1)

Moet artikel 12, lid 2, eerste volzin, van richtlijn (EU) 2015/2302 (1) van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2015 betreffende pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen, houdende wijziging van verordening (EG) nr. 2006/2004 en van richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van richtlijn 90/314/EEG van de Raad (hierna: “richtlijn pakketreizen”) aldus worden uitgelegd dat hierin, naast het beëindigingsrecht in artikel 12, lid 1, van de richtlijn pakketreizen, nog een ander beëindigingsrecht wordt geregeld, dat zijn rechtsgevolgen slechts sorteert wanneer de reiziger zich daarop beroept in zijn beëindigingsverklaring?

2)

Moet artikel 12, lid 2, van de richtlijn pakketreizen aldus worden uitgelegd dat de verplichting tot betaling van een beëindigingsvergoeding niet vervalt wanneer de reiziger in zijn verklaring tot beëindiging van de pakketreisovereenkomst geen reden opgeeft of een reden noemt die geen verband houdt met een onvermijdbare en buitengewone omstandigheid?