(1)

Verordening (EU) nr. 1305/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2) is het huidige rechtskader voor de steun voor plattelandsontwikkeling. Zij voorziet in steun voor gebieden met natuurlijke beperkingen andere dan berggebieden. Rekening houdend met de verlenging tot 2019 van de termijn voor de nieuwe afbakening van de gebieden met natuurlijke beperkingen andere dan berggebieden die bij Verordening (EU) 2017/2393 van het Europees Parlement en de Raad (3) is vastgesteld, en met de kortere aanpassingsperiode voor landbouwers die niet langer voor betalingen in aanmerking zullen komen, mogen de degressieve overgangsbetalingen die pas in 2019 van start gaan, bij hun aanvang niet meer bedragen dan 80 % van de gemiddelde betalingen die in de programmeringsperiode 2014-2020 zijn vastgesteld. Het betalingsniveau moet op zodanige wijze worden vastgesteld dat het uiteindelijke niveau in 2020 de helft van het aanvangsniveau bedraagt.

(2)

Om de lidstaten en de belanghebbenden bijstand te verlenen voor de tijdige voorbereiding van het toekomstige gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) en om te zorgen voor een vlotte overgang naar de volgende programmeringsperiode, moet worden verduidelijkt dat het mogelijk is activiteiten in verband met de voorbereiding van het toekomstige GLB te financieren door middel van technische bijstand op initiatief van de Commissie.

(3)

Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) is het huidige rechtskader voor rechtstreekse betalingen. De meeste bepalingen ervan kunnen worden toegepast zolang die verordening van kracht blijft, maar andere bepalingen verwijzen expliciet naar de kalenderjaren 2015 tot en met 2019, die onder het meerjarig financieel kader 2014-2020 vallen. Voor sommige andere bepalingen is de toepasselijkheid ervan na het kalenderjaar 2019 niet expliciet overwogen. In juni 2018 heeft de Commissie een voorstel ingediend voor een nieuwe verordening die Verordening (EU) nr. 1307/2013 zal vervangen, maar pas met ingang van 1 januari 2021. Daarom is het passend een aantal technische aanpassingen in Verordening (EU) nr. 1307/2013 aan te brengen zodat zij probleemloos kan worden toegepast in het kalenderjaar 2020.

(4)

De verplichting van artikel 11 van Verordening (EU) nr. 1307/2013 om het bedrag aan rechtstreekse betalingen dat voor een bepaald kalenderjaar aan een landbouwer moet worden toegekend, te verlagen voor het deel van het bedrag dat 150 000 EUR overschrijdt, blijft van toepassing zolang die verordening van kracht is. Dat artikel stelt evenwel slechts een verplichting voor de lidstaten vast om kennis te geven van hun besluiten en de geraamde opbrengst van die verlaging voor de jaren 2015 tot en met 2019. Met het oog op de voortzetting van de bestaande regeling moeten de lidstaten ook kennis geven van hun besluiten met betrekking tot het jaar 2020 en van de geraamde opbrengst van de verlaging voor dat jaar.

(5)

Bij flexibiliteit tussen de pijlers gaat het om een facultatieve overdracht van middelen tussen de rechtstreekse betalingen en plattelandsontwikkeling. Op grond van artikel 14 van Verordening (EU) nr. 1307/2013 kunnen de lidstaten van deze flexibiliteit gebruikmaken voor de kalenderjaren 2014 tot en met 2019. Om ervoor te zorgen dat de lidstaten hun eigen strategie kunnen behouden, moet de flexibiliteit tussen de pijlers ook beschikbaar worden gesteld voor het kalenderjaar 2020, dat overeenkomt met het begrotingsjaar 2021.

(6)

Als gevolg van de wijziging van artikel 14 van Verordening (EU) nr. 1307/2013 voor het kalenderjaar 2020 is het passend aanpassingen aan te brengen in de verwijzingen naar dat artikel in het kader van de verplichting van de lidstaten om de waarde van de betalingsrechten lineair te verlagen of te verhogen als gevolg van schommelingen in het jaarlijkse nationale maximum die voortvloeien uit hun kennisgevingen van de toepassing van de flexibiliteit tussen de pijlers.

(7)

De Verordeningen (EU) nr. 1305/2013 en (EU) nr. 1307/2013 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

Om de lidstaten snel de nodige flexibiliteit te bieden en de continuïteit van het plattelandsontwikkelingsbeleid in de laatste jaren van de programmeringsperiode 2014-2020 te garanderen, werd het passend geacht te voorzien in een uitzondering op de periode van acht weken bedoeld in artikel 4 van Protocol Nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, dat als bijlage is gehecht aan het Verdrag betreffden de Europese Unie, het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

(9)

Om de lidstaten snel de nodige flexibiliteit te bieden en de continuïteit van het plattelandsontwikkelingsbeleid in de laatste jaren van de programmeringsperiode 2014-2020 te garanderen, moet deze verordening van toepassing worden met ingang van 1 maart 2019,