4.11.2019   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 372/32


Beroep ingesteld op 16 augustus 2019 – Micreos Food Safety BV/Commissie

(Zaak T-568/19)

(2019/C 372/33)

Procestaal: Engels

Partijen

Verzoekende partij: Micreos Food Safety BV (Wageningen, Nederland) (vertegenwoordiger: S.Pappas, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie.

Conclusies

nietigverklaring van de bij elkaar horende besluiten van de directeur-generaal voor gezondheid en voedselveiligheid van 17 juni 2019 waarbij de Commissie a) definitief heeft afgezien van voortzetting van de desbetreffende comitéprocedure met betrekking tot de ontwerpverordening van de Commissie waarbij volgens verordening (EG) nr. 853/2004 (1)„wordt toegestaan om Listex™ P100 [als ontsmettingsmiddel] te gebruiken om de aanwezigheid van Listeria monocytogenes op kant-en-klare levensmiddelen van dierlijke oorsprong te beperken”; b) heeft geweigerd een dergelijk gebruik van Listex™ P100 als niet-ontsmettende technische hulpstof te onderzoeken, en c) voor het eerst verbod heeft gesteld om Listex™ P100, dat sinds 2006 op de markt is, verder in de handel te brengen als technische hulpstof voor kant-en-klare levensmiddelen op dierlijke basis, en

verwijzing van verweerster in haar eigen kosten en in de kosten die verzoekster heeft gemaakt in de onderhavige procedure.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster acht middelen aan.

1.

Het eerste middel is ontleend aan het feit dat het bestreden besluit, voor zover daarbij afwijzend werd beslist op verzoeksters vordering om Listex™ P100 te erkennen als ontsmettingsmiddel, in strijd met artikel 289, lid 1, VWEU, artikel 291, lid 2, VWEU en de artikelen 5 en 6 van verordening (EU) nr. 182/2011 (2) is genomen zonder voorafgaande stemming in het SCoPAFF [Standing Committee on plants, animals, food and feed (Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders)].

2.

Het tweede middel is ontleend aan onrechtmatigheid van het bestreden besluit aangezien het is vastgesteld op basis van beleidsoverwegingen, hoewel het een uitvoeringshandeling betreft.

3.

Het derde middel is ontleend aan onjuiste uitlegging van artikel 3, lid 2, van verordening (EG) nr. 853/2004.

4.

Het vierde middel is ontleend aan het ontbreken van een motivering of in elk geval sprake is van een onrechtmatige motivering doordat geen onderscheid is gemaakt tussen een ontsmettingsmiddel en een niet-ontsmettende technische hulpstof.

5.

Het vijfde middel is ontleend aan het verzuim om het SCoPAFF te raadplegen waar verzoekster om erkenning van Listex™ P100 als niet-ontsmettende technische hulpstof heeft verzocht.

6.

Het zesde middel is ontleend aan schending van artikel 168, lid 3, VWEU doordat is nagelaten om via Listex™ P100 bescherming te bieden tegen listeria en besmetting te voorkomen.

7.

Het zevende middel is ontleend aan schending van artikel 14, lid 9, van verordening (EG) nr. 178/2002 (3) en de fundamentele vrijheid van het vrij verkeer van goederen.

8.

Het achtste middel is ontleend aan schending van verzoeksters gewettigd vertrouwen aangezien Listex™ P100 sinds 2006 op de markt is en EFSA in 2016 heeft verklaard dat het veilig was.


(1)  Verordening (EG) nr. 853/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong (PB 2004, L 139, blz. 55).

(2)  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB 2011, L 55, blz. 13).

(3)  Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (PB 2002, L 31, blz. 1).