1.

“lasapparatuur”: vaste of verplaatsbare apparatuur die wordt gebruikt voor manueel, automatisch of semi-automatisch lassen, brazeren, solderen of snijden (of alle bovenstaande werkzaamheden) door middel van booglassen en verwante processen en die bestaat uit met elkaar verbonden onderdelen of componenten waarvan er ten minste een beweegt en die worden samengebracht om de samensmelting teweeg te brengen van metalen door deze te verhitten tot de lastemperatuur (met of zonder drukverhoging) of door enkel de druk te verhogen, al dan niet met gebruik van toevoegmetaal, en al dan niet met gebruik van (een) beschermgas(sen), met gebruikmaking van passende hulpmiddelen en technieken, met als resultaat een product van gedefinieerde geometrie;

2.

“manueel booglassen met metalen elektrode”: een booglasprocedé met beklede elektroden waarbij de hand van de lasser de lassnelheid bepaalt, en bepaalt hoe snel de elektrode aan de elektrische boog wordt gevoed;

3.

“booglassen met beklede elektrode”: een booglasprocedé waarbij versmelting teweeg wordt gebracht door verhitting met een elektrische boog tussen een bedekte metalen elektrode en het werkstuk en de werkruimte. Afscherming wordt bereikt door de ontleding van de bekleding van de elektrode. Er wordt geen druk toegepast en het toevoegmetaal komt uit de elektrode;

4.

“kerndraadlassen met zelfbescherming”: een lasprocedé waarbij een continue, holle draadelektrode via het laspistool aan de lasverbinding wordt gevoed zonder dat een extern beschermgas hoeft te worden gebruikt om het smeltbad tegen contaminatie te beschermen. Het smeltbad wordt niet beschermd door een extern beschermgas, maar door het gas dat ontstaat wanneer de fluxverbinding binnen de holle draad met de boog in contact komt;

5.

“vuldraadbooglassen”: een lasprocedé waarbij gebruik wordt gemaakt van samengestelde buisvormige elektroden met toevoegmetaal, bestaande uit een metalen koker en een kern van verschillende poedervormige materialen waarmee een uitgebreide slaklaag op de oppervlakte van de lasrups wordt geproduceerd. Hierbij kan het al dan niet nodig zijn (een) externe beschemgas(sen) te gebruiken;

6.

“lassen in indifferente gasatmosfeer”: een gasbooglasprocedé met metalen elektrode waarbij versmelting wordt bereikt door verhitting met een boog tussen een continue (verbruiks)elektrode met toevoegmetaal en het te bewerken deel van het werkstuk. Bescherming berust volledig op een van buitenaf aangeleverd gas of gasmengsel dat inert is;

7.

“lassen in actieve gasatmosfeer”: een gasbooglasprocedé met metalen elektrode waarbij versmelting wordt bereikt door verhitting met een boog tussen een continue (verbruiks)elektrode met toevoegmetaal en het te bewerken deel van het werkstuk. Bescherming berust volledig op een van buitenaf aangeleverd gas of gasmengsel dat actief is;

8.

“TIG-lassen”: booglasprocedé waarbij versmelting wordt bereikt door verhitting met een boog tussen een enkele (niet-verbruiks)wolfraamelektrode en het te bewerken deel van het werkstuk. Bescherming wordt bereikt met een van buitenaf aangeleverd gas of gasmengsel. Zowel druk als toevoegmetaal kan al dan niet worden gebruikt;

9.

“plasmasnijden”: een snijproces met directe boog waarbij het gesmolten metaal wordt verwijderd door middel van een hoge-snelheidsstraal van geïoniseerd gas (plasmagas) dat uit het (taps toelopende) mondstuk stroomt. Bij het plasmasnijden wordt gelijkstroom met negatieve polariteit gebruikt;

10.

“plasmagas” (ook aangeduid als “snijgas”): een gas dat door de toorts wordt geleid om de elektrode te omhullen, die door de boog wordt geïoniseerd en een plasma vormt dat via het mondstuk van de toorts in de vorm van een plasmastraal wordt afgegeven;

11.

“beschermgas” (ook wel “secundair gas”): een gas dat niet door maar langs de buitenkant van het mondstuk stroomt en dat een afscherming vormt rondom de elektrische boog;

12.

“onderpoederdeklassen” een lasprocedé met gebruikmaking van een boog of bogen van meer dan 600 ampère tussen één of meerdere blanco metalen elektroden en het smeltbad. De boog en het gesmolten metaal worden afgeschermd door een deklaag van granulaire flux op de werkstukken. Er wordt geen druk toegepast en het procedé gebruikt toevoegmetaal van de elektrode en soms van een aanvullende bron zoals een lasstaafje, toeslag (flux) of metalen korrels;

13.

“booglassen voor beperkt gebruik”: booglas- en aanverwante processen die niet bestemd zijn voor industriële en professionele toepassingen en die:

14.

“weerstanddruklassen”: een thermo-elektrisch proces waarbij hitte wordt gegenereerd op het raakvlak van de te verbinden delen door er, gedurende een precies gecontroleerde tijdsspanne en onder gecontroleerde druk, een elektrische stroom door te sturen. Hiervoor zijn geen verbruiksgoederen zoals lasstaafjes of beschermgassen nodig;

15.

“stiftlassen”: een lasprocedé waarbij een metalen stift of een soortgelijk onderdeel (handmatig, automatisch of halfautomatisch) aan een werkstuk wordt verbonden door beide delen met een elektrische boog te verwarmen;

16.

“equivalent model”: een model waarvan de technische eigenschappen die in de verplicht op te geven technische informatie dezelfde zijn, maar dat door dezelfde fabrikant of gemachtigde vertegenwoordiger of importeur als een ander model met een andere typeaanduiding in de handel wordt gebracht of in gebruik wordt genomen;

17.

“typeaanduiding”: de doorgaans alfanumerieke code waarmee een specifiek model van een product wordt onderscheiden van andere modellen met hetzelfde handelsmerk of met dezelfde naam van de fabrikant, gemachtigde vertegenwoordiger of importeur.

a)

strengere grenswaarden voor de efficiëntie van de stroombron en het stroomverbruik in onbelaste toestand;

b)

de emissies naar lucht die geassocieerd worden met het gebruik van lasapparatuur;

c)

aanvullende eisen op het gebied van hulpbronnenefficiëntie voor de producten overeenkomstig de doelstellingen van de circulaire economie;

d)

producten voor het onderpoederdeklassen, booglassen voor beperkt gebruik, weerstandslassen en stiftlasprocedés.

(1)

“efficiëntie van de stroombron”: de verhouding, uitgedrukt in procenten, tussen het uitgangsvermogen van het apparaat en het hoogste verbruik van de stroombron bij gestandaardiseerde lasomstandigheden en gestandaardiseerde lasbelastingsvoltages;

(2)

“onbelaste toestand”: de operationele toestand waarin het apparaat aan staat en er geen stroom naar het lascircuit gaat;

(3)

“energieverbruik in onbelaste toestand”: het opgenomen vermogen, in watt, in onbelaste toestand;

(4)

“stroombron”: een apparaat dat ofwel gebruikmaakt van wisselstroom om één of meerdere wisselstroomoutputs te voeden, dan wel wisselstroom omzet in één of meer gelijkstroomoutputs, met het doel om een lastoestel van stroom te voorzien;

(5)

“bedieningspaneel”: een algemene bedieningsinterface tussen de gebruiker en het lasapparaat, met regelknoppen en indicatoren;

(6)

“behuizing”: een kast om het product te beschermen tegen de omgeving, waaronder luchtvochtigheid en mogelijke butsen en schokken;

(7)

“batterij”: een voorziening zoals gedefinieerd in artikel 3 van Richtlijn 2006/66/EG van het Europees Parlement en de Raad (1), met inbegrip van de in hetzelfde artikel genoemde “batterijpakken” en “industriële batterijen of accu’s”;

(8)

“lastoorts”: een inrichting die de lasstroom naar de elektrode of in voorkomend geval naar een verbruikbare elektrode leidt, en die in voorkomend geval ook het beschermgas levert aan het gebied van de elektrische boog;

(9)

“gasslang”: een slang die specifiek is ontworpen voor de toelevering van bij het lassen gebruikte gassen (zoals acetyleen), druklucht en beschermgassen, normaliter bestaande uit een buis en een beschermende buitenlaag, vaak specifiek voor het type gas dat wordt gebruikt, en soms specifiek voor de gebruiksomstandigheden;

(10)

“gasstroomregelaar”: een toestel dat wordt gebruikt om de druk van de gassen onder druk te verlagen zodat het gas op veilige wijze kan worden gebruikt in de lasapparatuur; de gasstroomregelaar is vaak voorzien van een doseerventiel of een debietmeter, om de gasstroom te meten en/of te regelen;

(11)

“lasdraadvoeder”: een duw- of trekinrichting (of combinatie van beide) die wordt gebruikt om lasdraad of vulmateriaal aan te voeren;

(12)

“ventilator”: een machine met draaiende bladen die wordt gebruikt om een continue stroom te produceren van gas, gewoonlijk lucht, dat door de machine passeert en bijvoorbeeld dient als intern koelsysteem voor de stroombron;

(13)

“stroomkabel”: een stroomkabel die voldoet aan de prestatie- en veiligheidseisen van internationaal erkende lasstroomkabelnormen;

(14)

“professionele reparateur”: een persoon die of bedrijf dat professionele reparatie- en onderhoudsdiensten levert voor lasapparatuur;

(15)

“reserveonderdeel”: een los onderdeel waarmee een onderdeel van een lasapparaat met dezelfde of een vergelijkbare werking kan worden vervangen.

a)

Beschikbaarheid van reserveonderdelen

b)

Toegang tot reparatie- en onderhoudsinformatie

Niet later dan twee jaar na het in de handel brengen van het eerste exemplaar van een model en tot aan het einde van de in punt a, onder 1), genoemde periode moet de fabrikant, importeur of gemachtigde vertegenwoordiger ervoor zorgen dat de professionele reparateurs als volgt toegang hebben tot de volgende reparatie- en onderhoudsinformatie over de lasapparaten.

c)

Maximumtijd voor het leveren van reserveonderdelen

Gedurende de in punt a, onder 1, genoemde periode zorgt de fabrikant, importeur of gemachtigde vertegenwoordiger ervoor dat de reserveonderdelen voor de lasapparatuur binnen 15 werkdagen na ontvangst van de bestelling aan de professionele reparateurs worden geleverd.

Deze beschikbaarheid mag overeenkomstig punt b) tot geregistreerde professionele reparateurs worden beperkt.

d)

Informatie op de beeldschermen van lasapparatuur

Voor zover er bij een lastoestel een beeldscherm wordt verstrekt, moet daarop in gram per minuut of een equivalente gestandaardiseerde meeteenheid worden aangegeven hoeveel lasdraad of vulmateriaal wordt verbruikt.

e)

Ontmantelingseisen met het oog op materiaalterugwinning en recycling en voorkoming van verontreiniging

Fabrikanten zorgen ervoor dat lasapparatuur zo wordt ontworpen dat de in bijlage VII bij Richtlijn 2012/19/EU bedoelde materialen met behulp van algemeen beschikbaar gereedschap kunnen worden verwijderd.

Fabrikanten voldoen aan de verplichtingen van artikel 15, lid 1, van Richtlijn 2012/19/EU.

a)

het producttype;

b)

de naam van de fabrikant, de geregistreerde handelsnaam en het geregistreerde adres waarop met de fabrikant contact kan worden opgenomen;

c)

de typeaanduiding van het productmodel;

d)

de minimumefficiëntie (in %) van de stroombron;

e)

het stroomverbruik in onbelaste toestand (in watt);

f)

een lijst van equivalente modellen;

g)

informatie betreffende recycling of verwijdering aan het eind van de levensduur;

h)

een lijst van kritieke grondstoffen waarvan de indicatieve hoeveelheden op het niveau van de componenten meer bedragen dan 1 g, in voorkomend geval, en een vermelding van de component(en) waarin deze kritieke grondstoffen voorkomen;

i)

indicatieve waarden voor het verbruik van beschermgassen bij representatieve lasschema’s en -programma’s;

j)

indicatieve waarden voor het verbruik van lasdraad of vulmateriaal bij representatieve lasschema’s en -programma’s.

a)

het fabricagejaar.

1.

De autoriteiten van de lidstaten controleren één exemplaar van het model.

2.

Het model wordt geacht te voldoen aan de toepasselijke eisen indien:

3.

Indien de in punt 2, onder a), b), c) of d), bedoelde resultaten niet worden behaald, worden het model en alle equivalente modellen geacht niet aan de verordening te voldoen.

4.

Indien het in punt 2, onder e), bedoelde resultaat niet wordt behaald, selecteren de autoriteiten van de lidstaat nog eens drie exemplaren van hetzelfde model om getest te worden. De geselecteerde drie extra exemplaren mogen eventueel één of meer equivalente modellen zijn.

5.

Het model wordt geacht te voldoen aan de toepasselijke eisen als voor deze drie exemplaren het rekenkundig gemiddelde van de vastgestelde waarden aan de in tabel 2 vastgestelde respectieve controletoleranties voldoet.

6.

Indien de in punt 5 bedoelde resultaten niet worden behaald, worden het model en alle equivalente modellen geacht niet aan de verordening te voldoen.

7.

De autoriteiten van de lidstaat verstrekken alle relevante informatie aan de autoriteiten van de overige lidstaten en aan de Commissie zodra een besluit van niet-overeenstemming van het model overeenkomstig de punten 3 of 6 is genomen.

De autoriteiten van de lidstaten gebruiken de in bijlage III vastgestelde meet- en berekeningsmethoden.

De autoriteiten van de lidstaten passen uitsluitend de controletoleranties toe die in tabel 2 zijn vastgesteld, en gebruiken uitsluitend de in de punten 1 tot en met 7 beschreven procedure voor de in deze bijlage bedoelde eisen. Voor de parameters van tabel 2 worden geen andere controletoleranties toegepast, zoals die welke zijn opgenomen in geharmoniseerde normen of in een andere meetmethode.

Tabel 2

Controletoleranties