1.   De als oorsprongsbenaming of geografische aanduiding te beschermen naam wordt enkel geregistreerd in de talen die nu worden, of historisch werden, gebruikt voor de beschrijving van het specifieke product in het afgebakende geografische gebied.

2.   De naam van een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding wordt geregistreerd in zijn oorspronkelijke schrift. Indien het oorspronkelijke schrift niet uit Latijnse karakters bestaat, wordt samen met de naam in zijn oorspronkelijke schrift ook een transcriptie in Latijnse karakters geregistreerd.

1.   In de beschrijving van de wijnbouwproducten wordt aangegeven om welke categorie(ën) van de in deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde categorieën wijnbouwproducten het gaat.

2.   Wanneer in het productdossier wordt aangegeven dat de verpakking, met inbegrip van de botteling, in het afgebakende geografische gebied of in een gebied in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende gebied moet plaatsvinden, bevat dat productdossier ook een motivering waarin, rekening houdend met het recht van de Unie, in het bijzonder het recht betreffende het vrije verkeer van goederen en het vrij verrichten van diensten, wordt aangetoond waarom, in dat specifieke geval, de verpakking in dat specifieke geografische gebied moet plaatsvinden om de kwaliteit te behouden, de oorsprong te waarborgen of de controle te verzekeren.

1.   In afwijking van artikel 93, lid 1, onder a), iii), en b), iii), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en voor zover dit in het productdossier is bepaald, mag een product met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding tot wijn worden verwerkt op een van de volgende locaties:

2.   In afwijking van artikel 93, lid 1, onder a), iii), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en voor zover dit in het productdossier is bepaald, mag een product in een gebied dat niet in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende gebied ligt, tot mousserende wijn of parelwijn met een beschermde oorsprongsbenaming worden verwerkt voor zover dit procedé reeds vóór 1 maart 1986 werd toegepast.

3.   In afwijking van artikel 93, lid 1, onder a), iii), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 mag voor likeurwijnen met de beschermde oorsprongsbenaming „Málaga” of „Jerez-Xérès-Sherry” de most van ingedroogde druiven, verkregen uit het druivenras Pedro Ximénez, waaraan neutrale alcohol uit wijnbouwproducten is toegevoegd om de gisting te stuiten, afkomstig zijn van het gebied „Montilla-Moriles”.

1.   Een lidstaat mag, uitsluitend op voorlopige basis, op nationaal niveau een naam beschermen met ingang van de datum waarop de beschermingsaanvraag naar de Commissie is doorgestuurd.

Die voorlopige nationale bescherming loopt af op de datum waarop een beschermingsbesluit krachtens Verordening (EU) nr. 1308/2013 wordt genomen of de aanvraag wordt ingetrokken.

2.   Wanneer een naam niet op grond van deze verordening wordt beschermd, ligt de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van die nationale bescherming volledig bij de betrokken lidstaat. De maatregelen die de lidstaten uit hoofde van lid 1 nemen, hebben geen gevolgen voor het intra-uniale of het internationale handelsverkeer.

1.   Beschermingsaanvragen worden geacht ontvankelijk te zijn als zij worden ingediend overeenkomstig de artikelen 94, 95 en 96 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en artikel 3 en artikel 5, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 en naar behoren zijn ingevuld.

Een beschermingsaanvraag wordt geacht naar behoren te zijn ingevuld als zij voldoet aan artikel 94, leden 1 en 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 en als het enig document naar behoren is ingevuld.

Het enig document, dat een samenvatting is van het productdossier, als bedoeld in artikel 94, lid 1, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/2013, wordt beschouwd als naar behoren ingevuld wanneer het voldoet aan de vereisten van artikel 5, leden 1 en 2, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34. Het productdossier wordt geacht naar behoren te zijn ingevuld wanneer het voldoet aan de vereisten van artikel 94, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

2.   Als de Commissie van oordeel is dat een aanvraag onontvankelijk is, stelt zij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in een derde land gevestigde aanvrager in kennis van de redenen voor de niet-ontvankelijkverklaring.

3.   De Commissie publiceert minstens eenmaal per maand de lijst van de namen waarvoor zij aanvragen tot bescherming als oorsprongsbenaming of geografische aanduiding heeft ontvangen, de naam van de aanvragende lidstaat of het aanvragende derde land en de datum van indiening van de aanvraag.

1.   Voor de toepassing van artikel 98 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is een met redenen omkleed bezwaarschrift ontvankelijk wanneer:

De bezwaargronden worden beoordeeld met betrekking tot het grondgebied van de Unie.

Wanneer een bezwaar door een natuurlijke persoon of rechtspersoon wordt ingediend, is het met redenen omkleed bezwaarschrift slechts ontvankelijk indien daarin het rechtmatige belang van de bezwaarmaker wordt aangetoond.

2.   Wanneer de Commissie van oordeel is dat het bezwaar onontvankelijk is, stelt zij de autoriteit, de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die het bezwaarschrift heeft ingediend, in kennis van de redenen voor de niet-ontvankelijkverklaring.

1.   Als de Commissie van oordeel is dat het bezwaarschrift ontvankelijk is, verzoekt zij de autoriteit, de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die het bezwaarschrift heeft ingediend, en de autoriteit, de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die de beschermingsaanvraag heeft ingediend, om gedurende drie maanden op gepaste wijze overleg te plegen. Dit verzoek wordt tot hen gericht binnen vier maanden na de datum waarop de beschermingsaanvraag waarop het met redenen omklede bezwaarschrift betrekking heeft, in het Publicatieblad van de Europese Unie is bekendgemaakt en gaat vergezeld van een kopie van het met redenen omklede bezwaarschrift. Op elk tijdstip gedurende deze drie maanden kan de Commissie op verzoek van de autoriteit, de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die de aanvraag heeft ingediend, de termijn voor overleg met ten hoogste drie maanden verlengen.

2.   De autoriteit of persoon die het bezwaarschrift heeft ingediend en de autoriteit of persoon die de beschermingsaanvraag heeft ingediend, vangen dat overleg zonder onnodige vertraging aan. Zij verstrekken elkaar de gegevens die relevant zijn om te beoordelen of de beschermingsaanvraag aan de voorwaarden van de onderhavige verordening en van Verordening (EU) nr. 1308/2013 voldoet.

3.   Als de partijen overeenstemming bereiken, stellen de in het derde land gevestigde aanvrager of de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land van waaruit de beschermingsaanvraag werd ingediend, de Commissie in kennis van de resultaten van het overleg en van alle factoren die tot die overeenstemming hebben geleid, met inbegrip van de standpunten van de partijen. Als de gegevens die overeenkomstig artikel 97, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 zijn gepubliceerd, ingrijpend zijn gewijzigd, herhaalt de Commissie het in artikel 97, lid 2, van die verordening bedoelde onderzoek, na afloop van een nationale procedure die garandeert dat die gewijzigde gegevens naar behoren zijn bekendgemaakt. Als er, na het bereiken van de overeenstemming, geen wijzigingen van het productdossier zijn of de wijzigingen niet substantieel zijn, neemt de Commissie overeenkomstig artikel 99 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een besluit waarbij zij de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding beschermt.

4.   Als geen overeenstemming wordt bereikt, stellen de in het derde land gevestigde aanvrager of de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land van waaruit de beschermingsaanvraag werd ingediend, de Commissie in kennis van de resultaten van het overleg en van alle daarmee verband houdende informatie en documenten. De Commissie neemt overeenkomstig artikel 99 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een besluit waarbij zij bescherming verleent, dan wel de aanvraag afwijst.

1.   Onverminderd artikel 102 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 kan de Commissie uitvoeringshandelingen vaststellen waarbij een overgangsperiode van maximaal vijf jaar wordt toegestaan om het mogelijk te maken dat voor uit een lidstaat of een derde land afkomstige producten waarvan de aanduiding geheel of gedeeltelijk bestaat uit een naam die in strijd is met artikel 103, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013, de aanduiding waaronder het product in de handel was gebracht, verder wordt gebruikt.

Die overgangsperiode wordt slechts toegekend op voorwaarde dat een ontvankelijk bezwaarschrift uit hoofde van artikel 96, lid 3, of artikel 98 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 wordt ingediend waaruit blijkt dat het beschermingsbesluit schade zou toebrengen aan het bestaan:

2.   De Commissie kan uitvoeringshandelingen vaststellen waarbij de in lid 1 vermelde overgangsperiode tot 15 jaar wordt verlengd in naar behoren gemotiveerde gevallen waarin wordt aangetoond dat:

3.   Wanneer een in de leden 1 en 2 bedoelde aanduiding wordt gebruikt, wordt op de etikettering het land van oorsprong duidelijk zichtbaar vermeld.

4.   Om tijdelijke moeilijkheden te overbruggen en ervoor te zorgen dat alle producenten in het betrokken gebied op termijn het productdossier naleven, kan een lidstaat gedurende een overgangsperiode die ingaat op de datum waarop de aanvraag naar de Commissie wordt doorgestuurd, bescherming verlenen op voorwaarde dat de betrokken marktdeelnemers de wijnbouwproducten gedurende ten minste vijf jaar vóór de indiening van de aanvraag bij de autoriteiten van de lidstaat legaal in de handel hebben gebracht en daarbij de desbetreffende namen ononderbroken hebben gebruikt, en dat deze tijdelijke problemen zijn aangekaart tijdens de nationale bezwaarprocedure als bedoeld in artikel 96, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013. De overgangsperiode is zo kort mogelijk en mag niet langer zijn dan tien jaar.

Behalve wat de bezwaarprocedure betreft, is de eerste alinea van overeenkomstige toepassing voor een beschermde geografische aanduiding of een beschermde oorsprongsbenaming die betrekking heeft op een geografisch gebied in een derde land.

Die overgangsperioden worden vermeld in het aanvraagdossier als bedoeld in artikel 94, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

1.   Voor de toepassing van artikel 105 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 worden de wijzigingen van een productdossier in twee categorieën ingedeeld, naargelang van het belang ervan: wijzigingen waarvoor een bezwaarprocedure op het niveau van de Unie nodig is („wijzigingen op het niveau van de Unie”) en wijzigingen die op het niveau van de lidstaat of het derde land worden afgehandeld („standaardwijzigingen”).

Een wijziging wordt beschouwd als een wijziging op het niveau van de Unie indien zij:

Aanvragen voor wijzigingen op het niveau van de Unie die door derde landen of producenten van derde landen worden ingediend, bevatten bewijsstukken waaruit blijkt dat de gevraagde wijziging strookt met de wetgeving inzake de bescherming van oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen die in dat derde land van kracht is.

Alle andere wijzigingen worden als standaardwijzigingen aangemerkt.

2.   Voor de toepassing van artikel 105 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is een tijdelijke wijziging een standaardwijziging betreffende een tijdelijke verandering van het productdossier ingevolge een verplichte gezondheids- of fytosanitaire maatregel die door de overheid is opgelegd of ingevolge door de bevoegde autoriteiten officieel erkende natuurrampen of ongunstige weersomstandigheden.

1.   Een aanvraag tot goedkeuring van een wijziging op het niveau van de Unie van een productdossier, als omschreven in artikel 14 van de onderhavige verordening, volgt mutatis mutandis de procedure die is vastgesteld in artikel 94 en de artikelen 96 tot en met 99 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, in hoofdstuk II, afdelingen 1, 2 en 3, van de onderhavige verordening en in hoofdstuk II, afdelingen 1, 2 en 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34.

2.   Als de Commissie, op basis van het op grond van artikel 97, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 verrichte onderzoek, van mening is dat aan de in artikel 97, lid 3, van die verordening bedoelde voorwaarden is voldaan, maakt zij de aanvraag voor een wijziging op het niveau van de Unie, als bedoeld in artikel 9, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie, reeks C. Het definitieve besluit over de goedkeuring van de wijziging wordt vastgesteld zonder toepassing van de in artikel 229, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde onderzoeksprocedure, tenzij een ontvankelijk bezwaarschrift is ingediend of de wijzigingsaanvraag is afgewezen, in welk geval artikel 99, tweede alinea, van die verordening van toepassing is.

3.   Een aanvraag tot goedkeuring van wijzigingen op het niveau van de Unie bevat uitsluitend wijzigingen op het niveau van de Unie. Als een aanvraag voor wijzigingen op het niveau van de Unie ook standaardwijzigingen of tijdelijke wijzigingen bevat, geldt de procedure voor wijzigingen op het niveau van de Unie alleen voor de wijzigingen op het niveau van de Unie. De standaardwijzigingen en de tijdelijke wijzigingen worden als niet ingediend beschouwd.

4.   Bij het onderzoek van de wijzigingsaanvragen focust de Commissie zich op de voorgestelde wijzigingen.

1.   Aanvragen tot goedkeuring van een wijziging op het niveau van de Unie van een productdossier worden geacht ontvankelijk te zijn als zij mutatis mutandis overeenkomstig artikel 105 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en artikel 3 en artikel 9, lid 2, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 worden ingediend en naar behoren zijn ingevuld.

Een aanvraag tot goedkeuring van een wijziging op het niveau van de Unie van een productdossier wordt geacht naar behoren te zijn ingevuld wanneer zij begrijpelijk en volledig is en voldoet aan de vereisten van artikel 2 en artikel 9, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34.

De goedkeuring door de Commissie van een aanvraag tot goedkeuring van een wijziging op het niveau van de Unie van een productdossier heeft enkel betrekking op de in de aanvraag zelf voorgelegde wijzigingen.

2.   Als de aanvraag als onontvankelijk wordt beschouwd, worden de bevoegde autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in een derde land gevestigde aanvrager in kennis gesteld van de redenen voor de niet-ontvankelijkheid.

1.   Standaardwijzigingen worden goedgekeurd en openbaar gemaakt door de lidstaten waartoe het geografische gebied van de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding behoort.

Aanvragen tot goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier worden ingediend bij de autoriteiten van de lidstaat waartoe het geografische gebied van de benaming of aanduiding behoort. De aanvragers voldoen aan de voorwaarden van artikel 95 Verordening (EU) nr. 1308/2013. Als de aanvraag tot goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier niet afkomstig is van de aanvrager die de beschermingsaanvraag voor de naam of namen waarop het productdossier betrekking heeft, had ingediend, geeft de lidstaat die aanvrager — indien die nog bestaat — de kans opmerkingen te maken over de aanvraag.

In de standaardwijzigingsaanvraag worden de standaardwijzigingen beschreven, wordt samengevat waarom die wijzigingen noodzakelijk zijn en wordt aangetoond dat de voorgestelde wijzigingen als standaardwijzigingen kunnen worden aangemerkt overeenkomstig artikel 14 van deze verordening.

2.   Als de lidstaat van oordeel is dat aan de vereisten van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en de op grond daarvan vastgestelde bepalingen is voldaan, kan hij de standaardwijziging goedkeuren en openbaar maken. Het goedkeuringsbesluit bevat het geconsolideerde gewijzigde enig document en, in voorkomend geval, het geconsolideerde gewijzigde productdossier.

De standaardwijziging is in de lidstaat van toepassing zodra zij openbaar is gemaakt. Uiterlijk één maand na de datum waarop het nationale goedkeuringsbesluit openbaar is gemaakt, deelt de lidstaat de Commissie de standaardwijzigingen mee.

3.   Besluiten tot goedkeuring van standaardwijzigingen betreffende wijnbouwproducten van oorsprong uit derde landen worden genomen overeenkomstig de in het betrokken derde land geldende regeling en worden uiterlijk één maand na de datum waarop zij openbaar zijn gemaakt, door een individuele producent in de zin van artikel 3 of een groep producenten met een rechtmatig belang aan de Commissie meegedeeld, hetzij rechtstreeks, hetzij via de autoriteiten van dat derde land.

4.   Standaardwijzigingen worden geacht naar behoren te zijn meegedeeld wanneer de mededeling voldoet aan artikel 10 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34.

5.   Als de standaardwijziging een wijziging van het enig document behelst, maakt de Commissie, binnen drie maanden na de datum waarop de mededeling van de lidstaat, het derde land of de individuele producent of groep producenten van het derde land is ontvangen, de in artikel 10 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde beschrijving van de standaardwijziging en het gewijzigde enig document bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie, reeks C.

6.   Als de standaardwijziging geen wijziging van het enig document behelst, maakt de Commissie, binnen drie maanden na de datum waarop de mededeling van de lidstaat, het derde land of de in het derde land gevestigde aanvrager is ontvangen, de beschrijving van de standaardwijziging bekend via de in artikel 32 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde informatiesystemen.

7.   Standaardwijzigingen zijn op het grondgebied van de Unie van toepassing zodra zij in het Publicatieblad van de Europese Unie, reeks C, zijn bekendgemaakt of door de Commissie openbaar zijn gemaakt via de in artikel 32 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde informatiesystemen.

8.   Als het geografische gebied zich uitstrekt op het grondgebied van meer dan één lidstaat, passen de betrokken lidstaten de procedure voor standaardwijzigingen afzonderlijk toe voor het deel van het gebied dat tot hun grondgebied behoort. De standaardwijziging wordt pas van toepassing nadat het laatste nationale goedkeuringsbesluit van toepassing is geworden. De lidstaat die als laatste de standaardwijziging goedkeurt, zendt de Commissie uiterlijk één maand na de datum waarop zijn besluit tot goedkeuring van de standaardwijziging openbaar is gemaakt, de in lid 4 bedoelde mededeling toe.

Als een of meer van de betrokken lidstaten het in de eerste alinea bedoelde nationale goedkeuringsbesluit niet goedkeuren, kan elke betrokken lidstaat een aanvraag indienen in het kader van een procedure voor wijzigingen op het niveau van de Unie. Die regel is ook van overeenkomstige toepassing wanneer een of meer van de betrokken landen een derde land is.

1.   Tijdelijke wijzigingen worden goedgekeurd en openbaar gemaakt door de lidstaten waartoe het geografische gebied van de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding behoort. Uiterlijk één maand na de datum waarop het nationale goedkeuringsbesluit openbaar is gemaakt, worden zij, samen met de redenen daarvoor, aan de Commissie meegedeeld. Een tijdelijke wijziging is in de lidstaat van toepassing zodra zij openbaar is gemaakt.

2.   Als het geografische gebied zich uitstrekt op het grondgebied van meer dan één lidstaat, geldt de procedure voor tijdelijke wijzigingen afzonderlijk in de betrokken lidstaten voor het deel van het gebied dat tot hun grondgebied behoort. Tijdelijke wijzigingen worden pas van toepassing wanneer het laatste nationale goedkeuringsbesluit van toepassing is geworden. De lidstaat die als laatste de tijdelijke wijziging goedkeurt, deelt de Commissie uiterlijk één maand na de datum waarop zijn goedkeuringsbesluit openbaar is gemaakt, de Commissie die tijdelijke wijziging mee. Deze regel is van overeenkomstige toepassing, ook wanneer een of meer van de betrokken landen een derde land is.

3.   Tijdelijke wijzigingen betreffende wijnbouwproducten van oorsprong uit derde landen worden, samen met de redenen daarvoor, uiterlijk één maand na de goedkeuring ervan, door een individuele producent in de zin van artikel 3 of een groep producenten met een rechtmatig belang aan de Commissie meegedeeld, hetzij rechtstreeks, hetzij via de autoriteiten van dat derde land.

4.   Tijdelijke wijzigingen worden geacht naar behoren te zijn meegedeeld wanneer de mededeling alle in artikel 11 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde elementen bevat.

5.   De Commissie maakt deze wijzigingen openbaar binnen drie maanden na de datum waarop de mededeling is ontvangen van de lidstaat, het derde land of de individuele producent of groep producenten van het derde land. Een tijdelijke wijziging is op het grondgebied van de Unie van toepassing zodra zij door de Commissie openbaar is gemaakt.

1.   Voor de toepassing van artikel 106 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is een met redenen omkleed annuleringsverzoek ontvankelijk wanneer het:

2.   Wanneer de Commissie van oordeel is dat het annuleringsverzoek onontvankelijk is, stelt zij de autoriteit van de lidstaat of van het derde land of de natuurlijke persoon of rechtspersoon die het verzoek heeft ingediend, in kennis van de redenen voor de niet-ontvankelijkverklaring.

3.   Met redenen omklede bezwaarschriften tegen een annulering zijn slechts ontvankelijk indien zij aantonen dat een belanghebbende persoon commercieel afhankelijk is van de geregistreerde naam.

1.   Een traditionele aanduiding wordt geregistreerd:

2.   Een traditionele aanduiding wordt geregistreerd in haar originele spellingwijze en in haar oorspronkelijke schrift. Indien het oorspronkelijke schrift niet uit Latijnse karakters bestaat, wordt samen met de naam in zijn oorspronkelijke schrift ook een transcriptie in Latijnse karakters geregistreerd.

1.   Bevoegde autoriteiten van de lidstaten of van derde landen of in derde landen gevestigde representatieve beroepsorganisaties kunnen een aanvraag indienen voor de bescherming van een traditionele aanduiding.

2.   Onder „representatieve beroepsorganisatie” wordt verstaan elke producentenorganisatie of unie van producentenorganisaties die dezelfde voorschriften heeft vastgesteld en actief is in het gebied waarvoor één of meer oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen voor wijn gelden, voor zover ten minste twee derde van de producenten die gevestigd zijn in het gebied waar zij actief is, bij haar is aangesloten en zij ten minste twee derde van de productie van dat gebied voor haar rekening neemt. Een representatieve beroepsorganisatie mag alleen een beschermingsaanvraag indienen voor wijnbouwproducten die zij zelf produceert.

1.   Beschermingsaanvragen worden geacht ontvankelijk te zijn als zij worden ingediend overeenkomstig artikel 25 van de onderhavige verordening en artikel 21 en artikel 30, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 en naar behoren zijn ingevuld.

Een aanvraag wordt als naar behoren ingevuld beschouwd wanneer zij de volgende informatie bevat:

2.   De aanvraag gaat vergezeld van een afschrift van de wetgeving van de betrokken lidstaat of van de voorschriften voor de wijnproducenten in het betrokken derde land of de betrokken derde landen waarbij het gebruik van de betrokken aanduiding is geregeld, en van een verwijzing naar de bekendmaking van die wetgeving of die voorschriften.

3.   Als de aanvraag niet naar behoren is ingevuld of als de in lid 2 bedoelde documenten niet tegelijk met de aanvraag zijn verstrekt, is de aanvraag onontvankelijk.

4.   Als de aanvraag onontvankelijk is, worden de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager in kennis gesteld van de redenen voor de niet-ontvankelijkheid, waarbij hun wordt meegedeeld dat zij het recht hebben een andere, naar behoren ingevulde aanvraag in te dienen.

1.   Een aanvraag tot bescherming van een traditionele aanduiding wordt als geldig beschouwd indien de naam waarvoor de bescherming wordt aangevraagd:

Punt b) geldt niet voor de in artikel 112, onder a), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde traditionele aanduidingen.

2.   Voor de toepassing van lid 1, onder b), wordt onder traditioneel gebruik verstaan:

3.   Met het oog op de toepassing van lid 1, onder c), wordt met een naam die een „soortnaam” is geworden bedoeld dat de naam, hoewel die betrekking heeft op een specifieke productie- of rijpingsmethode dan wel op een kwaliteit, een kleur, een type plaats of een specifieke gebeurtenis die met de geschiedenis van een wijnbouwproduct verband houdt, in de Unie de gebruikelijke naam van dat product is geworden.

1.   De datum van indiening van een aanvraag tot bescherming van een traditionele aanduiding is de datum waarop de Commissie die aanvraag heeft ontvangen.

2.   De Commissie onderzoekt of de beschermingsaanvraag aan de in dit hoofdstuk vastgestelde voorwaarden voldoet.

3.   Wanneer de Commissie van oordeel is dat aan de voorwaarden van de artikelen 26 en 27 is voldaan, stelt zij een uitvoeringshandeling vast betreffende de bekendmaking van de beschermingsaanvraag in het Publicatieblad van de Europese Unie.

4.   Als een aanvraag tot bescherming van een traditionele aanduiding niet aan de in dit hoofdstuk vastgestelde voorwaarden voldoet, stelt de Commissie de aanvrager in kennis van de weigeringsgronden en stelt zij een termijn vast voor de intrekking of de wijziging van de aanvraag of voor het maken van opmerkingen.

5.   Als de aanvrager de belemmeringen niet heeft verholpen binnen de in lid 4 bedoelde termijn, stelt de Commissie overeenkomstig artikel 115, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een uitvoeringshandeling vast ter afwijzing van de aanvraag.

1.   Een met redenen omkleed bezwaarschrift is ontvankelijk wanneer:

2.   Elk ontvankelijk geacht bezwaar wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de representatieve beroepsorganisatie in het betrokken derde land.

1.   Als de Commissie het bezwaar niet heeft afgewezen overeenkomstig artikel 23, lid 3, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34, stelt zij de aanvrager die de betrokken aanvraag heeft ingediend, in kennis van het bezwaar en nodigt zij de aanvrager uit om binnen de in artikel 24, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde termijn opmerkingen te maken. Alle opmerkingen die binnen deze termijn worden ontvangen, worden meegedeeld aan de bezwaarmaker.

In de loop van haar onderzoek van een bezwaarschrift verzoekt de Commissie de partijen om, zo nodig, binnen de in artikel 24, lid 2, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde termijn opmerkingen te maken over van de andere partijen ontvangen mededelingen.

2.   Als de aanvrager of de bezwaarmaker naar aanleiding hiervan geen opmerkingen maakt of als de in artikel 24 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 bedoelde termijnen voor het maken van opmerkingen niet worden nageleefd, doet de Commissie uitspraak over het bezwaar.

3.   De Commissie neemt haar besluit om de betrokken traditionele aanduiding af te wijzen of te erkennen op basis van de gegevens waarover zij beschikt. Zij gaat na of de in de artikelen 27, 32 of 33 van deze verordening bedoelde of vastgestelde voorwaarden al dan niet zijn vervuld. Een besluit tot afwijzing van de traditionele aanduiding wordt gemeld aan de bezwaarmaker en aan de aanvrager.

4.   Als meerdere bezwaarschriften worden ingediend, kan een voorafgaand onderzoek van één of meer van die bezwaren ertoe leiden dat de beschermingsaanvraag niet verder wordt behandeld. In die gevallen kan de Commissie de andere bezwaarprocedures schorsen. De Commissie stelt de andere bezwaarmakers in kennis van alle tijdens de procedure genomen besluiten die voor hen van belang zijn.

Als een aanvraag wordt afgewezen, worden de geschorste bezwaarprocedures geacht te zijn afgesloten en worden de betrokken bezwaarmakers daarvan naar behoren in kennis gesteld.

1.   De registratie van een handelsmerk dat geheel of gedeeltelijk bestaat uit een traditionele aanduiding die niet aan de in artikel 112 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde definitie en voorwaarden voor gebruik van die traditionele aanduiding voldoet, en dat betrekking heeft op een product dat onder een van de in deel II van bijlage VII bij die verordening vermelde categorieën valt, wordt:

2.   Een naam wordt niet als traditionele aanduiding beschermd indien die bescherming, rekening houdend met de faam en bekendheid van een handelsmerk, de consument kan misleiden ten aanzien van de werkelijke identiteit, de aard, de kenmerken of de kwaliteit van het wijnbouwproduct.

3.   Onverminderd lid 2 mag een in lid 1 bedoeld handelsmerk dat vóór de datum van bescherming van de traditionele aanduiding in het land van oorsprong op het grondgebied van de Unie is gedeponeerd, is geregistreerd of, mits de nationale wetgeving daarin voorziet, rechten heeft verworven door gebruik te goeder trouw, ondanks de bescherming van de traditionele aanduiding verder worden gebruikt en worden vernieuwd, mits er geen gronden voor ongeldigheid of herroeping van het handelsmerk zijn uit hoofde van Richtlijn 2008/95/EG van het Europees Parlement en de Raad (9), Richtlijn (EU) 2015/2436 van het Europees Parlement en de Raad (10) of Verordening (EU) 2017/1001 van het Europees Parlement en de Raad (11).

In die gevallen mag de traditionele aanduiding naast de desbetreffende handelsmerken worden gebruikt.

1.   Bij de registratie van een aanduiding waarvoor een beschermingsaanvraag is ingediend en die volledig of gedeeltelijk homoniem is met een traditionele aanduiding die reeds beschermd is krachtens artikel 113 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, wordt naar behoren rekening gehouden met de plaatselijke en traditionele gebruiken en het risico van verwarring.

Een homonieme aanduiding die de consument misleidt ten aanzien van de aard, de kwaliteit of de echte oorsprong van het wijnbouwproduct, wordt niet geregistreerd, ook al is de aanduiding correct.

Het gebruik van een geregistreerde homonieme aanduiding is slechts toegestaan indien de praktische omstandigheden garanderen dat het in tweede instantie geregistreerde homoniem zich duidelijk onderscheidt van de reeds geregistreerde aanduiding, rekening houdend met het feit dat de betrokken producenten een billijke behandeling moeten krijgen en de consument niet mag worden misleid.

2.   Lid 1 is van overeenkomstige toepassing voor traditionele aanduidingen die vóór 1 augustus 2009 zijn beschermd en volledig of gedeeltelijk homoniem zijn met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding of een in bijlage IV vermelde naam van een wijndruivenras of synoniem daarvan.

1.   Een met redenen omkleed annuleringsverzoek is ontvankelijk wanneer:

Het met redenen omkleed annuleringsverzoek is slechts ontvankelijk als daarin het rechtmatige belang van de aanvrager wordt aangetoond.

2.   Wanneer de Commissie van oordeel is dat het annuleringsverzoek onontvankelijk is, stelt zij de autoriteit of de persoon die het verzoek heeft ingediend, in kennis van de redenen voor de niet-ontvankelijkheid.

3.   De Commissie stelt het annuleringsverzoek overeenkomstig artikel 30, lid 4, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 ter beschikking van de betrokken autoriteiten en personen.

4.   Met redenen omklede bezwaarschriften tegen annuleringsverzoeken zijn slechts ontvankelijk indien zij aantonen dat een belanghebbende persoon nog steeds commercieel afhankelijk is van de geregistreerde naam.

1.   De in artikel 112 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde definitie van traditionele aanduidingen geldt mutatis mutandis voor aanduidingen die traditioneel in derde landen worden gebruikt voor wijnbouwproducten die een geografische aanduiding of oorsprongsbenaming hebben krachtens de regelgeving van die derde landen.

2.   Als bij wijnbouwproducten uit derde landen andere traditionele vermeldingen op het etiket zijn aangebracht dan de traditionele aanduidingen die zijn opgenomen in de elektronische databank „E-Bacchus” als bedoeld in artikel 25, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34, mogen die traditionele vermeldingen op de wijnetiketten worden gebruikt overeenkomstig de in de betrokken derde landen geldende voorschriften, met inbegrip van de voorschriften van representatieve beroepsorganisaties.

1.   De in artikel 119 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde verplichte aanduidingen staan op de recipiënt in hetzelfde gezichtsveld, en wel zo dat zij tegelijk kunnen worden gelezen zonder dat het nodig is de recipiënt daarvoor te draaien, zijn met onuitwisbare karakters aangebracht en kunnen duidelijk worden onderscheiden van de omringende tekst of tekeningen.

2.   In afwijking van lid 1 mogen de in artikel 41, lid 1, bedoelde verplichte aanduidingen en het nummer van de partij buiten het in lid 1 bedoelde gezichtsveld worden vermeld.

3.   De afmetingen van de schrifttekens van de in lid 1 van dit artikel en artikel 41, lid 1, bedoelde aanduidingen moeten gelijk zijn aan of groter dan 1,2 mm, ongeacht het formaat van de gebruikte tekens.

1.   Voor de vermelding van bepaalde stoffen of producten die allergieën of intoleranties veroorzaken, als bedoeld in artikel 21 van Verordening (EU) nr. 1169/2011, wordt gebruikgemaakt van de vermeldingen voor sulfieten, eieren en van eieren afgeleide stoffen en melk en van melk afgeleide stoffen die zijn opgenomen in bijlage I, deel A.

2.   De in lid 1 bedoelde vermeldingen kunnen worden gecombineerd met het desbetreffende in bijlage I, deel B, afgebeelde pictogram.

1.   Wijnbouwproducten waarvan het etiket of de presentatie niet aan de desbetreffende bepalingen van deze verordening voldoen, mogen niet in de Unie in de handel worden gebracht of worden uitgevoerd.

2.   In afwijking van deel II, titel II, hoofdstuk I, afdeling 2, onderafdeling 3, en afdeling 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 mogen de lidstaten, als de wijnbouwproducten voor uitvoer zijn bestemd, aanduidingen en presentaties die in strijd zijn met de geldende etiketterings- en presentatievoorschriften van de Unie, toestaan als die aanduidingen of presentaties van de wijnbouwproducten op grond van de wetgeving van het betrokken derde land zijn vereist. Deze aanduidingen mogen in andere dan de officiële talen van de Unie worden aangebracht.

3.   In afwijking van deel II, titel II, hoofdstuk I, afdeling 2, onderafdeling 3, en afdeling 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 mogen de lidstaten, als de wijnbouwproducten bestemd zijn om aan boord van vliegtuigen te worden verbruikt, presentaties toestaan die in strijd zijn met de geldende presentatievoorschriften van de Unie, voor zover die presentaties van de wijnbouwproducten om veiligheidsredenen noodzakelijk zijn.

1.   De in artikel 119, lid 1, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde aanduiding van de herkomst wordt als volgt vermeld:

In afwijking van de eerste alinea, onder a), mag voor de in de punten 4, 5 en 6 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde wijnbouwproducten die geen beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding hebben, de in dat punt a) bedoelde vermelding worden vervangen door de vermelding „geproduceerd in […]” of een equivalente uitdrukking en de naam van de lidstaat waar de tweede gisting plaatsvond.

De eerste en de tweede alinea doen geen afbreuk aan de artikelen 47 en 56.

2.   De in artikel 119, lid 1, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/1303 bedoelde aanduiding van de herkomst wordt voor de wijnbouwproducten als bedoeld in de punten 2, 10, 11 en 13 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 als volgt vermeld:

3.   Met betrekking tot het Verenigd Koninkrijk en de bepalingen van lid 1, onder a) en c), en van lid 2, onder a) en c), mag de naam van de lidstaat worden vervangen door de naam van het betrokken aparte land dat deel uitmaakt van het Verenigd Koninkrijk en waarin de voor de bereiding van het wijnbouwproduct gebruikte druiven zijn geoogst.

1.   Met het oog op de toepassing van artikel 119, lid 1, onder e) en f), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en van het onderhavige artikel wordt verstaan onder:

a)   „bottelaar”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die in de Europese Unie is gevestigd en de producten bottelt of voor zijn of haar rekening laat bottelen;

b)   „bottelen”: het aftappen, voor latere verkoop, van het betrokken product in recipiënten met een inhoud van 60 liter of minder;

c)   „producent”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen door wie of in opdracht van wie de druiven of de druivenmost tot wijn zijn verwerkt of de druivenmost of wijn zijn verwerkt tot mousserende wijn, mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, mousserende kwaliteitswijn of aromatische mousserende kwaliteitswijn;

d)   „importeur”: de in de Unie gevestigde natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die verantwoordelijk is voor het in het vrije verkeer brengen van niet-Uniegoederen in de zin van artikel 5, punt 24, van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad (12);

e)   „verkoper”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die niet onder de definitie van producent valt en mousserende wijnen, mousserende wijnen waaraan koolzuurgas is toegevoegd, mousserende kwaliteitswijnen of aromatische mousserende kwaliteitswijnen aankoopt en vervolgens in het vrije verkeer brengt;

f)   „adres”: de naam van de gemeente en van de lidstaat of het derde land waar de lokalen of het hoofdkantoor van de bottelaar, de producent, de verkoper of de importeur zijn gevestigd.

2.   De naam en het adres van de bottelaar worden aangevuld met:

Als in loondienst wordt gebotteld, wordt de aanduiding van de bottelaar aangevuld met de woorden „gebotteld voor […]” of, als ook de naam en het adres van degene die voor rekening van een derde het product heeft gebotteld, worden vermeld, met de woorden „gebotteld voor […] door […]”.

Als op een andere plaats wordt gebotteld dan op de plaats waar de bottelaar is gevestigd, gaan de in dit lid vermelde aanduidingen vergezeld van een verwijzing naar de exacte plaats waar de handeling heeft plaatsgevonden en, als die in een andere lidstaat is verricht, van de naam van die lidstaat. Deze voorschriften gelden niet als wordt gebotteld op een plaats in de onmiddellijke nabijheid van de plaats waar de bottelaar is gevestigd.

Als wordt gebruikgemaakt van andere recipiënten dan flessen, worden de woorden „bottelaar” en „gebotteld door […]” vervangen door „verpakker”, respectievelijk „verpakt door […]”, tenzij in de gebruikte taal geen onderscheid tussen deze begrippen wordt gemaakt.

3.   De naam en het adres van de producent of verkoper worden aangevuld met de begrippen „producent” of „geproduceerd door” en „verkoper” of „verkocht door”, of equivalente begrippen.

De lidstaten kunnen besluiten:

4.   De naam en het adres van de importeur worden voorafgegaan door de begrippen „importeur” of „ingevoerd door […]”. Voor wijnbouwproducten die in bulk worden ingevoerd en in de Unie worden gebotteld, mag de naam van de importeur overeenkomstig lid 2 worden vervangen door de aanduiding van de bottelaar of daarmee worden aangevuld.

5.   Als de in de leden 2, 3 en 4 bedoelde aanduidingen betrekking hebben op eenzelfde natuurlijke persoon of rechtspersoon, mogen zij worden gegroepeerd.

Een van deze aanduidingen mag worden vervangen door een code die wordt vastgesteld door de lidstaat waar de bottelaar, de producent, de importeur of de verkoper zijn hoofdkantoor heeft. De code wordt aangevuld met een verwijzing naar de betrokken lidstaat. De naam en het adres van andere natuurlijke personen of rechtspersonen die betrokken zijn bij het verhandelen van het product, andere dan de met een code aangeduide bottelaar, producent, importeur of verkoper, worden ook op het etiket van het betrokken wijnbouwproduct vermeld.

6.   Als de naam of het adres van de bottelaar, de producent, de importeur of de verkoper geheel of gedeeltelijk bestaat uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, worden die op het etiket vermeld:

De lidstaten mogen beslissen welke optie van toepassing is voor op hun grondgebied geproduceerde wijnbouwproducten.

1.   De in deel A van bijlage III bij deze verordening opgenomen vermeldingen ter aanduiding van het suikergehalte worden aangebracht op het etiket van de in artikel 119, lid 1, onder g), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 genoemde wijnbouwproducten.

2.   Als het suikergehalte van de wijnbouwproducten, uitgedrukt in fructose, glucose en sucrose, het gebruik van twee van die in deel A van bijlage III opgenomen vermeldingen rechtvaardigt, wordt slechts één van die twee vermeldingen gekozen.

3.   Onverminderd de in deel A van bijlage III omschreven gebruiksvoorwaarden mag het suikergehalte niet met meer dan 3 gram per liter afwijken van wat op het etiket van het product is vermeld.

1.   De vermeldingen „mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd” en „parelwijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd” als bedoeld in deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013, worden, in letters die even groot en van hetzelfde type zijn, aangevuld met de woorden „verkregen door toevoeging van koolzuurgas” of „verkregen door toevoeging van kooldioxide”, zelfs wanneer artikel 119, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van toepassing is.

2.   Lid 1 is niet van toepassing wanneer de vermelding in de gebruikte taal vanzelf aangeeft dat koolzuurgas is toegevoegd.

3.   Wat mousserende kwaliteitswijn betreft, mag de verwijzing naar de categorie wijnbouwproducten worden weggelaten voor wijnen waarvoor op het etiket de vermelding „Sekt” is opgenomen.

1.   Het wijnoogstjaar als bedoeld in artikel 120, lid 1, onder a), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 mag worden vermeld op de etiketten van de wijnbouwproducten als bedoeld in de punten 1 tot en met 11 en de punten 13, 15 en 16 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/201 op voorwaarde dat ten minste 85 % van de druiven die voor de bereiding van die producten zijn gebruikt, in het betrokken jaar is geoogst. Daarin zijn niet begrepen:

2.   Voor de toepassing van lid 1 worden wijnbouwproducten die geen beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding hebben, maar op het etiket waarvan het wijnoogstjaar is vermeld, gecertificeerd overeenkomstig artikel 12 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 van de Commissie (13).

3.   Voor wijnbouwproducten die traditioneel worden verkregen uit in januari of februari geoogste druiven, is het wijnoogstjaar dat op het etiket van het wijnbouwproduct moet worden vermeld, het voorafgaande kalenderjaar.

1.   De in artikel 120, lid 1, onder b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen die worden gebruikt voor de productie van wijnbouwproducten als bedoeld in de punten 1 tot en met 11 en de punten 13, 15 en 16, van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013, mogen op de etiketten van die producten worden vermeld onder de voorwaarden die zijn vastgesteld onder a) en b), als zij zijn geproduceerd in de Unie, of onder de voorwaarden die zijn vastgesteld onder a) en c), als zij zijn geproduceerd in derde landen.

2.   Voor de toepassing van lid 1 wordt een wijnbouwproduct dat geen beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding heeft, maar op het etiket waarvan het wijndruivenras is vermeld, gecertificeerd overeenkomstig artikel 12 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 van de Commissie.

Bij mousserende wijn en mousserende kwaliteitswijn mogen de ter aanvulling van de omschrijving van het product gebruikte namen van de wijndruivenrassen, namelijk „Pinot blanc”, „Pinot noir”, „Pinot meunier” en „Pinot gris” en de overeenkomstige namen in de andere talen van de Unie, worden vervangen door het synoniem „Pinot”.

3.   De namen van wijndruivenrassen en synoniemen daarvan die geheel of gedeeltelijk uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding bestaan en op het etiket van een product met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding dan wel een geografische aanduiding van een derde land mogen voorkomen, zijn die welke zijn opgenomen in deel A van bijlage IV bij deze verordening.

De Commissie mag deel A van bijlage IV slechts wijzigen om na de toetreding van een nieuwe lidstaat rekening te houden met de daar gevestigde etiketteringspraktijken.

4.   De in deel B van bijlage IV bij deze verordening opgenomen namen, en synoniemen daarvan, van wijndruivenrassen die gedeeltelijk uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding bestaan en rechtstreeks verwijzen naar het geografische element van de betrokken beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, mogen enkel worden vermeld op het etiket van een product met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding dan wel een geografische aanduiding van een derde land.

1.   Het overeenkomstig deel B van bijlage III bij deze verordening als fructose en glucose uitgedrukte suikergehalte mag worden vermeld op het etiket van andere dan de in artikel 119, lid 1, onder g), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde wijnbouwproducten.

2.   Als het suikergehalte van de wijnbouwproducten het gebruik van twee van de in deel B van bijlage III bij deze verordening opgenomen vermeldingen rechtvaardigt, wordt slechts één van die twee vermeldingen gekozen.

3.   Onverminderd de gebruiksvoorwaarden die in deel B van bijlage III bij deze verordening zijn omschreven, mag het suikergehalte niet met meer dan 1 gram per liter afwijken van wat op het etiket van het product is vermeld.

4.   Lid 1 geldt niet voor de in de punten 3, 8 en 9 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde wijnbouwproducten voor zover er voorwaarden voor het gebruik van de aanduiding van het suikergehalte zijn vastgesteld door de lidstaten of zijn omschreven in voorschriften die in het betrokken derde land gelden, met inbegrip, in het geval van derde landen, van voorschriften van representatieve beroepsorganisaties.

1.   Overeenkomstig artikel 120, lid 1, onder f), van Verordening (EU) nr. 1308/1303 mogen op wijnbouwproducten als bedoeld in de punten 1 tot en met 11 en de punten 13, 15 en 16 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 aanduidingen worden aangebracht die naar bepaalde productiemethoden verwijzen. Die aanduidingen mogen betrekking hebben op de in dit artikel bedoelde productiemethoden.

2.   Voor de beschrijving van een wijnbouwproduct dat een beschermde oorsprongsbenaming of een beschermde geografische aanduiding dan wel een geografische aanduiding van een derde land heeft en in een houten recipiënt is gegist, verouderd of gerijpt, mag enkel worden gebruikgemaakt van de in bijlage V vastgestelde aanduidingen die naar bepaalde productiemethoden verwijzen. De lidstaten en de derde landen mogen voor dergelijke wijnbouwproducten evenwel andere aanduidingen vaststellen die gelijkwaardig zijn aan die van bijlage V.

Het gebruik van een van de in de eerste alinea bedoelde aanduidingen is toegestaan wanneer het wijnbouwproduct in een houten recipiënt is gerijpt overeenkomstig de geldende nationale regels, zelfs wanneer de rijping in een andere soort recipiënt wordt voortgezet.

De in de eerste alinea bedoelde aanduidingen mogen niet worden gebruikt om een wijnbouwproduct te beschrijven dat met behulp van stukjes eikenhout is bereid, zelfs niet wanneer daarbij houten recipiënten zijn gebruikt.

3.   De uitdrukking „gisting op fles” mag alleen voor de beschrijving van mousserende wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding van een derde land dan wel voor mousserende kwaliteitswijnen worden gebruikt op voorwaarde dat:

4.   De uitdrukkingen „gisting op fles volgens de traditionele methode” of „traditionele methode” of „klassieke methode” of „traditionele klassieke methode” mogen alleen worden gebruikt om mousserende wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding van een derde land dan wel mousserende kwaliteitswijnen te omschrijven op voorwaarde dat het product:

5.   De uitdrukking „Crémant” mag alleen worden gebruikt voor witte of „rosé” mousserende kwaliteitswijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding van een derde land op voorwaarde dat:

Onverminderd artikel 55 wordt de uitdrukking „Crémant” op de etiketten van mousserende kwaliteitswijnen vermeld in combinatie met de naam van de geografische eenheid die ten grondslag ligt aan het afgebakende gebied van de beschermde oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding van het betrokken derde land.

De eerste alinea, onder a), en de tweede alinea zijn niet van toepassing op producenten die vóór 1 maart 1986 geregistreerde handelsmerken bezitten waarin de uitdrukking „Crémant” voorkomt.

6.   Verwijzingen naar de biologische productie van de druiven vallen onder Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (14).

1.   De in bijlage VI opgenomen aanduidingen die naar een bedrijf verwijzen, andere dan aanduidingen van de naam van de bottelaar, de producent of de verkoper, worden uitsluitend gebruikt voor wijnbouwproducten met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

Deze aanduidingen mogen enkel worden gebruikt voor zover het wijnbouwproduct uitsluitend is bereid van druiven die zijn geoogst in wijngaarden die door dat bedrijf worden geëxploiteerd, en de wijnbereiding volledig op dat bedrijf plaatsvindt.

2.   De lidstaten regelen het gebruik van hun in bijlage VI opgenomen aanduidingen. Derde landen bepalen welke voorschriften, met inbegrip van voorschriften van representatieve beroepsorganisaties, van toepassing zijn met betrekking tot het gebruik van hun in bijlage VI opgenomen aanduidingen.

3.   De marktdeelnemers die betrokken zijn bij het in de handel brengen van een in een dergelijk bedrijf geproduceerd wijnbouwproduct, mogen de naam van het bedrijf slechts voor de etikettering en presentatie van dat wijnbouwproduct gebruiken indien het betrokken bedrijf daarmee instemt.

1.   Op grond van artikel 120, lid 1, onder g), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 mogen, onverminderd de artikelen 45 en 46, alleen wijnbouwproducten met een beschermde oorsprongsbenaming, een beschermde geografische aanduiding of een geografische aanduiding van een derde land op hun etiket een verwijzing dragen naar de naam van een geografische eenheid die kleiner of groter is dan het gebied van die oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

2.   Wanneer wordt verwezen naar namen van geografische eenheden die kleiner zijn dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding ten grondslag ligt, geeft de aanvrager in het productdossier en het enig document een goede omschrijving van het gebied van de betrokken geografische eenheid. De lidstaten mogen voorschriften vaststellen voor het gebruik van die geografische eenheden.

Voor wijnbouwproducten die worden geproduceerd in een kleinere geografische eenheid geldt het volgende:

Bij geregistreerde handelsmerken of handelsmerken die door gebruik vóór 11 mei 2002 rechten hebben verworven en geheel of gedeeltelijk bestaan uit de naam van een kleinere geografische eenheid dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding ten grondslag ligt, en uit verwijzingen naar een geografisch gebied van de betrokken lidstaten, mogen de lidstaten besluiten de vereisten van de tweede alinea, onder a) en b), niet toe te passen.

3.   De naam van een kleinere of een grotere geografische eenheid dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding ten grondslag ligt, en verwijzingen naar een geografisch gebied verwijzen naar:

1.   In de Unie geproduceerde mousserende wijn, mousserende kwaliteitswijn en aromatische mousserende kwaliteitswijn wordt in de handel gebracht of uitgevoerd in glazen flessen van het type „mousserende wijn” die op de onderstaande wijze worden gesloten:

Andere in de Unie geproduceerde dranken mogen niet in de handel worden gebracht of worden uitgevoerd in glazen flessen van het type „mousserende wijn” of met een sluiting als beschreven in de eerste alinea, onder a).

2.   In afwijking van lid 1, tweede alinea, kunnen lidstaten besluiten dat andere dranken in de handel mogen worden gebracht of mogen worden uitgevoerd in glazen flessen van het type „mousserende wijn” en/of met een sluiting als beschreven in lid 1, eerste alinea, onder a), mits die traditioneel in dergelijke flessen worden gebotteld en de consument niet wordt misleid ten aanzien van de ware aard van de drank.

1.   Voor wijnbouwproducten met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding die op hun grondgebied zijn geproduceerd, mogen de lidstaten het gebruik van de aanduidingen als bedoeld in de artikelen 49, 50, 52, 53 en 55 van de onderhavige verordening en artikel 13 van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 verplichten, verbieden of beperken door via het productdossier van die wijnbouwproducten strengere voorwaarden in te voeren dan die welke in dit hoofdstuk zijn vastgesteld.

2.   De lidstaten mogen het gebruik van de in de artikelen 52 en 53 van deze verordening bedoelde aanduidingen voor op hun grondgebied geproduceerde wijnbouwproducten verplicht stellen, wanneer het gaat om wijnbouwproducten die geen beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding hebben.

3.   Met het oog op de controle mogen de lidstaten besluiten om voor op hun grondgebied geproduceerde wijnbouwproducten andere dan de in artikel 119, lid 1, en artikel 120, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 opgenomen aanduidingen te definiëren en daaromtrent regels vast te stellen.

4.   Met het oog op de controle mogen de lidstaten besluiten de toepassing van de artikelen 118, 119 en 120 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 te verplichten voor wijnbouwproducten die op hun grondgebied zijn gebotteld, maar nog niet in de handel zijn gebracht of uitgevoerd.

1.   De artikelen 2 tot en met 12 en artikel 72 van Verordening (EG) nr. 607/2009 betreffende de beschermingsaanvraag en de voorlopige etikettering blijven van toepassing op alle beschermingsaanvragen die in behandeling zijn op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

2.   De artikelen 13 tot en met 16 van Verordening (EG) nr. 607/2009 betreffende de bezwaarprocedure blijven van toepassing op beschermingsaanvragen waarvoor het bijbehorende enig document reeds met het oog op bezwaar in het Publicatieblad van de Europese Unie is bekendgemaakt op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

3.   De artikelen 21, 22 en 23 van Verordening (EG) nr. 607/2009 betreffende de annulering van bescherming blijven van toepassing op verzoeken tot annulering van bescherming die in behandeling zijn op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

4.   De bepalingen van de onderhavige verordening en van Uitvoeringsverordening (EU) 2019/34 betreffende bezwaren zijn van toepassing op in behandeling zijnde aanvragen waarvoor een enig document in het Publicatieblad van de Europese Unie wordt bekendgemaakt na de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

5.   De leden 1, 2 en 3 gelden mutatis mutandis voor de procedures betreffende traditionele aanduidingen waarvoor een beschermingsaanvraag of annuleringsverzoek in behandeling is op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

6.   De artikelen 20 en 72 van Verordening (EG) nr. 607/2009 betreffende wijzigingen van het productdossier en voorlopige etikettering blijven van toepassing op aanvragen tot wijziging van een productdossier die op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt, reeds in het Publicatieblad van de Europese Unie zijn bekendgemaakt, en op aanvragen voor minimale of niet-minimale wijzigingen waarvan de lidstaten aangeven dat zij aan de vereisten voor een wijziging op het niveau van de Unie voldoen.

Voor in behandeling zijnde wijzigingsaanvragen die niet onder de eerste alinea vallen, worden de besluiten van de lidstaten om die wijzigingen bij de Commissie in te dienen, beschouwd als een goedkeuring van een standaardwijziging overeenkomstig 17, lid 2, van deze verordening.

Binnen drie maanden na de datum waarop deze verordening van toepassing wordt, delen de lidstaten de Commissie de lijst van de in behandeling zijnde wijzigingen via e-mail mee. Deze lijst wordt ingedeeld in de volgende twee groepen:

De Commissie maakt binnen drie maanden na ontvangst van de volledige lijst van elke lidstaat de lijst van standaardwijzigingen per lidstaat bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie, reeks C, en maakt de aanvragen en de enige documenten met betrekking tot die standaardwijzigingen openbaar.

7.   De bepalingen van Verordening (EG) nr. 607/2009 blijven van toepassing op de aanvragen tot wijziging van een traditionele aanduiding die in behandeling zijn op de datum waarop deze verordening van toepassing wordt.

8.   Wijzigingen van een productdossier die op of na 1 augustus 2009 bij de bevoegde autoriteiten van een lidstaat zijn ingediend en door die autoriteiten vóór 30 juni 2014 naar de Commissie zijn doorgestuurd overeenkomstig artikel 73, lid 2, van Verordening (EG) nr. 607/2009, worden geacht te zijn goedgekeurd als de Commissie heeft erkend dat het productdossier hierdoor in overeenstemming werd gebracht met artikel 118 quater van Verordening (EG) nr. 1234/2007.

Wijzigingen waarvan de Commissie niet heeft erkend dat zij het productdossier in overeenstemming brengen met artikel 118 quater van Verordening (EG) nr. 1234/2007, worden beschouwd als aanvragen voor standaardwijzigingen en volgen de overgangsbepalingen van lid 6 van dit artikel.

9.   Wijnbouwproducten die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 607/2009 in de handel zijn gebracht of zijn geëtiketteerd, mogen worden verhandeld totdat de voorraden zijn uitgeput.

10.   De procedure van artikel 118 vicies van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is van toepassing op elke wijziging van een productdossier die op of na 1 augustus 2009 bij een lidstaat is ingediend en vóór 31 december 2011 door die lidstaat aan de Commissie is toegezonden.