1.   Wanneer de lidstaten besluiten de SRI-regeling toe te passen, kunnen zij bepalen dat deskundigen die zijn geaccrediteerd of gekwalificeerd voor de afgifte van energieprestatiecertificaten of voor het uitvoeren van inspecties van verwarmingssystemen, airconditioningsystemen, gecombineerde verwarmings- of airconditioningsystemen en ventilatiesystemen overeenkomstig Richtlijn 2010/31/EU, of voor het uitvoeren van energieaudits overeenkomstig Richtlijn 2012/27/EU, ook bevoegd zijn voor de afgifte van SRI-certificaten. In dat geval kunnen de lidstaten besluiten dat deze deskundigen moeten voldoen aan aanvullende eisen, in het bijzonder met betrekking tot hun opleiding, om SRI-certificaten te mogen afgeven.

2.   De lidstaten stellen informatie over de kwalificaties van deskundigen die belast zijn met de beoordeling van de gereedheid voor slimme toepassingen, beschikbaar voor het publiek.

3.   In voorkomend geval kunnen de lidstaten regelmatig bijgewerkte lijsten van gekwalificeerde of geaccrediteerde deskundigen, dan wel regelmatig bijgewerkte lijsten van geaccrediteerde bedrijven die de diensten van dergelijke deskundigen aanbieden, voor het publiek beschikbaar stellen. De lidstaten kunnen daartoe dezelfde middelen gebruiken als voor deskundigen op het gebied van energieprestatiecertificering en -inspecties uit hoofde van artikel 17 van Richtlijn 2010/31/EU.

1.   Elke marktdeelnemer kan de in artikel 3 bedoelde deskundigen om een SRI-beoordeling en -certificaat voor het gebouw of de gebouwunit in kwestie verzoeken.

2.   De deskundige verifieert de betrouwbaarheid van de informatie die is verzameld met het oog op de beoordeling van de mate waarin het gebouw of de gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen en met het oog op de afgifte van het SRI-certificaat.

3.   In voorkomend geval kan de deskundige bij de beoordeling van de mate waarin een gebouw of gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen, rekening houden met andere regionale of nationale indicatoren en de bijbehorende beoordelingsmethoden.

4.   Een SRI-certificaat wordt uitsluitend afgegeven op basis van een beoordeling door een gekwalificeerde of geaccrediteerde deskundige.

5.   Het SRI-certificaat bevat de in bijlage IX bij Verordening (EU) 2020/2155 opgesomde elementen.

6.   Het SRI-certificaat is niet langer dan tien jaar geldig. Als in een gebouw of een gebouwunit echter een belangrijke wijziging plaatsvindt die gevolgen zou hebben gehad voor de initiële beoordeling van gereedheid voor slimme toepassingen, wordt een nieuw certificaat aanbevolen.

1.   Lidstaten die besluiten de SRI-regeling toe te passen, kunnen de afgifte van het SRI-certificaat koppelen aan hun regeling voor energieprestatiecertificering, aan hun regeling voor de keuring van verwarmingssystemen, airconditioningsystemen en gecombineerde verwarmings- of airconditioningsystemen en ventilatiesystemen overeenkomstig Richtlijn 2010/31/EU of aan hun regeling voor energieaudits overeenkomstig Richtlijn 2012/27/EU.

2.   De lidstaten kunnen besluiten tot een verplichte koppeling met die regelingen, waarbij een SRI-certificaat wordt afgegeven telkens wanneer een energieprestatiecertificaat moet worden afgegeven of wanneer een keuring of audit moet worden uitgevoerd, dan wel tot een vrijwillige koppeling, waarbij het SRI-certificaat uitsluitend op verzoek van de marktdeelnemer wordt afgegeven.

3.   Wanneer de lidstaten ervoor kiezen de SRI-regeling te koppelen aan hun regeling voor energieprestatiecertificering, keuring of energieaudit, kunnen zij voortbouwen op het reeds bestaande onafhankelijke controlesysteem van die regeling.

1.   De Commissie stelt uiterlijk op 1 april 2021 op haar website een kader ter beschikking aan de hand waarvan eigenaren, gebruikers en andere belanghebbenden van gebouwen kunnen beoordelen in welke mate een gebouw of gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen. De lidstaten kunnen dit kader aanpassen of aanvullen voor gebruik in hun nationale context.

2.   Indien de mate waarin een gebouw of gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen, door eigenaren, gebruikers of andere belanghebbenden van gebouwen wordt beoordeeld zonder tussenkomst van een deskundige, leidt dit niet tot de afgifte van een SRI-certificaat.

1.   Indien lidstaten besluiten de SRI-regeling toe te passen, bezorgen de deskundigen die actief zijn op het grondgebied van de betrokken lidstaat of lidstaten, de gegevens van de door hen afgegeven SRI-certificaten overeenkomstig de bijlage bij deze verordening aan de nationale of, in voorkomend geval, regionale autoriteiten van de respectieve lidstaten.

2.   De lidstaten die besluiten de SRI-regeling toe te passen, stellen de Commissie jaarlijks in kennis van het aantal op hun grondgebied afgegeven SRI-certificaten en de bijbehorende statistieken, zoals vastgesteld in de bijlage bij deze verordening.

3.   De Commissie houdt op basis van overleg met de lidstaten, deskundigen en belanghebbenden en op basis van de door de deskundigen verstrekte gegevens, toezicht op de invoering op de markt van de SRI-regeling.

4.   De lidstaten die beslissen de SRI-regeling toe te passen, kunnen aanvullende maatregelen nemen ter ondersteuning van de invoering van de regeling. Dergelijke maatregelen kunnen worden vastgesteld en gerapporteerd in het kader van de in artikel 2 bis van Richtlijn 2010/31/EU bedoelde langetermijnrenovatiestrategieën.

1.   De lidstaten kunnen op nationaal niveau een niet-bindende testfase van de SRI-regeling uitvoeren.

2.   Nationale testfasen kunnen van start gaan vanaf de inwerkingtreding van deze verordening.

3.   Lidstaten die een nationale testfase uitvoeren, dienen maximaal zes maanden na het einde van de testfase een verslag in bij de Commissie over de ontvangen feedback.

4.   De lidstaten definiëren alle regelingen voor de nationale testfasen. Het gaat daarbij onder andere over de duur, de fasering, de betrokken types gebouwen en geografische gebieden, de geteste aspecten van het SRI-kader, afspraken voor het verzamelen van feedback, de criteria voor de keuze van de deskundigen die de SRI-beoordelingen uitvoeren, de beslissing om al dan niet een onafhankelijk controlesysteem op te zetten als onderdeel van de testfase, de beslissing om al dan niet certificaten af te geven en beschikbaar te stellen voor marktdeelnemers tijdens de testfase, en de aanwijzing van een derde partij voor het beheer van de testfase, indien van toepassing.

5.   Aan het einde van de nationale testfasen beoordelen de lidstaten de resultaten en beslissen zij of zij de SRI-regeling zullen toepassen.

6.   Lidstaten die een nationale testfase plannen, stellen de Commissie daarvan vóór de start van de testfase in kennis onder vermelding van de toepasselijke regelingen.

7.   De Commissie ondersteunt de lidstaten die op nationaal niveau een testfase instellen voor de SRI, door het in artikel 6 van deze verordening bedoelde kader ter beschikking te stellen en door de uitwisseling van informatie en goede praktijken te ondersteunen.

8.   De Commissie houdt, in overleg met de lidstaten, toezicht op de testfasen van de SRI-regeling.

9.   De lidstaten die ervoor kiezen de testfase uit te voeren, kunnen in hun verslag aan de Commissie een analyse of evaluatie van de door hun nationale deskundigen verzamelde gegevens opnemen. De Commissie neemt dergelijke nationale analyses of evaluaties in aanmerking met het oog op de verdere ontwikkeling van de indicator van gereedheid voor slimme toepassingen en de bijbehorende methodologie.