SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2332/00

van Roberta Angelilli (UEN) aan de Commissie

(11 juli 2000)

Betreft: Overtreding van de regelgeving inzake auteursrecht in sociale centra

Evenals in vele andere steden in Italië en andere Europese landen zijn er in Rome sociale centra gevestigd in clandestien betrokken ruimten waar organisaties die nauw verwant zijn met extreem links per jaar tientallen muziekuitvoeringen, feesten, concerten en filmvoorstellingen (ook van buitenlandse films) organiseren waarbij ook drank en voedsel wordt verkocht. De plaatselijke overheid en politie zijn op de hoogte van deze evenementen, die geregeld via aanplakbiljetten en de pers worden aangekondigd. De autoriteiten weten ook dat de verschuldigde betalingen aan de Italiaanse auteursrechtenorganisatie SIAE achterwege blijven. Het vertonen van buitenlandse films is bovendien een duidelijke overtreding van de internationale regelgeving.

Kan de Commissie naar aanleiding hiervan mededelen of zij niet van mening is dat:

1. deze gang van zaken in strijd is met de marktregelgeving en neerkomt op oneerlijke concurrentie ten opzichte van de erkende zaalhouders, die hogere toegangsprijzen moeten berekenen in verband met auteursrecht en belastingen,

2. deze gang van zaken in strijd is met de regelgeving inzake de intellectuele eigendom?

Antwoord van de heer Bolkestein namens de Commissie

(25 september 2000)

Overeenkomstig de internationale verplichtingen die hen worden opgelegd door de artikelen 11, 14 en 14bis van de Conventie van Bern en artikel 9 van de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom (TRIPS) verlenen de lidstaten aan auteurs van muziek en auteurs of andere eigenaars van auteursrechten op cinematografische werken het exclusieve recht om toestemming te geven voor openbare vertoningen van hun werk. Overeenkomstig artikel 12 van het Verdrag van Rome moeten uitvoerders en producenten van fonografische opnames een billijke vergoeding krijgen voor openbare uitvoeringen van hun werk. Wat het gemeenschapsrecht betreft, voorziet artikel 8, lid 2, van Richtlijn 92/100/EEG(1) van de Raad van 19 november 1992 betreffende het verhuurrecht, het uitleenrecht en bepaalde naburige rechten op het gebied van intellectuele eigendom, in een soortgelijk recht op vergoeding.

Als de door het geachte parlementslid vermelde activiteiten door de houder van de desbetreffende exclusieve rechten niet zijn toegestaan of als er geen vergoeding is betaald, kunnen ze een inbreuk op de intellectuele eigendomsrechten vormen. De rechthebbenden zullen echter zelf een beroep moeten doen op de rechtsmiddelen die de Italiaanse wetgeving hen biedt en de verantwoordelijken voor de Italiaanse rechtbanken moeten dagen.

(1) PB L 346 van 27.11.1992.