1)

Is er volgens het Unierecht, in het bijzonder de definitie van „terbeschikkingstelling van arbeidskrachten” in het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie in de gevoegde zaken C-307/09 tot en met C-309/09 (1), sprake van terbeschikkingstelling van arbeidskrachten indien de lasthebber zich ertoe verplicht, met behulp van zijn eigen werknemers, halve geslachte runderen te verwerken in het slachthuis van de lastgever, in de door de lastgever aan hem verhuurde lokalen, en ze te verpakken in de vorm van pakken vlees die klaar zijn om in de handel te worden gebracht, waarbij de lasthebber recht heeft op een vergoeding die afhankelijk is van de in kilogram uitgedrukte hoeveelheid verwerkt vlees, en de prijs die is vastgesteld voor de verwerking van het vlees door de lasthebber wordt verminderd indien die verwerking van onbevredigende kwaliteit is, gelet ook op het feit dat de lasthebber in de lidstaat van ontvangst uitsluitend voor dezelfde lastgever diensten verricht en de lastgever de kwaliteit van de verwerking van het vlees controleert?

2)

Geldt het in het arrest van het Hof in de gevoegde zaken C-307/09 tot en met C-309/09 neergelegde fundamentele beginsel, dat de terbeschikkingstelling van arbeidskrachten kan worden beperkt gedurende de periode waarin de in de verdragen inzake de toetreding van de op 1 mei 2004 tot de Europese Unie toegetreden lidstaten vervatte overgangsmaatregelen betreffende het vrije verkeer van werknemers van toepassing zijn, ook voor een terbeschikkingstelling van werknemers in Oostenrijk door een onderneming die is gevestigd in een op 1 mei 2004 tot de Europese Unie toegetreden lidstaat in het kader van een terbeschikkingstelling van arbeidskrachten, indien die terbeschikkingstelling van werknemers plaatsvindt in een sector die niet is afgeschermd uit hoofde van de toetredingsverdragen?