1)

Vereist de in artikel 26 van verordening (EU) nr. 1215/2012 (1) opgenomen en geregelde bevoegdheidsgrond van stilzwijgende onderwerping in al zijn aspecten een autonome, voor alle lidstaten gemeenschappelijke uitlegging, die derhalve niet kan worden beperkt door de regels van de lidstaten inzake de nationale rechterlijke bevoegdheid?

2)

Is de in artikel 26 van verordening nr. 1215/2012 opgenomen en geregelde bevoegdheidsgrond van stilzwijgende onderwerping een „zuivere” regel inzake internationale rechterlijke bevoegdheid, die uitsluitend de rechtbanken van een lidstaat als bevoegd aanwijst, terwijl het procesrecht van die lidstaat moet bepalen welke concrete rechtbank territoriaal bevoegd is, of is het een regel inzake zowel de internationale als de territoriale bevoegdheid?

3)

Kan er, in het geval van een vlucht die wordt uitgevoerd door een in een andere lidstaat gevestigde luchtvaartmaatschappij, maar die vertrekt of aankomt in een lidstaat waar die maatschappij een filiaal heeft dat ondersteunende diensten voor de maatschappij verricht en via hetwelk de tickets niet zijn aangekocht, gelet op de omstandigheden van het geval, sprake zijn van een geschil betreffende de exploitatie van een filiaal, een agentschap of enige andere vestiging dat als aanknopingspunt dient voor de bevoegdheidsgrond van artikel 7, lid 5, van verordening nr. 1215/2012?