6.11.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 273/15

(a)

er enig onderscheid bestaat tussen een van overheidswege gefinancierde nationale gezondheidsdienst als de NHS en verzekeringsfondsen als het Nederlandse ZFW-stelsel, in het bijzonder gelet op het feit dat de NHS niet over fondsen beschikt waaruit betalingen dienen te geschieden?

(b)

de NHS verplicht is om een dergelijke behandeling in een andere lidstaat toe te staan en te betalen, niettegenstaande dat hij niet verplicht is om een dergelijke behandeling toe te staan en te betalen, wanneer die op particuliere basis wordt verstrekt door een dienstverrichter in het Verenigd Koninkrijk?

(c)

van belang is dat de patiënt zelf de behandeling regelt onafhankelijk van het bevoegde NHS-orgaan en zonder voorafgaande toestemming of kennisgeving?

(1)

het verstrekken van ziekenhuisbehandeling door NHS-instellingen een dienstverrichting is in de zin van artikel 49 EG;

(2)

een patiënt die ziekenhuisbehandeling ontvangt in het kader van de NHS als zodanig een vrijheid om diensten te ontvangen uitoefent in de zin van artikel 49 EG; en

(3)

NHS-instellingen die ziekenhuisbehandeling verstrekken dienstverrichters zijn in de zin van de artikelen 48 EG en 50 EG?

(a)

het feit dat toestemming het NHS-systeem van sturing van medische prioriteiten door middel van wachtlijsten serieus zou ondermijnen;

(b)

het feit dat toestemming patiënten met minder dringende medische behoeften de mogelijkheid zou geven om voorrang te krijgen op patiënten met meer dringende medische behoeften;

(c)

het feit dat toestemming tot gevolg zou hebben dat middelen een andere bestemming krijgen en worden aangewend voor de betaling van minder dringende behandelingen voor diegenen die bereid zijn om naar het buitenland te reizen, zodat zij die niet naar het buitenland willen of kunnen reizen, worden benadeeld, of de kosten van de NHS-instellingen stijgen;

(d)

het feit dat toestemming het Verenigd Koninkrijk zou kunnen verplichten om bijkomende fondsen voor het NHS-budget ter beschikking te stellen of om het aanbod van in het kader van de NHS beschikbare behandelingen te beperken;

(e)

een vergelijking van de kosten van de behandeling en de bijkomende kosten daarvan in de andere lidstaat?

(a)

wachttijden;

(b)

de klinische prioriteit die is toegekend aan de behandeling door de bevoegde NHS-instelling;

(c)

het beheer van de verstrekking van intramurale medische zorg in overeenstemming met de prioriteiten die erop zijn gericht om beperkte middelen zo goed mogelijk aan te wenden;

(d)

het feit dat de behandeling in het kader van de NHS kosteloos verstrekt wordt op de plaats van levering;

(e)

de individuele gezondheidstoestand van de patiënt alsmede de geschiedenis en het te verwachten verloop van de aandoening waarvoor de patiënt om een behandeling verzoekt?

(a)

de toepasselijke criteria dezelfde zijn als die welke worden gebruikt om te bepalen wat tijdig is voor de toepassing van artikel 49 EG?

(b)

Zo nee, in welke mate moet of kan dan rekening worden gehouden met de in vraag 4 genoemde factoren?

(a)

Wat is de juiste omvang van de verplichting om de kosten te betalen of te vergoeden, in het bijzonder wanneer, zoals in het geval van het Verenigd Koninkrijk, ziekenhuisbehandeling kosteloos op de plaats van levering aan de patiënten verstrekt wordt en er geen op nationaal niveau vastgesteld tarief bestaat voor de vergoeding aan patiënten van de behandelingskosten?

(b)

Is de verplichting beperkt tot de werkelijke kosten van de verstrekking van dezelfde of een evenwaardige behandeling in de eerstgenoemde lidstaat?

(c)

Omvat dit ook de verplichting om reis- en verblijfskosten te dekken?