SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3058/00

van Glyn Ford (PSE) aan de Commissie

(28 september 2000)

Betreft: Classificatie van tolueen

Tolueen is een oplosmiddel dat momenteel voor het verzorgen van publicaties onmisbaar is. Dit middel zal evenwel krachtens de EU-wetgeving binnenkort worden ingeschaald als risk phrase R61, d.w.z. als een gif. Dat betekent dat bedrijven voor hun drukwerk geen tolueen meer kunnen gebruiken en dat een groot aantal werknemers hun baan dreigt te verliezen.

In wetenschappelijke studies wordt echter een vraagteken gezet achter de gevaren van tolueen.

De Duitse MAK-commissie heeft een zeer grondig onderzoek ingesteld naar tolueen en op grond daarvan tolueen uit de gevaarlijker groep B geschrapt en opgenomen in de minder gevaarlijke groep C. In andere studies wordt geconcludeerd dat er momenteel niet genoeg informatie over tolueen beschikbaar is om een gedegen oordeel te kunnen vormen.

Kan de Commissie mededelen of zij wetenschappelijke studies over tolueen in opdracht heeft gegeven en/of de informatie verstrekken waarop zij haar besluit om tolueen als een gifstof in te schalen heeft gebaseerd?

Antwoord van mevrouw Wallström namens de Commissie

(6 november 2000)

De Commissie heeft nog niet beslist of tolueen moet worden ingeschaald als voor de voortplanting vergiftige stof en zij heeft ook nog geen opdracht gegeven voor een wetenschappelijke studie van deze stof. Zoals echter bepaald in Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad van 23 maart 1993 inzake de beoordeling en de beperking van de risico's van bestaande stoffen(1), wordt er momenteel een risicobeoordeling van deze stof uitgevoerd met inbegrip van een beschouwing van de intrinsieke gevaren. Alle relevante wetenschappelijk studies worden beschouwd als een deel van de gevaren- en risicobeoordeling. Denemarken, de rapporteur voor deze stof, heeft onlangs een ontwerp van een risicobeoordelingsrapport voorgelegd. Momenteel wordt dit rapport besproken in werkgroepen van de Commissie die samengesteld zijn uit deskundigen van de lidstaten.

(1) PB L 84 van 5.4.1993.