1.   De lidstaten wijzen een autoriteit op ministerieel niveau aan die verantwoordelijk is voor:

2.   De bevoegde autoriteit beslist door een formeel besluit over het toekennen of het, na een controle, intrekken van de accreditering van het betaalorgaan op basis van een onderzoek van de in artikel 1, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 bedoelde accrediteringscriteria (hierna „de accrediteringscriteria”). De bevoegde autoriteit informeert de Commissie onverwijld over accrediteringen of intrekkingen van accrediteringen.

3.   De bevoegde autoriteit wijst een auditorganisatie aan om vóór de toekenning van de accreditering een onderzoek uit te voeren (aan de accreditering voorafgaande controle). De auditorganisatie is een auditautoriteit of een andere openbare of particuliere organisatie of organisatorische eenheid van een autoriteit die de vereiste expertise, vaardigheden en capaciteit heeft om audits te verrichten. De auditorganisatie is onafhankelijk van het te accrediteren betaalorgaan.

Het onderzoek (aan de accreditering voorafgaande controle) dat door de auditorganisatie wordt uitgevoerd, heeft met name betrekking op:

De auditorganisatie stelt een verslag op over de verrichte auditwerkzaamheden, de resultaten van die werkzaamheden en de beoordeling van de vraag of het betaalorgaan aan de accrediteringscriteria voldoet. Het verslag wordt overgelegd aan de bevoegde autoriteit, die vervolgens het accrediteringsbesluit vaststelt wanneer zij zich ervan heeft vergewist dat het betaalorgaan aan de accrediteringscriteria voldoet.

4.   Indien het betaalorgaan naar het oordeel van de bevoegde autoriteit niet aan de accrediteringscriteria voldoet, stelt de bevoegde autoriteit het betaalorgaan in kennis van de specifieke voorwaarden waaraan het moet voldoen vooraleer de accreditering kan worden verleend.

In afwachting van de tenuitvoerlegging van de veranderingen die voor het vervullen van dergelijke specifieke voorwaarden vereist zijn, kan de accreditering voorlopig worden verleend voor een periode die wordt vastgesteld met inachtneming van de ernst van de geconstateerde problemen en die niet langer is dan twaalf maanden. In naar behoren gemotiveerde gevallen kan de Commissie op verzoek van de betrokken lidstaat een verlenging van die periode toestaan.

5.   De in artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder a), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde informatie wordt verstrekt onmiddellijk nadat het betaalorgaan voor het eerst is geaccrediteerd en in elk geval voordat door het betrokken betaalorgaan verrichte uitgaven in rekening worden gebracht aan de Fondsen. Die informatie gaat vergezeld van verklaringen en documenten over:

6.   De Commissie meldt aan het Comité voor de Landbouwfondsen welke betaalorganen in elke lidstaat zijn geaccrediteerd.

1.   De bevoegde autoriteit oefent, met name op basis van de in artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde, door de accrediterende instantie opgestelde certificaten en verslagen voortdurend toezicht uit op de betaalorganen waarvoor zij verantwoordelijk is, en neemt vervolgmaatregelen ten aanzien van eventueel geconstateerde tekortkomingen.

Om de drie jaar brengt de bevoegde autoriteit schriftelijk verslag uit bij de Commissie over het toezicht op de betaalorganen en de monitoring van de activiteiten van de betaalorganen. In het verslag wordt beoordeeld in hoeverre de betaalorganen nog steeds aan de accrediteringscriteria voldoen en wordt een samenvatting gegeven van de maatregelen die genomen zijn om tekortkomingen te verhelpen. De bevoegde autoriteit bevestigt of een betaalorgaan waarvoor zij verantwoordelijk is, nog steeds aan de accrediteringscriteria voldoet.

2.   De lidstaten zetten een systeem op om ervoor te zorgen dat informatie die aanleiding geeft tot het vermoeden dat een betaalorgaan niet aan de accrediteringscriteria voldoet, onverwijld aan de bevoegde autoriteit wordt meegedeeld.

3.   Wanneer de bevoegde autoriteit heeft geconstateerd dat een geaccrediteerd betaalorgaan niet langer aan een of meer van de accrediteringscriteria voldoet op een manier die dat betaalorgaan kan hinderen bij de uitvoering van de in artikel 1, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 bedoelde taken, maakt de bevoegde autoriteit de accreditering van het betaalorgaan onverwijld voorwaardelijk. De bevoegde autoriteit stelt een plan op met maatregelen en termijnen om de geconstateerde tekortkomingen te verhelpen binnen een overeenkomstig de ernst van het probleem te bepalen periode die niet langer is dan twaalf maanden te rekenen vanaf de datum waarop de accreditering voorwaardelijk is gemaakt. In naar behoren gemotiveerde gevallen kan de Commissie op verzoek van de betrokken lidstaat een verlenging van die periode toestaan.

4.   De bevoegde autoriteit stelt de Commissie in kennis van haar besluit om de accreditering van een betaalorgaan voorwaardelijk te maken, van het op grond van lid 3 opgestelde plan en vervolgens van de voortgang bij de uitvoering van dat plan.

5.   Indien de accreditering wordt ingetrokken, accrediteert de bevoegde autoriteit onverwijld een ander betaalorgaan dat aan de voorwaarden van artikel 7, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 voldoet, teneinde ervoor te zorgen dat de betalingen aan de begunstigden niet worden onderbroken.

6.   Indien de Commissie constateert dat de bevoegde autoriteit haar verplichting om overeenkomstig lid 3 een verbeterplan op te stellen, niet is nagekomen of dat het betaalorgaan nog steeds is geaccrediteerd zonder een dergelijk plan binnen de vastgestelde periode volledig te hebben uitgevoerd, verzoekt zij de bevoegde autoriteit de accreditering van dat betaalorgaan in te trekken tenzij de nodige veranderingen worden aangebracht binnen een periode die de Commissie overeenkomstig de ernst van het probleem bepaalt. In zulke omstandigheden kan de Commissie besluiten de tekortkomingen aan te pakken aan de hand van de in artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 vastgestelde procedure voor de conformiteitsgoedkeuring.

1.   De in artikel 7, lid 3, eerste alinea, onder b), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde beheersverklaring wordt tijdig opgesteld om de certificerende instantie in staat te stellen het in artikel 9, lid 1, van die verordening bedoelde oordeel te geven.

De beheersverklaring wordt opgesteld volgens het in bijlage I bij de onderhavige verordening opgenomen formulier en kan punten van voorbehoud bevatten waarin de mogelijke financiële gevolgen zijn gekwantificeerd. Indien punten van voorbehoud worden gemaakt, bevat de beheersverklaring een verbeteractieplan en een nauwkeurig tijdschema voor de uitvoering daarvan.

2.   De beheersverklaring is gebaseerd op een doeltreffend toezicht dat gedurende het hele jaar op het bestaande beheers- en controlesysteem is uitgeoefend.

1.   De in artikel 7, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde coördinerende instantie fungeert voor alle aangelegenheden betreffende de Fondsen als enige gesprekspartner van de Commissie in de betrokken lidstaat op het gebied van:

2.   Een betaalorgaan mag als coördinerende instantie fungeren mits de twee functies gescheiden worden gehouden.

3.   Bij de uitvoering van haar taken mag de coördinerende instantie overeenkomstig de nationale procedures een beroep doen op andere administratieve instanties of diensten, in het bijzonder die welke over boekhoudkundige of technische deskundigheid beschikken.

4.   De vertrouwelijkheid, de integriteit en de beschikbaarheid van alle door de coördinerende instantie bewaarde computergegevens worden gegarandeerd door maatregelen die zijn aangepast aan de administratieve structuur, de personeelsbezetting en de technologische omgeving van elke coördinerende instantie. De financiële en de technologische inspanningen staan in verhouding tot de feitelijke risico’s die aanwezig zijn.

5.   De in artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder a), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde informatie wordt verstrekt onmiddellijk nadat de coördinerende instantie voor het eerst is geaccrediteerd en in elk geval voordat uitgaven waarvoor de coördinerende instantie verantwoordelijk is, in rekening worden gebracht aan de Fondsen. De verstrekte informatie gaat vergezeld van het accrediteringsdocument van de coördinerende instantie en van informatie over de omstandigheden op het gebied van administratie, boekhouding en interne controle waaronder de coördinerende instantie functioneert.

1.   De bevoegde autoriteit wijst de in artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde certificerende instantie aan.

2.   De certificerende instantie organiseert haar werk op een doelmatige en doeltreffende manier en verricht haar controles binnen een adequaat tijdsbestek, rekening houdend met de aard en de termijn van de verrichtingen voor het betrokken begrotingsjaar.

3.   Het oordeel dat de certificerende instantie overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 moet geven, wordt jaarlijks opgesteld.

Dat oordeel wordt gebaseerd op de overeenkomstig de artikelen 6 en 7 van de onderhavige verordening verrichte auditwerkzaamheden.

4.   De certificerende instantie stelt een verslag over haar bevindingen op. Het verslag heeft betrekking op de gedelegeerde functies. In het verslag wordt, voor de door het verslag bestreken periode, vermeld:

Het verslag bevat tevens informatie over het aantal personeelsleden die het accountantsonderzoek hebben uitgevoerd, en hun vakbekwaamheid, over de verrichte werkzaamheden, over het aantal onderzochte verrichtingen, over het materialiteitsniveau en het betrouwbaarheidsniveau die zijn bereikt, over de eventueel geconstateerde tekortkomingen en de ter verbetering gedane aanbevelingen en over de activiteiten niet alleen van de certificerende instantie, maar ook van andere auditorganisaties, binnen en buiten het betaalorgaan, waarop de zekerheid die de certificerende instantie ten aanzien van de gerapporteerde aangelegenheden heeft verkregen, geheel of ten dele is gebaseerd.

1.   De certificeringsaudit wordt verricht volgens internationaal aanvaarde auditnormen.

2.   De certificerende instantie stelt een auditstrategie op met betrekking tot de werkingssfeer, de termijnen en de opzet van de certificeringsaudit, de auditmethoden en de bemonsteringsmethode. Op basis van het geraamde auditrisico wordt voor elk geauditeerd begrotingsjaar een auditplan opgesteld. Op verzoek dient de certificerende instantie de auditstrategie en het auditplan in bij de Commissie.

3.   Het aan de hand van auditcontroles te bereiken redelijke niveau van auditzekerheid wordt bereikt door het controlesysteem te beoordelen, onder meer via een nalevingsgerichte en een gegevensgerichte toetsing van de uitgaven door middel van controle van details en analytische procedures.

4.   De Commissie stelt richtsnoeren op waarin zij met name:

1.   De auditmethoden voor de certificeringsaudit worden overeenkomstig artikel 6, lid 2, vastgesteld in de auditstrategie.

2.   Om de auditdoelen te halen en het in artikel 9, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde oordeel af te geven, moet de audit onder meer bestaan uit systeemaudits, gegevensgerichte toetsing en verificatie van de overeenstemming van financiële en beheersverklaringen.

3.   In het kader van de gegevensgerichte toetsing moet onder meer op het niveau van de eindbegunstigden worden geverifieerd of de onderliggende verrichtingen wettelijk en regelmatig zijn. Hiertoe mag de certificerende instantie aanwezig zijn wanneer het betaalorgaan secundaire controles ter plaatse verricht. De certificerende instantie mag niet aanwezig zijn bij de initiële door het betaalorgaan verrichte controles, behalve wanneer herverificatie van die initiële controles fysiek onmogelijk zou zijn. Voor de gegevensgerichte toetsing kunnen de certificerende instanties gebruikmaken van een geïntegreerde bemonsteringsaanpak.

4.   Aan de hand van de in artikel 6, lid 4, bedoelde richtsnoeren voorziet de Commissie in nadere voorwaarden en leidraden voor het ontwerpen van de auditprocedures, het integreren van de bemonstering en het plannen en uitvoeren van herverificaties ter plaatse van de verrichtingen.

1.   Elk betaalorgaan voert een boekhouding die uitsluitend bestemd is voor de boeking van de in artikel 4, lid 1, en de artikelen 5 en 43 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde uitgaven en ontvangsten en voor het gebruik van de financiële middelen die tot zijn beschikking worden gesteld om de betrokken uitgaven te betalen. Deze boekhouding moet het mogelijk maken de financiële gegevens betreffende respectievelijk het ELGF en het Elfpo van elkaar te onderscheiden en afzonderlijk te verstrekken.

2.   De betaalorganen van de niet-eurolidstaten voeren een boekhouding waarin de bedragen van de uitgaven en de ontvangsten worden uitgedrukt in de valuta waarin zij zijn betaald of geïnd. Om de groepering van al hun uitgaven en ontvangsten mogelijk te maken, zijn zij evenwel in staat de betrokken gegevens in de nationale valuta en in euro te verstrekken.

3.   Wat het Elfpo betreft, voert elk voor een plattelandsontwikkelingsprogramma aangewezen betaalorgaan een boekhouding die het mogelijk maakt alle verrichtingen per programma en per maatregel te identificeren. Deze boekhouding bevat met name:

1.   Op grond van artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder c), i) en ii), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 verstrekken de lidstaten de Commissie langs elektronische weg de volgende informatie en documenten, met inachtneming van de artikelen 11 en 12 van de onderhavige verordening:

2.   De in lid 1, onder b), bedoelde uitgavendeclaratie bestaat uit:

3.   Alle financiële gegevens die op grond van dit artikel moeten worden verstrekt, worden meegedeeld in euro.

1.   Onverminderd de bij artikel 12 vastgestelde specifieke bepalingen betreffende de declaratie van uitgaven en ontvangsten in verband met openbare opslag, komen de uitgaven en de bestemmingsontvangsten die de betaalorganen uit hoofde van een bepaalde maand declareren, overeen met de daadwerkelijk in die maand betaalde en geïnde bedragen.

Deze uitgaven en ontvangsten worden op de ELGF-begroting geboekt uit hoofde van het begrotingsjaar N.

Daarbij geldt echter het volgende:

2.   De uitgaven en de bestemmingsontvangsten worden in aanmerking genomen op de datum waarop de rekening van het betaalorgaan is gedebiteerd of gecrediteerd. Voor de betalingen kan de in aanmerking te nemen datum evenwel de datum zijn waarop het betrokken betaalorgaan het betalingsdocument heeft opgesteld en aan een financiële instelling of aan de begunstigde heeft toegezonden. Elk betaalorgaan gebruikt gedurende het hele begrotingsjaar dezelfde methode.

3.   De overeenkomstig lid 1 gedeclareerde uitgaven en bestemmingsontvangsten kunnen correcties omvatten van de bedragen die zijn gedeclareerd uit hoofde van de voorgaande maanden van hetzelfde begrotingsjaar.

Indien correcties van bestemmingsontvangsten op het niveau van een betaalorgaan tot het declareren van negatieve bestemmingsontvangsten voor een begrotingsonderdeel leiden, worden de correcties die te veel zijn om op een nulsaldo uit te komen, overgedragen naar de volgende maand. Zij worden in voorkomend geval geregulariseerd bij de boekhoudkundige goedkeuring van de rekeningen over het betrokken begrotingsjaar.

4.   Niet-uitgevoerde betalingsopdrachten en betalingen waarvoor na de debitering van de rekening weer een creditering heeft plaatsgevonden, worden in mindering gebracht op de uitgaven uit hoofde van de maand waarin de niet-uitvoering of de annulering ter kennis van het betaalorgaan is gebracht.

5.   Ten laste van het ELGF te verrichten betalingen die worden verrekend met vorderingen, worden met het oog op de toepassing van lid 1 geacht in hun geheel te hebben plaatsgevonden:

6.   De uiterlijk op 27 oktober aan de Commissie te verstrekken gecumuleerde gegevens over de aan een begrotingsjaar toe te rekenen uitgaven en bestemmingsontvangsten kunnen uitsluitend worden gecorrigeerd in het kader van de jaarrekeningen die overeenkomstig artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder c), iii), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 aan de Commissie moeten worden verstrekt.

1.   De verrichtingen die in aanmerking moeten worden genomen om een declaratie van uitgaven in verband met openbare opslag op te stellen, zijn de aan het einde van een maand in de rekeningen van het betaalorgaan vastgestelde verrichtingen die hebben plaatsgevonden vanaf het begin van het boekjaar als bepaald in artikel 3, lid 3, eerste alinea, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 tot het einde van die maand.

2.   Een dergelijke uitgavendeclaratie bevat de overeenkomstig de artikelen 17 en 18 van de onderhavige verordening en artikel 4 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 van de Commissie (11) bepaalde waarden en bedragen die de betaalorganen in rekening hebben gebracht in de maand na die waaraan de verrichtingen zijn toegerekend.

Daarbij geldt echter het volgende:

1.   Op basis van de overeenkomstig artikel 10, lid 1, onder b), van de onderhavige verordening verstrekte gegevens besluit de Commissie op grond van artikel 18, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 om de maandelijkse betalingen te verrichten, onverminderd eventuele correcties in latere, in de artikelen 51 en 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde besluiten en met inachtneming van overeenkomstig artikel 41 van die verordening vastgestelde verlagingen en schorsingen.

2.   Indien de door de lidstaten gedeclareerde uitgaven ten laste van het volgende begrotingsjaar in totaal meer bedragen dan driekwart van het totaal van de overeenkomstige kredieten van het lopende begrotingsjaar, worden de in artikel 170, lid 3, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 bedoelde vervroegde vastleggingen en de bijbehorende maandelijkse betalingen binnen de grenzen van 75 % van de kredieten van het lopende begrotingsjaar toegekend in verhouding tot de uitgavendeclaraties. De Commissie houdt in de besluiten over de latere vergoedingen rekening met het nog niet aan de lidstaten vergoede saldo.

1.   Door te besluiten tot het verrichten van de maandelijkse betalingen, stelt de Commissie in het kader van de begrotingskredieten de middelen die ter dekking van de door het ELGF te financieren uitgaven nodig zijn na aftrek van het bedrag dat overeenkomt met de bestemmingsontvangsten, aan de lidstaten beschikbaar op de door elke lidstaat geopende rekening.

Indien het feit dat de bestemmingsontvangsten in mindering worden gebracht op de door de Commissie te verrichten betalingen, op het niveau van een lidstaat zou leiden tot een negatief bedrag, worden de af te trekken bedragen die te veel zijn om op een nulsaldo uit te komen, overgedragen naar de volgende maanden.

2.   De lidstaten delen de benaming en het nummer van de in lid 1 bedoelde rekening aan de Commissie mee in het hun door de Commissie beschikbaar gestelde formaat.

1.   De betaalorganen verstrekken aan de Commissie:

2.   Voor het mededelen en uitwisselen van gegevens en voor het opstellen van de documenten betreffende uitgaven voor openbare interventie wordt gebruikgemaakt van de betrokken, in artikel 24 bedoelde informatiesystemen.

1.   In de in artikel 3, lid 3, eerste alinea, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 bedoelde voorraadboekhouding worden de volgende categorieën van elementen afzonderlijk opgevoerd:

2.   In de in artikel 3, lid 3, eerste alinea, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 bedoelde financiële rekeningen worden de volgende gegevens opgevoerd:

1.   De in artikel 16 bedoelde elementen worden geboekt op basis van de door de betaalorganen daadwerkelijk geconstateerde hoeveelheden, waarden, bedragen en gemiddelden of op basis van de waarden en bedragen zoals berekend aan de hand van de door de Commissie vastgestelde forfaitaire bedragen.

2.   Bij de in lid 1 bedoelde constateringen en berekeningen worden de volgende regels toegepast:

3.   De correcties die door de Commissie voor het lopende boekjaar worden aangebracht in de in artikel 16 genoemde elementen, worden meegedeeld aan het Comité voor de Landbouwfondsen. Zij kunnen ter kennis van de lidstaten worden gebracht bij een besluit over de maandelijkse betalingen of, als daar geen gelegenheid toe is, bij het besluit over de boekhoudkundige goedkeuring. Zij worden door de betaalorganen geboekt onder de bij dat besluit vastgestelde voorwaarden.

1.   De verschillende elementen van de uitgaven en ontvangsten worden aan de hand van de in artikel 3, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 bedoelde wisselkoers geboekt op de datum waarop de uit de openbare-interventiemaatregel voortvloeiende materiële verrichting plaatsvindt.

In de hierna genoemde gevallen zijn echter de volgende data van toepassing:

2.   De verschillende elementen betreffende de fysieke verplaatsingen van de producten en het voorraadbeheer worden geboekt op de datum waarop de uit de interventiemaatregel voortvloeiende materiële verrichting plaatsvindt.

In de hierna genoemde gevallen zijn echter de volgende data van toepassing:

1.   Het bedrag dat moet worden gefinancierd op grond van de in artikel 2 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 bedoelde interventiemaatregelen, wordt bepaald op basis van de overeenkomstig artikel 3, lid 3, eerste alinea, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 door de betaalorganen opgestelde en bijgehouden rekeningen waarin aan de debet-, respectievelijk de creditzijde de verschillende elementen van de uitgaven en ontvangsten als bedoeld in artikel 16 van de onderhavige verordening worden geboekt, in voorkomend geval met inachtneming van de in het kader van de sectorale landbouwwetgeving vastgestelde bedragen van uitgaven.

2.   Betaalorganen of, eventueel, coördinerende instanties bezorgen de Commissie maandelijks en jaarlijks, langs elektronische weg en volgens het model dat de Commissie via informatiesystemen ter beschikking van de lidstaten stelt, de voor de financiering van de uitgaven voor openbare opslag benodigde gegevens en de rekeningen ter verantwoording van de uitgaven en de ontvangsten in het kader van de openbare opslag, een en ander in de vorm van tabellen (P-STO-tabellen) en uiterlijk op de in artikel 10, lid 1, onder b), en de in artikel 30, lid 2, vastgestelde datum.

1.   De financiering door het ELGF op grond van de in artikel 2 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 906/2014 bedoelde interventiemaatregelen is gelijk aan de uitgaven zoals deze zijn berekend op basis van de door het betaalorgaan meegedeelde elementen, zijn verlaagd met de eventueel uit de interventiemaatregelen voortgevloeide ontvangsten, zijn gevalideerd via het door de Commissie opgezette informatiesysteem en door het betaalorgaan zijn opgenomen in zijn overeenkomstig artikel 12 van de onderhavige verordening opgestelde uitgavendeclaratie.

2.   De op grond van artikel 54 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 geïnde bedragen en de van verkopers, kopers en opslaghouders geïnde bedragen die voldoen aan de in artikel 43 van die verordening vastgestelde criteria, worden ten gunste van de ELGF-begroting gedeclareerd overeenkomstig artikel 10, lid 2, onder a), van de onderhavige verordening.

1.   De betaalorganen declareren de uitgaven voor elk in artikel 6 van Verordening (EU) nr. 1305/2013 bedoeld plattelandsontwikkelingsprogramma.

Voor elke plattelandsontwikkelingsmaatregel specificeren de betaalorganen in een uitgavendeclaratie:

2.   Als de Commissie een plattelandsontwikkelingsprogramma eenmaal heeft goedgekeurd, zenden de lidstaten hun in artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder c), i), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde uitgavendeclaraties overeenkomstig artikel 24, lid 4, van de onderhavige verordening toe aan de Commissie op de uiterste data zoals hierna aangegeven:

Alle uitgaven die de betaalorganen overeenkomstig artikel 65, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1303/2013 aan de begunstigden hebben betaald voordat het betrokken in artikel 6 van Verordening (EU) nr. 1305/2013 bedoelde plattelandsontwikkelingsprogramma is goedgekeurd, worden echter onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten gedaan en worden aan de Commissie gedeclareerd in de eerste uitgavendeclaratie volgend op de vaststelling van dat programma. Dezelfde regel is van overeenkomstige toepassing op een in artikel 11 van Verordening (EU) nr. 1305/2013 bedoelde wijziging van een plattelandsontwikkelingsprogramma.

3.   De betaalorganen dienen de uitgavendeclaraties voor de plattelandsontwikkelingsprogramma’s in de vorm van gestructureerde gegevens in aan de hand van het informatiesysteem SFC2014 als bedoeld in hoofdstuk I van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 184/2014.

4.   Wanneer de Commissie verdere controles eist op grond van onvolledige of onduidelijke informatie, verschillen van mening, interpretatieverschillen of onsamenhangendheden met betrekking tot een uitgavendeclaratie voor een referentieperiode die met name het gevolg zijn van het niet meedelen van de krachtens Verordening (EU) nr. 1305/2013 en op grond daarvan vastgestelde handelingen van de Commissie te verstrekken informatie, of op grond van ernstige aanwijzingen dat er ten aanzien van uitgaven in de uitgavendeclaratie sprake kan zijn van een onregelmatigheid of dat het functioneren van het beheers- en controlesysteem voor plattelandsontwikkeling tekortkomingen kan vertonen, verstrekt de betrokken lidstaat op verzoek van de Commissie aanvullende informatie binnen een termijn die in dat verzoek wordt vastgesteld naargelang van de ernst van het probleem.

De in artikel 36, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bepaalde termijn voor tussentijdse betalingen kan voor het hele bedrag waarop de betalingsaanvraag betrekking heeft, of een deel daarvan worden onderbroken vanaf de datum van toezending van het verzoek om informatie tot de ontvangst van de gevraagde informatie, maar mag niet langer worden uitgesteld dan de in artikel 83, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1303/2013 vastgestelde maximumperiode.

Indien de betrokken lidstaat het verzoek om aanvullende informatie niet binnen de in dat verzoek vastgestelde termijn beantwoordt of indien het antwoord ontoereikend wordt geacht of erop wijst dat de regelgeving niet is nageleefd of dat middelen van de Unie onjuist zijn gebruikt, kan de Commissie de betalingen overeenkomstig artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 schorsen of verlagen.

5.   De uit hoofde van een periode gedeclareerde uitgaven kunnen correcties van de uit hoofde van de voorgaande declaratieperioden van hetzelfde begrotingsjaar gedeclareerde gegevens omvatten.

Correcties van aan het begrotingsjaar toe te rekenen uitgaven en bestemmingsontvangsten die niet in de in lid 2, onder a), b) en c), bedoelde declaraties zijn opgenomen, kunnen slechts worden aangebracht in het kader van de jaarrekeningen die overeenkomstig artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder c), iii), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 aan de Commissie moeten worden toegezonden.

1.   De door de Unie te betalen bijdrage in de subsidiabele overheidsuitgaven die voor elke maatregel voor elke referentieperiode worden gedeclareerd, wordt berekend op basis van het in artikel 8, lid 1, onder h), van Verordening (EU) nr. 1305/2013 bedoelde financieringsplan dat van kracht was op de eerste dag van die periode. In de berekening wordt rekening gehouden met de correcties van de Uniebijdrage die in de uitgavendeclaratie voor die periode zijn gedeclareerd.

2.   Onverminderd het in artikel 34, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde maximum, wordt in het geval dat het gecumuleerde totaal van de Uniebijdrage voor een plattelandsontwikkelingsprogramma het voor een plattelandsontwikkelingsmaatregel geprogrammeerde totaalbedrag overschrijdt, het te betalen bedrag begrensd tot het voor die maatregel geprogrammeerde bedrag. De hierdoor uitgesloten Uniebijdrage kan later worden betaald, mits ondertussen een aangepast financieringsplan door de lidstaat is ingediend en door de Commissie is aanvaard.

3.   De Uniebijdrage wordt, voor zover de nodige begrotingsmiddelen beschikbaar zijn, door de Commissie betaald op de door elke lidstaat geopende rekening of rekeningen.

De lidstaten delen de benaming en het nummer van de rekening of rekeningen aan de Commissie mee in het hun door de Commissie beschikbaar gestelde formaat.

1.   Ten behoeve van het meedelen en raadplegen van gegevens overeenkomstig artikel 102 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 en de daartoe vereiste uitvoeringsbepalingen stelt de Commissie een omschrijving vast van de informatiesystemen die het mogelijk maken om langs elektronische weg documenten en gegevens tussen haar en de lidstaten uit te wisselen. Zij stelt de lidstaten via het Comité voor de Landbouwfondsen in kennis van de algemene voorwaarden voor de implementatie van deze systemen.

2.   De in lid 1 bedoelde informatiesystemen zijn geschikt voor de verwerking van met name:

3.   De Commissie stelt de lidstaten via informatiesystemen modellen ter beschikking met betrekking tot de vorm en de inhoud van de documenten als bedoeld in de artikelen 10, 19, 20 en 23 en artikel 30, lid 1, onder a), b) en d).

Deze modellen worden door de Commissie aangepast en geactualiseerd nadat het Comité voor de Landbouwfondsen daarover is geïnformeerd.

4.   De in lid 1 bedoelde informatiesystemen kunnen de voorzieningen omvatten die de Commissie nodig heeft om de gegevens op te slaan en de rekeningen van de Fondsen te beheren, alsmede de voorzieningen die nodig zijn voor de berekening van de forfaitaire uitgaven of van de uitgaven waarvoor uniforme methoden moeten worden gebruikt, waaronder met name de uitgaven in verband met de financieringskosten en de afschrijvingen.

5.   De gegevens over de financiële verrichtingen worden onder verantwoordelijkheid van het betaalorgaan via de in lid 1 bedoelde informatiesystemen meegedeeld en in die systemen ingevoerd en geactualiseerd door het betaalorgaan zelf of door de instantie waaraan deze functie is gedelegeerd, in voorkomend geval via de overeenkomstig artikel 7, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 geaccrediteerde coördinerende instantie.

6.   Indien op een document of bij een procedure waarin bij Verordening (EU) nr. 1306/2013 of op grond daarvan vastgestelde handelingen van de Commissie is voorzien, de handtekening van een gemachtigde persoon of het akkoord van een persoon is vereist in een of meer fasen van die procedure, moeten de voor het verstrekken van de betrokken documenten opgezette informatiesystemen overeenkomstig de Uniewetgeving een ondubbelzinnige identificatie van elke persoon mogelijk maken en redelijke garanties bieden dat de inhoud van de documenten niet kan worden gewijzigd, ook niet voor de verschillende fasen van de procedure. Voor de uitgavendeclaraties en de bij de jaarrekeningen gevoegde beheersverklaring als bedoeld in artikel 102, lid 1, eerste alinea, onder c), i) en iii), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 geldt dat de langs elektronische weg meegedeelde documenten tevens in hun originele vorm worden bewaard door de betaalorganen of, in voorkomend geval, door de coördinerende instanties die overeenkomstig artikel 7, leden 2 en 4, van de genoemde verordening zijn geaccrediteerd.

7.   De bewaring van de elektronische en gedigitaliseerde documenten moet gedurende de hele in artikel 32 vastgestelde periode zijn gegarandeerd.

8.   Heeft een informatiesysteem met een storing te kampen of ontbreekt een stabiele verbinding, dan kan de lidstaat met voorafgaande toestemming van de Commissie de documenten in een andere vorm toezenden onder de voorwaarden die de Commissie bepaalt.

1.   Voor de toepassing van artikel 21 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 melden de lidstaten uiterlijk op 1 november van elk jaar aan de Commissie:

2.   Lidstaten die de Commissie verzoeken satellietbeelden te verwerven, bepalen, in samenwerking met de Commissie en vóór 15 januari na de verstrekking van de in lid 1 bedoelde informatie, de door de beelden te bestrijken zones en het tijdschema voor het verwerven van deze beelden.

3.   De Commissie stelt de door haar verworven satellietbeelden kosteloos ter beschikking van de door de lidstaten gemachtigde partijen. Deze partijen nemen de auteursrechtelijke bepalingen die in de contracten met de leveranciers zijn vastgesteld, in acht en retourneren de beelden zodra het werk is voltooid.

4.   Indien de kosten in verband met het totale aantal door de lidstaten ontvangen verzoeken de begroting die voor de toepassing van artikel 21 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 beschikbaar is, overschrijden, neemt de Commissie met het oog op het efficiëntste gebruik van de beschikbare middelen een besluit tot beperking van de te verstrekken satellietbeelden.

1.   Tenzij in de sectorale landbouwwetgeving anders is bepaald, wordt de rente over onverschuldigd betaalde bedragen die naar aanleiding van onregelmatigheden of nalatigheid moeten worden teruggevorderd, berekend voor de periode tussen enerzijds de datum waarop de in de terugvorderingsopdracht bepaalde betalingstermijn voor de begunstigde verstrijkt en anderzijds de datum van terugbetaling of verlaging. De betaling wordt uiterlijk 60 dagen na de terugvorderingsopdracht verricht.

2.   De toe te passen rentevoet is in geen geval lager dan de rentevoet die krachtens nationaal recht wordt toegepast voor de terugvordering van vergelijkbare ten onrechte gedane uitgaven of voor de inning van vorderingen.

1.   Met het oog op de goedkeuring van de rekeningen overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 doet elke lidstaat aan de Commissie toekomen:

2.   De in lid 1 bedoelde documenten en boekhoudgegevens worden aan de Commissie toegezonden uiterlijk op 15 februari van het jaar na het begrotingsjaar waarop zij betrekking hebben. De in lid 1, onder a), b) en d), bedoelde documenten worden toegezonden in één exemplaar samen met een elektronische versie in de vorm en onder de voorwaarden zoals door de Commissie vastgesteld overeenkomstig artikel 24.

3.   Op verzoek van de Commissie of op initiatief van een lidstaat kunnen verdere gegevens met betrekking tot de goedkeuring van de rekeningen aan de Commissie worden toegezonden binnen een termijn die door de Commissie wordt bepaald met inachtneming van de voor het verstrekken van die gegevens benodigde hoeveelheid werk. Bij ontstentenis van die gegevens kan de Commissie de rekeningen goedkeuren op basis van de gegevens die in haar bezit zijn.

4.   In naar behoren gemotiveerde gevallen kan de Commissie een verzoek om gegevens later te mogen indienen, inwilligen indien dat verzoek aan haar wordt gericht voordat de betrokken indieningstermijn is verstreken.

1.   Vorm en inhoud van de in artikel 30, lid 1, onder c), van de onderhavige verordening bedoelde boekhoudgegevens en de wijze waarop deze gegevens aan de Commissie moeten worden toegezonden, zijn bepaald bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 991/2013 van de Commissie (17).

2.   De boekhoudgegevens worden door de Commissie uitsluitend gebruikt voor:

De Europese Rekenkamer en het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) wordt toegang tot deze gegevens verleend voor de uitoefening van hun taken.

3.   Persoonsgegevens die deel uitmaken van de verzamelde boekhoudgegevens, mogen uitsluitend voor de in lid 2 genoemde doeleinden worden verwerkt. Met name moet de Commissie de persoonsgegevens die zijn opgenomen in boekhoudgegevens die zij voor het in lid 2, eerste alinea, onder b), bedoelde doel gebruikt, anonimiseren en mag zij deze persoonsgegevens uitsluitend in geaggregeerde vorm verwerken.

4.   De betrokken personen dienen eventuele vragen over de verwerking van hun persoonsgegevens aan de Commissie toe te zenden zoals aangegeven in bijlage IV.

5.   De Commissie zorgt ervoor dat de boekhoudgegevens vertrouwelijk blijven en beveiligd worden bewaard.

1.   De bewijsstukken betreffende de door het ELGF gefinancierde uitgaven en de door dit Fonds te innen bestemmingsontvangsten worden ter beschikking van de Commissie gehouden gedurende ten minste drie jaar na het jaar waarin de Commissie de rekeningen over het betrokken begrotingsjaar overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 heeft goedgekeurd.

2.   De bewijsstukken betreffende de door het Elfpo gefinancierde uitgaven en de door dit Fonds te innen bestemmingsontvangsten worden ter beschikking van de Commissie gehouden gedurende ten minste drie jaar na het jaar waarin de eindbetaling door het betaalorgaan heeft plaatsgevonden.

3.   In geval van onregelmatigheden of nalatigheid worden de in de leden 1 en 2 bedoelde bewijsstukken ter beschikking van de Commissie gehouden gedurende ten minste drie jaar na het jaar waarin de betrokken, van de begunstigde teruggevorderde bedragen volledig zijn geïnd en aan de Fondsen zijn gecrediteerd of waarin de financiële gevolgen van de niet-inning zijn bepaald overeenkomstig artikel 54, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

4.   In het geval van een conformiteitsgoedkeuringsprocedure als bedoeld in artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013, worden de in de leden 1 en 2 van het onderhavige artikel bedoelde bewijsstukken ter beschikking van de Commissie gehouden gedurende ten minste één jaar na het jaar waarin die procedure wordt beëindigd, of, indien een conformiteitsbesluit het voorwerp is van een gerechtelijke procedure bij het Hof van Justitie van de Europese Unie, gedurende ten minste één jaar na het jaar waarin die gerechtelijke procedure wordt beëindigd.

5.   De in de leden 1 tot en met 4 bedoelde bewijsstukken worden op papier, in elektronische vorm of in beide vormen ter beschikking van de Commissie gehouden.

Deze bewijsstukken mogen alleen in uitsluitend elektronische vorm worden bewaard indien de nationale wetgeving van de betrokken lidstaat het gebruik van elektronische documenten als bewijs van onderliggende verrichtingen in de nationale rechtsgang toestaat.

Als de bewijsstukken uitsluitend in elektronische vorm worden bewaard, moet het daartoe gebruikte systeem voldoen aan bijlage I, deel 3(B), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014.

1.   In het in artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde besluit van de Commissie over de goedkeuring van de rekeningen wordt bepaald welke bedragen aan gedurende het betrokken begrotingsjaar in elke lidstaat verrichte uitgaven als ten laste van de Fondsen komend worden erkend op basis van de in artikel 29 van de onderhavige verordening bedoelde rekeningen en eventuele verlagingen en schorsingen overeenkomstig artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

In het besluit worden tevens de bedragen bepaald die overeenkomstig artikel 54, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 in rekening moeten worden gebracht aan de Unie en aan de betrokken lidstaat.

Voor het Elfpo zijn in het bij het besluit tot goedkeuring van de rekeningen bepaalde bedrag de geldmiddelen begrepen die de betrokken lidstaat overeenkomstig artikel 56, tweede alinea, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 opnieuw mag gebruiken.

2.   Wat het ELGF betreft, wordt het bedrag dat als gevolg van het besluit tot goedkeuring van de rekeningen moet worden teruggevorderd van of betaald aan elke lidstaat, vastgesteld door de maandelijkse betalingen voor het betrokken begrotingsjaar af te trekken van de overeenkomstig lid 1 voor hetzelfde jaar erkende uitgaven. Dit bedrag wordt door de Commissie afgetrokken van of opgeteld bij de maandelijkse betaling voor de uitgaven die zijn gedaan in de tweede maand na het besluit tot goedkeuring van de rekeningen.

Wat het Elfpo betreft, wordt het bedrag dat als gevolg van het besluit tot goedkeuring van de rekeningen moet worden teruggevorderd van of betaald aan elke lidstaat, vastgesteld door de tussentijdse betalingen voor het betrokken begrotingsjaar af te trekken van de overeenkomstig lid 1 voor datzelfde jaar erkende uitgaven.

Dit bedrag wordt door de Commissie afgetrokken van of opgeteld bij de eerstvolgende betaling waarvoor de uitgavendeclaratie door de lidstaat is ingediend nadat het besluit overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 is goedgekeurd.

3.   De Commissie deelt de resultaten van haar verificatie van de verstrekte gegevens, samen met de wijzigingen die zij eventueel voorstelt, aan de betrokken lidstaat mee uiterlijk op 30 april na afloop van het begrotingsjaar.

4.   Indien de Commissie de rekeningen van een lidstaat om redenen die aan die lidstaat zijn toe te schrijven, niet vóór 31 mei van het volgende jaar kan goedkeuren, stelt de Commissie de lidstaat in kennis van de aanvullende onderzoeken die zij zich voorneemt overeenkomstig artikel 47 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 in te stellen.

5.   De leden 1 tot en met 4 zijn van overeenkomstige toepassing op de bestemmingsontvangsten in de zin van artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

1.   Wanneer de Commissie constateert dat uitgaven niet overeenkomstig de Unievoorschriften zijn gedaan, bepaalt zij de van Uniefinanciering uit te sluiten uitgaven aan de hand van haar eigen bevindingen en met inachtneming van door de lidstaten beschikbaar gestelde gegevens, op voorwaarde dat die laatstbedoelde gegevens worden verstrekt binnen de termijnen die de Commissie heeft vastgesteld in het kader van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure die wordt toegepast overeenkomstig artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 en het onderhavige artikel.

2.   Indien de Commissie als gevolg van een onderzoek van mening is dat uitgaven niet overeenkomstig de Unievoorschriften zijn gedaan, deelt zij haar bevindingen aan de betrokken lidstaat mee en geeft zij daarbij aan welke correctiemaatregelen nodig zijn om ervoor te zorgen dat die voorschriften in de toekomst worden nageleefd, en welk voorlopig niveau van financiële correctie zij in die fase van de procedure als conform haar bevindingen beschouwt. In deze mededeling wordt ook vermeld wanneer een bilaterale vergadering zal worden gehouden gedurende de periode van vier maanden na afloop van de voor de lidstaat vastgestelde antwoordtermijn. In de mededeling wordt naar dit artikel verwezen.

De lidstaat antwoordt uiterlijk twee maanden na de mededeling te hebben ontvangen. De lidstaat wordt in de gelegenheid gesteld om in zijn antwoord met name:

In gevallen waarin dat gerechtvaardigd is, kan de Commissie op een met redenen omkleed verzoek van de lidstaat een verlenging van de termijn van twee maanden met maximaal twee maanden toestaan. Het verzoek moet vóór het verstrijken van die termijn tot de Commissie worden gericht.

Lidstaten die een bilaterale vergadering niet nodig achten, stellen de Commissie daarvan in kennis in de hierboven bedoelde mededeling.

3.   Tijdens de bilaterale vergadering pogen beide partijen tot overeenstemming te komen over de te nemen maatregelen en over de beoordeling van de ernst van de overtreding en van de aan de Uniebegroting toegebrachte financiële schade.

De Commissie stelt binnen 30 werkdagen na de bilaterale vergadering de notulen op en zendt deze toe aan de lidstaat. De lidstaat heeft met ingang van de ontvangst van de notulen 15 werkdagen de tijd om eventuele opmerkingen in te dienen bij de Commissie.

Uiterlijk zes maanden na toezending van de notulen van de bilaterale vergadering deelt de Commissie haar conclusies formeel aan de lidstaat mee op basis van de in het kader van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure ontvangen gegevens. Deze mededeling bevat een evaluatie van de uitgaven die van Uniefinanciering moeten worden uitgesloten krachtens artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 en artikel 12 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014. In de mededeling wordt verwezen naar artikel 40, lid 1, van de onderhavige verordening.

4.   Indien een lidstaat gebruik heeft gemaakt van de in artikel 40 bedoelde bemiddelingsprocedure, deelt de Commissie deze lidstaat haar conclusies mee uiterlijk zes maanden na:

5.   Om de leden 3 en 4 binnen de respectieve termijnen te kunnen toepassen, moet de Commissie de beschikking hebben over alle informatie die in dat specifieke stadium van de procedure relevant is. Vindt de Commissie dat zij niet over voldoende informatie beschikt, dan kan zij op elk moment binnen de in de leden 3 en 4 bedoelde termijnen:

In dat geval gaan de in de leden 3 en 4 bedoelde termijnen in hetzij zodra de Commissie de gevraagde aanvullende informatie ontvangt, hetzij op de laatste dag van het aanvullende auditbezoek.

6.   Bij de evaluatie van de van Uniefinanciering uit te sluiten uitgaven mag de informatie die de lidstaat na de in lid 3, tweede alinea, bedoelde formele mededeling van de Commissie meedeelt, alleen in aanmerking worden genomen:

7.   Na haar conclusies overeenkomstig artikel 34, lid 3 of lid 4, van de onderhavige verordening aan de lidstaten te hebben meegedeeld, stelt de Commissie zo nodig overeenkomstig artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 een of meer besluiten vast om door de niet-naleving van Unievoorschriften beïnvloede uitgaven uit te sluiten van Uniefinanciering. De Commissie kan opeenvolgende conformiteitsgoedkeuringsprocedures voeren totdat de lidstaat de correctiemaatregelen daadwerkelijk ten uitvoer heeft gelegd.

8.   Wat het ELGF betreft, brengt de Commissie de aan Uniefinanciering te onttrekken bedragen in mindering op de maandelijkse betalingen voor de uitgaven die zijn gedaan in de tweede maand nadat het in artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde besluit is vastgesteld.

Wat het Elfpo betreft, brengt de Commissie de aan Uniefinanciering te onttrekken bedragen in mindering op de volgende betaling waarvoor de uitgavendeclaratie door de lidstaat is ingediend nadat het in artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde besluit is vastgesteld.

Op verzoek van de lidstaat en na raadpleging van het Comité voor de Landbouwfondsen kan de Commissie echter een besluit vaststellen waarin een andere datum voor het in mindering brengen van de bedragen wordt vastgesteld of de terugbetaling daarvan in één of meer termijnen wordt toegestaan wanneer dit gerechtvaardigd is op grond van de hoogte van de in mindering te brengen bedragen die zijn opgenomen in een op basis van artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 vastgestelde uitvoeringshandeling.

9.   In naar behoren gemotiveerde gevallen, die aan de lidstaten moeten worden gemeld, kan de Commissie de in de leden 3 en 4 bedoelde termijnen verlengen.

10.   De leden 1 tot en met 9 zijn van overeenkomstige toepassing op de bestemmingsontvangsten in de zin van artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

1.   De Commissie kan beslissen om niet te beginnen of niet door te gaan met een conformiteitsgoedkeuringsonderzoek overeenkomstig artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 indien zij verwacht dat de eventuele financiële correctie voor een niet-naleving die naar aanleiding van een in artikel 34, lid 2, bedoeld onderzoek is vastgesteld, niet meer dan 50 000 EUR en niet meer dan 2 % van de betrokken uitgaven of de terug te vorderen bedragen zou bedragen.

2.   Indien de Commissie de maandelijkse betalingen overeenkomstig artikel 41, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 verlaagt, kan zij beslissen om niet te beginnen of niet door te gaan met een conformiteitsgoedkeuringsonderzoek overeenkomstig artikel 52 van die verordening, op voorwaarde dat de betrokken lidstaat geen bezwaar tegen de toepassing van dit lid heeft gemaakt in het kader van de in artikel 41, lid 1, van die verordening bedoelde procedure.

1.   Het Bemiddelingsorgaan bestaat uit ten minste vijf leden die zijn gekozen uit vooraanstaande personen die alle garanties inzake onafhankelijkheid bieden en zeer deskundig zijn hetzij in aangelegenheden die verband houden met de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid, inclusief plattelandsontwikkeling, hetzij wat de praktijk van financiële audit betreft.

De leden moeten onderdanen van verschillende lidstaten zijn.

2.   De voorzitter, de leden en de plaatsvervangende leden worden door de Commissie na raadpleging van het Comité voor de Landbouwfondsen benoemd voor een eerste ambtstermijn van drie jaar.

De ambtstermijn kan telkens met maximaal één jaar worden verlengd nadat het Comité voor de Landbouwfondsen daarover is geïnformeerd. Is de te benoemen voorzitter echter reeds lid van het Bemiddelingsorgaan, dan bedraagt de duur van zijn eerste ambtstermijn als voorzitter drie jaar.

De naam van de voorzitter, de leden en de plaatsvervangende leden wordt bekendgemaakt in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie.

3.   De leden van het Bemiddelingsorgaan worden beloond met inachtneming van de tijd die zij aan de functie moeten besteden. De kosten worden vergoed overeenkomstig de vigerende voorschriften voor het personeel van de Commissie.

4.   De voorzitter en de leden blijven na het verstrijken van hun ambtstermijn in functie totdat zij worden vervangen of hun ambtstermijn wordt verlengd.

5.   De ambtstermijn van een lid dat niet langer aan de voorwaarden voor de vervulling van zijn taken bij het Bemiddelingsorgaan voldoet, of dat om welke reden dan ook voor onbepaalde tijd niet beschikbaar is, kan door de Commissie na raadpleging van het Comité voor de Landbouwfondsen worden beëindigd.

In dat geval wordt het betrokken lid voor het resterende deel van de periode waarvoor dat lid was benoemd, vervangen door een plaatsvervangend lid en wordt het Comité voor de Landbouwfondsen in kennis gesteld van de vervanging.

Indien de ambtstermijn van de voorzitter wordt beëindigd, wordt het lid dat de taken van de voorzitter moet vervullen gedurende het resterende deel van de periode waarvoor de voorzitter was benoemd, door de Commissie benoemd na raadpleging van het Comité voor de Landbouwfondsen.

1.   De leden van het Bemiddelingsorgaan vervullen hun taken op onafhankelijke wijze en vragen noch aanvaarden instructies van de Commissie, van enige regering of van enige instantie.

Een lid neemt niet aan de werkzaamheden van het Bemiddelingsorgaan deel en ondertekent evenmin een verslag indien dat lid in een vorige functie persoonlijk betrokken was bij de aan de orde zijnde aangelegenheid.

2.   Onverminderd artikel 287 van het Verdrag maken de leden geen informatie openbaar waarvan zij bij hun werkzaamheden voor het Bemiddelingsorgaan kennis hebben genomen. Dergelijke informatie is vertrouwelijk en valt onder de geheimhoudingsplicht.

1.   De vergaderingen van het Bemiddelingsorgaan vinden plaats in de zetel van de Commissie. De werkzaamheden worden door de voorzitter voorbereid en georganiseerd. Is de voorzitter verhinderd, dan wordt onverminderd artikel 37, lid 5, eerste alinea, het voorzitterschap waargenomen door het langstzittende lid.

Het secretariaat van het comité wordt verzorgd door de Commissie.

2.   Onverminderd artikel 38, lid 1, tweede alinea, worden de verslagen aangenomen bij volstrekte meerderheid van de aanwezige leden met een quorum van drie leden.

De verslagen worden ondertekend door de voorzitter en de leden die aan de beraadslagingen hebben deelgenomen. Zij worden medeondertekend door het secretariaat.

1.   Een lidstaat kan binnen 30 werkdagen na ontvangst van de in artikel 34, lid 3, tweede alinea, bedoelde formele mededeling van de Commissie een aangelegenheid aan het Bemiddelingsorgaan voorleggen door een met redenen omkleed verzoek om bemiddeling toe te zenden aan het secretariaat van het Bemiddelingsorgaan.

De te volgen procedure en het adres van het secretariaat worden ter kennis van de lidstaten gebracht via het Comité voor de Landbouwfondsen.

2.   Een bemiddelingsverzoek is slechts ontvankelijk indien het bedrag waarvoor volgens de mededeling van de Commissie onttrekking aan Uniefinanciering wordt overwogen:

Bovendien kan de voorzitter van het Bemiddelingsorgaan een bemiddelingsverzoek ontvankelijk verklaren indien de betrokken lidstaat tijdens de voorafgaande besprekingen heeft gesteld en aangetoond dat het gaat om een principekwestie betreffende de toepassing van de Unievoorschriften. Een dergelijk verzoek is echter niet ontvankelijk indien het uitsluitend een zaak van juridische interpretatie betreft.

3.   Het Bemiddelingsorgaan verricht zijn onderzoekingen zo informeel en zo snel mogelijk en baseert zich daarbij uitsluitend op het bewijsmateriaal waarover de Commissie ten tijde van de mededeling van de formele conclusies overeenkomstig artikel 34, lid 3, beschikt en op billijk hoor en wederhoor van de Commissie en de betrokken nationale autoriteiten.

Indien de lidstaat het echter noodzakelijk acht om in zijn bemiddelingsverzoek informatie op te nemen die nog niet aan de Commissie is meegedeeld, kan het Bemiddelingsorgaan de Commissie vragen deze nieuwe informatie slechts te beoordelen indien aan de voorwaarden van artikel 34, lid 6, is voldaan. De betrokken informatie dient aan de Commissie te worden meegedeeld uiterlijk twee maanden na toezending van het in artikel 36, onder c), bedoelde verslag.

4.   Indien het Bemiddelingsorgaan er niet in slaagt om binnen vier maanden nadat het een zaak voorgelegd heeft gekregen, de standpunten van de Commissie en de lidstaat met elkaar in overeenstemming te brengen, wordt de bemiddelingsprocedure als mislukt beschouwd.

In het in artikel 36, onder c), bedoelde verslag wordt aangegeven om welke redenen de standpunten niet met elkaar in overeenstemming konden worden gebracht. Tevens moet erin worden vermeld of in de loop van de procedure gedeeltelijke overeenstemming is bereikt en of het Bemiddelingsorgaan de Commissie vraagt nieuwe informatie te beoordelen overeenkomstig lid 3, tweede alinea.

Het verslag wordt toegezonden aan:

1.   De lidstaten kunnen besluiten het minimumniveau van controles ter plaatse overeenkomstig artikel 59, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 te verlagen indien aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

2.   De lidstaten kunnen besluiten het minimumniveau van de controles ter plaats te verlagen overeenkomstig de niveaus en, in voorkomend geval, de aanvullende voorwaarden als vastgesteld in de sectorale wetgeving.

De lidstaten melden hun besluit tot verlaging van de minimumniveau van de controles ter plaatse aan de Commissie zodra dit besluit is vastgesteld. Deze informatie omvat:

3.   Wanneer een van de in lid 1 vastgestelde cumulatieve voorwaarden of een in de sectorale wetgeving vastgestelde aanvullende voorwaarde niet meer in acht wordt genomen, trekken de lidstaten hun besluit tot verlaging van het minimumniveau van controles ter plaatse onmiddellijk in en passen zij met ingang van het volgende aanvraagjaar het minimumniveau van controles ter plaatse toe dat bij de sectorale landbouwwetgeving is vastgesteld.

1.   De in artikel 80, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde systematische controles van de handelsdocumenten van de ondernemingen worden voor elke in lid 4 van het onderhavige artikel bedoelde controleperiode toegepast op op zijn minst de helft van de ondernemingen waarvan de ontvangsten of de betalingen, of de som daarvan, in het kader van het ELGF-financieringssysteem meer bedroegen dan 150 000 EUR voor het ELGF-begrotingsjaar voorafgaande aan het begin van de betrokken controleperiode.

2.   Onverminderd hun in artikel 80, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 vastgestelde verplichtingen, selecteren de lidstaten, op basis van een risicoanalyse voor alle maatregelen waarvoor deze uitvoerbaar is, de voor elke controleperiode te controleren ondernemingen. De lidstaten dienen uiterlijk zes maanden vóór het begin van de controleperiode hun voorstellen voor het gebruik van de risicoanalyse in bij de Commissie. De voorstellen bevatten alle relevante informatie over de benadering, de technieken en de gegevens die nodig zijn voor de analyse, alsmede de criteria en de methode aan de hand waarvan de te verrichten controles naar verwachting zullen worden uitgevoerd. Het voorstel wordt opgesteld overeenkomstig bijlage V bij de onderhavige verordening. De lidstaten houden rekening met de op het risicoanalysevoorstel betrekking hebbende opmerkingen van de Commissie, die deze binnen acht weken na de ontvangst van het voorstel moet meedelen.

3.   Voor maatregelen waarvoor een risicoanalyse volgens een lidstaat niet uitvoerbaar is, moet een controle worden uitgevoerd in ondernemingen waarvan de totale ontvangsten of de totale betalingen of de som van deze twee bedragen in het kader van het financieringssysteem van het ELGF hoger waren dan 350 000 EUR en die in geen van de twee voorgaande controleperiodes overeenkomstig deze verordening en titel V, hoofdstuk III van Verordening (EU) nr. 1306/2013 zijn gecontroleerd.

4.   De controleperiode loopt van 1 juli tot en met 30 juni van het volgende jaar. De controles bestrijken een periode van ten minste twaalf maanden die ten einde loopt tijdens de voorgaande controleperiode; deze periode van twaalf maanden kan aan begin of einde worden verlengd met door de lidstaat vast te stellen perioden.

1.   In de eerste drie maanden volgend op het ELGF-boekjaar van betaling zenden de lidstaten een lijst van de in artikel 83, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde ondernemingen toe aan elke lidstaat waar een dergelijke onderneming is gevestigd. De lijst bevat alle gegevens om de lidstaat van bestemming in staat te stellen deze ondernemingen te identificeren en zijn controleverplichtingen na te komen. De lidstaat van bestemming is overeenkomstig artikel 80 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 verantwoordelijk voor de controle van deze ondernemingen. Een kopie van elke lijst wordt aan de Commissie toegezonden.

De lidstaat waar het betrokken bedrag is betaald of ontvangen, kan de lidstaat waar de onderneming is gevestigd, verzoeken enkele van de ondernemingen op die lijst te controleren overeenkomstig artikel 80 van Verordening (EU) nr. 1306/2013, onder vermelding van de noodzaak van het verzoek en met name de daaraan verbonden risico’s.

De lidstaat die het verzoek ontvangt, houdt terdege rekening met de door de aanvragende lidstaat opgegeven risico’s die met de onderneming zijn verbonden.

De aangezochte lidstaat deelt de aanvragende lidstaat mee hoe zijn verzoek is afgehandeld. Indien een op deze lijst voorkomende onderneming wordt gecontroleerd, deelt de aangezochte lidstaat die de controle heeft verricht de resultaten van de controle uiterlijk drie maanden na het einde van de controleperiode mee aan de aanvragende lidstaat.

Een overzicht van de verzoeken van deze aard wordt op kwartaalbasis aan de Commissie toegezonden binnen één maand na afloop van elk kwartaal. De Commissie kan een kopie van individuele verzoeken vragen.

De in de eerste alinea bedoelde lijst van ondernemingen wordt opgesteld volgens het model in bijlage VI.

2.   De in artikel 83, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde lijst van ondernemingen wordt opgesteld volgens het model in bijlage VII bij de onderhavige verordening.

3.   Een in lid 1, tweede alinea, van het onderhavige artikel en in artikel 83, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoeld verzoek van een lidstaat om een onderneming in een andere lidstaat te controleren, wordt opgesteld volgens het model in bijlage VIII bij de onderhavige verordening.

4.   De informatie over de resultaten van de in lid 1, tweede alinea, van het onderhavige artikel en in artikel 83, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde controles wordt opgesteld volgens het model in bijlage IX bij de onderhavige verordening.

5.   Het in lid 1, vijfde alinea, van het onderhavige artikel en in artikel 83, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde overzicht van de verzoeken, met inbegrip van de controleresultaten, wordt opgesteld volgens het model in bijlage X bij de onderhavige verordening.

6.   De krachtens lid 1 van het onderhavige artikel te verstrekken informatie moet worden meegedeeld in elektronische vorm in het in bijlage II, deel 2, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 991/2013 vastgestelde format.

1.   Het in artikel 84 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde jaarlijkse controleprogramma wordt opgesteld volgens het model in bijlage XI bij de onderhavige verordening.

2.   In het in artikel 86, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde jaarverslag worden gegevens over de ondervonden moeilijkheden en de voor de oplossing daarvan genomen maatregelen opgenomen en worden in voorkomend geval suggesties ter verbetering gedaan.

Het jaarverslag bevat nadere informatie over alle met de toepassing van titel V, hoofdstuk III, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 gepaard gaande en in bijlage XII bij de onderhavige verordening opgenomen aspecten, en deze informatie wordt weergegeven in duidelijk aangegeven secties conform de in de laatstgenoemde bijlage vermelde kopjes.

3.   De op grond van het onderhavige artikel en artikel 45 te verstrekken informatie wordt meegedeeld op papier of in elektronische vorm, in een tussen afzender en ontvanger overeen te komen format.

4.   De Commissie evalueert jaarlijks de geboekte vooruitgang in haar in artikel 109 van Verordening (EUn) nr. 1306/2013 bedoeld financieel jaarverslag over het beheer van de Fondsen.

1.   De in artikel 85 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde specifieke diensten worden belast met de in dat artikel genoemde taken en bovendien met:

2.   De lidstaten verlenen specifieke diensten alle bevoegdheden toe die nodig zijn om de in lid 1 bedoelde taken uit te voeren.

Deze diensten bestaan uit een passend aantal personeelsleden met een adequate opleiding om deze taken uit te voeren.

3.   Een lidstaat met een minimumaantal te controleren ondernemingen van minder dan tien, hoeft geen specifieke dienst op te richten.

1.   Dit artikel is van toepassing wanneer in een specifieke verordening ernaar verwezen wordt.

2.   Een verzoek om erkenning van een geval van overmacht is niet ontvankelijk indien de bevoegde autoriteit dit later ontvangt dan dertig kalenderdagen na:

3.   De marktdeelnemers leveren uiterlijk 181 kalenderdagen na het verstrijken van de periode waarin de verplichting volledig moet zijn nagekomen, ten genoegen van de bevoegde autoriteit het bewijsmateriaal voor de omstandigheden die zij als overmacht beschouwen. De marktdeelnemers kunnen extra tijd krijgen indien zij al het nodige hebben gedaan om dit materiaal te verkrijgen en in te dienen, maar desondanks het bewijsmateriaal niet binnen die termijn kunnen leveren.

4.   De lidstaten stellen de Commissie in kennis van de gevallen van overmacht die zij hebben erkend en verstrekken voor elk geval de ter zake relevante informatie.

1.   Een zekerheid kan worden gesteld:

2.   De bevoegde autoriteit kan bepalen dat de zekerheid ook kan worden gesteld via:

3.   De bevoegde autoriteit kan aanvullende voorwaarden stellen voor het aanvaarden van in lid 2 bedoelde zekerheden.

1.   Een onderpand dat overeenkomstig artikel 51, lid 2, onder c), wordt verpand, heeft op het ogenblik waarop de zekerheid wordt gesteld, een realiseerbare waarde die overeenkomt met ten minste 115 % van de waarde van de vereiste zekerheid.

2.   Een bevoegde autoriteit mag een in artikel 51, lid 2, onder c), bedoelde zekerheid alleen aanvaarden wanneer de partij die deze zekerheid aanbiedt, zich er schriftelijk toe verbindt hetzij te zorgen voor een aanvullende zekerheid, hetzij de oorspronkelijke zekerheid te vervangen, wanneer de realiseerbare waarde van de zekerheid in kwestie gedurende drie maanden beneden 105 % van de vereiste zekerheid ligt. Deze schriftelijke verbintenis is niet vereist als de nationale wetgeving dit reeds voorschrijft. De bevoegde autoriteit moet de waarde van dergelijke zekerheden regelmatig toetsen.

3.   De realiseerbare waarde van een in artikel 51, lid 2, onder c), bedoelde zekerheid wordt bepaald door de bevoegde autoriteit met inachtneming van de voorziene kosten van realisatie.

4.   De realiseerbare waarde van de zekerheid wordt op basis van de laatst beschikbare notering bepaald.

5.   De partij die de zekerheid levert, dient op verzoek van de bevoegde autoriteit het bewijs van de realiseerbare waarde ervan.

1.   Iedere zekerheid mag worden vervangen door een andere.

Goedkeuring van de bevoegde autoriteit is echter vereist in de volgende gevallen:

2.   Een algemene zekerheid kan worden vervangen door een andere algemene zekerheid op voorwaarde dat deze nieuwe algemene zekerheid ten minste het gedeelte van de oorspronkelijke algemene zekerheid dekt dat, op het tijdstip van de vervanging, bestemd is ter verzekering van de nakoming van één of meer overeengekomen verplichtingen.

3.   Zodra een gedeelte van een algemene zekerheid is bestemd om als garantie te dienen voor een specifieke verplichting, moet het beschikbare saldo van de algemene zekerheid opnieuw worden berekend.

1.   Wanneer de bevoegde autoriteit op de hoogte is van omstandigheden die tot volledige of gedeeltelijke verbeurdverklaring van de zekerheid leiden, eist zij onverwijld dat de betrokkene het bedrag van de verbeurde zekerheid betaalt binnen een maximumtermijn van dertig dagen te rekenen vanaf de dag waarop de eis tot betaling is ontvangen.

Wanneer de betaling niet binnen die voorgeschreven termijn is verricht, moet de bevoegde autoriteit:

De bevoegde autoriteit kan, zonder vooraf van de betrokkene betaling te eisen, onverwijld de in artikel 51, lid 1, onder a), bedoelde vormen van zekerheid innen.

2.   Onverminderd lid 1 geldt het volgende:

3.   Wanneer een zekerheid is verbeurd en het bedrag reeds ten gunste van de Fondsen is gecrediteerd en, volgens de uitkomst van een beroepsprocedure, het verbeurde bedrag geheel of gedeeltelijk moet worden terugbetaald, met inbegrip van de overeenkomstig nationaal recht toegepaste rente, komt het terug te betalen bedrag ten laste van de Fondsen, tenzij het feit dat de zekerheid moet worden terugbetaald te wijten is aan nalatigheid of ernstig verzuim van de overheidsdiensten of andere instanties van de lidstaten.

1.   De lidstaten houden voor elk jaar het totale aantal en het totale bedrag van de verbeurde zekerheden, in alle fasen van de procedure van artikel 55, ter beschikking van de Commissie, met aparte opgave van de zekerheden waarvoor de nationale begroting, en die waarvoor de begroting van de Unie is gecrediteerd. De informatie wordt bijgehouden voor alle zekerheden die zijn verbeurd voor meer dan 1 000 EUR en voor elke bepaling van de Unie op grond waarvan een zekerheid moet worden gesteld. De informatie omvat zowel de rechtstreeks door de betrokken partij betaalde bedragen, als de via de zekerheid geïnde bedragen.

2.   De lidstaten houden voor de Commissie een lijst ter beschikking van:

1.   De in artikel 111, lid 1, onder c) en d), van Verordening (EU) nr. 1306/2013 bedoelde informatie omvat:

2.   De in lid 1 bedoelde bedragen worden in de lidstaten die de euro hebben ingevoerd, uitgedrukt in euro, en in de andere lidstaten in de nationale valuta.

3.   De lidstaten mogen, onverminderd de vereiste bescherming van de persoonlijke levenssfeer, gedetailleerdere informatie bekendmaken dan die waarin de leden 1 en 2 voorzien,

1.   De informatie die beschikbaar moet worden gesteld op één website als bedoeld in artikel 111, lid 1, tweede alinea, van Verordening (EU) nr. 1306/2013, is toegankelijk via een zoekinstrument waarmee de gebruikers naar begunstigden kunnen zoeken op naam, gemeente als bedoeld in artikel 58 van de onderhavige verordening, ontvangen bedragen, maatregel of een combinatie daarvan en waarmee zij alle betrokken informatie kunnen opvragen in de vorm van één enkele reeks gegevens. Deze informatie wordt verstrekt in de officiële taal of talen van de lidstaat en/of in een van de drie werktalen van de Commissie.

2.   De in lid 1 bedoelde informatie wordt uiterlijk op 31 mei van elk jaar bekendgemaakt voor het voorgaande begrotingsjaar.

3.   De informatie blijft overeenkomstig artikel 111 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 twee jaar lang op de website beschikbaar, gerekend vanaf de datum van de eerste bekendmaking.

1.   Een via het centrale internetadres van de Commissie toegankelijke website van de Unie die de links naar de websites van de lidstaten bevat, wordt door de Commissie opgezet en onderhouden. De Commissie zorgt voor geactualiseerde internetlinks aan de hand van de door de lidstaten verstrekte informatie.

2.   De lidstaten verstrekken de Commissie het internetadres van hun website zodra deze is opgezet, evenals de eventuele latere wijzigingen daarvan die van invloed zijn op de toegankelijkheid van hun website vanaf de website van de Unie.

3.   De lidstaten wijzen een instantie aan die wordt belast met het opzetten en onderhouden van de éne website als bedoeld in artikel 59, lid 1. Zij delen de Commissie de naam en de adresgegevens van deze instantie mee.