SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2446/01

van Luciano Caveri (ELDR) aan de Commissie

(11 september 2001)

Betreft: Natuurparken van Gran Paradiso en Vanoise

In de Alpen, gespreid over de Aostavallei, Piëmont en Savoie, ligt het grootste beschermde natuurgebied van West-Europa. Het verbindt het Italiaanse Parco nazionale del Gran Paradiso (het oudste natuurpark van Italië, ingesteld in 1922) en het Franse Vanoise-natuurpark (ingesteld in 1963, tevens het oudste van Frankrijk). Tussen beide parken, die een volstrekt identieke fauna en flora bezitten en met dezelfde territoriale problemen te kampen hebben in hetzelfde bergachtige gebied en dezelfde culturele context, bestaat sedert 1972 een band van jumelage en samenwerking. Wat echter nog ontbreekt is een Europees rechtskader, dat misschien zou kunnen leiden tot de totstandkoming van een echt Europees natuurpark, met volle respect voor de natuur maar tegelijk ook met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel en de rechten van de plaatselijke bevolking.

Welke rechtsinstrumenten bestaan reeds en welke zijn nog nodig voor de totstandkoming van één enkel beschermd natuurpark Gran Paradiso-Vanoise?

Antwoord van mevrouw Wallström namens de Commissie

(26 oktober 2001)

De Commissie is van mening dat Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna(1) via de totstandbrenging van een coherent Europees ecologisch netwerk van speciale beschermingszones, het zogenaamde Natura 2000-netwerk, voorziet in het soort gemeenschappelijke benadering van natuurbehoud dat het geachte parlementslid noodzakelijk acht. Aan beide kanten van de grens gelden dezelfde eisen ten aanzien van gebiedsbeheer vanuit het perspectief van natuurbehoud.

De Commissie steunt derhalve grensoverschrijdende samenwerking tussen de beheerstructuren van beide natuurparken. Krachtens het EG-Verdrag is zij evenwel niet bevoegd om een juridisch kader voor supranationale gebiedsbeheerstructuren tot stand te brengen van het type dat het geachte parlementslid voor ogen staat. Het Interreg-programma kan worden gebruikt om grensoverschrijdende samenwerking te ondersteunen en via communautaire financiering de ontwikkeling van een gemeenschappelijke aanpak van het beheer in aaneengrenzende maar in verschillende lidstaten gelegen natuurparken te bevorderen.

(1) PB L 206 van 22.7.1992.