in artikel 73, leden 1 en 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde identificatiemiddelen vóór het verstrijken van de maximumtermijn na de geboorte van het dier als vastgesteld door de lidstaat waar de dieren zijn geboren, bij de gehouden kameelachtigen en hertachtigen worden aangebracht. Deze maximumtermijn wordt berekend vanaf de datum van de geboorte van de dieren en bedraagt niet meer dan negen maanden.

2.   De exploitanten zorgen ervoor dat gehouden kameelachtigen of hertachtigen de inrichting waar zij zijn geboren of de inrichting van eerste aankomst indien zij vanuit de habitat waar zij als wilde dieren leefden naar die inrichting zijn verplaatst, niet verlaten tenzij bij die dieren een in artikel 73, leden 1 en 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoeld identificatiemiddel is aangebracht.

3.   De bevoegde autoriteit kan exploitanten die rendieren houden vrijstellen van de in de leden 1 en 2 vastgelegde verplichtingen indien die vrijstelling de traceerbaarheid van de dieren niet in het gedrang brengt.

4.   In afwijking van lid 1 mogen de lidstaten exploitanten die hertachtigen houden, vrijstellen van de in lid 1 vastgelegde verplichtingen, mits aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

1.   De exploitant zorgt ervoor dat gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen die in de Unie binnenkomen en daar blijven, binnen twintig dagen na hun aankomst in de inrichting van eerste aankomst worden voorzien van de in artikel 81 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde identificatiemiddelen.

2.   In afwijking van lid 1 mogen de lidstaten van eerste aankomst om redenen die verband houden met de fysiologische ontwikkeling van de dieren exploitanten toestaan de maximumtermijn voor het aanbrengen van een tweede identificatiemiddel te verlengen tot uiterlijk zestig dagen na de geboorte van de dieren indien dat tweede identificatiemiddel een bolustransponder is.

3.   De exploitanten zorgen ervoor dat gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen de inrichting van eerste aankomst niet verlaten tenzij bij die dieren de in artikel 81 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde identificatiemiddelen zijn aangebracht.

1.   De bevoegde autoriteit mag exploitanten alleen toestemming verlenen om de identificatiemiddelen voor gehouden runderen, schapen, geiten, varkens, kameelachtigen en hertachtigen te vervangen indien die vervanging de traceerbaarheid van de dieren, met inbegrip van de traceerbaarheid van de inrichting waar zij zijn geboren, niet in het gedrang brengt en indien identificatie van de individuele dieren in voorkomend geval mogelijk blijft.

2.   Voor de in lid 1 bedoelde vervanging mag in de volgende gevallen toestemming worden verleend:

3.   De in lid 1 bedoelde vervanging van de identificatiemiddelen wordt zo snel mogelijk, binnen een maximumtermijn die wordt vastgesteld door de lidstaat waarvan de bevoegde autoriteit de exploitanten toestemming heeft verleend het identificatiemiddel te vervangen, en voordat de dieren naar een andere inrichting worden verplaatst, uitgevoerd.

4.   Als de identificatiecode van gehouden runderen, schapen, geiten en varkens op de in bijlage III, onder a) en b), bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2035 bedoelde identificatiemiddelen vanwege technische beperkingen niet kan worden gereproduceerd op een elektronisch identificatiemiddel, verleent de bevoegde autoriteit alleen toestemming voor het aanbrengen van een nieuw elektronisch identificatiemiddel met een nieuwe identificatiecode bij die dieren indien beide identificatiecodes in de in artikel 109, lid 1, van Verordening (EU) 2016/429 bedoelde geautomatiseerde gegevensbestanden zijn opgeslagen.