16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/48

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 648/2012 worden voorschriften inzake clearing en bilateraal risicobeheer voor over-the-counter derivatencontracten (hierna „otc-derivatencontracten” genoemd), alsook rapportagevoorschriften voor dergelijke contracten, vastgesteld. In artikel 2, punt 7, van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn otc-derivaten omschreven als derivatencontracten waarvan de uitvoering niet plaatsvindt op een gereglementeerde markt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 14, van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad (2), of op een markt van een derde land die overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt. Een derivatencontract waarvan de uitvoering plaatsvindt op een markt van een derde land die niet wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt, wordt bijgevolg als otc-derivatencontract aangemerkt voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 648/2012.

(2)

Overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt een markt van een derde land geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt mits hij voldoet aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en in dat derde land doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving is onderworpen.

(3)

Opdat een markt van een derde land kan worden geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG, dient het concrete resultaat van de toepasselijke juridisch bindende voorschriften en toezicht- en handhavingsregelingen gelijkwaardig te zijn aan de Unievoorschriften wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van de onderhavige gelijkwaardigheidsbeoordeling is bijgevolg na te gaan of de juridisch bindende voorschriften die in Australië op financiële markten van toepassing zijn, gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en of die markten doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Markten waaraan op de datum van vaststelling van dit besluit in Australië een vergunning als financiële markten is verleend, moeten bijgevolg worden aangewezen als markten die geacht worden gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

(4)

De Corporations Act 2001 (hierna „Corporations Act” genoemd) is de primaire wetgeving die in rechte afdwingbare regelingen vaststelt voor financiële markten die onder de Australische marktvergunningsregeling en onder de marktintegriteitsregels vallen. Voor de exploitatie van een financiële markt in Australië is een vergunning vereist. De Corporations Act voorziet in een regeling voor het vaststellen van regels op basis waarvan de Australian Securities and Investments Commission (ASIC) marktintegriteitsregels kan aannemen die van toepassing zijn op marktexploitanten, marktdeelnemers, bepaalde andere entiteiten en financiële producten die op financiële markten worden verhandeld. Verdere voorschriften zijn vastgelegd in op grond van de Corporations Act vastgestelde secundaire of gedelegeerde instrumenten, waaronder de Corporations Regulations 2001. Tot slot vaardigt de ASIC regelgevingsrichtsnoeren uit, waarin verder wordt uitgelegd hoe vergunninghouders zich kunnen voegen naar de relevante bepalingen van de Corporations Act, zoals onder meer de voor houders van een Australische marktvergunning geldende verplichting om passende regelingen voor de exploitatie van de markten te treffen, een eerlijke, ordelijke en transparante markt te waarborgen, en te voldoen aan andere vereisten die tot de te toetsen criteria behoren. Niet-naleving van de regelgevingsrichtsnoeren leidt tot een handhavingsmaatregel van de ASIC.

(5)

De juridisch bindende voorschriften die zijn vastgelegd in de wetgeving, de marktintegriteitsregels en de regelgevingsrichtsnoeren voor financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, leveren op de volgende gebieden resultaten op die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften: vergunningsproces, definitievereisten, toegang tot de financiële markt, organisatorische vereisten, vereisten voor het hoger management, toelating van financiële instrumenten tot de handel, opschorting en uitsluiting van instrumenten van de handel, monitoring van de naleving van de regels van de financiële markt, en toegang tot clearing- en afwikkelingsregelingen.

(6)

Op grond van Richtlijn 2004/39/EG zijn transparantievereisten vóór en na de handel alleen van toepassing op aandelen die tot de handel op gereglementeerde markten zijn toegelaten. Hoewel aandelen kunnen worden toegelaten tot de handel op financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, is de Commissie echter van oordeel dat de beoordeling van deze voorschriften niet relevant is voor de toepassing van het onderhavige besluit, daar het doel van dit besluit erin bestaat de gelijkwaardigheid van de op markten van derde landen toepasselijke juridisch bindende voorschriften met betrekking tot op die markten uitgevoerde derivatencontracten te bevestigen.

(7)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat de juridisch bindende voorschriften die gelden voor financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, concrete resultaten opleveren die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften.

(8)

De ASIC is een overheidsinstantie die bij de Australian Securities and Investments Commission Act 2001 (hierna „de ASIC Act” genoemd) is opgericht en die verantwoordelijk is voor de toepassing en handhaving van de wetgeving betreffende Australische financiële markten. De toezicht- en handhavingsbevoegdheden van de ASIC omvatten onder meer het onderzoeken van vermeende inbreuken op de wet, de uitvaardiging van kennisgevingen van inbreuken, het verwijzen van zaken naar rechterlijke instanties om civielrechtelijke sancties te vorderen, en het starten van gerechtelijke vervolging. De ASIC is bovendien bevoegd om onaangekondigde inspecties van financiële markten te verrichten. In dit verband beschikt de ASIC over de bevoegdheid om registers, dossiers en documenten te inspecteren. Daarnaast kan de voor financiële diensten verantwoordelijke minister schriftelijke instructies aan een exploitant van een financiële markt geven om bepaalde maatregelen te nemen teneinde ervoor te zorgen dat hij zijn verplichtingen als een vergunninghoudende financiële markt nakomt, indien de minister van mening is dat deze verplichtingen niet in acht worden genomen (artikel 794A van de Corporations Act). Indien de financiële markt geen gevolg geeft aan deze instructie, kan de ASIC voor de rechter de naleving van de instructie vorderen (artikel 794A van de Corporations Act). Ook de ASIC is bevoegd om een instructie aan een entiteit (waaronder marktexploitanten en deelnemers van vergunninghoudende markten) te geven indien het volgens haar noodzakelijk of in het algemeen belang is om in een financieel product of categorieën van financiële producten handelende personen te beschermen (artikel 798J van de Corporations Act). Voorts kan de ASIC vorderingen instellen en zaken naar rechterlijke instanties verwijzen om haar toezicht- en onderzoeksmaatregelen af te dwingen. De ASIC kan voor de rechter de naleving vorderen van maatregelen die op grond van haar toezicht- en onderzoeksbevoegdheden zijn genomen (artikel 70 van de ASIC Act). Indien een entiteit geen gevolg geeft aan een uit hoofde van de Corporations Act gegeven instructie, kan de ASIC bovendien voor de rechter de naleving van de instructie vorderen. Tot slot heeft de ASIC met elke betrokken marktexploitant protocollen voor samenwerking en informatiedeling gesloten om het toezicht op markten en deelnemers uit hoofde van de marktintegriteitsregels te faciliteren.

(9)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat financiële markten in Australië doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen zijn.

(10)

De in artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 neergelegde voorwaarden moeten bijgevolg worden geacht te zijn vervuld met betrekking tot financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend.

(11)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling ervan in Australië geldende juridisch bindende voorschriften met betrekking tot financiële markten. De Commissie dient de ontwikkeling van de juridische en toezichtsregelingen voor financiële markten en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren. Met name moet de Commissie dit besluit toetsen in het licht van het van toepassing worden van Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) en van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4).

(12)

De regelmatige toetsing van de juridische en toezichtsregelingen die in Australië op financiële markten van toepassing zijn, laat de mogelijkheid van de Commissie onverlet om op elk moment een specifieke toetsing te ondernemen indien relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit verleende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,