1.   Deze richtlijn legt de voorwaarden vast die noodzakelijk zijn voor de volgende doelstellingen:

Om het subsidiariteitsbeginsel te eerbiedigen, laat deze richtlijn de beslissingen van lidstaten om wegentol op te leggen aan bepaalde voertuigtypes en om het niveau van die heffingen en het doel waarvoor die tol wordt opgelegd te bepalen, onverlet.

2.   De artikelen 3 tot en met 22 zijn niet van toepassing op:

3.   Deze richtlijn is niet van toepassing op parkeergelden.

4.   De doelstelling van interoperabiliteit van elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer in de Unie wordt verwezenlijkt via een Europese elektronische tolheffingsdienst (EETS), die een aanvulling vormt op de nationale elektronische tolheffingsdiensten van de lidstaten.

5.   Wanneer het nationale recht vereist dat de gebruiker een kennisgeving ontvangt over de verplichting om wegentol te betalen vooraleer een geval van niet-betaling kan worden vastgesteld, mogen de lidstaten deze richtlijn toepassen ten behoeve van kennisgeving om de eigenaar of houder van het voertuig en het voertuig zelf te identificeren, mits aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:

6.   Indien een lidstaat lid 5 toepast, neemt hij de nodige maatregelen opdat eventuele afhandelingsprocedures in verband met de verplichting wegentol te betalen door overheidsinstanties worden gevolgd. Verwijzingen naar gevallen van niet-betaling van wegentol in deze richtlijn omvatten ook onder lid 5 vallende gevallen indien de lidstaat waar de niet-betaling plaatsvindt voornoemd lid toepast.

1.   Alle nieuwe elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer waarvoor boordapparatuur moet worden geïnstalleerd of gebruikt, maken voor de afhandeling van elektronische tolheffingstransacties gebruik van een of meer van de volgende technologieën:

Bestaande elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer waarvoor boordapparatuur moet worden geïnstalleerd of gebruikt en die andere technologieën gebruiken, moeten voldoen aan de vereisten van de eerste alinea indien substantiële technologische verbeteringen worden uitgevoerd.

2.   De Commissie verzoekt de relevante normalisatie-instellingen, overeenkomstig de procedure van Richtlijn (EU) 2015/1535 van het Europees Parlement en de Raad (12) snel normen voor elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer op basis van de in de eerste alinea van lid 1 vermelde technologieën en de automatische nummerplaatherkenningstechnologie vast te stellen, en die normen indien nodig te actualiseren. De Commissie vraagt dat de normalisatie-instellingen toezien op de blijvende verenigbaarheid van interoperabiliteitsonderdelen.

3.   Boordapparatuur dat gebruikmaakt van satellietplaatsbepalingstechnologie en die in de handel is gebracht na 19 oktober 2021 moet verenigbaar zijn met de plaatsbepalingsdiensten die worden verleend door Galileo en Egnos (European Geostationary Navigation Overlay Service).

4.   Onverminderd lid 6, stellen EETS-aanbieders boordapparatuur ter beschikking van de EETS-gebruikers die geschikt is voor gebruik, interoperabel is en in staat is te communiceren met de desbetreffende in de lidstaten in gebruik zijnde elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer die gebruikmaken van de in lid 1, eerste alinea, vermelde technologieën.

5.   De boordapparatuur mag gebruikmaken van eigen hardware en software, van elementen van andere hardware en software die in het voertuig aanwezig is of van beide. Om met andere in het voertuig aanwezige hardwaresystemen te kunnen communiceren, mag de boordapparatuur gebruikmaken van andere dan de in de eerste alinea van lid 1 vermelde technologieën, op voorwaarde dat de veiligheid, de kwaliteit van de dienst en de privacy worden gewaarborgd.

EETS-boordapparatuur mag andere diensten dan tolheffing faciliteren, op voorwaarde dat de werking van die diensten niet de toldiensten in enig EETS-gebied belemmert.

6.   Onverminderd het recht van de lidstaten om elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer voor lichte voertuigen in te voeren die zijn gebaseerd op satellietplaatsbepaling of mobiele communicatie, mogen EETS-aanbieders gebruikers van lichte voertuigen tot 31 december 2027 boordapparatuur dat alleen geschikt is voor gebruik met de 5,8 GHz microgolftechnologie ter beschikking stellen, met het oog op het gebruik ervan in EETS-gebieden waar geen technologieën voor satellietplaatsbepaling of mobiele communicatie nodig zijn.

1.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat door hen geregistreerde EETS-aanbieders binnen een termijn van 36 maanden na hun registratie EETS-overeenkomsten sluiten voor alle EETS-gebieden op het grondgebied van ten minste vier lidstaten, overeenkomstig artikel 4. Zij nemen de nodige maatregelen opdat die EETS-aanbieders overeenkomsten sluiten voor alle EETS-gebieden in een bepaalde lidstaat binnen een termijn van 24 maanden na de sluiting van de eerste overeenkomst in die lidstaat, behalve voor EETS-gebieden waarin de verantwoordelijke tolheffers niet voldoen aan artikel 6, lid 3.

2.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat door hen geregistreerde EETS-aanbieders te allen tijde alle EETS-gebieden bestrijken zodra zij overeenkomsten daarvoor hebben gesloten. Zij nemen de nodige maatregelen opdat een EETS-aanbieder die een EETS-gebied niet kan blijven bestrijken omdat de tolheffer niet voldoet aan deze richtlijn, de volledige dienstverlening voor het betrokken gebied zo snel mogelijk herstelt.

3.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat door hen geregistreerde EETS-aanbieders informatie bekendmaken over de EETS-gebieden die zij bestrijken en over alle desbetreffende wijzigingen, alsmede, binnen een maand na de registratie, gedetailleerde plannen betreffende uitbreiding van hun diensten tot andere EETS-gebieden, die jaarlijks worden bijgewerkt.

4.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat, indien nodig, door hen geregistreerde EETS-aanbieders of EETS-aanbieders die de EETS op hun grondgebied aanbieden de EETS-gebruikers boordapparatuur verschaffen dat voldoet aan de in deze richtlijn en in Richtlijnen 2014/53/EU (13) en 2014/30/EU (14) van het Europees Parlement en de Raad gestelde vereisten. Zij kunnen verlangen dat de betrokken EETS-aanbieders aantonen dat aan de bedoelde eisen is voldaan.

5.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat EETS-aanbieders die EETS op hun grondgebied aanbieden, lijsten bijhouden van ongeldig verklaarde boordapparatuur die verband houdt met hun EETS-overeenkomsten met de EETS-gebruikers. Zij nemen de nodige maatregelen opdat die lijsten worden bijgehouden in strikte overeenstemming met de Unievoorschriften voor de bescherming van persoonsgegevens, waaronder Verordening (EU) 2016/679 en Richtlijn 2002/58/EG.

6.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat door hen geregistreerde EETS-aanbieders hun beleid openbaar maken dat zij toepassen bij het sluiten van overeenkomsten met EETS-gebruikers.

7.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat EETS-aanbieders die de EETS op hun grondgebied aanbieden, de tolheffers de informatie verstrekken die zij nodig hebben voor het berekenen en heffen van tol op de voertuigen van EETS-gebruikers, of tolheffers alle nodige informatie verstrekken zodat zij de berekening kunnen verifiëren van de tol die door de EETS-aanbieders is geheven op de voertuigen van EETS-gebruikers.

8.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat EETS-aanbieders die de EETS op hun grondgebied aanbieden, met de tolheffers samenwerken om vermoedelijke overtreders te identificeren. De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat, indien een niet-betaling van wegentol wordt vermoed, de tolheffer bij de EETS-aanbieder de gegevens kan opvragen betreffende het voertuig dat betrokken is bij de vermeende niet-betaling van wegentol en betreffende de eigenaar of houder van dat voertuig die klant is van deze EETS-aanbieder. Die gegevens worden onmiddellijk door de EETS-aanbieder ter beschikking gesteld.

De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de tolheffer die gegevens niet bekendmaakt aan andere toldienstaanbieders. Zij nemen de nodige maatregelen opdat, wanneer de tolheffer en een toldienstaanbieder deel uitmaken van één entiteit, de gegevens uitsluitend worden gebruikt voor het identificeren van vermeende overtreders, of overeenkomstig artikel 27, lid 3.

9.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat een tolheffer die voor een EETS-gebied op hun grondgebied verantwoordelijk is, bij een EETS-aanbieder gegevens kan opvragen betreffende alle voertuigen die eigendom zijn van of worden gehouden door klanten van de EETS-aanbieder, en die in een bepaalde periode hebben gereden in het EETS-gebied waarvoor de tolheffer verantwoordelijk is, evenals gegevens betreffende de eigenaars of houders van deze voertuigen, mits de tolheffer die gegevens nodig heeft om zijn verplichtingen ten aanzien van de belastingautoriteiten na te komen. De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de EETS-aanbieder de gevraagde gegevens uiterlijk twee dagen na de ontvangst van het verzoek verstrekt. Zij nemen de nodige maatregelen opdat de tolheffer die gegevens niet bekendmaakt aan andere toldienstaanbieders. Zij nemen de nodige maatregelen opdat, wanneer de tolheffer en een toldienstaanbieder deel uitmaken van één entiteit, de gegevens uitsluitend worden gebruikt opdat de tolheffer zijn verplichtingen ten aanzien van de belastingautoriteiten kan nakomen.

10.   De gegevens die EETS-aanbieders aan tolheffers verstrekken, worden verwerkt overeenkomstig de Unievoorschriften voor de bescherming van persoonsgegevens als vastgesteld in Verordening (EU) 2016/679, en de nationale wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen ter omzetting van Richtlijnen 2002/58/EG en (EU) 2016/680.

11.   De Commissie stelt uiterlijk 19 oktober 2019 uitvoeringshandelingen vast ter nadere omschrijving van de verplichtingen van de EETS-aanbieders met betrekking tot:

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 31, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Indien een EETS-gebied niet voldoet aan de in deze richtlijn gestelde technische en procedurele EETS-interoperabiliteitsvoorwaarden, neemt de lidstaat op het grondgebied waarvan het EETS-gebied ligt, de nodige maatregelen opdat de verantwoordelijke tolheffer het probleem met de betrokken belanghebbenden bespreekt en neemt hij, mits hij daarvoor bevoegd is, maatregelen opdat de EETS-interoperabiliteit van het tolheffingssysteem gewaarborgd is. Indien nodig werkt de lidstaat het in artikel 21, lid 1, bedoelde register bij met betrekking tot de onder a) daarvan bedoelde informatie.

2.   Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen opdat iedere tolheffer die verantwoordelijk is voor een EETS-gebied op het grondgebied van de lidstaat, een EETS-gebiedsverklaring opstelt en in stand houdt met de algemene voorwaarden voor EETS-aanbieders inzake toegang tot zijn EETS-gebieden, zulks overeenkomstig de in lid 9 bedoelde uitvoeringshandelingen.

Indien een nieuw elektronisch tolheffingssysteem voor het wegverkeer wordt opgezet op het grondgebied van een lidstaat, neemt die lidstaat de nodige maatregelen opdat de aangewezen tolheffer die verantwoordelijk is voor dat systeem, de EETS-gebiedsverklaring tijdig genoeg bekendmaakt om geïnteresseerde EETS-aanbieders uiterlijk een maand voor de operationele start van het nieuwe systeem te kunnen accrediteren, met inachtneming van de duur van de procedure in verband met de beoordeling van de conformiteit met de specificaties en de geschiktheid voor gebruik van interoperabiliteitsonderdelen als bedoeld in artikel 15, lid 1.

Indien een elektronisch tolheffingssysteem voor het wegverkeer op het grondgebied van een lidstaat ingrijpend wordt gewijzigd, neemt die lidstaat de nodige maatregelen opdat de tolheffer die verantwoordelijk is voor het systeem, de bijgewerkte EETS-gebiedsverklaring tijdig genoeg bekendmaakt om reeds geaccrediteerde EETS-aanbieders in staat te stellen hun interoperabiliteitsonderdelen aan te passen aan de nieuwe vereisten en om hen uiterlijk een maand voor de operationele start van het gewijzigde systeem opnieuw te kunnen accrediteren, met inachtneming van de duur van de procedure in verband met de beoordeling van de conformiteit met de specificaties en de geschiktheid voor gebruik van interoperabiliteitsonderdelen als bedoeld in artikel 15, lid 1.

3.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat tolheffers die verantwoordelijk zijn voor EETS-gebieden op hun grondgebied, op niet-discriminerende wijze toegang verlenen aan elke EETS-aanbieder die EETS wenst aan te bieden in een of meer van de bedoelde EETS-gebieden.

Een EETS-aanbieder wordt in een EETS-gebied aanvaard indien hij voldoet aan de verplichtingen en algemene voorwaarden die in de EETS-gebiedsverklaring zijn vermeld.

De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat tolheffers niet van de EETS-aanbieders verlangen dat zij specifieke technische oplossingen of processen gebruiken die de interoperabiliteit van de interoperabiliteitsonderdelen van een EETS-aanbieder met elektronische tolheffingssystemen voor het wegverkeer in andere EETS-gebieden belemmeren.

Indien de tolheffer en de EETS-aanbieder geen overeenstemming bereiken, kan de zaak worden voorgelegd aan de bemiddelende instantie die verantwoordelijk is voor het bedoelde tolgebied.

4.   Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen opdat de overeenkomsten tussen de tolheffer en de EETS-aanbieder, met betrekking tot het aanbieden van EETS op het grondgebied van die lidstaat, het mogelijk maken dat de factuur voor het tolgeld rechtstreeks door de EETS-aanbieder aan de EETS-gebruiker wordt gestuurd.

De tolheffer kan eisen dat de EETS-aanbieder de factuur voor de gebruiker uitschrijft in naam van en voor rekening van de tolheffer, en de EETS-aanbieder voldoet aan die eis.

5.   Het tolgeld dat de tolheffer int van EETS-gebruikers bedraagt niet meer dan het dienovereenkomstige nationale of lokale tolgeld. Dit doet geen afbreuk aan het recht van de lidstaten om restituties of kortingen in te voeren om het gebruik van elektronische tolbetalingen te stimuleren. Alle restituties van of kortingen op tolgelden die door een lidstaat of tolheffer worden aangeboden aan gebruikers van boordapparatuur moeten transparant zijn, openbaar worden aangekondigd en onder dezelfde voorwaarden beschikbaar zijn voor klanten van EETS-aanbieders.

6.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat tolheffers in hun EETS-gebieden alle operationele boordapparatuur toelaten die wordt gebruikt door EETS-aanbieders met wie zij een contractuele relatie onderhouden op voorwaarde dat de apparatuur gecertificeerd is overeenkomstig de in de in artikel 15, lid 7, bedoelde uitvoeringshandelingen omschreven procedure, en niet voorkomt op een lijst van ongeldig verklaarde boordapparatuur zoals bedoeld in artikel 5, lid 5.

7.   Bij een aan de tolheffer toerekenbare EETS-storing voorziet de tolheffer in een beperkte dienstverlening waarbij voertuigen die zijn uitgerust met de in lid 6 bedoelde apparatuur zich veilig kunnen verplaatsen met zo min mogelijk oponthoud en zonder ervan te worden verdacht geen wegentol te hebben betaald.

8.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat tolheffers op niet-discriminerende wijze met EETS-aanbieders, of fabrikanten of aangemelde instanties samenwerken bij de beoordeling van de geschiktheid voor gebruik van interoperabiliteitsonderdelen in hun EETS-gebieden.

9.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 uitvoeringshandelingen vast ter bepaling van de minimuminhoud van de EETS-gebiedsverklaring, met inbegrip van:

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 31, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat EETS-aanbieders recht hebben om door de tolheffer te worden vergoed.

2.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de methode voor het bepalen van de vergoeding van de EETS-aanbieders transparant, niet-discriminerend en identiek is voor alle EETS-aanbieders die voor een bepaald EETS-gebied zijn geaccrediteerd. Zij nemen de nodige maatregelen opdat deze methode wordt bekendgemaakt als onderdeel van de commerciële voorwaarden in de EETS-gebiedsverklaring.

3.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat, in EETS-gebieden met een hoofddienstaanbieder, de methode voor het berekenen van de vergoeding van EETS-aanbieders dezelfde structuur heeft als voor de vergoeding van vergelijkbare diensten die worden verleend door de hoofddienstaanbieder. Het bedrag van de vergoeding van EETS-aanbieders kan verschillen van dat van de vergoeding van de hoofddienstaanbieder, mits dit wordt gerechtvaardigd door:

1.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat wanneer, voor het vaststellen van het voor een gegeven voertuig geldende toltarief, de voertuigclassificatie van de EETS-aanbieder afwijkt van die van de tolheffer, de classificatie van de tolheffer prevaleert, tenzij wordt aangetoond dat er sprake is van een fout.

2.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de tolheffer van een EETS-aanbieder kan eisen dat hij betaalt voor elke onderbouwde tolmelding en voor elke onderbouwde niet-tolmelding die betrekking heeft op een door die EETS-aanbieder beheerde EETS-gebruikersrekening.

3.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat een EETS-aanbieder die een lijst van ongeldig verklaarde boordapparatuur als bedoeld in artikel 5, lid 5, aan een tolheffer heeft gezonden, niet aansprakelijk kan worden gesteld voor aanvullende tolgelden die door gebruik van dergelijke ongeldig verklaarde boordapparatuur verschuldigd zijn. De tolheffers en de EETS-aanbieders maken afspraken over het aantal zaken dat in de lijst van ongeldig verklaarde boordapparatuur wordt opgenomen, de vorm van de lijst en de actualiseringsfrequentie.

4.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de tolheffers in tolheffingssystemen die werken op basis van microgolven, onderbouwde tolmeldingen doen toekomen aan de EETS-aanbieders met betrekking tot de verschuldigde tolgelden van hun respectieve EETS-gebruikers.

5.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde handelingen vast ter bepaling van de details voor de classificatie van voertuigen met het oog op het vaststellen van de toepasselijke tarieftabellen, met inbegrip van de procedures die nodig zijn voor het vaststellen van die tabellen. Het geheel aan voertuigclassificatieparameters dat moet worden ondersteund door de EETS legt geen beperkingen op aan de tolheffers bij de keuze van de tarieftabellen. De Commissie voorziet in voldoende flexibiliteit om te waarborgen dat de ontwikkeling van de door de EETS te ondersteunen classificatieparameters beantwoordt aan de verwachte toekomstige behoeften. Die handelingen doen geen afbreuk aan de vaststelling, in Richtlijn 1999/62/EG van het Europees Parlement en de Raad (15), van de parameters volgens welke de tolheffingen variëren.

1.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat EETS-gebruikers zich op de EETS kunnen abonneren via om het even welke EETS-aanbieder, ongeacht hun nationaliteit, lidstaat van verblijf of lidstaat waar hun voertuig is ingeschreven. Bij het sluiten van de overeenkomst worden de EETS-gebruikers naar behoren geïnformeerd over geldige betaalmiddelen en, overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679, over de verwerking van hun persoonsgegevens en de rechten die voortvloeien uit de geldende wetgeving inzake de bescherming van persoonsgegevens.

2.   De betaling van tolgeld door de EETS-gebruiker aan zijn EETS-aanbieder geldt als voldoening van de betalingsverplichtingen van de EETS-gebruiker ten aanzien van de betrokken tolheffer.

Indien twee of meer soorten boordapparatuur worden geïnstalleerd of worden meegenomen aan boord van een voertuig, is het de verantwoordelijkheid van de EETS-gebruiker de relevante boordapparatuur voor een specifiek EETS-gebied te gebruiken of te activeren.

3.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde handelingen vast ter nadere omschrijving van de verplichtingen van de EETS-gebruikers met betrekking tot:

1.   Elke lidstaat met ten minste één EETS-gebied wijst een bemiddelende instantie aan of stelt een dergelijke instantie in om bemiddeling mogelijk te maken tussen tolheffers die over een op het grondgebied van de lidstaat gelegen EETS-gebied beschikken en EETS-aanbieders die met die tolheffers overeenkomsten hebben gesloten of daarover onderhandelen.

2.   De bemiddelende instantie is met name bevoegd om na te gaan of de door een tolheffer aan EETS-aanbieders opgelegde contractvoorwaarden niet-discriminerend zijn. Ook is zij bevoegd om na te gaan of de EETS-aanbieders volgens de in artikel 7 vastgestelde beginselen worden vergoed.

3.   De in lid 1 bedoelde lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat hun bemiddelende instanties qua organisatie en juridische structuur onafhankelijk zijn van de commerciële belangen van tolheffers en toldienstaanbieders.

1.   Elke lidstaat met ten minste één EETS-gebied stelt een bemiddelingsprocedure vast opdat een tolheffer of een EETS-aanbieder de betrokken bemiddelende instantie kan verzoeken tussenbeide te komen in geschillen betreffende hun contractuele relatie of onderhandelingen.

2.   De in lid 1 bedoelde bemiddelingsprocedure vereist dat de bemiddelende instantie binnen een termijn van één maand na de ontvangst van het bemiddelingsverzoek bepaalt of ze over alle voor de bemiddeling noodzakelijke documenten beschikt.

3.   De in lid 1 bedoelde bemiddelingsprocedure vereist dat de bemiddelende instantie uiterlijk zes maanden na de ontvangst van het bemiddelingsverzoek advies uitbrengt over het geschil.

4.   Teneinde de werkzaamheden van de bemiddelende instanties te bevorderen, verlenen de lidstaten hun de bevoegdheid om relevante informatie op te vragen bij tolheffers, EETS-aanbieders en derden die betrokken zijn bij de EETS-dienstverlening in de bedoelde lidstaat.

5.   De lidstaten met ten minste één EETS-gebied en de Commissie nemen de nodige maatregelen opdat er informatie tussen de bemiddelende instanties over hun werkzaamheden, richtsnoeren en praktijken wordt uitgewisseld.

1.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de interactie van EETS-gebruikers met tolheffers als onderdeel van EETS waar van toepassing wordt beperkt tot het factureringsproces overeenkomstig artikel 6, lid 4, en tot handhavingsprocessen. Interacties tussen EETS-gebruikers en EETS-aanbieders (of hun boordapparatuur) kunnen specifiek zijn per EETS-aanbieder, zonder dat de EETS-interoperabiliteit hierdoor in het gedrang komt.

2.   De lidstaten kunnen van toldienstaanbieders, met inbegrip van EETS-aanbieders, verlangen dat zij op verzoek van de autoriteiten van de lidstaten verkeersgegevens van hun klanten verstrekken, met inachtneming van de toepasselijke gegevensbeschermingsvoorschriften. Dergelijke gegevens worden door de lidstaten alleen gebruikt ten behoeve van verkeersbeleid en ter verbetering van het verkeersbeheer, en worden niet gebruikt om de klanten te identificeren.

3.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 uitvoeringshandelingen vast ter vastlegging van de specificaties van elektronische interfaces tussen de interoperabiliteitsonderdelen van tolheffers, EETS-aanbieders en EETS-gebruikers, met inbegrip van, waar van toepassing, de inhoud van de berichten die de actoren via die interfaces uitwisselen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 31, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Wanneer een nieuw elektronisch tolheffingssysteem voor het wegverkeer wordt ingesteld op het grondgebied van een lidstaat, neemt die lidstaat de nodige maatregelen opdat de aangewezen, voor het systeem verantwoordelijke tolheffer in de EETS-gebiedsverklaring de gedetailleerde planning vaststelt en bekendmaakt van de procedure voor de beoordeling van de conformiteit met de specificaties en van de geschiktheid voor gebruik van de interoperabiliteitsonderdelen, aan de hand waarvan geïnteresseerde EETS-aanbieders uiterlijk één maand voor de operationele start van het nieuwe systeem kunnen worden geaccrediteerd.

Wanneer een elektronisch tolheffingssysteem voor het wegverkeer op het grondgebied van een lidstaat ingrijpend wordt gewijzigd, neemt die lidstaat de nodige maatregelen opdat de voor het systeem verantwoordelijke tolheffer in de EETS-gebiedsverklaring, naast de in de eerste alinea bedoelde elementen, tevens de gedetailleerde planning vaststelt en bekendmaakt van de herbeoordeling van de conformiteit met de specificaties en van de geschiktheid voor gebruik van de interoperabiliteitsonderdelen van EETS-aanbieders die reeds vóór de ingrijpende wijziging waren geaccrediteerd voor het systeem. Aan de hand van die planning kunnen de betrokken EETS-aanbieders uiterlijk één maand vóór de operationele start van het gewijzigde systeem opnieuw worden geaccrediteerd.

De tolheffer respecteert die planning.

2.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat elke tolheffer die verantwoordelijk is voor een EETS-gebied op het grondgebied van die lidstaat, een testomgeving tot stand brengt waarin de EETS-aanbieder of zijn gemachtigde kan controleren of zijn boordapparatuur geschikt is voor gebruik in het EETS-gebied van de tolheffer en certificering kan verkrijgen voor de succesvolle voltooiing van de tests. De lidstaten nemen de nodige maatregelen om tolheffers in staat te stellen één testomgeving voor meer dan een EETS-gebied tot stand te brengen, en één gemachtigde toe te laten de geschiktheid voor gebruik van één soort boordapparatuur te controleren namens meer dan een EETS-aanbieder.

De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat tolheffers van EETS-aanbieders of hun gemachtigden kunnen verlangen dat zij de kosten van de tests dekken.

3.   De lidstaten mogen het in de handel brengen van interoperabiliteitsonderdelen voor EETS-gebruik die voorzien zijn van de CE-markering of een verklaring van conformiteit met de specificaties of een verklaring van geschiktheid voor gebruik, of beide, niet verbieden, beperken of belemmeren. Zij verlangen, in het bijzonder, geen verificaties die al zijn verricht in het kader van de procedure die tot de verklaring van conformiteit met de specificaties of geschiktheid voor gebruik, of beide, heeft geleid.

4.   De Commissie stelt overeenkomstig artikel 30 uiterlijk op 19 oktober 2019 gedelegeerde handelingen vast ter bepaling van de eisen voor interoperabiliteitsonderdelen, wat betreft veiligheid en gezondheid, betrouwbaarheid en beschikbaarheid, milieubescherming, technische verenigbaarheid, beveiliging en privacy en bediening en beheer.

5.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde handelingen vast ter bepaling van de algemene infrastructurele vereisten met betrekking tot:

6.   De Commissie stelt overeenkomstig artikel 30 uiterlijk op 19 oktober 2019 uitvoeringshandelingen vast ter bepaling van de algemene infrastructurele vereisten betreffende:

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 31, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

7.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 uitvoeringshandelingen vast ter bepaling van de procedure die de lidstaten dienen toe te passen voor het beoordelen van de conformiteit met de specificaties en van de geschiktheid voor gebruik van interoperabiliteitsonderdelen, ook wat betreft de inhoud en het formaat van de EG-verklaringen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 31, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Wanneer een lidstaat reden heeft om aan te nemen dat van de van CE-markering voorziene interoperabiliteitsonderdelen die in de handel zijn gebracht en worden gebruikt overeenkomstig hun bestemming de naleving van de desbetreffende vereisten in het gedrang dreigen te brengen, neemt hij alle nodige stappen om het toepassingsgebied van die onderdelen te beperken, het gebruik ervan te verbieden of ze uit de handel te nemen. De lidstaat stelt de Commissie onmiddellijk in kennis van de genomen maatregelen en geeft de redenen van zijn besluit aan, en met name of het gebrek aan conformiteit het gevolg is van:

2.   De Commissie pleegt zo spoedig mogelijk overleg met de betrokken lidstaat, fabrikant, EETS-aanbieder of hun in de Unie gevestigde gemachtigden. Indien de Commissie na dat overleg vaststelt dat de maatregel gerechtvaardigd is, stelt zij de betrokken lidstaat, alsmede de overige lidstaten, daar onmiddellijk van in kennis. Indien de Commissie na dat overleg echter vaststelt dat de maatregel niet gerechtvaardigd is, stelt zij de betrokken lidstaat, alsmede de fabrikant of diens in de Unie gevestigde gemachtigde en de overige lidstaten, daar onmiddellijk van in kennis.

3.   Wanneer een interoperabiliteitsonderdeel dat voorzien is van de CE-markering niet blijkt te voldoen aan de interoperabiliteitseisen, verzoekt de bevoegde lidstaat de fabrikant of diens in de Unie gevestigde gemachtigde de conformiteit met de specificaties of geschiktheid voor gebruik, of beide, van het interoperabiliteitsonderdeel te herstellen onder de door de lidstaat vastgestelde voorwaarden en stelt hij de Commissie en de overige lidstaten daarvan in kennis.

1.   De lidstaten delen de Commissie en de overige lidstaten mee welke instanties zijn belast met de uitvoering van, of het toezicht op de procedure voor de beoordeling van de conformiteit met de specificaties of de geschiktheid voor gebruik als bedoeld in de in artikel 15, lid 7, bedoelde uitvoeringshandelingen, onder vermelding van hun respectieve bevoegdheden en de vooraf van de Commissie ontvangen identificatienummers. De Commissie maakt de lijst van deze instanties met hun respectieve identificatienummer alsmede hun bevoegdheden bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie en zorgt ervoor dat deze lijst actueel blijft.

2.   De lidstaten hanteren de criteria die zijn vastgesteld in de in lid 5 van dit artikel bedoelde gedelegeerde handelingen, voor de beoordeling van de aan te melden instanties. De instanties die voldoen aan de beoordelingscriteria welke in de desbetreffende Europese normen zijn opgenomen, worden geacht aan de genoemde criteria te voldoen.

3.   Indien een instantie niet meer voldoet aan de criteria die zijn vastgesteld in de in lid 5 van dit artikel bedoelde gedelegeerde handelingen, trekt de betrokken lidstaat de aanmelding van die instantie in. Hij brengt de Commissie en de overige lidstaten daarvan onmiddellijk op de hoogte.

4.   Indien een lidstaat of de Commissie van oordeel is dat een door een andere lidstaat aangemelde instantie niet voldoet aan de criteria die zijn vastgesteld in de in lid 5 van dit artikel bedoelde gedelegeerde handelingen, wordt de kwestie voorgelegd aan het in artikel 31, lid 1, bedoelde Comité elektronische tolheffing, dat binnen een termijn van drie maanden advies uitbrengt. In het licht van het advies van dat comité brengt de Commissie de lidstaat die de betrokken instantie heeft aangemeld, op de hoogte van alle wijzigingen die noodzakelijk zijn om te waarborgen dat de aangemelde instantie de haar verleende status kan behouden.

5.   De Commissie stelt uiterlijk op 19 oktober 2019 overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde handelingen vast ter bepaling van de minimale geschiktheidscriteria voor aangemelde instanties.

1.   Met het oog op de tenuitvoerlegging van deze richtlijn houdt elke lidstaat een nationaal elektronisch register bij van:

Tenzij anders vermeld gaan de lidstaten ten minste eenmaal per jaar na of nog wordt voldaan aan de in artikel 4, onder a), d), e) en f), gestelde eisen en werken zij het register dienovereenkomstig bij. Het register dient tevens de conclusies te bevatten van de in artikel 4, onder e), bedoelde controle. De lidstaten kunnen niet aansprakelijk worden gesteld voor de handelingen van de in hun register opgenomen EETS-aanbieders.

2.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat alle gegevens in het nationale elektronische register actueel en correct zijn.

3.   De registers zijn elektronisch toegankelijk voor het publiek.

4.   De registers zijn beschikbaar vanaf 19 oktober 2021.

5.   Aan het einde van elk kalenderjaar sturen de voor de registers verantwoordelijke autoriteiten van de lidstaten aan de Commissie via elektronische weg de registers van EETS-gebieden en EETS-aanbieders. De Commissie stelt de informatie beschikbaar aan de andere lidstaten. Inconsistenties met de situatie in een lidstaat worden onder de aandacht van de lidstaat van registratie en van de Commissie gebracht.

1.   Ten behoeve van de technische ontwikkeling van EETS kunnen de lidstaten tijdelijk in beperkte delen van hun tolgebied toestemming geven voor de toepassing van experimentele tolheffingssystemen, parallel met het EETS-conform systeem, waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe tolheffingstechnologieën of concepten die niet voldoen aan één of meer bepalingen van deze richtlijn.

2.   EETS-aanbieders worden niet verplicht om aan experimentele tolheffingssystemen deel te nemen.

3.   Alvorens van start te gaan met een experimenteel tolheffingssysteem verzoekt de betrokken lidstaat om toestemming van de Commissie. De Commissie verleent of weigert deze toestemming in de vorm van een besluit binnen zes maanden vanaf het tijdstip van ontvangst van het verzoek. De Commissie kan de toestemming weigeren als het experimentele tolheffingssysteem de correcte werking van het reguliere elektronische tolheffingssysteem voor het wegverkeer of van de EETS kan belemmeren. De toestemming geldt voor een aanvankelijke periode van hoogstens drie jaar.

1.   Met het oog op de identificatie van het voertuig en van de eigenaar of houder van dat voertuig, waarvoor een niet-betaling van wegentol is vastgesteld, verleent elke lidstaat enkel aan de nationale contactpunten van de andere lidstaten toegang tot de volgende nationale voertuigregistratiegegevens, met de bevoegdheid om daarover geautomatiseerde zoekopdrachten uit te voeren:

De onder a) en b) bedoelde gegevenselementen die noodzakelijk zijn om een geautomatiseerde zoekopdracht uit te voeren, moeten in overeenstemming zijn met bijlage I.

2.   Met het oog op de uitwisseling van de in lid 1 bedoelde gegevens, wijst elke lidstaat een nationaal contactpunt aan. De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de uitwisseling van informatie tussen lidstaten alleen tussen de nationale contactpunten plaatsvindt. De bevoegdheden van het nationaal contactpunt zijn geregeld in het toepasselijke recht van de betrokken lidstaat. Bij die procedure van gegevensuitwisseling wordt bijzondere aandacht besteed aan de passende bescherming van de persoonsgegevens.

3.   Bij het uitvoeren van een geautomatiseerde zoekopdracht in de vorm van een uitgaand verzoek, gebruikt het nationaal contactpunt van de lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, een volledig kenteken.

Die geautomatiseerde zoekopdrachten worden uitgevoerd in overeenstemming met de procedures van punten 2 en 3 van hoofdstuk 3 van de bijlage bij Besluit 2008/616/JBZ van de Raad (16) en de eisen van bijlage I bij de onderhavige richtlijn.

De lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, gebruikt de verkregen gegevens om vast te stellen wie aansprakelijk is voor de niet-betaling van die tol.

4.   De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de uitwisseling van informatie geschiedt aan de hand van de softwaretoepassing Eucaris (Europees voertuig- en rijbewijsinformatiesysteem) en gewijzigde versies van die software, overeenkomstig bijlage I bij deze richtlijn en punten 2 en 3 van hoofdstuk 3 van de bijlage bij Besluit 2008/616/JBZ.

5.   Elke lidstaat draagt de eigen kosten in verband met de administratie, het gebruik en het onderhoud van de in lid 4 vermelde softwaretoepassingen.

1.   De lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, beslist al dan niet een afhandelingsprocedure met betrekking tot het geval van niet-betaling van wegentol in te stellen.

Als de lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, beslist een dergelijke procedure in te stellen, stelt die lidstaat, overeenkomstig zijn nationaal recht, de eigenaar, de houder van het voertuig of de persoon die anderszins geïdentificeerd is als degene die ervan verdacht wordt de wegentol niet te hebben betaald, daarvan in kennis.

Deze kennisgeving maakt, zoals geldt krachtens het nationale recht, melding van de juridische gevolgen daarvan op het grondgebied van de lidstaat waarop het geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, uit hoofde van het recht van die lidstaat.

2.   Wanneer de lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden de kennisgeving verstuurt aan de eigenaar, de houder van het voertuig of aan de persoon die anderszins geïdentificeerd is als degene die ervan verdacht wordt de wegentol niet te hebben betaald, deelt hij, overeenkomstig zijn nationaal recht, alle relevante informatie mee, met name de aard van het geval van niet-betaling van wegentol, de titel van de overtreden nationale wetsartikelen, het recht van beroep en toegang tot informatie en de geldende sancties voor een dergelijke overtreding, en in voorkomend geval gegevens betreffende de apparatuur die is gebruikt om vast te stellen dat er geen wegentol is betaald. Daartoe baseert de lidstaat op wiens grondgebied het geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden, de kennisgeving op het model in bijlage II.

3.   Indien de lidstaat op wiens grondgebied het geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden beslist een afhandelingsprocedure met betrekking tot het geval van niet-betaling van wegentol in te stellen, verstuurt de lidstaat, met het oog op de eerbiediging van de grondrechten, de kennisgeving in de taal van het kentekenbewijs van het voertuig, voor zover dat beschikbaar is, of in één van de officiële talen van de lidstaat van inschrijving.

1.   De lidstaat op wiens grondgebied het geval van niet-betaling van wegentol heeft plaatsgevonden mag de voor de heffing van wegentol verantwoordelijke entiteit de gegevens die zijn verkregen volgens de in artikel 23, lid 1, bedoelde procedure alleen ter beschikking stellen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

2.   De lidstaten zorgen ervoor dat de gegevens die worden verstrekt aan de verantwoordelijke instantie uitsluitend worden gebruikt voor de inning van de verschuldigde wegentol en onmiddellijk worden gewist wanneer de wegentol is betaald of, als betaling achterwege blijft, binnen een door de lidstaat te bepalen redelijke termijn na de overdracht van de gegevens.

1.   Verordening (EU) 2016/679 en de nationale wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen ter omzetting van Richtlijnen 2002/58/EG en (EU) 2016/680 zijn van toepassing op de persoonsgegevens die in het kader van deze richtlijn worden verwerkt.

2.   De lidstaten nemen, overeenkomstig de toepasselijke gegevensbeschermingswetgeving, nodige maatregelen opdat:

De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat de betrokkenen dezelfde rechten hebben op informatie, toegang, rectificatie, wissing en beperking van verwerking, en om een klacht in te dienen bij een toezichthoudende autoriteit voor gegevensbescherming, compensatie en een doeltreffende voorziening in rechte als bepaald in Verordening (EU) 2016/679 of, indien van toepassing, Richtlijn (EU) 2016/680.

3.   Dit artikel doet geen afbreuk aan de mogelijkheid van de lidstaten om de reikwijdte van de verplichtingen en rechten waarin sommige bepalingen van Verordening (EU) 2016/679 voorzien, te beperken overeenkomstig artikel 23 van die verordening met het oog op de in lid 1 van dat artikel vermelde doelstellingen.

4.   Elke betrokkene heeft het recht onverwijld informatie te krijgen over welke in de lidstaat van registratie opgeslagen persoonsgegevens zijn doorgestuurd naar de lidstaat waarin een geval van niet-betaling van wegentol is vastgesteld, met inbegrip van de datum van het verzoek en de bevoegde autoriteit van de lidstaat op wiens grondgebied een geval van niet-betaling van wegentol is vastgesteld.

1.   Uiterlijk op 19 april 2023 dient de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de tenuitvoerlegging en de gevolgen van deze richtlijn, met name wat betreft de vorderingen en de uitrol van de EETS en de doeltreffendheid en doelmatigheid van het mechanisme voor de uitwisseling van gegevens in het kader van het onderzoek naar gevallen van niet-betaling van wegentol.

In dat verslag wordt met name het volgende geanalyseerd:

2.   Het verslag gaat indien nodig vergezeld van een voorstel aan het Europees Parlement en de Raad tot nadere herziening van deze richtlijn, met name met betrekking tot de volgende elementen:

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 8, lid 5, artikel 10, lid 3, artikel 15, leden 4 en 5, artikel 19, lid 5, en artikel 29 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 18 april 2019. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden vóór het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

3.   De in artikel 8, lid 5, artikel 10, lid 3, artikel 15, leden 4 en 5, artikel 19, lid 5, en artikel 29 bedoelde delegatie van bevoegdheden kan te allen tijde door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een overeenkomstig artikel 8, lid 5, artikel 10, lid 3, artikel 15, leden 4 en 5, artikel 19, lid 5, en artikel 29 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie heeft medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het Comité elektronische tolheffing.

Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing. Indien door het comité geen advies wordt uitgebracht, stelt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet vast en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

1.   De lidstaten stellen uiterlijk op 19 oktober 2021 de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast die nodig zijn om aan de artikelen 1 tot en met 27 en bijlagen I en II te voldoen, en maken deze bekend. Zij delen de Commissie onverwijld de tekst van die bepalingen mee.

Zij passen die bepalingen toe met ingang van 19 oktober 2021.

Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in de bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking ervan naar deze richtlijn verwezen. In de bepalingen wordt tevens vermeld dat verwijzingen in bestaande wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen naar de bij deze richtlijn ingetrokken richtlijn, gelden als verwijzingen naar onderhavige richtlijn. De regels voor deze verwijzing en de formulering van deze vermelding worden vastgesteld door de lidstaten.

2.   De lidstaten delen de Commissie de tekst van de belangrijkste bepalingen van nationaal recht mee die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.