Zaak C‑303/15

Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł.

tegen

G.M.

en

M.S.

(verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door de Sąd Okręgowy w Łodzi)

„Prejudiciële verwijzing — Technische voorschriften in de kansspelsector — Richtlijn 98/34/EG — Begrip technisch voorschrift — Verplichting van de lidstaten om elk ontwerp van technisch voorschrift mee te delen aan de Europese Commissie — Niet-toepasselijkheid van voorschriften die de hoedanigheid hebben van technische voorschriften die niet aan de Commissie zijn meegedeeld”

Samenvatting – Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 13 oktober 2016

1. Prejudiciële vragen – Bevoegdheid van het Hof – Identificatie van de relevante elementen van Unierecht – Herformulering van de vragen

   (Art. 267 VWEU)

2. Harmonisatie van de wetgevingen – Informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij – Richtlijn 98/34 – Technisch voorschrift – Begrip – Verplichting van de lidstaten om elk ontwerp van technisch voorschrift aan te melden bij de Commissie – Nationale bepaling op grond waarvan voor de organisatie van roulettespelen, kaartspelen, dobbelspelen en automatenspelen een vergunning voor de exploitatie van een casino is vereist – Daarvan uitgesloten

   (Richtlijn 98/34 van het Europees Parlement en de Raad, zoals gewijzigd bij richtlijn 98/48, art. 1 en 8, lid 1)

1.  Zie de tekst van de beslissing.

   (zie punt 16)

2.  Artikel 1 van richtlijn 98/34 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij, zoals gewijzigd bij richtlijn 98/48, moet aldus worden uitgelegd dat een nationale bepaling op grond waarvan voor de organisatie van roulettespelen, kaartspelen, dobbelspelen en automatenspelen een vergunning voor de exploitatie van een casino is vereist, geen „technisch voorschrift” in de zin van die richtlijn is, dat moet worden meegedeeld op grond van artikel 8, lid 1, van die richtlijn, waarbij niet-nakoming van die verplichting leidt tot niet-toepasselijkheid van een dergelijk voorschrift.

   In de eerste plaats is een dergelijke bepaling immers geen „technische specificatie” in de zin van artikel 1, punt 3, van richtlijn 98/34, aangezien zij geen betrekking heeft op het product of zijn verpakking als dusdanig en evenmin een van de vereiste kenmerken van een product vaststelt. In de tweede plaats behoort zij niet tot de categorie van de „regels betreffende diensten” van de informatiemaatschappij in de zin van artikel 1, punt 5, van richtlijn 98/34, aangezien zij geen betrekking heeft op diensten van de informatiemaatschappij in de zin van artikel 1, punt 2, van deze richtlijn. In de derde plaats kan zij niet worden aangemerkt als een „andere eis” in de zin van artikel 1, punt 4, van richtlijn 98/34, aangezien de door die nationale bepaling vereiste vergunning voor de organisatie van kansspelen een voorwaarde is die wordt opgelegd voor de organisatie van dergelijke spelen, en geen voorwaarde voor de betrokken producten waarbij de exploitatie ervan buiten casino’s wordt verboden. Tot slot kan een dergelijke bepaling niet worden beschouwd als een technisch voorschrift dat behoort tot de categorie van de verbodsbepalingen, aangezien nationale bepalingen die enkel voorwaarden bevatten voor de vestiging van ondernemingen of de verrichting van diensten door ondernemingen, zoals bepalingen die de uitoefening van een beroepsactiviteit afhankelijk stellen van een voorafgaande vergunning, geen technische voorschriften in de zin van artikel 1, punt 11, van richtlijn 98/34 zijn.

   (zie punten 23, 24, 27, 29, 30, 33 en dictum)