(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Krachtens artikel 15, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft de Commissie met het oog op de uitvoering van de aanlandingsverplichting de bevoegdheid om door middel van gedelegeerde handelingen teruggooiplannen vast te stellen voor een initiële termijn van ten hoogste drie jaar, die in totaal met nog eens drie jaar kan worden verlengd, op basis van gezamenlijke aanbevelingen die de lidstaten opstellen in overleg met de betrokken adviesraden.

(3)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2438 van de Commissie (2) is voor de periode 2016-2018 een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren vastgesteld op grond van een gezamenlijk aanbeveling die door België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk bij de Commissie is ingediend. Die verordening is ingetrokken en vervangen door Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/2375 van de Commissie (3).

(4)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/2375 is voor de periode 2017-2018 een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren vastgesteld, zoals voorgesteld in een nieuwe, door België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk bij de Commissie ingediende gezamenlijke aanbeveling. Die verordening is ingetrokken en vervangen door Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 van de Commissie (4).

(5)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 van de Commissie is voor 2018 een teruggooiplan voor bepaalde demersale en diepzeevisserijen in de noordwestelijke wateren vastgesteld op grond van een door België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk ingediende gezamenlijke aanbeveling.

(6)

België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk hebben een rechtstreeks belang bij het visserijbeheer in de noordwestelijke wateren. Na overleg met de adviesraad voor de noordwestelijke wateren en de pelagische adviesraad hebben deze lidstaten op 31 mei 2018 bij de Commissie een nieuwe gezamenlijke aanbeveling ingediend inzake een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren voor de periode 2019-2021. De gezamenlijke aanbeveling is op 30 augustus 2018 gewijzigd.

(7)

De ter zake relevante wetenschappelijke instanties hebben wetenschappelijke bijdragen geleverd, die zijn beoordeeld door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) (5). Op 11 september 2018 zijn de betrokken maatregelen besproken in een vergadering van een deskundigengroep waaraan vertegenwoordigers van 28 lidstaten en de Commissie deelnamen en waarbij het Europees Parlement als waarnemer aanwezig was. Voor sommige bestanden, zoals schol, heeft het WTECV vastgesteld dat de overlevingspercentages van individuele exemplaren mogelijk minder naar behoren gemotiveerd zijn dan bij andere soorten. De Commissie heeft echter de relatieve impact van de desbetreffende vrijstelling op het totale bestand, in plaats van op individuele exemplaren, in overweging genomen en heeft de resultaten hiervan afgewogen tegen de noodzaak om de visserijactiviteiten voort te zetten met het oog op het verzamelen van gegevens waarmee gevolg kan worden gegeven aan de opmerkingen van het WTECV. In gevallen waarin het relatieve aandeel van dode exemplaren in de teruggegooide vangsten vrij laag is, acht de Commissie het een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer om vrijstellingen toe te staan op tijdelijke basis, in de wetenschap dat anders niet de gegevens kunnen worden vergaard die onontbeerlijk zijn voor een gedegen en onderbouwd beheer van teruggooi in het licht van de volledige inwerkingtreding van de aanlandingsverplichting.

(8)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 omvatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen, als bedoeld in artikel 15, lid 4, onder b), van Verordening (EU) nr. 1380/2013, voor vangsten van langoustines met korven, vallen of kubben in de ICES-deelgebieden 6 en 7, op basis van het wetenschappelijk bewijs voor de overlevingspercentages. Dat bewijs is de voorbije jaren beoordeeld en het WTECV heeft geconcludeerd dat de vrijstelling gerechtvaardigd is (6). In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt voorgesteld de vrijstelling te continueren. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling dus worden gecontinueerd in het teruggooiplan voor 2019-2021.

(9)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor tong kleiner dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte gevangen met ottertrawls met een maaswijdte van 80-99 mm in ICES-sector 7d binnen zes zeemijl uit de kust en buiten bekende kraamgebieden, op basis van wetenschappelijk bewijs voor de overlevingspercentages van de teruggegooide exemplaren. Dat bewijs is in voorgaande jaren beoordeeld en is door het WTECV toereikend bevonden (7). In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt voorgesteld de vrijstelling te continueren. Het WTECV heeft opgemerkt dat er geen nieuwe informatie over de locatie van kraamgebieden is verstrekt (8). Aangezien er op dit moment geen kraamgebieden zijn geïdentificeerd, kan de vrijstelling in het nieuwe teruggooiplan voor de jaren 2019-2021 worden opgenomen, maar zodra dat wel het geval is, moeten de lidstaten de desbetreffende informatie indienen.

(10)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte gelijk aan of groter dan 100 mm en voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte van 70-99 mm in combinatie met selectieve vistuigopties (TR1- en TR2-visserij) in ICES-deelgebied 7. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de overlevingspercentages van langoustines in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal werd ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat het met een Seltra-trawl verrichte overlevingsonderzoek voldoende gegevens opleverde, maar dat het totale effect op de extensieve visserij op langoustines met ander vistuig moeilijk te beoordelen blijft. Het WTECV merkte op dat het teruggooipercentage in deze visserij relatief laag moet zijn als ervan wordt uitgegaan dat voor alle vistuigen een relatief hoog overlevingspercentage geldt. Bijgevolg moet die vrijstelling worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de periode 2019-2021.

(11)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor langoustines gevangen in ICES-sector 6a, binnen twaalf zeemijl uit de kust, met ottertrawls met een maaswijdte van 80-110 mm in combinatie met selectieve vistuigopties. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de overlevingspercentages van langoustines in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal is ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat de overlevingsstudie robuust is en op een relatief hoog overlevingspercentage wijst. Bijgevolg moet die vrijstelling worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de periode 2019-2021.

(12)

Voor met om het even welke soorten vistuig in de ICES-deelgebieden 6 en 7 gevangen roggen zijn geen nadere wetenschappelijke gegevens over overlevingspercentages beschikbaar voor alle vlootsegmenten en combinaties die in aanmerking komen voor de vrijstelling. Op een paar uitzonderingen na moeten de overlevingspercentages doorgaans echter als hoog worden beschouwd, maar er is meer gedetailleerde informatie nodig. Om de nodige gegevens te kunnen verzamelen, zijn verdere visserijactiviteiten nodig en derhalve meent de Commissie dat de vrijstelling moet worden verleend, maar dat de lidstaten verplicht moeten worden de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling kan maken van de rechtvaardigingsgronden en de Commissie een evaluatie kan verrichten. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer dienen elk jaar zo snel mogelijk en uiterlijk op 31 mei het volgende in: a) een jaarlijks door het WTECV te evalueren stappenplan om de overlevingskansen te vergroten en om de door het WTECV geconstateerde lacunes in de gegevens op te vullen, b) jaarrapporten over de vorderingen en de eventuele wijzigingen of aanpassingen van de programma's inzake overlevingskansen.

(13)

Bij de bestudering van de overlevingspercentages van roggen werd geconstateerd dat grootoogroggen (Leucoraja naevus) een aanzienlijk lagere overlevingskans hebben dan andere soorten en dat daarover weinig diepgaande wetenschappelijke kennis bestaat. De volledige uitsluiting van deze soort van de vrijstelling zou het echter onmogelijk maken te vissen en door te gaan met een nauwkeurige gegevensverzameling. Daarom is de Commissie van oordeel dat deze vrijstelling slechts voor één jaar moet worden verleend en dat dringend nieuwe studies en maatregelen met het oog op een betere overleving moeten worden ontwikkeld en zo snel mogelijk en uiterlijk op 31 mei 2019 ter beoordeling aan het WTECV moeten worden voorgelegd.

(14)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling worden vrijstellingen op basis van overlevingskansen voorgesteld voor schol gevangen met schakelnetten of ottertrawls in de ICES-sectoren 7d, 7e, 7f en 7g. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de overlevingspercentages voor schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal is ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat de overlevingsstudie robuust is en op een betrekkelijk hoog overlevingspercentage wijst. Bijgevolg moet die vrijstelling worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de periode 2019-2021.

(15)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling worden vrijstellingen op basis van overlevingskansen voorgesteld voor schol gevangen in de ICES-sectoren 7a-7k door vaartuigen met een maximaal motorvermogen van 221 kW, een maximale lengte van 24 meter, die vissen met boomkorren binnen twaalf zeemijl uit de kust tijdens trekken van niet meer dan 1:30 uur en door vaartuigen met een maximaal motorvermogen van 221 kW die vissen met boomkorren die zijn uitgerust met een touwschot of een ontsnappingspaneel voor benthos. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de overlevingspercentages voor schol in die visserij aan te tonen. Het bewijsmateriaal is ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat de wetenschappelijke informatie van goede kwaliteit is. Het WTECV heeft er echter op gewezen dat de gegevens niet alle betrokken lidstaten betreffen en dat de overleving in die visserijen door verscheidene factoren wordt beïnvloed en zeer variabel is. Het WTECV merkte verder op dat het als gevolg van deze variabiliteit niet mogelijk is om op betrouwbare wijze de waarschijnlijke impact van de vrijstelling te beoordelen. In deze omstandigheden moet de vrijstelling tot één jaar worden beperkt om de verzameling van gegevens mogelijk te maken en moeten de lidstaten worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling kan maken van de rechtvaardigingsgronden en de Commissie een evaluatie kan verrichten. Deze vrijstelling mag daarom tot en met 31 december 2019 in het teruggooiplan worden opgenomen en de betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 31 mei 2019 extra proefonderzoek verrichten en informatie verstrekken voor beoordeling door het WTECV.

(16)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling wordt een vrijstelling op basis van overlevingskansen voorgesteld voor de soorten gevangen met korven, vallen en kubben in de noordwestelijke wateren (ICES-deelgebieden 5, 6 en 7). De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de overlevingspercentages voor in die visserijen gevangen soorten aan te tonen. Het bewijsmateriaal is ingediend bij het WTECV, dat concludeerde dat de overlevingskansen van de soorten die worden teruggegooid in de visserij met vallen en korven waarschijnlijk aanzienlijk zijn. Bijgevolg mag die vrijstelling worden opgenomen in het nieuwe teruggooiplan voor de periode 2019-2021.

(17)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 bevatte de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting voor bepaalde visserijen. Het door de lidstaten geleverde bewijsmateriaal is beoordeeld door het WTECV (9), dat concludeerde dat de door de lidstaten ingediende documenten gefundeerde argumenten bevatten voor de stelling dat de selectiviteit moeilijk verder te verbeteren valt en/of de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten onevenredig hoog uitvallen, hetgeen in sommige gevallen met een kwalitatieve beoordeling van de kosten is onderbouwd. In het licht van het bovenstaande en rekening houdend met het feit dat de omstandigheden niet zijn veranderd, is het passend de de-minimisvrijstellingen te continueren, in overeenstemming met de percentages die zijn voorgesteld in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling, voor:

(18)

In de nieuwe gezamenlijke aanbeveling worden de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting voorgesteld voor:

(19)

Het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal inzake de nieuwe de-minimisvrijstellingen voor schelvis, kabeljauw, horsmakrelen en makrelen gevangen door vaartuigen die bodemtrawls, zegens en boomkorren gebruiken, is geëvalueerd door het WTECV, dat concludeerde (10) dat er nadere informatie moet worden verstrekt. Gelet op de noodzaak om de visserijactiviteit en de gegevensvergaring voor te zetten om deze informatie te verstrekken, moeten individuele vrijstellingen voor elke soort tot één jaar worden beperkt en moeten de lidstaten ertoe worden verplicht de desbetreffende gegevens in te dienen zodat het WTECV een volledige beoordeling kan maken van de rechtvaardigingsgronden en de Commissie een evaluatie kan verrichten. De betrokken lidstaten moeten de extra proefonderzoeken verrichten en de resultaten zo snel mogelijk en uiterlijk op 31 mei 2019 verstrekken voor beoordeling door het WTECV. Deze vrijstellingen moeten derhalve voorlopig worden toegepast tot en met 31 december 2019.

(20)

Met het oog op betrouwbare ramingen van de teruggooiniveaus voor de vaststelling van de totale toegestane vangsten (TAC's) moeten de lidstaten ervoor zorgen, wanneer de de-minimisvrijstelling is gebaseerd op extrapolatie van situaties met weinig beschikbare gegevens en gedeeltelijke vlootinformatie, dat zij nauwkeurige en controleerbare gegevens verstrekken voor de gehele onder deze de-minimisbepaling vallende vloot.

(21)

Overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder a), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 kunnen de teruggooiplannen ook technische maatregelen omvatten voor onder de aanlandingsverplichting vallende visserijen of soorten. Om de selectiviteit van het vistuig te vergroten en ongewenste vangsten te verminderen in de Keltische Zee en de Ierse Zee, is het passend een aantal selectieve maatregelen voor de demersale visserij op te nemen. Op basis van de door de lidstaten verstrekte informatie heeft het WTECV geconcludeerd dat de voorgestelde wijzigingen ter verhoging van de selectiviteit in de noordwestelijke wateren behoren tot de zeer weinige pogingen van regionale groepen om de problemen met ongewenste vangsten te verminderen. De technische maatregelen moeten daarom in het nieuwe teruggooiplan voor de periode 2019-2021 worden opgenomen.

(22)

De in de nieuwe gezamenlijke aanbeveling voorgestelde maatregelen zijn in overeenstemming met artikel 15, lid 4, artikel 15, lid 5, onder c), en artikel 18, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en mogen derhalve in de onderhavige verordening worden opgenomen.

(23)

Krachtens artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft de Commissie rekening gehouden met de beoordeling door het WTECV en met het feit dat de lidstaten moeten zorgen voor de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting met ingang van 1 januari 2019. In verscheidene gevallen vergen de vrijstellingen een voortzetting van de visserijactiviteit en van de gegevensvergaring om gevolg te geven aan de opmerkingen van het WTECV. In die gevallen acht de Commissie het een pragmatische en voorzichtige benadering van het visserijbeheer om vrijstellingen toe te staan op tijdelijke basis, in de wetenschap dat anders niet de gegevens kunnen worden vergaard die onontbeerlijk zijn voor een gedegen en onderbouwd beheer van teruggooi in het licht van de volledige inwerkingtreding van de aanlandingsverplichting.

(24)

In het licht van de nieuwe gezamenlijke aanbeveling moet Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/46 worden ingetrokken.

(25)

Aangezien de maatregelen van de onderhavige verordening rechtstreeks van invloed zijn op de planning van het visseizoen van de vaartuigen van de Unie en de daarmee samenhangende economische activiteiten, moet de onderhavige verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden. Zij moet van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2019,