BIJLAGE I

Concentratie van bepaalde mycotoxinen (aflatoxine B1, ochratoxine A, zearalenon, deoxynivalenol, fumonisinen en T-2- en HT-2-toxinen) in diervoeders

Individuele resultaten van alle geteste monsters; model voor de in punt 1, onder a), bedoelde verslagen

Diervoeders			Monster-neming (steekproef of gericht)	Type en concentratie van de mycotoxinen (μg/kg voor een diervoeder met een vochtgehalte van 12 %)
Klasse (1)	Soort (2)	Land van oorsprong		Aflatoxine B1	Ochratoxine A	Zearalenon	Deoxynivalenol	Fumonisinen (3)	T-2- en HT-2-toxinen (4)

De bevoegde autoriteit moet ook het volgende aangeven:

—	de maatregelen die worden genomen wanneer de maximale gehalten aan aflatoxine B1 worden overschreden;

—	de gebruikte analysemethoden;

—	de aantoonbaarheidsgrenzen.

---

(1)  Kies een van de volgende klassen: voedermiddel, toevoegingsmiddel in diervoeders, voormengsel, aanvullend diervoeder, compleet voeder, mengvoeder.

(2)  Kies een van de volgende types: (a) voor voedermiddelen de naam van het voedermiddel als vermeld in deel B van de bijlage bij het besluit waarnaar in hoofdstuk II, punt 14a, van bijlage I bij de EER-Overeenkomst wordt verwezen (Richtlijn 96/25/EG van de Raad van 29 april 1996 betreffende het verkeer van voedermiddelen, tot wijziging van de Richtlijnen 70/524/EEG, 74/63/EEG, 82/471/EEG en 93/74/EEG, en tot intrekking van Richtlijn 77/101/EEG); (b) voor andere diervoeders de doelsoorten.

(3)  De concentratie van de fumonisinen B1 en B2 kan als de som van beide worden gemeld.

(4)  De concentratie van de T-2- en HT-2-toxinen kan als de som van beide worden gemeld.

BIJLAGE II

Aanwezigheid van bepaalde geneeskrachtige stoffen die niet als toevoegingsmiddel in diervoeders zijn toegestaan

Sommige geneeskrachtige stoffen kunnen legitiem als toevoegingsmiddel in voormengsels en mengvoeders voor bepaalde diersoorten en -categorieën aanwezig zijn indien wordt voldaan aan de eisen van artikel 10 van het besluit waarnaar wordt verwezen in hoofdstuk II, punt 1a, van bijlage I bij de EER-Overeenkomst (Verordening (EG) nr. 1831/2003).

De aanwezigheid van niet-toegelaten geneeskrachtige stoffen in diervoeders vormt een inbreuk.

Op de volgende geneeskrachtige stoffen moet controle worden uitgeoefend:

1.

Geneeskrachtige stoffen die alleen voor bepaalde diersoorten of –categorieën als toevoegingsmiddel in diervoeder zijn toegestaan:   decoquinaat (Deccox)   diclazuril (Clinacox 0,2 %)   halofuginone-hydrobromide (Stenorol)   lasalocide A natrium (Avatec 15 %)   maduramicine-ammonium alfa (Cygro 1 %)   monensin-natrium (Elancoban G100, 100, G200, 200)   narasin   narasin — nicarbazine (Maxiban G160)   robenidinehydrochloride (Cycostat 66G)   salinomycine-natrium (Sacox 120G, 120)   semduramicin-natrium (Aviax 5 %)

2.

Geneeskrachtige stoffen die niet meer als toevoegingsmiddel in diervoeders zijn toegelaten:   amprolium   amprolium/ethopabaat   arprinocide   avilamycine   avoparcine   carbadox   dimetridazol   dinitolmide   flavofosfolipol   ipronidazol   meticlorpindol   meticlorpindol/methylbenzoquaat   nicarbazine   nifursol   olaquindox   ronidazol   spiramycine   tetracyclinen   tylosinefosfaat   virginiamycine   zinkbacitracine   andere antimicrobiële stoffen

3.

Geneeskrachtige stoffen die nooit als toevoegingsmiddel in diervoeders waren toegestaan: overige stoffen Individuele resultaten van alle niet-conforme monsters; model voor de in punt 1, onder b), bedoelde verslagen Soort diervoeder (diersoort en -categorie) Ontdekte stof Gevonden gehalte Reden voor de inbreuk (1) Genomen maatregel

De bevoegde autoriteit moet ook het volgende aangeven:

—	het totale aantal geteste monsters;

—	de namen van de onderzochte stoffen;

—	de gebruikte analysemethoden;

—	de aantoonbaarheidsgrenzen.

---

(1)  Reden waarom de niet-toegelaten stof zich in het diervoeder bevindt: resultaat van een onderzoek door de bevoegde autoriteit.

BIJLAGE III

Verbodsbepalingen ten aanzien van de productie en het gebruik van voedermiddelen van dierlijke oorsprong

Onverminderd de artikelen 3 tot en met 13 en artikel 15 van Richtlijn 95/53/EG voeren de EVA-staten in 2006 een gecoördineerd controleprogramma uit om na te gaan of de verbodsbepalingen ten aanzien van de productie en het gebruik van voedermiddelen van dierlijke oorsprong in acht zijn genomen.

Met name om ervoor te zorgen dat het verbod op het vervoederen van verwerkte dierlijke eiwitten aan bepaalde dieren, zoals neergelegd in bijlage IV bij het besluit waarnaar wordt verwezen in hoofdstuk I, punt 7.1.12, van bijlage I bij de EER-Overeenkomst (Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën  (1), daadwerkelijk wordt toegepast, voeren de EVA-staten een specifiek controleprogramma op basis van gerichte controles uit. Overeenkomstig artikel 4 van Richtlijn 95/53/EG gaan die controleprogramma's uit van een risicogebaseerde strategie die alle stadia van de productie omvat, alsmede alle soorten inrichtingen waar diervoeders worden vervaardigd, gehanteerd en toegediend. De EVA-staten besteden bijzondere aandacht aan de vaststelling van criteria die aan een risico gerelateerd kunnen worden. Het gewicht dat aan elk criterium wordt toegekend, moet in verhouding staan tot het risico. De frequentie van de controles en het aantal in de inrichting onderzochte monsters moeten correleren met de som van de aan die inrichting toegekende gewichten.

Ter indicatie dienen de onderstaande inrichtingen en criteria bij de opstelling van een controleprogramma in aanmerking te worden genomen.

Inrichtingen	Criteria	Gewicht
Diervoederfabrieken	— Diervoederfabrieken van zowel mengvoeders voor herkauwers als mengvoeders voor niet-herkauwers die toegestane verwerkte dierlijke eiwitten bevatten. — Diervoederfabrieken waar eerder overtredingen zijn geconstateerd of waar die worden vermoed. — Diervoederfabrieken met een grote hoeveelheid ingevoerde diervoeders met een hoog eiwitgehalte, zoals vismeel, sojameel, maïsglutenmeel en eiwitconcentraten. — Diervoederfabrieken met een hoge mengvoederproductie. — Risico op kruisverontreiniging als gevolg van interne operationele procedures (speciale silo's, controle op de daadwerkelijke scheiding van de productielijnen, controle op de ingrediënten, intern laboratorium, bemonsteringsprocedures).
Grensinspectieposten en andere punten van binnenkomst in de Gemeenschap	— Grote/kleine hoeveelheid ingevoerde diervoeders. — Diervoeders met een hoog eiwitgehalte.
Landbouwbedrijven	— Zelfmengers die toegestane verwerkte dierlijke eiwitten gebruiken. — Landbouwbedrijven waarop herkauwers en andere diersoorten worden gehouden (risico op vermenging/verwisseling van voeder). — Landbouwbedrijven die diervoeders in bulk aanschaffen.
Handelaren	— Opslagloodsen en tussenopslag van diervoeders met een hoog eiwitgehalte. — Grote hoeveelheid diervoeders in bulk verhandeld. — Handelaren in mengvoeders die in het buitenland geproduceerd zijn.
Mobiele mengvoederbereiders	— Mengvoederbereiders die zowel voor herkauwers als voor niet-herkauwers produceren. — Mengvoederbereiders waar eerder overtredingen zijn geconstateerd of waar die worden vermoed. — Mengvoederbereiders die diervoeders met een hoog eiwitgehalte verwerken. — Mengvoederbereiders met een hoge diervoederproductie. — Een groot aantal landbouwbedrijven als afnemers, waaronder bedrijven met herkauwers.
Vervoermiddelen	— Voertuigen die voor het vervoer van zowel verwerkte dierlijke eiwitten als diervoeders worden gebruikt. — Voertuigen waarbij eerder overtredingen zijn geconstateerd of waarbij die worden vermoed.

Als alternatief voor deze indicatieve inrichtingen en criteria mogen de EVA-staten hun eigen risicobeoordeling vóór 31 mei 2006 aan de Toezichthoudende Autoriteit van de EVA sturen.

De bemonstering moet worden gericht op partijen of gebeurtenissen waarbij kruiscontaminatie met verboden verwerkte eiwitten het waarschijnlijkst is (eerste partij na het vervoer van diervoeders die voor deze partij verboden dierlijke eiwitten bevatten, technische problemen of veranderingen in de productielijnen, veranderingen in de opslagbunkers of silo's voor bulkmateriaal).

De controles zouden ook tot de stofanalyse in voertuigen, van de productieapparatuur en in opslagruimten kunnen worden uitgebreid.

Per jaar moeten er in een EVA-staat minimaal 10 controles per 100 000 ton geproduceerd mengvoeder plaatsvinden. Het minimumaantal officiële monsters per jaar in een EVA-staat dient 20 per 100 000 ton geproduceerd mengvoeder te zijn. In afwachting van de goedkeuring van alternatieve methoden moet voor de analyse van de monsters de microscopische identificatie en schatting zoals beschreven in het besluit waarnaar wordt verwezen in hoofdstuk II, punt 31i, van bijlage I bij de EER-Overeenkomst (Richtlijn 2003/126/EG van de Commissie van 23 december 2003 inzake de analysemethoden voor de bepaling van bestanddelen van dierlijke oorsprong in het kader van de officiële controle van diervoeders  (2) worden gebruikt. Iedere aanwezigheid van verboden bestanddelen van dierlijke oorsprong in diervoeders dient als overtreding van het voederverbod te worden beschouwd.

De resultaten van de controleprogramma's moeten aan de Toezichthoudende Autoriteit van de EVA worden meegedeeld aan de hand van onderstaande tabellen.

Overzicht van de controles betreffende het voederverbod voor diervoeder van dierlijke oorsprong (vervoederen van verboden verwerkte dierlijke eiwitten)

A.   Gedocumenteerde controles

Stadium	Aantal controles op de aanwezigheid van verwerkte dierlijke eiwitten	Aantal overtredingen die niet op grond van laboratoriumtests, maar van bv. documentaire controles zijn vastgesteld
Invoer van voedermiddelen
Opslag van voedermiddelen
Diervoederfabrieken
Zelfmengers/mobiele mengvoederbereiders
Intermediairs
Vervoermiddelen
Bedrijven met niet-herkauwers
Bedrijven met herkauwers
Overige:

B.   Bemonstering en testen van voedermiddelen en mengvoeders op verwerkte dierlijke eiwitten

Inrichtingen	Aantal officiële monsters, getest op verwerkte dierlijke eiwitten			Aantal niet-conforme monsters
				Aanwezigheid van verwerkte dierlijke eiwitten van landdieren			Aanwezigheid van verwerkte dierlijke eiwitten van vis
	Voeder-middelen	Voedermiddelen Mengvoeders		Voeder-middelen	Voedermiddelen Mengvoeders		Voeder-middelen	Voedermiddelen Mengvoeders
		voor herkau-wers	voor niet-herkauwers		voor herkau-wers	voor niet-herkauwers		voor herkau-wers	voor niet-herkauwers
Bij de invoer
Diervoederfabrieken
Intermediairs/opslag
Vervoermiddelen
Zelfmengers/mobiele mengvoederbereiders
Op het landbouwbedrijf
Overige:

C.   Overzicht van verboden verwerkte dierlijke eiwitten die zijn aangetroffen in voor herkauwers bedoelde diervoeders

	Maand van bemonstering	Aard, mate en oorsprong van contaminatie	Sancties (of andere maatregelen)
1
2
3
4
5
…

---

(1)  PB L 147 van 31.5.2001, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1993/2004 van de Commissie (PB L 344 van 20.11.2004, blz. 12).

(2)  PB L 339 van 24.12.2003, blz. 78.

BIJLAGE IV

Individuele resultaten van alle (zowel conforme als niet-conforme) monsters betreffende het gehalte aan koper en zink in mengvoeders voor varkens

Soort mengvoeder (diercategorie)	Sporenelement (koper of zink)	Aangetroffen gehalte (mg/kg volledig diervoeder)	Reden voor de overschrijding van het maximumgehalte (1)	Genomen maatregel

---

(1)  Zoals geconcludeerd na een onderzoek door de bevoegde autoriteit.