91997E2906(01)

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 2906/97 van Elly PLOOIJ-VAN GORSEL aan de Commissie. Extra belasting op ziektekosten voor EU- onderdanen in de staat New York (AANVULLEND ANTWOORD)

Publicatieblad Nr. C 174 van 08/06/1998 blz. 0016


SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2906/97 van Elly Plooij-van Gorsel (ELDR) aan de Commissie (3 september 1997)

Betreft: Extra belasting op ziektekosten voor EU-onderdanen in de staat New York

1. Is het de Commissie bekend dat de staat New York bezoekers (toeristen) van buiten de VS een extra belasting van 32 % op geneeskundige kosten oplegt, om daarmee de geneeskundige kosten van arme (niet verzekerde) Amerikaanse onderdanen te betalen?

2. Is dit in de ogen van de Commissie ongeoorloofde discriminatie van niet-VS-onderdanen ten opzichte van VS-onderdanen?

3. Is de Commissie van mening dat dit tot ongewenste lastenverzwaring en zelfs tot grote financiƫle problemen kan leiden voor EU-onderdanen in geval van ziekte in de VS? Immers, Europese ziekte- en reiskostenverzekeringen dekken deze extra kosten niet. EU-burgers zijn nu verplicht een extra verzekering af te sluiten of zelf een onaanvaardbaar risico te lopen.

4. Is deze handelwijze in strijd met afspraken tussen de VS en de EU (bijvoorbeeld in WTO-verband)?

5. Wat denkt de Commissie hieraan te doen?

Aanvullend antwoord van Sir Leon Brittan namens de Commissie (15 december 1997)

Ter aanvulling op haar antwoord van 19 september 1997 ((PB C 60 van 25.2.1998, blz. 140. )) kan de Commissie thans de onderstaande gegevens verstrekken.

Uit de informatie die de Commissie thans ter beschikking heeft blijkt niet dat de staat New York aan bezoekers (toeristen) van buiten de Verenigde Staten een toeslag van 32 % op de kosten van gezondheidszorg oplegt om daarmee de ziektekosten van arme (onverzekerde) Amerikanen te dekken.

Het schijnt dat ziekenhuizen, medische instellingen en laboratoria een toeslag van 12 % in rekening brengen aan zowel Amerikanen als buitenlanders die niet behoren tot een management care group, een goedkopere vorm van ziektekostenverzekering die gekenmerkt wordt door een beperking van de keuze van arts en een maximum voor de vergoeding van kosten. Deze gelden worden gestort in een centraal fonds dat bijdraagt in de ziektekosten van onverzekerden.

De Commissie meent dat deze kwestie veeleer een zaak is voor de lidstaten dan voor de Commissie.